Je suis Sri Lanka

Με 357 νεκρούς και 500 τραυματίες, τα συνδυαστικά τρομοκρατικά χτυπήματα στη Σρι Λάνκα μπαίνουν στη λίστα των πιο πολύνεκρων της κατηγορίας τους.

Υπάρχουν όμως αρκετά πιο ανησυχητικά σημεία από τον αριθμό των θυμάτων.

Γιατί πλέον, για πολλούς λόγους μιλάμε για μια νέα εκδοχή ισλαμικής τρομοκρατίας.

Όπως περιγράφουν οι αρχές, αρκετοί από τους βομβιστές αυτοκτονίας προέρχονταν από οικογένειες με μεσαία ή υψηλά εισοδήματα κι είχαν υψηλό επίπεδο εκπαίδευσης με σπουδές και στο εξωτερικό.

Δύο από αυτούς φαίνεται πως ήταν οι γιοί μεγιστάνα μπαχαρικών της Σρι Λάνκα, φέρνοντας στο νου την υψηλά ιστάμενη οικογένεια Ladden.

Η γυναίκα ενός απ αυτούς φαίνεται να ανατινάχτηκε μαζί με τα τρία παιδιά της για να αποφύγει επικείμενη σύλληψη της.

Ένας απ αυτούς σπούδασε αεροναυπηγική πρώτα στην Αγγλία και μετά στην Αυστραλία.

Ένας άλλος ήταν ισλαμιστής ιερέας σε χωριό της Σρι Λάνκα.

Οι στόχοι ήταν πολλαπλοί, πράγμα που δείχνει ότι το επίπεδο συνομωτικότητας ήταν υψηλό.

Οι υφιστάμενες ακραίες ισλαμιστικές οργανώσεις στην Σρι Λάνκα ήταν μικρές και χωρίς τρομοκρατική τεχνογνωσία.

Που υποδεικνύει ότι το δίκτυο δημιουργήθηκε με την άμεση ή την έμμεση συνδρομή άλλων ομάδων, πιθανώς ομάδων της Συρίας, δηλαδή με άτομα που είχαν φύγει από τις χώρες τους για να πολεμήσουν στη Συρία όπου απέκτησαν πολεμική εμπειρία και τεχνογνωσία με αρκετούς από αυτούς να επιστρέφουν στις χώρες τους μετά την πρόσφατη διάλυση του Ισλαμικού Κράτους για να συνεχίσουν την καταστροφική δράση τους.

Στην περίπτωση της Σρι Λάνκα φαίνεται πως το δίκτυο δημιουργήθηκε με την ανοχή ή ακόμη και τη συνδρομή ομάδων ή έστω ατόμων της υψηλής μουσουλμανικής κοινωνίας.

Είχαμε προειδοποιήσει ότι η διάλυση του Ισλαμικού Κράτους θα αφορά μόνο την γεωγραφική του υπόσταση και πως μετά τη διάλυση του οι στρατιώτες του θα τροφοδοτούν και θα αναβαθμίζουν την ισλαμική τρομοκρατία ανά τον κόσμο.

Τώρα, φαίνεται πως αυτό μπορεί να συμβεί ακόμη χωρίς την ανάγκη φυσικής παρουσίας,  εκπαιδεύοντας και παρέχοντας τεχνογνωσία μέσω του σκοτεινού διαδικτύου.

Αρκετοί ήταν αυτοί που έφυγαν από τη Σρι Λάνκα για να πολεμήσουν στη Συρία και τώρα έχουν επιστρέψει στη χώρα τους και πιθανώς να έχουν συμβάλει στην δημιουργία ή έστω την αναβάθμιση του τρομοκρατικού δικτύου εκεί.

Η Δύση εργαλοποίησε τον ισλαμικό φονταμενταλισμό ξανά και ξανά για να αποσταθεροποιήσει χώρες και να ρίξει μη αρεστές της κυβερνήσεις.

Και ξανά και ξανά το αποτέλεσμα είναι το ίδιο και χειρότερο: Δίκτυα ισλαμικής τρομοκρατίας.

Η ανοχή στον ακραία ισλαμισμό είναι παροιμιώδης εντός των τοιχών, υπό το φόβο ότι το αντίθετο θα οδηγούσε σε έκρηξη του ρατσισμού.

Αυτή η ανοχή και αυτή η συγκάλυψη οδήγησε όμως ακριβώς σε αυτό: την δυσπιστία μερίδας πολιτών απέναντι σε αρχές και κυβερνήσεις που χαϊδεύουν τα αυτάκια των ακραίων ισλαμιστών και κάνουν τα στραβά μάτια.

Ο φόβος της ανόδου της ακροδεξιάς που καλλιεργείται εντέχνως τα τελευταία χρόνια στη Δύση, είναι ανάμεσα σε πολλά άλλα κι ένας αντιπερισπασμός στον πολύ πιο εκτεταμένο κι οργανωμένο ακραίο ισλαμισμό εντός της Δύσης.

Ας μην ξεχνάμε ότι 4000 πολιτογραφημένοι ως Ευρωπαίοι ισλαμιστές έφυγαν για να πολεμήσουν για το ισλαμικό κράτος. Οι περισσότεροι από αυτούς έχουν γυρίσει στις χώρες τους.

Μιλάμε για εκατοντάδες τρομοκρατικά χτυπήματα που περιμένουν την κατάλληλη ευκαιρία για να εκτελεστούν. 

Η νεοναζιστική και ακροδεξιά τρομοκρατία αφορά, μέχρι τώρα τουλάχιστον,  μοναχικούς δράστες.

Η ισλαμική αφορά ομάδες και δίκτυα με τη συχνότητα της να είναι πολύ μεγαλύτερη από αυτή της ακροδεξιάς, κάτι αναμενόμενο καθώς η δεξαμενή της είναι αντιστοίχως κατά πολύ μεγαλύτερη.  

Και τα δύο αυτά είδη ενθαρρύνονται και αντλούν ισχύ και επιχειρήματα από την ύπαρξη και  δράση του άλλου.

Για ποιο λόγο όμως οι προοδευτικοί δεν αναφέρονται στον υπαρκτότερο κίνδυνο του ριζικού ισλαμισμού; Πως δραματικά φαινόμενα όπως το ότι τα ποσοστά αποδοχής του Ισλαμικού Κράτους σε κάποιες ευρωπαϊκές χώρες έφτασαν στις μουσουλμανικές κοινότητες τους μέχρι και το 80%, κρύβονται κάτω από τα χαλάκι;  

 Στα χτυπήματα της Σρι Λάνκα, ο Ομπάμα και η Κλίντον αναφέρθηκαν  στα θύματα ως «προσκυνητές του Πάσχα» κι όχι ως χριστιανούς.

Η πολιτική ορθίλα έχει σαπίσει τόσο που υποχρεώνει ακόμη και ηγετικές φυσιογνωμίες της σε αυτολογοκρισία και αντιστροφή της μεροληψίας.

Η ισλαμική τρομοκρατία θα συνεχίσει, ίσως ακόμη ισχυρότερη. Ακραίοι ισλαμιστές στρατολογούν διαρκώς.

Δυστυχώς, η χώρα μας, απολύτως ασφαλής μέχρι και πριν την μνημονική της υποδούλωση από την ισλαμική τρομοκρατία,  έχει αρχίσει να μπαίνει πλέον σιγά σιγά στο στόχαστρο τγια δύο κυρίους λόγους:

Το μεταναστευτικό καθώς ήδη έχει περιγραφεί πως σε κάποιους καταυλισμούς ομάδες του ισλαμικού κράτους κάνουν κουμάντο.

Και την σύμπλευση της Ελλάδας με τον Αμερικανικό Ιμπεριαλισμό σε συνδυασμό με την στρατηγική συμμαχία με το Ισραήλ.

Εκτιμώ πως στην επόμενη δεκαετία θα δούμε περιστατικά ισλαμικής τρομοκρατίας και στη χώρα μας.

Και αυτός είναι ένας μόνος από τους πολλούς κινδύνους που περιμένουν τη χώρα μας κι όχι ο πιο σημαντικός.

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, 25/4/2019