H Novartis στη χώρα της Μίζας

Τα χρόνια των παχιών αγελάδων, οι ορδές μεγαλογιατρών κυρίως και καθηγητάδων που τα παίρναν με διάφορους τρόπους άμεσους και έμμεσους από τις φαρμακευτικές για να προωθούν τα προϊόντα τους στους ανυποψίαστους και ιατρικά απαίδευτους Έλληνες ασθενείς, αποτελούσαν βόμβες στα θεμέλια του συστήματος υγείας.

Δεν είναι τυχαίο που ακόμη και σήμερα η χώρα εξακολουθεί να είναι πρώτη στην Ευρώπη στην κατανάλωση αντιβιοτικών καθώς η κατευθυνόμενη συνταγογράφηση αποτελούσε και σε κάποιο βαθμό εξακολουθεί να αποτελεί πηγή πλουτισμού για αρκετούς Έλληνες γιατρούς.

Η ιατρική διαφθορά δεν αποτελεί ίδιον της Ελλάδας.

Οι πρακτικές της φαρμακοβιομηχανίας είναι πανομοιότυπες ανά τον κόσμο.

Αυτό που είναι ιδιαίτερο στην Ελλάδα αφορά ολόκληρο το πλέγμα εξουσίας και είναι η ασυλία, η ατιμωρησία και η συγκάλυψη των ιατρικών εγκλημάτων και της εγκληματικής συνέργειας με τις φαρμακευτικές εταιρίες.

Όπως έχουμε περιγράψει στο τελευταίο μου συναφές βιβλίο «Παρά Φύση» (εκδ. ETRA 2014), την προηγούμενη δεκαετία πρόστιμα δισεκατομμυρίων πέσαν βροχή από τις αμερικάνικες αρχές σε μεγάλες φαρμακευτικές για κακές εώς αμιγώς εγκληματικές πρακτικές τους.

Και παρ ότι τα χρηματικά πρόστιμα δεν είναι αρκετά για πρακτικές που ναρκέμποροι θα ζήλευαν- κάθε ευνομούμενη όφειλε να προβαίνει σε δημεύσεις περιουσιών, φυλάκιση και ανάκληση αδειών για όλους τους εμπλεκόμενους- στην Ελλάδα δεν συμβαίνει ούτε καν το πρώτο.

Το 2014, το περιοδικό Hot Doc αποκαλύπτει κύκλωμα 4000 (!!!) Ελλήνων γιατρών που λαδώνονται υπό την πρόφαση της συμμετοχής τους σε στατιστικές μελέτες από την εταιρία Pfeizer για να σπρώξουν το φάρμακο για την μείωση της «κακής χοληστερόλης» Lipitor που ανήκει στην ευρύτερη κατηγορία των στατινών.

Οι στατίνες είναι φάρμακα best seller που φέρνουν στις φαρμακευτικές εταιρίες έσοδα πολλών δισεκατομμυρίων.

Θα ήταν κάποιος αθεράπευτα αφελής εάν θεωρούσε πως η Pfeizer αποτέλεσε την εξαίρεση στον κανόνα: Είμαι απολύτως βέβαιος πως κι όλες οι υπόλοιπες εταιρίες λαδώναν γιατρούς ανάλογα με το μερίδιο της αγοράς που τους αντιστοιχούσε ή θέλαν να αποκτήσουν.

Αν πολλαπλασιάσει λοιπόν τους 4000 γιατρούς που τα παίρναν από τη Pfeizer με τον αριθμό των μεγάλων εταιριών που λανσάρουν στατίνες και το συγκρίνει με το συνολικό αριθμό των Ελλήνων γιατρών (70.000), εύκολα μπορεί κανείς να καταλάβει πως η ιατροφαρμακευτική διαφθορά διαπράττεται από ένα πολύ μεγάλο κομμάτι των Ελλήνων γιατρών, ακόμη και σήμερα υπό συνθήκες ανθρωποφάγου κρίσης.

Η υπόθεση της Pfeizer έφτασε στην ερευνητική δημοσιογραφία όχι από κάποια έρευνα των ελληνικών αρχών αλλά επειδή ελληνικά στελέχη της εταιρίας κατέθεσαν προ διετίας στις αμερικανικές αρχές, μάλλον μετά από πίεση τους.

Και μάλλον εκεί το θέμα τελείωσε, καθώς στο τεράστιας έκτασης σκάνδαλο δεν γνωρίζουμε να δόθηκε ανάλογης έκτασης απάντηση από τις ελληνικές αρχές.

Οι παραλληλισμοί του σκανδάλου της Pfeizer με αυτό της Novartis που είδε το φως της δημοσιότητας μέσα στο 2016 είναι πολλοί:

Ανήμερα πρωτοχρονιάς, 44χρονος Έλληνας, μεγαλοστέλεχος της Novartis, της φαρμακευτικής-κολλοσού με έδρα την Ελβετία, απειλεί ότι θα αυτοκτονήσει από τον 13^ο όροφο του ξενοδοχείου Hilton, δηλώνοντας στους αστυνομικούς που έσπευσαν στο σημείο πως «δε θα γίνει αυτός το εξιλαστήριο θύμα», αιτούμενος να καταθέσει στην εισαγγελέα κατά της διαφθοράς Ελένης Ραϊκου, που είχε αναλάβει την διερεύνηση της υπόθεσης διαφθοράς της Novartis.

Το πρώτο ερώτημα που προκύπτει είναι το γιατί μεγαλοστέλεχος της Novartis πρέπει να φτάσει στο σημείο να απειλήσει με αυτοκτονία προκειμένου να καταθέσει αυτά που εκ των έσω γνωρίζει για μια υπόθεση η οποία ήδη βρίσκεται υπό διερεύνηση.

Κι η έρευνα αυτή, για μια ακόμη φορά, δεν ξεκίνησε από τις ελληνικές αρχές αλλά είναι τα απόνερα μιας αντίστοιχης έρευνας που παρήγγειλαν οι αμερικανικές αρχές και που είχαν ως αποτέλεσμα δύο ελληνικά μεγαλοστελέχη της εταιρίας να καταθέσουν στην άλλη άκρη του ατλαντικού.

Τα δύο στελέχη φέρονται να κατάθεσαν για ένα κύκλωμα της εταιρίας που περιελάμβανε 4500 (!!!) Έλληνες γιατρούς αλλά και αρκετούς κυβερνητικούς αξιωματούχους και πολιτικούς που φαίνεται να συνέβαλλαν στη διαμόρφωση ευνοϊκών για την εταιρία τιμών, στην προώθηση των φαρμάκων της σε ταμεία σε βάρος πάντα του Ελληνικού δημοσίου και του συστήματος υγείας, ενώ τα πανταχού παρόντα στη διαπλοκή μήντια φαίνεται να έπαιρναν κι αυτό το μερτικό τους για να θάβουν όποιους αξιωματούχους βρίσκονταν στο δρόμο της Novartis. Ας μην ξεχνάμε άλλωστε και  τις διαδρομές του ΚΕΕΛΠΝΟ στο να μοιράζει ζεστό χρήμα σε μήντια που αναφέραμε σε παλαιότερο άρθρο μας.

Όπως αναφέρει «Το Βήμα»,  πόρισμα του υπουργείου υγείας  του 2012, 50 άτομα, εκ των οποίων 10 αξιωματούχοι του υπουργείου υγείας ταξίδεψαν σε φαρμακευτικό συνέδριο στο Βερολίνο με παράνομες και πλήρως αδιαφανείς διαδικασίες όπου οι φαρμακευτικές κάλυψαν πλήρως τα «έξοδα» τους, ότι κι αν συμπεριλάμβαναν αυτά.

Ως συνήθως, το πόρισμα δεν έφτασε ποτέ στον εισαγγελέα.

Το 44χρονο στέλεχος είχε γνώση των πραγμάτων όταν έλεγε πως «δεν θα γίνει αυτός το εξιλαστήριο θύμα». Πράγματι, σε αντίστοιχες υποθέσεις στο εξωτερικό, η εταιρία έριξε όλη την ευθύνη στα τοπικά μεγαλοστελέχη της, στην προσπάθεια της να δείξει πως η παραγόμενη διαφθορά ήταν πρωτοβουλία τους κι όχι κοινή πρακτική της εταιρίας.

Δυστυχώς όμως για τις εταιρίες τα στοιχεία δείχνουν πως η διαφθορά είναι κοινή και αγαπημένη πρακτική τους κι όχι απλά μεμονωμένες πρωτοβουλίες.

Το 2016 οι αρχές της Νοτίου Κορέας αποκάλυψαν παράνομες αμοιβές από τη Novartis σε ένα κύκλωμα που περιλάμβανε όχι μόνο ιατρούς αλλά και πέντε συντάκτες ιατρικών περιοδικών.

Με αφορμή αυτό το περιστατικό, περνάμε πλέον από το χώρο της διαφθοράς στο ιατρικό επάγγελμα που πρέπει να θεωρείται δεδομένη, στην διαφθορά της ραχοκοκαλιάς της ιατρικής επιστήμης, της ιατρικής έρευνας και των δημοσιεύσεων της, θέμα το οποίο θα εξετάσουμε σε επόμενο άρθρο.

Στην Ιαπωνία η Novartis δημιούργησε  μια σειρά προβλημάτων: Όχι μόνο «απέτυχε» να αναφέρει εγκαίρως 3.264 προβλήματα υγείας που πιθανόν οφείλονταν σε παρενέργειες 26 φαρμάκων της, αλλά χειραγώγησε την ίδια την ιατρική έρευνα: Πλήρωσε ομάδα ερευνητών για να στήσουν κλινικές μελέτες που παρουσίαζαν το αντιυπερτασικό της με αδικαιολόγητα ευνοϊκό προφίλ. Ενδεικτικό είναι, πως ένας από τους ερευνητές, μετείχε σε 7 κλινικές δοκιμές για φάρμακα της Novartis.

Η Novartis δεν είναι η εξαίρεση.

Οι μεγάλες φαρμακευτικές με τη συνέργεια των γιατρών αλλά και κρατικών αξιωματούχων έχουν σπάσει κάθε κανόνα δεοντολογίας, ηθικής κι επιστήμης και το λογαριασμό καλείται να πληρώσει ο μέσος πολίτης, η τσέπη του κι η υγεία του.

Σε αρκετές περιπτώσεις δε, οι αμοιβές γιατρών και αξιωματούχων περιλαμβάνουν και πορνεία πολυτελείας. Καλά ακούσατε: όχι πρόνοια. Πορνεία.

Στην ελληνική περίπτωση, μετά από την πίεση που άσκησε η δημοσιότητα που πήρε η απειλή αυτοκτονίας του 44 στελέχους της Novartis, το υπουργείο δικαιοσύνης κινήθηκε άμεσα αν και όψιμα και κατάσχεσε υπολογιστές και έγγραφα στα κεντρικά της Novartis στην Αθήνα.

Μένει να δούμε αν κι αυτή η κίνηση δεν ήταν παρά μια ακόμη επίδειξη πολιτικαντισμού και αν η υπόθεση βολικά θα ξεχαστεί όταν τα φώτα της δημοσιότητας σβήσουν και το παρασκήνιο θα ξαναρχίσει τη βρώμικη δουλειά του. 

Άρθρο μου στο εναλλακτικό Free Press Holistic life (http://holisticlife.gr) που κυκλοφορεί

Το holistic life μπορείτε να το βρείτε δωρεάν εδώ: http://holisticlife.gr/simia-dianomis

Για όσους ενδιαφέρονται για το παρασκήνιο των παγκοσμίων πολιτικών δημόσιας υγείας μπορούν να ενημερωθούν από τα σχετικά βιβλία μου "Τι δεν λένε οι γιατροί", "Θανάσιμες Θεραπείες", "Παρά Φύση" από τις εκδόσεις ETRA

Read More »

Να μετoνομαστεί η GlaxoSmithKline σε ΚράξωΜάινΚλάιν

Στο αμέσως προηγούμενο άρθρο μας, περιγράψαμε την καταδίκη της GlaxoSmithKline (εν συντομία GSK) για εκτεταμένο δίκτυο ιατρικής δωροδοκίας στην Κίνα καθώς και προηγούμενες καταδίκες της GSK και άλλων φαρμακευτικών κολοσσών για κυκλώματα παράνομης προώθησης φαρμάκων.
Σήμερα θα ασχοληθούμε με ένα καινούριο προϊόν της GSK: 40 λίτρα νερού επιμολυσμένου με ιό πολιομυελίτιδας.
Στις αρχές του Σεπτέμβρη οι Βελγικές αρχές διαπίστωσαν πως εργοστάσιο παραγωγής εμβολίων της GSK πέταξε 40 λίτρα νερού με ιό πολιομυελίτιδας σε εγκατάσταση επεξεργασίας νερού στο Βέλγιο.
Το συμβάν αποδόθηκε σε ανθρώπινο λάθος και ο κίνδυνος θεωρήθηκε μικρός από τις βελγικές αρχές.
Δυστυχώς όμως, τέτοια λάθη δεν είναι ούτε σπάνια και δεν οφείλονται πάντα σε λάθη.
Το 2007 είχαμε το ξέσπασμα αφθώδους πυρετού σε φάρμες στο Surrey στη Μεγάλη Βρετανία. Το μοναδικό γενετικό αποτύπωμα του ενόχου πoυ από το 1967 και για 40 περίπου χρόνια δεν κυκλοφορούσε πλέον στο ζωικό βασίλειο, μας έδειξε και τον τόπο καταγωγής του: Το Ινστιτούτο Ζωικής Υγείας.
Ο ιός φαίνεται πως διέρρευσε από το αποχετευτικό σύστημα που ένωνε το Ινστιτούτο με εγκαταστάσεις της θυγατρικής των Merck&Co και SanofiAventis και παραγωγού εμβολίων για ζώα, της Merial.
Ακόμη και σε κρατικές εγκαταστάσεις όπου υπάρχουν τα μέγιστα επίπεδα ασφαλείας καθώς αυτές ασχολούνται όχι μόνο με την μελέτη και την αποτροπή επιδημιών αλλά και με τη μελέτη στελεχών που μπορούν να χρησιμοποιηθούν στη βιοτρομοκρατία (τρομοκρατία με τη χρήση βιολογικών όπλων, παθογόνων δηλαδή οργανισμών) έχουμε δει διαρροές. Στην Αμερική οι εγκαταστάσεις στο Plum Island που χειρίζονται εξαιρετικά παθογόνους μικροοργανισμούς, έχουν μέχρι σήμερα πολλαπλά ατυχήματα και διαρροές μ ένα από τα πιο τρομακτικά να έχει συμβεί το 2008, λόγω των περικοπών και της αντικατάστασης έμπειρου προσωπικού με φθηνότερο από την κυβέρνηση G.W.Bush (δυστυχώς το σπάνιο αρχείο μου για την ασφάλεια κρατικών εγκαταστάσεων επιφορτισμένων με την προετοιμασία έναντι μελλοντικών βιοτρομοκρατικών χτυπημάτων αλλά και την ασφάλεια των εγκαταστάσεων όπου αναπτύσσονται βιολογικοί εξοπλισμοί έχει χαθεί, έστω προσωρινά).
Αν λοιπόν σε κρατικές εγκαταστάσεις του μέγιστου βαθμού ασφαλείας συμβαίνουν κατ εξακολούθηση σοβαρότατα ατυχήματα, φανταστείτε τι μπορεί να συμβεί στον ιδιωτικό τομέα.  
Ας αφήσουμε όμως τις τυχαίες τραγωδίες και ας πάμε στις σκόπιμες: Οι φαρμακευτικές αποτελούν κατά την εκτίμησή μου έναν από τους μεγαλύτερους κινδύνους για την ανάπτυξη μη αντιμετωπίσιμων κινδύνων: η κατευθυνόμενη μέσω της δωροδοκίας υπερσυνταγογράφηση αντιβιωτικών, η υπερκατανάλωση τους από τους φαρμακευτικούς ασθενείς ακόμη και για ψύλλου πήδημα, η κατάχρηση αντιβιωτικών από τη βιομηχανία κρέατος μόνο και μόνο για κερδοσκοπικούς λόγους, η ενίοτε δικαιολογημένη κατάχρηση αντιβιωτικών στα νοσοκομεία και η πρακτική της απόρριψης των περιττών προϊόντων αλλά και των παραπροϊόντων των φαρμακευτικών εργοστασίων χωρίς ιδιαίτερη επεξεργασία στο περιβάλλον, έχουν δημιουργήσει πολυάριθμες εστίες πιθανών επιδημιών από στελέχη μικροοργανισμών ανθεκτικά στα φάρμακα. Η πλήρης επιχειρηματολογία αναπτύχθηκε στο μοναδικό στο είδος του βιβλίο μου «Θανάσιμες Θεραπείες» (εκδ ETRA 2011). Αξίζει όμως να σταθούμε στην τελευταία παράμετρο επιδημικών κινδύνων που αναφέραμε: Την απόρριψη στο περιβάλλον περιττών φαρμακευτικών προϊόντων και παραπροϊόντων:
Εργοστάσιο φαρμακευτικών στην Κεντρική Ινδία πετούσε καθημερινά  πάνω από 50 κιλά του αντιβιωτικού συπροφλοξασίνη σε ποταμούς, ενώ οι εγκαταστάσεις επεξεργασίας φαρμακευτικών λυμάτων αποτελούν μια άφθονη κοιτίδα ανθεκτικών στα φάρμακα γονιδίων.  Όπως περιγράφει η σχετική μελέτη «ο πλανήτης έχει διαποτιστεί από αυτούς τους τοξικούς (φαρμακευτικούς) παράγοντες.
Τα εμβόλια φυσικά δεν εξαιρούνται από τους πιθανούς υποκινητές μιας πραγματικής πανδημίας καθώς όπως περιγράφεται και στο βιβλίο μου «Παρά Φύση» (σε λίγες μέρες σε επιλεγμένα βιβλιοπωλεία), δεκάδες εμβόλια κυκλοφορούν με επιμολύνσεις από άλλους ιούς για αυτό άλλωστε και αποσύρονται καθώς δεν υπάρχει μέχρι και σήμερα απόλυτα ασφαλής τρόπος παραγωγής «καθαρών» εμβολίων (βλ «Τι δεν σας λένε οι Γιατροί», Αργυρίου &Singh).
Η σχετικά μοναχική εκστρατεία μας για τον κίνδυνο της κατάχρησης αντιβιωτικών, υιοθετήθηκε πλήρως από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας μόλις το 2011. Ήδη όμως, τα ανθεκτικά στα φάρμακα αντιβιωτικά είναι ο φόβος και τρόμος νοσοκομειακών προσωπικών και ασθενών και πηγή παγκόσμιας ανησυχίας.
Και δεν είναι μονάχα η βιολογική μόλυνση που είναι πλέον μια εγκατεστημένη πραγματικότητα: Η ηθική «μόλυνση» είναι ακόμη περισσότερο έντονη.
Στο προηγούμενο άρθρο μας αναφερθήκαμε στα μαφιόζικα δίκτυα των φαρμακευτικών και τα πρόστιμα που τους επιβλήθηκαν.
Μας διέφευγε ένα ακόμη πρόστιμο, σκανδαλωδώς μικρό μεν αλλά που αφορά ένα τεράστιο θέμα: το πρόστιμο που έφαγε η GSK στην Αργεντινή το 2012: Σε μια μεγάλη δοκιμή της για φάρμακο κατά του πνευμονόκοκκου, η εταιρία «στρατολόγησε» χιλιάδες αμόρφωτους Αργεντίνους και τους έπεισε να εμπιστευτούν στα χέρια της τα μωρά τους για να πειραματιστεί μαζί τους αφού τους έβαλε να υπογράψουν μια φόρμα συναίνεσης την οποία από μόνοι τους ήταν αδύνατο να καταλάβουν τι περιέγραφε. Το αποτέλεσμα; 14 μωρά πέθαναν κατά τη διάρκεια των κλινικών δοκιμών και η εταιρία μετά από ένα εξαιρετικά μικρό πρόστιμο έδειξε να συμμορφώνεται και να συνεχίζει απτόητη τις δοκιμές τηρώντας προσεκτικότερα όχι μόνο τον τύπο αλλά ίσως και το πνεύμα αυτού που λέγεται στην ιατρικό κόσμο «ενημερωμένη» συναίνεση.
Φυσικά η GSK δεν είναι η μόνη φαρμακευτική που ακολουθεί τέτοιες πρακτικές, ίσως να μην είναι καν και η χειρότερη: Πολύ πιο αποτρόπαιο παράδειγμα φαρμακευτικών πειραματισμών έχει να επιδείξει η Pfizer εις βάρος αμόρφωτων εγχρώμων του Κάνο της Νιγηρίας το 1996 όπου όχι μόνο θρηνήσαμε παιδικές ζωές αλλά το τοπικό παράρτημα της εταιρίας δοκίμασε μάλιστα επιχείρηση ακραίας σπίλωσης τους Νιγηριανού εισαγγελέα που χειριζόταν την υπόθεση. Όσο πιο τριτοκοσμική μια χώρα, τόσο πιο τριτοκοσμικές οι πρακτικές των φαρμακευτικών.
Όπως περιγράψαμε και στο αμέσως προηγούμενο άρθρο, ο επικεφαλής της GSK σερ Andrew Witty δήλωσε για το σκάνδαλο χρηματισμού στην Κίνα πως ήταν «καθαρή παραβίαση του τρόπου που η εταιρία διοικείται και των διαδικασιών συμμόρφωσής της και είναι εξ ολοκλήρου αντίθετες στις αξίες και τα στάνταρτς που αρμόζουν στους υπαλλήλους της» κάνοντας το να φαίνεται σαν να ήταν η εξαίρεση και όχι ο κανόνας.
Και το σκάνδαλο πρεζεμπορικού τρόπου προώθησης φαρμάκων στις ΗΠΑ τι ήταν; Το σκάνδαλο πειραματισμού στην Αργεντινή; Το ανθρώπινο λάθος στο Βέλγιο; Οι αποσύρσεις επιμολυσμένων εμβολίων σε διάφορες χώρες του πλανήτη; Οι αποσύρσεις φαρμάκων σε ακόμη περισσότερες;
Όλα αυτά δεν μοιάζουν με εξαιρέσεις αλλά φαίνεται να σχηματίζουν έναν κανόνα: Αυτόν της πλήρους αδιαφορίας για τη δημόσια υγεία, το περιβάλλον, την ιατρική δεοντολογία και την ανθρώπινη αξιοπρέπεια.
Είναι προφανές και αδιαμφισβήτητο πως η ανεμπόδιστη επιδημία της φαρμακευτικής απληστίας αποτελεί έναν από τους πιο μεγαλύτερους κινδύνους δημόσιας υγείας σήμερα στον πλανήτη.
Πέτρος  Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, 22/09/2014

Read More »