Η υποκρισία της κρίσης.

Κακά τα ψέματα. Πολύ κακά. Μοχθηρά.

Έχουν βρει το κουμπί μας. Και το πατάνε σαν τρελοί. Σαν να ‘μαστε χειριστήριο Playstation σε παιχνίδι καταστροφής.

Τι το ‘θελα το σαν;

Δεκαετίες αποχαύνωσης και αποβλάκωσης έχουν σκοτώσει εγκεφαλικά τους δυτικούς.

Κι έτσι γεμίσαμε από χρήσιμους ηλιθίους, χρήσιμους για τις ελίτ και μόνο.

Από την προπαγάνδα της πανδημίας πάμε τώρα στην πολεμική προπαγάνδα.

ΤΙ βίαια ενηλικίωση της ξεμωραμένης υπέργηρης Ευρώπης ακούσαμε, τι δυνατότερη κι ενωμένη Ευρώπη, τι άλλο θα ακούσουμε πριν αρχίσει η προπαγάνδα της οικονομικής, ενεργειακής και επισιστιστικής κρίσης, πριν αρχίσουν τα κουπόνια και τα δελτία.

Τι απεξάρτηση ρε παπάρες από το ρωσικό αέριο; Είναι απεξάρτηση το να κόψεις το φθηνό μπακάλικο της γειτονιάς σου για να πηγαίνεις με το καράβι να ψωνίζεις απευθείας απ’ το Τέξας;

Σώζουμε την οικονομία καταστρέφοντας ανθρώπους. Μετά σώζουμε το σύστημα υγείας  καταστρέφοντας την οικονομία και τους ανθρώπους. Μετά σώζουμε τα προσχήματα για την Ουκρανία, καταστρέφοντας την οικονομία και τους ανθρώπους. Φαύλος κύκλος. Μια τρύπα στο νερό.

Το μάθανε το κόλπο τώρα και έχοντας απέναντί τους ιδανικούς αυτόχειρες, απλά αλλάζουν τον τίτλο του έργου.

Εμείς, οι περήφανοι στα αυτιά και μόνο Έλληνες, είμασταν από τους πιο προθύμους.

Και τι καταφέραμε; Η χώρα που ζει με δανεικά, γέμισε από ιδανικά που βάζουν κάτω από το χαλάκι την επερχόμενη κι επιτεινόμενη ανέχεια.

Που πήγε το ευροομόλογο οέο; Μολόγα το ομόλογα ρε. Βούλιαξε, πάει. Βρήκε την καλοστημένη γερμανική εμμονική άμυνα. Ως συνήθως.

Οι Γερμανοί, παρότι μικρόνοες κι υποτακτικοί στους Αμερικάνους, δεν σταμάτησαν να αγοράζουν φυσικό αέριο. Πως θα μπορούσαν, αν δεν ήθελαν να βουτήξουν την Γερμανία στο σκοτάδι.

Η αμαρτωλή και προ καιρού χρεοκοπημένη Deutsche Bank που έχει απορροφήσει ότι απατηλό χρηματοπιστωτικό προϊόν μπορούσε και βρίσκεται σε σύστημα υποστήριξης ζωής με κρατικά λεφτά κι εγγυήσεις, δεν φεύγει από την Ρωσία. Πως θα μπορούσε άλλωστε;

Χαρήκανε κάποιοι δε, που οι Γερμανοί αυξάνουν τον εξοπλιστικό προϋπολογισμό τους για πρώτη φορά μετά τον Β’ Παγκόσμιο ενόψει του Γ’, κι αρχίσαν τα μεγαλόστομα «θα αναπτύξουμε γαλλογερμανικά μαχητικά». Ως συνήθως, τζίφος. Μάπα το καρπούζι. Τα λεφτά των Γερμανών, θα πάνε στα F35 των Αμερικάνων.   

Ακόμη και οι αμερικάνοι που εισάγουν μόλις το 10% ρωσικό πετρέλαιο, το σκέφτηκαν πολύ να σταματήσουν να αγοράζουν, ενώ η Shell αγόρασε με τη σέσουλα από το φθηνό και το καλό, το ρωσικό και σαν πράξη μεταμέλειας θα δώσει τα αισχρά κέρδη, στους Ουκρανούς πρόσφυγες. Και μεις, την πιστέψαμε.

Οι απίστευτες διακυμάνσεις των τιμών της ενέργειας που ξεπερνάνε από την μία μέρα στην άλλη, το 100%, είναι ξεκάθαρη ένδειξη κερδοσκοπίας.

Η κατρακύλα συνεχίζεται. Οι λίγοι έχουν όλο και περισσότερα και οι πολλοί, όλο και λιγότερα.  

Το βρήκαμε τώρα: Με ευρωπαϊκές επιδοτήσεις, οι επιχειρηματίες ενεργούν σχεδόν χωρίς ρίσκο, το οποίο, ούτως ή άλλως θα το πληρώσουν οι πολίτες. Όλη η Ευρώπη ένα ΠΑΣΟΚ αλλά με λιτότητα. Λιτός βίος, για δυνατούς λύτες, με λυτούς και δεμένους να μας βάζουν να κάνουμε θυσίες για το κάποιο καλό σκοπό. Ανθρωπισμός με την βία. Πως λέμε βίαιος εκχριστιανισμός; Βίαιος εξανθρωπισμός ένα πράγμα.

Κωστάκη, μην καις το θερμοσίφωνα. Κάν’ το για την πατρίδα και τον πλανήτη.

Ένας νέος ηθικός κώδικας στερήσεων κι ανελευθερίας διαμορφώνεται στη Δύση, την οποία οι ελίτ επιδιώκουν να κινεζοποιήσουν. Και μια χαρά τα πάνε.

Δεν βγαίνει η εξίσωση όμως μάτια μου. Όσο και να μειώσεις το εργασιακό κόστος, η κατακόρυφη αύξηση του κόστους ζωής και του κόστους παραγωγής και το πετσόκομμα των εισοδημάτων, θα κάνει εκ των πραγμάτων το μοντέλο της μαζικής κατανάλωσης, μη βιώσιμο. Οπότε, χρειαζόμαστε ένα νέο μοντέλο: Της τυφλής υποταγής στα κελεύσματα της πολιτικής εξουσίας. Την άκριτη αποδοχή τους. Την περιθωριοροποίηση της αμφισβήτησης. Σας θυμίζουν κάτι όλα αυτά; Μα για στάσου. Την πανδημία. Λες και ήταν χθες. Μα ήταν χθες.

Φωνάζαμε, ότι η πανδημία ήταν μόνο η αρχή. Κι έτσι είναι. Κι εμείς, όλο και περισσότερο κομπάρσοι και τηλεθεατές της ίδιας μας της ζωής.

Αλλά ας συνεχίσουμε με αυτό που συμβαίνει.

Ο πρωθυπουργός του Ισραήλ, Μπένετ, τρέχει και δεν φτάνει, να ανοίξει διπλωματικές οδούς. Τι ζόρι τραβάει ο Μπένετ; Μεγάλο: Τα μάτια των δυτικών στρέφονται προς την Ουκρανία και η ανάγκη μπορεί να οδηγήσει την Ευρώπη στο να στραφεί στο κακό Ιράν. Κι ότι είναι καλό για το Ιράν, είναι κακό για το Ισραήλ.

Και μέσα σε όλο αυτό το πλαίσιο, στείλαν τον πρόθυμο που έστειλε τα λαθραία Καλάσνικοφ στην χώρα τους για να σκοτώσουν κόσμο, να συναντήσει τον Ερντογάν.

Το μήνυμα ήταν απλό: Η νοτιανατολική πτέρυγα του ΝΑΤΟ, τα βρίσκει. Εις βάρος της Ελλάδος.

Τσιμουδιά για Κύπρο, τσιμουδιά για τα 12 μίλια, τσιμουδιά για την απαίτηση της Τουρκίας να αποστρατικοποιηθούν τα ελληνικά νησιά.

Μώκο. Τουμπεκί ψιλοκομμένο.

Οι Τούρκοι αναβαθμίζονται. Ο καρπαζοεισπράχτορας, ο Τζανετάκος, πάντα τον ίδιο ρόλο θα παίζει. Έτσι τον έμαθε ο κόσμος, έτσι τον αγάπησε. Και παρά το πολύ φιλικό κλίμα και τις αβρότητες της συνάντησης που ακροβατούσαν στα όρια του γελοίου και ήταν τύπου, τι σπορ ρουχαλάκια που φοράτε και τσάι πίνετε, εγώ πίνω με λεμόνι, και θέλετε να σας φιλέψω κι έναν κορονοϊό, την επομένη σε επιβεβαίωση του καλού κλίματος, τουρκικά μαχητικά ήρθαν να επιθεωρήσουν το κλίμα της Ελλάδας, 25 φορές. Για να ναι σίγουρα για το κλίμα. Όχι, παίζουμε. Πολύ κλάμα με το καλό κλίμα.

Η δήλωση του Έλληνα πρωθυπουργού για το Ουκρανικό, έπρεπε να είναι αυτή, αν ήταν Έλληνας.

«Η Ελλάδα είναι μια δύναμη ειρήνης, αφοσιωμένη στο διεθνές δίκαιο, το οποίο δυστυχώς, δεν έχει διεθνή εφαρμογή. Ο πιο πρόσφατος παραβάτης είναι η Ρωσία. Αλλά δεν είναι ο μόνος. Η Ελλάδα λειτουργεί εύρυθμα μέσα ένα σύστημα συμμαχιών, αλλά έχει την ατυχία να έχει έναν μεγάλο σύμμαχο που δεν αντιλαμβάνεται και δεν σέβεται την έννοια και το σκοπό της συμμαχίας. Και δεν σέβεται την εδαφική ακεραιότητα και την ανεξαρτησία μιας χώρας μέλους της ΕΕ, μέρος των εδαφών της οποίας κατέχει.

Δεν είναι η πρώτη εισβολή στην Ευρώπη αυτήν στην Ουκρανία και πολύ φοβάμαι ότι δεν θα είναι η τελευταία. Υπήρξε και υπάρχει προηγούμενο διαρκείας και θα υπάρξει και επόμενο.

Ο εισβολέας, προειδοποιούσε για τις κόκκινες γραμμές του. Και το ίδιο κάνει και ο μεγάλος μας σύμμαχος, όταν το καθ΄ όλα νόμιμο δικαίωμα μας για επέκταση στα 12 μίλια, αποτελεί για αυτόν, δηλωμένο Casus Belli.

Και για αυτό θα έπρεπε να υπάρχουν αποτρεπτικές πολιτικές.

Όχι κατ’ εξαίρεση και όχι με εξαιρέσεις.

Για όλους τους παραπάνω λόγους και σεβόμενη το δίκιο, η Ελλάδα δεν μπορεί να προχωρήσει σε κυρώσεις έναντι σε ένα εμπορικό της εταίρο, για μια εισβολή μακριά από το έδαφος της, όταν στην γειτονιά της, σε κράτος μέλος της ΕΕ και σε αδερφή μας χώρα, υπάρχουν στρατεύματα κατοχής.

Δεν μπορεί να προχωρήσει, αν όσα μέτρα αποφασιστούν να παρθούν για τον ένα παραβάτη, παρθούν και για τον άλλο.

Μέχρι λοιπόν η αφοσίωση στο διεθνές δίκαιο, να είναι διεθνής ή έστω να επιδεικνύεται χωρίς εξαιρέσεις μέσα στο πλαίσιο των συμμαχιών της Ελλάδας, ή Ελλάδα θα μιμηθεί την διπλωματική στάση του μεγάλου συμμάχου της και θα επιδιώξει να συμβάλλει στην διπλωματική επίλυση της νέας κρίσης και στην ανθρωπιστική στήριξη της Ουκρανίας.

Η κατάσταση στην Ουκρανία, δεν αφήνει την Ελλάδα καθόλου αδιάφορη. Οι αναλογίες είναι πολλές με την κατάσταση στην Κύπρο. Η Ουκρανία είχε έντονο ελληνικό στοιχείο από αρχαιοτάτων χρόνων και συνεχίζει να έχει ένα σημαντικό ποσοστό Ελλήνων ομογενών οι οποίοι, εδώ και πολλά χρόνια, έχουν βρεθεί σε μια διελκυστίνδα που τους ξεπερνά.

Η Ελλάδα, είναι μια χώρα, που έχει βιώσει πολλές φορές στην ιστορία της την δυστυχία. Συμπάσχει και θέλει να κάνει τα πάντα για να την αμβλύνει κι ακόμη καλύτερα, να την αποτρέπει.

Γνωρίζει κι αναγνωρίζει το άδικο. Αλλά πιστεύει και στο διεθνές δίκαιο. Κι έχει την απαίτηση, όλοι, και πρωτίστως οι σύμμαχοι της, να πιστεύουν εξίσου και χωρίς εξαιρέσεις σε αυτό»

Τες πα. Άλλα λόγια να αγαπιόμαστε.

Το ζήτημα είναι ότι ξαφνικά, η Τουρκία βρίσκεται στο διεθνές προσκήνιο, αυτήν την φορά όχι ως το κακό παιδί. Αλλά ως παγκοσμίου κλάσης διπλωμάτης. Η Δύση θυμήθηκε βίαια πόσο πολύ χρειάζεται την Τουρκία και λίγο χρειάζεται την Ελλάδα, μιας που η δεύτερη, είναι πάντα πρόθυμη κι «εύκολη» και θα κάνει στην πρώτη παραχωρήσεις. Κι αν γίνεται. Και εκχωρήσεις.  Την ίδια στιγμή που η χώρα μας εξοπλίζεται εξαιτίας της Τουρκίας κι οπλίζει χέρια κατά της Ρωσίας, ενώ περιοχές της, δεν είναι πλέον ελληνικές, αλλά ΝΑΤΟΙΚΕΣ. Ποιον λοιπόν προστατεύει η λεγόμενη «εμβάθυνση των σχέσεων μας με τις ΗΠΑ;». Ποιόν; Δεν θεωρητικολογούμε πλέον. Τα πράγματα είναι ξεκάθαρα πια.  

Βέβαια, για να λέμε και του στραβού το δίκιο, με το LNG, πανάκριβο, όχι μόνο λόγω του κόστους παραγωγής της αλλά και λόγω του υπερδιογκωμένου λόγω της πανδημίας κόστους διακίνησής του και του κόστος των υποδομών που θα χρειαστούν για την αποθήκευσή του, οι εφοπλιστές μας που κατέχουν το 25% της διακίνησης του, θα τρίβουν τα χέρια τους.

Και κάποιοι επιτήδειοι, θα φορτώνουν ρωσικό αέριο από την Τουρκία και την Βουλγαρία και θα τα μεταπουλάν στην Ελλάδα. Ως συνήθως: Οι λίγοι περισσότεροι και οι πολλοί όλο και λιγότερα.

Ξεχάστε την Ρωσία: Και το φθηνό αέριο και τον Τουρισμό και το σιτάρι και το εμπόριο.

Άμα θέτε τέτοια, φέτος το καλοκαίρι να πάτε Τουρκία. Πιο φθηνά θα σας βγει από το «σαν την χαλκιδική, ψωμί δεν έχει».

Και αυτή την κρίση, θα την πληρώσουν πάλι οι πιο φτωχοί και οι πιο αδύναμοι. Είτε αυτό αφορά άτομα, είτε χώρες ολάκερες.

Αφού μας βάλαν σε κατ΄ οίκον περιορισμό για δύο χρόνια με το ζόρι, τώρα θα μας βάλουν να κάνουμε απεργία πείνας για να σταματήσουμε έναν πόλεμο, που ξέρουμε πολύ καλά τι χρειαζόταν να μην γίνει και κάναμε ακριβώς τα αντίθετα.

Έλεος πια με την υποκρισία και την βλακεία.

Σταματήστε τις θυσίες. Ανθρωποθυσίες κάναν κάτι παγανιστές. Σωστό και αυτό. Αφού θα μας βάλουν σε υποχρεωτική νηστεία γιατί να μην την κάνουμε παγανηστεία;

Μα γίνονται αυτά στον 21^ο αιώνα, θα αναρωτηθεί για χιλιοστή φορά ο κατά φαντασίαν λάτρης της προόδου, ξεχνώντας, για χιλιοστή φορά, τόσο βολικά για τα πιστεύω του, πως οπισθοδρομούμε διαρκώς.

Καλά μας τα παν οι Ρώσοι: Συνέλθετε. Ρε. Συνέλθετε.

Δεν μπορεί να είσαι κότα και κυρία απέναντι στην Τουρκία και να γίνεσαι ο Τσακ Νόρις απέναντι στην Ρωσία για να νομίζεις ότι θα σε γουστάρει και θα προσλάβει το Χόλυγουντ ρε Τζανετάκο.              

Θα κλαίγατε από τα γέλια αν κάποιος παίχτης απαντούσε στον αδύναμο κρίκο πως η Κύπρος και η Σερβία βρίσκονται στην Αυστραλία, αλλά παίρνετε στα σοβαρά αυτούς που λένε πως είναι ο πρώτος πόλεμος στην Ευρώπη.

Τι άλλο να πω;

Α ναι. Αν ο Σαββίδης δεν ήταν Ρώσος και δεν υπήρχε και ο Αυγερινός, δε θα μαθαίναμε ποτέ για τις ακρότητες των Ναζί κατά των ρωσόφωνων. Οχτώ χρόνια άλλωστε, κανείς δεν έκανε κιχ για αυτήν και τους 13.000 νεκρούς.

Οχτώ χρόνια πριν, προειδοποιούσα, μάλλον μάταια, ότι θα φτάναμε ως εδώ καθώς και το γιατί. Τώρα που φτάσαμε, το μόνο που θέλω, είναι μην εμπλακεί βαθύτερα η υπερχρεωμένη και καταδυναστευμένη χώρα μου σε αυτήν την κρίση και να μην μετατραπεί η δυστυχία των Ουκρανών σε δυστυχία για τους περισσότερους Ευρωπαίους. Αν θέλατε να αποτρέψετε αυτό που συμβαίνει, δεν θα χειροκροτούσατε το πραξικόπημα κατά του Γιανουκόβιτς και θα είχατε φροντίσει να ξέρετε τι είναι και σε τι αποσκοπούν οι έγχρωμες επαναστάσεις και ποιοι και γιατί και πως, τις υποκινούν.

Εκ των υστέρων, δεν μπορείς να κάνεις κάτι για να αποτρέψεις αυτό που έχει ήδη συμβεί.

Το μόνο καλό στην ιστορία, είναι ότι ο κορονοϊός κόλλησε Μητσοτάκη, διαψεύδοντας την δήλωση και την πολιτική και του λογική του ότι "μόνο οι ανεμβολίαστοι κολλάνε".. Δεν θα την βγάλει καθαρή. Ο Κορονοϊός. Μάλλον η πρώτη πολιτική επίσκεψη εκτός της χώρας στην μακραίωνη ιστορία του μητσοτακέικου, ήταν στον Φαραώ. Λίγο πριν την πρώτη από τις επτά πληγές. Έτσι, τυχαία νομίζετε τον λένε Μωυσή;

Και παλαιοντολόγοι μας διαβεβαιώνουν πως οι δεινόσαυροι εξαφανίστηκαν, μόλις εμφανίστηκε ο Μητσοτακόσαυρος.

Άντε. Και στα δικά μας.     

Και μιας και μιλάμε για τις 7 πληγές του Φαραώ και την ενεργειακή ανέχεια, σας έχω λύση, συνδυαστική: Ανανεώσιμες, πληγές, ενέργειας.

Κι ένα τελευταίο για τον κύριο Πρωθυπουργό που έστειλε καλάσνικοφ, αντί για εμβόλια. Με ποσοστό εμβολιασμένων μόλις 35%, το ερώτημα που προκύπτει είναι: Χρειάζονται οι Ουκρανοί πρόσφυγες πιστοποιητικά εμβολιασμού για να γίνουν δεκτοί σε άλλες χώρες; Μπορεί να είναι Ουκρανοί πρόσφυγες αλλά πάνω από όλα είναι άνθρωποι και ως άνθρωποι έχουν βιολογία κι ως εκ τούτου, είναι εν δυνάμει φορείς και μεταδότες κι επομένως δημόσιοι κίνδυνοι και υγειονομικές βόμβες, όπως είναι κι ο πρωθυπουργός μας, διαπιστωμένα. Τα ξέρετε εσείς, καλύτερα από μένα, όσοι τα ασπαστήκατε και υπερθεματίσατε. Οι Ουκρανοί, δεν θα οδηγήσουν τα συστήματα υγείας στα όρια τους; Μην με κοιτάτε έτσι. Τα μούτρα σας στον καθρέφτη να κοιτάξετε. Γιατί αυτά τα επιχειρήματα ξεστομίζατε για να έχετε κάποια δικαιολογία να μας αποκλείσετε από παντού. Αν ο ανθρωπισμός σας της προηγούμενης κρίσης, συγκρούεται με τον ανθρωπισμό της τωρινής, που όντας έτσι είναι, δεν είναι γιατί είναι ανθρωπισμός. Αλλά παραλογισμός. Α και τι θα λέγατε, αν αντί για καλάσνικοφ, ο Κούλης πρότεινε να προσλάβει όσους από τους 7.000 ¨σε αναστολή" ανεμβολίαστους υγειονομικούς εθελοντικά προσφερόντουσαν να βοηθήσουν τους τραυματίες και τους αρρώστους της Ουκρανίας, με όλα τα τα εκτός έδρας και τα βαρέα και ανθυγιεινά. Πολύ θα ήθελα να μάθω τι θα λέγατε. Πολλά μέτρα, πολλά σταθμά και η εγκεφαλική στάθμη πολύ χαμηλά.    

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, 15/3/2022

Read More »

Ου-κρανίου Τόπος II: The showdown

«Θα τους κάνουμε τα μούτρα κιμά, που δεν μας σέβονται». Αυτό λένε και πράττουν οι Ευρωπαίοι ηγέτες. Και όλως παραδόξως, αυτό ακριβώς ήταν και το σκεπτικό της ρωσικής εισβολής.

Ο Πούτιν, έστειλε εδώ και καιρό τελεσίγραφο. Ενώ όλες οι προηγούμενες ρωσικές επιχειρήσεις ήταν αιφνιδιαστικές, έστηνε στρατεύματα για εβδομάδες έξω από την Ουκρανία. Τι άλλο μήνυμα έπρεπε δηλαδή να στείλει πριν αρχίσει το τρολάρισμα του στιλ πείτε μας πότε θα μπούμε;

Δεν υπάρχουν διαπραγματεύσεις. Υπάρχουν ελιγμοί. Από τον Ζελένσκι για κερδίσει χρόνο και να εξελιχτεί η ρωσική εισβολή σε πόλεμο φθοράς σε όλα τα επίπεδα. Και από τους Ρώσους για να προσποιούνται ότι είναι έτοιμοι και πρόθυμοι να διαπραγματευτούν.

Δεν είναι. Υπάρχει μόνο η διπλωματία των όπλων πλέον. Ακόμη και πυρηνικών.

Δεν δύναται να υπάρξει κανένα θετικό αποτέλεσμα. Μα κανένα.

Το ζήτημα, είναι πολύ μεγαλύτερο από την Ουκρανία. Η μόνη διαπραγμάτευση που μπορεί να γίνει, είναι ανάμεσα στην Δύση και την Ρωσία.

Ανάμεσα σε Ρωσία κι Ουκρανία, δεν γίνεται διαπραγμάτευση. Δεν γίνεται να γίνει. Οι Ρώσοι δεν έχουν αιτήματα. Έχουν απαιτήσεις. Ο Πούτιν έδειξε ότι είναι αποφασισμένος να πάει μέχρι τέλους και σε αυτήν την περίπτωση το τέλος είναι όσο πιο αμετάκλητο κι οριστικό μπορεί να είναι ένα τέλος.

Οι δύο πλευρές είναι απελπιστικά ανελαστικές. Τι θα κάνει ο Ζελένσκι; Θα είναι ο πρόεδρος που συνθηκολόγησε με την διχοτόμηση της χώρας του;

ΤΙ θα κάνει ο Πούτιν; Θα γυρίσει με τόσους νεκρούς φαντάρους και αμάχους στον λαιμό του και με τόσο δυσβάσταχτο οικονομικό κόστος στον μέσο Ρώσο, χωρίς να έχει να επιδείξει χειροπιαστά και μεγάλα οφέλη σαν λα΄φυρα του πολέμου;

Τι θα πει στον ρωσικό λαό και στις μανάδες που χάσαν τα παιδιά τους; Έκανα μ@λ@κί@;

Η μία πλευρά θέλει να διατηρήσει την ανεξαρτησία της και την αξιοπρέπεια της. Κι η άλλη την περηφάνια της.

Ο Πούτιν θέλει ξεκάθαρα την Νότια Ουκρανία. Αυτός είναι ο στόχος του. Δεν είναι η κατάληψη της Ουκρανίας.

Το Κίεβο, πέρα από την συμβολική του σημασία, είναι, επιχειρησιακά, αντιπερισπασμός.

Αλλού γίνεται η ρωσική επέλαση.

Οι Ευρωπαίοι πυροβολούν τα πόδια τους. Ναι θα ματώσει η Ρωσία. Αλλά έχει πάρει τα μέτρα της. Και θα πάρει περισσότερα. Το εξωτερικό της χρέος είναι 14% του ΑΕΠ της και έχει φροντίσει να έχει 600 δις σε αποθεματικά. Θα πληρώσει σε υποτιμημένα ρούβλια, θα εθνικοποιήσει τις εταιρίες εχθρικών χωρών και πιθανόν να επιτάξει τις περιουσίες των ολιγαρχών.

Οι ευρωπαίοι βλέπουν στον πόλεμο το μεθαύριο και τα μεγάλα ΘΑ τους. Θα εξοπλιστούμε, θα απεξαρτηθούμε ενεργειακά, θα πάμε βίαια στην πράσινη ενέργεια, θα φέρουμε υγροποιημένο αέριο. Τίποτε από όλα αυτά δεν αφορά το άμεσο μέλλον για το οποίο δεν έχουν κάνει τίποτε άλλο από το να το επιδεινώνουν.

Η βίαια ενηλικίωση της Ευρώπης δεν είναι παρά το απόλυτο ξεμώραμα. Ας φρόντιζαν όταν οργάνωσαν το πραξικόπημα στην Ουκρανία που ήταν ο καταλύτης όλων των τωρινών εξελίξεων.

Σε έναν αγώνα πυγμαχίας, θα κερδίσει αυτός που θα ματώσει λιγότερο και θα αντέξει περισσότερο τα χτυπήματα.

Δεν είναι μόνο η ενέργεια, αν και αυτή και μόνο θα ήταν αρκετή να συμπαρασύρει όλα τα υπόλοιπα. Πόσο μάλλον όταν είναι και όλα τα υπόλοιπα. Σιτηρά, τουρισμός, σπάνιες γαίες και μέταλλα.

Μιλάμε για έναν παραγωγικό και καταναλωτικό Αρμαγεδδών που θα ξεπεράσει κατά πολύ τις ήδη φριχτές συνέπειας της καταστροφικής αντιμετώπισης της πανδημίας και μάλιστα, αμέσως μετά την άτυπη λήξη της πανδημίας.

Ανέχεια. Ήδη, ο πληθωρισμός στην Ελλάδα, πριν την ουκρανική κρίση, έφτασε στο 7%; Πόσο θα φτάσει τις επόμενες «κρίσιμες» βδομάδες; Τους επόμενους κρίσιμους μήνες και χρόνια; 15%, 25%; 30%; Πως θα ζήσουν οι ήδη ρημαγμένοι μικροαστοί των 700 ευρώ, με το κόστος ζωής να ανεβαίνει κατά 40%; Πόσες δουλειές ακόμη θα κλείσουν από την μειωμένη ζήτηση λόγω του κόστους ζωής και την μειωμένη παραγωγή λόγω του κόστους λειτουργίας;

Όταν παίρνουν φόρα, φόρα καταφόρα.  

Και μεις απλά παρακολουθούμε ως θεατές την καταστροφή των ζωών μας.

Η Τουρκία βγαίνει κερδισμένη για δεκάδες λόγους. Αγοράζει φθηνή ενέργεια, θα το ρίξει πάλι στο λαθρεμπόριο ενέργειας και πρώτων υλών, θα έχει όλο τον ρωσικό τουρισμό κι εμφανίζεται ως διαπραγματευτής, ενώ χάρη στο ελληνικό πολιτικό σύστημα, η κυπριακή κατοχή και το τουρκικό Casus Belli έχει παραγκωνιστεί από την εισβολή στην Ουκρανία. Ο δικός της επεκτατισμός, μπορεί να συνεχίζει ανενόχλητα.

Οι εξοπλισμοί της Ουκρανίας, το μόνο που θα καταφέρουν είναι μεγαλύτερο κόστος σε ανθρώπινες ζωές.

Και μόνο το να αλιευτούν οι νάρκες στις Ουκρανικές πόλεις, θα είναι μια τεράστια πρόκληση.

Δεν έχουμε δει τα χειρότερα. Για δεκάδες προφανείς λόγους, ο Πούτιν, είχε δώσει εντολές να υπάρχουν οι ελάχιστες δυνατές απώλειες σε αμάχους. Αν ήθελε και δεν τον ένοιαζε, θα είχε ισοπεδώσει την Ουκρανία. Κράτησε όμως το πιο αξιόμαχο μέρος του ρωσικού στρατού για τις αμυντικές ανάγκες της χώρας και για τυχόν κλιμάκωση, για την οποία είναι έτοιμος και αποφασισμένος.

Ο σεβασμός της ουκρανικής ζωής, δεν θα κρατήσει για πολύ. Για τους Ρώσους, η κάθε ζωή του αμούστακου φαντάρου, μετράει όσο, αν όχι περισσότερο από αυτή ενός Ουκρανού αμάχου.

Όσο βαλτώνει η ρωσική επέλαση, τόσο πιο πολύ αίμα θα χυθεί.

Από πότε οι Ευρωπαίοι, κορυφαίοι στον αμοραλιστικό τρόπο ζωής, από πότε οι κατ’ εξακολούθηση καταπατητές του διεθνούς δικαίου, γεμίσαν με ιδανικά, διαφορετικά στην κάθε κρίση;  

Φυσικά και πρόκειται για υποκρισία, κορυφαία. Μια υποκρισία που θα την πληρώσουν σχεδόν όλοι οι λαοί της Ευρώπης.

Θέλουν να δείξουν στον Πούτιν ποιος είναι το αφεντικό;

Όλοι ξέρουμε ποιοι είναι τα αφεντικά τους: Οι αμερικάνοι που θα πουλήσουν το πανάκριβο στοκ τους από σχιστολιθικό τους πετρέλαιο και θα διασώσουν τουλάχιστον αυτόν τον ελλειμματικό κλάδο της οικονομίας τους ενώ θα πουλήσουν όπλα. Πάρα πολλά όπλα.

Τα ίδια Παντελάκη μου, τα ίδια Παντελή μου.

Στην οικονομική κρίση των ΗΠΑ το 2009 που προκλήθηκε από την φούσκα των στεγαστικών δανείων, οι Ευρωπαίοι στα μουλοχτά, αγόρασαν αμερικάνικα παράγωγα στεγαστικών δανείων των οποίων η αξιολόγηση και η αξία έπεσε δραματικά μέσα σε λίγες μέρες. Κι έτσι προέκυψε η ευρωπαϊκή οικονομική κρίση, την οποία ξέρουμε ποια χώρα την πλήρωσε πιο ακριβά.

Είναι επικίνδυνοι για τους λαούς τους. Θα απεξαρτηθούν λέει από μια φθηνή εξάρτηση για να εξαρτηθούν σε πολύ ακριβότερες.

Λαμπροί. Σπουδαίοι. Χειροκροτήστε τους καθώς μας σέρνουν όλους στον γκρεμό.

Δεν χορταίνουμε ρε αδερφέ κρίσεις. Ταϊστε μας κρίσεις. Γιατί οι κρίσεις κάνουν καλό στους κροίσους.

Πολιτισμός που δεν μπορεί να ανταπεξέλθει στις προκλήσεις, απλά θα καταρρεύσει. Και ο Δυτικός πολιτισμός, όχι μόνο δεν ανταπεξέρχεται στις προκλήσεις τις εποχής του, αλλά έχει στήσει φάμπρικα κρίσεων.

Θα νοσταλγούμε την πανδημία με αυτά που θα μας φέρουν.

Κάθε πέρσι και καλύτερα. Θα έχουμε μόνο παρελθόν και θα είναι τόσο επώδυνο το παρόν που θα θέλουμε να ξεχάσουμε και το ότι κάποτε, ζούσαμε.

Κι έτσι θα εξοικειωθούμε με την κατάντια μας. Σε έναν ακόμη ιστορικό συμβιβασμό των κατατροπωμένων λαών με τους ελίτ τους που τους καταδυναστεύουν όλο και περισσότερο.

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, 11/3/2022

Read More »

Χωρίς Ανάσα: Επικαιροποιημένο. Απόσπασμα για τα πανδημικά σενάρια

 

Επιστροφή στο μέλλον.

 

Τον Οκτώβρη του 2019, ο διάολος έσπασε το ποδάρι του: Και αυτό το κρούσμα κακοδαιμονίας, ονομάστηκε EVENT 201. Φαντάζομαι, ότι ο διάολος πρέπει να έχει σπάσει το ποδάρι του άλλες 200 φορές στην ιστορία της ανθρωπότητας, αλλά αυτό το νούμερο είναι δύσκολο αν όχι αδύνατο να επιβεβαιωθεί εργαστηριακά.

 

Τι ήταν λοιπόν το EVENT 201;

 

Προτού όμως δούμε ποια είναι η 201^η φορά που έσπασε ο διάολος το ποδάρι του, ας δούμε τις δύο προηγούμενες.

 

Από το ξέσπασμα του πρώτου SARS το 2002, κι αργότερα, του MERS, οι κορωνοϊοί, από ιοί του κοινού κρυολογήματος, αναβαθμίστηκαν σε πιθανούς πανδημικούς κινδύνους, σε μια σειρά σεναρίων και προσομοιώσεων που θα δελέαζαν ακόμη και τον πιο προσγειωμένο άνθρωπο να αναρωτηθεί μήπως όλα ήταν προσχεδιασμένα. Βέβαια για αυτόν τον λόγο ακριβώς σχεδιάζονται τα σενάρια: Για να είναι διαθέσιμα στα χέρια των ιθυνόντων, ώστε να υλοποιηθούν όταν οι συνθήκες ευνοούν κάτι τέτοιο.

 

Από τα πιο εντυπωσιακά πανδημικά σενάρια, ήταν αυτό που ανέπτυξε το ίδρυμα Rockfeller το 2010.[1]

 

Ένα από τα αφηγήματά του, προβλέπει το Βήμα Κλειδώματος (Lock Step), μετά από μια μεγάλη πανδημία στο κοντινό μέλλον.  Αυτά που περιγράφονται είναι ανατριχιαστικά κοντά στην πραγματικότητα που ζούμε εδώ και δύο χρόνια.

 

«Η διεθνής κινητικότητα, τόσο ανθρώπων όσο και αγαθών, στρίγκλισαν καθώς σταματούσαν, παραλύοντας βιομηχανίες όπως ο τουρισμός και διακόπτοντας τις παγκόσμιες εφοδιαστικές αλυσίδες. Ακόμη και τοπικά, μαγαζιά και γραφεία που κανονικά έσφυζαν από ζωή, μέναν για μήνες άδεια, στερημένα από υπαλλήλους και πελάτες… Η αρχική πολιτική των ΗΠΑ της «ισχυρής αποθάρρυνσης» των πολιτών από το να πετάν, αποδείχτηκε θανάσιμη στην επιείκεια της, επιταχύνοντας την εξάπλωση του ιού, όχι μόνο μέσα στις ΗΠΑ, αλλά και πέρα από τα σύνορα. Όμως, λίγες χώρες τα πήγαν καλύτερα- και πιο συγκεκριμένα, η Κίνα. Η γρήγορη εφαρμογή και επιβολή υποχρεωτικής καραντίνας της κινεζικής κυβέρνησης για όλους τους πολίτες, όπως και το στιγμιαίο και σχεδόν ερμητικό σφράγισμα των συνόρων, έσωσε εκατομμύρια ζωές, σταματώντας την διασπορά του ιού πολύ νωρίτερα από άλλες χώρες και επιτρέποντας μια πιο γρήγορη μεταπανδημική ανάκαμψη…».

Σε αυτό το σημείο, αξίζει να κάνουμε μια μικρή παρένθεση και να θυμηθούμε την αποκαλυπτική συνέντευξη του Neil Ferguson, τον Δεκέμβριο του 2020: «…Νομίζω ότι η αίσθηση των ανθρώπων για το τι ήταν εφικτό όσον αφορά τον ΕΛΕΓΧΟ, άλλαξε δραματικά ανάμεσα στον Ιανουάριο και τον Μάρτη (του 2020).... (Η Κίνα) είναι ένα κομμουνιστικό μονοκομματικό κράτος. Δεν θα μπορούσαμε να την βγάλουμε καθαρή με κάτι τέτοιο στην Ευρώπη, αυτό είπαμε. Και μετά, η Ιταλία, το 'κανε. Και συνειδητοποιήσαμε: Ότι μπορούμε (κι εμείς να το κάνουμε)…»[2]

Και κλείνοντας την παρένθεση, επιστρέφουμε στο σενάριο του Rockfeller για το μέλλον το οποίο ζούμε.

«Η κινέζικη κυβέρνηση, δεν ήταν η μόνη που πήρε ακραία μέτρα για να προστατέψει τους πολίτες της από τον κίνδυνο και την έκθεση. Κατά την διάρκεια της πανδημίας, εθνικοί ηγέτες σε όλο τον κόσμο, κάναν επίδειξη δύναμης της εξουσίας τους και επέβαλαν αεροστεγείς κανόνες και περιορισμούς, από την υποχρεωτική χρήση μασκών μέχρι ελέγχους θερμοκρασίας σώματος… Ακόμη κι όταν η πανδημία έσβησε, αυτός ο πιο απολυταρχικός έλεγχος και επιτήρηση των πολιτών και των δραστηριοτήτων τους επέμεινε, ακόμη κι εντάθηκε. Προκειμένου να προστατέψουν τον εαυτό τους από την εξάπλωση αυξημένων παγκοσμίων προβλημάτων –από πανδημίες και διεθνή τρομοκρατία μέχρι περιβαλλοντικές κρίσεις και αυξανόμενη φτώχεια- ηγέτες σε όλο τον κόσμο γράπωσαν ακόμη πιο σφιχτά την εξουσία. Στην αρχή, η ιδέα ενός πιο ελεγχόμενου κόσμου, κέρδισε ευρεία αποδοχή και έγκριση. Οι πολίτες πρόθυμα παρέδωσαν μέρος της κυριαρχίας τους –και της ιδιωτικότητάς τους- σε πιο πατερναλιστικά καθεστώτα με αντάλλαγμα μεγαλύτερη ασφάλεια και σταθερότητα. Οι πολίτες ήταν πιο ανεκτικοί, ακόμη και πρόθυμοι για από τα πάνω προς τα κάτω κατεύθυνση και επιτήρηση. Στις ανεπτυγμένες χώρες, αυτή η αυξημένη επιτήρηση πήρε πολλές μορφές: Βιομετρικές ταυτότητες…  Αλλά η περισσότερο αυταρχική ηγεσία λειτούργησε λιγότερο καλά –και σε κάποιες περιπτώσεις τραγικά- σε χώρες που διοικούνταν από ανεύθυνες ελίτ που χρησιμοποίησαν την αυξημένη τους εξουσία για να επιδιώξουν τα δικά τους συμφέροντα εις βάρος των πολιτών.»

 

To 2017, το John Hopkins θα αναπτύξει το δικό του σενάριο για μια πανδημία κορονοϊού «στο όχι και τόσο μακρινό μέλλον».

 

Στο σενάριο αυτό, την πανδημία την προκαλεί ένας κορονοϊός ο οποίος ονομάστηκε SPARS/SPARS-Cov:

«Στο ξεκίνημα του ξεσπάσματος SPARS, η κατανόηση των γιατρών για την ασθένεια, προερχόταν από εξαιρετικά σοβαρά περιστατικά που οδηγούσαν σε πνευμονία ή υποξία που απαιτούσαν νοσηλεία… Ως αποτέλεσμα, οι αρχικές εκτιμήσεις ήταν διογκωμένες… Το CDC ανέφερε μια αρχική εκτίμηση θνητότητας του SPARS του 4,7% ενώ ο ΠΟΥ ανέφερε θνητότητα 14% και για όσους ήταν πάνω από τα 64, θνητότητα πάνω από 50%. Αργότερα, δεδομένα που περιείχαν πιο ακριβείς εκτιμήσεις ήπιων SPARS περιστατικών, υπέδειξαν θνητότητα μόνο 0,6%.»

 

Το John Hopkins, γνώριζε τον κίνδυνο της υπερεκτίμησης της θνητότητας από τους γιατρούς, γιατί αυτό είχε συμβεί και κατά το παρελθόν, όπως πχ στη γρίπη των χοίρων. Οι ειδικοί που έκαναν τις υπερεκτιμήσεις στην αρχή της πραγματικής πανδημίας, δεν τον γνώριζαν; Αλλά ας συνεχίσουμε με το σενάριο.

 

«Ο ιός είχε μια εκτεταμένη περίοδο επώασης, εφτά με δέκα μέρες… Έτσι, μολυσμένα άτομα μπορούσαν να μεταδώσουν τον ιό για περίπου μια βδομάδα προτού εμφανίσουν συμπτώματα…»

 

«Οι προσπάθειες του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, προώθησαν παρεμβάσεις που αρχικά είχαν σχεδιαστεί για την γρίπη και παρόμοια παθογόνα του αναπνευστικού, όπως ατομική υγιεινή, κοινωνική αποστασιοποίηση, απομόνωση των ύποπτων περιστατικών, αλλά όλες τους ήταν λιγότερο αποτελεσματικές έναντι του SPARS…»

 

«Δόθηκε προστασία έναντι σε νομικές ευθύνες στην Cynbio και σε μελλοντικούς παρόχους εμβολίων, στην περίπτωση παρενεργειών των χρηστών…»

 

«… Ενώ οι αρχικές ελπίδες ήταν ότι το Kalocivir, εκτός από το να θεραπεύει την νόσο, θα απέτρεπε ή θα μείωνε την μετάδοση, αυτό δεν ίσχυε…»

 

«… Οι ειδικοί το ΠΟΥ αναμένουν πως μελλοντικά ξεσπάσματα θα συνεχίσουν να αναδύονται, εκτός και αν οι χώρες διατηρήσουν εκτεταμένη εμβολιαστική κάλυψη…»[3]

 

Υπήρχαν λοιπόν σενάρια που γίναν αυτοεκπληρούμενες προφητείες, καθώς κάποια από αυτά, όχι μόνο πέσαν αρκετά μέσα στις προβλέψεις τους, αλλά το σημαντικότερο, ακολουθήθηκαν και υλοποιήθηκαν.

 

Το πιο πρόσφατο από αυτά, ήταν το EVENT 201, που διοργανώθηκε πολύ κοντά στο ξέσπασμα της πανδημίας, αυξάνοντας την καχυποψία κάποιων.

Τι ήταν λοιπόν το EVENT 201;

Τίποτε παραπάνω από μια άσκηση επί χάρτου μιας προσομοίωσης πανδημίας από κάποιον κορονοϊό, γενικά και αόριστα, που διοργανώθηκε από το πανεπιστήμιο Johns Hopkins, το ίδρυμα Bill and Melinda Gates και το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ.

Οι συμπτώσεις, φυσικά, ονομάζονται έτσι γιατί σπανίως είναι αιτιώδεις, αν και ο Karl Young θα μας κουνούσε το δάχτυλο και θα μας μιλούσε για τις ευφυείς συμπτώσεις.

Δεν είναι κάποια σύμπτωση, όμως, ασχέτως από το πόσο ευφυές είναι, το ότι ο συνιδρυτής της Microsoft και δισεκατομμυριούχους Bill Gates, επενδύει εδώ και χρόνια, δισεκατομμύρια σε «ευγενείς σκοπούς» κι ανάμεσα σε αυτούς, σε ζητήματα παγκόσμιας δημόσιας υγείας, με ιδιαίτερη εστίαση στον Τρίτο Κόσμο.

Η εμπλοκή του Gates με την προώθηση της χρήσης των εμβολίων βγάζει μάτι: GAVI είναι η συντομογραφία για την Global Vaccine Alliance που ο Gates ίδρυσε το 2000.

Και, επίσης, γκαβοί πρέπει να είναι όσοι δεν βλέπουν ότι αρκετοί από αυτούς που πρωτοστάτησαν σε αυτήν και σε προηγούμενες πανδημίες, βρέθηκαν στην GAVI και στα διοικητικά συμβούλια άλλων οργανισμών του Gates.

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, 13/1/2022. 

---

[1] https://www.nommeraadio.ee/meedia/pdf/RRS/Rockefeller%20Foundation.pdf

[2] https://unherd.com/thepost/neil-ferguson-interview-china-changed-what-was-possible/?fbclid=IwAR2SbiXRori5x6MxuW6Xb85QIPGqy-JKtCrB5iHefdv5I6QSbDa68ELQifY

[3] https://jhsphcenterforhealthsecurity.s3.amazonaws.com/spars-pandemic-scenario.pdf

Read More »

Στην πατρίδα του Νόλε Τσόκοβιτς.

Καταρχάς, την αλληλεγγύη μας στον Νόλε Τσόκοβιτς, που κρατήθηκε από την εξέχουσα φασιστική Αυστραλιανή κυβέρνηση ωσάν να ήταν εγκληματίας. Δεν ξεχνάμε επίσης τον Julian Assange, του οποίου η μακροχρόνια κράτηση του έχει ήδη καταστρέψει την προσωπικότητα. Όπως είχα πει πριν την πανδημία, αν δεν προστατεύσουμε τον Julian, θα έχουμε σειρά κι εμείς, όπερ και εγένετο.

Ο Νόλε έχει κάνει δωρεές εκατομμυρίων για την αντιμετώπιση της πανδημίας. Ο Ευαγγελάτος που τον χαρακτηρίζει δημοσίως ως ψεκασμένο, φαντάζομαι πως όχι. Αντίθετα, το κανάλι του έχει λάβει εκατομμύρια για την εκστρατεία υπέρ των καταστροφικών πολιτικών της αντιμετώπισης της πανδημίας.

Χθες λοιπόν, ο Ευαγγελάτος, φουντωτός καμαρωτός, δήλωσε περιχαρής στο δελτίο του πως η Σερβία είχε την προηγούμενη μέρα 70.000 καταγραφές θετικών περιστατικών. Αργότερα στο ίδιο, δελτίο, πετσόκοψε το νούμερο κατά δέκα φορές, φέρνοντας το στα πραγματικά του μεγέθη.

Ας δούμε λοιπόν τι πραγματικά συμβαίνει στην Σερβία.

Η Σερβία έχει κάτω του 40% του πληθυσμού της εμβολιασμένο με δύο δόσεις.

Θα περιμέναμε λοιπόν, η Σερβία να ανήκει στην κατηγορία των χωρών του πρώην ανατολικού μπλοκ με χαμηλά επίπεδα εμβολιασμού και πολύ υψηλή θνησιμότητα Covid ανά εκατομμύριο πληθυσμού.

Στη Σερβία, μέτρα έχουν παρθεί, αλλά δεν υπάρχει αστυνομοκρατία και τρομοκρατία για να επιβληθούν. Έχουν μέτρα και είναι σαν να μην έχουν, κάτι που κάποιος που ηλιθιωδώς επιμένει να ακολουθεί το επίσημο αφήγημα μετά από 2 καταστροφικά χρόνια και έχει πάθει Αλτσχάιμερ ως προς την λέξη Σουηδία, θα περίμενε να επιδεινώσει ακόμη περισσότερο την κατάσταση της κυρίως ανεμβολίαστης και ανορθολογικής χώρας.

Για να συγκρίνουμε λοιπόν την κατάσταση στην γειτονική μας χώρα, με την οποία ως προς τις συνθήκες και τις συνήθειες, δεν διαφέρουμε δραματικά, με την χώρα μας.

Πάμε λοιπόν: Η Σερβία έχει τα 7/10 του πληθυσμού μας. Έχει καταγράψει 1.320.000 θετικούς κι εμείς 1.420.000. Που σημαίνει ότι κατ’ αναλογία πληθυσμού, είτε καταγράφει καλύτερα, είτε έχει προχωρήσει περισσότερο στην πανδημία από εμάς, είτε και τα δύο σε κάποιο βαθμό.

Τι έχουμε λοιπόν μέχρι τώρα; Μικρότερο πληθυσμό, ίδια περίπου καταγεγραμμένα θετικά, τους μισούς περίπου εμβολιασμούς και την στην ουσία, απουσία μέτρων.

Όλα αυτά, για τους οπαδούς του αφηγήματος, σημαίνουν απόλυτη καταστροφή.

Oh well, surprise, surprise.

Ελλάδα: 21.200 θάνατοι.

Αν βγάζαμε συμπεράσματα μόνο από την σύγκριση των καταγεγραμμένων περιστατικών, θα περιμέναμε να χουμε στην Σερβία πολύ περισσότερους θανάτους από την Ελλάδα, δεδομένων των παραμέτρων που προαναφέραμε. Οι θάνατοι είναι όμως εκεί, μόλις 13.000.

Υπάρχουν ενδείξεις, ότι οι σερβικές αρχές κλέβαν συστηματικά στο ζύγι των θανάτων, αναφέροντας μόλις το 1/3 ή ακόμη και το ¼ των θανάτων, αν και σε αυτή την κατηγορία κάποιος θα μπορούσε βάσιμα να αντιπαραθέσει ότι πολλές χώρες συστηματικά κλέβουν θανάτους από όλες τις αιτίες και τις φορτώνουν στον Covid απλά και μόνο με ένα θετικό τεστ, χωρίς να κάνουν διαφοροδιάγνωση.

Ας κοιτάξουμε λοιπόν σε κάποια άλλη παράμετρο: την υπερβάλλουσα θνητότητα των δύο χωρών: Η Σερβία είχε υπερβάλλουσα θνητότητα αυξημένη κατά 12.5% το 2020, κοντά περίπου τον ευρωπαϊκό μέσο όρο. Η Ελλάδα είχε περίπου την μισή αύξηση, 6.5%. Τους δέκα πρώτους μήνες του 2021, η αύξηση της  υπερβάλλουσας είναι απαράδεκτα υψηλή και για τις δύο χώρες, αγγίζοντας το 25%.

Το Δέλτα κύμα όμως στη Σερβία, αποκλιμακώνεται από τις αρχές Νοέμβρη του 2021, αθροίζοντας άλλους 3000 θανάτους με Covid μέχρι το τέλος του έτους, ενώ στην Ελλάδα μια μικρή κάμψη παρατηρείται από τις 18 Δεκέμβρη και μετά, αθροίζοντας κι άλλους 5000 θανάτους με Covid κατά την ίδια περίοδο.

Πως γίνεται λοιπόν μια χώρα που παίρνει από τα πιο αυστηρά και χρόνια μέτρα και έχει διπλάσιους εμβολιασμούς, να τα πηγαίνει ελαφρώς χειρότερα από μια χώρα που μέτρα πήρε ουσιαστικά μόνο στο πρώτο κύμα και έχει τους μισούς περίπου εμβολιασμούς;

Το προφανές της καταστροφικότητας των μέτρων και της μετατροπής του συστήματος δημόσιας σε μονοθεματικό, είναι μία παράμετρος που δεν χρειάζεται περαιτέρω σχολιασμό.

Όσους θανάτους απέτρεψε η Ελλάδα με τον εμβολιασμό, ίσως άλλους τόσους, μπορεί και περισσότερους, προσέθεσε λόγω του αίσχους της δημόσιας υγείας, κυρίως στην περιφέρεια, όπως επιβεβαίωσε εμμέσως πλην σαφώς και η μελέτη Λύτρα-Τσιόδρα για τα ποσοστά επιβίωσης στις ελληνικές ΜΕΘ.

Ένα μεγάλο κλάσμα των θανάτων, οφείλονται στην άθλια κατάσταση του συστήματος υγείας, κυρίως στην περιφέρεια, όπου και έχουμε ΜΕΘ με 100% θνητότητα. Όσο περίπου και στα σφαγεία.

Η Ελλάδα λοιπόν, όχι απλά δεν ενίσχυσε το σύστημα δημόσιας υγείας, αλλά έφτιαξε μαϊμού ΜΕΘ τις οποίες και ξήλωσε, ανέστειλε την εργασία 7.000 υγειονομικών τους οποίους απειλεί και με απόλυση και μείωσε και τα δύο πανδημικά χρόνια τον προϋπολογισμό για την υγεία. Το ΑΕΠ της, παρά την ανάκαμψη του 2021, έπεσε συνολικά για το 2020-2021 κατά 2% και ο λόγος χρέους/ΑΕΠ, ανέβηκε κατά 30%, φτάνοντας στο αστρονομικό 206%, ο δεύτερος μεγαλύτερος στον πλανήτη.

H Σερβία σήκωσε 3 ή 4 καινούρια νοσοκομεία αποκλειστικά Covid, με συνολικές ΜΕΘ σε αυτά περισσότερες από τις πραγματικές ΜΕΘ όλης της Ελλάδας, νοσοκομεία τα οποία θα μείνουν και μετά την πανδημία, ενισχύοντας έτσι μόνιμα της υποδομές της. Καινούρια νοσοκομεία αποκλειστικά COVID, σημαίνουν περισσότερη εξειδίκευση, περισσότερη εμπειρία που αποκτάται στην αντιμετώπιση Covid, κανένα κίνδυνο να μετατραπεί η Covid ενδονοσοκομειακή λοίμωξη για τους ασθενείς, και μηδενικό πρότερο φορτίο άλλων ενδονοσοκομειακών. Με λίγα λόγια: ΛΙΓΟΤΕΡΟΥΣ ΘΑΝΑΤΟΥΣ.

Με ΑΕΠ περίπου το ¼ της Ελλάδας, Η ΣΕΡΒΊΑ επένδυσε περισσότερο από ένα δις σε υποδομές στο σύστημα δημόσιας υγείας την προηγούμενη διετία, με το ΑΕΠ της να ανεβαίνει στη διετία συνολικά κατά 6% και με τον λόγο χρέους της/προς ΑΕΠ να ανεβαίνει 7%.

Η απόπειρα καθολικού εμβολιασμού και μόνο, δεν επιφέρει μόνιμα οφέλη στο σύστημα δημόσιας υγείας. Αντίθετα, αφήνει μια παρακαταθήκη τυχόν χρόνιων παρενεργειών που σε συνδυασμό με τα προβλήματα υγείας που δημιούργησαν τα μέτρα του περιορισμού της ανθρωπότητας δεν προοιωνίζουν τίποτε το καλό για το μέλλον της δημόσιας υγείας στην Ελλάδα, που ήταν και άλλωστε και το σκοπούμενο.

Η Σερβία μπήκε στο Όμικρον κύμα της με κάποια καθυστέρηση σε σχέση με την χώρα μας. Ενδεχομένης της υποαναφοράς θανάτων με Covid στη Σερβία και της υπερκαταγραφής στην Ελλάδα, δεν θα βιαστούμε να βγάλουμε συμπεράσματα για την έκβαση του κύματος 0 στις δύο χώρες και να απαντήσουμε στο ερώτημα τι είναι πιο αποτελεσματικό στην αποτροπή θανάτων με Covid, αν και κάτι τέτοιο δεν αποτελεί επ’ ουδενί εκβιαστικό δίλλημα.

Η απάντηση αυτή, θα δοθεί από τις υπερβάλλουσες θνητότητες του 2022, εκτός κι αν οι καμπύλες των θανάτων στη Σερβία αρχίζουν να τρελαίνονται από την μαζικότητα της Όμικρον, στην περίπτωση που η ηπιότητα της Ο, αφορά κυρίως τους εμβολιασμένους, κάτι το οποίο προσωπικά το θεωρώ πολύ αμφίβολο, χωρίς να μπορώ προς το παρόν να το αποκλείσω. Την επόμενη βδομάδα, θα έχουμε κάποια απάντηση για αυτό, από τα δεδομένα του Οχάιο.  

Οψόμεθα.  

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, 7/1/2022

Read More »

Φλορόνα και Δελτόμικρον

Φλορόνα και Δελτόμικρον. Έλα μπαναγίτσαμ, τι είναι πάλι ετούτα. Τι κακό μας βρήκε πάλι; 

Ας ξεκινήσουμε με το τι κοινό έχουν. Είναι λέξεις που εξάπτουν την φαντασία. Κι είναι παράγωγα της ροπής της δημοσιογραφικής αργκό και ασχετοσύνης προς νεολογισμούς που επιδιώκουν να συμπυκνώνουν σε μια ανόητη λέξη, περισσότερα από ένα πράγματα, συχνά, αρκετά διαφορετικά μεταξύ τους. Παραδείγματα είναι τα Grexit, Brexit, Lgbt.   

Με άλλα λόγια Βου και Α, ΒΑ, Μου και Α ΜΑ, ΜΑ και ΜΑ, ΜΑΜΑ. Δέλτα και Όμικρον, δελτόμικρον.

Τόσο απλά. Τα μήντια σας μαθαίνουν λεξούλες ωσάν να ήσταν νήπια. Άλλωστε η βρεφοποίηση ήταν επιδίωξη σε κάθε επιχείρηση πλύσης εγκεφάλου από την εποχή του MK Ultra. Δεν είναι υποχρεωτικό να ξέρετε τι ήταν αυτό, αλλά αν χρησιμοποιούσαν Ultrex για την πλύση εγκεφάλου, το πρόγραμμα θα λεγόταν ΜΚ Ultrex.

Κομίζουν κάτι καινούριο αυτές οι καινούριες λέξεις; Η Δελτόμικρον ή Ντέλμικρον και η Φλουρόνα ή Φλορόνα, πέρα από ότι μας έχουν κάνει τόσο φλώρους που φοβόμαστε πλέον ακόμη και άγνωστες λέξεις μόνο και μόνο επειδή μας είναι άγνωστες, σημαίνουν κάτι;

Ας ξεκινήσουμε από αυτό λοιπόν: Δεν πρόκειται για νέους, υβριδικούς ιούς. Αν έχεις μια γάτα κι ένα ψάρι στο ίδιο σπίτι, δεν σημαίνει ότι έχεις ένα γατόψαρο, αν και αυτό δεν αποκλείεται για τους ιούς. Και αν η γάτα φάει το ψάρι, πάλι δεν θα έχεις ένα γατόψαρο, ακόμη κι αν η ουρά του ψαριού εξέχει ανάμεσα στα δόντια της γάτας. Έτσι λοιπόν, φλουρόνα είναι ένας νεολογισμός που δεν περιγράφει κάτι το καινούριο, ως μηχανισμό τουλάχιστον. Ο νέος κορονοϊός βρέθηκε σε ασθενή στο Ισραήλ να συνυπάρχει με τον ιό της γρίπης. Αυτό είναι όλο κι όλο η φλορόνα. Μπορεί να σημαίνει βιολογικά κάτι ιδαίτερο και σπάνιο αυτό; Μπα. Σε κάθε λοίμωξη από ιό του αναπνευστικού, υπάρχει 13% πιθανότητα να υπάρχει συνλοίμωξη με άλλον ιό του αναπνευστικού. Περσινά ξινά σταφύλια λοιπόν κι όχι κακό φλουρί που μας έλαχε σε κακορίζικη βασιλόπιτα. Αναφέρεται λοιπόν απλά σε ένα μηχανισμό που ενώ έχει καταγραφεί εδώ και δεκαετίες περιγράφεται από τα μήντια ως κάτι το νέο και φαντασμαγορικό και πιθανόν, ΑΠΕΙΛΗΤΙΚΟ. Και τρομακτικό. Περισσότερο κι απ την ουρά του άτυχου και προσφιλούς σας ψαριού, ανάμεσα στα δόντια της λατρεμένης σας γάτας. 

Είναι όμως τόσο τρομερό; Και φοβερό; Η συνύπαρξη δύο ιών του αναπνευστικού στον ίδιο οργανισμό δεν είναι ότι πιο συχνό συμβαίνει, αλλά σπάνιο δεν το λες με τίποτε. Ο κυρίαρχος στον οργανισμό ιός, μπορεί να είναι ανταγωνιστικός απέναντι στον δεύτερο και να τον εμποδίζει ή μπορεί να διευκολύνει την ανάπτυξη του, ανάλογα με το ποιο είναι το ζευγάρι των ιών, σε ποια οικογένεια ανήκουν, περίπου όπως συμβαίνει και με τα παντρεμένα ζευγάρια. Ήδη, έχουμε μια ιδέα για το ποια είναι τα ζευγάρια αυτά ιών που ενισχύουν τον εταίρο τους και ποια τον εμποδίζουν. Οπότε η συνύπαρξη δύο ιών στο ίδιο σώμα, μπορεί να είναι κακό και για τους δύο ιούς, καλό για τον ένα και κακό για τον άλλο, καλό και για τους δυό τους, και αυτή η σχέση είναι που καθορίζει σε κάποιο βαθμό και την έκβαση της συνλοίμωξης. Όπως άλλωστε συμβαίνει και με ένα γάμο. 

Συνλοιμώξεις, όπως και κάποιοι γάμοι συμβαίνουν τυχαία, και τυχόν ανοσοανεπάρκειες στον οργανισμό τις ευνοούν, καθώς αυτός δεν μπορεί να πολεμήσει ούτε μια από τις δύο.

Το ίδιο συμβαίνει και με την συνύπαρξη δύο στελεχών του ίδιου ιού. Γιατί αυτό είναι η φοβερή και τρανή Δελτόμικρον. Σαν να λες ότι επειδή έχεις στην κατάψυξη ένα παγωτό Δέλτα κι ένα Έβγα, έχεις Δελτέβγα. Σε μια εποχή όπου συνυπάρχουν δύο κύματα, σε κάποιους οργανισμούς, κυρίως σε αυτούς που έχουν ανοσοανεπάρκειες, υπάρχει περίπτωση τα δύο στελέχη να συνυπάρχουν και μόνο να εικάζουμε μπορούμε για το ποια είναι ή έκβαση με δύο διαφορετικά στελέχη του κορονοϊού. Όπως εικάζουμε ότι η Όμικρον, προέκυψε από γενετικό ανασυνδυασμό με κάποιο ιό του κρυολογήματος, μάλλον επίσης κορονοϊό, όπου και πήρε ένα μικρό κομματάκι του. Το τελικό αποτέλεσμα ήταν ένας πολύ ηπιότερος ιός.

Έτσι, η Δελτόμικρον που δεν σημαίνει απολύτως τίποτε το καινούργιο ως βιολογικός μηχανισμός, μπορεί να οδηγήσει στην δημιουργία της πραγματικής Δελτόμικρον, δηλαδή ενός νέου στελέχους που θα έχει γονίδια και από την Όμικρον και από την Δέλτα. Βασικά, να οδηγήσει στην δημιουργία ακόμη και περισσότερων του ενός στελεχών, διαφορετικών μεταξύ τους, κάτι το οποίο είναι πιο πιθανό να συμβεί μεταξύ δύο παραλλαγών του ίδιου ιού, όπως η Όμικρον και η Δέλτα, παρά ανάμεσα σε δύο διαφορετικούς ιούς, όπως ο ιός της γρίπης και ο νέος κορονοϊός.  

Έτσι είναι τα βιολογικά φαινόμενα. Δυναμικά.

Οι λέξεις Δελτόμικρον και Φλορόνα, είναι μια βλακεία και μισή και έχουν πολύ λιγότερη βαρύτητα από την λέξη πιτόγυρος ή αστακομακαράδα για πιο εκλεπτυσμένα γούστα που δεν γουστάρουν τζατζίκι στο πουκάμισό τους. Δεν ξέρουμε σε τι νόσο και σε τι έκβασή της θα μπορούσαν να οδηγήσουν. Το πιθανότερο είναι σε τίποτε το φοβερά δραματικό, αλλά τίποτε δεν αποκλείεται. Δεν ξέρουμε που θα οδηγήσουν την πανδημία τέτοια φαινόμενα ή τι συμβολή μπορεί να έχουν σε επόμενες πανδημίες.

Αυτό που ξέρουμε, είναι ότι αυτές οι δύο νέες λεξούλες περιγράφουν κάτι παλιό, ασχέτως αν αφορούν έναν σχετικά καινούριο ιό.

Και ξέρουμε ότι προκάλεσαν τρόμο, καθώς σε αυτές ο κόσμος είδε μια νέα απειλή, είτε αυτή αφορούσε την βιολογία ή την προπαγάνδα και τον ολοκληρωτισμό που οικοδομήθηκε πάνω της, με τους φόβους των δεύτερων να είναι βάσιμοι, αλλά άστοχοι προς αυτές τις δύο λεξιπλασίες της κακιάς ώρας.

Αυτές οι δύο λέξεις, βοήθησαν τους ειδικούς, να κερδίσουν λίγο περισσότερο τηλεοπτικό χρόνο και να φαίνονται παρά τις καταστροφικές παπαριές που ξαμολάνε δύο χρόνια τώρα, ειδήμονες μπροστά στην ασχετοσύνη των δημοσιογράφων από τα ΙΕΚ παρακμή. Επίσης βοήθησαν όλοι αυτοί η επιστημονικά αγράμματοι, μέσω σύντμησης, να εξοικονομήσουμε μερικά γράμματα, μιας και μαζί με τα rapid και τα PCR, ξεμένουμε κι από γράμματα για τις μεταλλάξεις του κορονοϊού. 

Πίστευε και μη, ΕΡΕΥΝΑ.

Αν δε, σκάσει η συνλοίμωξη γρίπης και Covid στην Φλώρινα κι αυτός Φλωρόνα θα λέγεται. Κι αν σκάσει στην Βερόνα, θα λέγεται ούτως ή άλλως Βερόνα.

Να κλείσουμε λοιπόν με μια λέξη, που κάποιοι από εσάς την τρέμετε από παιδιά: Σπανακόριζο. Βάλτε κι ένα μυδοπίλαφο δίπλα να φάμε, γιατί τις γιορτές έμεινα νηστικός με την δουλειά που κάνω, κι αφήστε τις Φλορόνες και τις Δελτόμικρον για τους άσχετους και τους δικούς τους γιδικούς.

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, 2/1/2022

Read More »

Πως κατασκευάζουν τρόμο.

 

Σήμερα, θα δούμε πως κατασκευάζεται μια ψευδής είδηση, πως κατασκευάζεται ο ΤΡΟΜΟΣ.

Πρόκειται για αυτό το δημοσίευμα στο To10gr, που έχει αναπαραχθεί και από το Unfollow στη σελίδα του στο fb, καθώς ο ιδιοκτήτης και εκδότης του πρώτου είναι και εκδότης του δεύτερου, ενώ μετάφρασή του υπάρχει και εδώ. 

To To.10.gr, πήρε λοιπόν αυτό το δημοσίευμα, (επιφυλάσσομαι για το αν υπήρχε κάποιο πρότερο του που χρησιμοποιήθηκε ως πηγή)  το οποίο περιγράφει απλά την κατάσταση στην Αφρική σύμφωνα με το αφρικανικό CDC: Περίπου 9.300.000 κρούσματα με περίπου 230.000 νεκρούς, που αντιστοιχούν στο 3,4% και 4.3% των παγκοσμίων πανδημικών στατιστικών.

Αυτά τα νούμερα δίνει ένας πληθυσμός περίπου 1,4 δισεκατομμυρίων. Για να έχουμε μέτρο σύγκρισης και αφήνοντας κατά μέρος την αυτονόητη διαφορά στον τρόπο καταγραφής, η Ευρώπη, με περίπου το 1/2 του αφρικανικού πληθυσμού, έχει καταγράψει περίπου 80.000.000 περιστατικά και1.800.000 θανάτους, 8 φορές παραπάνω από τα αφρικανικά στατιστικά.

Τι έκανε λοιπόν το To10.gr; Κόλλησε στο παραπάνω δημοσίευμα τον τρομερό τίτλο «Αφρική – Η παραλλαγή Όμικρον εκτοξεύει τα κρούσματα και τους θανάτους», πετώντας και τον υπότιτλο «Οι χώρες που αντιμετωπίζουν τα μεγαλύτερα προβλήματα είναι η Νότια Αφρική, το Μαρόκο, η Τυνησία, η Λιβύη και η Αιθιοπία.» χωρίς καν να αναφέρει την πηγή, κάτι που δημιουργεί κι ερωτηματικά ως προς τον αν αυτό συνιστά και λογοκλοπή. Αλλά ας περιοριστούμε στο αρχικό μας ζήτημα: Την διασπορά, όχι του ιού, αλλά ψευδών ειδήσεων για την επικινδυνότητα της διασποράς του ιού. 

Ο υπότιτλος του "ενισχυμένου" δημοσιεύματος του TO10gr, είναι από μόνος του fake news, καθώς η Τυνησία εντόπισε το πρώτο της κρούσμα όμικρον μόλις χθες, δύο μέρες μετά το δημοσίευμα, ενώ στην Νότια Αφρική, οι καμπύλες Όμικρον βρίσκονται προς το παρόν σε κάμψη, υποδεικνύοντας πως ίσως η Όμικρον έχει ήδη φτάσει στην κορύφωσή της, κι αφήνοντας εντυπωσιακά λιγότερους νεκρούς, ενώ τα νοσοκομεία ουδέποτε έφτασαν στο όρια τους λόγω της Όμικρον.

Στην συνέχεια το δημοσίευμα προβαίνει στον αμφιλεγόμενο ισχυρισμό «Παγκόσμιος συναγερμός έχει σημάνει στην επιστημονική κοινότητα για την παραλλαγή Όμικρον του κοροναϊού, καθώς τα κρούσματα πολλαπλασιάζονται με ταχύτατους ρυθμούς.», όταν πολλοί επιστήμονες είναι πλέον συγκρατημένα αισιόδοξοι λόγω της ηπιότητας της Όμικρον.

Και παρόλα αυτά, συνεχίζει στην κατασκευή τρόμου, γράφοντας πως: «Η Αφρική εκπέμπει «SOS. Η Όμικρον «σαρώνει» τις χώρες και ο «μαύρος» κατάλογος των θυμάτων δεν έχει τέλος.», όταν με τα μέχρι τώρα δεδομένα, παγκοσμίως οι νεκροί από την Όμικρον είναι, παρά την πολύ αυξημένη μεταδοτικότητα της, πολύ λιγότεροι από ότι ήταν σε προηγούμενα κύματα.

Για κερασάκι στην τούρτα, το δημοσίευμα κλείνει με ένα βίντεο.

Το οποίο διαψεύδει σε μεγάλο βαθμό το ίδιο το δημοσίευμα.  

Speechless.

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com. 26/12/2021 

Read More »