Τετάρτη 23 Νοεμβρίου 2016

Η Ελλάδα μεταξύ σφύρας και άκμονος

"Αμφισβητούμενες ζώνες του Ιονίου."

Αυτό εκστόμισε ο "φιλέλληνας" πρωθυπουργός της Αλβανίας Έντυ Ράμα σε συνέντευξη του στον Παπαχελά.
Δεν είναι πυροτέχνημα για εσωτερική κατανάλωση.
Είναι θέση της αλβανικής κυβέρνησης η οποία σε σύγκριση με άλλα αλυτρωτικά αλβανικά στοιχεία είναι μετριοπαθής.

Ο Ράμα μίλησε επίσης για Αλβανία σε Κόσοβο, "Μακεδονία" και Μαυροβούνιο.

Οι θέσεις Ράμα είναι πλήρως ευθυγραμμισμένες με τις θέσεις Ερντογάν για την αμφισβήτηση της συνθήκης της Λωζάνης. Δύο γειτονικές χώρες αμφισβητούν την εδαφική ακεραιότητα της Ελλάδας η οποία σε όλα τα επίπεδα πεθαίνει.

Όπου υπάρχουν πτώματα, θα υπάρχουν και κοράκια.

Η ελληνική διπλωματία των τελευταίων ετών ήταν μια ψευδαίσθηση ευρωπατρονίας που διαρκώς διαψεύστηκε.

Η Ελλάδα είναι κρατημένη από τα αρχίδια της Τουρκίας που έχει τη στρόφιγγα του προσφυγικού.

Από τ αρχίδια της Γερμανίας που έχει τα κλειδιά του δανεισμού.

Απο τη μία έχεις μια χώρα, την Αλβανία που έχει παίξει καταλυτικό ρόλο στην εκτροφή του ευρωπαϊκού ισλαμιστικού εξτρεμισμού που συνέβαλε στη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας και θεωρεί αλβανικά τα Σκόπια, το Κόσοβο, το Μαυροβούνιο και το Ιόνιο.

Από την άλλη, το μεγάλο νεοοθωμανικό σύμμαχο της που οραματίζεται την παλιά αυτοκρατορία, με έναν ηγέτη που φυλακίζει Κούρδους βουλευτές και διώκει εκατοντάδες χιλιάδες άλλους από τον κρατικό μηχανισμό. Διώκει ακόμη και φοιτητές.

Κι οι δυό τους βρίσκονται σε υψηλή συνέργεια.

Και για τον δεύτερο προωθείς την ευρωπαϊκή του ένταξη ενώ ο πρώτος προσβλέπει σε σένα για το ίδιο πράμα.

Ποια είναι η απάντηση σου σε αυτά;

Αυτή τη στιγμή οι χώρες του Βίζενγκραντ, έχοντας φτιάξει το δικό τους πλέον άξονα,  σου συμπεριφέρονται εχθρικά  για δύο λόγους: Είσαι πηγή δαπανών και πύλη μεταναναστών.

Ποια είναι η προσπάθεια της Ελλάδας για προσέγγιση και δημιουργία έστω και ευκαιριακών συμμαχιών με αυτές τις χώρες με κοινό παρονομαστή την παραδοσιακή τους Τουρκοφοβία;

Ποιες οι διπλωματικές προσεγγίσεις προς τη Σερβία που μόνο ως απειλή μπορεί να θεωρεί τον αλβανικό αλυτρωτισμό;

Η ΕΕ δεν εγγυάται τίποτε για την εδαφική ακεραιότητα της Ελλάδας.

Η δημιουργία του ευρωστρατού που ψηφίστηκε μόλις προχθές ως παρενέργεια τη εκλογής Τραμπ και των αντιλήψεων του για το ρόλο του ΝΑΤΟ, όχι μόνο δεν εγγυάται την εδαφική ακεραιότητα της χώρας: το αντίθετο.

Νέα φετάρα του προϋπολογισμού της χώρας θα πηγαίνει στον ευρωστρατό ενώ η σύσκεψη Καμμένου-Μητσοτάκη-Γεωργιάδη και οι σκέψεις για υποχρεωτική στρατιωτική θητεία στα 18 σε μια χώρα που πεθαίνει και πληθυσμιακά μάλλον δεν είναι ασύνδετες με τη δημιουργία ενός ευρωστρατού που θα λειτουργεί ως μπάτσος στο εσωτερικό της Ευρώπης και ως ιμπεριαλιστική δύναμη ταχείας επέμβασης στο εξωτερικό- καμία σχέση δεν θα χει όμως με την προστασία των ελληνικών συνόρων.

Θα προλάβει όμως ο ευρωστρατός να δημιουργηθεί;

Όσο κι αν όψιμα λεονταρίζει ο Ρέντζι για έλεγχο του πλεονασματικού γερμανικού προϋπολογισμού, στις 4 Δεκέμβρη θα χάσει το δικό του δημοψήφισμα και αν έχει τη στοιχειώδη πολιτική εντιμότητα θα τηρήσει τη δέσμευση του να παραιτηθεί, εξέλιξη που θα οδηγήσει πιθανώς σε εκλογές και σε σαρωτική νίκη του κόμματος των πέντε αστέρων, το οπόιο, αν δεν ενδώσει η Γερμανία στις απαιτήσεις του θα επιστρέψει την Ιταλία στην λιρέτα.

Αυτή η εξέλιξη θα δώσει ακόμη μεγαλύτερη δυναμική στη Λεπέν. Τυχόν εκλογή της θα οδηγήσει σε παρόμοιες εξελίξεις από την πλευρά της Γαλλίας.

Η Ελλάδα πιθανόν να βρεθεί η μόνη χώρα που θα εναντιώνεται στους ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς σε ότι πλήρως γερμανικό θα έχει απομείνει από τη σημερινή Ευρωζώνη.

Η ιστορία δεν είναι γραμμική.

Στην παρούσα φάση της γίνεται όλο και πιο χαοτική.

Οι κουβέντες για ανάπτυξη κι αριθμούς είναι οι σκέψεις ενός ηλιθίου που μετράει τα κέρματα του για να αγοράσει σοκολάτα από ένα ψιλικατζίδικο που βομβαρδίζεται μπροστά στα μάτια του.

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa,blogspot.com, 23/11/2016


Read More »

Τρίτη 22 Νοεμβρίου 2016

Να ζει κανείς ή να μη Σαρκοζί;


Ο Νικολά Σαρκοζί νοκ αουτ από τον πρώτο γύρο των εκλογών του ρεπουμπλικανικού κόμματος.
Αυτό σημαίνει ένα και μόνο πράμα: Οι πιθανότητες για να γίνει η Μαρί Λεπέν πρόεδρος της γαλλικής δημοκρατίας αυξάνουν ακόμη περισσότερο σε συνδυασμό και με την εκλογή Trump αν και παραμένουν όχι εξαιρετικά μεγάλες καθώς τα δύο μεγάλα στο δεύτερο γύρο πάντα συνασπίζονται για να κρατάν την πίτα της εξουσίας μεταξύ τους. 

Τα δύο μεγάλα κόμματα είπα; Επιτρέψτε μου να διορθώσω. Εδώ και αρκετό καιρό υπάρχει ένα από δυο παλιά μεγάλα κόμματα καθώς ο Ολαντρεού είναι ο πιο αντιδημοφιλής πρόεδρος στην ιστορία της γαλλικής δημοκρατίας με ποσοστά αποδοχής κοντά στο 10%.
Αυτό συμβαίνει σε όσα κεντροαριστερά και αριστερά κόμματα παίρνουν την εξουσία στην περίοδο της γερμανικής λιτότητας. 
Εξαφανίζονται. 
Ο Σαρκοζί, προσπάθησε να επανεφεύρει τον εαυτό του ως εθνικιστής. Ο συνομώτης της ελληνικής κρίσης, ο χασάπης της Λιβύης προσπάθησε να κλέψει κάτι από την ατζέντα της Λεπέν στο προσφυγικό και στη γαλλορωσικές σχέσεις υποσχόμενος περισσότερο Γαλλία. 
Ο άνθρωπος που τον υποσκέλισε, ο πρώην πρωθυπουργός Φιγιόν, έκλεψε κάτι από την κλεμμένη ατζέντα του Σαρκοζί, αλλά παραμένει ένας φανατικός νεοφιλελεύθερος με ίχνη ευρωφυγόκεντρης ρητορικής, που αν δεν την τηρήσει στην περίπτωση που τυχόν κερδίσει την προεδρία θα οδηγήσει και το δικό του κόμμα στην εξαφάνιση, εκτός κι αν αλλάξει κάτι δραματικά στον γερμανικό σχεδιασμό καθώς οι Γάλλοι δεν είναι Έλληνες για να δεχτούν να γίνουν κομπάρσοι και γκαρσόνια των Γερμανών. 

Το ζήτημα λοιπόν δεν είναι το αν θα γίνει η Λεπέν πρόεδρος. Το ζήτημα είναι απλά το πότε. 

Ο αποκλεισμός του Σαρκοζί ήταν φυσικά και αποτέλεσμα πολιτικής συμπαιγνίας. 

Μόνο 60% των ψήφων στις εσωκομματικές εκλογές ήταν παραδοσιακών ρεπουμπλικανών ψηφοφόρων καθώς με ζήλο έσπευσαν να ψηφίσουν αντισαρκοζί αριστεροί και πιθανώς ακόμη πιο δεξιοί. 

Το παιχνίδι αυτό το έχουμε ξαναδεί πρόσφατα και δεν βγήκε σε καλό: Το είδαμε στις αμερικάνικες προεδρικές εκλογές όταν το δημοκρατικό κόμμα σαμποτάρισε την εκστρατεία Σάντερς και προώθησε ως πιο εύκολους αντιπάλους τους Κρουζ και Τραμπ. 

Φημολογείται πως το δοκίμασε άτυπα κι ο ΣΥΡΙΖΑ στις προεδρικές τις ΝΔ όπου ήθελε να βγάλει τον Άδωνη πρόεδρο για ευνόητους λόγους, οι ολιγάριθμοι κομματικοί του όμως δεν του επέτρεψαν να επηρεάσει τους συσχετισμούς. 

Τώρα: οι εθνικισμοί επιστρέφουν στην κεντρική πολιτική.

Το γιατί βγάζει μάτι: Οι εθνικιστές ψήφοι είναι ΞΕΚΑΘΑΡΑ αντιπαγκοσμιοποιητικές ψήφοι.

Η παγκοσμιοποίηση έφερε μπόλικα εφήμερα κέρδη αρχικά, σταδιακά όμως οι δουλειές πήγαν στην Ασία και τα λεφτά σε offshore και Hedge funds με την παράλληλη απομείωση ελεγκτικών μηχανισμών και περιορισμών ακριβώς σε αυτές τις κινήσεις που έχουν δημιουργήσει εδώ και χρόνια περιβάλλον αποεπένδυσης. 

Παράλληλα, ο κρατικός δανεισμός σε περιβάλλον αποεπένδυσης και υπερσυσσώρευσης πλούτου εκτός των εθνικών συνόρων οδηγεί σε υπερφορολόγηση των πολιτών, μείωση μισθών και συντάξεων και δραματική επιδείνωση του βιοτικού τους επιπέδου, κάτι που οδηγεί και σε μεγαλύτερη συρρίκνωση της εσωτερικής κατανάλωσης κι αγοράς. 

Η μετανάστευση σε αναπτυξιακό περιβάλλον μπορεί να την ενισχύσει ακόμη περισσότερο. Σε περιβάλλον αποεπένδυσης συμβάλλει στην εργασιακή ανασφάλεια και επιτείνει τη γηγενή ανεργία. 

Αυτοί είναι οι "προοδευτικοί" παράγοντες που οδηγούν σε υφεσιακό σπιράλ κι οδηγούν τους πληθυσμούς να ξαναθέλουν να γυρίσουν σε πιο κλειστά εθνικά σχήματα. 

Τόσο απλά. 

Αυτοί που θέλουν να παρουσιάζουν τους νέους "εθνικισμούς" ως καυλωμένα φαντάσματα του παρελθόντος, είναι αυτοί ακριβώς που υποχρεώνουν τους πληθυσμούς να τους αναβιώσουν ως ύστατη γραμμή άμυνας απέναντι σε μια παγκοσμιοποίηση που πάντα κινούταν από τους λίγους, τα οφέλη της όμως πλέον κατευθύνονται σε όλο και λιγότερους. 

Ρίξτε μια ματιά στην πορεία της ανισοκατανομής του πλούτου τα τελευταία χρόνια. Δεν χρειάζεται κανένα άλλο επιχείρημα.

Κι αν τα πατριωτικά κόμματα παρουσιάζονται ως λαϊκίστικα, τα παγκοσμιοποιητικά κόμματα που παράγουν και την αντίστοιχη προπαγάνδα δεν μπορούν να πείσουν ότι δεν είναι ΞΕΚΑΘΑΡΑ ΕΛΙΤΊΣΤΙΚΑ ΚΟΜΜΑΤΑ. 

Πως θα μπορούσαν άλλωστε;  

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, 22/11/2016 





Read More »

Πέμπτη 17 Νοεμβρίου 2016

Μην πας ποτέ Ντουμπάι τα χριστούγεννα


Το Ντουμπάι αποτελεί πλέον πόλο του παγκόσμιου τουρισμού.

Κι όχι κι άδικα. 

Ιδιαίτερα αν είσαι γυναίκα, έχεις δύο πολύ καλούς λόγους να πας Ντουμπάι: 

Ο πρώτος είναι γιατί μπορείς να επιδοθείς σε ένα καταναλωτικό ντελίριο, να αγοράσεις ότι βάζει ο νους σου και να ξοδέψεις ένα παγκόσμιο ακαθόριστο προϊόν για να νιώσεις Πατούλενα με τα όλα της. 

Ο δεύτερος είναι γιατί μπορείς να ζήσεις στο πετσί σου μια εμπειρία που κάπως έχει αρχίσει να σπανίζει κατά τόπους στις μέρες μας, κι αυτό αν είσαι τυχερή: Τη μοναδική εμπειρία του να νιώσεις εντελώς γυναίκα: 
Όπως ακριβώς νιώθαν για χιλιάδες χρόνια οι περισσότερες γυναίκες του πλανήτη κάτω από την πατριαρχική μπότα. 

Γιατί τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα όπως κι ο άλλος σύμμαχος των ΗΠΑ, η Σαουδική Αραβία, είναι μια γαμημένη καπιταλιστική θεοκρατία, όπου το σύγχρονο είναι απλά η βιτρίνα για ότι πιο αναχρονιστικό υπάρχει σήμερα στην ανθρωπότητα.

Για τ' όνομα, δεν τα λένε εμιράτα για πλάκα. Κι η Σαουδική Αραβία είναι απλά η Αραβία των Σαούντ. 

Τι δεν καταλαβαίνεις; 

Μοιράσου με τους φίλους στα social media κι αυτήν την εμπειρία: Βρετανίδα βιάστηκε φέτος στο Ντουμπάι από δύο συμπατριώτες της.
Είχε το θάρρος να το καταγγείλει στις αρχές: 
Ο πέλεκυς της θεϊκής δικαιοσύνης έπεσε βαρύς: 
Η γυναίκα φυλακίστηκε. Για εξωσυζυγικό σεξ.... 

Ναι ναι ναι. 

Καλά τ' ακούσατε. 

Μετά από διεθνείς πιέσεις την αφήσαν να βγει από τη φυλακή και τώρα κυκλοφορεί σαν τρομαγμένο φάντασμα στο Ντουμπάι καθώς δεν της δίνουν το διαβατήριο της.

Θα μπορούσε να ναι και χειρότερα: Η ερμηνεία της Σαρίας που αποτελεί τον νόμο στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα (ΗΑΕ) απαγορεύει να συζείς με κάποιον, έστω και να μοιράζεσαι το ίδιο δωμάτιο με άντρα, ενώ η άγαμη εγκυμοσύνη αποτελεί κι αυτή έγκλημα. Εννοώ ότι αποτελεί έγκλημα να υπάρχεις όντας άγαμη εγκυμονούσα. 

Κι οι ποινές για το βιασμό σου; Από φυλάκιση, μέχρι δημόσιο μαστίγωμα λιθοβολισμό μέχρι θανάτου. 

Για σένα. Όχι για τους βιαστές. 

Τυχερή η βρετανίδα. 

Φυσικά, αυτό δεν αποτελεί κάποιο μεμονωμένο περιστατικό. Αποτελεί τον Θεϊκό νόμο, το μόνο νόμο.

Και έχει επιβληθεί και σε Αυστραλές, Νορβηγίδες, Ολλανδές που επίσης βιάστηκαν. 

Για να αποδείξετε ότι έχετε βιαστεί στα ΗΑΕ το μόνο που χρειάζεται είναι την ομολογία του/των βιαστών σας.
Εναλλακτικά, την κατάθεση 4 ενηλίκων... αντρών βέβαια. Οι γυναίκες δεν μετράνε. 

Αλλά ανάλογα με την εθνικότητα του βιαστή, ο Αλλάχ μπορεί να φανεί μεγάλος: 

Όταν μια βρετανίδα βιάστηκε ομαδικά από 3 Ιρανούς το 2012, δεν φυλακίστηκε όταν τους κατήγγειλε. Υποχρεώθηκε όμως σε πρόστιμο όταν αποκαλύφθηκε ότι τα πινε μόνη της σε μπαρ. 

Φυσικά και δεν ακούτε από τα ελληνικά μήντια για το τι εστί Σαρία σε ορισμένα κράτη . 

Κι αυτό γιατί τα αφεντικά τους, οι Έλληνες ολιγάρχες, έστω κάποιοι από αυτούς, έχουν κάνει μπίζνες με τους πετρελαιάδες. Και τα λεφτά βουλώνουν στόματα, εξαγοράζουν συνειδήσεις, πληρώνουν φερέφωνα. 

Είδαμε και πάθαμε στην Ελλάδα να ξεφύγουμε από τα νύχια της θεοκρατίας και ακόμη δεν το χουμε καταφέρει στο βαθμό που το 'χουν πετύχει άλλες δυτικές χώρες. 

Για μένα, οι ελίτ των ΗΑΕ θα πρεπε να θαφτούν κάτω από τους τόνους μετάλλου και γυαλιού που χουν σηκώσει κωλοδάχτυλο στον ουρανό και να αφήσουμε την έρημο να κάνει τη δουλειά της.

Η πιο ανθρωπιστική προσέγγιση είναι να διακόψει η Δύση κάθε οικονομική σχέση μαζί τους, να επιστρέψουν και οικονομικά εκεί που 'χουν μείνει νοητικά. Και να αφήσουμε την έρημο να κάνει τη δουλειά της. 

Αλλά φυσικά, τα λεφτά κυβερνούν.

Αντί αυτού, η Δύση κατέστρεψε τα κοσμικά καθεστώτα του Ιράκ, της Λιβύης και της Συρίας, μαζί με τις χώρες τους που συγκριτικά ήταν παράδεισος επί γης για τις γυναίκες. 

Γυναίκες όλου του κόσμου, φανείτε ανώτερες: δείξτε ανοχή στις πιο μισογυνικές ερμηνείας της σαρίας και τους υποστηρικτές της. 

Κυρίες, αν το να αγοράζετε αντικείμενα, δεν σας γεμίζει, το να ξαναγίνετε οι ίδιες αντικείμενα σάμπως είναι μια κάποια λύση στον άκρατο υλισμό μας; 

Πάτε Ντουμπάι λοιπόν. Η φέρτε το Ντουμπάι στο Ελληνικό. 

Όπως φλεγματικά έγραψε κι ένας άγγλος δημοσιογράφος: Το ότι υπάρχει το Ντουμπάι έχει και κάτι καλό. Κρατάει όσους θέλουν να πάνε στο Ντουμπάι σε ένα μέρος, κι έτσι δε θα τους φάμε στη μάπα στις διακοπές μας. 

Πέτρος Αργυρίου, agriazva.blogspot.com, 17/11/2016
Read More »

Τετάρτη 16 Νοεμβρίου 2016

Ομπάμα και τα σπαστά ελληνικά του Τσίπρα


Oh my fucking god! Τι αμαρτίες πληρώνουμε!
Το παιδί απ την κυψέλη το κανε ξανά.
Αφού κέρδισε τις εκλογές ως μίμος του Ανδρέα Παπανδρέου, τώρα μιλά σαν ομογενής δεύτερης γενιάς.
Αυτοί είναι οι αριστεροί δεύτερη γενιάς:
Καιροσκόποι του ακτιβισμού, σφετεριστές της ιστορίας πρώτα και έπειτα της εξουσίας και αδιόρθωτοι κοινωνικοί χαμαιλέοντες.
Νομίζαμε ότι μετά τον ΓΑΠ είχαμε πιάσει πάτο.
Αμ δε.
Το παιδί που ταν στη Γένοβα, το παιδί που ταν στις πορείες κατά της επίσκεψης Κλίντον, ο Μέγας Ψεύτης, είναι κάτι ακόμη χειρότερο.
Το θέαμα θα ταν απολύτως τραγικό αν δεν ήταν απολύτως γελοίο.
Ο Ομπάμα δεν είναι μαντατοφόρος του Ομπάμα.
Κάνει την τελευταία του τουρνέ γνωρίζοντας πως με την εκλογή Trump οι ευρωφυγόκεντρες δυνάμεις ενισχύονται κι επιχειρεί να μπαλώσει τα πράγματα μην τυχών και διαλυθεί αυτό το αντιδημοκρατικό έκτρωμα που κατάντησε η ΕΕ, γνωρίζοντας καλά επίσης αυτό που κρύβει σύσσωμο το σύστημα εξουσίας στην Ελλάδα: πως η Κύπρος σιγοψήνεται στο μπρίκι σαν τουρκικός καφές.
Αυτός ήταν άλλωστε και ο λόγος της παρουσίας στην επίσκεψη Ομπάμα του γερακιού Victoria Nuland, υπεύθυνης για ευρωπαϊκά και ευρωασιατικά ζητήματα.

Ο Ομπάμα θα θέσει στην Μέρκελ το πρόβλημα του ελληνικού χρέους;

Ε και;

Η Ελλάδα είναι πιο μόνη από ποτέ.

Η Μέρκελ και ο Σόιμπλε είναι αυτοί που θα αποφασίσουν τι θα συμβεί. Και το απόλυτο κριτήριο για αυτό είναι οι επερχόμενες γερμανικές εκλογές.

Έτσι, είναι μάλλον απίθανο να δώσει καρπούς η "πίεση" Ομπάμα. Απίθανο, όχι αδύνατο.

Η εκλογή Trump είναι η χρυσή ευκαιρία για το κομμάτι εκείνο της γερμανικής ελίτ που θέλει να απογαλακτιστεί από την αμερικανική πατρονία ενώ το αμερικανοκίνητο κομμάτι της αποδυναμώνεται σημαντικά.

Το άλλοθι της αμερικανικής επιρροής στα ευρωπαϊκά πράγματα σύντομα τελειώνει.

5 Δεκέμβρη είναι η τελική προθεσμία.

Μετά από αυτή, η κυβέρνηση είτε θα αρχίσει τυχοδιωκτικούς αυτοσχεδιασμούς, ή θα μπει σε τροχιά εκλογών για να μην εξαφανιστεί υπό την τρομακτική πίεση των νέων μέτρων.

Ο λαός δεν ξεχνά τι σημαίνει δεξιά.

Πλέον, δεν ξεχνά και τι σημαίνει αριστερά.

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, 16/11/2016
Read More »

Τετάρτη 9 Νοεμβρίου 2016

The Trump card

Στα λεγακιας;
Ξερόλας;
ΝΑΙ
Απέναντι σε μια παγκόσμια προπαγάνδα, τόλμησα να προβλέψω την νίκη Trump.
Τόσο απλά.
Περιγραφές:
Τα μηντιακά παπαγαλάκια του ΣΚΑΙ συνεχίζαν την προπαγάνδα μέχρι τις 10.00 παρότι τα αποτελέσματα είχαν ήδη κριθεί.
Η πολιτεία κλειδί ήταν η Φλώριντα.
Το μόνο που μπορούσε να δώσει τη νίκη στη βρώμικη Χίλαρι στην πιο βρώμικη προεκλογική εκστρατεία των τελευταίων δύο αιώνων ήταν οι ψήφοι των ισπανόφωνων.
Δεν φτάνανε.
Δεν φτάνανε απέναντι στην ψήφο του ΠΟΛΥ ΘΥΜΩΜΈΝΟΥ ΜΕΣΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ.
Brexit φαινόμενο ξανά λοιπόν.
Οι δημοσκοπικές είναι γυμνές.
Το χέρι που τους τάιζε είναι γυμνό από σάρκα.
Οι άνθρωποι πλέον δεν εμπιστεύονται το ΣΥΣΤΗΜΑ.
Απλά.
Οι αγορές χθες "προεξόφλησαν" τη νίκη Χίλαρι, πετώντας ένα σκασμό λεφτά για να κρατηθεί το αμερικάνικο χρηματιστήριο σε υψηλά σε μια περίοδο αδιανόητης πολιτικής αβεβαιότητας.
Ο ΠΟΛΥ ΘΥΜΩΜΕΝΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ τους έφτυσε στη μάπα.
ΞΑΝΑ.
Κι η ελληνική αριστερά, ξανά, πετάει χαρταετούς, έχοντας επιδείξει την αλαζονεία του σκλάβου που σνομπάρει το επόμενο αφεντικό του.
Ποιος νίκησε χθές;
Ο Donald Trump.
Ποιος έχασε;
Το σύστημα.
Ποιος δεν κέρδισε κάτι ουσιαστικό ακόμα;
Ο ΜΕΣΟΣ ΘΥΜΩΜΈΝΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ.
Ο Trump, πλανητάρχης πλέον, μπήκε στον λευκό οίκο με το αριστερό, θάβοντας το τσεκούρι του πολέμου, ευχαριστώντας την Hilari για όσα έχει κάνει για την αμερική, μη σου πω και για τον πλανήτη, και ξεχνώντας τα όσα έλεγε για φυλακές και τέτοια.
Αυτό καθόλου καλό δεν ακούγεται στα αυτιά του μέσου πολύ θυμωμένου ανθρώπου.
Του αμόρφωτου ναι, αυτού που δεν έχει κανένα μέλλον στο μέλλον που οι μορφωμένοι του χτίζουνε.
Περίεργο ε; Ε αριστερά των μορφωμένων;
Ένας άνθρωπος απέναντι στις ΜΚΟ, το star system, το πολιτικό κατεστημένο, το χρηματοπιστωτικό σύστημα.
Κέρδισε μια θέση στο πάνθεον τους.
Που μας αφήνει αυτό;
Η επίσκεψη Obama είναι πλέον ένα άδειο πουκάμισο.
Στις 5 του Δεκέμβρη που το επιτελείο του Τσίπρα πόνταρε να τα παίξει όλα για όλα, θα βρεθεί απέναντι στην καύλα του σχεδόν τελειωμένου θείου Σόιμπλε.
Παρότι άθρησκος, έχω να πω μονάχα ένα πραμα: Ο θεός να μας φυλάει.
For the record, το ιστορικής πλέον σημασίας κείμενο μου:
"Οι αμερικάνικες προεδρικές θα κρίνουν λίγο πολύ το με πιο μορφή θα υπάρχει ο πλανήτης ή έστω ή ανθρωπότητα τα επόμενα χρόνια.
Με άλλα λόγια μπορείτε ελεύθερα και χωρίς πολύ σκέψη να τις χαρακτηρίσετε κρισιμότατες.
Πολύ πιο κρίσιμες και από αυτές που ανέδειξαν τον πρόεδρο Ομπάμα, τον πρώτο λευκό μαύρο πρόεδρο στην ιστορία των ΗΠΑ.
Ο νομπελίστας ειρήνης κατάφερε να δημιουργήσει μόνο δύο Καρχηδόνες, τη Λιβύη και τη Συρία και ο προκάτοχός του Bush έσκασε από τη ζήλεια του, ενώ κατάφερε να διαμελίσει και την Ουκρανία.
Παράλληλα όχι μόνο έσωσε αλλά και έδωσε συγχωροχάρτια στις χρηματοπιστωτικές συμμορίες που δημιούργησαν την κρίση του 2008 ενώ έκανε τα στραβά μάτια στην συνέχιση της ρατσιστικής και συχνά θανατηφόρας αστυνομικής βίας εντός των ΗΠΑ.
Με λίγα λόγια ο Ομπάμα υπήρξε προς γενική απογοήτευση της ανθρωπότητας μια κουβερτούρα πάνω από σκατά καθώς αφήνει τον πλανήτη σε πολύ χειρότερη κατάσταση από ότι τον παρέλαβε.
Το μόνο ελαφρυντικό που οποιοσδήποτε οφείλει να του αποδώσει είναι όσο σκατά κι αν έχει γίνει ο κόσμος, με τους νεοσυντηριτικούς θα ταν απείρως χειρότερα.
Και αυτή θα είναι η εξέλιξη αν για κάποιο λόγο οι Αμερικάνοι επιβράβευαν τους «συστημικούς» υποψηφίους του Δημοκρατικού και του Ρεπουμπλικανικού κόμματος που με την εξαίρεση του Rand Paul είναι λίγο πολύ εξαγορασμένοι από μεγάλα συμφέροντα.
Ευτυχώς στην πορεία προέκυψαν οι «αντισυστημικοί» Trump και Sanders που ανέτρεψαν τα προγνωστικά.
«Αντισυστημικός ο δισεκατομμυριούχος κερατάς;» φυσικά θα αναρωτηθείτε. Μόνο στην αμερική γίνονται αυτά.
Σωστά. Ας σταματήσουμε λοιπόν να κρίνουμε εξ ψωροκώσταινας τ’ αλλότρια.
Ο Trump δεν μπορεί να θεωρείται εξαγορασμένος από τα μεγάλα συμφέροντα. Είναι από μόνος του μεγάλο συμφέρον.
Τους Sanders και Tramp τους χωρίζει άβυσσος. Είναι πολύ περισσότερο προτιμητέοι όμως από τη Hilary και τους υπόλοιπους νεοσυντηρητικούς γιατί αυτούς τους χωρίζουν παρά ελάχιστα και τους ενώνει η αγάπη για τον πόλεμο.
Το δημοκρατικό Salon χαρακτηρίζει τον Trump ως ασταμάτητο.
Συμφωνώ. Αυτή την στιγμή τον Tramp μπορεί να τον σταματήσει μόνο σφαίρα.
Το χρίσμα των ρεπουμπλικάνων το χει στα τσεπάκι του.
Πιο αμφίρροπη θα ναι η μάχη Χίλαρι Σάντερς αν δεν καταλάβουν οι δημοκρατικοί ότι ο Trump θα την γλεντήσει τη Χίλαρι γιατί μπορεί ο πρώτος να είναι ανήθικος, κακός, αλητήριος αλλά δεν είναι ότι είναι η Χίλαρι: Μια τεράστια υποκρίτρια.
Υπό αυτό το πρίσμα σκόπιμο είναι να δούμε πως θα είναι ο κόσμος με έναν εκ των Trump ή Sanders να είναι ο επόμενος αμερικάνος πρόεδρος.
Θα δούμε κι από το φεγγάρι ακόμη ένα τοίχος να χωρίζει τις ΗΠΑ από το Μεξικό με μπόι όσο ο ρατσισμός του Trump: χιλιάδες επίδοξοι μεξικανοί μετανάστες θα πεθάνουν και η κατάσταση στο εσωτερικό του Μεξικού θα γίνει ακόμη πιο ελκυστικά έκρυθμη.
O Trump έχει ήδη αλλάξει την αμερικανική πολιτική και θα την αλλάξει ακόμη περισσότερο: Ήδη χαρακτήρισε τον εισβολή στο Ιράκ ως λάθος κι εξέθεσε το δομημένο ψεύδος των όπλων μαζικής καταστροφής του Σαντάμ.  
Με άλλα λόγια σφάγιασε την ιερή αγελάδα της αμερικανικής πολιτικής του αλάθητου των προέδρων και της αυτόματης σύνδεσης της κριτικής των πεπραγμένων ηγεσιών με τον Αντιπατριωτισμό και τον αντιαμερικανισμό χωρίς να χάσει ούτε μισή μονάδα στις δημοσκοπήσεις.
Μεγάλο έλλειμμα του Trump είναι η γεωπολιτική όπου θα δοκιμάσει εμπειρικές προσεγγίσεις.
Πιστεύει όμως στη δύναμη του Deal και μάλλον θα επιχειρήσει αντλώντας ανταλλάγματα να αποκλιμακώσει τις πιθανές εστίες πολέμου με μεγάλες δυνάμεις χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δε θα ανοίξει άλλες απέναντι σε μικρότερες.
 Ο Trump πχ είναι ο μόνος υποψήφιος των νέοσυντηρητικών που δεν θα ρίξει τη συμφωνία με το Ιράν.
Ο Sanders από την άλλη θα είναι ένας αδύναμος πρόεδρος καθώς τα υπόλοιπα σώματα ελέγχονται από ρεπουμπλικάνους.
Η μεγάλη του αδυναμία είναι ότι όπως κι ο Κόρμπιν, θα ηγούνται ενός εχθρικού και εξαγορασμένου κόμματος.
Μην σας παραξενεύει λοιπόν που ο ίδιος επενδύει στην κινηματικότητα των αμερικάνων για να μπορέσει να κάνει τομές.
Δε σημαίνει αυτό ότι θα γίνει Τσίπρας, θα είναι όμως ένας αδύναμος πρόεδρος που θα αναγκαστεί να βάλει νερό στο κρασί του. Κι αν αναγκαστεί να βάλει πολύ νερό στο κρασί του, ναι τότε θα γίνει Τσίπρας.
Κι οι δύο υποψήφιοι πρόεδροι, εκτός από τον πολιτικό κατεστημένο, θα πρέπει να ασκήσουν εξουσία στη σκιώδη Αμερική αν δεν θέλουν να γίνουν ανδρείκελά της: Την Αμερική των λόμπυ, την αμερική των μυστικών υπηρεσιών, την Αμερική του USAID και του NED, την αμερική του Soros και του Bloomberg.
Και ξέρουμε καλά τι έπαθε ο προηγούμενος πρόεδρος που πήγε να ξεδοντιάσει απλά και μόνο τη CIA μετά το φιάσκο του κόλπου των χοίρων.
H Αμερική συνεχίζει τις πρωτιές. Μετά τον πρώτο μαύρο πρόεδρο, έχει να επιλέξει ανάμεσα στον πρώτο δισεκατομμυριούχο πρόεδρο, τον πρώτο εβραϊκής καταγωγής πρόεδρο και την πρώτη γυναίκα πρόεδρο.
Ελπίζουμε κι όχι φυσικά για λόγους μισογυνισμού να μη βγάλει τη γυναίκα που λέγεται πως δέρνει τον άντρα της."

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, 9/11/2016

Read More »

Κυριακή 6 Νοεμβρίου 2016

O ανασχηματισμός που θα τετραγωνίσει τον κύκλο


Άλλαξε ο Μανωλιός κι έβαλε τα ρούχα του αλλιώς.
Κι έγινε ακόμη πιο δεξιός κι εξωφρενικός.
Οτιδήποτε έβγαζε έστω κι εικονική οσμή ρήξης και σύγκρουσης με το όποιο κατεστημένο απομακρύνθηκε ή μετατοπίστηκε (Κοντονής, Φϊλης).

Η Έφη Αχτσιόγλου, η 31χρονη που χε πετύχει μέσα σε μερικά χρόνια όσα μια στρατιά πτυχιούχων, η επαναστάτρια χωρίς αξία που επανεφηύρε τον εαυτό της σβήνοντας το πρόσφατο παρελθόν της από το twitter και τους προσωπικούς της λογαριασμούς, τοποθετήθηκε στην ηγεσία του υπουργείου Εργασίας, αφενός για να προστατεύσει τον μέντορα Κατρούγκαλο από το τερατούργημα του ασφαλιστικού κι αφετέρου για να προστατέψει και το ίδιο το τερατούργημα του που θα σκάσει στα μούτρα μας μέσα στο 2018, έχοντας ως αντιγαμωσταυριδική ασπίδα το νεαρό της ηλικίας της και το φύλο της.
Δεν είναι για λύπηση όμως: Με το που τελειώσει με ότι έχει απομείνει από μας η επαναστάτρια χωρίς αξία θα πάρει σειρά για διεθνούς οργανισμούς.
Μιλώντας για τα διεθνή, έναν τέτοιο τοποθέτησε ο Τσίπρας στο υπουργείο οικονομικών. Ο Δημήτρης Παπαδημητρίου που αντικατέστησε τον πειθήνιο των θεσμών Τσακαλώτο, είναι σύζυγος της ήδη αναπληρώτριας υπουργός εργασίας, Ράνιας Αντωνοπούλου, ανάμεσα σε άλλα και ερευνήτριας στο αμερικάνικο ινστιτούτο Levy.

Και εδώ μπαίνουμε στα σημαντικά. Ο Παπαδημητρίου είναι ο πρόεδρος του ινστιτούτου το οποίο φρόντισε το 2014 να συστήσει το Σύριζα στον αμερικανικό παράγοντα και να του δώσει εγγυήσεις.
Επίσης ο Παπαδημητρίου, ορθώς, δεν πιστεύει (κι αυτός) στις πολιτικές λιτότητας, είναι ο εμπνευστής του «νέου σχεδίου Marshall» για την Ελλάδα, και πρότεινε ένα παράλληλο νόμισμα (λίγο πολύ, το σχέδιο Β του Σόιμπλε) με ανάπτυξη όμως αντί για λιτότητα.
Με άλλα λόγια: Ο Ομπάμα τις επόμενες μέρες δεν έρχεται Ελλάδα για τουρισμό.
Είναι η απόλυτη δυστυχία για μια κυβέρνηση να εξαρτάται πολιτικά από την Αμερική κι οικονομικά από την Γερμανία.
Έτσι, στο βάθος της παρτίδας, ο Τσίπρας στέλνει μήνυμα: Είναι έτοιμος για δεύτερο γύρο συντριβής από τους δανειστές, επενδύοντας σε αμερικανική παρέμβαση, λες κι η Γερμανία δεν προσπαθεί να απογαλακτιστεί από αυτή στο επίπεδο της οικονομίας της Ευρώπης, ενώ οι 53 με την απομάκρυνση του Τσακαλώτου καλά θα κάνουν να μετρήσουν το μπόι τους.
Ο Τσίπρας είναι έτοιμος να απειλήσει τους Γερμανούς με κατάρρευση της χώρας του, για μια εικονική αναδιάρθρωση του χρέος, στις 5 του Δεκέμβρη, μια μέρα μετά το ιταλικό δημοψήφισμα.
Έτσι νομίζει.
Κι από τη «βαθειά» πολιτική, πάμε στην φαιδρά πολιτική.
Ο ξεμωραμένος πλέον Ζουράρης υπουργοποιείται σε μια κυβέρνηση που ο ίδιος χαρακτηρίζει ως κατοχική μέσω της οποίας θα κάνει αντίσταση από τα μέσα.
Ο σύμβουλος Πάνος Λάμπρου, μιλάει για υπονόμευση από τα μέσα των δεξιών πολιτικών που εφαρμόζει η κυβέρνηση.
Και στο υπουργείο πολιτισμού, μια συμπαντική μορφή.
Η ηθοποιός Κονιόρδου Λυδία η οποία επιχειρούσε να συμπληρώσει εισόδημα ως εναλλακτική (πρανική) θεραπεύτρια (εκτός κι αν το κανε αφιλοκερδώς), παίρνει το υπουργείο πολιτισμού.
Τώρα, αφήνω το περιθώριο αμφιβολίας για εναλλακτικές προσεγγίσεις. Αλλά δεν έχω καμία αμφιβολία ότι είμαστε γεμάτοι εναλλακτικούς new age τσαρλατάνους.



H Κονιόρδου, χωρίς επαφή, «σκανάρει» τον ασθενή, τον καθαρίζει σαν να κρατούσε ενεργειακό αόρατο σφουγγάρι, και του περνάει ενέργεια από τον πλανήτη και το σύμπαν ολάκερο.
Φαντάζει, ότι αυτή την μέθοδο θα εφαρμόσει για να καθαρίσει τον βρώμικο νεοελληνικό πολιτισμό, να του ξεμπλοκάρει τα τσάκρα για να ρέει άφθονο το Τσι (πρα) στις βλέβες του.

Ο Αλέξης μας είδε το φως κι άλλαξε τα πλάνα, το χρέος θα νικήσει με της Λύδιας τα Prana.

Θα διώξει τα πνευματικά βαμπίρ η Λύδια η Κονιόρδου, με την ακατανίκητη οσμή του ενεργειακού του σκόρδου.

Αλέξη, προχώρα, εδώ και τώρα, χρίσε για πρωθυπουργό τον θεό τον Σώρρα.

Πραγματικά, νιώθω μια διαταραχή στη δύναμη.
Μάλλον νιώθω πολλές διαταραχές και πολλές από αυτές υπουργοποιήθηκαν.
Τα πιο τρελά όνειρα ημίτρελων ανθρώπων πήραν σάρκα κι οστά και γίναν οι εφιάλτες μας.
Όσο για τη ΝΔ, μια εικόνα χίλιες λέξεις.  




Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogpspot.com, 6/11/2016
Read More »

Σάββατο 5 Νοεμβρίου 2016

Συνέντευξη Julian Assange: Η Λιβύη αστυνόμευε τη Μεσόγειο


O Julian Assange είναι ένας σύγχρονος ήρωας, ο άνθρωπος που έριξε φως στα βρώμικα μυστικά των κυβερνήσεων. Τα τέσσερα τελευταία χρόνια βρίσκεται έγκλειστος στην πρεσβεία του Ισημερινού στο Λονδίνου, περικυκλωμένος από τις βρετανικές αρχές που ξοδεύουν περίπου 12 εκατομμύρια για αυτόν το σκοπό, αστεία στημένες κατηγορίες για σεξουαλική υπερβολή οδήγησαν σε διεθνές ένταλμα σύλληψης του, ενώ η Killary Clingon είπε μεταξύ σοβαρού και να τελειώνουν μαζί του με επίθεση drones.
Πριν από μερικές μέρες ο Ισημερινός του έκοψε το διαδίκτυο μετά από πιέσεις της αμερικανικής κυβέρνησης ώστε να σταματήσουν τα Wikileaks να βλάπτουν την προεκλογική της εκστρατεία.

Καμία αριστερά δεν διαδηλώνει υπέρ αυτού του ήρωα. Δεν είναι δικός τους βλέπετε.

Σε χθεσινή του συνέντευξη στον σπουδαίο βετεράνο της πραγματικής ενημέρωσης John Pilger, ο Assange αποκαλύπτει τι προκάλεσε την και τι προκάλεσε η επέμβαση στη Λιβύη και η αποσταθεροποίηση στη Συρία, ακριβώς όπως είχε προβλεφθεί κάποια χρόνια πριν στο agriazwa.blogspot.

Julian Assange:


Η Λιβύη, περισσότερο από τον πόλεμο οποιοδήποτε άλλου, ήταν ο πόλεμος της Hillary Clinton. Ο O Barack Obama αρχικά εναντιώθηκε σε αυτόν. Η Hillary Clinton ήταν η υπέρμαχος του πολέμου. Αυτό καταγράφεται στα e-mail της, τα διατρέχει... Από τα 33.000 e-mails της που δημοσιεύσαμε, περισσότερα από 7.000 αφορούν αποκλειστικά τη Λιβύη. Δεν είναι το ότι η Λιβύη έχει φθηνό πετρέλαιο. Εκείνη, αντιλαμβανόταν την απομάκρυνση του Καντάφι και την ανατροπή του Λιβυκού κράτος ως κάτι που θα χρησιμοποιούσε για να κατέβει στις γενικές εκλογές για πρόεδρος. 
Στο τέλος του 2011, σε ένα εσωτερικό έγγραφο με τίτλο tick tock Libya που δημιουργήθηκε για την Hillary Clinton, περιγράφεται χρονολογικά το πως εκείνη ήταν ο βασικός συντελεστής στην καταστροφή του Λιβυκού κράτους. 
Ως αποτέλεσμα (της δράσης της), είχαμε 40000 θανάτους στη Λιβύη, ενώ οι Τζιχαντιστές και η ISIS εισήλθαν. 
Αυτό οδήγησε στην Ευρωπαϊκή κρίση του προσφυγικού και του μεταναστευτικού, επειδή δεν είχες μόνο ανθρώπους που εγκατέλειπαν τη Λιβύη και μετά τη Συρία και αποσταθεροποίηση άλλων αφρικανικών χωρών ως αποτέλεσμα των ροών όπλων αλλά παράλληλα το Λιβυκό κράτος δεν είχε τη δυνατότητα πλέον να ελέγχει τις μετακινήσεις ανθρώπων μέσα από αυτό. 
Η Λιβύη βλέπει στη Μεσόγειο και ήταν ουσιαστικά ο φελός στο μπουκάλι της Αφρικής. 
Πρότερα, με όλα τα προβλήματα στην Αφρική, τα οικονομικά, τους εμφυλίους, οι άνθρωποι που επιχειρούσαν να ξεφύγουν από αυτά δεν κατέληγαν στην Ευρώπη, καθώς η Λιβύη αστυνόμευε την Μεσόγειο. 
Αυτό ειπώθηκε και από τον ίδιο τον Καντάφι το 2011: 
Τι νομίζουν αυτοί οι Ευρωπαίοι ότι κάνουν επιχειρώντας να βομβαρδίσουν και να καταστρέψουν το Λιβυκό κράτος; Θα υπάρξουν παλλίροιες μεταναστατών από την Αφρική αλλά και τζιχαντιστές στην Ευρώπη. 
Και αυτό ακριβώς συνέβη....."

Αποσπάσματα της συνέντευξης εδώ 

Ολόκληρη η συνέντευξη θα μεταδοθεί από το RT σήμερα. 

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, 5/11/2016


Read More »

Πέθανε


Στην Ελλάδα είσαι ότι δηλώσεις.

Σήμερα είμαι εκπρόσωπος τύπου.

Του θανάτου.

Λένε ότι κακό σκυλί ψόφο δεν έχει.

Παπαριές.

Ότι δεν κάνει η δικαιοσύνη, το κάνει ο θάνατος.

Ο μεγάλος εξισωτής, τουλάχιστον για μερικά χρόνια ακόμη. 

Ένας από τους ανθρώπους που σκότωσαν τον κυπριακό ελληνισμό έφυγε σήμερα σαν κύριος.
Τριγωνικές συναλλαγές, παράγοντες του Κατάρ, στρατοί ηλιθίων οπαδών, αυτός που σκιαμαχούσε με χιλιάδες θύματα, τρυπήθηκε χθες στην καρδιά.
Μα ποιος την έχασε για να την πετύχει ο θάνατος;

Είναι άδικο που έφυγε έτσι.

Άδικο.
Γιατί δεν γνώρισε την δικαιοσύνη της θνητότητας.
Μόνο το σκληρό δίκιο της θνητότητας.
Οι εργαζόμενοι του καζίνο του Ρίο θρηνούν.
Οι δικαστές βγάζουν αναστεναγμό ανακούφισης.
Μπορούν πλέον να συνεχίζουν την ήρεμη κι ανώτερη ζωή τους, δικάζοντας μονάχα αυτούς που βρίσκονται κάτω από αυτούς.
Ποτέ τους πάνω.
Κάποιοι χαροποιούνται από αυτό το θάνατο.
Ο θάνατος Χαρο-ποιεί.
Μας στέρησε απότομα το όνειρο αυτοί που αδίκησαν τους ανθρώπους να δουν το δίκιο των ανθρώπων.
Οι άνθρωποι χάνουν το δίκιο τους με τέτοιους θανάτους.
Αλλά τι να του πεις του θανάτου;
Πάντα δίκιο κάνει πως έχει.
Έτσι θα δικαιωθεί κι ο Σημίτης.
Μέσω της οδού θανάτου.
Έτσι δικαιώνονται όλοι όσοι έχουν αδικήσει μαζικά μα δε βρήκαν εν ζωή το μάστορά τους.

Ξέρω ότι κάποιοι σ’ αγάπησαν.

Μπα. Απλά μεταμφιέσαν το φόβο τους σε οικειότητα.
Από τα σκοτάδια στα σκοτάδια δεν είναι μεγάλο το ταξίδι.
Όταν ο μεγάλος εξισωτής πήρε τον Παττακό κανείς δεν τόλμησε να επικαλεστεί την προσβολή μνήμης νεκρού. Κανείς.
Εντάξει δεν ήσουν κι ο Παττακός. Λίγα βασανιστήρια μπορούν να διαφθείρουν ανθρώπους και πληθυσμούς στα βαθμό που μπορούν να το κάνουν τα λεφτά.
Ο θάνατος μεγεθύνει τις αρετές των ανθρώπων.
Αλλά όταν οι άνθρωποι δεν έχουν τέτοιες, αν έχουν αφιερώσει τη ζωή τους στο να εκμεταλλεύονται τις ζωές των πολλών για χάρη των λίγων, ω ναι, τότε, ο μεγεθυντικός φακός του θανάτου εστιάζει στην ασχήμια την πελώρια.
Η κόλαση έχει καζάνια.
Τα καζάνια ζεσταίνονται και με πετρέλαιο.
Οπότε τα τζάκια των σαουδάραβων και των Καταρ-αμένων μια χαρά μπίζνα κάνουν και στην κόλαση.
Είναι προφανές από το γεγονός ότι έχουν κάνει κόλαση και τη ζωή.
Σου χουν κρατήσει καλή θέση.
Καλή και θερμή σταδιοδρομία να χεις στον Άδη.
Άδη-κο;
ΟΧΙ


Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, 5/11/2016
Read More »