H Παγκόσμια Κρίση βαθαίνει

Στις 25 Οκτωβρίου ανακοίνωσα το τέλος εποχής, ρωτώντας πρώτα την τρέχουσα ιστορία.

Το αιτιολόγησα ως εξής: «Ένας νέος ιστορικός κύκλος ανοίγει, πάλι φαύλος, γεμάτος από τα τραύματα της προηγούμενης περιόδου όπου τα συμπτώματα θα γίνουν αιτίες.»

Τέσσερα μεγάλα συμβάντα έχουν έκτοτε συμβεί που αλλάζουν το ρουν της ιστορίας επιβεβαιώνοντας την ανακοίνωση μου: 1)Το τρομοκρατικό χτύπημα στο Παρίσι, 2)η κατάρριψη του ρωσικού αεροσκάφους από την Τουρκία, 3)η αλλαγή των κανόνων του ΔΝΤ για στάση πληρωμών στην περίπτωση της Ουκρανίας ως ένα ακόμη οικονομικό όπλο κατά της Ρωσίας και 4) η κατάρρευση του Λατινοαμερικανικού μπλοκ με την Αργεντινή και τη Βενεζουέλα να πέφτουν ξανά στα νύχια του νεοφιλελευθερισμού και προφανώς της Αμερικής με τη Βενεζουέλα να έχει πέσει θύμα του πολέμου των τιμών του πετρελαίου από τους Σαουδάραβες, ενός πολέμου που ανέχτηκαν οι ΗΠΑ για λόγους που ήδη έχουμε περιγράψει.

Στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, η ΕΕ της διαφθοράς ως μαλακή δύναμη επιβολής στα κράτη μέλη έχει πλέον αποτύχει.

Η Λεπέν κερδίζει τις περιφερειακές εκλογές στη Γαλλία δείχνοντας ξεκάθαρα την τάση του γαλλικού πληθυσμού ενώ στην Αυστρία και την Ολλανδία ο εθνικισμός παίρνει τα πρωτεία στην κεντρική πολιτική σκηνή.

Η Ευρώπη που σήμερα αναδύεται δεν είναι αυτή ενός αριστερού ουτοπισμού αλλά αυτή ακριβώς που είχαμε περιγράψει στις 16 Μαϊου του 2014 στο άρθρο «Η άλλη Ευρώπη: Εθνικιστές, απομονωτιστές και αυτονομιστές». Ενδεικτικά έγραφα πως «τα συστημικά κόμματα που μιλάν για μια Ευρώπη της προόδου, αποκρύπτουν συστηματικά την πραγματική εικόνα της Ευρώπης σήμερα. Είναι αυτά που οδηγούν την Ευρώπη σε σίγουρη αποσύνθεση.»

Αφού η Ευρώπη της μαλακής δύναμης έχει αποτύχει, μένει μόνο η σκληρή δύναμη για να κρατήσει ενωμένη την Ευρώπη. Σταδιακά η Ευρώπη, αν δε διαλυθεί, θα μετατραπεί σε στρατοκρατική και στρατοκρατούμενη δύναμη.

Αυτό ο Γιούνγκερ το είχε δει έγκαιρα, κάνοντας τις πρώτες πρόωρες αναφορές για Ευρωπαϊκό στρατό.

Η Frontex στη Μεσόγειο και η κατάλυση της εθνικής κυριαρχίας της Ελλάδας πλέον και σε γεωπολιτικό επίπεδο είναι απλά το προοίμιο ενώ η αποστολή στρατιωτικής αποστολής από τη Γερμανία στη Συρία μόνο συμβολική δεν είναι.

Μια ακόμη πρόγευση από το μέλλον είναι και ο παστρικός, «χουντικός» τρόπος με τον οποίο έγινε η «εκκαθάριση» στην εκρηκτική Ειδομένη, με τους δημοσιογράφους να απομακρύνονται πρώτοι.

Στη Μέση Ανατολή, η εμπλοκή πολλών παικτών και συμφερόντων όχι μόνο δεν αποκλιμακώνει την κατάσταση. Το φιτίλι μιας ευρύτερης σύρραξης κονταίνει επικίνδυνα.

Η Τουρκία, με την οποία καλούμαστε από την ΕΕ να συνδιαχειριστούμε το Αιγαίο και η οποία λίαν συντόμως θα έχει καλές πιθανότητες να συνδιαχειριστεί και την Κύπρο, έχει διαπράξει 3 casus Belli έναντι σε τρεις διαφορετικές χώρες: Στη Συρία, στη Ρωσία ενώ εσχάτως μπούκαρε και στο Ιράκ.

Είμαστε πλέον απολύτως βέβαια ότι η τουρκική επιθετικότητα έχει αμερικανικές πλάτες.

Η «Pax Americana» έχει τελειώσει και οι μεγάλοι παίχτες προσπαθούν να ξαναμοιράσουν τον γεωπολιτικό χάρτη.

Είναι αδύνατον να προβλεφθεί το σε ποια επίπεδα θα φτάσουν τα επίπεδα της σύγκρουσης.

Ο Barak Obama, παρότι συνέχισε την μεταπολεμική πολιτική των ΗΠΑ ως παγκόσμιου μακελάρη, τρομοκράτη και υπονομευτή, κατάφερε να αποφύγει αιφνίδιες κλιμακώσεις.

Δεν μπορούμε να φανταστούμε ποια μορφή θα πάρουν οι τραυματισμένες αμερικάνικες φιλοδοξίες με έναν πρόεδρο σαν τον Donald Trump και ποιες θα είναι πλανητικά οι συνέπειες μιας τέτοιας εκλογής.  

 Θα επιστρέψουμε στα δικά μας, τα γελοία: Τα ελγίνεια του Μάρδα, το πολιτικό σύστημα να υπερασπίζεται τον Γερμανό Ιστορικό Ρίχτερ που διώκεται γιατί περιέγραψε με αποτροπιασμό το ότι οι Κρήτες δεν υποδέχτηκαν τους Ναζί εισβολείς με ροδοπέταλα με βάση ένα αντιρατσιστικό νόμο που κατασκευάστηκε από το πολιτικό σύστημα με απώτερο στόχο τη φίμωση ενοχλητικών φωνών, τις αποκαλύψεις του Μητρόπουλου για χυδαίους εκβιασμούς του από τον Φλαμπουράρη και το φλερτ Τσίπρα Λεβέντη.

Μια σημείωση μόνο: Ο Λεβέντης που νεκραναστήθηκε παραδόξως για να υπάρχει ως  δεκανίκι εκτάκτου ανάγκης, κατά δήλωσή του ήταν όχι απλά συνάδερφος αλλά φίλος των πατέρα Τσίπρα και Φλαμπουράρη, κάτι που δημιουργεί σκέψεις για παράλληλα και αφανή κέντρα εξουσίας αν κάποιος θυμηθεί το περίφημο Memo Φλαμπουράρη στον εαυτό του που έγραφε με μεγάλα γράμματα «Λεβέντης, όχι ακόμη».

Ας το καταλάβουμε πλέον. Η Ελλάδα, αν δεν ανατραπεί σύσσωμο το πολιτικό σύστημα, τα επόμενα χρόνια θα είναι χωματερή όχι μόνο χρέους αλλά και ανθρώπων ενώ μπορεί να συρθεί χωρίς σοβαρή αντίσταση σε πολεμικές συρράξεις με την εθνική της κυριαρχία να έχει ήδη περιορισθεί δραματικά.

Να σας ενημερώσω πως κυκλοφορεί το ηχητικό μου βιβλίο «Πρόσωπα Ζώα Πράματα» σε μια καλαίσθητη διπλή έκδοση από το Studio Amid, ένα εξαιρετικό ενήλικο χριστουγεννιάτικο δώρο για όποιους έχουν ανθρώπους που αγαπούν και λεφτά για να τους κάνουν εμπορικά δώρα.

Θα μου επιτρέψετε στην επόμενη μου δημοσίευση εκτός απροόπτου να σας το παρουσιάσω.

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, 10/12/2015 

Read More »

Ελλάδα γιοκ

Στην Ειδομένη μετά τους φράχτες που σήκωσαν τα Σκόπια η καταστολή αυξάνεται διαρκώς. Και η βία δεν προέρχεται μόνο από τη σκοπιανή αστυνομία. Χθες οι μετανάστες έθεσαν ουσιαστικά τους πρόσφυγες υπό ομηρία: Ή θα περάσουμε όλοι μαζί ή κανένας.

Η οραματική αντίληψη των πραγμάτων δίνει τη θέση της σε έναν απάνθρωπο ρεαλισμό.

 Ο Τσιπραστείος, ο πρωθυπουργός που έκανε όλα τα όχι του ναι σε όλα, υπό την ανεπίσημη απειλή από την πλευρά της ΕΕ για προσωρινή αποβολή της Ελλάδας από τη συνθήκη Σένγκεν, επέτρεψε στη Frontex να αποκτήσει αυξημένες αρμοδιότητες στο μεταναστευτικό/προσφυγικό εντός της Ελλάδας.

Το χαν δηλώσει από πολύ νωρίτερα άλλωστε Ευρωπαίοι αξιωματούχοι: Δεν νοείται  χώρα μέλος της συνθήκες να μην μπορεί να ελέγξει τα δικά της σύνορα, υπονοώντας με διπλωματικό τρόπο ότι μια τέτοια χώρα δεν νοείται να χει δικά της σύνορα.

Δεν θα αργήσουν να ρθουν και οι κοινές περιπολίες με την Τουρκία.

Πέρα από την απώλεια της εθνικής κυριαρχίας στην χάραξη της οικονομικής πολιτικής, έρχεται με γοργά βήματα και η απώλεια της εθνικής κυριαρχίας και σε γεωπολιτικό επίπεδο.

Ο Τσίπρας δοκίμασε να συνδέσει το χρέος με το προσφυγικό και πήρε τα αρχίδια του σε λαδόκολλα.

Σε αντίθεση ο Ερντογάν, συνεργός της ISIS που ευνοεί το σωματεμπόριο των προσφυγών προς την Ελλάδα, πήρε ζεστά 3 δις από την ΕΕ, υπόσχεση για το άνοιγμα των κεφαλαιακών ροών και την κατάργηση της βίζας την ίδια στιγμή που το πιο πρόθυμο μέλος της ΕΕ, η Ελλάδα, απειλείται ότι οι πολίτες της θα χρειάζονται διαβατήρια για να ταξιδέψουν εντός ΕΕ.

Σιγά τα αυγά.

Μέσα στα τρομακτικά αδιέξοδα που οι πολιτικές της ΕΕ έχουν δημιουργήσει, αυτή χρησιμοποιεί για μια ακόμη φορά την Ελλάδα ως αποδιοπομπαίο τράγο και τη δείχνει με το δάχτυλό της ως την μήτρα όλων των δεινών της Ευρώπης.

Τα δομικά προβλήματα της ΕΕ την οδηγούν είτε σε διάλυση είτε σε έναν ολοκληρωτισμό που θα περιλαμβάνει και έναν ισχυρό ευρωπαϊκό στρατό που σκοπό του θα έχει να διαφυλάττει και να προωθεί τα συμφέροντα του σκληρού πυρήνα.

Η Ελλάδα έχει γίνει ο απόλυτος παρίας της ΕΕ.

Πώς να μην γίνει άλλωστε. Σε μια ευνοϊκή συγκυρία όπου μετά την προκλητικότατη κατάρριψη του ρωσικού μαχητικού από την Τουρκία, η Ρωσία αναδεικνύει παγκοσμίως το ζήτημα των τουρκικών παραβιάσεων στο Αιγαίο, ο Τσίπρας αντί να πιέσει, γράφει μερικά Τσιπραστεία tweets για νευρικούς τούρκους πιλότους για να τα μαζέψει μετά την απάντηση του Τούρκου πρωθυπουργού Νταβούτουγλου σαν να ταν σχολιαρόπαιδο που του τράβηξε η δασκάλα τ’ αυτί.

Ο «Πανίσχυρος» στο εσωτερικό Τσίπρας είναι ένα ανδρείκελο που συνεχίζει τον ένδοξο δρόμο του ΓΑΠ στην κατάργηση της εξωτερικής πολιτικής.

Ο άνθρωπος που ήταν η βιτρίνα των μάλλον αδικαιολογήτως εκατομμυριούχων Σταθάκη και Φλαμπουράρη και που καλοδέχτηκε κι άλλους από αυτήν την παρασιτική τάξη στο κόμμα του, θα γινόταν φυσικά ένας από τους πιο πρόθυμους κομπάρσους της ΕΕ.

Μπορεί να υπερηφανεύεται σαν διεθνιστικό σκεπάρνι ο Τσιπραστείος πως ο ίδιος προωθεί την ενταξιακή πορεία της Τουρκίας, η πραγματικότητα είναι όμως προωθεί τον περαιτέρω αποκλεισμό της χώρας από την λήψη αποφάσεων εντός ΕΕ.

Και αν υπάρχουν ενδεχόμενα διάλυσης της ΕΕ και επιβίωσης της Τουρκίας σε πείσμα της μεγαλομανίας της και των υπαρξιακών της προβλημάτων, ε τότε προωθεί την ένταξη της Ελλάδας στην νέα οθωμανική αυτοκρατορία.

Προνοητικοί όσοι ραγιάδες βλέπαν τουρκικά σήριαλς. Σε ένα όχι πολύ κοντινό μέλλον μπορεί να τους φανούν χρήσιμα στην εκμάθηση της επίσημης γλώσσας της περιοχής.

Γιατί αν αυτή δεν είναι τα γερμανικά, ε τότε μπορεί να είναι τα τουρκικά.

Ότι και να γίνει, προτεκτοράτο θα μαστε, με πολύ χειρότερους μάλιστα όρους από ότι είχαμε συνηθίσει τις προηγούμενες δεκαετίες που παρήγαγαν για τους πολλούς μια έστω ψευδαίσθηση ανεξαρτησίας.

Μέχρι τότε, ας απολαύσουμε τη ζωή μας σε αυτή υπέροχη χωματερή χρέους και ανθρώπων.  

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, 4/12/2015

Read More »