Δευτέρα 22 Σεπτεμβρίου 2014

Να μετoνομαστεί η GlaxoSmithKline σε ΚράξωΜάινΚλάιν


Στο αμέσως προηγούμενο άρθρο μας, περιγράψαμε την καταδίκη της GlaxoSmithKline (εν συντομία GSK) για εκτεταμένο δίκτυο ιατρικής δωροδοκίας στην Κίνα καθώς και προηγούμενες καταδίκες της GSK και άλλων φαρμακευτικών κολοσσών για κυκλώματα παράνομης προώθησης φαρμάκων.
Σήμερα θα ασχοληθούμε με ένα καινούριο προϊόν της GSK: 40 λίτρα νερού επιμολυσμένου με ιό πολιομυελίτιδας.
Στις αρχές του Σεπτέμβρη οι Βελγικές αρχές διαπίστωσαν πως εργοστάσιο παραγωγής εμβολίων της GSK πέταξε 40 λίτρα νερού με ιό πολιομυελίτιδας σε εγκατάσταση επεξεργασίας νερού στο Βέλγιο.
Το συμβάν αποδόθηκε σε ανθρώπινο λάθος και ο κίνδυνος θεωρήθηκε μικρός από τις βελγικές αρχές.
Δυστυχώς όμως, τέτοια λάθη δεν είναι ούτε σπάνια και δεν οφείλονται πάντα σε λάθη.
Το 2007 είχαμε το ξέσπασμα αφθώδους πυρετού σε φάρμες στο Surrey στη Μεγάλη Βρετανία. Το μοναδικό γενετικό αποτύπωμα του ενόχου πoυ από το 1967 και για 40 περίπου χρόνια δεν κυκλοφορούσε πλέον στο ζωικό βασίλειο, μας έδειξε και τον τόπο καταγωγής του: Το Ινστιτούτο Ζωικής Υγείας.
Ο ιός φαίνεται πως διέρρευσε από το αποχετευτικό σύστημα που ένωνε το Ινστιτούτο με εγκαταστάσεις της θυγατρικής των Merck&Co και SanofiAventis και παραγωγού εμβολίων για ζώα, της Merial.
Ακόμη και σε κρατικές εγκαταστάσεις όπου υπάρχουν τα μέγιστα επίπεδα ασφαλείας καθώς αυτές ασχολούνται όχι μόνο με την μελέτη και την αποτροπή επιδημιών αλλά και με τη μελέτη στελεχών που μπορούν να χρησιμοποιηθούν στη βιοτρομοκρατία (τρομοκρατία με τη χρήση βιολογικών όπλων, παθογόνων δηλαδή οργανισμών) έχουμε δει διαρροές. Στην Αμερική οι εγκαταστάσεις στο Plum Island που χειρίζονται εξαιρετικά παθογόνους μικροοργανισμούς, έχουν μέχρι σήμερα πολλαπλά ατυχήματα και διαρροές μ ένα από τα πιο τρομακτικά να έχει συμβεί το 2008, λόγω των περικοπών και της αντικατάστασης έμπειρου προσωπικού με φθηνότερο από την κυβέρνηση G.W.Bush (δυστυχώς το σπάνιο αρχείο μου για την ασφάλεια κρατικών εγκαταστάσεων επιφορτισμένων με την προετοιμασία έναντι μελλοντικών βιοτρομοκρατικών χτυπημάτων αλλά και την ασφάλεια των εγκαταστάσεων όπου αναπτύσσονται βιολογικοί εξοπλισμοί έχει χαθεί, έστω προσωρινά).
Αν λοιπόν σε κρατικές εγκαταστάσεις του μέγιστου βαθμού ασφαλείας συμβαίνουν κατ εξακολούθηση σοβαρότατα ατυχήματα, φανταστείτε τι μπορεί να συμβεί στον ιδιωτικό τομέα.  
Ας αφήσουμε όμως τις τυχαίες τραγωδίες και ας πάμε στις σκόπιμες: Οι φαρμακευτικές αποτελούν κατά την εκτίμησή μου έναν από τους μεγαλύτερους κινδύνους για την ανάπτυξη μη αντιμετωπίσιμων κινδύνων: η κατευθυνόμενη μέσω της δωροδοκίας υπερσυνταγογράφηση αντιβιωτικών, η υπερκατανάλωση τους από τους φαρμακευτικούς ασθενείς ακόμη και για ψύλλου πήδημα, η κατάχρηση αντιβιωτικών από τη βιομηχανία κρέατος μόνο και μόνο για κερδοσκοπικούς λόγους, η ενίοτε δικαιολογημένη κατάχρηση αντιβιωτικών στα νοσοκομεία και η πρακτική της απόρριψης των περιττών προϊόντων αλλά και των παραπροϊόντων των φαρμακευτικών εργοστασίων χωρίς ιδιαίτερη επεξεργασία στο περιβάλλον, έχουν δημιουργήσει πολυάριθμες εστίες πιθανών επιδημιών από στελέχη μικροοργανισμών ανθεκτικά στα φάρμακα. Η πλήρης επιχειρηματολογία αναπτύχθηκε στο μοναδικό στο είδος του βιβλίο μου «Θανάσιμες Θεραπείες» (εκδ ETRA 2011). Αξίζει όμως να σταθούμε στην τελευταία παράμετρο επιδημικών κινδύνων που αναφέραμε: Την απόρριψη στο περιβάλλον περιττών φαρμακευτικών προϊόντων και παραπροϊόντων:
Εργοστάσιο φαρμακευτικών στην Κεντρική Ινδία πετούσε καθημερινά  πάνω από 50 κιλά του αντιβιωτικού συπροφλοξασίνη σε ποταμούς, ενώ οι εγκαταστάσεις επεξεργασίας φαρμακευτικών λυμάτων αποτελούν μια άφθονη κοιτίδα ανθεκτικών στα φάρμακα γονιδίων.  Όπως περιγράφει η σχετική μελέτη «ο πλανήτης έχει διαποτιστεί από αυτούς τους τοξικούς (φαρμακευτικούς) παράγοντες.
Τα εμβόλια φυσικά δεν εξαιρούνται από τους πιθανούς υποκινητές μιας πραγματικής πανδημίας καθώς όπως περιγράφεται και στο βιβλίο μου «Παρά Φύση» (σε λίγες μέρες σε επιλεγμένα βιβλιοπωλεία), δεκάδες εμβόλια κυκλοφορούν με επιμολύνσεις από άλλους ιούς για αυτό άλλωστε και αποσύρονται καθώς δεν υπάρχει μέχρι και σήμερα απόλυτα ασφαλής τρόπος παραγωγής «καθαρών» εμβολίων (βλ «Τι δεν σας λένε οι Γιατροί», Αργυρίου &Singh).
Η σχετικά μοναχική εκστρατεία μας για τον κίνδυνο της κατάχρησης αντιβιωτικών, υιοθετήθηκε πλήρως από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας μόλις το 2011. Ήδη όμως, τα ανθεκτικά στα φάρμακα αντιβιωτικά είναι ο φόβος και τρόμος νοσοκομειακών προσωπικών και ασθενών και πηγή παγκόσμιας ανησυχίας.
Και δεν είναι μονάχα η βιολογική μόλυνση που είναι πλέον μια εγκατεστημένη πραγματικότητα: Η ηθική «μόλυνση» είναι ακόμη περισσότερο έντονη.
Στο προηγούμενο άρθρο μας αναφερθήκαμε στα μαφιόζικα δίκτυα των φαρμακευτικών και τα πρόστιμα που τους επιβλήθηκαν.
Μας διέφευγε ένα ακόμη πρόστιμο, σκανδαλωδώς μικρό μεν αλλά που αφορά ένα τεράστιο θέμα: το πρόστιμο που έφαγε η GSK στην Αργεντινή το 2012: Σε μια μεγάλη δοκιμή της για φάρμακο κατά του πνευμονόκοκκου, η εταιρία «στρατολόγησε» χιλιάδες αμόρφωτους Αργεντίνους και τους έπεισε να εμπιστευτούν στα χέρια της τα μωρά τους για να πειραματιστεί μαζί τους αφού τους έβαλε να υπογράψουν μια φόρμα συναίνεσης την οποία από μόνοι τους ήταν αδύνατο να καταλάβουν τι περιέγραφε. Το αποτέλεσμα; 14 μωρά πέθαναν κατά τη διάρκεια των κλινικών δοκιμών και η εταιρία μετά από ένα εξαιρετικά μικρό πρόστιμο έδειξε να συμμορφώνεται και να συνεχίζει απτόητη τις δοκιμές τηρώντας προσεκτικότερα όχι μόνο τον τύπο αλλά ίσως και το πνεύμα αυτού που λέγεται στην ιατρικό κόσμο «ενημερωμένη» συναίνεση.
Φυσικά η GSK δεν είναι η μόνη φαρμακευτική που ακολουθεί τέτοιες πρακτικές, ίσως να μην είναι καν και η χειρότερη: Πολύ πιο αποτρόπαιο παράδειγμα φαρμακευτικών πειραματισμών έχει να επιδείξει η Pfizer εις βάρος αμόρφωτων εγχρώμων του Κάνο της Νιγηρίας το 1996 όπου όχι μόνο θρηνήσαμε παιδικές ζωές αλλά το τοπικό παράρτημα της εταιρίας δοκίμασε μάλιστα επιχείρηση ακραίας σπίλωσης τους Νιγηριανού εισαγγελέα που χειριζόταν την υπόθεση. Όσο πιο τριτοκοσμική μια χώρα, τόσο πιο τριτοκοσμικές οι πρακτικές των φαρμακευτικών.
Όπως περιγράψαμε και στο αμέσως προηγούμενο άρθρο, ο επικεφαλής της GSK σερ Andrew Witty δήλωσε για το σκάνδαλο χρηματισμού στην Κίνα πως ήταν «καθαρή παραβίαση του τρόπου που η εταιρία διοικείται και των διαδικασιών συμμόρφωσής της και είναι εξ ολοκλήρου αντίθετες στις αξίες και τα στάνταρτς που αρμόζουν στους υπαλλήλους της» κάνοντας το να φαίνεται σαν να ήταν η εξαίρεση και όχι ο κανόνας.
Και το σκάνδαλο πρεζεμπορικού τρόπου προώθησης φαρμάκων στις ΗΠΑ τι ήταν; Το σκάνδαλο πειραματισμού στην Αργεντινή; Το ανθρώπινο λάθος στο Βέλγιο; Οι αποσύρσεις επιμολυσμένων εμβολίων σε διάφορες χώρες του πλανήτη; Οι αποσύρσεις φαρμάκων σε ακόμη περισσότερες;
Όλα αυτά δεν μοιάζουν με εξαιρέσεις αλλά φαίνεται να σχηματίζουν έναν κανόνα: Αυτόν της πλήρους αδιαφορίας για τη δημόσια υγεία, το περιβάλλον, την ιατρική δεοντολογία και την ανθρώπινη αξιοπρέπεια.
Είναι προφανές και αδιαμφισβήτητο πως η ανεμπόδιστη επιδημία της φαρμακευτικής απληστίας αποτελεί έναν από τους πιο μεγαλύτερους κινδύνους δημόσιας υγείας σήμερα στον πλανήτη.
Πέτρος  Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, 22/09/2014

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου