Αιφνίδιοι Ανεξήγητοι Παιδικοί Θάνατοι: Μια πρώτη επιδημιολογική προσέγγιση

Μα ποιος κάθεται να αναρωτηθεί τι κάνει νιάου νιάου στα κεραμίδια; Αφού είναι παντού τριγύρω, είναι παρατηρήσιμο, είναι ορατότατο από τις τοπικές κοινωνίες. Ας μιλήσουμε όμως για υποκειμενικότητα.  

Ας ξεκινήσουμε από το γεγονός ότι υπήρχε μια καλλιεργημένη αδιαφορία για την δημόσια υγεία και είναι λίγοι αυτοί που είχαν μια καλή εικόνα της πραγματικότητας τα προηγούμενα χρόνια. Οι περισσότεροι, ζούσαν σε κάποια ψευδαίσθηση υλικής ευδαιμονίας, σε μια απροβλημάτιστη κατάσταση που ένα από τα πρώτα τους μελήματα ήταν το να έχουν αρκετά λεφτά για να καταναλώνουν αρκετά, ενώ παράλληλα, είχε καλλιεργηθεί μια πεποίθηση ότι η ιατρική διαρκώς προοδεύει.

Στην υποκειμενικότητα αυτή οφείλουμε να αθροίσουμε και μια άλλη: αυτή της μεγάλης απροθυμίας του ιατρικού κόσμου να αναγνωρίσει ιατρικά λάθη, ακόμη κι εγκλήματα και φυσικά να αναγνωρίσει και να αναφέρει παρενέργειες, καθώς κάτι τέτοιο θα τον έβαζε στην μαύρη λίστα των γαλαντόμων φαρμακευτικών και θα χαλούσε την πιάτσα και στους συναδέρφους του.

Αυτή η απροθυμία, εντάθηκε πολλές φορές παραπάνω από την μετατροπή των νέων «εμβολίων» στο ιερό δισκοπότηρο της ανθρωπότητας, με αποτέλεσμα η πίεση για την αποσυσχέτιση παρενεργειών, να αυξηθεί ακόμη περισσότερο.

Μια υποκειμενικότητα που βρίσκεται στον αντίποδα, είναι πως στους ανθρώπους που δικαίως δεν συμμορφώθηκαν στην υγειονομική δικτατορία, δημιουργήθηκε μια υπεραντίδραση απέναντι σε οποιοδήποτε φαινόμενο σχετίζεται με την δημόσια υγεία, είτε από φόβο για το επόμενο στάδιο του σχεδιασμού από τους φασίστες, είτε για να βρουν τόσο ισχυρό κάτι που θα κατάρριπτε με μιας την χούντα, από έναν υπερβάλλοντα ζήλο που μέσα στον απίστευτο θόρυβο που παράγεται, οδήγησε σε παρανοήσεις όπως πχ αυτή της υπερβεβλημένης είδησης των 138 αιφνιδίων παιδικών θανάτων στην Ελλάδα στο πρώτο πεντάμηνο της χρονιάς, όταν αυτοί ήταν στην πραγματικότητα οι συνολικοί παιδικοί θάνατοι που έδωσε ο ΕΟΔΥ για το πρώτο τρίμηνο του 2022, που ούτως η άλλως ήταν κατά 30% αυξημένοι σε σχέση με το 2021 και 2020 σε συγκριμένο φάσμα παιδικών ηλικιών.    

Το ερώτημα που προκύπτει είναι λοιπόν, τι συμβαίνει με τους αιφνίδιους ανεξήγητους παιδικούς θανάτους;

Τα δεδομένα που έχουμε είναι πολύ λίγα και όχι πολύ καλής ποιότητας. Αφού όμως δεν έχουμε άλλα, είναι τα μόνα που μπορούμε να επεξεργαστούμε.

Ας ξεκινήσουμε με τον ορισμό του αιφνίδιου παιδικού θανάτου: είναι αυτός που συμβαίνει απότομα σε παιδί ηλικίας μεγαλύτερης των 12 μηνών (οι κάτω από αυτή την ηλικία υπάγονται στην κατηγορία των αιφνίδιων ανεξήγητων βρεφικών θανάτων) εώς 18 ετών και που η ενδελεχής εξέτασή του, συμπεριλαμβανομένης της νεκροψίας, και του ιατρικού ιστορικού του παιδιού και τις οικογένειας του, δεν βρίσκει αίτιο.

Ας προχωρήσουμε από τον ορισμό σε έναν περιορισμό: Οι αιφνίδιοι ανεξήγητοι παιδικοί θάνατοι (στο εξής θα τους περιγράφουμε για οικονομία χρόνου ως ΑΑΠΘ, ελπίζοντας να μην παρεξηγηθεί το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης ΑΠΘ), αυξάνονται.  Στην Ιρλανδία, οι ΑΠΘ κάθε χρόνο από την δεκαετία του 1990 μέχρι και το 2008, διπλασιάστηκαν.  

Πάμε στα δεδομένα λοιπόν: Στην Μ.Βρετανία έχουμε περίπου 40ΑΑΠΘ κάθε χρόνο. Αυτό, χωρίς να κάνουμε τις αναγκαίες προσαρμογές λόγω διαφορετικής δημογραφικής κατανομής, περιμέναμε να μεταφράζεται στην χώρα μας σε 7 ΑΑΠΘ ετησίως.

Ας δούμε το πινακάκι με τις επιμέρους ηλικιακές κατανομές:

  

Βλέπουμε ότι πάνω από το 50% των ΑΠΘ βρίσκεται στην κατηγορία 1 με 5 ετών.

Η δεύτερη μεγαλύτερη κατηγορία θανάτων είναι στους 15 με 19 που καταλαμβάνουν το 1/3 μεσοσταθμικά των ΑΑΠΘ.

Βλέπουμε ότι οι ΑΑΠΘ στις ηλικίες 5 με 14 αντιστοιχούν μόλις στο 15% των ΑΑΠΘ. Είναι λοιπόν πολύ σπάνιο φαινόμενο στην Μ.Βρετανία, όπου σπανίως ξεπερνούν τους 10 κάθε χρονιά, που σημαίνει ότι κατά αναλογία πληθυσμού χωρίς δημογραφική προσαρμογή, στην χώρα θα κυμαίνονταν από 1 εως τρεις κάθε χρονιά.  

Ας δούμε τώρα τα δεδομένα από ΗΠΑ όπου οι ΑΑΠΘ εκτιμώνται να είναι 1,8 στους 100.000.

Το 2020 είχαμε γύρω στους 400 ΑΑΠΘ στις ΗΠΑ. Στις ηλικίες 5 με 14, οι ΑΑΠΘ ήταν 84, κάτω από το ¼ των συνολικών ΑΑΠΘ. Αν ανάγουμε αυτό το νούμερο στον ελληνικό πληθυσμό, θα περιμέναμε από 2-3 ΑΑΠΘ κάθε χρόνο στις ηλικίες 5 με 14 στην χώρα μας.

Κι έχουμε τουλάχιστον 3 θανάτους μόνο στις ηλικίες 10 με 14 τους τελευταίους 3 μήνες.

Βρήκαμε μόνο μια μελέτη για τους ΑΑΠΘ στην Ελλάδα που αφορά τα έτη 2002-2010, αλλά αυτή δεν έχει καλή ηλικιακή κατανομή και περιγράφει μόνο ότι οι ΑΑΠΘ στους 1 με 35 είναι το 18% των συνολικών αιφνιδίων θανάτων από όλες τις αιτίες στην Ελλάδα.

Για αυτό θα κρατήσουμε μόνο τις αναγωγές από UK και USA: 1 με 3 ΑΑΠΘ κάθε χρόνο περιμένουμε στην Ελλάδα στις ηλικίες 5 με 14.

Ας δούμε πόσο θα μπορούσαν να συμβάλλουν οι περιγραφόμενες ως σπάνιες μυοκαρδίτιδες από τα νέα εμβόλια.

Θα επικεντρωθούμε στις ηλικίες 10 με 14 που είχαν μεγαλύτερη πίεση να εμβολιαστούν και ως εκ τούτου μεγαλύτερα ποσοστά εμβολιασμών: Έχουμε σε αυτές τις ηλικίες περίπου 500.000 παιδιά. Σε αυτές σύμφωνα με όλα τα παραπάνω, θα περιμέναμε το πολύ 1 ΑΑΠΘ το χρόνο.

Έχω την εντύπωση ότι περίπου το 40% αυτών εμβολιάστηκε. Στα αγόρια η συχνότητα εμβολιαστικής μυοκαρδίτιδας περιγράφεται 1 στα 10.000.

Αυτό μας δίνει περίπου 13 μυοκαρδίτιδες που διαγνώστηκαν και αντιμετωπίστηκαν. Στο εξωτερικό όλα αυτά που κάνουν έστω κάποιες διαγνώσεις.

Για πρώτη φορά έχουμε μελέτη που μας δίνει ποσοστά θνησιμότητας στις μυοκαρδίτιδες αυτές: 1,1%.

Ας λάβουμε όμως υπόψιν την α) απροθυμία των γιατρών να συσχετίσουν παρενέργειες με εμβόλια,

β) την αμέλεια κάποιων γονέων απέναντι σε συμπτώματα ενός «κατά τα άλλα υγειούς παιδιού»

και γ) την ύπαρξη μυοκαρδίτιδων που δεν δίνουν έντονα συμπτώματα μέχρι να συμβεί επεισόδιο, μπορούμε να κάνουμε μια μετριοπαθή εκτίμηση ότι οι αδιάγνωστες μυοκαρδίτιδες είναι τρεις φορές περισσότερες από τις διαγνωσμένες.

Κι ας κάνουμε μια πάλι πολύ μετριοπαθή εκτίμηση ότι οι μη διαγνωσθείσες μυοκαρδίτιδες είναι τρεις φορές πιο επικίνδυνες από τις διαγνωσμένες καθώς δεν αντιμετωπίζονται, η θνησιμότητα των εμβολιαστικών μυοκαρδίτιδων, μπορεί να έχει εκτοξευτεί από το 1% στο 10%, προσθέτοντας έτσι έναν ακόμη ΑΑΠΘ στον ένα που περιμένουμε να έχουμε κάθε χρονιά στις ηλικίες 10 με 14.

Έχουμε όμως ήδη τρεις ΑΑΠΘ σε τρεις μήνες κι αυτό είναι εκτός κάδρου.

Θα μπορούσε να είναι μια στατιστική διακύμανση, να έτυχε ή να μην πέτυχε; Μακάρι να είναι έτσι, αλλά διατηρώ στο ακέραιο τις επιφυλάξεις μου.

Το μόνο σίγουρο είναι ότι ο χρόνος θα δείξει.

Σε όλη την παραπάνω εικόνα πρέπει να προστεθεί η υποστελέχωση των ιατριδικαστικών σωμάτων και η έλλειψη εξειδίκευσης στο ιατροδικαστικό σώμα. Ακόμη και σε προηγμένες χώρες, τα πράγματα δεν είναι όπως στο CSI, όπου ο κάθε ντετέκτιβ έχει κι έναν ιατροδικαστή στη διάθεση του.

Ειδικά στην χώρα μας, τα πράγματα είναι για κλάματα με τους ιατροδικαστές να είναι μια χούφτα άνθρωποι που πρέπει να κάνουν χιλιάδες νεκροτομές σε ξαφνικούς θανάτους, αυτοκτονίες, εγκλήματα και υπόνοιες εγκλημάτων, όπως έγινε πρόδηλο και στην υπόθεση Πισπιρίγκου.

Έτσι ένας ΑΑΠΘ στην χώρα μας, μπορεί να μην είναι και τόσο ανεξήγητος. Απλά να μην έχει βρεθεί η αιτία του λόγω τρομακτικής υποστελέχωσης του ιατροδικαστικού σώματος.

Δυστυχώς, δεν έχω στοιχεία για τους ΑΑΠΘ στη χώρα μας τα προηγούμενα χρόνια για να προβώ σε συγκρίσεις με το τώρα.

Όποιος τα βρει, από σοβαρή πηγή εννοείται., καλοδεχούμενα θα μου ‘ναι. Όπως και οποιαδήποτε διόρθωση… προς το ορθότερο.

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blospot.com, 26-06-2022

Read More »

Πόσοι είναι τελικά οι ανεμβολίαστοι στις Ελληνικές ΜΕΘ πλέον;

 

Όλοι όσοι θέλουν να καταλάβουν το γιατί ο ΕΟΔΥ τσουβαλιάζει στις ημερήσιες εκθέσεις τους μονοδοσικούς και διδοσικούς στα ποσοστά των ανεμβολίαστων στις ΜΕΘ, το έχουν ήδη καταλάβει και δεν χρειάζεται κάποιο παραπάνω σχόλιο από μένα.

Το ερώτημα λοιπόν που μένει να απαντηθεί, είναι τελικά το ποιο είναι το ποσοστό των ανεμβολίαστων σήμερα στις Ελληνικές ΜΕΘ.

Ας χρησιμοποιήσουμε μερικά πολύ βασικά μαθηματικά για να απαντήσουμε στο ερώτημα.

Με τους «πλήρως» εμβολιασμένους να αγγίζουν το 54% στις ελληνικές ΜΕΘ, το ποσοστό αυτό πλησιάζει στο ποσοστό τους στο γενικό πληθυσμό: 57%.

Το μόνο που σώζει αυτό το υψηλό ποσοστό από την γενική κατακραυγή, είναι το ότι στους τριπλά εμβολιασμένους η κατανομή των ηλικιών είναι διαφορετική από ότι στους ανεμβολίαστους, έχοντας μεγαλύτερα ποσοστά στις μεγάλες ηλικίες που τροφοδοτούν στο μεγαλύτερο ποσοστό τους θανάτους της πανδημίας αλλά αυτό θα το αφήσουμε να το υποστηρίξουν οι προπαγανδιστές του μαζικού και υποχρεωτικού εμβολιασμού.

Θα προχωρήσουμε όμως στην ανάλυση μας, έχοντας την επιφύλαξη της διαφορετικής ηλικιακής κατανομής κατά νου, χωρίς όμως να μπορούμε να την ποσοτικοποιήσουμε.   

Πάμε λοιπόν στα νούμερα:

Γύρω στο 74% των Ελλήνων εμβολιάστηκε.

7,9 μύρια κάναν έστω μια πρώτη δόση, 7.6 δύο δόσεις και 6,1 τρεις δόσεις.

Αν οι της πρώτης και δεύτερης δόσης είναι στις ελληνικές ΜΕΘ κατ αναλογία του ποσοστού τους στον γενικό πληθυσμό, αυτό μας δίνει ένα ποσοστό που έχουν κάνει έστω μια δόση στις ΜΕΘ της τάξης του 68%.

Αν κάποιος δεν λάβει υπόψιν του την διαφορετική κατανομή ηλικιών στους εμβολιασμένους, που κακώς ως συνήθως δεν το κάνει, θα πει εύλογα: Ορίστε μας: 74% εμβολιάστηκαν, και 68% στις ΜΕΘ έχουν εμβολιαστεί.

Τα πράγματα δεν είναι ακριβώς έτσι αλλά ούτε και παντελώς διαφορετικά.

Γιατί, αν έχει απομείνει όποια προστασία στην Τρίτη δόση, ο αριθμός των ατόμων με μία και δύο δόσεις στις ΜΕΘ, θα πρέπει να είναι κατά αναλογία του πληθυσμού τους στον γενικό πληθυσμό, μεγαλύτερος από αυτών με τρεις δόσεις στις ΜΕΘ.

Αν θεωρήσουμε την πρώτη δόση σχεδόν μηδενικής πλέον προστασίας ως προς τη βαριά νόσηση, κι υποθέσουμε ότι η δεύτερη δόση έχει κρατήσει  ένα ποσοστό ας πούμε 20% και μια τυχόν τρέχουσα προστασία της τρίτης δόσης στο 50% (είναι εξαιρετικά αμφίβολο να είναι πλέον τόσο υψηλή), τότε για κάθε άτομο με Τρίτη δόση στις ΜΕΘ θα πρέπει να είναι 1,4 άτομα με μία και δύο δόσεις στις ΜΕΘ. Το ποσοστό λοιπόν με έστω και μια δόση στις ΜΕΘ, με αυτή την προσαρμογή ανεβαίνει στο 73%.

Με άλλα λόγια, 73% εμβολιασμένοι στις ελληνικές ΜΕΘ με 37% ανεμβολίαστους και το 74% έχει κάνει έστω και μια δόση στον γενικό πληθυσμό.

Σιγά την διαφορά θα έλεγε κάποιος λιγότερο σχολαστικός από μένα και θα χε και τα δίκια του. Δεν θα χε απόλυτο δίκιο, αλλά ένα δίκιο θα το χε. 

Αλλά ας του εξηγήσει κάποιος προπαγανδιστής ότι υπάρχει κάποια διαφορά.

Αυτό το ποσοστά, αφορούν, τις προηγούμενες Όμικρον παραλλαγές.

Η ΒΑ5 (για ευκολία, ας την λέμε Όμικρον5) που δίνει κύμα στην Πορτογαλία μες στο καλοκαίρι μάλιστα, με ημερήσιους θανάτους που πλησιάσαν το πολύ μαζικότερο κύμα της αρχικής Όμικρον, περίπου 35 την ημέρα, δεν έχει επικρατήσει στην χώρα μας. Είναι πολύ πιθανό να κάνει κύματα παντού, και στην χώρα μας, μέσα στο καλοκαίρι.

Τι συμβαίνει λοιπόν στην Πορτογαλία πρότυπο με 98% ποσοστό εμβολιασμού και 90% «πλήρως εμβολιασμένους»; Είναι λοιπόν η Ο5 πιο θανατηφόρα από την αρχική Όμικρον;   

E όχι δα.

Ας δούμε τι έκανε η Ο5 στην χώρα καταγωγής της, την Νότια Αφρική. Έδωσε ένα κύμα που ήταν περίπου το ¼ του ύψους της αρχική Όμικρον, με κορύφωση στους 35 θανάτους ημερησίως, όταν η κορυφή της αρχικής Όμικρον έδωσε 275 θανάτους.

Η Ο5 έδωσε δηλαδή στην Νότια Αφρική και μάλιστα μες στο χειμώνα της, όσους θανάτους δίνει και στην Πορτογαλία που έχει καλοκαίρι και το ένα μόλις πέμπτο του πληθυσμού της Ν.Αφρικής,

Σε τι άλλο διαφέρουν αυτές οι δύο χώρες επιδημιολογικά; Στη ηλικιακή τους κατανομή και στα ποσοστά του εμβολιασμού τους. Κάτω από 50% έχουν εμβολιαστεί με δύο δόσεις, πόσο μάλλον με τρεις δόσεις στην Νότια Αφρική.

Βλέπουμε λοιπόν, αρκετά καθαρά νομίζω, την επιδημιολογική υπεροχή της φυσικής ανοσίας για το μεγαλύτερο κομμάτι του πληθυσμού, έναντι της εμβολιαστικής.

Μπορεί η Ελλάδα να φτάσει, ούτε καν μέσα στο Σεπτέμβρη, ακόμη και μέσα στο καλοκαίρι, τους 60 νεκρούς ημερησίως, όπως προειδοποιούν κάποιοι «ειδικοί» εξαιτίας της Ο5;

Εξαιτίας της 05 όχι. Όντως βέβαιοι όμως, ότι η Ελλάδα έχει από τα υψηλότερα ποσοστά θανάτων από ενδονοσοκομιακές λοιμώξεις στον Δυτικό κόσμο, και ήταν αυτές που σκότωσαν πολλές χιλιάδες ασθενείς με Covid, μπορεί να φτάσουμε κάλλιστα στους 50 νεκρούς την μέρα σε ενδεχόμενο κύμα Όμικρον5. Να ξανατονίσω. Όχι τόσο εξαιτίας της ίδιας της Ο5.

Αντιρροπιστικά περιμένουμε να λειτουργήσει το ότι έχουμε μικρότερο ποσοστό εμβολιασμών από την Πορτογαλία.

Πολλοί περισσότεροι νόσησαν φυσικά στην Ελλάδα από την Όμικρον από ότι στην φουλ εμβολιασμένη Πορτογαλία κι έτσι ένα μεγαλύτερο ποσοστό του πληθυσμού μας είναι αρκετά προστατευμένο έναντι στους ούτως ή άλλως πολύ μικρής θνητότητας παραλλαγές της Ο, παρότι οι επαναλοιμώξεις είναι πολύ συχνότερες από ότι ήταν την εποχή της Δέλτα που ήταν σπανιότατες.

Οπότε, ενδεχόμενο κύμα της Όμικρον5, που κρατάει μερικές βδομάδες, μάλλον θα δώσει νούμερα κοντά στης Πορτογαλίας, της οποίας το ΒΑ5 κύμα βρίσκεται ήδη σε ύφεση.

Τι πρέπει λοιπόν να κάνουμε; Απολύτως τίποτε, πέρα από το να ζητήσουμε την ενίσχυση του συστήματος υγείας μας, να ζητήσουμε ευθύνες από την φασιστική διαχείριση της πανδημίας και να πάρουν τις ατομικές τους ευθύνες όσοι συμβάλλαν στην εμπέδωση του φασισμού, των μέτρων, των διαχωρισμών και των διωγμών.

Δεν είναι καν εμβόλιο.

Είναι βιοτεχνολογικά σκευάσματα που προσέφεραν προσωρινά μερική προστασία σε κάποιους ευπαθείς ως προς την νόσηση από το αρχικό και αρχαϊκό πλέον στέλεχος του Κορονοϊού.

Αυτά. Και καλό καλοκαίρι σε όλους μας, χωρίς πολλά κύματα και μωβ τσούχτρες. Οι περισσότεροι από εμάς το χρειάζονται περισσότερο από το εμβόλιο. Ας κάνουν τις διακοπές υποχρεωτικές και μαζικές και διαρκείας. Μεγαλύτερο όφελος θα έχουμε μεσομακροπρόθεσμα από ότι από τα «εμβόλια» τους.

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, 18/6/2022

Read More »

Τι στο διάολο συμβαίνει με το θανατικό;

Ότι ακριβώς περιμέναμε. Ότι ακριβώς προειδοποιούσαμε από την αρχή της πανδημίας. 

Αλλά ας ξεκινήσουμε από το εδώ και τώρα. 

Δεν θα μπορούσε παρά να μην μου διαφύγει η έκθεση της Eurostat για υπερβάλλουσα θνησιμότητα αυτόν τον Απρίλη της τάξης του 10% κατά μέσο όρο σε ευρωπαϊκές χώρες.

Αυτό αντιστοιχεί σε χιλιάδες ζωές που περισσεύουν σε ένα περίσσευμα αδιαφορίας για τις ζωές αυτές από τις κυβερνήσεις και τα μήντια.

Ας δούμε τα δεδομένα: Η τρισκατάρατη Σουηδία ήταν η μόνη που τον Απρίλιο του 2022 είχε αρνητικό πρόσημο στον δείκτη, που πλησίαζε μάλιστα το -5%. Με άλλα λόγια, λιγότεροι άνθρωποι πέθαναν στην Σουηδία τον Απρίλιο σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια.

Τι διαφοροποιεί την Σουηδία απέναντι στις άλλες ευρωπαϊκές χώρες, το ξέρουμε: Τα ¨μέτρα¨ που δεν πήρε. Σε αντίθεση, οι πολύ πετυχημένες στην αντιμετώπιση της πανδημίας μέχρι και τα κύματα Δέλτα, Νορβηγία και Φινλανδία, γράφουν πλέον 11 και 16% αύξηση της υπερβάλλουσας θνησιμότητας.

Στην επόμενη καλύτερη θέση που ξεκινά από το 3% αύξηση της θνησιμότητας και δεν ξεπερνάει το 10% είναι όλες οι χώρες της ανατολικής Ευρώπης και της πρώην Γιουγκοσλαβίας.

Τι διαφοροποιεί αυτές τις χώρες από τις «προηγμένες» ευρωπαϊκές; Πάρα πολλά. Πολλές από αυτές πήραν μέτρα αλλά δεν τα τήρησαν, είχαν από τους υψηλότερους θανάτους μέχρι και το κύμα Όμικρον, έχουν από τα μικρότερα ποσοστά εμβολιασμού.

Όλες οι προηγμένες χώρες, έχουν αύξηση πάνω από 10%.

Αν αυτοί οι θάνατοι οφείλονταν αποκλειστικά στο εμβόλιο, θα βλέπαμε αυτή την αύξηση και στην Σουηδία που έχει σημαντικό ποσοστό εμβολιασμού.

Η Ελλάδα συνεχίζει να είναι η πρωταθλήτρια με 28%, μια μικρή αυτογενοκτονία που όλο και μεγαλώνει κάθε επόμενη χρονιά.

Η Ελλάδα δεν έχει τα υψηλότερα ποσοστά εμβολιασμού στην Ευρώπη όμως.

Τα έχει η Πορτογαλία. Η Πορτογαλία που με το 98% εμβολιαστική κάλυψη βαράει μέσα στον Ιούνη πάνω από τριάντα θανάτους ημερησίως, πλησιάζοντας τα υψηλά του μαζικότερου κύματος, αυτού της αρχικής Όμικρον.

Ας σταθούμε στην Πορτογαλία.

Στις δέκα πρώτες μέρες αυτού του Ιουνίου, η Πορτογαλία σημείωσε 700 παραπάνω θανάτους σε σχέση με προηγούμενους Ιουνίους. Αυτό αντιστοιχεί σε αύξηση 25%. Αυτή αφορά κυρίως τους ηλικιωμένους: 42% αύξηση στις ηλικίες άνω των 85, 21% αύξηση στους 75 με 84.

Αν αυτή η δραματική αύξηση οφειλόταν κυρίως στα εμβόλια, θα υπήρχε αντανάκλαση και στις μικρότερες ηλικίες όπου το όφελος που είχαν τα εμβόλια ήταν μικρότερο σε σχέση με το ρίσκο, σε σύγκριση με τους ηλικιωμένους. Η δραματική αύξηση όμως, αφορά σχεδόν αποκλειστικά τους ηλικιωμένους. 

Τι μας λένε τα δεδομένα της Πορτογαλίας; Ότι η προστασία του εμβολίου από τον θάνατο στους ηλικιωμένους ήταν πρόσκαιρη, όχι μόνο λόγω των μεταλλάξεων και της μείωσης της αποτελεσματικότητας του εμβολίου σε σχέση με τον χρόνο, αλλά και επειδή, πολλοί από τους ηλικιωμένους που είχαν κάποιο όφελος από τα εμβόλια, είχαν ούτως ή άλλως μερικούς μήνες ζωής μπροστά τους. Είναι η θεωρία της «καύσιμης ύλης». Και μάλλον ήδη γίνεται πράξη.

Ας δούμε λοιπόν, τι πλήρωσαν οι νεαρότερες ηλικίες για αυτούς τους λίγους μήνες ζωής που κέρδισαν κάποιοι ηλικιωμένοι, ζώντας μέσα στην απομόνωση, τον φόβο και τον φασισμό.

Υποτιμώντας τις συνέπειες των μέτρων

Δεν έχει πολύ καιρό, που ο WHO, απέδωσε όλη την παγκόσμια υπερβάλλουσα θνησιμότητα των προηγούμενης διετίας, στον Covid, αυξάνοντας τους θανάτους που αποδίδονται σε αυτόν σε 13.000.000 ως 16.000.000.

Παρότι επιμέρους εκτιμήσεις αυτής της προσέγγισης, ήδη αναθεωρούνται από τον ίδιο τον ΠΟΥ, η ίδια η προσέγγιση ήταν δόλια καθώς μηδένισε τους θανάτους από τις καραντίνες και τα μέτρα κι επομένως και τις ευθύνες των κυβερνήσεων για αυτούς.

Οι θάνατοι όμως της αντιμετώπισης, κάθε άλλο παρά μηδενικοί είναι.

Σε μια πρόσφατη μελέτη, οι επιπλέον θάνατοι από non covid αιτίες στις ηλικίες 18-64 στις ΗΠΑ, υπολογίζονται στους 170.000 το 2020-2021. Σύμφωνα με την μελέτη, αν σε αυτούς προστεθούν και οι θάνατοι με Covid που στην πραγματικότητα επήλθαν από άλλες αιτίες, το νούμερο αυτό γίνεται 240.000 νεκροί άνθρωποι στις παραγωγικές ηλικίες λόγω της αντιμετώπισης της πανδημίας.

Και παρότι οι θάνατοι Covid αφορούσαν κυρίως τις μεγάλες ηλικίες, μέσα στην πανδημία οι θάνατοι των ηλικιωμένων αυξήθηκαν κατά 18% ενώ στους κάτω των 64 αυξήθηκαν κατά 21%. Μιλάμε για ασύλληπτα νούμερα.

Σε αυτούς τους θανάτους, υπάρχουν και θάνατοι από εμβόλια. Αλλά δεν είναι θάνατοι μόνο από εμβόλια.

Ελλαδάρα

28% αύξηση στους θανάτους τον Απρίλιο στην Ελλάδα. Μιλάμε όντως για μεγάλο θανατικό. Αν ήταν μόνο από εμβόλια, θα έπρεπε χώρες με μεγαλύτερα ποσοστά εμβολιαστικής κάλυψης να έχουν μεγαλύτερη αύξηση. Δεν έχουν.

Τι είναι αυτό που διαφοροποιεί την Ελλάδα από τις άλλες χώρες;

Α) Η Ελλάδα είναι πλέον από τις φτωχότερες σε διαθέσιμο εισόδημα χώρες της Δύσης για τον μέσο κάτοικο της.

Η φτώχεια, επιδεινώνει το επίπεδο υγείας και τις επιλογές αντιμετώπισης ασθένειας.

Αυτό, σε συνδυασμό με το διαλυμένο πλέον σύστημα υγείας, όχι απλά δεν γλυτώνει ζωές. Αλλά σκοτώνει. Νέτα, σκέτα.

Είναι εντυπωσιακή η αδιαφορία των Ελλήνων, που ενώ νόμιζαν ότι θυσίαζαν τις ζωές τις δικές τους και των παιδιών τους για τους παππούδες τους, δεν ιδρώνει το αυτί τους όταν πεθαίνουν κατά χιλιάδες οι συνομήλικοι τους, οι παππούδες τους και τα παιδιά τους από ένα ακραία υποστελεχωμένο και με τρομερές ελλείψεις όχι μόνο στα νούμερα αλλά και στο εξειδικευμένο προσωπικό σύστημα υγείας που οι υψηλά ιστάμενοι αξιωματούχοι του. το μόνο που ξέρουν να κάνουν είναι να μιζάρουν στους ιατρικούς εξοπλισμούς, που συχνά, δεν έχουν καν χειριστές και μένουν σαν την χαμένη κιβωτό του Ιντιάνα Τζόουνς.

Τα εμβόλια, είναι μη αναστρέψιμα. Το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να καταγράφεις, να αναγνωρίζεις τις παρενέργειες τους για να μπορείς να τις αντιμετωπίσεις έστω κάπως και να προσεύχεσαι η μαζική επιβολή τους να τιμωρηθεί.

Δυστυχώς, και η κατάντια του συστήματος υγείας είναι μη αναστρέψιμη στην χώρα μας επειδή ακριβώς δεν απασχολεί μεγάλο κομμάτι του πληθυσμού συλλογικά και κατά την γνώμη μου, πολύ πιο φονική.   

Τυχεροί οι νεκροθάφτες. Δεν θα πεινάσουν ποτέ, όσο και να πεινάσει αυτή η χώρα.

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, 16/6/2022  

Read More »