Ο Δημήτρης Κούβελας, για το επικαιροποιημένο ¨Χωρίς ανάσα. Τα χρονικά του μεγάλου φόβου"

Είναι μια ευτυχής συγκυρία το ότι το επικαιροποιημένο βιβλίο μου, "Χωρίς Ανάσα. Τα χρονικά του μεγάλου φόβου", 330 σελίδων, με τις 140 να είναι καινούργιες, φτάνει στα χέρια μου την Παγκόσμια Ημέρα της Υγείας. Για μια ακόμη φορά, θα υπάρχουν προβλήματα διανομής, οπότε αν δεν το έχουν ή το φέρουν τα βιβλιοπωλεία σας, μπορεί πάντα να το παραγγείλετε από τον εκδοτικό. Για να έχετε μια εικόνα, αυτά έγραψε ο Δημήτρης Κούβελας, που μαζί με τον Κωνσταντίνο Φαρσαλινό και Κωνσταντίνο Φαρσαλινό, είχα την τιμή να προλογίσουν το βιβλίο μου.

"Ο Πέτρος Αργυρίου είναι φίλος μου. Δεν τον σέβομαι, εκτιμώ και αγαπώ, επειδή είναι φίλος μου. Είναι φίλος μου διότι τον αγαπώ, τον σέβομαι και τον εκτιμώ βαθύτατα, ως άνθρωπο και ως ερευνητή. Ίσως οι ακαδημαϊκοί τίτλοι του δεν είναι αυτοί του «επίσημου» συναδέλφου. Η μακρόχρονη όμως σπουδή του στην υγεία και τη νόσο, τον καθιστά έναν από τους περισσότερο τεκμηριωμένους ερευνητές σε θέματα υγείας και μάλιστα όχι στεγνά και αυστηρά με ιατρικούς ή φαρμακευτικούς όρους, αλλά με κοινωνικούς, οικονομικούς, ψυχολογικούς, φιλοσοφικούς και επιστημονικούς όρους.

O Πέτρος είναι από τους πρόσφατους φίλους μου. Από αυτούς που μοιραζόμαστε κοινές αξίες και αρχές μέσα στον τρόμο που διασπείρεται από τα ΜΜΕ. Ξέρετε, η κρίση σφυρηλατεί ανθρώπινες σχέσεις, όσο εύκολα καταστρέφει άλλες.

Η Μανιχαϊστική αυτή κατάσταση που επιβλήθηκε από το καθεστώς της Χώρας μας, και όχι μόνο, είχε στόχο να δυσκολέψει τη λήψη απόφασης στους πολίτες και να επιβάλλει την άποψη του Καθεστώτος για τη σωστή στάση απέναντι σε μία «μικρομεσαία» λοίμωξη.

Το σημαντικό του έργου, δεν είναι η στείρα αναφορά στάσεων και γεγονότων, ούτε μια επιστημονική ανάλυση της λοίμωξης και των φαρμακευτικών προϊόντων αντιμετώπισης. Το βιβλίο ξεδιπλώνει με λογοτεχνικό τρόπο σειρά ιστορικών, φιλοσοφικών και κοινωνικών φαινομένων, δίνει εξηγήσεις και αναλύει στάσεις και συμπεριφορές με βάση επιστημονική τεκμηρίωση της σύγχρονης επιστήμης.

Οι αναλύσεις του ίδιου το αιτίου της πανδημίας είναι εξαιρετικά επιστημονική. Έχοντας μελετήσει σε βάθος όλο το βιοχημικό, φυσιολογικό και παθοφυσιολογικό υπόβαθρο της νόσου, κάνει εξαιρετικές προσεγγίσεις που χαρίζουν όχι μόνο γνώσεις, αλλά πραγματικά απολαυστικές στιγμές στον αναγνώστη.

Στο τέλος, μένει μια σοβαρή γνώση, όχι μόνο για το χρονικό του μεγάλου φόβου, αλλά και για τα αίτια και τις πιθανές αιτίες της ομαδικής υστερίας που προκλήθηκαν από τον SARS-COV2.

To «Χωρίς Ανάσα» του Πέτρου Αργυρίου, είναι ένα μοναδικό κείμενο. Είναι ένα ανάγνωσμα που δεν πρέπει να μείνει στα ράφια του βιβλιοπωλείου, ούτε στα ντουλάπια μιας οικίας. Το βιβλίο είναι ένα μνημείο εκλαΐκευσης της επιστήμης, όπου ο όρος εκλαΐκευση παίρνει μια διαφορετική μορφή. Παιδεύει, ακόμα και τον ανυποψίαστο αναγνώστη, σε θέματα, που ο συντηρητικός πολίτης, θεωρεί αντιεπιστημονικά και ίσως συνωμοσιολογικά, καταφέρνοντας να πείσει ακόμα και τους πλέον σκληρούς «ορθολογολάγνους».

Η σωστή δόση ορθών Ελληνικών, επιστημονικότητας, πνευματώδους ευθυμίας, ιστορικών γνώσεων, φιλοσοφικών αναζητήσεων, κοινωνιολογικών προσεγγίσεων, αλλά και ορθολογικών υποθέσεων και σκληρής απλότητας, παραπέμπουν σε διανοητές επιπέδου Γουλιέλμου του Όκαμ.

Θα ήθελα να το διαβάσει ο κάθε άνθρωπος, διότι όχι μόνο θα πληροφορηθεί, θα διασκεδάσει, θα μορφωθεί και κυρίως θα ανακουφιστεί από το φόβο που τόσο βαθιά έχει διασπαρεί σε όλη την κοινωνία.

Εύχομαι στον Πέτρο να συνεχίσει, για πολλά χρόνια να μας παιδεύει με τον τρόπο που τόσο καλά έχει αναπτύξει.

Ευχαριστώ πολύ για την τιμή που μου έγινε να γράψω δύο λόγια για το συγκεκριμένο ανάγνωσμα «Χωρίς Ανάσα, Τα χρονικά του Μεγάλου Φόβου».

Με ιδιαίτερη τιμή.

Δημήτριος Κούβελας"

Read More »

Ισραήλ: Υπόδειγμα ή θύμα της εμβολιαστικής επιτυχίας του;

Το Ισραήλ είναι υπόδειγμα επιτυχίας στην εμβολιαστική του εκστρατεία. Και είναι ίσως θύμα της επιτυχίαςτου.

Ας αφήσουμε τα δεδομένα να μιλήσουν από μόνα τους

α) Μελέτη σε 600.00 εμβολιασμένους ισραηλινούς τα συμπεράσματα της οποίας συγκριτικά με 600.000 ανεμβολίαστους, επιβεβαιώνουν αυτά των ατελών κλινικών δοκιμών της Pfizer, με 94% να μην εμφανίζουν συμπτώματα και επιπρόσθετα και σημαντικότερα, 92% να μην εμφανίζουν σοβαρή νόσο. β) Δεδομένα από τις υπηρεσίες υγείας της Maccabi, που θέλουν μόνο το 0,01 των εμβολιασμένων να έχουν κολλήσει τον ιό: γ) Μελέτη στα αρχικά της στάδια σε 16.289 άτομα που βρέθηκαν θετικοί στο διάστημα Δεκεμβρίου-Ιανουαρίου. Τα συμπεράσματά της που προκύπτουν από την σύγκριση σε αυτή την ομάδα ατόμων άνω των 60 που είχαν εμβολιαστεί σε ποσοστό 75% σε σχέση με τους 40-60 ετών που είχαν εμβολιαστεί σε ποσοστό 25%, δείχνει προκαταρκτικά μείωση του ιϊκού φορτίου κατά 1,6 εως 20 φορές στους 60 και άνω (προσέξτε την τρομακτική διακύμανση) η οποία αποδίδεται στην επίδραση του εμβολίου. Ξαφνικά, το ύψος του ιϊκού φορτίου αποκτά βαρύνουσα σημασία, όταν σε πείσμα μας, είχε αμελώς εξεταστεί όσον αφορά την μεταδοτικότητα και εξέλιξη σε σοβαρή νόσο όσον αφορά τους ασυμπτωματικούς.

Προσέξτε τώρα: Τα Β και Γ συνδυαστικά, αποτελούν παράδοξο, ένα από τα πολλά παράδοξα που έχω συναντήσει στην πορεία της πανδημίας και τα οποία επιλύονται με ένα και μόνο τρόπο: Την επίδραση ανθρωπίνων λαθών/σκοπιμοτήτων στη συλλογή και επεξεργασία δεδομένων κι όχι στην φύση του ιού και της πανδημίας (περισσότερα για τα πανδημικά παράδοξα και την επίλυσή τους, στο βιβλίο μου Χωρίς Ανάσα: Τα χρονικά του μεγάλου φόβου - για παραγγελίες εδώ.

Έτσι η Β λέει ότι με το εμβόλιο δεν κολλάς ιό, ενώ η Γ λέει ότι κολλάς, αλλά πιθανόν να μεταδίδεις λιγότερο και να έχεις μικρότερη πιθανότητα για έκβαση σε σοβαρή νόσο.

Ας πέσουμε όμως από το ροζ συννεφάκι μας γιατί οι παραπάνω μελέτες δεν επιβεβαιώνονται στο βαθμό που ώφειλαν από τα επιδημιολογικά δεδομένα. Με περίπου 2 μήνες την πανδημία σε έξαρση και σε τρίτη καραντίνα, κάποιος θα περίμενε τον μαζικό εμβολιασμό να ρίξει δραματικά τις καμπύλες στα κρούσματα και πολύ δραματικότερα στους θανάτους στο Ισραήλ, κάτι που μετά τους δύο μήνες πανδημικής έξαρσης, το έχουμε δει να συμβαίνει σε άλλες χώρες χωρίς εμβόλιο. Μελέτη περιγράφει πως ο αριθμός των ασθενών COVID σε ΜΕΘ, μειώθηκε κατά 49% από την αρχή της εμβολιαστικής εκστρατείας του Ισραήλ. Και αν και είναι ακόμη σχετικά νωρίς για συμπεράσματα, αυτό το 49% δεν είναι αρκετό, δεδομένου ότι η συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων στις ΜΕΘ, είναι άνω των 60. Και με το 80% αυτής της κατηγορίας να έχει εμβολιαστεί και με δεύτερη δόση στο Ισραήλ, θα περίμενε κάποιος με αποτελεσματικότητα 94%, μείωση σε αυτές τις ηλικίες στις νοσηλείες πχ να είναι κοντά στο 74%. Η πραγματική μείωση στις νοσηλείες σε αυτές τις ηλικίες είναι όμως κάτω του 50% και σε κάποιο βαθμό ακολουθούν την μείωση στις καμπύλες των κρουσμάτων, οπότε η μείωση που μέχρι τώρα μπορεί να αποδοθεί στο εμβόλιο, είναι ακόμη μικρότερη. Τι συμβαίνει; Η δική μου εικασία είναι ότι στις μελέτες, οι ορισμοί κρουσμάτων και θανάτων από και με Covid, έχουν αλλάξει. Έτσι θάνατοι από υποκείμενα νοσήματα που αποδίδονται δόλια σε Covid, στους εμβολιασμένους πιθανώς να αποδίδονται απλά στα υποκείμενα νοσήματα, καθώς οι θάνατοι στο Ισραήλ, μια χώρα με ούτως ή άλλως χαμηλή καταγεγραμμένη θνητότητα λόγω πρωτοβάθμιας περίθαλψης και τεράστιας αύξησης των τεστ, έχουν επιστρέψει μόλις στα επίπεδα της 28 Γενάρη. Συμπεράσματα: Διατηρώντας κάθε επιφύλαξη για μεσοπρόθεσμες παρενέργειες των εμβολίων, το εμβόλιο δεν αποδεικνύεται το υπερόπλο που θα τελείωνε την πανδημία, αλλά ένα εργαλείο για κάποιες ομάδες υψηλού κινδύνου, κι ίσως όχι το πιο αποτελεσματικό που θα έπρεπε να έχουμε για αυτές, ιδιαιτέρως στο αποκορύφωμα της πανδημίας. Έτσι πλέον αξιωματούχοι του Ισραήλ μιλάνε για επιστροφή στην Νέα Κανονικότητα για όσους έχουν εμβολιαστεί. Με τα δεδομένα λοιπόν από το Ισραήλ, την επίδραση που θα έχουν τα μεταλλαγμένα στελέχη στην πορεία της πανδημίας και την παταγώδη αποτυχία της εμβολιαστικής εκστρατείας στις περισσότερες χώρες του πλανήτη, το κυρίαρχο αφήγημα μπάζει πλέον από παντού και οι κυβερνήσεις καταφεύγουν σε ακόμη πιο σκληρά, απάνθρωπα και αντισυνταγματικά μέτρα για να καλύψουν την γύμνια τους. Η μεγαλομανία, έχει πάντα τα ίδια αποτελέσματα: την αποτυχία των εκστρατειών. Όπως συνέβη τότε με τους πρώτους ναζί της φυλετικής καθαρότητας έτσι και τώρα με τους σύγχρονους ναζί της εμβολιαστικής καθαρότητας. Δυστυχώς, οι σύγχρονοι έχουν απέναντι τους μόνο την πραγματικότητα, κι όχι τους λαούς.

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, 15/2/01 μετά Κορονοϊού.

Read More »

Τα εμβόλια mRNA προκαλούν μεταλλάξεις του ιού προς θανατηφόρα στελέχη: Πόσο βάσιμοι είναι οι ισχυρισμού του γιατρού Αντωνίου;

 

Η αλήθεια είναι πως αρχικά επιφυλάχτηκα να σχολιάσω τις δηλώσεις και την επιστολή του ογκολόγου Κου Αντωνίου για το ότι τα εμβόλια mRNA οδηγούν σε θανατηφόρες μεταλλάξεις, για τον λόγο του ότι η αντιμετώπιση της πανδημίας έχει δημιουργήσει ήδη περισσό διχασμό και πόλωση, που είναι ούτως ή άλλως πολύ αγαπητά στους Έλληνες.

Καθώς όμως οι ισχυρισμοί του έγιναν viral, όπως το περίμενα και επειδή δεν μπορώ να απαντώ ξεχωριστά στον κάθε καλοπροαίρετο αναγνώστη μου, αποφάσισα σήμερα να τοποθετηθώ δημοσίως, για οικονομία χρόνου.

Λέει πολλά κι ενδιαφέροντα ο ως συνήθως χειμαρρώδης Αντωνίου που αξίζει να ακουστούν. Σημαντικότερο όλων, το πως οι ιοί μεταλλάσσονται δεχόμενοι εξελικτική πίεση, όπως ο κος Αντωνίου ορθώς επισημαίνει, δίνοντας το παράδειγμα των βακτηρίων που γίνονται ανθεκτικά στα αντιβιοτικά που διαθέτουμε σε έναν αγώνα που χάνουμε, κυρίως γιατί τις προηγούμενες δεκαετίες κάναμε κατάχρηση αντιβιοτικών, που σε συνδυασμό με την ελλιπή υγιεινή σε πολλά νοσοκομεία έχει οδηγήσει στην λεγόμενες ανθεκτικές νοσοκομειακές λοιμώξεις, που σε βάθος χρόνου έχουν σκοτώσει και θα σκοτώσουν πολλούς περισσότερους από όλο το ηλικιακό φάσμα απ’ όσους θα στοιχήσει συνολικά η πανδημία,  χωρίς να ιδρώνει το αυτί κανενός. Το φαινόμενο αυτό το συναντάμε και στους ιούς σε σχέση με τα λιγοστά φάρμακα που χρησιμοποιούμε εναντίον τους, όπως πχ είδαμε λίγο μετά την γρίπη των χοίρων και την κατάχρηση του αντιγριπικού οσελταμιβίρης (tamiflu), κυρίαρχα στελέχη της γρίπης να είναι ανθεκτικά σε αυτό (περισσότερα στο βιβλίο μου Θανάσιμες Θεραπείες. Εκδόσεις ETRA).   

Σε αυτό το άρθρο, θα εστιάσουμε στα κάποια από αυτά που o Κος Αντωνίου λέει που είναι παντελώς λάθος ή/και αυθαίρετα, χωρίς αυτά φυσικά να αναιρούν τους υπόλοιπους ισχυρισμούς του.

Το πρώτο είναι ότι τα εμβόλια mRNA περιέχουν ιό/οργανισμό. Ναι μεν ο κορονοϊός είναι RNA σε κάψα, το mRNA (σκεφτείτε το mRNA ως SMS που στέλνεται για να παραγγείλετε κάτι) του εμβολίου όμως, δίνει οδηγίες μόνο για την κατασκευή της πρωτεϊνης της ακίδας, του κλειδιού δηλαδή που χρησιμοποιεί ο ιός για να μπει στα κύτταρα μας και δεν περιέχει καμία άλλη οδηγία, όπως πχ αυτές για την αναπαραγωγή του ιού . Είναι σαν να λέμε ότι οι άνθρωποι έχουν μύτη, οπότε η μύτη είναι άνθρωπος. Αυτό μας λέει ο Κος Αντωνίου.  

(Υπάρχει μια κάποια θεωρητική πιθανότητα RNA να γίνει DNA έξω από τον πυρήνα μας και  να μπει στο DNA μας, όπως περιέγραψα σε άρθρο μου που έγραψα για να αντικρούσω τον αφορισμό του Μόσιαλου ο οποίος επικαλούμενος το κεντρικό δόγμα της βιολογίας που παραμένει κεντρικό αλλά δεν είναι πλέον δόγμα, μας διαβεβαίωνε πως το RNA δεν μπορεί να μπει στο γενετικό μας υλικό, καθώς δεν υπάρχει αντίστροφη μεταγραφάση έξω από τον πυρήνα μας. Η μεταγραφή όμως RNA σε DNA, γίνεται μέσω του μηχανισμού των ρετροτρανσποζονίων, που είναι εκπληκτικά τυχαίος για να τον χρησιμοποιούμε ως ακράδαντο επιχείρημα για έμμεση μεταλλαξιογόνο δράση των εμβολίων στα κύτταρα μας. Όσο για πιθανή άμεση μεταλλαξιογόνο δράση του mRNA στον ίδιο τον ιό, χωρίς κάτι τέτοιο να αποκλείεται παρότι όχι ιδιαίτερα πιθανό, μια τέτοια μετάλλαξη, η μάλλον ένας γενετικός ανασυνδυασμός του ιού με το mRNA που περιέχει το εμβόλιο, μάλλον δεν θα μπορούσε να είναι ιδιαίτερα επικίνδυνος καθώς ο ιός ήδη περιέχει την αλληλουχία του mRNA εμβολίου.

Όλα τα παραπάνω ζητήματα είναι θεωρητικά και θα έπρεπε να απασχολούν τους ειδικούς τους. Εμάς θα έπρεπε να μας απασχολούν όταν δεν απασχολούν τους ειδικούς του χώρου και για αυτό και μας απασχολούν.)

Ας πάμε τώρα σε πιο απτά ζητήματα. Ο Κος Αντωνίου στηρίζει τους ισχυρισμούς του σε μια πολύ ενδιαφέρουσα έρευνα που δημοσιεύτηκε προ ημερών και που μελετά τα χαρακτηριστικά της ανοσίας που παρέχουν τα mRNA εμβόλια, βρίσκοντας την συγκρίσιμη με την φυσική ανοσία σε πολλές πτυχές της, ακόμη και στην ανοσολογική μνήμη.

Η έρευνα επίσης εξέτασε το πόσο αποτελεσματική είναι η ανοσία, φυσική ή τεχνητή σε παραλαγές του ιού (θα χρησιμοποιούμε εφεξής τον λιγότερο ακριβή όρο «στελέχη» για λόγους ευκολίας) διαπιστώνοντας πως ιδιαίτερα η μετάλλαξη στο Ε484Κ, που βρίσκεται στα στελέχη της Βραζιλίας και της Ν.Αφρικής και πλέον και σε στελέχη της Μ.Βρετανίας, καθιστά την ανοσία, φυσική ή τεχνητή, σημαντικά λιγότερο αποτελεσματική, ενώ ήδη η Ν501Υ που βρίσκεται και στα 3 στελέχη, φαίνεται να τα κάνει πιο μεταδοτικά (το δεύτερο ανεξάρτητα από τα συμπεράσματα της εν λόγω έρευνας)

Ακόμη πιο εντυπωσιακό είναι το εύρημα αυτής της μελέτης και όχι μόνο, ότι η μετάλλαξη E484K προέκυψε και στο εργαστήριο, παρουσία αντισωμάτων που δημιουργήθηκαν από το εμβόλιο, κάτι που αποτελεί ισχυρότατη ένδειξη του ισχυρισμού μου προ ημερών ότι οι μεταλλάξεις N501Y και E484K είναι αποτέλεσμα εξελικτικής πίεσης, κάτι στο οποίο κατέληξα λόγω της σχεδόν ταυτόχρονης και μάλλον ανεξάρτητης εμφάνισής τους.

Οι μεταλλάξεις είναι γνώρισμα όλων των οργανισμών. Των ιών ακόμη περισσότερο. Ο Sars-COV-2, παρότι μεταλλάσσεται πιο αργά από τους ιούς της γρίπης, έχει κάνει γύρω στις 17.000 μεταλλάξεις, αρκετές από αυτές τυχαίες και πολλές από αυτές επιζήμιες για τον ιό.

Από αυτές, μόνο λίγες του δίνουν εξελεκτικό πλεονέκτημα και είναι αυτές που προς το παρόν φαίνεται πως θα επικρατήσουν. Και η N501Y και ακόμη πιο πολύ η Ε484Κ, ανήκουν στην δεύτερη κατηγορία.

Το ότι οι ιοί μεταλλάσσονται και γίνονται όλο και λιγότερο θανατηφόροι όσοι πιο διαδεδομένοι γίνονται, δεν είναι δόγμα. Ιδιαίτερα για αυτόν τον κορονοϊό που δεν είναι ιδιαίτερα θανατηφόρος. Πόσο εξελεκτικό πλεονέκτημα μπορεί να αποκτήσει ο ιός, αν σταματήσει να σκοτώνει ανθρώπους με Μ.Ο ηλικίας τα 80 τους χρόνια και συνήθως με υποκείμενα νοσήματα;

Επιστρέφοντας στον Κο Αντωνίου, παίρνει το εύρημα της έρευνας ότι τα εμβόλια όχι μόνο μπορούν έμμεσα, μέσω της εξελεκτικής πίεσης που ασκεί στον κορονοϊό η ανοσία, να μεταλλαχθούν σε πιο ανθεκτικά στα αντισώματα στελέχη, αλλά και όντως το κάνουν στο εργαστήριο και δηλώνει ότι τα μεταλλαγμένα στελέχη που προέκυψαν στην Μ.Βρετανία, Βραζιλία και Ν.Αφρική, δημιουργήθηκαν εξαιτίας των εμβολίων. Κάτι τέτοιο όμως θα περιμέναμε να το δούμε στον ανθρώπινο πληθυσμό εκεί που το πρόγραμμα εμβολιασμού είναι εκτεταμένο, πχ στο Ισραήλ. Αν και όταν το δούμε εκεί, τότε ναι, μάλλον θα οφείλεται σε κάποιο βαθμό, εμμέσως στα εμβόλια.

Στο Μανάους όμως που ξεκίνησε το στέλεχος της Βραζιλίας και στην Ν.Αφρική, δεν υπάρχει εκτεταμένος εμβολιασμός τώρα, πόσο μάλλον τον Νοέμβριο που έκαναν την εμφάνισή τους τα μεταλλαγμένα στελέχη, δημιουργώντας ένα πολύ άσχημο δεύτερο κύμα.

Αυτό που υπήρχε, ήταν ανοσία αγέλης. Ιδιαίτερα στο Μανάους, όπου μελέτη έδειξε πάνω από το 70% του πληθυσμού να έχει ανοσία.

Ο ιός συνάντησε το τοίχος της ανοσίας αγέλης και το στέλεχος του που διαφεύγει εν μέρει της ανοσίας αγέλης, απέκτησε πλεονέκτημα, βρήκε χώρο και έγινε κυρίαρχο.

Τον ιό δεν τον νοιάζει αν βρίσκει μπροστά του φυσικά αντισώματα, ή αντισώματα από εμβόλια ή από φαρμακευτικά μονοκλωνικά αντισώματα. Τον νοιάζει ότι βρίσκει μπροστά τοίχος ανοσίας και προσπαθεί να το προσπεράσει.

Ο ισχυρισμός λοιπόν του Κου Αντωνίου ότι τα μεταλλαγμένα στελέχη στον πληθυσμό που μας ανησυχούν προκλήθηκαν από τα εμβόλια, μάλλον δεν ευσταθεί. Ναι, όντως, τα εμβόλια ωθούν στο εργαστήριο στη δημιουργία στελεχών που διαφεύγουν εν μέρει της ανοσίας, ναι θα το κάνουν και στον εμβολιασμένο πληθυσμό, αλλά όχι: Τα στελέχη της Βραζιλίας και της Ν.Αφρικής, εμφανίστηκαν πριν τους μαζικούς εμβολιασμούς, που μαζικούς να τους κάνει ο θεός της προπαγάνδας και ως εκ τούτου, μάλλον ήταν τα μεγάλα ποσοστά φυσικής ανοσίας στο Μανάους και στο Καίηπ Τάουν που οδήγησαν στα συγκεκριμένα στελέχη να γίνουν κυρίαρχα εκεί και από εκεί  να αρχίζουν να εξαπλώνονται στον πλανήτη.

Ο ιός συναντά όλο και περισσότερα εμπόδια: Από τη μία ένα μεγάλο ποσοστό της ανθρωπότητας βρίσκεται κοντά σε ανοσία αγέλης, παρά τις καραντίνες. Από την άλλη, ένα μεγάλο ποσοστό του πληθυσμού του πλανήτη επιχειρείται να φτάσει σε ανοσία αγέλης μέσω των εμβολίων παρότι ένα μεγάλο ποσοστό βρίσκεται ήδη εκεί. Το τι είδους προληπτική ιατρική είναι αυτή που επιχειρεί εκ των υστέρων, εμένα με ξεπερνά. Και επιπροσθέτως, οι καραντίνες όχι μόνο έκαναν λίγο πιο δύσκολη την μετάδοση του ιού, ευνοώντας πιο μεταδοτικά στελέχη του, αλλά παίζοντας κατενάτσιο του έδωσαν και περισσότερο χρόνο για να μεταλλαχθεί και να επεκταθεί. Κι ακόμη περισσότερο χρόνο του δίνει η αποτυχημένη μέχρι και σήμερα εμβολιαστική εκστρατεία.

Δεν μπορώ να πω με βεβαιότητα ότι οι καραντίνες έπαιξαν  ρόλο στην εμφάνιση των στελεχών του Μανάους (Βραζιλία) και Κάιηπ Τάουν (Ν.Αφρική) και πόσο ρόλο έπαιξαν ή αν ήταν μόνο η ανοσία αγέλης που ώθησε την εμφάνιση και εξάπλωσή τους. Και μάλλον δεν θα το μάθουμε ποτέ. Αυτό που ξέρουμε, είναι ότι στο Μανάους, και τις δύο φορές, η πανδημία έφτασε στο αποκορύφωμα της μέσα σε καραντίνες.

Επιστρέφοντας στον Κο Αντωνίου, ο ίδιος ισχυρίζεται ότι τα μεταλλαγμένα στελέχη είναι θανατηφόρα, κάτι το οποίο δεν προκύπτει από πουθενά, τουλάχιστον μέχρι σήμερα. Δεν είναι εύρημα καμίας μελέτης αλλά μάλλον εφεύρημα του Κου Αντωνίου. Όμως. Υπάρχει ένας θεωρητικός κίνδυνος αν και εφόσον αρχίσουν να εμβολιάζονται τα παιδιά: Ναι μεν η φυσική και η τεχνητή ανοσία μοιάζει να είναι παρόμοια όσον αφορά τα αντισώματα, που μπλοκάρουν το κλειδί του ιού και δεν τον αφήνουν να μπει στον οργανισμό μας, ναι μεν τα εμβόλια δημιουργούν και Τ-λεμφοκύτταρα που είναι αυτά που εντοπίζουν τον ιό σε μολυσμένα κύτταρα μας και τα καταστρέφουν πριν γίνουν εστίες του ιού και μάλλον είναι υπεύθυνα για το ότι σε αντίθεση με την γρίπη, η ζωή των παιδιών μας δεν απειλείται από τον κορονοϊό, αλλά: Τα Τ-λεμφοκύτταρα που προκαλούνται από τα εμβόλια, διαβάζουν μόνο την ακίδα πρωτεϊνης του ιού, μόνο την μύτη του, ενώ τα φυσικά διαβάζουν πολύ μεγαλύτερο κομμάτι του ιού κι έτσι αναμένω η Τ- λεμφοκυτταρική ανοσία που προκαλείται στα παιδιά από τα εμβόλια, να είναι πολύ λιγότερο αποτελεσματική κατά του κορονοϊού από ότι η φυσική, κάτι που ίσως να κάνει τον κορονοϊό πιο επικίνδυνο για τα παιδιά στο μέλλον. Αλλά αυτά είναι ανησυχίες που αφορούν το μέλλον και καμιά σχέση δεν έχουν με τους ισχυρισμούς Αντωνίου για θανατηφόρα στελέχη που προκλήθηκαν από εμβόλια, αν και όντως έχει δίκιο στο ότι παρουσία αντισωμάτων από εμβόλια, εμφανίζονται μεταλλαγμένα στελέχη λόγω εξελικτικής πίεσης, αλλά το ίδιο συμβαίνει και λόγω και της φυσικής ανοσίας. 

Όπως έχουμε παλαιότερα δει με εμβόλια του κορονοϊού, μη εξουδετερωτικά αντισώματα μπορούν να πυροδοτήσουν ADE, ενίσχυση της νόσου από (μη εξουδετερωτικά)  αντισώματα, που μπορεί να δώσει βαριά εικόνα βαριάς Covid, οπότε μπορεί να φανταστεί κάποιος πόσο μπορεί να περιπλακούν τα πράγματα.

Επίσης, άλλες μελέτες δείχνουν πως μεταλλαγμένα στελέχη αναπτύσσονται πιο συχνά σε άτομα με μειωμένη ανοσοποιητική απόκριση, καθώς ο ιός έχει πολύ περισσότερο χρόνο να πολλαπλασιαστεί στα κύτταρά τους, κι όσες πιο πολλές φορές πολλαπλασιάζεται, τόσα πιο πολλά λάθη (μεταλλάξεις) μπορούν να συμβούν.

Σε όλα, μα σε όλα σε αυτήν την πανδημία, είμαστε σαν τον σκύλο που κυνηγάει με μανία την ουρά του.

Τα επιδημιολογικά στοιχεία δείχνουν ότι στην Δύση τουλάχιστον, παρά τις καραντίνες και άσχετα από τα εμβόλια, είχαμε φάει τον γάιδαρο της πανδημίας κι έμενε η μεγάλη ουρά του, σε πολλές έστω περιοχές. Οι συγκεκριμένες μεταλλάξεις -και τονίζω το συγκεκριμένες- γυρνάν τον χρόνο πίσω. Όχι από την αρχή βέβαια, αλλά πιθανόν να χάσουμε αρκετούς μήνες πανδημικής πορείας.

Επιπρόσθετα, μέχρι να γίνουν οι μαζικοί παγκόσμιοι εμβολιασμοί (ζήσε Μάη μου να φας τριφύλλι), είναι πιθανό τα στελέχη της Βραζιλίας, της Ν.Αφρικής και της Μ.Βρετανίας να είναι κυρίαρχα, καθιστώντας τα εμβόλια λιγότερο αποτελεσματικά. Οπότε, όχι μόνο θα κάνουμε τα εμβόλια ετεροχρονισμένα αλλά θα έπρεπε ήδη οι υπέρμαχοι των εμβολιασμών έναντι μιας πανδημίας που βρέθηκε ήδη κάπως κοντά στο τέλος της, να σχεδιάζουν και να παράγουν πολυδύναμα εμβόλια που να περιέχουν παραπάνω από ένα στελέχη, όπως κάνουν -με όχι και τόσο θεαματικά αποτελέσματα- και για την γρίπη, την οποία οι εμβολιασμοί ποτέ δεν εξάλειψαν, όπως έκανε ο κορονοϊός σε αυτήν φέτος.

Προς όφελος του κορονοϊού και οποιαδήποτε ιού, θα ήταν πχ να μην πεθαίνουν τα επόμενα χρόνια όλο και λιγότεροι νέοι άνθρωποι και παιδιά, ώστε να έχει μεγαλύτερη δεξαμενή πληθυσμού. Αλλά δεν μπορεί ο κορονοϊός να μας πείσει να σταματήσουμε τις καραντίνες για το καλό το δικό μας και άρα και το δικό του, όταν έχουμε πειστεί ότι κάνουμε τις καραντίνες για το καλό μας. Ναι, δίκιο έχουν οι δημοσιογράφοι: Έχουμε πανδημία και μυαλό δεν λέμε να βάλουμε.

Περισσότερα για την πανδημία και όλες τις πτυχές της με δεδομένα μέχρι και τον Οκτώβριο, στο βιβλίο μου "Χωρίς Ανάσα. Τα χρονικά του μεγάλου φόβου. Παραγγελίες εδώ.) 

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, 7/2/2021 Μ.Κ (μετά Κορονοϊού).   

Read More »

To μυστήριο του 80% των θανάτων εκτός ΜΕΘ.

Μεγάλα μυστήρια μας περιμένουν στα βάθη των ωκεανών. Αλλά ας αρκεστούμε σε αυτά που βρίσκονται στην επιφάνεια της γης, και μάλιστα στην χώρα μας. 

To λαβράκι των ενδονοσοκομειακών θανάτων "Covid" εκτός ΜΕΘ, αν δεν κάνω λάθος το ψάρεψε πρώτος ο πολύ καλός Όθων Κουμαρέλλας, το ανέδειξε ο εξαίρετος Γιώργος Σαχίνης, και τώρα αποτελεί πλέον μεγάλο αγκάθι στην προπαγάνδα του "καμιά ζωή δεν περισσεύει", "κάθε ζωή μετράει", "κάναμε αυτά που έπρεπε" και την μετάθεση των ευθυνών από το κράτος στους πολίτες και την κοινωνία. Το ψάρι, βρωμάει από το κεφάλι.

Περί τίνος πρόκειται;

80% των θανάτων εκτός ΜΕΘ.

Οι θάνατοι Covid προκύπτουν από αιφνίδιο ARDS (Σύνδρομο οξείας αναπνευστικής δυσχέρειας) με τις θρομβοεμβολές να αυξάνουν σημαντικά τις πιθανότητες πολυοργανικών βλαβών και θανάτου, με το πρώτο να χρήζει συχνότατα αν όχι αναπόφευκτα ΜΕΘ. Το δεύτερο αντιμετωπίζεται πλέον σε κάποιο βαθμό με προφυλακτική αντιπηκτική αγωγή, εκεί που δεν υπάρχουν σοβαρές αντενδείξεις και μπορεί να δώσει κάποιους θανάτους σε ασθενείς που επιβίωσαν από το ARDS, βγήκαν από τις ΜΕΘ, εξηγώντας έτσι ένα κάποιο ποσοστό θανάτων εκτός ΜΕΘ, αλλά σε καμία των περιπτώσεων το φαινόμενο στην ολότητα του.

Το φαινομένο στην χώρα μας έχει δύο πιθανές αιτίες:

α) Γίνεται επιλογή ασθενών στις ΜΕΘ. Αυτή η πρακτική είναι πάγια στην Ελλάδα. Χαρακτηριστικά, όπως είχε δηλώσει δημοσίως και ο Άδωνις Γεωργιάδης, o μέσος χρόνος αναμονής για κλίνη ΜΕΘ, προ πανδημίας ήταν οι δύο μήνες, χρόνος που για ασθενείς σε κρίσιμη κατάσταση είναι κυριολεκτικά "ποιος ζει ποιος πεθαίνει". Η λογιστική αύξηση των ΜΕΘ για την οποία καυχιέται η τεχνοκομματική κυβερνησάρα μας, χωρίς την αύξηση εξειδικευμένου προσωπικού, αυξάνει τον κίνδυνο θανάτου από ενδονοσοκομειακές λοιμώξης και από λάθος ιατρικούς χειρισμούς ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΣΤΙΣ ΜΕΘ. Μια τέτοια πρακτική, αυξάνει τεχνητά το ποσοστό επιβίωσης στις ΜΕΘ, το οποίο είναι χαμηλό σε σχέση με τις "προηγμένες χώρες" της Δύσης, και βρίσκεται στο 55% όταν σε άλλες χώρες πλέον αγγίζει το 70%. Με άλλα λόγια, εγείρονται τρομακτικά ερωτηματικά και για την ποιότητα της νοσηλείας σε πολλές ελληνικές ΜΕΘ. Και σαν μην φτάνει αυτό, δημιουργείται κι ένα παράθυρο ασφαλείας για να δίνεται η εντύπωση ότι υπάρχουν κάποιες ΜΕΘ ακόμη και το σύστημα βαστάει.

β) Οι θάνατοι εκτός ΜΕΘ, δεν οφείλονται σε αιφνίδια και σοβαρή Covid αλλά σε άλλες χρόνιες νόσους που δεν παίρνουν προτεραιότητα στις λίστες ΜΕΘ, είναι δηλαδή θάνατοι με COVID και όχι από Covid, συμβάλλοντας στην δημιουργική στατιστική της πανδημικής τρομοκρατίας και προστίθενται στην μακριά λίστα των θανάτων από την αντιμετώπιση της Covid ως απόλυτης και μοναδικής προτεραιότητας δημόσιας υγείας.

Όπως σε πολλά ερωτηματικά γύρω από τον Covid, πιθανόν η απάντηση σε μια ακόμη σπαζοκεφαλιά να βρίσκεται συνδυαστικά και στις δύο παραπάνω αιτίες.

Περιμένω την συμβολή του Όθωνα που έχει δουλέψει το ζήτημα πολύ περισσότερο από μένα και οποιονδήποτε γιατρό πρώτης γραμμής να μας δώσει τα φώτα του για ένα ακόμη "μυστήριο".

Αναζητείται η αιτία θανάτου χιλιάδων συνανθρώπων μας. Χιλιάδες νεκροί ζητούν δικαίωση. Εκατομμύρια ζωντανοί ζητούν το δίκιο τους και τις ζωές τους πίσω. Νεκροί και ζωντανοί, ζητούν: ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ. Είπαμε να είναι τυφλή. αλλά όχι κι έτσι.

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogpsot.com, 8/1/2021 μ.Χ, 8/1/1 μC (μετά Covid).

Read More »

Η αρχή του τέλους του πανδημικού πανικού.

 

Ας μην γελιόμαστε. Ο λόγος που τα χουμε παίξει, σαν άτομα, σαν κοινωνίες, σαν επιστημονικές κοινότητες, είναι γιατί η πανδημία είναι κυρίως θέμα της Δύσης.

Ευρώπη και ΗΠΑ, με λιγότερο από το 1/7 του παγκοσμίου πληθυσμού, έχουν δώσει σχεδόν τους μισούς θανάτους της πανδημίας, έστω καταγραφικά.

Αν η πανδημία αφορούσε κάποια άλλη ήπειρο, θα δείχναμε την ανθρωπιστική μας ανωτερότητα με κανά σποτάκι και καμιά δωρεά και θα συνεχίζαμε τις ζωάρες μας, δουλεύοντας και ψωνίζοντας σαν να μην υπάρχει αύριο.  

Μέσα στην δυτική μας αλαζονεία, θεωρούσαμε ότι ήμασταν τόσο σούπερ τζαμάτοι, που είχαμε αφήσει αυτό το ζοφερό παρελθόν οριστικά στα χρονοντούλαπα της ιστορίας.

Δυστυχώς, η πανδημία, επιταχύνει την πανδημία της παρακμής της Δύσης, σημαντικό σύμπτωμα της οποίας είναι η πολιτική ορθότητα.

Και τα επίμονα συμπτώματα μπορούν να γίνουν αίτια βαθύτερης νόσησης.

Είχα καιρό να επισκεφτώ τον φίλο μου της πρώτης φάσης το worldometer καθώς με είχε απορροφήσει το πολύ πιο λεπτομερές ourworldindata. Το worldometer είναι μια καλή εισαγωγή στις στατιστικές καταγραφές και δεν είναι αργά ακόμη και για τα μηρυκαστικά να το γνωρίσουν.

Ήθελα να δω κάποια αδρά στατιστικά και για αυτό το ξαναθυμήθηκα.

Και τα είδα:

Στην πρώτη φάση της πανδημίας, στη Δύση είχαμε κυρίως σποραδικές μεγάλες εστίες και διασπορά στις γειτονικές τους περιοχές. Στο δεύτερο κύμα, έχουμε πολύ μεγαλύτερη διασπορά. Είναι ασφαλές να διατυπώσει κάποιος πως η δεύτερη φάση είναι πολύ πιο έντονη από την πρώτη.

Και ως εκ τούτου, πολύ πιο επικίνδυνη.

Είναι όμως έτσι;  

Ας πάρουμε λοιπόν έναν δείκτη: Τα καταγεγραμμένα ενεργά περιστατικά σε σχέση με αυτούς που βρίσκονται σε σοβαρή  και κρίσιμη κατάσταση.

Η πρώτη τιμή είναι σήμερα καταγραφικά στα 17.000.000. Η δεύτερη τιμή είναι 103.000. Ήτοι: 0,6%.

της πρώτης. 

Ναι μεν ο δείκτης αυτός δεν είναι αξιόπιστος. Αλλά: ‘Έστω ότι από τα καταγεγραμμένα ενεργά μόνο τα 10.000.000 είναι πραγματικά ενεργά. Έστω.

Μα κε Αργυρίου. Οι θάνατοι και οι σοβαρές νοσήσεις ακολουθούν τα κρούσματα κατά 7 εώς 20 μέρες. Αλλά. Ήδη βρισκόμαστε σε φάση υποχώρησης του δεύτερου κύματος. Ακόμη και έτσι, ας κάνουμε τα σοβαρά/κρίσιμα 200.000 για να είμαστε large.

Δεδομένου ότι δεν ελέγχουμε όλο τον πληθυσμό, ας πολλαπλασιάσουμε τα 10.000.000 ενεργά επί το πολύ μετριοπαθές πέντε.

Ας πάρουμε λοιπόν τα 50.000.000 ενεργά μας. Κι ας πάμε στα 200.000 σοβαρά/κρίσιμα μας.

Από αυτά, ας θεωρήσουμε μελλοθάνατους το ένα/τρίτο, μετριοπαθέστατα και αυτό, καθώς όλα τα σοβαρά δεν θα καταλήξουν κρίσιμα και όλα τα κρίσιμα δεν θα καταλήξουν νεκρά, καθώς η επιβίωση ανάμεσα στους διασωληνωμένους έχει ανέβει από το δραματικό 20% της πρώτης φάσης τουλάχιστον στο 60% στη δεύτερη φάση.

Ας πάρουμε τώρα την αναγωγή μας: 50.000.000 ενεργά κρούσματα και 70.000 μελλοθάνατοι. Ναι, καλά καταλάβατε που το πηγαίνω. Χρησιμοποιώ αυθαίρετα αυτό τον αναξιόπιστο δείκτη ως προβολή μελλοντικής θνητότητας. Και τι παίρνω;

0,14% θνητότητα. Σημαντικά κάτω από το 0,23%-0,17% της πρώτης φάσης και αυτό παίρνοντας ακραία μετριοπαθείς τιμές. Με λιγότερο μετριοπαθείς τιμές, η προβολή της θνητότητας στο μέλλον, μπορεί να φτάσει και κάτω του 0,1. Αν π.χ, ο λόγος των θετικών προς τα καταγεγραμμένα ενεργά είναι 10/1, η προβολή μελλοντικής θνητότητας πέφτει στο 0,07%. Θα συμφωνήσω όμως με τις εντάσεις σας: Δεν μπορεί να βασιστεί κάποιος σε ένα τέτοιο δείκτη, καθώς αυτός είναι πολύ δυναμικός και εξαιρετικά ευμετάβλητος για να είναι αξιόπιστος: Η ΤΑΣΗ όμως της μειούμενης θνητότητας ΕΙΝΑΙ.

Ζωή να χουμε, καραντίνες να τρώμε, τα νούμερα του δεύτερου κύματος θα μιλήσουν από μόνα τους όταν θα γίνει λεπτομερέστερη στατιστική επεξεργασία από ειδικούς. Μέχρι τότε, μπορείτε να επιμείνετε ότι ο Αργυρίου είναι ένας πολύ επικίνδυνος ισχυρισμός. Και μπορεί και να έχετε δίκιο.

Πάμε τώρα στην Ελλάδα. Με εκτιμώμενο το 1/10 του πληθυσμού να έχει έρθει σε επαφή με τον ιό, (αν όχι, προτείνετε ένα πιο ακριβές νούμερο), και προσθέτοντας στους νεκρούς την δεξαμενή των μελλοθάνατων στις ΜΕΘ (50% για τα ελληνικά δεδομένα, πολύ υψηλά για τα δεδομένα της δεύτερης φάσης), πλησιάζουμε τους 2000 νεκρούς.

Θνητότητα; 0,2%. Και μπορεί αυτό να φαίνεται εξοργιστικά χαμηλό για κάποιους, και όντως είναι αξιοσημείωτα χαμηλό σε σχέση με το 1% στις μεγάλες εστίες του πρώτου κύματος, είναι όμως εξοργιστικά υψηλό σε σχέση με την διαφαινόμενη, έστω σε μένα, τάση θνητότητας του δεύτερου κύματος. Και δεν θα διαφωνήσω ότι αυτό το 0,2% τείνει να αυξηθεί.

Στο βιβλίο μου που εκδίδεται αυτήν την βδομάδα, Χωρίς Ανάσα: Τα χρονικά του μεγάλου φόβου (Εκδ. ETRA), είχα προβλέψει την πτωτική τάση θνητότητας του δεύτερου κύματος. Που λοιπόν είχα βασίσει την πρόβλεψη μου για μειωμένη θνητότητα;

Θα σας πω.

Παρότι οι ανθρωπογενείς παράγοντες συνεχίζουν ακόμη να παίζουν ρόλο πολλαπλασιαστή στην θνητότητα του κορονοϊού, υπάρχει πλέον αντιμετώπιση της νόσου. Όχι θεραπεία βέβαια, αλλά αντιμετώπιση. Οι λόγοι λοιπόν της πρόβλεψης μου για πτωτική θνητότητα είναι: 

Α) Ένα κάποιο κομμάτι των ευάλωτων έχει φύγει με το πρώτο κύμα. Η πανδημία έχει πλέον, ας το θέσουμε κυνικά, λιγότερο καύσιμη ύλη να κάψει όσον αφορά τους θανάτους. Όχι πολύ λιγότερη, αλλά έστω λιγότερη αν σκεφτεί κανείς ότι ήδη το 1/8 του παγκοσμίου πληθυσμού έχει ήδη έρθει σε επαφή.

Β) Δεν γίνονται τόσες λάθος διασωληνώσεις όσες στην πρώτη φάση

Γ) Η δεξαμεθαζόνη σώζει το 30% των ανθρώπων σε κρίσιμη κατάσταση.

Το Β και το Γ αποτυπώνονται ξεκάθαρα στο ότι η θνησιμότητα στους διασωληνωμένους έπεσε από το απαράδεκτο 80% της πρώτης φάσης (θέλετε 60%; Άντε να σας κάνω το χατίρι), στο 40% έως και 30% σε κάποιες χώρες στο δεύτερο κύμα.

Δ) Τα αντιπηκτικά μειώνουν τις πολλές φορές θανάσιμες επιπλοκές της νόσου. Και η μελέτη για την ασπιρίνη άργησε μια μέρα (και κάτι μήνες).

Δεν είμαι από αυτούς που θα πουν ότι η θνητότητα κοντά στο 0,1% δεν είναι τίποτε, καθώς η έκταση που έχει πάρει η πανδημία είναι τρομακτική ακόμη και για δεδομένα πανδημιών. Λέγε με παγκοσμιοποίηση.

Ως εκ τούτου, δοκιμάζει ακόμη και προηγμένα συστήματα υγείας, ποσό μάλλον τα ξεχαρβαλωμένα από την νεοφιλελεύθερη λαίλαπα και ο μεγάλος όγκος οδηγεί και σε θανάτους που θα μπορούσαν να είχαν αποτραπεί.

Πίσω όμως από αυτόν τον μεγάλο όγκο, κρύβεται ένας ακόμη μεγαλύτερος όγκος θανάτων: Αυτών που θα συμβούν από άλλες νόσους εξαιτίας του ότι τα συστήματα υγείας έχουν μετατραπεί σχεδόν εξολοκλήρου  σε COVID. Με άλλα λόγια, κρίσιμα κομμάτια του συστήματος υγείας που έχουν να κάνουν με την έγκαιρη διάγνωση και αντιμετώπιση άλλων ασθενειών, πολύ πιο θανατηφόρων από τον Covid, έχουν καταργηθεί.

Αρκετά με την υποκρισία. Ο κόσμος πρέπει να ξέρει την αλήθεια. Αρκετά του έχετε συμπεριφερθεί σαν μωρό με τρομακτική νοητική καθυστέρηση από το οποίο μάλιστα απαιτείτε να εφαρμόζει τα αλλοπρόσαλλα μέτρα σας...  Για το καλό του. Ειδάλλως… ξύλο.

Το Χωρίς Ανάσα: τα χρονικά του μεγάλου φόβου, φτάνει στο τέλος του πολύ επώδυνου ταξιδιού του από την δική μου τη μεριά. Σίγουρα θα βρεθούν ψεγάδια, γιατί δεν είμαι ειδικός για να είμαι τόσο τέλειος. Θα βρεθούν όμως ακόμη περισσότερες αλήθειες από ότι ψεγάδια. Οι δικές μου οι δυνάμεις σωθήκαν. Το ταξίδι του πλέον εξαρτάται από τα δικά σας χέρια. Και φιλότιμο.  

 Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, 24/11/2020.

Read More »