Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Συρία. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Συρία. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Τρίτη 11 Οκτωβρίου 2016

Je suis Karanik


Κι ενώ:
-O Kerry απειλεί πως η Ρωσία θα επιστρέφει προσωπικό της από τη Συρία σε σωματοσακούλες ανεβάζοντας αρκετά τις πιθανότητες για τρίτο παγκόσμιο πόλεμο και απλώνοντας τις φτερούγες του αμερικανικού αετού πάνω από τους τζιχαντιστές στο Χαλέπι,
-Το Ιράκ προειδοποιεί για ακόμη μια φορά την Τουρκία
-Η Σ.Αραβία ανεβάζει τις τιμές του πετρελαίου για να αντέξει το κόστος της εισβολής της στην Υεμένη δελεάζοντας τους δυτικούς της συμμάχους με αγορές όπλων κι απειλώντας πως θα εγκαταλείψει θέσεις της εκατοντάδων δις στην αμερικανική οικονομία αν οι συγγενείς των θυμάτων της 11ης Σεπτέμβρη προχωρήσουν σε μηνύσεις εναντίον της
-Η Ρωσία απαντά με ήπιο αλλά ψυχροπολεμικό τρόπο στις διατλαντικές προκλήσεις, συμμετέχει σε κοινή στρατιωτική άσκηση με την Κίνα στη Νότια Σινική θάλασσα και ξαναπροχωρά στην συμφωνία του αγωγού southstream κόστους 20 δις και αντίστοιχου κόστους πυρηνικό αντιδραστήρα στην Τουρκία …
-Ο Ερντογάν απολαμβάνει την πεολειχία των αμερικάνων που μετά από την αποτυχημένη τους προσπάθεια να τον ρίξουν τρέμουν στη σκέψη να μην χάσουν και την Τουρκία, κι έτσι προκαλεί όσο ποτέ κανείς άλλος Τούρκος ηγέτης θέτοντας θέμα Αιγαίου.
-Η Κύπρος είναι ώριμη να απολέσει το αυτεξούσιο της
-Οι ΗΠΑ συνεχίζουν των πόλεμο των προστίμων σε γερμανικές εταιρίες και τ αντίστροφο σε ένα πόλεμο μεταξύ άσπονδων φίλων για την επικυριαρχία στην Ευρώπη που σας είχα πει πως είχε ανοίξει από το 2010 και με το υπουργείο δικαιοσύνης των ΗΠΑ να μην συμβιβάζεται τελικά με την υπό κατάρρευση Deutsche Bank
-Με το ΔΝΤ να χάνει για μια ακόμη φορά το μπρα ντε φερ του κουρέματος του ελληνικού χρέους από έναν παράλυτο γερμανό
-Με την Ιταλία να έχει τις τράπεζες της υπό κατάρρευση και να μαρτυρεί ένα ελληνικού τύπου bank run που θα την οδηγήσει στο να γίνει η επόμενη Ελλάδα….
Ενώ λοιπόν όλα αυτά τα κοσμοϊστορικά διαδραματίζονται στη στενή κι ευρύτερη γειτονιά μακριά όμως από την οπτική του μέσου νεοραγιά,  ο «σύμβουλος στρατηγικού σχεδιασμού» Καρανίκας έδινε προ ημερών συνέντευξη στο Down Town, εξυμνώντας την Μενεγάκη για τον δικό της … στρατηγικό σχεδιασμό, επιχειρώντας να μας πείσει παράλληλα πως κι ο ίδιος ξέρει στρατηγική και προσπαθώντας εκ των υστέρων να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα μετά τις μη στρατηγικές συντροφικές μούτζες που φαγε.
Φανταζόμαστε ότι ο κολλητός του πρωθυπουργού και συριζοφρουρός, την στρατηγική την έμαθε απ το τάβλι.
Η ζωή του ριξε τη ζαριά την καλή κι αυτός παραπονιέται πως παίρνει μόλις 1200 e τον μήνα, μια πρόκληση για όλους τους ανέργους και τους βιοπαλαιστές του κατώτατου βασικού και των ελαστικών μορφών εκμετάλλευσης.
Αυτή είναι μια μέθοδος που αγαπά η κυβέρνηση: βγάζει μπροστά γραφικούς ανθρώπους που ο κόσμος δεν τους αντέχει, να τραβήξουν τα πυρά να μείνει αλώβητος ο πρωθυπουργός, να μείνουν όλοι τους για όσο γίνεται στις σωσίβιες λέμβους της εξουσίας σε μια χώρα που βουλιάζει.
Το σήριαλ που λέγεται κυβέρνηση συριζανέλ, με την ανάπτυξη που ρθε το προηγούμενο Πάσχα, με το διαστημικό πρόγραμμα εκτόξευσης του Κατρούγκαλου, με τις παραβιάσεις των ατομικών δικαιωμάτων των καναλαρχών όχι για τα οικονομικά τους εγκλήματα αλλά για να φανεί πως αυτή η κυβέρνηση έχει έστω και κάπου το πάνω χέρι, με την αποτυχημένη τσαπατσουλιά να θεμελιώσει το ρετιρέ της δικής της διαπλοκής μέσω της τράπεζας Αττικής και τον Καλογρίτσα, με τα μισθολογικά γλυψίματα στη δικαστική εξουσία, με την άνευ όρων συνθηκολόγηση με την εκκλησία, με τον αφελληνισμό στην παιδεία, με την συνταύτιση προσφύγων-μεταναστών που οδήγησε όλη την Ευρώπη σε εθνικιστικό αμόκ, με τον Κατρούγκαλο πάλι που δεν έχει πετσοκόψει συντάξεις να μας εγγυάται πως με αυτήν κυβέρνηση μόνο αυξήσεις θα δούνε οι συνταξιούχοι, με την ανερυθρίαστα κομματική Αυγή των χιλίων φύλων να χει τσιμπήσει και αυτή κάτι ψιλοεκατομυρριάκια του φτωχού συγγενή της μεγάλης μάσας,  με την αποκάλυψη της Γεροβασίλη πως ένας κάποτε αντιμνημονιακός blogger δούλευε στο γραφείο τύπου της κυβέρνησης –ένας ακόμη δείκτης του ότι οι Συριζανέλ δεν ήταν τίποτε άλλο από μερικές κλίκες εισοδιστών που καπέλωσαν ολόκληρο τον αντιμνημονιακό χώρο με αυτοσκοπό την εξουσία-, κανείς δεν μπορεί να αμφιβάλει ότι ζούμε στιγμές μεγάλης ξεφτίλας.
Η  κυβέρνηση των εργολάβων, των οικονομολόγων, των μεγαλοσυνδικαληστών και των πρώην πασόκων, η πρώτη και ξανά μανά αριστερά, τελειώνει αυτό που ξεκίνησαν οι προηγούμενες πρώτες φορές αριστερές: τη Χώρα.
 Και όπως το προβλέψαμε ήδη από το Φεβρουάριο του 2015, ανασταίνει όλους αυτούς που υποτίθεται πως ήρθε για να ανατρέψει και στέλνει τα ματ να δείρουν συνταξιούχους με αριστερά κροσέ…
Κι επειδή ακριβώς τα προβλέψαμε όλα αυτά σχετικά νωρίς, μείναμε σιωπηλοί απέναντι στην κυβερνώσα χυδαιότητα μην έχοντας κάτι άλλο να προσφέρουμε.
Ας δείξουμε λοιπόν σε αυτούς τους καλούς και άξιους αγωνιστές του βολέματος για μια ακόμη φορά τον οδικό χάρη του μέλλοντος και των πιθανών συμμαχιών που μπορεί να έχουν στο εξωτερικό:
Αν εκλεγεί ο Τραμπ, τη γάμησαν.
Αν εκλεγεί η Λεπέν, τη γάμησαν. Και με τον Σαρκοζί πάλι δε θα περάσουν και πολύ καλύτερα καθώς ο Ολαντρέου έχει εδώ και χρόνια τελειώσει.
Με τη Μέρκελ να έχει τελειώσει κι αυτή, οι σύντροφοι έχουν να  περιμένουν κάτι μόνο από τις γερμανικές εκλογές μπας και με την αριστερή στροφή που είναι υποχρεωμένοι να κάνουν οι σοσιαλδημοκράτες, αν θέλουν να σχηματίσουν κυβέρνηση που θα περιέχει υποχρεωτικά και το Die Linke, η νέα Γερμανική κυβέρνηση αλλάξει ρότα και πρωτοστατήσει σε μια πανευρωπαϊκή πρόταση κάπως φιλικότερη για τα μεσαία και τα χαμηλά στρώματα…
Αν…. κι εφόσον
Αν υπάρχει Ευρωπαϊκή Ένωση μέχρι τότε….
Κουράγια σύντροφοι.
Εμείς θα αντέξουμε τρώγοντας σανό Καμμένου και Κατρούγκαλου, στρατηγική Καρανίκα, μαρμελάδες και γεμιστά Φωτίου, ότι άλλη μαλακία σας κατέβει στη μάπα και φυσικά πολύ κι άφθονο αριστερό ξύλο και χημικά.
Ποιος θα μπορέσει να ξαναγελάσει με το προεκλογικό αυτοτρολάρισμα του Σύριζα του «θα ρθουν οι αριστεροί και θα μας πάρουν τα σπίτια;»
Γενικά, ποιος θα μπορέσει να ξαναγελάσει με αυτά που κάναμε στη χώρα μας;
Σας πληροφορώ πως είναι πολλοί αυτοί που θα ξαναγελάσουν: Γιατί έχουμε πολλούς Καρανίκες σε αυτή τη χώρα που μοιράζονται μια και μόνο ιδεολογία: αυτή του κώλου.
Και δεν διστάζουν για αυτήν τη θρησκεία του πάτου να βυθίσουν τα πάντα για να ανέβουν έστω και για λίγο στα ανώτερα διαμερίσματα της εξουσίας και να απολαμβάνουν τη θέα των πτωμάτων πάνω στα οποία πάτησαν υποσχόμενοι πως αυτοί θα ναι καλύτεροι από τους προηγούμενους, πως είναι ριζικά διαφορετικοί από τους άλλους, πως είναι ριζοσπάστες…
Ριζοσπάστες του κώλου.  
Μπορεί κάποιοι από αυτούς, λίγοι, να ταν κάποτε φτωχοί.
Έντιμοι δεν υπήρξαν ποτέ.
 Ο Αλέξης Τσίπρας, κάνει αυτό που ξέρει να κάνει καλά, το μόνο που έμαθε να κάνει: καταλήψεις.
Από τα σχολεία στην εξουσία.
Όχι για να αλλάξει τίποτε άλλο πέρα από τα προνόμια που αντλεί αυτός που μεταμφιέζει εκβιασμούς σε … αγώνες .

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, 11/10/2016
Read More »

Δευτέρα 19 Σεπτεμβρίου 2016

Οι ΗΠΑ στηρίζουν τους τζιχαντιστές- για μια ακόμη φορά



Κλάψαμε τον προηγούμενο μήνα με τη φωτογραφία του μικρού διασωθέντα Ομράν στο πορτοκαλί εσωτερικό του ασθενοφόρου τραβηγμένη ίσως από φωτογράφο τζιχαντιστών.

Όσο δεν κλάψαμε για τα εκατοντάδες χιλιάδες παιδιά του Ιράκ που πέθαναν από πείνα χάρη στο πρόγραμμα του ΟΗΕ food for oil.

Όσο δεν κλάψαμε για τα δεκάδες χιλιάδες παιδιά που πέθαναν στον πόλεμο της Συρίας όπου ο δυτικός ιμπεριαλισμός εργαλειοποίησε τον εξτρεμιστικό ισλαμισμό για μια ακόμη φορά για να αφαιρέσει εμπόδια.

Όσο δεν κλάψαμε για τα χιλιάδες παιδιά που σφαγιάστηκαν από τους τζιχαντιστές.

Για τη γενοκτονία των Γιεζίντι.

Για τις χιλιάδες γυναίκες που βιαστήκαν ή που πουλήθηκαν ως σκλάβες του σεξ.

Για τα χιλιάδες παιδιά που γίναν όργανα μεταμοσχεύσεων κάπου στην πορεία.

Για τις δύο χώρες διαμάντια της Μ.Ανατολής που ο δυτικός ιμπεριαλισμός κατέστρεψε, για τις Καρχηδόνες της εποχής μας.

Για μια ακόμη φορά το συναίσθημα μας έγινε αντικείμενο πολιτικής εκμετάλλευσης.

Για ποιο λόγο;

Για την εκεχειρία. Την πολυπόθητη για τους συμμάχους εκεχειρία που θα επέτρεπε στους τζιχαντιστές να ανεφοδιαστούν.

Εδώ και καιρό, ο συριακός στρατός ακολουθεί μια απάνθρωπη μα αποτελεσματική πρακτική για την ανακατάληψη πόλεων: λιμοκτονία μέχρι παράδοσης.
Και παρά το απάνθρωπο του όλου πράγματος, ο συριακός στρατός δεν εκτελεί τους τζιχαντιστές: τους αφοπλίζει και τους επιτρέπει να μετακινηθούν σε πόλεις που βρίσκονται στη μάχη.
Δεν βρέχει μάνα κάτω απ΄ αυτές τις συνθήκες. Ο πραγματικός θεός πολλών τζιχαντιστών είναι τα πετροδόλλαρα των δυτικών συμμάχων/εχθρών.

Για άλλους πάλι ο Αλλάχ είναι μεγαλύτερος ακόμη κι απ΄τα πετροδόλλαρα.

Έτσι, στις 17 Σεπτεμβρίου του 2016, οι πλουσιοπάροχα χρηματοδοτούμενοι «σύμμαχοι» των δυτικών κατά του Άσαντ και δήθεν κατά και των τζιχαντιστών, ο πολυπαινεμένος από το δυτικό κατεστημένο και τμήματα της δυτικής αριστεράς Ελεύθερος Συριακός Στρατός (FSA), εξεδίωξε ειδικές δυνάμεις των ΗΠΑ από την πόλη AlRai.
Οι ειδικές δυνάμεις των ΗΠΑ βρίσκονταν στην πόλη στα πλαίσια της επιχείρησης «Ασπίδα του Ευφράτη» που ξεκίνησε μετά την επέμβαση της Τουρκίας στη Συρία για να αποτραπεί η κατάληψη της πόλης Τζαραμπλούζ από τους Κούρδους και η δημιουργία του «Κουρδικού Διαδρόμου».
Το μεσανοτολικό χάος επεκτείνεται.
Οι δυνάμεις του FSA εκδίωξαν τους αμερικανούς φωνάζοντας όχι μόνο εθνικοαπελευθερωτικά και αντιιμπεριαλιστικά συνθήματα αλλά και ισλαμιστικά:

«Έρχονται στη Συρία για να την καταλάβουν», «σκυλιά», «φύγετε γουρούνια», «κάτω η Αμερική», «είναι σταυροφόροι κι άπιστοι», φώναζαν οι μαχητές του FSA στους συμμάχους τους.

Άργησαν να καταλάβουν οι ισλαμιστές της Συρίας το πώς η Αμερική τους χρησιμοποίησε για να διαλύσει τη χώρα τους.
Κι ακόμη οι Αμερικανοί έχουν κρυφό καμάρι αυτό που ο κόσμος το χει τούμπανο:
Πως οι δημοκράτες στη Συρία είναι ένα σπάνιο φαινόμενο και πως το πιο ισχυρό τοπικό κίνητρο για την ανατροπή του Άσαντ δεν είναι κάποιο δημοκρατικό όραμα αλλά η σουνιτική θεοκρατία.
Πως απάντησαν λοιπόν οι Αμερικανοί στην γελοιοποίηση τους από τον FSA;
Μα, βοηθώντας τους Τζιχαντιστές.
Την ίδια μέρα με το τεράστιο φιάσκο, ένα δεύτερο συμβαίνει: Συμμαχικές αεροπορικές δυνάμεις βομβαρδίζουν μονάδες του Συριακού στρατού σκοτώνοντας 62 Σύριους στρατιώτες που επιχειρούσαν να ανακαταλάβουν την πόλη Deir Ez-Zor.
Το συμμαχικό χτύπημα έδωσε την ευκαιρία  στους τζιχαντιστές να προελαύνουν κι ανάγκασε τους Ρώσους σε χερσαία επέμβαση για να αναχαιτίσουν τους Τζιχαντιστές.
Η Samantha Power, πρέσβης των ΗΠΑ στον ΟΗΕ και ένας από τους ισχυρούς υποστηρικτές μαζί με τον πρώην εργοδότη της George Soros του παρεμβατικού δόγματος “Responsibility to Protect”, κατακεραύνωσε με αφορμή την φιλοτζιχαντιστική επίθεση στον συριακό στρατό … ποιον άλλον; … Τη Ρωσία, λες και ήταν αυτή που βομβάρδισε το στρατό μιας άλλης χώρας μέσα στα ίδια της τα εδάφη, ή λες κι ήταν η Ρωσία που εξόπλισε τζιχαντιστές, καλά καταγεγραμμένες ισλαμοτρομοκρατικές ομάδες όπως τη συριακή Αλ Κάιντα, το Μέτωπο Αλ Νούσρα και διεθνείς ισλαμομισθοφόρους.
Κρατήστε και κανά δάκρυ για τα μέλλον. Θα χρειαστούν πιόνια να κλάψουν από την κυρίαρχη δυτική προπαγάνδα για να ξεπλύνουν ανθρωπιστικά τα διαρκή εγκλήματα του ιμπεριαλισμού και να μεταφέρουν τις διεθνείς εγκληματικές ευθύνες στο εσωτερικό της χώρας τους, πολώνοντας και διχάζοντας.
Αν δεν υπήρχαν χρήσιμα τμήματα της σημερινής δυτικής αριστεράς, ο ιμπεριαλισμός θα τα είχε ήδη εφεύρει από μόνος του.

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, 19/9/2016
Read More »

Πέμπτη 25 Αυγούστου 2016

Μεσανατολικό χάος


28 Ιουνίου 2016: Τρομοκρατική ενέργεια στο αεροδρόμιο της Κωνσταντινούπολης με 41 νεκρούς.

13 Ιουλίου 2016: Ο πρωθυπουργός της Τουρκίας Γιλντιρίμ μιλάει για εδαφική ακεραιότητα της Συρίας και εξομάλυνση των Τουρκοσυριακών σχέσεων . Την ίδια περίπου περίοδο επιχειρείται μια πρώτη τουρκορωσική προσέγγιση μετά την κατάρριψη του ρωσικού αεροσκάφους από την τουρκική αεροπορία και εξομάλυνση των σχέσεων με το Ισραήλ, για πρώτη φορά μετά από 8 χρόνια από την επιδρομή Ισραηλινών δυνάμεων σε τουρκικό πλοίο ανθρωπιστικής βοήθειας προς τη Γάζα. Η Τουρκία του Ερντογάν επιδιώκει ανεξάρτητη πολιτική και αυτό αποτελεί ύβρη για την Ουάσινγκτον και το ΝΑΤΟ.

15 Ιουλίου του 2016: Επιχειρείται το στρατιωτικό πραξικόπημα κατά του Ερντογάν με  την ανοχή ή την ενθάρρυνση αμερικανικών κύκλων που τον οδηγεί σε περαιτέρω στροφή της εξωτερικής πολιτικής του μακριά από τη Δύση ενώ ο χαμηλής κλίμακας εμφύλιος εναντίον των Κούρδων μαίνεται και εντείνεται.

9 Αυγούστου ο Ερντογάν επισκέπτεται τον Πούτιν.

22 Αυγούστου: Τρομοκρατικό χτύπημα σε κουρδικό γάμο στη Γκαζιαντέπ με πάνω από 50 νεκρούς που αποδίδεται στο ισλαμικό κράτος. Είναι η 6η τρομοκρατική ενέργεια που αποδόθηκε στο ισλαμικό κράτος εντός Τουρκίας.
Το φίδι που ο Ερντογάν έθρεφε μαζί με τους Αμερικάνους και τους Σαουδάραβες γύρισε να δαγκώσει το συνεταίρο του.

23 Αυγούστου ο Γιλντιρίμ περνάει κάτι που πρότινος αποτελούσε κόκκινη γραμμή για την τουρκική πολιτική: Δέχεται την παραμονή του Άσαντ στην εξουσία έστω και για μια μεταβατική φάση και βεβαιώνει πως η Τουρκία δεν θα επιτρέψει τη διάλυση της Συρίας σε επιμέρους εθνωτικά στοιχεία.
Γιατί όμως έκλεισε ο Ερντογάν το μάτι στον Άσαντ;
Για τον ίδιο λόγο που ήθελε να του το βγάλει: Τους Κούρδους.
Άσαντ και Ερντογάν ήταν φίλοι μέχρι που ο πρώτος άρχισε να στηρίζει τους Κούρδους.
Αργότερα, οι κούρδοι αποτέλεσαν την πιο αξιόμαχη δύναμη έναντι του ισλαμικού κράτους. Αφού λοιπόν οι αμερικάνοι έχουν άμεσα ή έμμεσα εξοπλίσει το ισλαμικό κράτος, συνεχίζοντας την παράδοση του να αποσταθεροποιούν χώρες μέσω του ισλαμικού εξτρεμισμού, αρχίζουν να στηρίζουν τους Κούρδους.
Μετά το ημιαυτόνομο Κουρδικό Ιράκ, οι Κούρδοι αρχίζουν να βλέπουν το όνειρο για ένα κουρδικό κράτος να καθίσταται κάπως εφικτό.
Πρόσφατα καταλαμβάνουν την Συριακή πόλη Χασάκα.
Πλέον οι Κούρδοι, σύμμαχοι του Άσαντ κατά του ισλαμικού κράτους, απειλούν την συνοχή της Συρίας.

Στις 22 Αυγούστου ο Άσαντ επιχειρεί να βομβαρδίσει αεροπορικώς την Χασάκα μα η συριακή αεροπορία αναχαιτίζεται από τα αμερικανικά αεροσκάφη.
Έχει ήδη η έμπρακτη στρατιωτική συνεργασία Ιράν-Ρωσίας, με τη Ρωσία να εγκαθιστά αεροσκάφη της σε Ιρανικές βάσεις και να επιδράμει κατά ισλαμιστικών στόχων.
Με το ισλαμικό κράτος αποδυναμωμένο, οι Κούρδοι επιχειρούν κι άλλες εδαφικές κατακτήσεις, αυτή τη φορά στη Βόρεια Συρία, κοντά στα σύνορα με την Τουρκία.
Έχοντας ήδη καταλάβει πόλη στη Βόρεια Συρία, είναι έτοιμοι να πάρουν και την γειτονική στην Τουρκία πόλη της Τζαραμπλούζ από το ισλαμικό κράτος.
Ο χειρότερος εφιάλτης των Τούρκων ξεδιπλώνεται μπροστά στα μάτια τους: Ένας κουρδικός διάδρομος που ξεκινά από το Ιράκ και καταλήγει στη μεσόγειο, εφιάλτης που μοιράζεται πλέον κι ο Άσαντ. Το όνειρο των Κούρδων χρησιμοποιείται ως εφιάλτης κι από το ισλαμικό κράτος που στρατολογεί άραβες της περιοχής εκφοβίζοντας τους πως αν επικρατήσουν οι Κούρδοι θα ακολουθήσει γενοκτονία των Αράβων.
Οι Τούρκοι είχαν προειδοποιήσει από τον Μάρτιο πως αν οι Κούρδοι κινηθούν προς την γειτονική τους περιοχή θα επέμβουν.
Το παν και το καναν.

23 Αυγούστου, τουρκικά άρματα μάχης με τη βοήθεια φιλοτούρκων Σύριων ανταρτών και την αεροπορική στήριξη των ΗΠΑ βομβαρδίζουν  την Τζαραμπλούζ.
Παρά την ρητή προειδοποίηση της Ρωσίας πως θα προστατεύσει τους κούρδους, κάτι που έγινε για να αυξήσει την επιρροή της σε βάρος της δεδομένης αυξημένης επιρροής των ΗΠΑ σε αυτούς, η Ρωσία κοιτάζει την εισβολή από μακριά και απαντά με μια χλιαρότατη δήλωση.

23 και 24 Αυγούστου συμβαίνει πυρετός διαβουλεύσεων: Ο Κέρι συνομιλά με τον Λαβρόφ, Μέρκελ και Ολάντ τηλεφωνούν στον Πούτιν, ο Μπάιντεν επισκέπτεται τον Γιλντιρίμ, ενώ παρά τη σύλληψη του δεξιού του χεριού, ενεργοποιείται και ο Νταβάντουγλου για να κάνει επαφές με το δυτικό κόσμο και την Ελλάδα.
Είναι φανερό πως έχει υπάρξει προσωρινή συναίνεση και εγγυήσεις για την διατήρηση της εδαφικής ακεραιότητας της Τουρκίας.

Οι ισραηλινοί που θα είχαν αρκετούς λόγους να θέλουν ένα κουρδικό κράτος, μια δεύτερη μη αραβική νησίδα σε έναν αραβικό ωκεανό, ζυγίζουν τις εξελίξεις για να μη βρεθούν στη λάθος πλευρά της ζυγαριάς. Το δικό τους κουρδικό, η πρώτη τους προτεραιότητα είναι το παλαιστινιακό, και με την ισραηλινοτουρκική προσέγγιση θα έχουν έναν πονοκέφαλο λιγότερο, αυτό της απόπειρας του Ερντογάν να παρουσιαστεί ως πατρική φιγούρα των παλαιστινίων.
Οι κούρδοι της Βόρειας Συρίας έχουν πλέον να πολεμήσουν το ισλαμικό κράτος, Τουρκία και ΗΠΑ και σε κάποια φάση και τις δυνάμεις του Άσαντ.
Σύμμαχοι εναντίον πρώην συμμάχων, πρώην εχθροί που συμμαχούν, η κατάσταση στην περιοχή είναι χαοτική.  
Μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα εναντίον του Ερντογάν και με τον κίνδυνο της Τουρκίας να σχηματίσει άξονα με Ρωσία και Ιράν, οι αμερικάνοι κάνουν τεμενάδες στον Σουλτάνο για να μη χάσουν το μεγαλύτερο κομμάτι επιρροής τους στην περιοχή.
Κι όπως φαίνεται, ανάμεσα στα ανταλλάγματα που είναι διατεθειμένοι να του δώσουν είναι και η Κύπρος.  Χαρακτηριστική είναι η δήλωση του αντιπροέδρου Μπάιντεν για ομόσπονδη Κύπρο, κάτι που είναι σήμερα πιο εφικτό από ποτέ δεδομένης της επιτήρησης, του δεσίματος της Κύπρου στο Ισραηλινό άρμα μέσω των συμφωνιών για την εκμετάλλευση των ενεργειακών της αποθεμάτων και του σημερινού πολιτικού χάρτη της Κύπρου.
Σε όλα αυτά τα κοσμοϊστορικά, η Ελλάδα είναι άφαντη, ανύπαρκτη.

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com
Read More »

Τετάρτη 16 Μαρτίου 2016

Έφυγε ο Πούτιν


Ο Βλάντιμιρ Πούτιν είναι αδιαμφισβήτητα μια στρατηγική ιδιοφυΐα που απαντά με εντελώς ασύμμετρο και απρόβλεπτο τρόπο στις σκληρότατες προκλήσεις που ο διατλαντισμός του θέτει κάθε φορά.
Κανείς δεν περίμενε τη ρωσική επιχείρηση στη Συρία, κανείς δεν περίμενε την εξίσου αιφνίδια λήξη της με την αποχώρηση του μεγαλύτερου μέρους των ρωσικών στρατευμάτων εκτός της ρωσικής βάσης της Ταρσού.
Η ρωσική αποχώρηση ήταν ένα ισχυρότατο μήνυμα προς όλους με πρώτο απ’ όλων τον Αλεβίτη  ‘Ασσαντ: Οι φιλοδοξίες σου για τη χώρα σου δεν μπορούν να ξεπερνάν της φιλοδοξίες της προστάτιδας σου Συρίας.
Η Συρία είναι πλέον το πιάτο των διαπραγματεύσεων και θα μοιραστεί ανάμεσα στους μεγάλους παίχτες μάλλον με τη μορφή μιας ανάστροφης ομοσπονδιοποίησης:
Η ετερόδοξη Συρία κυρίως των Αλεβιτών, των χριστιανών, των γιεζίντι και των ιουδαϊστών, η κουρδική Συρία και το μπάχαλο της Σουνιτικής Συρίας στην οποία θα συνεχιστεί ο πόλεμος μέχρι να περιοριστεί η επιρροή της ISIS.   
Όλοι έχουν να κερδίσουν κάτι από αυτό το μοίρασμα με εξαίρεση την Τουρκία που παθαίνει έμφραγμα στη σκέψη μιας γειτονικής κουρδικής Συρίας που ούτως ή άλλως υπάρχει.
Ο ίδιος ο Βλάντιμιρ δήλωσε πως η Ρωσία πέτυχε τους στρατηγικούς της στόχους.
Ποιοι ήταν όμως αυτοί;
Η Συρία ήταν ένα σχετικά χαμηλού κόστους πεδίου για να επιδείξει η Ρωσία την στρατιωτική της δύναμη καταπλήσσοντας τους δυτικούς και πουλώντας S300 σε Σύριους κι όχι μόνο.
Καθώς οι δυτικοί σέβονται ένα και μόνο πράμα, την ισχύ, η θέση της Ρωσίας στα διαπραγματευτικά τραπέζια έχει εκ των πραγμάτων ενισχυθεί.
Η Ρωσία έχει ήδη καταστρέψει σημαντικές υποδομές και δίχτυα των τζιχαντιστών περιορίζοντας τις επιχειρησιακές δυνατότητες των συναφών ισλαμιστών του Καυκάσου κι αναδεικνύοντας σε παγκόσμιο επίπεδο  τις βρώμικες σχέσεις Σ.Αραβίας και Τουρκίας με το ΙΣΙΣ.
Η επιχείρηση στη Συρία είχε την μεγάλη παράπλευρη απώλεια της διάλυσης των καλών οικονομικών Ρωσοτουρκικών σχέσεων και τυχόν μεγαλύτερη χερσαία εμπλοκή Σ.Αραβίας και Τουρκίας θα μπορούσε να γίνει ένα νέο Αφγανιστάν για τη Ρωσία ενώ η Τουρκία είχε και έχει κάθε κακή πρόθεση να εμπλέξει και το ΝΑΤΟ οδηγώντας στον Τρίτο Παγκόσμιο Πόλεμο.
Με το Ιράν να έχει βγει από την απομόνωση κρατώντας χαμηλά τις τιμές του πετρελαίου και πλήττοντας τις πετρελαιοπαραγωγές χώρες ανάμεσα στις οποίες εμβληματικές είναι η Ρωσία και η Σ.Αραβία, με τη δεύτερη να αντιμετωπίζει υπαρξιακή προβλήματα από τον πόλεμο των τιμών του πετρελαίου που η ίδια ξεκίνησε, κάποιος θα πρέπει να συνυπολογίσει τη πρόσφατη σχετική συμφωνία Ρωσίας-Σ.Αραβίας για την άνοδο της τιμής του πετρελαίου στην απόφαση αποχώρησης της Ρωσίας. 
Ο Πούτιν σε αντίθεση με μεγαλομανείς ηγέτες όπως ο Ενρτογάν, ασκεί εξαιρετικά την τέχνη του εφικτού περιορίζοντας εντός αυτής τις φιλοδοξίες του. Η πρόθεση του είναι να βγάλει τη Ρωσία από την απομόνωση και να αναπτύξει σε πείσμα της Δύσης καλές σχέσεις με αυτήν.
Κάτι τέτοιο παρά την προβοκατόρικη δράση του ΝΑΤΟ στα ρωσικά σύνορα, είναι σήμερα εφικτό καθώς ο Μπάρακ Ομπάμα στο τέλος της θητείας του δεν έχει καμιά πρόθεση να χρεωθεί έναν ακόμη πόλεμο, ίσως τον μεγαλύτερο όλων των εποχών, ενώ πιθανή εκλογή Τραμπ θα φέρει τις ρωσοαμερικανικές σχέσεις σε ιστορικά υψηλά.
Η αποχώρηση των ρωσικών στρατευμάτων είναι ένα καλό νέο για τον πλανήτη καθώς μειώνονται οι πιθανότητες για θερμά επεισόδια.
Από την άλλη, αφήνει ελεύθερο το πεδίο στους τζιχαντιστές και την τουρκική ασυδοσία στην περιοχή.
Αν η Τουρκία δεν συνετιστεί από τους δυτικούς συμμάχους της, η Ρωσία ίσως αναγκαστεί να επιστρέψει.
Αυτή τη φορά, με αντιτουρκικές στοχεύσεις.

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, 16/3/2016.
Read More »

Τρίτη 16 Φεβρουαρίου 2016

WAR!!!


Το Μάρτιο του 2013 γράφτηκε ίσως το σημαντικότερο άρθρο στην μνημονιακή Ελλάδα κι όχι μόνο.
«Συρία, το τελευταίο οχυρό της παγκόσμιας σταθερότητας» χωρίς θαυμαστικά ή εισαγωγικά ή τίποτα.
Σήμερα, το άρθρο έχει επιβεβαιωθεί μέχρι τελευταίας κεραίας όσον αφορά τα γεωπολιτικά.
Η Ευρώπη απειλείται με διάλυση υπό την πίεση του προσφυγικού όπλου της Τουρκίας, ενώ έγινε ήδη δορυφόρος του ΝΑΤΟ και της γενοκτόνας παραβάτριας κάθε διεθνούς δικαίου Ερντογανικής Τουρκίας.
Η οποία από χθες επιχειρεί κατά του συριακού στρατού!
Κάνει γυμνάσια μαζί με τη Σαουδική Αραβία η οποία παρά τη φιάσκο της επέμβασης της στην Υεμένη απειλεί για χερσαία επέμβαση στη Συρία.
Ο ισλαμικός πόλος έχει διαμορφωθεί και μέχρι τώρα περιλαμβάνει την ΙΣΙΣ την Τουρκία και τη Σαουδική Αραβία.
Αν δεν υπήρχε η αιγυπτιακή δικτατορία του Σίσι την οποία και σαφώς καταδικάζω θα περιλάμβανε και την Αίγυπτο.   
Θαυμάστε αραβική άνοιξη.
Πραγματικά. Φάτε αραβική άνοιξη.
Πιο βαρυχειμωνιά πεθαίνεις.
Ένα «ατύχημα» είναι το μόνο που χρειάζεται για να σκάσει η μπαρουταποθήκη.
Και το ατύχημα σε τόσο περιπλεγμένες καταστάσεις είναι το πιο πιθανό.
Οι Αμερικανοί αφήνουν την κόλαση της Μέσης Ανατολής να αναφλεγεί για να γίνει το δεύτερο και μεγαλύτερο Αφγανιστάν της Ρωσικής αρκούδας και για να αυξήσουν τον συντελεστή δυσκολίας περικυκλώνουν με ναοτϊκή ασπίδα τη Ρωσία.
Ακόμη κι η Σουηδία αναφέρει σενάρια πολέμου με τη Ρωσία ενώ η Μ. Βρετανία βρίσκεται σε γεωπολιτικό επίπεδο σε κατάσταση ψυχρού πολέμου μαζί της παρά τις βαρβάτες μπίζνες που χουν ανοίξει μαζί της.
Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία: μεγάλοι παίχτες θέλουν το τομάρι της Ρωσίας.
Το πρόβλημα της Ρωσίας δεν είναι στρατιωτικό: Είναι στρατηγικό: Δεν έχει πεδίο για να επιλέξει στρατιωτικές συγκρούσεις.
Η Ευρώπη είναι έτοιμη να κατασπαράξει τον εαυτό της κι οι Αμερικανοί θα βλέπουν το υπέροχο θέαμα με τα τηλεχειριστήρια στα χέρια.
Κι η Ελλάδα;
Ποια Ελλάδα, πλάκα με κάνεις;
Η διοίκηση του ΝΑΤΟ είναι τουρκική το επόμενο διάστημα και το ΝΑΤΟ θα περιπολεί στο Αιγαίο για το προσφυγικό.
Στόλος κατά του προσφυγικού με τουρκική διοίκηση όταν το όπλο της Τουρκίας είναι το προσφυγικό.
Λέγεται ότι αυτός ο κινηματικός τουρίστας, προεστός του φοιτητικού συνδικαλισμού, υποστηρικτής της απόδοσης του Αιγαίου στα ψάρια του, της κατάργησης των θαλλασίων συνόρων και της ενταξιακής πορείας της Τουρκίας που τυχαίνει να ναι πρωθυπουργός μας δε προσγειώθηκε στη Ρόδο κατά το ταξίδι του στο Ιράν γιατί δεν του το επέτρεψαν οι Τούρκοι.
Δεν κάθομαι να διασταυρώσω, αρκετά με τον τέλειο εθελοντισμό μου, δεν μπορεί, μάλλον ράδιο αρβύλα θα ναι αλλά: Μην έχετε καμιά αμφιβολία ότι μέρος της Ελλάδας είναι αντάλλαγμα για τον πόλεμο που θα χάσει η Τουρκία στη Μ. Ανατολή.
Ετοιμαστείτε για δεύτερο κυπριακό.
Το ξέρατε ότι η Θράκη ανήκει στην Ελλάδα;
Δεν χρειάζεται.
Γιατί η τουρκική επιρροή στην περιοχή αυξάνει μέρα με τη μέρα.
Η Ρομά Σαμπιχά Σουλεiμάν που ο ΣΥΡΙΖΑ κατέβασε ως υποψήφια βουλευτή πολυπολιτισμικό χαιμαλί για τους νεοχίπιδες  και που όταν αποκαλύφτηκε ότι έχει ελληνική συνείδηση αμέσως η υποψηφιότητα της αναιρέθηκε, περιγράφει τις πρακτικές τουρκοποίησης των Ρομά της Θράκης: Πέντε ευρώ πάει σε κεφάλι Ρομά η μπούργκα μας λέει, η Ρομά «πράκτορας» των Ελλήνων.
Ρε κοπελιά αφού τα ξες. Άμα είσαι πράκτορας των Τούρκων ή των αμερικανών ή των Γερμανών ή Ισραηλινών το ελληνικό κράτος σε ανταμοίβει και σε προστατεύει. Άμα είσαι πράκτορας των Ελλήνων την γάμησες.
Ου να μου χαθείς γύφτισα τσιγγάνα που θες να γίνεις κι Έλληνας πολίτης. Ακόμη κι αν υπάρχουν Έλληνες σε αυτό τον τόπο πολίτες δεν είναι.
Τι Ρομά τι Ρωμιός λοιπόν;
Αν δεν προσκυνήσεις τον παγκοσμιοποιητή αλλά και να τον προσκυνήσεις θα σε τουρκέψουν.
‘Αστο να γίνει με τον εύκολο τρόπο.
Πέρα από την ειρωνεία, σε ευχαριστώ Σαμπιχά που πολεμάς για μια Ελλάδα που οι Έλληνες συλλογικά έχουν πάψει να υπερασπίζονται.
Επίσης να ευχαριστήσω την ακαδημία Αθηνών, τον ακαδημαϊκό κόσμο , τη δημοσιογραφία για την τιμή που μου έκαναν να μη με βραβεύσουν ποτέ και να με θάβουν ζωντανό.
Θα ήταν προσωπική προσβολή αν το έκαναν.
Όσο για κείνους τους Έλληνες που ζουν παράλληλες ζωές σε παράλληλα σύμπαντα παράλληλων πραγματικοτήτων με παράλληλα προγράμματα κι ισοδύναμα, απλά:
ΠΡΟΣΔΕΘΕΙΤΕ.
Global war is coming to a region close to you soon.

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, 16/2/2016 
Read More »

Πέμπτη 10 Δεκεμβρίου 2015

H Παγκόσμια Κρίση βαθαίνει


Στις 25 Οκτωβρίου ανακοίνωσα το τέλος εποχής, ρωτώντας πρώτα την τρέχουσα ιστορία.
Το αιτιολόγησα ως εξής: «Ένας νέος ιστορικός κύκλος ανοίγει, πάλι φαύλος, γεμάτος από τα τραύματα της προηγούμενης περιόδου όπου τα συμπτώματα θα γίνουν αιτίες.»
Τέσσερα μεγάλα συμβάντα έχουν έκτοτε συμβεί που αλλάζουν το ρουν της ιστορίας επιβεβαιώνοντας την ανακοίνωση μου: 1)Το τρομοκρατικό χτύπημα στο Παρίσι, 2)η κατάρριψη του ρωσικού αεροσκάφους από την Τουρκία, 3)η αλλαγή των κανόνων του ΔΝΤ για στάση πληρωμών στην περίπτωση της Ουκρανίας ως ένα ακόμη οικονομικό όπλο κατά της Ρωσίας και 4) η κατάρρευση του Λατινοαμερικανικού μπλοκ με την Αργεντινή και τη Βενεζουέλα να πέφτουν ξανά στα νύχια του νεοφιλελευθερισμού και προφανώς της Αμερικής με τη Βενεζουέλα να έχει πέσει θύμα του πολέμου των τιμών του πετρελαίου από τους Σαουδάραβες, ενός πολέμου που ανέχτηκαν οι ΗΠΑ για λόγους που ήδη έχουμε περιγράψει.
Στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, η ΕΕ της διαφθοράς ως μαλακή δύναμη επιβολής στα κράτη μέλη έχει πλέον αποτύχει.
Η Λεπέν κερδίζει τις περιφερειακές εκλογές στη Γαλλία δείχνοντας ξεκάθαρα την τάση του γαλλικού πληθυσμού ενώ στην Αυστρία και την Ολλανδία ο εθνικισμός παίρνει τα πρωτεία στην κεντρική πολιτική σκηνή.
Η Ευρώπη που σήμερα αναδύεται δεν είναι αυτή ενός αριστερού ουτοπισμού αλλά αυτή ακριβώς που είχαμε περιγράψει στις 16 Μαϊου του 2014 στο άρθρο «Η άλλη Ευρώπη: Εθνικιστές, απομονωτιστές και αυτονομιστές». Ενδεικτικά έγραφα πως «τα συστημικά κόμματα που μιλάν για μια Ευρώπη της προόδου, αποκρύπτουν συστηματικά την πραγματική εικόνα της Ευρώπης σήμερα. Είναι αυτά που οδηγούν την Ευρώπη σε σίγουρη αποσύνθεση.»
Αφού η Ευρώπη της μαλακής δύναμης έχει αποτύχει, μένει μόνο η σκληρή δύναμη για να κρατήσει ενωμένη την Ευρώπη. Σταδιακά η Ευρώπη, αν δε διαλυθεί, θα μετατραπεί σε στρατοκρατική και στρατοκρατούμενη δύναμη.
Αυτό ο Γιούνγκερ το είχε δει έγκαιρα, κάνοντας τις πρώτες πρόωρες αναφορές για Ευρωπαϊκό στρατό.
Η Frontex στη Μεσόγειο και η κατάλυση της εθνικής κυριαρχίας της Ελλάδας πλέον και σε γεωπολιτικό επίπεδο είναι απλά το προοίμιο ενώ η αποστολή στρατιωτικής αποστολής από τη Γερμανία στη Συρία μόνο συμβολική δεν είναι.
Μια ακόμη πρόγευση από το μέλλον είναι και ο παστρικός, «χουντικός» τρόπος με τον οποίο έγινε η «εκκαθάριση» στην εκρηκτική Ειδομένη, με τους δημοσιογράφους να απομακρύνονται πρώτοι.
Στη Μέση Ανατολή, η εμπλοκή πολλών παικτών και συμφερόντων όχι μόνο δεν αποκλιμακώνει την κατάσταση. Το φιτίλι μιας ευρύτερης σύρραξης κονταίνει επικίνδυνα.
Η Τουρκία, με την οποία καλούμαστε από την ΕΕ να συνδιαχειριστούμε το Αιγαίο και η οποία λίαν συντόμως θα έχει καλές πιθανότητες να συνδιαχειριστεί και την Κύπρο, έχει διαπράξει 3 casus Belli έναντι σε τρεις διαφορετικές χώρες: Στη Συρία, στη Ρωσία ενώ εσχάτως μπούκαρε και στο Ιράκ.
Είμαστε πλέον απολύτως βέβαια ότι η τουρκική επιθετικότητα έχει αμερικανικές πλάτες.
Η «Pax Americana» έχει τελειώσει και οι μεγάλοι παίχτες προσπαθούν να ξαναμοιράσουν τον γεωπολιτικό χάρτη.
Είναι αδύνατον να προβλεφθεί το σε ποια επίπεδα θα φτάσουν τα επίπεδα της σύγκρουσης.
Ο Barak Obama, παρότι συνέχισε την μεταπολεμική πολιτική των ΗΠΑ ως παγκόσμιου μακελάρη, τρομοκράτη και υπονομευτή, κατάφερε να αποφύγει αιφνίδιες κλιμακώσεις.
Δεν μπορούμε να φανταστούμε ποια μορφή θα πάρουν οι τραυματισμένες αμερικάνικες φιλοδοξίες με έναν πρόεδρο σαν τον Donald Trump και ποιες θα είναι πλανητικά οι συνέπειες μιας τέτοιας εκλογής.  
 Θα επιστρέψουμε στα δικά μας, τα γελοία: Τα ελγίνεια του Μάρδα, το πολιτικό σύστημα να υπερασπίζεται τον Γερμανό Ιστορικό Ρίχτερ που διώκεται γιατί περιέγραψε με αποτροπιασμό το ότι οι Κρήτες δεν υποδέχτηκαν τους Ναζί εισβολείς με ροδοπέταλα με βάση ένα αντιρατσιστικό νόμο που κατασκευάστηκε από το πολιτικό σύστημα με απώτερο στόχο τη φίμωση ενοχλητικών φωνών, τις αποκαλύψεις του Μητρόπουλου για χυδαίους εκβιασμούς του από τον Φλαμπουράρη και το φλερτ Τσίπρα Λεβέντη.
Μια σημείωση μόνο: Ο Λεβέντης που νεκραναστήθηκε παραδόξως για να υπάρχει ως  δεκανίκι εκτάκτου ανάγκης, κατά δήλωσή του ήταν όχι απλά συνάδερφος αλλά φίλος των πατέρα Τσίπρα και Φλαμπουράρη, κάτι που δημιουργεί σκέψεις για παράλληλα και αφανή κέντρα εξουσίας αν κάποιος θυμηθεί το περίφημο Memo Φλαμπουράρη στον εαυτό του που έγραφε με μεγάλα γράμματα «Λεβέντης, όχι ακόμη».
Ας το καταλάβουμε πλέον. Η Ελλάδα, αν δεν ανατραπεί σύσσωμο το πολιτικό σύστημα, τα επόμενα χρόνια θα είναι χωματερή όχι μόνο χρέους αλλά και ανθρώπων ενώ μπορεί να συρθεί χωρίς σοβαρή αντίσταση σε πολεμικές συρράξεις με την εθνική της κυριαρχία να έχει ήδη περιορισθεί δραματικά.
Να σας ενημερώσω πως κυκλοφορεί το ηχητικό μου βιβλίο «Πρόσωπα Ζώα Πράματα» σε μια καλαίσθητη διπλή έκδοση από το Studio Amid, ένα εξαιρετικό ενήλικο χριστουγεννιάτικο δώρο για όποιους έχουν ανθρώπους που αγαπούν και λεφτά για να τους κάνουν εμπορικά δώρα.
Θα μου επιτρέψετε στην επόμενη μου δημοσίευση εκτός απροόπτου να σας το παρουσιάσω.


Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, 10/12/2015 
Read More »

Κυριακή 15 Νοεμβρίου 2015

Παρ-ISIS



Η Ευρώπη δολοφονήθηκε.

Από Τζιχαντιστές.

Που εξοπλίστηκαν και εκπαιδεύτηκαν από τις ελίτ του δυτικού κόσμου και τους άραβες σύμμαχους τους.

Πριν μερικές βδομάδες σας περιέγραφα ότι είναι τέλος εποχής.

Μια εποχή όπου τα συμπτώματα της προηγούμενης περιόδου θα γίνουν οι αιτίες για έναν ιστορικό φαύλο κύκλο.

Πριν από χρόνια στο άρθρο μου "Συρία, το τελευταίο οχυρό της παγκόσμιας σταθερότητας", επέμενα ότι το Συριακό θα θρυμματίσει την παγκόσμια σταθερότητα.
Συμπλήρωνα ότι το λογαριασμό θα τον πληρώσει η Ευρώπη.

Το χτύπημα στη Γαλλία στις 13 Νοέμβρη του 2015 θα μπει στα text book της τρομοκρατίας. Αποτελεί κλασσική τρομοκρατία μεγάλης κλίμακας.

Το μήνυμα ήταν σαφές.

Δεν είστε ασφαλείς.

Όπου και να στε.

Σε εστιατόριο, σε θέατρο, σε στάδιο, δεν είστε ασφαλείς.

Ο τρόπος ζωής σας απειλείται.

Το μήνυμα είναι σαφές και ηχηρότατο. Η διαχείριση του είναι όμως είναι ένα άλλο εξίσου σημαντικό ζήτημα.

Η 11η Σεπτέμβρη της Ευρώπης έχει θέσει τη Γαλλία ουσιαστικά υπό στρατιωτικό νόμο με τα σύνορα της να χουν προσωρινά κλείσει.

Ο ευρωπαϊκός ολοκληρωτισμός περνάει από τα κουφάρια της ανοιχτής Ευρώπης.

Προειδοποιούσαμε για το φαινόμενο των Ευρωπαίων τζιχαντιστών. Μάταια. Η κοινή γνώμη αδιαφορούσε και δεν άσκησε πιέσεις για να σταματήσει το αίσχος στη Συρία.
Τώρα είναι πλέον αργά.

Τα πράγματα σέρνονται στην κατεύθυνση της σύγκρουσης των πολιτισμών όπως την είχε οραματιστεί ο Χάντιγκτον, με τη Συρία και την Ουκρανία να αποτελούν τα hotspots της γεωπολιτικής σκακιέρας.
Η Κίνα έχει τα δικά της της hotspot στο σινικό ωκεανό και η προσέγγιση της με την εθνικιστική Ταιβάν είναι η εξαίρεση σε ένα κόσμο ρήξεων.
Ένας καινούριος κόσμος γεννιέται. Φριχτότερος από αυτόν που γνωρίζαμε. Και για αυτό το έκτρωμα υπεύθυνες είναι οι οικονομικές και πολιτικές ελίτ και η μαλακία που δέρνει την κοινή γνώμη.

Μιλώντας για τρομοκρατία, μια μικρή αναφορά στο θέμα Πανούση για να γυρίσουμε στα γεωπολιτικά: Το θέμα είναι εξόχως μεγάλο. Γιατί οι καταγγελίες του πρώην υπουργού προστασίας του πολίτη είναι σοβαρότατες. Το ζήτημα είναι το ποιος είναι ο πιο ασόβαρος: Ο πρώην υπουργός ή αυτοί που υποβαθμίζουν το θέμα χωρίς καν να έχουν εξετάσει τις καταγγελίες στο όνομα μιας αριστερής ηθικής 
υπεροψίας και μιας συντροφικής ομερτά;

Η αναφορά πως το διαβατήριο ενός από τους τρομοκράτες της 13 Νοέμβρη, καθώς οι περισσότεροι ήταν μάλλον γαλλικής υπηκοότητας, είχε σφραγιστεί στη Λέρο, καταρρίπτει τον αφελή μύθο πως τζιχαντιστές δεν μπορούν να παρεισφρήσουν στις τεράστιες προσφυγικές ροές. Μύθο, που συγκρίνεται στην επικίνδυνη απλοϊκότητα του με τον ακόμη πιο επικίνδυνο μύθο πως οι περισσότεροι πρόσφυγες και μετανάστες βρίσκονται σε αποστολή να καταστρέψουν το δυτικό κόσμο. Φυσικά και δεν είναι: Κάποιοι όμως, ελάχιστοι αλλά υπαρκτότατοι, είναι.

Η υποτιθέμενη αριστερή κυβέρνηση βάζει και αυτή σαν εθελόδουλος αμερικανογερμανοτσολιάς που είναι, το χέρι της στο να πάμε σε Γ παγκόσμιο πόλεμο, υπογράφοντας κι αυτή τη συμφωνία περαιτέρω πρόσδεσης της επίσης χρεωκοπημένης Ουκρανίας στην υπό διάλυση ΕΕ, σε μια ΕΕ που έχει να αντιμετωπίσει την ανεξαρτητοποίηση της Καταλονίας, τις απαιτήσεις μιας Μ.Βρετανίας που αν δεν ικανοποιηθούν μπορεί να σημάνει μια Ευρώπη χωρίς Αγγλία, που αντιμετωπίζει το πραξικόπημα του Πορτογάλου Πρόεδρου κατά της εκλογικά νικηφόρας ενωμένης αριστεράς με απόλυτη κατανόηση.

Περιγράφαμε πως οι πολιτικές της ΕΕ θα απειλούσαν υπαρξιακά την Ευρώπη. Αυτό ήδη συμβαίνει. 
Κατά τόπους και κατά κύματα από διαφορετικές πηγές.
Κι αυτό δεν φαίνεται ικανό να αναχαιτιστεί γιατί τα προβλήματα διογκώνονται αντί να λύνονται και απλά συγκαλύπτονται και κρύβονται από τη μαρτυρία της κοινής γνώμης.

Η Ελλάδα θα μπορούσε να παίξει τον ρόλο του εξισορροπιστή. Όχι όμως με μια ακόμη κυβέρνηση που ο βουλευτής της Συμμορέλος βάζει τα γυαλιά σε Γεωργιάδη και Μητσοτάκη, λέγοντας σε ζωντανή μετάδοση πως και να μην υπήρχε το μνημόνιο θα έπρεπε να είχε εφευρεθεί.
Ακριβώς ότι δηλαδή ίσχυε για την 11η Σεπτέμβρη του 2001, τη μέρα που άλλαξε τον κόσμο προς το κατά πολύ χειρότερο. Και ίσως κι ότι ισχύει για την 13 Νοέμβρη του 2015.
Δε λέγαμε να ανοίξουμε τα μάτια μας όταν μπορούσαμε να αλλάξουμε κάτι. Τώρα δεν θα μπορούμε να τα κλείσουμε από τις φρίκες που έρχονται.


Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.gr, 15/11/2015
Read More »

Σάββατο 3 Οκτωβρίου 2015

Η σκιά της Ρωσίας πάνω από τη Συρία


Είμαστε βαθιά βουτηγμένοι στη δυτική προπαγάνδα, κολλημένοι όπως οι μύγες στο μέλι, ή καλύτερα οι μύγες στα σκατά.
Κανείς δεν έκλαιγε όταν οι αμερικάνοι και οι συμμάχοι τους διαλύαν τις πιο προηγμένες χώρες της Μ.Ανατολής με τη βοήθεια των πάντα χρήσιμων ηλιθίων τους, των εξτρεμιστών ισλαμιστών. Αντιθέτως, πολλοί χειροκροτούσαν το προοίμιο της ανείπωτης καταστροφής, την αραβική άνοιξη για να παινέσουν την αυτοδημοκρατικότητά τους.
Τώρα, αρκετά χρόνια μετά, με το προσφυγικό να παίρνει ανεξέλεγκτες διαστάσεις, πολιτικοί και μήντια ανακαλύπτουν πως το πρόβλημα πρέπει να λυθεί στις ρίζες του, στα αίτια του.
Αποφεύγουν φυσικά να τονίσουν πως τα αίτια του προβλήματος δεν είναι μόνο ο ισλαμικός εξτρεμισμός αλλά και αυτός που τον εξόπλισε και του έστρωσε το δρόμο με βομβαρδισμούς και κατοχές: ο δυτικός ιμπεριαλισμός, οι ίδιοι τους δηλαδή που τώρα θέλουν να αντιμετωπίσουν τις αιτίες του προβλήματος.
Οι ρωσικές αεροπορικές επιχειρήσεις δεν έχουν κίνητρα μόνο γεωπολιτικά καθώς το λιμάνι της Ταρτούς στη Συρία είναι η μοναδική τους βάση στη Μεσόγειο.
Πέρα από την προθυμία τους να αποδείξουν έμπρακτα στο δυτικό σύστημα πως η νέα Ρωσία είναι μια δύναμη που δεν δύναται να απομονωθεί παρά τις λυσσαλέες προσπάθειες της Δύσης, οι Ρώσοι κάνουν αυτό που οι σύμμαχοι μονάχα επικαλούνται όταν στην ουσία ευνοούν το αντίθετο: Οι Ρώσοι βομβαρδίζουν θέσεις εξτρεμιστικών ισλαμιστικών ομάδων.
Οι δυτικοί μπορεί να έχουν δίκιο σε ένα πράγμα: ότι στην παρούσα φάση οι Ρώσοι μπορεί να μη στοχεύουν πρωτίστως στην ISIS αλλά σε μικρότερες ισλαμιστικές ομάδες που έχουν μικρότερη κινητικότητα από αυτήν.
Ξεχνούνε όμως ότι και αυτές οι ομάδες έχουν συμβολή στην αποσταθεροποίηση της ευρύτερης περιοχής και στην αμοιβαία ενδυνάμωση άλλων ισλαμιστικών ομάδων στην Αφρική κι όχι μόνο μέσω του σωματεμπορίου, ναρκεμπορίου, λαθρεμπορίου όπλων και πετρελαίων με κεντρικό δίαυλο την Τουρκία.
Σε αυτό το σημείο έγκειται το ζωτικό ενδιαφέρον της ρωσικής επέμβασης.
Έχοντας πικρή πείρα από τη δράση των εξτρεμιστών ισλαμιστών στο Αφγανιστάν προς το τέλος της σοβιετικής εποχής αλλά και σε άλλες περιοχές της ρωσικής επικράτειας ή έστω σφαίρας επιρροής όπως η Τσετσενία και το Ουζμπεκιστάν, οι Ρώσοι θέλουν να περιορίσουν τα ακραία ισλαμιστικά δίκτυα για λόγους δικής τους εσωτερικής ασφάλειας.
Αυτός ήταν ό λόγος που ο Πούτιν συνεργάστηκε με τον Bush Jr στα πλαίσια του «πολέμου κατά της τρομοκρατίας».
Φυσικά και ο Πούτιν δεν μοιραζόταν το όραμα της αμερικάνικης κυριαρχίας πλήρους φάσματος στον 21ο αιώνα που κρυβόταν πίσω από τον πόλεμο υπέρ της τρομοκρατίας, απλά αυτός του δινε το άλλοθι για να αντιμετωπίσει εσωτερικές ή περιφερειακές απειλές.
Ας μην τρέφουμε αυταπάτες. Αυτό για το οποίο προειδοποιούσε ο Πούτιν, έχει ήδη συμβεί: Από την εποχή της αμερικάνικης εισβολής στο Αφγανιστάν, το διεθνές σύστημα συναίνεσης και ασφάλειας έχει καταρρεύσει. Πλέον δεν είναι μόνο οι ΗΠΑ και το Ισραήλ που μπορούν να παραβιάζουν το διεθνές δίκιο όποτε τους κατέβει.
Πάρτε το παράδειγμα της Συρίας. Με την άνοδο και τις φρικαλεότητες των τζιχαντιστών, ο υποτιθέμενος πόλεμος κατά των τζιχαντιστών από τους δυτικούς και τάχαμου τα κράτη της βασιλευόμενης σουνιτικής θεοκρατίας έγινε μονάχα για τα μάτια του κόσμου και ως εκ τούτου, όπως είχα άλλωστε προειδοποιήσει κανένα αποτέλεσμα δε θα μπορούσε να έχει.
Οι μοναδικοί που πολεμούσαν τους τζιχαντιστές ήταν οι Αλεβίτες του Άσαντ και οι ηρωικοί Κούρδοι ενώ οι υποτιθέμενοι δημοκράτες του Ελεύθερου Συριακού Στρατού αντί να πολεμούν για τη δημοκρατία στη χώρα τους την έχουν κάνει με ελαφρά για να βρουν τη δημοκρατία στις χώρες που κατέστρεψαν τη χώρα τους.
Είναι αστείο όταν στο όνομα του πολέμου κατά των τζιχαντιστών κανείς δεν βγάζει κιχ για τις αεροπορικές επιδρομές της Τουρκίας κατά των Κούρδων της Συρίας και όταν η Σαουδική Αραβία, ένα από τα πιο οπισθοδρομικά κράτη του πλανήτη, βομβαρδίζει την Υεμένη, όλοι να αντιδρούν όταν η Ρωσία μπαίνει ένοπλα στο παιχνίδι.
Να θυμίσουμε στους συμπολίτες μας, κανονικά πρεζάκια της δυτικής προπαγάνδας, πως αυτό που χωρίζει τη μεσόγειο από τους τζιχαντιστές δεν είναι το ΝΑΤΟ αλλά οι Κούρδοι και οι Αλεβίτες.
Και αυτό που την ενώνει είναι συγκεκριμένοι Έλληνες και Τούρκοι λαθρέμπορες.
Η ρωσική επέμβαση θα δημιουργήσει κι άλλους πρόσφυγες φωνάζουν κροκοδείλια οι δυτικοί.
Oh really?
Ο πληθυσμός της Συρίας το 2011 πριν το ξεκινήσει το τζιχαντιστικό πανηγύρι με την πλήρη στήριξη των δυτικών, ήταν 23 εκατομμύρια. Σήμερα εκτιμήσεις το θέλουν στα 17, ενώ άλλες εκτιμήσεις μιλάν για 3 εκατομμύρια ήδη πρόσφυγες για άλλα 7 εκατομμύρια παρεκτοπισμένους.
Το μισό δηλαδή του συριακού πληθυσμού ψάχνει να βρει πατρίδα και στέγη.
Η ρωσική επέμβαση φυσικά και δε θα είναι ρόδινη. Καμία πολεμική επιχείρηση δεν είναι. Επιπρόσθετα, τυχόν ατυχηματική εμπλοκή μπορεί να οδηγήσει σε αιφνίδια και αναπότρεπτη κλιμάκωση ανάμεσα σε ΗΠΑ και Ρωσία.
Αλλά πρέπει να έχουμε κάτι κατά νου: Ο τζιχαντισμός δεν απειλεί πρωτίστως την ΕΕ. Χωρίς καμία αμφιβολία και όπως ήδη είδαμε στην ΕΕ, η άνθηση του τζιχαντισμού αυξάνει τη συχνότητα τρομοκρατικών ενεργειών και θέτει ζητήματα εσωτερικής δημοκρατίας ενώ το προσφυγικό κάνει τους αρμούς της ΕΕ να τρίζουν. Η μεγαλύτερη απειλή όμως για την εσωτερική δημοκρατία της ΕΕ είναι ο κυρίαρχος καζινοκαπιταλισμός επί του εδάφους του οποίου διογκώνονται οι συνέπειες του τζιχαντισμού.
Οι τζιχαντιστές δεν είναι οι ισλαμιστές τρομοκράτες των περασμένων δεκαετιών που αρκούνται στον αυτοπροσδιορισμό τους ως τέτοιοι.
Οι τζιχαντιστές είναι επεκτατιστές. Πολλές ακόμη χιλιάδες πληθυσμού στη Μ. Ανατολή αλλά και στην Αφρική θα πληρώσουν με τις ζωές τους την εξάπλωση των τζιχαντιστικών δικτύων που εδώ και καιρό όχι μόνο συμβαίνει αλλά και προωθείται από τις μεγάλες και τις περιφερειακές ιμπεριαλιστικές δυνάμεις προκειμένου να ανατρέψουν μη αρεστά τους καθεστώτα.
Οφείλει κάποιος επίσης να συνυπολογίσει πως η τζιχαντίστικη επιρροή στα βαλκάνια είναι σημαντική μέσω «αλληλέγγυων» βαλκανικών ισλαμιστικών δικτύων με ιστορική πλέον παράδοση και πως σε συνδυασμό με αναδυόμενους υπερεθνικισμούς μπορούμε να δούμε φαινόμενα αντίστοιχα της Γιουγκοσλαβίας του 1990.
Για την Ελλάδα, ο περιορισμός του Τζιχαντισμού, είναι τόσο ζωτικής σημασίας όσο και για τη Ρωσία για πολλούς λόγους.
Αν δε θέλει κάποιος το νοτιότερο κομμάτι της Μεσογείου να γίνει άντρο πειρατικού τζιχαντισμού.
Αν δε θέλει κάποιος να δει την ήδη σημαντική τουρκική επιρροή στα Βαλκάνια να γιγαντώνεται.
Αν δε θέλει συνεργάτες πλέον και των τζιχαντιστών έλληνες εφοπλιστές να ενισχύονται κι άλλο – όχι πως δεν είναι εδώ και αρκετές δεκαετίες κράτος εν κράτη.
Αν δε θέλει κάποιος τη πυριτιδαποθήκη της Ευρώπης να σκάει κάποια στιγμή στο μέλλον.
Όσο για τους πρόσφυγες, θεμιτό και όμορφο και υψηλό και παράδειγμα προς μίμηση η προσφορά χείρας βοήθειας. Αλλά πάνω απ όλα, οι πρόσφυγες χρειάζονται περισσότερο και πάνω από όλα αυτό που χάσαν. Την χώρα τους. Τα σπίτια τους. Τις ζωές τους.
Υπήρξαμε και εμείς και πρόσφυγες και μετανάστες και την καταλαβαίνουμε την προσφυγιά.
Κάπου εκεί όμως ξεκίνησαν κάποια από τα πολλά παράδοξα μας και την διπολική μας κατάσταση.
Γιατί οι οικονομική μετανάστες από τη δεκαετία του πενήντα και μετά πήγαιναν στις χώρες που κατέστρεψαν τη δική μας: Στις ΗΠΑ, τη Μ. Βρετανία και αργότερα τη Γερμανία.
Τους καταστροφείς μας που γίναν σύμμαχοι και εγγυητές.
Εθνική κυριαρχία και κουραφέξαλα. Προτεκτοράτο ήμασταν, προτεκτοράτο θα μαστε.
Και ενώ πάλι αντιδράτε στα γραφόμενα, ο εξτρεμιστικός ισλαμισμός προελαύνει και αλλού.
Οι Ταλιμπάν κατέλαβαν την Πόλη Κουντούζ σε μια από τις πιο «πλούσιες» επαρχίες του Βορείου Αφγανιστάν με τα γνωστά επακόλουθα: Ομαδικούς βιασμούς, εκτελέσεις κι άλλες όμορφες εκδηλώσεις της οργανωμένης ανθρώπινης κτηνωδίας.
Οι Ταλιμπάν είχαν αυτή τη φορά την ενίσχυση από ομάδες του Πακιστάν αλλά και του Ισλαμικού κινήματος του Ουζμπεκιστάν που έχει δηλώσει αλληλέγγυο με την ISIS κάτι που με βάση το ιστορικό προηγούμενο, καθόλου δε θα έπρεπε να εκπλήσσει.
Συρία, Λιβύη, Ιράκ, Αφγανιστάν. Όπου έχει επέμβει ο δυτικός ιμπεριαλισμός, ο εξτρεμιστικός ισλαμισμός προελαύνει, οι χώρες διαλύονται και οι πληθυσμοί υποφέρουν.
Πότε στο διάολο σας σαν πολίτες θα ζητήσετε να καταδικαστούν για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας οι ηγετικές ομάδες του δυτικού κόσμου;
Πότε θα σταματήσετε να παπαγαλίζετε την καραμέλα των αντιδυτικών κακών;
Ποτέ.
Απλά θα κλαίτε υποκριτικά για το χυμένο γάλα. Και θα θαυμάζετε το νόμπελ ειρήνης στο τζάκι της ΕΕ και του Μπάρακ Ομπάμα.


Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, 3/10/2015
Read More »

Τετάρτη 24 Σεπτεμβρίου 2014

Ο κόσμος με μια ματιά, Σεπτέμβριος 2014



Μέση Ανατολή:

Οι αεροπορικές επιθέσεις των Αμερικανών και των συμμάχων τους υποτιθέμενα κατά του Ισλαμικού Κράτους στη Συρία έχουν ξεκινήσει. Οι φονικές «επιδόσεις» τους είναι ισχνές. Κάποιοι δεκάδες ισλαμικοί μαχητές και μερικοί άμαχοι έχασαν τις ζωές τους. Οι αμερικάνοι αξιωματούχοι αναγνωρίζουν αυτό που τα agriazwa γνώριζαν εξαρχής: ότι το ισλαμικό κράτος (ISIS) δεν πρόκειται να ηττηθεί από αυτές τις πρακτικές. Η κατάλυση εθνικών συνόρων και στρατών της περιοχής επιτρέπει μεγάλη κινητικότητα στους τζιχαντιστές που μπορούν να διαλύονται σε άτακτα σώματα και να ξαναοργανώνονται σε άλλες ασταθείς περιοχές δημιουργώντας ακόμη περισσότερη αστάθεια και περισσότερες εστίες ανάφλεξης. Η κυβέρνηση της Συρίας, ένα από τα λίγα εμπόδια στην ατζέντα των τζιχαντιστών, ανησυχεί και για την ατζέντα των δυτικών και των αράβων συμμάχων τους που ούτως ή άλλως χρηματοδοτούσαν τους τζιχαντιστές για να διαλύσουν κράτη-εχθρούς όπως η Συρία και η Λιβύη. Και έχει κάθε λόγο να ανησυχεί, καθώς από τις πρώτες μέρες της επίθεσης στη Συρία, οι ΗΠΑ φροντίσαν να χτυπήσουν όχι το ISIS αλλά έναν άλλο ισλαμιστικό πυρήνα με πολύ διαφορετική ατζέντα που φώλιασε στο χάος που οι τζιχαντιστές με την υποστήριξη των δυτικών αλλά και σουνιτικών κρατών δημιούργησαν στη Συρία. Η ομάδα ονομάζεται Khorazan και η ατζέντα της είναι διαφοροποιημένη από αυτή του ISIS. Δεν επιδιώκει τη δημιουργία χαλιφάτου αλλά τρομοκρατικά χτυπήματα στην καρδιά του ιμπεριαλιστικού κτήνους, τις μεγάλες δυτικές πόλεις. Αμερικάνοι αξιωματούχοι αποκάλυψαν πως ένα τέτοιο χτύπημα ήταν επικείμενο. Το προληπτικό χτύπημα των αμερικάνων κατά της Khorazan δείχνει το βαθμό συνέργειας που έχει πλέον η στρατιωτική ατζέντα των αμερικανών με την ατζέντα των μυστικών υπηρεσιών τους και επιβεβαιώνει το ιστορικό δίδαγμα πως πέρα από το στενό συμμαχικό πυρήνα, κανένας άλλος δεν πρέπει να εμπιστεύεται τους αμερικάνους, πόσο μάλλον η κυβέρνηση της Συρίας, στον εναέριο χώρο της οποίας επιχειρεί η πολεμική αεροπορία εχθρικών προς αυτή δυνάμεων όπως οι ΗΠΑ, το Κατάρ και η Σαουδική Αραβία. Οι τζιχαντιστές δεν θα αποδυναμωθούν σοβαρά από τις αεροπορικές επιδρομές ενώ επιτυχίες τους σε άλλες περιοχές ενδέχεται να τους δυναμώσουν κι άλλο και να συνδεθούν ακόμη πιο στενά με θύλακες όπως αυτός της ισλαμιστικής Αυγής που εδώ και πάνω από ένα μήνα έχει καταλάβει την Τρίπολη, την πρωτεύουσα της χώρας που κάποτε ήταν η Λιβύη... Η ριζοσπαστική ελληνική διεθνιστική αριστερά μπορεί να θαυμάζει πλέον το ριζοσπαστικό ισλαμισμό καθώς αυτός βιάζει, δολοφονεί και υποδουλώνει χιλιάδες αμάχους έχοντας ήδη εκτοπίσει εκατομμύρια Κούρδους και Σύριους ενώ συνεχίζει το ιερό καθήκον του της γενοκτονίας των Γιεζίντι σε μια καταστροφή που ξεπερνά σε έκταση τη μικρασιατική καταστροφή. Η Τουρκία, κρατά στα σύνορα της εκατοντάδες χιλιάδες Κούρδους πρόσφυγες αρκετοί από τους οποίους πήγαν στην Τουρκία για να αφήσουν σε ασφαλές μέρος τις οικογένειες τους και να επιστρέψουν να πολεμήσουν τα ισλαμοφανατικά κτήνη. Φυσικά, αυτό δεν είναι κάτι που επιθυμεί η Τουρκία που σταδιακά ισλαμοποιείται. Η ατζέντα του ISIS και της Τουρκίας έχει κοινά σημεία: η εξαφάνιση του κουρδικού στοιχείου είναι ένα αυτά. Η δημιουργία χαλιφάτου είναι ένα ακόμη. Και τα κέρδη από το διεθνές πλέον κύκλωμα της τζιχαντίστικης παραοικονομίας (όπλα, σωματεμπόριο, ναρκωτικά) είναι το τρίτο. Φυσικά η Τουρκία έχει επίσημη διπλωματία και φέρεται φιλικά στο αυτόνομο πλέον ιρακινό κουρδιστάν για να απεκτονώσει το δικό της κουρδικό ενώ το χαλιφάτο το θέλει Νεοθωμανικό με την ίδια στο τιμόνι. Έτσι λοιπόν επίσημα φαίνεται ως εχθρική προς τους τζιχαντιστές όταν στην ουσία τους διευκολύνει.  

Μεσόγειος:

Η τεράστια ανθρωπιστική κρίση που πρώτα οι δυτικοί και έπειτα οι τζιχαντιστές
προκάλεσαν στην περιοχή, κάνει τους σωματέμπορες να τρίβουν τα χέρια τους. Οι ταρίφες για την Ευρώπη μέσα από τη Μεσόγειο ξανανέβηκαν στις 4000 ευρώ το κεφάλι. Οι σωματέμποροι βούλιαξαν τις προηγούμενες μέρες πλοιάριο με λαθρομετανάστες στη Μάλτα για να διαφύγουν της σύλληψης από το λιμενικό. Περιγραφές θέλαν τους σωματέμπορες να κόβουν τα χέρια των μεταναστών που προσπαθούσαν να ξανανέβουν στο πλοιάριο. Κάποια χρόνια μετά την περιγραφή από τα agriazwa της συμβολής διεθνών εγκληματικών δικτύων που ενθαρρύνονται και από την Τουρκία στο φαινόμενο της παράνομης μετανάστευσης, η πραγματικότητα αρνείται να καπελωθεί από συνθήματα και πολιτικές σκοπιμότητες. Η ριζοσπαστική διεθνιστική αριστερά φυσικά μπορεί να φωνάζει για τους φασίστες της Μάλτας και να συγχαίρει τους αδίστακτες σωματέμπορες που φέρνουν τους λαούς πιο κοντά, ανεξάρτητα του γεγονότος ότι οι σύντροφοι σωματέμπορες έχουν ήδη πνίξει δεκάδες χιλιάδες μετανάστες και θα σκοτώσουν αρκετές χιλιάδες ακόμη μέχρι να υπάρξει πίεση για την αντιμετώπιση των διεθνών δικτύων και των κρατικών συνεργών τους.  

Αφρική:

Ο Ebola περιορίζει την οικονομική ανάπτυξη της Σιέρα Λεόνε και της Λιβερίας. Για αυτό και πρέπει να αντιμετωπιστεί: Αυτή είναι η στάση και η έγνοια του Συμβουλίου Ασφαλείας και της Παγκόσμιας Τράπεζας παρότι οι θάνατοι συσσωρεύονται. Έτσι συναντάμε το παράδοξο να άρετε η απαγόρευση των αεροπορικών γραμμών στις πληγείσες περιοχές, ακριβώς ότι πρέπει να γίνει για να επεκταθεί η επιδημία καθώς ο μόνος τρόπος για να περιοριστεί με τα σημερινά διαθέσιμα μέσα είναι η καραντίνα. Η χορήγηση άπλετης ανθρωπιστικής και οικονομικής βοήθειας είναι αυτό που μπορούμε και πρέπει να κάνουμε για να απαλύνουμε τις φοβερές συνέπειες της επιδημίας και της καραντίνας. Αν η ανθρωπότητα είναι αντιμέτωπη με μια πιθανή πανδημία και δεδομένης της απόλυτης αναξιοπιστίας των διεθνών οργανισμών υγείας την οποία κέρδισαν με το σπαθί τους σπρώχνοντας μαϊμού πανδημίες για να αυξήσουν τα κέρδη των πολυεθνικών, τότε θα είμαστε απόλυτα στο έλεος μιας ασθένειας.

Αμερική: 

Στη Νέα Υόρκη λαβάνει χώρα σύσκεψη του ΟΗΕ κατά της κλιματικής αλλαγής. Ο Γιώργος Παπανδρέου ήταν εκεί όχι μόνο ως πρόεδρος της Σοσιαληστρικής Διεθνούς αλλά και ως διαδηλωτής. Ελπίζουμε να μην το χει βάλει στόχο να γίνει Πρόεδρος των ΗΠΑ γιατί με κάτι τέτοιες πουστιές ξεκίνησε και την ανέλιξη του στην ελληνική πρωθυπουργία. Φοβάμαστε πολύ την κλιματική αλλαγή που μπορεί να φέρει ο ΓΑΠ, ο γιος του πρωθυπουργού της Αλλαγής που για αλλαγή έφερε το ΔΝΤ και την οικονομική κρίση και εξάρτηση σε Ελλάδα και Ευρώπη. 

Ινδία:

Να κλείσουμε με «καλά νέα» για να μη χαλάσουμε τη ζαχαρένια της μπουρζουαζίας. Η «εθνικιστική» πλέον Ινδία, (σμς: για τη ριζοσπαστική διεθνιστική αριστερά της Ελλάδας και με την εξαίρεση της όχι και τόσο ριζοσπαστικής αριστεράς σε χώρες της Λατινικής Αμερικής, όλος ο υπόλοιπός πλανήτης είναι εθνικιστές, δηλαδή φασίστες εκτός κι αν είναι τζιχαντιστές ή σωματέμποροι μεταναστών) έστειλε διαστημικό σκάφος στον Άρη (με τη χρηματοδότηση και τη διαστημική τεχνολογία του Αρτέμη Σώρρα που χρησιμοποιεί για καύσιμο ένα εύφλεκτο μείγμα αέρα κοπανιστού και ανθρώπινης βλακείας). Είναι η πρώτη χώρα στην ιστορία της ανθρωπότητας που κατάφερε να στείλει σκάφος στην τροχιά του κόκκινου πλανήτη (ο Στάλιν τον έφτιαξε) με την πρώτη της προσπάθεια. Το διαστημικό πρόγραμμα της Ινδίας κόστισε κοντά στα 75 εκατομμύρια δολάρια, λιγότερο δηλαδή από ότι κόστισε η διαστημική χολυγουντιανή υπερπαραραγωγή “Gravity”, ένα καλό παράδειγμα του γιατί η σπάταλη Δύση της χρηματοπιστωτικής φούσκας είναι καταδικασμένη να παραδώσει αργά ή γρήγορα τα ηνία στην Ασία.
Read More »

Τρίτη 14 Μαΐου 2013

Συρία. Το τελευταίο οχυρό της παγκόσμιας σταθερότητας.


Συρία. Το τελευταίο οχυρό της παγκόσμιας σταθερότητας.

Του Πέτρου Αργυρίου (Agriazwa.blogspot.com)
 

Για όσους παιδαριωδώς πανηγύριζαν με την προπαγάνδα της «αραβικής άνοιξης» και το παραμύθι της νίκης της δημοκρατίας εις βάρος του αυταρχισμού στη Μέση Ανατολή, είναι καιρός να νιώσουν ντροπή για τη συμπεριφορά τους.

Οι εξελίξεις δείχνουν ένα επιχειρούμενο ντόμινο αναδυόμενων θεοκρατιών σε όλη την περιοχή που αναχαιτίζεται μονάχα από την εκκοσμικευμένη αντίληψη που παρέμεινε από τα καθεστώτα των οποίων η ηγεσία ανατράπηκε.

Οι βασικοί υπαίτιοι για τα δεινοπαθήματα της περιοχής δεν είναι άλλοι από τους άρχοντες του Χάους, την ηγεσία των ΗΠΑ.

Μετά τη διάλυση του Ιράκ και την εγκατάλειψη του σε εμφυλιοπολεμικές περιδινήσεις, οι ΗΠΑ στρέψαν στη συνέχεια την κοινωνική τους μηχανική σε πρώην συμμάχους τους όπως η Αίγυπτος, εγγυήτρια δύναμη της σταθερότητας στην περιοχή  ενώ στρέψαν μέρος της πολεμικής τους μηχανής σε πρώην εχθρούς τους όπως η Λιβύη.

Σκοπός της αμερικάνικης εξωτερικής πολιτικής στην περιοχή ήταν ναι μεν τα πετρελαϊκά συμφέροντα και η ενισχυμένη στρατιωτική παρουσία των ΗΠΑ προς όφελος του σταθερότερου συμμάχου του του Ισραήλ αλλά ο απώτερος στόχος τους ήταν η δημιουργία τέτοιων συνθηκών που θα τους επέτρεπαν στο εγγύς ή στο απώτερο μέλλον να πλήξουν τον μεγαλύτερο αντιαμερικανικό πόλο στην περιοχή: το Ιράν.

Μετά το βαρύ τίμημα που δέχτηκε το Ιράκ στην πύρρειο νίκη του υπέρ του Ιράν (πολύ αμφίβολο αν κάποιος θα μπορούσε νικητή οποιονδήποτε σε αυτό το σφαγείο διαρκείας) τη δεκαετία του 1980 και την ανταμοιβή του Ιράκ από τους «συμμάχους» τους αμερικανούς με δύο εισβολές και μία κατοχή διαρκείας τα μετέπειτα χρόνια, τα αυταρχικά καθεστώτα των χωρών της περιοχής θα ήταν πολύ διστακτικά στο να υποστηρίξουν. πόσο μάλλον να συμμετέχουν σε ένα μελλοντικό πόλεμο των ΗΠΑ κατά του Ιράν.

Μετά από χρόνια μιας σκληρά κεκτημένης ισορροπίας τρόμου στην περιοχή, οι αμερικανοί με την προκήρυξη τους το 2001 του πολέμου κατά της τρομοκρατίας, του πολέμου δηλαδή κατά του ακραίου Ισλαμισμού αναζωπύρωσαν τα θρησκευτικά πάθη.  

Η Αλ Κάιντα, μια μικρής εμβέλειας οργάνωση που δημιουργήθηκε από ομάδες «ιερών ισλαμιστών» πολεμιστών που οι ΗΠΑ, η Σαουδική Αραβία και το Πακιστάν εξόπλιζαν για να δώσουν στη Σοβιετική Ένωση «το δικό της Βιετνάμ», το Αφγανιστάν τη δεκαετία του 1980,  αναβαθμίστηκε μέσω της προπαγάνδας του πολέμου κατά της τρομοκρατίας των αμερικανών στις αρχές του 20ου σε σύμβολο τους μουσουλμανικού εξτρεμισμού ο οποίος και έκτοτε αρχίζει να αναζωπυρώνεται. Είναι ουσιαστικά οι Αμερικανοί αυτοί που «δημιουργούν» το φάντασμα ενός παγκοσμίου τρομοκρατικού δικτύου όταν στην πραγματικότητα η ισλαμική τρομοκρατία αφορούσε μέχρι και το 2001 πυρήνες απομονωμένους. Ο πόλεμος της τρομοκρατίας ήταν ουσιαστικά ο πόλεμος υπέρ της τρομοκρατίας.

Με τον αντιαμερικανισμό να τροφοδοτεί τον ισλαμικό εξτρεμισμό, οι αμερικάνοι μετά το πέρας της θητείας των επικίνδυνων νεοσυντηρητικών του προέδρου Bush, θα ρίξουν και άλλο λάδι στη φωτιά.

Επί προέδρου Ομπάμα και ενώ η ισλαμική τρομοκρατία φουντώνει στη Μέση Ανατολή και μπορεί πλέον με μεγαλύτερη πειθώ να στρατολογεί καινούριους «ιερούς» τρομοκράτες, οι ΗΠΑ θα στραφούν σε μια από τις πολλές οντότητες που οι ίδιες έχουν μαχαιρώσει πισόπλατα: Στη Μουσουλμανική Αδελφότητα.

Την ίδια τη Μουσουλμανική Αδελφότητα που οι Αμερικανοί είχαν βοηθήσει τα αυταρχικά κοσμικά καθεστώτα της περιοχής να καταπιέσουν, αυτήν την μουσουλμανική αδελφότητα στήριξαν οι αμερικανοί προκειμένου να ρίξουν τους πρώην συμμάχους τους που πλέον δε συμφωνούσαν με τις απώτερες επιδιώξεις των Αμερικανών στην περιοχή, σπουδαιότερη εκ των οποίων είναι η καταστροφή του Ιράν.

Με την αναζωπύρωση των θρησκευτικών παθών θα αναζωπυρωθούν και οι θρησκευτικές έριδες. Καθώς το Ιράν είναι Σηιτικό, οι Αμερικανοί θα στηρίξουν τα σουνιτικά στοιχεία της περιοχής, ποντάροντας στο ότι το σηιτικό-σουνιτικό μίσος θα ξεπεράσει ακόμη το αντιαμερικανικό μένος και ότι θα μπορέσουν κάποτε να έχουν ευνοϊκότερες συνθήκες για την ούτως ή άλλως επιχειρησιακή δύσκολη πολυπόθητη εισβολή τους στο Ιράν.

Η στήριξη των αμερικανών στους σουνίτες τουλάχιστον για τη δεδομένη χρονική περίοδο φαίνεται από το γεγονός ότι ενώ η «αραβική άνοιξη» έριξε κοσμικά καθεστώτα σε αρκετές χώρες, όταν αυτή έφτασε στο Μπαχρέιν που έχει μεν μεγάλο ποσοστό σηιτών στον πληθυσμό του αλλά με τη σουνιτική βασιλική οικογένεια να έχει την πολιτική εξουσία, αυτή (η αραβική άνοιξη) καταστάληκε παστρικά και σβέλτα και χωρίς πολύ θόρυβο.     

Το διαίρει και βασίλευε των αμερικανών καταδεικνύει μια τυχοδιωκτική γεωπολιτική προσέγγιση: Οι αμερικάνοι αναγορεύουν παλιούς εχθρούς σε συμμάχους, μέσω αυτών ρίχνουν συμμάχους τους και μετά χρησιμοποιούν αυτούς που οι ίδιοι ρίξαν έναντι σε αυτούς που ανεβάσαν: Αυτά τα φροντιστήρια τρόμου που γίνονται για να καταδείξουν την παντοδυναμία της Αμερικής στα πολιτικά πράγματα της περιοχής και να επιβάλλουν την απόλυτη συμμόρφωση στα όποια αμερικανικά κελεύσματα, όντως λειτουργούν στη δημιουργία χάους στην περιοχή και στην ανάδειξη των ΗΠΑ ως μόνιμου ρυθμιστή της κατάστασης, είναι όμως ουσιαστικά αδύνατο να αντιληφθεί κάποιος το πώς μπορούν μακοπρόθεσμα να ωφελήσουν την αμερικανική επιρροή στην περιοχή.

 Μέσα σε όλο αυτό το χάος θα δούμε τρομακτικά παράδοξα: Θα δούμε τους αμερικάνους να εξοπλίζουν την «Αλ Κάιντα» στη Συρία και παράλληλα να βομβαρδίζουν μέσω μη επανδρωμένων πτήσεων μέλη της Αλ Κάιντα στην Υεμένη, έχοντας παράπλευρες απώλειες αμάχους που σπρώχνουν τον τοπικό πληθυσμό απευθείας στην αγκαλία της «Αλ Κάιντα»: Η Λερναία Ύδρα της αμερικάνικης εξωτερικής πολιτικής για κάθε κεφάλι της Αλ Κάιντα που κόβει, γεννοβολάει άλλα εκατό.

Νέοι πυρήνες της Αλ Κάιντα που έχουν την ευκαιρία να αποκτήσουν πολεμική εμπειρία στα πεδία των «εμφυλίων» της Μέσης Ανατολής και που παίζουν όλο και μεγαλύτερο ρόλο στα πολιτικά της περιοχής, αυτοί λοιπόν οι νέοι πυρήνες αποτελούν το μεγαλύτερο κίνδυνο για τη δημιουργία μιας πραγματικής Αλ Κάιντα, δηλαδή ενός παγκοσμίου δικτύου ισλαμικής τρομοκρατίας:

Όπως και να το δει κανείς, η Αλ Κάιντα είναι μπάσταρδο της αμερικάνικης εξωτερικής πολιτικής: Και όσο περνάει ο καιρός, η απειλή της γίνεται πραγματική και σταδιακά πραγματικά μεγάλη.

Η Συρία

Στη Συρία, η κοσμική εξουσία του Άσαντ ταυτίζεται με μια θρησκευτική μειονότητα που αντιστοιχεί στο 10% του πληθυσμού, τους Αλαουϊτες.

Η πτώση του σύριου προέδρου Άσαντ και η άνοδος σουνιτών στην εξουσία θα μπορούσε κάλλιστα να σηματοδοτήσει το ξεπάστρεμα του Αλαουιτών, των «απίστων καταπιεστών» αλλά και μιας άλλης κατηγορίας απίστων, αυτής των χριστιανών που αντιστοιχεί στο 10% του πληθυσμού.

Για τον Άσαντ λοιπόν, το στοίχημα δεν ήταν μόνο η διατήρηση της εξουσίας αλλά και η προστασία των Αλαουιτών από αντεκδικήσεις.

Παρότι η πλειοψηφία των Σύριων είναι σουνίτες, ο πόλεμος κατά του Άσαντ δεν μετατράπηκε σε μαζική εξέγερση.

Για να ανατραπεί ο Άσαντ λοιπόν χωρίς την αθρόα συμμετοχή στην «εξέγερση» του τοπικού πληθυσμού, κλήθηκαν πάλι τα ένοπλα θρησκευτικά πάθη. Σύντομα, με τη συνδρομή και της CIA, ποικίλες ομάδες της Αλ Κάιντα από ποικίλες χώρες, από το Αφγανιστάν και το Πακιστάν, από τη Σαουδική Αραβία και την Υεμένη, από το Ιράκ μέχρι τη Λιβύη, όπου και όποτε έχει δραστηριοποιηθεί και είναι ακόμη ενεργή η «Αλ Κάιντα», έσπευσαν να ρίξουν τον Άσαντ μετατρέποντας τη Συρία στο μεγαλύτερο πεδίο άσκησης ισλαμικής τρομοκρατίας που έχουμε δει τα τελευταία χρόνια.

Οι αμερικανοί θα μπορούσαν να λύσουν το γόρδιο δεσμό με μια ακόμη στρατιωτική επέμβαση αν δεν υπήρχαν δύο παράγοντες: Η Συρία δεν έχει να ταϊσει πετρελαϊκά συμφέροντα και για αυτό το λόγο  οι πετρελαϊκές εταιρίες δε θα είχαν κανένα όφελος να συμμετέχουν στα κόστη μιας τέτοιας επιχείρησης για να εισπράξουν τα πετρελαϊκά οφέλη του πολέμου. Ακόμη σημαντικότερα, η Ρωσία έχει στη Ταρσό ναυτική ρωσική βάση η απώλεια της οποίας θα την απέκοπτε σημαντικά από τη Μεσόγειο.

Κάτω από αυτό το πρίσμα ίσως η τρομοκρατική επίθεση στο μαραθώνιο της Βοστώνης που χρεώθηκε σε Τσετσένο για την επικινδυνότητα του οποίου η FSB είχε εδώ και αρκετά χρόνια ειδοποιήσει το FBI σε συνδυασμό με την πολύ μεγάλη κινητικότητα στην προσέγγιση της Μόσχας από την Ουάσιγκτον ίσως να σηματοδοτούν μια νέα «μοιρασιά» συγκεκριμένων κομματιών της γεωπολιτικής πίτας ανάμεσα σε αμερικάνους και ρώσους. Αυτή η εικασία δεν μπορεί φυσικά να αποδειχτεί, παρά ταύτα κάθε άλλο παρά τυχαίο δεν είναι ότι τον Μάϊο του 2013, αναφέρθηκε μια νέα και μάλλον πρωτοφανής ανίερη συμμαχία: Όχι μόνο η FSB αλλά πλέον και η CIA φέρεται να παρακολουθεί τον «εξτρεμιστικό» ισλαμισμό της δημοκρατίας του Νταγκεστάν[1] που ναι μεν ανήκει στη Ρωσία αλλά υπάρχουν φόβοι για εξάπλωση του αυτονομιστικού «πολέμου» της Τσετσενίας σε αυτήν. (Ευχαριστούμε τον εξαιρετικό αναλυτή Ιωάννη Μιχαλέτο -http://www.phantis.com/blogs/ioannis-michaletos- που πρώτος υπέδειξε τη χρονική σύμπτωση της βομβιστικής επίθεσης στο Μαραθώνιο της Βοστώνης και της πολύ έντονης αμερικανορωσικής διαπραγματευτικής προσέγγισης χωρίς φυσικά να μπορούμε να είμαστε σε θέση να επιβεβαιώσουμε για το αν υπάρχει αιτιακή σχέση ανάμεσα στα δύο ή για ποιο από τα δύο είναι το αίτιο και ποιο το αποτέλεσμα.)

Στον τίτλο του άρθρου μας αναφέρουμε τη Συρία ως το τελευταίο οχυρό της παγκόσμιας σταθερότητας. Να σας πούμε ευθέως τι εννοούμε:

Οι Αμερικανοί χρησιμοποίησαν για την ανατροπή του Λίβυου ηγέτη Καντάφι φυλάρχους, βασιλόφρονες και πολεμιστές της Αλ Κάιντα.

Είμαστε σε θέση να ξέρουμε ότι αρκετοί από αυτούς λειτούργησαν και ως μισθοφόροι. Αρκετοί από αυτούς νοσηλεύτηκαν στην Ελλάδα όπου μάθαμε ότι πέρα από τα πληρωμένα νοσήλεια τους και την πληρωμένη διαμονή τους σε ξενοδοχεία, οι «αντάρτες» έπαιρναν για αρκετούς μήνες «μισθοφορική αποζημίωση» που άγγιζε τα 2000 ευρώ για τον καθένα τους.

Ο μισθοφορικός «λιβυκός» ιατρικός τουρισμός μας είχε ανησυχήσει τότε εξαιρετικά. (ενδεικτικά διαβάστε το «Λιβυκό Ζήτημα της Ελλάδας» http://agriazwa.blogspot.gr/2012/06/muammar-gaddafi.html).

Δικαίως:

Μετά την ανατροπή/δολοφονία Καντάφι, μέρος των «ιερών» μισθοφορικών ομάδων θα μετακινηθεί προς το Μάλι. Εκεί, σε συνδυασμό με τοπικές εξτρεμιστικές ισλαμιστικές δυνάμεις θα ανατραπεί η μοναδική δημοκρατική κυβέρνηση που είχε ποτέ το Μάλι: Η χώρα θα βυθιστεί σε χάος για να ακολουθήσει η Γαλλική (και γερμανική) πολεμική επέμβαση.

Αυτή τη στιγμή, εν αγνοία τους, οι Αλαουίτες της Συρίας συγκρατούν το χάος, ένα χάος που η Αμερικανική πολιτική ενισχύει μέρα με τη μέρα.

Καθώς όπως είδαμε, οι Αμερικανοί δε θέλουν να επέμβουν μονομερώς, θέλουν την παγκόσμια καταδίκη του καθεστώτος Άσαντ. Για να το πετύχουν αυτό καταφεύγουν σε γνωστές τους δολοπλοκίες: Όπως κάναν και για το καθεστώς Χουσεϊν στο Ιράκ το 2001 όπου και εισέβαλαν προπαγανδίζοντας σε παγκόσμιο επίπεδο ότι το Ιράκ κατείχε όπλα μαζικής καταστροφής, τώρα οι αμερικάνοι κατέφυγαν στο δόλιο επιχείρημα πως οι μυστικές τους υπηρεσίες συνέλεξαν στοιχεία που καταδείκνυαν πως το καθεστώς Άσαντ χρησιμοποίησε χημικά όπλα. Με αυτήν ανυπόστατη κατηγορία οι αμερικάνοι ήλπιζαν για μια ακόμη να υπάρξει μια παγκόσμια καταδίκη και να δρομολογηθούν εξελίξεις που θα οδηγούσαν στην ανατροπή του Άσαντ.

 

Οι αμερικανοί μας έχουν συνηθίσει σε κραυγαλέα ψέματα: Όσον αφορά τον παλαιότερο ισχυρισμό τους για κατοχή όπλων μαζικής καταστροφής από το Ιράκ, το καθεστώς Χουσείν είχε προ πολλού εξαντλήσει το χημικό και το βιολογικό του οπλοστάσιο, κάτι που οι αμερικανοί γνώριζαν πάρα πολύ καλά καθώς ήταν οι μοναδικοί πάροχοι του Ιράκ όσον αφορά χημικά και βιολογικά όπλα (περισσότερα στο http://agriazwa.blogspot.gr/2011/01/wikileaks.html).

Τώρα, στην περίπτωση της Συρίας, οι Αμερικάνοι χρησιμοποίησαν λίγο πάλι την ίδια μέθοδο ψέματος: Ο Άσαντ χρησιμοποίησε χημικά όπλα κατά των «αντικαθεστωτικών».

Αυτή τη φορά η παγκόσμια κοινότητα αναχαίτισε προς το παρόν την προπαγάνδα των Αμερικανών. Αξιωματούχος του ΟΗΕ όχι μόνο διέψευσε την χρήση χημικών από το καθεστώς Άσαντ αλλά και δήλωσε ανησυχίες για το αντίστροφο: Υπάρχουν ενδείξεις ότι οι «αντάρτες» έχουν κάνει χρήση του νευροτοξικού αερίου Σαρίν[2].

Υπό άλλες συνθήκες, η χρήση χημικών όπλων από την «Αλ Κάιντα» θα σήκωνε τεράστιο θόρυβο. Τώρα όμως, η Αλ Κάιντα στον πόλεμο κατά της Συρίας είναι σύμμαχος των αμερικανών. Όπως ήταν και παλαιότερα στον πόλεμο του Αφγανιστάν. 

Υπό άλλες συνθήκες το να βγάζει πολεμιστής της «Αλ Κάιντα» την καρδιά Σύριου και να την τρώει λέγοντας «ορκίζομαι στο Θεό ότι θα φάμε τις καρδιές και τα συκώτια των στρατιωτών του Ασαντ»[3] θα δημιουργούσε παγκόσμιο σάλο και θα επέσυρε την παγκόσμια κατακραυγή.

Στον πόλεμο όμως δεν κερδίζει το δίκαιο.

Στον πόλεμο δεν υπάρχει δίκαιο. Ούτε καν διεθνές. Έτσι μπορεί το Ισραήλ να παραβιάζει το διεθνές δίκαιο για πολλοστή φορά βομβαρδίζοντας απρόκλητα τη Συρία και να μην ανοίγει δημοσιογραφικό ρουθούνι.

Μπορεί η Τουρκία να θέλει να εκμεταλλευτεί τη δυσμενή θέση της Συρίας για να διεκδικήσει τον ηγεμονικό ρόλο που ονειρεύεται να έχει στον μουσουλμανικό κόσμο φιλοξενώντας και εξοπλίζοντας τρομοκράτες.      

Μπορεί Ισραήλ και Τουρκία να ξεχνούν τους πρόσφατους τους καβγάδες και να συνιστούν το τρίγωνο των Βερμούδων που θα εξαφανίσει τη Συρία ή έστω εκατοντάδες χιλιάδες Σύριους από το χάρτη με την αμέριστη συμβολή ισλαμιστών τρομοκρατών.

Αυτή τη στιγμή, η Συρία, η αυταρχική, καταπιεστική Συριακή κυβέρνηση, περιορίζει και έχει ενθυλακώσει σημαντικούς παραστρατιωτικούς πυρήνες της ισλαμικής τρομοκρατίας. Αν η Συρία πέσει, αυτοί οι πυρήνες θα μεταφέρουν τη δράση, την πολεμική τους εμπειρία αλλά και τη μεταξύ νεοαποκτηθείσα διάδραση και σε άλλες περιοχές, όπου υπάρχει φανατικό εξτρεμιστικό υπόστρωμα.

Οι αμερικάνοι δημιουργούν μέρα με τη μέρα το ανύπαρκτο φάντασμα που «πολεμούσαν» από το 2001: Ένα παγκόσμιο δίκτυο ισλαμικής τρομοκρατίας. Την πραγματική Αλ Κάιντα.

Καμία μετριοπαθής ισλαμική κυβέρνηση δεν θα μπορεί να αντιμετωπίσει μια τέτοια απειλή για τη σταθερότητα. Νέες εστίες αιματοκυλίσματος θα δημιουργηθούν.

Οι πληθυσμοί όφειλαν να ανησυχούν. Κάποιες ηγεσίες όμως όχι. Όταν οι δημοκρατικοί θα δώσουν την ασσίστ της αμερικανικής προεδρίας στους ημίτρελους νεοσυντηρητικούς, οι συνθήκες της παγκόσμιας τρομοκρατίας θα είναι αρκετά άσχημες για να λειτουργήσουν ως άλλοθι για την επέμβαση στο Ιράν.

Η πολεμοχαρής πτέρυγα του Ισραήλ έχει κάθε λόγο να χαίρεται με τη διαιώνιση της πολιτικής της ισχύς που θα δικαιώνεται από ένα εξτρεμιστικό Ισλάμ.

Όσο για την Ελλάδα, σε περίπτωση που οι αριθμητικά μεγάλα μουσουλμανικοί μεταναστευτικοί πληθυσμοί υποκινηθούν ιδεολογικά και χρηματικά, αυτόματα η Ελλάδα γίνεται το προγεφύρωμα μιας νέας τύπου ισλαμιστικής τρομοκρατίας στην Ευρώπη.  ‘Ήδη, πολλαπλοί εξτρεμιστικοί ισλαμικοί θύλακες υπάρχουν και δρουν στα Βαλκάνια. Η προσθήκη σε αυτούς και εν Ελλάδι πυρήνων θα τους είναι εξαιρετικά χρήσιμοι και θα βοηθήσουν λόγω της κομβικής γεωπολιτικής θέσης της χώρας στην όποια επιδίωξη δημιουργίας παγκοσμίων δικτύων.         

Φυσικά, μια τέτοια εξέλιξη δίνει λόγο ύπαρξης στο τελευταίο καταφύγιο του συστήματος εξουσίας στην Ελλάδα: Σε ένα σκληροπυρηνικό δεξιό μπλοκ Νέας Δημοκρατίας- Χρυσής Αυγής το οποίο θα ενισχύεται από οποιαδήποτε κρούσμα ισλαμικής τρομοκρατίας και το οποίο ήδη μέσω της Χρυσής Αυγής έχει δημιουργήσει προϋποθέσεις δικαιολογημένου ανθελληνισμού ικανού να σπρώξει μουσουλμάνους μετανάστες στην αγκαλιά του οργανωμένου ισλαμικού φανατισμού, αν και όποτε υπάρξει τέτοιος και στην Ελλάδα. Απέναντι σε μια τέτοια προοπτική πόλωσης, ούτε οι λογικές νομιμοποίησης των μεταναστών ούτε τα επιχειρήματα πολυπολιτισμικότητας θα μπορέσουν να προστατεύσουν τους Έλληνες και τους μετανάστες. Για μια ακόμη φορά αποδεικνύεται πόσο επιτακτική είναι η κατακρήμνιση του συστήματος εξουσίας και των δεκανικιών του έκτακτης ανάγκης στην Ελλάδα. Όχι μόνο για τα κακά που έχουν ήδη προκαλέσει αλλά για τα κακά που θα προκαλέσουν.

Απέναντι σε μια τέτοια δεξιά συσπείρωση που θα χρησιμοποιεί τους μετανάστες ως μπαμπούλα για να διαιωνίσει την  εξουσία του, τα ερωτήματα της συγκατοίκησης στην ακροδεξιά πολυκατοικία θα είναι κρίσιμα: Πως θα μπορεί η αντιαραβική και φιλοϊσραηλινή  πτέρυγα με κορυφαίο της σήμερα τον σύμβουλο του πρωθυπουργού Φάιλο Κρανιδιώτη να διαμορφώσει κοινή πολιτική με τους αντισημίτες της Χρυσής Αυγής;  

Ελπίζω το ερώτημα να μην απαντηθεί ποτέ. Ελπίζω να μη βρεθούμε στα χέρια μιας ακόμη πιο ακροδεξιάς κυβέρνησης. Ελπίζω να τους κατακρημνίσουμε πριν μας ρίξουν ακόμη βαθύτερα στα Τάρταρα. Είναι πλέον η ώρα όλοι οι έλλογοι πολίτες αυτής της χώρας, δεξιοί, αριστεροί, φιλελεύθεροι, κομμουνιστές, αντιεξουσιαστές να καταλάβουν πως αυτό που έχει συμβεί στην Ελλάδα δεν είναι ατυχηματικό και πως ούτε οι ιδέες ούτε τα συμφέροντα κάποιων είναι υπεράνω των ζωών όλων μας. Είναι καιρός οι Έλληνες να σταματήσουν να προβάλουν την επιπολαιότητα και τον ατομικισμό τους σα να ήταν κάποιο αξιοζήλευτο προσόν. Οι καιροί που ζούμε και οι καιροί που έρχονται δεν συγχωρούν. Η επιδείνωση των συνθηκών για τους πολλούς σε παγκόσμιο επίπεδο επελαύνει σαρωτικά. Έχουμε ελάχιστο χρόνο να προλάβουμε να οργανωθούμε απέναντι σε αυτά που έρχονται.   



[1] http://www.kavkazcenter.com/eng/content/2013/05/04/17758.shtml
[2] http://www.tanea.gr/news/world/article/5015817/ohe-oi-syrioi-antartes-exoyn-xrhsimopoihsei-aerio-sarin/
[3] http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=26511&subid=2&pubid=113042872
Read More »