Δευτέρα 25 Μαΐου 2015

Σαπιοσέξουαλ, ε σαπιοσέξουαλ




30 χρόνια θυμού και σήμερα. Με τα τελευταία πέντε χρόνια να ναι σχεδόν ανεξέλεγκτος.
Η ελπίδα ήλθε είδε και παρήλθε.
Και ο πήχης των προσδοκιών αντί να ανεβαίνει ψηλά κατεβαίνει στα τάρταρα.
Πόσο πιο χαμηλά πια;
Βρισκόμαστε πάλι στα χειρουργείο χωρίς γάζες κι αναλώσιμα, σε μία ακόμη επέμβαση ακρωτηριασμού, να κόψουμε ότι υγιές έχει απομείνει μην τυχόν και μολυνθεί η γάγγραινα από υγεία.
Και φυσικά για κάτι τέτοιο χρειάζεται αναισθητικό. Με τη σέσουλα το παρέχουν τα νυν φιλοκυβερνητικά sites μιμούμενοι τους προκατόχους τους σε ένα διαγωνισμού κιτρινισμού δίχως όρια και κανόνες.
Τι τουιταρε ο Άδωνις, πως έκλασε ο Δείνα, πως τάπωσε ο έτσι τον άλλο, πως ξεφτύλισε ο αλλιώς τον τάδε, ο κόσμος ένα πελώριο καφενείο, ένα ριάλιτι σόου, ένα υβρίδιο Μεναγάκη και Κουρή, το βασίλειο της παραπολιτικής έρχεται να μπαλώσει τη δημιουργική ασάφεια.
Κάποιοι, αρκετοί, δεν έχουν καταλάβει ότι πλέον το πιο προβεβλημένο κομμάτι της αντιμνημονιακής πολιτικής σκηνής είναι κυβέρνηση και συμπεριφέρονται σα να ναι αντιπολίτευση.
Πρώτα βγαίνει η ανάσα και μετά το χούι που λέγαν και οι παλιοί.
Φυσικό είναι. Αφού η ίδια η κυβέρνηση λειτουργεί ακόμη ωσάν αντιπολίτευση τι να κάνουν τα έρμα και φτωχά μίντια της;
Τι συμβάινει όμως πραγματικά πίσω από την εικονικότητα του lifestyle των σκατάδων;
Αδιαφανείς «διαπραγματεύσεις» που εξασθενίζουν κι άλλο την ήδη ετοιμόρροπη χώρα, μονομερής ανικανότητα αντίληψης της ταξικής αντιπαλότητας κι ο ελληνικός λαός ένα βατράχι που βράζει σε σιγανή φωτιά που όλο κι ανεβαίνει και νομίζει πως βρίσκεται σε σάουνα.
Δώστε μια συμφωνία σας παρακαλούμε αλλιώς δε θα σας σερβίρουμε τζατζίκι.
Αυτό κι αν είναι επιχείρημα.
Κι ενώ αυτά τα ατελέσφορα συμβαίνουν έξω, μέσα πρωταγωνιστεί το παλιό ακόμη και σε μίντια του «Νέου».
Λες και δεν εκλέξαμε το νέο επειδή καταλάβαμε επιτέλους με τριάντα χρόνια καθυστέρηση πόσο σάπιο ήταν το παλιό. Λες και δεν τους φάγαμε αρκετά στην μάπα.

Δεν καταλαβαίνετε ότι οι ανεκδιήγητοι μνημονιακοί τύποι με τα καμώματα των οποίων γεμίζετε τις σελίδες σας έπρεπε να ναι στη χειρότερη των περιπτώσεων στη λήθη και στη καλύτερη στη φυλακή; Πως τολμάτε να αναβαθμίζετε εγκληματίες σε πολιτικούς αντιπάλους; Ζητάτε μήπως να γίνει απαιτητό το λαϊκό αίσθημα της απονομής δικαιοσύνης;
Όχι βέβαια. Τουμπεκί ψιλοκομμένο πλέον η τιμωρία των ενόχων.
Με τον τρόπο σας συγκαλύπτετε και επιτρέπετε την παραγραφή των μνημονιακών εγκλημάτων που είναι εκτενέστερα ακόμη κι από αυτά της χούντας. Οι χουντικοί στοχοποιούσαν κυρίως αριστερούς. Οι μνημονιακοί στοχοποίησαν σχεδόν τους πάντες πλην του πλούτου.
Άλλαξε η κυβέρνηση. Ε και; Σταματήσαν οι αυτοκτονίες; Οι κατασχέσεις; Ο ΕΝΦΙΑ; Τελείωσε η οικονομική καταστροφή; Βρίσκουν οι άνθρωποι δουλειές;
Αρχίδια καπλαμά.
Είναι νωρίς ακόμη. Σύμφωνοι. Είναι πολύ αργά.
Η στρατηγική του χάνω κρίσιμο χρόνο και πόρους έξω για να μπορώ να χρονοτριβώ και μέσα βρωμάει.
Εντάξει, ο Βαρουφάκης έκοψε λέει 40% των μισθών στο ΤΧΣ. Και έπρεπε να περάσουν τέσσερις μήνες για μια απλή υπουργική απόφαση;
Έτσι δεν είναι;
Αλλά πρέπει να σεβαστούμε τους κανόνες. Όπως τους σέβεται η Γερμανία που έχει σκίσει μονομερώς των κανόνα του πλεονάσματος. Όπως τους σέβονται οι δανειστές που δεν έχουν δώσει δεκάρα τσακιστή ένα χρόνο όταν εμείς πληρώνουμε μέχρι τελικής πτώσεως.
Εμ βέβαια. Αυτοί είναι θεσμοί. Φρόντισε να θεσμοποιήσει την τρόικα ο κος Βαρουφάκης. Τώρα θεσμοποιεί και τον κολλητό του και συναγωνιστή του και για μας εγκληματία κο Στουρνάρα με τον οποίο σύμφωνα με δημόσια δήλωση του έχουν φάει «ψωμί κι αλάτι μαζί»
Μικρός που ναι ο κόσμος... της εξουσίας... Διατί να το κρύψομεν άλλωστε; Ο κος Βαρουφάκης έχει μέχρι σήμερα σε επίπεδο επιχειρημάτων αμνηστεύσει τους κολλητούς του τους Παπανδρέου και τον κο Σόρος.
Έχει παρουσιάσει την κρίση υπερσυγκέντρωσης κεφαλαίων μέσω της καταστρατήγισης νόμων και συνταγμάτων από μια χούφτα διεθνείς ολιγάρχες και τους πολιτικούς επιτελάρχες τους ως κακή πολιτική στα όρια του ατυχήματος.
Απόδοση ευθυνών και κουραφέξαλα. Ζούμε σε ένα ελεύθερο κόσμο. Και στον ελεύθερο κόσμο ελεύθερα το μεγάλο κεφάλαιο εγκληματεί κατά των λαών.
Όλα τα παραπάνω θα έπρεπε να έχουν ενοχλήσει τον κόσμο τόσο της αριστεράς όσο και της πατριωτικής δεξιάς. Δεν εννοώ υστερικές αντιδράσεις αλλά τουλάχιστον κάποιες ενοχλήσεις ρε αδερφέ σαν να ξύνεσαι κάπου και να να φοβάσαι μη σου φυτρώσει κανά κακό σπυρί στη μάπα. Αλλά αντί αυτού επικρατεί το επιχείρημα «ο εχθρός του εχθρού μου είναι φίλος μου».
Δεν είναι κακό. Μόνο που ο Γιάνης έχει μόνο φίλους. Έχει φίλους στο Protagon, οι εχθροί του τα διεθνή μήντια τον έχουν προβάλει περισσότερο κι από τον πλανητάρχη για κάποιο έστω διάστημα. Έχει καρδιακούς φίλους τους Παπανδρέου και τον Στουρνάρα, έγινε και φίλτατος του Τσίπρα και του Βαξεβάνη, του κοιμώμενου γίγαντα της δημοσιογραφίας που ξύπνησε μόλις όταν έμαθε την επαναπροώθηση του Ταγματάρχη στη θέση του διευθύνοντα συμβούλου της ΕΡΤ, να δικαιωθεί ο άνθρωπος για τους αγώνες που έδωσε τα χρόνια του μνημονίου υπέρ του μνημονίου. Η αριστερά των Ταγματαρχών.
Και περιγράφει ορθώς ο Βαξεβάνης τις παθογένειες της ΕΡΤ ενώ παραβλέπει πως το δικό του το μαγαζί έχει γίνει  μπουρδέλο αντάξιο σε θεματολογία του Πρώτου Θέματος. Με εξαίρεση δύο τρία ενυπόγραφα άρθρα την ημέρα, στο υπόλοιπο διαδικτυακό Κουτί της Πανδώρας βασιλεύουν τα κέρατα, τα tweets, κάτι ατάλαντα τραγούδια πολιτικής δήθεν σάτιρας που θα τα ζήλευε και η Πάνια και πάνω από όλα η παραπολιτική και η παραεπιστήμη.
Αυτό είναι το νέο ήθος; Το να γράφει π.χ χθες το Κουτί για την παπαριά μιας μαλακισμένης τελειωμένης δήθεν επιστημόνισας από το Αμέρικα που η μεγάλη της ανακάλυψη λέει είναι ο όρος Σαπιοσέξουαλ;
Είναι λέει το ότι οι γυναίκες δεν βρίσκουν πια ελκυστικά την εμφάνιση ή την εξουσία του άντρα αλλά το μυαλό του. Τον άντρα τον σοφό τον πρόστυχο, τον homo sapiens θέλουν τώρα οι γυναίκες. Από το sapiens βγαίνει το sapiosexual. Μάλλον δεν έχει δει τον Βαρουφάκη που τα χει όλα.
Ασε με ρε καλή μου που χτίζεις καριέρα με τις μαλακίες. Στη χώρα της σαπίλας μιλάς για σαπιοσέξουαλς. Λες και δεν είχαμε αρκετούς από δαύτους, Πάγκαλους και Βενιζέλους και άλλους αγλαιουροσέξουαλς και κομπλεξοσέξουαλς και αρχιδοσέξουαλς.
Με θλίβει η κατάντια. Βαθειά η αηδία. Βουλιάζουμε όλο και βαθύτερα στην ξεφτίλα σαν σε άπατο βαρέλι.
Ήταν ο Νας που πέθανε χθες σαπιοσέξουαλ;
Είναι κι ο Τσίπρας σαπιοσέξουαλ;
Χρόνια πριν προειδοποιούσα «πρόσεξε να μη γίνεις αυτό που πολεμάς».
Είναι η καλύτερη συμβουλή που μπορώ να δώσω στη συγκυβέρνηση και τους φιλοκυβερνητικούς δημοσιογράφους.
Αν και είναι ήδη πολύ αργά.
Η μεταμόρφωση προχωράει και ελάχιστοι της αντιστέκονται.
Και δεν αφορά μόνο την αριστερά. Ο Πάνος ο Καμμένος, ο πατριώτης, αντί να ζητήσει ανταλλάγματα για αυτά που ήδη έχουν οι Αμερικανοί στη χώρα, μονομερώς τους προσφέρει συνεκμετάλλευση και μια καινούρια βάση σε ελληνικό νησί.
Αν το καναν αυτό οι σεσημασμένοι εγκληματίες των μνημονίων θα απαντούσαμε με τους πιο υβριστικούς των χαρακτηρισμών και δικαίως. Μα τώρα που δίνει μαθήματα υποτέλειας ο Ανεξάρτητος Πάνος δεν κουνιέται φύλο.
Μας λένε δε τα κυβερνητικά γιουσουφάκια πως οι νεοφιλελέλεδες κλέβουν επιχειρήματα από την αριστερά.
Αντε, κάτι μας είπατε. Οι νεοφιλελέδες δεν έχουν επιχειρήματα. Τι να τα κάνουν όταν έχουν την ισχύ; Χρειαζόταν ο Τσέκινγκς Χαν επιχειρήματα; Όχι βέβαια. Απλά γαμούσε κι έδερνε.
Οι αδύναμοι χρειάζονται επιχειρήματα.
Ψηφίσαμε μια κυβέρνηση των επιχειρημάτων κι όχι μια μια κυβέρνηση των επιχειρηματιών. Ψηφίσαμε μια κυβέρνηση που θα έκανε τα επιχειρήματα εγχειρήματα.
Ψηφίσαμε μια κυβέρνηση που θα ξεβρώμιζε κατ επειγόντως τον τόπο και από την απραξία της χέζεται πάνω της.
Ψηφίσαμε μια κυβέρνηση που θα ελέγχεται αντί για μια κυβέρνηση που θα μας ελέγχει. Και αυτή τη δέσμευσή μας την κρατάμε στο ακέραιο. Ελέγχουμε τα πεπραγμένα της κυβέρνησης. Τα κρίνουμε. Δεν τα κρύβουμε. Δεν τα συγκαλύπτουμε. Και δεν ψιθυρίζουμε μισόλογα.
Θέλουμε αυτή η κυβέρνηση να πετύχει αλλά αυτό που θα πετύχει απαιτούμε να συμφωνεί με εμάς και όχι με τους ταξικούς μας αντιπάλους. Και μέχρι σήμερα, παρά τις όποιες καλές προθέσεις, η ζυγαριά δεν έχει καν αρχίσει να γέρνει υπέρ του λαού. Είναι πολλά τα βαρίδια Αλέξη όσο βαρύ είναι το παρελθόν, όσο βαρύ το παρόν, όσο βαρύ το μέλλον.
Η κυβέρνηση δεν πετάει. Σέρνεται και βαπτίζει το σύρσιμο ως στρατηγική χρονοτριβή. Πόσο πιο δημιουργική να γίνει μια ασάφεια; Πόσο πιο σαπιοσέξουαλ μπορεί να είναι μια κυβέρνηση; 

Πέτρος Αργυρίου. Agriazwa.blogspot.com, 25/5/2015  
Read More »

Σάββατο 16 Μαΐου 2015

100+ μέρες ΣΦΥΡΙΖΑ


Αλλιώς περνάνε οι μέρες για έναν ισοβίτη όταν έχει αποδεχτεί το ισόβιο της ποινής του κι αλλιώς όταν κάποιος του σφυρίζει ότι θα πάρει χάρη. Αλλιώς περνάνε οι μέρες όταν η ελπίδα έρχεται.
Αλλιώς περνάνε οι μέρες για έναν κανονικό άνθρωπο κι αλλιώς για ένα ορμονικά υπέρβαρο που κάθε μέρα βάζει και κιλό και γνωρίζει ότι αν δεν αλλάξει κάτι ριζικά σε 200 μέρες θα χει γίνει Βενιζέλος. Αλλιώς περνάνε οι μέρες όταν η ελπίδα φεύγει.
Οι 100+ μέρες της συγκυβέρνησης είχαν λοιπόν ειδικό βάρος γιατί έδωσαν τα πρώτα δείγματα γραφής για το τι πρόκειται να έρθει.
Και τα δείγματα ήταν χάλια.
Στο εξωτερικό, όλοι οι εγκεφαλικά ζωντανοί πολίτες γνώριζαν ότι οι μνημονιακές κυβερνήσεις είχαν παραδώσει όλα τα διαπραγματευτικά όπλα κι ότι το μόνο που είχε απομείνει ήταν το όπλο της απόγνωσης, με άλλα λόγια η βόμβα που λέγεται Grexit, την οποία η συγκυβέρνηση φρόντισε να την εξουδετερώσει πλήρως.
Και αυτό το περιγράφουν πια όχι μόνο στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ αλλά ακόμη και το αναλυτικό εργαλείο του αμερικανικού ιμπεριαλισμού μα συνήθως έγκυρο Stratfor που πρόσφατα περιέγραψε ότι οι Ευρωπαίοι είδαν την μπλόφα της ελληνικής κυβέρνησης και την γυρίσαν μπούμερανγκ με πιθανή έκβαση τον εξευτελισμό του ΣΥΡΙΖΑ και την μετατροπή του από κόμμα της ριζοσπαστικής αριστεράς σε σκυλάκι επίδειξης του νεοφιλελευθερισμού.
Αυτός ήταν άλλωστε ο λόγος που στο διάστημα του Φλεβάρη πριν και μετά την υπογραφή της 20ης γκάριζα για τα θεμελιώδες λάθος που θα γινόταν όπερ και γένετο και που θα αλυσόδενε την κυβέρνηση και τη χώρα.
Αλλά μπορεί να έχω κάνει εγώ λάθος. Ανθρώπινα τα σφάλματα.
Φυσικά δεν είναι σφάλμα να λες ότι εμείς δεν είπαμε ότι θα σκίσουμε τα μνημόνια όπως σήμερα ισχυρίζεται ο κύριος Μπαλάφας.
Ούτε σφάλμα είναι να λες ότι οι ελάχιστες κόκκινες γραμμές με τις οποίες ξεκίνησε η διαπραγμάτευση, κόκκινες γραμμές που απλά θα ανακούφιζαν τον πληθυσμό, κόκκινα παυσίπονα λοιπόν, ότι ακόμη και αυτά ήταν μαξιμαλισμός όπως πρόσφατα δήλωσε ο κύριος Παππάς.…
Αυτά δεν είναι σφάλματα, είναι εμπαιγμοί.
Και υπάρχουν κι άλλα ράμματα για το πολιτικό χνούδι του κου Παππά.
Πέρα από τις καθαρίστριες, δύο υπήρξαν οι πιο σημαντικοί θύλακες μαχητικής αντίστασης στην λαίλαπα του νεοφιλελευθερισμού: Οι Σκουριές και οι εργαζόμενοι της ΕΡΤ που κράτησαν την καρδιά της ζωντανή μετά το πραξικοπηματικό κλείσιμο της από τους Σαμαροβενιζέλους που θέλαν για ευνόητους λόγους προπαγάνδας μόνο τα εγκληματικά ιδιωτικά κανάλια να εκπέμπουν.
Οι Σκουριές σκούριασαν.
Στην νέα ΕΡΤ τοποθετείται το παλιό και φθαρμένο υλικό του Ταγματάρχη που Λάμπει, παρότι το μεγαλύτερο κομμάτι των εργαζομένων, του ΣΥΡΙΖΑ και ολόκληρης της αριστεράς βοά αγανακτισμένο. Μα ο κύριος Παππάς τους έχει γραμμένους στα αρχίδια του όλους αυτούς και κάνει πως κωφεύει.
Έτσι τιμά τους αγωνιστές της η νέα κυβέρνηση. Παρατώντας τους και προβαίνοντας σε γάμους συμφερόντων.  
Και οι γάμοι συμφερόντων είναι πολιτική επιλογή. Από την άκαιρη και στερούμενη νοήματος προεδρική επιλογή μέχρι το βόλεμα πασόκων και δημαριτών στον κρατικό μηχανισμό, η νέα κυβέρνηση όχι μόνο δε φαίνεται να επιδιώκει ρήξη αλλά προτείνει κλάδο ελαίας στον παλαιοκομματισμό ενώ διατηρεί τη δήθεν συγκρουσιακή ρητορική της μόνο για τα μάτια του κόσμου. Κάποιος κακοπροαίρετος θα μπορούσε να ισχυριστεί ότι βασική προτεραιότητα τμήματος της κυβέρνησης είναι απλά να αυξήσει την ποσόστωση του μικρού μέχρι και πρότινος μερτικού της στον παλαιοκομματικό μηχανισμού του βαθέως κράτους.
Και φυσικά τώρα που έχουν πιάσει τα πόστα, κάποιοι στο ΣΥΡΙΖΑ φροντίζουν να αποκαλύπτουν τη γελοιότητα τους σε όλο τους το Μεγαλείο.
Όπως κος Μιχελογιαννάκης. Δεν του φθανε που σπασε μονομερώς την απεργία πείνας του για τους Σύριους πρόσφυγες χλαπακιάζοντας σαντουιτσάρα, αδυνατώντας να κρατήσει έστω τα προσχήματα για μερικές ώρες και γινόμενος ρεντίκολο στο πανελλήνιο.
Λίαν προσφάτως μας δήλωσε πως ως επιστήμονας έχει καταγράψει τη θαυματουργική ιδιότητα των «ιερών» λειψάνων. Ας αφήσουμε κατά μέρους τη νεκροφιλική και ειδωλολατρική διάσταση του θέματος. Αν και όντως έχουν γίνει μελέτες για τη θεραπευτική δύναμη που μπορεί να έχει η θρησκευτική δύναμη της πίστης, κάτι τέτοιο δεν έχει αποδειχτεί για λείψανα.
Ο Μιχελογιαννάκης φυσικά, όντως εκτός από επιστήμονας και πολιτικός, μπορεί να ανοίξει νέους δρόμους για την οικονομία. Μπορούμε να κονιορτοποιήσουμε τα λείψανα και να τα πουλάμε ως φαρμακευτικά σκευάσματα ανά τον κόσμο.
Φυσικά, ο σκοταδισμός που ζει και βασιλεύει στο μυαλό του ανδρός, δεν αρκείται σε τοποθετήσεις για τη θρησκεία.
Μας ενημέρωσε πως το AIDS κολλάει και με το σάλιο και συμφώνησε σε αυτό και ένας άλλος μεγάλος επιστήμονας, ο Πατούλης του ιατρικού συλλόγου, αποδεικνύοντας ότι η φάμπρικα πτυχίων στην Ελλάδα αποδείχθηκε πιο επικίνδυνη από το ίδιο το AIDS. Φτου σας επιστημονάρες να μη σας ματιάξουμε.
Στην πρωτοπορία βαδίζει φυσικά κι ένας άλλος μεγάλος επιστήμονας, ο κος Πανούσης. Μετά την επιστημονικότατα διατυπωμένη πρόβλεψη του λιντσαρίσματος του παιδοκτόνου, μετά τη σύναψη μνημονίων συνεργασίας με τον Μπουτάρη με τον οποίο δημοσίως και από κοινού δηλώσαν πως είναι αναρχικοί, μας είπε πως θα κάνει ραδιόφωνο της αστυνομίας.
Δε λέω πως είναι κακή ή γελοία ιδέα αλλά τι να την κάνει τη φωνή ο μπάτσος όταν έχει γκλομπ; Αυτός που δεν έχει φωνή είναι ο πολίτης. Θα ήταν κακό δηλαδή να κάνει το ραδιόφωνο του πολίτη και να βάλει και μια ώρα της αστυνομίας εκεί μέσα;
Αυτό όμως δεν είναι θέμα του υπουργείου του. Οπότε ας τον συνδράμουμε στην υλοποίηση της ιδέας του με μερικές μουσικές προτάσεις.
Οι εκπομπές του «Μπλε Φίλου» πρέπει να ανοίγουν με το «Ι Fought the law and the law won» των Clash και να κλείνουν με το «Every breath you take, every move you make, every step you take I’ ll be watching you” των Police. 
Εκτός αυτού κανείς γείτονας δεν πρόκειται να σου την πει που έχεις τον Μπλε Φίλο στη διαπασών και που βαράει το ράδιο δυνατά. Τι περίμενε δηλαδή κανείς από το ραδιόφωνο της αστυνομίας; Να μη βαρά;
Επιπροσθέτως καλό είναι να αρχίζουν να μαθαίνουν τα πρώτα φορά αριστερά ΜΑΤ να μάθουν να ρίχνουν ξύλο μετά μουσικής, αχρείαστο να ναι.
Φτου σας πάλι να μην σας ΜΑΤ-ιάσουμε.
Η πρώτη φορά αριστερά βγήκε στο άγνωστο με βάρκα την ελπίδα. Τώρα όλο και περισσότεροι διαπιστώνουν ότι δεν ήταν μόνο στραβός ο γιαλός αλλά και πως στραβά αρμενίζουμε.
Από τα επικριτικά άρθρα των Νταβανέλου και Ρινάλντι της ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ, από την κριτική στάση της ΕΦ ΣΥΝ, από τις απροφάσιστες ακτινογραφίες του Unfollow και του Δελαστίκ, όλο και συχνότερα διαπιστώνουμε πως η κυβέρνηση βαδίζει όχι προς τα εκεί που ελπίζαμε αλλά προς τα κει δυστυχώς που φοβόμασταν. Αφομοιώνει και αφομοιώνεται από στοιχεία του κυρίαρχου συστήματος. Αντί να απαλλοτριώνει αλλοτριώνεται.
Ακόμη και ο Κώστας ο Βαξεβάνης που λυσσαλέα πολέμησε το παλιό σύστημα όσο δέκα κυβερνητικοί βουλευτές μαζί, δέχεται τον χαρακτηρισμό της αήθειας με την πρώτη που τόλμησε το Hot Doc να ασκήσει κριτική σε πρόσωπο της κυβέρνησης.
Η πρώτη φορά αριστερά φοβάται τόσο την κριτική που την απαγορεύει εκτός των τοιχών της. Και αυτό δεν είναι κάτι που βλέπουμε για πρώτη φορά.
Με τα μέχρι τώρα δείγματα γραφής η κυβέρνηση βάζει το χεράκι της και βγάζει το αριστερό της ματάκι. Λογικό θα μου πείτε. Αφού στους τυφλούς οι μονόφθαλμοι βασιλεύουν.
Όχι δεν αλλάξαμε εμείς συναγωνιστές μας. Εμείς παραμείναμε και αντιμνημονιακοί και αντιιμπεριαλιστές. Και έχουμε και τα δυο μας μάτια ορθάνοιχτα


Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, 16/5/2015
Read More »

Τρίτη 12 Μαΐου 2015

Φοβερές αποκαλύψεις για τον Ουκρανικό Εμφύλιο.



Σήμερα ο ιστότοπος Hot Doc μας αποκαλύπτει ότι ολοκληρώθηκε η έκθεση του δολοφονημένου αντίπαλου του Πούτιν Νέμτσοφ που αποκάλυπτε την άτυπη στρατιωτική εμπλοκή ρωσικών κύκλων στον ουκρανικό εμφύλιο.

Σώπα. Εγώ πίστευα ότι οι Ρώσοι θα καθόντουσαν άπραγοι να παρακολουθούν τη «Δημοκρατία» να τους πνίγει όπως κάνουν οι Έλληνες, να χειροκροτούν τους απροκάλυπτους διατλαντικούς αποικειοκρατικούς πολέμους και να περιμένουν χαρούμενοι μια δεύτερη περίοδο Γιέλτσιν όταν η πρώτη οδήγησε στον άνευ όρων διαμελισμό της Σοβιετικής Ένωσης και την οικονομική διάλυση της Ρωσίας.

Αφού λοιπόν υπάρχουν χιλιάδες διαρροές για τους βρώμικους διατλαντικούς πολέμους με κόστος εκατομμύρια ζωές και συνέπειες την άνοδο του τζιχαντισμού και άλλα πολλά όμορφα τα οποία το ελληνικά μήντια περιγράφουν πάντα άλλοτε εκ των υστέρων με αιτιάσεις μετεωρολογικού τύπου, αφού οι διατλαντιστές οδήγησαν την Ουκρανία στην απόλυτη καταστροφή, ήρθαν τώρα να κουνήσουν ξανά το δάκτυλο στη Ρωσία η οποία μόλις έχει επιβιώσει ενός απίστευτου οικονομικού πολέμου από τη Δύση.

Οι Ρώσοι επιβίωσαν αυτού του οικονομικού πολέμου γιατί ήταν προετοιμασμένοι. Οι Έλληνες και η προσκοπική τους κυβέρνηση ακόμη αναρωτιούνται αν στα αλήθεια οι διατλαντιστές μας κάνουν πόλεμο…

Αλλά ας δούμε το παρασκήνιο της υπόθεσης όπως αυτό περιγράφεται από τον William Engdahl και συμφωνεί απόλυτα με την ακτινογραφία που έχω κάνει στους Ρώσους ολιγάρχες και τις σχέσεις τους με τις διεθνείς ελίτ.

Η «έκθεση Νέμτσοφ» ολοκληρώθηκε από την ΜΚΟ “Open Russia”, μαγαζάκι του φυλακισμένου ρώσου ολιγάρχη Michael Khodorkovsky που εμπνεύστηκε από τα απανταχού Open Society Foundations του «φιλέλληνα» Τσορτζ Σορος, του ανθρώπου που έχει εμπλακεί σε δεκάδες οικονομικά ατυχήματα, «κοινωνικές επαναστάσεις» και άλλα φιλανθρωπικά τινά.

 Η αντιπαλότητα Πούτιν- Khodorkovsky δεν είναι τωρινό φρούτο.

Ο Πούτιν, στον αγώνα του για να αποκαταστήσει την κρατική ισχύ της διαλυμένης τότε από τους ολιγάρχες Ρωσίας, εμφανίστηκε ως ο άνθρωπος τους.

Με το που ανέλαβε την εξουσία τους μαχαίρωσε ευθύς εξαρχής πισώπλατα υποχρεώνοντας τους στον «έντιμο συμβιβασμό» του να επαναπατρίσουν τα χρήματα που έβγαλαν από τη διάλυση της Ρωσίας και να πάρουν συγχωροχάρτι αρκεί να μην μπλέκουν στα πόδια των κρατικών μονοπωλίων, κυρίως δηλαδή της ενέργειας.

Ο Khodorkovsky δεν μπορούσε να συμβιβαστεί καθώς ήταν πετρελαιάς.

Το βασίλειο του Ρώσου Βαρδινογιάννη εδραιώθηκε όταν, σε δημοπρασία που ανέλαβε ιδιωτική του τράπεζα, αγόρασε τη μεγαλύτερη ρωσική εταιρία πετρελαιοειδών, την Yukos, τιμή των 309 εκατομμυρίων ποσό εξευτελιστικό αν αναλογιστεί κανείς πως η αξία της μερικά χρόνια αργότερα υπολογιζόταν στα 45 ΔΙΣ με την προσωπική περιουσία του Khodorkovsky από το πλιάτσικο της πρώην Σοβιετικής Ένωσης να αγγίζει τα 15 δις μόλις στα 40 του χρόνια, ηλικία ορόσημο για τους περισσότερους ρώσους ολιγάρχες που γίναν δισεκατομμυριούχοι διυλίζοντας τη Ρωσία με εξωτερική αρωγή.

Ο Πούτιν του στησε φορολογική παγίδα και απαίτησε 25 δις από την Yukos ενώ παράλληλα πάγωσε τις οικονομικές δραστηριότητες της.

To 2003 οι αρχές συλλαμβάνουν τον Khodorkovsky, ωθούν σε χρεοκοπούν τη Yukos και αγοράζουν τα κομμάτια της αντί πινακίου φακής για να σχηματίσουν τα κρατικά μονοπώλια ενέργειας.

Η κρατική εκδίκηση ήταν ένα πιάτο που σερβιρίστηκε κρύο στον Khodorkovsky- παγωμένο όσο το κρύο της Σιβηρίας.

Ο Πούτιν δεν περίμενε «συμφωνία με θεσμούς» για να στραφεί κατά των ολιγαρχών που δεν ευθυγραμμίστηκαν με την αποκατάσταση της κρατικής ισχύος.

Αν περίμενε, θα είχε πέσει ο ίδιος στην παγίδα που του χε στήσει ο Khodorkovsky: Γιατί ο Khodorkovsky λοιπόν προετοιμαζόταν να πουλήσει μερίδιο της Yukos στην Carlyle στην οποία εμπλοκή και συμφέροντα έχει η προεδρική οικογένεια των Bush ενώ προετοίμαζε το έδαφος για την μεταβίβαση του 40% της Yukos σε περίπτωση φυλάκισης του στον λόρδο Ρόθτσιλντ σε.

Δεν είναι τυχαίο δε ότι στο ΔΣ του Open Russia είχε προσκαλέσει όχι μόνο τον λόρδο Ροθτσιλντ αλλά και τον μακελάρη Κίσσινγκερ που ξεκίνησε την λαοκτόνο καριέρα του ως άνθρωπος των Ροκφέλλερ.

Η εμπλοκή των Ροθτσιλντ στη «ρευστοποίηση» της πάλαι πότε σοβιετικής ένωσης δεν αποτελεί μυστικό. Ιδιαίτερα ωφελήθηκε άλλωστε ο συνομήλικος των Ρώσων ολιγαρχών Ναθάνιελ Ρόθτσιλντ ο οποίος έστησε καριέρα και προσωπική περιουσία εις βάρος του ρωσικού λαού, τμήμα του οποίου μερικά χρόνια μετά θα λιμοκτονούσε.

Οι ελληνικοί παραλληλισμοί

Όλοι οι ισχυροί πίσω από τους Νέμτσοφ και Khodorkovsky, ο ένας στο χώμα κι ο άλλος στη φυλακή, έχουν έμμεσα ή άμεσα εμπλοκή με καυτά ελληνικά ζητήματα.

Η αυτουργία του Κίσσιγκερ στη Χούντα και το διχασμό της Κύπρου θα έπρεπε να διδάσκεται στα ελληνικά σχολεία.

Η Carlyle των Bush ήταν αυτή που χρηματοδότησε τον Λαυρεντιάδη για την υπονόμευση του ελληνικού τραπεζικού συστήματος.

Λιγότερο προφανής είναι η εμπλοκή των Ροθτσιλντ στην πρόσφατη ελληνική ιστορία παρότι η εμπλοκή τους στη χρηματοδότηση της ελληνικής επανάστασης και στην οικονομική πολιτική του Όθωνα επίσης θα έπρεπε να διδάσκεται στα σχολεία. Μεγάλη η παράδοση τους στην Ελλάδα και θαρρώ πως δε διακόπηκε ποτέ αλλά αυτό θέλει προσεκτικότερη μελέτη.

Όσο για τον άλλο φιλέλληνα, το Σόρος που θαυμάζει ο κύριος Βαρουφάκης, αυτός κερδοσκόπησε για μια ακόμη φορά κατά τη διάρκεια της ελληνικής κρίσης ενώ τα πάρε δώσε του με τον ΓΑΠ και οι φιλανθρωπικές του προσφορές δεν έχουν διαφύγει της δημοσιογραφικής προσοχής.

Άλλωστε το πουλέν του Σόρος και κολλητός του ΓΑΠ  Άλεξ Ρόντος, μετά την όποια εμπλοκή του στην τρομοκράτηση του Κώστα Καραμανλή, σήμερα αντιμετωπίζει απειλή φυλάκισης για απιστία και οικονομικά εγκλήματα καθώς ΜΚΟ του που λάμβανε κρατική χρηματοδότηση για αποναρκοθέτηση ήταν μάλλον αγωγός που επέστρεφε με το αζημίωτο χρήματα διαφθοράς στις διεθνείς ελίτ.

Είναι τόσο αστείο αυτοί ναρκοθέτησαν τη χώρα να έχουν ΜΚΟ αποναρκοθέτησης.

(Εδώ αξίζει μια παρένθεση, κι όχι αριστερή: Κάντε αναζήτηση στο Blog για όλα τα παραπάνω ονόματα σε αγγλικούς και ελληνικούς χαρακτήρες για να δείτε τη μεγάλη εικόνα)

Πολλοί πανίσχυροι εγκληματίες σταματήθηκαν από τα κράτη με όπλο τη φοροδιαφυγή.

Η πρώτη φορά αριστερά μπορεί να μη δίνει πλήρη ασυλία στους ολιγάρχες όπως έκαναν οι προηγούμενοι, αλλά συνέχισε την πολιτική της νομιμοποίησης της φοροδιαφυγής.

Χωρίς πρόστιμα, χωρίς προσαυξήσεις, χωρίς ποινές, χωρίς κατασχέσεις, στο όνομα της ανωτέρας οικονομικής βίας, οι ολιγάρχες δίνουν κάτι ψηλά και μάλιστα και με δόσεις στο πλυντήριο του λογιστηρίου και καθαρίζουν εφάπαξ από τα οικονομικά τους εγκλήματα τα οποία ο ελληνικός λαός πληρώνει και θα συνεχίσει να πληρώνει μέχρι τη Δευτέρα Παρουσία. .

Στην Ελλάδα, η φοροδιαφυγή δεν είναι πια έγκλημα, είναι ατόπημα.

Αυτά τα ηθικά διδάγματα δίνει μια κυβέρνηση του ηθικού πλεονεκτήματος στους πολίτες.

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, 12/5/2015

Read More »

Σάββατο 9 Μαΐου 2015

Τρώγοντας την Άννυ


Σας προειδοποιώ να μην διαβάσετε το παρακάτω κείμενο: είναι αηδιαστικό. Και αυτό γιατί έχω αηδιάσει από αυτά που τα μήντια μου σερβίρουν.
Είναι αποτροπαϊκό του αποτρόπαιου και ως τέτοιο αποτρόπαιο και το ίδιο.
Η σταγόνα που ξεχείλισε το δικό μου ποτήρι είναι η απόλυτη κατρακύλα του Koutipandoras, του site που αποτελεί διαδικτυακή προέκταση του σημαντικότερου δημοσιογραφικού περιοδικού.
Το Hot Doc μόλις σήμερα αποφάσισε να βάλει στο λουκάνικο του μερικά κομμάτια Άννυς παραπάνω, αναπαράγοντας δημοσίευμα και Video του πορνογραφικού STAR που ξεπέρασε ακόμη και τον ίδιο του τον εαυτό αν είναι ποτέ κάτι τέτοιο δυνατόν.
Κι όμως είναι. Έτσι περιγράφει το Koutipandoras που όπως φαίνεται άνοιξε και βγήκε από μέσα του και η πορνογραφική δημοσιογραφία μαζί με τα άλλα δεινά της ανθρωπότητας την «είδηση»:

«O παιδοκτόνος αγόρασε καθαριστικά το πρωί της Μ. Παρασκευής με σκοπό να εξαφανίσει τα ίχνη της 4χρονης Άννυ.
O 27χρονος πήρε χλωρίνη, απορρυπαντικό, χαρτί υγείας, χαρτί κουζίνας, φιάλη υγραερίου, δύο λεκάνες και μία σφουγγαρίστρα.
Σύμφωνα με την πωλήτρια του καταστήματος, ο Σάββας, εκείνη την μέρα «ήταν όπως τις άλλες φορές που τον είχα δει. Κανονικός. Απλά έκανε τα ψώνια του. Δεν μου φάνηκε ταραγμένος. Πιο σκεπτικός ήταν όταν διάλεγε λεκάνες».
Δείτε το βίντεο από το Star»
Τι στο διάολο «είδηση» είναι αυτή; Μήπως θα ήταν είδηση αν αναδημοσίευαν βίντεο με ζωντανό βιασμό παιδιού; Δεν αρκεί η γνωστοποίηση της πράξης; Χρειαζόμαστε όλες τις ανατριχιαστικές λεπτομέρειες; Μήπως να μας πουν και στους πόσους βαθμούς έβρασε ο πα-τέρας τα κομμάτια της Άννυς να έχουν την τεχνογνωσία τυχόν επίδοξοι μιμητές;
Ας μη γελιόμαστε. Ο πα-τέρας είναι ο απόλυτος σούπερ σταρ των ημερών. Μας έχει κερδίσει όλους.
Δεν θα με εξέπληττε αν οι εταιρίες καθαριστικών πρότειναν ποσά στον παιδοκτόνο για να διαφημίζει τα προϊόντα τους. Χλωρίνη τάδε, καθαρίζει ακόμη και παιδοκτονίες. Χαρτί υγείας δείνα, απαλό σαν την καρδιά μωρού. Δε θα με εξέπληττε αν τα κανάλια ζητούσαν από τον πα-τέρα να κάνει εκπομπές μαγειρικής με παιδικά φαγητά.
Η νοσηρότητα της περιέργειας που τρέφεται από τα μήντια με κομμάτια της Άννυς έχει αγγίξει την νοσηρότητα της ίδιας της πράξης.
Ηδονοβλεπτικά και οδυνοβλεπτικά χρυσόψαρα έχουμε γίνει και θαρρούμε πως η γυάλα των μήντια είναι ο κόσμος ολάκερος.
Θέλετε λοιπόν κακότητα; Τη βρίσκετε;
Κομμάτια να γίνει.
Ο τόπος είναι ένα καζάνι που βράζει: το ίδιο ένιωσε και η Άννυ.
Το θέμα της Άννυς έχει γίνει σούπα.
Θέλετε κι άλλες λεπτομέρειες; Μήπως θέλετε ο πα-τέρας να κάνει live αναπαράσταση του εγκλήματος on air;
Ο κόσμος ως πορνογράφημα. Ο κόσμος ως σπλάτερ. Ο κόσμος ως κινηματογραφική αίθουσα.
Να πάρουμε και μεις ένα κομμάτι της Άννυς να το φορέσουμε στο λαιμό μας όπως κάνουμε και με κείνο το όργανο βασανιστικού θανάτου που λέγεται Τίμιος Σταυρός.
Δεν κάναμε κάτι για να βοηθήσουμε τον Βαγγέλη και την Άννυ όσο ήταν ζωντανοί.
Τώρα κρατάμε τα φαντάσματα τους δέσμια στην καθημερινότητά μας μην τυχόν και λυτρωθούν ποτέ, τα κρατάμε σαν αποτροπαϊκά φυλαχτά αμελώντας αυτά που συλλογικά μας συμβαίνουν και μας μέλλονται. Ναι, κι η φρίκη παραισθησιογόνα είναι. Και η φρίκη θέλει κι αυτή νεκρούς χιλιάδες για να παράγει τις επίμονες ψυχότροπες μυρωδιές της. Πότε πότε όμως, κι ένας της είναι αρκετός.
Δε σεβόμαστε μήτε τους ζωντανούς μήτε τους νεκρούς μας.
Το Τέρας έχει κερδίσει. Είναι παντού γιατί είναι μέσα μας.
Κανιβαλίζουμε ασύστολα. Ασελγούμε σε πτώματα παιδιών.
Κανίβαλοι κι αυτοί που θέλουν να φάνε τον πα-τέρα. Κανίβαλοι κι αυτοί που θα το θεωρήσουν δικαιοσύνη.
Μα οι χειρότεροι όλων είναι τα μήντια που μας ταϊζουν με τις σάρκες της Άννυς και τη σπασμένη ψυχή του Βαγγέλη σαν ιερείς θεών που τρέφονται με ανθρωποθυσίες που μας δίνουν κομμάτια παρθένων να τα μεταλάβουμε ως θεία κοινωνία για να μας κάνουν συνεργούς στο έγκλημα.
Βλέπετε, η δική μου προτεραιότητα δεν είναι το πως θα προστατευτούν από την απανθρωπιά οι εγκληματίες. Σημαντικό μεν αλλά πολύ σημαντικότερο για μένα είναι το πως θα προστατεύονται οι αθώοι. Αυτοί για τους οποίους δε νοιάζεται σχεδόν κανείς παρά μόνο όταν τους φάνε τα τέρατα.
Αφήστε τα παιδιά ήσυχα.
Ίσως σε ένα παράλληλο σύμπαν ο Βαγγέλης και η Άννυ να παίζουν μαζί αμέριμνα. Μην τα σκιάζετε και μην τα επικαλείστε. Κρίμα είναι να μην μπορούν ούτε νεκρά να ησυχάσουν.  

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, 9/5/2015
Read More »

Δευτέρα 4 Μαΐου 2015

Καζανάκι: Το μόνο "ηθικό πλεονέκτημα" απέναντι στα σκατά



Μου λένε να το βουλώσω γιατί αν δεν το κάνω θα γυρίσουν οι κακοί.

Η θεωρία του μπαμπούλα δεν δουλεύει όμως γιατί οι κακοί δεν έχουν φύγει ποτέ.

Το μεγαλύτερο κομμάτι των μηχανισμών εξακολουθεί να είναι δικό τους.

Ποιον ωφελεί όμως αυτή η σύγκριση με τ’ απόλυτα σκατά;

Ξυπνάει κάποιος το πρωί, βλέπει τις κουράδες στη χέστρα και μετά κοιτά τον εαυτό του στον καθρέφτη και νιώθει περήφανος και περιχαρής που δεν είναι σκατά εντελώς;

Αποτελεί κάποιο ηθικό πλεονέκτημα αυτή η σύγκριση;

Η κυβέρνηση δεν πρέπει να κρίνεται για την ειλικρίνεια και το έργο της αλλά απλά πρέπει μόνο να συγκρίνεται;

Αφού αγαπάτε τη σύγκριση λοιπόν, να σας δώσω ένα χεράκι.

Οι προηγούμενοι δυνάστες μας κάναν εμπόριο τρόμου.

Και συνεχίζουν το εμπόριο τους.

Η τωρινή κυβέρνηση κάνει εμπόριο αισιοδοξίας:

Η συμφωνία είναι δίπλα, είναι κοντά και η σόγια είναι κρέας καθώς πλέον η καταστροφική συνθηκολόγηση της 20ης Φλεβάρη σήμερα θεωρείται μια επιτυχία-σταθμός.

Είναι σταθμός. Από κει περνάει το τρένο των μνημονίων.

Ας μη γελιόμαστε. Μια χρηματοδοτική συμφωνία με πολιτικούς όρους και προϋποθέσεις είναι μνημόνιο όπως και να ονομαστεί.

Έχει γίνει σαφές ακόμη στους μέτρια ηλιθίους ότι η ΕΕ δεν επιτρέπει την άσκηση πολιτικής. Ότι έχει καταλύσει ότι δημοκρατικό υπήρχε μέσα της.

Ότι οι εθνικές κυβερνήσεις οφείλουν να είναι ανδρείκελα της.

Ότι δεν μπορείς να ασκήσεις πολιτική όταν δεν ορίζεις τη νομισματική σου πολιτική.

Το ζούμε, το βιώνουμε.

Οι μάσκες πέφτουν γρήγορα στις μέρες μας.

Το «καλό» ΔΝΤ έγινε το αυτό που είναι πραγματικά: Φονιάς των λαών. Καταλαβαίνουν ακόμη και οι μετρίως ηλίθιοι πως ο ρόλος του καλού μπάτσου παίχτηκε μοναχά για τις ανάγκες της διαμάχης Γερμανίας ΗΠΑ για την οικονομική ηγεμονία στην Ευρώπη.

Καταλαβαίνουν ακόμη και οι μετρίως ηλίθιοι ότι η πολιτική στήριξη από τις ΗΠΑ έγινε για τις ανάγκες της ίδιας διαμάχης.
Το ΔΝΤ έχει γραμμές πιο κόκκινες από του ΣΥΡΙΖΑ καθώς τις έχει τραβήξει με το αίμα των λαών.

Έστω λοιπόν ότι φτάσαμε στην «ενδιάμεση» συμφωνία.

Δεν κάνουν μόνο οι ανέντιμοι ανέντιμους συμβιβασμούς.

Είναι οι έντιμοι που υποχρεώνονται σε ανέντιμους συμβιβασμούς.

Κάποιος οφείλει να μας εξηγήσει το πως γίνεται ο δανειζόμενος να εξυπηρετεί το χρέος του όταν ο δανειστής βαράει πιστόλια.
Υπάρχει όρος για αυτόν τον έντιμο άνθρωπο: μαλάκας λέγεται.

Δεν κερδήθηκε χρόνος: Χάθηκε και ο τελευταίος χρόνος και τα τελευταία χρήματα.
Όλα για το εμπόριο ελπίδας που έχει αφήσει τη χώρα πιο ανέτοιμη από ποτέ για να κάνει αυτό που έπρεπε να κάνει από την αρχή: Να σταθεί στα πόδια της και να κάνει την επανεκκίνηση.

Ας υποθέσουμε ότι η διαπραγμάτευση, αυτό το στάδιο της τουλάχιστον γιατί μπροστά στέκει Γολγοθάς, καταλήγει αισίως.
Αν και δεν υπάρχει τέτοιο σενάριο, δεν υπάρχει πλέον αισιόδοξο σενάριο, ας επιχειρήσουμε να ακολουθήσουμε μια τέτοια ονειροφαντασία.
Πως θα φτάσουμε από την απόλυτη εξάρτηση από την ΕΚΤ στην ανάπτυξη που θα γίνει με ατμομηχανή το κράτος;
Εδώ κορμιά πέφτουν για να μην πετσοκοπούν κι άλλο μισθοί και συντάξεις και να μην επιδεινωθεί ακόμη περισσότερο η ύφεση και φανταζόμαστε στα σύντομα κιόλας ανάπτυξη;
Μια τέτοια σκέψη είναι επικίνδυνα παιδαριώδης.
Η ομηρία της Ελλάδας θα συνεχιστεί. Η κατάσταση δε μπορεί να βελτιωθεί σημαντικά. Πιο πιθανό είναι να επιδεινωθεί ή να παραμένει επικίνδυνα στάσιμη παρά να βελτιωθεί.

Παρά τη φιλολαϊκή ριζοσπαστική πατριωτική προεκλογική ρητορική, η κυβέρνηση μόνο και μόλις μετά βίας τις κόκκινες γραμμές καταφέρνει να κρατήσει κι αυτές μοιάζουν στους δανειστές τόσο λεπτές όσο ένα κόκκινο στρινγκάκι που ο βιαστής επιχειρεί να παραμερίσει.

Όχι, δεν σταμάτησε ο νεοφιλελευθερισμός στην Ελλάδα.
Συνεχίζει να επελαύνει και να επιβάλει τους θανατερούς όρους του στους λαούς.

Θεωρούμε επιτυχία και θρίαμβο το να επιδείξει έστω και την παραμικρή ελαστικότητα ο νεοφιλελευθερισμός;
Αυτό κι αν είναι ψώνισμα.

Και μετά τι; Τι θα δώσει η κυβέρνηση μιας χώρας οικονομικά όμηρης;
Θα πει ναι στα μεταλλαγμένα που τελειώνουν τη γεωργία, ναι στις καταστροφικές για την πραγματική οικονομία της Ευρώπης κυρώσεις στη Ρωσία, ναι στις διατλαντικές συμφωνίες που τελειώνουν την έννοια του κράτους;
Γιατί στο εσωτερικό δε θα τις έχουν μείνει και τόσα πολλά να εκχωρήσει.

Έτσι σταματάς τον νεοφιλελευθερισμό; Με την όπισθεν;    

Έχουμε τη δυστυχία και σαν κυβέρνηση και πολύ περισσότερο σαν λαός να θέλουμε και την πίττα ολόκληρη και το σκύλο χορτάτο. Να βάζουμε δύο καρπούζια κάτω από τη μασχάλη.
Αυτά δεν είναι εφικτά. Και όμως αυτά ακριβώς επιδιώκονται.

Η στρατηγική της κυβέρνησης είναι κακώς σχεδιασμένη. Θα συνεχίσει να οδηγεί σε αδιέξοδα και θα προσποιείται ότι τα ξεπερνά με έντιμους συμβιβασμούς.

Δεν υπάρχει τίποτα το έντιμο σε αυτά που μας κάνουν τόσα χρόνια. Δεν υπάρχει τίποτα το έντιμο όταν σου επιβάλλουν το ποια πολιτική θα ακολουθήσεις και σου υποδεικνύουν την αντικατάσταση υπουργών.
Πως ένας συμβιβασμός με την ανεντιμότητα μπορεί να θεωρηθεί έντιμος;
Και οι συμβιβασμοί δεν θα χουν τέλος.
Έντιμος συμβιβασμός και συγχωροχάρτια για τους οικονομικούς εγκληματίες που έχουν φυγαδεύσει εκατοντάδες δισεκατομμύρια για να τσιμπήσει το φτωχό κράτος μερικά δις.
Κράτος επαίτης. Που το ηθικό πλεονέκτημα σε τέτοιες κινήσεις;
Όσο για την κάθαρση στο εσωτερικό αυτή μάλλον θα είναι τόσο ρηχή που θα μπορούν άφοβα να παίζουν παιδάκια με τα κουβαδάκια τους δίπλα της.
Δε θα πνιγούν οι εγχώριοι συνυπαίτιοι της οικονομικής ασφυξίας της χώρας. Πνίγονται ωρέ οι καρχαρίες;
Όχι δεν έχει κάποιο μυστικό υπερόπλο η κυβέρνηση. Το τελευταίο βέλος στη φαρέτρα που άφησαν αυτοί που μας παρόπλισαν παραδόθηκε και αυτό. Είναι αστείο να βλέπεις τους εταίρους να σου γυρνάν μέχρι και το Grexit στη μάπα όταν εσύ έπρεπε να το έχεις μονίμως στραμμένο στη μάπα τους και να μην τους χάνεις ούτε στιγμή από τα μάτια σου.

Παίξατε και χάσατε που μας λέει και ο γλίτσας ο Νταισενμπλουμ. Γιατί αυτοί δεν παίζουν καλοί μου φίλοι.

Εμπρός λοιπόν για τη νέα κανονικότητα.
Εμπρός για μια νέα μεταπολίτευση με τη χώρα πιο φτωχή, πιο εξαρτημένη.
Γι’ αυτό παλεύαμε τόσα χρόνια; Για αυτό θέλαμε να σκίσουμε την παλιά μεταπολίτευση; Για ένα πρόσημο; Για ένα αδειανό πουκάμισο;

Και σαν να μη μας έφταναν όλα τα άλυτα, να σου, πετιέται ολόρθος ο νέος κομματισμός.
Η νέα παραταξιακή αντίληψη είναι εξίσου θλιβερή με την παλιά καθώς δεν ξέρει να κρίνει παρά μόνο να συγκρίνει.

Παλιοί Μανωλιοί βάλαν το πουκάμισο το αδειανό αλλιώς. Βλέπετε οι άνθρωποι θέλουν να νοιώθουν ότι ανήκουν κάπου να συμπληρώνουν το έλλειμμα αυταξίας τους.  

Όχι, όχι, δε βιάζομαι πια να κρίνω. Γιατί ξέρω εδώ και καιρό ότι είναι πολύ αργά.

Αυτή η κυβέρνηση ήταν η τελευταία μας ελπίδα. Η ελπίδα ήρθε. Και με μεγάλο κομμάτι του πληθυσμού να μοιάζει μαστουρωμένο από αυτήν, σαν η ζωή να έχει ξαναρχίσει, ναι αυτού του είδους η ελπίδα μοιάζει με χαλασμένο ναρκωτικό.

Όταν ο ιστορικός του μέλλοντος θα διαβάζει για το σκίσιμο των μνημονίων, θα του ρχεται στο μυαλό ο ήχος καλτσόν.
Όταν θα διαβάζει για τους σκατανθρώπους του ελληνικού συστήματος εξουσίας θα αναρωτιέται το ποιος και γιατί ξέχασε να τραβήξει το καζανάκι.
Και θα νομίζει ότι ο ορισμός του καλού κυβερνήτη για τους ανθρώπους του παρελθόντος είναι ακριβώς αυτός: «Καλός κυβερνήτης είναι αυτός που είναι σαν άνθρωπος καλύτερος από τα σκατά που κυβερνούσαν. Ακόμη κι όταν δεν τραβάει το καζανάκι».


Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, 4/5/2015
Read More »