Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Σόιμπλε. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Σόιμπλε. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Σάββατο 27 Μαΐου 2017

Μαθήματα πρόσφατης ιστορίας


Ας ξεκινήσουμε με επικαιρότητα.
Ανεξαρτήτου προελεύσεως και σκοπιμότητας, το χτύπημα κατά του Παπαδήμου τρόμαξε. Και τρόμαξε πολύ περισσότερο γιατί σήκωσε μαύρα, πηχτά σαν πίσσα κύματα μίσους στα κοινωνικά μέσα.
Για μια στιγμή οι Έλληνες γίναν από πράγματα πρόσωπα σε μια περίοδο μάλιστα που η εξέγερση τους θεωρείται δικαιολογημένα τελειωμένη υπόθεση.
Κανείς δεν πρέπει να υποτιμά τη δύναμη του μίσους.
Σέβας στην πρόθεση για εκδικητικότητα των κατάφορα αδικημένων.
Τρόμαξε τόσο που νεοφιλελέδες σαν τον Πιτταρά και τον Μπογδάνο είπαν στα ίσα προχθές πως έπρεπε να πέσει μαύρο στα κοινωνικά μέσα ξαμολώντας επιτέλους τον καταπιεσμένο δικτάτορα μέσα τους.
Γιατί η ελευθερία του λόγου υπάρχει μόνο όταν δεν τους τρομάζει.
Και για μια στιγμή, ο τρόμος άλλαξε στρατόπεδο.
Αδιαφορώντας παντελώς για την μαρξιστική εντελέχεια και για τα μισόλογα και για τις ίσες αποστάσεις, πάμε στους μαρξιστές του γιούρογκρουπ.
Σε αντίθεση με τις μαγνητοφωνήσεις Βαρουφάκη που για λόγους παντελώς σκοτεινούς τις κρατάει για την παρτάρα του ωσάν να ήταν κάποιου είδους πυρηνική βόμβα, το euro2day δημοσίευσε πρακτικά (must read εδώ)
Τι μας λένε τα πρακτικά;
Αυτό που τόσο καιρό πασχίζουμε να σας μεταφέρουμε: Δεν υπάρχουν διαπραγματεύσεις.
Υπάρχει σύγκρουση ΔΝΤ Σόιμπλε και οι παπαριές που λέει το μπουλούκι των υπολοίπων Ευρωπαίων πολιτικών είναι απλά γαρνιτούρα σε ένα καυτό πιάτο. Όπως παραδέχθηκε κι ο Τσακαλώτος, η "λύση" που φαίνεται να προκύπτει είναι η χειρότερη των χειροτέρων για την Ελλάδα. Τα χειρότερα για τους χειρότερους.
Ένα όμως από τα πιο καυτά θέματα του Γιούρογκρουπ δεν ήταν οι πολιτικές ή οι λαοί αλλά ένα και μόνο πρόσωπο: Ο άνθρωπος που πάτησε τον διακόπτη της κρίσης, ο πρωην επικεφαλής της ΕΛΣΤΑΤ κι άνθρωπος του ΔΝΤ, Ανδρέας Γεωργίου, ο οποίος απαλλάχτηκε μετά από βούλεμα του εφετείου από την κατηγορία της ψευδούς βεβαίωσης σε βαθμό κακουργήματος για την υπόθεση της διόγκωσης του ελλείματος του 2009, μετά από εντονότατες πολιτικές πιέσεις.
Αυτή τη φορά, ο Μάριο Ντράγκι πήγε την βαλίτσα ακόμη πιο μακριά. Δεν ζήτησε απλά ασυλία για τον Γεωργίου και τα άλλα στελέχη των μνημομονιακών μηχανισμών. Αυτή άλλωστε έχει προβλεφθεί σε κάθε μνημόνιο, κάτι που από μόνο του αποτελεί ξεκάθαρη ένδειξη της εγκληματικότητάς τους. Αυτή τη φορά ο Ντράγκι ζήτησε να αποζημιωθεί ο Γεωργίου κι οι όμοιοι του για τις νομικές περιπέτειες που είχε. Να πληρώσουμε δηλαδή εμείς, οι Έλληνες φορολογούμενοι τα γαμησιάτικα του Γεωργίου λες και δεν τα πληρώνουμε τόσα χρόνια με το αίμα και τις ζωές μας.
Και ο Μαρξιστής Τσακαλώτος διαβεβαίωσε πως το "θέμα" θα είναι βασικά παραδοτέο πριν τον Ιούλιο, βάζοντας το χέρι του σε ένα ακόμη έγκλημα κατά της χώρας του.
Οι δοσίλογοι χαίρουν της υψηλότατης προστασίας.

Το γιούρογκρουπ έκλεισε θεαματικά:
 «Να μάθετε το μάθημά σας, ότι πρέπει να παραμένουμε σε αυτά που έχουμε συμφωνήσει και να μην προσπαθούμε να αλλάξουμε τη ρητορική με δημόσιες δηλώσεις. Είμαι πραγματικά απογοητευμένος, γιατί μερικοί από μας μετακινήθηκαν περισσότερο από την εντολή (mandate) για να βρούμε λύση και τώρα αποτύχαμε. Λυπάμαι» είπε στο κλείσιμο του γιούρογκρουπ ο Βόλφγκανκ-μπανγκ Σόιμπλε κατεβάζοντας αυτιά.
Όπως τα λένε και στα κορακίστικα pacta sunt servanda.
Να το μάθετε το μάθημα σας: Ο Σόιμπλε είναι ο βασιλιάς της Ευρώπης. Τι όχι; 
Βλέπετε, σε αντίθεση με τους υπόλοιπους Ευρωπαίους πολιτικούς ο Σόιμπλε έχει δύο μεγάλα πλεονεκτήματα:
Είναι Γερμανός κι όχι γενίτσαρος του πλανητικού στρουμφοχωριού. Ως βέρος Γερμανός έχεi αυτό το τρομερό: Συνέπεια λόγων και έργων. Όχι άλλο φαντασιακό.
Και καθηλωμένος όπως είναι μόνιμα στην αναπηρική, δεν φοβάται για την καρέκλα του.
Όπως είχε ορθότατα πει, να δούμε πως θα το εξηγήσετε στους ψηφοφόρους σας.
Ο Τσίπρας που θα φορέσει γραβάτα και στ αρχίδια μας η συριζοσαπουνόπερα κι η φωσκολιάδα του γιατί η κολομβιανή είναι μια καλή γραβάτα για ανθρώπους που πούλησαν και ξεφτίλισαν και λαό και ιδέες, θα προσπαθήσει να το «πουλήσει» κι αυτό.
Αλλά και το σανό τελειώνει σε μια χώρα σε διαρκή ανθρωπιστική κρίση.
Κι όσοι δεν καταλαβαίνουν ότι η χώρα είναι σε κρίση, καιρός να βγουν από το κρυστάλλινο τους παλατάκι και να παν στις φτωχογειτονιές να μάθουν τι είναι κρίση γιατί η κρίση στα μπαράκια και τις καφετέριες και στις διακοπές δεν πατάει.
Ούτε και σε συνέδρια.
Πως θα το πουλήσεις Αλέξη;
Είπαμε. Είσαι πολύ καλός πωλητής.
Ο καλύτερος όλων.
Έχεις ξεπουλήσει πράγματα και θάματα.
Αλλά όλο και λιγότεροι πιστεύουν στα θαύματα.
Και το όγδοο θαύμα του κόσμου, μια χώρα που 8 χρόνια τώρα δέχεται συνέπειες πολέμου εν καιρώ ειρήνης πρέπει να σταματήσει.
Βλέπεις, και εσύ Τσακαλώτε μαρξιστή, δες το κι εσύ: Το κακό με τα ψέματα είναι ότι όσα περισσότερα λες, τόσο μεγαλύτερα πρέπει να πεις για να καλύψεις τα προηγούμενα.
Και σε κάποια στιγμή η μπάλα χάνεται.
Κι αν πάει στην κερκίδα, το πλήθος δεν την γυρνάει πίσω. Την ξεσκίζει με τα δόντια και τα νύχια του.
Και μπορεί και να σκεφτεί να χιμήξει στο γήπεδο.
Κι αν σκεφτεί να πετάξει την ηλίθια φανέλα που τον χωρίζει από τον θυμωμένο άνθρωπο δίπλα του, τότε, η μεγαλύτερη ανατροπή θα χει συμβεί.


Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, 27/5/2017
Read More »

Παρασκευή 23 Δεκεμβρίου 2016

Εθνική αστέγων VS ΝΔ


 
Τα χριστούγεννα οφείλουν να αλλάξουν ημερομηνία κι όνομα. Προτείνω το τσιπρούγεννα.

Κι οι Καλικάτζαροι κατρούγκαλοι που πριόνισαν το ασφαλιστικό δέντρο της ζωής.

Ένα βρέφος, μισός άνθρωπος μισός ηγέτης, γεννήθηκε σε μια φτωχική φάτνη εργολάβου.

Το άστρο της κυψέλης έδειξε το δρόμο στους μάγους της ανανεωτικής αριστεράς.

Ο Τσε και βάρα μεγαλώνοντας έκανε πράματα και θάματα: το κρέας ψάρι, την τρόικα θεσμούς, το μνημόνιο 3 συμφωνία. Τέτοια γνωστική ασυμφωνία που θα λεγε κι ο Γελωτοποιός.

Όταν βρέθηκε μπροστά στις κοσμικές εξουσίες, ο Υιός του θεού της Αριστεράς, απάντησε πως «τα του Σόιμπλε τω Σόιμπλε και τα του λαού τω Σόιμπλε και των καρεκλών μας»

Μετά έβαλε τους ψηφοφόρους σε δοκιμασίες αυτοθυσίας κι όχι μόνο, με το επιχείρημα ότι ετούτους ο μάταιος κόσμος δεν έχει σημασία και πως με τις θυσίες τους θα εξασφαλίσουν μια προνομιακή θέση ισότητας στον άλλο κόσμο της αριστεράς.

Γενιές Ελλήνων θα χαθούν σαν να χαμε Ηρώδη. Για αυτό και κάποιος κακός πικρόχολος εργάτης της γραφής τον βάπτισε Τσιπρώδη.
Το ματς του αιώνα

Στο εορταστικό πνεύμα των ημερών λοιπόν, ένα μεγάλο μυαλό, της ΝΔ αυτή τη φορά, είχε μια φαεινή ιδέα: Το ντέρμπι της Εθνικής Αστέγων με την ποδοσφαιρική ομάδα της Νέας Δημοκρατίας.

Η Εθνική αστέγων βρίσκεται σε πολύ καλή κατάσταση καθώς έχει να επιλέξει ανάμεσα σε πολλούς χιλιάδες εξαθλιωμένους παίχτες που δεν ήταν άστεγοι τα προηγούμενα χρόνια.

Βέβαια, στην ομάδα της ΝΔ παίζουν ο πρωταθλητής Ευρώπης στην μπάλα Ζαγοράκης και ο πρωταθλητής Ευρώπης στο Μπάσκετ Κικίλιας οπότε λογικά στο γήπεδο η Νέα Δημοκρατία θα έπρεπε να είχε κάνει στην εθνική αστέγων ότι της κάνει και στη ζωή: Να τους τινάξει τα πέταλα, να τους σκίσει τα μπρέκια, να τους ξεγκολιάσει.

Η ΝΔ επέλεξε βέβαια να δείξει το πρόσωπο της παλιάς καλής λαϊκής δεξιάς και τους κέρδισε μόνο 3-2.

Βέβαια μπορεί να φταίει ότι αρχηγός της ομάδας είναι ο άμπαλος Κυριάκος ο οποίος δεν πηγαίνει μπροστά αλλά μόνο ίσα  με αποτέλεσμα να βρίσκει πάντα σε σώματα αστέγων που έτσι κι αλλιώς δεν έχουν που αλλού να πάνε οπότε μένουν άστεγοι Ευρώπη. Τα ίδια και στο γήπεδο.

Στην ομάδα της ΝΔ ο Κούλης έβαλε και το γιό του, για να μην ξεχνάμε και το τι εστί βίσμα, οπότε η ΝΔ έπαιζε με 3 παίχτες και οι άστεγοι με πέντε συν δύο σαλονάτους, να χουν τζάκια στην ομάδα να ζεσταθούν.

Τώρα τι κονέ έχουν οι άστεγοι με την ΝΔ και τον Κούλη, περίεργο πράμα, αλλά τέτοιες μέρες μόνο θάματα.

Μπορεί  η ΝΔ να τρόλαρε τους αστέγους για να τους δείξει ότι είναι κοντά τους, πολύ πιο κοντά τους από ότι οι ίδιοι θα θέλανε σε μια γελοία επίδειξη ανθρωπισμού που κάνει τους καρχαρίες να γελούν μετά ρεψίματος, αλλά το πράμα είχε και τα καλά του.

Κάποιοι άστεγοι (αν βέβαια ήταν όντως άστεγοι) φορέσαν καθαρά σώβρακα και φανέλες μετά από μήνες. Μπορεί να τους αφήσαν να κάνουν και μπάνιο και στα αποδυτήρια μετά τον αγώνα αν και είμαι σίγουρος ότι τους επέβαλαν να κάνουν μπάνιο πριν τον αγώνα γιατί μπάλα είναι και γυρίζει αν ο άστεγος μυρίζει.

Φυσικά πάω στοίχημα ότι τα ρούχα η ΝΔ τους τα ζήτησε πίσω μετά τον αγώνα γιατί κι αυτή με δανεικά ζει.

Το αποτέλεσμα θα ταν εντελώς διαφορετικό αν η εθνική αστέγων έπαιζε με την ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ.

Οι συριζαίοι το μοναδικό αθλητισμό που χουν κάνει είναι πορείες καταλήψεις άντε και καμιά ρίψη μολότοφ.

Η πεντάδα με Τσίπρα, Φίλη, Τσακαλώτο, Σταθάκη και Αυλωνίτου (έχουμε κι ισότητα φύλων, μην ξεχνιόμαστε) θα χε ξεκινήσει τον αγώνα τον ταξικό από τα αποδυτήρια και επειδή θα γνώριζε πολύ καλά ότι οι άστεγοι θα τους ξεγκολιάζανε, γιατί ο άστεγος μπορεί να είναι άστεγος και εξαθλιωμένους αλλά τους σπιτωμένους και τους βολεμένους τους έχει για breakfast, θα τους τάραζε στον πρόλογο για ταξική αλληλεγγύη πείθοντας πως παίζουν για την ίδια φανέλα.

Θα ματς θα καθυστερούσε λόγω κατάληψης του γηπέδου από τους ίδιους τους παίχτες εν μέσω σφοδρών καταγγελιών για τη διεφθαρμένη διαιτησία και τις σχέσεις του ολιγάρχη που χει το γηπεδάκι πέντε επί πέντε με το πολιτικό κατεστημένο.

Οι άστεγοι θα παίζαν μαζί με την ομάδα του Σύριζα εναντίον του εαυτού τους και τα ματσάκι από κει που θα βγαινε ισοπαλία θα τελείωνε 10-0 υπέρ του Σόιμπλε γιατί ως γνωστόν στο ποδόσφαιρο, ακόμη κι όταν παίζουν 10 παίκτες, στο τέλος κερδίζουν οι Γερμανοί, ενώ ο Αλέξης θα εξέπληττε πολλούς αλλάζοντας θέση από αριστερός ακραίος μέσος σε δεξί εχτρέμ.  

Η ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ θα προσκαλούσε μετά τους ξεβρακωμένους αστέγους καθώς οι φανέλες και τα βρακιά θα πήγαιναν στο ΥΠΕΡΤΑΙΠΕΔ να επανενταχθούν κοινωνικά κατεβαίνοντας σε πορείες κατά των κατασχέσεων που δρομολογεί η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ.

Κι άστεγοι θα παραμέναν άστεγοι και μαλάκες στην Ευρώπη.

Βέβαια, εμένα δε μ αρέσουν τα στημένα.

Το ματσάκι που θέλω να δω εγώ, όχι πως ποτέ πρόκειται να γίνει,  είναι αυτό της Εθνικής Απαλλοτρίωσης του πλούτου των πολιτικών και οικονομικών  εγκληματιών με την Αντεθνική Φυλακισμένων Πολιτικών και οικονομικών εγκληματιών.

Γιατί πάνω από όλα είμαστε άνθρωποι τέτοιες μέρες που είναι.

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, 23/11/2016
Read More »

Παρασκευή 5 Φεβρουαρίου 2016

Κι ο Σόιμπλε "δίνει" Τσίπρα


Δεν σας αρκούσαν οι αποκαλύψεις Βαρουφάκη, ούτε οι πρόσφατες της Κωνσταντοπούλου.
Φυσικά και δεν πρόκειται να αρκεστείτε στις αποκαλύψεις Σόιμπλε.
Γιατί όταν η πραγματικότητα διαφωνεί μαζί σας, τόσο το χειρότερο για την πραγματικότητα.
Ο μυθομανής Έλληνας έχει τον πρωθυπουργό που του αξίζει.
Χριστιανική καρτερικότητα, βυζαντινή μεγαλοπρέπεια, ευρωπαϊκή φινέτσα, όλα τα ψέματα του κόσμου στριμωγμένα σε ένα λαό που συνεχίζει να τρέφεται από τις σάρκες των αυταπατών του παρότι πεθαίνει.
Ο Τσίπρας συναντήθηκε με τον Σόιμπλε πριν τις εκλογές του Γενάρη. Εκεί ο Τσίπρας του δήλωσε χωρίς να του ζητηθεί την εθελοδουλεία του στο Ευρώ. Ο Σόιμπλε στα λέει αυτά, όχι η Τρέμη.
Ο Σόιμπλε το μόνο που έκανε είναι να εξηγήσει στον λαοπλάνο Τσίπρα πως οι λαϊκισμοί του θα γυρνούσαν μπούμερανγκ, πως δεν μπορεί να πατάει με ένα πόδι σε δύο βάρκες.
Δεν ήταν εκβιασμός. Είναι σαν να λες σε ένα κακομαθημένο μπάσταρδο πως δεν μπορεί να φάει και γαριδάκια και πάστα.
Πως θα του κάνει κακό.
Τα μήντια κατασκεύασαν τον κακό δόκτωρα Σόιμπλε. Κατασκεύασαν και το κόμμα της δραχμής.
Η ευρωδουλεία τους τους το υπέδειξε.
Όχι ο Σόιμπλε.
Το μόνο που έκανε ο Σόιμπλε είναι να πει σους Έλληνες πως αν αποφάσιζαν να βγουν από το Ευρώ, ο ίδιος θα τους στήριζε.
Δεν υπάρχει πιο παρεξηγημένος πολιτικός στην Ελλάδα από τον Σόιμπλε.
Κι αυτό γιατί είναι ρεαλιστής.
Αλλά αυτό το κείμενο δε γράφεται για να εξυμνήσει το Σόιμπλε.
Γράφεται για να καταδείξει περίτρανα το πόσο μαλάκες πολιτικούς έχουμε, αθεράπευτα ανεύθυνους και τυχοδιώκτες όπως εκείνο το αριστερό παιδί που έπεσε ηρωικά από έναν έρπη και που για να σώσει το κράτος του κατέστρεψε τη χώρα του.
Υπήρχαν εναλλακτικές.
Το ελληνικό σύστημα εξουσίας τις κατέστρεψε όλες.
Όλες.
Το θέμα δεν ήταν αν ο Σόιμπλε γούσταρε τους Έλληνες. Το θέμα είναι ότι οι Έλληνες πολιτικοί δεν δίνουν δεκάρα για τους Έλληνες συνεχίζοντας μια μακρά παράδοση.
Και πως οι Έλληνες έλκονται από την αδιαφορία απέναντί τους.
Μα οι μνημονιακοί δεν εκθείαζαν τον Σόιμπλε;
Ισχύει. Μέχρι την άνοδο του Σύριζα στην εξουσία.
Μετά, έχοντας ξεμείνει από εχθρούς, κατασκεύασαν τον κακό κο Σόιμπλε και το κόμμα της δραχμής του.
Φυσικά, αν ποτέ υπήρχε κόμμα της δραχμής θα το είχατε δει.
Δεν υπάρχει.
Γιατί η δραχμή θέλει αρχίδια που τα παράσιτα του ελληνικού βίου δεν έχουν.
Θέλει αυτοπροσδιορισμό και αξίες, πράγματα ασύμβατα με τον παρασιτισμό.
Το κόμμα της δραχμής ήταν τόσο ισχυρό όσο επικίνδυνη ήταν η γρίπη των γουρουνιών.
Συνεχίζουμε λοιπόν να είμαστε θύματα μιας πολύτροπης προπαγάνδας κι αναπαράγωντας την γινόμαστε και θύτες.
Ο μόνος που στάθηκε απέναντι στον Σόιμπλε καθώς οι περισσότεροι υπουργοί της ΕΕ βλέπουν τον Σόιμπλε σαν το ζωντανό σύμβολο της γερμανικής εξουσίας, ήταν ο κος Βαρουφάκης.
Μα ήταν ολίγιστος. Γιατί και το όραμα του κου Βαρουφάκη είναι μια ομόσπονδη Ευρώπη.
Και έτσι με το σχέδιο Ψ του Βαρουφάκη, το να κρατηθούν κάποια 17 δις ως εκβιασμός στην Ευρώπη ήταν εντελώς ασύμμετρο σε σχέση με τα συνολικά οικονομικά μεγέθη.
Μία σημαντική επιλογή είχε απομείνει ένα χρόνο μετά το PSI: στάση πληρωμών και διαπραγμάτευση με το όπλο της δραχμής στο τραπέζι, γιατί όλα τα υπόλοιπα όπλα μας τα είχαν παραδώσει οι εφιάλτες Παπανδρέου και Παπακωνσταντίνου.
Αντί λοιπόν να αναρωτιόμαστε ποιοι μας πήραν αυτό το όπλο, αντί να αναρωτιόμαστε σε τι αντιστοιχούν οι κινήσεις Στουρνάρα και πρώην υψηλόβαθμων αξιωματούχων όταν αυτοί συνωμοτούσαν κατά ενδεχομένων εναλλακτικών κινήσεων, καθόμαστε και ακούμε την αυθάδη προπαγάνδα περί πραξικοπήματος Βαρουφάκη και το μύθο της επίθεσης στο Νομισματοκοπείο από τον Ράμπολαφαζάνη.
Τόση γελοιότητα δεν είναι πρέπουσα για ανθρώπινα πλάσματα.
Αγόρια, πραξικόπημα υπάρχει διαρκές από το 2009 απέναντι στη δημοκρατία και το σύνταγμα.
Κινήσεις κατά του Ευρώ δεν δύναται να νοούνται ως πραξικοπηματικές.
Δεν ψηφίσαμε ποτέ ευρώ, το ευρώ δεν αναφέρεται στο σύνταγμα.
Κι ας ανδρωθούμε επιτέλους.
Οι Γερμανικές και Γαλλικές καθώς και άλλες ευρωπαικές τράπεζες ήταν εκτεθειμένες στην αμερικάνικη κρίση του 2008 καθώς το αμερικάνικο τραπεζικό σύστημα πέταξε εκατοντάδες δις σκουπιδιών παραγώγων ενυπόθηκων δανείων σε αυτές.
Η τότε εξωτερικά οικονομικά εύρωστη ΕΕ, συγκάλυψε τη φούσκα για κάποιο διάστημα. Με το που έσκασε τεχνητά η ελληνική κρίση κι εξαπλώθηκε σε όλο τον νότο, Γαλλογερμανοί κι άλλοι βρήκαν τη χρυσή ευκαιρία με τα διαρρέοντα κεφάλαια από το νότο να καλύψουν τις τρύπες της απόλυτης τραπεζικής ανευθυνότητας και της πίστης της ΕΕ στην μητερούλα τους τις ΗΠΑ. Αυτός ήταν άλλωστε κι ο λόγος που η περισσότερο εκτεθειμένη τράπεζα του πλανήτη, η Deutsche Bank, παρουσιαζόταν ως πολιτικός ρυθμιστής και έγλειφε τον Παπανδρέου. Γιατί χωρίς την κρίση του νότου, το ή αλλάζουμε ή βουλιάζουμε του Παπανδρέου για την Deutsche Bank περιοριζόταν απλά στο όσο και να άλλαζε, θα βούλιαζε.
Με άλλα λόγια συνμαλάκες μου, πληρώνουμε τα σπασμένα άλλων- μέχρι θανάτου.
Κι όχι, δε σου φταίει ο Σόιμπλε. Αυτός κάνει αυτό που πρέπει. Γερμανός πολιτικός είναι πανάθεμα σε.
Το θέμα είναι εμείς τι κάνουμε.
Φάτε ευρώ μέχρι να σκάσετε.
Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, 5/2/2016

Read More »

Πέμπτη 20 Αυγούστου 2015

Το "σχέδιο Σόιμπλε"


Όταν κάποιος αρέσκεται να εκφέρει άποψη για το σχέδιο της Γερμανίας, θα πρέπει να έχει κατά νου το γερμανικό μοντέλο οικονομίας.
Προφανώς και η γερμανική οικονομία είναι βαρύτατα εξαγωγική οπότε και επιδιώκει να διαμορφώνει συνθήκες που ευνοούν αυτό ακριβώς: Τις εξαγωγές της.
Ας παραμετροποιήσουμε τις συνθήκες εκείνες που επηρεάζουν τις γερμανικές εξαγωγές:
Α) Η αναδιανομή του πλούτου προς τα πάνω: Οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές που επιτρέπουν στο μεγάλο κεφάλαιο να οργιάζει με την παράλληλη αποδόμηση του κράτους πρόνοιας σε πολλές χώρες έχουν περιορίσει την καταναλωτική ισχύ των μαζών στο δυτικό κόσμο. Οι πολύ πλούσιοι γίνονται ακόμη πλουσιότεροι, κάποιοι πλούσιοι πολύ πλούσιοι και κάποιοι άλλοι μεσαίοι, όλο και περισσότερο μεσαίοι γίνονται φτωχοί και όλοι και περισσότερο φτωχοί άποροι. Η φοβερή άνθηση του εμπορίου των ειδών υπερπολυτελείας δεν μπορεί να αναπληρώσει την γενική απώλεια της καταναλωτικής ισχύος των πληθυσμών.
Ελάχιστες πολιτικές δυνάμεις στέργουν για να ανατρέψουν τις συνθήκες αναδιανομής πλούτου προς τα πάνω
Β) Αποεπένδυση: Η μεγάλη απώλεια ελέγχου στον ιδιωτικό πλούτο που έφερε ο νεοφιλελευθερισμός έστρεψε τα μεγάλα κεφάλαια στις νέες μορφές καζινοκαπιταλισμού που έχουν σχεδόν μηδενικά οφέλη για την πραγματική οικονομία: Όταν κάποιος μπορούσε και δυστυχώς ακόμη μπορεί να διπλασιάσει σχεδόν στιγμιαία κεφάλαια επενδύοντας σε τοξικά προϊόντα ή σε στοιχηματικού τύπου διακυμάνσεις οικονομικών μεγεθών τα οποία μπορεί ο ίδιος και οι «συνεπενδυτές» του να επηρεάσουν, η επένδυση οι παραγωγικές επενδύσεις δεν μοιάζουν και τόσο ελκυστικές.
Ελάχιστες πολιτικές δυνάμεις στρέφονται κατά του καζινοκαπιταλισμού που θρέφει την αποεπένδυση.
Η αποεπένδυση ωφελεί την αναδιανομή του πλούτου προς τα πάνω ενώ παράγει καταστροφικά φαινόμενα για τις εθνικές και τοπικές οικονομίες: Λιγότερες επενδύσεις, λιγότερες δουλειές, περισσότερη ανεργία και λιγότεροι πόροι για να επενδυθούν από τα κράτη.
Όταν δε τα κράτη έχουν να εξυπηρετήσουν παράλληλα και δυσανάλογα χρέη, είναι πλέον αναγκασμένα να ξεπουλήσουν όλες τις υποδομές τους. Σε περιβάλλον αποεπένδυσης όμως η πώληση της δημόσιας περιουσίας και υποδομών γίνεται με όρους περισσότερο παραχώρησης, ούτε καν «πώλησης», πόσο μάλλον αξιοποίησης ή συνεκμετάλλευσης.
Γ) Οι νομισματικές ισοτιμίες: Η νομισματική σταθερότητα είναι σημαντική καθώς ελκύει μεγαλύτερο όγκο συναλλαγών στο σταθερό νόμισμα.
Για εξαγωγικές δυνάμεις όμως που δεν έχουν άμεσα ζητήματα χρέους, η σταθερότητα ενός νομίσματος καλό είναι να βρίσκεται στο κάτω άκρο των διακυμάνσεων. Ένα φθηνότερο ευρώ π.χ κάνει τα γερμανικά προϊόντα περισσότερο ανταγωνιστικά.
Η μεσογειακή κρίση κρατάει το ευρώ στα χαμηλά όρια των διακυμάνσεων του. Έξοδος από το ευρώ των προβληματικών χωρών της ευρωζώνης θα οδηγήσει μακροπρόθεσμα σε ένα σκληρό ευρώ, ένα ευρωμάρκο μετά από μια μεταβατική περίοδο αβέβαιου και φθηνού ευρώ.
Ας αρχίσουμε να συνδυάζουμε όλα τα παραπάνω.
Τυχούσες πρώην χώρες της ευρωζώνης δε θα μπορούν εύκολα να αγοράσουν γερμανικά προϊόντα με τα υποτιμημένα νέα εθνικά τους νομίσματα. Θα είναι υποχρεωμένες, αν θέλουν να επιβιώσουν, να ξαναδημιουργήσουν παραγωγική βάση.
Αυτό σε συνδυασμό με την ανατίμηση του ευρωμάρκου, θα μειώσει δραματικά τις γερμανικές εξαγωγές προς αυτές.
Αυτό λοιπόν που περιγράφεται από τα παπαγαλάκια της δεξιάς και αριστεράς πλέον ως «σχέδιο Σόιμπλε» είναι ουσιαστικά μια έσχατη καταφυγή της Γερμανίας σε περίπτωση μερικής αποδόμησης της Ευρωζώνης. Είναι το plan C της γερμανικής οικονομίας, ούτε καν το plan B. Η Γερμανία όφειλε να το έχει, το είχε και της φάνηκε και εξαιρετικά χρήσιμο.
Δεδομένης της ευρωεξάρτησης πολλών χωρών της Ευρώπης, ο Σόιμπλε εκβίαζε με το plan C του άλλες κυβερνήσεις, γνωρίζοντας πολύ καλά ότι οι ίδιες με τίποτε δε θα ρίσκαραν νέα εθνικά νομίσματα. Ο Σόιμπλε χρησιμοποίησε το Plan C απέναντι σε άβουλους πολιτικούς για να περνάει το plan A του, την γερμανική Ευρώπη.
Αυτός είναι άλλωστε που ο Σόιμπλε και το μεγαλύτερο κομμάτι της γερμανικής πολιτικής σκηνής φανήκαν ικανοποιημένοι από την υπογραφή τρίτου μνημονίου, ενός μνημονίου πλέον γερμανικού.
Ας προχωρήσουμε λοιπόν στο plan A του γερμανικού ιμπεριαλισμού:
Οι εξαγωγικές προοπτικές της Γερμανίας δεν είναι ευοίωνες για τρεις λόγους: Ένας είναι ότι έχει φτωχοποιήσει τους παλιούς καλούς πελάτες της του Ευρωπαϊκού Νότου. Ο άλλος είναι ότι ο Ουκρανικός εμφύλιος για τον οποίο ευθύνεται ο γερμανικός μεγαλοιεδεατισμός μαζί με τα αμερικανικά γεωστρατηγικά δόγματα, έχουν περιορίσει τις μέχρι και πρόσφατα πολύ καλές Γερμανορωσικές εμπορικές σχέσεις.
Έτσι η Γερμανία έστρεψε εύλογα το βλέμμα της στις τεράστιες ασιατικές αγορές στις οποίες θα επιθυμούσε σφόδρα να αποκτήσει μεγαλύτερη διείσδυση καθώς οι ευρωπαϊκές της εξαγωγικές προοπτικές δε δείχνουν τόσο καλές όσο κατά το παρελθόν.
Η Κινέζικη κυβέρνηση, με την πρόσφατη υποτίμηση του κινεζικού νομίσματος έβαλε κάποιο φρένο στις εξαγωγικές φιλοδοξίες της Δύσης, για αυτό άλλωστε και η κίνηση αυτή καταδικάστηκε ως «νομισματικός πόλεμος» από το δυτικό κόσμο.
Από την άλλη, η Ευρωπαϊκή κρίση έχει κάνει την Γερμανία κατά εκατοντάδες δις πλουσιότερη καθώς οι πανικόβλητοι καταθέτες έσπευσαν να εξασφαλίσουν τις καταθέσεις τους σε γερμανικές τράπεζες με σχεδόν μηδενικά επιτόκια, παρέχοντας άφθονα κεφάλαια στη Γερμανία σχεδόν τσάμπα.
Πως μπορεί λοιπόν η Γερμανία να διατηρήσει την «εξωστρέφεια» της;
Ας δούμε το παράδειγμα της Ελλάδας: δύο μνημόνια με τα γνωστά επακόλουθα τους όχι μόνο δεν έφεραν σοβαρές επενδύσεις όπως άλλωστε ήταν αναμενόμενο μέσα σε ένα διεθνές περιβάλλον αποεπένδυσης σε συνδυασμό πάντα με τις ελληνικές δομικές στρεβλώσεις αλλά και έδιωξαν μαζικά υφιστάμενες ενώ ακόμη περισσότερες χαθήκαν.
Με τη Γερμανία να έχει φτιάξει το δικό της ΔΝΤ, τον ESM στον οποίο πλέον υπαγόμαστε και με το ρόλο του ΔΝΤ στην ευρωπαϊκή κρίση να έχει υποβαθμιστεί, οι Γερμανοί πλέον είναι έτοιμοι να τοποθετηθούν σε πραγματικές θέσεις της ελληνικής οικονομίας την οποία θα συνεχίζουν να συρρικνώνουν μέχρι να έχουν αγοράσει ότι αυτοί κρίνουν ως μελλοντικά κερδοφόρο.
Υπολογίζουμε πρόχειρα ότι αυτή η διαδικασία θα διαρκέσει περίπου μια τριετία. Όταν συμβεί αυτό, οι Γερμανοί θα χαλαρώσουν τη θηλιά χρέους και θα προσπαθήσουν να βελτιώσουν τα μακροοικονομικά της χώρας για να αυξήσουν τη δική τους κερδοφορία αλλά και την καταναλωτική ισχύ της χώρας και άρα και τις εξαγωγές τους.
Αν αυτό το επιτύχουν, θα έχουν ισχυρότατο επιχείρημα για να το επαναλάβουν και σε άλλες προβληματικές ευρωπαϊκές χώρες, καθώς οι κρίσεις της Ισπανίας, της Ιταλίας, της Πορτογαλλίας και της Ιρλανδίας δεν έχουν ξεπεραστεί απλά έχουν «κατασταλεί» προσωρινά.
Η Γαλλία είναι ο τελικός στόχος του Γερμανικού ιμπεριαλισμού.
Αυτός είναι και ο λόγος που οι Γάλλοι σκίστηκαν για να υπογράψουμε συμφωνία. Δεν πάλεψαν για μια καλή συμφωνία: πάλεψαν για όποια συμφωνία γιατί το grexit θα σήμαινε για τις τράπεζες τους απώλειες πολλών δις από τα δάνεια προς την Ελλάδα και θα τους έφερνε πιο κοντά στα σαγόνια της Γερμανίας. Με το μνημόνιο 3, η Γαλλία δεν έσωσε την Ελλάδα για να σωθεί η ΕΕ. Θυσίασε την Ελλάδα για να σωθεί η ίδια προσωρινά από το γερμανικό ιμπεριαλισμό.
Να σημειωθεί πως η Γερμανία είναι σε μεγάλο βαθμό κρατίστικη. Το νεοφιλελευθερισμό τον χρησιμοποιεί όπως τον χρησιμοποιούσε παλιότερη η Αμερική, σαν όπλο ιμπεριαλιστής επιβολής.
Από τις ιδρυτικές άλλωστε πράξεις του μνημονίου 3 ήταν η εξαγορά 14 αεροδρομίων της Ελλάδας από την ημικρατική Fraport.
Όταν ολοκληρωθεί το ευρύτερο γερμανικό σχέδιο, υπολογίζουμε σε μια δεκαετία από τώρα, με τους Γερμανούς να έχουν τοποθετηθεί σε σημαντικές θέσεις σε πολλές προβληματικές χώρες, τότε θα έρθει «η ευρωπαϊκή ανάπτυξη», μαζί μάλλον και με τις TTIP, τις διατλαντικές συμφωνίες εμπορίου που διακαώς επιθυμεί η Αμερική, κάτι που μαζί με τον ESM θα κεφαλοκλειδώσει όλες τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις των προβληματικών χωρών.
Αυτό είναι το «σχέδιο Σόιμπλε». Ότι δεν κατάφεραν οι Γερμανοί με τα όπλα, να το κάνουν με την οικονομία.
Οι γερμανικές επενδύσεις στη Μεσόγειο, θα οδηγήσουν πλέον τους Γερμανούς στην ανάγκη να εκφράσουν και γεωπολιτικές επιδιώξεις.
Τι θα κάνουν όμως σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο οι Αμερικανοί;
Η πρώην αμερικάνικη αυτοκρατορία είχε επιρροή σε πέντε ηπείρους. Και έχει πλέον, λόγο κακής στόχευσης, χάσει μεγάλο κομμάτι της και στις πέντε ηπείρους.
Όταν έχει χάσει εδώ και καιρό και κάτω από τη μύτη της πολλές χώρες της Λατινικής Αμερικής χωρίς μάλιστα αυτές οι χώρες να έχουν κάποια άλλη μεγάλη δύναμη να στραφούν, η απώλεια επιρροής τους στην Ευρώπη του ισχυρού Γερμανικού πόλου δεν είναι διόλου απίθανη.
Για όσους τους έχει διαφύγει, η Γερμανία επανενώθηκε το 1990. Λίγα χρόνια μετά ξεκινά το εγχείρημα της Γερμανικής Ευρώπης σημαντικό προστάδιο της οποίας υπήρξε η Γερμανική κυβέρνηση Σημίτη το 1996.
Η κυβέρνηση Σημίτη υπάρχει υπογείως μέχρι τις μέρες μας καθώς άνθρωποι του στελεχώνουν σημαντικά πόστα της διοίκησης σε όλες τις επόμενες κυβερνήσεις.
Οι Γερμανοί δεν ήθελαν μια νέα Κυβέρνηση Σημίτη στα χρόνια του μνημονίου καθώς αυτή έχει ταυτιστεί και δικαίως με το Ζόφο ενώ δε θα ήθελαν να φθαρεί μια «δική τους κυβέρνηση». Με την εξαίρεση τον Γιωργάκη Παπανδρέου που ήταν άνθρωπος των αμερικανών, μια εξαίρεση αναπάντεχα ευχάριστη για τους Γερμανούς καθώς έφερε την τόσο χρήσιμη για τις γερμανικές φιλοδοξίες ευρωπαϊκή κρίση, οι επόμενες κυβερνήσεις παρότι είχαν τα απαραίτητα ποσοστά σημιτισμού, δεν ήταν αμιγώς γερμανικές, δεν είχαν φτιαχτεί από το γερμανικό παράγοντα. Απλά σερνόμενοι και στα τέσσερα ενέδωσαν σε αυτόν.
Ικανοποιημένη λοιπόν βλέπει η Γερμανία, το ελληνικό πολιτικό σύστημα, παραδομένο σε αυτούς, να φθείρεται με ταχύτητες που ζει μεγαλώνει και πεθαίνει μια πυγολαμπίδα.
Η αμιγώς γερμανική κυβέρνηση εκτιμώ ότι θα έρθει στη χώρα στα τέλη της δεκαετίας.
Και θα είναι δεξιά, αφού η ελληνική αριστερά για μια ακόμη φορά έπαιξε το γνωστό της μεταπολιτευτικό ρόλο: να αυτοακυρώνεται, να αυτοαναιρείται, να φθείρεται και να διαφθείρεται και να αναχαιτίζει οτιδήποτε το ριζοσπαστικό θα επιχειρούσε να σπάσει τα δεσμά υποτέλειας της χώρας.  
Αυτό είναι λοιπόν το σχέδιο Σόιμπλε.
Δεν έχει καμία σχέση με Λαφαζάνηδες και Στρατούληδες. Και πολύ αμφίβολο είναι οποιοδήποτε κόμμα που προέρχεται από την ελληνική κομματοκρατία, μείζονα ή ελάσσονα, να μπορέσει να το ακυρώσει.
Γιατί οι Γερμανοί πολιτικοί έχουν πάντα κάτι που ελάχιστοι Έλληνες πολιτικοί είχαν ποτέ: Σχέδιο, που δεν σκαρφίστηκαν στο τσακίρ κέφι πανήγυρης ή απλού γλεντιού.


Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, 20/8/2015.  
Read More »

Πέμπτη 5 Φεβρουαρίου 2015

V for Varoufuckis


Θέλω να ζητήσω συγγνώμη από τον ελληνικό λαό και να παραδώσω τον εαυτό μου στην κρίση του:
Οι εχθροί του λαού είχαν δίκιο για τα καταστροφολογικά τους σενάρια για την διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ.

Εντάξει, μπορεί να μη βγήκε και ο Γκοτζίλα -αυτός περιμένει να μας φαει για όταν βγούμε από το Ευρώ για να του ρθει πιο φθηνος ο λογαριασμός- αλλά γίναν άλλα εξίσου φρικτά πράγματα: Τη μέρα των εκλογών ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης έβαλε βηματοδότη.

Λίγες μέρες μετά ο κόκκινος Power Ranger σκότωσε το συγκάτοικο του... με σπαθί, δίνοντας έτσι έναν τραγικό χαρακτήρα στη σειρά των ισραηλινών Saban και Levy που για χρόνια γελοιοποιούσε το Επικό στοιχείο με τους πιο γελοίους ήρωες και κακούς που έχει δει η ανθρωπότητα.

Δεν ήταν ο πράσινος ή ο μωβ ή ο φούξια Power Ranger. Ήταν ο ΚΟΚΚΙΝΟΣ. Η κουμουνιστική συνομωσία του ΣΥΡΙΖΑ έχει διεισδύσει παντού, ακόμη και σε παιδικές σειρές.

Μερικές μέρες αργότερα, ένα ακόμη πιο φρικτό έγκλημα συνέβη: Παρότι αμερικανοτραφής, κρυπτοκουμουνιστής Υπουργός Οικονομικών δολοφόνησε με πολλαπλές πισώπλατες μαχαιριές έναν ηλικιωμένο ανήμπορο με προβλήματα κινητικότητας μπροστά στα έντρομα μάτια δεκάδων δημοσιογράφων απ όλο τον πλανήτη. Ο serial killer είχε προηγουμένως σκοτώσει και την Τρόικα. 

Ο άνθρωπος που ανθελλήνισε το ίδιο του το όνομα κλέβοντας το ένα του ν, ο Γιάνης ο Βαρουφάκης έκλεψε και το σόι του Σόιμπλε. Και έτσι από το Σόιμπλε έμεινε μόνο το Μπλε, το χρώμα της γαλανόλευκης, το χρώμα που είχε το πρόσωπο του Γερμανού Υπουργού Εξωτερικών κατά την κοινή συνέντευξη τύπου.

Δεν έχω καμία εμπιστοσύνη στο ποιον υπηρετεί ο Γιάνης, έχω όμως πλήρη εμπιστοσύνη στις ικανότητές του. Το ποιον υπηρετεί πραγματικά θα το δούμε μόνο στο end game κι αυτό θα αργήσει να ρθει. Αλλά όποιον κι αν υπηρετεί, το κάνει έξοχα:

Ακολουθώντας πιστά την βρωμερή κουμουνιστική τακτική του “φόβου που αλλάζει στρατόπεδο” και ακτινοβολώντας πουστιά, ο Γιάνης χρησιμοποίησε τη Χρυσή Αυγή ως επιχείρημα. Οι φίλοι μας οι Γερμανοί που μας καταλαβαίνουν όσο κανένας άλλος σε όλο τον πλανήτη πρέπει να μας βοηθήσουν για να μη γεμίσουμε ναζίδες, έτσι του πε του Σόιμπλε και του βγαλε το Σόι.

Έπιασε τόπο το επιχείρημα. Οι Γερμανοί μισούν τους γιαλαντζί Ναζί. Λογικό είναι. Άμα έχεις φτιάξει το αυθεντικό, μισείς την απομίμηση. Γουστάρουν μόνο τους πραγματικούς ναζί, όπως αυτούς της Ουκρανίας που καίνε σκοτώνουν και ρημάζουν και θέλουν να εξαφανίσουν τους ρωσόφωνους από προσώπου γης ακόμη και με πυρηνικά.

Την τακτική του ναρκέμπορα του 90 όπως τον παραλλήρισε ο Guardian συνέδραμε κι ένα από τα βαποράκια του ΣΥΡΙΖΑ από την εφημερίδα των πρώην σκλάβων που απελευθερώθηκαν, αυτούς τους σύγχρονους Σπάρτακους της Εφημερίδας των Συντακτών που τόλμησε να θέσει επί τάπητος το θέμα Χριστοφοράκου-Siemens.
O Γιάνης πήρε την ασίστ και την κάρφωσε στα μούτρα του Σόιμπλε. Είπε πως η καταπολέμηση της διαφθοράς είναι εσωτερική μας υποχρέωση αλλα, να, υπάρχουν και κάποια θεματάκια που είναι διακρατικά και έχουν συμβεί εντός της ΕΕ που αφορούν και τις εταίρες μας. ΛΕΓΕ ΜΕ SIEMEΝS.

Μόνο το κατοχικό δάνειο δεν ανέφερε ο Γιάνης, αλλά έχουμε χρόνο και για αυτό.
Για όσους δεν καταλαβαίνουν τι κάνει ο Γιάνης, επιτρέψτε μου να σας πω: Μέσω “επιθέσεων φιλίας” κερδίζει χρόνο για να προλάβουμε να ανασυνταχτούμε εσωτερικά για αυτά που έρχονται.

Μια ακόμη μάχη κερδίθηκε. Πολλές ακόμη μένει να δοθούν. Κι ελάχιστες επιτρέπεται να χαθούν.
Δεν πρέπει να ψωνιζόμαστε. Την τελευταία φορά που την ψωνίσαμε μας ήρθε ο λογαριασμός των μνημονίων.

Αυτή τη στιγμή ο Σόιμπλε θέλει να βάλει το Βαρουφάκη σε φούρνο μικροκυμάτων. Θα έβαζε κι όλη την Ελλάδα αν μπορούσε. Αλλά δεν μπορεί.

Αντι αυτού θα προχωρήσει σε αντίποινα με το γνωστή ναζιστική μεθοδικότητα που πάντα διέκρινε τους Γερμανούς. Ήδη η ΕΚΤ απέρριψε τα ελληνικά ομόλογα, ενώ μας απείλησαν να μας πετάξουν από το NATO... και είναι μόνο η αρχή. Καλημέρα κόσμε! 

Προχθές σκοτώσαμε έναν δικό τους. Σήμερα σκοτώσαμε έναν ακόμη. Και όπως παλιά, για κάθε έναν δικό τους αυτοί θα δοκιμάσουν να σκοτώσουν 10 δικούς μας. Και δε χρειάζονται πλέον δοσιλόγους αν και τέτοιους έχουμε περισσότερους από ποτέ.


Πρέπει να φανούμε ηρωικά έξυπνοι. Η Οδύσσεια μας συνεχίζεται. Πέντε χρόνια περάσαν από τότε που μας βάλαν σε αυτή. Μένουν αλλα 5 χρόνια τεχνασμάτων, αυτή τη φορά από την πλευρά μας για να φτάσουμε στην Ιθάκη μας.

Ο Γιάνης έχει λόγους που αυτή τη στιγμή έχει βγάλει το κούρεμα από τις διαπραγματεύσεις. Ο πιο ασήμαντος από αυτούς είναι ότι ο ίδιος κουρεύεται συχνά και τα παίρνει ΣΥΡΙΖΑ. Ο πιο σημαντικός είναι ότι οι Γερμανοί, σε κάθε τους υποχώρηση, πρέπει να έχουν την αίσθηση ότι κερδίζουν.

Και να σας πω κι ένα μυστικό για τον Γιάνη: Το γιατί γράφει το όνομα του με ένα v. Και το vendetta με ένα v γράφεται. V όπως Varoufuckis. V όπως Venceramos.


Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, 5/2/2015
Read More »