Ο πρόεδρος Τραμπ έχει ήδη υλοποιήσει κατά κάποιους τρόπους τις
περισσότερες από τις προεκλογικές εξαγγελίες του, κάτι που διαψεύδει ηχηρά τις κατηγορίες
περί λαϊκιστή δημαγωγού.
Οι στενές σχέσεις του με τον σφαγέα Νετανιάχου μέσω το
γαμπρού του Κούσνερ ήταν ήδη κοινό μυστικό πολύ πριν εκλεγεί.
Δύο είναι τα πεδία στα οποία ο Τραμπ έχει κάνει
σπινιαρίσματα με τους πίσω τροχούς.
Το πρώτο είναι η δέσμευση του «να αδειάσει το έλος», την
εξουσία που ασκεί το βαθύ κράτος των ΗΠΑ πλανητικά και εντός της χώρας. Μέχρι
τώρα, το έλος τον έχει αδειάσει.
Το δεύτερο είναι η σχέση του με τη Σαουδική Αραβία και τα
διαρκή εγκλήματα της τα οποία στην περίπτωση της Υεμένης έχουν σπάσει τα
κοντέρ.
Ο Τραμπ και γενικότερα η πολιτική εξουσία είχε στα χέρια της
το πόρισμα που προέκυψε από την διεκδίκηση αποζημιώσεων των οικογενειών των
θυμάτων της 11ης Σεπτεμβρίου του 2001 από την εμπλοκή της Σαουδικής
Αραβίας σε αυτή.
Κι ενώ ο Τραμπ, δικαίως κατηγορούσε τους Κλίντον για βρώμικη
σχέση με τους Σαούντ, όταν ήρθε η ώρα έθαψε και αυτός το πόρισμα υπό την απειλή
των Σαουδαράβων για την πώληση αμερικανικών ομολόγων πολλών εκατοντάδων δισεκατομμυρίων
δολαρίων.
Και μετά ήρθε η αγορά οπλικών συστημάτων 200 δις και το
γλυκό έδεσε.
Απέναντι σε ένα φριχτό κι αδιανόητο έγκλημα έναντι σε έναν
δημοσιογράφο και μάλιστα στο έδαφος μιας άλλης χώρας από τη μεγαλύτερη
τρομοκρατική οργάνωση όλων των εποχών, τους Σαούντ, ο Ντόναλντ όχι μόνο έκανε
την πάπια.
Όχι. Στήριξε τους Σαούντ.
Με δηλώσεις τύπου, οι δράστες ήταν ρογκάδες (rogue, αμετάφραστο) μας άφησε
να φανταζόμαστε νίντζα σαουδάραβες να κόβουν τα δάχτυλα του Κασόγκι με σούρικεν
κι έπειτα να γίνονται καπνός.
Ο Ερντογάν έχει δίκιο αυτή τη φορά. Συμβαίνει κι αυτό που
και που. Ο Ερντογάν να έχει δίκιο.
Μετά από πολλά χρόνια πίεσης στο πρόσωπο του, τώρα πετάει το
μπαλάκι στον αμερικάνο ομόλογο του.
Ο Ερντογάν και οι νεοθωμανικές του βλέψεις έρχονται σε αντίθεση
με τον ρόλο των Σαούντ στην περιοχή. Δεν χωράνε και οι δύο στη Μέση Ανατολή.
Οι Δημοκρατικοί τρίβουν τα βρώμικα χεράκια τους εν όψει των
επερχόμενων εκλογών παρότι αν ανοίξουν για τα καλά οι φάκελοι των Σαούντ, θα
είναι οι πρώτοι που θα τους πάρει ο χάρος.
Οφείλουμε επίσης να συγχαρούμε τους Δημοκρατικούς και το
γεράκι που λέγεται Μπόλτον γιατί κάναν τον νέο ψυχρό πόλεμο πραγματικότητα.
Μετά την κατάργηση της συμφωνίας αποπυρηνικοποίησης από τον
αμερικάνο πρόεδρο, ο νέος πυρηνικός αγώνας είναι εδώ.
Ο Τραμπ είχε κάθε καλή πρόθεση να εξομαλύνει τις αμερικανορωσικές
σχέσεις. Η συνέχεια είναι λίγο πολύ γνωστή: οι δημοκρατικοί είχαν κάθε καλή
πρόθεση να τον καθήσουν στο σκαμνί για αυτόν τον λόγο κι όχι μόνο και
παρουσίασαν τους Ρώσους να έχουν αναμειχθεί και επηρεάσει όλες τις εκλογικές
αναμετρήσεις στο γνωστό κι όχι μόνο σύμπαν.
Σε πολλούς από εμάς αρέσουν τα μανιτάρια. Σε κάποιους
φαίνεται να αρέσουν όχι μόνο τα δηλητηριώδη αλλά και τα πυρηνικά.
Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, 24/10/2018
