Πέμπτη 11 Απριλίου 2019

Ελάχιστος φόρος τιμής στον Julian Assange



O Julian Assange ήταν μια ιδιοφυία. Ένας άνθρωπος ο οποίος δούλευε εξαντλητικά .
Δούλευε ακατάπαυστα με την αλήθεια, για την αλήθεια.
Χαρακτηριστικό του όγκου αλλά και της σχολαστικότητας της δουλειάς του είναι το γεγονός πως από τα εκατοντάδες χιλιάδες έγγραφα των πρεσβειών που ο Assange δημοσίευσε, ούτε ένα δεν ήταν fake, ούτε ένα δεν διαψεύστηκε. Ούτε μισό.
Ο Assange ήταν ο φακός που έριξε φως στα πιο σκοτεινά μέρη της αμερικάνικης εξωτερικής πολιτικής, αυτής της μάστιγας. 
Ένα σημαντικό κομμάτι πληροφορίας χάρη στο οποίο κάτι προοδευτικά προπύργια της νεοελληνικής δημοσιογραφίας όπως ο Κούλογλου κι ο Βαξεβάνης αλλά κι άλλοι διεθνείς μεγαλοπροοδευτικάριοι, όπως οι NYT (New York Times), o Guardian, η Le Monde, επιβιώσαν της ψηφιακής επανάστασης,  ήταν λόγω της ψηφιακής επανάστασης που έφερε στην πληροφορία ο Julian Assange.

Η δημοσιογραφία χρωστάει στον Assange κι όχι το αντίθετο.

Αλλά όταν οι ΗΠΑ, θύμωσαν, όλα τα έντυπα το βούλωσαν. Θύμωσαν οι ΗΠΑ για τις γαμημένες ιμπεριαλιστικές πρακτικές που ο Assange αποκάλυψε, για τις δολοφονίες στο Ιράκ και το Αφγανιστάν, για τους αμάχους λέμε τώρα, ανάμεσα τους και δημοσιογράφους των συγκεκριμένων εφημερίδων.
Εξοργίστηκαν που έβγαλε τις βρωμιές τους φόρα παρτίδα.
Κι έτσι αποφάσισαν να τελειώσουν τον ενοχλητικό Αυστραλό, στήνωντας πολλαπλές σκευωρίες που κατάντησαν σιχαμένες συνομωσίες.
Στην Σουηδία, για να τον εκδώσουν στην Αμερικάνικη αυτοκρατορία, του στήσανε "σεξουαλικό σκάνδαλο". Δύο γυναίκες τον κατηγόρησαν πως δεν χρησιμοποίησε προφυλακτικό κατά την διάρκεια συναινετικού σεξ μαζί του.

Η σκευωρία κατέπεσε το 2017. Αλλά αρκούσε.

Αρκούσε για να ζητήσει ο Assange προστασία από την πιθανή έκδοση του στις ΗΠΑ. 

Την βρήκε στον Ισημερινό και συγκεκριμένα στην πρεσβεία της χώρας στη Μεγάλη Βρετανία. 

Θυμάστε το πόσο παχιά μας πουλούσαν οι Έλληνες Αριστεριστές το υπόδειγμα του Ισημερινού και του προέδρο του Ραφαέλ Κορέα που διάγραψε μονομερώς το χρέος;

Αλλά από το 2015 και μετά, τα εξαπτέρυγα της νεοαριστεράς δεν μας λενε την συνέχεια. Γιατί η χρησιμότητα της αλήθειας εξαντλήθηκε μπροστά στην ιδιοτέλεια τους. 

Εξαφανίστηκε ο Κορέα μαζί με το χρέος;

Αυτοθυσίαστηκε?

Τι έγινε;
Και γιατί δεν μας το λένε; 

Ο Κορέα έκανε ένα τρομακρικό λάθος: Μην μπορώντας να διεκδικήσει τρίτη θητεία, έχρισε τον Lenin Moreno διάδοχο του. Γιος προοδευτικού ο σοσιαλίζον γιος, άνθρωπος των αμερικάνων, ο Moreno την έστησε στον Κορέα.

Την συνέχεια την μάθατε ποτέ;

Ο Κορέα ζητά άσυλο απ’ το Βέλγιο. 
Για μια υποτιθέμενη απαγωγή ενός πραξικοπηματία στην Κολομβία θεέ μου.
Την στήσανε και στον Κορέα μια χαρά. 

Ο Κορέα σήμερα απ΄ το Βέλγιο, ο άνθρωπος που έσωσε τον Ισημερινό, βρίζει τον Moreno. Τον λέει ξεκάθαρα προδότη, ακόμη περισσότερο μετά από αυτό που έκανε στον Assange.

Eίναι ότι χειρότερο έχει συμβεί στην ιστορία της Λατινικής Αμερικής, λέει ο Κορέα. Και το εννοεί. Και το ξέρει. Και Λένιν και Μορένο. Όπως θα λεμε στο μέλλον, και Ερνέστο και Τσίπρας.

Θυμόσαστε τον Κορέα έτσι; Είναι ο άνθρωπος που οι Έλληνες αριστεριστές θυμιατίζανε, αλλά μετά;
Πουφ, θαύμα, εξαφανίστηκε. Όπως έγινε και με τον Τσε και με τον Άρη και με όλους.

Αυτή είναι η πραγματική ιστορία. Του Κορέα. Και του Assange.

O Assange το ξερε. Το ξερε ότι απ τη στιγμή που μπήκε  ο του προοδευτικάριου ο γιος, ο Μορένο στα πράγματα, είχε τελειώσει.
‘Εβγαλε μέσα από τα wikileaks έγγραφα του 2007 που οι αμερικάνοι λέγαν ότι ο Μορένο ήταν ο άνθρωπος τους.

Αλλά χωρίς τον Κορέα, ο Assange ήταν νεκρός.

Και θα πεθάνει. Αν όχι σωματικά, τουλάχιστον σαν προσωπικότητα. Ήδη τα 7 χρόνια εγκλεισμού στην πρεσβεία έχουν αφήσει ανεξίτηλα, άσχημα σημάδια πάνω του. 

Ο Κορέα δεν είναι ακόμη νεκρός, αν και θέλουν να τον δολοφονήσουν, όπως γερουσιαστές των ΗΠΑ θέλαν διακαώς να δολοφονήσουν τον Assange, δηλώνοντας το μάλιστα δημοσίως

Ραφεάλ, θυμήσου. Αν ξαναπάρεις την εξουσία στον Ισημερινό, εκτέλεσε το πρώην Πουλέν σου τον Μορένο.
Θα το βαπτίσουμε, μέρα μνήμης του Julian.

Σήμερα, ποινικοποιήθηκε η  δημοσιογραφία. Και παρότι κάτι ξεπουλημένα τομάρια μπορεί να το παρουσιάζουν σαν είδηση, το γεγονός είναι ότι σήμερα πέθανε η ανεξάρτητη δημοσιογραφία.

Δεν πρέπει να παραλείψουμε τους πανηγυρισμούς του γελοίου πλέον βρετανικού κοινοβουλίου για την σύλληψη του Assange. Κάτι έπρεπε να πανυγυρίσει κι η ασθενέστερη πρωθυπουργός η Τερέζα μας η Μαίη. 
Και να σαι καλά  και συ Jeremy Corbin. Το ασθενές tweet σου την ώρα που έχεις την May στο τσεπάκι δείχνει σημάδια τσιπροποίησης. Πρόσεχε το αυτό.

Κλείνοντας, να τονίσουμε ότι καθόλου τυχαία δεν ήταν η έγκριση δανείου από το ΔΝΤ προς τον Ισημερινό 4,2 δις. Σκάει ο Ιούδας από τη ζήλια του.

Βέβαια, ο Μορένο, για να εκδοθεί ο Assange, εκτός από το δάνειο του ΔΝΤ, πήρε και εγγυήσεις από τους Βρετανούς: Εγγυήθηκαν ότι ο Julian δεν θα αντιμετωπίσει τη θανατική ποινή και δε θα υποστεί βασανιστήρια.

Με το δεύτερο γελάν και οι πέτρες. Κι οι άνθρωποι κλαίνε.


Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, for my Angel Julian, 12/4/2019

1 σχόλιο:

  1. Στην αρχική μορφή του άρθρου που γράφτηκε στις 4 η ώρα τα ξημερώματα κι όχι σε νηφάλια κατάσταση, έγραψα εσφαλμένα ότι H Le Monde ανήκει πλέον στους Rothschild. Διορθώνω: ήταν η Liberation που πέρασε στους Rothschild κι όχι η Le Monde. Σχωράτε με.

    ΑπάντησηΔιαγραφή