Τετάρτη 23 Ιουλίου 2014

Φονιάδες των λαών Ισραηλινοί




Το κοντέρ του θανάτου σπάει ρεκόρ στη Λωρίδα της Γάζας: Πάνω από 600 Παλαιστίνιοι νεκροί και σήμερα, οι περισσότεροι άμαχοι. Πολλά τα δολοφονημένα γυναικόπαιδα.

Καθίσταται προφανές ότι η επιχείρηση “Προστατευτική Αιχμή” που εξαπέλυσε το Ισραήλ κατά της Παλαιστίνης από τις αρχές του μήνα δεν έχει πρωτίστως στρατιωτικό στόχο.

Είναι μια επιχείρηση παραδειγματικών αντιποίνων, του τύπου που γνώρισαν τα ελληνικά χωριά κατά τη διάρκεια της ναζιστικής κατοχής.

Είχε δηλωθεί άλλωστε επίσημα από την ισραηλινή πλευρά πως η επιχείρηση δεν είχε στόχο την εξουδετέρωση της Χαμάς, της υποτιθέμενης τρομοκρατικής ισλαμιστικής οργάνωσης.

Γιατί να θέλουν οι ισραηλινοί κάτι τέτοιο άλλωστε; Η Χαμάς είναι ένα χρήσιμο εργαλείο για αυτούς.

Συντελεί στην κλιμάκωση, δίνει άλλοθι στη μηχανή του κιμά του Ισραήλ να λιανίζει Παλαιστίνιους, να δολοφονεί εκατοντάδες, να τραυματίζει χιλιάδες και να ξεσπιτώνει εκατοντάδες χιλιάδες από αυτούς. Κυρίως τους αθώους. Πρωτίστως τους αθώους.

Κάποιοι περιγράφουν την κατάσταση ως γενοκτονία. Υπερβάλλουν: είναι μια μίνι γενοκτονία σε δόσεις, ναζιστικά μεθοδική, ναζιστικά κυνική: Ισραηλινοί πολίτες βλέπουν το θέαμα των ισραηλινών πυραύλων και χειροκροτούν. Ο πρέσβης του Ισραήλ στις ΗΠΑ Ron Dermer δηλώνει πως στους ισραηλινούς στρατιώτες πρέπει να δοθεί Nobel ειρήνης για την αυτοσυγκράτησή τους. Γιατί όχι; Δεν είναι καθόλου κακή ιδέα. Εδώ το Nobel ειρήνης έχει δοθεί στον καταστροφέα της Λιβύης και τον υπονομευτή της Συρίας Barrack Obama, να μη δοθεί και ένα ακόμη στους μακελάρηδες του Ισραήλ;

Οι Ισραηλινοί δεν κάνουν κάτι κακό: ξεχορταριάζουν τον κήπο τους.

Δεν υπάρχει καμία παλαιστινοϊσραηλινή σύρραξη. Δεν υπάρχει κανένας πόλεμος στην Γάζα. Υπάρχει μια τρομοκρατική οργάνωση, το κράτος του Ισραήλ, που απεντομώνει την περιοχή της από τους Παλαιστίνιους.

Άλλωστε, το μόρφωμα που λέγεται Ισραήλ παίζει το ρόλο στρατιωτικής βάσης, προκεχωρημένου φυλακίου, αρχικά για το Βρετανικό ιμπεριαλισμό και το διεθνή σιωνισμό που παρέδωσε τη σκυτάλη στη διάδοχη αυτοκρατορική δύναμη, τις ΗΠΑ. Έτσι σχεδιάστηκε το Ισραήλ και μένει πιστό στον αρχικό σχεδιασμό του.

Η επιχείρηση “Προστατευτική Αιχμή” σπάει τα ρεκόρ δολοφονιών των τελευταίων ετών. Το επιτρέπουν οι διεθνείς συγκυρίες.

Το Ιράν που χρησιμοποιούσε τη Χαμάς ως μπαχαλάκια του, κατεβάζει τους τόνους με τις ΗΠΑ.Τα περισσότερα καινούρια εθνικιστικά ευρωσκεπτικιστικά κόμματα είναι φιλικά προς το Ισραήλ λόγω της ισλαμοφοβίας τους που φούντωσε μετά το 2001 και τον “πόλεμο κατά της τρομοκρατίας” ο οποίος εξέθρεψε τον ισλαμικό εξτρεμισμό. Στη συνέχεια ο Ισλαμικός εξτρεμισμός φούντωσε ακόμη περισσότερο με το άλλοθι της “Αραβικής Άνοιξης” και χρησιμοποιήθηκε για μια ακόμη φορά από τους Αμερικάνους για να διαλύσουν την Λιβύη και να επιχειρήσουν να κάνουν το ίδιο και στη Συρία.

Ας μη ξεγελιόμαστε. Ο ισλαμικός εξτρεμισμός είναι χρήσιμο αποσταθεροποιητικό εργαλείο για τους Αμερικάνους. Τον χρησιμοποίησαν στο Αφγανιστάν κατά των Σοβιετικών, τον χρησιμοποίησαν για να διαλύσουν τη Γιουγκοσλαβία, τον ξαναχρησιμοποιήσαν και πρόσφατα για να διαλύσουν τη Λιβύη και να επιχειρήσουν να διαλύσουν τη Συρία.

Ο ισλαμικός εξτρεμισμός είναι εξαιρετικά χρήσιμος και για το Ισραήλ. Το κάνει να εμφανίζεται ως κυματοθραύστης του ισλαμικού εξτρεμισμού όταν στην ουσία ΗΠΑ, Ισραήλ, και οι βασιλικές οικογένειες της Σαουδικής Αραβίας και του Κατάρ, είναι οι τροφοί και οι χρηματοδότες του Ισλαμικού Εξτρεμισμού.

Γιατί τώρα;

Όπως είδαμε οι διεθνείς συγκυρίες ευνοούν την ανεμπόδιστη επίδειξη δολοφονικής ισχύος του Ισραήλ. Ακόμη και η Ελλάδα, πάλαι πότε φιλική προς τον αραβικό κόσμο, είναι πλέον ανδρείκελο του Δυτικού ιμπεριαλισμού και οι μνημονιακές κυβερνήσεις της είναι τόσο εθελόδουλες που προσφέρθηκαν να συμβάλλουν σε πόλεμοκατά της Συρίας. Η επίσημη Ελλάδα που έτεινε κάποτε να παρομοιάζει το παλαιστινιακό με το κυπριακό, σήμερα, έχοντας πουλήσει ολοκληρωτικά την Κύπρο και έχοντας την παραδώσει όσον αφορά τα ενεργειακά ανάμεσα σε άλλους πρωτίστως σε ΗΠΑ και Ισραήλ, δε δίνει δεκάρα για την Παλαιστίνη.

Παρότι οι Αμερικανοισραηλινές σχέσεις έχουν κάπως διαταραχτεί, η Παλαιστίνη σήμερα φαντάζει πιο μόνη από ποτέ.

Ο δεύτερος λόγος που το Ισραήλ επιλέγει να εξαπολύσει τώρα την πιο ματοβαμένη επιχείρησή του είναι γιατί μετά από τον μικρό Παλαιστινιακό εμφύλιο των τελευταίων ετών στον οποίο η ισλαμική Χαμάς κέρδισε σημαντικό έδαφος έναντι του “κοσμικού” και περισσότερο διαλλακτικού προς το Ισραήλ αντιπάλου της Φατάχ, κάνοντας τις διαπραγματεύσεις ανέφικτες καθώς ο διακηρυγμένος στόχος της Χαμάς είναι να εκδιώξει πλήρως τους ισραηλινούς από τους ιερούς τόπους, τον Ιούνιο του 2014 ανακηρύσσεται κυβέρνηση εθνικής ενότητας της Παλαιστίνης. Η Χαμάς βάζει νερό στο κρασί της και συμμαχεί με την μετριοπαθή πλέον Φατάχ την οποία τα τελευταία χρόνια κατηγορούσε για προδοσία, κάτι που στο μέλλον θα μπορούσε να σηματοδοτήσει διαπραγματευτική προθυμία από την παλαιστινιακή πλευρά.

Και αυτό είναι κάτι που δεν επιθυμεί το Ισραήλ. Δεν θέλει καμία ειρηνευτική διαδικασία. Δε θέλει κανένα ανεξάρτητο παλαιστινιακό κράτος. Θέλει τους Παλαιστίνιους στα κλουβιά τους, να τους εξολοθρεύει σιγά σιγά.

Η διακήρυξη κυβέρνησης εθνικής ενότητας της Παλαιστίνης ήταν καρφί στα πλευρά της Ισραηλινής πολιτικής. Απειλούσε να διαταράξει το διαίρει και βασίλευε των Ισραηλινών στην Παλαιστίνη. Απειλούσε τον πόλεμο.

Για αυτό και ο ισραηλινός πρωθυπουργός Νετανιάχου στην ανακοίνωση της κυβέρνησης εθνικής ενότητας από τους Παλαιστίνιους, απείλησε τη Φατάχ πως μπορούσε να έχει ειρήνη είτε μόνο με το Ισραήλ, είτε μόνο με τη Χαμας και προχώρησε ευθύς αμέσως σε προειδοποιητική επίθεση τον Ιούνιο του 2014. Ένα μήνα μετά προχωρά στην επιχείρηση μακελέματος και οργανωμένης κρατικής τρομοκρατίας που ονομάστηκε “Προστατευτική Αιχμή”, δείχνοντας μας για μια ακόμη φορά το πως Αμερικανοί και Ισραηλινοί μιλάν την ίδια γλώσσα, το Newspeak, σπρώχνοντας ακόμη περισσότερους Παλαιστίνιους στο δίλημμα “έρμαια ή εξτρεμιστές” και ενισχύοντας τα πιο εξτρεμιστικά στοιχεία της Χαμάς.

Το Ισραήλ χρειάζεται τη Χαμάς όσο πιο εξτρεμιστική γίνεται. Και αν η Χαμάς αρχίζει να τσινάει, το Ισραήλ θα την ξαναφέρει στο σωστό δρόμο όπως κάνει ο κάθε σωστός γονέας με το παιδί του.

Η Χαμάς παιδί του Ισραήλ

Σε σειρά προηγούμενων άρθρων έχουμε τονίσει ξανά και ξανά πως ο ισλαμικός εξτρεμισμός των τελευταίων ετών είναι νόθο παιδί των ΗΠΑ που τον χρησιμοποιούν για να διαλύουν χώρες, να διατηρούν το ρόλο τους του παγκόσμιου μπάτσου και να δημιουργούν πιθανές εστίες και αιτιάσεις πολεμικών επεμβάσεων.

Το ίδιο ισχύει για το Ισραήλ: ο ισλαμικός εξτρεμισμός “νομιμοποιεί” τη στρατοκρατία του Ισραήλ, το αναβαθμίζει ως εμπροσθοφυλακή πλέον και της Ευρώπης και λειτουργεί ως άλλοθι για τη μεθοδική καταστροφή των Παλαιστινίων.

Δεν είναι τυχαίο λοιπόν που η ίδια η Χαμάς, ο “ορκισμένος εχθρός του Ισραήλ” είναι παιδί του. Και δεν πάσχει από Οιδιπόδειο σύμπλεγμα.

Ούτε είναι τυχαίο το ότι η Χαμάς χρηματοδοτείται και από τη Σαουδική Αραβία και το Κατάρ, σπόνσορες του Ισλαμικού εξτρεμισμού και σύμμαχοι των ΗΠΑ και κατ ανάγκη και του Ισραήλ.

“Η Χαμάς ... είναι δημιούργημα του Ισραήλ” δήλωνε το 2009 στο Wall Street Journal ο Avner Cohen, επί δύο δεκαετίες αξιωματούχος του Ισραήλ στη Γάζα.

Πράγματι: Αξιωματούχοι του Ισραήλ, ακόμη οι πιο υψηλά ιστάμενοι, συνομιλούσαν τακτικά με τους υψηλόβαθμους της Χαμάς την οποία θεωρούσαν τότε σύμμαχο τους στην προσπάθεια τους να αποδυναμώσουν την πατριωτική Οργάνωση για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης.

Ο ιδρυτής της Χαμάς, Sheikh Ahmed Yassin, τετραπληγικός και ημίτυφλος, σχετιζόταν με τη Μουσουλμανική Αδελφότητα. Η ίδια η Μουσουλμανική Αδελφότητα που αποδέχεται τον ισλαμικό Νόμο ως τον μόνο νόμο, τη δεκαετία του 1960 και κατά το τελικό στάδιο της μετάβασης της Μέσης Ανατολής από τη βρετανική στην αμερικανική σφαίρα επιρροής, θα αγωνιστεί κυρίως στην Αίγυπτο μαζί με τους Εθνικιστές για να αποτινάξει τα απομεινάρια των καθεστώτων της αποικιοκρατίας και θα τιμωρηθεί από τους εθνικιστές για την ισλαμική μονομανία της με βασανιστήρια που έγιναν με τη συμβολή της CIA, βασανιστήρια που σίγουρα την ώθησαν σε ακόμη πιο ακραίες θέσεις και που ενθάρρυναν για μια ακόμη φορά τον ισλαμικό εξτρεμισμό -πάλι χάρη στους Αμερικάνους (ουσιαστικά αυτό που βλέπουμε σήμερα στην Αίγυπτο είναι το ρημέηκ της τραγωδίας της δεκαετίας του 1960).

Με την ήττα της Αιγύπτου στον πόλεμο των έξι ημερών, η Γάζα και η Δυτική Όχθη θα βρεθούν υπό Ισραηλινή Κατοχή. Οι ισραηλινοί θα κυνηγήσουν τους εθνικιστές της Φατάχ και άλλων κλάδων της Οργάνωσης για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης και για αυτό το λόγο θα ενθαρρύνουν τους ισλαμιστές της μετέπειτα Χαμάς, δίνοντας τους ελευθερίες ακόμη και στο να ιδρύσουν δικό τους Πανεπιστήμιο και δίκτυα αλληλεγγύης που σταδιακά αύξησαν την επιρροή τους στους δοκιμαζόμενους Παλαιστίνιους.

Με τον ίδιο τρόπο που οι Αμερικάνοι χρησιμοποίησαν τον Οσάμα Μπιν Λάντεν για να χτίσουν ένοπλα δίκτυα ισλαμιστών στο Αφγανιστάν και να αποδυναμώσουν τους Σοβιετικούς για να τον ανακηρύξουν μετά το πέρας της χρησιμότητάς του ως Νο1 εχθρό των ΗΠΑ και να αρχίσουν τον πόλεμο κατά της τρομοκρατίας που εξέθρεψε ξανά τον ισλαμικό εξτρεμισμό, οι Ισραηλινοί χρησιμοποίησαν τον Yassin για να στηθούν αρχικά άοπλα ισλαμικα δίκτυα που θα αποδυνάμωναν την εθνική αντίσταση των Παλαιστινίων και στη συνέχεια, μετά τη στροφή του προς τον εξτρεμισμό, τον ανακήρυξαν ως εχθρό του Ισραήλ και άρχισαν το δικό τους πόλεμο κατά της ισλαμικής τρομοκρατίας της Χαμάς που θα εξέτρεφε ακόμη περισσότερο τον ισλαμικό εξτρεμισμό.

Οι συνθήκες όμως γύρω από τη ζωή, τη δράση και το θάνατο του Γιασίν είναι ακόμη πιο περίεργες από αυτές του Λάντεν.

Το 1984 είναι η πρώτη σύλληψη του Γιασίν από τους Ισραηλινούς για αποθήκευση όπλων. ¨Ενα χρόνο μετά αφήνεται ελεύθερος μετά από συμφωνία ανταλλαγής κρατουμένων και συνεχίζει να ωθεί τη Χαμάς στην ένοπλη δράση

Το 1989 ο Γιασίν ξανασυλλαμβάνεται από τους Ισραηλινούς,. Καταδικάζεται σε ισόβια κάθειρξη μα απελευθερώνεται το 1997, πάλι με συμφωνία ανταλλαγής κρατουμένων, επιστρέφει ως ήρωας στην Παλαιστίνη όπου και συνεχίζει την καθοδήγηση της ένοπλης ισλαμικής δράσης.

Το 2004 και μετά από παρόμοια ισραηλινή απόπειρα το προηγούμενο έτος, ο Γιασίν δολοφονείται από ισραηλινούς πυραύλους και ηρωποιείται ακόμη περισσότερο. Το 2006 η Χαμάς κερδίζει τις εκλογές στην Παλαιστίνη...

Το Ισραήλ δεν θέλει ειρήνη. Το ίδιο και οι εξτρεμιστές της Χαμάς. Για αυτό και το Ισραήλ έχει κάθε όφελος να κρατά την Χαμάς όσο πιο εξτρεμιστική γίνεται. Και χύνει άφθονα αίμα Παλαιστινίων για να το πετύχει αυτό.

Επίλογος

Είδαμε λοιπόν ότι η κύρια αιτία της επιχείρησης “Προστατευτική Αιχμή” είναι τυχούσα στροφή της Χαμάς προς τη μετριοπάθεια. Η μπότα του Ισραήλ στην Παλαιστίνη φρόντισε οι Παλαιστίνιοι να έχουν κάθε λόγο να καταφεύγουν στον εξτρεμισμό και να μην αναγκαστεί να καθίσει σε διαπραγματευτικό τραπέζι ποτέ ξανά.

Οι Ισραηλινοί έχουν λύση για το Παλαιστινιακό: Το παλαιστινιακό θα έχει λυθεί όταν δεν θα έχει μείνει ούτε μισός Παλαιστίνιος στην Παλαιστίνη.

Δεν είναι επιτρεπτό να εξοικειωθούμε με αυτές τις πότε χαφιέδικες και συχνότερα ναζιστικές λογικές και πρακτικές του Ισραήλ, δεν γίνεται να συζούμε με τη θηριωδία, δε γίνεται να λέμε έλα μωρέ, κάθε λίγο και λιγάκι αυτά θα γίνονται.

Δε γίνεται να είμαστε απαθείς θεατές στο δράμα μιας χώρας που την έχουν κάνει Κολοσσαίο.

Ο μόνος σύμμαχος πλέον των Παλαιστινίων είναι η διεθνής κοινή γνώμη. Ας μην τους τον στερήσουμε και αυτόν αν θέλουμε να συνεχίσουμε να λεγόμαστε άνθρωποι. 

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com 23/7/2014 
Read More »

Πέμπτη 17 Ιουλίου 2014

Και τι πα να πει έτσι είναι η ζωή άνθρωπε των σπηλαίων;

Δεν είναι ατυχία:

Λέγεται ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ.

Αλλά ας αρχίσουμε από κάπου.

Όποιος είχε την σπάνια τύχη να συναντήσει το blog από την αρχή της λειτουργίας του, ίσως και να μπορεί να θυμηθεί ότι η πρώτη δημοσίευση του ήταν για την ηρωίδα Αμαλία Καλυβινού που κατήγγειλε τους γιατρούς που την πετσόκοβαν λες και ήταν οι πρωταγωνιστές του SAW.

Η Αμαλία πέθανε μα οι φονιάδες δε χορτάσανε εκδίκηση,

Πρόσφατα, 67χρονος καρδιοπαθής κατήγγειλε τον χειρουργό που απείλησε τη ζωή του αναβάλλοντας το χειρουργείο για να αποσπάσει από τον ασθενή φακελάκι.

Ακόμη πιο πρόσφατα, ο ασθενής πέθανε. Ο εκβιασμός κόστισε 18 μέρες καθυστέρησης του χειρουργείου. Στον Ευαγγελισμό όλα αυτά. Ο ασθενής τώρα μπορεί να καταγγείλει το χασάπη και τη διοίκηση της νοσοκομειακής μαφίας στον Άγιο Πέτρο και στο Χρηστό που έκανε τη μαλακία να πάρει πάνω του τις αμαρτίες μας για να έχουμε φρέσκια όρεξη για καινούρια εγκλήματα, σαν πουτάνες που ξαναβρήκαν την παρθενία τους και ανυπομονούν να την ξαναχάσουν.

Δε χωρά συζήτηση. Πρόκειται περί δολοφονίας. Όχι φυσικά άμεση αλλά παρά ταύτα εκ προμελέτης δολοφονία του 67χρονου.

Και δεν πρόκειται για μεμονωμένο περιστατικό: Κάθε χρόνο εκατοντάδες μη προνομιούχοι δολοφονούνται από την Ιατρική Μαφία της χώρας.

Κάποτε έγραφα βιβλία για το παρασκήνιο της δημόσιας υγείας με την ελπίδα ότι μπορούσε κάτι να αλλάξει.

Αλλά η Ελλάδα είναι μια χώρα αθεράπευτη. Στην Ελλάδα δεν υπάρχει μόνο μια βιομηχανία ασθένειας όπως σε όλες τις προηγμένες χώρες του Δυτικού Κόσμου: στην Ελλάδα ανάμεσα σε όλες τις άλλες εγκληματικές παράγκες υπάρχει και μια παράγκα θανάτου: Η ιατρική συντεχνία.

Από που να ξεκινήσει κανείς;

Ένας απελπιστικά μεγάλος αριθμός γιατρών στην Ελλάδα σήμερα, αγόρασαν τα πτυχία τους με μερικά μπουκάλια ουίσκι την εποχή της διάλυσης του ανατολικού μπλοκ ενώ υπάρχουν και κάποιοι με πτυχία μαϊμού, όπως ο περιβόητος κακοποιός Γιάννης Καστάνης, ο διευθυντής του περιφερειακού Ιατρείου της Σκύρου με το τζετ, τη Φερράρι και τη βιομηχανία πλαστογραφίας που παραμένει ασύλληπτος και που ακόμη και αν εντοπιστεί μάλλον θα πέσει στα μαλακά.

Κάποιοι άλλοι μπήκαν με το καθεστώς των μεταγραφών, γόνοι φτασμένων οικογενειών όπως ο Υπουργός Κικίλιας και οι καθηγητές Τούτουζες.

Και δεν είναι μόνο η ποιότητα των πτυχίων τους και των σπουδών τους. Η ατιμωρησία των ελιτίστικων συντεχνιών-συμμοριών όπως οι πολιτικοί που περνούν ζωή και κότα παρά τις
δημόσιες παραδοχές τους για οικονομικά εγκλήματα, ή όπως οι κολλητοί τους οι κρατικοδίαιτοι επιχειρηματίες που κάνουν πάρτι στη Μύκονο παρά την πρόδηλη εγκληματική τους δράση, ισχύει και για τους γιατρούς:

Με εξαίρεση ένα μικρό ποσοστό αφοσιωμένων γιατρών που σώζουν την παρτίδα, οι περισσότεροι “γιατροί” τα παίρναν από παντού. Τα παίρναν σαν τρελοί μέσω της κατευθυνόμενης συνταγογράφησης από τις φαρμακευτικές, τα παίρναν και από τους ασθενείς.Και από το Ικα και από το γραφείο και από το πανεπιστήμιο και από από παντού: Οι γιατροί σε αυτόν τον τόπο ήταν χρηματομηχανές.

Τώρα που η πίτα μίκρυνε λόγω της ηλεκτρονικής συνταγογράφησης και των δολοφονικών περικοπών στη δημόσια υγεία, το φονικό κοκτέιλ γίνεται ακόμη φονικότερο καθώς πολλοί από τους επαγγελματίες εκμεταλλευτές του ανθρώπινου πόνου χιμάν σαν λυσσασμένα σκυλιά πάνω στους ασθενείς και το βιος τους για να αναπληρώσουν κάποια από τη χαμένη αίγλη της παλιάς τους ντόλτσε βίτας, σκοτώνοντας έτσι ακόμη περισσότερους αθώους που βρίσκονται σε ανάγκη.

Δύο διαπλεκόμενα είδη εξουσίας, η πολιτική και η ιατρική, στέλνουν στον τάφο τη Δημόσια Υγεία. Και μαζί της έτσι για την παρέα, μερικούς χιλιάδες ασθενείς. 

Μην την ψάχνετε. Εμείς το φτιάξαμε αυτό το σύστημα. Το σύστημα της ατιμωρησίας και της απόλυτης ασυδοσίας των ελίτ.

Και μην γελιέστε. Αν δεν ανήκετε στο κορυφαίο 5% της ελληνικής πυραμίδας τότε είτε κάνετε ότι δεν το ξέρετε είτε όχι, εσείς και η οικογένεια σας κάθεστε σε μια παρτίδα ρωσικής ρουλέτας που δεν τελειώνει ποτέ καθώς μετά την πρώτη εκπυρσοκρότηση καινούρια σφαίρα μπαίνει στη θαλάμη. Και πάμε πάλι από την αρχή.

Έτσι είναι η ζωή λένε, κυρίως τις σκληρές εποχές. Γιορτή απανθρωπιάς: Να εξοικειώνεσαι με το θάνατο των άλλων και να περνιέσαι πολύ καλός για να πεθάνεις. Να χαίρεσαι που ψόφησε ο διπλανός σου και σου υπενθύμισε πόσο κωλόφαρδος είσαι που ζεις.

Μας κυβερνάν οι κλέφτες μας. Μας εγχειρίζουν οι φονιάδες μας.

Η Ελλάδα είναι ο δίσκος που παίζεται ανάποδα και υμνεί το Σατανά.

Οι φτωχοδιάβολοι υμνούν τον στρατάρχη τους.

Η δολοφονία του 67χρονου είναι έγκλημα. Απεχθέστατο.

Δεν είναι μια περίπτωση στις χίλιες. Είναι μια ακόμη ανάμεσα σε χιλιάδες άλλες παρόμοιες που θάβονται μαζί με τα πτώματα των δολοφονημένων ασθενών.

Αυτό ήταν διαφορετικό σε αυτήν την περίπτωση είναι ότι ο δολοφονημένος άντρας είχε τα αρχίδια να ξεσκεπάσει τους εγκληματίες. 

Νόμοι; Πολιτεία; Δημοσιογραφία; Δικαιοσύνη; Ένα μεγάλος ιστός αράχνης είναι όλα αυτά που μας έχει πιάσει και μας τρώει. Και κάποιοι από εμάς βοηθάν τις αράχνες πρόθυμα γιατί τσιμπολογάνε και αυτοί από τα διαλυμένα πτώματα των άλλων.

Λαός μοντέλο, προσκυνητές της αδικίας.

Έχουμε γίνει ο βόθρος της ιστορίας και όμως κάποιοι από εμάς συνεχίζουν να θαρρούν πως τα σκατά που τρώμε είναι παγωτό αρχαία Ελλάδα με σαντιγί Βυζάντιο.

Οι αυτάρεσκες ψευδαισθήσεις κάθε είδους συνεχίζουν να κορδώνονται παρότι οι φυλακές γεμάτες αθώους και το φονικό πάρτι έξω συνεχίζεται. Ο σερίφης του Νότινχαμ ήταν γατάκι μπροστά στον νεοελληνικό φεουδαλισμό. Η Ελλάδα είναι το Brazil του Gilliam.

Φονιάδες και κλέφτες ενωμένοι. Το έγκλημα ποτέ δεν πεθαίνει.

Τα συλλυπητήρια μου στην οικογένεια του δολοφονημένου καρδιοπαθή μα και τα ανώφελα συγχαρητήρια μου πάλι στους ίδιους αυτούς που είχαν την τύχη και το δράμα να έχουν για πατέρα έναν ήρωα που αντιστάθηκε στην Ιατρική μαφία. Γιατί ακόμη και η πιο απλή και αυτονόητη πράξη αντίστασης σε αυτή την κωλοχώρα αποτελεί ηρωική πράξη και καταδίκη συνάμα.

Ο Διογένης ο κυνικός έψαχνε με φανό αναμένο τη μέρα για τίμιους ανθρώπους. Οι κυνικοί σήμερα ψάχνουν έντιμους ανθρώπους σαν σε σαφάρι: Όταν βρουν κάποιον από αυτούς στο δρόμο τους τον
βγάζουν από τη μιζέρια του και κρεμάν το κεφάλι του για τρόπαιο να θαυμάζουν οι υψηλοί καλεσμένοι τα επιτεύγματα της καλοκουρδισμένης και επικρατούς φαυλότητας.

Με τόσα σκατά στον πλανήτη κλονίζεται ο ανθρωπισμός. Ποιος είναι άνθρωπος, ποιος αξίζει να λέγεται άνθρωπος; Τα αρχίδια της πολυεπίπεδης ελληνικής ελίτ που κατέστρεψαν και τώρα αποτελειώνουν έναν ολόκληρο λαό με την ίδια του τη συναίνεση;

Οι δολοφόνοι γιατροί;

Οι ΜΚΟ που θησαυρίζουν στο όνομα της φτώχιας και της αρρώστιας; 

Οι Ουκρανοί φασίστες που σκοτώνουν αβέρτα στο όνομα πλέον της δημοκρατίας;

Οι τζιχαντιστές που αποκεφαλίζουν για πρωινό;

Οι ινδουιστές που βιάζουν ομαδικά και δολοφονούν γυναίκες;
'Η μήπως οι ισραηλινοί που χρησιμοποιούν τους Παλαιστινίους για υψηλής τεχνολογίας σκοποβολή;

Τέσσερα παιδάκια φάγανε χθες στην παραλία της Γάζας οι ισραηλινοί μακελάρηδες. Αντίποινα για έναν δικό τους. Ο πατέρας των τεσσάρων δολοφονημένων παλαιστινιοπαίδων καταριέται τη ζωή του.

Δεν είναι ζωή αυτή.

Και εγώ δεν ξέρω για ποιο λόγο και για ποιους γράφω πια.

Ξέρω καλά γιατί έγραφα: για να μη γίνουν αυτά που συμβαίνουν σήμερα.

Και μάλλον θα γίνουν ακόμη χειρότερα αν οι “άνθρωποι” δεν καταλάβουν έστω την ύστατη στιγμή το τι πραγματικά συμβαίνει και που οδηγεί αυτή η εποχή της παρακμής σε όλα τα πεδία.

Λένε πως η σκοτεινότερη ώρα είναι πριν το χάραμα. Μα υπάρχουν εποχές που κάνει δεκαετίες ολάκερες ακόμη και αιώνες να ξημερώσει μια μέρα ανθρώπινη.

Η βασιλεία των φαύλων καλά κρατεί. Σκοτώνει ακόμη την αρετή και όλους τους φορείς της λες και είναι η αρετή κάποια αρρώστια και η φαυλότητα μια φυσική κατάσταση υγείας και ευρωστίας.

Μήπως είναι καιρός να σταματήσουμε να γυρνάμε το άλλο μάγουλο; Μήπως είναι καιρός να σταματήσουμε να γυρνάμε το βλέμμα μας αλλού; Μήπως πρέπει οι οργανωμένοι εγκληματίες αυτής της χαοτικής χώρας να βρουν επιτέλους ένα αντίπαλο δέος; Γιατί το μόνο που κάνουν μέχρι τώρα είναι πάρτι στους τάφους μας.

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, 17/7/2014

Read More »

Παρασκευή 11 Ιουλίου 2014

Περί ταφών και ηρώων


                                           (O Vik πριν δολοφονηθεί τον Απρίλιο του 2011)

Παλαιστίνη. Η αιώνια αδικία. Η αιώνια απανθρωπιά. Μια χώρα κατεχόμενη. Στο όνομα της Άμυνας του το ψευδεπίγραφο κράτος του Ισραήλ, βομβαρδίζει αμάχους. Το κάνει για παραδειγματισμό. Μην τολμήσουν οι Παλαιστίνιοι να σηκώσουν κεφάλι. Το Ισραήλ συνεχίζει να βομβαρδίζει προσεκτικά μέχρι να αηδιάσει η διεθνής κοινή γνώμη. Μετά σταματά για κάποια χρόνια.

Και ξαναρχίζει. Βομβαρδίζει σαν να ραντίζει κουνούπια.'Οπως κάνει για τέταρτη μέρα και τη στιγμή που γράφεται αυτή η εισαγωγή. Κουνούπια είναι οι Παλαιστίνιοι.

Με αυτό το κράτος τρόμου κανείς δε θα πρεπε να χει σχέση. Και όμως.

Η χώρα του αιώνιου μνημονίου, η ημι-χώρα, η Ελλάδα, αυτά τα χρόνια της ντροπής φαίνεται να χει τεράστια αποθεματικά ξεδιαντροπιάς. Τα ντίλια με το Ισραήλ είναι πολλά και ανάμεσα σε αυτά τα ενεργειακά οικόπεδα της Κύπρου.

Δεν ξεχνώ και μαλακίες.

Στη χώρα των λωτοφάγων ζούμε.

Εγώ όμως προσωπικά δεν ξεχνώ.

Δεν ξεχνώ ούτε τον Βίκτωρ Αριγκόνι, έναν ήρωα που πολέμησε ειρηνικά για το δικαίωμα των Παλαιστινίων στη ζωή και την αξιοπρέπεια, τον Βικ όπως τον λέγαν ο φίλοι του. 
Το 2008 o Βικ τραυματίστηκε όταν συνόδευε Παλαιστίνιους ψαράδες. Ποιος του είπε να γίνει ανθρώπινη ασπίδα;
Το 2010 ακροδεξιοί αμερικανοί τον επικήρυξαν έμμεσα, δημοσιεύοντας φωτογραφία του, μην τυχόν και επίδοξοι δολοφόνοι ξαστοχήσουν.
Ο Βικ περιέγραψε στο δυτικό κόσμο την κατάρα και το έγκλημα του να έχεις γεννηθεί Παλαιστίνιος
όντας αυτόπτης μάρτυρας στις κτηνωδίες του Ισραήλ με κείμενα όπως το παρακάτω: 

«Πάρε μερικά γατάκια, μικρές γατούλες, και βάλτες μέσα σε ένα κουτί» είπε ο γιατρός στο κύριο νοσοκομείο της Γάζας καθώς η νοσοκόμα τοποθετούσε δύο μεγάλα κουτιά στο πάτωμα καλυμμένα με λεκέδες από αίμα. «Σφράγισε το κουτί, και μετά με όλη σου τη δύναμη πήδα από πάνω του μέχρι να ακούσεις τα μικρά τους κόκκαλα να σπάνε και το τελευταίο πνιγμένο μιάου»
Έκπληκτος έχω τα μάτια μου καρφωμένα στα κουτιά.

Ο γιατρός συνεχίζει: «Τώρα προσπάθησε να φανταστείς τι θα συνέβαινε μετά την αναμετάδοση μιας τέτοιας σκηνής, τη δικαιολογημένη άκομψη αντίδραση της κοινής γνώμης παγκοσμίως, την κατακραυγή από τις οργανώσεις που προστατεύουν ζώα.»
Ο γιατρός συνεχίζει και εγώ δεν μπορώ να πάρω τα μάτια μου από κουτιά μπροστά στα πόδια μου.
«Το Ισραήλ είχε κλείσει εκατοντάδες πολίτες σε ένα σχολείο σαν να ήταν αυτό ένα κουτί, ανάμεσα τους ντουζίνες παιδιών και μετά το έστυψε με όλη του τη δύναμη χρησιμοποιώντας τις βόμβες του. Και ποια ήταν η αντίδραση του κόσμου; Σχεδόν καμία. Καλύτερα να έχεις γεννηθεί ζώο παρά Παλαιστίνιος. Θα είχαμε μεγαλύτερη προστασία.
Σε αυτό το σημείο ο γιατρός πλησίασε το κουτί και άνοιξε το καπάκι μπροστά στα μάτια μου. Μέσα είχε ακρωτηριασμένα μέλη, χέρια, πόδια ανθρώπων που τραυματίστηκαν στο σχολείο των Ηνωμένων Εθνών Al Fakhura στην Τζαμπάλια.
Προσποιήθηκα ότι είχα ένα επείγον τηλεφώνημα και είπα στο γιατρό ότι έπρεπε να φύγω αλλά στην πραγματικότητα έτρεξα στην τουαλέτα. Έσκυψα και έκανα εμετό.»

Ο Βικ είχε τραγικό θάνατο, τραγικότερο ακόμη και από πολλούς από τους αγαπημένους του Παλαιστίνιους.

Από όλους τους εχθρούς που έκανε, λένε πως ήταν ισλαμιστές φανατικοί που τον πιάσαν. Τον βάλαν σε αμάξι και τον μεταφέραν σε ένα δωμάτιο. 

Τον έδειραν. Αυτόν τον άπιστο που δεν πίστευε στο θεό αλλά στους ανθρώπους. Τυλίξαν τα μάτια του με μια κολλητική ταινία και τον βιντεοσκοπήσαν τραβώντας τα μαλλιά του πρησμένου πλέον προσώπου του. Αντί για δάκρυα, αίμα έτρεχε από τα μάτια του επίγειου αγγέλου.
Τον στραγγαλίσαν. Σαν να τανε γατάκι. Ο Βικ πέθανε στα 36 του χρόνια.





(Για τον Αριγκόνι είχα αφιερώσει ένα διήγημα το 2013 στη συλλογή μου Πρόσωπα Ζώα Πράματα. Δυστυχώς, ο φρικτός ρεαλισμός των συμβάντων γύρω από τη ζωή του δεν επέτρεψε να εμφανιστεί τελικά το διήγημα αυτό στο "μαγικό" ηχητικό μου βιβλίο "Πρόσωπα Ζώα Πράματα" παρά ότι το διήγημα για αυτόν τον ηρωικό άντρα είχε ηχογραφηθεί)
Read More »

Δευτέρα 7 Ιουλίου 2014

Ένας σύγχρονος Εβραίος "ΝεοΝαζί"


Σήμερα θα ασχοληθούμε με μια υπόθεση σπαρταριστή που δεν έχει μάλλον εμφανιστεί στην ελληνική δημοσιογραφία.
Όχι δεν είναι το διαζύγιο του Κωστόπουλου με την Μπαλατσινού, ούτε το ποιος είναι ο γκόμενος της Ελένης και ούτε κάποια από όλες τις αυτές τις κατινίστικες αηδίες που κυρίως κυρίες αρέσκονται να αναπαράγουν για να γεμίσουν με κάτι την ελλιπή τους προσωπική ζωή, αντικαθιστώντας την με τις ζωές των άλλων του γυάλινου κόσμου της σόουμπιζ.
Ο λόγος που δεν έχει εμφανιστεί το σημερινό μας θέμα είναι ότι προέρχεται από την Ουγγαρία, μια χώρα που τα ελληνικά μήντια αποφεύγουν όπως ο διάολος το λιβάνι (αλλά όχι τον Λιβάνη).
Ο νυν πρωθυπουργός της Βίκτωρ Ορμπάν πέταξε με τις κλωτσιές το ΔΝΤ έξω από τη χώρα του και φορολόγησε τις τράπεζες, κάτι το αδιανόητο για το σύγχρονο δόγμα του θεού ιδιώτη καπιταλιστή που ελέγχει το κράτος μέσω της παγκόσμιας οικονομίας, υπερεθνικών οργανισμών και πολυεθνικών εταιριών και απαγορεύει στο κράτος οποιοδήποτε έλεγχο πάνω στα εργαλεία της διεθνούς του εξουσίας.
Αλλά δεν είναι μόνο οι νεοφιλελεύθεροι αλλεργικοί στο παράδειγμα της Ουγγαρίας. Η αριστερή νομενκλατούρα το αποφεύγει εξίσου καθώς ο άνθρωπος που κατάφερε να σταματήσει την υπονόμευση του μέλλοντος της χώρας του, ο Βίκτωρ Ορμπάν, είναι ένας εθνοκεντρικός συντηρητικός. Άμα μια χώρα δεν είναι να σωθεί από τα χέρια Μαρξιστή να πα να γαμηθεί.
Για αυτούς τους λόγους ο Ορμπάν έχει παρουσιαστεί από τα δυτικά μήντια ως ακροδεξιός, αυταρχικός, δικτάτορας ακόμη και ως κομμουνιστής. Η προπαγάνδα που έχει στην Ελλάδα κατασκευαστεί κατά των Σύριζα και ΑΝΕΛ συνδυάζεται σε προπαγάνδα πλήρους φάσματος στο πρόσωπο του Ορμπάν. Ο Ορμπάν είναι και τα δύο άκρα.
Αλλά ας πάμε όμως σε κάτι στο οποίο αρέσκεται η αριστερά, για να μην μας αποκλείσουν τα λιγοστά αλλά σημαντικής επιρροής ΜΜΕ της και για τα επόμενα 15 χρόνια.
Την άνοδο του ρατσισμού, του φασισμού και ενίοτε και την αναβίωση του ναζισμού στην Ευρώπη, θέμα ωραίο και πιασάρικο αλλά που συχνά στερείται βάσης καθώς τα περισσότερα Ευρωσκεπτικιστικά κόμματα στα οποία η αριστερά έχει συναινέσει με τα νεοφιλελέ ιερατεία πως είναι ακροδεξιά, στην ουσία είναι υπέρ της επανάκτησης της Εθνικής Κυριαρχίας και συχνά κατά των ισλαμικών μεταναστευτικών ροών, αιτήματα μη αποδεχτά από το μεγάλο χωνευτήρι τόσο της παγκοσμιοποίησης όσο και του διεθνισμού.
Ας μιλήσουμε λοιπόν για το Jobbik, ένα κόμμα που στους κόλπους του υπάρχουν νοσταλγοί του Ναζισμού, ένα κόμμα που στις εκλογές του 2014 πήρε του 20% της Ουγγρικής ψήφου, στοιχεία που επαρκούν για να παραλληλιστεί με το μόρφωμα της Χρυσής Αυγής, αν και δεν γνωρίζουμε το κατά πόσο το Jobbik είναι παιδί των μυστικών υπηρεσιών όπως καταγραμμένα έχει συμβεί με το γερμανικό «νεοναζιστικό» κόμμα NPD και όπως εικάζουμε πως έχει τουλάχιστον κατά το παρελθόν συμβεί με την Χρυσή Αυγή.
Το Jobbik ιδρύθηκε το 2002 κυρίως από καθολικούς και προτεστάντες. Θα συνδεθεί με το νεοϊδρυθέν το 2007 κίνημα της Ουγγρικής Φρουράς το οποίο σκόπευε να λειτουργήσει ως πολιτοφυλακή που θα υπερασπιζόταν «μια φυσικά, πνευματικά και νοητικά ανυπεράσπιστη Ουγγαρία». Η Ουγγρική Φρουρά όπως άλλωστε και το Jobbik είχε αντισημιτική ρητορική.
Το 2008, σημαίνοντα στελέχη του Jobbik, ανάμεσα τους και ο ιδρυτής και τότε πρόεδρος του David Kovacs, θα παραιτηθούν από το κόμμα, δηλώνοντας τη δυσαρέσκεια τους για την ώσμωση με την Ουγγρική Φρουρά. Παρότι δύο μόλις χρόνια μετά τη σύστασή της η Ουγγρική Φρουρά θα διαλυθεί από το Μητροπολιτικό Δικαστήριο της Βουδαπέστης με το σκεπτικό ότι οι δραστηριότητες της ήταν κατά των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των μειονοτήτων, ο ιδρυτής της Ουγγρικής Φρουράς Gabor Vona θα γίνει πρόεδρος του Jobbik.
To 2013 και με φόντο τις διαδηλώσεις κατά της διεξαγωγής του Παγκόσμιου Εβραϊκού Συνεδρίου στη Βουδαπέστη, ο Vona θα δηλώσει: «Οι ισραηλινοί κατακτητές, αυτοί οι επενδυτές, θα πρέπει να ψάξουν για κάποια άλλη χώρα γιατί η Ουγγαρία δεν πωλείται».
Ένα από τα αστέρια αρχικά της Ουγγρικής Φρουράς και μετά τη διάλυση της του Jobbik, ήταν ο Csanad Szegedi, σήμερα 34 χρονών, ο οποίος έφτιαξε πολιτική καριέρα του ανάμεσα σε άλλα με ρητορική κατά των εβραϊκών ελίτ στις οποίες απόδωσε το «ξεπούλημα» της Ουγγαρίας μετά την κατάρρευση του ανατολικού μπλοκ, την προσβολή των Ουγγρικών συμβόλων από τις καλλιτεχνικές ελίτ και την μαζική αγορά ακινήτων για να εποικιστεί σε μικρή κλίμακα η Ουγγαρία από Ισραηλινούς.
Δε θα ελέγξουμε τους ισχυρισμούς του Szegedi. Μας είναι γνωστό πχ πως μετά τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης και ιδιαίτερα κατά την περίοδο Γιέλτσιν, η νέα τάξη των ολιγαρχών που αγόρασαν πρώην κρατικά μονοπώλια αντί πινακίου φακής ήταν κυρίως εβραϊκής καταγωγής και κάποια από τα αρχικά κεφάλαια τους «δόθηκαν»  από παίχτες του διεθνούς χρηματοπιστωτικού συστήματος όπως οι George Soros και το ανερχόμενο μέλος της δυναστείας Rothschild Nat Rothschild. Ο ιδιοκτήτης άλλωστε της Chelsea Roman και πρώην «Ρώσος ολιγάρχης» εβραϊκής καταγωγής Roman Abramovich περιγράφεται συχνά ως ο κολλητός του Nat. Ίσως να είχαμε παρόμοια φαινόμενα και στην μετακομμουνιστική Ουγγαρία.
Είναι πιθανό ο Szegedi να άντλησε στοιχεία από την Ουγγρική πραγματικότητα για να δομήσει αντισημιτική προπαγάνδα. Το πρόβλημα με αυτού του είδους της προπαγάνδες δεν είναι ότι δεν έχουν καμία βάση αλλά ότι γενικεύουν επικίνδυνα ταυτίζοντας τις ελίτ με τους πληθυσμούς. Συγκεκριμένες ελίτ εβραϊκής καταγωγής που όντως έχουν ισχυρά δίκτυα και εκμεταλλεύονται καταστάσεις δεν είναι «Οι Εβραίοι» όπως και οι εφοπλιστές και ελληνικής καταγωγής αλλά και οι Έλληνες ολιγάρχες, όχι και τα καλύτερα παιδιά του πλανήτη, δεν είναι «Οι Έλληνες». Και οι ελίτ χρησιμοποιούν την ίδια αυτήν ακριβώς προπαγάνδα των επικίνδυνων γενικεύσεων ως άλλοθι για να προστατεύονται από την κριτική για τις δικές τους ανομίες. Οι ελίτ δεν έχουν κανένα πρόβλημα να χρησιμοποιούν τους πληθυσμούς, ακόμη και ομοεθνείς τους, ως ανθρώπινες ασπίδες.
Με αυτή τη ρητορική ο Szegedi κατάφερε να εκλεγεί το 2009 ευρωβουλευτής με το Jobbik.
Η σχέση του με το Jobbik διακόπηκε το 2012, τη χρονιά που ο Szegedi αναγκάστηκε να παραδεχτεί ότι ήταν Εβραίος.
Πράγματι, η γιαγιά του Szegedi ήταν εβραία και αυτό σύμφωνα με τον εβραϊκό νόμο καθιστά και τον ίδιο εβραίο.
Το διαζύγιο του με το Jobbik δεν οφείλεται μόνο στην αποκάλυψη των εβραϊκών του καταβολών αλλά κυρίως στο ότι ο Szegedi επιχείρησε να δωροδοκήσει αυτόν που ανακάλυψε τις εβραϊκές του καταβολές.
Το 2010 ο Zoltan Ambrus, καταδικασμένος κατά το παρελθόν για κατοχή όπλων και εκρηκτικών, προσεγγίζει τον Szegedi με ενδείξεις για τις εβραϊκές του καταβολές. Ο Ambrus μαγνητοφωνεί τον Szegedi να επιχειρεί να τον δωροδοκήσει με χρήματα και θέση στη γραφειοκρατία της ΕΕ αλλά ο Ambrus δεν ενδίδει: ο στόχος του Ambrus δεν είναι το προσωπικό όφελος αλλά είναι πολιτικός.
Για δύο χρόνια ο Szegedi θα καταφέρει να συντηρήσει το «ακροδεξιό» του ψέμα και να ταΐζει με αυτό τους ψηφοφόρους του και τους συμπολιτευτές του.
Όταν κάτω από την πίεση των αποκαλύψεων το 2012 ο Szegedi θα αναγκαστεί να παραδεχτεί την καταγωγή του, δεν θα γυρίσει στο Jobbik την έδρα του στο ευρωκοινοβούλιο και θα επανεφεύρει την ταυτότητα του ως αναγεννημένος εβραίος:
Θα περιτομηθεί, θα πάρει το όνομα David, θα αρχίσει να πηγαίνει τακτικά στις συναγωγές, θα δώσει διαλέξεις στα σχολεία για το ολοκαύτωμα και για να μην ξεχνάει το «ακροδεξιό» παρελθόν του θα το κάψει: θα αγοράσει χιλιάδες από τα αντίτυπα του «αντισημιτικού» βιβλίου του «Πιστεύω στην Ανάσταση της Ουγγαρίας» και θα τα κάνει στάχτη και μπούρμπερη.
Τα δυτικά μήντια δέχονται τη μεταστροφή του με ανοιχτές αγκάλες: Το άρθρο του Associated Press του 2014 με κεντρικό θέμα τον ίδιο τιτλοφορείται «Πρώην Ούγγρος δεξιιστής έχει πνευματικό ξύπνημα» (συγχωρέστε μου το αδόκιμο της μετάφρασης).
Ο ρατσιμός, ο ναζισμός, ο αντισημιτισμός μπορεί να εμφορεί τους πάντες: Εβραίους, Έλληνες, Αυστρολοπίθηκους, Γερμανούς, μακάκους και κάθε λογής «ανώτερο» δίποδο. Η μισαλλοδοξία είναι ένα χρήσιμο πολιτικό εργαλείο. Το ίδιο και ο αντιρατσισμός, όταν δημιουργεί τις δικές του προκαταλήψεις επιλεκτικά ενάντια σε ομάδες πληθυσμών αφήνοντας άλλες ρατσιστικές προκαταλήψεις απολύτως στο απυρόβλητο.
Η εκμετάλλευση του ανθρώπου από άνθρωπο δεν είναι ίδιον κάποιας φυλής. Η διαφορά είναι στο ότι κάποιοι πολιτισμοί την έχουν θεσμοθετήσει, όπως συνέβαινε παλαιότερα με τη δουλεία ή όπως συμβαίνει ακόμη και σήμερα με τη γυναίκα στο Ισλάμ και κάποιοι άλλοι την έχουν ποινικοποιήσει - θεωρητικά τουλάχιστον.
Ο Szegedi δεν είναι ο μόνος εθνικιστής που εκ των υστέρων αποκαλύφτηκε ότι είναι Εβραίος.
Μετά τους αλλεπάλληλους διωγμούς των εβραίων στην Ευρώπη, πολλές Εβραϊκές οικογένειες επέλεξαν να κρατήσουν την «φυλετική» τους ταυτότητα μυστική για να αποφύγουν παρόμοιους διωγμούς στο μέλλον.
Το ζήτημα δεν είναι η καταγωγή κάποιου και το τι διαλέγει να κάνει με αυτήν, το αν θα τη διαλαλεί ή θα την κρατά μυστική.
Το θέμα είναι το οξύμωρο που προκύπτει όταν κάποιος γνωρίζει την καταγωγή του και χτίζει καριέρα πουλώντας ψέμα. Αυτό νομίζουμε ότι έχει συμβεί στην περίπτωση του υπερεθνικιστή Vladimir Zhirinovsky, ενός μισογύνη αντισημίτη και καθηγητή της πολιτικής αλητείας, συνιδρυτή του κόμματος φιλελεύθερου δημοκρατικού κόμματος LDPR της Ρωσίας που ούτε ελεύθερο ούτε δημοκρατικό είναι και που οι κακές γλώσσες το θέλουν να έχει ιδρυθεί ως βιτρίνα του παλιοκομμουνιστικού αυταρχισμού και ως παιδάκι της KGB.
Ο Καρατσαφύρερ της Ρωσίας (η σύγκριση αδικεί τον Καρατζαφέρη- ακόμη και αυτός είναι πιο κόσμιος από τον Zhirinovsky), παρότι το 1996 έστελνε το δικό του ξεκάθαρα αντισημιτικό μήνυμα στον τότε υποψήφιο για το προεδρικό χρίσμα Pat Buchanan πως «οι δύο χώρες (ΗΠΑ και Ρωσία) βρίσκονται από κατοχή»… «και για να επιβιώσουν .. θα πρέπει να απελάσουν αυτή την μικρή αλλά ταραχοποιό φυλή (τους εβραίους)», το 2001 αναγκάστηκε μετά από εύλογες συνεχείς δημοσιογραφικές πιέσεις να αποκαλύψει πως ο πατέρας του ήταν εβραίος.
Παρότι ο πατέρας του εγκατέλειψε τη Ρωσίδα μάνα του το 1949 και πήγε στο Ισραήλ για να χτίσει νέα ζωή και οικογένεια, οι εβραϊκές καταβολές του Zhirinovsky δεν μπορούσαν να παραμείνουν κρυφές για πάντα, καθώς ο παππούς του είχε το μεγαλύτερο υλοτομείο της περιοχής του και ηγούνταν της εβραϊκής κοινότητας της.
Κλείνοντας το άρθρο μας, θα κάναμε μεγάλη αδικία αν δεν αναφερόμασταν σε μια ακόμη πολιτικό που ανακάλυψε όψιμα τις εβραϊκές της καταβολές, την Madeleine Albright, την πρώην Γραμματέα του Κράτους, τη γυναίκα που «έπεισε τις ΗΠΑ να κάνουν τη Γιουγκοσλαβία οικόπεδο», τη γυναίκα που ο εβραίος πατέρας της ήταν καθηγητής και της επιγόνου της Albright, της Condoliza Rice.
Σε όλο το πρώην ανατολικό μπλοκ έγιναν τα ίδια από μια μικρή ομάδα παιχτών με ισχυρότατα δίκτυα. Με διάλυση ή όχι των χωρών, σχεδόν όλες τους γίναν οικόπεδα για να αγοραστούν μπιρ παρά από μεσάζοντες του διεθνούς κεφαλαίου που γίναν με τη σειρά τους δισεκατομμυριούχοι και σημαντικοί ρυθμιστές και της πολιτικής ζωής της υπό διάλυση χώρας τους .
Από την εμπειρία του ανατολικού μπλοκ δε μάθαμε τίποτε καθώς παρόμοιες πρακτικές εφαρμόζονται πλέον σε μικρότερη προς το παρόν κλίμακα και στον ευρωπαϊκό νότο.
Η Albright φαίνεται να ανήκει σε αυτό το δίκτυο του διεθνούς κεφαλαίου: Το 2007 η ίδια και το hedge Fund της, το Albright Capital Markets θα συνεργαστεί με τα hedge funds του George Soros και του Jacob Rothschild για να πρωταγωνιστήσουν στην κινητή τηλεφωνία στην Αφρική.
Το 2012 η Albright θα επιδιώξει να εξαργυρώσει τη χάρη που έκανε στο Κόσοβο κατά τον πόλεμο του με τη Σερβία, επιδιώκοντας να αγοράσει την κρατική τηλεφωνική και ταχυδρομική εταιρεία του Κοσόβου.
Καταλαβαίνω πολύ καλά πως αυτό το άρθρο, παρότι δεν περιέχει ούτε μισή ανακρίβεια, θα φουντώσει τη συνομωσιοπαράνοια πολλών εμμονικών Ελλήνων που διαπρέπουν τυφλά στον αντισημιτισμό και βλέπουν εβραίους ακόμη και πίσω από το σκύλο που κατούρησε το λάστιχο του αυτοκινήτου τους. Μια χούφτα διεθνώς δικτυωμένων διαπλεκόμενων δεν μπορεί να αποτελεί ανάθεμα για ολόκληρους πληθυσμούς. Άλλωστε παρόμοια φαινόμενα και ολιγάρχες έχουμε άφθονα και στην Ελλάδα. Ντόπιους και ελληνότατους παρότι ο αντισημιτικός μύθους τους θέλει όλους τους κρυφοεβραίους, μην τυχόν και προσβάλουμε την "αψεγάδιαστη" και "αξιοζήλευτη" ελληνικότητά μας.
Οι Έλληνες και οι Άραβες ανταγωνίζονται στον αντισημιτισμό, παρότι οι πιο διαδομένες θρησκείες τους έχουν την Παλαιά Διαθήκη, τη φυλετική ιστορία των Σημιτών, ως θεμελιώδες θρησκευτικό τους βιβλίο.
Βάζουν τις φυλές πάνω από το κέρδος όταν το μεγάλο κεφάλαιο βάζει το κέρδος πάνω από τις φυλές.
Ο αντισημιτισμός είναι απαράδεκτος. Κρίνει τους ανθρώπους με βάση την καταγωγή τους αντί να τους κρίνει με βάση τις ιδέες και κυρίως τις πράξεις τους. Αυτό το κάνει ο αντιρατσισμός και η αστυνομία σκέψης του που επιλεκτικά κατακρίνει τον εγχώριο ρατσισμό και ποτέ τον εισαγόμενο λες και οι μετανάστες έχουν κάθε δικαίωμα να διατηρούν μισαλλόδοξες αντιλήψεις.
Η ελληνική εκδοχή του αντισημιτικός μύθου θέλει τους εβραίους να είναι προνομιακά οι χειρότεροι εχθροί των Ελλήνων. Μα η ιστορία μας λέει ότι οι ελληνικές ελίτ είναι ο χειρότερος εχθρός τους. Αυτοί που συνεργάστηκαν με τον εκάστοτε επικυρίαρχο, οι επιστάτες των Οθωμανών, των Βαυαρών, των Βρετανών, των Ναζί, των Αμερικάνων και εσχάτως ξανά των Γερμανών για να αποκτήσουν αμύθητα πλούτη και εξουσία πάνω μας. Και συνεχίζουν να μας θυσιάζουν για να κρατήσουν τα κεκτημένα τους και να τα αυγατίσουν όπως πάντα κάναν.
Όχι κύριοι. Το έθνος που καταδίκασε το ήθος έχει την αήθεια να καταδικάζει στο φαντασιακό του άλλα έθνη καθόλου περισσότερο αήθη από το ίδιο.
Όσο για την άνοδο του ρατσισμού και του φασισμού στην Ευρώπη και τους λοιπούς αριστερίστικους προπαγανδισμούς που λίγη βάση έχουν, οι αιτίες, οι πραγματικές αιτίες είναι πολύ απλές: Οι πληθυσμού προσπαθούν να διατηρήσουν την ποιότητά ζωής τους και δεν δέχονται πλέον τη σοφία των ιερατείων της οικονομοκρατίας. Για αυτό νοσταλγούν το κράτος αντί για τα πολυεθνικά μορφώματα ως εγγυητή της ποιότητας ζωής του και ως υπόλογο στη βούληση του εκλογικού σώματος και επομένως ανακλητού σε επίπεδο πολιτικής ηγεσίας.
Προτιμούν με άλλα λόγια ηγεσίες υπόλογες από ηγεσίες πέραν κάθε δυνατότητας εποπτείας και ελέγχου.
Και αυτό είναι όλο. Τόσο σεβαστό και τόσο απλό. Το που θα οδηγήσει αυτή η οχυρωμάτωση σε κυρίαρχα σχήματα του παρελθόντος, αυτό είναι ένα άλλο θέμα.

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com 7/7/2014

Read More »