Τα παραμάγαζα της Δυτικής Προπαγάνδας

Όταν το μονοπώλιο της ενημέρωσης των κρατικών καναλιών έσπασε, πρώτα με τα δημοτικά ραδιόφωνα και τηλεοράσεις κι έπειτα με τα ιδιωτικά, η εξέλιξη χαιρετίστηκε ως θρίαμβος της πολυφωνίας.

Σήμερα, κάνοντας μια απλή περιήγηση στα ιδιωτικά κανάλια, κάποιος εύκολα θα διαπιστώσει πως έχουν πανομοιότυπο «καλάθι ειδήσεων».

Είναι προφανές πως τα κανάλια παίρνουν γραμμή.

Στα διεθνή, η ελληνική τηλεόραση είναι υποκατάστημα των μεγάλων δυτικών δικτύων προπαγάνδας.

Στον πρώτο πόλεμο-τηλεοπτική υπερπαραγωγή, στον δεύτερο πόλεμο του κόλπου, τα ελληνικά κανάλια για βδομάδες παίζαν τα fake news του χημικού/βιολογικού οπλοστασίου μαζικής καταστροφής του Σαντάμ.

Την μοίρα του Ιράκ δεν την μάθαμε ποτέ μετά την εισβολή. Έπρεπε να καταλάβουν οι τζιχαντιστές το μισό Ιράκ για να εικάσουμε σε τι ελεεινή κατάσταση είχε περιέλθει το Ιράκ χάρη στον δυτικό ιμπεριαλισμό.

Η εισβολή στο Αφγανιστάν έπαιζε για μήνες. Το ότι μετά την εισβολή το μεγαλύτερο τμήμα του Αφγανιστάν ελέγχεται από συμμορίες ναρκεμπόρων δεν το μάθαμε ποτέ. (Συνολικά εδώ) 

Την αποσταθεροποίηση στη Μέση Ανατολή μάθαμε να τη λέμε Αραβική Άνοιξη και να την χειροκροτάμε σαν χρήσιμοι ηλίθιοι.  

Με βουλιμία στράφηκαν τα ελληνικά ΜΜΕ κατά του κοινωνικού κράτους του Καντάφι. Το ότι η Λιβύη διαλύθηκε μετά την επέμβαση κι είναι εδώ και χρόνια ζώνες επιρροής φυλάρχων, τοπικών παραγόντων δύναμης και εγχώριων και εισαγόμενων τζιχαντιστών δεν το μάθαμε ποτέ. ‘Επρεπε να κάνει το BBC ρεπορτάζ για το δουλεμπόριο αφρικανών στη Λιβύη για να ξαναμπεί η Λιβύη στον ειδησεογραφικό χάρτη.

Για να μάθουμε το ποιος έκανε τον πόλεμο απέναντι στην πολυπολιτισμική Συρία, το εικάσαμε όταν φτάσανε οι Τζιχαντιστές έξω από τη Βαγδάτη.

Μάθαμε για τους χιλιάδες τζιχαντιστές πολιτογραφημένους Ευρωπαίους που πήγαν να διαλύσουν τη Συρία από μια φευγαλέα αναφορά που διήρκησε μια δύο μέρες.

Και για την Υεμένη που βιώνει μια τεράστια ανθρωπιστική κρίση από τους βομβαρδισμούς των Σαουδαράβων μάθαμε εξαιτίας μιας κομματικής κόντρας.

Όταν τα κανάλια κάναν έμμεσες διαφημίσεις στο φαρμακευτικό καρτέλ χτυπώντας για μήνες τα καμπανάκια του συναγερμού για τις γρίπες των πουλερικών και των χοίρων, είχαν την παγκόσμια δημόσια υγεία κατά νου.

Στην τεράστια επιδημία χολέρας της Υεμένης στην οποία προστίθεται και μια επιδημία διφθερίτιδας που αποτελεί πραγματική υγειονομική βόμβα για την ευρύτερη περιοχή, ακούσαμε δυο τρεις αράδες.

Το ότι η Τουρκία χρησιμοποιούσε το μεταναστευτικό ως όπλο εξωτερικής πολιτικής το μάθαμε του Αγίου Πούτσου.

Ομιλία του προέδρου Πούτιν δεν ακούσαμε σχεδόν ποτέ στα ελληνικά μήντια.

Τρομοκρατικά χτυπήματα στην Δύση κρατάν ειδησεογραφικά εβδομάδες: Το προχθεσινό τεράστιο χτύπημα στην γενικά φίλια και γειτονική προς εμάς Αίγυπτο κράτησε μια μέρα.

Στην «ελληνική κρίση» τα ελληνικά κανάλια μας την δώσαν με τη διεθνή ματιά. Την συρρίκνωση του ελληνικού πληθυσμού δεν την μάθαμε ποτέ. Οι αυτοκτονίες σταματήσαν με την άνοδο των συριζανέλ στην εξουσία. Κι η ανάπτυξη έρχεται κάθε επόμενη ημέρα.

Συνεχίστε να αμφισβητείτε ότι τα ελληνικά ΜΜΕ είναι υποκαταστήματα της δυτικής προπαγάνδας και στο βαθμό που τους αναλογεί, συνεργοί εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας. 

Σε όλα τα παραπάνω θέματα τα agriazwa ήταν εκεί. Κι η ανταμοιβή μου είναι κανά συνέχισε και κανά φιλικό χτύπημα στην πλάτη.

Κάτι πρέπει να αλλάξει. Άμεσα. Κι αυτό δεν είναι το blog.

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, 28/11/2017 

Read More »

Το μεγαλοϊδεατικό παραλήρημα ενός Έλληνα Πρωθυπουργού

«Η  Ελλάδα πάντα υποδέχεται με ανοικτές αγκάλες όλους τους καταπιεσμένους και τα θύματα και ποτέ δεν αφήνει μόνους τους ομογενείς της. Τα φυσικά μας σύνορα είναι διαφορετικά από τα σύνορα της καρδιάς μας. Θα πρέπει να γίνεται διάκριση μεταξύ τους. Εμείς φυσικά δείχνουμε σεβασμό για τα φυσικά σύνορα – αλλά δεν μπορούμε να χαράξουμε σύνορα στην καρδιά μας – ούτε το επιτρέπουμε. Κάποιοι μας ρωτούν “Γιατί νοιάζεστε για την Κύπρο;”. Ρωτούν “γιατί νοιάζεστε για τη Γεωργία, την Ουκρανία, την Κριμαία, την Οσετία, τα Βαλκάνια;”. Αυτά τα ερωτήματα θα μπορούσαν να επεκταθούν.

Ωστόσο, σημειώστε ότι κανείς δεν ρωτά τις χώρες που έρχονται στο άμεσο περιβάλλον μας από χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά κι από κοντά “τι δουλειά έχετε εκεί”. Καμία από τις περιοχές που μας ρωτούν “τι δουλειά έχετε εδώ” δεν είναι ξένη σε εμάς. Είναι δυνατόν να διαχωριστεί η Σάρτη από τη Σμύρνη;

Ή είναι δυνατόν να σκεφτούμε τη Θεσσαλονίκη χωρίς την Κωνσταντινούπολη; Πώς μπορούν να θεωρηθούν η Οδησσός, η Αστόρια, η Ανατολική Θράκη ως μέρη που δεν έχουν καμία σχέση μεταξύ τους; Βλέπετε κάτι από εμάς σε οποιαδήποτε χώρα της Μέσης Ανατολής και της Βόρειας Αφρικής από το Χατάι έως το Μαρόκο. Σίγουρα θα συναντήσετε ένα ίχνος μας σε κάθε βήμα που θα κάνετε κατά μήκος της γεωγραφικής περιοχής που εκτείνεται από τη Θράκη έως την Ανατολική Ευρώπη».

Ανατολική Θράκη και Κύπρος

Η Ελλάδα δεν μπορεί να γυρίσει την πλάτη της στο Χαλέπι. Η Τουρκία δεν μπορεί να αγνοήσει τους ομογενείς της στην Ανατολική Θράκη, την Κύπρο, την Κριμαία και οπουδήποτε αλλού. Δεν μπορούμε να αφήσουμε τη Λιβύη, την Αίγυπτο, τη Γιουγκοσλαβία να λύσουν μόνοι τους τα προβλήματά τους. Διαφορετικά, ερχόμαστε σε δύσκολη θέση ενώπιον τόσο της ιστορίας μας όσο και των αδερφών μας που ζουν εκεί, οι καρδιές τους χτυπούν μαζί μας.

Ως εκ τούτου, λέω πάντα ότι θεωρούμε δική μας τόσο την ευτυχία όσο και τη δυστυχία των αδερφών μας που ζουν εντός των συνόρων της καρδιάς μας. Εκείνοι που μπερδεύουν αυτό μας το ενδιαφέρον με τις δικές τους αποικιοκρατικές ιστορίες τους ή με τις θρησκευτικές και εθνοτικές εμμονές τους θα πρέπει να αμφισβητήσουν τον εαυτό τους αντί να δίνουν συμβουλές σε εμάς. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι το έθνος αυτό έχει την ευγενή καρδιά του  Σωκράτη καθώς επίσης περικλείει την στρατηγική διάνοια του Αλέξανδρου και τη διπλωματική ιδιοφυΐα του Ελευθέριου Βενιζέλου».

Όσον αφορά τη Μουσούλη είναι “εκτός συζήτησης” να μείνει η Ελλάδα εκτός της επιχείρησης που εξαπολύθηκε από τη Βαγδάτη για την ανακατάληψη της Μοσούλης, προπύργιου της οργάνωσης Ισλαμικό Κράτος στο βόρειο Ιράκ.»

Αυτή είναι η πρόσφατη ομιλία του Τούρκου προέδρου Τατζίπ Ερντογάν, προσαρμοσμένη τινά σε έναν νεοελληνικό μεγαλοϊδεατισμό. Είναι μια νεοοθωμανική θέση κι όραμα, δεν είναι απλά «πρόκληση».

Προκλήσεις είναι οι διαρκείς Νοταμ, πρόκληση είναι οι Τούρκοι δεν επέτρεψαν στον Τσίπρα να προσγειωθεί στην ... ΡΟΔΟ!!!, προκλήσεις είναι οι τουρκικές απαιτήσεις στην Κύπρο.

Και ακόμη μεγαλύτερη πρόκληση είναι ότι παρόλα αυτά, ο Τσίπρας είναι καλός φίλος του Ερντογάν και σταθερός σύμμαχος στα ενταξιακά της Τουρκίας της ΕΕ, κάτι που θα αποτελέσει την οριστική ταφόπλακα της ήδη υπό εξαφάνιση Ελλάδας.

Η ομιλία του Ερντογάν στην Ριζέ, δεν είναι πρόκληση. Είναι θέση κι όραμα.

Και σε αυτή την ομιλία το υπουργείο εξωτερικών δημιούργησε κι ένα ιστορικό προηγούμενο απαντώντας στα περί δημοψηφίσματος στη Θράκη από λανθασμένη πληροφόρηση του ΑΠΕ.

Πιστέψτε με. Δεν είναι τόσο αθώο.

Στα επόμενα χρόνια αυτή η πατάτα θα γίνει καυτή. Είμαι βέβαιος το ότι όταν ωριμάσουν οι συνθήκες, θα ακούσουμε την Τουρκική πλευρά να επιχειρηματολογεί πως ο πρώτος που αναφέρθηκε σε δημοψήφισμα για τη Θράκη είναι η Ελληνική κυβέρνηση, κι όχι η τουρκική.

Θα μπορούσε όμως ποτέ κανείς να περιμένει να ακούσει μια τέτοια ομιλία από Έλληνα Πρωθυπουργό;

Όχι.

Ποτέ.

Για μια σειρά λόγων:

α) Ο ελληνικός μεγαλοϊδεατισμός οδήγησε τελικά σε συνθλιβή του ελληνισμού

β) Ήταν ακριβώς οι Τούρκοι με τη συνδρομή ενίοτε και των μεγάλων δυνάμεων που εκδίωξαν και γενοκτόνησαν τους Έλληνες της Μικράς Ασίας, του Πόντου, της Πόλης ώστε σήμερα τα νούμερα τους να είναι ισχνότατα και για να μπορεί σήμερα ο υπουργός παιδείας Νίκος Φίλης να φιλολογεί περί της διαφοράς ανάμεσα σε γενοκτονία κι εθνοκάθαρση

γ) Μεγάλο κομμάτι της αριστεράς που εμφανίζεται ως ιδεολογική κυρίαρχη, λειτουργεί ως ο χωροφύλακας υπέρ άλλων εθνικισμών, αποτρέποντας με κάθε κόστος την ανάδειξη ενός αντίστοιχου ελληνικού, λειτουργώντας λες κι η Ελλάδα είναι κάποιο μητροπολιτικό κέντρο κάποιου υπαρκτού διεθνισμού κι όχι μια μικρή και εξαιρετικά γεωπολιτικά ευαίσθητη χώρα στην οποία σκάνε κάθε λίγο και λιγάκι τσουνάμια ξένου ιμπεριαλισμού και μεγαλοϊδεατισμού.

Είναι η αριστερά που χειροκρότησε τους Ναζί της Ουκρανίας και τους ισλαμιστές της Βοσνίας και της Μέσης Ανατολής ως δημοκράτες/απελευθερωτές, είναι η αριστερά των Ζενάκου και Νάτση που επιχειρηματολογούσαν στο Unfollow πως το Ισλαμικό Κράτος ΕΙΝΑΙ διαφωτισμός, είναι το αριστερό χέρι μάτι και αυτί του Μεγάλου Αδερφού.

Η αριστερά που συγκάλυπτε τα κυκλώματα λαθρεμπορίας και τη χρήση του μεταναστευτικού/προσφυγικού ως όπλο εξωτερικής πολιτικής της Τουρκίας, τον βαθύτατο ρατσισμό των αμερικάνων μπάτσων προς τους αφροαμερικάνους που τους σκοτώνουν σαν νομιστεράκια, που ξεχνούν πως ο αμερικανικός «Εξαιρετισμός» είναι αμερικάνικη θέση κι όραμα πολύ πιο υπαρκτός και καταστροφικός από τον νεοοθωμανισμό του Ερντογάν, τον οποίον κι αυτόν παραδόξως ξεχνά.

Που ξεχνά πως δεν υπάρχει αμερικάνος πρόεδρος που να μην ξεκινά τους λόγους του με το είμαστε «το μεγάλο αμερικάνικο έθνος», ένα έθνος που χτίστηκε πάνω στην μεγαλύτερη ίσως γενοκτονία της ανθρώπινης ιστορίας, αλλά που αν τολμήσει κάποιος ντόπιος φουκαράς να εκστομίσει τις λέξεις έθνος, ή χώρα, ή πατρίδα τον έχουν στείλει στο κοινωνικό περιθώριο ή ακόμη χειρότερα, στην αγκαλιά της Χρυσής Αυγής.

Ναι, αυτή η αριστερά, είναι ο καλύτερος μπάτσος των ξένων εθνικισμών, εφάμιλλος κι ίσως πιο αποτελεσματικός από την πατριδοκάπηλη Δεξιά του παρελθόντος.

Είναι η αριστερά που αν σκάσει τρίτος παγκόσμιος πόλεμος, αυτοί θα λένε μεταξύ τους: «Είναι πυρηνικά αυτά που σκάνε σύντροφε; Όχι σύντροφε είναι απλά μια ενδοϊμπεριαλιστική διαμάχη», λες κι η μόνο πραγματική ιστορία της ανθρωπότητας είναι η ιστορία της αριστεράς.

Μια αριστερά ναζιστικά αυτάρεσκη.

Ας δούμε όμως τι ακριβώς γίνεται στον πλανήτη τώρα:

Το ψυχροπολεμικό κλίμα οξύνεται μέρα με τη μέρα.

Βρετανική τράπεζα κλείνει τους λογαριασμούς του βρετανικού παραρτήματος του ρωσικού καναλιού RT, του πέμπτου σε τηλεθέαση τηλεοπτικού δικτύου παγκοσμίως.

Το 'παν και το κάναν: Από το 2011, η Hillary Clinton είχε προειδοποιήσει πως οι ΗΠΑ χάνουν τον πόλεμο της πληροφορίας αναφερόμενη στο RT και ζητώντας από το κονγκρέσο περισσότερα λεφτά για προπαγάνδα, ενώ αμερικάνοι αξιωματούχοι έσπευσαν να χαρακτηρίσουν το RT ως … τρομοκρατική οργάνωση….

Και συνεχίζουμε με την Ελευθερία του Λόγου στις «Δυτικές Τύπου Δημοκρατίες»: Μετά από πάμπολλες διαρροές που έπλητταν την εκλεκτή του βαθέως αμερικάνικου παρακράτους Hillary Rodman Clinton, Αμερικάνοι αξιωματούχοι είχαν προειδοποιήσει για κυβερνοεπίθεση στη Ρωσία. Την πραγματοποιούν μόλις προχθές, πείθοντας τις αρχές του Ισημερινού να κόψουν το  Ίντερνετ στον Ρομπέν της πληροφορίας που λέγεται Julian Assange…

Θα ταν γελοίο αν δεν ήταν τραγικό.  

Και καθώς το χάνουν τον έλεγχο στο χάος που δημιούργησαν στη Συρία, οι ΗΠΑ κάνουν δύο πολεμικές επιχειρήσεις.

Ας ξεκινήσουμε από την πρώτη:

Εδώ και μήνες οι Σαουδάραβες, με δυτικό εξοπλισμό και λογιστική υποστήριξη, προσπαθούν να κονιορτοποιήσουν τους εξεγερμένους σιϊτες Χούθι στην Υεμένη και να στηρίξουν τον εκλεκτό τους σουνίτη βασιλέα. Φυσικά, στην Υεμένη άμαχοι δεν υπάρχουν ούτε για τους Σαουδάραβες ούτε για τις δεκάδες αμερικάνικες επιθέσεις drones.

Ακόμη κι έτσι, οι 139 νεκροί άμαχοι μόλις πρόσφατα ανάγκασαν τις ΗΠΑ να πάρουν αποστάσεις από τη Σαουδαραβική σφαγή στην Υεμένη.

Κι αυτό λύθηκε με δύο πυραυλικές επιθέσεις έναντι του USS Mason στα στενά της Υεμένης, επιθέσεις μάλλον προβοκάτσιες που έλυσαν τα χέρια στους Αμερικανούς ώστε να επιτεθούν κι αυτοί στην Υεμένη.

Ας μην ξεχνάμε πως προσφάτως, ο πρόεδρας Ομπάμα, υπό την απειλή της Σαουδικής Αραβίας για ρευστοποίηση θέσεων της στην αμερικανική οικονομία εκατοντάδων δισεκατομμυρίων ευρώ, δεν αναγνώρισε στους συγγενείς των θυμάτων της 9/11 το δικαίωμα να μηνύσουν τη σαουδική αραβία για διαφαινόμενη εμπλοκή της στις επιθέσεις στους δίδυμους πύργους με τη δικαιολογία πως κάτι τέτοιο θα άνοιγε το δρόμο για να μηνύσουν πολίτες άλλων χωρών τις ΗΠΑ…

Θα ταν γελοίο αν δεν ήταν τραγικό.

Κι ενώ για χρόνια τώρα οι αμερικανοί παρακολουθούσαν τους τζιχαντιστές να προελαύνουν στο Ιράκ και στην Συρία, τρώγοντας Ποπ Κορν με το υπέροχο θέαμα των αποκεφαλισμών και των βιασμών και στέλνοντας και κανά ντόλαρ για το ταμείο της προστασίας του παραδοσιακού ουαχαμπιτισμού, αφού στόχος ήταν η διάλυση του εμποδίου που λεγόταν Συρία του Άσαντ, έχοντας πλέον χάσει τον έλεγχο του χάους, σκοπεύουν να το ενισχύσουν κάνοντας επίθεση στους τζιχαντιστές στη Μοσούλη του Ιράκ.

Θα είναι αιματηρό, πολύ αιματηρό, καθώς οι τζιχαντιστές κρατούν τον πληθυσμό της Μοσούλης σαν ανθρώπινη ασπίδα.

Αυτήν την πρακτική τους έσπασε ο Συριακός στρατός αποκόπτοντας απάνθρωπα κάθε ανεφοδιασμό σε κατεχόμενες από μισθοφόρους και τρομοκράτες πόλεις της Συρίας. Η πείνα νικάει και τον Αλλάχ ώρες ώρες για αυτό κι άλλωστε ξεκίνησε προ εβδομάδων η προπαγάνδα για τις φρίκες που προκαλούν ο Συριακός στρατός και η Ρωσία στο Χαλέπι και οι κατηγορίες για εγκλήματα πολέμου της Ρωσίας στο Χαλέπι, ώστε να ανεφοδιαστούν οι ισλαμιστές και να μην πέσει άμεσα το Χαλέπι στα χέρια της Συριακής Κυβέρνησης.

Με κάθε επιφύλαξη, ο βραχυπρόθεσμος στόχος λοιπόν της αιφνίδιας επέμβασης των αμερικανών στη Μοσούλη φαίνεται να είναι η απώθηση των τζιχαντιστών προς το Χαλέπι ώστε να συνεχιστεί το μακελειό εντός της Συρίας.

Και μέσα σε όλα αυτά οι αμερικάνοι μας αποκαλύπτουν κάτι που ήδη γνωρίζαμε. Πως φοβούνται επίθεση με χημικά όπλα από τους τζιχαντιστές. Τώρα τα αποκτήσανε τα χημικά όπλα οι τζιχαντιστές και δεν τα χρησιμοποίησαν ποτέ πριν;

Από το φονιάδες των λαών αμερικανοί ως το απελευθερωτές των λαών αμερικανοί, σημαντικό κομμάτι της αριστεράς έχει κάνει μεγάλα βήματα.

Βέβαια, με την πτώση της σοβιετικής ένωσης από κάπου έπρεπε να πιαστεί- και γιατί όχι; Να μεγαλοπιαστεί.

Καμιά δουλειά δεν είναι ντροπή.

Ούτε το να είσαι ο μπάτσος της σκέψης στη χώρα σου για λογαριασμό των ιμπεριαλιστών.

Τις συνέπειες όλων αυτών των εξελίξεων θα τις γευτούμε στο κοντινό μέλλον.

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, 19/10/2016

Read More »

H Παγκόσμια Κρίση βαθαίνει

Στις 25 Οκτωβρίου ανακοίνωσα το τέλος εποχής, ρωτώντας πρώτα την τρέχουσα ιστορία.

Το αιτιολόγησα ως εξής: «Ένας νέος ιστορικός κύκλος ανοίγει, πάλι φαύλος, γεμάτος από τα τραύματα της προηγούμενης περιόδου όπου τα συμπτώματα θα γίνουν αιτίες.»

Τέσσερα μεγάλα συμβάντα έχουν έκτοτε συμβεί που αλλάζουν το ρουν της ιστορίας επιβεβαιώνοντας την ανακοίνωση μου: 1)Το τρομοκρατικό χτύπημα στο Παρίσι, 2)η κατάρριψη του ρωσικού αεροσκάφους από την Τουρκία, 3)η αλλαγή των κανόνων του ΔΝΤ για στάση πληρωμών στην περίπτωση της Ουκρανίας ως ένα ακόμη οικονομικό όπλο κατά της Ρωσίας και 4) η κατάρρευση του Λατινοαμερικανικού μπλοκ με την Αργεντινή και τη Βενεζουέλα να πέφτουν ξανά στα νύχια του νεοφιλελευθερισμού και προφανώς της Αμερικής με τη Βενεζουέλα να έχει πέσει θύμα του πολέμου των τιμών του πετρελαίου από τους Σαουδάραβες, ενός πολέμου που ανέχτηκαν οι ΗΠΑ για λόγους που ήδη έχουμε περιγράψει.

Στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, η ΕΕ της διαφθοράς ως μαλακή δύναμη επιβολής στα κράτη μέλη έχει πλέον αποτύχει.

Η Λεπέν κερδίζει τις περιφερειακές εκλογές στη Γαλλία δείχνοντας ξεκάθαρα την τάση του γαλλικού πληθυσμού ενώ στην Αυστρία και την Ολλανδία ο εθνικισμός παίρνει τα πρωτεία στην κεντρική πολιτική σκηνή.

Η Ευρώπη που σήμερα αναδύεται δεν είναι αυτή ενός αριστερού ουτοπισμού αλλά αυτή ακριβώς που είχαμε περιγράψει στις 16 Μαϊου του 2014 στο άρθρο «Η άλλη Ευρώπη: Εθνικιστές, απομονωτιστές και αυτονομιστές». Ενδεικτικά έγραφα πως «τα συστημικά κόμματα που μιλάν για μια Ευρώπη της προόδου, αποκρύπτουν συστηματικά την πραγματική εικόνα της Ευρώπης σήμερα. Είναι αυτά που οδηγούν την Ευρώπη σε σίγουρη αποσύνθεση.»

Αφού η Ευρώπη της μαλακής δύναμης έχει αποτύχει, μένει μόνο η σκληρή δύναμη για να κρατήσει ενωμένη την Ευρώπη. Σταδιακά η Ευρώπη, αν δε διαλυθεί, θα μετατραπεί σε στρατοκρατική και στρατοκρατούμενη δύναμη.

Αυτό ο Γιούνγκερ το είχε δει έγκαιρα, κάνοντας τις πρώτες πρόωρες αναφορές για Ευρωπαϊκό στρατό.

Η Frontex στη Μεσόγειο και η κατάλυση της εθνικής κυριαρχίας της Ελλάδας πλέον και σε γεωπολιτικό επίπεδο είναι απλά το προοίμιο ενώ η αποστολή στρατιωτικής αποστολής από τη Γερμανία στη Συρία μόνο συμβολική δεν είναι.

Μια ακόμη πρόγευση από το μέλλον είναι και ο παστρικός, «χουντικός» τρόπος με τον οποίο έγινε η «εκκαθάριση» στην εκρηκτική Ειδομένη, με τους δημοσιογράφους να απομακρύνονται πρώτοι.

Στη Μέση Ανατολή, η εμπλοκή πολλών παικτών και συμφερόντων όχι μόνο δεν αποκλιμακώνει την κατάσταση. Το φιτίλι μιας ευρύτερης σύρραξης κονταίνει επικίνδυνα.

Η Τουρκία, με την οποία καλούμαστε από την ΕΕ να συνδιαχειριστούμε το Αιγαίο και η οποία λίαν συντόμως θα έχει καλές πιθανότητες να συνδιαχειριστεί και την Κύπρο, έχει διαπράξει 3 casus Belli έναντι σε τρεις διαφορετικές χώρες: Στη Συρία, στη Ρωσία ενώ εσχάτως μπούκαρε και στο Ιράκ.

Είμαστε πλέον απολύτως βέβαια ότι η τουρκική επιθετικότητα έχει αμερικανικές πλάτες.

Η «Pax Americana» έχει τελειώσει και οι μεγάλοι παίχτες προσπαθούν να ξαναμοιράσουν τον γεωπολιτικό χάρτη.

Είναι αδύνατον να προβλεφθεί το σε ποια επίπεδα θα φτάσουν τα επίπεδα της σύγκρουσης.

Ο Barak Obama, παρότι συνέχισε την μεταπολεμική πολιτική των ΗΠΑ ως παγκόσμιου μακελάρη, τρομοκράτη και υπονομευτή, κατάφερε να αποφύγει αιφνίδιες κλιμακώσεις.

Δεν μπορούμε να φανταστούμε ποια μορφή θα πάρουν οι τραυματισμένες αμερικάνικες φιλοδοξίες με έναν πρόεδρο σαν τον Donald Trump και ποιες θα είναι πλανητικά οι συνέπειες μιας τέτοιας εκλογής.  

 Θα επιστρέψουμε στα δικά μας, τα γελοία: Τα ελγίνεια του Μάρδα, το πολιτικό σύστημα να υπερασπίζεται τον Γερμανό Ιστορικό Ρίχτερ που διώκεται γιατί περιέγραψε με αποτροπιασμό το ότι οι Κρήτες δεν υποδέχτηκαν τους Ναζί εισβολείς με ροδοπέταλα με βάση ένα αντιρατσιστικό νόμο που κατασκευάστηκε από το πολιτικό σύστημα με απώτερο στόχο τη φίμωση ενοχλητικών φωνών, τις αποκαλύψεις του Μητρόπουλου για χυδαίους εκβιασμούς του από τον Φλαμπουράρη και το φλερτ Τσίπρα Λεβέντη.

Μια σημείωση μόνο: Ο Λεβέντης που νεκραναστήθηκε παραδόξως για να υπάρχει ως  δεκανίκι εκτάκτου ανάγκης, κατά δήλωσή του ήταν όχι απλά συνάδερφος αλλά φίλος των πατέρα Τσίπρα και Φλαμπουράρη, κάτι που δημιουργεί σκέψεις για παράλληλα και αφανή κέντρα εξουσίας αν κάποιος θυμηθεί το περίφημο Memo Φλαμπουράρη στον εαυτό του που έγραφε με μεγάλα γράμματα «Λεβέντης, όχι ακόμη».

Ας το καταλάβουμε πλέον. Η Ελλάδα, αν δεν ανατραπεί σύσσωμο το πολιτικό σύστημα, τα επόμενα χρόνια θα είναι χωματερή όχι μόνο χρέους αλλά και ανθρώπων ενώ μπορεί να συρθεί χωρίς σοβαρή αντίσταση σε πολεμικές συρράξεις με την εθνική της κυριαρχία να έχει ήδη περιορισθεί δραματικά.

Να σας ενημερώσω πως κυκλοφορεί το ηχητικό μου βιβλίο «Πρόσωπα Ζώα Πράματα» σε μια καλαίσθητη διπλή έκδοση από το Studio Amid, ένα εξαιρετικό ενήλικο χριστουγεννιάτικο δώρο για όποιους έχουν ανθρώπους που αγαπούν και λεφτά για να τους κάνουν εμπορικά δώρα.

Θα μου επιτρέψετε στην επόμενη μου δημοσίευση εκτός απροόπτου να σας το παρουσιάσω.

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, 10/12/2015 

Read More »

Ο κόσμος με μια ματιά, Σεπτέμβριος 2014

Μέση Ανατολή:

Οι αεροπορικές επιθέσεις των Αμερικανών και των συμμάχων τους υποτιθέμενα κατά του Ισλαμικού Κράτους στη Συρία έχουν ξεκινήσει. Οι φονικές «επιδόσεις» τους είναι ισχνές. Κάποιοι δεκάδες ισλαμικοί μαχητές και μερικοί άμαχοι έχασαν τις ζωές τους. Οι αμερικάνοι αξιωματούχοι αναγνωρίζουν αυτό που τα agriazwa γνώριζαν εξαρχής: ότι το ισλαμικό κράτος (ISIS) δεν πρόκειται να ηττηθεί από αυτές τις πρακτικές. Η κατάλυση εθνικών συνόρων και στρατών της περιοχής επιτρέπει μεγάλη κινητικότητα στους τζιχαντιστές που μπορούν να διαλύονται σε άτακτα σώματα και να ξαναοργανώνονται σε άλλες ασταθείς περιοχές δημιουργώντας ακόμη περισσότερη αστάθεια και περισσότερες εστίες ανάφλεξης. Η κυβέρνηση της Συρίας, ένα από τα λίγα εμπόδια στην ατζέντα των τζιχαντιστών, ανησυχεί και για την ατζέντα των δυτικών και των αράβων συμμάχων τους που ούτως ή άλλως χρηματοδοτούσαν τους τζιχαντιστές για να διαλύσουν κράτη-εχθρούς όπως η Συρία και η Λιβύη. Και έχει κάθε λόγο να ανησυχεί, καθώς από τις πρώτες μέρες της επίθεσης στη Συρία, οι ΗΠΑ φροντίσαν να χτυπήσουν όχι το ISIS αλλά έναν άλλο ισλαμιστικό πυρήνα με πολύ διαφορετική ατζέντα που φώλιασε στο χάος που οι τζιχαντιστές με την υποστήριξη των δυτικών αλλά και σουνιτικών κρατών δημιούργησαν στη Συρία. Η ομάδα ονομάζεται Khorazan και η ατζέντα της είναι διαφοροποιημένη από αυτή του ISIS. Δεν επιδιώκει τη δημιουργία χαλιφάτου αλλά τρομοκρατικά χτυπήματα στην καρδιά του ιμπεριαλιστικού κτήνους, τις μεγάλες δυτικές πόλεις. Αμερικάνοι αξιωματούχοι αποκάλυψαν πως ένα τέτοιο χτύπημα ήταν επικείμενο. Το προληπτικό χτύπημα των αμερικάνων κατά της Khorazan δείχνει το βαθμό συνέργειας που έχει πλέον η στρατιωτική ατζέντα των αμερικανών με την ατζέντα των μυστικών υπηρεσιών τους και επιβεβαιώνει το ιστορικό δίδαγμα πως πέρα από το στενό συμμαχικό πυρήνα, κανένας άλλος δεν πρέπει να εμπιστεύεται τους αμερικάνους, πόσο μάλλον η κυβέρνηση της Συρίας, στον εναέριο χώρο της οποίας επιχειρεί η πολεμική αεροπορία εχθρικών προς αυτή δυνάμεων όπως οι ΗΠΑ, το Κατάρ και η Σαουδική Αραβία. Οι τζιχαντιστές δεν θα αποδυναμωθούν σοβαρά από τις αεροπορικές επιδρομές ενώ επιτυχίες τους σε άλλες περιοχές ενδέχεται να τους δυναμώσουν κι άλλο και να συνδεθούν ακόμη πιο στενά με θύλακες όπως αυτός της ισλαμιστικής Αυγής που εδώ και πάνω από ένα μήνα έχει καταλάβει την Τρίπολη, την πρωτεύουσα της χώρας που κάποτε ήταν η Λιβύη... Η ριζοσπαστική ελληνική διεθνιστική αριστερά μπορεί να θαυμάζει πλέον το ριζοσπαστικό ισλαμισμό καθώς αυτός βιάζει, δολοφονεί και υποδουλώνει χιλιάδες αμάχους έχοντας ήδη εκτοπίσει εκατομμύρια Κούρδους και Σύριους ενώ συνεχίζει το ιερό καθήκον του της γενοκτονίας των Γιεζίντι σε μια καταστροφή που ξεπερνά σε έκταση τη μικρασιατική καταστροφή. Η Τουρκία, κρατά στα σύνορα της εκατοντάδες χιλιάδες Κούρδους πρόσφυγες αρκετοί από τους οποίους πήγαν στην Τουρκία για να αφήσουν σε ασφαλές μέρος τις οικογένειες τους και να επιστρέψουν να πολεμήσουν τα ισλαμοφανατικά κτήνη. Φυσικά, αυτό δεν είναι κάτι που επιθυμεί η Τουρκία που σταδιακά ισλαμοποιείται. Η ατζέντα του ISIS και της Τουρκίας έχει κοινά σημεία: η εξαφάνιση του κουρδικού στοιχείου είναι ένα αυτά. Η δημιουργία χαλιφάτου είναι ένα ακόμη. Και τα κέρδη από το διεθνές πλέον κύκλωμα της τζιχαντίστικης παραοικονομίας (όπλα, σωματεμπόριο, ναρκωτικά) είναι το τρίτο. Φυσικά η Τουρκία έχει επίσημη διπλωματία και φέρεται φιλικά στο αυτόνομο πλέον ιρακινό κουρδιστάν για να απεκτονώσει το δικό της κουρδικό ενώ το χαλιφάτο το θέλει Νεοθωμανικό με την ίδια στο τιμόνι. Έτσι λοιπόν επίσημα φαίνεται ως εχθρική προς τους τζιχαντιστές όταν στην ουσία τους διευκολύνει.  

Μεσόγειος:

Η τεράστια ανθρωπιστική κρίση που πρώτα οι δυτικοί και έπειτα οι τζιχαντιστές
προκάλεσαν στην περιοχή, κάνει τους σωματέμπορες να τρίβουν τα χέρια τους. Οι ταρίφες για την Ευρώπη μέσα από τη Μεσόγειο ξανανέβηκαν στις 4000 ευρώ το κεφάλι. Οι σωματέμποροι βούλιαξαν τις προηγούμενες μέρες πλοιάριο με λαθρομετανάστες στη Μάλτα για να διαφύγουν της σύλληψης από το λιμενικό. Περιγραφές θέλαν τους σωματέμπορες να κόβουν τα χέρια των μεταναστών που προσπαθούσαν να ξανανέβουν στο πλοιάριο. Κάποια χρόνια μετά την περιγραφή από τα agriazwa της συμβολής διεθνών εγκληματικών δικτύων που ενθαρρύνονται και από την Τουρκία στο φαινόμενο της παράνομης μετανάστευσης, η πραγματικότητα αρνείται να καπελωθεί από συνθήματα και πολιτικές σκοπιμότητες. Η ριζοσπαστική διεθνιστική αριστερά φυσικά μπορεί να φωνάζει για τους φασίστες της Μάλτας και να συγχαίρει τους αδίστακτες σωματέμπορες που φέρνουν τους λαούς πιο κοντά, ανεξάρτητα του γεγονότος ότι οι σύντροφοι σωματέμπορες έχουν ήδη πνίξει δεκάδες χιλιάδες μετανάστες και θα σκοτώσουν αρκετές χιλιάδες ακόμη μέχρι να υπάρξει πίεση για την αντιμετώπιση των διεθνών δικτύων και των κρατικών συνεργών τους.  

Αφρική:

Ο Ebola περιορίζει την οικονομική ανάπτυξη της Σιέρα Λεόνε και της Λιβερίας. Για αυτό και πρέπει να αντιμετωπιστεί: Αυτή είναι η στάση και η έγνοια του Συμβουλίου Ασφαλείας και της Παγκόσμιας Τράπεζας παρότι οι θάνατοι συσσωρεύονται. Έτσι συναντάμε το παράδοξο να άρετε η απαγόρευση των αεροπορικών γραμμών στις πληγείσες περιοχές, ακριβώς ότι πρέπει να γίνει για να επεκταθεί η επιδημία καθώς ο μόνος τρόπος για να περιοριστεί με τα σημερινά διαθέσιμα μέσα είναι η καραντίνα. Η χορήγηση άπλετης ανθρωπιστικής και οικονομικής βοήθειας είναι αυτό που μπορούμε και πρέπει να κάνουμε για να απαλύνουμε τις φοβερές συνέπειες της επιδημίας και της καραντίνας. Αν η ανθρωπότητα είναι αντιμέτωπη με μια πιθανή πανδημία και δεδομένης της απόλυτης αναξιοπιστίας των διεθνών οργανισμών υγείας την οποία κέρδισαν με το σπαθί τους σπρώχνοντας μαϊμού πανδημίες για να αυξήσουν τα κέρδη των πολυεθνικών, τότε θα είμαστε απόλυτα στο έλεος μιας ασθένειας.

Αμερική: 

Στη Νέα Υόρκη λαβάνει χώρα σύσκεψη του ΟΗΕ κατά της κλιματικής αλλαγής. Ο Γιώργος Παπανδρέου ήταν εκεί όχι μόνο ως πρόεδρος της Σοσιαληστρικής Διεθνούς αλλά και ως διαδηλωτής. Ελπίζουμε να μην το χει βάλει στόχο να γίνει Πρόεδρος των ΗΠΑ γιατί με κάτι τέτοιες πουστιές ξεκίνησε και την ανέλιξη του στην ελληνική πρωθυπουργία. Φοβάμαστε πολύ την κλιματική αλλαγή που μπορεί να φέρει ο ΓΑΠ, ο γιος του πρωθυπουργού της Αλλαγής που για αλλαγή έφερε το ΔΝΤ και την οικονομική κρίση και εξάρτηση σε Ελλάδα και Ευρώπη. 

Ινδία:

Να κλείσουμε με «καλά νέα» για να μη χαλάσουμε τη ζαχαρένια της μπουρζουαζίας. Η «εθνικιστική» πλέον Ινδία, (σμς: για τη ριζοσπαστική διεθνιστική αριστερά της Ελλάδας και με την εξαίρεση της όχι και τόσο ριζοσπαστικής αριστεράς σε χώρες της Λατινικής Αμερικής, όλος ο υπόλοιπός πλανήτης είναι εθνικιστές, δηλαδή φασίστες εκτός κι αν είναι τζιχαντιστές ή σωματέμποροι μεταναστών) έστειλε διαστημικό σκάφος στον Άρη (με τη χρηματοδότηση και τη διαστημική τεχνολογία του Αρτέμη Σώρρα που χρησιμοποιεί για καύσιμο ένα εύφλεκτο μείγμα αέρα κοπανιστού και ανθρώπινης βλακείας). Είναι η πρώτη χώρα στην ιστορία της ανθρωπότητας που κατάφερε να στείλει σκάφος στην τροχιά του κόκκινου πλανήτη (ο Στάλιν τον έφτιαξε) με την πρώτη της προσπάθεια. Το διαστημικό πρόγραμμα της Ινδίας κόστισε κοντά στα 75 εκατομμύρια δολάρια, λιγότερο δηλαδή από ότι κόστισε η διαστημική χολυγουντιανή υπερπαραραγωγή “Gravity”, ένα καλό παράδειγμα του γιατί η σπάταλη Δύση της χρηματοπιστωτικής φούσκας είναι καταδικασμένη να παραδώσει αργά ή γρήγορα τα ηνία στην Ασία.

Read More »

Το Ιράκ στα ματοβαμμένα χέρια του Αλλάχ

Σε ετούτο εδώ το blog έχουμε κάνει πολλούς ισχυρισμούς που φαντάζουν ανοίκειοι στην αφήγηση της θεαμαπάτης που έχουν επιβάλλει μαζικά τα δυτικά μήντια στους πληθυσμούς τους.

Ισχυρίστηκα ότι ήταν η πολιτική της κυβέρνησης Bush που έδωσε σάρκα και οστά σε μια οργάνωση σχεδόν φάντασμα, την Αλ Κάιντα, πολιτική που στην περίπτωση της Λιβύης και της Συρίας συνεχίστηκε και από τον νομπελίστα ειρήνης Barrack Obama με ολέθρια αποτελέσματα για τις χώρες αυτές και τους κατοίκους της και όχι μόνο.

Ισχυρίστηκα ότι η Συρία ήταν το τελευταίο οχυρό της σταθερότητας καθώς το καθεστώς Άσσαντ ενθυλάκωνε και περιόριζε σημαντικούς πυρήνες τζιχαντισμού.

Αυτός ήταν άλλωστε και ο λόγος που η Μ.Βρετανία είπε όχι στο ενδεχόμενο συμμαχικής επίθεσης κατά της Συρίας: Οι Βρετανοί, με μεγάλο ποσοστό του πληθυσμού τους να είναι ισλαμικό, φοβούνται για το μέλλον της ίδιας της χώρας τους σε περίπτωση που οι πυρήνες τζιχαντιστών απεγκλωβιστούν, ενισχυθούν και διαχυθούν ακόμη περισσότερο και στη Δύση. Οι Βρετανοί εύλογα λοιπόν εξέθεσαν τους συμμάχους τους Αμερικάνους και είπαν όχι στην επίθεση στη Συρία, σε αντίθεση με τον αντιπρόεδρο της «ελληνικής κυβέρνησης» Ευάγγελο Βενιζέλο που με υπερβάλλοντα ζήλο προώθησε την ιδέα και την ελληνική συμμετοχή στην ενδεχόμενη επίθεση κατά της Συρίας αποδεικνύοντας για μια ακόμη φορά το πόσο επικίνδυνα τυχοδιώχτης είναι.

Γιατί ξεκινάμε αυτήν την κουβέντα;

Γιατί μέσα σε μερικές μέρες, η τζιχαντιστική οργάνωση «Ισλαμικό Κράτος στο Ιράκ και στο Λεβάντε» (ISIL ή και ISIS) έχει κάνει μια θεαματική προέλαση στο Ιράκ, έχει καταλάβει την Μοσούλη καθώς και άλλα στρατηγικής σημασίας σημεία και βρίσκεται μια ώρα απόσταση από τη Βαγδάτη.

H ISIL είναι μπάσταρδο παιδί του αμερικανικού ιμπεριαλισμού και των πολέμων «υπέρ των δημοκρατίας» των μεγάλων συμφερόντων που έχει βιάσει ήδη δεκάδες κράτη ανά τον κόσμο.
Ο αρχηγός της, ο Αμπού Μπακρ Αλ Μπαγκντάντι, επιφανής σουνίτης του Ιράκ, ριζοσπαστικοποιήθηκε χάρη στους Αμερικανούς σε διάφορες φάσεις όλο και περισσότερο. Η πρώτη φάση ήταν η απρόκλητη και συνάμα προκλητική εισβολή των αμερικανών στο Ιράκ το 2003 υπό το απολύτως κατασκευασμένο πρόσχημα της κατοχής από τον Σαντάμ Χουσεϊν όπλων μαζικής καταστροφής. Εκείνη την περίοδο ο Μπαγκντάντι μπαίνει στην ένοπλη δράση κατά των αμερικανών. Φυλακίζεται στα πλαίσια του βρώμικου πολέμου κατά της τρομοκρατίας και κατά τη φυλάκιση του δικτυώνεται με την νέα Αλ Κάιντα, οργάνωση φτιαγμένη με τα υλικά των αμερικανικών πρακτικών αποσταθεροποίησης του Αφγανιστάν στα τέλη της δεκαετίας του 1970 και που μετά το 2001 αποκτά διεθνή, πανισλαμική επιρροή χάρη στον πόλεμο των αμερικανών και των συμμάχων της κατά της τρομοκρατίας. Ο Μπαγκντάντι σε μικρό διάστημα θα φτάσει στην κορυφή της ιρακινής ιεραρχίας της «Αλ Κάιντα».
Βλέποντας καινούριες προοπτικές να ανοίγονται μετά την αραβική άνοιξη, ο Μπαγκντάντι, το 2012 στέλνει το δεξί του Αμπού Μοχάμαντ αλ Γκολάνι στη Συρία που ήδη έχει αποσταθεροποιηθεί ανάμεσα σε άλλους και κυρίαρχα από τζιχαντιστές με την οικονομική και εξοπλιστική ενίσχυση των ΗΠΑ, της Σαουδικής Αραβίας και του Κατάρ (ενδεχομένως ίσως και άλλων του άξονα του κακού, όπως το Ισραήλ και το Πακιστάν).
Μετά από την αποτελεσματικότατη δράση του Γκολάνι και για λόγους ηγεμονισμού, ο Μπαγκντάντι πηγαίνει στη Συρία και έρχεται σε σύγκρουση με τον υπαρχηγό του. Με αποτρόπαιες πρακτικές εγκαθιστά τη δικιά του σφαίρα επιρροής στη Συρία.
Δε γνωρίζουμε αν υπήρξε απευθείας χρηματοδότηση του Μπαγκντάντι από τον αμερικανικεντρικό άξονα του κακού.
Ο Μπαγκνάντι φαίνεται πως λαφυραγώγησε άλλες αντισυριακές ισλαμιστικές ομάδες που είχαν χρηματοδοτηθεί και εξοπλιστεί κυρίως από τις ΗΠΑ, τη Σαουδική Αραβία και το Κατάρ αυξάνοντας έτσι κατά πολύ τις επιχειρησιακές του δυνατότητες, τόσο στρατιωτικά όσο και οικονομικά.
 Με αυτόν τον τρόπο ήταν έτοιμος για το επόμενο και πολύ πιο φιλόδοξο βήμα του: την κατάκτηση του Ιράκ.
Ο Μπαγκντάντι δε βρήκε πουθενά μέχρι και χθες ισχυρή αντίσταση. Με το πλιάτσικο που έκανε στη Συρία και μετά στο Ιράκ, λάδωσε με χαρακτηριστική ευκολία σουνίτες στρατιωτικούς που είχαν επιβιώσει από την εποχή του Σαντάμ. Η ομάδα του ενισχύθηκε ακόμη περισσότερο τόσο από ντόπιους που καταλήφθηκαν από τον τζιχαντιστικό παροξυσμό αλλά και από δυτικούς τζιχαντιστές, άλλοι τους μισθοφόροι και κάποιοι απλοί εθελοντές με προνόμια (για αυτό το τεράστιο ζήτημα διαβάστε περισσότερα εδώ)
Στο διάβα του λαφυραγώγησε και στρατιωτικό εξοπλισμό που είχαν δώσει οι Αμερικανοί στα ανδρείκελά τους, τη Σηιτική κυβέρνηση του Ιράκ, περιλαμβανομένων τανκς, φορτηγά και Humvees.
Η ομάδα του Μπαγκντάντι, μη αναγνωρισμένο νόθο των αμερικανικών πολιτικών, αποκτά πλέον χαρακτηριστικά στρατού ακολουθώντας και μια άλλη πρακτική που δανείστηκε από τους αμερικανούς και τους τζιχαντιστές συμμάχους του στον Πόλεμο κατά της Λιβύης: Η ISIL έχει ήδη απελευθερώσει 2500 κρατούμενους στις φυλακές του Ιράκ που φυλακίστηκαν στα πλαίσια του πολέμου κατά τις τρομοκρατίας, αρκετοί από τους οποίους και πρόθυμοι είναι και πολεμική εμπειρία έχουν.
Ως αποτέλεσμα, ιρακινοί δεσμοφύλακες έχουν μαζικά εκτελέσει κρατούμενους σε περιοχές  που απειλούνται να καταληφθούν από την ISIL, για να μην ενισχυθεί κι άλλο ο στρατός της.
Φυσικά, η ISIL έχει τις μαζικές εκτελέσεις στην ημερησία της διάταξη. Είναι άγνωστο το πόσους Ιρακινούς με χαρά έχει ήδη εκτελέσει.
Έχουμε περιγράψει ξανά και ξανά ότι η αραβική άνοιξη, την οποία ακόμη και αριστερές αλλά και αναρχικές μαζορέτες της εμπορικής δημοκρατίας made in USA καταχειροκρότησαν, δεν ήταν παρά ένα στάδιο σε ένα σχέδιο καμένης γης, για να μην μπορέσουν πρωτεύοντος οι Κινέζοι και δευτερεύοντος και οι αναγεννημένοι Ρώσοι να αποκτήσουν μεγαλύτερη οικονομική επιρροή σε αμερικανόφιλα καθεστώτα τα οποία πλέον οι αμερικανοί δεν είχαν τη δυνατότητα ούτε την πρόθεση να συνεχίσουν να χρηματοδοτούν.
Το σχέδιο προχώρησε με την καταστροφή της προηγμένης και ανεξάρτητης Λιβύης και την απόπειρα καταστροφής της επίσης προηγμένης και ανεξάρτητης Συρίας.
Αυτό που συμβαίνει τώρα στο Ιράκ είναι τα απόνερα της ιμπεριαλιστικής αλητείας των ΗΠΑ των τελευταίων τουλάχιστον 60 ετών.
Οι αμερικάνοι λίγα μπορούν να κάνουν για να αποτρέψουν τη μετατροπή του Ιράκ σε ισλαμικό χαλιφάτο από την ISIL.
Για αυτό γυρνάν απρόθυμα προς ένα μισητό εχθρό τους, το σηιτικό  Ιράν, που για τους παρανοϊκούς νεοσυντηριτικούς θα ήταν μετά τη Συρία ο επόμενος πολεμικός στόχος των Αμερικανών.
Και οι Βρετανοί ανοίγουν πλέον την πρεσβεία στην Τεχεράνη και αναθερμαίνουν τη σχέση τους με το Ιράν: Οι Βρετανοί φοβούνται τις παρενέργειες του εξτρεμιστικού ισλαμισμού ακόμη και μέσα στην ίδια τους τη χώρα.
Φυσικά, το Ιράν δεν χαρακτηρίζεται για την ηλιθιότητά του. Δεν έχει ξεχάσει τον καταστροφικότατο Ιρακινοϊνρανικό πόλεμο τη δεκαετία του 1980, ούτε το βρώμικο ρόλο πρωτίστως των Αμερικανών αλλά και των Βρετανών σε αυτόν, ούτε αγνοεί τι έχουν κάνει οι Αμερικάνοι σε όλους τους Μπααθικούς συμμάχους τους κατά τη διάρκεια της νέας χιλιετίας.
Στην παρτίδα εμπλέκεται και η Σαουδική Αραβία και το Κατάρ, πιστά σκυλιά των ΗΠΑ που βλέπουν το αφεντικό τους να γλύφει το μισητό τους Ιράν. Τόσο η Σαουδική Αραβία όσο και το Κατάρ συνεχίζουν να ρίχνουν λάδι στην τζιχαντιστική φωτιά παρότι ξέρουν ότι είναι πιθανό σύντομα και οι ίδιοι να καούν.
Εμπλέκεται και το Ισραήλ που βλέπει τον παραδοσιακό άξονα του κακού (ΗΠΑ, ΣΑ, Κατάρ, Πακιστάν και δευτερεύοντος και ΕΕ) να αλλάζει και προσπαθεί να δημιουργήσει νέες στρατηγικές συμμαχίες και ισορροπίες, ακόμη και μακρινές από τις λογικές του παρελθόντος.
Στο παιγνίδι εμπλέκεται και η Τουρκία με το ιδιαίτερο ενδιαφέρον της για τους Κούρδους του Ιράκ και τις ηγεμονικές της φιλοδοξίες για τον αραβικό κόσμο.
Εμπλέκεται και η Ρωσία για την οποία η προέλαση της ISIL αποτελεί κρυφίως καλό νέο, καθώς ανεβάζει τις τιμές του πετρελαίου και περιορίζει τη ροή ιρακινού πετρελαίου στη Δύση ενώ δημιουργεί για την Αμερική μια νέα εστία προβλημάτων που θα την αποσπά κάπως από τη δυνατότητα επιπρόσθετων αντιρωσικών σχεδιασμών στην Ουκρανία.
Όπως προειδοποιούσαμε την πλειοψηφία των μαζών που προέβαλαν τη στατική τους αντίληψη στην πραγματικότητα και επέτρεπαν στις ελίτ να χρησιμοποιούν την τυφλότητα των πολλών για να σχεδιάζουν μπροστά στα μάτια τους το μέλλον όλων, όλος ο πλανήτης είχε ξαναγίνει μια τεράστια σκακιέρα και οι ανθρώπινες ζωές δεν είναι παρά πιόνια που θυσιάζονται χωρίς δεύτερη σκέψη για να προστατευτούν υψηλόβαθμα κομμάτια.
Θα κλείσουμε με την ιδιάζουσα δράση της ISIL και τις συνέπειες της για τον πλανήτη. Η ISIL δημιουργεί το δικό της οικονομικό κύκλο στον οποίο λόγω της φύσης της είναι υποχρεωμένη να εντάξει και άλλες ομάδες παρόμοιου χαρακτήρα, τρομοκρατικές, παραστρατιωτικές ακόμη και αμιγώς εγκληματικές, κατά προτίμηση με ισλαμικό προσωπείο.
Με αυτόν τον τρόπο και άλλες μισάνθρωπες οργανώσεις όπως η Boko Haram αλλά και άλλες αφρικανικές τρομοκρατικές οργανώσεις ισλαμικού τύπου που έχουν εμφανιστεί ή έστω αναβιώσει με τον «Πόλεμο κατά της Τρομοκρατίας» βρίσκουν πελάτες, προμηθευτές και χρηματοδότες, ενισχύονται οικονομικά και διευρύνουν τη δράση και την επιρροή τους, σκορπώντας τον τρόμο στον πλανήτη.
Το 1970 οι τζιχαντιστές ήταν σύμμαχοι των Αμερικανών κατά των Ρώσων. Το 2000 οι αμερικάνοι τους ανακήρυξαν στους χειρότερους εχθρούς τους, αναβιώνοντας τους και ενισχύοντας με αυτόν τον τρόπο. Το 2010 θα τους αναχρηματοδοτήσουν και θα τους εξοπλίσουν για να ρίξουν τους πρώην συμμάχους τους, τους Μπααθιστές. Τότε τους λέγαν μαχητές της δημοκρατίες. Τώρα ξαναγίναν τρομοκράτες που καταπίνουν το Ιράκ. Και τώρα οι αμερικανοί γλύφουν έναν άλλον μονομερώς διακηρυγμένο εχθρό τους σχεδόν διαχρονικό, το Ιράν, για να αναχαιτίσει τους τζιχαντιστές.
Τρομοκράτες και εχθροί της δημοκρατίας είναι όσοι δε συντάσσονται με τα αμερικανικά συμφέροντα. Και καθώς τα αμερικανικά συμφέροντα αλλάζουν μόνο αφού έχουν κάνει τον κόσμο πουτάνα, αλλάζουν και αυτοί οι ορισμοί.
Μη ρωτάτε λοιπόν ποιος εκκόλαψε το αυγό του φιδιού παγκοσμίως: Το έθνος των τυχοδιωκτών το κανε, οι Ηνωμένες Αλητείες της Αμερικής.
Αυτοί που ξανανοίγουν παλιές πληγές για να δημιουργήσουν νέες.
Η μόνη μας παρηγοριά σε αυτό το χάος είναι το ότι το blog και ο συγγραφέας του δικαιώνονται διαρκώς από τις εξελίξεις και μπορούν να καυχιούνται για την αξιοπιστία τους, μια αξιοπιστία πανάκριβη καθώς ισοδυναμεί με διαρκή οικονομική ανέχεια. Και όσο το blog διατηρεί τη χρησιμότητα και την κρισιμότητά του, θα συνεχίσει να υπηρετείται από το συγγραφέα του.

(Διαβάστε επίσης το περιεκτικότατο και παραδόξως καλό άρθρο του ριζοσπάστη http://www.rizospastis.gr/story.do?id=7990544&publDate=15/6/2014)

Πέτρος Αργυρίου, 17/6/2014, agriazwa,blogspot.com

Read More »