Η ΣΑΛΑΜΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΦΟΒΟΥ

Να ξεκινήσουμε από την αρχή κα να εξηγούμαστε για να μην παρεξηγούμαστε: Ναι, είναι πανδημία. Και είναι από τις πιο ήπιες που έχει γνωρίσει η ανθρωπότητα. Και σου εύχομαι να μην σου τύχει να ζήσεις πραγματικά θανάσιμη πανδημία για να καταλάβεις τώρα τι σου γράφω. 

Ας συνεχίσουμε τώρα αφού το ξεκαθαρίσαμε.  Για να δούμε τι κάνουν στον τόπο μας.

Στην αρχή δεν κάναν τεστ γιατί φοβόντουσαν μην αποκαλυφτεί η απάτη τους και καταρρεύσουν οι θνητότητες τους όπως και ήδη έχει συμβεί. Επειδή όμως χαμπάρι δεν έδωσες, ανακαλύπτοντας το πόσο ηλίθιοι και φελλοί είμαστε, ενέταξαν τα τεστ στην στρατηγική του φόβου.

Στο τέλος της καραντίνας πχ, ψάχναν κρούσματα μόνο εκεί που ξέραν ότι θα τα βρουν, στους καταυλισμούς και τα hotspots, για να κρατήσουν την δάδα του φόβου ζωντανή.

Τώρα μετέρχονται άλλου κόλπου: Χθες πχ τα κρούσματα στην Θεσσαλονίκη πλησιάσαν αυτά της Αθήνας.

Αυτό είναι απλά αδύνατο να συμβεί. Όχι γιατί τα κρούσματα στην Θεσσαλονίκη δεν μπορούν να αυξηθούν, ακόμη κι έτσι εκθετικά από το μηδέν στο Μπέργκαμο (όσον αφορά τα κρούσματα) σε δυο βδομάδες, καθώς η Βουλγαρία είναι ήδη στο 15% του γενικού πληθυσμού και τα πολλά σούλτα φέρτα και πάρε δώσε με αυτούς, είναι ικανά να δώσουν αυτό το αποτέλεσμα.

Αυτό που είναι αδύνατο να συμβεί είναι να πέσει η Αθήνα από τα 400 στα 200 κάτι κρούσματα ημερησίως. Από το απολύτως αναλογικό του πληθυσμού και βάλε, να πέσει στο ένα τέταρτο. Είναι πολύ μεγάλη και σταθερή η διαφορά για να είναι απλή τυχαία διακύμανση.

Δεν παίζει αυτό για την Αθήνα. Και ξέρετε το γιατί. Αν δεν το καταλαβαίνετε κακώς με διαβάζετε γιατί είστε ηλίθιοι και καλό θα είναι να ξανακαθήσετε στα θρανία.  

Αυτό που συμβαίνει πιθανότητα, είναι ότι ρίχνουν το φως του φακού εκεί που θέλουν αυτοί όταν το θέλουν. Αυτοί.

Όταν το θελήσουν, φωτίζουν με τον προβολέα τη φυλακής, με τα τεστ την Μύκονο. Μετά την Ρόδο. Μετά την παντελώς ανυποψίαστη Κρήτη. Μετά την Αθήνα. Μετά την Θεσσαλονίκη.

ΛΕΓΕΤΑΙ ΣΑΛΑΜΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΦΟΒΟΥ και την πετυχαίνουν  εξαιρετικά, χρησιμοποιώντας τα τεστ ως φανταχτερά παιχνίδια. Είναι επιστήμονες οι άνθρωποι. Της κοινωνικής μηχανικής κι όχι της επιδημιολογίας. Κι έχουν εργαλειοποιήσει πολιτικά τα τεστ. Είναι στρατηγική του φόβου.

Κοιτάξτε λίγο: Το δεύτερο κύμα έχει έρθει στην Ευρώπη. Η Βουλγαρία βράζει. Δεν μπορώ να φανταστώ έναν τρόπο ή έναν λόγο που η πανδημία θα μας χαριστεί όπως έγινε τον Μάρτιο από σπόντα καθώς πλέον ο καθοριστικός παράγοντας που ωθεί το δεύτερο κύμα είναι η αλλαγή του καιρού και όχι ιδιαιτερότητες και ιδιομορφίες των κοινωνικών συμπεριφορών των λαών. 

Το ξέρουν ότι εκτός κι αν υπάρχει θεός της Ελλάδας, που δεν υπάρχει, το πρώτο κύμα εδώ είναι αναπόφευκτο. Αυτοί το ξέρουν καλά. 

Εσύ όμως; Εσύ όμως τι; Πιστεύεις ότι τηρώντας τα μέτρα, δεν θα’ ρθει; Πολύ πιο οργανωμένες χώρες απέτυχαν. Θα το καταφέρεις εσύ ο νεοραγιάς μέσω του φόβου; Κι ευλαβικά να τηρήσεις ότι μαλακία τους κατέβει στο κεφάλι, άντε να το τρενάρεις, το πολύ πολύ, να επιπεδώσεις τις καμπύλες, που είναι καλό και θεμιτό ούτως ή άλλως. Αλλά το να σιγοντάρεις που ισοπεδώνουν τις ζωές μας για να έχεις την ψευδαίσθηση της ασφάλειας, αυτό πάει πολύ. Άλλο επιπέδωση κι άλλο ισοπέδωση. Αλλά δυστυχώς πρέπει να ανέβεις επίπεδο για να το καταλάβεις. Εσύ, όχι ο ιός.  

Θα έρθει όμως το πρώτο κύμα. Προ των πυλών είναι. Αυτοί το ξέρουν. Το επίμαχο λοιπόν είναι, ότι επειδή αρμέγαν την αγελάδα όλους αυτούς τους μήνες και δεν κάναν τίποτε για τα ΜΜΜ, τα νοσοκομεία και τα γηροκομεία, να μην τους γαμήσεις τα μπρέκια κι ότι έχουν και δεν έχουν, αλλά να ρίξουν το μπαλάκι σε σένα. Να καταριέσαι τον εαυτό σου, να αυτομαστιγώνεσαι, να βρίζεις και να πλακώνεσαι με τον γείτονα σου και τον περαστικό.

Διαίρει και βασίλευε. Και μια χαρά τα καταφέρνουν. Και μπράβο τους. Βρήκαν και τα κάνουν.

Άκου φίλε. Πάρε το φυλαχτό σου και το κομποσκοίνι και την μάσκα σου και γίνε όσο δεισιδαίμονας θέλεις. Δεν θα μπορούσε να έλθει ο τεχνομεσαίωνας αν δεν είχες καταντήσει αυτό που κατάντησες. Και αυτή την φορά, δεν μιλάω για σένα μόνο αλλά για όλη την Δύση.

Την πανδημία, δεν την σταματάς.

Κλείσου μέσα για δύο χρόνια. Δεν είναι νεκρό αυτό που αιώνια μπορεί να περιμένει. Έτσι είναι οι RNAιοί. Να ταν κανά βακτήριο, να το συζητούσαμε. Ίσως.

Έχεις εξαλείψει την γρίπη και δεν το ξέρω; Ζω σε κάποιο παρελθόν; Όχι. Απλά εσύ ζεις στην κοσμάρα σου και ως εκ τούτου θα μας καταδικάσεις να ζούμε όλοι στον κόσμο τους.

Ξύπνα. Όχι για να σώσεις κάτι.

Αλλά για να δεις τι έκανες όταν σε πείσαν, ότι εσύ, μόνος σου θα σώσεις τον κόσμο.

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, 25/10/2020

Read More »

The Hoax on you Hoaxes: αποδομώντας την προπαγάνδα και της γρίπης

"Μπορείς να ξεγελάς όλους τους ανθρώπους για καποιο καιρό και κάποιους ανθρώπους για πάντα. Δεν μπορείς όμως να ξεγελάς τους πάντες για πάντα"

Αβραάμ Λίνκολν

Πάντα αντιδρώ στα Hoaxes. Πως θα μπορούσα ν α κάνω διαφορετικά απέναντι στους χωροφύλακες του διαδικτύου; Άλλωστε, παλιές καραβάνες της εξαρτημένης δημοσιογραφίας, αντέδρασαν κι αυτές όταν τα Hoaxes χρίστηκαν Σερίφηδες του Facebook, καθώς ήθελαν αυτοί να είναι Σερίφης στην θέση του Σερίφη.

 Πάντα όμως στα επίμαχα, καταλήγω να τα παρακολουθώ. Με προσοχή. Γιατί υπάρχουν επιχειρήματα μέσα εκεί.

Το επίμαχο αυτή τη φορά είναι αυτό:

«Όχι, ο ΠΟΥ δεν παραδέχτηκε ότι η θνητότητα της Covid-19, είναι ίδια με τις γρίπης»

Ποιο το ζήτημα μας; Δημοσιεύματα ορθώς περιέγραψαν πως η εκτίμηση του ΠΟΥ για το 10% του παγκοσμίου πληθυσμού να έχει εκτεθεί στον κορονοϊό, φέρνει την θνητότητα του στο 0,15%, αν δε συνεκτιμηθούν και οι υπερκαταγραφές στους θανάτους από Covid που συμβαίνουν με την προσθήκη θανάτων απλά με Covid, η θνητότητα πέφτει αρκετά κάτω του 0,1%, ακόμη και αν συνεκτιμηθεί ένα ποσοστό θανάτων στην κοινότητα που διέφυγαν επιβεβαίωσης ως «από Covid».

Τα δημοσιεύματα αυτά λοιπόν, θα είχαν κάθε δικαίωμα να έχουν τίτλο «Αίσχος ή Μέγα Σκάνδαλο, ο ΠΟΥ παραδέχεται ότι οι θνητότητες του Covid είναι από 100 έως 10 φορές μικρότερη από ότι αρχικά μας περιγράφανε» ή/και «παρά τα μέτρα και τις καταστροφικές καραντίνες, ο ιός έφτασε στο 1/10 του πλανήτη» και να ζητάνε τα κεφάλια των υπευθύνων για αυτό το φιάσκο-σκάνδαλο-έγκλημα.

Πάλι καλά να λέμε που τα Hoaxes, δεν αμφισβητούν την απλή διαίρεση εκτιμώμενων «κρουσμάτων» με τους καταγεγραμμένους θανάτους.

Η γραμμή υπεράσπισης τους είναι άλλη: «Όχι, η θνητότητα της γρίπης είναι αρκετά μικρότερη του Covid, γιατί η θνητότητα της γρίπης είναι αρκετά μικρότερη απ’ ότι μας λέγανε». Και μάλλον συμφωνώ μαζί τους. Ας εξηγήσω για να μην παρεξηγηθώ: Τα hoaxes έσκαψαν τον ίδιο τους τον τάφο νομίζοντας ότι εκεί μέσα θα έβαφαν τον ισχυρισμό των παραπλήσιων θνητοτήτων.

Στο βιβλίο μου «Χωρίς ανάσα: τα χρονικά του μεγάλου φόβου», ήταν αναπόφευκτο το να μην συγκρίνω επιδημιολογικά τον Covid με τις γρίπες. Δεν θα παραθέσω το σχετικό κεφάλαιο αυτούσιο, γιατί μπορεί όλοι μας να είμαστε φτιαγμένη από αστρόσκονη, αλλά δεν μπορούμε να επιβιώσουμε μόνο με ήλιο και αέρα και κοιτάζοντας την αστροφεγγιά.  

Επιγραμματικά λοιπόν σας περιγράφω: Οι γρίπες έχουν επιδημιολογικά δύο αντικρουόμενες τάσεις:

Η μία είναι η υπερεκτίμησή τους. Αυτή οφείλεται στο ότι της αποδίδονται κρούσματα και θάνατοι από όλους τους ιούς του μείγματος των εποχιακών ιώσεων, με την γρίπη να είναι υπεύθυνη μόλις για το 11% των κρουσμάτων και το 33% των θανάτων που της αποδίδονται. Οι λεγόμενες ILI (γριπώδεις συνδρομές από άλλους ιούς του αναπνευστικού), έχουν λοιπόν, δολίως κατά την γνώμη μου ή πολύ κακώς απορροφηθεί από τις γρίπες.

Οι γρίπες, εδώ και χρόνια, επιδημιολογικά κάνουν στις ILI, γενική κατηγορία που περιλαμβάνει και τους κορονοϊούς, αυτό που έκανε ο Covid στις γρίπες τον Μάρτιο, ο Covid δηλαδή, θα μπορούσε να πει κάποιος πως είναι η εκδίκηση των επιδημιολογικά αδικημένων ILI απέναντι στην γρίπη.

Με εξαίρεση τις δύο βδομάδες έξαρσης των γριπών, όταν σου κάνουν διάγνωση γρίπης, το πιθανότερο είναι να μην έχεις γρίπη αλλά ILI, και αν πεθαίνεις και καταγραφείς ως θάνατος σχετιζόμενος με γρίπη, είναι αρκετά πιο πιθανό να έχεις θάνατο σχετιζόμενο με ILI παρά γρίπη.

Έχουμε λοιπόν μια διόγκωση 5 έως 3 φορές στα κρούσματα γρίπης και 3 εως 1,5 στους θανάτους σχετιζόμενους με γρίπη.

Η αντίστροφη τάση της υποεκτίμησης συμβαίνει, γιατί, όπως άλλωστε περιγράφουν τα Hoaxes, σε αντίθεση με τον Covid, δεν υπάρχει καμία καταγραφή στους ασυμπτωματικούς της γρίπης και τα PCR τεστ, δεν γίνονται σε τέτοιο μαζικό βαθμό, όσο γίνονται στον Covid, φαινόμενο πρωτόγνωρο στην ιστορία της ιατρικής και της ανθρωπότητας (για τα τεστ λέω όχι για τον Covid), κάτι που οδηγεί σε υποεκτίμηση της γρίπης από 6 έως 3 φορές.  

Αν συμψηφίσουμε λοιπόν αυτές τις δύο αντικρουόμενες τάσεις, θα πάρουμε θνητότητες  για την γρίπη που κυμαίνονται ανάλογα με την σεζόν από 0,12 έως 0,034% (ναι, το κάτω όριο σωστά το έπιασε το Hoaxes. Του ξέφυγε το άνω. Σκόπιμα). Φτάνουμε δηλαδή μεσοσταθμικά στο 0,07%, θνητότητα αρκετά συγκρίσιμη με αυτή που αναδρομικά εκτιμώ πως θα κάτσει η θνητότητα του κορονοϊού, κάτω δηλαδή του 0,1%. .

Και τώρα, ας δούμε την παγίδα την οποία έστησαν τα Hoaxes και έπεσαν μέσα:

Με τα αντιγριπικά εμβόλια επισήμως να έχουν αποτελεσματικότητα μεσοσταθμικά 50% (αν βάλουμε και τις ILI στην εξίσωση, η αποτελεσματικότητα πέφτει δραματικά, αν δεν κάνω κάποιο λάθος) και με παγκόσμια εμβολιαστική κάλυψη κάτω του 40% στον γενικό πληθυσμό, από το 1 δις ετήσια κρούσματα γρίπης σε πρόσφατη εκτίμηση του ΠΟΥ, αν πάρουμε την θνητότητα του 0,034% που επέλεξαν τα Hoaxes, τα εμβόλια της γρίπης σώζουν από 25.000 έως 70.000 ζωές κάθε χρόνο, ενώ ρίχνουν τον πήχη της ανοσίας αγέλης κατά 10 έως 3 ποσοστιαίες μονάδες.

Είναι αδιαμφισβήτητα σημαντικά νούμερα. Αλλά: τι θα γινόταν αν αντί για τα εμβόλια γρίπης κάθε χρόνο, είχαμε ιατρικές παρεμβάσεις μόνιμου χαρακτήρα, από υποδομές έως προσωπικό, αν αυτά τα λεφτά τα δίναμε κάθε χρόνο για την αντιμετώπιση πχ των ενδονοσοκομειακών λοιμώξεων με τους 700.000 θανάτους κάθε χρόνο;

Αν τα δίνουμε πχ για την καθαριότητα και την επάρκεια των νοσοκομείων;

Έστω και το 1/5 αυτών των θανάτων να μπορούσε αποφευχθεί με παρεμβάσεις στα νοσοκομεία, θα γλυτώναμε πάνω από 100.000 θανάτους όλων των ηλικιών.

Δεν θέτω κάποιο δίλλημα και δεν είμαι εξ ορισμού κατά των εμβολίων της γρίπης. Είμαι όμως κατά της προπαγάνδας που τα συνοδεύει τόσα χρόνια τώρα και θέτω ένα παράδειγμα για να καταλάβουν συγκριτικά οι άνθρωποι την κλίμακα των στατιστικών της δημόσιας υγείας, όταν μιλάμε για αυτήν παγκοσμίως.

Το επιδημιολογικό μπάχαλο με τον Covid, δεν είναι ένα αιφνίδιο φαινόμενο. Η σκαλωσιά του χτιζόταν για χρόνια, ακόμη και στις γρίπες.

Καθώς οι εκτιμώμενες θνητότητες του Covid πέφτουν διαρκώς, προσεγγίζοντας όλο και περισσότερο τις πραγματικές τιμές, η τελευταία γραμμή υπεράσπισης είναι πως η θνητότητα της γρίπης είναι πολύ μικρότερη από αυτή που για χρόνια εκτιμούσαμε, κάτι που έχει κάποια βάση. Δεν το έχουν κάνει μόνο τα hoaxes αυτό.

Δεν καταλαβαίνουν όμως, ότι προσπαθώντας να σώσουν την προπαγάνδα του Covid, εκθέτουν μια άλλη, μικρότερη σε έκταση, αλλά παγιωμένη: Αυτήν της γρίπης.

Να σημειωθεί επίσης, πως οι θάνατοι που αποδίδονται στην γρίπη περιγράφονται ακόμη ως flu related deaths (σχετιζόμενοι με γρίπη θάνατοι αν και στην πραγματικότητα είναι ILI and Flu related deaths) και όχι ως flu deaths, όπως αρέσκονται να κάνουν Covid, ο οποίος είναι μια ILI ηλίθιε.

Το αντιεμβολιαστικό κίνημα πρέπει να κάνει κορνίζα το άρθρο των Hoaxes.

Από αύριο, χάρη την παρέμβαση των Hoaxes, μπορεί να βγουν άρθρα με τίτλο «Μας δουλεύαν τόσα χρόνια ακόμη και με τις γρίπες», «Τι άλλο μας κρύβουν;».

Μια χαραμάδα φωτός, έχει αρχίσει να φέγγει. Η αλήθεια θα λάμψει. Οι μάσκες τους θα πέσουν κάποια στιγμή.

Για όσους θέλετε να μάθετε περισσότερα, το βιβλίο μου «Χωρίς ανάσα: Τα χρονικά του μεγάλου φόβου», έρχεται, τον Νοέμβριο από τις εκδόσεις ETRA και βάζει κάτω τα δεδομένα, πέρα από την προπαγάνδα και την συνομωσιολογία, με τρόπο απολύτως κατανοητό και συνεκτικό. Είναι αντίδοτο στον πανικό και την τρομολαγνεία του κορονοφασισμού.

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, 19/10/2020       

Read More »

Στην Χάγη και στην φέξη.

Η ελληνική πολιτική σκηνή, έχει διολισθήσει στην γραμμή των γερμανών και των αμερικάνων: Whatever it takes, να μην γίνει ούτε καν επεισόδιο με την Τουρκία, πόσο μάλλον πόλεμος.

Από το ούτε σπιθαμή παραχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων στο να πάμε στην Χάγη κι ας χάσουμε κι ένα 10%, είναι 10% παραχωρήσεις δρόμος. Kαι είναι μόνο η αρχή.

Ας καθίσεις στο ίδιο τραπέζι με τον Ερντογάν. Σε κάθισαν οι Γερμανοί μερικούς μήνες πριν, και είδες τι επακολούθησε.

Όταν ο άλλος, δεν θέλει να διαπραγματευτεί και η φιλοδοξία του είναι αυτό ακριβώς αυτό που κάνεις, δηλαδή το να μην προχωρείς στην κατοχύρωση των δικαιωμάτων σου, ώστε πάλι με χρόνια και καιρούς, πάλι δικά του να ‘ναι, παίζεις ένα παιχνίδι με σημαδεμένη τράπουλα.

Η εκχώρηση κι άλλης Ελλάδας σε έναν διαρκή εχθρό, σερβίρεται στους Έλληνες με μπόλικη σαντιγί: Είμαστε έτοιμοι για πόλεμο αλλά κάνουμε τα πάντα για να τον αποφύγουμε, θέλει να μας σύρει σε ένα θερμό επεισόδιο για να μας σύρει αυτός υπό αυτές τις συνθήκες στην Χάγη, και δεν θα το κάνουμε το χατίρι, εμείς θα τον πάμε στην Χάγη κι όχι αυτός εμάς και άλλου τέτοιου είδους κουτοπονηριές, είναι σαν να χουν βγει από τριτοκλασάτες γερμανικές και αμερικάνικες δεξαμενές σκέψεις που έχουν αντικείμενο το «πώς να πουλήσεις τα πάντα στους Έλληνες».

Ας δούμε την κατάσταση ρεαλιστικά.

Μετά από πολλά χρόνια της τακτικής του τραβάω το σκοινί στα άκρα και το αφήνω λιγάκι για να μαζέψω ότι έδαφος έχω κερδίσει, σήμερα, ο Ερντογάν χάνει.

Χάνει επιρροή στη Λιβύη, στη Συρία δεν μπορεί να κρατηθεί για πάντα και χάνει λεφτά σε σκοπούς που μοιάζουν σήμερα χαμένοι.

Μετά από εφήμερα κέρδη που αποκτήθηκαν μέσω τεράστιων ρίσκων, όπως ο κίνδυνος σύγκρουσης με Αμερικάνους και Ρώσους, ο Ερντογάν, βρίσκεται σε στρατηγικό αδιέξοδο.

Ακόμη και ο πρόεδρος της τουρκοκυπριακής κοινότητας Ακιντζί, δεν αντέχει άλλο να αποτελεί αυτή προσάρτημα και εργαλείο του τουρκικού μεγαλοϊδεατισμού και για αυτόν το λόγο ο Ερντογάν έχει ρίξει όλο το βάρος του για να τον συντρίψει και να εκλέξει τον δικό του πρόεδρο, τον Τατάρ.  

Ο πόλεμος Αρμενίας-Αζερμπαϊτζάν και η εμπλοκή του Ερντογάν σε αυτόν, έχει βάλει την Τουρκία σε κίνδυνο όχι απλά ρήξης αλλά σύγκρουσης με την Ρωσία, για μια ακόμη φορά. (Επ' ευκαιρίας, να εκφράσω και δημοσίως την πλήρη αλληλεγγύη και στήριξη μου στους Αρμένιους, με τους οποίους μας ενώνουν με δεσμούς αίματος τα δεινοπαθήματά μας από την τουρκική βαρβαρότητα αλλά και πολλά περισσότερα πέραν αυτής)

Το αφήγημα του ότι η Τουρκία είναι μια περιφερειακή υπερδύναμη, με κάθε δικαίωμα στο να επιδιώκει τα γεωπολιτικά της συμφέροντα όπου και όπως αυτή κρίνει, εκμεταλλευόμενη την σύγκρουση συμφερόντων των άλλων μεγάλων δυνάμεων, καταρρέει, όπως και αυτό της προστάτιδας και εγγυήτριας δύναμης του Μουσουλμανικού κόσμου.

Ο Ερντογάν, τράβηξε το σκοινί πέραν των δυνατοτήτων που ο ίδιος είχε, όντας θύμα των επιτυχιών του των προηγουμένων χρόνων.

Ο Ερντογάν, δεν έχει πλέον ούτε καν στρατηγική εξόδου, εδώ που έχει φέρει τα πράγματα.

Οπότε, θα τον βλέπουμε όλο και περισσότερο να εξάγει τα αδιέξοδα του στην μοναδική περιοχή που μπορεί να αποκομίσει κέρδη, έστω και για εσωτερική κατανάλωση.

Την περιοχή μας.

Ο παραλογισμός είναι η μόνη στρατηγική που έχει απομείνει στον Ερντογάν. Και αυτό, όχι γιατί ο ίδιος είναι τρελός αλλά γιατί δεν υπάρχει πλέον στρατηγικό όραμα, ούτε στρατηγική απεμπλοκής που να του επιτρέψει να κρατήσει την εξουσία της Τουρκίας στα χέρια του.

Έτσι ανοίγει την παραλία της Αμμοχώστου, επιχειρεί να ελέγξει τις τουρκοκυπριακές εκλογές, στήνει τον στόλο του απέναντι μας, δοκιμάζει σε σενάρια  τους S400 κατά της αμερικανικής αεροπορίας.

Με αυτόν τον Ερντογάν, δεν διαπραγματεύεσαι, γιατί δεν έχει κάτι να διαπραγματευτεί μαζί σου. Θέλει να σου πάρει όσα περισσότερα γίνεται σαν τον κοινό κλέφτη και εκβιαστή.

Ο μόνος τρόπος είναι να τον παραδειγματίσεις.

Επιχειρησιακά, μέχρι τώρα, τα έχουμε πάει περίφημα, αποκρούοντας όλες τις τουρκικές προκλήσεις.

Διπλωματικά όμως, χάνουμε. Οι λεκτικές καταδίκες και μόνο είναι σιωπηρή στήριξη προς τον Ερντογάν, παρότι ο ίδιος έχει ξεφτιλίσει την πιστή του σύμμαχο στη Δύση, την Μέρκελ, μη δείχνοντας καμία καλή πρόθεση, σεβασμό  και αναγνώριση στις πρωτοβουλίες της γερμανικής προεδρίας, που γέρνουν σαφέστατα υπέρ της Τουρκίας.

Και οι κυρώσεις δεν είναι αυτοσκοπός, δεν μπορεί να εξαντλείται και να αναλώνεται η ελληνική στρατηγική σε αυτές, αλλά χρησιμοποιείτε ως κάτι που οι πολιτικοί μας το θέλουνε για εσωτερική κατανάλωση, για να μας πούνε, είδατε, περνάει ο λόγος μας στην ΕΕ.

Και παρότι, διπλωματικά φαίνεται να έχουμε ένα κοινό μέτωπο με την Κύπρο, πάλι μακριά βρίσκεται, και σε πολύ σημαντική απομόνωση, λες και το προβληματικό παιδί είναι η Κύπρος και όχι ο κατακτητής της που λέγεται Τουρκία.

Η πραγματικότητα, έχει γειώσει τον πρόεδρο Αναστασιάδη, που από υπέρμαχος του σχεδίου Ανάν, είναι πλέον η μοναδική πολιτική φωνή στην Δύση που βροντοφωνάζει τι είναι, τι έχει κάνει και τι θέλει να κάνει η Τουρκία του Ερντογάν.    

Για χρόνια, ήμασταν οι πρεσβευτές καλής θέλησης της Τουρκίας στη Δύση,  τα γκαρσόνια τους, για να τους κατευνάσουμε. Και είδαμε που οδήγησε αυτό.

Τώρα, το πολιτικό μας σύστημα, λειτουργεί σαν πρεσβευτής των Αμερικάνων και των Γερμανών, ώστε να μην διαλυθεί ακόμη περισσότερο ο άξονας των δυτικών συμμαχιών.

Όταν όμως λειτουργείς με γνώμονα τα συμφέροντα άλλων, πολιτικός μπορείς να είσαι μεν, Έλληνας δεν νοείται όμως να θεωρείσαι.

Οι ¨φίλοι¨ μας οι Αμερικάνοι λένε «πως δεν μπορείς να κάνεις ομελέτα, χωρίς αυγά. Και στην προκειμένη περίπτωση, πρέπει να είναι δύο αυγά Τουρκίας.

Ειδάλλως, έχουμε πολλά αυγά φιδιού να εκκολάψουμε ακόμα. Και δυό κόρφους στοργικούς και φιλόξενους για να φιλέψουμε κάθε είδους ερπετά, με τα φίδια να είναι η  μεγάλη μας αδυναμία.

(Για όσους αναρωτιούνται γιατί δεν έγραφα για τα ελληνοτουρκικά τόσο καιρό, η προφανής απάντηση είναι ότι έγραφα το βιβλίο μου για τον Covid «Χωρίς ανάσα, τα χρονικά του Μεγάλου Φόβου» (εκδ ETRA, Νοέμβριος 2020) και η λιγότερο προφανής για όσους δεν παρακολουθούν τακτικά το blog μου για αρκετό καιρό, είναι ότι ξελαρυγγιάστηκα να προειδοποιώ για όλα αυτά που ζούμε σήμερα, αρκετά χρόνια πριν)

Αφιερωμένο στον Μεγάλο Εκπλιπόντα, Γιώργο Δελαστίκ. Γινόμαστε όλο και φτωχότεροι.

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, 18/10/2020

Read More »