Το κωλοδάχτυλο του Τσίπρα

Δεν είναι απλά προφανές. Βγάζει μάτι: Το κωλοδάχτυλο του Τσίπρα και των υπουργών του. Δεν είναι το κωλοδάχτυλο του Βαρουφάκη. Και δεν στρέφεται προς τον Νίκο Γκάλη μόνο. Το κωλοδάχτυλο του Τσίπρα πάει εκεί που πάνε και τα μέτρα. Στον κώλο μας.

Με αντιπερισπασμούς πρωτοφανούς γελοιότητας μας παίρνουν τα μέτρα. Το σχήμα είναι απλό: πάνε ζητώντας δόση, τους ζητάνε 5, αρνούνται τα δύο, τους ζητάνε κι άλλα δύο κι έπειτα κι άλλα δύο και στο τέλος ΤΑ ΥΠΟΓΡΑΦΟΥΝ ΟΛΑ.

Και με τον κόφτη η παραπάνω διαδικασία θα γίνει ακόμη πιο δραματική για τον λαό καθώς όλο και φτωχότερος θα καλείται να πληρώνει μια όλο κι ακριβότερο ζωή κι οι δημοσιονομικοί στόχοι θα είναι αδύνατο να προσεγγιστούν.

Θα περάσουν και την ασυλία για τα πρώην και τα μέλλοντα ΤΑΙΠΕΔ. Ακόμη και προληπτικές ασυλίες για τα μελλοντικά εγκλήματα θα περάσουν. Γιατί ποιος ο λόγος να θεσπίσεις ασυλία άμα δεν είσαι βέβαιος ότι έχεις τελέσει εγκλήματα για να μπορέσεις απρόσκοπτα να τα συνεχίσεις;

Είναι η κάθε λέξη του συντάγματος που κατήργησαν.

Είναι η κάθε λέξη των 7500 σελίδων των μνημονίων που υπέγραψαν κι ας μη το έχουν διαβάσει.

Είναι οι εισοδιστές των πλατειών που καβάλησαν τα κινήματα για να πάρουν την εξουσία ή μάλλον για να γίνουν μεσίτες της, γιατί σήμερα η πολιτική κι οι πολιτικοί είναι μια βιτρίνα που δεν κρύβει τη βρωμιά του μαγαζάτορα.

Είναι όλη η μπόχα του ψαριού που βρωμάει από το κεφάλι και το βαπτίζουν διαρκώς κρέας.

Είναι το νέο NEW SPEAK τους.

Είναι ο εκφυλισμός της χώρας μας.

Είναι το τέλος μας.

Είναι ο «φιλολαϊκός» εχθρός του λαού.

Δίνουν τις εξετάσεις τους όπως τα λέγαμε 1,5 χρόνο πριν. Και τις περνάν. Με άριστα.

"Σε ζηλεύω που πέρασες ένα κείμενο 7.500 σελίδων (με μέτρα) χωρίς τροποιήσεις, χωρίς απεργίες" είπε ο Βαλς στον άνθρωπο που θα χόρευε τις αγορές πεντοζάλη.

«Θαυμάζω τον Έλληνα πρωθυπουργό, ο οποίος κέρδισε τις εκλογές τον προηγούμενο Σεπτέμβριο, αφού πρώτα συμφώνησε στο νέο πακέτο βοήθειας, το οποίο περιλαμβάνει σκληρούς όρους … Είμαι σοσιαλδημοκράτης και θεωρώ ότι ο Αλέξης Τσίπρας είναι το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα. Προέρχεται από την άκρα αριστερά και εξελέγη πέρυσι με την υπόσχεση να πραγματοποιήσει το αδύνατο. Μετά από μια νέα κρίση, διόρθωσε τα λάθη του, ο ίδιος άλλαξε, το κόμμα του έχει γίνει πιο ειλικρινές και εξελέγη από τον ελληνικό λαό για δεύτερη φορά. Τον θαυμάζω πολύ…»

Ντάισελμπλουμ για Τσίπρα…

Πώς να μη θαυμάσεις ανθρώπους που πανηγυρίζουν όχι μόνο για κάθε νέο μνημόνιο αλλά για κάθε νέα δόση;

Η ύστατη μορφή χλεύης προς τον ελληνικό λαό.

Χρειαζόμαστε ήρωες. Μα τους σκοτώσαμε όλους την περίοδο των παχιών αγελάδων με τη χλεύη μας προς αυτούς.

Δεν χρειαζόμαστε άλλη ελπίδα. Η ελπίδα ψήφισε ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ κι αυτοκτόνησε από ντροπή.  Χρειαζόμαστε τη δύναμη να ενστερνιστούμε την απελπισία.  Να ζούμε μέσα της με κάποια περηφάνια και να μας κινεί αυτή με τη βεβαιότητα πως αν δεν είμαστε πρόθυμοι να θυσιαστούμε για κάτι μεγαλύτερο από μας, οι ισχυρότεροι από μας θα μας θυσιάσουν όλους.

99 χρόνια ευρωσκλαβιάς είναι λίγα μπροστά στα 400 χρόνια τουρκοκρατίας τολμά και μας λέει το ξόανο που κάποτε αποθεώναμε, η Άννα Βαγενά.

99 χρόνια που θα συνεχίσουνε οι κλέφτες να παίρνουν τις συντάξεις των γονιών μας που μάτωσαν για αυτές.  

Την κληρονομιά των προγόνων μας, το αίμα, τον ιδρώτα και την ιστορία τους.

Την παιδεία και το μέλλον των παιδιών μας.

Το ξέρω ότι μετά από 6 χρόνια κανείς δεν έχει όρεξη για νέες περιπέτειες.

Θέλουμε να ζήσουμε έναν ήσυχο θάνατο.

Μα στον τάφο μας θα πάρουμε την ντροπή του αδίκου που επιτρέψαμε.

Εδώ ξαπλώνουν οι Έλληνες που αφήσαν ανυπεράσπιστη τη χώρα τους. Όπως στη ζωή έτσι και στο θάνατο.

Ο μόνος δρόμος είναι το δίκιο. Σε λαϊκά δικαστήρια.

Τ΄ άλλα, τα δεξιά κι αριστερά και τα κεντρώα και τ’ ακροδεξιά, είναι βαυκαλισμοί και σκοπιμότητες.

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, 9/6/2016