Χωρίς Ανάσα: Επικαιροποιημένο. Απόσπασμα για τα πανδημικά σενάρια

 

Επιστροφή στο μέλλον.

 

Τον Οκτώβρη του 2019, ο διάολος έσπασε το ποδάρι του: Και αυτό το κρούσμα κακοδαιμονίας, ονομάστηκε EVENT 201. Φαντάζομαι, ότι ο διάολος πρέπει να έχει σπάσει το ποδάρι του άλλες 200 φορές στην ιστορία της ανθρωπότητας, αλλά αυτό το νούμερο είναι δύσκολο αν όχι αδύνατο να επιβεβαιωθεί εργαστηριακά.

 

Τι ήταν λοιπόν το EVENT 201;

 

Προτού όμως δούμε ποια είναι η 201^η φορά που έσπασε ο διάολος το ποδάρι του, ας δούμε τις δύο προηγούμενες.

 

Από το ξέσπασμα του πρώτου SARS το 2002, κι αργότερα, του MERS, οι κορωνοϊοί, από ιοί του κοινού κρυολογήματος, αναβαθμίστηκαν σε πιθανούς πανδημικούς κινδύνους, σε μια σειρά σεναρίων και προσομοιώσεων που θα δελέαζαν ακόμη και τον πιο προσγειωμένο άνθρωπο να αναρωτηθεί μήπως όλα ήταν προσχεδιασμένα. Βέβαια για αυτόν τον λόγο ακριβώς σχεδιάζονται τα σενάρια: Για να είναι διαθέσιμα στα χέρια των ιθυνόντων, ώστε να υλοποιηθούν όταν οι συνθήκες ευνοούν κάτι τέτοιο.

 

Από τα πιο εντυπωσιακά πανδημικά σενάρια, ήταν αυτό που ανέπτυξε το ίδρυμα Rockfeller το 2010.[1]

 

Ένα από τα αφηγήματά του, προβλέπει το Βήμα Κλειδώματος (Lock Step), μετά από μια μεγάλη πανδημία στο κοντινό μέλλον.  Αυτά που περιγράφονται είναι ανατριχιαστικά κοντά στην πραγματικότητα που ζούμε εδώ και δύο χρόνια.

 

«Η διεθνής κινητικότητα, τόσο ανθρώπων όσο και αγαθών, στρίγκλισαν καθώς σταματούσαν, παραλύοντας βιομηχανίες όπως ο τουρισμός και διακόπτοντας τις παγκόσμιες εφοδιαστικές αλυσίδες. Ακόμη και τοπικά, μαγαζιά και γραφεία που κανονικά έσφυζαν από ζωή, μέναν για μήνες άδεια, στερημένα από υπαλλήλους και πελάτες… Η αρχική πολιτική των ΗΠΑ της «ισχυρής αποθάρρυνσης» των πολιτών από το να πετάν, αποδείχτηκε θανάσιμη στην επιείκεια της, επιταχύνοντας την εξάπλωση του ιού, όχι μόνο μέσα στις ΗΠΑ, αλλά και πέρα από τα σύνορα. Όμως, λίγες χώρες τα πήγαν καλύτερα- και πιο συγκεκριμένα, η Κίνα. Η γρήγορη εφαρμογή και επιβολή υποχρεωτικής καραντίνας της κινεζικής κυβέρνησης για όλους τους πολίτες, όπως και το στιγμιαίο και σχεδόν ερμητικό σφράγισμα των συνόρων, έσωσε εκατομμύρια ζωές, σταματώντας την διασπορά του ιού πολύ νωρίτερα από άλλες χώρες και επιτρέποντας μια πιο γρήγορη μεταπανδημική ανάκαμψη…».

Σε αυτό το σημείο, αξίζει να κάνουμε μια μικρή παρένθεση και να θυμηθούμε την αποκαλυπτική συνέντευξη του Neil Ferguson, τον Δεκέμβριο του 2020: «…Νομίζω ότι η αίσθηση των ανθρώπων για το τι ήταν εφικτό όσον αφορά τον ΕΛΕΓΧΟ, άλλαξε δραματικά ανάμεσα στον Ιανουάριο και τον Μάρτη (του 2020).... (Η Κίνα) είναι ένα κομμουνιστικό μονοκομματικό κράτος. Δεν θα μπορούσαμε να την βγάλουμε καθαρή με κάτι τέτοιο στην Ευρώπη, αυτό είπαμε. Και μετά, η Ιταλία, το 'κανε. Και συνειδητοποιήσαμε: Ότι μπορούμε (κι εμείς να το κάνουμε)…»[2]

Και κλείνοντας την παρένθεση, επιστρέφουμε στο σενάριο του Rockfeller για το μέλλον το οποίο ζούμε.

«Η κινέζικη κυβέρνηση, δεν ήταν η μόνη που πήρε ακραία μέτρα για να προστατέψει τους πολίτες της από τον κίνδυνο και την έκθεση. Κατά την διάρκεια της πανδημίας, εθνικοί ηγέτες σε όλο τον κόσμο, κάναν επίδειξη δύναμης της εξουσίας τους και επέβαλαν αεροστεγείς κανόνες και περιορισμούς, από την υποχρεωτική χρήση μασκών μέχρι ελέγχους θερμοκρασίας σώματος… Ακόμη κι όταν η πανδημία έσβησε, αυτός ο πιο απολυταρχικός έλεγχος και επιτήρηση των πολιτών και των δραστηριοτήτων τους επέμεινε, ακόμη κι εντάθηκε. Προκειμένου να προστατέψουν τον εαυτό τους από την εξάπλωση αυξημένων παγκοσμίων προβλημάτων –από πανδημίες και διεθνή τρομοκρατία μέχρι περιβαλλοντικές κρίσεις και αυξανόμενη φτώχεια- ηγέτες σε όλο τον κόσμο γράπωσαν ακόμη πιο σφιχτά την εξουσία. Στην αρχή, η ιδέα ενός πιο ελεγχόμενου κόσμου, κέρδισε ευρεία αποδοχή και έγκριση. Οι πολίτες πρόθυμα παρέδωσαν μέρος της κυριαρχίας τους –και της ιδιωτικότητάς τους- σε πιο πατερναλιστικά καθεστώτα με αντάλλαγμα μεγαλύτερη ασφάλεια και σταθερότητα. Οι πολίτες ήταν πιο ανεκτικοί, ακόμη και πρόθυμοι για από τα πάνω προς τα κάτω κατεύθυνση και επιτήρηση. Στις ανεπτυγμένες χώρες, αυτή η αυξημένη επιτήρηση πήρε πολλές μορφές: Βιομετρικές ταυτότητες…  Αλλά η περισσότερο αυταρχική ηγεσία λειτούργησε λιγότερο καλά –και σε κάποιες περιπτώσεις τραγικά- σε χώρες που διοικούνταν από ανεύθυνες ελίτ που χρησιμοποίησαν την αυξημένη τους εξουσία για να επιδιώξουν τα δικά τους συμφέροντα εις βάρος των πολιτών.»

 

To 2017, το John Hopkins θα αναπτύξει το δικό του σενάριο για μια πανδημία κορονοϊού «στο όχι και τόσο μακρινό μέλλον».

 

Στο σενάριο αυτό, την πανδημία την προκαλεί ένας κορονοϊός ο οποίος ονομάστηκε SPARS/SPARS-Cov:

«Στο ξεκίνημα του ξεσπάσματος SPARS, η κατανόηση των γιατρών για την ασθένεια, προερχόταν από εξαιρετικά σοβαρά περιστατικά που οδηγούσαν σε πνευμονία ή υποξία που απαιτούσαν νοσηλεία… Ως αποτέλεσμα, οι αρχικές εκτιμήσεις ήταν διογκωμένες… Το CDC ανέφερε μια αρχική εκτίμηση θνητότητας του SPARS του 4,7% ενώ ο ΠΟΥ ανέφερε θνητότητα 14% και για όσους ήταν πάνω από τα 64, θνητότητα πάνω από 50%. Αργότερα, δεδομένα που περιείχαν πιο ακριβείς εκτιμήσεις ήπιων SPARS περιστατικών, υπέδειξαν θνητότητα μόνο 0,6%.»

 

Το John Hopkins, γνώριζε τον κίνδυνο της υπερεκτίμησης της θνητότητας από τους γιατρούς, γιατί αυτό είχε συμβεί και κατά το παρελθόν, όπως πχ στη γρίπη των χοίρων. Οι ειδικοί που έκαναν τις υπερεκτιμήσεις στην αρχή της πραγματικής πανδημίας, δεν τον γνώριζαν; Αλλά ας συνεχίσουμε με το σενάριο.

 

«Ο ιός είχε μια εκτεταμένη περίοδο επώασης, εφτά με δέκα μέρες… Έτσι, μολυσμένα άτομα μπορούσαν να μεταδώσουν τον ιό για περίπου μια βδομάδα προτού εμφανίσουν συμπτώματα…»

 

«Οι προσπάθειες του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, προώθησαν παρεμβάσεις που αρχικά είχαν σχεδιαστεί για την γρίπη και παρόμοια παθογόνα του αναπνευστικού, όπως ατομική υγιεινή, κοινωνική αποστασιοποίηση, απομόνωση των ύποπτων περιστατικών, αλλά όλες τους ήταν λιγότερο αποτελεσματικές έναντι του SPARS…»

 

«Δόθηκε προστασία έναντι σε νομικές ευθύνες στην Cynbio και σε μελλοντικούς παρόχους εμβολίων, στην περίπτωση παρενεργειών των χρηστών…»

 

«… Ενώ οι αρχικές ελπίδες ήταν ότι το Kalocivir, εκτός από το να θεραπεύει την νόσο, θα απέτρεπε ή θα μείωνε την μετάδοση, αυτό δεν ίσχυε…»

 

«… Οι ειδικοί το ΠΟΥ αναμένουν πως μελλοντικά ξεσπάσματα θα συνεχίσουν να αναδύονται, εκτός και αν οι χώρες διατηρήσουν εκτεταμένη εμβολιαστική κάλυψη…»[3]

 

Υπήρχαν λοιπόν σενάρια που γίναν αυτοεκπληρούμενες προφητείες, καθώς κάποια από αυτά, όχι μόνο πέσαν αρκετά μέσα στις προβλέψεις τους, αλλά το σημαντικότερο, ακολουθήθηκαν και υλοποιήθηκαν.

 

Το πιο πρόσφατο από αυτά, ήταν το EVENT 201, που διοργανώθηκε πολύ κοντά στο ξέσπασμα της πανδημίας, αυξάνοντας την καχυποψία κάποιων.

Τι ήταν λοιπόν το EVENT 201;

Τίποτε παραπάνω από μια άσκηση επί χάρτου μιας προσομοίωσης πανδημίας από κάποιον κορονοϊό, γενικά και αόριστα, που διοργανώθηκε από το πανεπιστήμιο Johns Hopkins, το ίδρυμα Bill and Melinda Gates και το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ.

Οι συμπτώσεις, φυσικά, ονομάζονται έτσι γιατί σπανίως είναι αιτιώδεις, αν και ο Karl Young θα μας κουνούσε το δάχτυλο και θα μας μιλούσε για τις ευφυείς συμπτώσεις.

Δεν είναι κάποια σύμπτωση, όμως, ασχέτως από το πόσο ευφυές είναι, το ότι ο συνιδρυτής της Microsoft και δισεκατομμυριούχους Bill Gates, επενδύει εδώ και χρόνια, δισεκατομμύρια σε «ευγενείς σκοπούς» κι ανάμεσα σε αυτούς, σε ζητήματα παγκόσμιας δημόσιας υγείας, με ιδιαίτερη εστίαση στον Τρίτο Κόσμο.

Η εμπλοκή του Gates με την προώθηση της χρήσης των εμβολίων βγάζει μάτι: GAVI είναι η συντομογραφία για την Global Vaccine Alliance που ο Gates ίδρυσε το 2000.

Και, επίσης, γκαβοί πρέπει να είναι όσοι δεν βλέπουν ότι αρκετοί από αυτούς που πρωτοστάτησαν σε αυτήν και σε προηγούμενες πανδημίες, βρέθηκαν στην GAVI και στα διοικητικά συμβούλια άλλων οργανισμών του Gates.

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, 13/1/2022. 

---

[1] https://www.nommeraadio.ee/meedia/pdf/RRS/Rockefeller%20Foundation.pdf

[2] https://unherd.com/thepost/neil-ferguson-interview-china-changed-what-was-possible/?fbclid=IwAR2SbiXRori5x6MxuW6Xb85QIPGqy-JKtCrB5iHefdv5I6QSbDa68ELQifY

[3] https://jhsphcenterforhealthsecurity.s3.amazonaws.com/spars-pandemic-scenario.pdf

Read More »

Στην πατρίδα του Νόλε Τσόκοβιτς.

Καταρχάς, την αλληλεγγύη μας στον Νόλε Τσόκοβιτς, που κρατήθηκε από την εξέχουσα φασιστική Αυστραλιανή κυβέρνηση ωσάν να ήταν εγκληματίας. Δεν ξεχνάμε επίσης τον Julian Assange, του οποίου η μακροχρόνια κράτηση του έχει ήδη καταστρέψει την προσωπικότητα. Όπως είχα πει πριν την πανδημία, αν δεν προστατεύσουμε τον Julian, θα έχουμε σειρά κι εμείς, όπερ και εγένετο.

Ο Νόλε έχει κάνει δωρεές εκατομμυρίων για την αντιμετώπιση της πανδημίας. Ο Ευαγγελάτος που τον χαρακτηρίζει δημοσίως ως ψεκασμένο, φαντάζομαι πως όχι. Αντίθετα, το κανάλι του έχει λάβει εκατομμύρια για την εκστρατεία υπέρ των καταστροφικών πολιτικών της αντιμετώπισης της πανδημίας.

Χθες λοιπόν, ο Ευαγγελάτος, φουντωτός καμαρωτός, δήλωσε περιχαρής στο δελτίο του πως η Σερβία είχε την προηγούμενη μέρα 70.000 καταγραφές θετικών περιστατικών. Αργότερα στο ίδιο, δελτίο, πετσόκοψε το νούμερο κατά δέκα φορές, φέρνοντας το στα πραγματικά του μεγέθη.

Ας δούμε λοιπόν τι πραγματικά συμβαίνει στην Σερβία.

Η Σερβία έχει κάτω του 40% του πληθυσμού της εμβολιασμένο με δύο δόσεις.

Θα περιμέναμε λοιπόν, η Σερβία να ανήκει στην κατηγορία των χωρών του πρώην ανατολικού μπλοκ με χαμηλά επίπεδα εμβολιασμού και πολύ υψηλή θνησιμότητα Covid ανά εκατομμύριο πληθυσμού.

Στη Σερβία, μέτρα έχουν παρθεί, αλλά δεν υπάρχει αστυνομοκρατία και τρομοκρατία για να επιβληθούν. Έχουν μέτρα και είναι σαν να μην έχουν, κάτι που κάποιος που ηλιθιωδώς επιμένει να ακολουθεί το επίσημο αφήγημα μετά από 2 καταστροφικά χρόνια και έχει πάθει Αλτσχάιμερ ως προς την λέξη Σουηδία, θα περίμενε να επιδεινώσει ακόμη περισσότερο την κατάσταση της κυρίως ανεμβολίαστης και ανορθολογικής χώρας.

Για να συγκρίνουμε λοιπόν την κατάσταση στην γειτονική μας χώρα, με την οποία ως προς τις συνθήκες και τις συνήθειες, δεν διαφέρουμε δραματικά, με την χώρα μας.

Πάμε λοιπόν: Η Σερβία έχει τα 7/10 του πληθυσμού μας. Έχει καταγράψει 1.320.000 θετικούς κι εμείς 1.420.000. Που σημαίνει ότι κατ’ αναλογία πληθυσμού, είτε καταγράφει καλύτερα, είτε έχει προχωρήσει περισσότερο στην πανδημία από εμάς, είτε και τα δύο σε κάποιο βαθμό.

Τι έχουμε λοιπόν μέχρι τώρα; Μικρότερο πληθυσμό, ίδια περίπου καταγεγραμμένα θετικά, τους μισούς περίπου εμβολιασμούς και την στην ουσία, απουσία μέτρων.

Όλα αυτά, για τους οπαδούς του αφηγήματος, σημαίνουν απόλυτη καταστροφή.

Oh well, surprise, surprise.

Ελλάδα: 21.200 θάνατοι.

Αν βγάζαμε συμπεράσματα μόνο από την σύγκριση των καταγεγραμμένων περιστατικών, θα περιμέναμε να χουμε στην Σερβία πολύ περισσότερους θανάτους από την Ελλάδα, δεδομένων των παραμέτρων που προαναφέραμε. Οι θάνατοι είναι όμως εκεί, μόλις 13.000.

Υπάρχουν ενδείξεις, ότι οι σερβικές αρχές κλέβαν συστηματικά στο ζύγι των θανάτων, αναφέροντας μόλις το 1/3 ή ακόμη και το ¼ των θανάτων, αν και σε αυτή την κατηγορία κάποιος θα μπορούσε βάσιμα να αντιπαραθέσει ότι πολλές χώρες συστηματικά κλέβουν θανάτους από όλες τις αιτίες και τις φορτώνουν στον Covid απλά και μόνο με ένα θετικό τεστ, χωρίς να κάνουν διαφοροδιάγνωση.

Ας κοιτάξουμε λοιπόν σε κάποια άλλη παράμετρο: την υπερβάλλουσα θνητότητα των δύο χωρών: Η Σερβία είχε υπερβάλλουσα θνητότητα αυξημένη κατά 12.5% το 2020, κοντά περίπου τον ευρωπαϊκό μέσο όρο. Η Ελλάδα είχε περίπου την μισή αύξηση, 6.5%. Τους δέκα πρώτους μήνες του 2021, η αύξηση της  υπερβάλλουσας είναι απαράδεκτα υψηλή και για τις δύο χώρες, αγγίζοντας το 25%.

Το Δέλτα κύμα όμως στη Σερβία, αποκλιμακώνεται από τις αρχές Νοέμβρη του 2021, αθροίζοντας άλλους 3000 θανάτους με Covid μέχρι το τέλος του έτους, ενώ στην Ελλάδα μια μικρή κάμψη παρατηρείται από τις 18 Δεκέμβρη και μετά, αθροίζοντας κι άλλους 5000 θανάτους με Covid κατά την ίδια περίοδο.

Πως γίνεται λοιπόν μια χώρα που παίρνει από τα πιο αυστηρά και χρόνια μέτρα και έχει διπλάσιους εμβολιασμούς, να τα πηγαίνει ελαφρώς χειρότερα από μια χώρα που μέτρα πήρε ουσιαστικά μόνο στο πρώτο κύμα και έχει τους μισούς περίπου εμβολιασμούς;

Το προφανές της καταστροφικότητας των μέτρων και της μετατροπής του συστήματος δημόσιας σε μονοθεματικό, είναι μία παράμετρος που δεν χρειάζεται περαιτέρω σχολιασμό.

Όσους θανάτους απέτρεψε η Ελλάδα με τον εμβολιασμό, ίσως άλλους τόσους, μπορεί και περισσότερους, προσέθεσε λόγω του αίσχους της δημόσιας υγείας, κυρίως στην περιφέρεια, όπως επιβεβαίωσε εμμέσως πλην σαφώς και η μελέτη Λύτρα-Τσιόδρα για τα ποσοστά επιβίωσης στις ελληνικές ΜΕΘ.

Ένα μεγάλο κλάσμα των θανάτων, οφείλονται στην άθλια κατάσταση του συστήματος υγείας, κυρίως στην περιφέρεια, όπου και έχουμε ΜΕΘ με 100% θνητότητα. Όσο περίπου και στα σφαγεία.

Η Ελλάδα λοιπόν, όχι απλά δεν ενίσχυσε το σύστημα δημόσιας υγείας, αλλά έφτιαξε μαϊμού ΜΕΘ τις οποίες και ξήλωσε, ανέστειλε την εργασία 7.000 υγειονομικών τους οποίους απειλεί και με απόλυση και μείωσε και τα δύο πανδημικά χρόνια τον προϋπολογισμό για την υγεία. Το ΑΕΠ της, παρά την ανάκαμψη του 2021, έπεσε συνολικά για το 2020-2021 κατά 2% και ο λόγος χρέους/ΑΕΠ, ανέβηκε κατά 30%, φτάνοντας στο αστρονομικό 206%, ο δεύτερος μεγαλύτερος στον πλανήτη.

H Σερβία σήκωσε 3 ή 4 καινούρια νοσοκομεία αποκλειστικά Covid, με συνολικές ΜΕΘ σε αυτά περισσότερες από τις πραγματικές ΜΕΘ όλης της Ελλάδας, νοσοκομεία τα οποία θα μείνουν και μετά την πανδημία, ενισχύοντας έτσι μόνιμα της υποδομές της. Καινούρια νοσοκομεία αποκλειστικά COVID, σημαίνουν περισσότερη εξειδίκευση, περισσότερη εμπειρία που αποκτάται στην αντιμετώπιση Covid, κανένα κίνδυνο να μετατραπεί η Covid ενδονοσοκομειακή λοίμωξη για τους ασθενείς, και μηδενικό πρότερο φορτίο άλλων ενδονοσοκομειακών. Με λίγα λόγια: ΛΙΓΟΤΕΡΟΥΣ ΘΑΝΑΤΟΥΣ.

Με ΑΕΠ περίπου το ¼ της Ελλάδας, Η ΣΕΡΒΊΑ επένδυσε περισσότερο από ένα δις σε υποδομές στο σύστημα δημόσιας υγείας την προηγούμενη διετία, με το ΑΕΠ της να ανεβαίνει στη διετία συνολικά κατά 6% και με τον λόγο χρέους της/προς ΑΕΠ να ανεβαίνει 7%.

Η απόπειρα καθολικού εμβολιασμού και μόνο, δεν επιφέρει μόνιμα οφέλη στο σύστημα δημόσιας υγείας. Αντίθετα, αφήνει μια παρακαταθήκη τυχόν χρόνιων παρενεργειών που σε συνδυασμό με τα προβλήματα υγείας που δημιούργησαν τα μέτρα του περιορισμού της ανθρωπότητας δεν προοιωνίζουν τίποτε το καλό για το μέλλον της δημόσιας υγείας στην Ελλάδα, που ήταν και άλλωστε και το σκοπούμενο.

Η Σερβία μπήκε στο Όμικρον κύμα της με κάποια καθυστέρηση σε σχέση με την χώρα μας. Ενδεχομένης της υποαναφοράς θανάτων με Covid στη Σερβία και της υπερκαταγραφής στην Ελλάδα, δεν θα βιαστούμε να βγάλουμε συμπεράσματα για την έκβαση του κύματος 0 στις δύο χώρες και να απαντήσουμε στο ερώτημα τι είναι πιο αποτελεσματικό στην αποτροπή θανάτων με Covid, αν και κάτι τέτοιο δεν αποτελεί επ’ ουδενί εκβιαστικό δίλλημα.

Η απάντηση αυτή, θα δοθεί από τις υπερβάλλουσες θνητότητες του 2022, εκτός κι αν οι καμπύλες των θανάτων στη Σερβία αρχίζουν να τρελαίνονται από την μαζικότητα της Όμικρον, στην περίπτωση που η ηπιότητα της Ο, αφορά κυρίως τους εμβολιασμένους, κάτι το οποίο προσωπικά το θεωρώ πολύ αμφίβολο, χωρίς να μπορώ προς το παρόν να το αποκλείσω. Την επόμενη βδομάδα, θα έχουμε κάποια απάντηση για αυτό, από τα δεδομένα του Οχάιο.  

Οψόμεθα.  

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, 7/1/2022

Read More »

Φλορόνα και Δελτόμικρον

Φλορόνα και Δελτόμικρον. Έλα μπαναγίτσαμ, τι είναι πάλι ετούτα. Τι κακό μας βρήκε πάλι; 

Ας ξεκινήσουμε με το τι κοινό έχουν. Είναι λέξεις που εξάπτουν την φαντασία. Κι είναι παράγωγα της ροπής της δημοσιογραφικής αργκό και ασχετοσύνης προς νεολογισμούς που επιδιώκουν να συμπυκνώνουν σε μια ανόητη λέξη, περισσότερα από ένα πράγματα, συχνά, αρκετά διαφορετικά μεταξύ τους. Παραδείγματα είναι τα Grexit, Brexit, Lgbt.   

Με άλλα λόγια Βου και Α, ΒΑ, Μου και Α ΜΑ, ΜΑ και ΜΑ, ΜΑΜΑ. Δέλτα και Όμικρον, δελτόμικρον.

Τόσο απλά. Τα μήντια σας μαθαίνουν λεξούλες ωσάν να ήσταν νήπια. Άλλωστε η βρεφοποίηση ήταν επιδίωξη σε κάθε επιχείρηση πλύσης εγκεφάλου από την εποχή του MK Ultra. Δεν είναι υποχρεωτικό να ξέρετε τι ήταν αυτό, αλλά αν χρησιμοποιούσαν Ultrex για την πλύση εγκεφάλου, το πρόγραμμα θα λεγόταν ΜΚ Ultrex.

Κομίζουν κάτι καινούριο αυτές οι καινούριες λέξεις; Η Δελτόμικρον ή Ντέλμικρον και η Φλουρόνα ή Φλορόνα, πέρα από ότι μας έχουν κάνει τόσο φλώρους που φοβόμαστε πλέον ακόμη και άγνωστες λέξεις μόνο και μόνο επειδή μας είναι άγνωστες, σημαίνουν κάτι;

Ας ξεκινήσουμε από αυτό λοιπόν: Δεν πρόκειται για νέους, υβριδικούς ιούς. Αν έχεις μια γάτα κι ένα ψάρι στο ίδιο σπίτι, δεν σημαίνει ότι έχεις ένα γατόψαρο, αν και αυτό δεν αποκλείεται για τους ιούς. Και αν η γάτα φάει το ψάρι, πάλι δεν θα έχεις ένα γατόψαρο, ακόμη κι αν η ουρά του ψαριού εξέχει ανάμεσα στα δόντια της γάτας. Έτσι λοιπόν, φλουρόνα είναι ένας νεολογισμός που δεν περιγράφει κάτι το καινούριο, ως μηχανισμό τουλάχιστον. Ο νέος κορονοϊός βρέθηκε σε ασθενή στο Ισραήλ να συνυπάρχει με τον ιό της γρίπης. Αυτό είναι όλο κι όλο η φλορόνα. Μπορεί να σημαίνει βιολογικά κάτι ιδαίτερο και σπάνιο αυτό; Μπα. Σε κάθε λοίμωξη από ιό του αναπνευστικού, υπάρχει 13% πιθανότητα να υπάρχει συνλοίμωξη με άλλον ιό του αναπνευστικού. Περσινά ξινά σταφύλια λοιπόν κι όχι κακό φλουρί που μας έλαχε σε κακορίζικη βασιλόπιτα. Αναφέρεται λοιπόν απλά σε ένα μηχανισμό που ενώ έχει καταγραφεί εδώ και δεκαετίες περιγράφεται από τα μήντια ως κάτι το νέο και φαντασμαγορικό και πιθανόν, ΑΠΕΙΛΗΤΙΚΟ. Και τρομακτικό. Περισσότερο κι απ την ουρά του άτυχου και προσφιλούς σας ψαριού, ανάμεσα στα δόντια της λατρεμένης σας γάτας. 

Είναι όμως τόσο τρομερό; Και φοβερό; Η συνύπαρξη δύο ιών του αναπνευστικού στον ίδιο οργανισμό δεν είναι ότι πιο συχνό συμβαίνει, αλλά σπάνιο δεν το λες με τίποτε. Ο κυρίαρχος στον οργανισμό ιός, μπορεί να είναι ανταγωνιστικός απέναντι στον δεύτερο και να τον εμποδίζει ή μπορεί να διευκολύνει την ανάπτυξη του, ανάλογα με το ποιο είναι το ζευγάρι των ιών, σε ποια οικογένεια ανήκουν, περίπου όπως συμβαίνει και με τα παντρεμένα ζευγάρια. Ήδη, έχουμε μια ιδέα για το ποια είναι τα ζευγάρια αυτά ιών που ενισχύουν τον εταίρο τους και ποια τον εμποδίζουν. Οπότε η συνύπαρξη δύο ιών στο ίδιο σώμα, μπορεί να είναι κακό και για τους δύο ιούς, καλό για τον ένα και κακό για τον άλλο, καλό και για τους δυό τους, και αυτή η σχέση είναι που καθορίζει σε κάποιο βαθμό και την έκβαση της συνλοίμωξης. Όπως άλλωστε συμβαίνει και με ένα γάμο. 

Συνλοιμώξεις, όπως και κάποιοι γάμοι συμβαίνουν τυχαία, και τυχόν ανοσοανεπάρκειες στον οργανισμό τις ευνοούν, καθώς αυτός δεν μπορεί να πολεμήσει ούτε μια από τις δύο.

Το ίδιο συμβαίνει και με την συνύπαρξη δύο στελεχών του ίδιου ιού. Γιατί αυτό είναι η φοβερή και τρανή Δελτόμικρον. Σαν να λες ότι επειδή έχεις στην κατάψυξη ένα παγωτό Δέλτα κι ένα Έβγα, έχεις Δελτέβγα. Σε μια εποχή όπου συνυπάρχουν δύο κύματα, σε κάποιους οργανισμούς, κυρίως σε αυτούς που έχουν ανοσοανεπάρκειες, υπάρχει περίπτωση τα δύο στελέχη να συνυπάρχουν και μόνο να εικάζουμε μπορούμε για το ποια είναι ή έκβαση με δύο διαφορετικά στελέχη του κορονοϊού. Όπως εικάζουμε ότι η Όμικρον, προέκυψε από γενετικό ανασυνδυασμό με κάποιο ιό του κρυολογήματος, μάλλον επίσης κορονοϊό, όπου και πήρε ένα μικρό κομματάκι του. Το τελικό αποτέλεσμα ήταν ένας πολύ ηπιότερος ιός.

Έτσι, η Δελτόμικρον που δεν σημαίνει απολύτως τίποτε το καινούργιο ως βιολογικός μηχανισμός, μπορεί να οδηγήσει στην δημιουργία της πραγματικής Δελτόμικρον, δηλαδή ενός νέου στελέχους που θα έχει γονίδια και από την Όμικρον και από την Δέλτα. Βασικά, να οδηγήσει στην δημιουργία ακόμη και περισσότερων του ενός στελεχών, διαφορετικών μεταξύ τους, κάτι το οποίο είναι πιο πιθανό να συμβεί μεταξύ δύο παραλλαγών του ίδιου ιού, όπως η Όμικρον και η Δέλτα, παρά ανάμεσα σε δύο διαφορετικούς ιούς, όπως ο ιός της γρίπης και ο νέος κορονοϊός.  

Έτσι είναι τα βιολογικά φαινόμενα. Δυναμικά.

Οι λέξεις Δελτόμικρον και Φλορόνα, είναι μια βλακεία και μισή και έχουν πολύ λιγότερη βαρύτητα από την λέξη πιτόγυρος ή αστακομακαράδα για πιο εκλεπτυσμένα γούστα που δεν γουστάρουν τζατζίκι στο πουκάμισό τους. Δεν ξέρουμε σε τι νόσο και σε τι έκβασή της θα μπορούσαν να οδηγήσουν. Το πιθανότερο είναι σε τίποτε το φοβερά δραματικό, αλλά τίποτε δεν αποκλείεται. Δεν ξέρουμε που θα οδηγήσουν την πανδημία τέτοια φαινόμενα ή τι συμβολή μπορεί να έχουν σε επόμενες πανδημίες.

Αυτό που ξέρουμε, είναι ότι αυτές οι δύο νέες λεξούλες περιγράφουν κάτι παλιό, ασχέτως αν αφορούν έναν σχετικά καινούριο ιό.

Και ξέρουμε ότι προκάλεσαν τρόμο, καθώς σε αυτές ο κόσμος είδε μια νέα απειλή, είτε αυτή αφορούσε την βιολογία ή την προπαγάνδα και τον ολοκληρωτισμό που οικοδομήθηκε πάνω της, με τους φόβους των δεύτερων να είναι βάσιμοι, αλλά άστοχοι προς αυτές τις δύο λεξιπλασίες της κακιάς ώρας.

Αυτές οι δύο λέξεις, βοήθησαν τους ειδικούς, να κερδίσουν λίγο περισσότερο τηλεοπτικό χρόνο και να φαίνονται παρά τις καταστροφικές παπαριές που ξαμολάνε δύο χρόνια τώρα, ειδήμονες μπροστά στην ασχετοσύνη των δημοσιογράφων από τα ΙΕΚ παρακμή. Επίσης βοήθησαν όλοι αυτοί η επιστημονικά αγράμματοι, μέσω σύντμησης, να εξοικονομήσουμε μερικά γράμματα, μιας και μαζί με τα rapid και τα PCR, ξεμένουμε κι από γράμματα για τις μεταλλάξεις του κορονοϊού. 

Πίστευε και μη, ΕΡΕΥΝΑ.

Αν δε, σκάσει η συνλοίμωξη γρίπης και Covid στην Φλώρινα κι αυτός Φλωρόνα θα λέγεται. Κι αν σκάσει στην Βερόνα, θα λέγεται ούτως ή άλλως Βερόνα.

Να κλείσουμε λοιπόν με μια λέξη, που κάποιοι από εσάς την τρέμετε από παιδιά: Σπανακόριζο. Βάλτε κι ένα μυδοπίλαφο δίπλα να φάμε, γιατί τις γιορτές έμεινα νηστικός με την δουλειά που κάνω, κι αφήστε τις Φλορόνες και τις Δελτόμικρον για τους άσχετους και τους δικούς τους γιδικούς.

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, 2/1/2022

Read More »