Πέμπτη 1 Μαρτίου 2018

Η νέα και πιο επικίνδυνη φάση του Συριακού



Ήμουν από τους λίγους που ενάντια στην κυρίαρχη προπαγάνδα, ανέλυσα το 2013 το πόσο κρίσιμη ήταν η διατήρηση της Συρίας για την παγκόσμια σταθερότητα.
Δυστυχώς σήμερα τα πράγματα έχουν γίνει ακόμη πιο κρίσιμα.
Το Συριακό έχει περάσει σε μια νέα φάση όπου απειλείται όχι μόνο η παγκόσμια σταθερότητα αλλά ήδη έχουν διαμορφωθεί συνθήκες ικανές υπό προϋποθέσεις να οδηγήσουν σε παγκόσμιο πόλεμο στον οποίο η Ελλάδα θα είναι από τις πρώτες χώρες που θα παρασυρθεί.
Η εισβολή της Τουρκίας στη Συρία αλλάζει τους όρους του παιχνιδιού. Η εισβολή της Τουρκίας έχει απόλυτη λογική για τους Τούρκους, ιδιαίτερα αφότου οι αμερικάνοι αποφάσισαν την δημιουργία και τον εξοπλισμό μιας συνοριοφυλακής κυρίως Κούρδων από το Ιράκ μέχρι την Τουρκία, ξυπνώντας βάσιμα τον εφιάλτη των Τούρκων για ένα Κουρδικό διάδρομο, το πρώτο βήμα για τη δημιουργία μεγάλου κουρδικού κράτους.
Το να αποδώσουμε όλα τα πιθανά σενάρια σε διεθνές επίπεδο είναι εξαιρετικά χρονοβόρο για αυτό και προς το παρόν θα σταθούμε σε μία και μόνο εξέλιξη:
Την αναβίωση των τζιχαντιστών.
Ο βασικός κορμός του τουρκικού στρατού των 25000 αποτελείται κυρίως από ντόπιους ισλαμιστές και Τουρκμένους.
Ανάμεσα τους φανταζόμαστε ότι υπάρχουν κι αρκετοί Τζιχαντιστές.
Αυτός ο στρατός είναι ικανός και πρόθυμος για τις μεγαλύτερες αγριότητες κατά των Κούρδων και κυρίως κατά των Κουρδισσών.
Φυσικά πολλά προοδευτικά φεμινιστικά στόματα θα το βουλώσουν για αυτά που συμβαίνουν και που θα συμβούν στο Αφρίν.
Αντίθετα, προσπαθούν ήδη να στρέψουν το βλέμμα μας στην Γκούτα, όπου οι ενθυλακωμένοι τζιχαντιστές κι ισλαμιστές ακολουθούν για μια ακόμη φορά την προσφιλή τους τακτική να χρησιμοποιούν τον άμαχο πληθυσμό ως ασπίδα κατά του Συριακού στρατού.
Η τουρκική εκστρατεία στη Συρία έχει ήδη ως πρώτο αποτέλεσμα να αλλάξουν κι οι Κούρδοι τις προτεραιότητές τους: Όπως είναι απολύτως λογικό, θέμα ζωής και θανάτου για τους Κούρδους είναι πλέον να αποκρούσουν την τουρκική ισλαμική εισβολή κι όχι να πολεμήσουν τους θύλακες των τζιχαντιστών.
Σε συνδυασμό με την εκεχειρία που επέτυχε η Ρωσία, τμήματα της Συρίας αποτελούν πλέον ξανά ξέφραγο αμπέλι για τους τζιχαντιστές οι οποίοι όχι μόνο θα ανακτήσουν τμήματα της Συρίας, αλλά ακόμη χειρότερα θα διαχύσουν το χάος τους και σε περιοχές της Αφρικής.
Ας σημειωθεί ότι τα προηγούμενα χρόνια, μέσω της Δύσης αλλά και της Τουρκίας, οι τζιχαντιστές είχαν συγκεντρώσει σημαντικό οπλισμό και ακόμη σημαντικότερα, πολύ μεγάλα κεφάλαια.
Σ αυτά ακριβώς τα τζιχαντιστικά κεφάλαια, η ισλαμοτουρκική εκστρατεία θα δώσει την ευκαιρία να επενδύσουν στη δημιουργία και την στρατολόγηση φανατικών σε άλλες περιοχές.
Αν νομίζατε ότι είχαμε δει τα χειρότερα της τζιχαντιστικής τρομοκρατίας στην Ευρώπη κάνετε ΤΡΟΜΕΡΟ ΛΑΘΟΣ.
Η ισλαμοτουρκική εκστρατεία στη Συρία ανοίγει ένα νέο πολύ επικίνδυνο κεφάλαιο τζιχαντιστικής τρομοκρατίας με αλυσιδωτές επιπτώσεις στην κοινωνικοπολιτική ζωή πολλών χωρών.
Κι αυτός είναι μόνο ένας από τους δεκάδες κινδύνους που η νέα και η ακόμη πιο επικίνδυνη φάση του Συριακού γεννά

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com 1/3/2018

Read More »

Τρίτη 13 Φεβρουαρίου 2018

Τ' ακούς τα τύμπανα του πολέμου;


Δεν υπάρχει χειρότερη στιγμή για την επίλυση του σκοπιανού. Όπως συνηθίζει, η κυβέρνηση Συριζανέλ πετάει τόνους προπαγανδιστικής αισιοδοξίας αποκρύβοντας τις προθέσεις της άλλης πλευράς.
«Πρώτα τ’ όνομα και για τον αλυτρωτισμό του σκοπιανού συντάγματος έχει ο θεός» είναι η διαπραγματευτική θέση μιας κυβέρνησης που έχοντας ξεπουλήσει την εμπιστοσύνη που της δόθηκε από τον ελληνικό λαό, προσπαθεί να βρει ακόμη περισσότερα ερείσματα από τον ξένο παράγοντα.
Η θέση της μετριοπαθούς σε σύγκριση με προηγούμενες σκοπιανής κυβέρνησης είναι «Μακεδονία στον όρο και το σύνταγμα απείραχτο».
Ενδεικτική η πρόσφατη δήλωση Ζάεφ για το εσωτερικό κοινό του:  «Οι μακεδόνες έχουμε διαφορετικούς όρους και συνθήκες. Αλλάξαμε το σύνταγμα μια φορά το 1993 κι αυτό είναι ένα πολύ μεγάλο βήμα."
Την ίδια στιγμή, ο πρωθυπουργός της Αλβανίας με τον οποίο βρισκόμαστε ήδη σε διαπραγμάτευση για μια συμφωνία θαλασσίων συνόρων, επαναφέρει το ζήτημα διεκδικήσεων των Τζάμηδων.
Η Ελλάδα, συνεχίζει να πουλάει μαζί με τον εαυτό της και κάτι που δεν είναι δικό της: Την προοπτική ένταξης στην ΕΕ.
Δεδομένου του ρόλου της Ελλάδας εντός της ΕΕ ως μέλος φάντασμα, αυτή η παλαιάς κοπής διπλωματία είναι επικίνδυνη για την ίδια την Ελλάδα, δεδομένου ότι αποτελεί πλέον μια ανάμνηση πρόσφατων μεν αλλά ανεπιστρεπτί παρελθουσών συνθηκών.  
Η κυβέρνηση Συριζανέλ δεν θέλει ή κάνει πως δεν βλέπει πως έχει διαμορφωθεί άξονας Τουρκίας-Αλβανίας-Σκοπίων και πως στις διαπραγματεύσεις πέρα από τις αμερικάνικες βλέψεις κεντρικό ρόλο παίζουν οι τουρκικές φιλοδοξίες.
Ενδεικτικά παραθέτουμε τις δηλώσεις Ερντογάν μία μέρα πριν τις δηλώσεις Ράμα στις 5 Φεβρουαρίου:  «Οι Τούρκοι και οι Μακεδόνες είναι αδέλφια και η Τουρκία θα βρίσκεται πάντα πίσω από την πΓΔΜ. Αυτό που έχουμε ξεχάσει το 1912 μπορεί τώρα να διορθωθεί» ενώ ο Ζόραν Ζάεφ στη χθεσινή του επίσκεψη στην Τουρκία ανταπέδωσε, χαρακτηρίζοντας την Τουρκία ως τον μεγαλύτερο υποστηρικτή των Σκοπίων στο θέμα του ονόματος και κάλεσε για περισσότερες τουρκικές επενδύσεις υποσχόμενος μηδενικούς φόρους για την επόμενη δεκαετία, κάνοντας την χώρα του δούρειο ίππο για περαιτέρω οικονομική διείσδυση στα Βαλκάνια.
Απ’ το Ιόνιο ως την Μακεδονία και το Αιγαίο, η Ελλάδα βρίσκεται σε «διαπραγμάτευση».
Ο Τουρκικός αναθεωρητισμός, όπως έχει εκφραστεί από τα πιο επίσημα τουρκικά χείλη, δεν είναι απλή ρητορική αλλά θα επιδιωχθεί και έμπρακτα, ακόμη κι αν κάτι τέτοιο δεν είναι ρεαλιστικό.
Ο Ερντογάν και το περιβάλλον του έχουν υιοθετήσει το δόγμα των δύο μετώπων: Η Τουρκία θεωρεί τον εαυτό της ικανό να ανταπεξέλθει σε πολεμικά μέτωπα: Στη Συρία και το Αιγαίο.
Οι εξελίξεις στη Συρία πλέον μπορούν να δημιουργήσουν ανάφλεξη στην ευρύτερη περιοχή.
Σε αντίθεση με την κρίση των Ιμίων όπου η κυβέρνηση Σημίτη τα γκρίζαρε υπέρ της Τουρκίας, ο αμερικανικός παράγοντας δεν είναι πλέον σε θέση να αποκλιμακώσει μια ελληνικοτουρκική κρίση καθώς ήδη η Τουρκία έχει δώσει έμπρακτα ράπισμα στα σχέδια των ΗΠΑ να φτιάξουν συνοριακό στρατό στη Συρία με συμμετοχή των Κούρδων.
Τον προηγούμενο μήνα, ο αμερικάνος πρέσβης Jeffrey Pyat δήλωνε με νόημα: «Η ανησυχία μας, ο φόβος μου είναι το ατύχημα».
Το «ατύχημα», συνέβη εχθές. Σκάφος του ελληνικού λιμενικού εμβολίστηκε από τουρκική ακταιωρό σε μια κίνηση που σύμφωνα με το αρμόδιο υπουργείο δεν ήταν ατύχημα αλλά τουρκική επιθετικότητα.
3 μέρες πριν, 6 τουρκικά αντιτορπιλικά ακινητοποιούν το πλοίο γεωτρύπανο Saipem 12000 της «ιταλικής» ΕΝΙ, εμποδίζοντας το να προχωρήσει σε ερευνητική γεώτρηση στο κυπριακό οικόπεδο 3, ενώ είναι θέμα εβδομάδων αν όχι ημερών μα βγάλουν οι Τούρκοι το δικό τους πλοίο γεωτρύπανα στο Αιγαίο.
Και τα δύο γεγονότα από μόνα τους αποτελούν Casus Belli αλλά ο Ερντογάν βασίζεται στον ενδοτισμό κυρίως της Ελληνικής αλλά και της Κυπριακής πλευράς, ελπίζοντας πως η γεωπολιτική αδιαφορία της κεντρικής κυβέρνησης της Ελλάδας θα παραλύσει και τ’ αντανακλαστικά του Ελληνικού Στρατού ποντάροντας ότι και τα ευρωπαϊκά αντανακλαστικά θα είναι εξίσου νοθρά.
Τι κρύβεται πίσω από όλα αυτά: Ας αφήσουμε τον πρόεδρο Ερντογάν να μας το πει:
 «Για εμάς ό,τι είναι το Αφρίν είναι και τα δικαιώματά μας στο Αιγαίο και στην Κύπρο»…
«Μη νομίζουν ότι δεν παρατηρούμε τις καιροσκοπικές κινήσεις έρευνας αερίου ανοιχτά της Κύπρου με τις και τις κινήσεις στις βραχονησίδες... Kάποιοι βλέπουν τις εξελίξεις στα νότια σύνορά μας και κάνουν λανθασμένους υπολογισμούς στην Κύπρο και το Αιγαίο»
«Οι μαγκιές τους είναι μέχρι να δουν τα αεροσκάφη, το στρατό και τον στόλο μας. Αυτές οι δουλειές δεν γίνονται με κρυφές φωτογραφήσεις σε απόμακρες βραχονησίδες με συμφωνίες που δεν ισχύουν και με αποστολή πλωτών γεωτρύπανων»… «Υπερεκτιμούν δήλωσε δε, τις δυνατότητες τους, στο Αιγαίο και την Κύπρο.»

«Συμβουλεύουμε τις εταιρείες που δραστηριοποιούνται στα κυπριακά κοιτάσματα να μην υπερβαίνουν τα όρια, στηριζόμενες στην ελληνοκυπριακή πλευρά».
Ο Ερντογάν, έχει αποδείξει τα τελευταία χρόνια ότι η ρητορική του δεν είναι απλά λεονταρισμοί καθώς δεν δίστασε να τα βάλει τόσο με τη Ρωσία όσο και προσφάτως με τις ΗΠΑ.
Το Αιγαίο έχει γκριζάρει, ο Ερντογάν απειλεί ανοιχτά Ελλάδα και Κύπρο με πόλεμο και προειδοποιεί τον διεθνή παράγοντα να μην εμπλακεί. Κι η κυβέρνηση και τα ελληνικά μήντια κάνουν πως δεν βλέπουν απέναντι στη μεγαλύτερη πρόκληση που έχει γνωρίσει ο Ελληνισμός τις τελευταίες δεκαετίες.
Σε αυτό ακριβώς ποντάρει ο Ερντογάν, παρά τον μεγάλο κίνδυνο η εξωτερική πολιτική του να οδηγήσει σε διαμελισμό της χώρας του.
Ο Ερντογάν εδώ και χρόνια έχει μπει σε πολιτική των υψηλότερων ρίσκων. Και με κάθε μέρα που περνάει, αυξάνει τα πονταρίσματα.
Το Αιγαίο είναι πλέον έμπρακτα στο τραπέζι της πολιτικής υψηλού ρίσκου του Ερντογάν.
Πολύ φοβάμαι ότι οδηγούμαστε σε μια άλλη μίνι εκδοχή της 7ετίας και σε νέο κυπριακό.
Εδώ που τα λέμε, ήδη έχουμε ξεπεράσει την 7ετία της μνημονιακής χούντας.
Ίσως να ‘μαι αισιόδοξος.
Ακόμη κι αν δεν είναι αυτό το σενάριο που το μέλλον θα επιλέξει, ο Ερντογάν θα ροκανίζει σιγά σιγά τα Ελληνικά και κυπριακά κεκτημένα. Με παράλληλη εργαλειοποίηση της διείσδυσης της Τουρκίας στα Βαλκάνια, των μειονοτήτων και του μεταναστευτικού.
Συνεχίζουν να λεν πως είναι η κατάλληλη στιγμή για την επίλυση του Σκοπιανού. Για την Τουρκία όμως φαίνεται να είναι η κατάλληλη στιγμή για την επίλυση του Ελληνικού και του Κυπριακού.
Η στιγμή που η Τουρκία θα κόψει τις μαγκιές Ελλάδας και Κύπρου στο Αιγαίο.
Ακούει κανείς;
Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogpspot.com, 13/2/2018
Read More »

Τετάρτη 7 Φεβρουαρίου 2018

Το φασιστόμετρο


Μην ψάχνετε σε λεξικά ή βιβλία ιστορίας για το τι είναι ο φασίστας.
Σας τα γράφουμε εδώ για να μην καμώνεστε πως δεν ξέρατε. Φασίστας λοιπόν είναι όποιος
1)      Ασκεί οποιαδήποτε κριτική στην αριστερά
2)      Δεν συμμορφώνεται εις τας υποδείξεις αριστερών κομμάτων
3)      Βρεθεί σε απόσταση μικρότερη των τριών χιλιομέτρων από ακροδεξιό
4)      Έχει ακόμη και εν αγνοία του ακροδεξιό φίλο στα social media
5)      Διαφωνήσει με αριστερό
6)      Κάνει σεξ με γυναίκα που γουστάρει αριστερός
7)      Βρεθεί σε απόσταση μικρότερη του χιλιομέτρου από παπά εκτός κι αν είναι κυβερνητικός αξιωματούχος
8)      Σηκώσει ελληνική σημαία ή φορέσει οποιαδήποτε αναφορά σε οτιδήποτε ελληνικό πλην του τζατζικιού
9)      Έχει τραγουδήσει ή ακόμη ακούσει χωρίς να αγανακτεί τον ελληνικό εθνικό ύμνο
10)   Πιστεύει στη λαϊκή κυριαρχία αλλά όχι υπό την ηγεμονία της αριστεράς
11)   Επιθυμεί την ενότητα αλλά όχι υποχρεωτικά κάτω από αριστερή δεσποτεία
12)   Διαφωνεί με τη διάλυση χωρών στο όνομα της «Δημοκρατίας»
13)   Ασκήσει κριτική σε οποιονδήποτε άλλο πολιτισμό
14)   Πιστεύει στη βιολογία
15)   Πιστεύει στο ότι υπάρχουν χώρες και κράτη και σύνορα και έθνη και διαφορές μεταξύ τους
16)   Θεωρεί ότι του ανήκει έστω και το ελάχιστο και υπερασπίζεται τα κεκτημένα του
17)   Δεν πιστεύει ότι τα ανθρωπιστικά συνθήματα είναι το λυχνάρι του Αλλαντίν
18)   Σέβεται τα θρησκευτικά δικαιώματα του κάθε ελληνορθόδοξου ακόμη κι αν διαφωνεί με το περιεχόμενο τους.
Γενικά και για να το πολυπαιδεύουμε, πας μη αριστερός φασίστας και πας Έλλην Φασίστας.
Η αριστερή «διανόηση» έχει αποκτήσει τη δικιά της ταξική συνείδηση: αυτή της άρχουσας τάξης που καταπιέζει τον λαό και μαζί με προγενέστερες μορφές άρχουσας τάξης τον οδηγούν στον αφανισμό του.
Και για να τον αφανίσουν πρέπει πρώτα να τον πείσουν ότι είναι άξιος της μοίρας του. Ένας λαός φασιστικών υπανθρώπων που πρέπει να εξαφανιστεί πριν δημιουργήσει το 5ο Ράιχ.
Είναι άξιο απορίας λοιπόν, το πώς ενώ η αριστερά διανόηση εχθρεύεται την συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων, περιμένει από την πλειοψηφία να την βλέπει πλέον φιλικά ή να βλέπει σε αυτήν τον μέντορα της.
Το να έχεις μεγάλη σκιά, δεν σημαίνει ότι έχει μεγάλο μπόι. Απλά στέκεσαι μπροστά στον ήλιο που βρίσκεται χαμηλά στον ορίζοντα.

Αποσκότισόν με.


Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, 7-2-2017.  
Read More »

Πέμπτη 1 Φεβρουαρίου 2018

Το μακεδονικό σε λίγες γραμμές


Για όσους παραξενεύονται ιδιαίτερα για τη λυσσαλέα στάση της Ελληνικής Αριστεράς στο θέμα των συλλαλητηρίων, ας κάνουμε μια μικρή αναδρομή σε παλαιά δημοσιεύματα του Ριζοσπάστη:
4 Δεκέμβρη 1924: «Αγωνιζόμαστε για την ένωση των τριών μερών της Μακεδονίας και της Θράκης και για την αποκλειστική, ανεξάρτητη ύπαρξη ως ένα κράτος»
Άρθρο «Μακεδόνα» δημοσιευμένο στον Ριζοσπάστη, Νοέμβριος 1932:
«Αυτό που έχουμε στην Μακεδονία δεν είναι ούτε Έλληνες, ούτε Βούλγαροι ούτε Σέρβοι αλλά οι Μακεδόνες, η μακεδονική μειονότητα η οποία, παρά όλα τα χτυπήματα και την  καταπίεση, διατηρεί την οικονομική και εθνική της ύπαρξη και μια ξεχωριστή κουλτούρα».
Ο Ριζοσπάστης στο πλευρό των καταπιεσμένων Μακεδόνων, 13 Νοέμβρη 1934:
«Πρέπει να οργανώσουμε ομάδες Μακεδόνων για να πολεμήσουν για ένα ανεξάρτητο μακεδονικό έθνος»
Το νεοελληνικό κράτος βρισκόταν πάντα υπό ισχυρότατη γεωπολιτική πίεση, με τις εκάστοτε μεγάλες δυνάμεις να ερίζουν και να αποκτούν τον έλεγχο της.
Τα πολιτικά κόμματα του νεοελληνικού κράτους αντανακλούν ακριβώς αυτή την πίεση και αυξάνουν τον έλεγχο του ξένου παράγοντα προκειμένου να αντλήσουν εύνοια κι ανταλλάγματα.
Η Μακεδονία, εντός της Οθωμανικής αυτοκρατορίας ήταν μια πολυπολιτισμική ευρεία ζώνη με τους διάφορους πληθυσμούς να ζουν σχετικά αρμονικά.
Με τη διάλυση της Οθωμανικής αυτοκρατορίας κι τη δημιουργία εθνοτικών κρατών, η Μακεδονία δεν αποτελεί πλέον μόνο μήλον της Έριδας για τις μεγάλες δυνάμεις αλλά και για τα νεοπαγή βαλκανική κράτη, πάντα σε σχέση με τις βλέψεις στην περιοχή των εκάστοτε Μεγάλων Δυνάμεων.
Με την διάλυση της Σοβιετικής αυτοκρατορίας, τα δεδομένα στον πλανήτη και στην περιοχή αλλάζουν κι επιτρέπουν μεγαλύτερη ανάμειξη του ευρωατλαντικού παράγοντα που θα χρησιμοποιήσει λίγο αργότερο εθνοτικές διαφορές για να διαλύσει και την Γιουγκοσλαβία σε μικρά προβληματικά κράτη.
Λαμβάνοντας αυτά τα ελάχιστα ως ραχοκοκκαλιά των μακεδονικών και ευρύτερα των βαλκανικών ζητημάτων, το μόνο που «λύει» ζητήματα είναι οι συσχετισμοί ισχύος.
Αυτός είναι κι ο λόγος που σήμερα, με την χώρα σε οικονομική και δημογραφική διάλυση, η πλειοψηφία της ελληνικής πολιτικής σκηνής σπεύδει κακήν κακώς να «λύσει» το σκοπιανό, προκειμένου να γίνει το κρατίδιο ευρωατλαντικό ανάχωμα στην Ρωσική επιρροή στα Βαλκάνια.
Είναι γεγονός ότι οι δεξιές κυβερνήσεις υπήρξαν πατριδοκάπηλες. Οι Έλληνες πρώην και νυν κομμουνιστές όμως θα ‘πρεπε να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί στο θέμα τις Μακεδονίας, καθώς για μεγάλα χρονικά διαστήματα η ηγεσία του ΚΚΕ συνέπλεε με τις αποφάσεις της Comintern για «ενιαίο κι ανεξάρτητο μακεδονικό κράτος», συμμαχώντας πότε με τον Τίτο, πότε με τον βουλγαρικό και πότε με τον Σοβιετικό παράγοντα, ή με συνδυασμούς των παραπάνω, πάντα ανάλογα με την ιστορική φάση, κάτι που έπαιξε καθοριστικό ρόλο στη μορφή, την έκταση και την έκβαση του «Ελληνικού Εμφυλίου».
Η αριστερά, χρησιμοποιεί τη μέθοδο του Ισραήλ: Έχοντας θυματοποιηθεί στο παρελθόν, αγιοποιεί τον εαυτό της εσαεί και φιμώνει όποιον δεν συντάσσεται μαζί της. 
Σήμερα π.χ, σημαντικό κομμάτι της μικρής σε μέγεθος αλλά μεγάλης σε επιρροή αριστερής «διανόησης» καταδικάζει ξανά τον πατριωτισμό ως φασισμό.
Δεν είναι παράδοξο: στην ουσία αναμασούν τις αποφάσεις της δεύτερης και τρίτης διεθνούς με στόμφο χιλίων Στάλιν και Τίτο.
Ξεχνώντας εντελώς ότι ούτε ο Τίτο ούτε η Σοβιετική Ένωση υπάρχουν και με την πρόθυμη συμβολή του ακραίου κέντρου και της ακροδεξιάς, καλλιεργούν ένα χαμηλής έντασης εμφυλιοπολεμικό κλίμα.
Το μόνο που υπάρχει είναι τα διατλαντικά σχέδια και η επιρροή της Ρωσίας αλλά και της Τουρκίας, ακόμη ακόμη και της Σαουδικής Αραβίας στην περιοχή.
Όλοι τους, αριστεροί, ακραίοι και «μη», ακροδεξιοί, κεντροακραίοι έχουν ένα κοινό τόπο: Να μην γίνει ποτέ η χώρα ανεξάρτητη.  


Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, 1/2/2018
Read More »

Πέμπτη 25 Ιανουαρίου 2018

Ο ένας και μοναδικός απόγονος του Μεγάλου Αλεξάνδρου


Επικαλούμενος το πρώτο και μόνο δικαίωμα που υπάρχει στον πλάνητη Προοδευτική, παίρνω μια πρωτοβουλία για να λύσω το Μακεδονικό:
Αυτοπροσδιορίζομαι ως ο ένας και μοναδικός απόγονος του Μεγάλου Αλεξάνδρου.
Από σήμερα τα Σκόπια, η Ελλάδα, η Αίγυπτος, το Ιράν και το Ισραήλ, οι κάτοικοι, οι δήμοι και οι κυβερνήσεις τους θα μου πληρώνουν νοίκι.
Ή μάλλον την Ελλάδα θα την αφήσω στον Γλυξμπουργκ γιατί κι αυτός αυτοπροσδιορίζεται ως βασιλιάς.
Για όσους σκέφτονται να μου επιτεθούν να τους προειδοποιήσω ότι ανήκω στην LGTB κοινότητα όντως λεσβία μέχρι το κόκκαλο, οπότε και μόνο που το σκέφτεστε είστε σεξισταριά του κερατά.
Ίσως να σας φαίνεται αστείο ότι θέλω και μπορώ να αυτοπροσδιοριστώ έτσι. Δεν σας βλέπω να γελάτε όμως όταν σας κυβερνούν τύποι που αυτοπροσδιορίζονται ως αριστεροί και λαίμαργοι ρασοφόροι που αυτοπροσδιορίζονται ως ταγοί της θρησκείας της αγάπης κι όταν κι οι δυο τους σκοπεύουν να δώσουν πλαστή ταυτότητα σε μια τεχνητή χώρα. 
Όπως ο ένδοξος πρόγονος μου, μόλις έλυσα κι εγώ έναν γόρδιο δεσμό, το μακεδονικό.
Αύριο θα αυτοπροσδιοριστώ ως Ο Θεός, ιδιοκτήτης του ορατού κι αοράτου σύμπαντος.
Μεθαύριο θα σκεφτώ κάτι άλλο. 


Πέτρος Αργυρίου του Μεγάλου Αλεξάνδρου, agriazwa+voukefalas@planitarxis.com
Read More »

Τρίτη 23 Ιανουαρίου 2018

Στρατηγικές υγιούς εγκυμοσύνης και τοκετού


Σε προηγούμενο άρθρο μας, εξετάσαμε την αλληλεπίδραση των ανθρωπίνων γονιδίων με ενσωματωμένα στο γονιδίωμα του γονίδια άλλων οργανισμών και την αλληλεπίδραση της μικροβιακής χλωρίδας ή μικροβιώματος με τον ανθρώπινο οργανισμό.
Στο παρόν άρθρο θα εξετάσουμε το πως τα μη ανθρώπινα γονίδια κι οι μικροοργανισμοί επηρεάζουν και επηρεάζονται από τον τοκετό και την εγκυμοσύνη.

Όπως έχουμε ήδη περιγράψει στο προηγούμενο τεύχος, γονίδια ιών εντός του ανθρωπίνου DNA (ενδοϊών) συντελούν στην επιβίωση του  εμβρύου: Για τη μεταφορά των θρεπτικών συστατικών από την μητέρα στο έμβρυο μεσολαβεί ένα ιϊκό γονίδιο που δίνει την εντολή για την παραγωγή στον πλακούντα της πρωτεϊνης συγκυτίνη.
Μια άλλη πρωτεϊνη που παράγεται από ενδοϊό, η HEMO, φαίνεται να προστατεύει το έμβρυο από το ανοσοποιητικό σύστημα της μητέρας του, καθώς μάνα και παιδί έχουν διαφορετικό DNA.

Η εξέλιξη του είδους μας θα ήταν πολύ διαφορετική αν δεν είχαμε ενσωματώσει ιούς στο γονιδίωμα μας.

Τι συμβαίνει όμως με το σύνολο των μόνιμων μικροβίων της μητέρας, το λεγόμενο μικροβίωμα της σε σχέση με τον τοκετό και την  εγκυμοσύνη;

Πρόσφατα, ένα ακόμη ιατρικό “δόγμα” αμφισβητήθηκε από νεώτερα ερευνητικά δεδομένα.

Το δόγμα αυτό ήθελε τον πλακούντα και το έμβρυο άσηπτο, πλήρως ελεύθερα μικροβίων.

Κάποιες νεώτερες έρευνες όμως βρήκαν πλακούντες και έμβρυα με μικρόβια, χωρίς να υπάρχει κάποια διαπιστωμένη παθολογία.

Ακόμη πιο συγκλονιστική φαίνεται να είναι όμως η προέλευση αυτών των  μικροβίων: Η πηγή αυτών των μικροβίων φαίνεται να είναι το στόμα της μητέρας! 

Τι σημαίνει αυτό για την εγκυμοσύνη; Πιθανώς πολλά, πολλά περισσότερα απ' όσα μπορούσαμε να φανταστούμε. 

Για να καταλάβουμε καλύτερα την κλίμακα της σημασίας, θα πρέπει να αντιληφθούμε τις γενικότερες μεταβολές του οργανισμού της κυοφορούσας.

Ανάμεσα σε πολλά άλλα, η εγκυμοσύνη αποτελεί έναν ορμονικό κατακλυσμό: Οι ορμόνες που “εκρύγνονται” στον οργανισμό της μητέρας με βασικότερες τα οιστρογόνα και την προγεστερόνη, έχουν δύο βασικούς στόχους: το μεταβολικό και το ανοσοποιητικό σύστημα της εγκύου. Το πρώτο αλλάζει ραγδαία για να καλύψει τις ενεργειακές ανάγκες του νέου οργανισμού, ενώ το ανοσοποιητικό καταστέλλεται ηπίως για να μειωθούν οι πιθανότητες απόρριψης του εμβρύου από το σώμα της μητέρας, καθώς όπως ήδη έχουμε περιγράψει, τα DNA εγκύου και εμβρύου είναι διαφορετικά. 


Ας συνδέσουμε τώρα τις κουκίδες: Με το ανοσοποιητικό της σε ήπια έστω καταστολή για σημαντικό διάστημα της εγκυμοσύνης, η έγκυος είναι πιο  επιρρεπής σε λοιμώξεις.

Την ίδια στιγμή που το ανοσοποιητικό της εγκυμονούσας είναι πεσμένο, η ορμονική καταιγίδα αλλάζει τη σύσταση του μικροβιώματος της που σε υγιείς ανθρώπους αποτελεί μια δεύτερη γραμμή άμυνας σε σχέση με επικίνδυνους μικροοργανισμούς. 

Ιδιαίτερα στη στοματική κοιλότητα, κατά τα περισσότερα από τα διάφορα στάδια της εγκυμοσύνης το συνολικό μικροβιακό φορτίο αυξάνεται ενώ αυξάνονται και τα επίπεδα παθογόνων μικροοργανισμών.

Εδώ πρέπει να σημειώσουμε πως η υγεία της εγκύου και του εμβρύου είναι άρρηκτα συνδεδεμένες.

Είδαμε πως σε αντίθεση με ότι μέχρι πρόσφατα πιστευόταν, φαίνεται πως τα μικρόβια τελικά περνούν από το στόμα της εγκύου στον πλακούντα και τον οργανισμό του εμβρύου.

Αν λοιπόν η στοματική υγεία της εγκύου δεν είναι καλή, οι πιθανότητες το έμβρυο να έρθει σε επαφή με παθογόνους οργανισμούς απέναντι στους οποίους το ανοσοποιητικό του σύστημα δεν  μπορεί να απαντήσει ισχυρά για να μην βλάψουν τα αντισώματα του εμβρύου τη μητέρα του, είναι πολύ μεγαλύτερες και αντίστοιχα πολύ μεγαλύτεροι οι κίνδυνοι για την υγεία της εγκύου και του εμβρύου.
Έτσι λοιπόν, η στοματική  και ιδιαίτερα η περιοδοντική υγεία της μητέρας  κατά τη διάρκεια του τοκετού, με τα πρόσφατα ευρήματα, μπορεί να είναι πραγματικά ζήτημα ζωής και θανάτου.         

Σε περιπτώσεις λοιμώξεων κατά την εγκυμοσύνη, η αντιβίωση φαντάζει ως κάποια λύση. Είναι όμως μια δραματικά ακραία λύση καθώς τα αντιβιωτικά  αλλάζουν τη σύνθεση του  μικροβιώματος της μητέρας -το οποίο λόγω εγκυμοσύνης έχει ήδη αλλάξει- πόσο μάλλον του εμβρύου και μειώνουν τον συνολικό αριθμό των μικροβίων χωρίς να διακρίνουν επαρκώς τα βλαπτικά από τα ωφέλιμα.
Μετά την λήψη αντιβίωσης,το μικροβίωμα της μητέρας δεν επανέρχεται ποτέ στην πρότερη φυσιολογική του κατάσταση. Αυτό σημαίνει ότι μετά την αντιβίωση, η έγκυος, ήδη πιο ευάλωτη στις λοιμώξεις λόγω εγκυμοσύνης, θα είναι ακόμη πιο επιρρεπής, καθώς το προστατευτικό έναντι   λοιμώξεων μικροβίωμα της έχει διαταραχτεί.

Έχουμε ήδη περιγράψει τη σχέση εγκύου-εμβρύου ως άρρηκτη. Τι συμβαίνει λοιπόν στην υγεία του εμβρύου μετά τη χορήγηση αντιβίωσης; 

Η απάντηση είναι εξοργιστική: Δεν ξέρουμε. 

Και δεν γιατί δεν ξέρουμε;

Γιατί δεν έχουν γίνει αρκετές έρευνες.

Και γιατί δεν έχουν γίνει αρκετές έρευνες; 

Γιατί οι φαρμακευτικές δεν θέλουν να ξέρουμε. 

Κάποιοι θα ισχυριστούν ότι δεν  μπορούμε να κάνουμε τέτοιου είδους έρευνες σε εγκύους.  Κάτι τέτοιο δεν ισχύει καθώς οι μελέτες θα μπορούσαν να γίνουν  σε εγκύους που έχουν ήδη λάβει για κάποιο λόγο αντιβίωση...   

Αφού λοιπόν δεν ξέρουμε τι προκαλεί στο έμβρυο κι αργότερα στο μωρό η αντιβίωση, θα εικάσουμε:

Τα μικρόβια που φαίνονται να περνάν από την έγκυο στο έμβρυο, ωριμάζουν ήδη από την εγκυμοσύνη το ανοσοποιητικό του σύστημα και το προετοιμάζουν για την συνύπαρξη του με μικροοργανισμούς, την ωρίμανση του δικού του μικροβιώματος αργότερα. 

Τι λοιπόν μπορεί να προκαλέσει η αντιβίωση στην μελλοντική υγεία του μωρού;

Οτιδήποτε σχετίζεται με το ανοσοποιητικό του: Αλλεργίες, άσθμα,  αυτοάνοσα νοσήματα, μεγαλύτερη επιρρέπεια στις λοιμώξεις.

Κι ίσως οτιδήποτε σχετίζεται με την υγεία του μικροβιώματος του:  Παχυσαρκία, άσθμα, αλλεργίες, μεταβολικό νοσήματα, αυτοάνοσα, μεγαλύτερη επιρρέπεια στις λοιμώξεις.

Συνδυάστε λοιπόν τις συνέπειες στο ανοσοποιητικό με αυτές στην ομαλή ανάπτυξη του μικροβιώματος και θα καταλάβετε γιατί είναι ζήτημα ζωής και θανάτου, οι έγκυες να μην παίρνουν αντιβιωτικά παρά μόνο όταν είναι πραγματικά ζήτημα ζωής και θανάτου. 

Υπάρχει μια κραυγαλέα περίπτωση στην οποία οι έγκυες είναι υποχρεωμένες να παίρνουν αντιβιωτικά και αποτελεί ιατρική πράξη και πλέον και σύνηθη ιατρική πρακτική: Η καισαρική  τομή.

Ο λόγος για την υποχρεωτική λήψη αντιβιωτικών πριν και μετά την καισαρική τομή είναι απλός: οι έγκυες που υποβάλλονται  σε καισαρική τομή, ήδη ευάλωτες στις λοιμώξεις, έχουν πέντε εώς  είκοσι φορές  μεγαλύτερες πιθανότητες να πάθουν λοίμωξη σε σχέση με τις γυναίκες που γεννούν  με φυσιολογικό τοκετό.

Τι προκαλεί όμως υποχρεωτική λήψη αντιβίωσης κατά την καισαρική  στο μωρό; 

Δεν ξέρουμε. 

Και γιατί δεν ξέρουμε;

Ας μάθουμε το γιατί από ένα από τα τελευταία προπύργια της ιατρικής εγκυρότητας κι αξιοπιστίας, το Cochrane Collaboration: “Καμία από τις έρευνες δεν κοίταξε καταλλήλως για πιθανές παρενέργειες στο μωρό”. Καμία: Ούτε μία.

Το θέμα της καισαρικής θα το εξετάσουμε σε βάθος σε επόμενο άρθρο.

Τι πρέπει λοιπόν να κάνει και να μην κάνει μια μητέρα κατά την εγκυμοσύνη της;

Να αποφεύγει όσο είναι δυνατόν φάρμακα και τοξίνες. Να έχει ήδη μεριμνήσει για την στοματική και κυρίως την περιοδοντική της υγεία  κι αν δεν το χει κάνει, να το κάνει επειγόντως. Να παίρνει προβιωτικά και πρεβιωτικά για να προστατέψει το μικροβίωμα της από την εγκυμοσύνη. Και  φυσικά, μια πλούσια και υγιή διατροφή με  όλα τα συστατικά  που θα επιτρέψουν στο έμβρυο να  δομήσει σωστά το σώμα του και στην μητέρα να περάσει πιο ομαλά το μεγάλο σοκ της μεγάλης ορμονικής και μεταβολικής αλλαγής.

Με άλλα λόγια; Να είναι κυριολεκτικά μια καλή μητέρα.

(Άρθρο μου στο εναλλακτικό Free Press Holistic life (http://holisticlife.gr) που κυκλοφορεί.


Το holistic life μπορείτε να το βρείτε δωρεάν ΕΔΩ


Για όσους ενδιαφέρονται για το παρασκήνιο των παγκοσμίων πολιτικών δημόσιας υγείας μπορούν να ενημερωθούν από τα μοναδικά στο είδος τους σχετικά βιβλία μου 

"Τι δεν σας λένε οι γιατροί"

"Θανάσιμες Θεραπείες"

"Παρά Φύση" 

Από τις εκδόσεις ETRA)
Read More »

Πέμπτη 18 Ιανουαρίου 2018

Θεός φυλάξοι!


Το ρίξανε αγιασμό.

Μετά μπογιά.

Και χθες το ρίξαν.

Στο σημαντικό γλυπτό ο «φύλακας» αναφέρομαι.

Η τέχνη δεν δύναται πάντα να συμφωνεί με όλους.
Αλλά ο σκοταδισμός μερικών ορθοδόξων παπάδων, αυτών των τύπων που θα ζήλευε ο Darth Vader, μιας και δεν του είναι μπορετό να γελάσει, των αρνητών της ζωής, θα έπρεπε να μας βρίσκει όλους απέναντι.
Θα ταν αστείο αν δεν ήταν τραγικό να βλέπεις εθνικοβάνδαλους να μοιράζονται πρακτικές αναρχομπάχαλων και να φορούν κουκούλες για να ρίξουν ένα άγαλμα. Φυσικά ο ένας χωρίς τον άλλον δεν θα μπορούσε να υπάρξει εύκολα. Είναι οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος: της ανομίας που στην Ελλάδα είναι ο υπέρτατος νόμος.
Χρησιμοποιώ όσο μου επιτρέπει η ανθρώπινη φύση μου την επιστημονική σκέψη.
Σκέφτομαι άρα είμαι άθρησκος.
Και θεωρώ κακοτεχνίες και κακέκτυπα τους περισσότερους νεοελληνορθόδοξους ναούς.
Αυτά δεν σημαίνει ότι θα πάρω βαριοπούλα και θα τους γκρεμίσω γιατί έτσι.
Και μετά τι; Ποιος θα γκρεμίσει τι και ποιανού γιατί έτσι;
Αν και εδώ που τα λέμε, δεν πρόκειται για θέμα τέχνης αλλά για ένα ακόμη από τα θαύματα της θρησκευτικής μισαλλοδοξίας.
Εντός της ιεραρχίας υπάρχουν και άνθρωποι πράοι και συνετοί. Ας μαζέψουν τα σκυλιά του πολέμου στο βαθμό που μπορούν.
Τις επόμενες μέρες ξεκινάν τα συλλαλητήρια για την Μακεδονία.
Σέβομαι το ότι αρκετοί άνθρωποι το θεωρούν εθνική ντροπή να πάρει αυτό το μόρφωμα των σκοπίων τ’ όνομα.
Αλλά θα ταν πιο συνετό τα συλλαλητήρια να γίνουν για να πάρουμε τη χώρα πίσω.
Γιατί χώρα πλέον δεν έχουμε. Και μερικά λεπτά εθνικής ψευτοπερηφάνιας δεν θα μας δώσουν τη χώρα πίσω.

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, 18/01/2017
Read More »

Δευτέρα 8 Ιανουαρίου 2018

Υπηρέτες πολλών αφεντάδων


Ο Ερντογάν θέλει τους 8 «πραξικοπηματίες» που κατέφυγαν στην Ελλάδα πίσω.
Κανένα πρόβλημα: Η κυβέρνηση κάνει αίτημα για αναστολή της χορήγησης ασύλου για τον πρώτο από τους 8. Κι ας έχει η δικαιοσύνη αποφασίσει για την χορήγηση ασύλου, δημιουργώντας δεδικασμένο και για τους υπόλοιπους 7.
Κι έτσι έγινε. Ο πρώτος εκ των οκτώ κρατείται ήδη για λόγους «δημοσίου συμφέροντος» και ατομικής προστασίας.
Ο τουρκικός τύπος χαιρέτησε την αποφασιστική επίδραση της κυβέρνησης στην ελληνική δικαιοσύνη. «Η Ελλάδα έκανε αυτό που ήθελε η Τουρκία», περηφανεύεται σήμερα τουρκική εφημερίδα. Άντε, να τους δώσουμε και κανά νησάκι, να μην χαλάμε τις ζαχαρένιες μας, αφού το θέλουν τόσο πολύ.
Οι ΗΠΑ θέλουν την ένταξη των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ για να βάλουν ακόμη περισσότερο το δάχτυλο τους στα βαλκάνια και να σταματήσουν την αυξανόμενη επιρροή της Ρωσίας.
Πες το κι έγινε.
Χωρίς καν να υπάρχει σχετική πρόταση για όνομα, η Ελλάδα μπαίνει αιφνιδίως σε διαπραγματεύσεις άρον άρον για να προλάβει την νατοϊκή ενταξιακή ημερομηνία του γείτονος μορφώματος.
Καλά τα έλεγε ο κάποτε μακεδονομάχος Ζουράρης ήδη από το 2015: «Θα φηφίζω ότι προτείνει ο Συριζα ακόμη κι αν αυτό είναι η προσάρτηση της Μακεδονίας στα Σκόπια.»
Οι φανατικοί της καρέκλας θα κάνουν οποιαδήποτε θυσία για τη θεά με τα τέσσερα πόδια που βολεύει κώλους.
Μιας και μιλήσαμε για νησάκια, αρκετά από αυτά έχουν βουλιάξει στους μετανάστες. Αντί για μία Αμυγδαλέζα, η κυβέρνηση έχει κάνει τα νησιά χωματερές ανθρώπων.
Με ελάχιστη απορρόφηση των σχετικών κονδυλίων, με συνθήκες κράτησης άθλιες που απειλούν τη ζωή και την ασφάλεια όχι μόνο των μεταναστών αλλά πλέον και των κατοίκων, η κυβέρνηση μαζί με τα ελληνικά μήντια που κάποτε κάναν το θέμα σημαία, τους τελευταίους μήνες το κρατούσαν κάτω από το χαλάκι, μέχρι που το χαλάκι το σήκωσαν μερικούς μήνες πριν ο Guardian και προσφάτως το Deutsche Velle και το BBC με τίτλους όπως «το βρώμικο μυστικό της Ευρώπης».  
Είμαστε συνηθισμένοι από αυτόν τον ενδοτισμό και την απόλυτη υποκρισία: Όταν ο Ντράγκι ζητούσε η ελληνική δικαιοσύνη όχι μόνο να απαλλάξει τον πρώην επικεφαλής της Ελστάτ Γεωργίου, ο Τσακαλώτος διαβεβαίωνε πως έτσι και θα γίνει.
Κι οι χάρες δεν έχουν τέλος. Όταν ο Ρουβίκωνας έκανε ακτιβισμό σε ελληνικούς στόχους, για τον Τόσκα ήταν Δευτέρα. Όταν όμως άγγιξε την πρεσβεία του Ισραήλ, ο Τόσκας φτιάχνει ένα φάκελο να με το συμπάθιο. 
Επιτέλους, ο Coelho δικαιώνεται. Αν θέλεις κάτι πάρα πολύ, απλά απαίτησε το από την κυβέρνηση συριζανέλ και όλο το σύμπαν θα συνωμοτήσει για να σε βοηθήσει να το πετύχεις.
Φυσικά κι η μνημονιακή Ελλάδα έχει εθνική κυριαρχία. Την εθνική κυριαρχία πολλών άλλων χωρών πάνω στο πετσί της.


Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, 8/1/2018. 
Read More »