Το κοινοβουλευτικό πραξικόπημα για το οποίο προειδοποιούσαμε
μερικές μέρες πριν ότι ο πρωθυπουργός του Η.Ν Boris Johnson προσπάθησε
να αποτρέψει με το δικό του πραξικόπημα, τελικά επισπεύτηκε.
Δεν μπορείς Boris Johnson, δεν μπορείς, του φωνάζει το αγγλικό κοινοβούλιο, του οποίο τον έλεγχο
έχει παντελώς χάσει ο πρωθυπουργός του.
Τίποτα από αυτά που συμβαίνουν τους τελευταίους μήνες στην
βρετανική πολιτική σκηνή δεν θυμίζει έστω αμυδρά δημοκρατία οποιουδήποτε τύπου.
Ο όχι και πολύ παλαιότερα φέρελπις ηγέτης της αντιπολίτευσης
Jeremy
Corbin που κέρδισε τη βάση και αναμόρφωσε το κόμμα του μακριά από
τον μπλερισμό, έχει γίνει πια ο Βρετανός Αλέξης Τσίπρας, ένα γιουσουφάκι της ΕΕ
και του City.
Είναι παντελώς παράδοξο ότι εκτός από το παλάτι τον Johnson στηρίζει η εργατική
τάξη και τα κατώτερα μεσαία στρώματα ενώ τους εργατικούς οι οικονομικές ελίτ
και τα ανώτερα μεσαία στρώματα που συναλλάσσονται με αυτές.
O Corbyn που επί χρόνια επιδίωκε εκλογές τώρα τις αντιμετωπίζει ως
παγίδα του Johnson, όπως
άλλωστε τον δασκάλεψαν να κάνει καθώς τα ποσοστά αποδοχής του είναι δραματικά
χαμηλά, κοντά στο 20% και πέσαν ακόμη περισσότερο μετά το κοινοβουλευτικό
πραξικόπημα του οποίου ο ίδιος ηγήθηκε για να αποτρέψει μια αγγλέξοδο χωρίς
συμφωνία, ενώ με το πραξικόπημα του Johnson οι συντηρητικοί τσίμπησαν δύο
δημοσκοπικές μοναδούλες.
Είναι προφανές ότι παρά την τρομοκρατία περί αγγλεξόδου και τις
ήδη δυσμενείς επιπτώσεις της, η πλειοψηφία, έστω οριακή των Βρετανών θέλουν
αγγλέξοδο χωρίς καν συμφωνία.
Κι έχουν δίκιο. Γιατί η αγγλέξοδος με συμφωνία είναι τόσο
εξευτελιστική όσο το μνημόνιο 3 σε σχέση με την πρόταση Γιούνγκερ.
Θα είναι σαν να είναι Αγγλέξοδος και να μην είναι καθώς το
Η.Β θα διατηρήσει όλες τις υποχρεώσεις του απέναντι στην ΕΕ με τα προνόμια του και
τον ρόλο του να περιορίζονται.
Η αγγλέξοδος με συμφωνία είναι πολύ χειρότερο από τo καθαρό
Brexit
και το καθαρό Bremain.
Είναι η αμηχανία της διάστασης ανάμεσα στον βρετανικό λαό
και τους πολιτικούς του.
Η στάση του Corbyn,
η υπεύθυνη στάση, είναι ξεκάθαρα αντεθνική κι ας περιγράφεται αντιστρόφως.
Έχει υπονομεύσει πλήρως την κυβέρνηση ενισχύοντας την ΕΕ σε
όποιες διαπραγματεύσεις, όπως ορθότατα επισημαίνει ο Johsnon.
Ποιος ο λόγος να διαπραγματευτείς με μια κυβέρνηση όταν το
βρετανικό κοινοβούλιο είναι κατά της εξόδου;
Το ίδιο συνέβη και με την ελληνική κυβέρνηση κατά την περίοδο
των δήθεν διαπραγματεύσεων όπου το κοινοβούλιο ήταν αναφανδόν υπέρ της παραμονής
στην ΕΕ.
Οπότε η κυβέρνηση έριχνε άσφαιρα με πλαστικό πιστόλι που δεν
έπειθε κανέναν εκτός από τους Έλληνες ψηφοφόρους που νόμιζαν ότι έβλεπαν
ματσάρα.
Τόσο ηλίθιοι ήμασταν κι αυτό δεν προβλέπεται να αλλάξει
σύντομα.
Οι εκλογές στο Η.Β θα γίνουν, αργά ή γρήγορα.
Ο Johnson θα τις κερδίσει και μαζί με τον Farange θα
σχηματίσει κυβέρνηση που θα φέρει το οριστικό Brexit. H EE πιθανώς
θα επιδιώξει να διαλύσει το Η.Β προσεταιριζόμενη την Ιρλανδία και τη Σκωτία.
Και πιθανόν θα χυθεί αίμα όπως συμβαίνει ενίοτε ‘όταν οι
ελίτ αγνοούν την λαϊκή βούληση όπως επαναλαμβανόμενα κάνει η ΕΕ και οι
προσκολλημένες σε αυτήν κυβερνήσεις.
Ο σταλινοκομμουνισμός των προνομιούχων τρέμει και θέλει να
πάρει μαζί του στον τάφο όποιον του εναντιώνεται.
Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, 6/9/2019
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου