Ηλίας Κανέλλης. Ο θύτης που θυματοποιήθηκε.

Ηλίας Κανέλλης. Ο θύτης που θυματοποιήθηκε.

Του Πέτρου Αργυρίου

 

Ανάμεσα στο πάνθεον των συστημικών δημοσιογράφων που συστηματικά εξαπατούν, παραπληροφορούν και παραπλανούν την κοινή γνώμη για να ευχαριστούν τα αφεντικά τους και να παίρνουν τον άξιο μισθό τους, ανάμεσα στους Πρετεντεραίους, Τρέμιδες, Καψίδες, Μανδραβέλιδες θα πρέπει επαξίως να τοποθετήσουμε και τον Ηλία Κανέλλη.

Ποιος είναι αυτός;

Δημοσιογράφος, αρχισυντάκτης, διευθυντής σύνταξης κλπ κλπ. Στα Νέα και τον Ταχυδρόμου των Λαμπράκη και Ψυχάρη κλπ κλπ.

Είναι ο άνθρωπος που σύμφωνα με δημοσίευμα είναι υπέρ του μνημονίου.

Είναι ο άνθρωπος ο όποιος στο άρθρο του «Ώστε χούντα»[1] περιγράφει την αστυνομοκρατία που ζούμε σήμερα ώστε να καμφούν οι εθνικές αντιστάσεις απέναντι στον νεοιμπεριαλισμό και την λαϊκή εξαθλίωση που αυτός φέρνει ως αποτέλεσμα της μπαχαλοκρατίας.

Φυσικά η σημερινή αστυνομοκρατία που βιώνουμε στο πετσί μας δεν είναι απάντηση του κράτους στα μπάχαλα. Αυτοί οι δύο μια χαρά τα πήγαιναν και δίναν ο ένας στον άλλο το δηλητήριο που χρειάζονταν για να κρατηθούν αυτά τα τερατομορφώματα στη ζωή. Η ασχήμια και η βρωμιά του ενός αποτελούσε το τέλειο άλλοθι για την ασυδωσία του άλλου και  τανάπαλιν.  Αναφέρομαι φυσικά στο κράτος της μεταπολίτευσης και όχι στην έννοια του κράτους  γενικότερα.

Δεν είναι το κράτος που προστατεύει τον πολίτη όπως όφειλε. Είναι ένα παρακράτος με δημοκρατικό μανδύα που προστατεύεται από τον πολίτη. Ένα κράτος που έχει ορίσει τον πολίτη ως τον εχθρό. Μια δημοκρατική εκτροπή που εξυπηρετεί τις Ελίτ.

Μια χούντα που εξυπηρετεί τα μεγάλα συμφέροντα του ιμπεριαλισμού προστατεύοντας τα δικά της μεγάλα συμφέροντα και ρίχνοντας στην πυρά τους  Έλληνες πολίτες.

Αυτοί οι φασίστες αντιδημοκράτες που φάγανε από τα ψίχουλα των μεγάλων και νόμισανε πως πήραν και το μπόι τους, αυτοί οι αυλοκόλακες και παπάδες της συγκαλυμένης ολιγαρχίας, τώρα θυμήθηκαν τη δημοκρατία για να κρυφτούν κάτω από τα φουστάνια της.

Μην βαράτε ρε, μας λένε, τι σόι Δημοκράτες είστε;

Η Δημοκρατία έχει το δικαίωμα της αυτοπροστασίας. Το ανθρώπινο πλάσμα έχει το δικάιωμα της αυτοάμυνας.

Σε μια χώρα που η δικαιοσύνη αφομοιώθηκε σχεδόν πλήρως από το σύστημα διαπλοκής και διαφθοράς, στην πιο διεφθαρμένη χώρα της Ευρώπης και όχι μόνο, στον πολίτη μένει μονάχα μια καταφυγή αν η κατάσταση των τεσσέρων εξουσιών δεν εκδημοκρατιστεί άμεσα: Το δικαίωμα της αυτοάμυνας.

Έρχεσαι να μου πάρεις το σπίτι για να πληρώσεις τις προμήθειες για τα κλοπιμαία σου; Πάνω από το πτώμα μου. Έρχεσαι να μου κόψεις το νερό, το φώς και να με στείλεις πίσω στην εποχή του Νεάντερνταλ;  

Ο πολίτης σε αυτές τις περιπτώσεις δεν επιτίθεται: αμύνεται.

Αυτή η χώρα έχει περάσει πολλαπλές χούντες. Έχει περάσει πολλαπλές χούντες.

Έχει περάσει κατοχές από Βρετανούς, Γάλλους και Γερμανούς, έχει περάσει χούντες από φιλογερμανούς, φιλοβρετανούς, φιλοαμερικάνους.

Μπορεί να μην ξέρει τι είναι δημοκρατία αλλά ξέρει πολύ καλά τι δεν είναι δημοκρατία.

Και αυτό που ζούμε είναι χούντα.

Μια χούντα που νομιμοποιήθηκε μέσω στυγνών εκβιασμών και δραματικών ψεμάτων.

Και στα δύο, συνεργοί του συστήματος εξουσίας ήταν άνθρωποι σαν τον Κανέλλη.

Να μην κρύβεται πίσω από τα φουστάνια της δημοκρατίας όταν το σύστημά του έχει συμβάλει στην κατάλυσή της.

Άνθρωποι σαν τον Μανδραβέλη και τον Κανέλλη τρελαίνονται να εφευρίσκουν εχθρούς μέσα στην κοινωνία. Είναι οι φοιτητές, είναι οι μπάχαλοι, είναι οι συνδικαλιστές, είναι οι δημόσιοι υπάλληλοι.

Ξεχνώντας πάντα βέβαια να μας πουν πως τα συγκεκριμένα είδη των μπάχαλων, των συνδικαλιστών, των δημοσίων υπαλλήλων, των φοιτητών ήταν η μεταπολίτευση που τα δημιούργησε για να εδραιώσει ένα σύστημα εξουσίας κρατώντας ομάδες πληθυσμού ομήρους μέσα στις πλάνες που η ίδια δημιούργησε.

Τώρα μας λέει ο Κανέλλης πως οι συνδικαλιστές τον χτυπήσανε εμφανίζοντας τον εαυτό του ως θύμας εκεί που είναι μαέστρος των μέσων πραπληροφόρησης που επί χρόνια απέκρυπταν συστηματικά την σαπίλα του πολιτικού συστήματος και που κλέβαν δάνεια τα οποία σήμερα πληρώνουμε εμείς. Αυτοί, οι ψεύτες και μπαταχτσήδες των Μήντια των μεγάλων αφεντικών, των νταβατζήδων όπως τους έλεγε ο Καραμανλής.

Με τη θυματοποίηση του ο Κανέλλης φαντάζει θύμα, ως θύμα είναι αδικημένος, ως αδικημένος γίνεται αυτομάτως δημοκράτης.   

Για να δούμε την εξιστόρησή του χωρίς να την κρίνουμε.

«Πριν από λίγο, με προπηλάκισαν άσχημα διαμαρτυρόμενοι για μια απόλυση ενός εργαζόμενου (στον οποίον συμπαραστέκομαι), την ώρα που πήγαινα αμέριμνος να μπω στη δουλειά μου»

Για να δούμε και την εξιστόρηση του εργαζομένου που υποτίθεται πως ο δημοκράτης και συνδικαλιστής Κανέλλης συμπαραστέκεται. Για να δούμε και την απάντηση του Παναγιώτη Βενέτα:


«Είμαι ο απολυμένος Παναγιώτης Βενέτας και στέλνω αυτό το μήνυμα από το προφίλ φίλου μου!

1) Ο Ηλίας Κανέλης λέει ψέματα ότι είναι αλληλέγγυος σε εμένα!!!

2) Σε όλες τις κινητοποιήσεις που έχουμε κάνει τα τελευταία χρόνια στον ΔΟΛ πάντα προσπαθούσε να δημιουργήσει πρόβλημα βρίζοντας, τραμπουκίζοντας και απειλώντας!!!

3) Σήμερα έκανε ακριβώς το ίδιο! Το σωματείο μου για συμβολικούς λόγους και μόνο έκλεισε (πιαστήκαμε αλυσίδες που λέμε) την κεντρική είσοδο του ΔΟΛ (Μιχαλακοπούλου 80), ενώ ενημερώναμε για το μικρό αυτό διάστημα της μίας ώρας που συμβολικά όπως προείπα τους εργαζόμενους ότι μπορούν να εισέλθουν στο κτήριο από την διπλανή πόρτα στην γωνία επί της οδού Παπαδιαμαντοπούλου η οποία απέχει μόλις 20 ή 30 μέτρα το πολύ!

Ο κύριος Κανέλλης έβριζε και έσπρωχνε τα μέλη του σωματείου και αλληλέγγυους και απειλούσε! Στην είσοδο του ΔΟΛ υπήρχε αστυνομική δύναμη με την οποία δεν υπήρξε κανένα απολύτως πρόβλημα καθ’ όλη την διάρκεια της παρέμβασης!

 Ο επικεφαλής της αστυνομικής δύναμης (τον οποίο μπορούμε ανά πάσα στιγμή να καλέσουμε ως μάρτυρα για το συμβάν, αν τελικά προβούν σε μηνύσεις μέλη του σωματείου και μέλη της εργασιακής επιτροπής ΔΟΛ αλλά και αλληλέγγυοι) όταν είδε τον κύριο Κανέλλη να βρίζει, να σπρώχνει, να απειλεί και να τραμπουκίζει τον κόσμο, βγήκε έξω και είπε με αυστηρό ύφος στον κύριο Κανέλλη ότι θα έπρεπε να ντρέπεται και να σταματήσει τις βιαιοπραγίες!

Επαναλαμβάνω ότι δεν είχε δημιουργηθεί το παραμικρό πρόβλημα με τους εργαζόμενους και την αστυνομική δύναμη!

4) Όσοι τον γνωρίζουν τον κύριο Κανέλλη μπορούν να καταλάβουν! Όσοι δεν τον γνωρίζουν καλό θα ήταν να μην πιστεύουν τόσο εύκολα ό,τι ακούνε και να ρωτάνε πριν βγάλουν ατυχή, λανθασμένα και προσβλητικά συμπεράσματα για τα σωματεία, εργαζόμενους και άνεργους που ήταν εκεί!

5) Τώρα λοιπόν είστε όλοι όσοι βιαστήκατε να καταδικάσετε τα θύματα ως θύτες ενήμεροι για το τι συνέβη εκεί! Είμαι καλόπιστος και θα υποθέσω ότι δεν γνωρίζετε τον κύριο Κανέλλη και το ποιόν του! Ρωτήστε και θα μάθετε!

6) Είναι εντυπωσιακό πάντως το πόσο εύκολα μπορεί ο οποιοσδήποτε κύριος Κανέλλης να παραπληροφορήσει και να βρει κοινό το οποίο, ως καλά εκπαιδευμένος δημαγωγός και ψεύτης, θα τον υποστηρίξει! 

7) ΝΤΡΟΠΗ ΣΑΣ, κύριε Κανέλλη, ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΕΤΕ ΚΑΝ ΤΗΝ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΤΕ ΟΤΙ ΕΣΕΙΣ ΕΠΙΤΕΘΗΚΑΤΕ, ΔΕΝ ΣΑΣ ΠΕΙΡΑΞΕ ΚΑΝΕΙΣ , ΚΑΙ ΟΤΙ ΦΥΣΙΚΑ ΔΕΝ ΕΙΣΤΕ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΟΣ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΣΕ ΜΕΝΑ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΣΕ ΚΑΝΕΝΑ ΑΛΛΟ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟ!!!

 Βενέτας Παναγιώτης. 

 ΥΓ-1. Τα σωματεία και οι δράσεις τους δεν είναι παράνομα όπως θα ήθελε ο κύριος Κανέλλης και οι όμοιοί του να είναι!

ΥΓ-2. Περιμένω από όλους και όλες που πήρατε θέση υπέρ του κυρίου Κανέλλη (ΤΟΝ ΟΠΟΙΟ ΔΕΝ ΑΓΓΙΞΕ ΚΑΝ ΚΑΠΟΙΟΣ ΑΠΟ ΕΜΑΣ), αφού το ψάξετε το ζήτημα και σίγουρα θα διαπιστώσετε ότι είναι όπως τα λέω, να ζητήσετε συγνώμη και να καταδικάσετε τον τραμπούκο κύριο Κανέλλη εδώ στο ίδιο μέρος που πήρατε θέση υπέρ του!»
 

Είναι δύσκολο να συμφιλιωθούν αυτές οι δύο εξιστορήσεις καθώς είναι αντίθετες.

Ή και οι δύο λένε εν μέρει ψέματα ό μόνο ένας ψεύδεται ολοκληρωτικά.

Καθώς όμως το επάγγελμα του δημοσιογράφου στην Ελλάδα είναι το να δημιουργεί και να αφηγείται πιστευτά ψέματα, είμαστε προκαταλημένοι υπέρ του μη δημοσιογράφου.

Είχα προσωπική εμπειρία από τον κο Κανέλλη, τότε που η ζωή ήταν ακόμη ρόδινη για τους συστημικούς δημοσιογράφους γιατί δεν ήταν ορατό το κόστος του ψέματος που πουλούσαν.

Σας τη μεταφέρω όπως την κατέθεσα σε παλιότερο άρθρο μου με τίτλο «Όχι άλλο Μανδραβέλη»:

«Στις 16 Μαρτίου του 2009 και στα πλαίσια του Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης έγινε μια συζήτηση για τα εναλλακτικά μέσα ενημέρωσης και τη δημοκρατία. Στη συζήτηση που συντόνιζε ο Στέλιος Κούλογλου, πανελίστες ήταν οι Ηλίας Κανέλλης, του ταχυδρόμου τότε και ο Πάσχος Μανδραβέλης. Το σύστημα τότε ήταν πανικοβλημένο από τα Δεκεμβριανά του 2008 και έψαχνε να δει από πού έμπαζε, να βρει τις αιτίες της νεανικής εξέγερσης και να τις απαλείψει ή να τις «πειράξει» ώστε να μη νοιώθει άλλο ότι απειλείται. Και το πείραγμα της αλήθειας είναι κατά εξοχήν υποχρέωση των ΜΜΕ προς τα αφεντικά τους.
Κάποια στιγμή η κουβέντα έφτασε στο επίμαχο ζήτημα της ανεξαρτησίας του Τύπου, της φίμωσης και της λογοκρισίας. Ο Κανέλλης με μια τρομακτική αφέλεια είπε κάτι σαν «έλα μωρέ, μπορείς να γράψεις ότι θες πλέον. Αρκεί να μην γράψεις για τον εργοδότη σου, να μην δαγκώνεις το χέρι που σε ταϊζει» σαν να ταν αυτό κάποιο παραθυράκι στις αρχές της ανεξάρτητης δημοσιογραφίας. Ο Μανδραβέλης συμφώνησε λέγοντας αν θυμάμαι καλά ότι αυτά περί διώξεων είναι προϊόν υπερβολικών και προβληματικών δημοσιογράφων που δεν τα πάνε καλά με το περιβάλλον τους.
Εξοργισμένος ρώτησα το πώς τολμούν να εμφανίζονται ως ανεξάρτητοι δημοσιογράφοι όταν ο Κανέλλης έχει δώσει ακριβώς τον ορισμό της εξαρτημένης δημοσιογραφίας και την παρουσιάζει σαν τη φυσιολογική κατάσταση της ανεξάρτητης δημοσιογραφίας και ότι αυτή ακριβώς η εξοικείωση με την εξαρτημένη δημοσιογραφία που ο Κανέλλης επίδειξε δείχνει το πόσο βαθειά έχει φτάσει η εξάρτηση.

Ρώτησα επίσης το αν οι παρόντες εξαιρούνται, αναφερόμενος στην πρόσφατη για εκείνη την εποχή απόλυση του Κούλογλου για ρεπορτάζ που εκείνη την περίοδο κάποιοι κρίναν ότι ήταν επικίνδυνα για το σύστημα εξουσίας.
Ο Κούλογλου παρενέβη, λέγοντας πως δεν υπάρχουν διωγμοί και φίμωση γιατί ελάχιστοι πλέον δημοσιογράφοι ρισκάρουν το θάρρος της γνώμης τους.
Οι Κανέλλης και Μανδραβέλης μετά το τέλος της συζήτησης με πλησίασαν με συμφιλιωτική διάθεση χωρίς να έχουν οποιαδήποτε ιδέα για την ταυτότητά μου. Με δεδομένη την αλαζονεία του συστήματος εξουσίας και των αυλικών του, η προσέγγιση τους σε εμένα, έναν ανώνυμο για αυτούς αμφισβητία, με παραξένεψε. Κατάλαβα ότι ήταν πράξη πανικού, ότι μπορεί στο μυαλό τους να με θεωρούσαν σαν τον ίσως σημαντικό άγνωστο Χ των δεκεμβριανών, σκέψη που δεν είχε καμιά σχέση με την πραγματικότητά. Δεν μπορώ να ξέρω τι σκέφτονταν. Μπορώ όμως να αφηγηθώ τη συνομιλία μας.
Ο Κανέλης μου είπε για το Μανδραβέλη παρουσία του και προφανώς χωρατεύοντας για να σπάσει τον πάγο κάτι σαν «έλα μωρέ μη τον συνερίζεσαι, αυτός είναι αδερφή». Του απάντησα πως αυτό που είπε ήταν προσβλητικό όχι μόνο για το συνάδερφό του αλλά και για το σύνολο των ανθρώπων που έχουν την συγκεκριμένη σεξουαλική προτίμηση. Ο Κανέλλης μαζεύτηκε αλλά ο Μανδραβέλης άπλωσε το χέρι του στον ώμο μου σαν να ‘μασταν φίλοι από χρόνια, οικειότητα από την οποία αντανακλαστικά απομακρύνθηκα. Μου πε: Μικρός είσαι ακόμη. Όταν μεγαλώσεις θα καταλάβεις.»[2]

Μεγάλωσα κατά 4 χρόνια από τότε. Δεν κατάλαβα τι έπρεπε να καταλάβω.

Ίσως ο Πάσχος κατάλαβε περισσότερα όταν η ΕΣΗΕΑ, για τους λάθους λόγους, τον κατηγόρησε καθυστερημένα για αντιδεοντολογική συμπεριφορά. Είχε τόσα περισσότερα να χρεώσει στον Μανδραβέλη από την αντισυναδελφική του συμπεριφορά.

Τον Μανδρεβέλη οφείλουν να τον ακολουθήσουν και όλοι οι συνεταίροι του στο κεντρικό σύστημα της δημοσιογραφικής εξουσίας για ένα και μόνο λόγο: ΤΟΝ ΚΩΔΙΚΑ  ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΚΗΣ ΔΕΟΝΤΟΛΟΓΙΑΣ της ΕΣΗΕΑ. Ας τον υπενθυμίσουμε λοιπόν σε αυτούς τους ανθρώπους που έχουν κάνει τη λέξη δημοσιογράφος να ακούγεται πρόστυχη:  

«Άρθρο 1
Το δικαίωμα του ανθρώπου και του πολίτη να πληροφορεί και να πληροφορείται ελεύθερα είναι αναφαίρετο. Η πληροφόρηση είναι κοινωνικό αγαθό και όχι εμπόρευμα ή μέσο προπαγάνδας. Ο δημοσιογράφος δικαιούται και οφείλει:
α. Να θεωρεί πρώτιστο καθήκον του προς την κοινωνία και τον εαυτό του τη δημοσιοποίηση όλης της αλήθειας.
β. Να θεωρεί προσβολή για την κοινωνία και πράξη μειωτική για τον εαυτό του τη διαστρέβλωση, την απόκρυψη, την αλλοίωση ή την πλαστογράφηση των πραγματικών περιστατικών…
δ. Να μεταδίδει την πληροφορία και την είδηση ανεπηρέαστα από τις προσωπικές πολιτικές, κοινωνικές, θρησκευτικές, φυλετικές και πολιτισμικές απόψεις ή πεποιθήσεις του.
ε. Να ερευνά προκαταβολικά, με αίσθημα ευθύνης και με επίγνωση των συνεπειών, την ακρίβεια της πληροφορίας ή της είδησης που πρόκειται να μεταδώσει.

στ. Να επανορθώνει χωρίς χρονοτριβή, με ανάλογη παρουσίαση και ενδεδειγμένο τονισμό, ανακριβείς πληροφορίες και ψευδείς ισχυρισμούς, που προσβάλλουν την
τιμή και την υπόληψη του ανθρώπου και του πολίτη και να δημοσιεύει ή να μεταδίδει την αντίθετη άποψη, χωρίς, αναγκαστικά, ανταπάντηση, η οποία θα τον έθετε σε προνομιακή θέση έναντι του θιγομένου.

Άρθρο 2
Η δημοσιογραφία, ως επάγγελμα, αλλά και κοινωνικό λειτούργημα, συνεπάγεται δικαιώματα, καθήκοντα και υποχρεώσεις. Ο δημοσιογράφος δικαιούται και οφείλει:
α. Να αντιμετωπίζει ισότιμα τους πολίτες, χωρίς διακρίσεις εθνικής καταγωγής, φύλου, φυλής, θρησκείας, πολιτικών φρονημάτων, οικονομικής κατάστασης και κοινωνικής θέσης…
γ. Να σέβεται το τεκμήριο της αθωότητας και να μην προεξοφλεί τις δικαστικές αποφάσεις…
ε. Να αντιμετωπίζει με διακριτικότητα και ευαισθησία τους πολίτες, όταν αυτοί βρίσκονται σε κατάσταση πένθους, ψυχικού κλονισμού και οδύνης, (πως λέμε μνημόνιο;) καθώς και αυτούς που έχουν εμφανές ψυχικό πρόβλημα, αποφεύγοντας να προβάλει την ιδιαιτερότητά του» [3]

Τι από αυτά τα θεμελιώδη του δημοσιογραφικού λειτουργήματος δεν έχουν φτύσει κατάμουτρα οι συστημικοί δημοσιογράφοι που επί τριάντα χρόνια συγκαλύπτουν, ψεύδονται, παραποιούν, εξυπηρετούν και υπηρετούν συγκεκριμένα μεγάλα συμφέροντα, δαιμονοποιοούν ή αγιοποιούν ομάδες πληθυσμού και παρά τα εγκλήματα τους συνεχίζουν το βρώμικο παιχνίδι τους στις πλάτες ενός λαού που πλέον υποφέρει χωρίς ούτε καν να ιδρώνει το αυτί τους; Τι;

---

[1] http://www.tanea.gr/gnomes/?aid=4758452

[2] http://agriazwa.blogspot.gr/2011/04/blog-post_19.html

[3] http://elawyer.blogspot.gr/2007/03/blog-post_08.html

Read More »

Γιατί λατρεύω το Facebook

Γιατί λατρεύω το Facebook

Του Πέτρου Αργυρίου

(agriazwa.blogspot)

To Facebook και τα υπόλοιπα ηλεκτρονικά μέσα κοινωνικής δικτύωσης, πέρα από τις σκοπιμότητες για τις οποίες δημιουργηθήκαν ή τα συμφέροντα τα οποία εκ των υστέρων εξυπηρέτησαν, αποτελούσαν για τους χρήστες τους ένα παράθυρο στον κόσμο, έναν κόσμο που ήδη είχε αρκετές διαφυγές κοσμοπολιτισμού.

Μπορούσες θεωρητικά να συνδεθείς με οποιονδήποτε στον κόσμο, να μάθεις τα προβλήματα ενός νιγηριανού, ενός Έλληνα, ενός βολιβιανού, να φλερτάρεις με μια Ιταλή/ο, Γάλλο/γαλλίδα, Κινέζο/Κινέζα.

Και ποιο ήταν το μέσο μέσα από το οποίο μπορούσε να συμβεί αυτό, πέραν του τεχνολογικού;

Κάτι το πανανθρώπινο: κάτι το αρχαίο. Το σημαντικότερο μέσω επικοινωνίας που το γνωστό μας σύμπαν φαίνεται να έχει εξελίξει σε τέτοιο βαθμό ώστε να συγκρίνεται και να παραλληλίζεται με την άλλη συμπαντική γλώσσα, το φως: Ποιο είναι αυτό το μέσο; Μα ο Λόγος. Ο λόγος που μπορούσες να εμφυσήσεις στα κουτάκια λόγου των ηλεκτρονικών μέσων.

Οι δυνατότητες φαινόντουσαν απεριόριστες. Μια νέα πολύχρωμη παγκόσμια νέα κοινότητα επικοινωνίας, κατανόησης, εξέλιξης θα μπορούσε να πραγματωθεί.

Δυστυχώς όμως ο λόγος έχει αποδομηθεί,  αλλοιωθεί, εκμαυλιστεί, διαφθαρεί. Το ίδιο και οι ανθρώπινες σχέσεις. Τα πάντα χωρίζονται πλέον σε χρησιμοθηρικά ή απλά άχρηστα. Και οι χρήστες επιδίδονται με ζήλο και στις δύο αυτές κατηγορίες πραγμάτων: Και τα χρησιμοθηρικά και τα άχρηστα.

Παραδείγματα άχρηστων πραγμάτων, εφαρμογών και δραστηριοτήτων αφθονούν στο Facebook. Από το Farmville μέχρι το κάθε χρονοβόρο παιχνίδι που εξομοιώνει εγκεφαλική λειτουργία στη χαμηλότερη στάθμη της, το facebook δίνει στους ανθρώπους μια διέξοδο από τα καθημερινά τους προβλήματα: Τη νοητική αυτοκτονία.

Ο χρόνος, ο προσωπικός μας χρόνος, είναι το μόνο που έχουμε σε αυτό το σύμπαν. Σκοτώνοντας το χρόνο σου σκοτώνεις τη ζωή σου.

Όλο και περισσότεροι άνθρωποι αυτοκτονούν νοητικά μέσω του διαδικτύου. Σκοτώνουν το χρόνο τους.

Την προσωπική τους ελευθερία.

Κάνουν απόπειρες από τα κοινωνικά τους και επαγγελματικά τους έγκλειστα για να εγκλωβιστούν διπλά στο διαδίκτυο.

Πες μου το προφίλ σου να σου πω ποιος είσαι.

Η αδράνεια σκοτώνει το πνεύμα.

Τα νέα ηλεκτρονικά καφενεία είναι μίζερες φυλακές χρόνου τόσο όσο και τα παλαιότερα.

Σκεφτείτε το λίγο. Δεν είναι το μέσο. Είναι ο χρήστης.

Το διαδίκτυο παρέχει νέες αδιανόητες σε σχέση με το παρελθόν δυνατότητες και επιλογές. Παρέχει ελευθερία.

Και τι κάνουν οι άνθρωποι με αυτές τις επιλογές;

Απλά τις καταστρέφουν.

Σημαντικό κομμάτι του διαδικτύου έχει γίνει ένα ηλεκτρονικό κομπολόι.

Σκότωσε χρόνο. Σκότωσε νευρώνες. Σκότωσε το μυαλό σου. Σκότωσε την ψυχή σου.

Αυτός ο πολιτισμός έχει γίνει ένας σύγχρονος πολιτισμός λέμινγκς. Αυτοκαταστρέφεται μέσω μιας φαινομενικής πληθώρας επιλογών.

Βλέπεις το ελληνικό Facebook: Σεξιστικές σελίδες όπως «Θέλει η πουτάνα να κρυφτεί και το Facebook δεν την αφήνει», «το γκάζι θέλει πάτημα και το μουνί περπάτημα». «της γυναίκας το μυαλό πούτσα λούσα και χορό» και άλλου τέτοιου είδους κράχτες μαζεύουν χιλιάδες μέλη.

Συστημικοί συγγραφείς όπως ο Τατσόπουλος και η Μαντά όταν κλάνουν το facebook προσκυνά.

Εγκληματίες πολιτικοί στο facebook είναι ακόμη κραταιοί και αποδεχτοί .

Γκομενάκια, βάρδοι του λαϊκισμού, ποδοσφαιριστές, γαμάν και δέρνουν στο FB. Ναι μάγκες μου, μην έχετε καμία αμφιβολία. Τo ελληνικό fb δεν έχει γίνει κάτι καινούριο. Αφομοιώθηκε πλήρως και έγινε μια μικρογραφία της ελληνικής κοινωνίας.

Σαν τα μούτρα σας.

Μιλάμε για αξίες που χάθηκαν;

Ποιοι από αυτούς που δεν έχουν ακτιβιστικά συμφέροντα ή δεν επαγγελματικά οφέλη από τη σύναψη δημοσίων σχέσεων έχουν αφιερώσει έστω και το ένα δέκατο του χρόνου της ηλεκτρονικής τους περσόνας για να περάσουν ένα αξιόλογο μήνυμα, μια ιδέα, έναν νέο δημιουργό; Πόσο χρόνο έχετε ξοδέψει για να δημιουργήσετε τη δική σας εποχή, διακριτή, αναγνωρίσιμη, ιδιαίτερη;

Οι Έλληνες βιαστήκαν να μεγαλώσουν για να γίνουν ακριβώς όπως οι γονείς τους: Συντηρητικοί, εγωπαθείς, έγκλειστοι και γκρινιάρηδες φιλοτομαριστές.

Οι δυνατότητες υπάρχουν, πάντα υπήρχαν. Σε μια εποχή που έχει μόνο μέσα και όχι ουσία, αυτό που συνήθως λείπει δεν είναι τα μέσα αλλά η πρόθεση της αλλαγής.

Αφήστε για λίγο τις ψυχολογικές και τις αστρολογικές μαστούρες. Κάντε ένα τεστ.

Μπείτε στο προφίλ σας στο FB. Μελετήστε το σαν να ήσασταν ένας κοινωνιολόγος από το μέλλον που η καριέρα του θα κριθεί από το ψυχολογικό προφίλ που θα σκιαγραφήσει για το χρήστη Μήτσο Παπάρα- άλλα λόγια να αγαπιόμαστε.

Και κάντε μια βασική ερώτηση, αυτή που σπάνια κανείς διερωτάται: Ώστε αυτός είμαι λοιπόν;

 Αυτοί είναι οι φίλοι μου;

Αυτά είναι τα πράγματα που μου αρέσουν;

Αυτά είναι τα πράγματα που δίνουν ικανοποίηση;

Αυτά είναι τα παραδείγματα που ακολουθώ;

Πόσο ψεύτης είμαι όταν διδάσκω τα παιδιά μου;

Αυτή είναι η ζωή μου;

Αυτός είμαι εγώ;

Ο καθρέφτης είναι φίλος λίγων και οι περισσότεροι από αυτούς είναι παθολογικά ναρκισσιστές.

Και σε αντίθεση με τον χρήστη του, ο καθρέφτης σπάνια λέει ψέματα.

Κοίτα τα μούτρα σου στο μουτροβιβλίο λοιπόν πριν αρχίσεις να λες τι σκατά είναι ο κόσμος. Γιατί σε αυτό το νέο πλαίσιο κόσμου που λέγονται ηλεκτρονικά κοινωνικά δίκτυα είσαι συνδημιουργός.

Και στο μερίδιο που σου αναλογεί τον έχεις κάνει κατ εικόνα και ομοίωση σου.

Μαλάκα μου, πόσο μοιάζεις της πεθεράς σου στα νιάτα της… και στα γερατειά της. Φτυστός ο μπαμπάς. Φτυστός. Κατάπτυστος.

Read More »

Το μικρό Λεξικό της Κρίσης (αναθεωρημένο)

Το μικρό λεξικό της κρίσης 

(αναθεωρημένο για τις ανάγκες του βιβλίου μου "Της κρίσης τ' ανάγνωσμα- μανιφέστα και παραβολές" που αναζητεί ως συνήθως με το μικροσκόπιο εκδότη)

Αναρχία (η)= η τρομοκρατία (Πηγή: Χρυσοχοίδης)

Ανεργία (η)= μηχανισμός παραγωγής πληθώρας φτηνών εργατικών χεριών

Ανταγωνιστικότητα (η)= Η εξαγρίωση των πληβείων ώστε να χύνεται περισσότερο αίμα στην αρένα του καπιταλισμού

Ανοιχτή διαβούλευση (η)= Η παρηγοριά στον άρρωστο

Αντικαθεστωτικοί διανοούμενοι (οι)= Οι θεωρητικοί της τρομοκρατίας

Αξιοπιστία (πολιτική)= η εθελοδουλεία, ραγιαδισμός

Απεργία (η): Έθιμο του παρελθόντος που σήμερα απαγορεύεται δια ροπάλου

Αστυνομική βία (η)= η μέθοδος που εφαρμόζεται με κυβερνητική εντολή για την τρομοκράτηση και την κακοποίηση πολιτών

Ατομικά δικαιώματα (τα)= Ιστορικά ολισθήματα που πρέπει να διορθωθούν.

Αυτοάμυνα/ αυτοδικία= Η μοναδική επιλογή του πολίτη που δεν δέχεται να συμμορφωθεί στις επιταγές των δυναστών

Αυτοδιοικητικές εκλογές (οι)= μνημονιακό δημοψήφισμα (Πηγή: Γεώργιος Παπανδρέου)

Αυτοκτονίες (οι)= Προβοκάτσια του Σύριζα.

 

Βουλευτική ασυλία (η)= η Βουλευτική αλητεία

Βουλή των Ελλήνων (η)= η Βουλή του μεγάλου κεφαλαίου

Γάγγραινα (η)= ηθική ασθένεια που προκαλείται από το μικρόβιο της πολιτικής φιλοδοξίας

Γεροντοκρατία (η)= Μηχανισμός σύμφυτος στα ελληνικά καθεστώτα που πνίγει στην κούνια της τη δημιουργικότητα και τις παραγωγικές δυνάμεις

Δημοκρατία νέου τύπου (η)= Δειμο-κρατία, Δημιο-κρατία

Δημοκρατική Αριστερά (η)= Δημαγωγική Αριστοκρατεία. Η Χρυσή Εφεδρεία του συστήματος και των διεθνών κέντρων εξουσίας.

Δημοσιογραφική δεοντολογία & ανεξάρτητη δημοσιογραφία (η)= η προπαγάνδα που καθορίζεται από την εκάστοτε Εργοδοτική Πλειοδοσία

Δημόσια Υγεία (η): Το πεδίο ιδιωτικών -δημόσια ανθυγιεινών- συμφερόντων

Δημόσιοι υπάλληλοι (οι)= Οι κοπρίτες (Π.: Πάγκαλος)

Δημοσκόπηση (η)= Μηχανισμός ελέγχου της κοινής γνώμης

Διαδήλωση (η)= Τρομοκρατική ενέργεια

Διανόηση, Ελληνική (η)= Μεγαλόστομες και εξυπνακίζουσες μετριότητες που το σύστημα εξουσίας επιβράβευσε για τις υπηρεσίες τους σε αυτό

Διαπλοκή (η)= Η μέθοδος διακυβέρνησης ανοχύρωτων χωρών

Διαπραγμάτευση (η)= (Για τους κυβερνητικούς) Η άνευ όρων παράδοση της χώρας

Διασπάθιση Δημοσίου Χρήματος(η)= Η ανακατανομή του πλούτου από τους φτωχούς προς τους αμύθητα πλουσίους

Διασπορά (η)= Το σημαντικότερο κομμάτι της Ελλάδας και για αυτό το λόγο το πρώτο κομμάτι που η Ελληνική πολιτική φρόντισε να απομονώσει ή/και να εξαπατήσει. Σήμερα η διασπορά είναι είδος εν εκλείψει.  

Διαφάνεια (η)= Τα ψίχουλα εντιμότητας που ρίχνει από το τραπέζι η διαπλοκή.

Διαφθορά (η)= Το προϊόν της Ελληνικής πολιτικής βιομηχανίας.

Διεφθαρμένος (ο)= Ο Έλληνας πολίτης

Διεθνείς Οργανισμοί (οι)= Ο παράδεισος που πηγαίνουν επίορκοι πολιτικοί όταν σκοτώσουν τις χώρες καταγωγής τους

Δόσεις (οι)= Μέθοδος εκβιασμού των χρηματοπιστωτικών πρεζεμπόρων. Η οικονομική πρέζα των εξαρτημένων από τον καπιταλισμό

 

Δ.Ν.Τ (το): Δεν Νιώθω Τύψεις (αναφέρεται στην καταστροφή λαών για την προώθηση μεγάλων οικονομικών συμφερόντων)

Εφηβεία (η)= Ιδιώνυμο έγκλημα, ανθρώπινη ασθένεια που θεραπεύει ο χρόνος

Εισαγγελικές αρχές (οι)= Κατηγορία δημοσίων υπαλλήλων επιφορτισμένων με την προστασία του πολιτικού συστήματος

Εθνικές εκλογές (οι): Η διαδικασία μέσω της οποίας επικυρώνεται η εξουσία των ισχυρών πάνω στις μάζες

Εθνική Κυριαρχία (η): Η κυριαρχία αλλοεθνών και ομοεθνών ελίτ σε απροστάτευτες κοινωνίες

Εκδότες, Έλληνες (οι)= Μπακάληδες του βιβλίου, σπανιότερα δε και νταβατζήδες

Εκσυγχρονισμός (ο)= Μέθοδος για την παραχώρηση της εθνικής οικονομίας σε διεθνή συμφέροντα.

ΕΛ.ΑΣ (η)= Η κυβερνητική Βlackwater

Εξάρχεια (τα)= Ο τόπος του κακού

Επανίδρυση του κράτος (η)= «κάνω το κράτος καινούριο»

Επενδύσεις (οι)= Η κλοπή δημόσιας περιουσίας με ή άνευ την καταβολή μικρής αποζημίωσης.  

Επιμήκυνση (η)= Η παράταση του προγράμματος καταλήστευσης των λαών

Εργασιακά δικαιώματα (τα)= Παλιό και διορθωμένο λάθος της εξουσίας. Αποτελεί πλέον ένα από τα συντομότερα ιστορικά ανέκδοτα

Ευτυχία (η)= Το μνημόνιο (Π: Πάγκαλος)

Ζορρό (ο): Η φανερή ταυτότητα του Παναγιώτη Ψωμιάδη

Ήθος (το)= Λέξη άγνωστη για το πολιτικό σύστημα.

Θέατρο του παραλόγου (το)= Η πολιτική σήμερα

Ισοδύναμα (τα)= Τα πάντα όλα

Καπιταλιστική κρίση (η)= Η τεχνική που οι καπιταλιστές χρησιμοποιούν για να μαζέψουν με το παραπάνω το γάλα που χύθηκε για τον εκμαυλισμό των λαών

Κοινωνία (η)= Η καύσιμη ύλη των διεθνών αγορών

Κοινωνικές αντιδράσεις (οι)= Ο εχθρός που η εξουσία πρέπει με κάθε κόστος να εξοντώνει

Κουτί της Πανδώρας (το)= Ο ΣΥΡΙΖΑ

Κ.Κ.Ε (το)= Ακρωνύμιο για τη φράση Καλά Κρατεί η Εμμονή. Κατά άλλους προέρχεται από το Κράτα Κράτος Ερχόμαστε. Βαθειά συντηρητικό ορφανό του Στάλιν, ενός από τους μεγάλους γαμιάδες των Λαών.  

ΛΑΟΣ (το)= Ακρωνύμιο για τη φράση Λαοπλάνοι Ανεγκέφαλων Ορθόδοξων Σατανιστών. Πρόπλασμα της Χρυσής Αυγής και συγκολλητική ουσία της νέας Κεντροακροδεξιάς.

Λεφτά υπάρχουν (τα)= Ειρωνική φράση που αναφέρεται στο οξύμωρο της υψηλής κερδοφορίας των ελίτ σε καιρούς κρίσης. Ειρωνεία αυτού του τύπου μπορούμε να βρούμε στο μαύρο ανέκδοτο όπου ο ναζί αξιωματικός αναγγέλλει στους ξερακιανούς Εβραίους κρατούμενους: «Σήμερα θα φάτε κρέας» για να συμπληρώσει «Σκασμός Γουρούνια»

Λιτότητα (η)= Το μπουρί που ρουφάει το βιος των μη πλουσίων για να το προσθέσει στην περιουσία των πλουσίων

Λογοκλόπος (ο)= Γνωστός δημοσιογράφος που χρησιμοποιεί κατ’ εξακολούθηση τη λογοκλοπή για να παράγει κείμενα, παραταύτα καταγγέλλει τη λογοκλοπή στα ελληνικά πανεπιστήμια στα οποία βγάζει πάντα απωθημένα.  

Λογοτεχνία, Ελληνική (σύγχρονη), (η)= Πράξη μίμησης σκέψης

 

Μαζί τα φάγαμε= Κομβική φράση που χρησιμοποιείται από καλοφαγάδες πολιτικούς για να επιρρίψουν τις ευθύνες του σιναφιού τους στους πολίτες, συνθλίβοντας τους με το βάρος ξένων ευθυνών

Μαθητές (οι)= Οι αλήτες

ΜΑΤ (τα)= Μισθοφόροι Αντίπαλης Τάξης. Κύριος στόχος τους η πάταξη των πολιτών και της δημοκρατίας τους.  

Μερκελισμός (ο)= Η αναβίωση του γερμανικού ιμπεριαλισμού σε οικονομικό επίπεδο. Η κατάλυση της Ευρώπης των εθνών.

Μερκελιστές (Έλληνες)= Νεοδοσίλογοι

Μετριοκρατία (η)= Μυστική συμφωνία των Ελλήνων πολιτικών

ΜΜΕ (τα)= Μέσα Μαζικής Εξημέρωσης, εκμετάλλευσης, εξαπάτησης, εκμαυλισμού, εκφυλισμού. Γνωστά και ως ΜΜC: Mass Mind Control.

Νταβατζήδες (οι)= Ζάμπλουτοι εκπορνευτές του Ελληνικού πολιτικού βίου που δουλεύουν για ακόμη πλουσιότερα αφεντικά. Βγάζουν λεφτά έχοντας κάνει την πολιτική πόρνη τους και γυρνούν στους πολιτικούς γύρω στο ένα δέκατο από αυτά που αυτοί βγάζουν από την πολιτική πορνεία

Ν.Δ (ο)= Νέος δοσιλογισμός.

Νόμος (ο)= Το δίκαιο του ισχυρού

Νοσοκομεία (τα)= Μνημεία προς κατεδάφιση που μας υπενθυμίζουν τις ζοφερές εποχές κοινωνικής σπατάλης όταν οι άνθρωποι είχαν δικαίωμα όχι μόνο στην υγεία αλλά και στην ασθένεια

Ξεφτίλες (οι)= Οι έλληνες πολιτικοί

Ολυμπιακοί Αθήνας (οι)= Η εκμετάλλευση του αθλητικού ιδεώδους από διεθνείς οργανισμούς και Εθνικές πολιτικές ηγεσίες για την αύξηση των κερδών επιχειρηματιών, εργολάβων και εγκληματιών

ΠΑΣΟΚ (το)= Το πανελλήνιο σοσιαληστρικό κίνημα, έπαρχος του αμερικάνικου και έπειτα του γερμανικού ιμπεριαλισμού.

Πανεπιστήμια (τα)= Οι μοναδικές πηγές προβλημάτων σε έναν κόσμο αγγελικά πλασμένο. Εκεί έπεσε και σάπισε το μήλο από το δέντρο της γνώσης.

Πολιτική, σύγχρονη (η)= Ψευδαίσθηση συμμετοχικής Δημοκρατίας που δημιουργείται για την ευόδωση μεγάλων συμφερόντων

Πρόοδος (η)= Ο ρυθμός αύξησης των κερδών ιδιωτικών κεφαλαίων

Ρουάντα= Η Αφρικανική εκδοχή της Ελλάδας όπως θα την καταντήσουν σε λίγα χρόνια

Σοσιαλισμός (η)= Μια ιδανική πολιτική θεωρία που χρησιμοποιείται πλέον ως ο δούρειος ίππος του ληστρικού καπιταλισμού/ το σύγχρονο προσωπείο του νεοφιλελευθερισμού

Σύνταξη (η)= Ανακλητό δώρο του καπιταλισμού σε γέροντες που έφαγαν όλοι τους τη νιότη δουλεύοντας για αυτόν. Σπάταλο χαβουρνταλίκι που πρέπει να κοπεί. Η διακοπή της σύνταξης αναζωογονεί τον πληθυσμό αφού όσοι δεν μπορούν να δουλέψουν όπως οι γέροι, οι ασθενείς και οι ανάπηροι ρίχνονται στον Καιάδα.

Τζαμπατζήδες (οι)= Οι πολίτες που αντιδρούν στην αισχρή κερδοσκοπία που το κράτος επιδιώκει για λογαριασμό των αφεντικών του. Απουσία Ματατζήδων, οι Τζαμπατζήδες γίνονται ενίοτε και Φαπατζήδες (Π.: Χατζηδάκης)

Τροϊκανός (ο)= Ο εκδικητής νεοΤρώας που έχει βαλθεί να κατακτήσει τη μεσόγειο μέσω του οικονομικού Δούρειου Ίππου

Υπουργείο Μεταφορών (το)= Υπουργείο Μεταφορών του κόστους στον πολίτη

Υπουργείο Παιδείας, Δια βίου Μάθησης και θρησκευμάτων (το)= Υπουργείο Δία Βίας Συμμόρφωσης

Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη (το)= Υπουργείο Προστασίας των Ελίτ από τον πολίτη/ Υπουργείο Προστασίας

Φαυλοκρατία (η)= Ο βαθύς χαρακτήρας της Ελληνικής πολιτικής

Φυλάκιση (η)= ο προορισμός των πολιτών που διεκδικούν το δίκιο τους

Χαράτσι (το)= η ποινικοποίηση της ατομικής ιδιοκτησίας των μη πλουσίων.

Χρηματιστήριο Αθηνών (ΧΑΑ, το)= Μηχανισμός της οικονομίας που συχνά χρησιμοποιείται από τους υπαλλήλους της ελίτ για την απομύζηση ανυποψίαστων λαών

Χρυσαυγίτης (ο)= Το ορφανό του γερμανοτσολιά που γαμάει μάνες.

Ψωροκώσταινα (η)= Το όραμα που υλοποιήθηκε από την πολιτική ηγεσία της χώρας

Ωρολογιακή βόμβα (η)= Η ακραία νεοφιλελεύθερη πολιτική

Τελειώνοντας να δώσουμε και μια αγγλική λέξη

AIDS (το)= Ακρωνύμιο για τη φράση Ain’t Intelligence Damn Stupid; Κατά άλλους ακρωνύμιο του American Institute for Drug Sales.

Read More »

Τατσόπουλε, ομορφάντρα μου εσύ!!!

Τατσόπουλε, ομορφάντρα μου εσύ.

Πέτρος Αργυρίου (agriazwa.blogspot.com) 

Οφείλω να ομολογήσω ότι μου άρεσε η μετατροπή ενός συγγραφέα των μεγάλων «οίκων», των σαλονιών και των δημοσίων σχέσεων σε ένα μαχητικό πολιτικό πρόσωπο που υπερασπίζεται τα ιερά και τα όσια του ελληνικού λαού έστω και στα γεράματα του για να να βρει κάτι από το χαμένο πάθος της μέσης του ηλικίας.

Έναν πολιτικό συγγραφέα που έχει κάνει σημαία του τον αγώνα κατά της σοβαροφάνειας, του καθωσπρεπισμού και της υποκρισίας.

Αλλά Τατσόπουλε, γιατί να το πεις; Τι είναι χειρότερο δηλαδή για ένα σοβαροφανή; Να του χεις πηδήξει μάνα, κόρη και αδερφή ή να τον πεις υποκριτή;

Αντί λοιπόν να μείνει στη χαιρέκακη ηδονή της αλεπούς που πηδάει το κοτέτσι ο Τατσόπουλος μας αποκάλυψε ότι έχει πηδήξει τη μισή Αθήνα για να υπερασπιστεί τον ανδρισμό του.

Από την άλλη, άμα έχεις πηδήξει τη μισή Αθήνα ρε Τατσόπουλε, τι να την κάνεις την απόδειξη του ανδρισμού; Για φοροαπαλλαγή τη θες;

Έτσι λοιπόν, ο A Αρσενικός που σαν αφηγητής δεν είχε κανένα ζόρι να βγάλει τον Κολοκοτρώνη πούστη με περικεφαλαία, πρόσφατα δέχτηκε το ίδιο του δηλητήριο από τους Άντρες με Α κεφαλαίο της Χρυσής Αυγής.

Έτσι λοιπόν, ο διανοητής μας έσπευσε να υπερασπιστεί τον εαυτό με μια από τις περισσότερο πομπώδεις και χοντροκομμένες ατάκες στην ιστορία της ανθρωπότητας: Έχω πηδήξει τη μισή Αθήνα.   

Ας μην προσπαθήσουμε να δούμε αν αυτός ο ισχυρισμός στέκει επιστημονικά καθώς θα πρέπει να βρούμε νέους επιστημονικούς όρους για να εκφράσουμε τα αστρονομικά μεγέθη που μπορείς να βρεις μόνο στον κόσμο το μεγάλο τον μικρό, δηλαδή στη κοσμολογία και την ατομική φυσική.

Ας μη μιλήσουμε για τη νέα κοσμογονία που θέλει τον Τατσόπουλο το νέο Δευκαλίωνα, πατέρα της μισής Αθήνας.

Ας μην μιλήσουμε για το νέο σεξουαλικό διαφωτιστή, τον Πεωσφόρο των Αθηνών. Ας μην μιλήσουμε για τα πεόρατα μεγέθη που υπαινίσσεται η αμετροεπέστατη αυτή δήλωση.

Ας παραλείψουμε το πόσο έλλειψη ευαισθησίας δείχνει απέναντι στους σεξουαλικούς πένητες αυτής της σεξουαλικά στερημένης και καταπιεσμένης χώρας αυτή η δήλωση.

Άλλωστε αυτό το κείμενο γράφεται από ένα κακεντρεχέστατο και αδερφίστικο φθόνο και πόνο πέους. Αδερφίστικο μεν, ωχαδερφίστικο όχι.

Ας αφήσουμε λοιπόν τους κρουνούς της κακεντρέχειας να τρέξουν γάργαρα το μαύρο πνιγερό υγρό της σεξουαλικής μας καταπίεσης όπως επί χρόνια η σεξουαλικότητα του νέου μας σταρ, ενός ακόμη ανθρώπου που λατρεύουμε να μισούμε, του εθνικού μας γαμιά, έλουζε τη σεξουαλικά μουντή πρωτεύουσα μας.

Θα χρησιμοποιήσουμε δικό μας υλικό όπως συνηθίζουμε αν και φοβάμαι όχι πρωτότυπο καθώς οι Έλληνες είναι ιδιαίτερα ευρηματικοί στο καλαμπούρι. Ας δούμε μαζί το προφίλ του άντρα του σωστού, του κατά συρροή συνουσιαστή, του Τζακ του αντερομπήχτη.  

Ο άντρας ο σωστός είναι:

Εργατικός: Ο μετροπόντικος που έχει σκάψει τη μισή Αθήνα έχει όνομα και επώνυμο: Λέγεται Πέτρος Τατσόπουλος, κατά κόσμον γνωστός ως Πετροπόντικας.

Διακριτικός: Έχει γαμήσει τη μισή Αθήνα και αυτή δεν το έχει μάθει ακόμη.

Ο άντρας ο σωστός είναι ένας συνδυασμός Τατσόπουλου-Κασιδιάρη: Γαμάει και δέρνει.

Άντε και καλούς απογόνους.

Ο άντρας ο σωστός λειτουργεί συμπληρωματικά με άλλους μεγάλους άντρες για ένα νέο χρυσό αιώνα: Τη μισή Αθήνα την έχει γαμήσει ο Τατσόπουλος. Την άλλη μισή ο Ψινάκης. Έτσι γεννήθηκε η Χρυσή Αυγή.

Ο άντρας ο σωστός είναι υπεύθυνος: Ο Τατσόπουλος είναι ο μοναδικός άντρας που πήρε κυριολεκτικά τον Πανούση όταν αυτός προέτρεπε «γαμάτε γιατί χανόμαστε». Τατσόπουλος: Ο εθνομηδενιστής εθνοσωτήρας.

Ο άντρας ο σωστός είναι αλησμόνητος: Η Τζούλια βάπτισε το μπουκάλι της σαμπάνιας Πέτρο. Να τον πιεις στο ποτήρι.

Ο άντρας ο σωστός είναι αντισυμβατικός: Ο Τατσόπουλος δεν κάνει εξόδους. Μόνο εισόδους.

Ο άντρας ο σωστός είναι πολυάσχολος: Όταν δεν γαμάει, ο Τατσόπουλος γράφει και είναι και βουλευτής.

Ο άντρας ο σωστός είναι πολυταξι-δεμένος: Ο Τατσόπουλος πάει γαμιώντας.  

Ο Πέτρος που πάει παντού. Και με όλες.

Ο άντρας ο σωστός δείχνει κατανόηση: Είναι περιττό να πεις στον Τατσόπουλο δε μας μας γαμάς και συ ρε Τατσόπουλε; Το έχει ήδη κάνει.

Ο Άντρας ο σωστός δεν κάνει μισές δουλειές: Ο Τατσόπουλος έχει γαμήσει τη μισή Αθήνα. Και τώρα του γυάλισε η άλλη μισή.

Ο Άντρας ο σωστός είναι ΜΠΑΟΚ: Αθήνα γαμημένη, ο Μπάοκ δεν πεθαίνει. Τώρα ξέρουμε πως η Αθήνα γαμήθηκε και από ποιον.

Ο άντρας με τα όλα του. Μπορεί να μη φορά χλαμύδα αλλά έχει χλαμύδια και γονόρροια και τα πάντα όλα.

Ο άντρας ο σωστός είναι ανιδιοτελής: Τα δίνει όλα στην κοινωνία.

Ο Θεός πρώτα έφτιαξε τον κόσμο. Μετά τον Αδάμ. Μετά την Εύα. Μετά τον παρθενικό υμένα. Και για να διορθώσει το τέταρτο λάθος του έφτιαξε τον Πέτρο Τατσόπουλο.

Ο άντρας ο σωστός γράφει ιστορία: Και οι 300 του Λεωνίδα λέγονταν Πέτροι Τατσόπουλοι. Και από τότε οι Πέρσες λέγονται Ιρανοί.

Η Αθήνα δεν έχει νέφος: απλά η πούτσα πάει σύννεφο.

Ο άντρας ο σωστός είναι πιστός: Ο Τατσόπουλος σέβεται το έτερον ήμισυ του: Την Αθήνα.   

Η φράση πάρε τον πούλο είναι παραφθορά του πάρε τον Τατσόπουλο και είναι μια σκληρή πραγματικότητα.

Ο άντρας ο σωστός είναι ονειρεμένος. Όχι, όταν κοιμάσαι δεν σε παίρνει ο Μορφεάς. Ο Μορφέας είναι ο Τατσόπουλος.

Ο άντρας ο σωστός έχει παιδεία και τη μεταδίδει. Αθηναίος είναι όποιος μετέχει του σεξ του Τατσόπουλου.

Ο άντρας ο σωστός είναι σεμνός: Πίσω από κάθε μεγάλο άντρα κρύβεται μια μεγάλη γυναίκα. Και πίσω από κάθε γυναίκα κρύβεται ο Τατσόπουλος.

Ο άντρας ο σωστός λυτρώνει τον αλυτρωτισμό: Με άλλους 2500 χιλιάδες Τατσόπουλους οι Έλληνες γαμάν τον κόσμο ολάκερο.

Αυτό ήταν το αφιέρωμα μας στον «ομότεχνο» και συνώνυμο κύριο Τατσόπουλο, το Α αρσενικό της αριστεράς που θα παλέψει στα μαρμαρένια αλώνια με τα πρωτοπαλίκαρα της ακροδεξιάς.

Κάποιες φορές, λέω κάπως προβοκατόρικα ότι κάνω προφητικά κείμενα. Μέχρι εκεί φτάνει η δικιά μου προβοκάτσια. Και παραδόξως μου δίνει δίκιο. 10 μέρες πριν έγραψα ένα άρθρο με τίτλο που περιείχε έναν όρο που λατρεύει ο Πέτρος ο Τατσόπουλος: Τον όρο «λειτουργικά αναλφάβητος». Το κείμενο μου λοιπόν με τον τίτλο «Διάλογοι κρίσης για λειτουργικά αναλφάβητους» άνοιγε με την προκλητική φράση «Γαμιέται η κόρη σου» (http://agriazwa.blogspot.gr/2012/11/blog-post_13.html). Αλίμονο. Ο Τατσόπουλος με έβγαλε αληθινό. Γιατί, αν είσαι Αθηναίος, φίφτυ φίφτυ παίζει να γαμιέται η κόρη σου με τον Τατσόπουλο. Και η μάνα σου και η θεία σου και ο σκύλος σου.

Είμαι σίγουρος ότι ο Τατσόπουλος έχει πηδήξει πολύ κόσμο. Τη μισή Αθήνα. Τη μισή καλή Αθήνα. Γιατί η υπόλοιπη Αθήνα, η υπόλοιπη Ελλάδα, είναι απλά αριθμοί. Αυτοί, η καλή κοινωνία, μεγάλα νούμερα και εμείς απλά μεγάλοι αριθμοί.

Ο δρόμος του κρεβατιού μοιάζει με αβλαβή προκρούστεια κλίνη. Εκεί σε τεντώνουν. Εκεί σε ψηλώνουν.

Μονάχα που πολλοί που τον διαβαίνουν το δρόμο του κρεβατιού ξεχνούν πόσο δύσκολοι είναι άλλοι δρόμοι. Δρόμοι όπου δε θα σε γαμήσει ο Τατσόπουλος. Αλλά το κράτος. Το κάθε λαμόγιο. Ο κάθε μπαγαπόντης.

Γέμισε η Ελλάδα με Τατσόπουλος ή ο Τατσόπουλος έγινε μια από τα ίδια;

Ένας από εκείνους τους ανθρώπους που ξέχασαν τη βαθύτερη έννοια της λέξης Ύβρις;

 Τατσόπουλε, όταν κάποια μέρα με το καλό γίνεις Υπουργός, μην γυρίσεις και μας πεις ωσάν νέος Πάγκαλος «μαζί γαμήσαμε». Εγώ τουλάχιστον είμαι από τη Σαλονίκη.  

 Αν αναρωτιέστε λοιπόν ακόμη για το που πήγαν οι άνθρωποι του πνεύματος σε αυτή τη χώρα, πάρτε μια ακόμη γροθιά στο στομάχι από τον Τατσόπουλο σαν να χατε ρωτήσει τον Σημίτη που πήγαν τα λεφτά σε αυτή τη χώρα. Γιατί αυτοί που μάθαμε να λέμε άνθρωποι του πνεύματος ήταν απλά έμποροι του πνεύματος. Πουλούσαν πνεύμα για να αγοράσουν ύλη.

Read More »