Πόσους θανάτους να περιμένουμε τον χειμώνα;

Η εμπειρία είναι κάτι που συνήθως αποκτάται με πόνο. Η εμπειρία μου με τα δεδομένα της πανδημίας μου έμαθε, να μην αποτολμώ συχνά προβλέψεις για την έκβαση της.

Έτσι, όταν αποτολμώ κάτι τέτοιο, είναι γιατί νιώθω στέρεα την βάση των δεδομένων κάτω από τα πόδια μου.

Για να κάνουμε μια πρόβλεψη για την πορεία την πανδημίας στην χώρα μας, θα παραμετροποιήσουμε τα άφθονα δεδομένα που έχουμε από την τρέχουσα έκβαση της πανδημίας στην Μεγάλη Βρετανία, όπου, παρότι έχουμε ένα μεγάλο κύμα όσον αφορά την διάδοση του ιού στην κοινότητα, οι θάνατοι υστερούν κατά πολύ από τις καμπύλες προηγούμενων κυμάτων, αν και πλέον βαίνουν αυξανόμενοι.

Τι έχει αλλάξει λοιπόν;

Εικασίες για λιγότερο ή περισσότερο παθογόνες παραλλαγές, δεν πρόκειται προς το παρόν να κάνουμε.

Α) Ανοσία

8 στους 10 ενήλικες βρετανούς, έχει πλέον ανοσία στον ιό, εμβολιαστική και φυσική. Θα κρατήσουμε αυτό το ποσοστό, καθώς η συμβολή μικρότερων ηλικιών στις καμπύλες θανάτων είναι πενιχρή. Έτσι, ιδιαιτέρως σημαντική είναι η μεγάλη εμβολιαστική κάλυψη στις μεγάλες ηλικίες. Αν δεν κάνω λάθος, το ποσοστό αυτό είναι άνω του 90% για τους άνω των πενήντα στην Μ.Βρετανία. Για την Ελλάδα, αυτό το ποσοστό νομίζω ότι είναι κοντά στο 75%. Περιμένουμε δηλαδή από αυτόν και μόνο τον παράγοντα, τουλάχιστον 15% παραπάνω αναλογικά με τον πληθυσμό θανάτους στην Ελλάδα τον χειμώνα από ότι στην Μ.Βρετανία.

Όπως έχουμε δει, η εμβολιαστική προστασία απέναντι στην νόσο, είναι σε κάποια βαθμό χρονοεξαρτώμενη και φθίνει με το πέρασμα του χρόνου.

Ας ξεκινήσουμε λοιπόν από το ημερήσιο ιστορικά υψηλό των θανάτων σε Μ.Βρετανία και Ελλάδα. Αυτό ήταν 1.300 στην Μ.Βρετανία και 100 στην Ελλάδα.

Το νούμερο είναι διπλάσιο από την αναλογία των πληθυσμών.

Όμως: Διπλάσιο περίπου είναι και το ποσοστό όσων νόσησαν σε Μ.Βρετανία, απ’ ότι σε Ελλάδα.

Ας υποθέσουμε ότι τα ποσοστά φυσικής ανοσίας είναι στην Μεγαλή Βρετανία 50% και στην Ελλάδα 25%. Αυτό σημαίνει 25% κατ’ αναλογία πληθυσμών περισσότερους επερχόμενους θανάτους σε Ελλάδα από ότι σε Μ.Βρετανία, καθώς στην Μ.Βρετανία η πανδημία έχει ήδη σκοτώσει κατά προσέγγιση τους μισούς από τους ευπαθείς που θα μπορούσε να σκοτώσει.  

Έχουμε φτάσει ήδη σε ένα 40% παραπάνω αναλογικά θανάτους.

Β) Αλλαγή κριτηρίων. Η Βρετανία δεν μετράει πλέον κάθε θάνατο με θετικό PCR ως θάνατο από Covid, κάτι το οποίο απ’ όσο γνωρίζω δεν έχει αλλάξει στην χώρα μας. Η αλλαγή κριτηρίων έχει ήδη μειώσει λογιστικά τους θανάτους κατά 10% ενώ εκ νέου συστάσεις που έχουν δοθεί από τα NHS, μπορούν να μειώσουν αυτό το ποσοστό ως και 30%. Ας κρατήσουμε λοιπόν ένα μετριοπαθές 20% λιγότερους θανάτους στατιστικά από Covid στην Μεγάλη Βρετανία.

Πήγαμε ήδη στο 60% παραπάνω θανάτους.

Γ) Εμβολιαστική ανοσία. Όπως είπαμε αυτή φθίνει δραματικά ως προς την μετάδοση και προοδευτικά για την νόσηση. Ας υποθέσουμε ότι για τις ευπαθείς ομάδες, ο ρυθμός μείωσης είναι 6% το δίμηνο, όπως αναφέρουν πρόσφατα δεδομένα της Pfizer. Επομένως, και δεδομένου ότι το μεγαλύτερο ποσοστό ευπαθών έχουν εμβολιαστεί τον Φλεβάρη, τον επόμενο Φλεβάρη θα δημιουργηθεί ένα ρήγμα ανοσίας του 30%. Κι αυτό με την αυθαίρετη παραδοχή του ότι θα συνεχίσει να επικρατεί η Δέλτα, γιατί οι Κάπα και Λάμδα παρουσιάζουν πολύ μεγαλύτερη ανοσοδιαφυγή και μπορεί να αλλάξουν δραματικά το ποσοστό αυτό.

Ας κρατήσουμε λοιπόν το καλό σενάριο.

Ας υποθέσουμε λοιπόν ότι ένα επιπλέον 30% των Βρετανών έρχεται σε επαφή με τον ιό, μέχρι τον Γενάρη. Με 131.000 θανάτους στο 50%, που με την αλλαγή των κριτηρίων ανάγονται περίπου σε 100.000 και με προστασία των εμβολίων στο 60%, ακόμη κι αν ήταν όλοι πλήρως εμβολιασμένοι, χωρίς τρίτη δόση για την οποία ελάχιστα ξέρουμε και περιμένουμε τα δεδομένα από τον πληθυσμό του Ισραήλ, το χειρότερο σενάριο είναι άλλοι 40.000 θάνατοι, με το ταβάνι των ημερησίων να φτάνει περίπου τους 330-450. Ας σημειωθεί πως ήδη, οι θάνατοι στην Μ.Βρετανία σκαρφαλώνουν στους 70-80 ημερησίως.

Αυτό είναι το χειρότερο δυνατό σενάριο που δεν περιλαμβάνει τρίτη δόση και ανοσοδιαφυγούσες παραλλαγές.

Στην Ελλάδα, το ποσοστό του πληθυσμού που θα έρθει για πρώτη φορά σε επαφή με τον ιό, μπορεί να φτάσει το 50%. Με το 75% των ευπαθών να είναι εμβολιασμένοι, και συνυπολογίζοντας τον ρυθμό φθοράς, το ρήγμα ανοσίας στους ευπαθείς θα φτάσει το 50%. Που σημαίνει, ότι, λίγο πολύ, το χειρότερο δυνατό σενάριο για την Ελλάδα είναι άλλοι 13.000 θάνατοι και το ημερήσιο υψηλό θα πλησιάσει το ιστορικό.

Με τυχόν πλήρη εμβολιαστική κάλυψη των ευπαθών, θα γλυτώσουμε πάνω από 4.000 θανάτους, που θα είναι πολύ περισσότεροι από ότι αν εμβολιάσουμε ότι κινείται και αναπνέει, ακόμη και τα σπερματοζωάρια.

Το σύστημα υγείας συνολικά θα έχει την ίδια πίεση με πέρσι, όμως σε περιοχές που δεν έχουν έρθει ιδιαίτερα σε επαφή με τον ιό, όπως η Αθήνα, θα δεχτεί σημαντικά  μεγαλύτερη.

Ας σημειωθεί πως έχοντας ένα από τα χειρότερα ποσοστά επιβίωσης ΜΕΘ στην Δύση, ένα καθόλου αμελητέο ποσοστό αυτών των θανάτων θα είναι, όπως άλλωστε και στο προηγούμενο ένα κύμα που ουσιαστικά έχει περάσει η χώρα μας, ιατρογενές.

Αυτό είναι το χειρότερο δυνατό σενάριο για την χώρα μας χωρίς τρίτη δόση και χωρίς τα Κάπα και Λάμδα. Πιθανότατα η χώρα θα προχωρήσει σε τρίτη δόση και πιθανότατα, η Κάπα και Λάμδα θα επιδεινώσουν ακόμη περισσότερο την κατάσταση.

Και η πολιτική και επιστημονική ηγεσία του τόπου, για να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα, θα επιδοθούν σε ακόμη μεγαλύτερους διωγμούς των ανεμβολίαστων.

Αν σε κάποιον αυτές οι εκτιμήσεις φαντάζουν υπερβολικές και θεωρεί πως τα εμβόλια έσωσαν την παρτίδα, χωρίς φυσικά να υποτιμώ την συμβολή που θα έχουν στις ευπαθείς ομάδες, ας δει το πώς τρέχει η πανδημία μέσα στο κατακαλόκαιρο:

218 διασωληνώσεις και κοντά στους 20 ημερησίους. Αυτά τα νούμερα, είναι κατά αναλογία πληθυσμού, πολύ μεγαλύτερα από τα τρέχοντα της Μ.Βρετανίας.

Και ας δει και τα δεδομένα του Ισραήλ. Η πανδημία τρέχει κανονικά και οι θάνατοι άρχισαν και αυτοί προοδευτικά να σκαρφαλώνουν, με τους ημερησίους να φτάνουν τους 11.  

Ακόμη και μια από τις πιο πετυχημένες χώρες στην επιδημιολογική επιτήρηση, η Ισλανδία, μπαίνει μέσα στο κατακαλόκαιρο στο χειρότερο κύμα της.

Όσοι καλλιέργησαν την ψευδαίσθηση ότι τα εμβόλια θα ήταν το τέλος της πανδημίας, παραμελώντας το σύστημα υγείας που χρειαζόταν επιτακτικά ενίσχυση και αναδιάρθρωση, είναι απλά εγκληματίες. Τα εμβόλια θα παρατείνουν το προσδόκιμο για πολλούς ευπαθείς. Αυτό όμως, από το τέλος της πανδημίας, απέχει μια ολόκληρη πραγματικότητα.

Η πανδημία μας χρωστάει ακόμη, ένα ως δύο κύματα. Μικρότερα σε χώρες που έχουν περάσει μεγάλα κύματα. Και ακόμη μεγαλύτερα σε χώρες που είχαν σχετικά μικρότερα.

ΟΠΩΣ Η ΕΛΛΑΔΑ.

Και δεν πρόκειται να αναχαιτιστούν με βουντού. Ή με κοκορόμυαλους ανεύθυνους κι εγκληματικούς μαλάκες, που το μόνο που ξέρουν είναι να αποδίδουν τις ευθύνες και τον λογαριασμό φυσικών φαινομένων στους πολίτες.

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com. 11/8/2021.