«Πανδημία» ανεξήγητων παιδικών ηπατιτίδων: Τα μέχρι τώρα δεδομένα.

Ανεξήγητες παιδικές ηπατίτιδες. Τι γνωρίζουμε για αυτό το αίνιγμα μέχρι τώρα; Δυστυχώς, όχι και πολλά. Ας συνοψίσουμε λοιπόν τα όσα ξέρουμε ή νομίζουμε ότι ξέρουμε μέχρι τώρα. 

Οι ανεξήγητες παιδικές ηπατίτιδες, έχουν εντοπιστεί σε τουλάχιστον 6 χώρες κι είναι ακραία ανησυχητικές, αφού μπορούν να οδηγήσουν ακόμη και σε μεταμόσχευση ήπατος. Η έκταση του φαινομένου μπορεί να υπαινίσσεται κάποια κοινή αιτία, αν και το ταξίδι ως παράμετρος, φαίνεται να έχει αποκλειστεί.

Θα ξεκινήσουμε με τα δεδομένα της Αγγλίας, αφού μέχρι τώρα σε Μ. Βρετανία έχουμε τα περισσότερα περιστατικά, που αν προσθέσουμε σε αυτά και τα περιστατικά της Σκωτίας και της Ιρλανδίας, ξεπερνούν τα 70.

Ίσως αυτό να οφείλεται στο ότι οι Άγγλοι εντόπισαν πρώτοι το φαινόμενο και έχουν το προβάδισμα στην καταγραφή, ίσως και όχι.

Η ηπατίτιδα μπορεί ενίοτε να διαγνωστεί αρχικά και από μη ειδικό, όταν προκαλεί ίκτερο και το παιδί αποκτά υποκίτρινο χρωματισμό στο δέρμα του.

Το αίνιγμα με αυτές τις ηπατίτιδες, είναι ότι δεν εντοπίζεται στα παιδιά κάποιος από τους ιούς της ηπατίτιδας.  

Από τα λίγα δεδομένα που έχουμε, πάμε στις υποθέσεις για την/τις αιτίες, του φαινομένου

Α) Κορονοϊός:

Διάφοροι ιοί κι όχι μόνο οι ιοί της ηπατίτιδας, μπορούν να πυροδοτήσουν ηπατίτιδες και άλλες φλεγμονώδες παθήσεις.

Από την άλλη, μόνο κάποια από τα παιδιά βρέθηκαν θετικά.

Οπότε ο κορονοϊός, ούτε ικανή, ούτε αναγκαία συνθήκη είναι, αν και δεν μπορεί να αποκλειστεί.

Β) Εμβόλια:

Περιστατικά αυτοάνοσης ηπατίτιδας έχουν περιγραφεί μετά από εμβολιασμούς με mRNA «εμβόλια».

Τα περισσότερα από τα παιδιά όμως, ήταν κάτω των 10. Ούτως ή άλλως δεν είναι συχνοί οι εμβολιασμοί σε αυτές τις ηλικίες, σε κάποιες από τις χώρες που συμβαίνουν τα περιστατικά δεν έχουν εγκριθεί στα μικρά παιδιά, και ακόμη πιο σημαντικά, όπως περιγράφεται από αρκετά δημοσιεύματα, κανένα από τα παιδιά δεν είχε εμβολιαστεί, κάτι που αν ισχύει, αποκλείει τα εμβόλια ως αιτίες.

Θα μπορούσε να πρόκειται για έμμεση παρενέργεια των εμβολίων; Δηλαδή, όπως έχουν κάποιοι ισχυριστεί, να περνάει η ακίδα από το δέρμα κάποιου άλλου στο αίμα του παιδιού;

Είναι πολύ δύσκολο να φτάσει η πρωτεϊνη ακίδας στο δέρμα. Ακόμη και σε ένα τέτοιο μακρινό ενδεχόμενο, η ποσότητα της πρωτείνης ακίδας που θα μπορούσε ίσως να φτάσει στο δέρμα είναι πολύ λιγότερη από αυτή που θα φτάσει στο αίμα και στα όργανα του εμβολιασμένου αν και φαρμακοκινητικά δεδομένα έχουμε μόνο για τα νανολιπιδιωσωμάτια του εμβολίου, το περίβλημα του, κι όχι για την πρωτείνη ακίδας, εκτός κι αν υπάρχει μηχανισμός έκκρισης της πρωτεϊνης ακίδας μέσω εφίδρωσης.

Ακόμη και αν κάτι τέτοιο ήταν εφικτό, η πρωτείνη ακίδας θα έπρεπε μετά να περάσει κι από τον φραγμό του δέρματος του παιδιού για να φτάσει στο αίμα.

Πράγμα που σημαίνει, ότι ακόμη κι αν συνέβαινε αυτό το πολύ μακρινό ενδεχόμενο του να φτάνουν στοιχεία του εμβολίου ή η ακίδα στο δέρμα κάποιου άλλου, οι ποσότητες τους θα ήταν πολύ μικρότερες από αυτές που έχουν οι εμβολιασμένοι στο σώμα τους κι επομένως, θα ήταν απολύτως λογικό να βλέπουμε πολύ, μα πάρα πολύ πιο συχνά άμεσες παρενέργειες από ότι έμμεσες λόγω της όχι και τόσο πιθανής μετάδοσης από άτομο σε άτομο.

Οι αδενοϊοί όμως, μπορούν να προκαλέσουν ηπατίτιδες. Θα μπορούσαν λοιπόν τα εμβόλια με φορείς αδενοϊούς να είναι οι υπαίτιοι για τις παιδικές ηπατίτιδες;

Όπως είπαμε, τα παιδιά δεν ήταν εμβολιασμένα. Τι συμβαίνει όμως με την πιθανότητα της έμμεσης μετάδοσης;  

Από την άλλη, οι αδενοϊοί, μπορούν να μεταδοθούν από κάποιον που εμβολιάστηκε με εμβόλια τους σε κάποιον άλλο. Αυτό συμβαίνει όμως με εμβόλια ζωντανών αδρανοποιημένων αδενοϊών. Οι κατασκευάστριες εταιρίες για τα εμβόλια αδενοϊού κατά του κορονοϊού, μας διαβεβαιώνουν ότι οι αδενοϊοί έχουν τροποποιηθεί γενετικά ώστε να μην  μπορούν να πολλαπλασιαστούν κι επομένως δεν μπορούν ούτε να μεταδοθούν. Υπάρχει πάντα η πιθανότητα, να συμβεί στον πυρήνα μας κάποιο γεγονός που θα «αντιστρέψει» την γενετική τροποποίηση και θα ξανακάνει τον αδενοϊό μεταδοτικό, αλλά δεν μπορεί να γίνει εκτίμηση μιας τέτοιας πιθανότητας.

Γ) Καραντίνες. Μετά τον πολύμηνο εγκλεισμό τους, τα παιδιά έχασαν χρόνο από την ωρίμανση του ανοσοποιητικού τους. Όταν ξανακυκλοφόρησαν, εκτέθηκαν απότομα σε μια σωρεία ιών, κάτι που καταμαρτυρείται από την συμφόρηση παιδιατρικών κλινικών, π.χ στο Ισραήλ, φαινόμενο που θα είναι πιο έντονό όσο πιο μικρό είναι το παιδί καθώς όσο πιο μικρό είναι, τόσο πιο περιορισμένη είναι η έκθεση του και η ανοσολογική του μνήμη.

Η απότομη επαφή με μια σωρεία ιών, σε συνδυασμό ή όχι και με την έκθεση τους στον κορονοϊό, μπορεί να πυροδότησε ηπατίτιδες αν και όχι μόνο. Πρόβλημα με αυτήν την υπόθεση, είναι γιατί δεν είδαμε αυτό το φαινόμενο νωρίτερα αλλά δεν είναι υποχρεωτικό η ηπατίτιδα να εκδηλωθεί την στιγμή που πυροδοτείται.

Δ) Ένας άγνωστός μας μικροοργανισμός που προκαλεί ηπατίτιδες. Γιατί όμως μόνο σε παιδιά; Δεν έχουμε τίποτε που να υποστηρίζει ή να αποκλείει αυτήν υπόθεση, όπως με κάθε τι που μας είναι άγνωστο.

Η τρίτη υπόθεση, μου φαντάζει πιο ισχυρή, καθώς δεν υπάρχουν δεδομένα, από όσο τουλάχιστον γνωρίζω, που να την αποκλείουν.

Θα μπορούσε βέβαια η αιτία να μην είναι βιολογική αλλά χημική.

Εμείς ασχοληθήκαμε με τις υποθέσεις που θα διαχυθούν στην κοινή γνώμη για να μην διαδοθούν περισσότερο οι πιο απίθανες, παρότι και γω ο ίδιος, όταν πρωτοάκουσα για το φαινόμενο και πριν δω τα λιγοστά δεδομένα που έχουμε, το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα ήταν: Εμβόλιο.  

Όπως και να ΄χει, οι ανεξήγητες ηπατίτιδες των παιδιών, είναι ένα φαινόμενο που ορθώς, ξενίζει και χρήζει επειγόντως διερεύνησης. Αν το κακό, έχει ήδη συμβεί, υπάρχουν εγκληματικές ευθύνες. Αν συνεχίζει να συμβαίνει, τότε πέρα από την απόδοση των εγκληματικών ευθυνών, υπάρχει η επιτακτική ανάγκη, να το σταματήσουμε.

Να ενημερώσω τους αναγνώστες του Blog μου με τους οποίους δεν έχουμε επαφή στα άλλα «κοινωνικά» μέσα, πως το επικαιροποιημένο βιβλίο μου για την πανδημία «Χωρίς ανάσα: Τα χρονικά του μεγάλου Φόβου», μπορείτε πλέον να το βρείτε και στον Ιανό.

Πέτρος Αργυρίου,  19 Απριλίου 2022, agriazwablogspot.com