Τ' ακούς τα τύμπανα του πολέμου;

Δεν υπάρχει χειρότερη στιγμή για την επίλυση του σκοπιανού. Όπως συνηθίζει, η κυβέρνηση Συριζανέλ πετάει τόνους προπαγανδιστικής αισιοδοξίας αποκρύβοντας τις προθέσεις της άλλης πλευράς.

«Πρώτα τ’ όνομα και για τον αλυτρωτισμό του σκοπιανού συντάγματος έχει ο θεός» είναι η διαπραγματευτική θέση μιας κυβέρνησης που έχοντας ξεπουλήσει την εμπιστοσύνη που της δόθηκε από τον ελληνικό λαό, προσπαθεί να βρει ακόμη περισσότερα ερείσματα από τον ξένο παράγοντα.

Η θέση της μετριοπαθούς σε σύγκριση με προηγούμενες σκοπιανής κυβέρνησης είναι «Μακεδονία στον όρο και το σύνταγμα απείραχτο».

Ενδεικτική η πρόσφατη δήλωση Ζάεφ για το εσωτερικό κοινό του:  «Οι μακεδόνες έχουμε διαφορετικούς όρους και συνθήκες. Αλλάξαμε το σύνταγμα μια φορά το 1993 κι αυτό είναι ένα πολύ μεγάλο βήμα."

Την ίδια στιγμή, ο πρωθυπουργός της Αλβανίας με τον οποίο βρισκόμαστε ήδη σε διαπραγμάτευση για μια συμφωνία θαλασσίων συνόρων, επαναφέρει το ζήτημα διεκδικήσεων των Τζάμηδων.

Η Ελλάδα, συνεχίζει να πουλάει μαζί με τον εαυτό της και κάτι που δεν είναι δικό της: Την προοπτική ένταξης στην ΕΕ.

Δεδομένου του ρόλου της Ελλάδας εντός της ΕΕ ως μέλος φάντασμα, αυτή η παλαιάς κοπής διπλωματία είναι επικίνδυνη για την ίδια την Ελλάδα, δεδομένου ότι αποτελεί πλέον μια ανάμνηση πρόσφατων μεν αλλά ανεπιστρεπτί παρελθουσών συνθηκών.  

Η κυβέρνηση Συριζανέλ δεν θέλει ή κάνει πως δεν βλέπει πως έχει διαμορφωθεί άξονας Τουρκίας-Αλβανίας-Σκοπίων και πως στις διαπραγματεύσεις πέρα από τις αμερικάνικες βλέψεις κεντρικό ρόλο παίζουν οι τουρκικές φιλοδοξίες.

Ενδεικτικά παραθέτουμε τις δηλώσεις Ερντογάν μία μέρα πριν τις δηλώσεις Ράμα στις 5 Φεβρουαρίου:  «Οι Τούρκοι και οι Μακεδόνες είναι αδέλφια και η Τουρκία θα βρίσκεται πάντα πίσω από την πΓΔΜ. Αυτό που έχουμε ξεχάσει το 1912 μπορεί τώρα να διορθωθεί» ενώ ο Ζόραν Ζάεφ στη χθεσινή του επίσκεψη στην Τουρκία ανταπέδωσε, χαρακτηρίζοντας την Τουρκία ως τον μεγαλύτερο υποστηρικτή των Σκοπίων στο θέμα του ονόματος και κάλεσε για περισσότερες τουρκικές επενδύσεις υποσχόμενος μηδενικούς φόρους για την επόμενη δεκαετία, κάνοντας την χώρα του δούρειο ίππο για περαιτέρω οικονομική διείσδυση στα Βαλκάνια.

Απ’ το Ιόνιο ως την Μακεδονία και το Αιγαίο, η Ελλάδα βρίσκεται σε «διαπραγμάτευση».

Ο Τουρκικός αναθεωρητισμός, όπως έχει εκφραστεί από τα πιο επίσημα τουρκικά χείλη, δεν είναι απλή ρητορική αλλά θα επιδιωχθεί και έμπρακτα, ακόμη κι αν κάτι τέτοιο δεν είναι ρεαλιστικό.

Ο Ερντογάν και το περιβάλλον του έχουν υιοθετήσει το δόγμα των δύο μετώπων: Η Τουρκία θεωρεί τον εαυτό της ικανό να ανταπεξέλθει σε πολεμικά μέτωπα: Στη Συρία και το Αιγαίο.

Οι εξελίξεις στη Συρία πλέον μπορούν να δημιουργήσουν ανάφλεξη στην ευρύτερη περιοχή.

Σε αντίθεση με την κρίση των Ιμίων όπου η κυβέρνηση Σημίτη τα γκρίζαρε υπέρ της Τουρκίας, ο αμερικανικός παράγοντας δεν είναι πλέον σε θέση να αποκλιμακώσει μια ελληνικοτουρκική κρίση καθώς ήδη η Τουρκία έχει δώσει έμπρακτα ράπισμα στα σχέδια των ΗΠΑ να φτιάξουν συνοριακό στρατό στη Συρία με συμμετοχή των Κούρδων.

Τον προηγούμενο μήνα, ο αμερικάνος πρέσβης Jeffrey Pyat δήλωνε με νόημα: «Η ανησυχία μας, ο φόβος μου είναι το ατύχημα».

Το «ατύχημα», συνέβη εχθές. Σκάφος του ελληνικού λιμενικού εμβολίστηκε από τουρκική ακταιωρό σε μια κίνηση που σύμφωνα με το αρμόδιο υπουργείο δεν ήταν ατύχημα αλλά τουρκική επιθετικότητα.

3 μέρες πριν, 6 τουρκικά αντιτορπιλικά ακινητοποιούν το πλοίο γεωτρύπανο Saipem 12000 της «ιταλικής» ΕΝΙ, εμποδίζοντας το να προχωρήσει σε ερευνητική γεώτρηση στο κυπριακό οικόπεδο 3, ενώ είναι θέμα εβδομάδων αν όχι ημερών μα βγάλουν οι Τούρκοι το δικό τους πλοίο γεωτρύπανα στο Αιγαίο.

Και τα δύο γεγονότα από μόνα τους αποτελούν Casus Belli αλλά ο Ερντογάν βασίζεται στον ενδοτισμό κυρίως της Ελληνικής αλλά και της Κυπριακής πλευράς, ελπίζοντας πως η γεωπολιτική αδιαφορία της κεντρικής κυβέρνησης της Ελλάδας θα παραλύσει και τ’ αντανακλαστικά του Ελληνικού Στρατού ποντάροντας ότι και τα ευρωπαϊκά αντανακλαστικά θα είναι εξίσου νοθρά.

Τι κρύβεται πίσω από όλα αυτά: Ας αφήσουμε τον πρόεδρο Ερντογάν να μας το πει:

 «Για εμάς ό,τι είναι το Αφρίν είναι και τα δικαιώματά μας στο Αιγαίο και στην Κύπρο»…
«Μη νομίζουν ότι δεν παρατηρούμε τις καιροσκοπικές κινήσεις έρευνας αερίου ανοιχτά της Κύπρου με τις και τις κινήσεις στις βραχονησίδες... Kάποιοι βλέπουν τις εξελίξεις στα νότια σύνορά μας και κάνουν λανθασμένους υπολογισμούς στην Κύπρο και το Αιγαίο»

«Οι μαγκιές τους είναι μέχρι να δουν τα αεροσκάφη, το στρατό και τον στόλο μας. Αυτές οι δουλειές δεν γίνονται με κρυφές φωτογραφήσεις σε απόμακρες βραχονησίδες με συμφωνίες που δεν ισχύουν και με αποστολή πλωτών γεωτρύπανων»… «Υπερεκτιμούν δήλωσε δε, τις δυνατότητες τους, στο Αιγαίο και την Κύπρο.»

«Συμβουλεύουμε τις εταιρείες που δραστηριοποιούνται στα κυπριακά κοιτάσματα να μην υπερβαίνουν τα όρια, στηριζόμενες στην ελληνοκυπριακή πλευρά».

Ο Ερντογάν, έχει αποδείξει τα τελευταία χρόνια ότι η ρητορική του δεν είναι απλά λεονταρισμοί καθώς δεν δίστασε να τα βάλει τόσο με τη Ρωσία όσο και προσφάτως με τις ΗΠΑ.

Το Αιγαίο έχει γκριζάρει, ο Ερντογάν απειλεί ανοιχτά Ελλάδα και Κύπρο με πόλεμο και προειδοποιεί τον διεθνή παράγοντα να μην εμπλακεί. Κι η κυβέρνηση και τα ελληνικά μήντια κάνουν πως δεν βλέπουν απέναντι στη μεγαλύτερη πρόκληση που έχει γνωρίσει ο Ελληνισμός τις τελευταίες δεκαετίες.

Σε αυτό ακριβώς ποντάρει ο Ερντογάν, παρά τον μεγάλο κίνδυνο η εξωτερική πολιτική του να οδηγήσει σε διαμελισμό της χώρας του.

Ο Ερντογάν εδώ και χρόνια έχει μπει σε πολιτική των υψηλότερων ρίσκων. Και με κάθε μέρα που περνάει, αυξάνει τα πονταρίσματα.

Το Αιγαίο είναι πλέον έμπρακτα στο τραπέζι της πολιτικής υψηλού ρίσκου του Ερντογάν.

Πολύ φοβάμαι ότι οδηγούμαστε σε μια άλλη μίνι εκδοχή της 7ετίας και σε νέο κυπριακό.

Εδώ που τα λέμε, ήδη έχουμε ξεπεράσει την 7ετία της μνημονιακής χούντας.

Ίσως να ‘μαι αισιόδοξος.

Ακόμη κι αν δεν είναι αυτό το σενάριο που το μέλλον θα επιλέξει, ο Ερντογάν θα ροκανίζει σιγά σιγά τα Ελληνικά και κυπριακά κεκτημένα. Με παράλληλη εργαλειοποίηση της διείσδυσης της Τουρκίας στα Βαλκάνια, των μειονοτήτων και του μεταναστευτικού.

Συνεχίζουν να λεν πως είναι η κατάλληλη στιγμή για την επίλυση του Σκοπιανού. Για την Τουρκία όμως φαίνεται να είναι η κατάλληλη στιγμή για την επίλυση του Ελληνικού και του Κυπριακού.

Η στιγμή που η Τουρκία θα κόψει τις μαγκιές Ελλάδας και Κύπρου στο Αιγαίο.

Ακούει κανείς;

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogpspot.com, 13/2/2018

Read More »

Η Ελλάδα μεταξύ σφύρας και άκμονος

"Αμφισβητούμενες ζώνες του Ιονίου."

Αυτό εκστόμισε ο "φιλέλληνας" πρωθυπουργός της Αλβανίας Έντυ Ράμα σε συνέντευξη του στον Παπαχελά.
Δεν είναι πυροτέχνημα για εσωτερική κατανάλωση.
Είναι θέση της αλβανικής κυβέρνησης η οποία σε σύγκριση με άλλα αλυτρωτικά αλβανικά στοιχεία είναι μετριοπαθής.

Ο Ράμα μίλησε επίσης για Αλβανία σε Κόσοβο, "Μακεδονία" και Μαυροβούνιο.

Οι θέσεις Ράμα είναι πλήρως ευθυγραμμισμένες με τις θέσεις Ερντογάν για την αμφισβήτηση της συνθήκης της Λωζάνης. Δύο γειτονικές χώρες αμφισβητούν την εδαφική ακεραιότητα της Ελλάδας η οποία σε όλα τα επίπεδα πεθαίνει.

Όπου υπάρχουν πτώματα, θα υπάρχουν και κοράκια.

Η ελληνική διπλωματία των τελευταίων ετών ήταν μια ψευδαίσθηση ευρωπατρονίας που διαρκώς διαψεύστηκε.

Η Ελλάδα είναι κρατημένη από τα αρχίδια της Τουρκίας που έχει τη στρόφιγγα του προσφυγικού.

Από τ αρχίδια της Γερμανίας που έχει τα κλειδιά του δανεισμού.

Απο τη μία έχεις μια χώρα, την Αλβανία που έχει παίξει καταλυτικό ρόλο στην εκτροφή του ευρωπαϊκού ισλαμιστικού εξτρεμισμού που συνέβαλε στη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας και θεωρεί αλβανικά τα Σκόπια, το Κόσοβο, το Μαυροβούνιο και το Ιόνιο.

Από την άλλη, το μεγάλο νεοοθωμανικό σύμμαχο της που οραματίζεται την παλιά αυτοκρατορία, με έναν ηγέτη που φυλακίζει Κούρδους βουλευτές και διώκει εκατοντάδες χιλιάδες άλλους από τον κρατικό μηχανισμό. Διώκει ακόμη και φοιτητές.

Κι οι δυό τους βρίσκονται σε υψηλή συνέργεια.

Και για τον δεύτερο προωθείς την ευρωπαϊκή του ένταξη ενώ ο πρώτος προσβλέπει σε σένα για το ίδιο πράμα.

Ποια είναι η απάντηση σου σε αυτά;

Αυτή τη στιγμή οι χώρες του Βίζενγκραντ, έχοντας φτιάξει το δικό τους πλέον άξονα,  σου συμπεριφέρονται εχθρικά  για δύο λόγους: Είσαι πηγή δαπανών και πύλη μεταναναστών.

Ποια είναι η προσπάθεια της Ελλάδας για προσέγγιση και δημιουργία έστω και ευκαιριακών συμμαχιών με αυτές τις χώρες με κοινό παρονομαστή την παραδοσιακή τους Τουρκοφοβία;

Ποιες οι διπλωματικές προσεγγίσεις προς τη Σερβία που μόνο ως απειλή μπορεί να θεωρεί τον αλβανικό αλυτρωτισμό;

Η ΕΕ δεν εγγυάται τίποτε για την εδαφική ακεραιότητα της Ελλάδας.

Η δημιουργία του ευρωστρατού που ψηφίστηκε μόλις προχθές ως παρενέργεια τη εκλογής Τραμπ και των αντιλήψεων του για το ρόλο του ΝΑΤΟ, όχι μόνο δεν εγγυάται την εδαφική ακεραιότητα της χώρας: το αντίθετο.

Νέα φετάρα του προϋπολογισμού της χώρας θα πηγαίνει στον ευρωστρατό ενώ η σύσκεψη Καμμένου-Μητσοτάκη-Γεωργιάδη και οι σκέψεις για υποχρεωτική στρατιωτική θητεία στα 18 σε μια χώρα που πεθαίνει και πληθυσμιακά μάλλον δεν είναι ασύνδετες με τη δημιουργία ενός ευρωστρατού που θα λειτουργεί ως μπάτσος στο εσωτερικό της Ευρώπης και ως ιμπεριαλιστική δύναμη ταχείας επέμβασης στο εξωτερικό- καμία σχέση δεν θα χει όμως με την προστασία των ελληνικών συνόρων.

Θα προλάβει όμως ο ευρωστρατός να δημιουργηθεί;

Όσο κι αν όψιμα λεονταρίζει ο Ρέντζι για έλεγχο του πλεονασματικού γερμανικού προϋπολογισμού, στις 4 Δεκέμβρη θα χάσει το δικό του δημοψήφισμα και αν έχει τη στοιχειώδη πολιτική εντιμότητα θα τηρήσει τη δέσμευση του να παραιτηθεί, εξέλιξη που θα οδηγήσει πιθανώς σε εκλογές και σε σαρωτική νίκη του κόμματος των πέντε αστέρων, το οπόιο, αν δεν ενδώσει η Γερμανία στις απαιτήσεις του θα επιστρέψει την Ιταλία στην λιρέτα.

Αυτή η εξέλιξη θα δώσει ακόμη μεγαλύτερη δυναμική στη Λεπέν. Τυχόν εκλογή της θα οδηγήσει σε παρόμοιες εξελίξεις από την πλευρά της Γαλλίας.

Η Ελλάδα πιθανόν να βρεθεί η μόνη χώρα που θα εναντιώνεται στους ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς σε ότι πλήρως γερμανικό θα έχει απομείνει από τη σημερινή Ευρωζώνη.

Η ιστορία δεν είναι γραμμική.

Στην παρούσα φάση της γίνεται όλο και πιο χαοτική.

Οι κουβέντες για ανάπτυξη κι αριθμούς είναι οι σκέψεις ενός ηλιθίου που μετράει τα κέρματα του για να αγοράσει σοκολάτα από ένα ψιλικατζίδικο που βομβαρδίζεται μπροστά στα μάτια του.

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa,blogspot.com, 23/11/2016

Read More »