Η πραγματική εικόνα της "πανδημίας"

Όπως και στην γρίπη των χοίρων, έτσι και τώρα, οι αρμόδιοι οργανισμοί παύουν να μετρούν κρούσματα στον γενικό πληθυσμό, όταν ο WHO φωνάζει πανδημία, λες και αυτό είναι το κύριο μέλημα τους: Να φωνάξει ο WHO πανδημία.

Στις 13/3/2020 λοιπόν και η Ελλάδα, με μόλις 121 επιβεβαιωμένα κρούσματα, σταμάτησε να ψάχνει για κρούσματα και να αντλεί στατιστικά από τον γενικό πληθυσμό. Εργαστηριακά τεστ  γίνονται πλέον μόνο σε ασθενείς με συμπτώματα οξείας αναπνευστικής λοίμωξης.

Ειπώθηκε ότι άμεσα θα γίνουν και κάποιες δειγματοληψίες στον γενικό πληθυσμό για να έχουμε μια μικρή εικόνα για το τι γίνεται στην κοινότητα.

Με ποια κριτήρια όμως θα γίνουν αυτές;

Όπως δήλωσε χαρακτηριστικά ο καθηγητής  Τσιόδρας «δεν υπάρχει και νόημα όσοι έχουν ήπια συμπτώματα να πηγαίνουν για εργαστηριακό έλεγχο στα νοσοκομεία. Άλλωστε αν τα συμπτώματα είναι ήπια, καμία σημασία δεν έχει αν κανείς έχει νοσήσει από κορονοϊό ή για παράδειγμα από γρίπη, αφού δεν κινδυνεύει. Αρκεί βέβαια να παραμείνει στο σπίτι του.»

Ωωω, έλα τώρα. Που πήγε όλο εκείνο το κυνήγι του ιού; Η ιχνηλάτιση των προηγούμενων ημερών. Τώρα μας νοιάζει μόνο η καραντίνα. Αφού ο ΠΟΥ φώναξε πανδημία. Όλα καλά τώρα.

Με την πρακτική εργαστηριακής εξέτασης μόνο σοβαρών κρουσμάτων, τα ποσοστά της καταγεγραμμένης θνησιμότητας τεχνητά θα διογκωθούν, δημιουργώντας μια αυτοεκπληρούμενη προφητεία, αυτή της επικίνδυνης πανδημίας.

Με αυτήν την πρακτική θα μάθουμε κάτι το εντελώς πρωτόγνωρο: οι άρρωστοι πεθαίνουν πιο συχνά από τους υγιείς. Μάλιστα.

Ποια είναι όμως τα κριτήρια του WHO για εργαστηριακή διερεύνηση;

Τα εργαστηριακά τεστ γίνονται στους ασθενείς με σοβαρά συμπτώματα.

Είναι στην διακριτική ευχέρεια των χωρών να κάνουν τεστ σε ευρύτερα κλάσματα του πληθυσμού.

Κι έτσι, είμαστε βέβαιοι ότι τα στατιστικά για την μεταδοτικότητα και την θνησιμότητα που μας δίνουν οι αρμόδιες υπηρεσίες, είναι συχνά λάθος.

Αυτό είναι ικανό να εξηγήσει τις τεράστιες διαφορές σε ποσοστά θνησιμότητας ανάμεσα σε χώρες, που μπορεί να φτάνουν και το 6000%.

Αυτό λοιπόν που βλέπουμε δεν είναι την επιδημία αλλά όπως ολόσωστα έχει  από νωρίς παρατηρήσει ο πνευμονιολόγος Wolgang Wodarg, τη δραστηριότητα των ειδικών που ψάχνουν για τον ιό! Ο Wodarg ήταν άλλωστε αυτός που πίεσε για να κάνει η ΕΕ έρευνα για την γρίπη των χοίρων και να βγάλει ένα καταδικαστικό πόρισμα που συγκαλύφθηκε από τα μήντια.

Για να δούμε όμως, πόσα τεστ κάναν οι χώρες, σε όλο τον πλανήτη; Τα τεστ που έχουν γίνει παγκοσμίως,  τουλάχιστον μέχρι τις 13/5/2020, δεν πρέπει να ξεπερνάνε το 1.000.000, με τα 320.000 να έχουν γίνει στην Κίνα. Δηλαδή, έχουν εξεταστεί ένας στους 7.000, ποσοστό πολύ μικρό για πανδημία.

Ενδεικτικά, 250.000 σε Νότιο Κορέα, 86.000 σε Ιταλία, 77.000 σε Ρωσία, 29.000 σε Η.Β, μόλις 21.000 σε ΗΠΑ, 16.000 σε Ταϊβάν, 10.000 σε Ιαπωνία, 9000 στο Μπαχρέιν και στις περισσότερες άλλες χώρες κάτω από χίλια.

Για να βγάλουμε τα πια ασφαλή από τυχόν συμπεράσματα, θα διαλέξουμε τις δύο χώρες που συνέλεξαν το μεγαλύτερο ποσοστιαία δείγμα, το Μπαχρέιν, με 1 τεστ ανά 160 κατοίκους του και την Νότια Κορέα, με 1 τεστ ανά 250 κατοίκους της. Το Μπαχρέιν δεν έχει σοβαρή εστία και με μόνο 240 κρούσματα και 0 θανάτους δεν μπορεί να μας δώσει κάποια αντιπροσωπευτική εικόνα για την επικινδυνότητα.

Στο πολύ μεγαλύτερο σε απόλυτους αριθμούς δείγμα της Ν.Κορεάς θα βρούμε ένα ποσοστό θνησιμότητας του 0,7%.

Αν συνυπολογίσει κάποιος και τα αδιάγνωστα κρούσματα που είναι δύο και τρεις φορές, μπορεί και 10 φορές παραπάνω από τα καταγεγραμμένα, παίρνουμε ποσοστό θνησιμότητας εποχιακής γρίπης, με ποσοστά από 0,35% ως κάτω από 0,1%. Δεν ξέρουμε σε πόσο βαθμό αυτοί οι συντελεστές αντισταθμίζονται από το ότι οι καταγραφόμενοι θάνατοι, αντιστοιχούν σε προηγούμενα στάδια της επιδημίας καθώς από την αρχή της προσβολής από τον ιό ως τυχόν θάνατο μπορεί να μεσολαβήσουν από 20 μέρας έως ένα μήνα.

Ούτως ή άλλως, 7 με 15% των κρουσμάτων σε κάθε σεζόν  γρίπης, συνοδεύονται από κορονοϊούς.

Και ούτως ή άλλως, σε σχέση με τους 4.000.000 θανάτους που έχουμε από οξείες αναπνευστικές λοιμώξεις ετησίως στον πλανήτη, οι 6.000 θάνατοι που έχουμε από τον COVID μέχρι και τις 15/3/2020, είναι ποσοστό περίπου 0,01%, πολύ μικρότερο από την συμμετοχή των κορονοϊών σε κάθε σεζόν ιώσεων.

Αν βάλουμε τα ψευδώς θετικά τεστ, τα πραγματικά ποσοστά γίνονται λίγο ακόμη μικρότερα, πόσο μάλλον αν αμφισβητήσουμε την ειδικότητα των τεστ.

Ο αρμόδιος φορέας στις ΗΠΑ, το CDC, έδωσε στα νοσοκομεία στις 20 Φεβρουαρίου ένα πολύ φιλόδοξο τεστ που θα ανίχνευε όχι μόνο τα κρούσματα COVID-19, αλλά και άλλους ιούς.

Το τεστ, αποσύρθηκε καθώς έδινε πολλά ψευδή θετικά στην δεύτερη κατηγορία.

Πρέπει να γίνει απολύτως κατανοητό, πως όσο πιο πολύ μετράνε νοσοκομειακά κρούσματα, πόσο πιο πολύ θα ανεβαίνουν τεχνητά τα ποσοστά θνησιμότητας.

Και πως πλέον, τα περισσότερα νοσοκομεία σε χώρες με πολλά κρούσματα, είναι εστίες μόλυνσης από τον Κορονοϊό. Επομένως κι αυτοί που πηγαίνουν στα νοσοκομεία χωρίς τον κορονοϊό, έχουν σημαντική πιθανότητα να τον κολλήσουν.

Τα πρωτόκολλα για πιθανές επιδημίες όφειλαν να είναι πολύ σχολαστικότερα, με ειδικές μονάδες, εκπαιδευμένο προσωπικό και πολλά περισσότερα μέσα.

Ποιος μπορεί να μας πει λοιπόν μέσα σε αυτόν τον ωκεανό της ανετοιμότητας και της στατιστικής προχειρότητας, τι στο καλό συμβαίνει;

Μάλλον οι νοσοκομειακοί γιατροί. Αλλά και εκεί υπάρχουν εύλογες ενστάσεις. Στην εικόνα που θα μας δώσουν.

Υπάρχουν δύο εξαιρέσεις σε όλο των κόσμο που διαφωνούν με την εικόνα μιας ακόμη συνηθισμένης ίωσης  που περιγράφω: Η Ιταλία και η Γουχάν. Μου είναι ακόμη και σήμερα σχεδόν αδύνατο να εξηγήσω τους χιλιάδες νεκρούς της Ιταλίας.

Η Ιταλία είναι όμως η εξαίρεση.

Οπουδήποτε αλλού, τα νούμερα του κορονοϊού δεν είναι πολύ δραματικότερα από τους εποχιακούς κύκλους της γρίπης και των γριπωδών συνδρομών.

Επιπρόσθετα, ο κορονιός, αν και πιο πολύτροπος στην μετάδοση,  δεν είναι θανατηφόρος για τα παιδιά.

Σε κάθε περίπτωση, θα υπάρξει επιβάρυνση των συστημάτων υγείας. Σε κάθε σεζόν υπάρχει. Έχουν όμως οι ήδη δικαιολογημένα πανικόβλητοι γιατροί μας κάποια ιδέα για το πόσα πανικόβλητα γεροντάκια με πυρετό και βήχα θα σπεύσουν στα νοσοκομεία εξαιτίας όχι της επιδημίας αλλά του πανικού που έχει διασπαρθεί και θα κολλήσουν ενδονοσοκομειακή λοίμωξη από την οποία και είναι πιθανό να πεθάνουν;

Η μόνη σοβαρή μελέτη που θα μπορούσε να διαφωτίσει το Ιταλικό παράδοξο, είναι εκείνη που θα συνέκρινε ποσοστά θνησιμότητας ανάμεσα σε ασθενείς σε κατ’ οίκον νοσηλεία, ή σε ειδικές μονάδες σε σχέση με ασθενείς σε νοσοκομεία.  Μόνο έτσι θα μπορούμε να ξέρουμε τι είναι αυτό που σκοτώνει περισσότερο στην Ιταλία: Η επιδημία ή ο πανικός και η και η κατάσταση στα νοσοκομεία.   

Είναι η τέταρτη φορά μέσα σε 40 χρόνια, που ο ΠΟΥ φωνάζει πανδημία μεγαλοποιώντας, ενίοτε και σε βαθμό φαιδρότητας την πραγματική εικόνα.

Είναι η πρώτη φορά όμως στην σύγχρονη εποχή που η καραντίνα επιβάλλεται σχεδόν παγκοσμίως ως μέτρο αντιμετώπισης ασθενειών.

Διαλέξαν όμως το λάθος στέλεχος για να επιβάλλουν καραντίνα. Με μεγάλο χρόνο επώασης του Ιού και με πολλούς τρόπους μετάδοσης, για να είναι πολύ αποτελεσματική η καραντίνα θα πρέπει να επιβάλλεται για τουλάχιστον ένα μήνα, ειδάλλως, με την λήξη της θα ξαναρχίζει τον κύκλο της. Κινέζοι ειδικοί μιλάν ακόμη και για τέσσερις μήνες. Σε τέσσερις μήνες καραντίνας, η χώρα που την εφαρμόζει έχει οικονομικά πεθάνει. Σε μια περίοδο μάλιστα που ελλοχεύει κι ένα παγκόσμιο οικονομικό κραχ που θα είναι πολύ χειρότερο από ότι έχουμε γνωρίσει μέχρι τώρα.

Η καραντίνα λοιπόν, μπορεί να έχει πολύ σημαντικότερες επιπτώσεις από την επιδημία. Και αυτός είναι ο λόγος που το ΗΒ δεν την επέλεξε μέχρι και σήμερα.

Επίσης, σε τυχόν επανεμφάνιση του Ιού κάποια άλλη σεζόν, η  καραντίνα θα έχει αποτρέψει την ανοσία μεγάλου τμήματος του πληθυσμού και θα έχουμε επανάληψη, αν όχι επιδείνωση του φαινομένου.

Υπήρχαν πολύ πιο αποτελεσματικοί τρόποι για την αποτροπή ή έστω για την καθυστέρηση της επιδημίας. Θα μπορούσαν όλες οι χώρες να είχαν κλείσει τις μετακινήσεις από και προς τις πληγείσες περιοχές.

Επιλέξαν να μην το κάνουν.

Θα μπορούσαν να στοχεύσουν στην απομόνωση και προστασία των ευπαθών ομάδων, εγχείρημα ομολογουμένως δύσκολο αλλά έχουμε δει φαραωνικά έργα να γίνονται για πολύ πιο ασήμαντους λόγους.  Την στρατηγική αυτή την επέλεξε εν μέρει το Η.Β.

Θα μπορούσαν να κάνουν ότι έκανε η Νότια Κορέα: Εξαντλητικά τεστ και ιχνηλάτιση σε κάθε στάδιο της επιδημίας. Ούτε που το διανοήθηκαν.

Και θα ήταν πολύ πιο αποτελεσματικό, αντί να χαθούν λεφτά από την καραντίνα, αυτά να έχουν επενδυθεί εξ’ αρχής στην θωράκιση του συστήματος υγείας. Θα ήταν πολύ καλύτερη επένδυση και στρατηγική και για το παρόν και για το μέλλον.

Και θα είχαν ακόμη καλύτερα αποτελέσματα αν είχαν συνδυάσει οποιεσδήποτε από τις άνωθεν πολιτικές.

Αντί όλων αυτών λοιπόν, οι δυτικές κυβερνήσεις ζήλεψαν τον αυταρχισμό της Κίνας και έβαλαν τους πληθυσμούς τους σε καραντίνα για πρώτη φορά στην σύγχρονη ιστορία του Δυτικού κόσμου.

Και είναι η πρώτη φορά μετά από αιώνες που φορείς θα διώκονται.  Η σχετική νομοθεσία άλλωστε υπάρχει και προβλέπει ακόμη και ισόβια για όποιον κολλήσει ασθένεια σε ομάδα άλλων ανθρώπων.  Κυκλοφορώ κι οπλοφορώ, όπως έλεγε ένα παλιό τραγούδι. Αυτός που σπάει την καραντίνα, είναι πλέον δημόσιος κίνδυνος. Δεν είναι υπερβολή. Είναι η πραγματικότητα.

Αυτή είναι η αρχή του τέλους του κοινωνικού ανθρώπου. Η επαφή πλέον, απαγορεύεται. Και αυτά θα μπορούν πλέον να τα κάνουν οι κυβερνήσεις σε κάθε κύκλο σοβαρής  Ίωσης. Το προηγούμενο,  το τετελεσμένο, έχει ήδη δημιουργηθεί. Και οι πληθυσμοί συμμορφώθηκαν σε αυτό.  

Από δω το φέραν, από εκεί το φέραν, τελικά τα καταφέραν. Και μας την φέραν.

Μπήκαμε σε έναν πολύ σκοτεινό δρόμο που μας γυρνάει αιώνες πίσω.

Αυτή η επιδημία θα σκοτώσει κάποιους ανθρώπους. Άνθρωποι πεθαίνουν. Ίσως να εξαντλήσει και κάποια συστήματα υγείας. Τα παράπονα σας στην ηγεμονία των νεοφιλελευθέρων και των αγορών παρακαλώ. Είναι όμως σίγουρα ένα ακόμη καρφί στο φέρετρο του Δυτικού Πολιτισμού και των αξιών του. Κι ίσως το τελευταίο.

Δεν ήρθε μόνο ο ιός από την Κίνα. Ήρθε και ο αυταρχισμός της και η αρχή του τέλους της ατομικής ελευθερίας και του ανθρώπου ως κοινωνικό πλάσμα. 

Τσιν, τσαν, τσον. Σύντομα και σε μια γειτονιά κοντά σας.

Δεν περιγράφω άλλο.

  

Πηγή:
https://www.holisticlife.gr/%CE%B1%CF%80%CF%8C%CF%88%CE%B5%CE%B9%CF%82/inbox/item/2187-%CE%B7-%CE%BC%CE%B5%CE%B3%CE%AC%CE%BB%CE%B7-%CE%B5%CE%B9%CE%BA%CF%8C%CE%BD%CE%B1-%CF%84%CE%BF%CF%85-covid?fbclid=IwAR2l8gIm-HcGHg71v-F09GPWYOIauOyYT4RJirMyy3Rfcbf1OulAU58RcKg

Read More »

Κατασταλάζοντας με τον Covid-19: Τα νέα δεδομένα και η μεγάλη εικόνα

Με τουλάχιστον μία περιοχή της Ελλάδας, την Ηλεία  να έχει εισέλθει στη φάση 2 της επιδημίας όπου είναι δύσκολο πλέον να περιοριστεί, είναι καλό να εξετάσουμε κάποια νέα δεδομένα του κορονοϊού.

Χρόνος επώασης

Από 5 εώς 7 ημέρες. Μέγιστο: 14 ημέρες. Ο μεγάλος χρόνος προκαλεί τα προβλήματα στον έγκαιρο εντοπισμό φορέων του.

Xρόνος παραμονής στο σώμα

Ακόμη και μετά την αποδρομή της νόσου, ο ιός μπορεί να παραμείνει στο σώμα για εβδομάδες. Άγνωστο ο ακριβής χρόνος. Εξαιτίας αυτού, πιθανολογείται ότι δημιουργείται ισχυρότερη ανοσολογική μνήμη στον ιό. Πολύ θετικό.

Μεταδοτικότητα

Θα επιμείνω ότι ο ρυθμός μετάδοσης δεν είναι 2 νέοι φορείς για κάθε έναν. Κι αυτό προκύπτει όχι μόνο από τα εμπειρικά δεδομένα αλλά και από το ότι άγνωστο μη καταγεγραμμένο ποσοστό φορέων είναι ασυμπτωματικό ή με πολύ ήπια συμπτώματα.

Πολύ πιο μεταδοτικός φαίνεται να είναι ο ιός στη φάση των συμπτωμάτων, με συνάχι και βήχα να είναι λεωφόροι μετάδοσης.

Ανησυχητικό είναι ότι ο ιός μπορεί να συνεχίζει στο σώμα ακόμη και μετά την αποδρομή της νόσου. Εξού και τα μέτρα προσωπικής υγιεινής πρέπει να τηρούνται και από όσους έχουν θεραπευτεί.

Εδώ θα πρέπει να δώσουμε και μια απάντηση σε ένα από τα πιο ανησυχητικά φαινόμενα: την δεύτερη λοίμωξη σε ασθενή από την Ιαπωνία που είχε θεραπευτεί. Θα μπορούσε κάτι τέτοιο να δείχνει μειωμένη ανοσολογική απάντηση ή μνήμη σε ποσοστό ασθενών κάτι που θα επέτρεπε στον ιό να «ανακυκλώνεται»  συνέχεια μέσα στον πληθυσμό. Αν όντως συνέβαινε κάτι τέτοιο όπως κάποιοι από εμάς αρχικά υποψιάστηκαν, θα ήταν όντως τρομακτικό. Αλλά τα δεδομένα πλέον μας λένε ότι τα πιο πιθανά ενδεχόμενα για το ιαπωνικό αίνιγμα είναι δύο:

Α) Αναζωπύρωση: Η χρήση Tamiflu μπορεί να είχε ρίξει το ιϊκό φορτίο σε βαθμό να μην μπορεί να δώσει συμπτώματα χωρίς ο ασθενής να έχει προλάβει να αναπτύξει ανοσία.

Β) Μετάλλαξη: Έχουμε πλέον ανιχνεύσει δεύτερο στέλεχος του COVID-19. Υπάρχει κάποια πιθανότητα άτομα που έχουν νοσήσει από το πρώτο στέλεχος να μην έχουν ανοσία στο δεύτερο.

Σε μια τέτοια περίπτωση, είναι πολύ κακό να έχουμε δύο επιδημίες από τα δύο στελέχη.

Το θετικό είναι όμως ότι τα δύο στελέχη μπορεί να ανταγωνίζονται μεταξύ τους, με το δεύτερο στέλεχος να χαρακτηρίζεται ως πιο ήπιο από το πρώτο. Κι αυτό είναι καλό.

Το κακό είναι όμως ότι όσο περισσότερο εξαπλώνεται ο ιός, τόσο πιο πιθανό είναι να δώσει νέες μεταλλάξεις που θα μπορούσε να σημαίνει νέες επιδημίες μέσα στην επιδημία και στελέχη ανθεκτικά στο Tamiflu και σε άλλα αντιϊκά που χρησιμοποιούνται εμπειρικά σε ασθενείς υψηλού κινδύνου, κάτι που θα αυξήσει έστω και λίγο την θνησιμότητα.

Από την άλλη, μετάλλαξη δεν σημαίνει υποχρεωτικά ότι τα νέα στελέχη δεν αναγνωρίζονται από το ανοσοποιητικό ατόμου που έχει ήδη νοσήσει από το αρχικό στέλεχος.

Τα παραπάνω, ισχύουν για κάθε ιό και κάθε επιδημία. Δεν είναι ιδιαίτερα γνωρίσματα του «νέου» Κορονοϊού.

Ας φτάσουμε όμως σε πράγματα που παραμένουν οξύμωρα.

Σε κάθε χώρα βλέπουμε κατά διαστήματα κάποιες εκρήξεις στα νούμερα των νέων κρουσμάτων δύο τριών ημερών και μετά το νούμερο των νέων κρουσμάτων σταθεροποιείται. Η μόνη εξαίρεση είναι το Ιράν. Αυτό, καθόλου δεν συμφωνεί με μια επιδημία μεγάλης μεταδοτικότητας καθώς, σε μια τέτοια περίπτωση, όταν τα νούμερα είναι μεγάλα, θα έπρεπε να έχουμε εκθετικές αυξήσεις των νέων κρουσμάτων. Το οποίο και συμβαίνει μόνο για μικρά χρονικά διαστήματα. Η εικόνα λοιπόν της επιδημίας δεν μας δίνει βάσιμο λόγο να συμπεράνουμε ότι έχουμε μια επιδημία με μεγαλύτερη μεταδοτικότητα από την γρίπη.

Θνησιμότητα 

Ο ΠΟΥ δίνει 3,4%, ποσοστό πολύ πιο υψηλό από οποιαδήποτε γρίπη. Το ποσοστό όμως είναι σίγουρα πλασματικό καθώς όσο περισσότερο εξαπλώνεται η επιδημία, τόσο μεγαλύτερο γίνεται το ποσοστό των ασυμπτωματικών και των φορέων με πολύ ήπια συμπτώματα που δεν καταγράφονται.

Τα κρούσματα που έχουν καταγραφεί μέχρι σήμερα είναι 93000. Η εκτίμησή μου είναι ότι πρέπει να είναι από 200000 εώς 500000.

Εκτίμησή μου εξ αρχής ήταν το ποσοστό θνησιμότητας είναι κάτω από 1% και με αυτή την εκτίμηση συμφωνούν αξιωματούχοι των Centers for Disease Control and Prevention και του National Institute of Allergy and Infectious Diseases.

Το ποσοστό αυτό διαφέρει σημαντικά από χώρα σε χώρα.

Από την μία έχουμε το δραματικό ποσοστό του 7% στις ΗΠΑ, τα υψηλά, κοντά στο 3,5% στο Ιράν και Ιταλία, το χαμηλό του 1,2 σε Ισπανία και 0,7 στην Νότια Κορέα και τα μηδενικά μέχρι τώρα σε Γερμανία και Σιγκαπούρη.

Δεν έχουμε ιδέα ακόμη σε τι οφείλονται αυτές οι τεράστιες διακυμάνσεις στην θνησιμότητα από χώρα σε χώρα.

Αν υπολογίσουμε όμως και το «αόρατο» ποσοστό ασυμπτωματικών και ήπιων κρουσμάτων, θα δούμε πχ στην Νότια Κορέα με αρκετά μεγάλο δείγμα ως τώρα, ένα ποσοστό της τάξης του 0,4, εώς 0,1%, ποσοστό σχετικά κοντά σε αυτό της εποχιακής γρίπης.

Σε κάποιες χώρες λοιπόν, για άγνωστους λόγους, έχουμε απλά ένα δεύτερο κύμα γρίπης.

Καλό θα ήταν να  ανακαλύψουμε αυτούς τους λόγους.

Όπως και να ‘χει, επιμένοντας στην υπόθεση μας μιας παγκόσμιας θνησιμότητας αρκετά πιο χαμηλά του 1%, ο COVID έχει μεν θνησιμότητα πολλαπλάσια της γρίπης που προέρχεται κυρίως από τις επιπλοκές του στις ευπαθείς ομάδες, σίγουρα δεν είναι όμως 34 φορές πιο θανάσιμος από την γρίπη όπως επισήμως δείχνει ο ΠΟΥ.

Αν συνυπολογίσουμε και την συνύπαρξη άλλων αναπνευστικών ιών σε ασθενείς, το ποσοστό θνησιμότητας του Covid  μπορεί να πέσει κατά 1% εώς 15%.

Ας δούμε όμως τώρα την μεγάλη εικόνα: Η γρίπη αποτελεί μόνο το 7-15% ιογενών ασθενειών με παρόμοια συμπτώματα, τις λεγόμενες γριπώδεις συνδρομές.  Το κοινό κρυολόγημα είναι το πιο κοινό από αυτές με τους ενήλικες να το περνούν 2 ως 6 φορές τον χρόνο. Κάντε τον πολλαπλασιασμό με τον γενικό πληθυσμό και θα βγάλετε τα κρούσματα.

Ακόμη και το κοινό κρυολόγημα μπορεί να προκαλέσει θανάσιμες επιπλοκές σε πολύ επιβαρυμένους ασθενείς. Μην ψάχνετε στατιστικές θνησιμότητας. Δεν επιχειρήθηκαν.

Ο κυρίαρχος ιός στις γριπώδεις συνδρομές είναι ο σχετικά ακίνδυνος ρινοϊός με 29% και ήδη γνωστοί κορονοϊοί με 15%, με 46% να οφείλεται σε άγνωστες αιτίες, μάλλον ιούς. Είναι πιθανό λοιπόν ο COVID να μην είναι καινούριος ιός και να κυκλοφορούσε ήδη, απλά να τον εντοπίσαμε τώρα.

Αλλά ας πάμε σε νόσους που προκαλούν οι γριπώδεις συνδρομές.

Κάθε χρόνο έχουμε, 4,2 εκατομμύρια θανάτους από Οξείες Λοιμώξεις του Αναπνευστικού (ΟΛΑ), το μεγαλύτερο κομμάτι τους σε χώρες του Τρίτου Κόσμου.

Πάνω από ένα εκατομμύριο από αυτούς οφείλονται σε ιώσεις από ποικίλους ιούς όπως αναφέραμε.

Οι θάνατοι σε αυτήν την ομάδα από ιούς τις γρίπης αποτελούν μονάχα ένα κλάσμα του αριθμού και οι ετήσιες εκτιμήσεις για τους θανάτους από γρίπη πρέπει να υπολογίζονται στο κάτω άκρο τους καθώς συχνά συνυπολογίζονται στα νούμερα της γρίπης, θάνατοι από άλλους αναπνευστικούς ιούς.

Ο 3000 θάνατοι από τον Covid-19 είναι ακόμη σταγόνα στον ωκεανό των θανάτων από γριπώδεις συνδρομές και γρίπες μαζί.

Μόνο αν έχουμε σοβαρή αύξηση του συνολικού αριθμού του ενός εκατομμυρίου ιογενών θανάτων από ΟΛΑ, μόνο τότε θα μπορούμε να μιλάμε για σοβαρή επιβάρυνση της παγκόσμιας δημόσιας υγείας.

Και για να γίνει κάτι τέτοιο, ο Covid πρέπει να δώσει υπερπολλαπλάσιους θανάτους από όσους έχουμε σήμερα.

Αν παρακολουθούσαμε τις επιδημίες που κάνει ο κάθε ένας από τους διακόσιους αναπνευστικούς ιούς, θα ζαλιζόμασταν.

Είναι αμφίβολο λοιπόν το ότι ο Covid αποτελεί σοβαρή απειλή για την παγκόσμια υγεία.

Ο Covid-19, απέδειξε περίτρανα ένα πράγμα: η ανθρωπότητα και οι κυβερνήσεις της απόδειξαν είναι ανέτοιμες για μια πραγματικά επικίνδυνη πανδημία. Έχουμε εικόνα απανωτών ιατρικών λαθών σε σχέση με τον Covid. Φανταστείτε τι θα γίνει σε περίπτωση μιας πραγματικά επικίνδυνης πανδημίας, με μεγάλο χρόνο επώασης, μεγάλη θνησιμότητα (της τάξης πχ του 10%) και με μεγαλύτερη μεταδοτικότητα. 

Τα συστήματα δημόσιας υγείας, με Covid-19 ή χωρίς, πρέπει να ενισχυθούν με ειδικές κλινικές και εξειδικευμένο ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό.  Γιατί με ή χωρίς ψεύτη βοσκό, ο λύκος μιας πραγματικά επικίνδυνης πανδημίας, δεν μπορεί ποτέ να αποκλειστεί.

Απλά, χάρη στον ψεύτη βοσκό, θα είμαστε αρκετοί ανέτοιμοι απέναντι σε μια πραγματική απειλή.  

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com,   5/3/2020

Read More »

Ο κορονοϊός, τώρα και στην Θεσσαλονίκη. Q&A

Ήταν θέμα χρόνου και τύχης. Ξεμείναμε κι απ’ τα δύο.

Το πρώτο καταγεγραμμένο κρούσμα είναι μια 38χρονη που επέστρεψε από εστία στην Ιταλία.

Δεν τίθεται κανένα ζήτημα για την υγεία της.

Εδώ όμως ξεκινάει η βεντάλια των ενδεχομένων. Και των ευθυνών.

Αν η γυναίκα επέστρεψε μετά από την προηγούμενη Παρασκευή, η κυβέρνηση έχει κάθε ευθύνη, καθώς ήδη θα έπρεπε να είχε διακόψει τις πτήσεις με και από την επίμαχη περιοχή της Ιταλίας, μιας και οι επιδημικές εστίες είχαν ήδη εδραιωθεί εκεί. (Τελικώς, η γυναίκα γύρισε από το Μιλάνο την Κυριακή). 

Λένε οι αρχές πως ιχνηλατούν τις επαφές της ασθενούς Μηδέν. Ήδη 15 άτομα από το κοντινό της περιβάλλον έχουν μπει σε καραντίνα. Είναι αυτό όμως αρκετό;

Σαφέστατα όχι.

Κάθε συνεπιβάτης στην πτήση της που αποβιβάστηκε κι έμεινε στην Ελλάδα θα έπρεπε να μπει σε καραντίνα.

Κι αυτό; Θα ήταν αρκετό; 

Σαφέστατα όχι. Αν την γυναίκα την παρέλαβαν με ΙΧ ή πήρε από το αεροδρόμιο ταξί , έχει καλώς. Αν όμως πήρε το λεωφορείο, τότε να ‘στε σίγουρη ότι η επιδημία είναι εδώ και πιθανότατα θα δώσει την εικόνα που έδωσε στην Ιταλία.

Πιο πρόσφατες πληροφορίες, θέλουν την γυναίκα να ήταν υποψήφια δημοτική σύμβουλος και να επισκέφτηκε το Δημαρχείο στο δημοτικό συμβούλιο της Δευτέρας, παρουσία δημοσιογράφων.
Είναι πολύ πιθανό λοιπόν πλέον το Δημαρχείο και οι υπάλληλοί του να είναι πλέον επιδημική εστία.

Πρέπει να σημειωθεί, ότι λόγω του μεγάλου χρόνου επώασης του Covid που είναι από 3 εώς 15 ημέρες, ίσως και μεγαλύτερος, όχι μόνο οι φορείς δεν μπορούν όλοι τους να εντοπιστούν, κάτι που περιορίζει την αποτελεσματικότητα της καραντίνας, αλλά και έχουμε ένα φαινόμενο παρόμοιο με αυτό που συναντούμε στην αστρονομία: Όταν κοιτάμε την εικόνα της επιδημίας, δεν βλέπουμε το παρόν της αλλά την κατάσταση 10 εώς δεκαπέντε μέρες πίσω. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για την έναρξη της επιδημίας ή κάθε επιδημικής εστίας.

Ήρθε το τέλος του κόσμου λοιπόν;

Φυσικά και όχι. Ένα πολύ μεγάλο κλάσμα των κρουσμάτων παραμένουν ασυμπτωματικά και μη καταγεγραμμένα. Το μεγαλύτερο κλάσμα των καταγεγραμμένων κρουσμάτων  περνούν την ίωση με πολύ ήπια ως ήπια συμπτώματα. Οι περισσότεροι άνθρωποι στην Ελλάδα δεν θα καταλάβουν σε ατομικό επίπεδο πως πέρασε ο Covid. Θα το καταλάβουν όμως, στο πετσί τους μάλιστα, σε επίπεδο οικονομίας και συστήματος δημοσίας υγείας.

Όλο το βάρος πρέπει να λοιπόν να δοθεί στην τρίτη ηλικία και σε ασθενείς με ήδη προϋπάρχοντα βαριά νοσήματα. Εκεί η θνησιμότητα μπορεί να φτάσει το 14%.

Με προστατεύουν οι μάσκες και τα αντισηπτικά;

Όχι απόλυτα. Ο Covid είναι πολύ ανθεκτικός όπως έχει δείξει στο περιβάλλον. Μάσκες, αντισηπτικά και υγιεινή χεριών και ματιών μειώνουν όμως πιθανώς το ιϊκό φορτίο στο οποίο μπορεί να εκτεθείς. Κι επομένως, οι πιθανότητες να κολλήσεις. Αλλά το ζήτημα δεν είναι το πώς θα προστατευτείς εσύ. Το ζήτημα είναι εσύ και εγώ και το σύστημα δημόσιας υγείας να μπορεί να προστατεύσει τις ευπαθείς ομάδες. Εκεί είναι το ζήτημα.

Είναι η Ελλάδα έτοιμη να ανταπεξέλθει;

Είναι πανέτοιμη να δώσει μια από τις χειρότερες σε νούμερα επιδημίες. Οι περικοπές στην δημόσια υγεία, οι συγχωνεύσεις νοσοκομείων, η έλλειψη σε υλικά και προσωπικό, ο μικρός αριθμός ΜΕΘ, εγγυώνται μια πολύ κακή εξέλιξη.

Πρέπει να γίνει κατανοητό, ότι ο COVID πρέπει να λαμβάνεται όχι τόσο ως παθογένεια από μόνος του, αλλά ως παράγοντας επιβάρυνσης άλλων παθολογιών.

Ως τέτοιος, με το να τον έχουμε να συναγελάζεται με άλλες ενδονοσοκομειακές λοιμώξεις, το μόνο που θα καταφέρουμε θα είναι να επιβαρύνουμε την όλη κατάσταση.

Χρειάζεται ειδικές πτέρυγες ή ακόμη και ολόκληρα νοσοκομεία που δεν βρίσκονται σε χρήση σήμερα, να μετατραπούν σε διαμερίσματα ΜΕΘ για τις ευπαθείς ομάδες με COVID.

Μην ξεχνάτε, ότι πολλά νοσοκομεία σήμερα είναι και τα ίδια εστίες λοιμώξεων και η παραμονή σε ΜΕΘ ασθενών πάνω από 10 μέρες επιδεινώνει δραματικά τις πιθανότητες αποθεραπείας και επιβίωσης τους. Ο COVID απλά θα επιδεινώσει την υπάρχουσα κατάσταση. Τα πράγματα θα γίνουν λίγο πιο δυσάρεστα με την αποδρομή της εποχιακής γρίπης.

Πόσο εύκολα μεταδίδεται ο Ιός;

Από την αρχή της επιδημίας περιγράφεται πως ένας φορέας κολλάει άλλους τέσσερις. Μετά από δύο μήνες καταγραφών, το νούμερο έχει πέσει στο ένας κολλάει 2,2 ενώ η προσωπική μου εκτίμηση είναι πως η αναλογία πρέπει να είναι ένα προς ένα, χαμηλότερη από την εποχιακή γρίπη που έιναι 1 προς 1,3. (Αναδρομικά, αυτή ήταν η μοναδική λάθος εκτίμησή μου. Ο ιός έχει σημαντική μεταδοτικότητα και τα κρούσματα σε κάποιες χώρες διπλασιάζονται εντός 4 ημερών). 

Τα σχολεία πρέπει να κλείσουν;

Φυσικά και όχι. Στα 80.000 κρούσματα και στους 2900 θανάτους μέχρι σήμερα παγκοσμίως, δεν έχει καταγραφεί ούτε ένας θάνατος παιδιού. Τα παιδιά είναι ο πιο ασφαλής πληθυσμός σε σχέση με τον Covid. Οι παππούδες τους όμως και κατά δεύτερο λόγο ο γιαγιάδες τους, όχι.

Γιατί η Θεσσαλονίκη είναι η χειρότερη ελληνική πόλη για την επιδημία;

Ελέω ΟΑΣΘ. Τις ώρες αιχμής, οι επιβάτες γίνονται σαρδέλες. Στον ΟΑΣΘ, δεν υπάρχουν ικανά μέτρα προστασίας και η μαζική μετάδοση πρέπει να θεωρείται βέβαια.
Επιπρόσθετα, η ασθενής Μηδέν ήταν στο δημαρχείο...

Αν υποψιάζομαι ότι έχω τον κορονοϊό, τι κάνω;

Στο συγκεκριμένο στάδιο τυχόν επιδημίας στην Ελλάδα, το χειρότερο δυνατό σενάριο είναι να έχουμε ήδη 100 ασυμπτωματικούς φορείς. Αν δεν έχεις πρόσφατα ταξιδέψει σε επιδημικές εστίες ή δεν έχεις επαφή με κάποιον που πρόσφατα το είχε κάνει, ή δεν έχεις παέι δημαρχείο τις τελευταίες δύο μέρες, πιο πιθανό είναι να κερδίσεις κάποιο ποσό στο Τζόκερ και απείρως πιο πιθανά να έχεις απλό κρυολόγημα ή εποχιακή γρίπη ή να είσαι κατά φαντασίαν ασθενής. Μην επιβαρύνεις τις υπηρεσίες με τις φοβίες σου και μην πας στο νοσοκομείο. Πιο πιθανό να κολλήσεις κάτι από ή στο νοσοκομείο, παρά να έχεις Covid. Αν όμως οι υποψίες σου είναι βάσιμες, ή έχεις πχ δύσπνοια, πάλι μην σκάσεις έτσι απλά στο νοσοκομείο. Πάρε άμεσα τηλέφωνο τον ΕΟΔΥ στα 210-521200, 210-5212054. Εκείνοι θα ξέρουν καλύτερα από εσένα τι να κάνουν. Ελπίζω.

Είπατε κάτι για οικονομικό κόστος. Ποιο θα είναι αυτό;

Πολλαπλό. Η καραντίνα μπορεί να διακόψει την αλυσίδα της διάδοσης μόνο σε πολύ πρώιμα στάδια κι αυτό είναι σχεδόν αδύνατο να συμβεί με τον Covid λόγω του μεγάλου χρόνου επώασής του. Ειδάλλως θα πρέπει να παρθούν μέτρα αντίστοιχα της Γιουχάν, με ολόκληρες πόλεις να μπαίνουν σε καραντίνα. Ακόμη και έτσι όμως, απλά επιβραδύνεται ο ρυθμός μετάδοσης και η δημιουργία νέων εστιών.

Παράλληλα όμως, η κανονικότητα της ζωής και της οικονομικής, καταστρέφεται.

Με τυχόν επιδημία στην Ελλάδα, εκατοντάδες ως χιλιάδες μαγαζάκια δεν θα αντέξουν. Θα πληγούν ακόμη και μεγαλύτερες επιχειρήσεις, όπως άλλωστε συμβαίνει στην Ιταλία.

Αν η κατάσταση εξελιχθεί στην Ελλάδα πιο άσχημα από ότι στην Ιταλία, που κατά εμέ είναι το πιθανότερο, ο τουρισμός θα πληγεί βάναυσα. Κι όλα αυτά μέσα σε ένα παγκόσμιο περιβάλλον χρηματοπιστωτικής φούσκας που μπαίνει σε ύφεση και μπορεί να δώσει και κραχ.

Αν φτάσει ο Covid στην Μόρια. Τι θα γίνει εκεί; Θα πέφτουν οι μετανάστες σαν τις μύγες;

Σε καμία των περιπτώσεων. Με σχετική καλοκαιρία, ελάχιστη επίπτωση θα έχει ο Covid στους καταυλισμούς, καθώς η συντριπτική πλειοψηφία των μεταναστών είναι κάτω των 40 κι έτσι σχετικά άτρωτη στον COVID. 

Αυτοί που θα την πληρώσουν θα είναι ο γέροι των νησιών. Σε αυτό το κλάσμα είναι αναμενόμενο να περιμένουμε μερικές δεκάδες θανάτους.

Εν κατακλείδι, ας ελπίσουμε ότι ο Covid θα εξαφανιστεί, όπως έχει συμβεί και με άλλους κορονοϊούς.

Αν όχι, πρέπει απλά να μάθουμε να ζούμε με αυτόν, προσέχοντας ιδιαίτερα τους γέρους μας.     

Το μεγαλύτερο λοιπόν κόστος του Covid θα είναι στην οικονομία, στα συστήματα υγείας και στους γέρους μας. Κι ως εκ τούτου, αυτά και μόνο θα πρέπει να έχουμε κατά νου.

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, 26/2/2020.

Read More »

Όλα όσα πρέπει να ξέρετε για τον νέο Κοροναϊό

Επεκτείνεται, αρρωσταίνει κι ενίοτε σκοτώνει.

Σε αντίθεση με προηγούμενες μαϊμού πανδημίες που ανακηρύχτηκαν ως τέτοιες κάνοντας σμπαράλια τα επιδημικά κριτήρια για να προωθηθούν φάρμακα και εμβόλια, στην περίπτωση του νέου κοροναϊού, φαίνεται να έχουμε μια πραγματική επιδημία και μάλιστα με κάποια πανδημική δυναμική.

Το μοτίβο μετάδοσης του μας το επιβεβαιώνει αυτό.

Το πιο ανησυχητικό στιγμιότυπο της ήταν η 28η Ιανουαρίου, με τον αριθμό κρουσμάτων της να διπλασιάζονται σε μία μόλις μέρα.

Τα κρούσματα της όμως, παρότι την επομένη αυξήθηκαν κατά 30%, δεν παρουσίασαν αύξηση με εκθετικό ρυθμό.

Αν κάτι τέτοιο συνέβαινε, θα ήμασταν αρκετά σίγουροι ότι μιλάμε πλέον για μια επερχόμενη πανδημία, με ανυπολόγιστες συνέπειες. Ευτυχώς, μέχρι και σήμερα, εκθετικός ρυθμός μετάδοσης δεν έχει παρουσιαστεί.  

 Τι ξέρουμε για τον ιό

Ο ιός έχει μερικά χαρακτηριστικά που τον καθιστούν αρκετά επικίνδυνο αλλά όχι εξαιρετικά επικίνδυνο.

Δεν σκοτώνει ραγδαία τους φορείς του, κάτι που αποτελεί εξελικτικό πλεονέκτημα για αυτόν, καθώς οι φορείς του προλαβαίνουν να τον μεταδώσουν και σε άλλους.

Ο δείκτης μετάδοσης του (RO) υπολογίζεται κοντά στο 2. Δηλαδή,  κάθε φορέας θα κολλήσει κατά μέσα όρο άλλους δύο. Ο δείκτης αυτός για την εποχιακή γρίπη είναι αρκετά μικρότερος, κοντά στο 1,3.

Η περίοδος επώασης του, όπου οι φορείς του είναι χωρίς συμπτώματα κι άρα σχεδόν απίθανο να εντοπισθούν, είναι από δύο ως 14 ημέρες ενώ κάποιοι φορείς του μπορεί να περάσουν την ίωση ασυμπτωματικά. Σε αντίθεση, ο ιός της εποχιακής γρίπης έχει περίοδο επώασης μόλις 2-4 ημέρες, κάτι που καθιστά τον κοροναϊό πολύ πιο δύσκολο στην διάγνωση κι αντιμετώπισή του.

Ελλείψει ανολογικής απάντησης και φαρμάκων, η θνησιμότητα του είναι περίπου στο 2.3% ενώ ο ιός της γρίπης έχει μόνο 0,01%. Με άλλα λόγια, είναι 200 φορές πιο φονικός από την γρίπη.  

Από όλα τα παραπάνω, και πάντα με την προϋπόθεση ότι τα επιδημιολογικά κριτήρια έχουν αυτή τη φορά τηρηθεί, μιλάμε για έναν ιό που μπορεί να μην είναι ο μεγάλος φονιάς που όλοι φοβόμαστε, δίνει όμως μια επιδημία που είναι πολύ πιο επικίνδυνη από την εποχιακή γρίπη.

Το μόνο παρήγορο σε αυτήν την ιστορία είναι πως κινέζοι ειδικοί εκτιμούν πως η μετάδοση του ιού θα φτάσει στο αποκορύφωμά της σε 10 ημέρες στην κεντρική εστία της επιδημίας στην Κίνα.

Υπάρχει όμως σημαντικός κίνδυνος λόγω των χαρακτηριστικών του ιού, να έχουμε  επιδημία με πολύ περισσότερες εστίες απ’ αυτές που έχουμε ως σήμερα και οι οποίες μέχρι σήμερα βρίσκονται αποκλειστικά στην Κίνα. Σε μια τέτοια περίπτωση τις πιθανότητες της οποίας δεν μπορώ να εκτιμήσω, οι θάνατοι παγκοσμίως πιθανώς να ανέλθουν σε πενταψήφια νούμερα.

Οψόμεθα.

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, 29/1/2020.

Read More »