Σοβαρά τώρα κύριε Σύψα;

Τι μας αποκάλυψε, χθες αυτός ο διάττοντας αστέρας που επανεμφανίστηκε μετά από καιρό; Η ερώτηση θα έπρεπε να είναι άλλη. Τι μας απέκρυπτε αυτός και το συνάφι του δύο χρόνια τώρα.

Κάτι που όλοι οι όσοι έχουν δουλέψει σε νοσοκομείο, το γνωρίζουν πολύ καλά. Αλλά άλλο πράμα το να δουλεύεις σε νοσοκομείο κι άλλο να δουλεύεις τα νοσοκομεία.

Για να δούμε λίγο λοιπόν, την βόμβα Σύψα, σύμφωνα με την δική του τοποθέτηση:

«Δυστυχώς ξέφυγε από το ραντάρ της επιτήρησης η έκρηξη των λοιμώξεων σε ΜΕΘ και θαλάμους. Ξέφυγε γιατί οι καθ' ύλην αρμόδιοι έπρεπε να ασχοληθούν με τον κορωνοϊό, ρίχτηκαν στη μάχη της επιδημίας» ανέφερε χαρακτηριστικά και πρόσθεσε ότι ένα σημαντικό ποσοστό θανάτων στους νοσηλευόμενους με Covid-19 οφείλεται στα πολυανθεκτικά μικρόβια, από τα οποία μολύνθηκαν.

Τέλος, σημείωσε ότι η Επιτροπή του συστήματος υγείας της Βρετανίας προβλέπει ότι το 2050 η πρώτη αίτια θανάτου παγκοσμίως θα είναι οι λοιμώξεις που προκαλούν τα ανθεκτικά μικρόβια και οι αιτίες είναι η υπερκατανάλωση αντιβιοτικών και οι κακές πρακτικές υγιεινής των χεριών."

Το να λέει κάποιος ότι ξέφυγε από το ραντάρ της επιτήρησης η «έκρηξη» των ενδονοσοκομειακών λοιμώξεων λόγω Covid, είναι σαν να λέει ότι η γάτα κυνηγούσε ποντίκια στον κήπο και της ξέφυγε η τρίμετρη ανακόντα. Είναι ο ορισμός αυτού που έλεγε ο Ιωαννίδης απ’ την αρχή της πανδημίας, για τον ελέφαντα που για να αποφύγει το ποντίκι, πέφτει στον γκρεμό. Είναι απλά αδύνατο να συμβεί και είναι μια πολύ φτηνή, κακή και πρόστυχη δικαιολογία των αδικαιολόγητων.

Είναι πολύ πιο πιθανό να πεθάνει ο ασθενής στο νοσοκομείο από άλλη ενδονοσοκομειακή λοίμωξη, ιδιαίτερα στις ΜΕΘ, από το να πεθάνει από Covid που κόλλησε στο νοσοκομείο.

Όπως εύστοχα διερωτήθηκε ο κος Φαρσαλινός, ας μας πει κ Κος Σύψας ποιο είναι αυτό το ποσοστό. Κι εγώ προσθέτω: ποιο είναι αυτό το ποσοστό ασθενών, πρωτίστως Covid αλλά και μη, που δολοφονήθηκαν από την αμέλεια και την εγκληματική αδιαφορία των επιτροπών και της εθνοσωτήριας κυβέρνησης μας; 

Τώρα που το σκατό έφτασε στην κάλτσα, ο Covid θα κάνει τις διακοπάρες του όπως συνηθίζει και δεν θα μπορούν να κρύβονται οι ενδονοκομειακές κάτω από τα φουστάνια του, με ήδη αρκετούς τέτοιους θανάτους να βλέπουν το φως της δημοσιότητας, ο ΕΟΔΥ προτίθεται να δώσει νούμερα θανάτων ενδονοσοκομιακών θανάτων τον Ιούνιο. Δεν περιμένουμε βέβαια αυτά τα νούμερα να είναι «έντιμα», θα τα τριμάρουν απ εδώ κι από εκεί. Δεν είναι τυχαία και η επανεμφάνιση Τσιόδρα που δήλωσε πως τα εμβόλια σώσαν 39.000 ζωές. Φυσικά, όσο πιο μεγάλο παρουσιαστεί και μάλιστα παντελώς αυθαίρετα το νούμερο των ζωών που σώθηκαν, τόσο πιο αποδεκτό θα είναι το νούμερο των ζωών που καταστράφηκαν από τις πολιτικές τους.

Για να έχετε μια ιδέα για το πόσο αυθαίρετο είναι το παράδειγμα Τσιόδρα, θα το συγκρίνουμε με ένα άλλο παράδειγμα: Αυτό της Βουλγαρίας. Στην Βουλγαρία, μόνο το 30% κάναν δύο δόσεις και τρεις δόσεις έκανε μόλις το 10%. Πρακτικά, σχεδόν όλη η Βουλγαρία  δεν έχει εμβολιαστική ανοσία.

Η Βουλγαρία, με ένα πληθυσμό 7.000.000 έγραψε 37.000 θανάτους με Covid κι εδώ και καιρό, έχει σταματήσει να γράφει πάνω από δέκα την ημέρα, επίπεδα που η Ελλάδα έχει να δει από το καλοκαίρι του 2021. Η Ελλάδα, με ένα πληθυσμό 10.000.000 φτάνει το «ψυχολογικό φράγμα» των 30.000 θανάτων και συνεχίζει να γράφει μερικές δεκάδες την ημέρα ακόμη και μέσα στον Μάϊο, γιατί ένα σημαντικό ποσοστό αυτών των θανάτων είναι θάνατοι από ενδονοσοκομειακές λοιμώξεις.  

Ο Σύψας, νομίζει ότι απευθύνεται σε ηλίθιους κι αφελείς. Και δυστυχώς, όσο και αν με πονάει αυτό, μετά από όλα όσα έχουν γίνει, είμαι υποχρεωμένος να του δώσω ένα δίκαιο. Επειδή όμως δεν είναι όλοι αφελείς κι ηλίθιοι κι ούτε δόλιοι και παρτάκηδες, ας δούμε τι έγραφα τον Αύγουστο-Σεπτέμβρη του 2020, στο βιβλίο μου «Χωρίς Ανάσα: Τα χρονικά του μεγάλου φόβου», το οποίο κάθισα και επικαιροποίησα κυρίως λόγω της τελειομανίας μου, τον Γενάρη-Φλεβάρη του 2022, στο σχετικό κεφάλαιο.

δ) Ο Covid ως ενδοσοκομειακή λοίμωξη

Με τα νοσοκομεία να έχουν γίνει από νωρίς εστίες Covid, ο Covid έγινε από νωρίς ενδονοσοκομειακή λοίμωξη.

Δείτε λίγο αυτό το σχήμα για να καταλάβετε την τραγική ειρωνεία του ζητήματος.

Με τα νοσοκομεία να έχουν μετατραπεί σε εστίες, δεν ήταν μόνο οι νοσηλευόμενοι στους θαλάμους και τις ΜΕΘ σε υψηλό κίνδυνο να κολλήσουν Covid. Ακόμη και άτομα που απλά περίμεναν οριστική διάγνωση για το αν έχουν Covid ή όχι, θα κολλούσαν στους προθαλάμους Covid. Έπειτα, καθώς η νοσηλεία τους ήταν πλέον υποχρεωτική, ένα σημαντικό μέρος από αυτούς θα κολλούσε, εκτός από Covid, και κάποια άλλη ενδονοσοκομειακή λοίμωξη, καθώς 2% έως 19% των νοσηλευόμενων έχει, την κάθε δεδομένη στιγμή, ενδοσοκομειακή λοίμωξη[1]. Το πρόβλημα είναι ακόμη πιο οξύ στις ΜΕΘ, εκεί δηλαδή ακριβώς που θα έπρεπε να έχει ληφθεί κάθε μέτρο και μέριμνα για την αποτροπή του, με τουλάχιστον το 30% των νοσηλευομένων εκεί να έχουν κολλήσει, την κάθε δεδομένη στιγμή, τουλάχιστον από μια ενδονοσομειακή λοίμωξη.

Οι ενδονοσοκομειακές λοιμώξεις είναι ιδιαίτερα επικίνδυνες, καθώς για αρκετές από αυτές δεν υπάρχουν αποτελεσματικά φάρμακα, λόγω της κατάχρησης και της υπερσυνταγογράφησης αντιβιοτικών τις προηγούμενες δεκαετίες.

Έτσι, κάποιος που δεν είχε Covid, μπορεί να κολλούσε όχι μόνο Covid, αλλά και κάποια ενδονοσοκομειακή λοίμωξη και να πέθαινε από αυτή, ακόμη κι αν ήταν σχετικά υγιής, με την πιθανότητα να συμβεί αυτό εντός νοσοκομείου να είναι σημαντικά μεγαλύτερη από το να κολλήσει Covid εντός της κοινότητας και να πεθάνει τελικά από αυτόν, ιδιαίτερα αν ήταν σχετικά υγιής. Και ο θάνατός του θα καταγραφόταν ως θάνατος από Covid, μια ακόμη από τις πολλές αυτοεκπληρούμενες προφητείες του Covid.

Κι αφού αναφερθήκαμε στις ενδονοσοκομειακές λοιμώξεις, μια σύγκρισή τους με τον Covid είναι απολύτως δόκιμη. Στις μέρες μας, οι ενδονοσοκομειακές λοιμώξεις σκοτώνουν 700.000 ανθρώπους παγκοσμίως κάθε χρόνο, αριθμός που είναι μικρότερος μεν από τους ετήσιους πραγματικούς από-Covid θανάτους αυτά τα δύο χρόνια, αλλά η πανδημία θα τελειώσει, ενώ οι υπόλοιπες ενδονοσοκομειακές λοιμώξεις είναι ένα πάγιο πρόβλημα. Αν συνυπολογίσει δε κάποιος, ότι οι ενδονοσομειακές λοιμώξεις σκοτώνουν και μικρότερες ηλικίες, ίσως να είναι χειρότερες της πανδημίας Covid, όσον αφορά, τουλάχιστον, τα χαμένα ανθρωποχρόνια, ακόμη και μες στην πανδημία.

Στην χώρα μας δε, το πρόβλημα έχει τριτοκοσμικές διαστάσεις, με χρονιές που έχουν φτάσει τους 3.000 νεκρούς.

Και εκεί, που οι ενδονοσοκομειακές λοιμώξεις είναι, σαφέστατα, πολύ μεγαλύτερη προτεραιότητα υγείας από τον Covid, είναι στην μακροπρόθεσμη επίπτωσή τους.

Υπάρχει εκτίμηση πως το 2050 θα φτάσουν τα 10 εκατομμύρια θανάτους ετησίως[2], αν και πλέον κρατάμε μικρό καλάθι για εκτιμήσεις με τέτοια νούμερα.  

Γιατί λοιπόν, δεν απαιτούν οι πολίτες να γίνει κάτι τώρα, για ένα πρόβλημα που, όπως και αρκετά άλλα, είναι μακροπρόθεσμα πολύ σοβαρότερο από την πανδημία Covid; Γιατί δεν απαιτούσαν χθες και προχθές και πέρσι και πρόπερσι και πριν από πέντε και δέκα χρόνια την αντιμετώπισή του; 

Γιατί δεν θέλουμε να σωθούν ζωές από άλλες, συγκρίσιμες ή μικρότερες αλλά πάγιες απειλές υγείας, που έχουν μακροπρόθεσμα πολύ μεγαλύτερη επίπτωση από όση θα έχει ο Covid και που έχουν ήδη σκοτώσει περισσότερους ανθρώπους από όσους θα έχει σκοτώσει ο Covid στο πέρας του κύκλου του;

Και αυτά τα ερωτήματα είναι εξόχως σημαντικά και μέσα στο πλαίσιο της πανδημίας, καθώς οι κυβερνήσεις κατάφεραν να κάνουν τον Covid ενδονοσομειακή λοίμωξη, αλλά και να κολλήσουν, εξαιτίας του πανικού Covid, πολλούς ανθρώπους με άλλες ενδονοσοκομειακές λοιμώξεις, πιθανώς φορτώνοντάς τους όποιους θανάτους αυτής της κατηγορίας, στην ταξινόμηση Covid, διογκώνοντάς την ακόμη περισσότερο.

Προτού απαντηθούν αυτά τα ερωτήματα, θα πρέπει να απαντηθεί ένα άλλο.

Τι μπορούμε να κάνουμε για να μειώσουμε την έκταση του φαινομένου των ενδονοσοκομειακών λοιμώξεων;

Για την αντίσταση των μικροβίων στα αντιβιοτικά είναι πολύ αργά. Για νέα φάρμακα, η διαδικασία είναι πολυέξοδη, μη αποδοτική και συνήθως χρονικά δεν ανταποκρίνεται στην ταχύτητα εμφάνισης νέων πολυανθεκτικών στελεχών, που μπορεί να εμφανίζουν αντίσταση ακόμη και σε σχετικά καινούρια φάρμακα.

H χρήση κατάλληλων συστημάτων εξαερισμού με υπεριώδη ακτινοβολία στους θαλάμους, μειώνει το μικροβιακό φορτίο στον αέρα και η χρήση εξωτερικών συσκευών υπεριώδους ακτινοβολίας θα μείωνε το μικροβιακό φορτίο στις επιφάνειες, περιορίζοντας τον κίνδυνο των ενδονοσοκομειακών λοιμώξεων, ανάμεσα σε αυτές, και του Covid.

Λόγω της αλλεργίας όμως των κυβερνήσεων σε επενδύσεις σε υποδομές, (να σημειωθεί ότι η παραπάνω λύση, ενδείκνυται και στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς), ας προτείνουμε μια φθηνότερη λύση που θα έπρεπε ούτως ή άλλως να είναι απαράβατος κανόνας στα νοσοκομεία: Την υγιεινή. Την καθαριότητα των νοσοκομειακών χώρων και την προσωπική υγιεινή του προσωπικού. Το πρώτο, το μόνο που χρειάζεται, είναι σχετικά λίγους πόρους, μέριμνα και προσωπικό. Το δεύτερο, ελάχιστους πόρους, μέριμνα, εκπαίδευση και φιλότιμο.

Δυστυχώς, δεν συμβαίνει ούτε το πρώτο ούτε το δεύτερο: Η συμμόρφωση του νοσοκομειακού προσωπικού στο βασικότερο μέτρο υγιεινής, το πλύσιμο των χεριών, είναι χαρακτηριστικά κακή. Πλένουν τα χέρια τους λιγότερες από τις μισές φορές από όσες θα έπρεπε και ακόμη λιγότερες όταν φοράν γάντια, καθώς αυτά τους δίνουν αίσθηση ασφάλειας.[3]

Παρότι είναι αρκετά πιθανό ο φόβος Covid να βελτίωσε αυτά τα ποσοστά, είναι αμφίβολο, όμως, το αν έφτασε ποτέ η υγιεινή των νοσοκομείων και του προσωπικού τους στο βέλτιστο επίπεδο που απαιτείται για να μην γίνονται τα νοσοκομεία εστίες θανάτου, πόσο μάλλον εν μέσω πανδημίας.

Παρά ταύτα, όταν τα νοσοκομεία δεν γίναν ποτέ υπόδειγμα αντισηψίας, πρωτίστως λόγω αδιαφορίας των πολιτικών, ήταν οι ίδιοι οι πολιτικοί, που για να μην ξοδέψουν ούτε δεκάρα στα βασικότερα των ζητημάτων της περίθαλψης, πετάξαν μετά τις καραντίνες το μπαλάκι της υγιεινής στους πολίτες, επιφορτίζοντάς τους με το μέλημα, όχι μόνο της απόλυτα θεμιτής προσωπικής υγιεινής, αλλά και με αυτό της απόλυτα άσηπτης κοινωνίας, κάτι το οποίο, εκ των πραγμάτων, είναι απολύτως αδύνατο να συμβεί.

Στην πλειοψηφία λοιπόν των ανθρωπογενών θανάτων που προκλήθηκαν, όχι από την ίδια την πανδημία, αλλά από την αντιμετώπισή της, οφείλει να προστεθεί και εκείνο το κλάσμα των θανάτων που προκλήθηκαν όχι μόνο από το ότι ο Covid έγινε και ενδονοσοκομειακή λοίμωξη, αλλά και από το ότι η αχρείαστη νοσηλεία ασθενών με υπόνοια Covid αρχικά, προκάλεσε έναν άγνωστο αριθμό θανάτων από ενδονοσοκομειακές λοιμώξεις, συμπεριλαμβανομένης σε αυτές πλέον και της Covid ίωσης.      

Ιδού η Ρόδος, ιδού και τα πήδημα εισαγγελούδια αυτής της χώρας. Δεν είναι η πρώτη παραδοχή εγκληματικής αμέλειας εκ μέρους των ακαταδίωκτων. Λίγες μέρες μόλις πριν, η Παπαευαγγέλου και άλλοι, μας αποκάλυψαν ότι για τις οξείες παιδικές ηπατίτιδες φταίνε οι καραντίνες, κάτι για το οποίο προειδοποιήσαμε από την αρχή της πανδημίας.

Άιντε, γιατί θα πάθουμε Συψαιμία όλοι μας, με αυτά και μ΄ αυτά.

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, 6/5/2022.

---

[1] https://www.who.int/gpsc/country_work/gpsc_ccisc_fact_sheet_en.pdf

[2] https://www.iatronet.gr/eidiseis-nea/perithalpsi-asfalisi/news/37902/oi-thanatoi-apo-nosokomeiakes-loimwxeis-tha-fthasoyn-ta-10-ekatommyria-pagkosmiws-ews-to-2050.html

[3] https://www.news-medical.net/news/20190415/Low-hand-hygiene-compliance-found-among-healthcare-workers-on-ICUs.aspx

Read More »

Στην πατρίδα του Νόλε Τσόκοβιτς.

Καταρχάς, την αλληλεγγύη μας στον Νόλε Τσόκοβιτς, που κρατήθηκε από την εξέχουσα φασιστική Αυστραλιανή κυβέρνηση ωσάν να ήταν εγκληματίας. Δεν ξεχνάμε επίσης τον Julian Assange, του οποίου η μακροχρόνια κράτηση του έχει ήδη καταστρέψει την προσωπικότητα. Όπως είχα πει πριν την πανδημία, αν δεν προστατεύσουμε τον Julian, θα έχουμε σειρά κι εμείς, όπερ και εγένετο.

Ο Νόλε έχει κάνει δωρεές εκατομμυρίων για την αντιμετώπιση της πανδημίας. Ο Ευαγγελάτος που τον χαρακτηρίζει δημοσίως ως ψεκασμένο, φαντάζομαι πως όχι. Αντίθετα, το κανάλι του έχει λάβει εκατομμύρια για την εκστρατεία υπέρ των καταστροφικών πολιτικών της αντιμετώπισης της πανδημίας.

Χθες λοιπόν, ο Ευαγγελάτος, φουντωτός καμαρωτός, δήλωσε περιχαρής στο δελτίο του πως η Σερβία είχε την προηγούμενη μέρα 70.000 καταγραφές θετικών περιστατικών. Αργότερα στο ίδιο, δελτίο, πετσόκοψε το νούμερο κατά δέκα φορές, φέρνοντας το στα πραγματικά του μεγέθη.

Ας δούμε λοιπόν τι πραγματικά συμβαίνει στην Σερβία.

Η Σερβία έχει κάτω του 40% του πληθυσμού της εμβολιασμένο με δύο δόσεις.

Θα περιμέναμε λοιπόν, η Σερβία να ανήκει στην κατηγορία των χωρών του πρώην ανατολικού μπλοκ με χαμηλά επίπεδα εμβολιασμού και πολύ υψηλή θνησιμότητα Covid ανά εκατομμύριο πληθυσμού.

Στη Σερβία, μέτρα έχουν παρθεί, αλλά δεν υπάρχει αστυνομοκρατία και τρομοκρατία για να επιβληθούν. Έχουν μέτρα και είναι σαν να μην έχουν, κάτι που κάποιος που ηλιθιωδώς επιμένει να ακολουθεί το επίσημο αφήγημα μετά από 2 καταστροφικά χρόνια και έχει πάθει Αλτσχάιμερ ως προς την λέξη Σουηδία, θα περίμενε να επιδεινώσει ακόμη περισσότερο την κατάσταση της κυρίως ανεμβολίαστης και ανορθολογικής χώρας.

Για να συγκρίνουμε λοιπόν την κατάσταση στην γειτονική μας χώρα, με την οποία ως προς τις συνθήκες και τις συνήθειες, δεν διαφέρουμε δραματικά, με την χώρα μας.

Πάμε λοιπόν: Η Σερβία έχει τα 7/10 του πληθυσμού μας. Έχει καταγράψει 1.320.000 θετικούς κι εμείς 1.420.000. Που σημαίνει ότι κατ’ αναλογία πληθυσμού, είτε καταγράφει καλύτερα, είτε έχει προχωρήσει περισσότερο στην πανδημία από εμάς, είτε και τα δύο σε κάποιο βαθμό.

Τι έχουμε λοιπόν μέχρι τώρα; Μικρότερο πληθυσμό, ίδια περίπου καταγεγραμμένα θετικά, τους μισούς περίπου εμβολιασμούς και την στην ουσία, απουσία μέτρων.

Όλα αυτά, για τους οπαδούς του αφηγήματος, σημαίνουν απόλυτη καταστροφή.

Oh well, surprise, surprise.

Ελλάδα: 21.200 θάνατοι.

Αν βγάζαμε συμπεράσματα μόνο από την σύγκριση των καταγεγραμμένων περιστατικών, θα περιμέναμε να χουμε στην Σερβία πολύ περισσότερους θανάτους από την Ελλάδα, δεδομένων των παραμέτρων που προαναφέραμε. Οι θάνατοι είναι όμως εκεί, μόλις 13.000.

Υπάρχουν ενδείξεις, ότι οι σερβικές αρχές κλέβαν συστηματικά στο ζύγι των θανάτων, αναφέροντας μόλις το 1/3 ή ακόμη και το ¼ των θανάτων, αν και σε αυτή την κατηγορία κάποιος θα μπορούσε βάσιμα να αντιπαραθέσει ότι πολλές χώρες συστηματικά κλέβουν θανάτους από όλες τις αιτίες και τις φορτώνουν στον Covid απλά και μόνο με ένα θετικό τεστ, χωρίς να κάνουν διαφοροδιάγνωση.

Ας κοιτάξουμε λοιπόν σε κάποια άλλη παράμετρο: την υπερβάλλουσα θνητότητα των δύο χωρών: Η Σερβία είχε υπερβάλλουσα θνητότητα αυξημένη κατά 12.5% το 2020, κοντά περίπου τον ευρωπαϊκό μέσο όρο. Η Ελλάδα είχε περίπου την μισή αύξηση, 6.5%. Τους δέκα πρώτους μήνες του 2021, η αύξηση της  υπερβάλλουσας είναι απαράδεκτα υψηλή και για τις δύο χώρες, αγγίζοντας το 25%.

Το Δέλτα κύμα όμως στη Σερβία, αποκλιμακώνεται από τις αρχές Νοέμβρη του 2021, αθροίζοντας άλλους 3000 θανάτους με Covid μέχρι το τέλος του έτους, ενώ στην Ελλάδα μια μικρή κάμψη παρατηρείται από τις 18 Δεκέμβρη και μετά, αθροίζοντας κι άλλους 5000 θανάτους με Covid κατά την ίδια περίοδο.

Πως γίνεται λοιπόν μια χώρα που παίρνει από τα πιο αυστηρά και χρόνια μέτρα και έχει διπλάσιους εμβολιασμούς, να τα πηγαίνει ελαφρώς χειρότερα από μια χώρα που μέτρα πήρε ουσιαστικά μόνο στο πρώτο κύμα και έχει τους μισούς περίπου εμβολιασμούς;

Το προφανές της καταστροφικότητας των μέτρων και της μετατροπής του συστήματος δημόσιας σε μονοθεματικό, είναι μία παράμετρος που δεν χρειάζεται περαιτέρω σχολιασμό.

Όσους θανάτους απέτρεψε η Ελλάδα με τον εμβολιασμό, ίσως άλλους τόσους, μπορεί και περισσότερους, προσέθεσε λόγω του αίσχους της δημόσιας υγείας, κυρίως στην περιφέρεια, όπως επιβεβαίωσε εμμέσως πλην σαφώς και η μελέτη Λύτρα-Τσιόδρα για τα ποσοστά επιβίωσης στις ελληνικές ΜΕΘ.

Ένα μεγάλο κλάσμα των θανάτων, οφείλονται στην άθλια κατάσταση του συστήματος υγείας, κυρίως στην περιφέρεια, όπου και έχουμε ΜΕΘ με 100% θνητότητα. Όσο περίπου και στα σφαγεία.

Η Ελλάδα λοιπόν, όχι απλά δεν ενίσχυσε το σύστημα δημόσιας υγείας, αλλά έφτιαξε μαϊμού ΜΕΘ τις οποίες και ξήλωσε, ανέστειλε την εργασία 7.000 υγειονομικών τους οποίους απειλεί και με απόλυση και μείωσε και τα δύο πανδημικά χρόνια τον προϋπολογισμό για την υγεία. Το ΑΕΠ της, παρά την ανάκαμψη του 2021, έπεσε συνολικά για το 2020-2021 κατά 2% και ο λόγος χρέους/ΑΕΠ, ανέβηκε κατά 30%, φτάνοντας στο αστρονομικό 206%, ο δεύτερος μεγαλύτερος στον πλανήτη.

H Σερβία σήκωσε 3 ή 4 καινούρια νοσοκομεία αποκλειστικά Covid, με συνολικές ΜΕΘ σε αυτά περισσότερες από τις πραγματικές ΜΕΘ όλης της Ελλάδας, νοσοκομεία τα οποία θα μείνουν και μετά την πανδημία, ενισχύοντας έτσι μόνιμα της υποδομές της. Καινούρια νοσοκομεία αποκλειστικά COVID, σημαίνουν περισσότερη εξειδίκευση, περισσότερη εμπειρία που αποκτάται στην αντιμετώπιση Covid, κανένα κίνδυνο να μετατραπεί η Covid ενδονοσοκομειακή λοίμωξη για τους ασθενείς, και μηδενικό πρότερο φορτίο άλλων ενδονοσοκομειακών. Με λίγα λόγια: ΛΙΓΟΤΕΡΟΥΣ ΘΑΝΑΤΟΥΣ.

Με ΑΕΠ περίπου το ¼ της Ελλάδας, Η ΣΕΡΒΊΑ επένδυσε περισσότερο από ένα δις σε υποδομές στο σύστημα δημόσιας υγείας την προηγούμενη διετία, με το ΑΕΠ της να ανεβαίνει στη διετία συνολικά κατά 6% και με τον λόγο χρέους της/προς ΑΕΠ να ανεβαίνει 7%.

Η απόπειρα καθολικού εμβολιασμού και μόνο, δεν επιφέρει μόνιμα οφέλη στο σύστημα δημόσιας υγείας. Αντίθετα, αφήνει μια παρακαταθήκη τυχόν χρόνιων παρενεργειών που σε συνδυασμό με τα προβλήματα υγείας που δημιούργησαν τα μέτρα του περιορισμού της ανθρωπότητας δεν προοιωνίζουν τίποτε το καλό για το μέλλον της δημόσιας υγείας στην Ελλάδα, που ήταν και άλλωστε και το σκοπούμενο.

Η Σερβία μπήκε στο Όμικρον κύμα της με κάποια καθυστέρηση σε σχέση με την χώρα μας. Ενδεχομένης της υποαναφοράς θανάτων με Covid στη Σερβία και της υπερκαταγραφής στην Ελλάδα, δεν θα βιαστούμε να βγάλουμε συμπεράσματα για την έκβαση του κύματος 0 στις δύο χώρες και να απαντήσουμε στο ερώτημα τι είναι πιο αποτελεσματικό στην αποτροπή θανάτων με Covid, αν και κάτι τέτοιο δεν αποτελεί επ’ ουδενί εκβιαστικό δίλλημα.

Η απάντηση αυτή, θα δοθεί από τις υπερβάλλουσες θνητότητες του 2022, εκτός κι αν οι καμπύλες των θανάτων στη Σερβία αρχίζουν να τρελαίνονται από την μαζικότητα της Όμικρον, στην περίπτωση που η ηπιότητα της Ο, αφορά κυρίως τους εμβολιασμένους, κάτι το οποίο προσωπικά το θεωρώ πολύ αμφίβολο, χωρίς να μπορώ προς το παρόν να το αποκλείσω. Την επόμενη βδομάδα, θα έχουμε κάποια απάντηση για αυτό, από τα δεδομένα του Οχάιο.  

Οψόμεθα.  

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, 7/1/2022

Read More »

Ανθρωπογενή και ιατρογενή λάθη στην πανδημία

Με όλες τις μελέτες να δείχνουν σήμερα ποσοστά θνητότητας του κορωνοϊού από 0,5% ως 0,1%, αν το πραγματικό ποσοστό είναι στο 0,2%, το ερώτημα που γεννάται είναι από πού προέρχονται τα εξτρά ποσοστά που κάποιες μελέτες δείχνουν ενώ άλλες όχι.

Η απάντηση είναι μάλλον δυσάρεστη, καθώς ο πιο πιθανός υποψήφιος είναι ο ανθρώπινος παράγοντας.

Σε χώρες με πολλά κρούσματα, δύο είναι οι χειρότερες εστίες μετάδοσης της επιδημίας: τα γηροκομεία και τα νοσοκομεία.

Σε κάποιες χώρες, οι θάνατοι από τα γηροκομεία έφτασαν στο 50% των συνολικών θανάτων. Ενώ οι κυβερνήσεις ισχυρίζονταν ότι οι καραντίνες έγιναν για να προστατευτούν οι ηλικιωμένοι και οι ευπαθείς, στην ουσία κανένα μέτρο δεν πάρθηκε για να προστατευτούν τα γηροκομεία: Το προσωπικό τους ούτε ενημερώθηκε, ούτε εκπαιδεύτηκε, ούτε εξετάστηκε για κορωνοϊό στο βαθμό που θα έπρεπε. Σε κάποιες χώρες δε, ηλικιωμένοι που δεν είχαν σοβαρά συμπτώματα, επέστρεψαν στα γηροκομεία λόγω έλλειψης κλινών, με τις φριχτές συνέπειες που γνωρίσαμε. (για τον φαύλο κύκλο εστιών σε νοσοκομεία, γηροκομεία και ούτω καθ εξής, εδώ)

Ο πανικός που δημιουργήθηκε, έστειλε αρκετό κόσμο με συμπτώματα στα νοσοκομεία, με αποτέλεσμα συνωστισμό και μεγάλη ενδονοσοκομειακή μετάδοση της νόσου.

Χαρακτηριστικό είναι πως στην Ιταλία για παράδειγμα, το 8% όλων των κρουσμάτων ήταν από νοσοκόμες και γιατρούς. Η έλλειψη τεστ ακόμη και για τους γιατρούς σε κάποιες χώρες, επιδείνωσε ακόμη περισσότερο την κατάσταση.

Με τον κορωνοϊό να έχει γίνει η απόλυτη προτεραιότητα δημόσιας υγείας και με τα νοσοκομεία να αντιμετωπίζουν σχεδόν τα πάντα ως COVID-19 μέχρι αποδείξεως του αντιθέτου, άλλα νοσήματα παραμελήθηκαν, συχνά λόγω του φόβου των ασθενών, με αποτέλεσμα, για παράδειγμα, οι καρδιολογικές κλινικές να είναι σε μεγάλο βαθμό άδειες και ακόμη περισσότεροι θάνατοι να συμβούν εκτός νοσοκομείου, όχι από τον ίδιο τον κορωνοϊό αλλά από τον πανικό του και την ελλιπή ιατρική μέριμνα.

Με συνθήκες συνωστισμού στις εντατικές, ασθενείς κόλλησαν όχι μόνο κορωνοϊό αλλά και άλλες ενδονοσοκομειακές λοιμώξεις, συχνά θανατηφόρες, που οδήγησαν και σε άλλους θανάτους που εσφαλμένα αποδόθηκαν στον κορωνοϊό.

Επίσης, όπου ήταν αυτό εφικτό, αρχικά οι ασθενείς έμπαιναν νωρίς σε διασωλήνωση, που από μόνη της ενέχει κίνδυνο να καταλήξει σε θάνατο σε ποσοστό από 5% ως 8%. Δυστυχώς όμως, η εμπειρία που αποκτήθηκε έκτοτε υποδεικνύει ότι τα συνήθη πρωτόκολλα που ακολουθήθηκαν ήταν λανθασμένα καθώς τα πνευμόνια πολλών ασθενών με COVID-19 φαίνεται να αντέχουν λιγότερη πίεση από ότι συμβαίνει σε άλλα αίτια. Αναφέρεται πως γιατροί που ακολούθησαν την πρακτική της χαμηλής πίεσης οξυγόνου στην διασωλήνωση έσωσαν και τους εκατό ασθενείς που είχαν, όταν στην Νέα Υόρκη, 88% των ασθενών που μπήκαν σε διασωλήνωση, πέθαναν, ένα ποσοστό δραματικό, 2,5 φορές πάνω από αυτούς που πεθαίνουν από διασωλήνωση λόγω γρίπης H1N1.

Στο πεδίο της δοκιμής φαρμάκων έγινε το έλα να δεις. Δεκάδες φάρμακων δοκιμάστηκαν σε ασθενείς σε δοκιμές fast track με αμφίβολα αποτελέσματα. Στο αποκορύφωμα των πρακτικών αυτών, ο FDA έδωσε κατ’ επείγουσα έγκριση στο αποτυχημένο κατά του έμπολα φάρμακο (ρεμντεσιβίρη), με βάση δοκιμή που έκανε η ίδια η εταιρία που το παράγει, η Gillead, κάτι που ακόμη και υπό αυτές τις συνθήκες είναι σκανδαλώδες καθώς άλλες μικρότερες έρευνες δεν το βρήκαν αποτελεσματικό. Το μόνο εύρημα που παρουσίασε η έρευνα της εταιρίας ήταν ότι μειώνει τον χρόνο παραμονής του ιού στο σώμα κατά πέντε μέρες. Τα δεδομένα της δοκιμής δεν δόθηκαν σε άλλους επιστήμονες και χρειάστηκε ο λόγος του διευθυντή του FDA, του Antoni Fauci, για να εγκριθεί κακήν κακώς το φάρμακο. Δεν είναι η πρώτη φορά που ο Fauci κάνει κάτι τέτοιο καθώς το είχε κάνει πρώτη φορά στο AIDS (για περισσότερα, στο μοναδικό και επίκαιρο όσο ποτέ βιβλίο μου «Θανάσιμες Θεραπείες», εκδόσεις Etra, 2011).

Στο πεδίο των εμβολίων γίνεται και εκεί το σώσε. Στο όνομα του κατ’ επείγοντος, ολόκληρα στάδια ασφάλειας των δοκιμών παραγκωνίζονται, και μάλιστα όταν προηγούμενα εμβόλια κατά κορωνοϊών σε ζώα έκαναν τους ιούς περισσότερο θανατηφόρους καθώς επάγουν υπέρμετρη αντίδραση του ανοσοποιητικού.

Λένε πως ποτέ η επιστήμη δεν προχώρησε τόσο γρήγορα, όταν φαίνεται πως ποτέ δεν προχώρησε τόσο βιαστικά και πρόχειρα. Και το προχώρησε είναι μάλλον ευφημισμός καθώς χρειάζεται μόνο μια ματιά να ρίξει κανείς στις κατά καιρούς δηλώσεις αρμοδίων (https://agriazwa.blogspot.com/2020/04/blog-post_30.html)

Ας πάμε τώρα στις συνέπειες της ίδιας της καραντίνας στη δημόσια υγεία. Λόγω του εγκλεισμού, τα ανοσοποιητικά συστήματα, πρωτίστως των παιδιών, θα έχουν κακή επίδοση το επόμενο φθινόπωρο-χειμώνα, με ενδεχόμενο δεύτερο κύματα της πανδημίας να χτυπάει πολύ χειρότερα. Τα ποσοστά ανεργίας στην χώρα μας θα ανέβουν κατά 10-20% για κάποιο διάστημα. Σε κάθε 1,5% ανόδου του ποσοστού ανεργίας, σε χώρες με τον πληθυσμό μας αντιστοιχούν 100 αυτοκτονίες, όπως πολύ καλά μάθαμε τα προηγούμενα χρόνια. Τυχόν 20% ανόδου, σημαίνει 1600 νεκρούς, ενώ μυστήριο παραμένει το πώς θα βρεθούν οι πόροι για τη δημόσια υγεία υπό τόσο ακραίες οικονομικές συνθήκες, όταν μάλιστα μπορεί να υποστούμε κι άλλες μηνιαίες καραντίνες από το ερχόμενο φθινόπωρο και με το παγκόσμιο κραχ και τις χρεοκοπίες να καιροφυλακτούν.

Η καραντίνα καθυστερεί την επιδημία και τους θανάτους της. Δεν την αναχαιτίζει. Μακροπρόθεσμα, κρίνουμε ότι ο πανικός θα έχει περισσότερους νεκρούς από την ίδια την πανδημία, καθώς, και μεγαλύτερη θνητότητα προκαλεί, αλλά και σκοτώνει ζωτικά τμήματα της επιστήμης και της οικονομίας που με την σειρά τους θα σκοτώσουν ακόμη περισσότερο κόσμο.

Δημοσιευμένο με τα δικαιώματα αναδημοσίευσης εδω https://www.holisticlife.gr/%CE%B1%CF%80%CF%8C%CF%88%CE%B5%CE%B9%CF%82/inbox/item/2210-%CF%84%CE%B1-%CE%B1%CE%BD%CE%B8%CF%81%CF%89%CF%80%CE%BF%CE%B3%CE%B5%CE%BD%CE%AE-%CE%BB%CE%AC%CE%B8%CE%B7-%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CF%80%CE%B1%CE%BD%CE%B4%CE%B7%CE%BC%CE%AF%CE%B1

Read More »