Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα παρενέργειες. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα παρενέργειες. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Δευτέρα 11 Δεκεμβρίου 2023

Η πανδημία τελείωσε. Οι συνέπειες της κορωνοχούντας, ΟΧΙ

 Αυτό το άρθρο, δεν γράφεται με τη φιλοδοξία να μεταπείσει τους ακραίους και των δύο πλευρών μιας από της μεγαλύτερης διαμάχης στην ιστορία της ανθρωπότητας: Οι μεν, έχουν πειστεί ότι αν δεν ήταν τα εμβόλια, θα πεθαίναμε όλοι, ότι τα εμβόλια είναι απολύτως ασφαλή κι αποτελεσματικά, ακόμη κι όταν πεθαίνει μετά από εμβολιασμό ο πλησιέστερος συγγενής τους, κι ότι όσοι πεθάναν τον καιρό της πανδημίας, τους έφαγε λάχανο ο κορονοϊός. Οι δε, ότι όλοι όσοι πεθαίνουν, κυρίως οι νέοι, τους φάγανε τα εμβόλια κι ότι αργά γρήγορα, θα πεθάνουν όλοι από το εμβόλιο, ένας κίνδυνος θεωρητικά υπαρκτός αλλά που όσο περνάει ο καιρός του μαζικού εμβολιασμού, φαίνεται να απομακρύνεται, χωρίς να μπορεί να αποκλειστεί πλήρως, γιατί, παρότι ο καιρός περνάει, οι μηχανισμοί βλαβών που αποκαλύπτονται, γίνονται και περισσότεροι. Και τα δύο άκρα έχουν αποκρυσταλλωμένο τον φανατισμό τους κι εδώ και καιρό και ζούνε στα παράλληλα σύμπαντα τους.

Στο σύμπαν που γνωρίζουμε, τα επιδημιολογικά δεδομένα που έχουμε μας λένε για χιλιάδες θανάτους ανά τον κόσμο από τα εμβόλια και μάλιστα κυρίως σε ηλικιακές ομάδες που δεν ήταν υψηλού κινδύνου σε σχέση με την Covid και ήταν εξαιρετικά αμφίβολο ότι θα είχαν την ίδια κατάληξη χωρίς τα εμβόλια, για πολλαπλάσιους ανθρώπους που απέκτησαν σοβαρά και μόνιμα προβλήματα υγείας μετά τον εμβολιασμό, και για εκατοντάδες εκατομμύρια που η ποιότητα ζωής τους περιορίστηκε για διάστημα ακόμη και μέχρι και ενάμιση χρόνο, μετά τον εμβολιασμό τους λόγω μη απειλητικών για τη ζωή παρενεργειών.

Πέτρος’s Substack is a reader-supported publication. To receive new posts and support my work, consider becoming a free or paid subscriber.

Τα δεδομένα φυσικά που έχουμε είναι ακόμη πολύ ελλιπή και συχνά πειραγμένα και οι κλίμακες ενδέχεται να είναι ακόμη μεγαλύτερες από την εικόνα που έχουμε μέχρι τώρα.

Ακόμη και να μην το γνωρίζαμε αυτό θα το καταλαβαίναμε από τη σύλληψη και την επερχόμενη δίκη του 56χρονου άνδρα στη Νέα Ζηλανδία, που δούλευε στο σύστημα υγείας και έχοντας επισήμως πρόσβαση στα δεδομένα των εμβολίων, τα κατέβασε και τα διέρρευσε στο διαδίκτυο.

Οι αρχές λένε ότι κάνουν ότι μπορούν για να προστατεύσουν τα δεδομένα. Από ποιόν; Από εμάς; Πως μπορεί δεδομένα ΔΗΜΟΣΙΑΣ υγείας να είναι απόρρητα ή έστω εμπιστευτικά; Ξέρουμε ποιον προσπαθούν να προστατεύσουν οι αρχές: Τους εαυτούς τους και τις εταιρίες.

Ας πάμε όμως στα καινούρια ερευνητικά δεδομένα και σε μηχανισμούς βλαβών και σφαλμάτων που αποκαλύφθηκαν πρόσφατα στα εμβόλια.

1)      Με γεια το DNA

Ήμουν από τους πρώτους που περιέγραψα στο ευρύ κοινό το πώς, αντίθετα με τους ισχυρισμούς των καθηγητάδων ότι το mRNA εμβολίων δεν δύναται να ενσωματωθεί στο DNA μας, υπάρχει τέτοιος μηχανισμός εγγραφής mRNA στο DNA μέσα των ¨κινητών’ γονιδίων του, των τρασποζονίων, φαινόμενο εξόχως χαοτικό και μη προβλέψιμο.

Τώρα ερευνητές βρήκαν και έναν δεύτερο μηχανισμό εγγραφής ξένου DNA: Τα πλασμίδια. Τα πλασμίδια χρησιμοποιούνται από μικροοργανισμούς για πολλές λειτουργίες, ανάμεσα σε αυτούς και για την μεταφορά γενετικού υλικού ακόμη κι ανάμεσα σε διαφορετικά είδη.

Για αυτό τα χρησιμοποίησαν οι κατασκευαστές των εμβολίων για να συνθέτουν το mRNA των εμβολίων.

Θραύσματα DNA πλασμιδίων, δεν θα έπρεπε να υπάρχουν στα εμβόλια, τουλάχιστον όχι στις ποσότητες που βρέθηκε ότι υπάρχουν, γιατί μπορεί, ένα έστω πολύ μικρό ποσοστό τους, να ενσωματωθεί με το δικό μας DNA.

Και μαζί με αυτά , βρέθηκε και το γονίδιο του προωθητή του ιού SV40 που έχει συσχετιστεί με καρκίνους. Ένα μικρό κομμάτι του γονιδιώματος του ιού είναι, που χρησιμοποιείται και αυτό για την παραγωγή του mRNA των εμβολίων, αλλά καλού κακού δεν θα έπρεπε να υπάρχει.

Έτσι, ενώ στα παραδοσιακά εμβόλια που φτιάχναμε σε αυγά κότας είχαμε το πρόβλημα επιμολύνσεων από άλλους μικροοργανισμούς που υπάρχουν στα αυγά, τώρα έχουμε και στα καινούρια εμβόλια, που είναι βιοχημικά, πρόβλημα «επιμολύνσεων» από βιολογικά υλικά και οργανίδια που χρησιμοποιούνται για την παραγωγή τους.

Όσο για τα απόλυτα ασφαλή εμβόλια με φορέα αδενοϊό (Astra, Johnson&Johnson) τα οποία από νωρίς καταργήθηκαν ουσιαστικά στον πρώτο κόσμο γιατί προκάλεσαν θρομβωτική θρομβοκυτταροπενία σε τουλάχιστον 1 στους 50.000, βρέθηκε πρόσφατα κι άλλος μηχανισμός μέσω του οποίου προκαλούν θρόμβωση. Κάποιοι, όπως ήταν από εμένα απολύτως αναμενόμενο και δημοσιευμένο, έχουν ανοσοποιητική αντίδραση όχι μόνο στο DNA του κορονοϊού που έχει ο φορέας αδενοϊός, αλλά και στον ίδιο τον πειραγμένο για να μην αναπαράγεται αδενοϊό, φαινόμενο στο οποίο εμπλέκεται η πρωτεϊνη PF4, κάτι που έπρεπε να θέσει εξ αρχής εν’ αμφιβόλω τη χρήση του αδενοϊού σε εμβόλια πολλαπλών δόσεων ή η συχνή χρήση εμβολίων με αδενοϊό.

Αγράμματα εμβόλια

‘Ένα από τα αρχικά προβλήματα των mRNA εμβολίων, ήταν ότι ο ανθρώπινος οργανισμός, τα κατέστρεφε πολύ γρήγορα.

Για να λύσουν αυτό το πρόβλημα και να κάνουν το mRNA πιο ανθεκτικό, οι ερευνητές που πήραν το βραβείο νόμπελ για αυτή τους την τεχνική φέτος, αλλάξαν ένα από τα πέντε συνολικά «γράμματα» του γενετικού αλφαβηταρίου των οργανισμών, την ουριδίνη, με την ψευτοουριδίνη.

Ένας στους τέσσερις ανθρώπινους οργανισμούς όμως, δεν μπορούν να διαβάσουν το ψευτογράμμα και έτσι, δεν παράγουν την πρωτεϊνη ακίδας αλλά μια «ανόητη» πρωτεϊνη, εναντίον της οποίας ο οργανισμός μας φτιάχνει αντισώματα.  

Ας δώσουμε ένα παράδειγμα. Η γυναίκα σας, σας στέλνει ένα SMS με συνολικά πέντε γράμματα για το τι να ψωνίσετε: «Μάρμαρα, άρματα, γράμματα, ράμματα». Για κάποιο λόγο, εσείς δεν μπορείτε όχι μόνο να πείτε το γράμμα Ρο, αλλά ούτε και να το διαβάσετε κι έτσι διαβάζετε το μήνυμα ως «Μά Μάρα Αμα τα γάμματα, άμματα».

Οι πρωτεϊνες στο σώμα μας όμως, δεν είναι λίστα με ψώνια. Θα μπορούσε η ανόητη τυχαία πρωτείνη να ήταν τοξική και να σκότωνε έναν στους πέντε, κάτι που όμως θα φαινόταν στις πρώτες κλινικές δοκιμές. Για αυτό υπάρχουν άλλωστε.

Όσο σκέφτομαι όλους τους μηχανισμούς των εμβολίων που θα μπορούσαν θεωρητικά να προκαλέσουν βλάβη, το μόνο που μπορώ να αναφωνήσω είναι «από τύχη ζούμε».   

Έχε το νου σου στα παιδιά

Πρόσφατη προδημοσιευμένη μετανάλυση από τη Δανία, δίνει συγκλονιστικά στατιστικά στοιχεία:

Τα εμβολιασμένα παιδιά άνω των πέντε ετών έχουν 3,6 φορές μεγαλύτερο κίνδυνο να εμφανίσουν παρενέργειες από τα ανεμβολίαστα.

Και τα εμβολιασμένα, 3 φορές μεγαλύτερο κίνδυνο να αναπτύξουν λοιμώξεις του κατώτερου αναπνευστικού και 2 φορές μεγαλύτερο κίνδυνο να προσβληθούν από τον ιό του αναπνευστικού RSV από ότι τα ανεμβολίαστα.

Μετά την πανδημία, οι ιώσεις κάνουν πάρτι, κυρίως στα παιδιά. Τώρα έσκασε και η λευκή πνευμονία από μυκοπλάσματα.

Από την αρχή γνώριζα και φώναζα ότι οι καραντίνες και κυρίως στα παιδιά, θα άφηναν το ανοσοποιητικό, ανεκπαίδευτο και υπανάπτυκτο.

Τα δεδομένα από την Δανία, δημιουργούν μια υπόνοια ότι και τα εμβόλια μπορεί να επηρεάζουν αρνητικά το ανοσοποιητικό των μικρών παιδιών με τρόπο μάλλον άμεσο.

Οι ίδιοι οι ερευνητές θα τολμήσουν να γράψουν στα συμπεράσματά τους: Δεδομένου του χαμηλού κινδύνου σοβαρών λοιμώξεων Covid, τα δεδομένα μας καλούν για μια ανανεωμένη εκτίμηση για την αξία του εμβολιασμού Covid στα παιδιά και τους εφήβους.


Για περισσότερα και πιο φρέσκα άρθρα, μετακομίσαμε στο petrosarguriou@substack.com. Εγγραφείτε και κεράστε με ένα καφέ τον μήνα. Γιατί ζω για να γράφω. Αλλά δεν μπορώ να γράφω χωρίς να ζω.  


Read More »

Τετάρτη 16 Νοεμβρίου 2022

ΜΕΛΕΤΗ: Δισθενές το εμβόλιο, σχεδόν διπλές οι παρενέργειες.

 


Από την αρχή φωνάζαμε πως θα οδηγηθούμε στην κατάργηση των κλινικών δοκιμών. Κι αυτό ακριβώς έγινε στην περίπτωση των πχιότερο επικαιροποιημένων εμβολίων Γιουχάν/Ο1, KAI Γιουχάν/Ο5, τα οποία είναι ούτως ή άλλως ξεπερασμένα από την τάχιστη και πολύτροπη εξελικτική πορεία του κορονοϊού, καθώς ο FDA και ο ΕΜΑ ζητήσαν από τις εταιρίες να προχωρήσουν στην ανάπτυξη των εμβολίων ΧΩΡΙΣ ΚΛΙΝΙΚΕΣ ΔΟΚΙΜΕΣ στους ανθρώπους.

Διαμαρτυρόμασταν για την προσθήκη mRNA πρωτείνης ακίδας του αρχικού/αρχαϊκού πλέον στελέχους της Γιουχάν στα καινούρια εμβόλια και περιγράψαμε πως ο μόνος λόγος που μπορούσαμε να σκεφτούμε για αυτό, ήταν να ξεστοκάρουν οι εταιρίες το παλιακό mRNA.

Εκφράσαμε τις ανησυχίες μας, για το ποια θα είναι η αντίδραση του οργανισμού σε δύο διαφορετικές ακίδες ταυτόχρονα καθώς και τους φόβους μας για την συνύπαρξη ενός σχεδόν εξαφανισμένου ιικού mRNA με τα τρέχοντα, όσον αφορά πιθανούς ανασυνδυασμούς.

Καταδείξαμε μελέτη, που δεν έβγαζε το καινούριο εμβόλιο πιο αποτελεσματικό από το παλιακό απέναντι στα καινούρια στελέχη και το περιγράψαμε ως φιάσκο, παρότι υπήρχαν κι άλλες μελέτες με αντιφατικά αποτελέσματα.

Φρέσκια μελέτη, αρχίζει να ρίχνει φως στην πλήρη αδιαφάνεια των πρακτικών:

Σε υγειονομικούς σε Μ.Βρετανία και Γερμανία, μελετήθηκαν οι κοινές παρενέργειες από το καινούριο δισθενές εμβόλιο σε σχέση με μια επιπρόσθετη δόση από το παλιακό.

Να τονίσουμε πως η μελέτη δεν σχεδιάστηκε για τις απειλητικές για την ζωή παρενέργειες. Ο λογαριασμός αυτός θα μας έρθει μήνες μετά, αφού θα έχει γίνει η όποια ζημιά.  

Τα ευρήματα ήταν εντυπωσιακά: 84.6% των ανθρώπων που πήραν το καινούριο εμφάνισαν κοινές παρενέργειες σε σχέση με το 51% που πήραν έξτρα δόση του παλιακού.

Αυξημένη στον άξονα του καινούριου εμβολίου ήταν η χρήση φαρμακευτικής αγωγής για την αντιμετώπιση των παρενεργειών καθώς και οι μέρες που οι υγειονομικοί που το κάναν, δεν μπορούσαν να δουλέψουν, κάτι που προφανώς επιβαρύνει ακόμη περισσότερο τα συστήματα υγείας, σε συνδυασμό μάλιστα με το γεγονός ότι κανένα εμβόλιο δεν σταματά την μετάδοση και δεν αποτρέπει απόλυτα ούτε και την νόσηση, με αποτέλεσμα τα πενθήμερα Covid των υγειονομικών, να δίνουν και να παίρνουν, ξανά και ξανά.

Περιμένουμε την πλευρά Πλεύρη να τοποθετηθεί απέναντι στα καινούρια δεδομένα, αν και γνωρίζουμε πως το μόνο δεδομένο που μετράει για αυτόν, είναι η τιμωριτική κι εκδικητική στάση απέναντι στους υγειονομικούς που δεν συμμορφώθηκαν.  

Η μελέτη αυτή, είναι πολύ σημαντική, καθώς, όπως τονίζουν και οι ερευνητές της «προδημοσιεύσεις, δεν καταλήγουν σε καταληκτικά αποτελέσματα για την επίπεδα αντισωμάτων των δύο συγκρινόμενων εμβολίων».

Επίσης, ρίχνει και κάποιο φως στο κρίσιμο ερώτημα που ταλανίζει δισεκατομμύρια ανθρώπων: Το «εγώ μαλάκας ήμουν που τo κανα»

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, 16/11/2022

Read More »

Πέμπτη 25 Αυγούστου 2022

Η μυστηριώδης νόσος του Άστον Κούτσερ.

 


Τις προηγούμενες μέρες, ο γνωστός ηθοποιός Άστον Κούτσερ αποκάλυψε πως προ διετίας, έχασε μέρος της όρασής του, της ακοής του και της ικανότητας του να περπατάει από μια αυτοάνοση αγγειίτιδα και πως είναι τυχερός που ζει.

Κι ως συνήθως, ήταν αρκετοί αυτοί που έσπευσαν να συνδέσουν την νόσο του Κούτσερ με τα νέα «εμβόλια» και εκείνοι που έσπευσαν να την αποσυνδέσουν απ αυτά.

Και ναι μεν οι δεύτεροι μπορεί να είχαν δίκιο στην περίπτωση του Κούτσερ, γιατί σύμφωνα με την αφήγησή του, η νόσος του προηγήθηκε της έλευσης των εμβολίων, αλλά η αχλάδα είχε πίσω την ουρά.

Ήδη υπήρχαν αναφορές αγγειίτιδας μετά από τα εμβόλια, αλλά αυτές αφορούσαν μεμονωμένα περιστατικά.

Λίγες μόλις μέρες μετά την αποκάλυψη του Κούτσερ, ήρθε μια αποκαλυπτική μελέτη από την Ισπανία, η μεγαλύτερη στο είδος της, που έδειχνε πιθανή συσχέτιση των εμβολιασμών με αυτοάνοσες αγγειίτιδες.

Συγκρίνοντας το 2019 με το 2021, οι ερευνητές βρήκαν 15 τέτοια περιστατικά το 2019 ενώ το 2021 εκτοξεύτηκαν στα 35, εκ των οποίων μόνο τα 8 εμφανίστηκαν πριν τον εμβολιασμό.

Από τα υπόλοιπα 27, τα 2 συνέβησαν μετά την πρώτη δόση και τα υπόλοιπα 25 εώς και πέντε μήνες μετά την δεύτερη δόση.

Εδώ και πολύ καιρό, κρούουμε τον κώδωνα του κινδύνου για την αθροιστική φύση των παρενεργειών ανά δόση. Σε αυτή την περίπτωση, φαίνεται πως είχαμε όχι απλά αθροιστική, αλλά πολλαπλασιαστική επίδραση.

Η παθολογία: Ο μηχανισμός βλάβης, είναι ότι ενεργοποιούνται αντισώματα κατά των ουδετεροφίλων, που αντί να τα εξουδετερώνουν, τα ενεργοποιούν και αυτά με τη σειρά τους προκαλούν βλάβες σε μικρά αγγεία, κάτι που μας θυμίζει κάπως τον μηχανισμό της ενίοτε θανατηφόρας προθρομβωτικής άνοσης θρομβοκυτοπενίας του πολύ ασφαλούς σύμφωνα με τους ειδικούς της κακιάς ώρας, Astra, το οποίο πρακτικά έχει καταργηθεί στον δυτικό κόσμο.

Στην περίπτωση της αυτοάνοσης αγγειίτιδας, ιδιαίτερη ευπάθεια δείχνουν οι νεφροί, ενώ σε αντίθεση με τα περιστατικά του 2019, τα περιστατικά εμφάνισαν και εικόνα στους πνεύμονας, αλλά και στα μάτια.

Κοντά στα δύο χρόνια μετά από την εμβολιαστική εκστρατεία, συνεχίζουμε να ανακαλύπτουμε καινούργιες παρενέργειες. Δεν είναι προς το παρόν της κλίμακας του «θα πεθάνετε όλοι». Η μόνιμη επωδός των ειδικών, είναι πως το όφελος, ξεπερνά τα ρίσκα. Μπούρδες: πέραν του ότι το όφελος έχει μειωθεί δραματικά σε σχέση με την αρχή της εκστρατείας, πέραν το ότι το όφελος ήταν μικρό για τους νέους και υγιείς και τα ρίσκα άγνωστα, ας πει κάποιος σε κάποιον νέο άνθρωπο που πέθανε ή έπαθε σοβαρή ζημιά από το εμβόλιο, πως το όφελος του ήταν μεγαλύτερο από το ρίσκο.

Ιατρική που δεν είναι εξατομικευμένη, δεν είναι ιατρική. Είναι πολιτική.

Συνεχίζουμε να φοβόμαστε για τα χειρότερα δυνατά σενάρια. Αλλά με αρκετή βεβαιότητα, δηλώνω, πως δεν είναι ήδη εδώ.

Και φοβόμαστε ακόμη περισσότερο για τα επικαιροποιημένα εμβόλια τα οποία περιέχουν για κάποιον παρανοϊκό λόγο την αρχική τοξική ακίδα ενός εξαφανισμένου πλέον στελέχους και για την άγνωστη επίδραση του συνδυασμού της αρχικής ακίδας με τις ακίδες από Όμικρον όταν το επικαιροποιημένο εμβόλιο μπει στην κυκλοφορία του αίματος, γιατί οι Όμικρον περιορίζονται κυρίως στο ανώτερο αναπνευστικό.    

Ούτε κλινικές μελέτες γίνονται πλέον σε ανθρώπους, κι ούτε γίναν φαρμακοτοξικές και φαρμακοκινητικές μελέτες. Στα κουτουρού κι ότι βρέξει ας κατεβάσει.  

Πάρτε για παράδειγμα το πολλά υποσχόμενο εμβόλιο της Novavax το οποίο θεωρητικά δεν είχε τουλάχιστον κινδύνους όπως ενσωμάτωση RNA στο DNA ή την δημιουργία αυτοάνοσων από την παρουσίαση της πρωτείνης ακίδας στην μεμβράνη των κυττάρων.

Πέραν του ότι άργησε εξαιρετικά, στην πράξη αποδείχτηκε ίσως το χειρότερο εμβόλιο, προκαλώντας μυοκαρδίτιδες τόσο συχνά, που έγιναν ορατές ακόμη και στις κλινικές δοκιμές του.

Άλλο η θεωρία, άλλο η πράξη. Άλλο το in vivo και άλλο το in vitro.

Η ζωή, αγαπητοί μου, είναι ένα σύνθετο φαινόμενο, γεμάτο αλληλεπιδράσεις.

Για αυτό και είχαμε τις κλινικές δοκιμές.

Και τονίζω τον παρελθοντικό χρόνο.

Είχαμε.

Πέτρς Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, 25/8/2022

 


Read More »

Παρασκευή 22 Απριλίου 2022

Μύθοι και αλήθειες για τις παιδικές ηπατίτιδες A: Θηλασμός και mRNA εμβολία

 


Όπως έγραψα και στα κοινωνικά μέσα, πολλά θα γραφούν και θα ακουστούν για τις παιδικές ηπατίτιδες. Και συμβαίνει στα κοινωνικά μήντια, από τα πολλά που ακούγονται, λίγα να ισχύουν.

Οι ηπατίτιδες μπορούν να προκληθούν από διατροφικούς, χημικούς και βιολογικούς παράγοντες.

Θα ασχοληθούμε με το τρίτο, παραλείποντας κάποια από τα δεδομένα που ήδη αναφέραμε στο αμέσως προηγούμενο μας άρθρο, και εμπλουτίζοντας κάποια άλλα.

Ακούγοντας για ένα ανεξιχνίαστο συσσωμάτωμα παιδικών ηπατιτίδων, το πρώτο πράμα που έρχεται στο μυαλό ενός επιφυλακτικού προς τα εμβόλια ανθρώπου και το πρώτο πράγμα που πέρασε κι από το δικό μου το μυαλό, είναι ακριβώς αυτό: είναι το εμβόλιο ο φταίχτης.

Δεδομένου ότι ήδη έχουν καταγραφεί περιστατικά αυτοάνοσων ηπατιτίδων μετά από εμβολιασμό με mRNA, ο συνειρμός είναι σχεδόν αυτόματος.

Το μυαλό μας όμως βγαίνει από τον αυτόματο όταν μαθαίνουμε ότι τα παιδιά, δεν είχαν εμβολιαστεί.

Έτσι, αν θέλουμε να ενοχοποιήσουμε το εμβόλιο, θα πρέπει να καταφύγουμε στην οδό της μετάδοσης στοιχείων και προϊόντων από το κοντινό περιβάλλον των παιδιών και ιδιαίτερα από την μητέρα, στα παιδιά, γιατί δεν γίνεται να βγάζουμε ένοχο κάποιον για κάτι, χωρίς να εξετάζουμε πρώτα την δικογραφία, ακόμη κι αν είναι σεσημασμένος δολοφόνος. Πόσο μάλλον να κάνουμε κάτι τέτοιο για ζητήματα που αφορούν δισεκατομμύρια ανθρώπων στον πλανήτη.  

Εμβόλια mRNA.

Όπως είπαμε, έχουμε δει αυτοάνοσες ηπατίτιδες μετά από εμβόλια mRNA. Για να τις δούμε όμως σε ανεμβλολίαστα παιδιά, θα πρέπει να υπάρχει κάποια οδός μετάδοσης, είτε του mRNA, είτε της πρωτεϊνης ακίδας, είτε του PEG, είτε των νανολιποσωματίων. Όποια κι αν είναι η φαρμοκινητική όλων των παραπάνω, και σίγουρα δεν είναι αυτή που μας λέγανε, καθώς κάποια από τα παραπάνω στοιχεία, δεν περιορίζονται στο σημείο της ένεσης, στο δέρμα θα φτάσει ένα ποσοστό τους, εάν και εφόσον φτάνουν τελικά στο δέρμα. Και μετά θα πρέπει να περάσει και από τον φραγμό του δέρματος του παιδιού, που σημαίνει, ότι ακόμη κι αν φτάσουν τελικά στο αίμα του παιδιού, κάτι που θεωρώ εξαιρετικά αβέβαιο, αν και δεν έχω δεδομένα για αυτό, θα είναι σε μικροποσότητες.

Οπότε, μένει, όπως παρατήρησαν σχολιαστές, ο θηλασμός. Για να περάσει «ελεύθερη» πρωτεϊνη ακίδας πχ στο παιδί, θα πρέπει να ξεπεράσει τα αντισώματα που δημιούργησε ο εμβολιασμός. Πρόσφατη μελέτη από το Στάνφορντ, βρήκε πρωτεϊνη ακίδας στο αίμα 97% των εμβολιασμένων τις πρώτες δύο μέρες, και στο 64% μετά από μια βδομάδα από την πρώτη δόση, και στο 50% τις πρώτες μέρες μετά την δεύτερη δόση και με την πάροδο μιας βδομάδας μόνο ένας εμβολιασμένος είχε ανιχνεύσιμη πρωτεϊνη ακίδας στο αίμα ενώ μια παλαιότερη μελέτη βρήκε πως η πρωτεϊνη ακίδας καθαρίζεται πλήρως από το αίμα σε ένα μήνα. Αν λοιπόν υπάρχει ενδεχόμενο να περάσει από το αίμα στο μητρικό γάλα πρωτείνη ακίδας, που δεν γνωρίζω αν μπορεί να συμβεί κάτι τέτοιο, ένας τέτοιος κίνδυνος, που ξανατονίζω ότι δεν ξέρω αν υφίσταται καν, θα είναι μεγαλύτερος για τα παιδιά που οι μητέρες τους τα θήλαζαν, τις πρώτες εφτά μέρες μετά από την πρώτη δόση. Δύο βδομάδες μετά την δεύτερη δόση, το μητρικό γάλα περιέχει στο 89% των μανάδων αντισώματα κατά της πρωτείνης ακίδας που θα εξουδετέρωναν την όποια πρωτεϊνη ακίδας, αν και δεν γνωρίζουμε το κατά πόσο η ανοσοδιαφυγή των Όμικρον έχει αλλάξει και αυτά τα δεδομένα. Με αρκετές επιφυλάξεις λοιπόν, αν έχουμε αρκετά μεγαλύτερο ποσοστό παιδιών με ηπατίτιδα που θηλάζονταν λίγες μέρες μετά την πρώτη δόση των μανάδων τους, τότε θα έχουμε μια κάποια ένδειξη ότι μπορεί να σχετίζονται με τον εμβολιασμό. Επαναλαμβάνω. Ένδειξη. Όχι απόδειξη και δη περίτρανη.

Και πάλι όμως. Θα έπρεπε να βλέπουμε πολλές περισσότερες ηπατίτιδες στους ενήλικες από ότι, εμμέσως στα παιδιά.

Τώρα, σε αντίθεση με ότι οι δικοί τους ειδικοί τους λένε, υπάρχει ενδεχόμενο ενσωμάτωσης mRNA στο DNA μας, μέσω του μηχανισμού Line-1, ενός μηχανισμού γενικά αδρανούς που ανακατεύει σε κάποιο μικρό βαθμό την γενετική μας τράπουλα και ενεργοποιείται ιδιαίτερα κατά τις ιώσεις, ενός μηχανισμού που ήμουν από τους πρώτους Έλληνας που όχι μόνο έγραψα για αυτόν χρόνια πριν στο βιβλίο μου «Θανάσιμες Θεραπείες» αλλά γνώριζα έστω την ύπαρξη του.

Αυτός ο μηχανισμός όμως είναι εξαιρετικά τυχαίος και τα αποτελέσματα του εξαιρετικά ως εντελώς απρόβλεπτα. Ακόμη κι αν σε κάποια κύτταρά μας, τσιμπήσει το mRNA του εμβολίου και το κολλήσει σε κάποιο σημείο του DNA μας, αυτό δεν σημαίνει ότι το αντιστρόφως μεταγραμμένο RNA θα εκφράζεται και θα παράγει μονίμως πρωτεϊνη ακίδας, καθώς, μόνο ένα μικρό ποσοστό του συνολικού μας γονιδιώματος εκφράζεται, κι ακόμη και αυτό ελέγχεται από ένα σύστημα «διακοπτών» που ανοιγοκλείνουν κάποια από τα «ενεργά» γονίδια μας.

Ακόμη κι αν όλα αυτά συμβούν και κάποια τροποποιημένα κύτταρά μας παράγουν διαρκώς πρωτεϊνη ακίδας, είναι μεγάλη η πιθανότητα το ανοσοποιητικό μας να τα αντιμετωπίσει ως ξένα και να τα καταστρέψει, βάζοντας μας όμως σε μεγαλύτερο κίνδυνο για την ανάπτυξη αυτοανόσων.   

Βλέπετε ότι έχουν μαζευτεί ήδη πολλά «ακόμη και αν», που δεν θα πρεπε όλα αυτά να μας απασχολούν κι ιδιαίτερα, αν οι κατασκευαστές κάναν την βασική έρευνα για τους παραπάνω υπαρκτούς μηχανισμούς και σε τι βαθμό αυτοί επενεργούν στην πραγματικότητα, που είναι κι ο απόλυτος κριτής κάθε υπόθεσης.

Σε τρεις μελέτες, δυστυχώς μικρές, με δείγμα μικρότερο από 400 μανάδες/παιδιά, δεν βρέθηκε PEG στο γάλα. Βρέθηκαν όμως μικροποσότητες mRNA στο αίμα των μανάδων και σε μικροσκοπικές ποσότητες mRNA (από 2mcg/L ως 70ng/L) στο γάλα κάποιων εξ’ αυτών, χωρίς όμως να βρεθεί στο αίμα των παιδιών. 

Η μια δόση Pfizer, είναι 30 μg mRNA. Για να έχουμε μια εικόνα, ας πάρουμε πρόχειρα αυθαίρετα μια μέση τιμή στο γάλα των μανάδων που βρέθηκε mRNA, 1mcg ανά λίτρο και εντελώς αυθαίρετα και παρατραβηγμένα, ας υποθέσουμε ότι συνέχιζε να υπάρχει στο γάλα το γρήγορα διασπώμενο mRNA για συνολικά 30 μέρες. Το βρέφος θα έπαιρνε με αυτόν τον τρόπο συνολικά 30mcg mRNA. Ακόμη κι αν συνυπολογίσουμε τον συντελεστή σωματικού βάρους, το παιδί θα έπαιρνε μέσω του θηλασμού στην πιο παρατραβηγμένη περίπτωση με βάση τα λιγοστά δεδομένα που έχουμε, 30 φορές λιγότερο mRNA ανά κιλό βάρους από την μάνα του. 

Μόνο αν δούμε στους ενήλικες τουλάχιστον, 30 φορές περισσότερες ηπατίτιδες από ότι βλέπουμε στα ανεμβολίαστα παιδιά, θα έχουμε μια μικρή ελπίδα η υπόθεση μας να είναι στο σωστό δρόμο.

Καταλαβαίνω ότι από όσους από εσάς μπείτε στον κόπο να διαβάσετε το κείμενο, θα τραβάτε τα μαλλιά σας σε σχέση με το τι μας λέγανε οι δικοί τους ειδικοί: Την δουλειά τους κάναν αυτοί. Και γω κάνω την δουλειά μου. Να ερευνώ και να ενημερώνω στο βαθμό που μου είναι μπορετό να μην κάνω λάθη.

Από όλα τα παραπάνω, εμένα δεν μου φαντάζει να προκύπτει κάποια βεβαιότητα. Αντίθετα. Πέρα από τα δεδομένα, υπάρχουν μόνο αβεβαιότητες.

Και υπάρχει θέμα όταν ο οποιοσδήποτε παρουσιάζει τις αβεβαιότητες ως ακράδαντα στοιχεία, από όποια μεριά κι αν είναι αυτός.

Δεν αποκλείεται λοιπόν το ενδεχόμενο έμμεσης μετάδοσης στα παιδιά. Αλλά αν συμβαίνει, η κλίμακά του είναι μάλλον μικρή. Στα ζητήματα βιολογίας, η μικρή κλίμακα δεν είναι ποτέ αμελητέα. Αλλά πείτε μου, πότε σηκώθηκε τόσος ντόρος για το τι μεταδίδουν οι μάνες στα παιδιά τους όταν κάνουν ενδομυική ένεση για οποιαδήποτε άλλη κατάστασή τους;

Και σίγουρα, όλα πρέπει να εξετάζονται, μέχρι κεραίας.

Όπως θα κάνουμε, χωρίς απόλυτες βεβαιότητες και στο επόμενο άρθρο μας. Αν το σημερινό σας φάνηκε πολύπλοκο, περιμένετε να δείτε τι έχουμε να γράψουμε για τα εμβόλια των γενετικά τροποποιημένων αδενοϊών ως φορέων του γονιδίου πρωτείνης ακίδας.

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, 22/4/2022.  

Read More »

Κυριακή 17 Σεπτεμβρίου 2017

Η μεγάλη εικόνα του Καρκίνου


Σε προηγούμενα άρθρα μας για την Ιατρική σήμερα, έχουμε ασχοληθεί ιδιαίτερα με τον καρκίνο καθώς πρόσφατες εξελίξεις στην έρευνα του έχουν δικαιώσει παλιότερους ισχυρισμούς μας.
Στο παρόν άρθρο, θα συνοψίσουμε και προσθέτοντας τα συμπεράσματα μιας ακόμη πιο πρόσφατης αποκαλυπτικότατης μελέτης, θα δώσουμε την μεγάλη εικόνα του καρκίνου και της πάγιας μα προβληματικής μέχρι σήμερα αντιμετώπισης του.
Στα προηγούμενα άρθρα μας έχουμε λοιπόν τεκμηριώσει ότι:
α) Μέρος της θεωρίας για την εξέλιξη του καρκίνου είναι ριζικά εσφαλμένη:
Μέχρι και πρόσφατα, η ιατρική είχε σχεδόν δογματοποιήσει τη θεωρία πως κάθε όγκος αποτελείται από κλώνους ενός αρχικού καρκινικού κυττάρου:
Κάποιο από τα πολλά «λάθη» στην αντιγραφή του DNA που διαφεύγει από τους μηχανισμούς γενετικής επιδιόρθωσης είναι δυνατόν να μετατρέψει ένα φυσιολογικό κύτταρο σε καρκινικό (εξαλλαγή). Αυτό το κύτταρο αρχίζει να πολλαπλασιάζεται ανεξέλεγκτα, είναι αθάνατο καθώς έχει χάσει μηχανισμούς απόπτωσης οπότε μπορεί να πολλαπλασιαστεί άπειρες φορές σε αντίθεση με τα φυσιολογικά κύτταρα που έχουν όριο στο πόσες φορές μπορούν να πολλαπλασιαστούν.
Αν αυτός ο «αθάνατος» πληθυσμός πλέον κυττάρων δεν εντοπιστεί και αντιμετωπιστεί από το ανοσοποιητικό σύστημα του οργανισμού, δημιουργεί έναν πολύ ενεργοβόρο όγκο που χρησιμοποιεί όλο και περισσότερο τους μηχανισμούς παραγωγής και κατανάλωσης ενέργειας του οργανισμού προς όφελος του ενώ ανάλογα με κυτταρικό μικροπεριβάλλον μπορεί και να δώσει μεταστάσεις.
Ο όγκος λοιπόν, μπορεί να θεωρηθεί όχι απλά ως κάτι το ελαττωματικό αλλά ως μια μορφή ζωής που έχει αυτονομηθεί από τη βιολογική ενδελέχεια του οργανισμού και εξυπηρετεί πλέον τις πρωταρχικές βιολογικές ντιρεκτίβες εις βάρος αυτών του οργανισμού από τον οποίο προήλθε και στον οποίο βρίσκεται.
Σε ποιο λοιπόν σημείο αυτής της περιγραφής έκανε μέχρι και πρόσφατα η ιατρική ριζικά λάθος;
Όπως πρόσφατες έρευνες κατέδειξαν, τα κύτταρα του καρκινικού πληθυσμού δεν είναι απλά κλώνοι του αρχικού καρκινικού κυττάρου.
Ο καρκίνος, ως μια μερικώς αυτονομημένη μορφή ζωής , εξελίσσεται, ακριβώς με τον τρόπο που ο Κάρολος Δαρβίνος περιέγραψε ενάμιση αιώνα νωρίτερα.
Σε έναν και μόνο όγκο ενός και μόνο ασθενούς μπορούν να βρεθούν εώς και 100 γενετικές παραλλαγές, 100 διαφορετικά καρκινικά «στελέχη» που σε μικρό ή μεγαλύτερο βαθμό έχουν διαφοροποιηθεί από το αρχικό κύτταρο. Για αυτό το λόγο, συμβαίνει αυτό που μας ήταν σχετικά δυσνόητο: οι όγκοι σταδιακά αναπτύσσουν «αντίσταση» σε αντικαρκινικά φάρμακα. Γιατί συμβαίνει αυτό; Γιατί το φάρμακο μπορεί να δουλεύει σε ένα ή και περισσότερα καρκινικά «στελέχη» να μην δουλεύει όμως σε άλλα που βρίσκονται μέσα στον ίδιο όγκο. Με αυτόν τον τρόπο, ένα φάρμακο μπορεί να σκοτώνει μια κατηγορία καρκινικών κυττάρων, να αφήνει όμως μια δεύτερη κατηγορία τους να αλωνίζουν πραγματικά, αφού έχει εξαλειφθεί πλέον ο ανταγωνισμός από την κατηγορία εκείνη των καρκινικών κυττάρων που ανταποκρίθηκαν στο φάρμακο. Μπορούμε τότε να δοκιμάσουμε ένα φάρμακο που δουλεύει στην δεύτερη κατηγορία. Είναι πολύ πιθανό όμως να βρεθεί μια τρίτη κατηγορία καρκινικών «στελεχών» που δεν τα πιάνει κάποιο από τα δύο φάρμακα και τότε είναι αυτά που θ’ αλωνίσουν, έχοντας πολύ λιγότερο ανταγωνισμό κοκ.
Είναι προφανές πως ένας συνδυασμός πολλών φαρμάκων ίσως να ήταν πιο αποτελεσματικός στο να αναχαιτιστεί αυτός ο φαύλος κύκλος της «επιβίωσης του καταλληλότερου»  εντός του όγκου.
Χρειάζεται όμως  κάτι πολύ περισσότερο από απλές ιστολογικές εξετάσεις για να λειτουργήσει μια τέτοια στρατηγική: χρειάζεται ο πλήρης γενετικός χάρτης όλων των καρκινικών ομάδων και η τακτική επικαιροποίηση του.
Και είμαστε πολύ μακριά από αυτό το στάδιο.
β) Ριζικά λάθη και αμέλειες στην αντιμετώπιση του καρκίνου
Οι μεταστάσεις είναι από τα σημαντικότερα θέματα στην μάχη κατά του καρκίνου και την επιβίωση του ασθενούς.
Κι όμως. Όπως έχουμε περιγράψει στο βιβλίο ¨Τι δεν σας λένε οι γιατροί», μόνο το 10% των ερευνητικών κονδυλίων κατευθύνονταν στην έρευνα των μεταστάσεων, ενώ ένα σημαντικό ποσοστό αυτών πήγαιναν σε εντελώς απίστευτα θέματα εντελώς δευτερεύοντα τα οποία όμως κάθε δεδομένη χρονική περίοδο μπορεί να ήταν «πιασάρικα».
Κι ενώ η πρόοδος στην κατανόηση και την αντιμετώπιση του καρκίνου είναι τόσο φτωχή και προβληματική, πολύ απλούστερες προσεγγίσεις έχουν εγκληματικά αγνοηθεί.
Πρόσφατα λοιπόν, αναζωπυρώθηκε κάπως το ερευνητικό ενδιαφέρον για την αντικαρκινική δράση μεγαδόσεων της βιταμίνης C.
Κι αν, όπως περιγράψαμε στο αμέσως προηγούμενο άρθρο μας, οι αποχρώσες ενδείξεις για την C δεν είναι ιδιαίτερα θεαματικές καθώς η έρευνα είναι ακόμη υποτυπώδης, δεν συμβαίνει το ίδιο με την αντικαρκινική δράση του έξτρα παρθένου ελαιόλαδου.
Το έξτρα παρθένο ελαιόλαδο, η βάση της κορυφαίας διατροφής του πλανήτη, της μεσογειακής, φαίνεται να έχει θετικές επιπτώσεις σε πολλές μορφές καρκίνου, στην πρόληψη τους ακόμη ακόμη και στην αντιμετώπιση των παρενεργειών των αντικαρκινικών φαρμάκων. Με τόσους πολλαπλούς τρόπους δράσης, κανείς δεν μπορεί να χαρακτηρίσει την έλλειψη ερευνητικού ενδιαφέροντος για το ελαιόλαδο και την υποχρηματοδότησή του ως αμέλεια αν δεν βάλει την λέξη εγκληματική μπροστά από αυτή.
γ) Παρενέργειες, παρενέργειες, παρενέργειες.
Σε παλαιότερο άρθρο μας έχουμε περιγράψει τις παρενέργειες των συμβατικών πρακτικών αντιμετωπίσεων του καρκίνου. Είναι πολλές μα πάρα πολλές, κάποιες φορές πολύ σοβαρές και το χειρότερο όλων είναι ότι ελάχιστα γίνονται για την πρόληψη και την αντιμετώπιση τους τόσο σε ερευνητικό όσο και σε πρακτικό επίπεδο.
Και τα πράγματα είναι ακόμη χειρότερα από ότι τα περιγράψαμε: Όπως το είχαμε φανταστεί για μια πλειάδα λόγων, η ίδια η αντιμετώπιση του καρκίνου από την ιατρική, μπορεί όχι απλά να μην είναι η «θεραπεία» του καρκίνου όπως έχουμε ήδη καταδείξει, αλλά να είναι η αιτία καρκινογενέσεων, καθώς ναι μεν ο μηχανισμός πολλών «αντικαρκινικών» πρακτικών στοχεύει σε καρκινικά κύτταρα χωρίς να μπορεί όμως να τα διαχωρίσει από τα φυσιολογικά, την ίδια στιγμή όμως, ο ίδιος ο μηχανισμός δράσης τους μπορεί θεωρητικά να μετατρέπει φυσιολογικά κύτταρα σε καρκινικά, ένα ενδεχόμενο το οποίο έχει ελάχιστα εξεταστεί ερευνητικά.
Ήδη αναφέραμε πως  η έρευνα για τις μεταστάσεις υποχρηματοδοτείται και πως η έρευνα για τις παρενέργειες των αντικαρκινικών προσεγγίσεων υποχρηματοδοτείται ακόμη περισσότερο.
Μια πρόσφατη έρευνα από την ομάδα του Γιώργου Καραγιάννη στο Κολλέγιο Albert Einstein εξέτασε συνδυαστικά πτυχές και των δύο ζητημάτων  κι έδειξε πως δημοφιλή χηθειοθεραπευτικά φάρμακα αυξάνουν τον κίνδυνο μεταστάσεων καρκίνου του μαστού, επηρεάζοντας το «μικροπεριβάλλον του όγκου της μετάστασης»  (TMEM)  κάνοντας τα αγγεία πιο διηθητά στα καρκινικά κύτταρα. Σε αυτό το σημείο, για να καταλάβουμε τον όγκο των χαμένων ευκαιριών καθώς και το γιατί χαρακτηρίσαμε την αδιαφορία για την αντικαρκινική δράση του ελαιόλαδου ως εγκληματική αμέλεια, να τονίσουμε πως το ελαιόλαδο ασκεί ευεργετική δράση και στις περιοχές TMEM.
Οι ερευνητές πρότειναν τακτική παρακολούθηση των ασθενών και των καρκινικών δεικτών και την προσωρινή διακοπή της χημειοθεραπείας σε περίπτωση αύξησης των τιμών τους.
Εξετάζουν επίσης την μεταστατική επίπτωση χημειοθεραπευτικών και σε άλλες μορφές καρκίνου από όπου εκτιμώ ότι θα μας έρθουν κι άλλες δυσάρεστες εκπλήξεις.
Παρά την αυταρέσκεια του καρκινικού κατεστημένου, είμαστε, μακριά, πολύ μακριά από ένα ικανοποιητικό επίπεδο αντιμετώπισης του καρκίνου. Και τα πράγματα γίνονται ακόμη χειρότερα αν σκεφτεί κάποιος, πως ακόμη και για αποδεδειγμένα λάθος ιατρικές πρακτικές, μπορεί να πάρει μέχρι και μια εικοσαετία για τον ιατρικό κόσμο να τις σταματήσει: μια νέα γενιά επιστημόνων θα χρειαστεί για να κάμψει τη δύναμη της συνήθειας των παλιών.
Τα ευχάριστα νέα έρχονται όμως από τον χώρο της έρευνας: Το 2015 ομάδα από το πανεπιστήμιο Ben Gurion, εφεύρε την μέθοδο Μπούμερανγκ που επιτέλους φαίνεται ικανή να διαχωρίζει τα καρκινικά κύτταρα απ΄ τα φυσιολογικά.
Παρά τα αποσπασματικά πολύ καλά νέα, οι καρκινοπαθείς, δεν μπορούν να περιμένουν μια εικοσαετία για να αλλάξει ο ιατρικός κόσμος προσφιλείς του και λανθασμένες συνήθειες. Το παράδειγμα της κατανόησης και της αντιμετώπισης του καρκίνου οφείλει να αλλάξει. Προχθές.


*Ο Πέτρος Αργυρίου είναι εκτός από ανατρεπτικός λογοτέχνης, ένας από τους κορυφαίους Έλληνες αναλυτές, ιδιαιτέρως στο πεδίο του παρασκηνίου των παγκόσμιων πολιτικών δημόσιας υγείας. Είναι επίσης μέλος της ένωσης δημοσιογραφίας της επιστήμης Science View και μόνιμος συνεργάτης του Holistic Life. Από τις εκδόσεις ETRA κυκλοφορούν τα σχετικά βιβλία του: «Τι δεν σας λένε οι γιατροί», 2009, «Θανάσιμες Θεραπείες. 2011» και«Παρά Φύση», 2014, όλα τους μοναδικά στο είδος τους στην ελληνική εκδοτική πραγματικότητα και όχι μόνο.

(Άρθρο μου στο εναλλακτικό Free Press Holistic life (http://holisticlife.gr) που κυκλοφορεί.
Το holistic life μπορείτε να το βρείτε δωρεάν εδώ: http://holisticlife.gr/simia-dianomis
Για όσους ενδιαφέρονται για το παρασκήνιο των παγκοσμίων πολιτικών δημόσιας υγείας μπορούν να ενημερωθούν από τα σχετικά βιβλία μου "Τι δεν σας λένε οι γιατροί", "Θανάσιμες Θεραπείες", "Παρά Φύση" από τις εκδόσεις ETRA)

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ

ΠΟΙΟΣ ΣΚΟΤΩΣΕ ΤΟΝ ΙΠΠΟΚΡΑΤΗ

(Η παρακμή της Δυτικής Ιατρικής)

Ο συγγραφέας των εκδόσεων ETRA και Έσοπτρον Πέτρος Αργυρίου θα παρουσιάσει την Παρασκευή 20 Οκτωβρίου στις 7 η ώρα στην Στοά του Βιβλίου τα συμπεράσματα των πολυετών και μοναδικών για την χώρα ερευνών του για τον εκφυλισμό της Δυτικής Ιατρικής που θα αποτελέσουν και τον πυρήνα για το επόμενο, ομώνυμο της παρουσίασης βιβλίο του.
Από τις ψευδείς διακηρύξεις πανδημιών μέχρι την ιατρογενή επιδημία των οπιοειδών και την κρίση αξιοπιστίας των διεθνών και εγχώριων οργανισμών υγείας, ο συγγραφέας θα εξηγήσει το πως και το γιατί η Δυτική Ιατρική κατάντησε να είναι μια από τις σημαντικότερες αιτίες θανάτου στον αναπτυγμένο κόσμο, σκοτώνοντας μαζί με εκατομμύρια ανυποψίαστους ασθενείς και τον Ιπποκρατικό όρκο και πνεύμα.


Βιβλιοπωλείο Έσοπτρον, κατάστημα 17 εντός της Στοάς του Βιβλίου, Πεσματζόγλου 5.


Read More »