Για την Κύπρο τα γραφω ξανά και ξανά εδώ και χρόνια σε πείσμα της νεοελληνικής
αδιαφορίας που ‘ναι εκτός από επίσημη πολιτική κι η εδώ και δεκαετίες εντέχνως
κατασκευασμένη στάση της ελληνικής κοινής γνώμης: Οι μέρες για τις οποίες προειδοποιούσα,
ήρθαν.
Τουρκικό πλοίο εξοπλισμένο με γεωτρύπανο βρίσκεται στην Κυπριακή ΑΟΖ. Δεν το βαπτίσαν τυχαία Πορθητή. Ο μόνος
λόγος που ο Πορθητής δεν έχει αρχίσει να σκάβει είναι γιατί δεν μπορεί ακόμη λόγω έλλειψης
τεχνογνωσίας και προσωπικού, ενώ το Μπαρμαρός οδεύει νότια της Ρόδου, κι όλα
αυτά με στρατιωτική συνοδεία.
Ας καταλάβατε επιτέλους την πολιτική Ερντογάν: Σε όλα τα
πεδία ο Ερντογάν τραβάει το σχοινί μέχρι τέλους, κι έπειτα, όταν έχει φέρει τα
πράγματα στα άκρα, το χαλαρώνει λίγο και για λίγο για να παγιώσει τα κέρδη που
έχει αποκομίσει και να συνεχίσει το παιχνίδι ακόμη σκληρότερα.
Όλη η ραχοκοκαλιά του διεθνούς συστήματος ξεγυμνώνεται. Το γραψα
και παλιότερα. Κανείς δεν θα έρθει σε ευθεία σύγκρουση με την Τουρκία.
Κανείς δεν πρόκειται να πάρει τέτοιο ρίσκο. Η Τουρκία είναι πολύ
σημαντικότερη για τη Δύση απ ότι είναι η Ελλάδα.
Υπουργός της Μ.Βρετανίας δήλωσε ότι η κυπριακή ΑΟΖ είναι
αμφισβητούμενη περιοχή, η διόρθωση από την βρετανική κυβέρνηση τόνιζε ότι τα
πετρελαϊκά κέρδη πρέπει να μοιραστούν σε όλους τους Κυπρίους, κάτι που αποτελεί
έμμεση πλην σαφή αναγνώριση του ψευδοκράτους και κάτι που αποτελεί και το
κεντρικό επιχείρημα της Τουρκίας, ούτως ή άλλως.
Παρά τις αντίθετες
κινήσεις ομάδας ρεπουμπλικάνων, ο πρέσβης των ΗΠΑ στην Αθήνα, ο δούρειος ίππος της
Ουκρανίας, Τζέφρευ Πάιατ, μίλησε για win-win συμφωνίες για όλους.
Η ανανοποίηση της Κύπρου προχωράει με όχημα την Τουρκική
επιθετικότητα.
Ο Αναστασίαδης, υπέρμαχος του σχεδίου Ανάν, μίλησε για
δεύτερη τουρκική εισβολή για να πάρει την πληρωμένη απάντηση από την τουρκική
πλευρά: Καλά κάνεις και θυμάσαι τον Αττίλα.
Η πολιτική του κατευνασμού μας οδήγησε εδώ. Μετά την
μικρασιατική καταστροφή ο Ελληνικός Στρατός υπάρχει μόνο για να υπερασπίζεται
τα συμφέροντα της Δύσης και για να παίρνουν μίζες οι πολιτικοί.
Η παρούσα ελληνική κυβέρνηση που ξέρει να πουλάει φύκια για
μεταξωτές κορδέλες χάλασε και τις τελευταίες εναπομείνασες προθέσεις της Μόσχας
για ίσες αποστάσεις ανάμεσα σε Ελλάδα/Κύπρο και Τουρκία με την συμφωνία των
Πρεσπών ενώ όλες οι μνημονιακές κυβερνήσεις συνέπλεαν με την διατλαντική
πολιτική πιέσεων στη Ρωσία που οδήγησε τελικά μια ευκαιριακή συμμαχία Ρωσίας-Τουρκίας
να αποκτήσει στρατηγικά χαρακτήρα και βάθος.
Τα μόνα όπλα που είχε η Κύπρος ήταν διπλωματικά. Τα
υπερεκτίμησε θανάσιμα μέσα στην ΝΑΤΟευρωπαραζάλη της.
Η Κύπρος δεν μπορεί να κάνει τίποτε άλλο.
Η Ελλάδα δεν σκοπεύει να κάνει τίποτε άλλο κι αφήνει τα
πράγματα στην τύχη τους.
Και η Τουρκία γνωρίζει πάρα πολύ καλά τα δύο παραπάνω και
σκοπεύει να κάνει τα πάντα για να τα εκμεταλλευτεί.
Σιγά σιγά θα αρχίσουν να βγαίνουν από τις τρύπες τους εκείνες
οι διανουμενίστικες φωνές που θα μιλάνε για συνεκμετάλλευση και σιγά σιγά θα
γίνουν κυρίαρχες γιατί αυτό ακριβώς επιθυμούν οι πρεσβείες των μεγάλων δυνάμεων.
Τίποτε μα τίποτε δεν έχει αλλάξει τουλάχιστον προς το
καλύτερο από τις συνθήκες που υπήρχαν όταν συντελέστηκαν όλες οι μεγάλες
εθνικές καταστροφές του προηγούμενου αιώνα.
Οι ελληνοκυπριακές θάλασσες πρέπει να είναι είτε γκρίζες,
είτε ροζ.
Η απώλεια της εθνικής κυριαρχίας αφορά όλα τα επίπεδα. Το
οικονομικό θα το ακολουθούσε αναπόφευκτα το γεωπολιτικό.
Τόσο αμείλικτη είναι η ιστορική πραγματικότητα. Και τόσο ανάξιοι
του ιστορικού μας παρελθόντος είμαστε
σήμερα.
Ο Ερντογάν θα κλιμακώσει. Το μόνο που τον προβληματίζει
είναι το τι θα σημάνει ένα θερμό επεισόδιο για την τουρκική οικονομία.
Ακόμη κι αν δείξει μια κάποια αυτοσυγκράτηση εξαιτίας αυτής της
έγνοιας, αυτή θα είναι προσωρινή. Έχοντας χάσει πλέον τη λαοφιλία του, εξαιτίας
των οικονομικών προβλημάτων, ανεξάρτητα από το ποιες θα είναι οι εξελίξεις, τους
μήνες πριν τις επόμενες μεγάλες εκλογές του 2023, θα τα παίξει όλα για όλα,
επιδιώκοντας να υλοποιήσει το νεοθωμανικό του όραμα για να κρατηθεί στην
εξουσία.
Μέχρι τότε θα ροκανίζει την ανατολική μεσόγειο και το
Αιγαίο.
Υπάρχει βέβαια κι άλλος τρόπος για να αποφευχθεί το μεγάλο
κακό. Να του παραδώσουν οι ελληνικές ηγεσίες τμήμα από όσα ζητάει.
Μα αυτή η νέα πολιτική «κατευνασμού» μέσω γεωπολιτικών
εκχωρήσεων, απλά θα ανοίξει την όρεξη του Σουλτάνου και θα κερδίσει μόνο μερικές
μήνες ειρηνικής συνύπαρξης.
Έλληνας είναι αυτός που κατανοεί την γεωπολιτική διάσταση της χώρας.
Και για αυτό έχουν απομείνει πολύ λίγοι από δαύτους με την
τάση της εξαφάνισης να ενισχύεται.
Καλή Eurovision
να χετε.
Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, 16/5/2019
