Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Πρεσπών. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Πρεσπών. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Παρασκευή 19 Οκτωβρίου 2018

Μακεδονία ξακουστή



Δύο λέξεις μπορώ να χρησιμοποιήσω για τις χθεσινές εξελίξεις στο κοινοβούλιο των Σκοπίων:
Ουπς και Άουτς.
Οι εκτιμήσεις μου που θέλαν την συμφωνία των Πρεσπών να έχει ακόμη μεγαλύτερες επιπτώσεις για το ψευτοκράτος των Σκοπίων, έπεσαν έξω, τουλάχιστον στην παρούσα φάση.
Υπερεκτίμησα τη Ρωσική επιρροή και υποτίμησα την βαλκανική διαφθορά.
Το μπαλάκι τώρα περνά στην δίγλωσση ελληνική κυβέρνηση αν και οι εκπλήξεις δεν είναι παντελώς απίθανες.
Ο Κοτζιάς βιάστηκε για δύο μέρες. Το ίδιο και ο Τσίπρας.
Κι οι δυό τους θα πρεπε να είχαν μεγαλύτερη πίστη στην κοινοβουλευτική διαφθορά και τη δύναμη της εξαγοράς συνειδήσεων.
Εκβιασμοί και δωροδοκίες στο όνομα της δημοκρατίας. Αυτό συνέβη.
Γνωρίζουμε ήδη ότι η ελληνική κυβέρνηση έχει λαδώσει τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης Ζάεφ αγοράζοντας τη μαϊμού ενεργειακή του εταιρία και φορτώνοντας το πτώμα στη ετοιμοθάνατη ΔΕΗ.
Αυτά που συμβαίνουν είναι απλά απίστευτα.
Ο Καμμένος πριν από τρεις μέρες αναφέρθηκε σε 50 εκατομμύρια που μοίρασε ο George Soros για να περάσει η συμφωνία.
Κι είναι αλήθεια ότι ο Σόρος έχει επενδύσει βαρύτατα στα Σκόπια, με τη συμβολή μάλιστα και της αμερικανικής κυβέρνησης. Μόνο το USAID από το 2012 ως το 2016 χρηματοδότησε με 5 μύρια δολάρια την Σκοπιανή οργάνωση του Σόρος.
Χθες ο Υπουργός Αμύνης έγραψε «Ποιός θα φανταζόταν ότι στην Ευρώπη των αξιών και της δημοκρατίας οποίος δεν ψηφίζει κατά τις εντολές προφυλακίζεται και οποίος συμμορφώνεται παίρνει μπόνους 2.000.000€ μαύρο χρήμα. Ντρέπομαι»
Αυτές είναι σοβαρότατες καταγγελίες από Υπουργό Αμύνης όσο ασόβαρο κι αν είναι το φυσικό πρόσωπο. Είναι καταγγελίες που θα σήκωναν το λιγότερο διπλωματικό επεισόδιο.
Η αντιπολίτευση των Σκοπίων έκανε πιο μετριοπαθείς καταγγελίες. Μίλησε για απόπειρες δωροδοκίας. Αλλά και για απειλές κατά της ζωής βουλευτών της και των οικογενειών τους.
Αυτό είναι πολύ σοβαρότερο.
Ο ήλιος των Σκοπίων πλησιάζει στο στερέωμα των άστρων της Ευρωσημαίας.
Κλείνοντας, ας υπενθυμίσουμε το πώς είχαν οι χαιρετίσει οι Τζορτζ και Αλεξάντερ Σόρος την συμφωνία των Πρεσπών : «τόσο η Ευρώπη όσο και οι Ηνωμένες Πολιτείες πρέπει να γίνουν ενθουσιώδεις υποστηρικτές αυτής της οικονομικής ένωσης στα Βαλκάνια. Θα είναι μια χαλαρή ένωση κρατών ενωμένων από το ελεύθερο εμπόριο και την κυκλοφορία ανθρώπων και αγαθών, όπως ήταν η Ευρωπαϊκή Ένωση τις πρώτες ημέρες της».
Ωραίο το όραμα αυτό αλλά υπάρχει μια μικρή λεπτομέρεια που δεν το κάνει και τόσο ελκυστικό: Η Ελλάδα είναι η μοναδική βαλκανική χώρα που έχει αποκλειστικά σκληρό νόμισμα το οποίο δεν ορίζει: Το Ευρώ.
Πως είναι δυνατόν να ωφεληθεί από το ελεύθερο εμπόριο μια χώρα με σκληρό νόμισμα όταν όλες οι υπόλοιπες έχουν μαλακά και ως εκ τούτων οι τιμές των προϊόντων της και των υπηρεσιών της είναι υπερδιπλάσιες από αυτές των γειτονικών χωρών;

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, 20/10/2018

Read More »

Πέμπτη 11 Οκτωβρίου 2018

Τα Σκόπια αγιάζουν τα μέσα



Μετά τη ροχάλα που έδωσε ο σκοπιανός εθνικισμός στο διατλαντικό σύστημα εξουσίας, εξέλιξη αναμενόμενη από μένα κι όχι μόνο, οι εξελίξεις ήταν απολύτως προβλέψιμες:
Εκβιασμοί και λαδώματα σε βουλευτές της αντιπολίτευσης για να σωθεί ο Ζάεφ και μια συμφωνία που οι λαοί δεν θέλουν.
Η εξέλιξη ήταν προφανής όταν ήδη πριν τη συμφωνία ο Ζάεφ επιχείρησε να δώσει άφεση αμαρτιών στο εθνικιστικό κόμμα προκειμένου έστω κάποιοι βουλευτές του να στηρίξουν τη συμφωνία.
Το καρότο δεν έπιασε.
Τώρα ξεκινά το μαστίγιο.
Καταδίκη του πρώην πρωθυπουργού Γκρουέφσκι κι ενός πρώην υπουργό του.
Η σκοπιανή δικαιοσύνη ως εργαλείο της διατλαντικής βούλησης.
Είναι φιλόδοξο.
Κι έχει κάποιες πιθανότητες για να συμβεί και να περάσει η συμφωνία από την σκοπιανή βουλή.
Αλλά.
Οι βουλευτές της αντιπολίτευσης που μπορούν να λαδωθούν ή να εκβιαστούν από τον Ζάεφ, πιθανόν να έχουν πρότερα πάρει ανταλλάγματα από τους Ρώσους και μπορούν να εκβιαστούν κι από αυτούς.
Και δεδομένου ότι ο Ζάεφ δεν ελέγχει τα πάντα στην χώρα, είναι αρκετά πιθανό η κατάσταση να οδηγηθεί στην πόλωση πολύ γρήγορα.
Η μπόχα που αναδίδει το παρασκήνιο της συμφωνίας είναι ανυπόφορη.
Η ελληνική κυβέρνηση δεν έδωσε μόνο: Πήρε.
Και τι πήρε: μια μαϊμού ενεργειακή  εταιρία του αντιπροέδρου του Ζάεφ.
Με άλλα λόγια πληρώσαμε κι από πάνω για να παραχωρήσουμε στους Σκοπιανούς μακεδονική γλώσσα κι εθνότητα. Τέτοιο κιμπαριλίκι.
Και το λογαριασμό τον φόρτωσαν στη ΔΕΗ που βρίσκεται ήδη στα πρόθυρα χρεοκοπίας και σε συνδυασμό με τα χάλια του αφελληνισμένου και στα χέρια αμερικάνων κυρίως κερδοσκόπων τραπεζικού συστήματος, πάλι υπ΄ ευθύνη της παρούσας κυβέρνησης, η Ελλάδα μπορεί σε βάθος διετίας να οδηγηθεί σε μια χρεοκοπία πολύ χειρότερη από αυτή του 2010.
Στ αρχίδια τους όμως.
Ο Καμμένος δίνει ανταλλάγματα στους αμερικάνους για να μην περάσει η συμφωνία προτείνοντας να γίνει η χώρα ολάκερη αμερικανική βάση (επιτρέψτε μου την υπερβολή).
Μετά την καταγέλαστη «καθαρή έξοδο» (αν θυμίστε τον «έντιμο συμβιβασμό», δεν χρειάζεται καν να γνωρίζετε το πλαίσιο της εξόδου) και την αποτυχία του Σκοπιανού δημοψηφίσματος, υπάρχει μια στροφή στην εξωτερική πολιτική της «Ελληνικής» κυβέρνησης η οποία αυξάνει τον τυχοδιωκτισμό της ακόμη παραπάνω καθώς καταλαβαίνει πλέον ότι δεν ο Τσίπρας δεν έχει τίποτε παραπάνω να δώσει στους Γερμανούς. Τα έχει δώσει ήδη σχεδόν όλα.
Έτσι μετά το ναδίρ των ρωσοελληνικών σχέσων για τα μάτια της συμφωνίας των Πρεσπών και της Αμερικανικής Πατρονίας, ο Τσίπρας εντός διμήνου θα επισκεφτεί τον Πούτιν ενώ παράλληλα βγάζει από το χρονοντούλαπο το θέμα των γερμανικών αποζημιώσεων που ο ίδιος έθαψε κατά τη διάρκεια της πρώτης φοράς κωλοτούμπας.
Τα γερμανικά μήντια απαντούν σε αυτήν τη στροφή αποκαλύπτοντας πολύ όψιμα τα ελληνικά Νταχάου-χότσποτς.
Κι ίσως να έπονται κι άλλα γερμανικά αντίποινα στο πεδίο της οικονομίας και της Γερμανοτουρκικής προσέγγισης.
Αντί για πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική, αυτή η κυβέρνηση επίλεξε να είναι το δουλικό αφεντάδων και να πατάει σε δύο βάρκες.
Τώρα πιστεύει πως λεύτερα μπορεί να πηδάει από την μία βάρκα στην άλλη.
Κάνει μοιραίο λάθος.
Οι αμερικάνοι και οι Γερμανοί δεν θέλουν να εγγυηθούν για το μέλλον αυτής της  χώρας.
Είναι αμφίβολο το αν μπορούν ακόμη κι αν το ήθελαν.
Κανένας δεν μπορεί να εγγυηθεί το μέλλον αυτής της χώρας.
Μην έχετε καμιά αμφιβολία.
Τα πράγματα είναι πολύ πιο επικίνδυνα για τη χώρα απ’ ότι ήταν το 2010.
Και ο εφησυχασμός που έχει επιβάλει η «ιδεολογική κυριαρχία» της αριστεράς στη χώρα κάνει τα πράγματα ακόμη πιο επικίνδυνα.
Ακούει κανείς;

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, 11/10/2018

Read More »