Τετάρτη 25 Σεπτεμβρίου 2019

Η πολιτικη΄αποσύνθεση της Δύσης



Πάει καιρός από τότε που ανακοίνωσα- μονομερώς βεβαίως, βεβαίως- πως ήρθε το τέλος εποχής και πως ο κόσμος πλέον γίνεται χαοτικός.
Οι εξελίξεις με δικαίωσαν πλήρως.
Γιατί αυτά που συμβαίνουν στην πολιτική σκηνή της αυτοκρατορίας που φθίνει, τις ΗΠΑ, και την πάλαι πότε βρετανική αυτοκρατορία δεν είναι απλά παιδιά του χάους: θα γεννήσουν πολύ περισσότερο χάος από ότι θα μπορούσε κάποιος πριν από μερικά χρόνια να φανταστεί.
Στο Ηνωμένο Βασίλειο, το κοινοβούλιο ρίχνει τον πρωθυπουργό για να αναβάλει το πολύ πιθανό ενδεχόμενο μια Βρετανεξόδου χωρίς συμφωνία κι αποφεύγει τις εκλογές μέχρι να γίνει η συμφωνία με την ΕΕ.
Ο ίδιος ο Johnson μένει έκθετος μετά την απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου να κρίνει παράνομη την απόφαση του βραχυβιότερου πρωθυπουργού να κλείσει προσωρινά το κοινοβούλιο.
Το παιχνίδι περνάει στα χέρια της βασίλισσας.
Τίποτε από όσα συμβαίνουν δεν θυμίζουν, έστω αμυδρά, δημοκρατία.  
Οι πιθανότητες διάλυσης του Ηνωμένου Βασιλείου αυξάνονται καθημερινά.
Μαίνεται πόλεμος πλέον εκεί. Και τα επόμενα χρόνια ενδέχεται να ξαναδούμε άφθονο αίμα.
Στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού οι δημοκρατικοί τα παίζουν όλα για όλα.
Αφού η γελοία σκευωρία που παρουσίαζε λίγο πολύ τον Τραμπ μαριονέτα του Πούτιν, κατέπεσε και μάλιστα χωρίς πολύ θόρυβο, με σιγαστήρα, τώρα ανασκευάζουν το σενάριο θέλοντας τον Τραμπ αυτήν την φορά να εκβιάζει τηλεφωνικά με τα 400 εκατομμύρια δολάρια αμερικανικής στρατιωτικής βοήθειας τον νέο πρόεδρο της Ουκρανίας Ζελένσκι, ώστε αυτός να του δώσει πληροφορίες για βρωμιές του Joe Biden και του γιου του εν όψει των εκλογών του 2021.
Χωρίς να θεωρώ ότι ο Ντόναλντ Τραμπ δεν είναι ικανός για μια τέτοια χοντράδα, όποια κι αν είναι η έκβαση του πράγματος θα οδηγήσει σε περισσότερο χάος και διαίρεση εντός των ΗΠΑ.
Να υπενθυμίσουμε επίσης ότι ήταν το Δημοκρατικό κόμμα αυτό που αλλοίωσε τα αποτελέσματα της κούρσας για το χρίσμα το 2016 υπερ της Κλίντον και κατά του Σάντερς και πως ήταν δική τους στρατηγική να προωθήσουν αδύναμους ρεπουμπλικανούς υποψηφίους όπως … ο Ντόναλντ Τραμπ.
Με τον αντιπρόεδρο επί Ομπάμα Joe Biden να είναι ο πιο πιθανός υποψήφιος τους για το χρίσμα, οι δημοκρατικοί έχουν βάλει τις βάσεις για να δουν τον χειρότερο εφιάλτη τους να γίνεται πραγματικότητα: Μια δεύτερη θητεία του εκκεντρικού Ντόναλντ Τραμπ θα γίνει ακόμη πιο πιθανή σε οποιαδήποτε αστοχία αφορά την παραπομπή Τραμπ έχοντας απέναντι έναν ασθενέστατο υποψήφιο βγαλμένο από τα παλιά όπως ο Joe Biden.
Και το πιο επικίνδυνο σημείο απ’ όλα είναι ότι όλα αυτά συμβαίνουν όταν οι σχέσεις Ιραν-ΗΠΑ είναι δραματικά άσχημες. Και ο πρόεδρος Τραμπ, ένας από τους ελάχιστους αμερικανούς προέδρους που δεν έχουν κάνει πόλεμο- τουλάχιστον όχι ακόμη- μπορεί να δελεαστεί να παίξει το χαρτί του πολέμου, αν στριμωχτεί στα σχοινιά.
Ο προοδευτισμός θα έχει κάνει ένα ακόμη θαύμα. Να τους χαίρεστε.

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, 25/9/2019  

Read More »

Παρασκευή 6 Σεπτεμβρίου 2019

Δεν μπορείς Boris Johnson, δεν μπορείς,



Το κοινοβουλευτικό πραξικόπημα για το οποίο προειδοποιούσαμε μερικές μέρες πριν ότι ο πρωθυπουργός του Η.Ν Boris Johnson προσπάθησε να αποτρέψει με το δικό του πραξικόπημα, τελικά επισπεύτηκε.
Δεν μπορείς Boris Johnson, δεν μπορείς, του φωνάζει το αγγλικό κοινοβούλιο, του οποίο τον έλεγχο έχει παντελώς χάσει ο πρωθυπουργός του.
Τίποτα από αυτά που συμβαίνουν τους τελευταίους μήνες στην βρετανική πολιτική σκηνή δεν θυμίζει έστω αμυδρά δημοκρατία οποιουδήποτε τύπου.
Ο όχι και πολύ παλαιότερα φέρελπις ηγέτης της αντιπολίτευσης Jeremy Corbin που κέρδισε τη βάση και αναμόρφωσε το κόμμα του μακριά από τον μπλερισμό, έχει γίνει πια ο Βρετανός Αλέξης Τσίπρας, ένα γιουσουφάκι της ΕΕ και του City.
Είναι παντελώς παράδοξο ότι εκτός από το παλάτι τον Johnson στηρίζει η εργατική τάξη και τα κατώτερα μεσαία στρώματα ενώ τους εργατικούς οι οικονομικές ελίτ και τα ανώτερα μεσαία στρώματα που συναλλάσσονται με αυτές.
O Corbyn που επί χρόνια επιδίωκε εκλογές τώρα τις αντιμετωπίζει ως παγίδα του Johnson, όπως άλλωστε τον δασκάλεψαν να κάνει καθώς τα ποσοστά αποδοχής του είναι δραματικά χαμηλά, κοντά στο 20% και πέσαν ακόμη περισσότερο μετά το κοινοβουλευτικό πραξικόπημα του οποίου ο ίδιος ηγήθηκε για να αποτρέψει μια αγγλέξοδο χωρίς συμφωνία, ενώ με το πραξικόπημα του Johnson οι συντηρητικοί τσίμπησαν δύο δημοσκοπικές μοναδούλες.
Είναι προφανές ότι παρά την τρομοκρατία περί αγγλεξόδου και τις ήδη δυσμενείς επιπτώσεις της, η πλειοψηφία, έστω οριακή των Βρετανών θέλουν αγγλέξοδο χωρίς καν συμφωνία.
Κι έχουν δίκιο. Γιατί η αγγλέξοδος με συμφωνία είναι τόσο εξευτελιστική όσο το μνημόνιο 3 σε σχέση με την πρόταση Γιούνγκερ.
Θα είναι σαν να είναι Αγγλέξοδος και να μην είναι καθώς το Η.Β θα διατηρήσει όλες τις υποχρεώσεις του απέναντι στην ΕΕ με τα προνόμια του και τον ρόλο του να περιορίζονται.
Η αγγλέξοδος με συμφωνία είναι πολύ χειρότερο από τo καθαρό Brexit και το καθαρό Bremain.
Είναι η αμηχανία της διάστασης ανάμεσα στον βρετανικό λαό και τους πολιτικούς του.  
Η στάση του Corbyn, η υπεύθυνη στάση, είναι ξεκάθαρα αντεθνική κι ας περιγράφεται αντιστρόφως.
Έχει υπονομεύσει πλήρως την κυβέρνηση ενισχύοντας την ΕΕ σε όποιες διαπραγματεύσεις, όπως ορθότατα επισημαίνει ο Johsnon.
Ποιος ο λόγος να διαπραγματευτείς με μια κυβέρνηση όταν το βρετανικό κοινοβούλιο είναι κατά της εξόδου;
Το ίδιο συνέβη και με την ελληνική κυβέρνηση κατά την περίοδο των δήθεν διαπραγματεύσεων όπου το κοινοβούλιο ήταν αναφανδόν υπέρ της παραμονής στην ΕΕ.
Οπότε η κυβέρνηση έριχνε άσφαιρα με πλαστικό πιστόλι που δεν έπειθε κανέναν εκτός από τους Έλληνες ψηφοφόρους που νόμιζαν ότι έβλεπαν ματσάρα.
Τόσο ηλίθιοι ήμασταν κι αυτό δεν προβλέπεται να αλλάξει σύντομα.
Οι εκλογές στο Η.Β θα γίνουν, αργά ή γρήγορα.
Ο Johnson θα τις κερδίσει και μαζί με τον Farange θα σχηματίσει κυβέρνηση που θα φέρει το οριστικό Brexit. H EE πιθανώς θα επιδιώξει να διαλύσει το Η.Β προσεταιριζόμενη την Ιρλανδία και τη Σκωτία.
Και πιθανόν θα χυθεί αίμα όπως συμβαίνει ενίοτε ‘όταν οι ελίτ αγνοούν την λαϊκή βούληση όπως επαναλαμβανόμενα κάνει η ΕΕ και οι προσκολλημένες σε αυτήν κυβερνήσεις.
Ο σταλινοκομμουνισμός των προνομιούχων τρέμει και θέλει να πάρει μαζί του στον τάφο όποιον του εναντιώνεται.

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, 6/9/2019  

Read More »

Τρίτη 3 Σεπτεμβρίου 2019

Ποιος φοβάται τον Αντετοκούνμπο;




Κι η απάντηση είναι: όχι οι αντίπαλοι του. Αλλά οι συμπαίκτες του και ο προπονητής ου.

Ο Γιάννης μπορεί να είναι ο καλύτερος παίχτης στον κόσμο, μπορεί και όχι, αλλά δεν είναι ομάδα.

Κι αυτό το απέδειξε κι η “νίκη” των ΗΠΑ απέναντι στην Τουρκία, την οποία κυριολεκτικά της την χάρισε η Τουρκία πετώντας τέσσερις ελεύθερες βολές στον γάμο του καραγκιόζη.

Ομάδα δεν είναι μόνο τα άτομα που την απαρτίζουν αλλά το δέσιμο, η προετοιμασία και ο προπονητής.

Κι από ότι φαίνεται, ο Γιάννης δεν έχει δέσει με τους συμπαίκτες του καθώς μάλλον σοβαρή δοκιμασία δεν φαίνεται να έκανε μαζί τους για λόγους που το σταρ σύστεμ γνωρίζει καλά.

Όσο η εθνική με εξαιρετική σύνθεση, με ή χωρίς Αντετοκούμπο, έπαιζε χωρίς ντε και καλά να ψάχνει τον Γιάννη, πήγαινε εξαιρετικά.

Όταν ο Σκορτόπουλος αποφάσισε να χωρέσει τους πάντες στην ομάδα για να απελευθερώσει τον Γιάννη, λές και υπήρχε κανένας λόγος με σχεδόν ντουμπλ σκορ, βάζοντας τον στο τριάρι και χωρίς να υπάρχει δυάρι, η ομάδα διαλύθηκε.

Με μηδενική κινητικότητα και με μια άμυνα που παρά το ψηλό σχήμα έμπαζε από παντού -ψηλοί κοντοί μπαίναν ρακέτα- η ομάδα δεν υπήρχε.

Και καταστράφηκε ακόμη περισσότερο ψάχνοντας τον Γιάννη.

Ο Γιάννης δεν χρειάζεται να κάνει τριπλ νταμπλ και μαγικά για να βοηθήσει την ομάδα να κερδίσει.

Και μόνο που είναι στο παρκέ τραβάει τρεις τέσσερις παίχτες πάνω του.

Η Αντετοκουμπομανία κατέστρεψε την ομάδα.

Κι είναι κρίμα.

Χαρακτηριστικό είναι το στιγμιότυπο όπου στο τρίτο του φάουλ ο Γιάννης αρνήθηκε στιγμιαία να γίνει αλλαγή.

Απλά τραγικό.

Το παιχνίδι ήταν μάχη προπονητών. Ο Άτσο Πέτροβιτς το είχε δηλώσει μερικές ώρες νωρίτερα: Γνωρίζω τον τρόπο να σταματήσω την Ελλάδα.

Έβαλε έναν παίχτη 40 χρονών και με ύψος 1,93 και με τη βοήθεια των συμπαικτών του έσβησαν τον MVP.

Καλή κι άγια η πολιτική εκμετάλλευση του φαινομένου Αντετοκουμπο από τα δεξιά και κυρίως απ τα αριστερά αλλά ο Γιάννης πάνω και πρώτα απ΄ όλα είναι παίχτης του μπάσκετ. Και τώρα παίζει με την εθνική Ελλάδος, μια από τις καλύτερες όλων των εποχών.

Κι αν συνεχίσει η Αντετοκουμπομανία εντός της ομάδας και κυρίως από τον προπονητή της Σκουρτόπουλο, η καλύτερη εθνική όλων των εποχών με τον καλύτερο Έλληνα όλων των εποχών, θα γυρίσει στην πιο όμορφη χώρα του κόσμου που στο μόνο που διαπρέπει πλέον εκτός από την μαλακία είναι σε κάποια αθλήματα, πολύ νωρίτερα από άλλες πιο άδοξες εθνικές ομάδες του παρελθόντος που η μεγαλύτερη τους ως συνήθως αδυναμίες του ήταν ψωνισμένοι ή βλαμμένοι προπονητές.

Κι ίσως αυτό να είναι και καλό γιατί αρκετά την έχουμε ψωνίσει και δεν φαίνεται να έχουμε μάθει τίποτε απο τα μαθήματά μας.

Κι αυτά τα γράφει κάποιος που το 1990 ήταν απουσιολόγος σε πειραματικό λύκειο κι ίσως ο μοναδικός Ευρωπαίος μπασκετμπολίστας που είχε ένα μέτρο άλμα στα 17 του χωρίς την βοήθεια γυμναστών.

Είδατε που την έχουμε ψωνίσει;

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, 3/9/2019

Read More »