tag:blogger.com,1999:blog-4349005144742449546.post2006346357054863651..comments2023-09-27T01:31:45.215-07:00Comments on AGRIA ZWA: Έχω καλά νέα- στα μούτρα σουΠέτρος Αργυρίουhttp://www.blogger.com/profile/14082470301088265499noreply@blogger.comBlogger7125tag:blogger.com,1999:blog-4349005144742449546.post-22461627008361486292011-05-11T08:17:12.564-07:002011-05-11T08:17:12.564-07:00Δεν σε παρεξηγώ με όλα αυτά που ακούς και διαβάζει...Δεν σε παρεξηγώ με όλα αυτά που ακούς και διαβάζεις , αντιδράσεις εννοώ κάποιων που η άγνοιά τους εξωτερικεύεται με έπαρση και επιθετικότητα δεν είναι περίεργο αυτό που συνέβη . Καμία από τις απόψεις τις κυρίας δεν με βρίσκει σύμφωνη , ούτε το προλετάριοι - αστοί ούτε το δούλοι – αφεντικά σε οποιονδήποτε τομέα , δεν πιστεύω καν στο «τι να κάνουμε θα επικρατήσει ο δυνατότερος» , ούτε φυσικά ότι Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-4349005144742449546.post-87724566611384953352011-05-10T23:44:00.149-07:002011-05-10T23:44:00.149-07:00Πω πω γκάφα περιωπής. Χίλια συγγνώμη Έλσα μου που ...Πω πω γκάφα περιωπής. Χίλια συγγνώμη Έλσα μου που διάβασα όπως να ναι το κείμενο σου. Μάλλον δεν πρέπει να επιχειρώ να επικοινωνώ τις μικρές ώρες με την κούραση και την απογοήτευση συσσωρευμένη. Ξανά, απολογούμαι για την άνευ λόγου άδικη και επιθετική αντίδραση μου... <br />Όσα περισσότερα διαβάζεις από αυτούς τους ανθρώπους τόσο πιο πολύ τους σιχαίνεσαι. Σχέσης εξουσίας στην εργασία, στον έρωτα Πέτρος Αργυρίουhttps://www.blogger.com/profile/14082470301088265499noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-4349005144742449546.post-20039731897124687752011-05-10T14:17:12.597-07:002011-05-10T14:17:12.597-07:00Το κείμενο σε εισαγωγικά είναι συνέντευξη της Κας ...Το κείμενο σε εισαγωγικά είναι συνέντευξη της Κας Διβάνη , μετά τα εισαγωγικά έχω βάλει και την πηγή http://www.bookpress.gr/sinenteuxeis/ellines/lena-divani . Δεν έχει καμία σχέση με εσένα η συνέντευξη αυτή . Απλά παραθέτω κάποιες απόψεις της .<br /><br />ΈλσαAnonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-4349005144742449546.post-75493608087660300562011-05-10T13:56:57.580-07:002011-05-10T13:56:57.580-07:00Έλσα, με όλο το σεβασμό και τη συμπάθεια. αυτό το ...Έλσα, με όλο το σεβασμό και τη συμπάθεια. αυτό το "υπερασπιζομαι το σχημα Προλετάριοι-αστοί που στο διάολο το ειδες? Που το έγραψα τέλος πάντων? Κάνω κριτική και κάνεις προβολές? Συνέχισε την προσπαθεια καλή μου. Και συγχωρεσε για το πατρονάρισμα που καμιά σχέση δεν έχει με τις δυνατότητες σου. Τα υπόλοιπα πέρα από τις προβολές ευσπρόσδεκταΠέτρος Αργυρίουhttps://www.blogger.com/profile/14082470301088265499noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-4349005144742449546.post-30880014788393870122011-05-10T11:00:16.267-07:002011-05-10T11:00:16.267-07:00«Βλέπω υπερασπίζεσαι το σχήμα «Προλετάριοι - Αστοί...«Βλέπω υπερασπίζεσαι το σχήμα «Προλετάριοι - Αστοί». Έχει ισχύ σήμερα;<br />Στην πραγματικότητα, όπως λέει κι ο ήρωάς μου, είμαστε αφεντικά και δούλοι. Σε τελική ανάλυση, αυτό είμαστε. Όχι πάντοτε το ίδιο, σε κάποιες περιπτώσεις είμαστε δούλοι και σε κάποιες αφεντικά, από τα ερωτικά μέχρι τα εργασιακά.<br />Στη σχέση σου με τους φοιτητές;<br />Αφεντικό. Αφεντικάρα! Τους επηρεάζω τα μυαλά τους. I Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-4349005144742449546.post-68852285946516056872011-05-10T02:47:26.118-07:002011-05-10T02:47:26.118-07:00Εξαιρετικά εύστοχος σχολιασμός.
Τώρα το αν έχει ...Εξαιρετικά εύστοχος σχολιασμός. <br /><br />Τώρα το αν έχει νόημα να φοβάται η κυρία, θεωρώ πως έχει. Γιατί ακριβώς όπως περιγράφεις "αλλά είναι πολυτέλεια να περιμένουμε από κάποιον που βλέπει τα πράγματα έτσι να πτοηθεί, να στρίψει, να αφυπνιστεί όταν όλα τα δεδομένα της ζωής του κατακάθονται από το βάρος της ζάχαρης". Νομίζω ότι μια μικρή δόση των δηλητηρίων που απλόχερα σκορπάνε Πέτρος Αργυρίουhttps://www.blogger.com/profile/14082470301088265499noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-4349005144742449546.post-70961663098100564962011-05-10T01:51:10.288-07:002011-05-10T01:51:10.288-07:00Δίκιο έχεις, αλλά είναι πολυτέλεια να περιμένουμε ...Δίκιο έχεις, αλλά είναι πολυτέλεια να περιμένουμε από κάποιον που βλέπει τα πράγματα έτσι να πτοηθεί, να στρίψει, να αφυπνιστεί όταν όλα τα δεδομένα της ζωής του κατακάθονται από το βάρος της ζάχαρης. Μπορεί να συμβεί, αλλά δεν έχει νόημα να το προσδοκούμε.<br /><br />Και ούτε έχει νόημα να φοβηθεί κάποιος σαν την κυρία στην οποία αναφέρεσαι καμιά δική μας οργή (σαν να προσπαθούσαμε να Anonymousnoreply@blogger.com