Η πόλωση είναι το αγαπημένο παιχνίδι των συστημάτων εξουσίας
που επιτυγχάνουν έτσι το διαίρει και βασίλευε εντός των πληθυσμών που
επιδιώκουν να ελέγξουν και να εξαρτήσουν στην εξουσία τους.
Το ίδιο ισχύει και στο θέμα των εμβολίων. Το
ιατροφαρμακευτικό καρτέλ, ένα από τα πιο ισχυρά καρτέλ παγκοσμίως, επί
δεκαετίες επιχειρεί να πείσει πως τα εμβόλια –όλα τα εμβόλια- είναι απολύτως
ασφαλή, αποτελεσματικά και απολύτως αναγκαία προκειμένου να αυξήσει τις
πωλήσεις του, προσθέτοντας νέα προϊόντα στα ήδη υπάρχοντα ενώ από την άλλη
πλευρά έχει αναπτυχθεί ένα αντιεμβολιαστικό κίνημα το οποίο προσπαθεί να πείσει
πως τα εμβόλια –όλα τα εμβόλια- είναι επικίνδυνα, αναποτελεσματικά και απολύτως
αχρείαστα ενώ ο πληθυσμός, βρισκόμενος ανάμεσα σε συμπληγάδες, καλείται να
πάρει θέση και να υποστεί τις συνέπειες.
Στην αρθρογραφία μου και τα βιβλία μου τα τελευταία χρόνια,
κυρίως στο «Το τι δεν σας λένε οι γιατροί» έχει εξεταστεί η αποτελεσματικότητα,
η ασφάλεια και η αναγκαιότητα πολλών εμβολίων με τα συμπεράσματα να αμφισβητούν
όλα τα παραπάνω.
Ειδικότερα στο βιβλίο μου «Θανάσιμες Θεραπείες» παρουσίασα
για πρώτη φορά στο ελληνικό κοινό, το πως με μια σειρά νομοθεσιών που ξεκίνησαν
από τις ΗΠΑ, στρώθηκε το χαλί για την «Αναγέννηση των εμβολίων», προκειμένου να
τονωθεί η αντίστοιχη βιομηχανία που επί δεκαετίες βρισκόταν εμπορικά σε
«χαμηλές πτήσεις»
Το επόμενο βήμα ήταν η δόλια παρουσίαση από διεθνείς
οργανισμούς υγείας καινούργιων «επιδημιών» ως πανδημιών, προκειμένου , μέσω
απευθείας αναθέσεων από κυβερνήσεις, να γίνουν εκατοντάδες εκατομμυρίων
πωλήσεις εμβολίων και φαρμάκων με τον χαρακτήρα του κατ επείγοντος.
Τα εμβόλια είναι προϊόντα βιομηχανίας και ως εκ τούτου,
κάποιες παρτίδες τους είναι ιστορικώς αποδεδειγμένα ελαττωματικές εώς
βλαπτικές: Χιλιάδες εμβόλια αποσύρονται κάθε χρόνο. Ο περιορισμός των μηχανισμών ελέγχων των
φαρμάκων και των εμβολίων τα τελευταία χρόνια, απλά επιδεινώνει μια ήδη άσχημη
κατάσταση.
Επιπρόσθετα, τα εμβόλια, σε αντίθεση με τα φάρμακα είναι και
βιολογικά προϊόντα και η μέχρι σήμερα μέθοδοι παρασκευής τους δεν μπορούν να
εγγυηθούν την απόλυτη ασφάλεια τους καθώς είναι πιθανόν να υπάρχουν μέσα σε
αυτά επιμολύνσεις από μικροοργανισμούς, κυρίως ιούς, που δεν υπήρχαν στις
προθέσεις του κατασκευαστή.
Οι ισχυρισμοί λοιπόν εκ μέρους των ειδικών πως τα εμβόλια
είναι απολύτως ασφαλή είναι όχι μόνο σκόπιμα αλλά και επικίνδυνα ψεύδη καθώς
συντελούν στο να μη δίνεται η δέουσα προσοχή στην ασφάλεια των εμβολίων κατά
την κατασκευή τους. Κάποια εμβόλια είναι σχετικά ασφαλή, κάποια λιγότερο
ασφαλή, κάποια κάπως επικίνδυνα και κάποια βλαπτικά.
Ας εξετάσουμε τώρα όμως την αποτελεσματικότητα των εμβολίων
ξεκινώντας από ένα γνωστό σε όλους μας: το εμβόλιο της γρίπης.
Το εμβόλιο της εποχιακής γρίπης παρέχει εμβολιαστική κάλυψη
στο 50-60% των εμβολιαζομένων.
Κι αυτό, όταν η τύχη χαμογελάει στους ειδικούς, καθώς πρέπει
να προβλέψουν ποια θα είναι τα κυρίαρχα κυκλοφορούντα στελέχη του ιού της
γρίπης για τη χρονιά για την οποία θα κατασκευαστούν τα εμβόλια.
Έτσι, τη χρονιά 2013-2014, οι ειδικοί δεν ήταν καθόλου
τυχεροί καθώς τα στελέχη του ιού της γρίπης που κυκλοφόρησαν ήταν διαφορετικά
από αυτά για το οποία είχαν κατασκευαστεί τα εμβόλια, με αποτέλεσμα η
εμβολιαστική προστασία να είναι ελλιπέστατη.
Ακόμη πιο άτυχοι την ίδια χρονιά ήταν οι κατασκευαστές ενός
νέου αντιγριπικού εμβολίου, του Flumist.
Ο φαρμακευτικός κολοσσός AstraZeneca,
που όπως όλοι οι φαρμακευτικοί κολοσσοί έχουν πολλούς σκελετούς στην ντουλάπα
τους, είχε τη φαεινή ιδέα να παρακάμψει την απεχθέστατη βελόνα και να
κυκλοφορήσει ένα ρινικό σπρέι.
Μελέτες του 2004 δείχναν θετικά αποτελέσματα για το FluMist, παρουσιάζοντας το να
παρέχει εμβολιαστική προστασία στο 55% των εμβολιαζόμενων.
Δυστυχώς για τους κατασκευαστές και τους ερευνητές, η
πραγματικότητα διαφώνησε έντονα με την αποτελεσματικότητα του εμβολίου: Το 2013
το Flumist προστάτεψε μόνο το 3% παιδιών που εμβολιάστηκαν με αυτό.
Κακή χρονιά. Όπως κακή χρονιά ήταν το 2014. Και το 2015 το
ποσοστά ήταν πάλι μόνο 3%.
Πέρασαν τρία χρόνια κυκλοφορίας ενός άχρηστου προϊόντος για
να φιλοτιμηθούν οι αρμόδιες αρχές να προτείνουν να μην χρησιμοποιείται.
Με τέτοια προχειρότητα/σκοπιμότητα, πως είναι δυνατόν να μην
δυναμώνει το αντιεμβολιαστικό κίνημα;
Και τα πράγματα γίναν ακόμη χειρότερα.
Μέχρι τώρα είχα κάθε λόγο να αμφισβητήσω την ασφάλεια, την
αποτελεσματικότητα και την αναγκαιότητα κάποιων εμβολίων, κυρίως των
καινούριων.
Ποτέ δεν αμφισβήτησα τον μηχανισμό λειτουργίας του ίδιου του
εμβολιασμού.
Η πραγματικότητα το έκανε όμως κι αυτό.
Ο κοκκύτης είναι μια παιδική ασθένεια σχεδόν εξαφανισμένη
από τον δυτικό κόσμο κι αυτό θεωρείται ως επιτυχία του εμβολιασμού.
Εμφανίζεται αρχικά με συμπτώματα κοινού κρυολογήματος αλλά η
εξέλιξη της μπορεί να είναι αρκετά σοβαρότερη και να προκαλέσει ακόμη και
εγκεφαλικές βλάβες.
Το 2012, ξεκινώντας από ένα σχολείο της Ουάσινγκτον με
υψηλότατη εμβολιαστική κάλυψη κατά του κοκίτη με μέχρι και έξι δόσεις εμβολίου,
ξεσπά επιδημία κοκίτη που προσβάλει 48.000 αμερικανούς, ενώ κάθε επόμενη
χρονιά, προσβάλλονται περίπου 20000 ακόμη ετησίως, αριθμοί που δεν είχαν εμφανιστεί
για περισσότερο από μισό αιώνα.
Τι στο διάολο είχε συμβεί;
Οι ερευνητές βρήκαν την απάντηση: Μέχρι τα τέλη του 1990,
κυκλοφορούσε το παραδοσιακό εμβόλιο του κοκίτη το οποίο περιείχε εξασθενημένο
αλλά ολόκληρο τον παθογόνο οργανισμό.
Δυστυχώς, το σχετικά αποτελεσματικό εμβόλιο είχε
παρενέργειες, μερικές φορές σχετικά σοβαρές όπως σπασμούς.
Έτσι φάνηκε ανακουφιστική η αντικατάσταση του με ένα νέα
ακυτταρικό εμβόλιο με λιγότερες παρενέργειες που περιείχε τμήματα μόνο του
οργανισμού.
Μια δεκαετία αργότερα λοιπόν, οι ειδικοί «διαπίστωσαν» πως η
ανοσία που παρείχε το νέο εμβόλιο έφθινε πολύ πιο γρήγορα από ότι από το παλιό.
Ακόμη και οι έξι δόσεις του δεν ήταν αρκετές για να
προστατέψουν τον οργανισμό από το βακτήριο.
Ας δώσουμε προσοχή λοιπόν σε μια μελέτη: Ερευνητές μόλυναν
με το βακτήριο μπαμπουίνους. Κάποιοι από αυτούς είχαν ξαναπροσβληθεί από το
βακτήριο και είχαν αποκτήσει φυσική ανοσία. Οι υπόλοιποι χωρίστηκαν σε δύο
ομάδες στις οποίες αντιστοίχως δόθηκαν μόνο το παλιό ή μόνο το καινούριο
εμβόλιο.
Η ομάδα που πήρε το παλιό εμβόλιο καθάρισε τη λοίμωξη μέσα
σε δύο βδομάδες.
Η ομάδα του καινούριου καθάρισε σε τέσσερις βδομάδες.
Καταλαβαίνετε τι σημαίνει αυτό;
Ότι τα παιδιά που εμβολιάζονται με το καινούριο εμβόλιο για
παραπάνω από μια δεκαετία, έχουν δύο βδομάδες περισσότερες για να μολύνουν κι
άλλα παιδιά με μια υψηλά μεταδοτική νόσο.
Και μιλάμε για ένα εμβόλιο με τις κλινικές δοκιμές του, και
τους ελέγχους του και τις εγκρίσεις του και τα όλα του. Για αυτό κι επιμέναμε
τόσα χρόνια ότι τα φίλτρα που ελέγχουν τη φαρμακευτική βιομηχανία έχουν χαλάσει
σε μεγάλο βαθμό.
Αν η μείωση των ποσοστών του κοκίτη τον προηγούμενο αιώνα
είναι εμβολιαστική επιτυχία, το ξέσπασμα του κοκίτη αποτελεί τεράστια εμβολιαστική
αποτυχία.
Και είμαι αρκετά βέβαιος πως ενώ όλοι μας γνωρίζουμε για την
πανδημία μαϊμού της γρίπης των πουλερικών, ελάχιστοι από εσάς έμαθαν για μια
πραγματική επιδημία που έχει ξεσπάσει στις ΗΠΑ.
Τι είπατε κύριοι ειδικοί; Απολύτως ασφαλή εμβόλια; Απολύτως
αποτελεσματικά εμβόλια; Μήπως πρέπει να ξαναγυρίσετε στα εργαστήρια αντί να
σουλατσάρετε στα τηλεπαράθυρα και στα συνέδρια με τα φουλ και τα έξτρα των
φαρμακευτικών εταιριών;
Όσο για τους γονείς, καλό θα ήταν να προτιμούν παιδιάτρους που
δίνουν παλιά και καλά δοκιμασμένα εμβόλια, αν και εφόσον αυτά κυκλοφορούν
ακόμη.
Το ερώτημα δεν είναι το να εμβολιαζόμαστε ή το να μην
εμβολιαζόμαστε. Το ερώτημα είναι με τι εμβολιαζόμαστε και απέναντι σε τι
εμβολιαζόμαστε. Και πως μπορούμε να βελτιώσουμε το πρώτο.
Δυστυχώς το ιατροφαρμακευτικό καρτέλ είναι μια από τις πιο
σοβαρές παθήσεις της εποχής μας. Και το εμβόλιο κατά αυτής της πάθησης δεν έχει
εφευρεθεί ακόμη.
(Άρθρο μου στο εναλλακτικό Free Press Holistic life (http://holisticlife.gr) που κυκλοφορεί
Το holistic life μπορείτε να το βρείτε δωρεάν εδώ: http://holisticlife.gr/simia-dianomis
Για όσους ενδιαφέρονται για το παρασκήνιο των παγκοσμίων πολιτικών δημόσιας υγείας μπορούν να ενημερωθούν από τα σχετικά βιβλία μου "Τι δεν σας λένε οι γιατροί", "Θανάσιμες Θεραπείες", "Παρά Φύση" από τις εκδόσεις ETRA)
