Με τρομερή καθυστέρηση η κυβέρνηση αποφάσισε επιτέλους να
κάνει δυστυχώς μόνο ένα από τα προαπαιτούμενα μιας επιθετικής διαπραγμάτευσης,
του μόνο είδος δηλαδή διαπραγμάτευσης που είχε ελάχιστες έστω πιθανότητες να
αλλάξει τους όρους μεταχείρισης της Ελλάδας, καθώς αποδεδειγμένα πλέον η
«φιλική διαπραγμάτευση» οδήγησε στοχευμένα και μονομερώς από την πλευρά των
δανειστών σε αδιέξοδα που είχαν στόχο να ταπεινώσουν/ρίξουν την κυβέρνηση και
να διατηρήσουν τη χώρα σε κατάσταση παρία.
Με τα ιδιωτικά κανάλια ακόμη ανοιχτά παρά τα δις χρέους που
έχουν συσσωρεύσει προς τις τράπεζες τις οποίες το κράτος ανακεφαλαιοποίησε
ρίχνοντας τη λυπητερή στους πολίτες και με την αναγνώριση και την πληρωμή των
πολιτικών σκανδαλωδών χρεών των αμέσως προηγουμένων μνημονιακών κυβερνήσεων, η
κίνηση αυτή ήταν πολύ υψηλότερου ρίσκου από ότι θα ήταν αν αποτελούσε μια από
τις εναρκτήριες πράξεις της κυβέρνησης (τα capital controls τα παρουσιάζαμε ως υποχρεωτική στρατηγική κίνηση ήδη από το
2010)
Ήταν όμως απαραίτητη: γιατί μπορεί η ΕΚΤ να εξασφάλιζε τη
ρευστότητα του ελληνικού χρηματοπιστωτικού συστήματος μέσω του ELA, κάτι που αποδεικνύει
περίτρανα ότι με εξαίρεση την παράταξη Σόιμπλε, όλοι οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι
θέλαν την Ελλάδα μέσα στο Ευρώ, υπήρχε όμως σοβαρή πιθανότητα το bank run των τελευταίων
ημερών να μην μπορούσε να αναπληρωθεί ούτε καν από τον ELA, κάτι που θα οδηγούσε σε ανεξέλεγκτη
κατάρρευση των τραπεζών.
Ο περιορισμός λοιπόν ροής κεφαλαίων ήταν απαραίτητος, όχι
μόνο στο επίπεδο μιας φανερής πλέον σύγκρουσης Ελλάδας ΕΕ αλλά και για εντελώς
πρακτικούς λόγους.
Κι όμως: Μέχρι και χθες, η κακή διπλωματία των πρώτων μηνών
της συγκυβέρνησης, είχε παραδώσει ακόμη και το όπλο των capital controls στους δανειστές και
αυτοί καθόλου δε δίστασαν να το στρέψουν εκβιαστικά προς εμάς.
Για μήνες μας φόβιζαν με αυτό που εμείς οι ίδιοι οφείλαμε να
κάνουμε για να κρύψουν οι ίδιοι το φόβο τους για τις διεθνείς συνέπειες ενός τέτοιου
ενδεχομένου.
Όντως: Σήμερα οι διεθνείς αγορές, αντιδρώντας άσχημα στον
ελληνικό περιορισμό της ροής κεφαλαίων, είχαν πτωτικές στάσεις: 37 δις χάθηκαν
μόνο από τα ασιατικά χρηματιστήρια.
Η ισοτιμία δολαρίου/ ευρώ έπεσε κάτω ακόμη και από το 1.09.
Οι κερδοσκόποι σήμερα, όπως το είχαμε προβλέψει, ανοίγουν
σαμπάνιες με την όρεξη τους να έχει ανοίξει και να θέλουν να καταπιούν ακόμη
περισσότερη από την νομισματική ισχύ του Ευρώ.
H Τράπεζα
Διεθνών Διακανονισμών (BIS) προειδοποιεί πως το παγκόσμιο
χρηματοπιστωτικό σύστημα έχει εξαντλήσει τα εργαλεία του για την αντιμετώπιση
μιας νέας οικονομικής κρίσης.
Όλα αυτά είναι σαφέστατες ενδείξεις της θεωρίας που εδώ και
καιρό περιγράφουμε:
Πως η Ελλάδα στην αρχή της κρίσης είχε ένα πυρηνικό
οπλοστάσιο το οποίο σκόπιμα οι διεθνείς ελίτ και οι ντόπιοι υπάλληλοί τους
φρόντισαν να παροπλίσουν και πως ακόμη κι έτσι, μας είχαν μείνει ένα δύο
πυρηνικά που θα μας επέτρεπαν να εκβιάσουμε και εμείς με τη σειρά μας σε
κατάσταση έσχατης απόγνωσης.
Οι θεωρίες πως η ΕΕ είναι πλέον αρκετά θωρακισμένη από το
ενδεχόμενο Grexit δε
φαίνεται να ευσταθούν από τις μέχρι τώρα αντιδράσεις των αγορών στο άκουσμα
κάθε νέας διάστασης ΕΕ-Ελλάδας. Αυτή η θεωρία χρησιμοποιήθηκε απλά για να
εκβιάζονται πολιτικά οι Έλληνες και να κρύβονται κάτω από το χαλάκι οι πολλές
δομικές αδυναμίες του ευρωσυστήματος και του διεθνούς οικονομικού συστήματος
γενικά.
Και οι επιπτώσεις δεν θα είναι μόνο οικονομικές. Ήδη
αμφισβητείται στο διεθνή τύπο περισσότερο από ποτέ η γερμανική αδιαλλαξία ενώ η
απολυταρχική μετάλλαξη του Ευρωπαϊκού μοντέλου δε δύναται πλέον να συγκαλυφθεί.
Παρά ταύτα, σε καμία των περιπτώσεων δεν πρέπει να θεωρείται
πως η Ελλάδα βρίσκεται σε θέση ισχύος. Δεν είναι ώρα για να κοκορευόμαστε. Το
αντίθετο: Οι μνημονιακές κυβερνήσεις φρόντισαν να φέρουν τη χώρα στην πιο
αδύναμη θέση της εδώ και δεκαετίες.
Από την άλλη, ακόμη κι έτσι, η χώρα δεν είναι ανίσχυρη. Και
το λάθος της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ είναι ότι έψαχνε για λίγη συμπάθεια σε ένα
εχθρικό περιβάλλον, ότι έψαχνε για συμμαχίες όταν έπρεπε να βρει τις αχίλλειες
πτέρνες των αντιπάλων της.
Φυσικά, τα capital
controls δεν είναι κανάς περίπατος σε δάσος χωρίς λύκο.
Γιατί μπορεί το μεγαλύτερο κομμάτι των μικρομεσαίων να τα
περάσει σχετικά ανώδυνα, για τους περισσότερους επιχειρηματίες όμως καθώς και
για αρκετούς ελεύθερους επαγγελματίες τα capital controls κρύβουν κινδύνους.
Για αυτό ακριβώς το λόγο πρέπει να ληφθεί ειδική μέριμνα
χρηματοδότησης μέσω ειδικών εξαιρέσεων, ειδάλλως η ελληνική οικονομία θα δεχθεί
ένα σημαντικό πλήγμα. Όπως όμως παρακάτω θα δούμε, αυτό έχει ήδη συμβεί σε μεγάλο βαθμό.
Μέριμνα όμως δεν υπάρχει για τις έκτακτες ανάγκες μικροαστών, όπως
πχ τις ιατρικές. Και εδώ υπάρχει μια χρυσή ευκαιρία: πολίτες σε απόγνωση να καταγγέλλουν
σε ειδικά σώματα τους επιόρκους γιατρούς για τα διπλά εγκλήματα της φοροδιαφυγής
και του εκβιασμού/απειλών κατά της ζωής.
Ειδική μέριμνα επίσης πρέπει να ληφθεί για τη βαριά
βιομηχανία της Χώρας , τον τουρισμό, και ιδιαίτερα για τον τουρισμό
πολυτελείας. Και αυτό έχει ήδη συμβεί καθώς ζούμε πλέον στην ηλεκτρονική εποχή: οι κίνδυνοι που περιγράφουμε παραπάνω περιορίζονται από την ύπαρξη web-banking για τις επιχειρήσεις ενώ για τους κατόχους ξένων καρτών όπως οι τουρίστες δεν υπάρχει όριο ανάληψης. Και εδώ υπάρχει ένα μεγάλο ζήτημα, ένα μεγάλο ζήτημα με το οποίο ίσως να βρεθούμε αντιμέτωποι σε λίγο καιρό: Το "πείραμα" αντικατάστασης του "φυσικού" χρήματος με ηλεκτρονικό στην Ελλάδα.
Μέχρι τώρα, η κυβέρνηση απόδειξε ότι είναι ικανή για
ανταρτοπόλεμο, κι αυτό είναι μια ευχάριστη προς το παρόν έκπληξη για μια κυβέρνηση
που παρέδωσε τα όπλα της με το απαράδεκτο πλαίσιο συμφωνίας της
20ης Φλεβάρη και τις ολοένα και πιο απαράδεκτες για τους ψηφοφόρους της προτάσεις
που έκανε στους δανειστές.
Αυτό όμως που πρέπει να αποδείξει τώρα, είναι ότι ικανή και
για τον επαρκή σχεδιασμό του αντάρτικού της.
Ας μην τρέφει κανείς αυταπάτες: Τα capital controls θα ακολουθήσουν
προβοκάτσιες των εντόπιων γενιτσάρων που είναι πρόθυμοι να κάνουν τα πάντα για
να εξευμενίσουν τα αφεντικά τους ενώ από το εξωτερικό θα δούμε πάλι το μαστίγιο
και το καρότο να μας προσεγγίζει: Από τη μία, η ανάγκη των δανειστών θα γίνει
φιλότιμο και κάτω από το κλίμα των διεθνών πιέσεων θα αρχίσουν να φαίνονται πιο
συμβιβαστικοί, από την άλλη θα εκστομίσουν πρωτόγνωρες απειλές σε ζητήματα που
δεν σχετίζονται άμεσα με τα δημοκρατικά δικαιώματα.
Αυτό που έχει να κάνει ο λαός είναι να αντέξει.
Γιατί αν δεν μπορεί να αντέξει μια βδομάδα capital controls και ψηφίσει ναι, να
είναι τότε έτοιμος να αντέξει κι άλλες πενταετίες ευρισκόμενος … στα τέσσερα.
Ας ξαναγίνουμε δίποδα. Ο διποδισμός είναι ένα από τα βασικά
προαπαιτούμενα για την εξελικτική διαδικασία που οδήγησε στη δημιουργία του
ανθρωπίνου είδους.
Ρωτήστε και το Σόιμπλε για αυτό.
Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, 29/6/2015
