Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Κανάκης. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Κανάκης. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Τετάρτη 16 Δεκεμβρίου 2020

Το πιο μεγάλο κακό, είμαστε εμείς.



Οφείλω να ομολογήσω, πως αδίκως έχει καταρρακωθεί ο όποιος αυτοσεβασμός μου είχε μείνει. Δεν είναι λίγο, όχι λίγο δεν είναι να είσαι δημόσιος κίνδυνος, να είσαι μια πιθανή εστία λοίμωξης και θανατικού, κι ας κρύβεις το κακό που είσαι πίσω από μια μασκούλα. Μα δεν με κάνει να νιώθω μοναδικός κι αυτό είναι κάπως κακό. Όλη η ανθρωπότητα, τέτοιοι είμαστε. Όχι απλά κακοί. Αυτό το γνωρίζαμε ήδη. Είμαστε το κακό ενσαρκωμένο. Φορείς. Κακού. Φανταστείτε τώρα έναν άνθρωπο που μας βλέπει όλους όπως ακριβώς είμαστε: Κακό. Όχι απλά κακοί. είμαστε το κακό. Φανταστείτε τον λοιπόν αυτόν τον άνθρωπο: Ένα αγγελούδι σε έναν πλανήτη φονιάδων. Φόβος τόσος μέσα του που τον κόβεις με μαχαίρι. Γιατί άλλωστε φοράμε μάσκες; Κάθε μαχαιροβγάλτης που σέβεται την διαστροφή του πρέπει να φοράει μάσκα, να μην γνωρίζουν τα θύματα του κι οι αρχές το πραγματικό του πρόσωπο: Το πρόσωπο του κακού. Κι είναι τόσο το κακό, ατομικό και συλλογικό μαζί. Φαντάσου. Όχι, για φαντάσου συνκακέ μου, νοσηρέ. Ναι, νοσηρέ. Ακόμη και η πιο νοσηρή σου φαντασία, δεν μπορεί να βάνει στο νού της ένα παιδί να σκοτώνει τον παππού του. Ναι, αυτό τον σκότωσε. Ήθελε να ζήσει, βγήκε έξω, έπαιξε μαζί με άλλους λιλιπούτιους φονιάδες. Και κόλλησε τον παππού το κακό που έκρυβε μέσα του, τ' αόρατο. Αμαρτίες τέκνων. Πως θα αντικρύσει ο γονιός το παιδί του που σκότωσε τον πατέρα του; Φρικτά πράγματα, πράγματι. Τόσα πολλά παιδιά, τόσοι πολλοί μικροί φονιάδες. Τόσο κακό δεν μπορεί να το χωρέσει ανθρώπου νους. Ακόμη και κακού. Καλώς λοιπόν πράξαμε και καταργήσαμε το τεκμήριο της αθωότητας. Όλοι είμαστε ένοχοι. Και τα παιδιά ακόμη. Ακόμη και μετά την απόδειξη του αντιθέτου, είμαστε ικανότατοι να φέρουμε το κακό. Και να κάνουμε το κακό. Κακό μεγάλο. Ανθρωποκτονίες βασανιστικές. Δεκάδες απ' αυτές. εκατοντάδες, εκατομμύρια από δαύτες. Αλλά έχουμε και ένα βαθμό εντιμότητας, οφείλουμε να το παραδεχτούμε κι αυτό. Κάποια υποτυπώδη μορφή συνείδησης: Δεχόμαστε την καταδίκη μας, δεχόμαστε να μας κλείνουν στο κλουβί μας. Ελεήμονες οι άρχοντες μας. Παρότι αφαιρέσαμε ποιός ξέρει πόσες ζωές, μας χαρίζουν τις δικές μας φονικές ζωές, με αντίτιμο την ελευθερία μας και τους παράδες, τους καρπούς της ανομίας μας. Μα είναι σκανδαλώδες όμως: Ένας χρόνος φυλακή και τα προς το ζειν μας για τόσους φόνους; Πόσο τυφλή αυτή η Θέμιδα πια που δεν βλέπει πως χάλασε το ζύγι της; Ναι, τελικά, υπάρχουν και καλοί άνθρωποι σε αυτόν τον πλανήτη: Οι άρχοντες μας δεν μπορεί παρά να είναι τέτοιοι αφού είναι τόσο μεγαλόψυχοι. Φανταστείτε όμως τον δικό τους τον τρόμο. Να ζουν ανάμεσα σε φονιάδες και να αποφασίζουν κάθε μέρα για τη ζωή τους. Φανταστείτε τον τρόμο τους. Δεν θα ήθελα να μαι στη θέση τους. Δεν είναι τέλεια ειρωνικό; Φανερωθήκαμε όταν κληθήκαμε να κάνουμε το καλό, να σώσουμε ζωές θυσιάζοντας κάτι από τις ζωές μας. Σας τα λεγα, εγώ καιρό τώρα, με τις μικρές κι ανίσχυρες προφητικές μου δυνάμεις και τον ανήμπορο γεροθυμό μου: Τόσο καιρό βρισκόμασταν σε άρνηση: Μα τέρμα πια τα ψέματα. Η αποκάλυψη έφτασε: Αποκαλυφθήκαμε για το κακό που είμαστε.

(By the way. Ρίξτε μια ματιά σε αυτό: "Η Ελπίδα και οι Υπερκακοί". Το έγραψα το 2016. Όταν με ρωτούσαν πως μου ήρθε δεν μπορούσα να απαντήσω. Χαζή ερώτηση για έναν δημιουργό. Ξέρω όμως πλέον από που μου ήρθε: Από ένα μέλλον πολύ πιο κοντινό από ότι μπορούσα να φανταστώ. Ίσως κι όλας τότε, να είχα ρίξει μια κλεφτή ματιά σε αυτό το κακό που ζούμε τώρα. Εν αγνοία μου λοιπόν, έγραψα ένα βιβλίο κατά κάποιο τρόπο κατά της πανδημίας. Κι έτσι ήδη έχω δύο από δαύτα, πολύ διαφορετικά μεταξύ τους. Δυστυχώς το πρώτο από αυτά, εκείνοι για τα παιδιά και τους υπερκακούς, δεν έγινε viral. Κι είναι κρίμα γιατί μπορεί να μάθει σε κάποια παιδιά να νικήσουν μέσα τους το κακό, κι όχι το κακό μέσα τους όπως θα θελαν οι αφεντάδες μας, να νικήσουν τον φόβο που χύσαν μέσα μας οι αφεντάδες. Μαρτυρίες λένε πως το βιβλιαράκι, κάνει θαύματα και πως βοήθησε παιδιά να ξεπεράσουν μαθησιακές δυσκολίες. Μα με τόσους ψεκασμένους τριγύρω μας, πως να πιστέψεις άνθρωπο;

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, 16/12/2020


Read More »

Τετάρτη 12 Ιουνίου 2019

"H Ελπίδα και οι Υπερκακοί, ένα σπάνιο παιδικό μυθιστόρημα- πραγματικές κριτικές


Έχοντας ασχοληθεί με πολύ δύσκολα θέματα τα τελευταία 25 χρόνια που είμαι συγγραφέας, το τελευταίο πράγμα που θα μπορούσα να φανταστώ είναι πως θα έγραφα κάποτε παιδικό βιβλίο.
Έτσι, όταν μου ήρθε η ηρωίδα μου η Ελπίδα και μου ζήτησε ψιθυριστά να την φέρω στον κόσμο των ανθρώπων, είχα τις αμφιβολίες μου για την σοφία της επιλογής της.

Την πρώτη αντίδραση που είχα από αναγνώστη την εισέπραξα δια ζώσης. Η Α.Τ, μπαρουτοκαπνισμένη δημοσιογράφος ήδη στα σαραντακάτι της, διάβαζε πλήρως απορροφημένη δίπλα μας την φρεσκογραμμένη Ελπίδα στον υπολογιστή.  Κατάλαβα το πότε τελείωσε την ανάγνωση από το δάκρυ  που κύλησε στο μάγουλο της. Ήταν δάκρυ συγκίνησης κι όχι λύπης.
Αφού λοιπόν είχα από πρώτο χέρι διαπιστώσει την δύναμη του βιβλίου σε ενήλικα, η αγωνία μου ήταν το πώς θα εκλάβουν το βιβλίο οι γονείς και τα παιδιά 😓.
Έχοντας πλέον πάρει τις πρώτες κριτικές και εντυπώσεις από γονείς και παιδιά, αυτή μου η αγωνία έχει γίνει καπνός 💨. Η αποδοχή είναι μέχρι τώρα καθολική.
Η μόνη αγωνία που απομένει 🙏 είναι το πώς θα φτάσει ένα υπέροχο βιβλίο σε όσο δυνατόν περισσότερα παιδιά και γονείς μέσα σε έναν καταιγισμό εκδόσεων 😷.
Σας παραθέτω λοιπόν κριτικές και γνώμες κι αντιδράσεις μικρών και μεγάλων, επωνύμων και λιγότερο γνωστών αναγνωστών που έχουν παιδιά ή σχέσεις με παιδιά, επαγγελματικά και μη. Όλες τους είναι αυθόρμητες και γνήσιες κι όχι προϊόν συνδιαλλαγής αλληλοεξυπηρέτησης.
Πάμε λοιπόν να δούμε τι είναι αυτό το βιβλίο μέσα από το βλέμμα των αναγνωστών του.

«Πολύ όμορφο μυθιστόρημα. Είναι πραγματικά υπέροχη η Ελπίδα σου Πέτρο»
Αντώνης Κανάκης, τηλεοπτικός και ραδιοφωνικός παραγωγός.


«Ένα πραγματικά υπέροχο βιβλίο και μια συναρπαστική ιστορία για τις μικρές μας φίλες και φίλους… Η πρώτη σελίδα αρκεί για να μην θες να το αφήσεις από τα χέρια σου!» 
Αλεξάνδρα Κεντρωτή, αρθρογράφος, mama365


«Ο Πέτρος Αργυρίου μόλις πριν λίγο καιρό κυκλοφόρησε την «Ελπίδα» του κι εμείς την έχουμε ήδη αγαπήσει. Ένα βιβλίο για παιδιά και νέους με σασπένς, έντονη δράση αλλά και προβληματισμό. Υπέροχη πλοκή και λογοτεχνικά παιχνιδιάρικο βιβλίο που ενδείκνυται για αφηγήσεις με ερμηνείες που μπορεί και να σας χαρίσουν το Όσκαρ ή πολλές αγκαλιές 💕»
Κατερίνα Νικολάου, δημοσιογράφος, thinkfree.gr, υπεύθυνη τύπου Θεάτρου Σοφούλη, μητέρα.


«Το παλληκάρι διάβασε την Ελπίδα σε μια μέρα τελικά γιατί δεν άφηνε το βιβλίο ούτε για φαγητό. Του μιλούσα και δεν απαντούσε γιατί τον διέκοπτα.. Περιμένει την συνέχεια!!!»
Άννυ Κυπριώτου-Μετεμτζή, Μαμά.


«Η Ελπίδα και οι Υπερκακοί» είναι ένα βιβλίο για τον πυρήνα της ύπαρξης, μια δύναμη κεντρομόλος. Είναι ένα ταξίδι στο σύμπαν του "είναι". Υπαρξιακό, φιλοσοφικό, κοινωνικό, πολιτικό και όμως, αισιόδοξο. Μακριά από χιλιογραμμένα προβλέψιμα κλισέ των παιδικών ιστοριών και παρ' όλα αυτά, ψίθυρος γλυκός στα παιδικά αυτιά για τα σπουδαία της ζωής που μόνο όταν λέγονται απλά, σαν παιδική ιστορία, λέγονται σωστά. Πέτρο, μπράβο και πάλι. Εύχομαι πολλά παιδικά κεφάλια να γείρουν χαμογελαστά το βράδυ με το βιβλίο σου στο μαξιλάρι τους.»
Ειρήνη Καλτσά, εκπαιδευτικός


«Το διάβασα μονορούφι! Είναι ΤΕΛΕΙΟ! Δεν έχω λόγια...»
Μίνα Παπαμανώλη, ιδιωτικός υπάλληλος


«Εξαιρετική δουλειά του Πέτρου Αργυρίου, ένα παραμύθι για μικρούς και μεγάλους , απίστευτα επίκαιρο και έντονο.»
Κωστής Ασημινάκης, συγγραφέας-πατέρας


«Απλά τέλειο, με συνεπήρε από την πρώτη σελίδα. Ένα από καλύτερα παιδικά βιβλία που έχω διαβάσει για «ενήλικα» παιδιά»
 Δημήτρης Γεροπαύλου, ιδρυτής Simple Play Games, τρίτεκνος μπαμπάς.

"Η Ελπίδα είναι υπέροχη, το πιο ουσιαστικά εκπαιδευτικό, ωφέλιμο μυθιστορηματικό παραμύθι για παιδιά που έχω διαβάσει. Παράτησα γενέθλια για να το τελειώσω δεν έβγαινα από τον μαγευτικό κόσμο της μέχρι την συγκλονιστική τελευταία γραμμή. Τυχερά τα παιδιά οι γονείς των οποίων θα τ' αγαπούν τόσο πολύ για να τους χαρίσουν τέτοιο σπάνιο θησαυρό που θα τους βοηθάει στην ψυχή και στην ζωή τους για πάντα. Τυχεροί οι μεγάλοι στα χέρια των οποίων θα πέσει αυτό το βιβλίο και θα νιώσουν ξανά. Ίσως μετά από πολύ καιρό."
Νάντια Μίλεση MacLeod, φοιτήτρια

«Είμαι πολύ χαρούμενη καθώς με το βιβλίο σας 3 μικροί άνθρωποι 11 ετών με μαθησιακές δυσκολίες ήρθαν για πρώτη φορά σε επαφή με λογοτεχνία εκτός σχολείου. Το ένα από αυτά που μέχρι τώρα είχε σθεναρή άρνηση για τη λογοτεχνία, μου είπε να σας πω "τέλειο βιβλίο!"... Είναι μαγικό να συμβαίνει αυτό στα μαθησιακά..  Ευχαριστούμε🙌»
Φένια Τσόκα, λογοθεραπεύτρια

«Πολύ καλό! Έχει ενδιαφέροντες ήρωες, ωραία πλοκή και καλές εναλλαγές. Η δράση εξελίσσεται με τρόπο που σε κρατάει, ζωντανή αφήγηση. Ο λόγος στρωτός και τρυφερός, κατάλληλος για παιδικό κοινό. Έχει πολύ ωραία μηνύματα για τη φιλία, την εμπιστοσύνη, την επιμονή γύρω από τις αξίες... Είναι ένα αλληγορικό παραμύθι με καλοδιαλεγμένους ήρωες - έννοιες. Σου εύχομαι να πάει καλά! Το πήρα ήδη δώρο σε ένα κοριτσάκι.»
Άννα Καρακατσάνη, δασκάλα ειδικής αγωγής.

Το κερασάκι στην τούρτα ήρθε από την Κατερίνα Νικολάου:
«Μόλις τελειώσαμε το υπέροχο βιβλίο «Η Ελπίδα και οι Υπερ-Κακοί».  Περιμένουμε με ανυπομονησία τη συνέχεια! Και η Μπου αμέσως μετά ζωγράφισε αυτό. Από αριστερά! Ελπίδα, Θάνος, Λίλη, Φόβος και φυσικά Μίου😽!»

Η Μπου είναι πεντέμισι χρονών. Το να την εμπνεύσει ένα βιβλίο γραμμένο για σαφώς μεγαλύτερα παιδιά να ζωγραφίσει, για μένα είναι μεγαλύτερο από όποιο άλλο βραβείο.



Η Ελπίδα έκανε τα πρώτα της διστακτικά βήματα στην χώρα μας κι έχει ήδη κάνει μικρά θαύματα. Το αν θα ανοίξει ο κύκλος της μαγείας της για να περιλάβει όλο και περισσότερα παιδάκια είναι πλέον στα δικά σας χέρια 🙋.

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, 12/06/2019

Read More »