Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΗΠΑ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΗΠΑ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Τετάρτη 25 Σεπτεμβρίου 2019

Η πολιτικη΄αποσύνθεση της Δύσης



Πάει καιρός από τότε που ανακοίνωσα- μονομερώς βεβαίως, βεβαίως- πως ήρθε το τέλος εποχής και πως ο κόσμος πλέον γίνεται χαοτικός.
Οι εξελίξεις με δικαίωσαν πλήρως.
Γιατί αυτά που συμβαίνουν στην πολιτική σκηνή της αυτοκρατορίας που φθίνει, τις ΗΠΑ, και την πάλαι πότε βρετανική αυτοκρατορία δεν είναι απλά παιδιά του χάους: θα γεννήσουν πολύ περισσότερο χάος από ότι θα μπορούσε κάποιος πριν από μερικά χρόνια να φανταστεί.
Στο Ηνωμένο Βασίλειο, το κοινοβούλιο ρίχνει τον πρωθυπουργό για να αναβάλει το πολύ πιθανό ενδεχόμενο μια Βρετανεξόδου χωρίς συμφωνία κι αποφεύγει τις εκλογές μέχρι να γίνει η συμφωνία με την ΕΕ.
Ο ίδιος ο Johnson μένει έκθετος μετά την απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου να κρίνει παράνομη την απόφαση του βραχυβιότερου πρωθυπουργού να κλείσει προσωρινά το κοινοβούλιο.
Το παιχνίδι περνάει στα χέρια της βασίλισσας.
Τίποτε από όσα συμβαίνουν δεν θυμίζουν, έστω αμυδρά, δημοκρατία.  
Οι πιθανότητες διάλυσης του Ηνωμένου Βασιλείου αυξάνονται καθημερινά.
Μαίνεται πόλεμος πλέον εκεί. Και τα επόμενα χρόνια ενδέχεται να ξαναδούμε άφθονο αίμα.
Στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού οι δημοκρατικοί τα παίζουν όλα για όλα.
Αφού η γελοία σκευωρία που παρουσίαζε λίγο πολύ τον Τραμπ μαριονέτα του Πούτιν, κατέπεσε και μάλιστα χωρίς πολύ θόρυβο, με σιγαστήρα, τώρα ανασκευάζουν το σενάριο θέλοντας τον Τραμπ αυτήν την φορά να εκβιάζει τηλεφωνικά με τα 400 εκατομμύρια δολάρια αμερικανικής στρατιωτικής βοήθειας τον νέο πρόεδρο της Ουκρανίας Ζελένσκι, ώστε αυτός να του δώσει πληροφορίες για βρωμιές του Joe Biden και του γιου του εν όψει των εκλογών του 2021.
Χωρίς να θεωρώ ότι ο Ντόναλντ Τραμπ δεν είναι ικανός για μια τέτοια χοντράδα, όποια κι αν είναι η έκβαση του πράγματος θα οδηγήσει σε περισσότερο χάος και διαίρεση εντός των ΗΠΑ.
Να υπενθυμίσουμε επίσης ότι ήταν το Δημοκρατικό κόμμα αυτό που αλλοίωσε τα αποτελέσματα της κούρσας για το χρίσμα το 2016 υπερ της Κλίντον και κατά του Σάντερς και πως ήταν δική τους στρατηγική να προωθήσουν αδύναμους ρεπουμπλικανούς υποψηφίους όπως … ο Ντόναλντ Τραμπ.
Με τον αντιπρόεδρο επί Ομπάμα Joe Biden να είναι ο πιο πιθανός υποψήφιος τους για το χρίσμα, οι δημοκρατικοί έχουν βάλει τις βάσεις για να δουν τον χειρότερο εφιάλτη τους να γίνεται πραγματικότητα: Μια δεύτερη θητεία του εκκεντρικού Ντόναλντ Τραμπ θα γίνει ακόμη πιο πιθανή σε οποιαδήποτε αστοχία αφορά την παραπομπή Τραμπ έχοντας απέναντι έναν ασθενέστατο υποψήφιο βγαλμένο από τα παλιά όπως ο Joe Biden.
Και το πιο επικίνδυνο σημείο απ’ όλα είναι ότι όλα αυτά συμβαίνουν όταν οι σχέσεις Ιραν-ΗΠΑ είναι δραματικά άσχημες. Και ο πρόεδρος Τραμπ, ένας από τους ελάχιστους αμερικανούς προέδρους που δεν έχουν κάνει πόλεμο- τουλάχιστον όχι ακόμη- μπορεί να δελεαστεί να παίξει το χαρτί του πολέμου, αν στριμωχτεί στα σχοινιά.
Ο προοδευτισμός θα έχει κάνει ένα ακόμη θαύμα. Να τους χαίρεστε.

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, 25/9/2019  

Read More »

Πέμπτη 1 Φεβρουαρίου 2018

Το μακεδονικό σε λίγες γραμμές


Για όσους παραξενεύονται ιδιαίτερα για τη λυσσαλέα στάση της Ελληνικής Αριστεράς στο θέμα των συλλαλητηρίων, ας κάνουμε μια μικρή αναδρομή σε παλαιά δημοσιεύματα του Ριζοσπάστη:
4 Δεκέμβρη 1924: «Αγωνιζόμαστε για την ένωση των τριών μερών της Μακεδονίας και της Θράκης και για την αποκλειστική, ανεξάρτητη ύπαρξη ως ένα κράτος»
Άρθρο «Μακεδόνα» δημοσιευμένο στον Ριζοσπάστη, Νοέμβριος 1932:
«Αυτό που έχουμε στην Μακεδονία δεν είναι ούτε Έλληνες, ούτε Βούλγαροι ούτε Σέρβοι αλλά οι Μακεδόνες, η μακεδονική μειονότητα η οποία, παρά όλα τα χτυπήματα και την  καταπίεση, διατηρεί την οικονομική και εθνική της ύπαρξη και μια ξεχωριστή κουλτούρα».
Ο Ριζοσπάστης στο πλευρό των καταπιεσμένων Μακεδόνων, 13 Νοέμβρη 1934:
«Πρέπει να οργανώσουμε ομάδες Μακεδόνων για να πολεμήσουν για ένα ανεξάρτητο μακεδονικό έθνος»
Το νεοελληνικό κράτος βρισκόταν πάντα υπό ισχυρότατη γεωπολιτική πίεση, με τις εκάστοτε μεγάλες δυνάμεις να ερίζουν και να αποκτούν τον έλεγχο της.
Τα πολιτικά κόμματα του νεοελληνικού κράτους αντανακλούν ακριβώς αυτή την πίεση και αυξάνουν τον έλεγχο του ξένου παράγοντα προκειμένου να αντλήσουν εύνοια κι ανταλλάγματα.
Η Μακεδονία, εντός της Οθωμανικής αυτοκρατορίας ήταν μια πολυπολιτισμική ευρεία ζώνη με τους διάφορους πληθυσμούς να ζουν σχετικά αρμονικά.
Με τη διάλυση της Οθωμανικής αυτοκρατορίας κι τη δημιουργία εθνοτικών κρατών, η Μακεδονία δεν αποτελεί πλέον μόνο μήλον της Έριδας για τις μεγάλες δυνάμεις αλλά και για τα νεοπαγή βαλκανική κράτη, πάντα σε σχέση με τις βλέψεις στην περιοχή των εκάστοτε Μεγάλων Δυνάμεων.
Με την διάλυση της Σοβιετικής αυτοκρατορίας, τα δεδομένα στον πλανήτη και στην περιοχή αλλάζουν κι επιτρέπουν μεγαλύτερη ανάμειξη του ευρωατλαντικού παράγοντα που θα χρησιμοποιήσει λίγο αργότερο εθνοτικές διαφορές για να διαλύσει και την Γιουγκοσλαβία σε μικρά προβληματικά κράτη.
Λαμβάνοντας αυτά τα ελάχιστα ως ραχοκοκκαλιά των μακεδονικών και ευρύτερα των βαλκανικών ζητημάτων, το μόνο που «λύει» ζητήματα είναι οι συσχετισμοί ισχύος.
Αυτός είναι κι ο λόγος που σήμερα, με την χώρα σε οικονομική και δημογραφική διάλυση, η πλειοψηφία της ελληνικής πολιτικής σκηνής σπεύδει κακήν κακώς να «λύσει» το σκοπιανό, προκειμένου να γίνει το κρατίδιο ευρωατλαντικό ανάχωμα στην Ρωσική επιρροή στα Βαλκάνια.
Είναι γεγονός ότι οι δεξιές κυβερνήσεις υπήρξαν πατριδοκάπηλες. Οι Έλληνες πρώην και νυν κομμουνιστές όμως θα ‘πρεπε να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί στο θέμα τις Μακεδονίας, καθώς για μεγάλα χρονικά διαστήματα η ηγεσία του ΚΚΕ συνέπλεε με τις αποφάσεις της Comintern για «ενιαίο κι ανεξάρτητο μακεδονικό κράτος», συμμαχώντας πότε με τον Τίτο, πότε με τον βουλγαρικό και πότε με τον Σοβιετικό παράγοντα, ή με συνδυασμούς των παραπάνω, πάντα ανάλογα με την ιστορική φάση, κάτι που έπαιξε καθοριστικό ρόλο στη μορφή, την έκταση και την έκβαση του «Ελληνικού Εμφυλίου».
Η αριστερά, χρησιμοποιεί τη μέθοδο του Ισραήλ: Έχοντας θυματοποιηθεί στο παρελθόν, αγιοποιεί τον εαυτό της εσαεί και φιμώνει όποιον δεν συντάσσεται μαζί της. 
Σήμερα π.χ, σημαντικό κομμάτι της μικρής σε μέγεθος αλλά μεγάλης σε επιρροή αριστερής «διανόησης» καταδικάζει ξανά τον πατριωτισμό ως φασισμό.
Δεν είναι παράδοξο: στην ουσία αναμασούν τις αποφάσεις της δεύτερης και τρίτης διεθνούς με στόμφο χιλίων Στάλιν και Τίτο.
Ξεχνώντας εντελώς ότι ούτε ο Τίτο ούτε η Σοβιετική Ένωση υπάρχουν και με την πρόθυμη συμβολή του ακραίου κέντρου και της ακροδεξιάς, καλλιεργούν ένα χαμηλής έντασης εμφυλιοπολεμικό κλίμα.
Το μόνο που υπάρχει είναι τα διατλαντικά σχέδια και η επιρροή της Ρωσίας αλλά και της Τουρκίας, ακόμη ακόμη και της Σαουδικής Αραβίας στην περιοχή.
Όλοι τους, αριστεροί, ακραίοι και «μη», ακροδεξιοί, κεντροακραίοι έχουν ένα κοινό τόπο: Να μην γίνει ποτέ η χώρα ανεξάρτητη.  


Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, 1/2/2018
Read More »

Δευτέρα 19 Δεκεμβρίου 2016

Δολοφονία του Ρώσου Πρέσβη στην Κωνσταντινούπολη!!!


Τρεις μέρες πριν αναφέραμε πως καθώς οι αμερικάνοι χάνουν το βρώμικο παιχνίδι  που ξεκινήσαν μαζί με τους δυτικούς συμμάχους τους και τον άξονα Ισραήλ, Κατάρ, Σαουδική Αραβία και Τουρκία στη Συρία και λίγο πριν την μετάβαση της εξουσίας στον Donald Trump και το επιτελείο του, όπου προεξοφλείται εξομάλυνση των ρωσοαμερικανικών σχέσεων, η δήλωση Obama για αντίποινα στην Ρωσία για την "επίδραση" της στις αμερικανικές εκλογές ήταν προκλητικότατη.

Αναρωτιόμουν αν ήταν το ακίνδυνο γαύγισμα ενός λυσασμένου σκύλου στα τελευταία του ή αν όντως το κατεστημένο στην Αμερική έχει αποφασίσει να παραδώσει στον Trump ένα τρίτο παγκόσμιο πόλεμο.

Μόλις πριν από λίγο, ο ρώσος πρέσβης στη Τουρκία Andrey Karlov, έπεσε θύμα επίθεσης. Κι είναι νεκρός.

Η επίθεση είναι πλήρως αδιανόητο να χει γίνει από το καθεστώς Ερντογάν που απεγνωσμένα ψάχνει συμμάχους με την Τουρκία να βρίσκεται σε κατάσταση χάους.

Είναι πολύ πιο πιθανό να χει γίνει από τον άξονα του κακού ΗΠΑ-Κατάρ-Σαουδική Αραβία κι ακόμη πιο πιθανό να χει γίνει από τα τζιχαντιστικά σκυλιά τους των οποίων το πλιάτσικο στη Συρία το οποίο η Ρωσική εμπλοκή χάλασε, με ή χωρίς εντολή και βοήθεια από τους χρηματοδότες τους.

Ο Ερντογάν πρέπει επειγόντως να βρει το δράστη και τους ανθρώπους πίσω από αυτόν.

Μετά την κατάρριψη του ρωσικού αεροσκάφους από τους Τούρκους του καλοκαιριού και μετά το αμερικανοκίνητο πραξικόπημα εναντίον του, δεν θα αντέξει να χρεωθεί ούτε μισό μόριο ευθύνης για τη δολοφονία του Ρώσου πρέσβη στην Κωνσταντινούπολη.

Και δυστυχώς φέρει ευθύνη.

Ο Ρώσος πρέσβης δολοφονήθηκε σε ρωσική έκθεση. Βίντεο αμέσως μετά τη δολοφονία δείχνει ένα λευκο άντρα, με το πιστόλι στο χέρι, να εκστομίζει το "ο Αλλάχ είναι μεγάλος". Κανείς πυροβολισμός από την ασφάλεια δεν ακολούθησε αμέσως μετά τη δολοφονία, κάτι που αν δεν σημαίνει πιθανή συνέργεια της τουρκικής ασφάλειας του πρέσβη, σημαίνει τουλάχιστον εγκληματική αμέλεια της.

Αναφορές θέλουν το δράστη να λέει και κάποιες φράσεις στα ρωσικά.

Όπως είδαμε και στον 1ο παγκόσμιο πόλεμο, η δολοφονία πρέσβη μπορεί να αποτελέσει αφορμή παγκοσμίου πολέμου και είναι πρόθεση εκκίνησης πολέμου, σχεδόν διακήρυξη του.

Ο πρόεδρος Πούτιν θα αντιδράσει με τον παγωμένο υπολογιστικό τρόπο του, όπως συνηθίζει.

Ήδη η Ρωσία ανακοίνωσε πως η δολοφονία ήταν τρομοκρατικό χτύπημα.

Μα θα υπάρξουν αντίποινα προς τους πιθανούς υπευθύνους.

Κι ανάλογα με το ποιοι είναι οι εμπλεκόμενοι, θα υπάρξουν αντιααντίποινα.

Κι έτσι θα κλιμακώνεται το όλο πράμα.

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa,blogspot.com, 19/12/2016

Read More »

Παρασκευή 16 Δεκεμβρίου 2016

Οι ΗΠΑ προκαλούν. Κι οι ΗΠΑ προκαλούνται

«Νομίζω ότι δεν υπάρχει αμφιβολία πως όταν οποιαδήποτε ξένη κυβέρνηση προσπαθήσει να πλήξει την ακεραιότητα των εκλογών μας, χρειάζεται να αναλάβουμε δράση.
Και θα το κάνουμε σε χρόνο και τόπο της δικιάς μας επιλογής»
Barack Obama, Πέμπτη 16/12/2016
Καθώς η Συρία ξαναποκτά τον έλεγχο των εδαφών της και ενώ κάποιοι επιτελάρχες που έχει διαλέξει ο νέος πρόεδρος Donald Trump επιβεβαιώνουν τις προεκλογικές του διακηρύξεις αν όχι για μια φιλική τουλάχιστον για μια όχι εχθρική στάση προς τη Ρωσία, η απερχόμενη διακυβέρνηση προσπαθεί να δημιουργήσει τετελεσμένα που θα καθιστούν οποιαδήποτε αμερικανορωσική προσέγγιση αδύνατη ή τουλάχιστον να διακηρύξουν σε όλους τους τόνους κάτι τέτοιο.
H CIA σε έκθεση της συμπέρανε πως οι Ρώσοι μέσω κυβερνοεπιθέσεων και διαρροών μέσα από λογαριασμούς του δημοκρατικού κόμματος, έβλαψαν την εκστρατεία της Hilary Clinton, με προσωπική μάλιστα εμπλοκή του Βλαδίμηρου Πούτιν.
Της ίδιας της Hilary που είχε γραμμένη την ασφάλεια των επικοινωνιών της αλλά και την κρατική ασφάλεια σε τέτοιο βαθμό ώστε είχε εμπιστευτική ηλεκτρονική επιστολογραφία μέσω του προσωπικού της Server, υπόθεση που υπήρξε αντικείμενο έρευνας του FBI, το οποίο έψεξε τελικά την Clinton αλλά δεν τόλμησε να επιδιώξει την δίωξη της προεκλογικά.
Λίγες μέρες πριν τις αμερικανικές εκλογές, αμερικανικές αρχές προειδοποιούσαν για μια κυβερνοεπίθεση στην ίδια τη διαδικασία των εκλογών και λίγο αργότερα για τρομοκρατική επίθεση κατά τη διάρκεια των εκλογών.
Η απερχόμενη διακυβέρνηση και η γεωπολιτική μικρόνοια/παράνοια της αμερικάνικης εξωτερικής πολιτικής που είχε ένα διαρκές κρεσέντο μετά την πτώση της ΕΣΣΔ, αναγνωρίζοντας το τέλος του κόσμου όπως τον ονειρευόταν, εκπέμπει το κύκνειο άσθμα της.   
Και μπορεί να είναι θανάσιμο όχι μόνο για την ίδια αλλά και για τον πλανήτη.
Ή μήπως είναι απλά τα αλυχτίσματα ενός σκύλου λυσσασμένου μα καταβεβλημένου πλήρως από την ασθένεια του;
Δεν είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε πόσο μακριά μπορεί να φτάσει τώρα στα τελειώματα της η διακυβέρνηση του προέδρου νομπελίστα ειρήνης που σκόρπισε τον όλεθρο σε ολόκληρες γειτονιές του πλανήτη.
Την ίδια στιγμή, η έλευση της νέας διακυβέρνησης στις ΗΠΑ δημιουργεί όχι μόνο ένα κενό εξουσίας που με κάποιο τρόπο θα καλυφτεί αλλά και νέου τύπου ψυχροπολεμικούς πυρετούς.
Οι Ιάπωνες, φοβούμενοι πως τυχόν κενό της αμερικανικής παρουσίας στην ευρύτερη περιοχή μπορεί να οδηγήσει μακροχρόνια σε απορρόφησή τους από την Κίνα, υποδέχονται και συνομιλούν με τον πρόεδρο Πούτιν.
Και οι Κινέζοι απαντούν με το δικό τους τρόπο στην «πρόκληση» του μέλλοντα προέδρου Trump να συνομιλήσει με τον πρωθυπουργό της Taiwan, θίγοντας την πολιτική της «Μιας Κίνας» καθώς η Κίνα θεωρεί την Taiwan κινεζική.
Η απάντηση των Κινέζων ήρθε σε κρύο πιάτο. Ενώ αρχικά άφησαν να εννοηθεί πως η κίνηση Trump αποδίδεται σε πολιτική απειρία, η απάντησή της Κίνας προβλέφθηκε από την εφημερίδα Global Times: «Η Κίνα πρέπει να τολμήσει να κάνει τολμηρές κινήσεις και να δημιουργήσει ένα καινούριο μοτίβο στις σχέσεις τις με τις ΗΠΑ: ενώ παίζετε το δικό σας παιχνίδι, εγώ παίζω το δικό μου»
Έτσι, χθες, σε μια πρωτοφανή κίνηση, κινέζικο πλοίο φέρεται να «συνέλαβε» αμερικανικό υποβρύχιο Drone που αμερικάνικο ωκεανογραφικό είχε αφήσει σε διεθνή όπως λέγεται ύδατα.
Και δεν το χει επιστρέψει ακόμη.
Η Κίνα φέρεται να έχει ήδη στρατικοποιήσει τα 7 τεχνητά νησιά που έχτισε στον Σινικό ωκεανό για να τον ελέγξει αυτόν και τα πετρέλαια του.
Είναι ένας καινούργιος κόσμος εκεί έξω. Οι γεωπολιτικές σφαίρες επιρροής αλλάζουν. Κι η επόμενη μορφή τους θα αποκτηθεί είτε μέσω διεθνούς συνεννόησης είτε μέσω του επόμενου παγκοσμίου πολέμου.


Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, 16/12/2016
Read More »

Τετάρτη 9 Νοεμβρίου 2016

The Trump card

Στα λεγακιας;
Ξερόλας;
ΝΑΙ
Απέναντι σε μια παγκόσμια προπαγάνδα, τόλμησα να προβλέψω την νίκη Trump.
Τόσο απλά.
Περιγραφές:
Τα μηντιακά παπαγαλάκια του ΣΚΑΙ συνεχίζαν την προπαγάνδα μέχρι τις 10.00 παρότι τα αποτελέσματα είχαν ήδη κριθεί.
Η πολιτεία κλειδί ήταν η Φλώριντα.
Το μόνο που μπορούσε να δώσει τη νίκη στη βρώμικη Χίλαρι στην πιο βρώμικη προεκλογική εκστρατεία των τελευταίων δύο αιώνων ήταν οι ψήφοι των ισπανόφωνων.
Δεν φτάνανε.
Δεν φτάνανε απέναντι στην ψήφο του ΠΟΛΥ ΘΥΜΩΜΈΝΟΥ ΜΕΣΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ.
Brexit φαινόμενο ξανά λοιπόν.
Οι δημοσκοπικές είναι γυμνές.
Το χέρι που τους τάιζε είναι γυμνό από σάρκα.
Οι άνθρωποι πλέον δεν εμπιστεύονται το ΣΥΣΤΗΜΑ.
Απλά.
Οι αγορές χθες "προεξόφλησαν" τη νίκη Χίλαρι, πετώντας ένα σκασμό λεφτά για να κρατηθεί το αμερικάνικο χρηματιστήριο σε υψηλά σε μια περίοδο αδιανόητης πολιτικής αβεβαιότητας.
Ο ΠΟΛΥ ΘΥΜΩΜΕΝΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ τους έφτυσε στη μάπα.
ΞΑΝΑ.
Κι η ελληνική αριστερά, ξανά, πετάει χαρταετούς, έχοντας επιδείξει την αλαζονεία του σκλάβου που σνομπάρει το επόμενο αφεντικό του.
Ποιος νίκησε χθές;
Ο Donald Trump.
Ποιος έχασε;
Το σύστημα.
Ποιος δεν κέρδισε κάτι ουσιαστικό ακόμα;
Ο ΜΕΣΟΣ ΘΥΜΩΜΈΝΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ.
Ο Trump, πλανητάρχης πλέον, μπήκε στον λευκό οίκο με το αριστερό, θάβοντας το τσεκούρι του πολέμου, ευχαριστώντας την Hilari για όσα έχει κάνει για την αμερική, μη σου πω και για τον πλανήτη, και ξεχνώντας τα όσα έλεγε για φυλακές και τέτοια.
Αυτό καθόλου καλό δεν ακούγεται στα αυτιά του μέσου πολύ θυμωμένου ανθρώπου.
Του αμόρφωτου ναι, αυτού που δεν έχει κανένα μέλλον στο μέλλον που οι μορφωμένοι του χτίζουνε.
Περίεργο ε; Ε αριστερά των μορφωμένων;
Ένας άνθρωπος απέναντι στις ΜΚΟ, το star system, το πολιτικό κατεστημένο, το χρηματοπιστωτικό σύστημα.
Κέρδισε μια θέση στο πάνθεον τους.
Που μας αφήνει αυτό;
Η επίσκεψη Obama είναι πλέον ένα άδειο πουκάμισο.
Στις 5 του Δεκέμβρη που το επιτελείο του Τσίπρα πόνταρε να τα παίξει όλα για όλα, θα βρεθεί απέναντι στην καύλα του σχεδόν τελειωμένου θείου Σόιμπλε.
Παρότι άθρησκος, έχω να πω μονάχα ένα πραμα: Ο θεός να μας φυλάει.
For the record, το ιστορικής πλέον σημασίας κείμενο μου:
"Οι αμερικάνικες προεδρικές θα κρίνουν λίγο πολύ το με πιο μορφή θα υπάρχει ο πλανήτης ή έστω ή ανθρωπότητα τα επόμενα χρόνια.
Με άλλα λόγια μπορείτε ελεύθερα και χωρίς πολύ σκέψη να τις χαρακτηρίσετε κρισιμότατες.
Πολύ πιο κρίσιμες και από αυτές που ανέδειξαν τον πρόεδρο Ομπάμα, τον πρώτο λευκό μαύρο πρόεδρο στην ιστορία των ΗΠΑ.
Ο νομπελίστας ειρήνης κατάφερε να δημιουργήσει μόνο δύο Καρχηδόνες, τη Λιβύη και τη Συρία και ο προκάτοχός του Bush έσκασε από τη ζήλεια του, ενώ κατάφερε να διαμελίσει και την Ουκρανία.
Παράλληλα όχι μόνο έσωσε αλλά και έδωσε συγχωροχάρτια στις χρηματοπιστωτικές συμμορίες που δημιούργησαν την κρίση του 2008 ενώ έκανε τα στραβά μάτια στην συνέχιση της ρατσιστικής και συχνά θανατηφόρας αστυνομικής βίας εντός των ΗΠΑ.
Με λίγα λόγια ο Ομπάμα υπήρξε προς γενική απογοήτευση της ανθρωπότητας μια κουβερτούρα πάνω από σκατά καθώς αφήνει τον πλανήτη σε πολύ χειρότερη κατάσταση από ότι τον παρέλαβε.
Το μόνο ελαφρυντικό που οποιοσδήποτε οφείλει να του αποδώσει είναι όσο σκατά κι αν έχει γίνει ο κόσμος, με τους νεοσυντηριτικούς θα ταν απείρως χειρότερα.
Και αυτή θα είναι η εξέλιξη αν για κάποιο λόγο οι Αμερικάνοι επιβράβευαν τους «συστημικούς» υποψηφίους του Δημοκρατικού και του Ρεπουμπλικανικού κόμματος που με την εξαίρεση του Rand Paul είναι λίγο πολύ εξαγορασμένοι από μεγάλα συμφέροντα.
Ευτυχώς στην πορεία προέκυψαν οι «αντισυστημικοί» Trump και Sanders που ανέτρεψαν τα προγνωστικά.
«Αντισυστημικός ο δισεκατομμυριούχος κερατάς;» φυσικά θα αναρωτηθείτε. Μόνο στην αμερική γίνονται αυτά.
Σωστά. Ας σταματήσουμε λοιπόν να κρίνουμε εξ ψωροκώσταινας τ’ αλλότρια.
Ο Trump δεν μπορεί να θεωρείται εξαγορασμένος από τα μεγάλα συμφέροντα. Είναι από μόνος του μεγάλο συμφέρον.
Τους Sanders και Tramp τους χωρίζει άβυσσος. Είναι πολύ περισσότερο προτιμητέοι όμως από τη Hilary και τους υπόλοιπους νεοσυντηρητικούς γιατί αυτούς τους χωρίζουν παρά ελάχιστα και τους ενώνει η αγάπη για τον πόλεμο.
Το δημοκρατικό Salon χαρακτηρίζει τον Trump ως ασταμάτητο.
Συμφωνώ. Αυτή την στιγμή τον Tramp μπορεί να τον σταματήσει μόνο σφαίρα.
Το χρίσμα των ρεπουμπλικάνων το χει στα τσεπάκι του.
Πιο αμφίρροπη θα ναι η μάχη Χίλαρι Σάντερς αν δεν καταλάβουν οι δημοκρατικοί ότι ο Trump θα την γλεντήσει τη Χίλαρι γιατί μπορεί ο πρώτος να είναι ανήθικος, κακός, αλητήριος αλλά δεν είναι ότι είναι η Χίλαρι: Μια τεράστια υποκρίτρια.
Υπό αυτό το πρίσμα σκόπιμο είναι να δούμε πως θα είναι ο κόσμος με έναν εκ των Trump ή Sanders να είναι ο επόμενος αμερικάνος πρόεδρος.
Θα δούμε κι από το φεγγάρι ακόμη ένα τοίχος να χωρίζει τις ΗΠΑ από το Μεξικό με μπόι όσο ο ρατσισμός του Trump: χιλιάδες επίδοξοι μεξικανοί μετανάστες θα πεθάνουν και η κατάσταση στο εσωτερικό του Μεξικού θα γίνει ακόμη πιο ελκυστικά έκρυθμη.
O Trump έχει ήδη αλλάξει την αμερικανική πολιτική και θα την αλλάξει ακόμη περισσότερο: Ήδη χαρακτήρισε τον εισβολή στο Ιράκ ως λάθος κι εξέθεσε το δομημένο ψεύδος των όπλων μαζικής καταστροφής του Σαντάμ.  
Με άλλα λόγια σφάγιασε την ιερή αγελάδα της αμερικανικής πολιτικής του αλάθητου των προέδρων και της αυτόματης σύνδεσης της κριτικής των πεπραγμένων ηγεσιών με τον Αντιπατριωτισμό και τον αντιαμερικανισμό χωρίς να χάσει ούτε μισή μονάδα στις δημοσκοπήσεις.
Μεγάλο έλλειμμα του Trump είναι η γεωπολιτική όπου θα δοκιμάσει εμπειρικές προσεγγίσεις.
Πιστεύει όμως στη δύναμη του Deal και μάλλον θα επιχειρήσει αντλώντας ανταλλάγματα να αποκλιμακώσει τις πιθανές εστίες πολέμου με μεγάλες δυνάμεις χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δε θα ανοίξει άλλες απέναντι σε μικρότερες.
 Ο Trump πχ είναι ο μόνος υποψήφιος των νέοσυντηρητικών που δεν θα ρίξει τη συμφωνία με το Ιράν.
Ο Sanders από την άλλη θα είναι ένας αδύναμος πρόεδρος καθώς τα υπόλοιπα σώματα ελέγχονται από ρεπουμπλικάνους.
Η μεγάλη του αδυναμία είναι ότι όπως κι ο Κόρμπιν, θα ηγούνται ενός εχθρικού και εξαγορασμένου κόμματος.
Μην σας παραξενεύει λοιπόν που ο ίδιος επενδύει στην κινηματικότητα των αμερικάνων για να μπορέσει να κάνει τομές.
Δε σημαίνει αυτό ότι θα γίνει Τσίπρας, θα είναι όμως ένας αδύναμος πρόεδρος που θα αναγκαστεί να βάλει νερό στο κρασί του. Κι αν αναγκαστεί να βάλει πολύ νερό στο κρασί του, ναι τότε θα γίνει Τσίπρας.
Κι οι δύο υποψήφιοι πρόεδροι, εκτός από τον πολιτικό κατεστημένο, θα πρέπει να ασκήσουν εξουσία στη σκιώδη Αμερική αν δεν θέλουν να γίνουν ανδρείκελά της: Την Αμερική των λόμπυ, την αμερική των μυστικών υπηρεσιών, την Αμερική του USAID και του NED, την αμερική του Soros και του Bloomberg.
Και ξέρουμε καλά τι έπαθε ο προηγούμενος πρόεδρος που πήγε να ξεδοντιάσει απλά και μόνο τη CIA μετά το φιάσκο του κόλπου των χοίρων.
H Αμερική συνεχίζει τις πρωτιές. Μετά τον πρώτο μαύρο πρόεδρο, έχει να επιλέξει ανάμεσα στον πρώτο δισεκατομμυριούχο πρόεδρο, τον πρώτο εβραϊκής καταγωγής πρόεδρο και την πρώτη γυναίκα πρόεδρο.
Ελπίζουμε κι όχι φυσικά για λόγους μισογυνισμού να μη βγάλει τη γυναίκα που λέγεται πως δέρνει τον άντρα της."

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, 9/11/2016

Read More »

Δευτέρα 19 Σεπτεμβρίου 2016

Οι ΗΠΑ στηρίζουν τους τζιχαντιστές- για μια ακόμη φορά



Κλάψαμε τον προηγούμενο μήνα με τη φωτογραφία του μικρού διασωθέντα Ομράν στο πορτοκαλί εσωτερικό του ασθενοφόρου τραβηγμένη ίσως από φωτογράφο τζιχαντιστών.

Όσο δεν κλάψαμε για τα εκατοντάδες χιλιάδες παιδιά του Ιράκ που πέθαναν από πείνα χάρη στο πρόγραμμα του ΟΗΕ food for oil.

Όσο δεν κλάψαμε για τα δεκάδες χιλιάδες παιδιά που πέθαναν στον πόλεμο της Συρίας όπου ο δυτικός ιμπεριαλισμός εργαλειοποίησε τον εξτρεμιστικό ισλαμισμό για μια ακόμη φορά για να αφαιρέσει εμπόδια.

Όσο δεν κλάψαμε για τα χιλιάδες παιδιά που σφαγιάστηκαν από τους τζιχαντιστές.

Για τη γενοκτονία των Γιεζίντι.

Για τις χιλιάδες γυναίκες που βιαστήκαν ή που πουλήθηκαν ως σκλάβες του σεξ.

Για τα χιλιάδες παιδιά που γίναν όργανα μεταμοσχεύσεων κάπου στην πορεία.

Για τις δύο χώρες διαμάντια της Μ.Ανατολής που ο δυτικός ιμπεριαλισμός κατέστρεψε, για τις Καρχηδόνες της εποχής μας.

Για μια ακόμη φορά το συναίσθημα μας έγινε αντικείμενο πολιτικής εκμετάλλευσης.

Για ποιο λόγο;

Για την εκεχειρία. Την πολυπόθητη για τους συμμάχους εκεχειρία που θα επέτρεπε στους τζιχαντιστές να ανεφοδιαστούν.

Εδώ και καιρό, ο συριακός στρατός ακολουθεί μια απάνθρωπη μα αποτελεσματική πρακτική για την ανακατάληψη πόλεων: λιμοκτονία μέχρι παράδοσης.
Και παρά το απάνθρωπο του όλου πράγματος, ο συριακός στρατός δεν εκτελεί τους τζιχαντιστές: τους αφοπλίζει και τους επιτρέπει να μετακινηθούν σε πόλεις που βρίσκονται στη μάχη.
Δεν βρέχει μάνα κάτω απ΄ αυτές τις συνθήκες. Ο πραγματικός θεός πολλών τζιχαντιστών είναι τα πετροδόλλαρα των δυτικών συμμάχων/εχθρών.

Για άλλους πάλι ο Αλλάχ είναι μεγαλύτερος ακόμη κι απ΄τα πετροδόλλαρα.

Έτσι, στις 17 Σεπτεμβρίου του 2016, οι πλουσιοπάροχα χρηματοδοτούμενοι «σύμμαχοι» των δυτικών κατά του Άσαντ και δήθεν κατά και των τζιχαντιστών, ο πολυπαινεμένος από το δυτικό κατεστημένο και τμήματα της δυτικής αριστεράς Ελεύθερος Συριακός Στρατός (FSA), εξεδίωξε ειδικές δυνάμεις των ΗΠΑ από την πόλη AlRai.
Οι ειδικές δυνάμεις των ΗΠΑ βρίσκονταν στην πόλη στα πλαίσια της επιχείρησης «Ασπίδα του Ευφράτη» που ξεκίνησε μετά την επέμβαση της Τουρκίας στη Συρία για να αποτραπεί η κατάληψη της πόλης Τζαραμπλούζ από τους Κούρδους και η δημιουργία του «Κουρδικού Διαδρόμου».
Το μεσανοτολικό χάος επεκτείνεται.
Οι δυνάμεις του FSA εκδίωξαν τους αμερικανούς φωνάζοντας όχι μόνο εθνικοαπελευθερωτικά και αντιιμπεριαλιστικά συνθήματα αλλά και ισλαμιστικά:

«Έρχονται στη Συρία για να την καταλάβουν», «σκυλιά», «φύγετε γουρούνια», «κάτω η Αμερική», «είναι σταυροφόροι κι άπιστοι», φώναζαν οι μαχητές του FSA στους συμμάχους τους.

Άργησαν να καταλάβουν οι ισλαμιστές της Συρίας το πώς η Αμερική τους χρησιμοποίησε για να διαλύσει τη χώρα τους.
Κι ακόμη οι Αμερικανοί έχουν κρυφό καμάρι αυτό που ο κόσμος το χει τούμπανο:
Πως οι δημοκράτες στη Συρία είναι ένα σπάνιο φαινόμενο και πως το πιο ισχυρό τοπικό κίνητρο για την ανατροπή του Άσαντ δεν είναι κάποιο δημοκρατικό όραμα αλλά η σουνιτική θεοκρατία.
Πως απάντησαν λοιπόν οι Αμερικανοί στην γελοιοποίηση τους από τον FSA;
Μα, βοηθώντας τους Τζιχαντιστές.
Την ίδια μέρα με το τεράστιο φιάσκο, ένα δεύτερο συμβαίνει: Συμμαχικές αεροπορικές δυνάμεις βομβαρδίζουν μονάδες του Συριακού στρατού σκοτώνοντας 62 Σύριους στρατιώτες που επιχειρούσαν να ανακαταλάβουν την πόλη Deir Ez-Zor.
Το συμμαχικό χτύπημα έδωσε την ευκαιρία  στους τζιχαντιστές να προελαύνουν κι ανάγκασε τους Ρώσους σε χερσαία επέμβαση για να αναχαιτίσουν τους Τζιχαντιστές.
Η Samantha Power, πρέσβης των ΗΠΑ στον ΟΗΕ και ένας από τους ισχυρούς υποστηρικτές μαζί με τον πρώην εργοδότη της George Soros του παρεμβατικού δόγματος “Responsibility to Protect”, κατακεραύνωσε με αφορμή την φιλοτζιχαντιστική επίθεση στον συριακό στρατό … ποιον άλλον; … Τη Ρωσία, λες και ήταν αυτή που βομβάρδισε το στρατό μιας άλλης χώρας μέσα στα ίδια της τα εδάφη, ή λες κι ήταν η Ρωσία που εξόπλισε τζιχαντιστές, καλά καταγεγραμμένες ισλαμοτρομοκρατικές ομάδες όπως τη συριακή Αλ Κάιντα, το Μέτωπο Αλ Νούσρα και διεθνείς ισλαμομισθοφόρους.
Κρατήστε και κανά δάκρυ για τα μέλλον. Θα χρειαστούν πιόνια να κλάψουν από την κυρίαρχη δυτική προπαγάνδα για να ξεπλύνουν ανθρωπιστικά τα διαρκή εγκλήματα του ιμπεριαλισμού και να μεταφέρουν τις διεθνείς εγκληματικές ευθύνες στο εσωτερικό της χώρας τους, πολώνοντας και διχάζοντας.
Αν δεν υπήρχαν χρήσιμα τμήματα της σημερινής δυτικής αριστεράς, ο ιμπεριαλισμός θα τα είχε ήδη εφεύρει από μόνος του.

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, 19/9/2016
Read More »

Τετάρτη 24 Σεπτεμβρίου 2014

Ο κόσμος με μια ματιά, Σεπτέμβριος 2014



Μέση Ανατολή:

Οι αεροπορικές επιθέσεις των Αμερικανών και των συμμάχων τους υποτιθέμενα κατά του Ισλαμικού Κράτους στη Συρία έχουν ξεκινήσει. Οι φονικές «επιδόσεις» τους είναι ισχνές. Κάποιοι δεκάδες ισλαμικοί μαχητές και μερικοί άμαχοι έχασαν τις ζωές τους. Οι αμερικάνοι αξιωματούχοι αναγνωρίζουν αυτό που τα agriazwa γνώριζαν εξαρχής: ότι το ισλαμικό κράτος (ISIS) δεν πρόκειται να ηττηθεί από αυτές τις πρακτικές. Η κατάλυση εθνικών συνόρων και στρατών της περιοχής επιτρέπει μεγάλη κινητικότητα στους τζιχαντιστές που μπορούν να διαλύονται σε άτακτα σώματα και να ξαναοργανώνονται σε άλλες ασταθείς περιοχές δημιουργώντας ακόμη περισσότερη αστάθεια και περισσότερες εστίες ανάφλεξης. Η κυβέρνηση της Συρίας, ένα από τα λίγα εμπόδια στην ατζέντα των τζιχαντιστών, ανησυχεί και για την ατζέντα των δυτικών και των αράβων συμμάχων τους που ούτως ή άλλως χρηματοδοτούσαν τους τζιχαντιστές για να διαλύσουν κράτη-εχθρούς όπως η Συρία και η Λιβύη. Και έχει κάθε λόγο να ανησυχεί, καθώς από τις πρώτες μέρες της επίθεσης στη Συρία, οι ΗΠΑ φροντίσαν να χτυπήσουν όχι το ISIS αλλά έναν άλλο ισλαμιστικό πυρήνα με πολύ διαφορετική ατζέντα που φώλιασε στο χάος που οι τζιχαντιστές με την υποστήριξη των δυτικών αλλά και σουνιτικών κρατών δημιούργησαν στη Συρία. Η ομάδα ονομάζεται Khorazan και η ατζέντα της είναι διαφοροποιημένη από αυτή του ISIS. Δεν επιδιώκει τη δημιουργία χαλιφάτου αλλά τρομοκρατικά χτυπήματα στην καρδιά του ιμπεριαλιστικού κτήνους, τις μεγάλες δυτικές πόλεις. Αμερικάνοι αξιωματούχοι αποκάλυψαν πως ένα τέτοιο χτύπημα ήταν επικείμενο. Το προληπτικό χτύπημα των αμερικάνων κατά της Khorazan δείχνει το βαθμό συνέργειας που έχει πλέον η στρατιωτική ατζέντα των αμερικανών με την ατζέντα των μυστικών υπηρεσιών τους και επιβεβαιώνει το ιστορικό δίδαγμα πως πέρα από το στενό συμμαχικό πυρήνα, κανένας άλλος δεν πρέπει να εμπιστεύεται τους αμερικάνους, πόσο μάλλον η κυβέρνηση της Συρίας, στον εναέριο χώρο της οποίας επιχειρεί η πολεμική αεροπορία εχθρικών προς αυτή δυνάμεων όπως οι ΗΠΑ, το Κατάρ και η Σαουδική Αραβία. Οι τζιχαντιστές δεν θα αποδυναμωθούν σοβαρά από τις αεροπορικές επιδρομές ενώ επιτυχίες τους σε άλλες περιοχές ενδέχεται να τους δυναμώσουν κι άλλο και να συνδεθούν ακόμη πιο στενά με θύλακες όπως αυτός της ισλαμιστικής Αυγής που εδώ και πάνω από ένα μήνα έχει καταλάβει την Τρίπολη, την πρωτεύουσα της χώρας που κάποτε ήταν η Λιβύη... Η ριζοσπαστική ελληνική διεθνιστική αριστερά μπορεί να θαυμάζει πλέον το ριζοσπαστικό ισλαμισμό καθώς αυτός βιάζει, δολοφονεί και υποδουλώνει χιλιάδες αμάχους έχοντας ήδη εκτοπίσει εκατομμύρια Κούρδους και Σύριους ενώ συνεχίζει το ιερό καθήκον του της γενοκτονίας των Γιεζίντι σε μια καταστροφή που ξεπερνά σε έκταση τη μικρασιατική καταστροφή. Η Τουρκία, κρατά στα σύνορα της εκατοντάδες χιλιάδες Κούρδους πρόσφυγες αρκετοί από τους οποίους πήγαν στην Τουρκία για να αφήσουν σε ασφαλές μέρος τις οικογένειες τους και να επιστρέψουν να πολεμήσουν τα ισλαμοφανατικά κτήνη. Φυσικά, αυτό δεν είναι κάτι που επιθυμεί η Τουρκία που σταδιακά ισλαμοποιείται. Η ατζέντα του ISIS και της Τουρκίας έχει κοινά σημεία: η εξαφάνιση του κουρδικού στοιχείου είναι ένα αυτά. Η δημιουργία χαλιφάτου είναι ένα ακόμη. Και τα κέρδη από το διεθνές πλέον κύκλωμα της τζιχαντίστικης παραοικονομίας (όπλα, σωματεμπόριο, ναρκωτικά) είναι το τρίτο. Φυσικά η Τουρκία έχει επίσημη διπλωματία και φέρεται φιλικά στο αυτόνομο πλέον ιρακινό κουρδιστάν για να απεκτονώσει το δικό της κουρδικό ενώ το χαλιφάτο το θέλει Νεοθωμανικό με την ίδια στο τιμόνι. Έτσι λοιπόν επίσημα φαίνεται ως εχθρική προς τους τζιχαντιστές όταν στην ουσία τους διευκολύνει.  

Μεσόγειος:

Η τεράστια ανθρωπιστική κρίση που πρώτα οι δυτικοί και έπειτα οι τζιχαντιστές
προκάλεσαν στην περιοχή, κάνει τους σωματέμπορες να τρίβουν τα χέρια τους. Οι ταρίφες για την Ευρώπη μέσα από τη Μεσόγειο ξανανέβηκαν στις 4000 ευρώ το κεφάλι. Οι σωματέμποροι βούλιαξαν τις προηγούμενες μέρες πλοιάριο με λαθρομετανάστες στη Μάλτα για να διαφύγουν της σύλληψης από το λιμενικό. Περιγραφές θέλαν τους σωματέμπορες να κόβουν τα χέρια των μεταναστών που προσπαθούσαν να ξανανέβουν στο πλοιάριο. Κάποια χρόνια μετά την περιγραφή από τα agriazwa της συμβολής διεθνών εγκληματικών δικτύων που ενθαρρύνονται και από την Τουρκία στο φαινόμενο της παράνομης μετανάστευσης, η πραγματικότητα αρνείται να καπελωθεί από συνθήματα και πολιτικές σκοπιμότητες. Η ριζοσπαστική διεθνιστική αριστερά φυσικά μπορεί να φωνάζει για τους φασίστες της Μάλτας και να συγχαίρει τους αδίστακτες σωματέμπορες που φέρνουν τους λαούς πιο κοντά, ανεξάρτητα του γεγονότος ότι οι σύντροφοι σωματέμπορες έχουν ήδη πνίξει δεκάδες χιλιάδες μετανάστες και θα σκοτώσουν αρκετές χιλιάδες ακόμη μέχρι να υπάρξει πίεση για την αντιμετώπιση των διεθνών δικτύων και των κρατικών συνεργών τους.  

Αφρική:

Ο Ebola περιορίζει την οικονομική ανάπτυξη της Σιέρα Λεόνε και της Λιβερίας. Για αυτό και πρέπει να αντιμετωπιστεί: Αυτή είναι η στάση και η έγνοια του Συμβουλίου Ασφαλείας και της Παγκόσμιας Τράπεζας παρότι οι θάνατοι συσσωρεύονται. Έτσι συναντάμε το παράδοξο να άρετε η απαγόρευση των αεροπορικών γραμμών στις πληγείσες περιοχές, ακριβώς ότι πρέπει να γίνει για να επεκταθεί η επιδημία καθώς ο μόνος τρόπος για να περιοριστεί με τα σημερινά διαθέσιμα μέσα είναι η καραντίνα. Η χορήγηση άπλετης ανθρωπιστικής και οικονομικής βοήθειας είναι αυτό που μπορούμε και πρέπει να κάνουμε για να απαλύνουμε τις φοβερές συνέπειες της επιδημίας και της καραντίνας. Αν η ανθρωπότητα είναι αντιμέτωπη με μια πιθανή πανδημία και δεδομένης της απόλυτης αναξιοπιστίας των διεθνών οργανισμών υγείας την οποία κέρδισαν με το σπαθί τους σπρώχνοντας μαϊμού πανδημίες για να αυξήσουν τα κέρδη των πολυεθνικών, τότε θα είμαστε απόλυτα στο έλεος μιας ασθένειας.

Αμερική: 

Στη Νέα Υόρκη λαβάνει χώρα σύσκεψη του ΟΗΕ κατά της κλιματικής αλλαγής. Ο Γιώργος Παπανδρέου ήταν εκεί όχι μόνο ως πρόεδρος της Σοσιαληστρικής Διεθνούς αλλά και ως διαδηλωτής. Ελπίζουμε να μην το χει βάλει στόχο να γίνει Πρόεδρος των ΗΠΑ γιατί με κάτι τέτοιες πουστιές ξεκίνησε και την ανέλιξη του στην ελληνική πρωθυπουργία. Φοβάμαστε πολύ την κλιματική αλλαγή που μπορεί να φέρει ο ΓΑΠ, ο γιος του πρωθυπουργού της Αλλαγής που για αλλαγή έφερε το ΔΝΤ και την οικονομική κρίση και εξάρτηση σε Ελλάδα και Ευρώπη. 

Ινδία:

Να κλείσουμε με «καλά νέα» για να μη χαλάσουμε τη ζαχαρένια της μπουρζουαζίας. Η «εθνικιστική» πλέον Ινδία, (σμς: για τη ριζοσπαστική διεθνιστική αριστερά της Ελλάδας και με την εξαίρεση της όχι και τόσο ριζοσπαστικής αριστεράς σε χώρες της Λατινικής Αμερικής, όλος ο υπόλοιπός πλανήτης είναι εθνικιστές, δηλαδή φασίστες εκτός κι αν είναι τζιχαντιστές ή σωματέμποροι μεταναστών) έστειλε διαστημικό σκάφος στον Άρη (με τη χρηματοδότηση και τη διαστημική τεχνολογία του Αρτέμη Σώρρα που χρησιμοποιεί για καύσιμο ένα εύφλεκτο μείγμα αέρα κοπανιστού και ανθρώπινης βλακείας). Είναι η πρώτη χώρα στην ιστορία της ανθρωπότητας που κατάφερε να στείλει σκάφος στην τροχιά του κόκκινου πλανήτη (ο Στάλιν τον έφτιαξε) με την πρώτη της προσπάθεια. Το διαστημικό πρόγραμμα της Ινδίας κόστισε κοντά στα 75 εκατομμύρια δολάρια, λιγότερο δηλαδή από ότι κόστισε η διαστημική χολυγουντιανή υπερπαραραγωγή “Gravity”, ένα καλό παράδειγμα του γιατί η σπάταλη Δύση της χρηματοπιστωτικής φούσκας είναι καταδικασμένη να παραδώσει αργά ή γρήγορα τα ηνία στην Ασία.
Read More »

Δευτέρα 7 Ιουλίου 2014

Ένας σύγχρονος Εβραίος "ΝεοΝαζί"


Σήμερα θα ασχοληθούμε με μια υπόθεση σπαρταριστή που δεν έχει μάλλον εμφανιστεί στην ελληνική δημοσιογραφία.
Όχι δεν είναι το διαζύγιο του Κωστόπουλου με την Μπαλατσινού, ούτε το ποιος είναι ο γκόμενος της Ελένης και ούτε κάποια από όλες τις αυτές τις κατινίστικες αηδίες που κυρίως κυρίες αρέσκονται να αναπαράγουν για να γεμίσουν με κάτι την ελλιπή τους προσωπική ζωή, αντικαθιστώντας την με τις ζωές των άλλων του γυάλινου κόσμου της σόουμπιζ.
Ο λόγος που δεν έχει εμφανιστεί το σημερινό μας θέμα είναι ότι προέρχεται από την Ουγγαρία, μια χώρα που τα ελληνικά μήντια αποφεύγουν όπως ο διάολος το λιβάνι (αλλά όχι τον Λιβάνη).
Ο νυν πρωθυπουργός της Βίκτωρ Ορμπάν πέταξε με τις κλωτσιές το ΔΝΤ έξω από τη χώρα του και φορολόγησε τις τράπεζες, κάτι το αδιανόητο για το σύγχρονο δόγμα του θεού ιδιώτη καπιταλιστή που ελέγχει το κράτος μέσω της παγκόσμιας οικονομίας, υπερεθνικών οργανισμών και πολυεθνικών εταιριών και απαγορεύει στο κράτος οποιοδήποτε έλεγχο πάνω στα εργαλεία της διεθνούς του εξουσίας.
Αλλά δεν είναι μόνο οι νεοφιλελεύθεροι αλλεργικοί στο παράδειγμα της Ουγγαρίας. Η αριστερή νομενκλατούρα το αποφεύγει εξίσου καθώς ο άνθρωπος που κατάφερε να σταματήσει την υπονόμευση του μέλλοντος της χώρας του, ο Βίκτωρ Ορμπάν, είναι ένας εθνοκεντρικός συντηρητικός. Άμα μια χώρα δεν είναι να σωθεί από τα χέρια Μαρξιστή να πα να γαμηθεί.
Για αυτούς τους λόγους ο Ορμπάν έχει παρουσιαστεί από τα δυτικά μήντια ως ακροδεξιός, αυταρχικός, δικτάτορας ακόμη και ως κομμουνιστής. Η προπαγάνδα που έχει στην Ελλάδα κατασκευαστεί κατά των Σύριζα και ΑΝΕΛ συνδυάζεται σε προπαγάνδα πλήρους φάσματος στο πρόσωπο του Ορμπάν. Ο Ορμπάν είναι και τα δύο άκρα.
Αλλά ας πάμε όμως σε κάτι στο οποίο αρέσκεται η αριστερά, για να μην μας αποκλείσουν τα λιγοστά αλλά σημαντικής επιρροής ΜΜΕ της και για τα επόμενα 15 χρόνια.
Την άνοδο του ρατσισμού, του φασισμού και ενίοτε και την αναβίωση του ναζισμού στην Ευρώπη, θέμα ωραίο και πιασάρικο αλλά που συχνά στερείται βάσης καθώς τα περισσότερα Ευρωσκεπτικιστικά κόμματα στα οποία η αριστερά έχει συναινέσει με τα νεοφιλελέ ιερατεία πως είναι ακροδεξιά, στην ουσία είναι υπέρ της επανάκτησης της Εθνικής Κυριαρχίας και συχνά κατά των ισλαμικών μεταναστευτικών ροών, αιτήματα μη αποδεχτά από το μεγάλο χωνευτήρι τόσο της παγκοσμιοποίησης όσο και του διεθνισμού.
Ας μιλήσουμε λοιπόν για το Jobbik, ένα κόμμα που στους κόλπους του υπάρχουν νοσταλγοί του Ναζισμού, ένα κόμμα που στις εκλογές του 2014 πήρε του 20% της Ουγγρικής ψήφου, στοιχεία που επαρκούν για να παραλληλιστεί με το μόρφωμα της Χρυσής Αυγής, αν και δεν γνωρίζουμε το κατά πόσο το Jobbik είναι παιδί των μυστικών υπηρεσιών όπως καταγραμμένα έχει συμβεί με το γερμανικό «νεοναζιστικό» κόμμα NPD και όπως εικάζουμε πως έχει τουλάχιστον κατά το παρελθόν συμβεί με την Χρυσή Αυγή.
Το Jobbik ιδρύθηκε το 2002 κυρίως από καθολικούς και προτεστάντες. Θα συνδεθεί με το νεοϊδρυθέν το 2007 κίνημα της Ουγγρικής Φρουράς το οποίο σκόπευε να λειτουργήσει ως πολιτοφυλακή που θα υπερασπιζόταν «μια φυσικά, πνευματικά και νοητικά ανυπεράσπιστη Ουγγαρία». Η Ουγγρική Φρουρά όπως άλλωστε και το Jobbik είχε αντισημιτική ρητορική.
Το 2008, σημαίνοντα στελέχη του Jobbik, ανάμεσα τους και ο ιδρυτής και τότε πρόεδρος του David Kovacs, θα παραιτηθούν από το κόμμα, δηλώνοντας τη δυσαρέσκεια τους για την ώσμωση με την Ουγγρική Φρουρά. Παρότι δύο μόλις χρόνια μετά τη σύστασή της η Ουγγρική Φρουρά θα διαλυθεί από το Μητροπολιτικό Δικαστήριο της Βουδαπέστης με το σκεπτικό ότι οι δραστηριότητες της ήταν κατά των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των μειονοτήτων, ο ιδρυτής της Ουγγρικής Φρουράς Gabor Vona θα γίνει πρόεδρος του Jobbik.
To 2013 και με φόντο τις διαδηλώσεις κατά της διεξαγωγής του Παγκόσμιου Εβραϊκού Συνεδρίου στη Βουδαπέστη, ο Vona θα δηλώσει: «Οι ισραηλινοί κατακτητές, αυτοί οι επενδυτές, θα πρέπει να ψάξουν για κάποια άλλη χώρα γιατί η Ουγγαρία δεν πωλείται».
Ένα από τα αστέρια αρχικά της Ουγγρικής Φρουράς και μετά τη διάλυση της του Jobbik, ήταν ο Csanad Szegedi, σήμερα 34 χρονών, ο οποίος έφτιαξε πολιτική καριέρα του ανάμεσα σε άλλα με ρητορική κατά των εβραϊκών ελίτ στις οποίες απόδωσε το «ξεπούλημα» της Ουγγαρίας μετά την κατάρρευση του ανατολικού μπλοκ, την προσβολή των Ουγγρικών συμβόλων από τις καλλιτεχνικές ελίτ και την μαζική αγορά ακινήτων για να εποικιστεί σε μικρή κλίμακα η Ουγγαρία από Ισραηλινούς.
Δε θα ελέγξουμε τους ισχυρισμούς του Szegedi. Μας είναι γνωστό πχ πως μετά τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης και ιδιαίτερα κατά την περίοδο Γιέλτσιν, η νέα τάξη των ολιγαρχών που αγόρασαν πρώην κρατικά μονοπώλια αντί πινακίου φακής ήταν κυρίως εβραϊκής καταγωγής και κάποια από τα αρχικά κεφάλαια τους «δόθηκαν»  από παίχτες του διεθνούς χρηματοπιστωτικού συστήματος όπως οι George Soros και το ανερχόμενο μέλος της δυναστείας Rothschild Nat Rothschild. Ο ιδιοκτήτης άλλωστε της Chelsea Roman και πρώην «Ρώσος ολιγάρχης» εβραϊκής καταγωγής Roman Abramovich περιγράφεται συχνά ως ο κολλητός του Nat. Ίσως να είχαμε παρόμοια φαινόμενα και στην μετακομμουνιστική Ουγγαρία.
Είναι πιθανό ο Szegedi να άντλησε στοιχεία από την Ουγγρική πραγματικότητα για να δομήσει αντισημιτική προπαγάνδα. Το πρόβλημα με αυτού του είδους της προπαγάνδες δεν είναι ότι δεν έχουν καμία βάση αλλά ότι γενικεύουν επικίνδυνα ταυτίζοντας τις ελίτ με τους πληθυσμούς. Συγκεκριμένες ελίτ εβραϊκής καταγωγής που όντως έχουν ισχυρά δίκτυα και εκμεταλλεύονται καταστάσεις δεν είναι «Οι Εβραίοι» όπως και οι εφοπλιστές και ελληνικής καταγωγής αλλά και οι Έλληνες ολιγάρχες, όχι και τα καλύτερα παιδιά του πλανήτη, δεν είναι «Οι Έλληνες». Και οι ελίτ χρησιμοποιούν την ίδια αυτήν ακριβώς προπαγάνδα των επικίνδυνων γενικεύσεων ως άλλοθι για να προστατεύονται από την κριτική για τις δικές τους ανομίες. Οι ελίτ δεν έχουν κανένα πρόβλημα να χρησιμοποιούν τους πληθυσμούς, ακόμη και ομοεθνείς τους, ως ανθρώπινες ασπίδες.
Με αυτή τη ρητορική ο Szegedi κατάφερε να εκλεγεί το 2009 ευρωβουλευτής με το Jobbik.
Η σχέση του με το Jobbik διακόπηκε το 2012, τη χρονιά που ο Szegedi αναγκάστηκε να παραδεχτεί ότι ήταν Εβραίος.
Πράγματι, η γιαγιά του Szegedi ήταν εβραία και αυτό σύμφωνα με τον εβραϊκό νόμο καθιστά και τον ίδιο εβραίο.
Το διαζύγιο του με το Jobbik δεν οφείλεται μόνο στην αποκάλυψη των εβραϊκών του καταβολών αλλά κυρίως στο ότι ο Szegedi επιχείρησε να δωροδοκήσει αυτόν που ανακάλυψε τις εβραϊκές του καταβολές.
Το 2010 ο Zoltan Ambrus, καταδικασμένος κατά το παρελθόν για κατοχή όπλων και εκρηκτικών, προσεγγίζει τον Szegedi με ενδείξεις για τις εβραϊκές του καταβολές. Ο Ambrus μαγνητοφωνεί τον Szegedi να επιχειρεί να τον δωροδοκήσει με χρήματα και θέση στη γραφειοκρατία της ΕΕ αλλά ο Ambrus δεν ενδίδει: ο στόχος του Ambrus δεν είναι το προσωπικό όφελος αλλά είναι πολιτικός.
Για δύο χρόνια ο Szegedi θα καταφέρει να συντηρήσει το «ακροδεξιό» του ψέμα και να ταΐζει με αυτό τους ψηφοφόρους του και τους συμπολιτευτές του.
Όταν κάτω από την πίεση των αποκαλύψεων το 2012 ο Szegedi θα αναγκαστεί να παραδεχτεί την καταγωγή του, δεν θα γυρίσει στο Jobbik την έδρα του στο ευρωκοινοβούλιο και θα επανεφεύρει την ταυτότητα του ως αναγεννημένος εβραίος:
Θα περιτομηθεί, θα πάρει το όνομα David, θα αρχίσει να πηγαίνει τακτικά στις συναγωγές, θα δώσει διαλέξεις στα σχολεία για το ολοκαύτωμα και για να μην ξεχνάει το «ακροδεξιό» παρελθόν του θα το κάψει: θα αγοράσει χιλιάδες από τα αντίτυπα του «αντισημιτικού» βιβλίου του «Πιστεύω στην Ανάσταση της Ουγγαρίας» και θα τα κάνει στάχτη και μπούρμπερη.
Τα δυτικά μήντια δέχονται τη μεταστροφή του με ανοιχτές αγκάλες: Το άρθρο του Associated Press του 2014 με κεντρικό θέμα τον ίδιο τιτλοφορείται «Πρώην Ούγγρος δεξιιστής έχει πνευματικό ξύπνημα» (συγχωρέστε μου το αδόκιμο της μετάφρασης).
Ο ρατσιμός, ο ναζισμός, ο αντισημιτισμός μπορεί να εμφορεί τους πάντες: Εβραίους, Έλληνες, Αυστρολοπίθηκους, Γερμανούς, μακάκους και κάθε λογής «ανώτερο» δίποδο. Η μισαλλοδοξία είναι ένα χρήσιμο πολιτικό εργαλείο. Το ίδιο και ο αντιρατσισμός, όταν δημιουργεί τις δικές του προκαταλήψεις επιλεκτικά ενάντια σε ομάδες πληθυσμών αφήνοντας άλλες ρατσιστικές προκαταλήψεις απολύτως στο απυρόβλητο.
Η εκμετάλλευση του ανθρώπου από άνθρωπο δεν είναι ίδιον κάποιας φυλής. Η διαφορά είναι στο ότι κάποιοι πολιτισμοί την έχουν θεσμοθετήσει, όπως συνέβαινε παλαιότερα με τη δουλεία ή όπως συμβαίνει ακόμη και σήμερα με τη γυναίκα στο Ισλάμ και κάποιοι άλλοι την έχουν ποινικοποιήσει - θεωρητικά τουλάχιστον.
Ο Szegedi δεν είναι ο μόνος εθνικιστής που εκ των υστέρων αποκαλύφτηκε ότι είναι Εβραίος.
Μετά τους αλλεπάλληλους διωγμούς των εβραίων στην Ευρώπη, πολλές Εβραϊκές οικογένειες επέλεξαν να κρατήσουν την «φυλετική» τους ταυτότητα μυστική για να αποφύγουν παρόμοιους διωγμούς στο μέλλον.
Το ζήτημα δεν είναι η καταγωγή κάποιου και το τι διαλέγει να κάνει με αυτήν, το αν θα τη διαλαλεί ή θα την κρατά μυστική.
Το θέμα είναι το οξύμωρο που προκύπτει όταν κάποιος γνωρίζει την καταγωγή του και χτίζει καριέρα πουλώντας ψέμα. Αυτό νομίζουμε ότι έχει συμβεί στην περίπτωση του υπερεθνικιστή Vladimir Zhirinovsky, ενός μισογύνη αντισημίτη και καθηγητή της πολιτικής αλητείας, συνιδρυτή του κόμματος φιλελεύθερου δημοκρατικού κόμματος LDPR της Ρωσίας που ούτε ελεύθερο ούτε δημοκρατικό είναι και που οι κακές γλώσσες το θέλουν να έχει ιδρυθεί ως βιτρίνα του παλιοκομμουνιστικού αυταρχισμού και ως παιδάκι της KGB.
Ο Καρατσαφύρερ της Ρωσίας (η σύγκριση αδικεί τον Καρατζαφέρη- ακόμη και αυτός είναι πιο κόσμιος από τον Zhirinovsky), παρότι το 1996 έστελνε το δικό του ξεκάθαρα αντισημιτικό μήνυμα στον τότε υποψήφιο για το προεδρικό χρίσμα Pat Buchanan πως «οι δύο χώρες (ΗΠΑ και Ρωσία) βρίσκονται από κατοχή»… «και για να επιβιώσουν .. θα πρέπει να απελάσουν αυτή την μικρή αλλά ταραχοποιό φυλή (τους εβραίους)», το 2001 αναγκάστηκε μετά από εύλογες συνεχείς δημοσιογραφικές πιέσεις να αποκαλύψει πως ο πατέρας του ήταν εβραίος.
Παρότι ο πατέρας του εγκατέλειψε τη Ρωσίδα μάνα του το 1949 και πήγε στο Ισραήλ για να χτίσει νέα ζωή και οικογένεια, οι εβραϊκές καταβολές του Zhirinovsky δεν μπορούσαν να παραμείνουν κρυφές για πάντα, καθώς ο παππούς του είχε το μεγαλύτερο υλοτομείο της περιοχής του και ηγούνταν της εβραϊκής κοινότητας της.
Κλείνοντας το άρθρο μας, θα κάναμε μεγάλη αδικία αν δεν αναφερόμασταν σε μια ακόμη πολιτικό που ανακάλυψε όψιμα τις εβραϊκές της καταβολές, την Madeleine Albright, την πρώην Γραμματέα του Κράτους, τη γυναίκα που «έπεισε τις ΗΠΑ να κάνουν τη Γιουγκοσλαβία οικόπεδο», τη γυναίκα που ο εβραίος πατέρας της ήταν καθηγητής και της επιγόνου της Albright, της Condoliza Rice.
Σε όλο το πρώην ανατολικό μπλοκ έγιναν τα ίδια από μια μικρή ομάδα παιχτών με ισχυρότατα δίκτυα. Με διάλυση ή όχι των χωρών, σχεδόν όλες τους γίναν οικόπεδα για να αγοραστούν μπιρ παρά από μεσάζοντες του διεθνούς κεφαλαίου που γίναν με τη σειρά τους δισεκατομμυριούχοι και σημαντικοί ρυθμιστές και της πολιτικής ζωής της υπό διάλυση χώρας τους .
Από την εμπειρία του ανατολικού μπλοκ δε μάθαμε τίποτε καθώς παρόμοιες πρακτικές εφαρμόζονται πλέον σε μικρότερη προς το παρόν κλίμακα και στον ευρωπαϊκό νότο.
Η Albright φαίνεται να ανήκει σε αυτό το δίκτυο του διεθνούς κεφαλαίου: Το 2007 η ίδια και το hedge Fund της, το Albright Capital Markets θα συνεργαστεί με τα hedge funds του George Soros και του Jacob Rothschild για να πρωταγωνιστήσουν στην κινητή τηλεφωνία στην Αφρική.
Το 2012 η Albright θα επιδιώξει να εξαργυρώσει τη χάρη που έκανε στο Κόσοβο κατά τον πόλεμο του με τη Σερβία, επιδιώκοντας να αγοράσει την κρατική τηλεφωνική και ταχυδρομική εταιρεία του Κοσόβου.
Καταλαβαίνω πολύ καλά πως αυτό το άρθρο, παρότι δεν περιέχει ούτε μισή ανακρίβεια, θα φουντώσει τη συνομωσιοπαράνοια πολλών εμμονικών Ελλήνων που διαπρέπουν τυφλά στον αντισημιτισμό και βλέπουν εβραίους ακόμη και πίσω από το σκύλο που κατούρησε το λάστιχο του αυτοκινήτου τους. Μια χούφτα διεθνώς δικτυωμένων διαπλεκόμενων δεν μπορεί να αποτελεί ανάθεμα για ολόκληρους πληθυσμούς. Άλλωστε παρόμοια φαινόμενα και ολιγάρχες έχουμε άφθονα και στην Ελλάδα. Ντόπιους και ελληνότατους παρότι ο αντισημιτικός μύθους τους θέλει όλους τους κρυφοεβραίους, μην τυχόν και προσβάλουμε την "αψεγάδιαστη" και "αξιοζήλευτη" ελληνικότητά μας.
Οι Έλληνες και οι Άραβες ανταγωνίζονται στον αντισημιτισμό, παρότι οι πιο διαδομένες θρησκείες τους έχουν την Παλαιά Διαθήκη, τη φυλετική ιστορία των Σημιτών, ως θεμελιώδες θρησκευτικό τους βιβλίο.
Βάζουν τις φυλές πάνω από το κέρδος όταν το μεγάλο κεφάλαιο βάζει το κέρδος πάνω από τις φυλές.
Ο αντισημιτισμός είναι απαράδεκτος. Κρίνει τους ανθρώπους με βάση την καταγωγή τους αντί να τους κρίνει με βάση τις ιδέες και κυρίως τις πράξεις τους. Αυτό το κάνει ο αντιρατσισμός και η αστυνομία σκέψης του που επιλεκτικά κατακρίνει τον εγχώριο ρατσισμό και ποτέ τον εισαγόμενο λες και οι μετανάστες έχουν κάθε δικαίωμα να διατηρούν μισαλλόδοξες αντιλήψεις.
Η ελληνική εκδοχή του αντισημιτικός μύθου θέλει τους εβραίους να είναι προνομιακά οι χειρότεροι εχθροί των Ελλήνων. Μα η ιστορία μας λέει ότι οι ελληνικές ελίτ είναι ο χειρότερος εχθρός τους. Αυτοί που συνεργάστηκαν με τον εκάστοτε επικυρίαρχο, οι επιστάτες των Οθωμανών, των Βαυαρών, των Βρετανών, των Ναζί, των Αμερικάνων και εσχάτως ξανά των Γερμανών για να αποκτήσουν αμύθητα πλούτη και εξουσία πάνω μας. Και συνεχίζουν να μας θυσιάζουν για να κρατήσουν τα κεκτημένα τους και να τα αυγατίσουν όπως πάντα κάναν.
Όχι κύριοι. Το έθνος που καταδίκασε το ήθος έχει την αήθεια να καταδικάζει στο φαντασιακό του άλλα έθνη καθόλου περισσότερο αήθη από το ίδιο.
Όσο για την άνοδο του ρατσισμού και του φασισμού στην Ευρώπη και τους λοιπούς αριστερίστικους προπαγανδισμούς που λίγη βάση έχουν, οι αιτίες, οι πραγματικές αιτίες είναι πολύ απλές: Οι πληθυσμού προσπαθούν να διατηρήσουν την ποιότητά ζωής τους και δεν δέχονται πλέον τη σοφία των ιερατείων της οικονομοκρατίας. Για αυτό νοσταλγούν το κράτος αντί για τα πολυεθνικά μορφώματα ως εγγυητή της ποιότητας ζωής του και ως υπόλογο στη βούληση του εκλογικού σώματος και επομένως ανακλητού σε επίπεδο πολιτικής ηγεσίας.
Προτιμούν με άλλα λόγια ηγεσίες υπόλογες από ηγεσίες πέραν κάθε δυνατότητας εποπτείας και ελέγχου.
Και αυτό είναι όλο. Τόσο σεβαστό και τόσο απλό. Το που θα οδηγήσει αυτή η οχυρωμάτωση σε κυρίαρχα σχήματα του παρελθόντος, αυτό είναι ένα άλλο θέμα.

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com 7/7/2014

Read More »