Η άπονη ζωή: Το Ιαπωνικό παράδοξο

 

Με τα μάτια στραμμένα στην εγκατάλειψη της πολιτικής μηδενικού Covid και την συνθηκολόγηση της Κίνας με την πανδημική πραγματικότητα, μας ξεφεύγει κάτι πολύ σημαντικό: το ρεκόρ θανάτων με κορονοϊό στην Ιαπωνία, συγκριτικά πάντα με την πανδημική εμπειρία αυτής της χώρας.

Λέγανε και ξαναματαλέγανε οι ειδικοί της συμφοράς, πως η επιτυχία των ασιατικών χωρών, οφειλόταν σε διαφορά κουλτούρας, όσον αφορά τη ήδη διαδεδομένη χρήση της μάσκας λόγω ατμοσφαιρικής ρύπανσης αλλά κι ενός πνεύματος συλλογικότητας. Χωρίς να αμφισβητούμε την διαφορά κουλτούρας, οφείλουμε να αναρωτηθούμε: Τι έγινε τώρα; Χάθηκε ξαφνικά η κουλτούρα και των Κινέζων και των Ιαπώνων;

Ας δούμε στο βαθμό που είναι εφικτό, τα ιαπωνικά δεδομένα.

Πολύ λίγοι θάνατοι με Covid, σε σχέση με το μέγεθος της χώρας, που ημερησίως φτάσαν τους 100 προ Όμικρον. Με την έλευση της Όμικρον, το ρεκόρ ημερησίων θανάτων ανέβηκε στους 230. Σε αντίθεση με τις περισσότερες άλλες χώρες, το δεύτερο κύμα Όμικρον, το καλοκαίρι του 2022, έσπασε το ρεκόρ θανάτων του πρώτου κύματος Όμικρον. Και ακόμη πιο αναπάντεχα, το τρίτο κύμα που διατρέχει η Ιαπωνία, έσπασε πάλι το ρεκόρ, φτάνοντας τους 500 θανάτους ημερησίους που αντιστοιχεί σε 50 θανάτους αν το προσαρμόσουμε στα Ελληνικά πληθυσμιακά δεδομένα.

50 θάνατοι με την πολύ λιγότερο παθογόνα Όμικρον, είναι πάρα πολλοί, ακόμη κι αν οι περισσότεροι από αυτούς δεν έχουν αιτία την Όμικρον.

Τι στο καλό συμβαίνει;

Δεδομένου ότι οι περισσότερες χώρες που πλήρωσαν μεγαλύτερο τίμημα στις προηγούμενες φάσεις της πανδημίας κι είχαν και μικρά ποσοστά εμβολιασμού, έχουν μετά την Όμικρον ξεχάσει τι θα πει Covid, η σημασία της φυσικής ανοσίας αποδεικνύεται από μόνη της.

Από κει και πέρα, μόνο εύλογες υποθέσεις μπορούμε να κάνουμε.

Η Ιαπωνία, είχε εμβολιάσει το 78% του πληθυσμού της με δύο δόσεις, και μέχρι τον Απρίλιο του 2022, είχε εμβολιάσει πάνω το 50% του πληθυσμού της με αναμνηστικές, ποσοστό που πιθανότητα ανέβηκε κι άλλο.

Όπως είχαμε προειδοποιήσει όμως, η στρατηγική των επαναλαμβανόμενων εμβολιασμών, δεν είναι βιώσιμη, αφενός λόγω της ταχύτητας με την οποία μεταλλάσσεται ο ιός και την ταχύτητα με την οποία φθίνει η εμβολιαστική ανοσία, αφετέρου γιατί υπάρχει ένα βιολογικό φαινόμενο που λέγεται ανοσοανοχή κάτι που αρκετοί το συγχέουν με την ανοσοανεπάρκεια.

Η ανοσοανοχή είναι ένα είδος βιολογικού Μιθραδατισμού. Ο ρόλος της είναι να μας προστατεύει από αυτοάνοσα, από την αντίδραση δηλαδή του ανοσοποιητικού μας έναντι σε δικές μας πρωτεϊνες και κύτταρα αλλά και να μειώνει τις αλλεργικού τύπου αντιδράσεις σε τροφές που καταναλώνουμε συχνά.

Η ανοσοανοχή λοιπόν, μειώνει την ανοσολογική μας απάντηση, θεωρώντας ότι κάτι που ο οργανισμός συναντάει συχνά, είναι φιλικό ή έστω μη βλαπτικό προς αυτόν, ξεχνώντας ότι οι άνθρωποι ρέπουν πολύ περισσότερο στην ηλιθιότητα από ότι στην ευφυία.

Και η ανοσοανοχή απέναντι στα εμβόλια, φαίνεται πως είναι ήδη εδώ: Μελέτη έδειξε πως μετά από αναμνηστική δόση με mRNA, τα ποσοστά των ανοσοσφαιρινών IgG4 αυξάνουν στα παραγόμενα αντισώματα, εις βάρος των σχετικά εξουδετερωτικών IgG.

Έτσι, μπορεί να αυξάνεται το συνολικό ποσοστό των αντισωμάτων για μερικές βδομάδες μετά την αναμνηστική, μειώνεται όμως η ικανότητα τους να εξουδετερώνουν τον ιό.

Η ανοσία, σε αντίθεση με την ανοησία, δεν είναι μόνο ποσοτικό θέμα αλλά και ποιοτικό.

Και τα κακά μαντάτα, δεν σταματάν στα αντισώματα, καθώς η ανοσία είναι πολύπλοκο πλέγμα και δεν τελειώνει ούτε ξεκινά με τα αντισώματα:

Σε μελέτη σε ποντίκια, βρέθηκε ότι μετά από επαλαμβανόμενες δόσεις, αυξάνονται και τα Tregs, Τ λεμφοκύτταρα που μετέχουν έντονα στους μηχανισμούς ανοσοανοχής (Immunetolerance).

Έχουμε δηλαδή, διπλό μηχανισμό ανοσοανοχής, που σημαίνει πολύ μικρότερη ανοσολογική απόκριση και μια ενδημία εμβολιασμένων, όχι μόνον όσον αφορά την μετάδοση αλλά πλέον, πιθανόν και την νόσηση.

Μας παρομοιάσαν τις πολλαπλές δόσεις ωσάν να ήταν φόρτιση κινητού. Ξεχάσαν να μας πούνε όμως ότι οι μπαταρίες των κινητών, χαλάνε. Κι όταν αυτό συμβαίνει σε ανθρώπους, δεν αντικαθίστανται.

Ας ελπίσουμε ότι δεν θα δούμε στον πληθυσμό και την Vade, ενίσχυση δηλαδή της νόσου λόγω των εμβολιασμών.

Κι όμως! Οι ειδικοί της συμφοράς και οι οργανισμοί τους, συνεχίζουν να επιμένουν να μας εμβολιάζουν!!! 

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, 16/1/2023

Read More »

Πανδημία φιάσκων: Το χάπι των πέντε ημερών.

Φιασκοφάγοι. Δεν χορταίνουμε να τρώμε το ένα φιάσκο μετά το άλλο.

Μετά τα εμβόλια, ήρθε λοιπόν η σειρά του «θαυματουργού» χαπιού της Pfizer.

Είχαμε τονίσει ότι η πανδημία σκότωσε και τις κλινικές δοκιμές κι ότι η όλο και αυξανόμενη τάση της κατ’ επείγουσας εξουσιοδότησης με λειψές κλινικές δοκιμές, ήταν βόμβα στα θεμέλια της ιατρικής επιστήμης.

Και οι βόμβες σκάνε. Με κρότο.

Τα εμβόλια είχαν πχ παρουσιαστεί ωσάν μεσσίες που θα μας έσωζαν από την πανδημία και θα μας δίναν την ζωή μας πίσω.

Στην πραγματικότητα όμως, η κάθε δόση μετά την δεύτερη, έχει ημερομηνία λήξης το πολύ κανά μηνάκι, όσον αφορά τον περιορισμό της μετάδοσης, και κανά τρίμηνο όσον αφορά μεγάλη προστασία από σοβαρή νόσο, για εκείνη την μειοψηφία που όντως χρειάζεται κάτι τέτοιο.

Η διαμάχη γύρω από το εμβόλια ήταν τόσο βίαια, που πολλοί από όσους εναντιώνονταν σε αυτά, και δικαίως εναντιώνονταν, έστρεψαν τις ελπίδες τους σε φάρμακα υπό ανάπτυξη, όχι για να τους σώσουν από τον ιό αλλά κυρίως από το υποχρεωτικό εμβόλιο, αναπτύσσοντας μια λογική, φάρμακο να’ ναι κι ότι να ‘ναι.  

Έτσι ελάχιστοι ήταν αυτοί που κάθισαν να εξετάσουν τους δύο κυρίαρχους φαρμακευτικούς υποψηφίους, το Paxlovid της Pfizer και το Molnupiravir της Merck, και τα δύο τους αντϊικά.

Τα πρώτα δεδομένα για το Paxlovid της Pfizer από τον πραγματικό κόσμο, είναι ακόμη χειρότερα από αυτά των εμβολίων.    

Δεν αποτρέπει την μετάδοση παρά μόνο σε ένα μικρό ποσοστό. Και ένα ποσοστό όσων το πήραν, άγνωστο πόσο ακριβώς, ξαναναπτύσσουν συμπτώματα λίγες μέρες την πενθήμερη λήψη του φαρμάκου.

Είναι εντυπωσιακό το πόσα νερά του καματερού έχουν πάρει έγκριση ακόμη και πριν την πανδημία και την απόλυτη χάλαση στην σχολαστικότητα των κλινικών δοκιμών και των ρυθμιστικών αρχών. Υπερβάλλω βέβαια: Το νερό του καματερού δεν είχε παρενέργειες και μάλιστα ενίοτε θανατηφόρες.

Όπως είχα γράψει τον Νοέμβριο του 2021, οι κλινικές δοκιμές τόσο του Paxlovid όσο και του Molnupiravir, ήταν μικρές με συνολικό δείγμα γύρω στα 3000 άτομα. Και οι δύο κλινικές δοκιμές, τερματίστηκαν προτού ολοκληρωθούν, ακόμη πιο σύντομα από ότι αυτό έγινε με τα εμβόλια, γιατί τα αποτελέσματα τους κρίθηκαν «θεαματικά».

Τώρα, το πως κάποιος βρήκε θεαματικό το 30% της αποτελεσματικότητας του Molvupiravir, ο θεός και η ψυχή του ξέρει.

Επιστρέφοντας στο Paxlovid της Pfizer, το ότι αυτό θα είχε βραχύβια δράση, ήταν απολύτως αναμενόμενο.

Ο μηχανισμός δράσης του είναι παρόμοιος με κατηγορία φαρμάκων κατά του HIV. Για την ακρίβεια, η μία από τις δύο δραστικές ουσίες του, είναι φάρμακο κατά του HIV.

Ξέρει κανείς κάποιον ασθενή με AIDS στον οποίο η αγωγή να του προτείνεται για πέντε ημέρες, και μάλιστα σε ένα περιβάλλον, που ο κορονοϊός γίνεται ενδημικός, βρίσκεται παντού και έχουν κολλήσει σχεδόν όλοι;

Μετά το πενθήμερο λοιπόν που το φάρμακο μπλοκάρει τον πολλαπλασιασμό του κορονοϊού, αυτός θα κάνει τα δικά του, σε άγνωστο ποσοστό ασθενών. Κι είναι άγνωστο αυτό το ποσοστό, χάρη στις κουτσές κλινικές δοκιμές. 

Ούτε για περίοδο δεν κάνει. 

Μη μας σώζετε τόσο πια ρε σεις. Δεν την αντέχουμε άλλο τόση σωτηρία. Και η Μπέλου να ναι ακόμη.

Οποιαδήποτε σοβαρή κλινική δοκιμή που θα παρακολουθούσε τα άτομα του δείγματος της για πάνω από 20 μέρες, θα ‘χε εντοπίσει και τις δύο αυτές αστοχίες του φαρμάκου.

Δηλαδή τι θα κάνει ο ανοσοκατασταλμένος πχ; Θα κάνει εφ’ όρου ζωής δόσεις εμβολίου και όταν αυτό δεν δουλεύει, θα παίρνει εφ’ όρου ζωής ένα πειραματικό φάρμακο;

Οποιαδήποτε σοβαρή ρυθμιστική αρχή, θα είχε ζητήσει δεδομένα που αφορούν την μετάδοση και την διάρκεια προστασίας του Paxlovid. Αλλά όπως και με τα εμβόλια, δεν τα ζήτησε καν και διακριτικά έστρεψε το κεφάλι της προς το θέαμα των Ερωδιών στην Λίμνη Γιουτσιτάκα το ηλιοβασίλεμα.

Αντί αυτού, όπως είχα γράψει τον Νοέμβριο του 2021, «Το κατ επείγον, έχει πλέον γίνει όπως είχα προειδοποιήσει η νέα κανονικότητα των κλινικών δοκιμών. Μετά τα εμβόλια και το φάρμακο της Merck, οι κλινικές δοκιμές διακόπηκαν πρόωρα και στο χάπι της Pfizer, λόγω των «καταπληκτικών αποτελεσμάτων». Για μια ακόμη από τις δεν ξέρω και γω φορές, δικαιώνομαι.

Δεν πρόκειται πλέον, για αστοχίες, αβλεψίες, λάθη. Όλα όσα έχουν συμβεί, ισοδυναμούν με ΕΞΑΠΑΤΗΣΗ. Οργανωμένη.

Σημαντικό κομμάτι της νυν στρατηγικής της αντιμετώπισης της ενδημίας στις ΗΠΑ, βασίστηκε στο Paxlovid. Αν οι εταιρίες κρύψαν δεδομένα, η ευθύνη είναι τεράστια τόσο για τις εταιρίες όσο και για τις ρυθμιστικές αρχές. Αν οι ρυθμιστικές αρχές δεν τα ζήτησαν, οι ευθύνες τους είναι εγκληματικές.

Αλλά τι να πούμε περισσότερο, όταν θριαμβολογώντας διακόψαν τις ήδη πολύ μικρές σε σχέση με το διακύβευμα κλινικές δοκιμές;

Να τονίσουμε, ότι είναι το δεύτερο φάρμακο που πήρε εξουσιοδότηση κατά την διάρκεια της πανδημίας και που δεν δουλεύει ή δεν δουλεύει όπως και όσο θα πρεπε. Το πρώτο ήταν η ρεμντεσιβίρη, με παρόμοιο σκεπτικό δράσης.

Κατά τα άλλα, οι φτηνές και χωρίς πατέντα ιβερμεκτίνη και υδροξυχλωροκίνη τους μάρανε. Και προς θεού, δεν είμαι από εκείνους που παίρναν όρκο για την αποτελεσματικότητα των δύο παραπάνω ουσιών. Δεν θα μπορούσα να κάνω κάτι τέτοιο χωρίς επαρκή δεδομένα.

Οι τύποι διυλίζουν τον κώνωπα και καταπίνουν την καμήλα. Μαζί με την Καμάλα Χάρις, την αντιπρόεδρο των ΗΠΑ που πήρε το Paxlovid. Και περαστικά της.

Πουλάνε φύκια για μεταξωτές κορδέλες. Είναι οι πωλητές φιδιόλαδου.

Περιμένουμε τώρα και τα κλινικά δεδομένα από το molnuparivir, για το οποίο οι θεωρητικές εν δυνάμει παρενέργειες έχουν και κάτι μικροκινδύνους, όπως καρκινογενέσεις. Κάνει και ρίμα με τις ενέσεις.

Να τονίσουμε, ότι οι θεωρητικοί κίνδυνοι, δεν μεταφράζονται πάντα ή ακόμη και συχνά σε κλινικές εκδηλώσεις. Για αυτό έχουμε τις κλινικές δοκιμές και τις μελέτες. Για να αποκλείσουμε σε κάποιο βαθμό, ότι θεωρητικοί μας φόβοι δεν εμφανίζονται και για να διασφαλίσουμε ότι δεν εμφανιστούν αναπάντεχες παρενέργειες τους μηχανισμούς των οποίων δεν γνωρίζουμε.

Και δεν τις έχουμε πια τις σωστές κλινικές δοκιμές. Έχουμε μόνο τις πρόστυχες. Και με γειά μας.

Τα μήντια πλέον ασκούν ιατρική και καθορίζουν την ατζέντα της ιατρικής επιστήμης.

Άιντε, να πιούμε ένα φιασκόμηλο, να κατέβουν τα φιάσκα κάτω.

Περισσότερα για το Paxlovid, το ρεμντεσιβίρ, την υδροξυχλωροκίνη, την ιβερμεκτίνη και το molnupiravir αλλά και τόσα μα τόσα άλλα, στο επικαιροποιημένο βιβλίο μου, «Χωρίς Ανάσα, Τα χρονικά του μεγάλου φόβου», ένα βιβλίο που θα πρεπε να υπάρχει στις βιβλιοθήκες, αν μη τι άλλο, για να εξηγήσατε στα παιδιά, στα εγγόνια σας, τι ζήσαμε και γιατί το ζήσαμε. Ελπίζω όχι το τι θα συνεχίσουν κι αυτά να ζουν.

Κάτω η Τυραννία της Νέας Κανονικότητας.

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, 30/4/2022    

Read More »

Στην πατρίδα του Νόλε Τσόκοβιτς.

Καταρχάς, την αλληλεγγύη μας στον Νόλε Τσόκοβιτς, που κρατήθηκε από την εξέχουσα φασιστική Αυστραλιανή κυβέρνηση ωσάν να ήταν εγκληματίας. Δεν ξεχνάμε επίσης τον Julian Assange, του οποίου η μακροχρόνια κράτηση του έχει ήδη καταστρέψει την προσωπικότητα. Όπως είχα πει πριν την πανδημία, αν δεν προστατεύσουμε τον Julian, θα έχουμε σειρά κι εμείς, όπερ και εγένετο.

Ο Νόλε έχει κάνει δωρεές εκατομμυρίων για την αντιμετώπιση της πανδημίας. Ο Ευαγγελάτος που τον χαρακτηρίζει δημοσίως ως ψεκασμένο, φαντάζομαι πως όχι. Αντίθετα, το κανάλι του έχει λάβει εκατομμύρια για την εκστρατεία υπέρ των καταστροφικών πολιτικών της αντιμετώπισης της πανδημίας.

Χθες λοιπόν, ο Ευαγγελάτος, φουντωτός καμαρωτός, δήλωσε περιχαρής στο δελτίο του πως η Σερβία είχε την προηγούμενη μέρα 70.000 καταγραφές θετικών περιστατικών. Αργότερα στο ίδιο, δελτίο, πετσόκοψε το νούμερο κατά δέκα φορές, φέρνοντας το στα πραγματικά του μεγέθη.

Ας δούμε λοιπόν τι πραγματικά συμβαίνει στην Σερβία.

Η Σερβία έχει κάτω του 40% του πληθυσμού της εμβολιασμένο με δύο δόσεις.

Θα περιμέναμε λοιπόν, η Σερβία να ανήκει στην κατηγορία των χωρών του πρώην ανατολικού μπλοκ με χαμηλά επίπεδα εμβολιασμού και πολύ υψηλή θνησιμότητα Covid ανά εκατομμύριο πληθυσμού.

Στη Σερβία, μέτρα έχουν παρθεί, αλλά δεν υπάρχει αστυνομοκρατία και τρομοκρατία για να επιβληθούν. Έχουν μέτρα και είναι σαν να μην έχουν, κάτι που κάποιος που ηλιθιωδώς επιμένει να ακολουθεί το επίσημο αφήγημα μετά από 2 καταστροφικά χρόνια και έχει πάθει Αλτσχάιμερ ως προς την λέξη Σουηδία, θα περίμενε να επιδεινώσει ακόμη περισσότερο την κατάσταση της κυρίως ανεμβολίαστης και ανορθολογικής χώρας.

Για να συγκρίνουμε λοιπόν την κατάσταση στην γειτονική μας χώρα, με την οποία ως προς τις συνθήκες και τις συνήθειες, δεν διαφέρουμε δραματικά, με την χώρα μας.

Πάμε λοιπόν: Η Σερβία έχει τα 7/10 του πληθυσμού μας. Έχει καταγράψει 1.320.000 θετικούς κι εμείς 1.420.000. Που σημαίνει ότι κατ’ αναλογία πληθυσμού, είτε καταγράφει καλύτερα, είτε έχει προχωρήσει περισσότερο στην πανδημία από εμάς, είτε και τα δύο σε κάποιο βαθμό.

Τι έχουμε λοιπόν μέχρι τώρα; Μικρότερο πληθυσμό, ίδια περίπου καταγεγραμμένα θετικά, τους μισούς περίπου εμβολιασμούς και την στην ουσία, απουσία μέτρων.

Όλα αυτά, για τους οπαδούς του αφηγήματος, σημαίνουν απόλυτη καταστροφή.

Oh well, surprise, surprise.

Ελλάδα: 21.200 θάνατοι.

Αν βγάζαμε συμπεράσματα μόνο από την σύγκριση των καταγεγραμμένων περιστατικών, θα περιμέναμε να χουμε στην Σερβία πολύ περισσότερους θανάτους από την Ελλάδα, δεδομένων των παραμέτρων που προαναφέραμε. Οι θάνατοι είναι όμως εκεί, μόλις 13.000.

Υπάρχουν ενδείξεις, ότι οι σερβικές αρχές κλέβαν συστηματικά στο ζύγι των θανάτων, αναφέροντας μόλις το 1/3 ή ακόμη και το ¼ των θανάτων, αν και σε αυτή την κατηγορία κάποιος θα μπορούσε βάσιμα να αντιπαραθέσει ότι πολλές χώρες συστηματικά κλέβουν θανάτους από όλες τις αιτίες και τις φορτώνουν στον Covid απλά και μόνο με ένα θετικό τεστ, χωρίς να κάνουν διαφοροδιάγνωση.

Ας κοιτάξουμε λοιπόν σε κάποια άλλη παράμετρο: την υπερβάλλουσα θνητότητα των δύο χωρών: Η Σερβία είχε υπερβάλλουσα θνητότητα αυξημένη κατά 12.5% το 2020, κοντά περίπου τον ευρωπαϊκό μέσο όρο. Η Ελλάδα είχε περίπου την μισή αύξηση, 6.5%. Τους δέκα πρώτους μήνες του 2021, η αύξηση της  υπερβάλλουσας είναι απαράδεκτα υψηλή και για τις δύο χώρες, αγγίζοντας το 25%.

Το Δέλτα κύμα όμως στη Σερβία, αποκλιμακώνεται από τις αρχές Νοέμβρη του 2021, αθροίζοντας άλλους 3000 θανάτους με Covid μέχρι το τέλος του έτους, ενώ στην Ελλάδα μια μικρή κάμψη παρατηρείται από τις 18 Δεκέμβρη και μετά, αθροίζοντας κι άλλους 5000 θανάτους με Covid κατά την ίδια περίοδο.

Πως γίνεται λοιπόν μια χώρα που παίρνει από τα πιο αυστηρά και χρόνια μέτρα και έχει διπλάσιους εμβολιασμούς, να τα πηγαίνει ελαφρώς χειρότερα από μια χώρα που μέτρα πήρε ουσιαστικά μόνο στο πρώτο κύμα και έχει τους μισούς περίπου εμβολιασμούς;

Το προφανές της καταστροφικότητας των μέτρων και της μετατροπής του συστήματος δημόσιας σε μονοθεματικό, είναι μία παράμετρος που δεν χρειάζεται περαιτέρω σχολιασμό.

Όσους θανάτους απέτρεψε η Ελλάδα με τον εμβολιασμό, ίσως άλλους τόσους, μπορεί και περισσότερους, προσέθεσε λόγω του αίσχους της δημόσιας υγείας, κυρίως στην περιφέρεια, όπως επιβεβαίωσε εμμέσως πλην σαφώς και η μελέτη Λύτρα-Τσιόδρα για τα ποσοστά επιβίωσης στις ελληνικές ΜΕΘ.

Ένα μεγάλο κλάσμα των θανάτων, οφείλονται στην άθλια κατάσταση του συστήματος υγείας, κυρίως στην περιφέρεια, όπου και έχουμε ΜΕΘ με 100% θνητότητα. Όσο περίπου και στα σφαγεία.

Η Ελλάδα λοιπόν, όχι απλά δεν ενίσχυσε το σύστημα δημόσιας υγείας, αλλά έφτιαξε μαϊμού ΜΕΘ τις οποίες και ξήλωσε, ανέστειλε την εργασία 7.000 υγειονομικών τους οποίους απειλεί και με απόλυση και μείωσε και τα δύο πανδημικά χρόνια τον προϋπολογισμό για την υγεία. Το ΑΕΠ της, παρά την ανάκαμψη του 2021, έπεσε συνολικά για το 2020-2021 κατά 2% και ο λόγος χρέους/ΑΕΠ, ανέβηκε κατά 30%, φτάνοντας στο αστρονομικό 206%, ο δεύτερος μεγαλύτερος στον πλανήτη.

H Σερβία σήκωσε 3 ή 4 καινούρια νοσοκομεία αποκλειστικά Covid, με συνολικές ΜΕΘ σε αυτά περισσότερες από τις πραγματικές ΜΕΘ όλης της Ελλάδας, νοσοκομεία τα οποία θα μείνουν και μετά την πανδημία, ενισχύοντας έτσι μόνιμα της υποδομές της. Καινούρια νοσοκομεία αποκλειστικά COVID, σημαίνουν περισσότερη εξειδίκευση, περισσότερη εμπειρία που αποκτάται στην αντιμετώπιση Covid, κανένα κίνδυνο να μετατραπεί η Covid ενδονοσοκομειακή λοίμωξη για τους ασθενείς, και μηδενικό πρότερο φορτίο άλλων ενδονοσοκομειακών. Με λίγα λόγια: ΛΙΓΟΤΕΡΟΥΣ ΘΑΝΑΤΟΥΣ.

Με ΑΕΠ περίπου το ¼ της Ελλάδας, Η ΣΕΡΒΊΑ επένδυσε περισσότερο από ένα δις σε υποδομές στο σύστημα δημόσιας υγείας την προηγούμενη διετία, με το ΑΕΠ της να ανεβαίνει στη διετία συνολικά κατά 6% και με τον λόγο χρέους της/προς ΑΕΠ να ανεβαίνει 7%.

Η απόπειρα καθολικού εμβολιασμού και μόνο, δεν επιφέρει μόνιμα οφέλη στο σύστημα δημόσιας υγείας. Αντίθετα, αφήνει μια παρακαταθήκη τυχόν χρόνιων παρενεργειών που σε συνδυασμό με τα προβλήματα υγείας που δημιούργησαν τα μέτρα του περιορισμού της ανθρωπότητας δεν προοιωνίζουν τίποτε το καλό για το μέλλον της δημόσιας υγείας στην Ελλάδα, που ήταν και άλλωστε και το σκοπούμενο.

Η Σερβία μπήκε στο Όμικρον κύμα της με κάποια καθυστέρηση σε σχέση με την χώρα μας. Ενδεχομένης της υποαναφοράς θανάτων με Covid στη Σερβία και της υπερκαταγραφής στην Ελλάδα, δεν θα βιαστούμε να βγάλουμε συμπεράσματα για την έκβαση του κύματος 0 στις δύο χώρες και να απαντήσουμε στο ερώτημα τι είναι πιο αποτελεσματικό στην αποτροπή θανάτων με Covid, αν και κάτι τέτοιο δεν αποτελεί επ’ ουδενί εκβιαστικό δίλλημα.

Η απάντηση αυτή, θα δοθεί από τις υπερβάλλουσες θνητότητες του 2022, εκτός κι αν οι καμπύλες των θανάτων στη Σερβία αρχίζουν να τρελαίνονται από την μαζικότητα της Όμικρον, στην περίπτωση που η ηπιότητα της Ο, αφορά κυρίως τους εμβολιασμένους, κάτι το οποίο προσωπικά το θεωρώ πολύ αμφίβολο, χωρίς να μπορώ προς το παρόν να το αποκλείσω. Την επόμενη βδομάδα, θα έχουμε κάποια απάντηση για αυτό, από τα δεδομένα του Οχάιο.  

Οψόμεθα.  

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, 7/1/2022

Read More »

Πόσους θανάτους να περιμένουμε τον χειμώνα;

Η εμπειρία είναι κάτι που συνήθως αποκτάται με πόνο. Η εμπειρία μου με τα δεδομένα της πανδημίας μου έμαθε, να μην αποτολμώ συχνά προβλέψεις για την έκβαση της.

Έτσι, όταν αποτολμώ κάτι τέτοιο, είναι γιατί νιώθω στέρεα την βάση των δεδομένων κάτω από τα πόδια μου.

Για να κάνουμε μια πρόβλεψη για την πορεία την πανδημίας στην χώρα μας, θα παραμετροποιήσουμε τα άφθονα δεδομένα που έχουμε από την τρέχουσα έκβαση της πανδημίας στην Μεγάλη Βρετανία, όπου, παρότι έχουμε ένα μεγάλο κύμα όσον αφορά την διάδοση του ιού στην κοινότητα, οι θάνατοι υστερούν κατά πολύ από τις καμπύλες προηγούμενων κυμάτων, αν και πλέον βαίνουν αυξανόμενοι.

Τι έχει αλλάξει λοιπόν;

Εικασίες για λιγότερο ή περισσότερο παθογόνες παραλλαγές, δεν πρόκειται προς το παρόν να κάνουμε.

Α) Ανοσία

8 στους 10 ενήλικες βρετανούς, έχει πλέον ανοσία στον ιό, εμβολιαστική και φυσική. Θα κρατήσουμε αυτό το ποσοστό, καθώς η συμβολή μικρότερων ηλικιών στις καμπύλες θανάτων είναι πενιχρή. Έτσι, ιδιαιτέρως σημαντική είναι η μεγάλη εμβολιαστική κάλυψη στις μεγάλες ηλικίες. Αν δεν κάνω λάθος, το ποσοστό αυτό είναι άνω του 90% για τους άνω των πενήντα στην Μ.Βρετανία. Για την Ελλάδα, αυτό το ποσοστό νομίζω ότι είναι κοντά στο 75%. Περιμένουμε δηλαδή από αυτόν και μόνο τον παράγοντα, τουλάχιστον 15% παραπάνω αναλογικά με τον πληθυσμό θανάτους στην Ελλάδα τον χειμώνα από ότι στην Μ.Βρετανία.

Όπως έχουμε δει, η εμβολιαστική προστασία απέναντι στην νόσο, είναι σε κάποια βαθμό χρονοεξαρτώμενη και φθίνει με το πέρασμα του χρόνου.

Ας ξεκινήσουμε λοιπόν από το ημερήσιο ιστορικά υψηλό των θανάτων σε Μ.Βρετανία και Ελλάδα. Αυτό ήταν 1.300 στην Μ.Βρετανία και 100 στην Ελλάδα.

Το νούμερο είναι διπλάσιο από την αναλογία των πληθυσμών.

Όμως: Διπλάσιο περίπου είναι και το ποσοστό όσων νόσησαν σε Μ.Βρετανία, απ’ ότι σε Ελλάδα.

Ας υποθέσουμε ότι τα ποσοστά φυσικής ανοσίας είναι στην Μεγαλή Βρετανία 50% και στην Ελλάδα 25%. Αυτό σημαίνει 25% κατ’ αναλογία πληθυσμών περισσότερους επερχόμενους θανάτους σε Ελλάδα από ότι σε Μ.Βρετανία, καθώς στην Μ.Βρετανία η πανδημία έχει ήδη σκοτώσει κατά προσέγγιση τους μισούς από τους ευπαθείς που θα μπορούσε να σκοτώσει.  

Έχουμε φτάσει ήδη σε ένα 40% παραπάνω αναλογικά θανάτους.

Β) Αλλαγή κριτηρίων. Η Βρετανία δεν μετράει πλέον κάθε θάνατο με θετικό PCR ως θάνατο από Covid, κάτι το οποίο απ’ όσο γνωρίζω δεν έχει αλλάξει στην χώρα μας. Η αλλαγή κριτηρίων έχει ήδη μειώσει λογιστικά τους θανάτους κατά 10% ενώ εκ νέου συστάσεις που έχουν δοθεί από τα NHS, μπορούν να μειώσουν αυτό το ποσοστό ως και 30%. Ας κρατήσουμε λοιπόν ένα μετριοπαθές 20% λιγότερους θανάτους στατιστικά από Covid στην Μεγάλη Βρετανία.

Πήγαμε ήδη στο 60% παραπάνω θανάτους.

Γ) Εμβολιαστική ανοσία. Όπως είπαμε αυτή φθίνει δραματικά ως προς την μετάδοση και προοδευτικά για την νόσηση. Ας υποθέσουμε ότι για τις ευπαθείς ομάδες, ο ρυθμός μείωσης είναι 6% το δίμηνο, όπως αναφέρουν πρόσφατα δεδομένα της Pfizer. Επομένως, και δεδομένου ότι το μεγαλύτερο ποσοστό ευπαθών έχουν εμβολιαστεί τον Φλεβάρη, τον επόμενο Φλεβάρη θα δημιουργηθεί ένα ρήγμα ανοσίας του 30%. Κι αυτό με την αυθαίρετη παραδοχή του ότι θα συνεχίσει να επικρατεί η Δέλτα, γιατί οι Κάπα και Λάμδα παρουσιάζουν πολύ μεγαλύτερη ανοσοδιαφυγή και μπορεί να αλλάξουν δραματικά το ποσοστό αυτό.

Ας κρατήσουμε λοιπόν το καλό σενάριο.

Ας υποθέσουμε λοιπόν ότι ένα επιπλέον 30% των Βρετανών έρχεται σε επαφή με τον ιό, μέχρι τον Γενάρη. Με 131.000 θανάτους στο 50%, που με την αλλαγή των κριτηρίων ανάγονται περίπου σε 100.000 και με προστασία των εμβολίων στο 60%, ακόμη κι αν ήταν όλοι πλήρως εμβολιασμένοι, χωρίς τρίτη δόση για την οποία ελάχιστα ξέρουμε και περιμένουμε τα δεδομένα από τον πληθυσμό του Ισραήλ, το χειρότερο σενάριο είναι άλλοι 40.000 θάνατοι, με το ταβάνι των ημερησίων να φτάνει περίπου τους 330-450. Ας σημειωθεί πως ήδη, οι θάνατοι στην Μ.Βρετανία σκαρφαλώνουν στους 70-80 ημερησίως.

Αυτό είναι το χειρότερο δυνατό σενάριο που δεν περιλαμβάνει τρίτη δόση και ανοσοδιαφυγούσες παραλλαγές.

Στην Ελλάδα, το ποσοστό του πληθυσμού που θα έρθει για πρώτη φορά σε επαφή με τον ιό, μπορεί να φτάσει το 50%. Με το 75% των ευπαθών να είναι εμβολιασμένοι, και συνυπολογίζοντας τον ρυθμό φθοράς, το ρήγμα ανοσίας στους ευπαθείς θα φτάσει το 50%. Που σημαίνει, ότι, λίγο πολύ, το χειρότερο δυνατό σενάριο για την Ελλάδα είναι άλλοι 13.000 θάνατοι και το ημερήσιο υψηλό θα πλησιάσει το ιστορικό.

Με τυχόν πλήρη εμβολιαστική κάλυψη των ευπαθών, θα γλυτώσουμε πάνω από 4.000 θανάτους, που θα είναι πολύ περισσότεροι από ότι αν εμβολιάσουμε ότι κινείται και αναπνέει, ακόμη και τα σπερματοζωάρια.

Το σύστημα υγείας συνολικά θα έχει την ίδια πίεση με πέρσι, όμως σε περιοχές που δεν έχουν έρθει ιδιαίτερα σε επαφή με τον ιό, όπως η Αθήνα, θα δεχτεί σημαντικά  μεγαλύτερη.

Ας σημειωθεί πως έχοντας ένα από τα χειρότερα ποσοστά επιβίωσης ΜΕΘ στην Δύση, ένα καθόλου αμελητέο ποσοστό αυτών των θανάτων θα είναι, όπως άλλωστε και στο προηγούμενο ένα κύμα που ουσιαστικά έχει περάσει η χώρα μας, ιατρογενές.

Αυτό είναι το χειρότερο δυνατό σενάριο για την χώρα μας χωρίς τρίτη δόση και χωρίς τα Κάπα και Λάμδα. Πιθανότατα η χώρα θα προχωρήσει σε τρίτη δόση και πιθανότατα, η Κάπα και Λάμδα θα επιδεινώσουν ακόμη περισσότερο την κατάσταση.

Και η πολιτική και επιστημονική ηγεσία του τόπου, για να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα, θα επιδοθούν σε ακόμη μεγαλύτερους διωγμούς των ανεμβολίαστων.

Αν σε κάποιον αυτές οι εκτιμήσεις φαντάζουν υπερβολικές και θεωρεί πως τα εμβόλια έσωσαν την παρτίδα, χωρίς φυσικά να υποτιμώ την συμβολή που θα έχουν στις ευπαθείς ομάδες, ας δει το πώς τρέχει η πανδημία μέσα στο κατακαλόκαιρο:

218 διασωληνώσεις και κοντά στους 20 ημερησίους. Αυτά τα νούμερα, είναι κατά αναλογία πληθυσμού, πολύ μεγαλύτερα από τα τρέχοντα της Μ.Βρετανίας.

Και ας δει και τα δεδομένα του Ισραήλ. Η πανδημία τρέχει κανονικά και οι θάνατοι άρχισαν και αυτοί προοδευτικά να σκαρφαλώνουν, με τους ημερησίους να φτάνουν τους 11.  

Ακόμη και μια από τις πιο πετυχημένες χώρες στην επιδημιολογική επιτήρηση, η Ισλανδία, μπαίνει μέσα στο κατακαλόκαιρο στο χειρότερο κύμα της.

Όσοι καλλιέργησαν την ψευδαίσθηση ότι τα εμβόλια θα ήταν το τέλος της πανδημίας, παραμελώντας το σύστημα υγείας που χρειαζόταν επιτακτικά ενίσχυση και αναδιάρθρωση, είναι απλά εγκληματίες. Τα εμβόλια θα παρατείνουν το προσδόκιμο για πολλούς ευπαθείς. Αυτό όμως, από το τέλος της πανδημίας, απέχει μια ολόκληρη πραγματικότητα.

Η πανδημία μας χρωστάει ακόμη, ένα ως δύο κύματα. Μικρότερα σε χώρες που έχουν περάσει μεγάλα κύματα. Και ακόμη μεγαλύτερα σε χώρες που είχαν σχετικά μικρότερα.

ΟΠΩΣ Η ΕΛΛΑΔΑ.

Και δεν πρόκειται να αναχαιτιστούν με βουντού. Ή με κοκορόμυαλους ανεύθυνους κι εγκληματικούς μαλάκες, που το μόνο που ξέρουν είναι να αποδίδουν τις ευθύνες και τον λογαριασμό φυσικών φαινομένων στους πολίτες.

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com. 11/8/2021.

Read More »

Ο πόλεμος των εμβολίων: Μια απρόσμενη γερμανική βόμβα μεγατόνων

 

Η παγκόσμια εμβολιαστική εκστρατεία, αυτοσκοπός της μεγαλύτερης εκστρατείας προπαγάνδας που έχει γνωρίσει η ανθρωπότητα, έχει μετατραπεί πλέον σε πόλεμο μεταξύ κυβερνήσεων και εταιριών.

Η αποτυχία της Pfizer και της Astra Zeneca να παραδώσει τις συμφωνηθείσες δόσεις στην EE, παραδίδοντας κλάσμα τους μόνο μέχρι τον Μάρτιο, έχει κυριολεκτικά εκτροχιάσει την εκστρατεία και το blame game επεκτείνεται από τους άμοιρους πολίτες πλέον και στις φαρμακευτικές, οι οποίες, παρότι πήραν ασυλία για τυχόν παρενέργειες σε πολίτες, απειλούνται τώρα με μηνύσεις από τις ίδιες τις κυβερνήσεις για την μην τήρηση των συμφωνηθέντων στην παράδοση των δόσεων.

Η μετάθεση ευθυνών εξάλλου, ήταν μια από τις πιο σημαντικές παραμέτρους στην διαχείριση της πανδημίας από την αρχή της.

Από την πανδημική δυστοπία στην εμβολιαστική ουτοπία και πάλι πίσω στην δυστοπία της εμβολιαστικής πραγματικότητας, αυτή η παλίνδρομη κίνηση διαμορφώνει συνθήκες που απειλούν ακόμη περισσότερο την παγκόσμια δημόσια υγεία.

Το τελευταίο ράπισμα, ήρθε από δύο γερμανικές εφημερίδες, την Bild και την Handelsblatt που επικαλούμενες κυβερνητικές πηγές, αποκαλύπτουν (ανεξάρτητα λέγεται η μια από την άλλη) πως το εμβόλιο της Astra Zeneca/Οξφόρδης είναι αποτελεσματικό μόνο κατά 8% σύμφωνα με την μία, και κάτω του 10% σύμφωνα με την άλλη, σε άτομα άνω των 65 ετών, στην πιο επίμαχη και επίφοβη για την πανδημία ομάδα του πληθυσμού.

Έτσι προδικάζουν και την έκβαση της απόφασης του EMA για την έγκριση του εμβολίου σε αυτές τις ομάδες του πληθυσμού που αναμένεται την Παρασκευή. Γερμανός αξιωματούχος ανέφερε πως οι γερμανικές εφημερίδες μπερδέψαν κάπου τα νούμερα. H Astra Zeneca, λυσσαλέα διέψευσε τα δημοσιεύματα, επικαλούμενη δεδομένα από συμπληρωματικές δοκιμές της στην επίμαχη ομάδα που αναμένουν δημοσίευση και που έγιναν μετά την μεγάλη δοκιμή της σε περίπου 40.000 άτομα κάτω των 55 ετών, που παρουσίασε και αυτή προβλήματα με έντονη οσμή σκανδάλου. (Περισσότερα για το σκάνδαλο των αποτελεσμάτων της μεγάλης δοκιμής της Astra Zeneca στο βιβλίο μου για την πανδημία, Χωρίς ανάσα: Τα χρονικά του μεγάλου φόβου. Για παραγγελίες , εδώ κι εδώ).

Δεν μπορούμε να γνωρίζουμε το τι ακριβώς συμβαίνει. Ότι και να συμβαίνει όμως, το μόνο σίγουρο είναι ότι πρόκειται για μέγα αίσχος σε κάθε πιθανή ερμηνεία των συμβάντων. Δημοσιογραφικό φιάσκο σε περίπτωση που οι εφημερίδες κάναν λάθος. Σκανδαλάρα διαπλοκής ανάμεσα στην γερμανική κυβέρνηση και την δημοσιογραφία στην περίπτωση που οι εφημερίδες χρησιμοποιήθηκαν από την Γερμανική κυβέρνηση για να ασκήσουν πίεση στην εταιρία να τηρήσει το χρονοδιάγραμμα, κάτι που θα δημιουργήσει θέματα στην ποιότητα των εμβολίων.

Και στην περίπτωση που οι εφημερίδες και οι άγνωστες πηγές τους έχουν όντως δίκιο και η εταιρία ψεύδεται, μιλάμε για ένα φαρμακευτικό σκάνδαλο τεραστίων διαστάσεων και το τέλος του εμβολιαστικού σχεδιασμού όπως τον γνωρίζαμε. Another one bites the dust.

https://www.youtube.com/watch?v=rY0WxgSXdEE&ab_channel=QueenOfficial

Ότι και από όλα να συμβαίνει πάντως, με τον συνδυασμό τους να μην αποκλείεται -όπως συχνά άλλωστε συμβαίνει στην διάρκεια της πανδημίας- οι επιπτώσεις είναι ήδη εδώ.

Μετά την αποτυχία των εταιριών να τηρήσουν το χρονοδιάγραμμα, αφήνοντας τις κυβερνήσεις εκτεθειμένες στο έπακρο και υπό την πίεση της πιθανότητας τα δημοσιεύματα των Bild και Handelsblatt να είναι βάσιμα, η ΕΕ παραγγέλλει στην Pfizer να ειδοποιεί για τυχόν εξαγωγές του δικού της εμβολίου εκτός EE, στέλνοντας το μήνυμα EU first, και δημιουργώντας φόβους εκτροχιασμού των εμβολιαστικών προγραμμάτων χωρών εκτός EE, πρωτίστως της Μεγάλης Βρετανίας.

Το φιάσκο, το μπουρδέλο και το μπάχαλο συνεχίζει αμείωτο και μάλλον εντεινόμενο.

Όπως έχω περιγράψει ξανά και ξανά, δύο φορές η Δύση έγινε Ελλάδα: Μια στον διαφωτισμό όπου άκμασε, και μία τώρα, που παρακμάζοντας γίνεται όλο και περισσότερο νεοελληνική.

Και δύο άνθρωποι θα πρέπει πλέον να νοιώθουν δικαιωμένοι από τις παγκόσμιες εξελίξεις: Ο Ανδρέας Παπανδρέου με τα Θα του και ο Αλέξης Τσίπρας με τις οραματικές προεκλογικές του υποσχέσεις.

Όταν ο παγκόσμιος ορθοπολιτικός φασισμός συναντά το παλιό το ορθόδοξο ΠΑΣΟΚ, ζήτω που σωθήκαμε!!!

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, 26/1/1 Μετά του Ιού του Ανθρώπου.  

Read More »

To μυστήριο του 80% των θανάτων εκτός ΜΕΘ.

Μεγάλα μυστήρια μας περιμένουν στα βάθη των ωκεανών. Αλλά ας αρκεστούμε σε αυτά που βρίσκονται στην επιφάνεια της γης, και μάλιστα στην χώρα μας. 

To λαβράκι των ενδονοσοκομειακών θανάτων "Covid" εκτός ΜΕΘ, αν δεν κάνω λάθος το ψάρεψε πρώτος ο πολύ καλός Όθων Κουμαρέλλας, το ανέδειξε ο εξαίρετος Γιώργος Σαχίνης, και τώρα αποτελεί πλέον μεγάλο αγκάθι στην προπαγάνδα του "καμιά ζωή δεν περισσεύει", "κάθε ζωή μετράει", "κάναμε αυτά που έπρεπε" και την μετάθεση των ευθυνών από το κράτος στους πολίτες και την κοινωνία. Το ψάρι, βρωμάει από το κεφάλι.

Περί τίνος πρόκειται;

80% των θανάτων εκτός ΜΕΘ.

Οι θάνατοι Covid προκύπτουν από αιφνίδιο ARDS (Σύνδρομο οξείας αναπνευστικής δυσχέρειας) με τις θρομβοεμβολές να αυξάνουν σημαντικά τις πιθανότητες πολυοργανικών βλαβών και θανάτου, με το πρώτο να χρήζει συχνότατα αν όχι αναπόφευκτα ΜΕΘ. Το δεύτερο αντιμετωπίζεται πλέον σε κάποιο βαθμό με προφυλακτική αντιπηκτική αγωγή, εκεί που δεν υπάρχουν σοβαρές αντενδείξεις και μπορεί να δώσει κάποιους θανάτους σε ασθενείς που επιβίωσαν από το ARDS, βγήκαν από τις ΜΕΘ, εξηγώντας έτσι ένα κάποιο ποσοστό θανάτων εκτός ΜΕΘ, αλλά σε καμία των περιπτώσεων το φαινόμενο στην ολότητα του.

Το φαινομένο στην χώρα μας έχει δύο πιθανές αιτίες:

α) Γίνεται επιλογή ασθενών στις ΜΕΘ. Αυτή η πρακτική είναι πάγια στην Ελλάδα. Χαρακτηριστικά, όπως είχε δηλώσει δημοσίως και ο Άδωνις Γεωργιάδης, o μέσος χρόνος αναμονής για κλίνη ΜΕΘ, προ πανδημίας ήταν οι δύο μήνες, χρόνος που για ασθενείς σε κρίσιμη κατάσταση είναι κυριολεκτικά "ποιος ζει ποιος πεθαίνει". Η λογιστική αύξηση των ΜΕΘ για την οποία καυχιέται η τεχνοκομματική κυβερνησάρα μας, χωρίς την αύξηση εξειδικευμένου προσωπικού, αυξάνει τον κίνδυνο θανάτου από ενδονοσοκομειακές λοιμώξης και από λάθος ιατρικούς χειρισμούς ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΣΤΙΣ ΜΕΘ. Μια τέτοια πρακτική, αυξάνει τεχνητά το ποσοστό επιβίωσης στις ΜΕΘ, το οποίο είναι χαμηλό σε σχέση με τις "προηγμένες χώρες" της Δύσης, και βρίσκεται στο 55% όταν σε άλλες χώρες πλέον αγγίζει το 70%. Με άλλα λόγια, εγείρονται τρομακτικά ερωτηματικά και για την ποιότητα της νοσηλείας σε πολλές ελληνικές ΜΕΘ. Και σαν μην φτάνει αυτό, δημιουργείται κι ένα παράθυρο ασφαλείας για να δίνεται η εντύπωση ότι υπάρχουν κάποιες ΜΕΘ ακόμη και το σύστημα βαστάει.

β) Οι θάνατοι εκτός ΜΕΘ, δεν οφείλονται σε αιφνίδια και σοβαρή Covid αλλά σε άλλες χρόνιες νόσους που δεν παίρνουν προτεραιότητα στις λίστες ΜΕΘ, είναι δηλαδή θάνατοι με COVID και όχι από Covid, συμβάλλοντας στην δημιουργική στατιστική της πανδημικής τρομοκρατίας και προστίθενται στην μακριά λίστα των θανάτων από την αντιμετώπιση της Covid ως απόλυτης και μοναδικής προτεραιότητας δημόσιας υγείας.

Όπως σε πολλά ερωτηματικά γύρω από τον Covid, πιθανόν η απάντηση σε μια ακόμη σπαζοκεφαλιά να βρίσκεται συνδυαστικά και στις δύο παραπάνω αιτίες.

Περιμένω την συμβολή του Όθωνα που έχει δουλέψει το ζήτημα πολύ περισσότερο από μένα και οποιονδήποτε γιατρό πρώτης γραμμής να μας δώσει τα φώτα του για ένα ακόμη "μυστήριο".

Αναζητείται η αιτία θανάτου χιλιάδων συνανθρώπων μας. Χιλιάδες νεκροί ζητούν δικαίωση. Εκατομμύρια ζωντανοί ζητούν το δίκιο τους και τις ζωές τους πίσω. Νεκροί και ζωντανοί, ζητούν: ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ. Είπαμε να είναι τυφλή. αλλά όχι κι έτσι.

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogpsot.com, 8/1/2021 μ.Χ, 8/1/1 μC (μετά Covid).

Read More »

Σκωτσέζικο ντουζ με αφρόλουτρο Covid

 

Σίγουρα θα έχετε ακούσει για το περίφημο σκωτσέζικο ντουζ με αφρόλουτρο Covid. Είναι λιγότερο γνωστό από τα σκωτσέζικα ουίσκια και συνοδεύεται από την προτροπή «μην το πιείτε, λουστείτε».

Ας το λουστούνε λοιπόν όσοι συνεχίζουν να επιδίδονται σε πολύ βρώμικες πρακτικές με αφορμή την πανδημία.

Κάποιος θα περίμενε ότι στο δεύτερο κύμα, η εμπειρία που έχει συσσωρευτεί θα απέτρεπε ή έστω περιόριζε το φιάσκο που είδαμε στην πρώτη, όπου ελλείψει τεστ, η ταμπέλα Covid έμπαινε αυθαίρετα στους ευπαθείς και τους ασθενείς που έσπευδαν στα νοσοκομεία, ανεβάζοντας την καταγεγραμμένη θνητότητα μέχρι και σε διψήφια ποσοστά, δημιουργώντας μια από τις πολλές αυτοεκπληρούμενες προφητείες του Covid.

Και αυτός δεν ήταν ο μόνος τρόπος διόγκωσης των θανάτων Covid. Ας δούμε πως περιγράφω αυτή τη δημιουργική στατιστική καταστροφής και ολέθρου στο καινούριο βιβλίο μου «Χωρίς ανάσα. Τα χρονικά του μεγάλου φόβου» (εκδ. Etra):

“Τα πράγματα είναι τόσο τραγελαφικά που, αν ο George Floyd, η αφορμή των διαδηλώσεων Black Lives Matter εν μέσω της πανδημίας, ήταν Άγγλος πολίτης που είχε δολοφονηθεί από Άγγλους αστυνομικούς, έχοντας όντως περάσει ίωση Covid, θα είχε καταγραφεί ως θάνατος Covid, στην περίπτωση που ο θάνατός του δεν είχε πάρει δημοσιότητα.

Και κυριολεκτούμε:

Οι Βρετανικές αρχές όχι μόνο κατέγραφαν όλους τους θανάτους με-Covid ως θανάτους από-Covid, αλλά ακόμη και όσους την είχαν περάσει την ίωση Covid. Και σίγουρα δεν ήταν οι μόνες που βάλαν baking powder στις στατιστικές θανάτου του Covid, κλέβοντας θανάτους από άλλες κατηγορίες.

Έτσι, λοιπόν, ακόμη και αν πέθαινες από τροχαίο, ακόμη και 3 μήνες αφού είχες περάσει Covid, ακόμη και χωρίς να έχεις νοσήσει, θα περνούσες στις λίστες θανάτου από Covid!

Μετά από διαμαρτυρίες ακαδημαϊκών για αυτήν την απερίγραπτη και μάλλον κοινή για πολλές κυβερνήσεις πρακτική, η βρετανική κυβέρνηση αναγκάστηκε να παγώσει την καθημερινή ανακοίνωση των Covid θανάτων και να ¨ερευνήσει¨ κατεπειγόντως τη μέθοδο της καταγραφής τους. Το αποτέλεσμα; Από τους 46.706 καταγεγραμμένους ως Covid θανάτους, επιβίωσαν 41.329.[1]

Περισσότεροι από 5.000 θάνατοι, περισσότεροι από το 10% των συνολικών στη χώρα, ήταν ομολογουμένως αποτέλεσμα της ¨δημιουργικής στατιστικής των καταστροφών¨ και επεστράφησαν στις πραγματικές αιτίες θανάτου τους. 

Και αυτή είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου.”  

Στη Σκωτία, αυτή την πρακτική την εφαρμόζανε και στις νοσηλείες. Ασθενείς που ξαναμπαίναν στα νοσοκομεία μετά την αποθεραπεία τους από Covid, ακόμη και μετά από μήνες, για άλλους λόγους υγείας, και ασθενείς που μπαινοβγαίναν για πάγια προβλήματα υγείας, περιγράφονταν μέχρι και τον Σεπτέμβρη ως νοσηλείες Covid.

Μετά από παρέμβαση του μεγάλου Carl Heneghan της Οξφόρδης, η κυβέρνηση της Σκωτίας επιθεώρησε τα σχετικά νούμερα στο πρώτο μισό του Σεπτέμβρη και άλλαξε την μέθοδο της καταγραφής, μετρώντας ως Covid νοσηλεία μόνο αυτή που έχει συμβεί το πολύ 28 μέρες μετά από την διάγνωση Covid.

Η επίπτωση της αλλαγής των κριτηρίων καταγραφής ήταν συγκλονιστική: Από τους 262 νοσοκομειακούς ασθενείς απέμειναν μόλις 48 και οι υπόλοιποι επιστράφηκαν στους πραγματικούς λόγους εισαγωγής τους στο νοσοκομείο.

Στη Σκωτία λοιπόν, λιγότεροι από ένας στους πέντε που βρίσκονταν στα νοσοκομεία ως ασθενείς Covid, έπασχαν από Covid και το θεωρώ δεδομένο ότι η Σκωτία δεν αποτελούσε την μοναδική χώρα που φούσκωνε με αυτό τον τρόπο τα νοσοκομειακά της δεδομένα κι ότι είναι μάλλον από τις λίγες χώρες που σταμάτησε αυτήν την πρακτική, αλλά ποιος σκοτίστηκε για την Σκωτία, όταν τα μαντάτα που έρχονται από εκεί αποδυναμώνουν την κυρίαρχου αφήγηση του φόβου και του ολέθρου;

Τα νέα κριτήρια της Σκωτίας έχαναν τους συγκριτικά λίγους νοσοκομειακούς ασθενείς που η αιτία παραμονής τους στο νοσοκομείο ήταν σοβαρές μακροπρόθεσμες επιπλοκές Covid.

Ακόμη κι έτσι όμως, το παράθυρο των 28 ημερών από τη διάγνωση, παραμένει  πολύ ανοιχτό για την ταξινόμηση άλλων παθογενειών στο καζάνι του Covid.

Και το φαινόμενο αυτό γίνεται πιο έντονο και στη δεύτερη φάση, καθώς η κατακόρυφη αύξηση των τεστ μπορεί να μειώνει τις καταγεγραμμένες θνητότητες αλλά σε συνδυασμό με την πολύ μεγάλη έκταση του δεύτερου κύματος,  αυξάνει κατά πολύ την δεξαμενή πιθανών λάθος καταγραφών, δημιουργώντας πάλι, όπως και στο πρώτο κύμα αλλά με διαφορετικό τρόπο, συρροές που ελλείψει πρόνοιας μετατρέπουν τα νοσοκομεία σε εστίες και ένα σημαντικό ποσοστό νοσηλειών σε θανάτους από ενδονοσοκομειακές λοιμώξεις, όπως εσχάτως έχουν αρχίσει να ομολογούν ακόμη και οι πιο σκληροπυρηνικοί του εγκλεισμού της ανθρωπότητας   Έλληνες «γιατροί».

Ενδεικτικά, έχει λίγες μόλις μέρες πριν, που του κυρίου Εξαδάχτυλου του ξέφυγε μπροστά στον τηλεοπτικό φακό, πως πολλοί ασθενείς (Covid), φεύγουν από ενδονοσοκομειακές λοιμώξεις μετά από παρατεταμένη νοσηλεία, φαινόμενο για το οποίο κρούω τον κώδωνα του κινδύνου από την ορατή αρχή της πανδημίας.

Όπως από την αρχή έκρουα τον κώδωνα πως ουδέν μονιμότερον του έκτακτου.

Ας πετάξουμε λοιπόν ένα ακόμη χρόνο από τις ζωές μας, ρισκάροντας την υπόστασή μας, για να συνεχίσουμε να βοηθάμε τις κυβερνήσεις στο να συγκαλύπτουν τα εγκλήματά τους υπό τον μανδύα του ανθρωπισμού.

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, 29/12/2020.  

---

[1]               https://www.sabcnews.com/sabcnews/uks-covid-19-death-toll-lowered-to-41-000-after-methodology-change/

Read More »

Χωρίς ανάσα: Το βιβλίο αναφοράς για την πανδημία και τις πολιτικές της

Έφτασε η ώρα: To «Χωρίς Ανάσα: Τα χρονικά του μεγάλου φόβου», ένα από τα πιο σχολαστικά βιβλία για όλες τις πτυχές της πανδημίας μόλις κυκλοφόρησε.

Προς το παρόν, λόγω γνωστών προβλημάτων στην διανομή, υπάρχει στο Πολιτεία.  

Μπορείτε να παραγγείλετε και ηλεκτρονικά ή τηλεφωνικά εδώ.

 https://www.etra.gr/.../%CF%87%CF%89%CF%81%CE%B9%CF%83...

 

Για να πάρετε μια γεύση για το θα συναντήσετε στις σελίδες αυτού του κρίσιμου βιβλίου, ο εκδοτικός μου οίκος μου ζήτησε να επιλέξω μερικά από τα πιο κομβικά του σημεία και αποσπάσματα, κρατώντας για τους αναγνώστες τις μεγάλες επιστημονικές εκπλήξεις που τους περιμένουν στο τέλος του βιβλίου:  

“…Ένας νέος τύπος ανθρώπου δημιουργείται εδώ και χρόνια: Ο ανέπαφος άνθρωπος, ο τηλεάνθρωπος, καλύτερα προσαρμοσμένος στις νέες τεχνολογίες. Και για να κυριαρχήσει αυτός, ο προηγούμενος, ο κοινωνικός άνθρωπος, ο Homo Socialis και ο κόσμος του, πρέπει να εξαφανιστούν: Η πανδημία ήταν η τέλεια ευκαιρία για αυτό…»

«… Σε βάθος τριετίας, ζήτημα θα είναι το αν ο κορονοϊός θα βρίσκεται στην πρώτη εικοσάδα των αιτιών θανάτου.

Οπότε το ερώτημα είναι, ήταν και θα παραμείνει: πώς κάτι  παροδικό, που δεν αποτελεί τον μέγιστο κίνδυνο για την παγκόσμια υγεία, γίνεται η απόλυτη προτεραιότητα δημόσιας υγείας, βάζοντας στον γύψο όχι μόνο μεγαλύτερους, διαρκείς και πάγιους  κινδύνους δημόσιας υγείας, αλλά και το ίδιο το σύστημα υγείας που καλούμαστε να σώσουμε δια της αυτοκαταστροφής μας;»

«… Το κράτος των κορονοφασιστών θα σου πει πότε και πώς και αν θα δουλέψεις. 

Οι άνθρωποι γίναν, από την μία μέρα στην άλλη, εν δυνάμει δημόσιοι κίνδυνοι. Κάτι τέτοιο είχαμε να το δούμε από την εποχή του κυνηγιού των μαγισσών, όπου οι ιεροεξεταστές ανιχνεύαν τον διάβολο μέσα σε ύποπτες γυναίκες με τα δικά τους τεστ, με το αρνητικό αποτέλεσμα να σημαίνει πνιγμό και το θετικό πυρά. 

Σήμερα, είναι τα νιάτα που γίναν έγκλημα. Και ο μαζικός παραλογισμός ονομάστηκε μέτωπο της λογικής και της ευθύνης…»

«...Το μέτωπο της λογικής είναι η μάσκα εκείνων που ξεσκίσαν τα συστήματα υγείας και καταληστέψαν τον πλούτο των εθνών.

Και εκεί βρίσκεται ένα από τα μυστικά των καραντινών: η μετάθεση δεκαετιών ευθυνών, από τις κυβερνήσεις και τα κόμματα στους πολίτες…»

«… Κάποτε, στη Δύση, το βασικό ζητούμενο ήταν η μόρφωση. Σήμερα είναι η παραμόρφωση της επιστήμης και η κοινωνική συμμόρφωση σε αυτήν, κάτι που αποτελεί ξεκάθαρο δείκτη της παρακμής της Δύσης και της ροπής της προς τον ολοκληρωτισμό.

Όπως απέδειξε και η ελεεινή αντιμετώπιση της πανδημίας από τις πιο προηγμένες χώρες της Δύσης, η Δύση, βρίσκεται πια στη Δύση της…»

«…Όποιος λοιπόν έχει τυφλή εμπιστοσύνη στις αρχές, ας έχει κατά νου έστω αυτό: Η πανδημία υπήρχε σε αρκετές χώρες ήδη από τον Νόεμβριο. Και οι αρχές προηγμένων χωρών δεν είχαν πάρει χαμπάρι.

 Μια τέτοια εμπιστοσύνη σε τέτοιες αρχές μόνο τυφλή μπορεί να είναι.  

Από τις αρχές ήδη της πανδημίας είχαμε δηλαδή ένα τέλειο επιδημιολογικό μπάχαλο…»

«… Από τις πρώτες αντικρουόμενες επιδημιολογικές  εικόνες που είχαμε για την πανδημία στις αρχές Μαρτίου, ήταν προφανές πως, όσα περισσότερα τεστ, τόσο η  θνητότητα έπεφτε προς τα πραγματικά της επίπεδα...

…Το ¨πείραμα¨ του Vo διεξήχθη από τις 6 μέχρι τις 19 του Μάρτη του 2020.

Οι ερευνητές της Πάντοβα προειδοποίησαν το Ηνωμένο Βασίλειο σε άρθρο τους παρέμβαση στην Guardian, όπου μετέφεραν την εμπειρία τους από το Vo, παραινώντας το να κάνει εκτεταμένα τεστ για να μην καταντήσει σαν την Βόρεια Ιταλία[1].  

Αλλά ήταν φωνή Voώντος εν τη ερήμω…

Ακόμη και μετά τη δημοσίευση μιας  μελέτης για τη Νάπολη την 1^η Απριλίου, που έδειχνε πολύ μικρότερες θνητότητες από το κυρίαρχο αφήγημα, για πολλούς ειδικούς, ειδικά για αυτούς που συμβούλευαν ή αποφάσιζαν για τις κυβερνήσεις, θα συνέχιζε να είναι πρωταπριλιά…»

«…Η πανδημία όχι μόνο ήταν πρωτίστως πολιτικό ζήτημα, αλλά, παρά τον μύθο για την ¨ανθρωπότητα που αντιμετωπίζει ενωμένη την απειλή¨, είχε, όπως θα δούμε στη συνέχεια, και τις γεωπολιτικές της πτυχές. Τόσο σκοτεινές όσο η επιδημιολογία και η επιστήμη της…»

«…Ο αγώνας για την απαγόρευση των εξαγωγών εξοπλισμού και υλικών προστασίας απέναντι στην πανδημία οδήγησε, μέχρι το τέλος του Μάρτη, 36 χώρες να έχουν δραστικά περιορίσει ή απαγορεύσει τις σχετικές εξαγωγές…»

 «…Γνωρίζαμε ήδη από τα μέσα Μαρτίου, από τα παραδείγματα της Ισλανδίας και της Ν.Κορέας, ότι η πανδημία μπορούσε να αναχαιτιστεί, ακόμη και σε πιο προχωρημένη φάση της. Χωρίς καραντίνες…»  

«…Ό,τι είχε χαθεί από την καραντίνα, μόνο με τη μαζική χρήση καραμπίνας θα μπορούσε να διεκδικηθεί. Και στις μέρες μας, όπου οι πόλεμοι και οι καραντίνες είναι ανθρωπιστικές και οι επαναστάσεις είναι έγχρωμες και εργαλεία των ισχυρών, ένας τέτοιος πρωτογονισμός είναι ανεπίτρεπτος…»

«…Για ποιον λόγο, όσοι δεν βλέπαν με καλό μάτι την καραντίνα –πόσο μάλλον όσοι την αρνήθηκαν- μπαίναν αυτομάτως στη μαύρη λίστα και δαιμονοποιούνταν; Την πρακτική αυτή την επέβαλε ο φόβος του να μην αποδειχθεί πετυχημένο το παράδειγμα των χωρών που τυχόν δεν θα ακολουθούσαν καραντίνες, καθώς κάτι τέτοιο θα εξέθετε ανεπανόρθωτα τις ηγεσίες και τις δυνάμεις που τις επέβαλλαν και θα διέσπειρε την ανυποταγή στον κορονοφασισμό.

Κι έτσι η Σουηδία και οι Σουηδοί, γίναν οι νέοι Ναζί της κορονοεποχής, που απαξίωναν πλήρως την αξία της ανθρώπινης ζωής…»    

 «…Με λιγοστές όμως εξαιρέσεις τα περισσότερα νοσοκομεία στον πλανήτη όχι μόνο δεν ξεχείλισαν, όπως μας προειδοποιούσαν οι υπέρμαχοι των καραντινών, αλλά είχαμε, ως παρενέργεια των καραντινών, το ακριβώς αντίθετο αποτέλεσμα: 

Η πολιτική του ¨τα πάντα Covid¨ οδήγησε εκατομμύρια ασθενών άλλων παθήσεων στο να αποφεύγουν τα νοσοκομεία.

Πολλές πτέρυγες, κατά τη διάρκεια της πρώτης φάσης της πανδημίας, έγιναν πτέρυγες-φαντάσματα... Και οι ζωές εκατοντάδες εκατομμυρίων ασθενών στον πλανήτη απειλούνται πλέον από έλλειψη περίθαλψης εξαιτίας της μετατροπής του ιατρικού συστήματος σε κορονοκεντρικό. Για πρώτη φορά στην ιστορία, οι άνθρωποι έπρεπε να θυσιαστούν για να σωθούν τα συστήματα υγείας που σκοπός τους ούτως ή άλλως είναι να σώζουν ζωές»

«…Η κατάσταση εξαίρεσης, όμως, της πανδημίας ήταν εξαιρετική ευκαιρία για να επιτραπεί κατάσταση εξαίρεσης και στην ανάπτυξη, δοκιμή, έλεγχο και έγκριση των εμβολίων, ενώ οι φαρμακευτικές απαίτησαν να εξαιρεθούν και από την ευθύνη για τυχόν παρενέργειες…»

«…Αρκετοί από αυτούς, που πρωτοστάτησαν όχι μόνο σε αυτήν αλλά και σε προηγούμενες πανδημίες, βρέθηκαν στα διοικητικά συμβούλια οργανισμών του Gates…»

 

«…Γιατροί από όλες τις ειδικότητες, ακόμη και σεξολόγοι, έσπευσαν καιροσκοπικά να βρουν κάτι που να σχετίζει τον Covid με την ειδικότητα τους.

Μέχρι τον Μάιο, πάνω από 14.000 μελέτες, πολλές από αυτές αμφίβολης ποιότητας, δημοσιεύτηκαν για τον Covid… η ίδια η ιολογία άρχισε να μοιάζει με απόγονο της οιωνοσκοπίας. Το 95% των επιδημιολογικών προβλέψεων πέφταν έξω, ακόμη και στις προβλέψεις  τους για τις επόμενες δύο μέρες…»

 «…Πίσω από τις αποφάσεις των κυβερνήσεων -και, εν μέρει, και όλου του πανικού που δημιουργήθηκε- βρισκόταν το μοντέλο ενός και μόνο ανθρώπου…»

«…Πώς, όμως, θα μπορούσε να στηριχτεί ένα κραυγαλέα λάθος μοντέλο, με λάθος δεδομένα και, μαζί με αυτό, να στηριχτούν και οι επιλογές των περισσοτέρων κυβερνήσεων ανά τον κόσμο;

Μα με ακόμη περισσότερα λάθος δεδομένα… Οι Βρετανικές αρχές όχι μόνο κατέγραφαν όλους τους θανάτους με-Covid ως θανάτους από-Covid, αλλά ακόμη και όσους είχαν προ καιρού περάσει την ίωση Covid.

Έτσι, λοιπόν, ακόμη και αν πέθαινες από τροχαίο, ακόμη και 3 μήνες αφού είχες αποθεραπευτεί από τον  Covid, ακόμη και χωρίς να έχεις νοσήσει, περνούσες στις λίστες θανάτου από Covid…»

«…Εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι έχασαν την ζωή τους από αμέλεια και εγκληματικές εντολές κυβερνήσεων και κυβερνητών.

Ακόμη και από την πρώτη φάση της πανδημίας ήταν ξεκάθαρο, πως η αντιμετώπιση της πανδημίας ήταν χειρότερη από την ίδια την πανδημία, καθώς οι νεκροί που προκλήθηκαν από την αντιμετώπιση ήταν πολλοί περισσότεροι από αυτούς που σκότωσε άμεσα ο κορονοϊός.»

«…Στο τρίτο δεκαήμερο του Μαρτίου, οι καμπύλες της Ισπανίας και της Ιταλίας άρχισαν να πέφτουν, ενώ ήταν ακόμη πολύ νωρίς για τις καραντίνες να δώσουν αποτελέσματα. Τι στο καλό συνέβαινε λοιπόν;…» 

«…Οι μελέτες τεστ αντισωμάτων άργησαν χαρακτηριστικά να έρθουν και αυτό ήταν σκανδαλώδες, καθώς ήταν απαραίτητες για να έχουμε επιδημιολογική εικόνα και να παρθούν οι σωστές αποφάσεις.

Όταν τελικά ήρθαν, δικαίωσαν λίγο-πολύ τις εκτιμήσεις μου  για χαμηλή θνητότητα που είχαν διαμορφωθεί από τις αρχές Μαρτίου…»

«…Ποιοι όμως κέρδισαν από το πανδημικό φιάσκο και τον πανικό; Μα οι μεγιστάνες των νέων τεχνολογιών. Ο Jeff Bezos της Amazon κέρδισε 73 δις μέχρι τον Σεπτέμβριο, ενώ ο κορονοϊός έκανε τον Elon Musk της Tesla, της Space X και της Neuralink κατά 30 δις πλουσιότερο μέχρι τον Σεπτέμβρη.

O Zuckenberg του Facebook κέρδισε 45,9 δις δολάρια. Και ο Gates μόλις 25 δις. 

Τα ποσά, που κέρδισαν οι δισεκατομμυριούχοι στις ΗΠΑ εν μέσω πανδημίας, ήταν τριπλάσια από όσα έχασε ο παγκόσμιος τουρισμός…»

«…Η αντιμετώπιση της κρίσης δημιούργησε 50.000.000 ανέργους, μόνο στις ΗΠΑ. Και αυτό είναι μια πολύ καλή αρχή για τις Νέες Τεχνολογίες, που χρειάζονται την Νέα Κανονικότητα μόνιμη, για να επιβάλλουν την ολοκληρωτική ατζέντα της 4^ης βιομηχανικής επανάστασης,  χωρίς μεγάλες κοινωνικές αντιστάσεις…»

 «… Στη δεύτερη φάση της πανδημίας, πολλά περισσότερα τεστ δώσαν πολλά περισσότερα κρούσματα, ενώ η αύξηση των σημαντικότερων δεικτών της πανδημίας υπήρξε προοδευτική για μεγάλο διάστημα. Οι χώρες που χτυπήθηκαν περισσότερο στην πρώτη φάση, έμειναν στο δεύτερο κύμα περισσότερο ανεπηρέαστες από αυτές που δεν είχαν πληγεί και που πήραν την σκυτάλη, όπως είναι η χώρα μας…»

«…Το δεύτερο κύμα στην Ευρώπη έχει πολύ μεγαλύτερη διασπορά και αριθμούς, αλλά πιθανότητα θα έχει σημαντικά μικρότερη θνητότητα…».

«… Τα PCR τεστ έχουν ένα σχετικά μικρό παράθυρο για κάθε ατομική νόσο όπου βγάζουν ασφαλή αποτελέσματα. Λόγω έλλειψης σχετικών μελετών, λίγα αποκαλύπτουν για την σοβαρότητα της έκβασης της νόσου και για την μεταδοτικότητα του φορέα, ιδιαίτερα του ασυμπτωματικού , με αποτέλεσμα, ένα μεγάλο ποσοστό φορέων που ούτε θα νοσήσουν ούτε θα μεταδώσουν, να θεωρούνται κίνδυνοι δημόσιας υγείας. Τα παιδιά, διατρέχουν ελάχιστο κίνδυνο, κολλούν και πιθανόν να μεταδίδουν πολύ λιγότερο από τους ενήλικες»

«Οι ειδικοί, εξετάζοντας τις πανδημίες του παρελθόντος, έχουν αποκτήσει την επαγγελματική διαστροφή να εξετάζουν κάθε πανδημία από την οπτική του  χειρότερου δυνατού σεναρίου. Στην καθημερινή ζωή όμως, κουμάντο κάνει το ανοσοποιητικό μας που συνήθως κάνει εξαιρετική δουλειά. Η έκπληξη που μπορεί να ανατρέψει τις προβλέψεις των ειδικών, τον πανικό και την δικτατορία του φόβου, βρίσκεται ήδη μέσα σε πολλούς από εμάς.»

Καλή ανάγνωση και καλή λευτεριά!

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, 25/11/2020

---

 

Read More »

Η αρχή του τέλους του πανδημικού πανικού.

 

Ας μην γελιόμαστε. Ο λόγος που τα χουμε παίξει, σαν άτομα, σαν κοινωνίες, σαν επιστημονικές κοινότητες, είναι γιατί η πανδημία είναι κυρίως θέμα της Δύσης.

Ευρώπη και ΗΠΑ, με λιγότερο από το 1/7 του παγκοσμίου πληθυσμού, έχουν δώσει σχεδόν τους μισούς θανάτους της πανδημίας, έστω καταγραφικά.

Αν η πανδημία αφορούσε κάποια άλλη ήπειρο, θα δείχναμε την ανθρωπιστική μας ανωτερότητα με κανά σποτάκι και καμιά δωρεά και θα συνεχίζαμε τις ζωάρες μας, δουλεύοντας και ψωνίζοντας σαν να μην υπάρχει αύριο.  

Μέσα στην δυτική μας αλαζονεία, θεωρούσαμε ότι ήμασταν τόσο σούπερ τζαμάτοι, που είχαμε αφήσει αυτό το ζοφερό παρελθόν οριστικά στα χρονοντούλαπα της ιστορίας.

Δυστυχώς, η πανδημία, επιταχύνει την πανδημία της παρακμής της Δύσης, σημαντικό σύμπτωμα της οποίας είναι η πολιτική ορθότητα.

Και τα επίμονα συμπτώματα μπορούν να γίνουν αίτια βαθύτερης νόσησης.

Είχα καιρό να επισκεφτώ τον φίλο μου της πρώτης φάσης το worldometer καθώς με είχε απορροφήσει το πολύ πιο λεπτομερές ourworldindata. Το worldometer είναι μια καλή εισαγωγή στις στατιστικές καταγραφές και δεν είναι αργά ακόμη και για τα μηρυκαστικά να το γνωρίσουν.

Ήθελα να δω κάποια αδρά στατιστικά και για αυτό το ξαναθυμήθηκα.

Και τα είδα:

Στην πρώτη φάση της πανδημίας, στη Δύση είχαμε κυρίως σποραδικές μεγάλες εστίες και διασπορά στις γειτονικές τους περιοχές. Στο δεύτερο κύμα, έχουμε πολύ μεγαλύτερη διασπορά. Είναι ασφαλές να διατυπώσει κάποιος πως η δεύτερη φάση είναι πολύ πιο έντονη από την πρώτη.

Και ως εκ τούτου, πολύ πιο επικίνδυνη.

Είναι όμως έτσι;  

Ας πάρουμε λοιπόν έναν δείκτη: Τα καταγεγραμμένα ενεργά περιστατικά σε σχέση με αυτούς που βρίσκονται σε σοβαρή  και κρίσιμη κατάσταση.

Η πρώτη τιμή είναι σήμερα καταγραφικά στα 17.000.000. Η δεύτερη τιμή είναι 103.000. Ήτοι: 0,6%.

της πρώτης. 

Ναι μεν ο δείκτης αυτός δεν είναι αξιόπιστος. Αλλά: ‘Έστω ότι από τα καταγεγραμμένα ενεργά μόνο τα 10.000.000 είναι πραγματικά ενεργά. Έστω.

Μα κε Αργυρίου. Οι θάνατοι και οι σοβαρές νοσήσεις ακολουθούν τα κρούσματα κατά 7 εώς 20 μέρες. Αλλά. Ήδη βρισκόμαστε σε φάση υποχώρησης του δεύτερου κύματος. Ακόμη και έτσι, ας κάνουμε τα σοβαρά/κρίσιμα 200.000 για να είμαστε large.

Δεδομένου ότι δεν ελέγχουμε όλο τον πληθυσμό, ας πολλαπλασιάσουμε τα 10.000.000 ενεργά επί το πολύ μετριοπαθές πέντε.

Ας πάρουμε λοιπόν τα 50.000.000 ενεργά μας. Κι ας πάμε στα 200.000 σοβαρά/κρίσιμα μας.

Από αυτά, ας θεωρήσουμε μελλοθάνατους το ένα/τρίτο, μετριοπαθέστατα και αυτό, καθώς όλα τα σοβαρά δεν θα καταλήξουν κρίσιμα και όλα τα κρίσιμα δεν θα καταλήξουν νεκρά, καθώς η επιβίωση ανάμεσα στους διασωληνωμένους έχει ανέβει από το δραματικό 20% της πρώτης φάσης τουλάχιστον στο 60% στη δεύτερη φάση.

Ας πάρουμε τώρα την αναγωγή μας: 50.000.000 ενεργά κρούσματα και 70.000 μελλοθάνατοι. Ναι, καλά καταλάβατε που το πηγαίνω. Χρησιμοποιώ αυθαίρετα αυτό τον αναξιόπιστο δείκτη ως προβολή μελλοντικής θνητότητας. Και τι παίρνω;

0,14% θνητότητα. Σημαντικά κάτω από το 0,23%-0,17% της πρώτης φάσης και αυτό παίρνοντας ακραία μετριοπαθείς τιμές. Με λιγότερο μετριοπαθείς τιμές, η προβολή της θνητότητας στο μέλλον, μπορεί να φτάσει και κάτω του 0,1. Αν π.χ, ο λόγος των θετικών προς τα καταγεγραμμένα ενεργά είναι 10/1, η προβολή μελλοντικής θνητότητας πέφτει στο 0,07%. Θα συμφωνήσω όμως με τις εντάσεις σας: Δεν μπορεί να βασιστεί κάποιος σε ένα τέτοιο δείκτη, καθώς αυτός είναι πολύ δυναμικός και εξαιρετικά ευμετάβλητος για να είναι αξιόπιστος: Η ΤΑΣΗ όμως της μειούμενης θνητότητας ΕΙΝΑΙ.

Ζωή να χουμε, καραντίνες να τρώμε, τα νούμερα του δεύτερου κύματος θα μιλήσουν από μόνα τους όταν θα γίνει λεπτομερέστερη στατιστική επεξεργασία από ειδικούς. Μέχρι τότε, μπορείτε να επιμείνετε ότι ο Αργυρίου είναι ένας πολύ επικίνδυνος ισχυρισμός. Και μπορεί και να έχετε δίκιο.

Πάμε τώρα στην Ελλάδα. Με εκτιμώμενο το 1/10 του πληθυσμού να έχει έρθει σε επαφή με τον ιό, (αν όχι, προτείνετε ένα πιο ακριβές νούμερο), και προσθέτοντας στους νεκρούς την δεξαμενή των μελλοθάνατων στις ΜΕΘ (50% για τα ελληνικά δεδομένα, πολύ υψηλά για τα δεδομένα της δεύτερης φάσης), πλησιάζουμε τους 2000 νεκρούς.

Θνητότητα; 0,2%. Και μπορεί αυτό να φαίνεται εξοργιστικά χαμηλό για κάποιους, και όντως είναι αξιοσημείωτα χαμηλό σε σχέση με το 1% στις μεγάλες εστίες του πρώτου κύματος, είναι όμως εξοργιστικά υψηλό σε σχέση με την διαφαινόμενη, έστω σε μένα, τάση θνητότητας του δεύτερου κύματος. Και δεν θα διαφωνήσω ότι αυτό το 0,2% τείνει να αυξηθεί.

Στο βιβλίο μου που εκδίδεται αυτήν την βδομάδα, Χωρίς Ανάσα: Τα χρονικά του μεγάλου φόβου (Εκδ. ETRA), είχα προβλέψει την πτωτική τάση θνητότητας του δεύτερου κύματος. Που λοιπόν είχα βασίσει την πρόβλεψη μου για μειωμένη θνητότητα;

Θα σας πω.

Παρότι οι ανθρωπογενείς παράγοντες συνεχίζουν ακόμη να παίζουν ρόλο πολλαπλασιαστή στην θνητότητα του κορονοϊού, υπάρχει πλέον αντιμετώπιση της νόσου. Όχι θεραπεία βέβαια, αλλά αντιμετώπιση. Οι λόγοι λοιπόν της πρόβλεψης μου για πτωτική θνητότητα είναι: 

Α) Ένα κάποιο κομμάτι των ευάλωτων έχει φύγει με το πρώτο κύμα. Η πανδημία έχει πλέον, ας το θέσουμε κυνικά, λιγότερο καύσιμη ύλη να κάψει όσον αφορά τους θανάτους. Όχι πολύ λιγότερη, αλλά έστω λιγότερη αν σκεφτεί κανείς ότι ήδη το 1/8 του παγκοσμίου πληθυσμού έχει ήδη έρθει σε επαφή.

Β) Δεν γίνονται τόσες λάθος διασωληνώσεις όσες στην πρώτη φάση

Γ) Η δεξαμεθαζόνη σώζει το 30% των ανθρώπων σε κρίσιμη κατάσταση.

Το Β και το Γ αποτυπώνονται ξεκάθαρα στο ότι η θνησιμότητα στους διασωληνωμένους έπεσε από το απαράδεκτο 80% της πρώτης φάσης (θέλετε 60%; Άντε να σας κάνω το χατίρι), στο 40% έως και 30% σε κάποιες χώρες στο δεύτερο κύμα.

Δ) Τα αντιπηκτικά μειώνουν τις πολλές φορές θανάσιμες επιπλοκές της νόσου. Και η μελέτη για την ασπιρίνη άργησε μια μέρα (και κάτι μήνες).

Δεν είμαι από αυτούς που θα πουν ότι η θνητότητα κοντά στο 0,1% δεν είναι τίποτε, καθώς η έκταση που έχει πάρει η πανδημία είναι τρομακτική ακόμη και για δεδομένα πανδημιών. Λέγε με παγκοσμιοποίηση.

Ως εκ τούτου, δοκιμάζει ακόμη και προηγμένα συστήματα υγείας, ποσό μάλλον τα ξεχαρβαλωμένα από την νεοφιλελεύθερη λαίλαπα και ο μεγάλος όγκος οδηγεί και σε θανάτους που θα μπορούσαν να είχαν αποτραπεί.

Πίσω όμως από αυτόν τον μεγάλο όγκο, κρύβεται ένας ακόμη μεγαλύτερος όγκος θανάτων: Αυτών που θα συμβούν από άλλες νόσους εξαιτίας του ότι τα συστήματα υγείας έχουν μετατραπεί σχεδόν εξολοκλήρου  σε COVID. Με άλλα λόγια, κρίσιμα κομμάτια του συστήματος υγείας που έχουν να κάνουν με την έγκαιρη διάγνωση και αντιμετώπιση άλλων ασθενειών, πολύ πιο θανατηφόρων από τον Covid, έχουν καταργηθεί.

Αρκετά με την υποκρισία. Ο κόσμος πρέπει να ξέρει την αλήθεια. Αρκετά του έχετε συμπεριφερθεί σαν μωρό με τρομακτική νοητική καθυστέρηση από το οποίο μάλιστα απαιτείτε να εφαρμόζει τα αλλοπρόσαλλα μέτρα σας...  Για το καλό του. Ειδάλλως… ξύλο.

Το Χωρίς Ανάσα: τα χρονικά του μεγάλου φόβου, φτάνει στο τέλος του πολύ επώδυνου ταξιδιού του από την δική μου τη μεριά. Σίγουρα θα βρεθούν ψεγάδια, γιατί δεν είμαι ειδικός για να είμαι τόσο τέλειος. Θα βρεθούν όμως ακόμη περισσότερες αλήθειες από ότι ψεγάδια. Οι δικές μου οι δυνάμεις σωθήκαν. Το ταξίδι του πλέον εξαρτάται από τα δικά σας χέρια. Και φιλότιμο.  

 Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, 24/11/2020.

Read More »