H ευλογιά των πιθήκων: Εύλογα ερωτήματα

Καλύτερα με πίθηκο παρά με άντρα ανήθικο, που λέει κι ένα άσμα.

Δεδομένου ότι τα κρούσματα που έχουν παρατηρηθεί, έχουν βρεθεί πρωτίστως σε ομοφυλόφιλα αλλά και σε αμφιφυλόφιλα άτομα, θα μπορούσε κάποιος να δανειστεί λίγη από την λαϊκή θυμοσοφία του τραγουδιού και να ισχυριστεί ότι η ευλογιά των πιθήκων, έχει και σεξουαλική οδό μετάδοσης.

Δεδομένου όμως ότι από τα χρόνια του AIDS, για να αποφευχθεί ο στιγματισμός μειονοτήτων, στιγματίστηκε όλη η ανθρωπότητα, κάτι που έγινε ακόμα πιο ακραία και (απο)φασιστικά στην τρέχουσα πανδημία, όπως προειδοποιούσα χρόνια πριν στο βιβλίο μου «ΘανάσιμεςΘεραπείες», θα αποφύγουμε αυτόν τον σκόπελο.

Δεν αποκλείεται λοιπόν η σεξουαλική οδός μετάδοσης, αν και μεταδίδεται και με την απλή επαφή με τα εξανθήματα που μπορεί να προκαλέσει, με σωματικά υγρά και ίσως με σταγονίδια στον αέρα.

Αυτές τις μέρες, βλέπουμε την μεγαλύτερης έκτασης διασπορά στον δυτικό κόσμο που έχουμε παρατηρήσει, πολύ μικρή βέβαια αλλά αξιοσημείωτη σε σχέση με το παρελθόν. 

Αλλά δεν είναι η έκταση που μας ανησυχεί, καθώς αφορά μια χούφτα κρούσματα και μέχρι και σήμερα, η ευλογία των πιθήκων δεν έχει δείξει ποτέ μεγάλη επιδημική δυναμική, περιοριζόμενη πάντα σε μικρούς θυλάκους. Αυτό που μας ανησυχεί κάπως, είναι το υπόστρωμα, το γιατί συμβαίνει τώρα.

Τέτοιοι θύλακες εμφανίστηκαν σχετικά πρόσφατα, το 2017 και 2018 στην Νιγηρία και το Καμερούν ενώ εστίες βρέθηκαν και στο Κονγκό και την Κεντρική Αφρική.

Λέγεται λοιπόν, πως ο ασθενής μηδέν της τωρινής μικρής έξαρσης στην Δύση, βρέθηκε μετά από ταξίδι στην Νιγηρία, κάτι που επιδημιολογικά ταιριάζει.

Τα κρούσματα όμως, φαίνεται να είναι διάσπαρτα, κάτι που αφήνει υπόνοιες για μεγαλύτερη, ασυμπτωματική διασπορά στην κοινότητα.

Να ξανατονίσω πως ποτέ πριν δεν είχαμε επιδημικά ξεσπάσματα παρά μόνο σχετικά μεμονωμένους θυλάκους. Με τα μέχρι τώρα δεδομένα, η ευλογιά των πιθήκων είναι εξαιρετικά αδύναμος πανδημικός υποψήφιος. Χωρίς να μπορούμε να αποκλείσουμε τίποτε, αφήστε τις σειρήνες να τσιρίζουν. Για αυτό πληρώνονται άλλωστε.

Μια υπόθεση που θα γίνει αρκετά δημοφιλής, είναι πως η ευλογιά των πιθήκων μπορεί να προκλήθηκε από το εμβόλιο της Astra Zeneca.

Η υπόθεση έχει τα δυνατά της σημεία και τις αδυναμίες της. Στην πρώτη κατηγορία ανήκει η διάσπαρτη εμφάνιση των κρουσμάτων. Η βάση της υπόθεσης αυτής είναι το ότι όντως, η Astra χρησιμοποίησε αδενοϊό του χιμπαντζή ως φορέα του γονιδίου της πρωτεϊνης ακίδας, για λόγους που εκτεταμένα περιγράφω σε προηγούμενο άρθρο μου. Έτσι η υπόθεση αυτή θέλει να έχει συμβεί κάποια επιμόλυνση του εμβολίου από τον ιό της ευλογιάς των πιθήκων.

Στις αδυναμίες της όμως είναι το γεγονός ότι δεν γνωρίζουμε ποιο ζώο είναι η φυσική δεξαμενή του ιού.

Η νόσος, ονομάστηκε έτσι όταν το 1958, μολύνθηκαν από αυτήν πίθηκοι εργαστηρίου. Με άλλα λόγια, η πρώτη καταγραφή τους αφορούσε μάλλον εργαστηριακή επιμόλυνση κι όχι φυσική νόσο.

Έτσι, η υπόθεση του εμβολίου της Astra, χωρίς επιπρόσθετη επιβεβαίωση, θα παραμείνει μια ενδιαφέρουσα υπόθεση, άξια διερεύνησης και μάλιστα μια υπόθεση που δύναται να διαψευστεί ή να επιβεβαιωθεί, πληρώντας ένα από τα σημαντικά κριτήρια του Popper.

Μια ακόμη αδυναμία της υπόθεσης αυτής, είναι ότι το εμβόλιο της Astra δεν πολυχρησιμοποιείται πλέον. Αν περιμέναμε να δούμε κάτι τέτοιο, θα ήταν πιο πιθανό να το βλέπαμε το 2021, όταν το εμβόλιο της Astra μεσουρανούσε.

Φυσικά, οι εργαστηριακές επιμολύνσεις, συμβαίνουν εκτός προγράμματος.

Θυλάκους της νόσου, έχουμε δει όντως σε πληθυσμούς χιμπατζήδων. Τα ευρήματα μιας μεθοδικότατης έρευνας που δημοσιεύτηκε το 2020, αφορούσε θυλάκους της νόσου σε εθνικό πάρκο άγριας ζωής στην Αφρική.

Ο ιός βρέθηκε και στα κόπρανα των χιμπατζήδων αλλά και σε μύγες.

Ένα ποσοστό μόνο των χιμπατζήδων εμφάνισαν τα χαρακτηριστικά εξανθήματα της νόσου.

Για αρκετούς από τους πιθήκους, το βασικό σύμπτωμα ήταν ο βήχας, κάτι που ενισχύει το ενδεχόμενο μετάδοσης που διαφεύγει της παρατήρησής μας.

Οι ερευνητές άφησαν ανοιχτό το ενδεχόμενο να έχει αλλάξει κάτι στην βιολογία του ιού. Όμως, νέο στέλεχος, δεν έχουμε εντοπίσει, χωρίς πάλι να αποκλείουμε ενδεχόμενα.

Μια άλλη βάσιμη υπόθεση είναι η εξαφάνιση της ευλογιάς που αποδίδεται στο σχετικό εμβόλιο το οποίο και σταμάτησε να χορηγείται γιατί εξαφάνισε την αιτία ύπαρξης του, την ευλογιά, και ως εκ τούτου, είμαστε ανοσολογικά «παρθένοι» σε συναφείς ιούς.

Η σχεδόν σύγχρονη συνύπαρξη όμως οξειών αιφνιδιαστικών παιδικών ηπατιτίδων και κρουσμάτων ευλογιάς των πιθήκων, μαϊμού ευλογιάς δηλαδή, κάνει πιο πιθανό να έχει αλλάξει κάτι όχι στους ίδιους τους ιούς αλλά στο υπόστρωμα: την ανθρωπότητα.

Από το 2020 προειδοποιούσα ότι οι καραντίνες θα άφηναν το ανοσοποιητικό μας και κυρίως των πολύ μικρών παιδιών, ανεκπαίδευτο και ως τούτου, θα κάναν κάποια από αυτά πιο ευπαθή σε μικροοργανισμούς, υπόθεση την οποία επικαλούνται πλέον χωρίς να ντρέπονται και πολλοί συστημικοί επιστήμονες για να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα.      

Από την άλλη, για το ενδεχόμενο ευπάθειας λόγω των εμβολίων, προειδοποιεί διαρκώς ο ιολόγος και ειδικός των εμβολίων, Geert Vadden Bossche.

H ανεπιθύμητη επίδραση κάποιων εμβολίων στο ανοσοποιητικό, δύναται θεωρητικά να συμβεί με περισσότερους του ενός μηχανισμούς, οι οποίοι, σε περίπτωση που μου το ζητήσουν αρκετοί αναγνώστες, θα περιγραφούν σε επόμενο άρθρο μου.

Ένας από αυτούς στον οποίο επιμένει ο Bossche, είναι κάτι που μου είχε διαφύγει, μέχρι να μου το υποδείξει αναγνώστης: Είναι η μη ειδική ανοσία. Τα αντισώματα μας, είναι συνήθως υψηλά εξειδικευμένα ως προς τους μικροοργανσιμούς που αναγνωρίζουν. Σε μια πρώτη επαφή με τον μικροργανισμό, τα εξειδικευμένα αντισώματα, κάνουν πολλές μέρες για να δημιουργηθούν κι ακόμη περισσότερες για να αποκτήσουν σημαντική αποτελεσματικότητα.

Έτσι, υπάρχει μια πρώτη γραμμή άμυνας, η έμφυτη ανοσία που περιλαμβάνει μη ειδικά αντισώματα, που μπορούν να αναγνωρίζουν το γενικό σχήμα κατηγοριών μικροοργανισμών. Είναι σαν να λέμε ότι στο μισοσκόταδο, δεν μπορείς να αναγνωρίσεις πρόσωπα, μπορείς όμως από την φιγούρα να καταλάβεις αν πρόκειται για άνθρωπο ή ζώο ή ερπετό ή έντομο.

Ο Bossche ισχυρίζεται πως τα νέα εμβόλια οδηγούν προς την κατεύθυνση μιας όντως πολύ στενής και ειδικής ανοσίας και πως εξαιτίας αυτής της υποχρεωτικής επιλογής, η φυσική έμφυτη γενική ανοσία σε κάποιο βαθμό, εξασθενεί.

Αν η υπόθεση του ισχύει, δυστυχώς λειτουργεί συνδυαστικά με την «υπόθεση της υγιεινής» (καραντίνες), ενισχύοντας το ενδεχόμενη να έχει ήδη δημιουργηθεί μεγαλύτερη ευπάθεια, ιδίως στα πολύ μικρά παιδιά, έναντι σε μικροοργανισμούς.

Όπως και να ‘χει, πρέπει να ανησυχούμε λιγότερο για την ευλογιά των πιθήκων, από ότι για την μαϊμού επιστήμη των ανηθίκων και την πανδημία του φασισμού. 

Ήδη, το 2019 το FDA ενέκρινε εμβόλιο της Jynneos για την ευλογιά και την ευλογιά των πιθήκων. Το 2021 ενέκρινε το φάρμακο για την ευλογιά Tembexa. Και προ ημερών οι ΗΠΑ παρήγγειλαν 13 εκατομμύρια δόσεις εμβολίου της Bavarian Nordic αξίας 110.000.000 δολαρίων, με επιλογή ανανέωσης της σύμβασης για άλλα 180/000/000.

Σαν έτοιμοι από καιρό. Ή σαν άτιμοι από καιρό; 

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, 20/5/2022.

Read More »

«Πανδημία» ανεξήγητων παιδικών ηπατιτίδων: Τα μέχρι τώρα δεδομένα.

Ανεξήγητες παιδικές ηπατίτιδες. Τι γνωρίζουμε για αυτό το αίνιγμα μέχρι τώρα; Δυστυχώς, όχι και πολλά. Ας συνοψίσουμε λοιπόν τα όσα ξέρουμε ή νομίζουμε ότι ξέρουμε μέχρι τώρα. 

Οι ανεξήγητες παιδικές ηπατίτιδες, έχουν εντοπιστεί σε τουλάχιστον 6 χώρες κι είναι ακραία ανησυχητικές, αφού μπορούν να οδηγήσουν ακόμη και σε μεταμόσχευση ήπατος. Η έκταση του φαινομένου μπορεί να υπαινίσσεται κάποια κοινή αιτία, αν και το ταξίδι ως παράμετρος, φαίνεται να έχει αποκλειστεί.

Θα ξεκινήσουμε με τα δεδομένα της Αγγλίας, αφού μέχρι τώρα σε Μ. Βρετανία έχουμε τα περισσότερα περιστατικά, που αν προσθέσουμε σε αυτά και τα περιστατικά της Σκωτίας και της Ιρλανδίας, ξεπερνούν τα 70.

Ίσως αυτό να οφείλεται στο ότι οι Άγγλοι εντόπισαν πρώτοι το φαινόμενο και έχουν το προβάδισμα στην καταγραφή, ίσως και όχι.

Η ηπατίτιδα μπορεί ενίοτε να διαγνωστεί αρχικά και από μη ειδικό, όταν προκαλεί ίκτερο και το παιδί αποκτά υποκίτρινο χρωματισμό στο δέρμα του.

Το αίνιγμα με αυτές τις ηπατίτιδες, είναι ότι δεν εντοπίζεται στα παιδιά κάποιος από τους ιούς της ηπατίτιδας.  

Από τα λίγα δεδομένα που έχουμε, πάμε στις υποθέσεις για την/τις αιτίες, του φαινομένου

Α) Κορονοϊός:

Διάφοροι ιοί κι όχι μόνο οι ιοί της ηπατίτιδας, μπορούν να πυροδοτήσουν ηπατίτιδες και άλλες φλεγμονώδες παθήσεις.

Από την άλλη, μόνο κάποια από τα παιδιά βρέθηκαν θετικά.

Οπότε ο κορονοϊός, ούτε ικανή, ούτε αναγκαία συνθήκη είναι, αν και δεν μπορεί να αποκλειστεί.

Β) Εμβόλια:

Περιστατικά αυτοάνοσης ηπατίτιδας έχουν περιγραφεί μετά από εμβολιασμούς με mRNA «εμβόλια».

Τα περισσότερα από τα παιδιά όμως, ήταν κάτω των 10. Ούτως ή άλλως δεν είναι συχνοί οι εμβολιασμοί σε αυτές τις ηλικίες, σε κάποιες από τις χώρες που συμβαίνουν τα περιστατικά δεν έχουν εγκριθεί στα μικρά παιδιά, και ακόμη πιο σημαντικά, όπως περιγράφεται από αρκετά δημοσιεύματα, κανένα από τα παιδιά δεν είχε εμβολιαστεί, κάτι που αν ισχύει, αποκλείει τα εμβόλια ως αιτίες.

Θα μπορούσε να πρόκειται για έμμεση παρενέργεια των εμβολίων; Δηλαδή, όπως έχουν κάποιοι ισχυριστεί, να περνάει η ακίδα από το δέρμα κάποιου άλλου στο αίμα του παιδιού;

Είναι πολύ δύσκολο να φτάσει η πρωτεϊνη ακίδας στο δέρμα. Ακόμη και σε ένα τέτοιο μακρινό ενδεχόμενο, η ποσότητα της πρωτείνης ακίδας που θα μπορούσε ίσως να φτάσει στο δέρμα είναι πολύ λιγότερη από αυτή που θα φτάσει στο αίμα και στα όργανα του εμβολιασμένου αν και φαρμακοκινητικά δεδομένα έχουμε μόνο για τα νανολιπιδιωσωμάτια του εμβολίου, το περίβλημα του, κι όχι για την πρωτείνη ακίδας, εκτός κι αν υπάρχει μηχανισμός έκκρισης της πρωτεϊνης ακίδας μέσω εφίδρωσης.

Ακόμη και αν κάτι τέτοιο ήταν εφικτό, η πρωτείνη ακίδας θα έπρεπε μετά να περάσει κι από τον φραγμό του δέρματος του παιδιού για να φτάσει στο αίμα.

Πράγμα που σημαίνει, ότι ακόμη κι αν συνέβαινε αυτό το πολύ μακρινό ενδεχόμενο του να φτάνουν στοιχεία του εμβολίου ή η ακίδα στο δέρμα κάποιου άλλου, οι ποσότητες τους θα ήταν πολύ μικρότερες από αυτές που έχουν οι εμβολιασμένοι στο σώμα τους κι επομένως, θα ήταν απολύτως λογικό να βλέπουμε πολύ, μα πάρα πολύ πιο συχνά άμεσες παρενέργειες από ότι έμμεσες λόγω της όχι και τόσο πιθανής μετάδοσης από άτομο σε άτομο.

Οι αδενοϊοί όμως, μπορούν να προκαλέσουν ηπατίτιδες. Θα μπορούσαν λοιπόν τα εμβόλια με φορείς αδενοϊούς να είναι οι υπαίτιοι για τις παιδικές ηπατίτιδες;

Όπως είπαμε, τα παιδιά δεν ήταν εμβολιασμένα. Τι συμβαίνει όμως με την πιθανότητα της έμμεσης μετάδοσης;  

Από την άλλη, οι αδενοϊοί, μπορούν να μεταδοθούν από κάποιον που εμβολιάστηκε με εμβόλια τους σε κάποιον άλλο. Αυτό συμβαίνει όμως με εμβόλια ζωντανών αδρανοποιημένων αδενοϊών. Οι κατασκευάστριες εταιρίες για τα εμβόλια αδενοϊού κατά του κορονοϊού, μας διαβεβαιώνουν ότι οι αδενοϊοί έχουν τροποποιηθεί γενετικά ώστε να μην  μπορούν να πολλαπλασιαστούν κι επομένως δεν μπορούν ούτε να μεταδοθούν. Υπάρχει πάντα η πιθανότητα, να συμβεί στον πυρήνα μας κάποιο γεγονός που θα «αντιστρέψει» την γενετική τροποποίηση και θα ξανακάνει τον αδενοϊό μεταδοτικό, αλλά δεν μπορεί να γίνει εκτίμηση μιας τέτοιας πιθανότητας.

Γ) Καραντίνες. Μετά τον πολύμηνο εγκλεισμό τους, τα παιδιά έχασαν χρόνο από την ωρίμανση του ανοσοποιητικού τους. Όταν ξανακυκλοφόρησαν, εκτέθηκαν απότομα σε μια σωρεία ιών, κάτι που καταμαρτυρείται από την συμφόρηση παιδιατρικών κλινικών, π.χ στο Ισραήλ, φαινόμενο που θα είναι πιο έντονό όσο πιο μικρό είναι το παιδί καθώς όσο πιο μικρό είναι, τόσο πιο περιορισμένη είναι η έκθεση του και η ανοσολογική του μνήμη.

Η απότομη επαφή με μια σωρεία ιών, σε συνδυασμό ή όχι και με την έκθεση τους στον κορονοϊό, μπορεί να πυροδότησε ηπατίτιδες αν και όχι μόνο. Πρόβλημα με αυτήν την υπόθεση, είναι γιατί δεν είδαμε αυτό το φαινόμενο νωρίτερα αλλά δεν είναι υποχρεωτικό η ηπατίτιδα να εκδηλωθεί την στιγμή που πυροδοτείται.

Δ) Ένας άγνωστός μας μικροοργανισμός που προκαλεί ηπατίτιδες. Γιατί όμως μόνο σε παιδιά; Δεν έχουμε τίποτε που να υποστηρίζει ή να αποκλείει αυτήν υπόθεση, όπως με κάθε τι που μας είναι άγνωστο.

Η τρίτη υπόθεση, μου φαντάζει πιο ισχυρή, καθώς δεν υπάρχουν δεδομένα, από όσο τουλάχιστον γνωρίζω, που να την αποκλείουν.

Θα μπορούσε βέβαια η αιτία να μην είναι βιολογική αλλά χημική.

Εμείς ασχοληθήκαμε με τις υποθέσεις που θα διαχυθούν στην κοινή γνώμη για να μην διαδοθούν περισσότερο οι πιο απίθανες, παρότι και γω ο ίδιος, όταν πρωτοάκουσα για το φαινόμενο και πριν δω τα λιγοστά δεδομένα που έχουμε, το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα ήταν: Εμβόλιο.  

Όπως και να ΄χει, οι ανεξήγητες ηπατίτιδες των παιδιών, είναι ένα φαινόμενο που ορθώς, ξενίζει και χρήζει επειγόντως διερεύνησης. Αν το κακό, έχει ήδη συμβεί, υπάρχουν εγκληματικές ευθύνες. Αν συνεχίζει να συμβαίνει, τότε πέρα από την απόδοση των εγκληματικών ευθυνών, υπάρχει η επιτακτική ανάγκη, να το σταματήσουμε.

Να ενημερώσω τους αναγνώστες του Blog μου με τους οποίους δεν έχουμε επαφή στα άλλα «κοινωνικά» μέσα, πως το επικαιροποιημένο βιβλίο μου για την πανδημία «Χωρίς ανάσα: Τα χρονικά του μεγάλου Φόβου», μπορείτε πλέον να το βρείτε και στον Ιανό.

Πέτρος Αργυρίου,  19 Απριλίου 2022, agriazwablogspot.com

Read More »