Δευτέρα 26 Μαρτίου 2018

Διώξη Μαρινάκη, η σιωπή των μεγάλων μήντια και η κραυγή συμπάθειας απ' το Unfollow


Στη χώρα των αιώνιων και διαρκών σκανδάλων, το να είσαι από τα σημαντικότερα σκάνδαλα δεν είναι και λίγο.
Το βαπόρι από την Περσία Noor 1 είναι αδιαμφισβήτητα ένα από αυτά. Δεν είναι μόνο το έγκλημα του διεθνούς δικτύου ναρκεμπορίας. Αυτό είναι η κορφή του παγόβουνου ηρωίνης βάρους 2,1 τόνων.
Είναι η δολοφονία 7 εν δυνάμει μαρτύρων και ο θάνατος ενός ακόμη, ενός Ινδού Β΄ μηχανικού του βαποριού μέσα στις  φυλακές της Δραπετσώνας, από «φυσικά αίτια».
Κάποιοι από τους θανάτους αυτούς βαραίνουν την ελληνική δικαιοσύνη και την απραξία της, την απροθυμία της να καθαρίσει την μπουγάδα.

Σε αυτούς τους θανάτους θα μπορούσε να προστεθεί κι ένας ακόμη τον Ιούνιο του 2016. Ο εκδότης της Ακρόπολης και κατηγορούμενος για συμμετοχή σε κύκλωμα δημοσιογραφικών εκβιασμών Παναγιώτης Μαυρίκος βρέθηκε νεκρός στην φλεγόμενη Porsche Caynne του στην Αττική οδό, ένα χρόνο αφότου ο ίδιος είχε κατηγορήσει τον Μαρινάκη για ναρκεμπορία αλλά και για απόπειρα δολοφονίας του, υπόθεση που όπως κι οι άλλες 8 παραμένουν ακόμη και θα παραμείνουν ανεξιχνίαστες,

Ποιος να εμπιστευτεί τα ανώτερα κλιμάκια της ελληνικής δικαιοσύνης που επέτρεψαν την κλοπή της εθνικής και ατομικής περιουσίας του μέσου Έλληνα έχοντας στα πούπουλα τους δράστες, τα μεγάλα κεφάλια του οργανωμένου εγκλήματος στην Ελλάδα;

Ποιος;

Η υπόθεση είχε την ατυχία να πέσει στα χέρια της εισαγγελέως Πειραιά Ειρήνη Τσιβά ή και το αντίστροφο η οποία προχθες άσκησε ποινική δίωξη για χρηματοδότηση και αποθήκευση ναρκωτικών και εγκληματική συμμορία για μεταφορά, διακίνηση και πώληση ναρκωτικών κατά του Βαγγέλη Μαρινάκη και τριών συνεργατών του.
Τώρα ζητείται εισαγγελέας διαφθοράς για να αναλάβει την υπόθεση. Κι αυτός θα είναι πιο άτυχος καθώς ελάχιστοι είναι εκείνοι που θα ήθελαν να μπλέξουν με αυτήν τόσο επικίνδυνη και μεγάλη υπόθεση χωρίς ανταλλάγματα.
Εξίσου μεγάλο σκάνδαλο είναι η εκκωφαντική σιωπή πολλών μεγάλων μήντια που έσπευσαν να δείξουν αλληλεγγύη στον εφοπλιστή πρόεδρα και μηντιάρχη. Αλλού βέβαια το λεν ομερτά.

Η υπερασπιστική γραμμή του Μαρινάκη είναι πως πρόκειται περί κυβερνητικής σκευωρίας και η υπόθεση θα καταπέσει καθώς έχει απομείνει ένας και μόνο μάρτυρας. Λογικό. Τους υπόλοιπους τους έχουν ήδη φάει.
Αν η σιωπή των μεγάλων συστημικών μήντια είναι σκανδαλώδης ακόμη πιο σκανδαλώδης είναι η λαλίστατη υπεράσπιση της αθωότητάς του από τον εκδότη του πάλαι πότε αντισυστημικού περιοδικού Unfollow, Λευτέρη Χαραλαμπόπουλο.
Μια μέρα μετά τη δίωξη του Μαρινάκη, ο πρώην αθλητικογράφος και ρεπόρτερ και νυν εκδότης και ιδιοκτήτης του αθλητικού site to 10gr Χαραλαμπόπουλος, ακολουθεί την γραμμή Μαρινάκη περί ενός αφηγήματος- κυβερνητικής σκευωρίας υπογράφοντας στο site του άρθρο με τον παντελώς στοχευμένο τίτλο «Φέρτε μου ένανάνθρωπο και γω θα σας δώσω έναν ένοχο».

Φυσικά, η κυβέρνηση έχει δώσει ουκ ολίγα δείγματα ύπουλων κι απαράδεκτων πρακτικών: Όπως στην περίπτωση της Novartis που χρησιμοποιήθηκε όχι για κάθαρση αλλά για πολιτικά παιχνίδια με αποτέλεσμα να κινδυνεύει να αχρηστευθεί, έτσι και στην υπόθεση Μαρινάκη η εμπλοκή του Πάνου Καμμένου που επικοινώνησε τηλεφωνικά με τον τελευταίο μάρτυρα του Noor 1, το μόνο που κατάφερε ήταν να περιπλέξει ακόμη περισσότερα τα πράγματα και να αποδώσει αυτήν την πολυπόθητη οσμή κυβερνητικής παρέμβασης στο έργο της δικαιοσύνης.
Και αυτή η οσμή ενισχύεται από την τοποθέτηση προ μηνών της πρώην προέδρου του Αρείου Πάγου και υπηρεσιακής Πρωθυπουργού Βασιλικής Θάνου ως Προϊσταμένη του νομικού γραφείου του τωρινού πρωθυπουργού. Αξίζει να σημειωθεί ότι η Θάνου είχε κατηγορηθεί από τον καταστροφέα της Κυπριακής οικονομίας Ανδρέα Βγενόπουλο με την ασύλληπτη για τη θέση της κατηγορία του εκβιασμού και της δωροδοκίας. «Η Θάνου δεν παίρνει βιβλία, βιβλιοθήκες παίρνει» είχε πει το 2016 ο εκλιπών επιχειρηματίας.
Γυρνώντας στο Unfollow και τον υπερασπιστή του Μαρινάκη Χαραμπόπουλο, χθες, δεν ήταν η πρώτη φορά που το έκανε. Και το χρονικό υπεράσπισης του Μαρινάκη από τον κύριο Unfollow φανερώνει κάποιες ταυτίσεις που κάλλιστα θα μπορούσαν να μην είναι συμπτώσεις.
Τον Σεπτέμβριου του 2016, ο εκδότης του Unfollow Χαραλαμπόπουλος και ο διευθυντής σύνταξης του Ζενάκος, παίρνουν ένα μηνιαίο ένθετο στην εφημερίδα Παραπολιτικά που σύμφωνα με το Pressproject δημιούργησε ο Βαγγέλης Μαρινάκης το 2012.
Τον Οκτώβριο του 2017 ο Χαραλαμπόλουλος φεύγει από τα Παραπολιτικά κι αυτά πολύ φιλικά διαφημίζουν τη δημιουργία του αθλητικού του site to 10gr λίγες μέρες αφού ο Μαρινάκης έχει ανακοινώσει την δημιουργία ενός «ανεξάρτητου αθλητικού site».  Αφού ο Χαραμπόπουλος διαψεύδει ότι το site του είναι κατ’ ουσίαν το site του Μαρινάκη, λίγο αργότερα, τον Νοέμβριο του 2017, αντί να κατευνάσει τις εύλογες υποψίες, υπερασπίζεται εμμέσως πλην σαφώς σε άρθρο του τον Μαρινάκη στην υπόθεση των στημένων παιχνιδιών στο πρωτάθλημα ποδοσφαίρου, ξεκινώντας τον ισχυρισμό περί κυβερνητικής σκευωρίας.
Τον Μάρτιο του 2017, ο Μαρινάκης αγοράζει μετά από αποτυχημένες προσπάθειες και την Nottingham Forrest, προφανώς για να τιμήσει τον Ρομπέν των Δασών που έκλεβε από τους πλούσιους για να τα δώσει στους φτωχούς.
Τον Νοέμβριο του 2017, με το που η εισαγγελέας Τζίβα καλεί τον Μαρινάκη για να καταθέσει για την υπόθεση του Noor 1, ο Χαραμπόπουλος θα πάει ακόμη πιο μακριά τον ισχυρισμό περί κυβερνητικής σκευωρίας και θα προειδοποιήσει εμμέσως την εισαγγελέα ότι είναι αυτή που τελικά θα πάει φυλακή.
Πέρα από τον συγχρονισμό στις ημερομηνίες είναι λιγάκι κάπως το πόση ευαισθησία έχει επιδείξει εκδότης αριστερίστικου περιοδικού για έναν «πλούσιο πλην έντιμο» εφοπλιστή.
Ιδιαίτερα όταν ο ίδιος έχει μπει σε περιπέτειες κατηγορώντας από το 2012 μέσα από το ρεπορτάζ του περιοδικού του έναν άλλο εφοπλιστή και πρόεδρα, τον Δημήτρη Μελισσανίδη για λαθρεμπορία πετρελαίου, υπόθεση που τελικά οδήγησε παρά την καταγγελία του Χαραμπόπουλου για τηλεφωνικές απειλές από τον ίδιο τον Μελισσανίδη, σε αθώωση του δευτέρου, καταδίκη με πρόστιμο 15000 ευρώ του περιοδικού και μια ατιμωτική συγγνώμη του με αναφορές για αναληθείς και ψευδείς πληροφορίες. Τον Ιανουάριο του 2015, αεροπλάνο της Λιβυκής αεροπορίας ή ότι τέλος πάντων έχει απομείνει από αυτήν επιτίθεται σε πλοίο συμφερόντων Μελισσανίδη στο λιμάνι της Derna καθώς οι Λίβυοι υποψιάστηκαν ότι το πλοίο μετέφερε τζιχαντιστές.
Τον Δεκέμβριο του 2015, ο διευθυντής σύνταξης του Unfollow Ζενάκος μαζί με τον Νάστο θα γράψουν ένα ουρανοκατέβατο άρθρο με τίτλο «Το ισλαμικό κράτος είναι Διαφωτισμός», ένα πραγματικό αριστούργημα υψηλής κοπτοραπτικής που ισχυρίζεται πως αν οι δυτικοί αφήναν τους τζιχαντιστές στην αιμοσταγή ησυχία τους, αυτοί θα παθαίναν έναν διαφωτισμό.
Οι συντάκτες το μαζέψαν κάπως στο επόμενο τεύχος μετά από πολύ μεγάλο κράξιμο ακόμη κι από πιστούς αναγνώστες του περιοδικού. Φυσικά ξεχάσαν να μας πουν πως εκτός από τον Διαφωτισμό, ο τζιχαντισμός ευνοεί και κάθε είδους λαθρεμπόριο.

Το 2013 ξεσπά πόλεμος Μελισσανίδη- Μαρινάκη όπου ο ένας αποκαλεί τον άλλο ναρκέμπορα και ο άλλος λαθρέμπορα πετρελαίου. Η ωραία τους Ελένη είναι το λιμάνι του Πειραιά και μια μεγάλη έκταση πέριξ του που ανήκε στην πάλαι πότε βιομηχανία λιπασμάτων Δραπετσώνας.
Για να αποκτήσει προνομιακή θέση στη διεκδίκηση της  μεγάλης πίτας, ο Μελισσανίδης κάνει δωρεά στο δήμο ύψους 50000 υποστηρίζοντας την υποψηφιότητα  του τότε νεοδημοκράτη δημάρχου Μιχαλολιάκου.
Ο Μαρινάκης δεν θα αφήσει αυτήν την «καλή πράξη» ατιμώρητη. Συμπράττοντας με τον Σωκράτη Κόκκαλη που επιδίωκε ανανέωση της μεγάλης σύμβασης της Intracom τεχνικής υποστήριξης, συντήρησης και αναβάθμισης του Ολοκληρωμένου Πληροφοριακού Συστήματος του ΟΛΠ, θα κατεβάσει για δήμαρχο βιτρίνα τον Μώραλη με την υποστήριξη και της οικογένειας Μητσοτάκη.
Οι δημότες Πειραιά θα ψηφίσουν το 2014 απολύτως ηλιθιωδώς ποδοσφαιρικά παραδίδοντας χωρίς ανάγκη πολιτικής διαμεσολάβησης τον δήμο τους στα χέρια του Μαρινάκη. Ενδεικτικά, πρώτος σε ψήφους ήταν ο Μαρινάκης, δεύτερος ο Πέτρος Κόκκαλης και τρίτη η Ειρήνη Νταϊφά, κόρη του εφοπλιστή, πρώην πρόεδρου του Ολυμπιακού και κουμπάρο του Βαρδινογιάννη, Σταύρο Νταϊφά. Όχι Αντιφάς, Νταϊφάς είπαμε.
Λίγο αργότερα Κόκκαλης και Μελισσανίδης θα «βγάλουν μαχαίρια» για την πίττα του ΟΠΑΠ. Θα τα ξαναβρούνε στα λίγα του ΟΠΑΠ όταν στον Μελισσανίδη θα κατοχυρωθούν τα πολλά.

Στο τοπίο μπαίνει κι ο Ιβάν Σαββίδης. Συμπράττει στην αρχή στο βασίλειο του ποδοσφαίρου με Μελισσανίδη και Αλαφούζο. Πικραίνει τον Αλαφούζο όταν μπαίνει σφήνα στο διαγωνισμό για τις τηλεοπτικές άδειες. Τα ξαναβρίσκει με τον Μαρινάκη όταν αγοράζει μέρος του Λιμανιού της Θεσσαλονίκης.
Τον Ιούνιο του 2017, κάποια μήντια θα εμπλέξουν τον Σαββίδη με Ουκρανικό πλοίο που έφερε 1,5 εκατομμύριο πακέτα τσιγάρα καθώς τα περισσότερα από αυτά είχαν το σήμα και τη σφραγίδα της καπνοβιομηχανίας ΣΕΚΑΠ που ο Σαββίδης πρόσφατα αγόρασε.

Ποδόσφαιρο,  λαθρεμπόριο, εφοπλιστές, μεγάλα μήντια, μικρά έντυπα της αριστεράς όπως το ιστορικό σατυρικό «Το Ποντίκι» που τμήμα του εξαγοράστηκε από τον «τραπεζίτη» Λαυρεντιάδη, αντισυστημικά έντυπα «λαγοί» που κερδίζουν την εμπιστοσύνη μιας μικρής αλλάς κρίσιμης μερίδας του λαού που είναι κατά των ολιγαρχών με στόχο να τους στρέψουν μόνο έναντι σε εκείνους τους ολιγάρχες που έχουν την όποια δεδομένη στιγμή κόντρα συμφερόντων με τ’ αφεντικά τους.

Όποια μεγάλη αποκάλυψη έχετε δει ανήκει συνήθως σε αυτή τη σφαίρα της προσωρινής σύγκρουσης μεγάλων συμφερόντων και στην ουσία δεν είναι ρεπορτάζ αλλά διαρροές.
Κι επειδή κόρακας κοράκου μάτι δεν βγάζει, όταν τελειώνουν οι κόντρες και η πίτα έχει μοιραστεί εις βάρους πάντα του λαού, τα σκάνδαλα ξεχνιούνται κι οι έχθρες γίνονται φιλίες μέχρι ένα ακόμη μεγάλο και λαχταριστό κομμάτι της πίτας του δημοσίου πλούτου να τοποθετηθεί στο τραπέζι. 
Ενδεικτικά, δύο μέρες αμέσως μετά τη δίωξη κατά του Μαρινάκη για ναρκεμπορία, εκείνος αθωώνεται οριστικά από τον Άρειο Πάγο για όλες τις κατηγορίες γύρω από τα στημένα πλην μόνο μιας. 

Κάποτε περιπαίζουμε τη Βουλγαρία. Τώρα, έχουμε σε πολλά να τη ζηλέψουμε. Μας φοβέριζαν πως θα γίνουμε Βενεζουέλα. Την ακολουθούμε κατά πόδας. Και κοιτάμε πλέον με θαυμασμό το παράδειγμα της Κολομβίας που μέρα με τη μέρα της μοιάζουμε όλο και περισσότερο.

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogpspot.com, 26/03/2018

Read More »

Τετάρτη 21 Μαρτίου 2018

Παγκόσμια μέρα ποίησης



Κόκκινη ημισέληνος τ’ Αφρίν, στάζει αίμα.
Προδομένα τα όνειρα ενός λαού χωρίς πατρίδα σκόρπισαν υπό το βάρος μιας σκακιέρας πολύ μεγαλύτερης από το δίκιο.
Κι ούτε ένα δάκρυ.
Ούτε ένα ποίημα.
Κι εδώ στη χώρα της Σαπφούς, αυλοκόλακες ενός λαού που χάνεται κι αυτός μα χωρίς ηρωισμό κανένα, γλείφουν ο ένας τον άλλον με στιχάκια για λουλούδια κι αφόρετες καπότες.
Τους έλειψαν φαίνεται οι λουλουδούδες στα τούρκικα ξεφαντώματα των σκυλάδικων.
Σειρά έχουν οι Γιεζίντι. Γαυγίζουν τα σκυλιά του πολέμου. Αυτά το μυρίζουν το αίμα και λυσάνε στη θέα του.
Τρέμει η Ατλαντίδα μην τυχόν κι αναδυθεί. Τι δουλειά έχει τέτοια εποχή μέσα στη σκατίλα των ανθρώπων;
Περιμένει την αδερφή της την Κύπρο να τη συναντήσει, εκεί στον βυθό της ιστορίας.
Και οι δήθεν ποιητές παίζουν το μεγαλομανές  πουλάκι τους σε δημόσια θέα κι αντί για μούντζες δέχονται ομοβροντίες χειροκροτημάτων. Ποίηση δια πάσο νόσο και μαλακία.
Καμιά αριστοκρατία δεν χάθηκε. Απλά τα χουνέρια της μολύναν πολύ κόσμο που κάποτε ήταν απλός κι ανεπιτήδευτος.
Ήρθε κι η δικαίωση του ποιητή Φαμφάρα. Άσπρα κοράκια μαύρα κοράκια. Εκατοντάδες χιλιάδες οι ποιητάδες κι η ποίηση ορφανεμένη κι άκληρη και διψασμένη κι άφαγη, ρακένδυτη και απελπισμένη, κοιτάζει απ έξω με μάτια που πονάνε μέσα στα παράθυρα των πολυτελών εκδηλώσεων που κάνουν στ όνομα της.
Μ’ αυτό δεν είναι ποίηση φωνάζει χτυπώντας το κεφάλι της στον τοίχο κάνοντας τους περαστικούς να απορούν για τα καμώματα μιας κουζουλής ,λες και ποτέ η ποίηση ήταν φρόνιμη.
Είναι αντιποίηση.
Παραποίηση.
Είναι Κακοποίηση.
Κι έτσι βραβευμένοι και γεμάτοι σάλια κι άλλα σωματικά υγρά κορδώνονται οι κακοποιητές.
Σήμερα γιορτάζουν την ύβρη τους ακόμη πιο πολύ. Χιλιάδες ποιήματα θα βγουν τροπαιοφόρα μέσα από χέστρες πριν τα προλάβει το καζανάκι και θα κάνουν τον κόσμο μας πιο πλούσιο σε αισθήματα και νοήματα φτωχά κι έρημα. Ποιήματα κενώσεις.
 Ανάθεμα σας ποιητάδες. Σκοτώσατε την ποίηση κι επιδεικτικά φοράτε το τομάρι της.
Η ποίηση απέθανε. Ας μακροημερεύσουν οι ποιητάδες.  
Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, 21/3/2018

Read More »

Σάββατο 10 Μαρτίου 2018

9 θέσεις για την γεωπολιτική πραγματικότητα της Ελλάδας



Όλο και περισσότεροι Έλληνες αντιλαμβάνονται το πόσο κρίσιμα έχουν γίνει τα πράγματα όσον αφορά τη συνέχεια της ύπαρξης του Ελληνικού κράτους.
Επειδή βρισκόμαστε εν μέσω εναλλακτικών μορφών πολέμου με κυριότερο προς το παρόν τον πόλεμο της πληροφορίας, οφείλω να διασαφηνίσω ορισμένα πράματα για όσους Έλληνες ενδιαφέρονται για τη χώρα τους στο βαθμό που μου επιτρέπει η αντίληψη μου:
1)      Η ελληνοτουρκική κρίση δεν είναι κυβερνητικό τέχνασμα για να αποπροσανατολιστεί η ελληνική κοινή γνώμη από την οικονομία και το Σκοπιανό. Σκοπιανό και ελληνοτουρκικά συνδέονται και βρίσκονται υπό την μεγάλη ομπρέλα των εθνικών θεμάτων. Υπάρχει άξονας Τουρκίας-Αλβανίας-Σκοπίων. Δεν θα ήταν προς όφελος της κυβέρνησης να ανοίξει περισσότερο τα πολύ υπαρκτά πλέον εθνικά θέματα. Αντιθέτως, θα ήθελε να επιμείνει στην αφήγηση της «καθαρής εξόδου» από τα μνημόνια παρότι αυτή ούτε καθαρή ούτε έξοδος δύναται να είναι.
2)      Το κορίτσια ο στόλος δεν αποτελεί άξονα υπέρ της Ελλάδας, τουλάχιστον όχι προς το παρόν. Ο ισχυρότατος 6ος στόλος δεν έχει ως προτεραιότητα του την προάσπιση των Κυπριακών δικαιωμάτων εξόρυξης αλλά πιθανές εξελίξεις στη Μέση Ανατολή. Το γεωτρύπανο της Exxon τρυπάει Οκτώβριο. Το τουρκικό πλοίο θα έχει τρυπήσει πολύ νωρίτερα δημιουργώντας τετελεσμένα έναντι των οποίων τόσο η ελληνική όσο και η κυπριακή κυβέρνηση δεν έχουν κανέναν απολύτως σχεδιασμό. Παρότι οι φωνές στα κυρίαρχα αμερικανικά μήντια για επανακαθορισμό προς το χειρότερο των αμερικανοτουρκικών σχέσεων έχουν πληθύνει, προς το παρόν η αμερικανική ηγεσία θεωρεί τις αμερικανοτουρκικές σχέσεις too big to fail. Η Ελλάδα αποτελεί πολύ μικρότερο ψάρι κι πιο εύκολα αναλώσιμο από την Τουρκία.
3)      Τόσο η Σαουδική Αραβία όσο και η Ρωσία δεν επιθυμούν Ελλάδα και Κύπρος να γίνουν ενεργειακοί κόμβοι μιας και θα χάσουν μεγάλο κομμάτι της Ευρωπαϊκής ενεργειακής  Αγοράς. Είναι λοιπόν προς όφελος τους προς το παρόν μια διαρκής αστάθεια στη Μεσόγειο
4)      Στόχος του νεοθωμανικού επεκτατισμού είναι η βήμα προς βήμα σαλαμοποίηση. Σήμερα το Αιγαίο και η Κυπριακή ΑΟΖ, αύριο το Καστελόριζο μεθαύριο ποιος ξέρει τι άλλο. Αυτά θα επιτευχθούν βήμα προς βήμα όπως είπαμε σε βάθος χρόνου. Θα ονομάσουμε αυτή την τακτική Ιμιοποίηση. Κάθε ελληνική υποχώρηση είναι η σκαλωσιά για την επόμενη.
5)      Και για την Ευρωπαϊκή Ένωση οι Ευρωτουρκικές σχέσεις είναι too big to fail για δύο λόγους: Τις γιγαντιαίες εμπορικές σχέσεις και την πυρηνική βόμβα που έχει η Τουρκία και που λέγεται μεταναστευτικό. Όσον αφορά το δεύτερο, η κατάσταση είναι Lose Lose για την Ελλάδα. Είτε με διάλυση της Τουρκίας είτε με κάποια ήττα της που θα την αναγκάσει να ρίξει τα «πυρηνικά» της, αυτά θα χτυπήσουν πρώτα την Ελλάδα, μετατρέποντας την ακόμη περισσότερο σε μια χωματερή μεταναστών. Η επιλογή της ελληνικής κυβέρνησης να δώσει ιθαγένεια σε νόμιμους και νομιμοποιημένους μετανάστες μετά από τριετία παραμονής κάνει την Ελλάδα ακόμη πιο ελκυστικό μεταναστευτικό προορισμό και είναι δυνατόν να οδηγήσει την Ελλάδα σε ακόμη μεγαλύτερη απομόνωση από την Ευρωπαϊκή Ένωση, ουσιαστικά σε καραντίνα καθώς όλοι οι Ευρωπαίοι πολιτικοί γνωρίζουν πολύ καλά ότι οξύ μεταναστευτικό πρόβλημα στη χώρα τους οδηγεί σε αλλαγή του πολιτικού σκηνικού με την άνοδο αντιμεταναστευτικών πολιτικών δυνάμεων  όπως απέδειξε περίτρανα το παράδειγμα των τελευταίων ιταλικών εκλογών. Παρά την διπλωματική γλώσσα, οι Ευρωπαίοι δεν είναι διατεθειμένοι να λερώσουν τα χέρια τους. Ήδη, οι γερμανοτουρκικές σχέσεις, παρότι σε καμία περίπτωση στα καλύτερα τους, έχουν κάπως εξομαλυνθεί. Ακόμη και η ιστορικά αντιτουρκική Αυστρία έχει πρόσφατα εξομαλύνει τη σχέση της. Μοναδική χώρα που μπορεί και θέλει να πάρει το μέρος της Ελλάδας είναι η Γαλλία καθώς για αυτήν η Μεσόγειος κι η Αφρική είναι μονόδρομος για να αποκαταστήσει τη γεωπολιτική της ισχύ.
6)      Πιθανή ελληνοτουρκική σύρραξη δεν είναι ταξική. Τίποτα το ταξικό δεν αντιπροσωπεύει ένας μεγαλομανής ισλαμιστής ηγέτης και τα εκατομμύρια των οπαδών του.
7)      Η μεγαλομανία του Ερντογάν δεν πρόκειται να μετριαστεί. Ο Ερντογάν τα τελευταία χρόνια ακολουθεί μια πολιτική όλο και μεγαλύτερων ρίσκων. Ακριβώς γιατί του βγαίνουνε, βραχυπρόθεσμα τουλάχιστον, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι στο περιβάλλον του υπάρχουν πλέον μόνο διακηρυγμένοι λάτρες του, ο Ερντογάν θα συνεχίζει να αυξάνει τα ρίσκα όλο και περισσότερο χρησιμοποιώντας μόνο μικρά διπλωματικά διαλλείματα για να εξισορροπεί τις σχέσεις του με τον έξω κόσμο που θα συνεχίσει να διαταράσσει.
8)      Η Τουρκία διεξάγει ψυχολογικό πόλεμο κατά της Ελλάδας. Στο καλύτερο ενδεχόμενο του, Ελλάδα και Κύπρος θα υποχωρούν αναίμακτα. Και θα συνεχίσουν να υποχωρούν. Και να υποχωρούν. Και να υποχωρούν. Στην χειρότερη περίπτωση η Ελλάδα θα χάσει την ψυχραιμία της και αυτό θα επιτρέψει στην Τουρκία τον ισχυρισμό του αμυντικού πολέμου που θα αυξήσει την τουρκική επιθετικότητα εκθετικά. Η χώρα χρειάζεται ψυχραιμία που δεν είναι μεταμφιεσμένη δειλία και πατριωτισμό που δεν είναι μεταμφιεσμένη θρασυδειλία. Η πολιτική εφησυχασμού των Ελλήνων καθώς και οι υπερπατριωτικές κορώνες, περιέχονται στα τουρκικά σενάρια.
9)       Η Ελλάδα είναι σχεδόν μόνη. Η Κύπρος, παντελώς μόνη. Και οι κυβερνήσεις τους δεν έχουν κανένα απολύτως σχέδιο απέναντι σε καταιγίδα σχεδιασμών των άλλων παιχτών.

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, 10/3/2018

Read More »

Δευτέρα 5 Μαρτίου 2018

Ιταλικές εκλογές: Νέος πολιτικός σεισμός



Ο παπάς βλογάει πρώτα τα γένια του. Το ίδιο και οι Βρυξέλλες.
Μετά από πολύ πραγματικούς κινδύνους διάλυσης της Ευρωζώνης, η νίκη Μακρόν στη Γαλλία και οι πολύ θετικοί οικονομικοί δείκτες στο σύνολο της Ευροζώνης, βάλαν το καπάκι στην χύτρα του διάχυτου αντιευρωζωνισμού.
Οι δύο αυτές μεγάλες μάχες που κερδήθηκαν από την ευρωζώνη παρουσιάστηκαν ως ένας κερδισμένος οριστικά πόλεμος.
Σκατά στα μούτρα τους:
Ακόμη και στην σκανδαλωδώς ευνοημένη από την ευρωζώνη Γερμανία, οι δύο μεγάλες πολιτικές δυνάμεις είδαν τα ποσοστά τους να συρρικνώνονται με αποτέλεσμα η Γερμανία να αντιμετωπίσει μια πρωτοφανή πολιτική αστάθεια μηνών.
Αυτή τη φορά τα μήντια, αρνούμενα να αποδεχθούν την πραγματικότητα των λαών και κυρίως των λιγότερο προνομιούχων τμημάτων τους, αποφάσισαν να κρύψουν τα προβλήματα κάτω από το χαλάκι.
Σε αντίθεση με το παρελθόν όπου για κάθε μη πολιτικώς καθωσπρέπει εξέλιξη τα μήντια χτυπούσαν συναγερμούς, βλέποντας πως αυτή η πρακτική στην ουσία βοηθούσε τα αντισυστημικά κόμματα, τώρα πλέον έχουν επιδοθεί σε μια πρωτόγνωρη επιχείρηση αποσιώπησης.
Έτσι, λίγη έκταση πήρε η επανεκλογή του Ζέμαν στην προεδρία της Τσεχίας ο οποίος επέβαλε αντιμεταναστευτικές πολιτικές στη χώρα του και απειλεί με δημοψήφισμα για παραμονή ή όχι στην Ευρωζώνη.
Οι χθεσινές ιταλικές εκλογές ήταν το μεγαλύτερο δημοσκοπικό φιάσκο μέχρι τώρα.
Οι δημοσκόποι θέλαν τον Μπερλοσκούνι τον απόλυτο ρυθμιστή των εκλογών με ποσοστά πάνω από 30%. Με το μισό των αποτελεσμάτων καταγεγραμμένο τη στιγμή που γράφεται το άρθρο, ο Μπερλοσκούνι είχε σε ποσοστά την τύχη του Σαρκοζί με το κόμμα του να παίρνει 14%, ενώ ο συνασπισμός της κεντροαριστεράς με μπροστάρη τον Ματέο Ρέντζι απέτυχε οικτρά με συνολικό ποσοστό κοντά στο 20%.
Συνολικά, τα δύο πρώην μεγάλα κόμματα παίρνουν μέχρι στιγμής 34%, ποσοστό που δεν επιτρέπει κεντρο-δεξιό-αριστερό μεγάλο συνασπισμό στυλ Γερμανίας παρά μόνο με τη συμμετοχή της … Λίγκας του Βορρά.
Οι μεγάλοι κερδισμένοι είναι το Κίνημα των 5 αστέρων με 30% και η λίγκα του Βορρά με 18%. Αν σε αυτό το ποσοστό προσθέσουμε και το 4% των Αδερφών της Ιταλίας έχουμε την εξής ξεκάθαρη εικόνα. Οι Ιταλοί είναι τόσο δυσαρεστημένοι από την ιταλική και ευρωπαϊκή πολιτική, ψήφισαν σε ποσοστό άνω του 50% κόμματα ευρωσκεπτικιστικά με αντιμεταναστευτική ρητορική.
Γιατί; Όποιος κάνει ότι δεν βλέπει είναι ή χαζός ή δόλιος. Το αποτέλεσμα των ιταλικών εκλογών είναι σύμφωνο με τις αιτίες του Brexit και την εκλογή Trump: Οι κατώτερες κοινωνικές τάξεις ψάχνουν κάποιον να τις υπερασπιστεί.
Χρέος, ανεργία, μετανάστευση, η ιταλική κοινωνία αντιμετωπίζει παρόμοια προβλήματα με την Ελλάδα.
Το μεταναστευτικό ήταν ήδη ορατό στην ιταλική κοινωνία πριν τη μεγάλη προσφυγική και μεταναστευτική ροή που άνοιξε με την Συριακή κρίση.
Οι πακιστανοί κι οι Αφγανοί έχουν ανοίξει χιλιάδες μικρομάγαζα στην Ιταλία ενώ η έντονη πλανόδια μικρεμπορία των αφρικανών δεν προσέφερε τίποτα στην χειμαζόμενη οικονομία της χώρας.
Η εισροή 400000-600000 προσφύγων και μεταναστών τα τελευταία 4 χρόνια υπό συνθήκες απόλυτης οικονομικής ανασφάλειας για τα μεσαία και τα χαμηλά οικονομικά στρώματα δεν βοήθησε σε τίποτε στο να κατευναστεί το αντιμεταναστευτικό συναίσθημα.
Το πρεκαριάτο είναι εδώ. Με τον ίδιο τρόπο που οι Έλληνες ψήφισαν όχι στο δημοψήφισμα που έγινε χλεύη της δημοκρατίας, οι Ιταλοί αγνόησαν επιδεικτικά την πολιτική και οικονομική αστάθεια που οι εκλογικές επιλογές τους θα φέρουν.
Υπάρχει κι ένα πολύ σύντομο ανέκδοτο στις τελευταίες ιταλικές εκλογές: Αριστερά.
Υπάρχουν τρεις δρόμοι μπροστά αν τα αποτελέσματα δεν ανατραπούν. Κι οι τρεις σημαίνουν τρομερούς μπελάδες για την Ευρωπαϊκή  Ένωση:
1)      Αστάθεια και νέες εκλογές
2)      Συνασπισμός κεντροδεξιάς κεντροαριστεράς λίγκας Βορρά. Σε αυτή την περίπτωση μεγάλο κομμάτι της κυβερνητικής ατζέντας θα τεθεί από την ευρωσκεπτικιστική αντιμεταναστευτική λίγκα.
3)      Το σενάριο που οι Βρυξέλες δεν θέλουν να σκέφτονται καν και που κατά την εκτίμηση μου είναι το πιθανότερο: Συμμαχία 5 Αστέρων με λίγκα. Καρεδάκι ευρωσκεπτικισμού και αντιμεταναστευτικής πολιτικής.
Στο τρίτο σενάριο, η νέα Γερμανική κυβέρνηση πρέπει να μάθει να γλύφει εκεί που έφτυνε καθώς το Itexit είναι ένα ατύχημα που είναι πολύ πιο κοντά απ’ ότι φαντάζονται.
Σε μια τέτοια εξέλιξη, η ευρωζώνη απλά θα διαλυθεί και θα ξεκινήσει μια περίοδος οικονομικού χάους.
Οι Γερμανοί λοιπόν πρέπει να μάθουν να γλύφουν εκεί που φτύναν. Κι οι Έλληνες το ακριβώς αντίστροφο.
Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, 5/3/2018

Read More »

Πέμπτη 1 Μαρτίου 2018

Η νέα και πιο επικίνδυνη φάση του Συριακού



Ήμουν από τους λίγους που ενάντια στην κυρίαρχη προπαγάνδα, ανέλυσα το 2013 το πόσο κρίσιμη ήταν η διατήρηση της Συρίας για την παγκόσμια σταθερότητα.
Δυστυχώς σήμερα τα πράγματα έχουν γίνει ακόμη πιο κρίσιμα.
Το Συριακό έχει περάσει σε μια νέα φάση όπου απειλείται όχι μόνο η παγκόσμια σταθερότητα αλλά ήδη έχουν διαμορφωθεί συνθήκες ικανές υπό προϋποθέσεις να οδηγήσουν σε παγκόσμιο πόλεμο στον οποίο η Ελλάδα θα είναι από τις πρώτες χώρες που θα παρασυρθεί.
Η εισβολή της Τουρκίας στη Συρία αλλάζει τους όρους του παιχνιδιού. Η εισβολή της Τουρκίας έχει απόλυτη λογική για τους Τούρκους, ιδιαίτερα αφότου οι αμερικάνοι αποφάσισαν την δημιουργία και τον εξοπλισμό μιας συνοριοφυλακής κυρίως Κούρδων από το Ιράκ μέχρι την Τουρκία, ξυπνώντας βάσιμα τον εφιάλτη των Τούρκων για ένα Κουρδικό διάδρομο, το πρώτο βήμα για τη δημιουργία μεγάλου κουρδικού κράτους.
Το να αποδώσουμε όλα τα πιθανά σενάρια σε διεθνές επίπεδο είναι εξαιρετικά χρονοβόρο για αυτό και προς το παρόν θα σταθούμε σε μία και μόνο εξέλιξη:
Την αναβίωση των τζιχαντιστών.
Ο βασικός κορμός του τουρκικού στρατού των 25000 αποτελείται κυρίως από ντόπιους ισλαμιστές και Τουρκμένους.
Ανάμεσα τους φανταζόμαστε ότι υπάρχουν κι αρκετοί Τζιχαντιστές.
Αυτός ο στρατός είναι ικανός και πρόθυμος για τις μεγαλύτερες αγριότητες κατά των Κούρδων και κυρίως κατά των Κουρδισσών.
Φυσικά πολλά προοδευτικά φεμινιστικά στόματα θα το βουλώσουν για αυτά που συμβαίνουν και που θα συμβούν στο Αφρίν.
Αντίθετα, προσπαθούν ήδη να στρέψουν το βλέμμα μας στην Γκούτα, όπου οι ενθυλακωμένοι τζιχαντιστές κι ισλαμιστές ακολουθούν για μια ακόμη φορά την προσφιλή τους τακτική να χρησιμοποιούν τον άμαχο πληθυσμό ως ασπίδα κατά του Συριακού στρατού.
Η τουρκική εκστρατεία στη Συρία έχει ήδη ως πρώτο αποτέλεσμα να αλλάξουν κι οι Κούρδοι τις προτεραιότητές τους: Όπως είναι απολύτως λογικό, θέμα ζωής και θανάτου για τους Κούρδους είναι πλέον να αποκρούσουν την τουρκική ισλαμική εισβολή κι όχι να πολεμήσουν τους θύλακες των τζιχαντιστών.
Σε συνδυασμό με την εκεχειρία που επέτυχε η Ρωσία, τμήματα της Συρίας αποτελούν πλέον ξανά ξέφραγο αμπέλι για τους τζιχαντιστές οι οποίοι όχι μόνο θα ανακτήσουν τμήματα της Συρίας, αλλά ακόμη χειρότερα θα διαχύσουν το χάος τους και σε περιοχές της Αφρικής.
Ας σημειωθεί ότι τα προηγούμενα χρόνια, μέσω της Δύσης αλλά και της Τουρκίας, οι τζιχαντιστές είχαν συγκεντρώσει σημαντικό οπλισμό και ακόμη σημαντικότερα, πολύ μεγάλα κεφάλαια.
Σ αυτά ακριβώς τα τζιχαντιστικά κεφάλαια, η ισλαμοτουρκική εκστρατεία θα δώσει την ευκαιρία να επενδύσουν στη δημιουργία και την στρατολόγηση φανατικών σε άλλες περιοχές.
Αν νομίζατε ότι είχαμε δει τα χειρότερα της τζιχαντιστικής τρομοκρατίας στην Ευρώπη κάνετε ΤΡΟΜΕΡΟ ΛΑΘΟΣ.
Η ισλαμοτουρκική εκστρατεία στη Συρία ανοίγει ένα νέο πολύ επικίνδυνο κεφάλαιο τζιχαντιστικής τρομοκρατίας με αλυσιδωτές επιπτώσεις στην κοινωνικοπολιτική ζωή πολλών χωρών.
Κι αυτός είναι μόνο ένας από τους δεκάδες κινδύνους που η νέα και η ακόμη πιο επικίνδυνη φάση του Συριακού γεννά

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com 1/3/2018

Read More »