Δευτέρα 23 Μαρτίου 2020

Αν ήμουν σατανική διάνοια


Αν υπήρχαν σατανικές διάνοιες, γιατί, ως γνωστόν, στις προχώ μέρες μας δεν υπάρχουν, η τεχνολογία έχει εξαλείψει κάθε είδους διάνοιες…
Τι πήγαινα να πω όμως; Σχωράτε με, ακόμη και στις μέρες μας οι άνθρωποι ξεχνάνε. Κυρίως στις μέρες μας. Πολύ εύκολα. Από διάνοιες γιοκ, από άνοιες φουλ όμως.
Τι πήγαινα να πω όμως;
Α ναι.
Αν ήμανε σατανική διάνοια, τι θα ‘κανα, αυτό πάσχιζα να σας μεταφέρω.
Αν ήμουν τέτοιος λοιπόν, που ευτυχώς για όλους μας δεν είμαι καθόλου, πως θα μπορούσα άλλωστε στις μέρες μας, να σας πω τι θα έκαμα.

Θα έδινα δάνεια σε ανθρώπους που δεν μπορούν να τα αποπληρώσουν για να αγοράσουν σπίτια.
ΤΙ ΓΚΑΡΙΖΕΤΕ ΡΕ; Αφήστε με να ολοκληρώσω το σκεπτικό μου.
Ακούστε. Ακούστε με επιτέλους. Μετά θα τα έκανα ένα ωραίο πακέτο και θα το μοσχοπουλούσα ως ΑΑ επενδυτικό προϊόν.
Μετά, λίγο πριν τα δάνεια σκάσουν, θα έβαζα ευρωπαϊκές τράπεζες να  αγοράσουν μαζικά τα κούφια πακέτα μου, για να διαχυθεί ο κίνδυνος της φούσκας, γιατί αν εγώ κατάρρεα, θα ΄παιρνα μαζί μου όλον τον ντουνιά.
Μετά θα έβαζα τις κυβερνήσεις να με σώσουν με τα λεφτά των φορολογουμένων.
Και θα αγόραζα μπιτ παρά τα σπίτια των μπατίρηδων που τους είχα δώσει δανεικά.  
Μετά θα δινα στις κυβερνήσεις δάνεια για να με πληρώνουν στον αιώνα τον άπαντα.
Και για να με πληρώνουν στον αιώνα τον άπαντα, θα βαζα τις κυβερνήσεις να κόψουν μισθούς και συντάξεις και τη δημόσια υγεία.
Φύρα οι γέροι και οι άρρωστοι στο οικονομικό σύστημα των ημερών μας.
Και θα ΄λεγα, βάλτε πλάτη, θυσιάστε γέρους κι άρρωστους να σωθεί η οικονομία.
Και θα περίμενα μια επιδημία, μια από τις γερές που εμφανίζονται που και που, όχι σαν τις μούφα που χρησιμοποίησα τα προηγούμενα χρόνια και εύλογα δεν πείθουν πλέον. Ναι, ναι καλά. Παράπονο δεν έχω κανένα, έβγαλα καλά λεφτά με εμβόλια και φάρμακα. Κορνίζα έχω κάνει και τον AIDS και τον χοίρο των γριπών και την αλανιάρα την κότα την φονικιά και την τρελή την γελάδα. Ναι παράπονο δεν έχω. Κάθε κρίση σου, είναι μια ευκαιρία μου. 
Θα την περίμενα την γερή την πανδημιά και πιότερο από αυτήν, τον πανικό της.
Και θα βαζα τις κυβερνήσεις να θυσιάσουν το πιο παραγωγικό κομμάτι των κοινωνιών τους, αυτή τη φορά για να σωθούν τα γερόντια. Τι πάει να πει μα πριν από λίγο καιρό εσύ τους πήρες τα σώβρακα; Ο κόσμος ξεχνάει. Για έναν ευγενή σκοπό, ξεχνάει τα πάντα. Αρκεί να ζητάς διαφορετική Ιφιγένεια κάθε φορά. 
Για δεν με πιστεύεις. Έτσι έκαμα και με το περιβάλλον. Το γάμησα κι αυτό με τις βιομηχανίες μου και μετά κάλεσα την συλλογική ευθύνη να με απαλλάξει. Και να πληρώσουν οι φορολογούμενοι τις Α.Π.Ε μου. Αμέ;

Στις μέρες μας, που αυτά δεν γίνονται. Στις μέρες μας που όλα είναι κανονικά, είναι μεγάλη ευκαιρία να κάνεις το έκτακτο κανονικό. 

Και τώρα το πήγα ένα βήμα παραπάνω. Οφείλω να πω ότι μάλλον το τερμάτισα. Τελική πίστα: Και συλλογική ευθύνη και ατομική ευθύνη. Το απόλυτο μαντρί. το όνειρο του κάθε καλού ποιμένα. Ο κάθε άνθρωπος που θέλει να δουλέψει, να περπατήσει, να αγγίξει, να φιληθεί, να κάνει έρωτα, είναι δημόσιος κίνδυνος. Εγκληματίας. Μόνο με την άδεια μου. Μόνο με την έγκριση μου.

Τι είπατε; Πως δεν πράττω σωστά; Πως είμαι παλιάνθρωπος; Μα από πότε οι παλιάνθρωποι εισπράτουν τόσο χειροκρότημα; 

Κοιτάξτε τι σας έχω για μετά. Άνθρωποι χωρίς λεφτά, χωρίς δουλειά. Ανοχύρωτοι, εξαρτημένοι, πρεζάκια των επιδομάτων.
ΕΓΩ ελέγχω τις κυβερνήσεις. ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ οι κυβερνήσεις σας.
Και όλοι σας είστε πια δικοί μου. Κανένας πλέον άνθρωπος αφεντικό του εαυτού του. 
ΕΙΣΤΕ ΠΙΑ ΔΙΚΟΙ ΜΟΥ. Ιδιοκτησία μου. 
Από δω και πέρα, σας κάνω ότι θέλω.

Αν ήμουν λοιπόν μια σατανική διάνοια, με αυτήν ακριβώς την σειρά θα κατακτούσα τον κόσμο.
Τι υπέροχο να έχεις έναν σκασμό λεφτά και να πληρώνει τον λογαριασμό ο εστιάτορας γιατί του έκανες την τιμή να φας το μαγαζί του.
Ναι σωστά διαβάσατε. Λάθη δεν κάνω. Το μαγαζί του. Όχι στο μαγαζί του.
Αλλά στις μέρες μας δεν υπάρχουν σατανικές διάνοιες. Στις μέρες μας όλα γίνονται για καλό σκοπό.

Μόνο που δεν υπάρχουν πια οι μέρες σας. Τελειώσαν. Ζείτε στο δικό μου χωροχρόνο. Τώρα δε θα σας δανείζω μόνο χρήματα.

Θα σας δανείζω τις ζωές σας.

Μου ανήκουν πλέον.

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, 23/3/2020
Read More »

Κυριακή 22 Μαρτίου 2020

Πανδημία, επικαιροποίηση



Ας ξεκινήσουμε από αυτά που οι περισσότεροι από εμάς θα συμφωνήσουμε:
Α) Όποιο σενάριο κι αν δεχτεί κανείς, τα συστήματα υγείας χρειάζονται επειγόντως ενίσχυση και όχι προσωρινή.
Ο νεοφιλελευθερισμός εγκλημάτησε συρρικνώνοντας τα.  Ο νεοφιλελευθερισμός είναι  καταστροφικός όταν πρόκειται για καταστροφές, λοιμούς. Μέχρι πρότινος μάλιστα τις χρησιμοποιούσε για να κερδοσκοπεί.
Β) Υπάρχει ένα τεράστιο επιδημιολογικό μπάχαλο. Τα στατιστικά διαφέρουν από ομάδες χωρών σε άλλες, λες και βλέπουμε διαφορετικές επιδημίες. Με αυτό το μπάχαλο, όπως τονίζει ο καθηγητής Κος Ιωαννίδης, είναι, αν όχι αδύνατο, εξαιρετικά δύσκολο να βγάλει κάποιος ασφαλή συμπεράσματα για το τι έχουμε να αντιμετωπίσουμε, πόσο μάλλον για το πώς να το αντιμετωπίσουμε.
Γ) Όποια προσέγγιση, όποια στρατηγική κι αν ακολουθηθεί, θα υπάρξει κόστος. Πολύ μεγάλο κόστος. Το κλάσμα ρίσκο/όφελος καθορίζει το ποια είναι η βέλτιστη στρατηγική.  

Ας πάμε τώρα σε αυτά όπου υπάρχει άπλετος χώρος για διαφωνία.

Το παράδοξο της Ιταλίας με το 9% θνησιμότητα είναι απελπιστικά μόνο του (όχι, αυτό δεν επιδέχεται διαφωνίας). Παράμετροι που δίνουν αυτήν την εικόνα είναι ότι τα τεστ γίνονται κυρίως σε εισερχόμενους σε νοσοκομεία κι όχι στον γενικό πληθυσμό, οι ελλιπέστατες κλίνες ΜΕΘ στην Λομβαρδία (αρχικά 780, με μόνο 78 διαθέσιμες), η μεγάλη ηλικία του πληθυσμού και ο αριθμός ατόμων ανά σπίτι, τα νοσοκομεία που έγιναν από νωρίς εστίες ίωσης και οι υπόλοιπες ενδονοσοκομειακές λοιμώξεις.
Στους περισσότερους από αυτούς τους παράγοντες, η Ελλάδα είναι ευάλωτη.
Αν οι καμπύλες της επιδημίας συνεχιστούν έτσι, σε ένα μήνα από τώρα θα έχουν βγει εντελώς έξω από το κάδρο των εποχιακών ιώσεων και θα δώσουν δική τους, διακριτή και τρομακτική εικόνα. Ο δικός μου ευσεβής πόθος, ήταν και παραμένει να είναι, οι καμπύλες της επιδημίας να είναι εντός του κάδρου των εποχιακών ιώσεων. Οι καμπύλες όμως δεν συμφωνούν. Οπότε, ακολούθα την καμπύλη.

Στον αντίποδα της Ιταλίας βρίσκεται όχι μια χώρα, αλλά μια ομάδα χωρών.

Η Γερμανία με 23.000 καταγεγραμμένα και ποσοστό 0,4%. Αξίζει να σημειωθεί ότι οι Γερμανοί, σωστά ή λάθος -μένει να κριθεί- δεν κάνουν μεταθανάτια τεστ για Κορονοϊό.
Αυστρία με 0,35% , Νορβηγία με 0,25%, Ιρλανδία με 0,4%, Ισραήλ 0,1% και Τσεχία με 0,00%.
Φυσικά, στις περισσότερες από αυτές τις χώρες, είναι ακόμη νωρίς στην πορεία της επιδημίας.

Εδώ θα πρέπει να σημειωθεί ένα ακόμη μεγαλύτερο παράδοξο των τελευταίων ημερών που νομίζω πως πάλι πρώτος καταγράφω: Με κάθε επιφύλαξη πάντα, τα νούμερα του Ιράν τις τελευταίες μέρες υποδηλώνουν ότι εκεί η επιδημία δείχνει να μπαίνει σε φάση αποδρομής, με τον αριθμό των ενεργών κρουσμάτων να είναι σταθερός… Θα περιμένουμε με αγωνία και τις επόμενες ημέρες για να δούμε αν θα επιβεβαιωθεί η εικόνα που έχω. 

Στρατηγικές:

Ας δούμε με τι έχουμε να κάνουμε πρώτα. Σύμφωνα με τον Ιωαννίδη, η θνησιμότητα αποκλειστικά από κορονοιό είναι από 0,05 ως 1% (μην σας ξεγελάνε τα μικρά νούμερα: η διαφορά είναι τεράστια σε σχέση με τις επιπτώσεις)
Εγώ θα κρατήσω το 0,5%. Αυτό σου δίνει μια πολύ βαριά «γρίπη». Πολύ βαριά.
Επιπρόσθετα, οι τρόποι μετάδοσης, ο μεγάλος χρόνος επώασης και το ότι ακόμη και κάποιοι από αυτούς που έχουν αποθεραπευτεί, έχουν για αρκετές βδομάδες ιϊκό φορτίο, δημιουργεί πολύ μεγαλύτερες δυσκολίες στον έγκαιρο εντοπισμό, την ιχνηλάτιση και την απομόνωση.

Ας δούμε τι έχουν κάνει μέχρι τώρα όμως κάποιες χώρες σε σχέση με τον περιορισμό της επιδημίας.

Κίνα: Η Κίνα άργησε αλλά όταν το πήρε απόφαση έκλεισε μια πόλη 11.000.000 και την περιφέρεια της σχεδόν ολοκληρωτικά για περίπου 2,5 μήνες.
Πολλοί ήταν αυτοί που γίναν αίφνης θαυμαστές της Κίνας. Πρέπει να τονιστεί όμως, ότι η Κίνα δεν έκλεισε όλη την χώρα. Καραντίνες σε ολόκληρες χώρες για δυόμιση μήνες όπως επιχειρείται σε χώρες της Ευρώπης, όχι μόνο θα έχουν αμφίβολο υγειονομικό αποτέλεσμα με την μόνη σιγουριά ότι θα εξομαλύνουν κάπως τις καμπύλες της επιδημίας, κατανέμοντας στον χρόνο κρούσματα και θανάτους από τον δεύτερο μήνα επιβολής τους και μετά, αλλά θα σκοτώσουν και την οικονομία.
Υπήρξαν όμως και άλλες χώρες που περιόρισαν την επιδημία ή την επίπτωσή της.

Γερμανία: Η Γερμανία, που θα βγει η νικήτρια στην Ευρώπη από την επιδημία και θα ξαναπάρει δυστυχώς τα ινία στην Ευρώπη, κάνει πολλές χιλιάδες τεστ την ημέρα (η Ελλάδα έχει κάνει μόνο 7000 συνολικά).

Ν.Κορέα: Η Ν.Κορέα έκανε κάτι ακόμη πιο δύσκολο: Ενώ έκανε μια απότομη έξαρση στα κρούσματα της που συμβάδιζε με την Ιταλία την δεδομένη στιγμή, περιόρισε την επιδημία με πολλά τεστ και ιχνηλασία και χωρίς εθνική καραντίνα.

Ταϊβάν: Η Ταϊβάν δε, κοντά στο επίκεντρο της επιδημίας, έχοντας την σοκαριστική εμπειρία του  SARS, πήρε μέτρα από τα τέλη Δεκέμβρη. Έκλεισε τις μετακινήσεις από και προς τις πληγείσες περιοχές, ιχνηλάτησε εξονυχιστικά και εφάρμοσε υγιειονομικά μέτρα υψηλής ποιότητας και ασφαλείας, απομονώνοντας σε κάθε επίπεδο, εντός και εκτός νοσοκομείων, ύποπτα και καταγεγραμμένα κρούσματα. Σήμερα, 4 μήνες μετά το ξεκίνημα της επιδημίας, η Ταϊβάν έχει γράψει μόλις 174 κρούσματα.
Οπότε, ναι, υπάρχουν τρόποι περιορισμού.

Στον αντίποδα, χώρες που τα κράτη τους δεν κάναν απολύτως τίποτε όταν τα κοντέρ στην Κίνα γράφαν καθημερινά.
Χώρες που δεν σταμάτησαν τις μετακινήσεις από και προς πληγείσες περιοχές.
Χώρες που άργησαν να ιχνηλατήσουν και σταμάτησαν νωρίς.
Χώρες που δεν απομόνωσαν έγκαιρα ομάδες.
Χώρες  που κάνουν πλέον τεστ μόνο σε όσους έρχονται στο νοσοκομείο. Χώρες που δεν μερίμνησαν να απομονώνουν ύποπτα κρούσματα από ασθενείς και το υγειονομικό προσωπικό. Χώρες με ελλείψεις σε νοσοκομεία, υλικό και προσωπικό.
Χώρες που ζητάν από γιατρούς και νοσηλευτές με ύποπτα συμπτώματα να γυρίσουν στην δουλειά τους στην εβδομάδα πάνω. 
Αυτές είναι οι χώρες που επιβάλλουν καραντίνα στον γενικό πληθυσμό, δείχνοντας με το δάχτυλο τους ανεύθυνους πληθυσμούς για να κρύψουν τις εγκληματικές τους παραλείψεις.
Κάποιες από αυτές τις χώρες μάλιστα, είχαν το θράσος να ισχυριστούν ότι είναι απόλυτα θωρακισμένες.
Ας σημειωθεί πάντως, ότι η Ελλάδα έκανε περισσότερα και νωρίτερα από την Ιταλία. Σε καμία των περιπτώσεων όμως δεν έκανε όσα έπρεπε.

Υπάρχει και μια άλλη στρατηγική: καραντίνα στις ευπαθείς ομάδες και μόνο. Κάτι τέτοιο θα επέφερε εντός δύο-3 μηνών την ανοσία αγέλης χωρίς σημαντική επιβράδυνση της οικονομίας και την επιστροφή στην κανονικότητα. Μου είναι αδύνατο όμως να σκεφτώ πως μια τέτοια στρατηγική θα ήταν σχεδιαστικά εφικτή.
Αλλά μου είναι επίσης αδύνατο να σκεφτώ πως η ολική καραντίνα για μήνες δεν είναι ότι χειρότερο θα μπορούσε κάποιος να σκεφτεί.
Γιατί ακριβώς, η ολική καραντίνα σε μια ολόκληρη χώρα για μήνες είναι απολύτη παραφροσύνη. 

Η ολική καραντίνα είναι η λογική του πονάει χέρι κόψει κεφάλι. Φαίνεται ανθρωπιστική. Δεν είναι όμως. Δημιουργεί προηγούμενα καταστολής των ατομικών ελευθεριών. Θα αρκεί κάποιος να φωνάζει επιδημία και να επιβάλει ότι μέτρο θέλει στον γενικό πληθυσμό.
Με την καραντίνα, η ύφεση που θα ζήσουμε είναι απόλυτα εξαρτημένη από την διάρκεια της επιδημίας.
Στους πρώτες δύο μήνες, μιλάμε για ύφεση πολύ πάνω του 10% και βλέπουμε, χωρίς να συνυπολογίζουμε το ενδεχόμενο παγκοσμίου κραχ.

Έχουμε πόλεμο, λένε. Και στον πόλεμο και τον έρωτα, όλα επιτρέπονται.

Βλέπουμε τον αόρατο εχθρό μόνο. Αλλά ο ορατός είναι αυτός που θα μας καθυποτάξει.
Νέα μοντέλα οικονομίας θα είναι απαραίτητο να επιβληθούν, ακόμη και να μην υπήρχαν στον σχεδιασμό.
Καταλαβαίνω, ότι σε όλη αυτήν την διάρκεια που περιγράφω την επιδημία και την εξέλιξη της με διαδοχικά άρθρα, σας έχω κουράσει με φαινομενικές αντιφάσεις. Όταν αλλάζουν οι καμπύλες της επιδημίας, αλλάζουν και οι εκτιμήσεις.
Και όσο αργότερα στην πορεία της επιδημίας βγαίνουν συμπεράσματα, τόσο πιο ώριμα είναι. Καταλαβαίνω ότι θέλετε ασφάλεια και σιγουριά.
Δεν υπάρχει κάτι τέτοιο στις μέρες μας. Όπως και αν λειτουργήσουν οι καραντίνες, πάντα θα υπάρχει η πιθανότητα για αναζωπύρωση ή νέα επιδημική σεζόν. Και φτου και από την αρχή. Δεν υπάρχει καμία οικονομία που θα μπορεί να αντέχει σε καραντίνες διμήνου και τριμήνου για κάθε ένα ή δύο ή ακόμη και τρία χρόνια.
Και το χειρότερο όλων θα είναι μια κυλιόμενη επιδημία 3 περίπου ετών με διαδοχικές καραντίνες.
Μόνο ο ιός ξέρει αν είναι κάτι περαστικό ή αν ήρθε για να μείνει μαζί μας.
Αν η θνησιμότητα του ιού είναι όντως πάνω του 0,1%, οτιδήποτε την περιορίσει ακριβώς εκεί, θα είναι σωτήριο.
Ειδάλλως θα πρέπει να ευχόμαστε ο ιός να έχει κάνει τον κύκλο του τις επόμενες δύο βδομάδες. Κάποιοι ιοί της οικογενείας του το κάνουν αυτό. Η νεκροψία θα δείξει.

Έκανα ότι καλύτερο μπορούσα για να σας ενημερώσω μέσα σε ένα απόλυτο στατιστικό μπάχαλο με τεράστιες αντιφάσεις και διακυμάνσεις.
Άλλοι ευθύνονται για αυτό το μπάχαλο. Και αυτοί οι άλλοι λαμβάνουν συνήθως και τις αποφάσεις.

Καλά κουράγια σε όλους μας.

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, 22/03/2020.

Read More »

Τρίτη 17 Μαρτίου 2020

Πόσα έκανε λάθος η Ελλάδα (και πόσα δεν έπραξε ολωσδιόλου)




Όταν μεμφόμουν τον ισχυρισμό του Κικίλια για την «απόλυτα θωρακισμένη χώρα», δεν ήταν από τυπική νεοελληνική καφρίλα.
Ήταν γιατί γνώριζα ότι ισχύει το απολύτως αντίθετο.
Ας δούμε τώρα τι έχει κάνει λάθος και τι από αυτά που έπρεπε να κάνει δεν έκανε η «απόλυτα θωρακισμένη χώρα» .
1)      Μνημόνια.
Νοσοκομεία που κλείσαν, οι κλίνες στις ΜΕΘ από 9500 γίναν 550, όταν η  χώρα πάγια χρειάζεται 3.500. Δεκάδες χιλιάδες γιατροί που ωθήθηκαν στο εξωτερικό. 200 πλήρως εξοπλισμένες ΜΕΘ παραμένουν κλειστές λόγω έλλειψης εξειδικευμένου προσωπικού
2)      Ταξιδιωτικοί αποκλεισμοί
Η χώρα άργησε εγκληματικά να απαγορέψει μετακινήσεις από και προς πληγείσες περιοχές.
3)      Καραντίνες: Η χώρα, αντί να επιβάλλει καραντίνα σε όλες τις πληγείσες περιοχές, έκλεισε όλη την χώρα. 1.000.000 εργαζόμενοι και εκατοντάδες χιλιάδες ελεύθεροι επαγγελματίες και καταστηματάρχες θα βρεθούν με μηδενικά εισοδήματα. Δεκάδες χιλιάδες μικρομεσαίες επιχειρήσεις θα κλείσουν και εκατοντάδες μεγάλες
Θα απειληθούν με λουκέτο. Οικονομικό ολοκαύτωμα. Κι όλα αυτά με ολόκληρο τον πλανήτη να βρίσκεται στα πρόθυρα κραχ.
4)      Αντιδραστήρια και αναπνευστήρες.
Τα αντιδραστήρια στο δημόσιο τελειώσαν. Είναι αδύνατο να παρακολουθεί η επιδημία στον γενικό πληθυσμό, και πλέον, ούτε καν στα νοσοκομεία.  Η ίδια η χώρα επέλεξε να σταματήσει τις καταγραφές εκτός νοσοκομείων.  Η χώρα θα έπρεπε να είχε κάνει ότι έκανε η Ν.Κορέα, που πλέον ελέγχει την επιδημία,
5)      Ειδικοί χώροι υποδοχής, καταγραφής και νοσηλείας.
Οι χώροι αυτοί ήταν ελάχιστοι. Το αποτέλεσμα ήταν τα νοσοκομεία να γίνουν από νωρίς εστίες μόλυνσης. Σε αντίθεση η Κίνα σήκωσε εκ του μηδενός καινούρια νοσοκομεία. Η Ελλάδα δεν διαμόρφωσε ούτε καν ένα νοσοκομείο πριν αρχίσουν οι ελληνικές εστίες.
6)      Μέσα μαζικής μεταφοράς:
Η άθλια κατάσταση στα ΜΜΜ της χώρας, αποτελούσε εγγύηση για την επέκταση της επιδημίας. Τίποτε δεν έγινε για να εξοπλιστούν τα ΜΜΜ με νέα οχήματα και να αποφεύγεται η καθημερινή σαρδελοποίηση των πολιτών.
    
Ακραίες λύσεις

1)      Ολυμπιακοί της επιδημίας.
Κοιτάζοντας για δύο μήνες με το κιάλι την επιδημία στην Γουχάν, οι άπραγες κυβερνήσεις θα έπρεπε να έχουν διαμορφώσει ειδικούς χώρους για να προστατέψουν και να εξυπηρετούν τις ευπαθείς ομάδες. Όσο ακραίο κι αν ακούγεται αυτό, σύντομα θα καταλάβετε ότι μπροστά στην ολική καραντίνα και τον επερχόμενο στρατιωτικό νόμο, αυτό θα ήταν χάδι.  
2)      Εργαλειοποίηση όσων έχουν αποθεραπευτεί:
Η μη καταγραφή κρουσμάτων σε ολόκληρο πληθυσμό, καταστρέφει ένα σημαντικό όπλο για τον περιορισμό της επιδημίας.
Η καλύτερη ασπίδα, πολύ πιο σημαντική από τις απολυμάνσεις, είναι η διαρκής καταγραφή των ανθρώπων που έχουν αποκτήσει ανοσία, η ανθρώπινη ασπίδα σε θέσεις κλειδιά.
Από αυτούς, σταδιακά και εθελοντικά πάντα, έπρεπε να στελεχώνονται κομβικές θέσεις, όπως στην υποδοχή υπόπτων κρουσμάτων. Σταδιακά και όσο αυξάνονται τα κρούσματα, από αυτούς θα μπορούσε να ξεκινήσει η επανεκκίνηση της οικονομίας, με ειδική σήμανση ανοσίας.

Η επίταξη μέρους του κλάδου της ιδιωτικής υγείας είναι θετικό βήμα.
ΔΕΝ ΕΓΙΝΕ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΤΙΠΟΤΕ ΟΜΩΣ ΠΡΟΛΗΠΤΙΚΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΤΟΙΜΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ.
Φυσικά, δεν έχουμε το αποκλειστικό αυτό προνόμιο ως χώρα αλλά αυτό μου είναι αδιάφορο.

Η ολική καραντίνα αποτελεί πυρηνική βόμβα στα θεμέλια μιας ήδη ρημαγμένης οικονομίας.
ΚΑΜΙΑ ΧΩΡΑ ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΕΙ ΣΕ ΟΛΙΚΗ ΚΑΡΑΝΤΙΝΑ 2 ΚΑΙ 4 ΜΗΝΩΝ.
Το μόνο που μπορεί να πετύχει η καραντίνα είναι να κερδίσει λίγο επιδημικό χρόνο. Και τονίζω λίγο. Γιατί η καθίζηση της οικονομίας θα αναγκάσει στον ένα μήνα από τώρα να γίνουν πολύ πιο δύσκολες επιλογές.

Επίσης η ολική καραντίνα αφήνει τον γενικό πληθυσμό παντελώς απροστάτευτο απέναντι στην εποχιακότητα της ίωσης. Με άλλα λόγια, σε δύο χρόνια από τώρα, θα έχουμε τα ίδια.
Μπορεί μια χώρα να κάνει δίμηνες καραντίνες κάθε δύο χρόνια;
Στο μόνο που μπορούμε πλέον να ελπίζουμε, είναι στο να κάνει ο όχι και τόσο επικίνδυνος όσο παρουσιάζεται ιός τον κύκλο του.

Δεν λέω ότι η κάθε η χώρα θα μπορούσε να κάνει όλα τα παραπάνω μαζί. Αλλά κάθε
χώρα, θα μπορούσε να κάνει έστω κάποια απ’ αυτά. Και λίγες χώρες έπραξε στον σωστό χρόνο έστω ένα από αυτά.
  
Σε κρίσεις δημόσιας υγείας, δεν πρέπει να ορίζει ο ανθρωπισμός τις επιλογές κα τις αντιδράσεις. Πρώτα η λογική. Η ψυχρή.

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogpsot.com, 17/3/2020

Read More »

Παρασκευή 13 Μαρτίου 2020

Η πραγματική εικόνα της "πανδημίας"


Αποτέλεσμα εικόνας για καραντίνα κινα

Όπως και στην γρίπη των χοίρων, έτσι και τώρα, οι αρμόδιοι οργανισμοί παύουν να μετρούν κρούσματα στον γενικό πληθυσμό, όταν ο WHO φωνάζει πανδημία, λες και αυτό είναι το κύριο μέλημα τους: Να φωνάξει ο WHO πανδημία.
Στις 13/3/2020 λοιπόν και η Ελλάδα, με μόλις 121 επιβεβαιωμένα κρούσματα, σταμάτησε να ψάχνει για κρούσματα και να αντλεί στατιστικά από τον γενικό πληθυσμό. Εργαστηριακά τεστ  γίνονται πλέον μόνο σε ασθενείς με συμπτώματα οξείας αναπνευστικής λοίμωξης.
Ειπώθηκε ότι άμεσα θα γίνουν και κάποιες δειγματοληψίες στον γενικό πληθυσμό για να έχουμε μια μικρή εικόνα για το τι γίνεται στην κοινότητα.
Με ποια κριτήρια όμως θα γίνουν αυτές;
Όπως δήλωσε χαρακτηριστικά ο καθηγητής  Τσιόδρας «δεν υπάρχει και νόημα όσοι έχουν ήπια συμπτώματα να πηγαίνουν για εργαστηριακό έλεγχο στα νοσοκομεία. Άλλωστε αν τα συμπτώματα είναι ήπια, καμία σημασία δεν έχει αν κανείς έχει νοσήσει από κορονοϊό ή για παράδειγμα από γρίπη, αφού δεν κινδυνεύει. Αρκεί βέβαια να παραμείνει στο σπίτι του.»
Ωωω, έλα τώρα. Που πήγε όλο εκείνο το κυνήγι του ιού; Η ιχνηλάτιση των προηγούμενων ημερών. Τώρα μας νοιάζει μόνο η καραντίνα. Αφού ο ΠΟΥ φώναξε πανδημία. Όλα καλά τώρα.
Με την πρακτική εργαστηριακής εξέτασης μόνο σοβαρών κρουσμάτων, τα ποσοστά της καταγεγραμμένης θνησιμότητας τεχνητά θα διογκωθούν, δημιουργώντας μια αυτοεκπληρούμενη προφητεία, αυτή της επικίνδυνης πανδημίας.
Με αυτήν την πρακτική θα μάθουμε κάτι το εντελώς πρωτόγνωρο: οι άρρωστοι πεθαίνουν πιο συχνά από τους υγιείς. Μάλιστα.
Ποια είναι όμως τα κριτήρια του WHO για εργαστηριακή διερεύνηση;
Τα εργαστηριακά τεστ γίνονται στους ασθενείς με σοβαρά συμπτώματα.
Είναι στην διακριτική ευχέρεια των χωρών να κάνουν τεστ σε ευρύτερα κλάσματα του πληθυσμού.
Κι έτσι, είμαστε βέβαιοι ότι τα στατιστικά για την μεταδοτικότητα και την θνησιμότητα που μας δίνουν οι αρμόδιες υπηρεσίες, είναι συχνά λάθος.
Αυτό είναι ικανό να εξηγήσει τις τεράστιες διαφορές σε ποσοστά θνησιμότητας ανάμεσα σε χώρες, που μπορεί να φτάνουν και το 6000%.
Αυτό λοιπόν που βλέπουμε δεν είναι την επιδημία αλλά όπως ολόσωστα έχει  από νωρίς παρατηρήσει ο πνευμονιολόγος Wolgang Wodarg, τη δραστηριότητα των ειδικών που ψάχνουν για τον ιό! Ο Wodarg ήταν άλλωστε αυτός που πίεσε για να κάνει η ΕΕ έρευνα για την γρίπη των χοίρων και να βγάλει ένα καταδικαστικό πόρισμα που συγκαλύφθηκε από τα μήντια.
Για να δούμε όμως, πόσα τεστ κάναν οι χώρες, σε όλο τον πλανήτη; Τα τεστ που έχουν γίνει παγκοσμίως,  τουλάχιστον μέχρι τις 13/5/2020, δεν πρέπει να ξεπερνάνε το 1.000.000, με τα 320.000 να έχουν γίνει στην Κίνα. Δηλαδή, έχουν εξεταστεί ένας στους 7.000, ποσοστό πολύ μικρό για πανδημία.
Ενδεικτικά, 250.000 σε Νότιο Κορέα, 86.000 σε Ιταλία, 77.000 σε Ρωσία, 29.000 σε Η.Β, μόλις 21.000 σε ΗΠΑ, 16.000 σε Ταϊβάν, 10.000 σε Ιαπωνία, 9000 στο Μπαχρέιν και στις περισσότερες άλλες χώρες κάτω από χίλια.
Για να βγάλουμε τα πια ασφαλή από τυχόν συμπεράσματα, θα διαλέξουμε τις δύο χώρες που συνέλεξαν το μεγαλύτερο ποσοστιαία δείγμα, το Μπαχρέιν, με 1 τεστ ανά 160 κατοίκους του και την Νότια Κορέα, με 1 τεστ ανά 250 κατοίκους της. Το Μπαχρέιν δεν έχει σοβαρή εστία και με μόνο 240 κρούσματα και 0 θανάτους δεν μπορεί να μας δώσει κάποια αντιπροσωπευτική εικόνα για την επικινδυνότητα.
Στο πολύ μεγαλύτερο σε απόλυτους αριθμούς δείγμα της Ν.Κορεάς θα βρούμε ένα ποσοστό θνησιμότητας του 0,7%.
Αν συνυπολογίσει κάποιος και τα αδιάγνωστα κρούσματα που είναι δύο και τρεις φορές, μπορεί και 10 φορές παραπάνω από τα καταγεγραμμένα, παίρνουμε ποσοστό θνησιμότητας εποχιακής γρίπης, με ποσοστά από 0,35% ως κάτω από 0,1%. Δεν ξέρουμε σε πόσο βαθμό αυτοί οι συντελεστές αντισταθμίζονται από το ότι οι καταγραφόμενοι θάνατοι, αντιστοιχούν σε προηγούμενα στάδια της επιδημίας καθώς από την αρχή της προσβολής από τον ιό ως τυχόν θάνατο μπορεί να μεσολαβήσουν από 20 μέρας έως ένα μήνα.
Ούτως ή άλλως, 7 με 15% των κρουσμάτων σε κάθε σεζόν  γρίπης, συνοδεύονται από κορονοϊούς.
Και ούτως ή άλλως, σε σχέση με τους 4.000.000 θανάτους που έχουμε από οξείες αναπνευστικές λοιμώξεις ετησίως στον πλανήτη, οι 6.000 θάνατοι που έχουμε από τον COVID μέχρι και τις 15/3/2020, είναι ποσοστό περίπου 0,01%, πολύ μικρότερο από την συμμετοχή των κορονοϊών σε κάθε σεζόν ιώσεων.
Αν βάλουμε τα ψευδώς θετικά τεστ, τα πραγματικά ποσοστά γίνονται λίγο ακόμη μικρότερα, πόσο μάλλον αν αμφισβητήσουμε την ειδικότητα των τεστ.
Ο αρμόδιος φορέας στις ΗΠΑ, το CDC, έδωσε στα νοσοκομεία στις 20 Φεβρουαρίου ένα πολύ φιλόδοξο τεστ που θα ανίχνευε όχι μόνο τα κρούσματα COVID-19, αλλά και άλλους ιούς.
Το τεστ, αποσύρθηκε καθώς έδινε πολλά ψευδή θετικά στην δεύτερη κατηγορία.
Πρέπει να γίνει απολύτως κατανοητό, πως όσο πιο πολύ μετράνε νοσοκομειακά κρούσματα, πόσο πιο πολύ θα ανεβαίνουν τεχνητά τα ποσοστά θνησιμότητας.
Και πως πλέον, τα περισσότερα νοσοκομεία σε χώρες με πολλά κρούσματα, είναι εστίες μόλυνσης από τον Κορονοϊό. Επομένως κι αυτοί που πηγαίνουν στα νοσοκομεία χωρίς τον κορονοϊό, έχουν σημαντική πιθανότητα να τον κολλήσουν.
Τα πρωτόκολλα για πιθανές επιδημίες όφειλαν να είναι πολύ σχολαστικότερα, με ειδικές μονάδες, εκπαιδευμένο προσωπικό και πολλά περισσότερα μέσα.
Ποιος μπορεί να μας πει λοιπόν μέσα σε αυτόν τον ωκεανό της ανετοιμότητας και της στατιστικής προχειρότητας, τι στο καλό συμβαίνει;
Μάλλον οι νοσοκομειακοί γιατροί. Αλλά και εκεί υπάρχουν εύλογες ενστάσεις. Στην εικόνα που θα μας δώσουν.
Υπάρχουν δύο εξαιρέσεις σε όλο των κόσμο που διαφωνούν με την εικόνα μιας ακόμη συνηθισμένης ίωσης  που περιγράφω: Η Ιταλία και η Γουχάν. Μου είναι ακόμη και σήμερα σχεδόν αδύνατο να εξηγήσω τους χιλιάδες νεκρούς της Ιταλίας.
Η Ιταλία είναι όμως η εξαίρεση.
Οπουδήποτε αλλού, τα νούμερα του κορονοϊού δεν είναι πολύ δραματικότερα από τους εποχιακούς κύκλους της γρίπης και των γριπωδών συνδρομών.
Επιπρόσθετα, ο κορονιός, αν και πιο πολύτροπος στην μετάδοση,  δεν είναι θανατηφόρος για τα παιδιά.
Σε κάθε περίπτωση, θα υπάρξει επιβάρυνση των συστημάτων υγείας. Σε κάθε σεζόν υπάρχει. Έχουν όμως οι ήδη δικαιολογημένα πανικόβλητοι γιατροί μας κάποια ιδέα για το πόσα πανικόβλητα γεροντάκια με πυρετό και βήχα θα σπεύσουν στα νοσοκομεία εξαιτίας όχι της επιδημίας αλλά του πανικού που έχει διασπαρθεί και θα κολλήσουν ενδονοσοκομειακή λοίμωξη από την οποία και είναι πιθανό να πεθάνουν;
Η μόνη σοβαρή μελέτη που θα μπορούσε να διαφωτίσει το Ιταλικό παράδοξο, είναι εκείνη που θα συνέκρινε ποσοστά θνησιμότητας ανάμεσα σε ασθενείς σε κατ’ οίκον νοσηλεία, ή σε ειδικές μονάδες σε σχέση με ασθενείς σε νοσοκομεία.  Μόνο έτσι θα μπορούμε να ξέρουμε τι είναι αυτό που σκοτώνει περισσότερο στην Ιταλία: Η επιδημία ή ο πανικός και η και η κατάσταση στα νοσοκομεία.   
Είναι η τέταρτη φορά μέσα σε 40 χρόνια, που ο ΠΟΥ φωνάζει πανδημία μεγαλοποιώντας, ενίοτε και σε βαθμό φαιδρότητας την πραγματική εικόνα.
Είναι η πρώτη φορά όμως στην σύγχρονη εποχή που η καραντίνα επιβάλλεται σχεδόν παγκοσμίως ως μέτρο αντιμετώπισης ασθενειών.
Διαλέξαν όμως το λάθος στέλεχος για να επιβάλλουν καραντίνα. Με μεγάλο χρόνο επώασης του Ιού και με πολλούς τρόπους μετάδοσης, για να είναι πολύ αποτελεσματική η καραντίνα θα πρέπει να επιβάλλεται για τουλάχιστον ένα μήνα, ειδάλλως, με την λήξη της θα ξαναρχίζει τον κύκλο της. Κινέζοι ειδικοί μιλάν ακόμη και για τέσσερις μήνες. Σε τέσσερις μήνες καραντίνας, η χώρα που την εφαρμόζει έχει οικονομικά πεθάνει. Σε μια περίοδο μάλιστα που ελλοχεύει κι ένα παγκόσμιο οικονομικό κραχ που θα είναι πολύ χειρότερο από ότι έχουμε γνωρίσει μέχρι τώρα.
Η καραντίνα λοιπόν, μπορεί να έχει πολύ σημαντικότερες επιπτώσεις από την επιδημία. Και αυτός είναι ο λόγος που το ΗΒ δεν την επέλεξε μέχρι και σήμερα.
Επίσης, σε τυχόν επανεμφάνιση του Ιού κάποια άλλη σεζόν, η  καραντίνα θα έχει αποτρέψει την ανοσία μεγάλου τμήματος του πληθυσμού και θα έχουμε επανάληψη, αν όχι επιδείνωση του φαινομένου.
Υπήρχαν πολύ πιο αποτελεσματικοί τρόποι για την αποτροπή ή έστω για την καθυστέρηση της επιδημίας. Θα μπορούσαν όλες οι χώρες να είχαν κλείσει τις μετακινήσεις από και προς τις πληγείσες περιοχές.
Επιλέξαν να μην το κάνουν.
Θα μπορούσαν να στοχεύσουν στην απομόνωση και προστασία των ευπαθών ομάδων, εγχείρημα ομολογουμένως δύσκολο αλλά έχουμε δει φαραωνικά έργα να γίνονται για πολύ πιο ασήμαντους λόγους.  Την στρατηγική αυτή την επέλεξε εν μέρει το Η.Β.
Θα μπορούσαν να κάνουν ότι έκανε η Νότια Κορέα: Εξαντλητικά τεστ και ιχνηλάτιση σε κάθε στάδιο της επιδημίας. Ούτε που το διανοήθηκαν.
Και θα ήταν πολύ πιο αποτελεσματικό, αντί να χαθούν λεφτά από την καραντίνα, αυτά να έχουν επενδυθεί εξ’ αρχής στην θωράκιση του συστήματος υγείας. Θα ήταν πολύ καλύτερη επένδυση και στρατηγική και για το παρόν και για το μέλλον.
Και θα είχαν ακόμη καλύτερα αποτελέσματα αν είχαν συνδυάσει οποιεσδήποτε από τις άνωθεν πολιτικές.
Αντί όλων αυτών λοιπόν, οι δυτικές κυβερνήσεις ζήλεψαν τον αυταρχισμό της Κίνας και έβαλαν τους πληθυσμούς τους σε καραντίνα για πρώτη φορά στην σύγχρονη ιστορία του Δυτικού κόσμου.
Και είναι η πρώτη φορά μετά από αιώνες που φορείς θα διώκονται.  Η σχετική νομοθεσία άλλωστε υπάρχει και προβλέπει ακόμη και ισόβια για όποιον κολλήσει ασθένεια σε ομάδα άλλων ανθρώπων.  Κυκλοφορώ κι οπλοφορώ, όπως έλεγε ένα παλιό τραγούδι. Αυτός που σπάει την καραντίνα, είναι πλέον δημόσιος κίνδυνος. Δεν είναι υπερβολή. Είναι η πραγματικότητα.
Αυτή είναι η αρχή του τέλους του κοινωνικού ανθρώπου. Η επαφή πλέον, απαγορεύεται. Και αυτά θα μπορούν πλέον να τα κάνουν οι κυβερνήσεις σε κάθε κύκλο σοβαρής  Ίωσης. Το προηγούμενο,  το τετελεσμένο, έχει ήδη δημιουργηθεί. Και οι πληθυσμοί συμμορφώθηκαν σε αυτό.  
Από δω το φέραν, από εκεί το φέραν, τελικά τα καταφέραν. Και μας την φέραν.
Μπήκαμε σε έναν πολύ σκοτεινό δρόμο που μας γυρνάει αιώνες πίσω.
Αυτή η επιδημία θα σκοτώσει κάποιους ανθρώπους. Άνθρωποι πεθαίνουν. Ίσως να εξαντλήσει και κάποια συστήματα υγείας. Τα παράπονα σας στην ηγεμονία των νεοφιλελευθέρων και των αγορών παρακαλώ. Είναι όμως σίγουρα ένα ακόμη καρφί στο φέρετρο του Δυτικού Πολιτισμού και των αξιών του. Κι ίσως το τελευταίο.

Δεν ήρθε μόνο ο ιός από την Κίνα. Ήρθε και ο αυταρχισμός της και η αρχή του τέλους της ατομικής ελευθερίας και του ανθρώπου ως κοινωνικό πλάσμα. 

Τσιν, τσαν, τσον. Σύντομα και σε μια γειτονιά κοντά σας.
Δεν περιγράφω άλλο.
  

Read More »

Πέμπτη 12 Μαρτίου 2020

Το αποτελείωμα του Homo Socialis




Λέγαμε πως ο άνθρωπος είναι ον κοινωνικό🔛. Ήρθε ο καιρός να μας αναγκάσουν να αναθεωρήσουμε.🙎

Ο Homo Socialis είχε ήδη δεχτεί σοβαρά πλήγματα.
Η οικονομική κρίση και η ανεργία έφερε αρκετούς ανθρώπους στην απομόνωση της φτώχειας, χωρίς επιλογές στην διασκέδαση και την κοινωνικότητα.
Το διαδίκτυο μας απελευθέρωσε μόνο στην αρχή και έπειτα μας παγίδευσε στον κόσμο του- τον κόσμο  μας.
Η πανδημία ήταν η αφορμή για να εφαρμόσουν οι ελίτ καταστάσεις και συνθήκες που μόνο στην φαντασία τους μπορούσαν να υπάρχουν. Μας επέτρεψε όμως να ρίξουμε μια ματιά στο μέλλον μας. 

Και είναι φριχτό.

Η ανθρώπινη ζωή παρουσιάζεται ως η απόλυτη αξία, αλλά δεν φέρει καμία αξία και δεν έχει καμία αξία μέσα της.
Το αξιακό μας σύστημα ήταν το χρήμα. Όταν αυτό πεθαίνει, όπως συμβαίνει προς το παρόν, γκρεμίζεται ο κόσμος μας.
Πλέον ο θαυμασμός για την Κίνα και το αυταρχικό μοντέλο της είναι απροσποίητος.
Η ρομποτοποίηση και το ηλεκτρονικό εμπόριο θα καταστρέψουν εκατομμύρια θέσεων εργασίας. Κι εκατομμύρια κοινωνικών ζωών και ψυχών.
Οι καραντίνες πλέον θα γίνουν κανονικότητα.
Κατά περιόδους θα μας κλείνουν μέσα.
Η ατομική ελευθερία καταστρέφεται στην εποχή της ασυδοσίας των ελίτ.
Πλέον, και μόνο που αναπνέεις και σκέφτεσαι και μόνο που κυκλοφορείς είσαι ΕΝΟΧΟΣ.
Τ΄ακούς ανθρωπάκο; Ένοχος.
Φάνηκε από την αντιμετώπιση στο αντιεμβολιαστικό κίνημα. Πρώτα αυτοί και τώρα όλοι μας.
Φυσικά, καμία κουβέντα για τις ευθύνες των κυβερνήσεων και των αρμοδίων φορέων. Όχι. Εσύ είσαι ο φορέας. Εσύ θα πληρώσεις τα εγκληματικά τους λάθη.
Το μάθαν πλέον το κόλπο. Εσύ, το ανθρωπάκι είσαι υπεύθυνο για όλα: για την οικονομική κρίση, για την πανδημία, για την κλιματική αλλαγή. Εσύ. Όχι αυτοί που παίρνουν τις αποφάσεις.
Εσύ. Ένοχος. Και θα τα πληρώσεις. Όλα.
Έχεις πλέον και συλλογική και ατομική ευθύνη.
Τ’ ακούς ανθρωπάκο;

(Τέσσερις μήνες πριν, μου ζητήθηκε να γράψω ένα πολύ ιδιαίτερο βιβλίο. Το γραψα. Σε πέντε μέρες. Το βιβλίο τελικά δεν θα εκδοθεί εκτός κι αν φιλοτιμηθείτε να το χρηματοδοτήσετε. Μην διστάσετε να ρωτήσετε το πώς. Αλλά εδώ δεν έχετε βοηθήσει σε μικρά μου αριστουργήματα που έχουν εκδοθεί, τ’ ανέκδοτο θα βοηθήσετε; Φυσικά δεν αναφέρομαι σε όλους σας. Υπήρξαν κι εκείνοι που στερηθήκαν για να βοηθήσουν βιβλία μου. Λίγοι και καλοί. Και τους ευχαριστώ. Παραθέτω ένα σχετικό κομμάτι, πιο επίκαιρο από ποτέ. Ναι Πέτρο Αργυρίου. Την βρήκαν την μέθοδο. Την βρήκαν.)

«Ο ανέπαφος άνθρωπος

Ξέροντας λοιπόν οι πλούσιοι και οι ισχυροί πόσο βρώμικα είναι τα λεφτά κι αγαπώντας τους φτωχούς όσο κι οι φτωχοί την φτώχια, φτιάξανε τις κάρτες.
Το πλαστικό χρήμα.
Την κάρτα που την αγγίζουν μόνο εκείνοι με τους οποίους ο καθημερινός άνθρωπος έχει συναλλαγές, άνθρωποι καθαροί κι εμπιστοσύνης όλοι τους. Πως αλλιώς άλλωστε θα είχε ο καθημερινός άνθρωπος συναλλαγές μαζί τους;
Τις επαφές αυτές τις βαπτίσαν ανέπαφες. Μα την μέθοδο πρέπει να την τελειοποιήσουν. Γιατί πραγματικά ανέπαφες δεν είναι αυτές οι επαφές.
Όλο και κάποια φωλίδα θα έχουν, λίγο νεκρό δέρμα, λίγη μπίχλα από νύχι.
Ναι, σαφώς και υγειονομικώς, η μέθοδος θα πρέπει να τελειοποιηθεί.
Ανέπαφα χάδια, ανέπαφες αγκαλιές, ανέπαφος έρωτος. Ποιος ξέρει πόσα άλλα χέρια χαϊδέψαν τα χέρια που χαϊδεύουν το δικό σου, που σε παίρνουν αγκαλιά, που σε κάνουν να φθάνεις σε οργασμό;
Έτσι και μόνο έτσι ο άνθρωπος θα παραμείνει ανέπαφος.»


Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogpsot.com, 12/3/2020

Read More »

Τετάρτη 11 Μαρτίου 2020

Πίνακας πανδημίας: Πως να τον διαβάζετε

Κρούσματα Covid 19:

11/3/2020

124,830

12/3/2020

133,036

Θάνατοι:

11/3/2020

4,585

12/3/2020

4,947

Αποθεραπεύτηκαν:

11/3/2020

67,050

12/3/2020

68,891

Ενεργά κρούσματα:


11/3/2020


53,195

12/3/2020

59,198

Αξιολόγηση στοιχείων πίνακα:

Ο αριθμός του συνόλου των κρουσμάτων μας δίνει στοιχεία για την έκταση της επιδημίας. Σημαντικότερος όμως για την εξέλιξη της επιδημίας είναι ο αριθμός των ενεργών κρουσμάτων

Για την σοβαρότητα της επιδημίας σε κάθε χώρα, θα πρέπει να αθροίσετε τους θανάτους μαζί με τα σοβαρά/κρίσιμα κρούσματα.

Για την πρόβλεψη θανάτων τις αμέσως επόμενες ημέρες, θα πρέπει να υπολογίζετε ότι περίπου το ένα τρίτο των σοβαρών/κρίσιμων κρουσμάτων θα καταλήξουν.

Σε φάση έξαρσης βρίσκεται κάθε χώρα στην οποία τα νέα κρούσματα είναι μεγάλο κλάσμα των ενεργών κρουσμάτων.

Κόκκινος συναγερμός πρέπει να σημάνει όταν για συνεχείς μέρες τα νέα κρούσματα αυξάνονται εκθετικά ή έστω είναι πολλαπλάσια των νέων κρουσμάτων των προηγουμένων ημερών.


O WHO ανακήρυξε πανδημία στις 11/3/2020

(Τα στοιχεία του πίνακα είναι στις 11/3/2020)

ΓΙΑ ΕΠΙΚΑΙΡΟΠΟΙΗΜΕΝΑ DATA
ΕΔΩ 

Χώρες
Συνο
λικά

Κρούσ
ματα
Νέα

Κρούσ
ματα
Συνο
λικοί

Θάνα
τοι
Νέοι
Θάνα
τοι
Συνο
Λικα

Αποθε
ραπευ
μενοι
Ενεργά

κρούσ
ματα
Σοβαρά
κρίσιμα
Κίνα
80,790
+36
3,158
+22
61,611
16,021
4,492
Ιταλία
12,462
+2,313
827
+196
1,045
10,590
1,028
Ιράν
9,000
+958
354
+63
2,959
5,687
Ν.Κορέα
7,755
+242
60
288
7,407
54
Ισπανία
2,188
+493
49
+13
183
1,956
101
Γερμανία
1,908
+343
3
+1
25
1,880
9
Γαλλία
1,784
33
12
1,739
86
ΗΠΑ
1,016
+22
31
+1
15
970
10
Diamond Princess
696
7
325
364
32
Ελβετία
652
+155
4
+1
3
645
Ιαπωνία
639
+52
15
+3
118
506
26
Ολλανδία
503
+121
5
+1
498
1
Σουηδία
490
+135
1
+1
1
488
2
Νορβηγία
489
+89
1
488
Η.Β
456
+73
6
18
432
Δανία
442
+180
1
441
Βέλγιο
314
+47
3
+3
1
310
2
Κατάρ
262
+238
262
Aυστρία
246
+64
4
242
1
Μπαχρέιν
189
+79
35
154
1
Σιγκαπούρη
178
+12
96
82
12
Μαλαισία
149
+20
26
123
2
Αυστραλία
127
+11
3
24
100
1
Χονγκ Κονγκ
126
+5
3
60
63
6
Καναδάς
99
+4
1
9
89
1
Ελλάδα
99
+10
99
2
Ισλανδία
85
+4
1
84
Ισραήλ
79
+4
4
75
1
Τσεχία
75
+12
75
ΗΑΕ
74
17
57
2
Κουβέιτ
72
+3
2
70
3
Ιράκ
71
7
15
49
Σαν Μαρίνο
62
2
60
5
Ινδία
62
4
58
Λίβανος
61
+9
2
+1
1
58
3
Αίγυπτος
60
+1
1
27
32
Ταϋλάνδη
59
+6
1
34
24
1
Φινλανδία
59
+19
1
58
Πορτογαλία
59
+18
59
1
Σλοβενία
57
+23
57
Φιλιππίνες
49
+16
1
2
46
1
Ταϊβάν
48
+1
1
17
30
Βιετνάμ
38
+4
16
22
Ρουμανία
37
+8
6
31
Βραζιλία
35
+1
35
2
Ινδονησία
34
+7
1
+1
2
31
Ιρλανδία
34
1
+1
33
Παλαιστίνη
30
+1
30
Πολωνία
27
+5
27
3
Γεωργία
24
+1
24
1
Σ. Αραβία
21
+1
1
20
Αλγερία
20
20
Ρωσία
20
3
17
Αργεντινή
19
1
18
1
Πακιστάν
19
2
17
Ομάν
18
9
9
Ισημερινός
17
17
1
Χιλή
17
17
Κροατία
16
+1
16
Εσθονία
13
13
Κώστα Ρίκα
13
13
1
Ουγγαρία
13
+1
13
Ν. Αφρική
13
+6
13
Aλβανία
12
+2
1
+1
11
Σερβία
12
+7
12
Αζερμπαϊτζάν
11
3
8
Μπρουνέι
11
+5
11
Περού
11
11
Μακάο
10
10
0
Λετονία
10
+2
1
9
Σλοβακία
10
+3
10
Λευκορωσία
9
3
6
Κολομβία
9
+6
9
Παναμάς
8
+7
1
+1
7
Μεξικό
8
+1
4
4
1
Μαλδίβες
8
+2
8
Αφγανιστάν
7
+2
7
Λουξεμβούργο
7
7
Σκόπια
7
7
 Τυνισία
7
+1
7
1
Βοσνία
Ερζεγοβίνη

7
7
Βουλγαρία
6
1
+1
5
Κύπρος
6
+4
6
Μάλτα
6
+1
6
Μαρόκο
5
+2
1
4
1
Δομινικανή
Δημοκρατία
5
5
Νέα Ζηλανδία
5
5
Γαλλική
Γουϊάνα
5
5
Παραγουάη
5
+3
5
1
Σενεγάλη
4
1
3
Καμπότζη
3
1
2
Λιθουανία
3
3
Μπαγκλαντές
3
3
Μαρτινίκα
3
3
Μολδαβία
3
3
Νιγηρία
2
2
Σρι Λάνκα
2
+1
1
1
Βολιβία
2
2
Μπουρκίνα
Φάσο
2
2
Καμερούν
2
2
Νησιά της
Μάγχης
2
2
Νήσοι Φερόες
2
2
Ονδούρα
2
+2
2
Άγιος Μαρτίνος
2
2
Ανδόρα
1
1
Αρμενία
1
1
Ιορδανία
1
1
Μονακό
1
1
Νεπάλ
1
1
0
Ουκρανία
1
1
Μπουτάν
1
1
DRC
1
1
Γιβραλτάρ
1
1
0
Βατικανό
1
1
Τζαμάικα
1
1
Λιχνενστάιν
1
1
Μογγολία
1
1
Ρεϋνιόν
1
+1
1
Άγιος
Βαρθολομαίος
1
1
Τόγκο
1
1
Τουρκία
1
1
Σύνολο:
124,830
5,906
4,585
311
67,050
53,195
5,899


Αξιολόγηση στοιχείων πίνακα:

Ο αριθμός του συνόλου των κρουσμάτων μας δίνει στοιχεία για την έκταση της επιδημίας. Σημαντικότερος όμως για την εξέλιξη της επιδημίας είναι ο αριθμός των ενεργών κρουσμάτων

Για την σοβαρότητα της επιδημίας σε κάθε χώρα, θα πρέπει να αθροίσετε τους θανάτους μαζί με τα σοβαρά/κρίσιμα κρούσματα.

Για την πρόβλεψη θανάτων τις αμέσως επόμενες ημέρες, θα πρέπει να υπολογίζετε ότι περίπου το ένα τρίτο των σοβαρών/κρίσιμων κρουσμάτων θα καταλήξουν.

Σε φάση έξαρσης βρίσκεται κάθε χώρα στην οποία τα νέα κρούσματα είναι μεγάλο κλάσμα των ενεργών κρουσμάτων.

Κόκκινος συναγερμός πρέπει να σημάνει όταν για συνεχείς μέρες τα νέα κρούσματα αυξάνονται εκθετικά ή έστω είναι πολλαπλάσια των νέων κρουσμάτων των προηγουμένων ημερών.

O WHO ανακήρυξε πανδημία στις 11/3/2020

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com 11/3/2020 

Read More »