Πέμπτη 25 Απριλίου 2019

Je suis Sri Lanka



Με 357 νεκρούς και 500 τραυματίες, τα συνδυαστικά τρομοκρατικά χτυπήματα στη Σρι Λάνκα μπαίνουν στη λίστα των πιο πολύνεκρων της κατηγορίας τους.
Υπάρχουν όμως αρκετά πιο ανησυχητικά σημεία από τον αριθμό των θυμάτων.
Γιατί πλέον, για πολλούς λόγους μιλάμε για μια νέα εκδοχή ισλαμικής τρομοκρατίας.
Όπως περιγράφουν οι αρχές, αρκετοί από τους βομβιστές αυτοκτονίας προέρχονταν από οικογένειες με μεσαία ή υψηλά εισοδήματα κι είχαν υψηλό επίπεδο εκπαίδευσης με σπουδές και στο εξωτερικό.
Δύο από αυτούς φαίνεται πως ήταν οι γιοί μεγιστάνα μπαχαρικών της Σρι Λάνκα, φέρνοντας στο νου την υψηλά ιστάμενη οικογένεια Ladden.
Η γυναίκα ενός απ αυτούς φαίνεται να ανατινάχτηκε μαζί με τα τρία παιδιά της για να αποφύγει επικείμενη σύλληψη της.
Ένας απ αυτούς σπούδασε αεροναυπηγική πρώτα στην Αγγλία και μετά στην Αυστραλία.
Ένας άλλος ήταν ισλαμιστής ιερέας σε χωριό της Σρι Λάνκα.
Οι στόχοι ήταν πολλαπλοί, πράγμα που δείχνει ότι το επίπεδο συνομωτικότητας ήταν υψηλό.
Οι υφιστάμενες ακραίες ισλαμιστικές οργανώσεις στην Σρι Λάνκα ήταν μικρές και χωρίς τρομοκρατική τεχνογνωσία.
Που υποδεικνύει ότι το δίκτυο δημιουργήθηκε με την άμεση ή την έμμεση συνδρομή άλλων ομάδων, πιθανώς ομάδων της Συρίας, δηλαδή με άτομα που είχαν φύγει από τις χώρες τους για να πολεμήσουν στη Συρία όπου απέκτησαν πολεμική εμπειρία και τεχνογνωσία με αρκετούς από αυτούς να επιστρέφουν στις χώρες τους μετά την πρόσφατη διάλυση του Ισλαμικού Κράτους για να συνεχίσουν την καταστροφική δράση τους.
Στην περίπτωση της Σρι Λάνκα φαίνεται πως το δίκτυο δημιουργήθηκε με την ανοχή ή ακόμη και τη συνδρομή ομάδων ή έστω ατόμων της υψηλής μουσουλμανικής κοινωνίας.
Είχαμε προειδοποιήσει ότι η διάλυση του Ισλαμικού Κράτους θα αφορά μόνο την γεωγραφική του υπόσταση και πως μετά τη διάλυση του οι στρατιώτες του θα τροφοδοτούν και θα αναβαθμίζουν την ισλαμική τρομοκρατία ανά τον κόσμο.
Τώρα, φαίνεται πως αυτό μπορεί να συμβεί ακόμη χωρίς την ανάγκη φυσικής παρουσίας,  εκπαιδεύοντας και παρέχοντας τεχνογνωσία μέσω του σκοτεινού διαδικτύου.
Αρκετοί ήταν αυτοί που έφυγαν από τη Σρι Λάνκα για να πολεμήσουν στη Συρία και τώρα έχουν επιστρέψει στη χώρα τους και πιθανώς να έχουν συμβάλει στην δημιουργία ή έστω την αναβάθμιση του τρομοκρατικού δικτύου εκεί.
Η Δύση εργαλοποίησε τον ισλαμικό φονταμενταλισμό ξανά και ξανά για να αποσταθεροποιήσει χώρες και να ρίξει μη αρεστές της κυβερνήσεις.
Και ξανά και ξανά το αποτέλεσμα είναι το ίδιο και χειρότερο: Δίκτυα ισλαμικής τρομοκρατίας.
Η ανοχή στον ακραία ισλαμισμό είναι παροιμιώδης εντός των τοιχών, υπό το φόβο ότι το αντίθετο θα οδηγούσε σε έκρηξη του ρατσισμού.
Αυτή η ανοχή και αυτή η συγκάλυψη οδήγησε όμως ακριβώς σε αυτό: την δυσπιστία μερίδας πολιτών απέναντι σε αρχές και κυβερνήσεις που χαϊδεύουν τα αυτάκια των ακραίων ισλαμιστών και κάνουν τα στραβά μάτια.
Ο φόβος της ανόδου της ακροδεξιάς που καλλιεργείται εντέχνως τα τελευταία χρόνια στη Δύση, είναι ανάμεσα σε πολλά άλλα κι ένας αντιπερισπασμός στον πολύ πιο εκτεταμένο κι οργανωμένο ακραίο ισλαμισμό εντός της Δύσης.
Ας μην ξεχνάμε ότι 4000 πολιτογραφημένοι ως Ευρωπαίοι ισλαμιστές έφυγαν για να πολεμήσουν για το ισλαμικό κράτος. Οι περισσότεροι από αυτούς έχουν γυρίσει στις χώρες τους.
Μιλάμε για εκατοντάδες τρομοκρατικά χτυπήματα που περιμένουν την κατάλληλη ευκαιρία για να εκτελεστούν. 
Η νεοναζιστική και ακροδεξιά τρομοκρατία αφορά, μέχρι τώρα τουλάχιστον,  μοναχικούς δράστες.
Η ισλαμική αφορά ομάδες και δίκτυα με τη συχνότητα της να είναι πολύ μεγαλύτερη από αυτή της ακροδεξιάς, κάτι αναμενόμενο καθώς η δεξαμενή της είναι αντιστοίχως κατά πολύ μεγαλύτερη.  
Και τα δύο αυτά είδη ενθαρρύνονται και αντλούν ισχύ και επιχειρήματα από την ύπαρξη και  δράση του άλλου.
Για ποιο λόγο όμως οι προοδευτικοί δεν αναφέρονται στον υπαρκτότερο κίνδυνο του ριζικού ισλαμισμού; Πως δραματικά φαινόμενα όπως το ότι τα ποσοστά αποδοχής του Ισλαμικού Κράτους σε κάποιες ευρωπαϊκές χώρες έφτασαν στις μουσουλμανικές κοινότητες τους μέχρι και το 80%, κρύβονται κάτω από τα χαλάκι;  
 Στα χτυπήματα της Σρι Λάνκα, ο Ομπάμα και η Κλίντον αναφέρθηκαν  στα θύματα ως «προσκυνητές του Πάσχα» κι όχι ως χριστιανούς.
Η πολιτική ορθίλα έχει σαπίσει τόσο που υποχρεώνει ακόμη και ηγετικές φυσιογνωμίες της σε αυτολογοκρισία και αντιστροφή της μεροληψίας.
Η ισλαμική τρομοκρατία θα συνεχίσει, ίσως ακόμη ισχυρότερη. Ακραίοι ισλαμιστές στρατολογούν διαρκώς.
Δυστυχώς, η χώρα μας, απολύτως ασφαλής μέχρι και πριν την μνημονική της υποδούλωση από την ισλαμική τρομοκρατία,  έχει αρχίσει να μπαίνει πλέον σιγά σιγά στο στόχαστρο τγια δύο κυρίους λόγους:
Το μεταναστευτικό καθώς ήδη έχει περιγραφεί πως σε κάποιους καταυλισμούς ομάδες του ισλαμικού κράτους κάνουν κουμάντο.
Και την σύμπλευση της Ελλάδας με τον Αμερικανικό Ιμπεριαλισμό σε συνδυασμό με την στρατηγική συμμαχία με το Ισραήλ.
Εκτιμώ πως στην επόμενη δεκαετία θα δούμε περιστατικά ισλαμικής τρομοκρατίας και στη χώρα μας.
Και αυτός είναι ένας μόνος από τους πολλούς κινδύνους που περιμένουν τη χώρα μας κι όχι ο πιο σημαντικός.

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, 25/4/2019

Read More »

Πέμπτη 11 Απριλίου 2019

Ελάχιστος φόρος τιμής στον Julian Assange



O Julian Assange ήταν μια ιδιοφυία. Ένας άνθρωπος ο οποίος δούλευε εξαντλητικά .
Δούλευε ακατάπαυστα με την αλήθεια, για την αλήθεια.
Χαρακτηριστικό του όγκου αλλά και της σχολαστικότητας της δουλειάς του είναι το γεγονός πως από τα εκατοντάδες χιλιάδες έγγραφα των πρεσβειών που ο Assange δημοσίευσε, ούτε ένα δεν ήταν fake, ούτε ένα δεν διαψεύστηκε. Ούτε μισό.
Ο Assange ήταν ο φακός που έριξε φως στα πιο σκοτεινά μέρη της αμερικάνικης εξωτερικής πολιτικής, αυτής της μάστιγας. 
Ένα σημαντικό κομμάτι πληροφορίας χάρη στο οποίο κάτι προοδευτικά προπύργια της νεοελληνικής δημοσιογραφίας όπως ο Κούλογλου κι ο Βαξεβάνης αλλά κι άλλοι διεθνείς μεγαλοπροοδευτικάριοι, όπως οι NYT (New York Times), o Guardian, η Le Monde, επιβιώσαν της ψηφιακής επανάστασης,  ήταν λόγω της ψηφιακής επανάστασης που έφερε στην πληροφορία ο Julian Assange.

Η δημοσιογραφία χρωστάει στον Assange κι όχι το αντίθετο.

Αλλά όταν οι ΗΠΑ, θύμωσαν, όλα τα έντυπα το βούλωσαν. Θύμωσαν οι ΗΠΑ για τις γαμημένες ιμπεριαλιστικές πρακτικές που ο Assange αποκάλυψε, για τις δολοφονίες στο Ιράκ και το Αφγανιστάν, για τους αμάχους λέμε τώρα, ανάμεσα τους και δημοσιογράφους των συγκεκριμένων εφημερίδων.
Εξοργίστηκαν που έβγαλε τις βρωμιές τους φόρα παρτίδα.
Κι έτσι αποφάσισαν να τελειώσουν τον ενοχλητικό Αυστραλό, στήνωντας πολλαπλές σκευωρίες που κατάντησαν σιχαμένες συνομωσίες.
Στην Σουηδία, για να τον εκδώσουν στην Αμερικάνικη αυτοκρατορία, του στήσανε "σεξουαλικό σκάνδαλο". Δύο γυναίκες τον κατηγόρησαν πως δεν χρησιμοποίησε προφυλακτικό κατά την διάρκεια συναινετικού σεξ μαζί του.

Η σκευωρία κατέπεσε το 2017. Αλλά αρκούσε.

Αρκούσε για να ζητήσει ο Assange προστασία από την πιθανή έκδοση του στις ΗΠΑ. 

Την βρήκε στον Ισημερινό και συγκεκριμένα στην πρεσβεία της χώρας στη Μεγάλη Βρετανία. 

Θυμάστε το πόσο παχιά μας πουλούσαν οι Έλληνες Αριστεριστές το υπόδειγμα του Ισημερινού και του προέδρο του Ραφαέλ Κορέα που διάγραψε μονομερώς το χρέος;

Αλλά από το 2015 και μετά, τα εξαπτέρυγα της νεοαριστεράς δεν μας λενε την συνέχεια. Γιατί η χρησιμότητα της αλήθειας εξαντλήθηκε μπροστά στην ιδιοτέλεια τους. 

Εξαφανίστηκε ο Κορέα μαζί με το χρέος;

Αυτοθυσίαστηκε?

Τι έγινε;
Και γιατί δεν μας το λένε; 

Ο Κορέα έκανε ένα τρομακρικό λάθος: Μην μπορώντας να διεκδικήσει τρίτη θητεία, έχρισε τον Lenin Moreno διάδοχο του. Γιος προοδευτικού ο σοσιαλίζον γιος, άνθρωπος των αμερικάνων, ο Moreno την έστησε στον Κορέα.

Την συνέχεια την μάθατε ποτέ;

Ο Κορέα ζητά άσυλο απ’ το Βέλγιο. 
Για μια υποτιθέμενη απαγωγή ενός πραξικοπηματία στην Κολομβία θεέ μου.
Την στήσανε και στον Κορέα μια χαρά. 

Ο Κορέα σήμερα απ΄ το Βέλγιο, ο άνθρωπος που έσωσε τον Ισημερινό, βρίζει τον Moreno. Τον λέει ξεκάθαρα προδότη, ακόμη περισσότερο μετά από αυτό που έκανε στον Assange.

Eίναι ότι χειρότερο έχει συμβεί στην ιστορία της Λατινικής Αμερικής, λέει ο Κορέα. Και το εννοεί. Και το ξέρει. Και Λένιν και Μορένο. Όπως θα λεμε στο μέλλον, και Ερνέστο και Τσίπρας.

Θυμόσαστε τον Κορέα έτσι; Είναι ο άνθρωπος που οι Έλληνες αριστεριστές θυμιατίζανε, αλλά μετά;
Πουφ, θαύμα, εξαφανίστηκε. Όπως έγινε και με τον Τσε και με τον Άρη και με όλους.

Αυτή είναι η πραγματική ιστορία. Του Κορέα. Και του Assange.

O Assange το ξερε. Το ξερε ότι απ τη στιγμή που μπήκε  ο του προοδευτικάριου ο γιος, ο Μορένο στα πράγματα, είχε τελειώσει.
‘Εβγαλε μέσα από τα wikileaks έγγραφα του 2007 που οι αμερικάνοι λέγαν ότι ο Μορένο ήταν ο άνθρωπος τους.

Αλλά χωρίς τον Κορέα, ο Assange ήταν νεκρός.

Και θα πεθάνει. Αν όχι σωματικά, τουλάχιστον σαν προσωπικότητα. Ήδη τα 7 χρόνια εγκλεισμού στην πρεσβεία έχουν αφήσει ανεξίτηλα, άσχημα σημάδια πάνω του. 

Ο Κορέα δεν είναι ακόμη νεκρός, αν και θέλουν να τον δολοφονήσουν, όπως γερουσιαστές των ΗΠΑ θέλαν διακαώς να δολοφονήσουν τον Assange, δηλώνοντας το μάλιστα δημοσίως

Ραφεάλ, θυμήσου. Αν ξαναπάρεις την εξουσία στον Ισημερινό, εκτέλεσε το πρώην Πουλέν σου τον Μορένο.
Θα το βαπτίσουμε, μέρα μνήμης του Julian.

Σήμερα, ποινικοποιήθηκε η  δημοσιογραφία. Και παρότι κάτι ξεπουλημένα τομάρια μπορεί να το παρουσιάζουν σαν είδηση, το γεγονός είναι ότι σήμερα πέθανε η ανεξάρτητη δημοσιογραφία.

Δεν πρέπει να παραλείψουμε τους πανηγυρισμούς του γελοίου πλέον βρετανικού κοινοβουλίου για την σύλληψη του Assange. Κάτι έπρεπε να πανυγυρίσει κι η ασθενέστερη πρωθυπουργός η Τερέζα μας η Μαίη. 
Και να σαι καλά  και συ Jeremy Corbin. Το ασθενές tweet σου την ώρα που έχεις την May στο τσεπάκι δείχνει σημάδια τσιπροποίησης. Πρόσεχε το αυτό.

Κλείνοντας, να τονίσουμε ότι καθόλου τυχαία δεν ήταν η έγκριση δανείου από το ΔΝΤ προς τον Ισημερινό 4,2 δις. Σκάει ο Ιούδας από τη ζήλια του.

Βέβαια, ο Μορένο, για να εκδοθεί ο Assange, εκτός από το δάνειο του ΔΝΤ, πήρε και εγγυήσεις από τους Βρετανούς: Εγγυήθηκαν ότι ο Julian δεν θα αντιμετωπίσει τη θανατική ποινή και δε θα υποστεί βασανιστήρια.

Με το δεύτερο γελάν και οι πέτρες. Κι οι άνθρωποι κλαίνε.


Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, for my Angel Julian, 12/4/2019

Read More »

Σάββατο 6 Απριλίου 2019

Μένουμε Ελλάδα



Θα μπορούσε να είναι κοινωνικό πείραμα: Δεν είναι όμως. Είναι μια ζοφερή πραγματικότητα: Εκατοντάδες πρόσφυγες και μετανάστες έφτασαν μέχρι τα Διαβατά μετά από διασπορά είδησης στο Facebook ότι τα σύνορα έχουν ανοίξει και θα φτάσουν στην Ιθάκη τους, την Κεντρική Ευρώπη.
Τόσο εύκολα μπορούν να χειραγωγηθούν τα ανθρώπινα πλάσματα. Το ποιος και το γιατί διέσπειρε το μήνυμα μάλλον θα παραμένει άλυτο. Όπως άλυτα θα παραμείνουν και τα προβλήματα που δημιουργεί η λογική των ανοιχτών συνόρων προς τα μέσα και των κλειστών συνόρων προς τα έξω, σε μια χώρα που εκτός από χωματερή χρέους έγινε και χωματερή ανθρώπων.
Όπως δήλωσε κι ο αρμόδιος υπουργός Βορίδης –συγγνώμη, ο Βίτσας είναι ο υπουργός μετανάστευσης: «τα σύνορα είναι και θα παραμείνουν κλειστά και εννοείται ότι δεν θα επιτρέψουμε παράτυπες μετακινήσεις».
Αυτά δεν είναι σύνορα, η γάτα του Σρέντιγκερ είναι.
Ο Κος Βίτσας, για να εκτονώσει την κατάσταση, τρόλαρε και λίγο, προσφιλής συνήθεια άλλωστε στους πολιτευτές αυτής της κυβέρνησης. Δήλωσε λοιπόν ότι οι (μετανάστες και πρόσφυγες) «πρέπει να πειστούν να επιστρέψουν στους ικανοποιητικούς έως πολύ καλούς χώρους, στους οποίους τους φιλοξενεί το ελληνικό κράτος».
Οι λεγόμενοι καταυλισμοί είναι η ντροπή του Δυτικού κόσμου, στρατόπεδα συγκέντρωσης με απειροελάχιστη μέριμνα για τους φυλακισμένους παρά τα μεγάλα ποσά που δαπανούνται για την αντιμετώπιση του ζητήματος, το μεγαλύτερο κομμάτι των οποίων δεν φτάνουν ποτέ στους καταυλισμούς.
Βιασμοί κι απαγωγές, συχνά και παιδιών, μαχαιρώματα εντός των καταυλισμών και κατά τόπους εγκληματικότητα κατά των νησιωτών, είναι στην καθημερινή διάταξη.
Κι αυτή η αδιανόητη βαρβαρότητα είναι πολυπολιτισμός;
Τα ερωτήματα που διαρκώς προκύπτουν σε σχέση με πολλαπλά σκάνδαλα δραστηριοτήτων που σχετίζονται με την μετανάστευση κουκουλώνονται με την καραμέλα φτιαγμένη από λάσπη και μόνο περί δήθεν εθνικισμού, ενώ οι τάχαμου ανθρωπιστές και οι ακραιφνείς εθνικιστές συνεχίζουν να βλέπουν τους τραπεζικούς τους λογαριασμούς να φουσκώνουν, γιατί η μετανάστευση για αυτούς είναι πάνω από όλα, πρώτα απ όλα, μεγάλη μπίζνα.
Μην γελιόμαστε. Οι εκμεταλλευτές της αριστεράς ασκούν πολιτική. Μια πολιτική που δεν συμφωνεί σε όλα τα μεγάλα ζητήματα με την πλειοψηφία του ελληνικού λαού και για αυτό τον λοιδορούν και τον μειώνουν διαρκώς.
Ενδεικτική της ασκούμενης πολιτικής είναι η παραίτηση του προέδρου της Εθνικής  Επιτροπής για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, Γιώργου Σταυρόπουλου, μια από τις πολλές παραιτήσεις στη Δημόσια Διοίκηση. Μόνο οι βουλευτές δεν παραιτούνται την τελευταία τετραετία, οξυγονοκολλημένοι καθώς είναι με τα προνόμια που τους δίνει η καρέκλα τους.
Ο Σταυρόπουλος παραιτήθηκε γιατί η κυβέρνηση, ετσιθελικά όπως συνηθίζει, προσθέτει στην Επιτροπή 5 Ρομά και δύο ακόμη ΛΟΑΤΚΙ, καταστρέφοντας οποιαδήποτε πρόθεση αμεροληψίας και αντικειμενικότητας.
Όπως σημειώνει ο ίδιος ο κύριος Σταυρόπουλος στην επιστολή παραίτησης του: ««Τα δικαιώματα του ανθρώπου δεν ιεραρχούνται. Βρίσκονται στο ίδιο επίπεδο και προστατεύονται ισότιμα όταν προσβάλλονται. Η κοινότητα των Ρομά φυσικά πρέπει να εκπροσωπείται στην ΕΕΔΑ, όπως και η κοινότητα των ΛΟΑΤΚΙ … η υπερβολικά μεγάλη ευνοϊκή μεταχείρισή τους σε βάρος όλων των άλλων υπερασπιστών των δικαιωμάτων του ανθρώπου προσβάλλει τους δεύτερους, αλλά και υποβαθμίζει το κύρος της ίδιας της Εθνικής Επιτροπής, αλλοιώνει άκριτα τη σύνθεσή της και θίγει την ανεξαρτησία της».

Η κυβέρνηση αυτή, όπως τόσες άλλες, δεν συμφωνεί στα περισσότερα ζητήματα με την πλειοψηφία του ελληνικού πληθυσμού.
Είναι όμως μια από τις λίγες κυβερνήσεις που στρέφονται ανοιχτά κατά της πλειοψηφίας κι εργαλειοποιούν τις μειονότητες για να το πετύχουν. Αυτή την πρακτική την χρησιμοποιούν κυβερνήσεις άλλων χωρών για να αποσταθεροποιήσουν και να ασκήσουν πίεση.

Εμείς δεν χρειαζόμαστε ξένες κυβερνήσεις για να μας υπονομεύουν. Το κάνουμε και μόνοι μας.

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, 6/4/2019

Read More »

Τρίτη 2 Απριλίου 2019

Παγκόσμια ημέρα παιδικού βιβλίου: Η Ελπίδα και οι Υπερκακοί



Μας κλέψαν την Ελπίδα. Πέθανε τελευταία.
Για αυτό έγραψα την Ελπίδα και τους υπερκακούς το καλοκαίρι του 2017.
Γιατί την χρειαζόμουν τόσο μα τόσο πολύ.
Όσο την χρειάζεστε και εσείς. Όσο θα την χρειαστούν και τα παιδιά μας,

Η Ελπίδα είναι μια ηρωίδα μοναδική.

Γενναία, ειλικρινής, δεν ζαρώνει μπροστά στις δυσκολίες.
Δεν φοβάται τις κακοτοπιές.
Κι όταν χάνει το χαμόγελο της έστω για λίγο, το ξαναβρίσκει και το μοιράζει όπως ο ήλιος το φως του.
Για αυτό, οι τρεις Υπερκακοί, πολύ κακοί τύποι από άλλη διάσταση που έχουν έρθει πρόσφατα στον πλανήτη μας με τους χειρότερους των σκοπών, την έχουν βάλει στο μάτι.
Αν θέλουν να καταστρέψουν τον πλανήτη -κι αυτό πραγματικά θέλουν- πρέπει πρώτα να ακυρώσουν την Ελπίδα.
Η Ελπίδα δεν είναι μόνη της σε αυτήν την απίστευτη δοκιμασία. Μαζί της έχει τον Ντάνο, την μελαγχολική Λίλη, το φοβισμένο σκυλάκι που το λένε Φόβο, και τον Μίου, τον παμπόνηρο ομιλούντα γάτο.
Θα καταφέρουν τρία παιδιά και δύο ζωάκια να τα βγάλουν πέρα με τρεις οντότητες που κατέχουν απίστευτες υπερδυνάμεις μοχθηρίας;
Η συνέχεια στις σελίδες του βιβλίου «Η Ελπίδα και οι Υπερκακοί».
Ένα βιβλίο που θα μείνει σε εσάς και κυρίως στα παιδιά σας αξέχαστο, ένα βιβλίο αντίδοτο στους φαρμακερούς καιρούς που ζούμε.
Προς το παρόν διαθέσιμο στον Ιανό. 

Κέρδισε τους κορίτσι μου!!!

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, 2/4/2019  
Read More »