Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ισπανική γρίπη. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ισπανική γρίπη. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Τρίτη 14 Δεκεμβρίου 2010

Δημόσια υγεία- το παρασκήνιο της γρίπης των πουλερικών


«Είναι το απόλυτο δικαίωμα του κράτους να εποπτεύει τη διαμόρφωση της κοινής γνώμης»
«Στον πόλεμο, τα νέα πρέπει να δίδονται ως οδηγίες αντί για πληροφορίες»
Joseph Goebbels, υπουργός προπαγάνδας των Ναζί.

Αν η γρίπη των χοίρων εμφανίστηκε σε μια μεταβατική φάση του πολιτισμού μας, ο άμεσος προκάτοχός του, η γρίπη των πουλερικών είχε την κακή τύχη να εμφανιστεί σε μια περίοδο αμερικανικής παντοδυναμίας και μιας στρατοκρατικής διακυβέρνησης της. Αυτό είχε ως συνέπεια να συνδεθεί εξαιρετικά στενά με τα συμφέροντα και την ατζέντα της κυβέρνησης Bush και να λειτουργήσει ως πολλαπλό προπαγανδιστικό εργαλείο.


__Η γρίπη, τα εμβόλια και ο πόλεμος κατά της κοινωνίας__
Τoυ Πέτρου Αργυρίου
TVXS 28/09/2010
 
(Το συντριπτικά μεγαλύτερο κομμάτι του κειμένου που ακολουθεί δημοσιεύτηκε στο τεύχος του περιοδικού Ζενίθ Μαρτίου-Ιανουαρίου του 2006. Ελάχιστες προσθήκες ‘γίναν για τις ανάγκες του βιβλίου Θανάσιμες θεραπείες (εκδ, ETRA 2010). Το κείμενο παρατίθεται ιδιαίτερα για αυτούς που θεωρούν ότι η παγκόσμια εμβολιαστική απόπειρα του 2009-2010 είχε ξεκάθαρα επιστημονικούς λόγους όταν η ανάλυση δείχνει ότι ήταν το ώριμο φρούτο μιας πολιτικο-οικονομικής-επιστημονικής- στρατιωτικής προπαρασκευής που στην τελευταία φάση της είχε διάρκεια 8-9 ετών, από την ανάληψη της προεδρίας των ΗΠΑ από τον G.W.Bush Jr και την άνοδο στην εξουσία του φιλομιλιταριστικού επιτελείου του. Σήμερα, 4 χρόνια μετά από την αρχική ανάλυση, τα περισσότερα δεδομένα της δεν έχουν αναιρεθεί- αντιθέτως έχουν δικαιωθεί περίτρανα, παρότι στο κείμενο υπάρχουν κάποιοι, ελάχιστοι, ισχυρισμοί που εκ των υστέρων, σήμερα, θα χαρακτήριζα ως άστοχες ή υπερβολικές συνδέσεις… Ο μεγαλύτερος όμως όγκος των ισχυρισμών δικαίωσε την πρόβλεψη της ανάλυσης όχι για την "επόμενη μεγάλη πανδημία" αλλά για τις πολιτικές που θα ακολουθούνταν για να στηθεί αυτή…)

Κότες και άλλα πτηνά, αυγά, γεύματα, κουτσουλιές εισήχθησαν στη συμβολική του θανάτου και σηματοδότησαν τραγελαφικές φοβίες οι οποίες επιδοτούμενες γενναιόδωρα από την προχειρότητα και την τρομολαγνεία των Μ.Μ.Ε, κάναν για μια ακόμη φορά δικό τους πραξικόπημα απέναντι στην κοινή λογική.
Χήνες καμικάζι, αετοί ασσασίνοι, η συνωμοσία των κοτετσιών και στρουθοκαμηλισμοί. Κότες που σταμάτησαν να ναι κότες και αποφάσισαν να πάρουν εκδίκηση για την γενοκτονία τους. Ένας νέος τρομοκράτης, ο πιο επικίνδυνος από όλους, ένας επικίνδυνος πράκτορας με την κωδική ονομασία H5N1 απειλούσε να πλήξει την ανθρωπότητα. Ο ιός της γρίπης των πουλερικών βρισκόταν προ των πυλών της δύσης. Το θρίλερ του Hitchcock “τα πουλιά” επανεκδόθηκε από τον Λευκό Οίκο σε ακόμη πιο τρομακτική μορφή. Αυτό ήταν το κλίμα που επικράτησε ή επιχειρήθηκε να μεταδοθεί 2005 έως το 2008 μέχρι ο ιός της γρίπης των πουλερικών να εκτοπιστεί από τον ιό της γρίπης των χοίρων.
Η προπαγάνδα της H5N1 «πανδημίας» επικουρήθηκε από επιστήμονες, πολιτικούς και μήντια. Είναι καιρός να γνωρίσουμε μερικούς από αυτούς.

Πρόσωπα και γεγονότα.

Ο Henry Nyman, απόφοιτος του Harvard, εμφανιζόταν συχνά στα μήντια κάνοντας επίκληση στον πανδημικό. Ο Nyman, παρότι είναι ο δημιουργός μιας αμφισβητούμενης θεωρίας για την ταχεία μετάλλαξη των ιών, πρέπει να θεωρείται πλέον περισσότερο επιχειρηματίας από επιστήμονας. Ο Nyman αφού είχε να δημοσιεύσει εργασία από το 1997, και είναι ιδρυτής και πρόεδρος μιας εταιρίας, της Recombinomics. Είχε κάνει αρκετές φορές συνδέσεις κρουσμάτων ιογενών λοιμώξεων με ενέργειες βιοτρομοκρατών και όπως κάθε «υγιής» επιχειρηματίας είχε ψηλά στην ατζέντα του τη σύναψη συμβολαίου της εταιρίας του Recombinomics με την κυβέρνηση των Η.Π.Α. Με άλλα λόγια, ο Nyman όπως και άλλοι ¨ειδικοί¨ είχε κάθε λόγο να πουλάει πανδημική κινδυνολογία.

Ο Jeffery Taubenberger είναι ο άνθρωπος που μαζί με τον Terrence Tumpey παρουσίασαν μια εργασία το 2005 όπου παρουσίαζαν μια υποτιθέμενη ανασύνθεση και ταυτοποίηση του υποτιθέμενου ιού της ισπανικής γρίπης. Στην συνέχεια συνέδεσαν αυτόν τον ιό με στέλεχος του ιού της γρίπης των πουλερικών. Με αυτόν τον τρόπο, συνέδεσαν έναν ιό που υποτίθεται ότι ήταν υπεύθυνος για το θάνατο 50-100 εκατομμυρίων από το 1918 ως το 1920 με τον ιό της γρίπης των πτηνών. Παρόμοιος συνειρμός επιχειρείται και για τον ιό της γρίπης των χοίρων. Η δουλειά των Taubenberger και Tumpey βασίστηκε σε ένα και μόνο δείγμα παθολογοανατομικού υλικού εκείνης της περιόδου. Είναι περίπου σαν να λένε ότι από τη στιγμή που είδαμε ένα πράσινο ποδήλατο, συμπεραίνουμε ότι όλα τα ποδήλατα είναι πράσινα. Δεν είναι μόνο κακή επιστήμη, είναι κακή βασική λογική μεταμφιεσμένη σε έγκυρη επιστήμη.
O Taubenberger εμφανίστηκε συχνά στα μήντια τα τελευταία χρόνια με δηλώσεις του τύπου: «η πιθανότητα πανδημίας τα επόμενα ένα με δύο χρόνια είναι εκατό τοις εκατό». Ο μηντιάνθρωπος Taubenberger έρχεται σε αντίθεση με τον επιστήμονα Taubenberger. Το 2002 οι Taubenberger και Tumpey συμμετείχαν σε μια ομάδα επιστημόνων που υπέβαλλαν στο ARS (Agricultural Research Services) μια εργασία με τίτλο: «Θα μπορούσε ο πανδημικός ιός γρίπης του 1918 να αποτελεί κίνδυνο σήμερα;». Η έρευνα κατέληγε στο συμπέρασμα: « Η έκθεση των περισσότερων ατόμων στον ιό H1N1 που κυκλοφορεί στις μέρες μας είναι πιθανό να προσφέρει κάποια προστασία έναντι στην επανεμφάνιση του ιού του 1918».
Ο Taubenberger είναι επικεφαλής του τμήματος μοριακής βιολογίας στο AFIP (Armed Forces Institute of Pathology). Με λίγα λόγια είναι ένας κυριολεκτικά στρατευμένος επιστήμονας μιας και εργάζεται για τον αμερικανικό στρατό. Είναι λογικό η ατζέντα του να καθορίζεται σε μεγάλο βαθμό από την ατζέντα του αμερικανικού στρατού. Και στην ατζέντα του αμερικανικού στρατού υπάρχει πάντα η ανάπτυξη νέων βιολογικών όπλων. Ο ιός της ισπανικής γρίπης μπορεί κάλλιστα να χρησιμοποιηθεί για αυτό το σκοπό και η χρήση του αυτή να ενταχθεί βολικά στα πλαίσια της επιστημονικής έρευνας, της προληπτικής ιατρικής και της βιοάμυνας.
Μερικά πραγματικά στοιχεία για τον ιό.
Είθισται στην επιστήμη τα ερωτήματα να προηγούνται των θέσεων και των ερμηνειών. Αυτή η υγιής περιέργεια είναι που έδωσε την τρομακτική ώθηση στην επιστήμη και την τεχνολογία. Στην περίπτωση του H5N1 πολλά στοιχειώδη ερωτήματα δεν διατυπώθηκαν ποτέ ή δεν προβλήθηκαν όσο θα ‘πρεπε. Οι απλές ερωτήσεις που θα διασαφήνιζαν πολλά πράγματα γύρω από αυτήν την «απειλή» φαίνεται πως δεν βόλευαν τη βιομηχανία του τρόμου που αναγόρευσε έναν συνηθισμένο ιό σε εχθρό της ανθρωπότητας. Μια απλή ερώτηση που ποτέ δεν διατυπώθηκε σωστά και φυσικά ποτέ δεν διατυπώθηκε πλήρως ήταν η εξής: «Πόσο πραγματικά επικίνδυνος υπήρξε ο Η5N1 και η γρίπη των πουλερικών σε σχέση με άλλους ιούς και ασθένειες;».

Η απάντηση προκύπτει όχι από κινδυνολόγους επιστήμονες που επιδιώκουν φήμη και χρηματοδοτήσεις αλλά από πραγματικά στοιχεία και αριθμούς: Ο παγκόσμιος οργανισμός υγείας (World Health Organization- WHO) δίνει τον συνολικό αριθμό επιβεβαιωμένων κρουσμάτων και θανάτων της γρίπης των πουλερικών για τα έτη 2003-2006: Συνολικά κρούσματα: 228. Συνολικοί θάνατοι: 130! Φυσικά κανένας θάνατος δεν μπορεί να θεωρηθεί αμελητέος. Αλλά 130 θάνατοι σε τρία χρόνια μήπως είναι ένας ανεπαρκής αριθμός για να χαρακτηριστεί μια νόσος υποψήφια για την επόμενη πανδημία; Για να πάρουμε μια γεύση των πραγματικών μεγεθών σε σχέση με τις ασθένειες ας κοιτάξουμε και κάποιες άλλες στατιστικά στοιχεία του WHO: Το 2002 1 εκατομμύριο 566 χιλιάδες άνθρωποι πέθαιναν από φυματίωση, 156.914 από σύφιλη, 154.000 από ηπατίτιδα b και c, 1.800.000 από διαρροϊκές νόσους, 173.031 από μηνιγγίτιδα, 6117 από λέπρα και 610.818 από ιλαρά!

Μια ακόμη εντυπωσιακότερη σύγκριση προκύπτει από τη θνησιμότητα των ετησίων επιδημιών γρίπης: Η συνηθισμένη γρίπη συνδέεται με εκατοντάδες χιλιάδες θανάτους ετησίως (250.000-400.000 πεθαίνουν ετησίως άνθρωποι από τη συνηθισμένη γρίπη και τις επιπλοκές της), σε αντίθεση με τον φτωχό συγγενή της, τη γρίπη των πουλερικών που τα θύματα της μέχρι σήμερα δεν ξεπερνούν στις τις λίγες εκατοντάδες. Και αυτό είναι απόλυτα λογικό μια που η γρίπη προσβάλει ανθρώπους και η γρίπη των πουλερικών τα πουλιά. Το φράγμα ανάμεσα στα είδη δεν έχει διαταραχτεί και ούτε είναι πιθανό να διαταραχτεί σύντομα, τουλάχιστον όχι από μια τυχαία, «φυσική» μετάλλαξη ενός ιού. Δεν είναι οι άνθρωποι τα πρώτα θύματα της γρίπης των πουλερικών. Όχι, το πρώτο της θύμα είναι η κοινή λογική…

Εύλογα ερωτηματικά-δύσκολες απαντήσεις


Μια άλλη σειρά εύλογων ερωτήσεων που σπάνια διατυπώνονται είναι το πόσο αρχαίος είναι ο ιός της γρίπης των πουλερικών, ποια η σχέση του διαχρονικά με τους ανθρώπινους πληθυσμούς και ποια τα πρώτα κρούσματά του σε ανθρώπους. Αυτές είναι βέβαια ερωτήσεις που δεν μπορούν να απαντηθούν εύκολα. Αυτό που είναι σίγουρο όμως είναι πως ο ιός της γρίπης των πουλερικών δεν αποτελεί μια επικίνδυνη καινοτομία της φύσης.

Ο συγκεκριμένος ιός με τους πολλούς υποτύπους του, είναι για τα πτηνά τόσο συνηθισμένος όσο είναι ο ανθρώπινος ιός της γρίπης για τους ανθρώπινους πληθυσμούς. Η εμπλοκή των Μ.Μ.Ε. με το θέμα ξεκίνησε το 1997 οπότε και υπήρξαν τα 8 πρώτα καταγεγραμμένα θανατηφόρα κρούσματα επιζωοτίας (μετάδοσης ασθένειας από ζώα σε ανθρώπους) του H5N1 στη Ν.Α. Ασία. Έκτοτε ο ιός είναι τακτικός θαμώνας σε στήλες και δελτία, κυρίως επειδή όπως λένε κάποιοι ειδικοί (βλ. Nyman) ο ιός μεταλλάσσεται ραγδαία μεταβαίνοντας από ένα ζωικό είδος σε άλλο. Ανατρέχοντας πάλι σε αριθμούς και στατιστικές του WHO βλέπουμε πως υπάρχουν επιζωοτικές νόσοι που προκαλούν σε συστηματική βάση πολύ περισσότερους θανάτους από τον H5N1.

Όσο για την ταχύτητα μετάλλαξης του ιού, αυτό είναι ένα μέγεθος που δύσκολα μπορεί να χειριστεί κάποιος για την εξαγωγή συμπερασμάτων. Η αλήθεια είναι ότι πολλά είναι αυτά που δε γνωρίζουμε για τις καταβολές και την συμπεριφορά των ιών. Δεν γνωρίζουμε καν πως δημιουργήθηκαν οι ιοί, όπως δεν γνωρίζουμε για ποιο λόγο ο ιός της ανθρώπινης γρίπης διαδράμει έναν ετήσιο κύκλο. Δεν είμαστε καν σε θέση να γνωρίζουμε το σύνολο των ιών που υπάρχουν αυτή τη στιγμή σε διάφορα οικοσυστήματα. Ο μεγαλύτερος αριθμός ιών είναι συγκεντρωμένος στη θάλασσα και είναι σχεδόν αδιερεύνητος, ενώ είναι γνωστός ο ρόλος των ιών στην πρόκληση μεταλλάξεων και στη βιοποικιλότητα που αποτελεί τη θεμέλιο λίθο του μηχανισμού της εξέλιξης. Με λίγα λόγια, οι ιοί, αυτοί οι γνωστοί μας άγνωστοι, όχι μόνο μεταλλάσσονται αλλά και μεταλλάσσουν και φαίνεται πως παίζουν έναν ιδιότυπο μα σημαντικό ρόλο στη διαδικασία της ζωής στον πλανήτη.

Αν μεταλλαχθεί ο H5N1… Γιατί όμως ο H5N1; ΤΙ θα γινόταν πραγματικά αν μεταλλασσόταν ο «ετήσιος» ιός της ανθρώπινης γρίπης προς μια περισσότερο θανατηφόρα έκδοση, αν μεταλλασσόταν ο ιός της ηπατίτιδας σε ένα στέλεχος του που μπορεί να μεταδοθεί αερογενώς, ή τι θα μπορούσε να προκαλέσει μια «τυχαία» εξαλλαγή του τρομερού Ebola; Ας μην ξεχνάμε ότι ο σημερινός H1N1 των χοίρων είναι εξόχως μεταλλαγμένος και παραταύτα δεν είναι ιδιαίτερα πιο επικίνδυνος από τον ιό της κοινής γρίπης. Φαίνεται πως οι τυχαίες και συνάμα καταστροφικές για τη ζωή μεταλλάξεις δε συμβαίνουν και τόσο συχνά. Η συμπεριφορά των ιών φαίνεται ότι διέπεται από νόμους και κανόνες. Η παραβατικότητα των ιών είναι πολύ πιο σπάνια από αυτή των ανθρώπων. Για ποιο λοιπόν λόγο από όλους τους γνωστούς και άγνωστους ιούς, ο H5N1 επιλέχτηκε ως ο επόμενος κατά συρροή δολοφόνος της ανθρωπότητας; Σίγουρα όχι για κάποιο σοβαρά επιστημονικό λόγο. Η επαπειλούμενη πανδημία H5N1 ήταν μια αβάσιμη εικασία και αποδείχτηκε ως τέτοια και για αυτό αποσύρθηκε για να αντικατασταθεί από την πιο ιδιόρρυθμη σημερινή «πανδημία» Η1Ν1.

Οι ιοί μεταλλάσσονται. Όλοι οι οργανισμοί μεταλλάσσονται. Είναι ένας μηχανισμός της ζωής. Όπως ήδη έχουμε αναφέρει, αυτό που περιπλέκει τα πράγματα ακόμη περισσότερο είναι η ανθρωπογενής επίδραση σε αυτή την φυσιολογική διεργασία. Ακόμη και ο πιο άπειρος γιατρός μπορεί είναι σε θέση να βεβαιώσει πως οι πιο επικίνδυνες λοιμώξεις είναι οι νοσοκομειακές.

Ο λόγος; Η εκτεταμένη χρήση αντιβιοτικών στα νοσοκομεία αποτελεί ένα μόνιμο μεταλλαξιογόνο στρες για τους μικροοργανισμούς. Κάτω από το στρες των αντιβιοτικών οι μικροοργανισμοί μεταλλάσσονται σε στελέχη που είναι ανθεκτικά απέναντι στα αντιβιοτικά. Ο βομβαρδισμός του περιβάλλοντος με χημικές ουσίες, με φάρμακα και φυτοφάρμακα, με ανθρωπογενώς μεταλλαγμένα γονίδια (λόγω δημιουργίας των GMO’s και της ανάπτυξης βιολογικών όπλων), όλα αυτά συναποτελούν ένα ισχυρότατο μεταλλαξιογόνο στρες για τη φύση. Αν ποτέ ένας ιός γίνει φονιάς του ανθρώπου θα είναι γιατί μάλλον ο άνθρωπος του όπλισε το χέρι. Και σε αυτό ακριβώς το σημείο κρύβεται ένα ακόμη στοιχείο που τα ΜΜΕ φρόντισαν να συγκαλύψουν: Ο πανδημικός φόβος σχετίστηκε με τα άγρια πτηνά και την κινητικότητα των πληθυσμών τους.

Ουδέποτε αναφέρθηκε πως μια εξίσου πιθανή επικίνδυνη εστία υψηλά παθογόνων υποτύπων του ιού (HPAI’S) θα μπορούσε κάλλιστα να είναι τα μεγάλα εκτροφεία πουλερικών. Ο συγχρωτισμός μεγάλου αριθμού πουλερικών και η άλογη χρήση αντιβιοτικών και ορμονών για την ταχύτερη ανάπτυξη των πουλερικών δημιουργούν έναν εκρηκτικό συνδυασμό: Ο συγχρωτισμός επιτρέπει την ταχύτερη μετάδοση του ιού και η αλόγιστη χρήση αντιβιοτικών ευνοεί την εμφάνιση μεταλλάξεων. Το 2009 τα μήντια είχαν ήδη μάθει το μάθημα τους και προσπάθησαν να αποσυνδέσουν τον κίνδυνο πανδημίας από τους φυσικούς φορείς τους, τα γουρούνια για να προστατεύσουν την τεράστια βιομηχανία παραγωγής κρέατος.

Και όμως τα ίδια τα γουρούνια δεν νόσησαν από τη γρίπη των χοίρων! Παράδοξο και όμως αληθινό.

Τo 2001 αποκαλύφτηκε ότι ανθεκτικοί σε αντιβιοτικά μικροοργανισμοί αναπτύσσονταν γύρω από μεγάλα χοιροστάσια. Η έρευνα που είχε χρηματοδοτηθεί από το ισχυρό λόμπι παραγωγών κρέατος της Αμερικής επιχειρήθηκε να κουκουλωθεί από τους ίδιους τους χρηματοδότες της λόγω του ισχυρού αντίκτυπου που θα είχε στην αγορά κρέατος. Οι συνθήκες εκτροφής των ζώων στα βιομηχανοποιημένα χοιροστάσια είναι παρόμοιες με αυτές των πτηνών στα βιομηχανοποιημένα πτηνοτροφία. To 60-80% της συνολικής παραγωγής αντιβιοτικών στις ΗΠΑ προορίζεται για μη θεραπευτικές χρήσεις σε ζωοτροφεία! Ο συγχρωτισμός μαζί με την υπερκατανάλωση αντιβιοτικών δημιουργών ένα πολύ ελκυστικό συνδυασμό για την εκδήλωση μιας επικίνδυνης καινοφανούς επιδημίας.

Βλέπετε, οι ιοί της γρίπης των χοίρων και της γρίπης των πτηνών και οι επαπειλούμενες πανδημίες τους, έχουν κοινά που οι ομοιότητες τους δεν περιορίζονται στη βιολογικοί σφαίρα αλλά και στη σφαίρα των ανθρωπίνων δραστηριοτήτων. Τι μας λέει αυτό;

Ένα άλλο επιχείρημα που αναπτύχθηκε σε σχέση με την επικινδυνότητα του H5N1 είναι πως σε αντίθεση με τον ιό της ισπανικής γρίπης που προκάλεσε την πανδημία του 1918 (ποσοστό θνησιμότητας 2-2,5%) ο εν λόγω ιός είναι ιδιαίτερα θανατηφόρος για τους ανθρώπους (ποσοστό>80%). Οι στατιστικές όμως που οδηγούν σε τέτοια συμπεράσματα δεν περιλαμβάνουν όλα εκείνα τα πιθανά κρούσματα που λόγω κακής οργάνωσης των υγειονομικών υπηρεσιών και φτωχής αντίληψης υγιεινής στις χώρες που στοχοποίησε ο ιός ουδέποτε αναφέρθηκαν και καταγράφηκαν. Αυτές οι στατιστικές δεν καταγράφουν επίσης την γενικότερη κατάσταση υγείας και τις ειδικότερες συνθήκες υγιεινής των θυμάτων. Και αυτό ισχύει για τις στατιστικές και στις δύο γρίπες, και για τον H1N1 αλλά και για τον H5N1. Γίνονται χοντροκομμένες στατιστικές μελέτες όπου δε διασαφηνίζεται ούτε επιδιώκεται η περιγραφή και άλλων παραγόντων κινδύνων υγείας.

Η αλήθεια είναι πως η συσσώρευση πληθυσμών στα αστικά κέντρα και οι μοντέρνες δυνατότητες μετακίνησης είναι συνθήκες που διευκολύνουν την ανάπτυξη μιας πανδημίας. Την ίδια όμως στιγμή που πολιτικοί και τηλεαστέρες επιστήμονες βεβαίωναν πως η πανδημία θα εμφανιζόταν μέσα στα επόμενα χρόνια, άλλοι ειδικοί επιστήμονες δηλώνουν σε σχέση με τον ιό της γρίπης των πουλερικών πως «…ο επακόλουθος κίνδυνος για τη δημιουργία ενός πανδημικού για τον άνθρωπο στελέχους είναι άγνωστος…».

Το χρονικό μιας προαναγγελθείσας πανδημίας

Ο ιός της γρίπης των πουλερικών αποτελεί ένα έξοχο παράδειγμα για τη μελέτη της προπαρασκευής και κατασκευής μιας τεχνητής επιδημίας. Με τον όρο τεχνητή επιδημία δεν υπονοείται φυσικά μια επιδημία που προκαλείται από έναν «τεχνητό», έναν «εργαστηριακό» μικροοργανισμό αλλά μια κατάσταση που παρότι δεν παρουσιάζει ουσιαστικό πανδημικό δυναμικό, εμφανίζεται από τα μήντια, τους πολιτικούς και τους «ειδικούς» ως τέτοια.

Το χρονικό της γρίπης των πουλερικών, αν διαβαστεί ορθά, αποτελεί από μόνο του αποτελεί ένα εγχειρίδιο κατασκευής και διαχείρισης τεχνητών, καινών επιδημιών.

Στις 6 Οκτωβρίου 2005 δημοσιεύεται στο περιοδικό Nature η ανακοίνωση που θα αποτελέσει την αφετηρία για τον γενικευμένο πανικό που ακολούθησε: μια ομάδα επιστημόνων έχει καταφέρει να περιγράψει την πλήρη γενετική ακολουθία του ιού της ισπανικής γρίπης του 1918 βασιζόμενη σε δείγμα παθολογοανατομικού ιστού της εποχής. Μια δεύτερη ομάδα επιστημόνων από την ιατρική σχολή Mount Sina, προχωρά ακόμη περισσότερο και ανασυνθέτει τον ιό χρησιμοποιώντας τα δεδομένα της πρώτης ομάδας. Ο «αστέρας» της πρώτης ομάδας είναι ο δόκτορας Taubenberger του A.F.I.P. (Armed Forces Institute of Pathology). Το A.F.I.P. υπάγεται στο D.o.D. (Department of Defense, το υπουργείο Αμύνης) και στις αρμοδιότητες του περιέχεται η συλλογή παθολογοανατομικού υλικού από όλο τον κόσμο. Κομμάτια του ιού της ισπανικής γρίπης περιέχονταν ήδη στη συλλογή του A.F.I.P. Αυτού του τύπου η μακάβρια δραστηριότητα πτωματικής συλλογής είναι που επέτρεψε στον αστέρα της δεύτερης ομάδας επιστημόνων, τον δόκτορα Tumpey του CDC (Centers for Disease Control and Prevention) να ανασυνθέσει τον επικίνδυνο ιό της ισπανικής γρίπης και στον Taοubenberger να περιγράψει την γενετική του αλληλουχία.

Η γενετική αλληλουχία του ιού (με εξαίρεση τα παθογενετικά της στοιχεία) αποθηκεύεται στη βάση δεδομένων της Genbank. Η πρόσβαση στην βάση δεδομένων είναι δημόσια. Μεγάλες ποσότητες ιού αποθηκεύονται στο C.D.C. Όπως δήλωσε ο Tumpey σε συνέντευξη του στο Associated Press: «δημιουργήθηκαν περίπου 10 φιαλίδια του ιού, το καθένα από τα οποία περιέχει περίπου 10.000.000 μολυσματικά σωμάτια ιού. Περισσότερα μπορούν να δημιουργηθούν για να εξυπηρετήσουν τις μελλοντικές ανάγκες των ερευνητών».

Στο τεύχος του Nature όπου ο Taubenberger προέβη στην ιστορική ανακοίνωση για τον ιό της ισπανικής γρίπης, κάποιοι άλλοι επιστήμονες εξέφρασαν αμφιβολίες για τα ερευνητικά κίνητρα του, κρίνοντας πως το όφελος που μπορούσε να προκύψει από τις έρευνές του ήταν πολύ μικρότερο από το ρίσκο μιας διαρροής πληροφοριών ή του ίδιου του ιού. Αναφερόμενοι στην αποθήκευση της γενετικής αλληλουχίας του ιού στην Genbank, επισήμαναν πως η πρακτική αποθήκευσης των γενετικών δεδομένων του ιού σε βάση δεδομένων δημοσίας πρόσβασης είναι άκρως επικίνδυνη. Η. Barbara Hatch Rosenberg, μοριακή βιολόγος και μέλος της Ομοσπονδίας Αμερικανών Επιστημόνων δήλωνε τότε: «Ο ιός αυτός θα ήταν εξαιρετικά επικίνδυνος σε περίπτωση που διέφευγε, και υπάρχει μια μακρά ιστορία πραγμάτων που διαφεύγουν¨11 υπαινισσόμενη προηγούμενα περιστατικά διαρροής του SARS. O Richard Ebright, βακτηριολόγος στο Rutgers University in Piscataway, New Jersey, ειδικός σε θέματα βιοασφάλειας δήλωσε στο ίδιο τεύχος του Nature πως «οι Tumpey et al. έχουν κατασκευάσει και έχουν κάνει διαθέσιμες τις οδηγίες για το πως να κατασκευαστεί ένας ιός που είναι πιθανώς ο πιο αποτελεσματικός παράγοντας βιοόπλων που έχει ποτέ δημιουργηθεί «12, θεωρούσε δηλαδή πως ο αναγεννημένος ιός ήταν βιοόπλο, το πιο επικίνδυνο μάλιστα. Την ίδια περίπου περίοδο, στους New York Times επισημαίνεται πως: ¨είναι πιο εύκολο για έναν τρομοκράτη να ανακατασκευάσει τον θανατηφόρο ιό παρά να φτιάξει μια ατομική βόμβα».

Ακολουθώντας το σκεπτικό Ebright μπορούμε να συμπεράνουμε πως πίσω από μια φαινομενικά «αθώα» επιστημονική ανακάλυψη χωράν σκοπιμότητες που έχουν να κάνουν με την ανάπτυξη νέων βιολογικών όπλων και παραγόντων. Είναι πραγματικά αξιοπερίεργο το πως τα ΜΜΕ διάλεξαν να διαβάσουν την είδηση της ανασύνθεσης του ιού της ισπανικής γρίπης σαν μια απειλή από το παρελθόν που μπορεί ανά πάσα στιγμή να αναβιώσει, σαν μια αναμενόμενα επερχόμενη φυσική καταστροφή και όχι σαν μια επικίνδυνη τροπή στην προετοιμασία βιολογικού πολέμου.

Ανεξάρτητα από τα πραγματικά κίνητρα της έρευνας, η ανασύνθεση και αποθήκευση του ιού της ισπανικής γρίπης θα μπορούσε κάλλιστα να θεωρηθεί πως βρίσκεται έξω από το πνεύμα της συνθήκης του 1972 για τα βιολογικά όπλα.

Ο ίδιος ο Taubenberger επιχείρησε να αποσυνδέσει την ανακάλυψη του από τα βιολογικά όπλα. Για τον διάσημο πλέον επιστήμονα, τα όποια αρνητικά ενδεχόμενα δεν έχουν να κάνουν με την ανθρώπινη παρέμβαση και δραστηριότητα αλλά με τις ιδιοτροπίες της φύσης. Όπως δήλωσε κυνικά στο Nature, σε περίπτωση πανδημίας, «η φύση είναι ο βιοτρομοκράτης».

Βιοτρομοκράτης… Ενδιαφέρουσα επιλογή λέξης για κάποιον που εργάζεται για τον αμερικανικό στρατό. Η βιοτρομοκρατία είναι άλλωστε μια από τις λέξεις-κλειδιά στην ρητορική που αναπτύχθηκε από τον George W. Bush. Συνδεόταν άραγε ο ιός της γρίπης των πουλερικών, όχι μόνο με την ανάπτυξη του βιολογικού οπλοστασίου των ΗΠΑ αλλά και με την ευρύτερη πολιτικοοικονομική ατζέντα των γερακιών της κυβέρνησης Bush; Η απάντηση είναι δυστυχώς καταφατική.

Κυβέρνηση Bush και ο ιός του πανικού

Θα πρέπει να γίνει κατανοητό πως η «πανδημία» της γρίπης των πουλερικών ήταν προϊόν μιας εποχής, μιας εποχής όπου η διακυβέρνηση Bush επέλεγε να επιβληθεί μέσω της στρατιωτικής ισχύος παγκοσμίως. Μέσα από μια σειρά προφάσεων και αναληθειών, στρατιωτικές επεμβάσεις γίναν ανά τον κόσμο και ακόμη περισσότερες βρίσκονταν σε σχεδιασμό. Όσο και αν φαντάζει περίεργο, όπως θα γίνει στη συνέχεια κατανοητό, ο ιός της γρίπης των πουλερικών χρησιμοποιήθηκε εκτενώς όχι μόνο από τα φαρμακευτικά λόμπυ αλλά ακόμη περισσότερο από την κυβέρνηση Bush για να προωθήσει τη στρατοκρατική ατζέντα της. Και αυτή ατζέντα ήθελε ένα πανδημικό φόβο για να μιλήσει για τη βιοτρομοκρατία, τη χρήση δηλαδή βιολογικών όπλων από τρομοκράτες και ως εκ τούτου και κατ ανάγκη για τη βιοάμυνα, την ανάπτυξη δηλαδή της τεχνολογίας των βιολογικών όπλων για «αμυντικούς σκοπούς¨. Όπως έγινε και με την τρομοκρατία που βύθισε τον πλανήτη σε ένα κλίμα φόβου και ανασφάλειας ικανό να επιτρέψει πολέμους, ακόμη και «αποτρεπτικούς¨ πολέμους, το ίδιο ακριβώς σχήμα επιδιώχθηκε να γίνει και με τη βιοτρομοκρατία. Ο πλανήτης έμαθε να φοβάται έναν ακίνδυνο ιό όταν οι Taubengerger και Tumpey ανασυνέθεταν και αποθήκευαν έναν δυνητικά τρομακτικά επικίνδυνο ιό και όταν ο Bush και το επιτελείο του αποφάσιζαν να ξαναφέρουν στο προσκήνιο, ή έστω στο παρασκήνιο τα βιολογικά όπλα. Ο φόβος, ο ατομικός φόβος του πολίτη απέναντι σε μια πανδημία όπλιζε και ενίσχυε εν αγνοία του την πολιτική Bush.

Στις 4 Οκτωβρίου 2005 ο πρώην πρόεδρος Bush αναφέρει σε συνέντευξη τύπου του Λευκού Οίκου: «Με απασχολεί η γρίπη των πουλερικών. Με απασχολεί το τι μπορεί να σήμαινε ένα ξέσπασμα της για τις Η.Π.Α. και για τον κόσμο». Λίγο παρακάτω δηλώνει: «Αν είχαμε ένα ξέσπασμα κάπου στις Η.Π.Α, δεν βάζουμε τότε σε καραντίνα εκείνο το μέρος της χώρας; Και τότε, πως επιβάλλεις μια καραντίνα; Είναι άλλο το να καταρρίπτεις αεροπλάνα και άλλο το να εμποδίζεις ανθρώπους από το να εισέρχονται και εκτίθενται στην γρίπη τον πουλερικών. Και ποιος είναι ο πιο ικανός για να επιβάλλει μια αποτελεσματική καραντίνα; Μια επιλογή είναι να χρησιμοποιηθεί ο στρατός που είναι ικανός να σχεδιάσει και να δράσει…» για να προσθέσει λίγο πιο κάτω: «…και όπως ξέρετε υπάρχει ένα σπρέι που μπορεί να βοηθήσει στο να σταματήσει την εξάπλωση της ασθένειας για το οποίο η παροχή είναι σχετικά περιορισμένη.» Στην ίδια συνέντευξη τύπου ο πρώην πρόεδρος αναφέρεται στην παρασκευή εμβολίου και στις παραγωγικές ικανότητες των Η.Π.Α. σε σχέση με τα φάρμακα.

Δεν ήταν η πρώτη φορά που ο Bush επέλεγε στρατιωτικά. Μερικές μέρες νωρίτερα, μια άλλη φυσική απειλή, ο τυφώνας Ρίτα φέρνει άσχημες αναμνήσεις της ανθρωπιστικής καταστροφής που επέφερε ο τυφώνας Κατρίνα. Μια ακόμη κρίση, μια ακόμη ευκαιρία για να προωθηθεί η ατζέντα της ομάδας του G.W. Bush. Η κυβέρνηση Bush λάτρευε τις κρίσεις, οι κρίσεις σημαίνουν ανασφάλεια και φόβο και ευκολότερη επιβολή του απολυταρχισμού. Αυτή ήταν η απάντηση του πρώην πλανητάρχη στον τυφώνα, για μια ακόμη φορά βία στη βία:

¨ …σε ποια περίπτωση το υπουργείο αμύνης (το γνωστό μας D.o.D.) γίνεται η πρωτεύουσα υπηρεσία. Είναι φανερό πως στην περίπτωση τρομοκρατικής ενέργειας κάτι τέτοιο θα συνέβαινε … αλλά υπάρχει μια φυσική καταστροφή –συγκεκριμένου μεγέθους- που θα επέτρεπε στο D.o.D. να γίνει η πρωτεύουσα υπηρεσία…. «Αυτό πρόκειται να είναι μια πολύ σημαντική σκέψη για το Κογκρέσο…»

Είναι φανερό πως υπάρχει ένα συγκεκριμένο επαναλαμβανόμενο μοτίβο στις δηλώσεις και την πολιτική Bush και στην διαχείριση και κατασκευή κρίσεων…

Από την ημερομηνία και το περιεχόμενο της ανακοίνωσης του Οκτωβρίου προκύπτουν πολλά στοιχεία που συμφωνούν με την κατεύθυνση της πολιτικής Bush όπως την είδαμε μέχρι και πρόσφατα να εκφράζεται. Η ανακοίνωση γίνεται στις 4 Οκτωβρίου, μια μέρα από τις παράλληλες ανακοινώσεις Taubenberger και Tumpey στο Nature και το Science. Φυσικά δεν είναι παράλογο για τον πρόεδρο των HΠΑ να γνωρίζει το περιεχόμενο κάποιων ερευνών πριν από τη δημοσίευση τους. Η επιστήμη όμως ποτέ δεν ήταν το δυνατό σημείο του. Αυτό δείχνουν και οι περικοπές που η κυβέρνησή του έχει κάνει στον τομέα των ερευνών, αυτό δείχνει η κωφότητα που επιδεικνύει απέναντι στις εναγώνιες φωνές της επιστημονικής κοινότητας σε θέματα περιβαλλοντικής μόλυνσης. Αυτό δείχνουν οι έγγραφες και έμπρακτες διαμαρτυρίες εκατοντάδων αμερικάνων επιστημόνων που κατηγόρησαν την κυβέρνηση του για διαστρέβλωση της επιστήμης και παρεμπόδιση της επιστημονικής έρευνας. Το να ρωτάει ο χριστιανός φονταμενταλιστής και αντιεπιστημονικός πρώην πρόεδρος Bush το Nature και το Science για το τι θα δημοσιεύσουν στο επόμενο τεύχος τους είναι μάλλον μια μεγάλη απιθανότητα. Αυτό που είναι ιδιαιτέρως πιθανό είναι κάποιος ή κάποιοι να του είχαν επισημάνει την χρησιμότητα που μπορεί να είχαν αυτές οι ανακοινώσεις στο εγγύς μέλλον. Ότι ένας ολόκληρος μηχανισμός ήταν έτοιμος να αξιοποιήσει πολιτικά, στρατιωτικά και οικονομικά το περιεχόμενο των επιστημονικών ανακοινώσεων.

Ένα μήνα αργότερα, ο πρόεδρος Bush κάνει παρόμοιες δηλώσεις κατά την επίσκεψη του στο CDC (Κέντρα Ελέγχου Ασθενειών), παρουσία μάλιστα του προέδρου του παγκόσμιου οργανισμού υγείας (WHO). Ο πρόεδρος Bush επιμένει να κοινοποιεί την ανησυχία του για τον ιό της γρίπης. Στην διαχείριση κρίσεων η πρόληψη πανικού είναι κανόνας. Ο πρόεδρος Bush όμως με συνεχείς δηλώσεις τέτοιου τύπου προσπαθεί να πυροδοτήσει τον πανικό και να διαχειριστεί το φόβο προς όφελος της πολιτικής του ατζέντας όπως ακριβώς συνέβη μετά την 9/11 (δίδυμοι πύργοι) και την τρομολαγνεία που συνόδευσε τον πόλεμο κατά της τρομοκρατίας. Ποια ήταν λοιπόν η πολιτική ατζέντα της κυβέρνησης Bush σε σχέση με τον πανδημικό φόβο;

α) Αύξηση των αρμοδιοτήτων και της στρατιωτικής εξουσίας (που φυσικά συνεπάγεται αύξηση κονδυλίων και περιορισμό των πολιτικών ελευθεριών): Σε περιπτώσεις βιοτρομοκρατίας αλλά και σε περίπτωση μεγάλης φυσικής καταστροφής η προτροπή Bush είναι ο στρατός να γίνει η «προεξάρχουσα υπηρεσία». Αντίστοιχα παραδείγματα προεδρικών προτροπών παραχώρησης εξουσιών στον στρατό είδαμε στην πρόσφατη περίπτωση φυσικής καταστροφής που έπληξε τη Νέα Ορλεάνη. Το πιο τρανταχτό παράδειγμα αυτής της πολιτικής υπήρξε το Patriot Act που ψηφίστηκε μετά τα γεγονότα της 9/11 και που προέβλεπε τον περιορισμό και την παραβίαση ατομικών ελευθεριών και δικαιωμάτων, την παρακολούθηση προσωπικών δεδομένων απλά και μόνο στην υπόνοια και όχι στην ένδειξη δραστηριοτήτων που μπορεί να σχετίζονται με τρομοκρατικές δραστηριότητες.
β) Έμμεση πλην σαφής αναφορά σε συγκεκριμένο αντιϊκό σκεύασμα (tamiflu) και αύξηση της παραγωγικής και ερευνητικής ικανότητας στον φαρμακευτικό τομέα.
γ) Αύξηση των αποθεμάτων της κυβέρνησης σε εμβόλια και φάρμακα.
δ) Υποστήριξη στις απόπειρες παρασκευής νέων εμβολίων και επιβολή τους στους πληθυσμούς
ε) Αναφορά στην βιοτρομοκρατία και τη λήψη ικανών αντιμέτρων.

Bush και BigPharma συμφέροντα.


Δεν ήταν λίγοι εκείνοι που ισχυρίστηκαν πως η πρόκληση πανικού είχε να κάνει με τα συμφέροντα μεγάλων φαρμακευτικών εταιριών. Οι ισχυρισμοί αυτοί αν και αρχικά φαίνονταν πως κινούνται στον ανορθολογικό χώρο της πρόχειρης συνωμοσιολογίας και σίγουρα δεν αρκούν για να ερμηνεύσουν πλήρως την πολιτική Bush επαληθεύονται από αδιάσειστα στοιχεία.

Roche: Η. Roche είναι ελβετική φαρμακευτική εταιρία κολοσσός. Είναι η εταιρία που ευνοήθηκε περισσότερο από τον ιό των πουλερικών καθώς το αντιϊκό της φάρμακο tamiflu (oseltamivir) είναι φάρμακο πρώτης γραμμής. Όλως παραδόξως, μια σειρά επιστημονικών δημοσίευσαν αμφισβητούν την αποτελεσματικότητα και την ασφάλεια του tamiflu στην αντιμετώπιση του ιού της γρίπης των πουλερικών. Παρόλα αυτά, ο πρόεδρος Bush προέτρεψε τη Roche να αυξήσει την παραγωγή και προέβη στην αγορά εκατομμυρίων σκευασμάτων για να εξασφαλίσει τις Η.Π.Α. έναντι στην ενδεχόμενη πανδημία.

Εύλογα προκύπτει το ερώτημα: Τι σχέση μπορεί να έχει η κυβέρνηση των Η.Π.Α με μια ελβετική φαρμακευτική εταιρία; Η απάντηση φανερώνει το μέγεθος της διαπλοκής της κυβέρνησης με φαρμακευτικής συμφέροντα: Το tamiflu αναπτύχθηκε την Gilead sciences, μια αμερικανική φαρμακευτική εταιρία. Το 1997 πρόεδρος της Gilead ήταν ο Donald Rumsfeld, πρώην υπουργός αμύνης των Η.Π.Α. O Rumsfeld, από το 1977 έως το 1985 διετέλεσε επίσης διευθυντικό στέλεχος στην μεγάλη φαρμακευτική εταιρία G.D. Searle. Ήταν η λαμπρή περίοδος που ο Rumsfeld βραβεύτηκε για δύο συνεχόμενες χρονιές (1980-1981) με τον τίτλο του «Outstanding Chief Executive Officer» για τις επιτυχίες του στο χώρο της φαρμακευτικής βιομηχανίας. Η άνοδος της τιμής των μετοχών της Gilead Sciences ελέω Tamiflu κατά την τεχνητή κρίση της γρίπης των πουλερικών, έκανε αυτομάτως τον Rumsfeld κατά μερικά εκατομμύρια πλουσιότερο. Το tamiflu, παρά τις παρενέργειες του και παρότι η κατάχρησή του ήδη έχει οδηγήσει όπως ήδη είδαμε και συνεχίζει να οδηγεί στη δημιουργία επικίνδυνων ανθεκτικών μικροοργανισμών, συνεχίζει να είναι επίκαιρο και στη γρίπη των χοίρων…

Η σχέση Rumsfeld-φαρμακοβιομηχανίας ούτε μοναδική ούτε αποκλειστική. Η εταιρία Bioport, έχοντας εξασφαλίσει συμβόλαια με το πεντάγωνο για την ανάπτυξη εμβολίων (κυρίως εμβολίων άνθρακα για τον αμερικανικό στρατό) σχετίζεται στενά με το γκρουπ Carlyle, στελέχη του οποίου είναι o πρώην πρωθυπουργός της Μεγάλης Βρετανίας John Major και πολλά μέλη των κυβερνήσεων Bush, πρεσβύτερου και νεότερου. Η Bioport έχει επιλεγεί παρότι έχει οδηγηθεί από το FDA (Food and Drugs Administration- τον Αμερικάνικο ΕΟΦ) στο να ανακαλέσει εμβόλια άνθρακα με μεταχρονολογημένη ημερομηνία λήξεως καθώς και εμβόλια διφθερίτιδας και τετάνου.

Η πολιτική ανάθεσης από την κυβέρνηση των Η.Π.Α. μεγάλων συμβολαίων σε φαρμακευτικές για ανάπτυξη εμβολίων και φαρμάκων δεν είναι καινοφανής. Τέσσερα χρόνια πριν, ένα μήνα μετά την 9/11 και με αφορμή την αποστολή επιστολών με άνθρακα, η κυβέρνηση Bush αρχίζει αφειδώς να μοιράζει συμβόλαια σε φαρμακευτικές για την προμήθεια και ανάπτυξη φαρμάκων και εμβολίων.

Παχιά συμβόλαια για αδύναμα εμβόλια.

To 1997 η εταιρία Dynport κλείνει δεκαετές συμβόλαιο ύψους 322 εκατομμυρίων δολαρίων με το Department of Defence (D.o.D)23 για την ανάπτυξη, παροχή και αποθήκευση εμβολίων. Η Dynport είναι μια εταιρία που έχει προκύψει από τη συνεργασία της Porton International, με την Dyncorp. Η Dyncorp είναι μια αμφιλεγόμενη εταιρία που κλείνει συχνά συμβόλαια με τον αμερικανικό στρατό (defense contractor) για την παροχή υπηρεσιών ασφάλειας.

Κάποιος θα μπορούσε να πει πως η Dyncorp είναι μια εταιρία όπου ο κάθε ενδιαφερόμενος μπορεί να ενοικιάσει μισθοφορικούς στρατούς. Η Dyncorp προσέφερε τις υπηρεσίες της σε όλα τα πολεμικά θέατρα όπου υπήρχε αμερικανική εμπλοκή: Σερβία, Αφγανιστάν, Ιράκ. Αν και η κυβέρνηση των ΗΠΑ ήταν ο κύριος πελάτης της δεν ήταν και ο μόνος. Η Dyncorp έχει σχετιστεί με πολλές αμαρτωλές υποθέσεις.

Στις 4 Φεβρουαρίου 2002 η Kelly O Meara, ρεπόρτερ του περιοδικού Insight, αναφέρει πως ο αμερικανικός στρατός διερευνά εμπλοκή υπαλλήλων της Dyncorp σε κυκλώματα εμπορίας λευκής σαρκός στη Βοσνία24. Το 2001 (για διαβολική σύμπτωση στις 11 Σεπτεμβρίου 2001) υποβάλλεται στην Dyncorp μήνυση εκ μέρους 10000 αγροτών του Εκουαδόρ25. Ο λόγος; Τα έτη 2000 και 2001 η Dyncorp είχε αναλάβει για λογαριασμό της αμερικανικής κυβέρνησης τον αεροψεκασμό μεγάλων εκτάσεων του τροπικού δάσους της Κολομβίας προκειμένου να καταστραφούν οι φυτείες κόκας της περιοχής. Η επιχείρηση βαπτίζεται «επιχείρηση Κολομβία» και οι επιπτώσεις της στην λειτουργία του οικοσυστήματος του Αμαζονίου, στις καλλιέργειες της περιοχής και στην υγεία των κατοίκων της δεν έχουν ακόμη εκτιμηθεί. Ένας τόσο μαζικός ψεκασμός ήταν λογικό να ξεφύγει από την οριοθέτησή του και να πλήξει εκτός από την Κολομβία και το Εκουαδόρ.

Τον Μάιο του 2006, ο ιός της γρίπης των πουλερικών κάνει την Dynport ακόμη πιο εύρωστη: Το DHHS υπογράφει με την Dynport πενταετές συμβόλαιο ύψους 242,5 εκατομμυρίων δολαρίων για την ανάπτυξη εμβολίων εποχιακής και πανδημικής γρίπης (η πανδημική γρίπη αναφέρεται στον ιό της γρίπης των πουλερικών).

18 Οκτωβρίου 2001: η USA Today αναφέρει την επιθυμία της κυβέρνησης για την αγορά 300 εκατομμυρίων δόσεων εμβολίων της ευλογιάς. Στις 28 Νοεμβρίου μια μικρή βρετανική εταιρία, η Acambis, παρασκευάστρια εμβολίων, ανακοινώνει τη σύναψη συμβολαίου 428 εκατομμυρίων δολαρίων για να προμηθεύσει με 155 εκατομμύρια δόσεις εμβολίου ευλογιάς το US Department of Health and Human Services, το DHHS. Να σημειωθεί ότι η ευλογιά έχει εδώ και δεκαετίες εξαφανιστεί, συνεπώς η αγορά των εμβολίων αυτών έγινε σε σχέση με τη βιοτρομοκρατία ή με το ενδεχόμενο και τη δυνατότητα διεξαγωγής βιολογικού πολέμου. Ένα από τα στελέχη της Acambis είναι ο Dr Thomas Monath. O Monath, πρώην στρατιωτικός, έχει εργαστεί για το USAMRIID (US Army Medical Research Institute of Infectious Disease) και για το CDC (Center for Disease’s Control) και υπήρξε μέλος του US National Vaccine Advisory Committee. Με λίγα λόγια η Acambis, παρασκευάστρια εταιρία εμβολίων, στρατολόγησε έναν άνθρωπο που για χρόνια ήταν υπεύθυνος για το πρόγραμμα εμβολιασμών των ΗΠΑ.

25 Οκτωβρίου 2001: Η αμερικανική κυβέρνηση ανακοινώνει την αγορά 100 εκατομμυρίων χαπιών του αντιβιοτικού φαρμάκου Cipro για να προστατεύσει τους πολίτες της από την απειλή του βακίλου του άνθρακα. Ο χορός των συμβολαίων και της περαιτέρω διαπλοκής ανάμεσα στο πολιτικό, φαρμακευτικό και στρατιωτικό πλέγμα δεν σταματάει εδώ. Πολλές εταιρίες «βιοτεχνολογίας» που συνεργάστηκαν με την κυβέρνηση Bush είναι αποκυήματα του πλέγματος που σχετίζεται με τους βιολογικούς εξοπλισμούς και την προετοιμασία για βιολογικό πόλεμο.

Hadron advanced biosystems: Πρόεδρος της ο Ken Alibek. Αποσκίρτησε το 1992 από τη Ρωσία. Εργάστηκε για το βιολογικό της πρόγραμμα, δεύτερος στην ιεραρχία της Biopreperat, του ρωσικού προγράμματος βιολογικών όπλων. Ο Ken Alibek ( το ρωσικό του όνομα ήταν Kanatjan Alibekov) κατέθεσε σε πολλές επιτροπές των ΗΠΑ, δηλώσεις του έχουν φιλοξενηθεί στα μέσα, σε επιστημονικά περιοδικά. Δήλωσε πως οι Ε.Σ.Σ.Δ μελετούσαν την ευλογιά ως βιολογικό όπλο ακριβώς γιατί ήταν νεκρός ιός.

Regma biotechnologies: H Regma έχει συμβόλαιο με το αμερικανικό ναυτικό για τη διαγνωστική και θεραπευτική αντιμετώπιση του άνθρακα. Ιδρύθηκε το 2000 από τον Vladimir Pasechnik. O Pasechnik αποσκίρτησε από την Ρωσία το 1989. Υπήρξε ο επικεφαλής του προγράμματος βιολογικών εξοπλισμών της Σοβιετικής Ένωσης (Bioprepatat) εποπτεύοντας ακόμη και τον Alibek.

Ο προσεταιρισμός επιστημόνων από αντίπαλα στρατόπεδα δεν είναι καινούρια πρακτική. Όπως δηλώνει μια έκθεση του USAMRIID, οι ΗΠΑ μετά το πέρας του Β΄ παγκοσμίου πολέμου στρατολόγησαν επιστήμονες που συμμετείχαν στο ιαπωνικό πρόγραμμα βιολογικών εξοπλισμών με την ίδια λογική που γερμανοί επιστήμονες εντάχθηκαν στο πυραυλικό πρόγραμμα που οδήγησε τις ΗΠΑ στην κατάκτηση του διαστήματος. Όπως θα δούμε σε επόμενο κεφάλαιο, τα πειράματα που οι ιάπωνες επιστήμονες της μονάδας 731 έκαναν σε ανθρώπους αποτελούν όνειδος για ολόκληρη την ανθρωπότητα ήταν ωφέλιμα όμως για την αμερικανική υπεροχή και τεχνογνωσία.

Πρέπει να γίνει απολύτως κατανοητό ότι όπου υπάρχει θέμα δημόσιας υγείας, υπάρχει πολιτική, πολιτική που σχετίζεται και επηρεάζεται με ευρύτερες πολιτικές ατζέντες. Η γρίπη των πουλερικών δεν ήταν τίποτε άλλο από μια κατασκευή της πολιτικής Bush, (όπως άλλωστε ήταν το βιολογικό οπλοστάσιο του Ιράκ και οι επιστολές άνθρακα) που ωφελούσε τις μεγαλοφαρμακευτικές και παράλληλα προωθούσε την στρατοκρατία και τους εξοπλισμούς, αυτή τη φορά τους βιολογικούς εξοπλισμούς. Ένα σκληρό, αδυσώπητο γεωπολιτικό παιχνίδι παιζόταν στις πλάτες μας όταν εμείς ανησυχούσαμε για την υγεία των παιδιών μας και καταφεύγαμε σε επικίνδυνα φάρμακα (βλ. tamiflu) και σε πιθανώς επικίνδυνα εμβόλια για να προστατευτούμε από μια ανύπαρκτη επιδημία με την ευλογία των απανταχού ειδικών υγείας και διψασμένων για χρηματοδοτήσεις και αναγνώριση επιδημιολόγων.

Και όλα αυτά με τη κατάλληλη διαχείριση και διαμόρφωση του φόβου.

Με την αποχώρηση της κυβέρνησης Bush η τόσο στενά συνδεδεμένη με αυτήν γρίπη των πουλερικών εξαφανίστηκε επίσης για να αντικατασταθεί από ένα καινούριο προϊόν, τη γρίπη των χοίρων.

Όλα όσα μας έλεγαν οι ειδικοί για αυτήν, οι τυχαίες μεταλλάξεις, ο κίνδυνος μιας πανδημίας με εκατομμύρια θύματα χάθηκαν μαζί της, μια ακόμη φούσκα στο χρηματιστήριο των επιδημιών. Παραδόξως, ο κίνδυνος μετάλλαξης, τυχαίας μετάλλαξης για τον H5N1 επιστημονικά είναι το ίδιο απροσδιόριστος όσο ήταν πέρσι, πρόπερσι και πριν από 3 και 4 χρόνια. Αυτό που άλλαξε είναι η πολιτική. Είναι σαφές ήδη, ότι οι καινές επιδημίες έχουν να κάνουν με την «επιστημονική μόδα», με αυτό που εξυπηρετεί τις εκάστοτε πολιτικές και με το ευπώλητο, είτε πρόκειται για φάρμακα κατά των επιδημιών είτε για ειδήσεις υπέρ των επιδημιών. Δεν έχει και δεν είχε να κάνει με τη δημόσια υγεία. Είχε και θα έχει πάντα να κάνει με συμφέροντα συγκεκριμένων ομάδων και ομίλων που αντλούν οφέλη εις βάρος μας. Και δυστυχώς, για να επιδιώξουν και να επιτύχουν οφέλη, μας επιβαρύνουν με πιθανούς, πραγματικούς κινδύνους υγείας.

5
Read More »

Δημόσια υγεία και γρίπη των χοίρων



Την τελευταία τουλάχιστον τριακονταετία, υπάρχει ένας μηχανισμός παραγωγής πανδημικών απειλών που προωθείται από την πολιτική, τα media, τις φαρμακοβιομηχανίες, από συγκεκριμένες επιστημονικές κοινότητες και από τον στρατό.
__Τεχνητές επιδημίες και γρίπη των χοίρων__
( TVXS/ 29/08/09)
Η συγκεκριμένη πολιτική υγείας ανήκει σε μια γενικότερη πολιτική παραγωγής και διαχείρισης φόβου. Οι κατατρομαγμένοι πολίτες γίνονται υποστηρικτές και εργαλεία της πολιτικής δημόσιας υγείας που τον δημιουργεί.
Το AIDS, για παράδειγμα, ξεπήδησε σε μια εποχή όπου η Αμερική έκανε μια πουριτανική στροφή και το σεξ άρχιζε να ξαναχρωματίζεται ηθικά και θρησκευτικά και με την υποβαθμισμένη και εξαθλιωμένη Αφρική να υποβαθμίζεται και να εξαθλιώνεται ακόμη περισσότερο. Ακολούθησαν πανδημικές προβλέψεις για τον ιό του δυτικού Νείλου, για τους ιούς Hantavirus, για τον SARS κορωνοϊό, για την γρίπη των πουλερικών και εσχάτως για την γρίπη των χοίρων. Ο SARS, πέρα από τις πραγματικές του διαστάσεις, υπήρξε μια πολύ φτηνή άσκηση ετοιμότητας από την οποία οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοι τους έβγαλαν συμπεράσματα για το πώς η ανερχόμενη δύναμη του παγκοσμιοποιημένου κόσμου που ονομάζεται Κίνα μπορούσε να ανταπεξέλθει σε μια εσωτερική απειλή και στη διεθνή απομόνωση. Ο ιός της γρίπης των πουλερικών χρησιμοποιήθηκε εκτός των άλλων και ως άλλοθι για την ανάπτυξη των βιολογικών εξοπλισμών σε μια εποχή όπου η Αμερική είχε βαφτεί με το χρώματα του πολέμου.
Όλες αυτές οι “πανδημίες” έχουν τόσα πολλά κοινά χαρακτηριστικά που μοιάζει να ‘χουν βγει από το ίδιο καλούπι. Για την ακρίβεια μάλλον έχουν βγει από το ίδιο καλούπι:
α) Σε όλες τις πιθανές “πανδημίες” υπεύθυνοι ήταν οι ιοί, μια βιολογική παραλλαγή για τον πραγματικό ρόλο της οποίας δεν ξέρουμε παρά ελάχιστα.
β) Με την εξαίρεση ίσως του AIDS (και αυτό πάλι με κάθε επιφύλαξη), καμία από τις προβλέψεις πανδημίας δεν δικαιώθηκε, ούτε κατά διάνοια.
γ) Ελάχιστα κρούσματα κάποιον νόσων μεταμορφώθηκαν εν ριπή οφθαλμού από το μαγικό ραβδάκι του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας σε πιθανές “πανδημίες”.
δ) Τεράστια συμβόλαια με φαρμακευτικές υπογράφηκαν για την αγορά “αντιικών” και την ανάπτυξη εμβολίων.
ε) Σε όλες αυτές τις επιδημίες η φύση ήταν ο εχθρός. Μακάκοι, νυχτερίδες, κουνούπια, γουρούνια θεωρήθηκαν ότι μετέφεραν στους ανθρώπους νόσους που θα μπορούσαν να εξελιχτούν σε πανδημίες.
Αυτός ο ακήρυχτος πόλεμος στη φύση είχε φυσικά τις συνέπειές του. Το 1999, στο “ξέσπασμα” του ιού του δυτικού Νείλου στις ΗΠΑ, θεωρήθηκε ότι ο φορέας της νόσου είναι το κουνούπι. Μαζικοί αεροψεκασμοί με εντομοκτόνα, κυρίως Malathion, γύρω αλλά και πάνω από πυκνοκατοικημένες περιοχές της Νέας Υόρκης για να εξαφανιστούν τα “πανδημικά κουνούπια”, προκάλεσαν μεγάλες οικολογικές καταστροφές:
Τον Σεπτέμβριο του 1999, αμέσως μετά τους ψεκασμούς, το 95% του πληθυσμού των αστακών στην περιοχή γύρω από το Long Island είχαν εξαφανιστεί. To 2001, χιλιάδες νεκρά ψάρια ξεβράζονται καθ όλη την ακτογραμμή του κόλπου Flanders της κομητείας Suffolk της Νέας Υόρκης. Το εντομοκτόνο Scourge που χρησιμοποιήθηκε για τους ψεκασμούς της Ν.Υ. περιέχει την ουσία ρισμεθρίνη, ουσία άκρως τοξική για ψάρια και οστρακόδερμα ακόμη και σε ελάχιστες ποσότητες. Η χρήση της ουσίας αυτής απαγορεύεται κοντά σε ανοιχτές θάλασσες. Όλα αυτά για μια νόσο για την οποία ο καθηγητής Mark Wilson δήλωνε ειρωνικά πως “Είναι πιο πιθανό να με χτυπήσει λεωφορείο παρά να κολλήσω τον ιό του Δυτικού Νείλου”.
Στην γρίπη των πουλερικών, χιλιάδες άγρια αλλά και εκτρεφόμενα πτηνά σφαγιάστηκαν.
Στην γρίπη των χοίρων, στην Αίγυπτο, σε μια χώρα όπου δεν έχει αναφερθεί ούτε ένα κρούσμα(!), σφαγιάστηκαν 500.000 γουρούνια, σε μια αποτρόπαια και εντελώς αδικαιολόγητη οργανωμένη επιχείρηση σπατάλης ζωής.
Με τέτοιους παραλογισμούς στα πλαίσια του ακήρυχτου μα πολύ πραγματικού πολέμου κατά της φύσης, δεν θα μου φανεί καθόλου παράξενο κάποια στιγμή να αποφασίσουμε ομόφωνα, για να διαφυλάξουμε την ασφάλεια της δικιάς μας ζωής να αποφασίσουμε να εξαφανίσουμε κάθε άλλο είδος ζωής από το πρόσωπο του πλανήτη. Μόνο έτσι θα χουμε το κεφάλι μας ήσυχο από επιδημίες.
στ) Καμία, απολύτως καμία από τις πανδημίες δεν αντιμετωπίστηκε με σωφροσύνη από τις αρμόδιες αρχές. Αντίθετα, οι υπερβολές ήταν καθημερινές και η δημιουργία φόβου και πανικού σκόπιμη.
Σε εκπομπή της Oprah Winfrey, στις 18 Φεβρουαρίου 1987 δηλώθηκε πως λόγω του AIDS “ένας στους πέντε ετεροφυλόφιλους μπορεί να είναι νεκρός στα επόμενα τρία χρόνια”. Δήλωση τόσο τρομοκρατική και άλλο τόσο αναληθής. Το 2008 ο ΠΟΥ ανακοίνωσε πως η απειλή παγκόσμιας ετεροφυλοφιλικής πανδημίας AIDS τελείωσε.
Στο SARS, εκατομμύρια ανθρώπων κυκλοφορούσαν με μάσκες. Ο τότε υπουργός υγείας του Οντάριο Tony Clement είπε για τους πολίτες που δεν ακλουθούσαν την επιβληθείσα καραντίνα πως “μπορούμε να τους αλυσοδέσουμε στα κρεβάτια τους αν αυτό χρειάζεται…”

Στην γρίπη των πουλερικών, ο κατεξοχήν αρμόδιος επιστήμονας, ο Jeffrey Taubenberger δήλωνε πως “η πιθανότητα πανδημίας τα επόμενα δύο με τρία χρόνια είναι 100%.”

Και παρόλα αυτά είμαστε ακόμη ζωντανοί, τουλάχιστον οι περισσότεροι από μας και με την εξαίρεση του AIDS σχεδόν κανένας από μας δεν έχει πεθάνει από τις "καινές επιδημίες”
Ο φόβος φυλάει τα έρμα λοιπόν. Αλλά ποιος φυλάει τους φύλακες;
Αντιϊκά κέρδη
Τόσο στην γρίπη των πουλερικών όσο και στην γρίπη των χοίρων, ο κερδισμένος ήταν το αντιικό tamiflu και φυσικά όλοι όσοι είχαν κέρδη από αυτό. Ένας από αυτούς όλως τυχαίως ήταν ο Donald Rumsfeld, τότε υπουργός αμύνης των ΗΠΑ, παλιά καραβάνα των φαρμακευτικών εταιριών και μεγαλόμετοχος της Gilead sciences, της εταιρίας που αρχικά κατασκεύασε το tamiflu, έναν αναστολέα νευροαμινιδάσης.
Οκ, δεν είναι κακό να βγάζει κανείς λεφτά. Το tamiflu μπορεί να είναι ένα από τα ελάχιστα σκευάσματα που διαθέτουμε, μάλλον δεν είναι όμως το κατάλληλο για την αντιμετώπιση επιζωοκοτικών γριπών και των ιών τους.
Ήδη από το 2005, ο τότε γενικός γραμματέας Υγείας Michael Leavitt δήλωνε στο Κονγκρέσο πως δεν υπήρχε καμία απολύτως βεβαιότητα πως το tamiflu (οσελταμιβίτη) θα ήταν αποτελεσματικό κατά του H5N1, του ιού της γρίπης των πουλερικών. Τρία χρόνια αργότερα ένας γιατρός που χειρίστηκε 41 ασθενείς με γρίπη των πουλερικών σύμφωνα με τις οδηγίες του ΠΟΥ έκρινε πως το tamiflu είναι αναποτελεσματικό.
Και τα πράγματα γίνονται ακόμη χειρότερα: ήδη από το 2005 η ερευνήτρια Ana Moscona δήλωνε πως “όπως κάθε μολυσματικός παράγοντας, ο ιός της γρίπης, πιθανόν θα εξελιχθεί για να διαφεύγει κάθε ορισμένο φάρμακο... σήμερα βασιζόμαστε σχεδόν αποκλειστικά στους αναστολείς νευροαμινιδάσης (βλ. Tamiflu)... Είμαστε υποχρεωμένοι να εφεύρουμε πανδημικές στρατηγικές που δεν θα ευνοούν την ανάπτυξη ανθεκτικών στην οσελταμιβίρη (tamiflu) στελεχών ιών. Αλόγιστη χρήση προσωπικών αποθεμάτων οσελταμιβίρης μπορούν να ευνοήσουν την ανάπτυξη ανθεκτικών στελεχών και θα πρέπει να αποθαρρύνεται...”
Τα μικρόβια κάτω από την πίεση συνθηκών μεταλλάσσονται και αναπτύσσουν στελέχη στα οποία το φάρμακο δεν δρα πλέον.
Εκατομμύρια σκευασμάτων tamiflu αγοράστηκαν από κυβερνήσεις και ιδιώτες. Ο φόβος και ο πανικός έπιασε τόπο οικονομικά. Δυστυχώς όμως η Moscona είχε απόλυτο δίκιο.
Το 2009 αποκαλύφτηκε πως το tamiflu ήταν πλέον κατά 99% αναποτελεσματικό κατά του κυρίαρχου στελέχους της κοινής γρίπης. Ο ιός είχε ήδη αποκτήσει αντίσταση.
Ο Dr Kent Sepkowitz δήλωσε: “Είναι σοκαριστικό. Ποτέ πριν δεν χάσαμε αντιβιοτικό τόσο γρήγορα. Με άφησε άναυδο...”

Έτσι απλά και επώδυνα μαθαίνεται η αλήθεια και όχι από μεγαλοστομίες και ανεύθυνες πολιτικές και διακηρύξεις δημόσιας υγείας με την οκά. Από την στιγμή που επιλέγεις τη φύση για αντίπαλό σου, από τη στιγμή που διαφθείρεις την επιστήμη για να σου είναι πιο εύχρηστη, κάποια στιγμή η αλαζονεία και η υποκρισία δε θα είναι αρκετά για να καλύψει τις συνέπειες των επιλογών σου.

Ο πραγματικός εχθρός

Ήδη από το 2006 όταν διερευνούσα την γρίπη των πουλερικών και όλο το πολιτικό-επιστημονικό-στρατιωτικό-εταιρικό παρασκήνιο πίσω από αυτήν, είχα δηλώσει πως ο κίνδυνος πανδημίας δεν προέρχεται τόσο από την τυχαία μετάλλαξη κάποιου τυχαίου “φυσικού” ιού αλλά πολύ περισσότερο από την ανθρωπογενή επέμβαση στο περιβάλλον και από συγκεκριμένες πολιτικές στη δημόσια υγεία και τη διατροφή. Έχουμε αυξήσει κατά πολύ τους μεταλλαξιογόνους παράγοντες για τα μικρόβια και έχουμε προσανατολίσει τον μηχανισμό επιβίωσής τους προς το τεχνητό περιβάλλον που δημιουργήσαμε. Τα απόβλητα, πυρηνικά, χημικά ακόμη και οργανικά, τα μεταλλαγμένα, το νέο ηλεκτρομαγνητικό περιβάλλον των πόλεων, η εκτεταμένη ενδονοσοκομειακή χρήση αντιβιοτικών, η υπερκατανάλωση αντιβιοτικών από ιδιώτες, είναι μόνο μερικοί παράγοντες που μπορούν να εκτρέψουν την μετάλλαξη προς παθογόνους προς το είδος μας οδούς και να πυροδοτήσουν πραγματικές πρωτόγνωρες πανδημίες.
Αν και τα μοντέλα πρόβλεψης πανδημιών έχουν πρόσφατα αποτύχει φανερώνοντας την ψευδοεπιστημονική και πρόχειρη ανάλυση πάνω στην οποία αναπτύχθηκαν, η αλήθεια είναι πως σήμερα υπάρχουν συνθήκες που ευνοούν την εκδήλωση πανδημίας και αυτές είναι η μεγάλη πληθυσμιακή πυκνότητα και η εύκολη μετακίνηση ανθρώπων σε όλο τον πλανήτη. Με λίγα λόγια οι μολυσματικές νόσοι μπορεί να εξαπλωθούν και γρήγορα και παντού.
Λογικό θα μου πείτε, αφού ζούμε σε κοτέτσια ή μάλλον ζούμε σαν γουρούνια; Υπάρχει μεγάλη αλήθεια σε αυτή τη διατύπωση. Γιατί οι συνθήκες στα εκτροφεία και την εμπορία είναι το ίδιο ευνοϊκές για την εξάπλωση επιδημίας. Στοιβαγμένοι οργανισμοί, μη ισορροπημένη διατροφή τους, γρήγορη μετακίνηση του κρέατος σε όλη τον πλανήτη. Και δυστυχώς οι φιλικοί προς την πανδημία παράγοντες δεν τελειώνουν στον παραλληλισμό των πόλεων με τα κοτέτσια και τα χοιροστάσια. Η βιομηχανία κρέατος σήμερα αποτελεί γυμναστήριο για τους μικροοργανισμούς. 90% των αντιβιοτικών στις ΗΠΑ καταναλώνεται από τη βιομηχανία κρέατος και όχι για θεραπευτικούς λόγους αλλά για να μεγαλώνουν τα ζώα γρηγορότερο και περισσότερο. Περισσότερα αντιβιοτικά για περισσότερο κρέας. Ακούγεται τίμιο έτσι δεν είναι; Δυστυχώς έχει και συνέχεια. Περισσότερα αντιβιοτικά, περισσότερο κρέας, περισσότερο ανθεκτικοί στα φάρμακα μικροοργανισμοί, περισσότεροι ασθενείς χωρίς αποτελεσματική θεραπεία, περισσότερος κίνδυνος για αθεράπευτες πανδημίες.

Και, μαντέψτε κάτι. Τα πράγματα γίνονται ακόμη χειρότερα. Γιατί ο κίνδυνος έχει την κακή συνήθεια να εξαπλώνεται και να μην περιορίζεται στο κρέας ή στους ζωντανούς οργανισμούς.
Τα ανθεκτικά μικρόβια μέσα από τα απόβλητα των εκτροφείων περνούν στο έδαφος και στο νερό, περνούν δηλαδή στα οικοσυστήματα με ανυπολόγιστες συνέπειες . Το 2001 ο μικροβιολόγος JA Zahn βρήκε ανθεκτικά μικρόβια στον αέρα χοιροστασίων . Το 2005 μια άλλη έρευνα έδειξε μια περισσότερο εκτεταμένη αερογενή διασπορά ανθεκτικών μικροβίων από αυτή που η έρευνα Zahn είχε εντοπίσει . Η ίδια εικόνα ισχύει λίγο πολύ και στα πτηνοτροφεία: το 2001 το CMV (Food and Drug Administration's Center for Veterinary Medicine) πρότεινε την απόσυρση της έγκρισης του αντιβιοτικού Baytril (ενροφλοξασίνη) για χρήση του στα πτηνοτροφεία. Ο λόγος; Ο μεγάλος όγκος ερευνών για τη δυνατότητα εμφάνισης ανθεκτικών λοιμώξεων σε καταναλωτές πουλερικών στα οποία είχαν χορηγηθεί αντιβιοτικά .
Δεν είναι η απληστία της φύσης που μας απειλεί πρωτίστως. Είναι η απληστία της φύσης μας.
Γ-ρύποι και μετάλλαξη
Αναφέρεται πως ο ιός της γρίπης των χοίρων περιέχει γονίδια τόσο από αυτόν της γρίπης των πουλερικών όσο και των ανθρώπων. Αν κάτι ισχύει έχουμε να κάνουμε με φαινόμενα μη ευστάθειας, με πιθανή ρήξη στην φράγμα μεταξύ των ειδών, δηλαδή με πραγματική απειλή που μάλλον εμείς οι ίδιοι δημιουργούμε και “εκτρέφουμε” μέρα με τη μέρα.
Η σύνδεση της βιομηχανίας κρέατος με τον κίνδυνο πανδημιών είναι σαφής. Λίγο πριν ξεσπάσει η επιδημία της “χοιρινής γρίπης”, τo χωριό La Gloria αρρώστησε. Οι μισοί και παραπάνω από τους 3000 κατοίκους του ανέπτυξαν ελαφρά, ήπια, σοβαρά ή και θανατηφόρα συμπτώματα από το αναπνευστικό τους σύστημα. Δύο μωρά πέθαναν. Οι ειδικοί δεν μπόρεσαν να ταξινομήσουν την νόσο La Gloria στις γρίπες. Κάποιοι θεώρησαν ότι ήταν βακτηριακή λοίμωξη. Οι άνθρωποι εκεί ζούσαν σαν τα γουρούνια, για την ακρίβεια οι άνθρωποι ζούσαν πολύ περισσότερο κοντά στα γουρούνια από όσο ίσως άντεχαν.
12 μόλις μίλια μακριά από το χωριό, στην τοποθεσία Perote υπάρχουν εγκαταστάσεις, της Smithfield του μεγαλύτερου παραγωγού χοιρινού κρέατος στον κόσμο. 1 εκατομμύριο γουρούνια εκτρέφονται τον χρόνο στις εγκαταστάσεις της Smithfield στο Perote.
H Smithfield δεν είναι αγαπητή όχι μόνο στους ακτιβιστές για τα δικαιώματα των ζώων αλλά και στους οικολόγους. Το 2000 επιβλήθηκε στην εταιρία πρόστιμο 12,6 εκατομμυρίων δολαρίων επειδή ρύπαινε περισσότερο από όσο η άδειά της επέτρεπε. Η εταιρία κατηγορείται ήδη από το 1970 για την ρίψη απορριμμάτων που προέρχονταν από τη σφαγή των γουρουνιών στον ποταμό Pagan της Virginia.

Η μεξικανική εφημερίδα “La Jordana” απέδωσε ευθύς εξαρχής τη νόσο La Gloria στα “νέφη από μύγες που προήλθαν από τα χοιροστάσια και σε λαγούμια λημμάτων όπου η εταιρία πετάει τόνους απορριμμάτων”.
Μερικούς μήνες αργότερα ένας αμερικανός πολίτης ζήτησε δικαστική συνδρομή για να διερευνηθούν η σχέση της εταιρίας και των συνθηκών εκτροφής με την πανδημία. Ο άντρας αυτός ήταν ο Dominguez Trunnell και η σύζυγος του, η Judy, δασκάλα 33 χρονών και έγκυος 8 μηνών όταν προσβλήθηκε, ήταν ο πρώτος αμερικανός που πέθανε από την γρίπη των χοίρων. Ο Trunnell σήμερα ισχυρίζεται ότι οι συνθήκες που επικρατούν στο εκτροφεία στο Perote ήταν αυτές που οδήγησαν στην μετάλλαξη του ιού και τον θάνατο της γυναίκας του.
“Ο δικηγόρος του Trunnell δήλωσε χαρακτηριστικά για τις εγκαταστάσεις της Smithfield: Οι συνθήκες εκεί κάτω είναι μια συνταγή για καταστροφή. Αυτού του είδους ο ιός είναι πιο πιθανό να εξελιχτεί και να μεταλλαχτεί μέσα σε τόση βρωμιά και ακαθαρσία. Είναι κάτι περισσότερο από απλή σύμπτωση ότι τα πρώτα κρούσματα εμφανίστηκαν στο La Gloria”.
Απλοί πολίτες και δικηγόροι αντιλαμβάνονται μια πτυχή των πραγμάτων που ειδικοί, υπουργοί υγείας και φυσικά ο ΠΟΥ δείχνουν να αγνοούν. Για πρώτη φορά αυτού του τύπου η ανθρωπογενής παρέμβαση στο περιβάλλον εμφανίζεται στην επικαιρότητα να έχει πιθανώς σχέση με τον κίνδυνο επιδημίας. Και αυτός είναι ένας θρίαμβος της κοινής λογικής. Αν ο Trunnell κερδίσει, θα χει πετύχει μια ιστορική νίκη και θα έχει δημιουργήσει ένα προηγούμενο ικανό να αλλάξει τις συνθήκες ακόμη και τα μοντέλα εκτροφής. Μια τέτοια νίκη θα έχει βέβαια τεράστιο οικονομικό κόστος στην βιομηχανία κρέατος αλλά τεράστιο κέρδος στην υγεία όλων μας. Οι επαναστάσεις ξεκινάν πρώτα από μικρές πρωτοβουλίες. Φυσικά οι ιοί δεν έχουν ούτε δικαιώματα ούτε δικηγόρους ούτε φίλους πολιτικούς. Για αυτό αποφεύγει τους μεγάλους βιομηχανικούς σκοπέλους και επιλέγει να στοχεύει τους μικροσκοπικούς ιούς ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ). Από πού και ως ΠΟΥ όμως;
Την ίδια στιγμή που ο Trunnell κινείται δικαστικά κατά της Smithfield Foods, η Smithfield Foods πιέζει για να μην προβληθούν τμήματα του επικριτικού προς αυτή ντοκιμαντέρ “Γουρουνοδουλειές”.
Ιστορικά προηγούμενα
Μιλώντας με αμερικανούς διαπίστωσα με χαρά πως αυτήν τη φορά ο πανικός δεν έφτασε μέχρι τη ρίζα της ψυχής τους. Σε αντίθεση με προηγούμενους προκλητούς πανικούς επιδημίας, αυτή τη φορά ελάχιστοι φορούσαν μάσκες στα αεροδρόμια, λίγοι “τσίμπησαν” το δόλωμα. Ακόμη και αν δυστυχώς τα πράγματα αυτή τη φορά είναι δυνητικά άσχημα, εντούτοις πανικοί βοηθούν μόνο αυτούς που κερδίζουν από αυτούς και όχι το μέσο πολίτη.
Ο λόγος που οι πολίτες δεν τσίμπησαν τόσο είναι συγκεκριμένος. Όχι μόνο εξοικειωθήκαν με τις πολιτικές του φόβου, όχι μόνο άρχισαν να υποψιάζονται τις λιγότερο προβεβλημένες πτυχές του θέματος. Αυτή τη φορά είχαν ιστορική γνώση.

Το 1918 η ισπανική γρίπη προσέβαλε 500.000.000 ανθρώπους, περίπου το ένα τρίτο του τότε παγκόσμιου πληθυσμού. Από αυτούς, 50-100 εκατομμύρια πέθαναν, δημιουργώντας μια τραυματική πανανθρώπινη μνήμη και ένα σημείο αναφοράς για την επιδημιολογία μετέπειτα.
Κατά την τελευταία τριακονταετία, την τριακονταετία των “καινών”, των προκλητών επιδημιών έχει επιδιωχθεί συστηματικά να ταυτιστεί η αιτία της τρομακτικής πανδημίας της ισπανικής γρίπης του 1918 με σύγχρονες ιϊκές οντότητες. Η πιο πετυχημένη σύνδεση ήταν αυτή που οι Tumbey και Taubenberger επιδίωξαν το 2007, βγάζοντας από ένα και μόνο κατεψυγμένο παθολοανατομικό δείγμα του 1918 το συμπέρασμα πως η πανδημία της εποχής είχε ως αιτιακό της παράγοντα στέλεχος ιού που συγγένευε περισσότερο με στελέχη των ιών της γρίπης των πουλερικών παρά με αυτά των ιών της κοινής γρίπης. Παρότι το συμπέρασμά τους ήταν τουλάχιστον βιαστικό και παρατραβηγμένο, το ιερατείο της δημόσιας υγείας το θεώρησε αρκετό για να εγκαινιάσει μια ολόκληρη νέα εποχή πανικού και δεισιδαιμονιών στη δημόσια υγεία που εξυπηρετούσε παράλληλα μια σύνθετη γκάμα πολιτικών, στρατιωτικών και οικονομικών συμφερόντων.
Ήταν το φιλέτο, φιλέτο κοτόπουλου και μάλιστα μέσα στο “πακέτο”, το πακέτο των καινών επιδημιών.
Και μπορεί να είχε ελαφρώς διαφορετική γεύση αλλά δεν ήταν η πρώτη φορά που το τρώγαμε.
Το 1976, 13 καταγεγραμμένα κρούσματα γρίπης των χοίρων σε ανθρώπους χαρακτηρίστηκαν ως “ξέσπασμα της γρίπης των χοίρων”. Παρότι τα κρούσματα περιορίστηκαν μόνο σε στρατιώτες του Fort Dix και μοναχά ένα ήταν θανατηφόρο, παρότι το ξέσπασμα ήταν εξαιρετικά βραχύβιο, περισσότερο βραχύβιο ακόμη και από την επιδημία φάντασμα του SARS με συνολική διάρκεια 20 ημερών, οι ΗΠΑ κηρύχτηκαν σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης.
Και ο λόγος για αυτήν την ιστορικά αποδεδειγμένα αναίτια υστερία του 1976 ήταν πρωτίστως ένας: η κακή επιστήμη, η συνειρμική επιστήμη: Τότε όπως και το 2007, προτάθηκε και έγινε δεκτή η ελλιπώς στοιχειοθετημένη υπόθεση πως ο ιός του 1976 συσχετιζόταν ισχυρά με τον υποτιθέμενο ιό της ισπανικής γρίπης του 1918. Πρωτοστατούντος του τότε πρόεδρου Gerald Ford, οι ΗΠΑ ξεκίνησαν ένα πρόγραμμα μαζικών εμβολιασμών που φιλοδοξούσε να καλύψει όλη τη χώρα με δραματικά αποτελέσματα. Το πρόγραμμα εμβολιασμών που ξεκίνησε για να αντιμετωπίσει μια “επιδημία” με ένα θάνατο, οδήγησε σε 25 θανάτους από τη παραλυτική νευρομυϊκή διαταραχή Guillain-Barre, παρενέργεια των εμβολιασμών. Μέχρι να διακοπεί τελικά και βεβιασμένα το πρόγραμμα των μαζικών εμβολιασμών μετά από 11 μήνες, το ένα τρίτο του πληθυσμού των ΗΠΑ είχαν προλάβει να εμβολιαστούν. Συνολικά 500 άτομα ανέπτυξαν Guillain-Barre. Η αναλογία κόστος-οφέλους ήταν αν μη τι άλλο απλά τραγική. Και αυτός είναι μόνο ο καταγεγραμμένος αριθμός κρουσμάτων. Γιατί χωρίς καμία αμφιβολία, χιλιάδες άλλες περιπτώσεις όχι και τόσο οξέων παρενεργειών παρέμειναν αδιάγνωστες και δεν συνδέθηκαν με τον μαζικό εμβολιασμό.

Ο πανικός είχε κερδίσει την λογική. Οι άνθρωποι είχαν χάσει.
Πρέπει να γίνει κατανοητό ότι κάθε ζωή και πρωτίστως η ανθρώπινη πρέπει να αποκτήσει ξανά αξία. Αν η ζωή έχει αξία για ποιο λόγο ένα κομμάτι της, το κρέας δεν πρέπει να έχει;
Η καμπάνια για όχι άλλο φτηνό κρέας έχει ξεκινήσει και είναι πολύ σημαντικότερη από τις λαϊκίστικες, ανεύθυνες, αντιεπιστημονικές και εν τέλει επικίνδυνες καμπάνιες κατά των καινών επιδημιών του ΠΟΥ. Τα πράγματα είναι πολύ κρίσιμα και οι ιοί πολύ μικροί για να τους επιρρίπτουμε όλες μας τις ευθύνες.
(Περισσότερα για το παρασκήνιο των καινών επιδημιών από τον Πέτρο Αργυρίου στο απόλυτο βιβλίο αναφοράς για το θέμα «Θανάσιμες Θεραπείες» εκδ Etra, 2010)
Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.gr, 12/14/2010
Read More »