Κυπροσκυνείστε ξανά τους Τούρκους.

Μάλλιασαν τα χέρια μου να προειδοποιούν για την Κύπρο.

Βαρέθηκε το πληκτρολόγιο  να του υπαγορεύω πως το επόμενο βήμα της οικονομικής κρίσης σε Ελλάδα και Κύπρο θα είναι γεωπολιτικό.

Μπάφιασα να περιγράφω πως οι Έλληνες έχουν σκοπίμως ναρκωθεί από το σύστημα εξουσίας για να αγνοούν την Κύπρο κι όχι μόνο.

Κι ο λόγος που δεν γράφω κάτι καινούριο τώρα για τις εξελίξεις είναι γιατί τα έχω ήδη γράψει –προτού συμβούν.

16 Οκτωβρίου 2016:

«Η ομιλία του Τούρκου προέδρου Τατζίπ Ερντογάν στην Ριζέ δεν είναι απλά «πρόκληση»., Είναι μια νεοοθωμανική θέση κι όραμα,

Προκλήσεις είναι οι διαρκείς Νοταμ, πρόκληση είναι οι Τούρκοι δεν επέτρεψαν στον Τσίπρα να προσγειωθεί στη Ρόδο, προκλήσεις είναι οι τουρκικές απαιτήσεις στην Κύπρο.

Και ακόμη μεγαλύτερη πρόκληση είναι ότι παρόλα αυτά, ο Τσίπρας είναι καλός φίλος του Ερντογάν και σταθερός σύμμαχος στα ενταξιακά της Τουρκίας της ΕΕ, κάτι που θα αποτελέσει την οριστική ταφόπλακα της ήδη υπό εξαφάνιση Ελλάδας.»

Φεβρουάριος 2018:

«Ο Τουρκικός αναθεωρητισμός, όπως έχει εκφραστεί από τα πιο επίσημα τουρκικά χείλη, δεν είναι απλή ρητορική αλλά θα επιδιωχθεί και έμπρακτα, ακόμη κι αν κάτι τέτοιο δεν είναι ρεαλιστικό.

Ο Ερντογάν και το περιβάλλον του έχουν υιοθετήσει το δόγμα των δύο μετώπων: Η Τουρκία θεωρεί τον εαυτό της ικανό να ανταπεξέλθει σε πολεμικά μέτωπα: Στη Συρία και το Αιγαίο…

Σε αντίθεση με την κρίση των Ιμίων όπου η κυβέρνηση Σημίτη τα γκρίζαρε υπέρ της Τουρκίας, ο αμερικανικός παράγοντας δεν είναι πλέον σε θέση να αποκλιμακώσει μια ελληνοκοτουρκική κρίση…

ο Ερντογάν βασίζεται στον ενδοτισμό κυρίως της Ελληνικής αλλά και της Κυπριακής πλευράς, ελπίζοντας πως η γεωπολιτική αδιαφορία της κεντρικής κυβέρνησης της Ελλάδας θα παραλύσει και τ’ αντανακλαστικά του Ελληνικού Στρατού … Τι κρύβεται πίσω από όλα αυτά: Ας αφήσουμε τον πρόεδρο Ερντογάν να μας το πει:

 «Για εμάς ό,τι είναι το Αφρίν είναι και τα δικαιώματά μας στο Αιγαίο και στην Κύπρο»…
«Μη νομίζουν ότι δεν παρατηρούμε τις καιροσκοπικές κινήσεις έρευνας αερίου ανοιχτά της Κύπρου με τις και τις κινήσεις στις βραχονησίδες... Kάποιοι βλέπουν τις εξελίξεις στα νότια σύνορά μας και κάνουν λανθασμένους υπολογισμούς στην Κύπρο και το Αιγαίο»

«Οι μαγκιές τους είναι μέχρι να δουν τα αεροσκάφη, το στρατό και τον στόλο μας. Αυτές οι δουλειές δεν γίνονται με κρυφές φωτογραφήσεις σε απόμακρες βραχονησίδες με συμφωνίες που δεν ισχύουν και με αποστολή πλωτών γεωτρύπανων»… «Υπερεκτιμούν δήλωσε δε, τις δυνατότητες τους, στο Αιγαίο και την Κύπρο.»

«Συμβουλεύουμε τις εταιρείες που δραστηριοποιούνται στα κυπριακά κοιτάσματα να μην υπερβαίνουν τα όρια, στηριζόμενες στην ελληνοκυπριακή πλευρά».

Ο Ερντογάν, έχει αποδείξει τα τελευταία χρόνια ότι η ρητορική του δεν είναι απλά λεονταρισμοί καθώς δεν δίστασε να τα βάλει τόσο με τη Ρωσία όσο και προσφάτως με τις ΗΠΑ.

Το Αιγαίο έχει γκριζάρει, ο Ερντογάν απειλεί ανοιχτά Ελλάδα και Κύπρο με πόλεμο και προειδοποιεί τον διεθνή παράγοντα να μην εμπλακεί. Κι η κυβέρνηση και τα ελληνικά μήντια κάνουν πως δεν βλέπουν απέναντι στη μεγαλύτερη πρόκληση που έχει γνωρίσει ο Ελληνισμός τις τελευταίες δεκαετίες.

Σε αυτό ακριβώς ποντάρει ο Ερντογάν…

Ο Ερντογάν εδώ και χρόνια έχει μπει σε πολιτική των υψηλότερων ρίσκων. Και με κάθε μέρα που περνάει, αυξάνει τα πονταρίσματα.

Το Αιγαίο είναι πλέον έμπρακτα στο τραπέζι της πολιτικής υψηλού ρίσκου του Ερντογάν»

Το σημαντικότερο άρθρο γράφηκε όμως τον Μάρτιο του 2018. Η μοναδική αστοχία ήταν στην πρόβλεψη του χρόνου που θα τρυπούσε το Τουρκικό γεωτρύπανο. Καλύτερα διαβάστε το ολόκληρο.

«Το τουρκικό πλοίο θα έχει τρυπήσει πολύ νωρίτερα δημιουργώντας τετελεσμένα έναντι των οποίων τόσο η ελληνική όσο και η κυπριακή κυβέρνηση δεν έχουν κανέναν απολύτως σχεδιασμό. Παρότι οι φωνές στα κυρίαρχα αμερικανικά μήντια για επανακαθορισμό προς το χειρότερο των αμερικανοτουρκικών σχέσεων έχουν πληθύνει, προς το παρόν η αμερικανική ηγεσία θεωρεί τις αμερικανοτουρκικές σχέσεις too big to fail. Η Ελλάδα αποτελεί πολύ μικρότερο ψάρι κι πιο εύκολα αναλώσιμο από την Τουρκία… Στόχος του νεοθωμανικού επεκτατισμού είναι η βήμα προς βήμα σαλαμοποίηση. Σήμερα το Αιγαίο και η Κυπριακή ΑΟΖ, αύριο το Καστελόριζο μεθαύριο ποιος ξέρει τι άλλο. Αυτά θα επιτευχθούν βήμα προς βήμα όπως είπαμε σε βάθος χρόνου. Θα ονομάσουμε αυτή την τακτική Ιμιοποίηση. Κάθε ελληνική υποχώρηση είναι η σκαλωσιά για την επόμενη…»

Ιούλιος 2018:

«Με την Τουρκική Οικονομία στα πρόθυρα κρίσης δανεισμού και πληθωρισμού, οι κινήσεις της Τουρκίας κατά της Κύπρου και της Ελλάδας θα κλιμακωθούν.

Μέσα σε όλο αυτό το πλαίσιο, η ελληνική κυβέρνηση αποφάσισε να απελάσει δύο Ρώσους διπλωμάτες και να απαγορεύσει την είσοδο σε άλλους δύο, υιοθετώντας έστω και καθυστερημένα την δυτική αντιρωσική υστερία για να στείλει ένα ηχηρό μήνυμα στη Ρωσία πως τα βαλκάνια από δω και πέρα θα είναι δυτικά, σφυρηλατώντας ακόμη περισσότερο την ρωσοτουρκική προσέγγιση κι απομονώνοντας την Κύπρο ακόμη περισσότερο…

…η πολιτική των εκχωρήσεων έχει ημερομηνία λήξης: Δεν μπορείς να δώσεις κάτι όταν τα χεις δώσει όλα.»

Αύγουστος 2018:

«Επιμένω: Οι ελληνοτουρκικές σχέσεις δεν θα αναβαθμιστούν…

Πάρτε το χαμπάρι. 

Ο Ερντογάν δεν έχει εναλλακτική στην οικονομία του από τα ενεργειακά κοιτάσματα της Μεσογείου.

Δεν πρόκειται να τα αφήσει στους Κυπρίους και τους Έλληνες.»

Δεκέμβριος 2018:

«Αν ο Ερντογάν ολοκληρώσει και στρατιωτικά τα σχέδια του στη Συρία, κάτι που είναι αρκετά αμφίβολο για μια σειρά λόγων, σειρά έχει η Μεσόγειος.

Κύπρος κι Ελλάδα.

Μάλλιασε η γλώσσα μου: Ο Ερντογάν δεν πρόκειται να επιτρέψει ενεργειακό ολιγοπώλιο στην περιοχή που δεν περιλαμβάνει με κάποιο τρόπο την Τουρκία.»

Μάιος 2019… Διαβάστε το ολόκληρο και αυτό:

«Ας καταλάβατε επιτέλους την πολιτική Ερντογάν: Σε όλα τα πεδία ο Ερντογάν τραβάει το σχοινί μέχρι τέλους, κι έπειτα, όταν έχει φέρει τα πράγματα στα άκρα, το χαλαρώνει λίγο και για λίγο για να παγιώσει τα κέρδη που έχει αποκομίσει και να συνεχίσει το παιχνίδι ακόμη σκληρότερα…

 Το γραψα και παλιότερα. Κανείς δεν θα έρθει σε ευθεία σύγκρουση με την Τουρκία.

Κανείς δεν πρόκειται να πάρει τέτοιο ρίσκο. Η Τουρκία είναι πολύ σημαντικότερη για τη Δύση απ ότι είναι η Ελλάδα.

Υπουργός της Μ.Βρετανίας δήλωσε ότι η κυπριακή ΑΟΖ είναι αμφισβητούμενη περιοχή, η διόρθωση από την βρετανική κυβέρνηση τόνιζε ότι τα πετρελαϊκά κέρδη πρέπει να μοιραστούν σε όλους τους Κυπρίους, κάτι που αποτελεί έμμεση πλην σαφή αναγνώριση του ψευδοκράτους και κάτι που αποτελεί και το κεντρικό επιχείρημα της Τουρκίας, ούτως ή άλλως.

 Παρά τις αντίθετες κινήσεις ομάδας ρεπουμπλικάνων, ο πρέσβης των ΗΠΑ στην Αθήνα, ο δούρειος ίππος της Ουκρανίας, Τζέφρευ Πάιατ, μίλησε για win-winσυμφωνίες για όλους.

Η ανανοποίηση της Κύπρου προχωράει με όχημα την Τουρκική επιθετικότητα.

Ο Αναστασίαδης, υπέρμαχος του σχεδίου Ανάν, μίλησε για δεύτερη τουρκική εισβολή για να πάρει την πληρωμένη απάντηση από την τουρκική πλευρά: Καλά κάνεις και θυμάσαι τον Αττίλα.

Η πολιτική του κατευνασμού μας οδήγησε εδώ… Τα μόνα όπλα που είχε η Κύπρος ήταν διπλωματικά. Τα υπερεκτίμησε θανάσιμα μέσα στην ΝΑΤΟευρωπαραζάλη της.

Η Κύπρος δεν μπορεί να κάνει τίποτε άλλο.

Η Ελλάδα δεν σκοπεύει να κάνει τίποτε άλλο κι αφήνει τα πράγματα στην τύχη τους.

Και η Τουρκία γνωρίζει πάρα πολύ καλά τα δύο παραπάνω και σκοπεύει να κάνει τα πάντα για να τα εκμεταλλευτεί.

Σιγά σιγά θα αρχίσουν να βγαίνουν από τις τρύπες τους εκείνες οι διανουμενίστικες φωνές που θα μιλάνε για συνεκμετάλλευση και σιγά σιγά θα γίνουν κυρίαρχες γιατί αυτό ακριβώς επιθυμούν οι πρεσβείες των μεγάλων δυνάμεων.

Τίποτε μα τίποτε δεν έχει αλλάξει τουλάχιστον προς το καλύτερο από τις συνθήκες που υπήρχαν όταν συντελέστηκαν όλες οι μεγάλες εθνικές καταστροφές του προηγούμενου αιώνα… Η απώλεια της εθνικής κυριαρχίας αφορά όλα τα επίπεδα. Το οικονομικό θα το ακολουθούσε αναπόφευκτα το γεωπολιτικό.

Τόσο αμείλικτη είναι η ιστορική πραγματικότητα. Και τόσο ανάξιοι του ιστορικού μας  παρελθόντος είμαστε σήμερα.

Ο Ερντογάν θα κλιμακώσει.»

Κι όντως, σιγά σιγά αυτές οι φωνές της συνεκμετάλλευσης βγήκαν μπροστά. Ο Σημίτης έγραψε για «επώδυνες» λύσεις, ο Βαρουφάκης μιλάει ξεκάθαρα για συνεκμετάλλευση.

Γιατί έτσι θέλουν οι μεγάλες δυνάμεις.

Γιατί μπορεί η ΕΕ να καταδικάζει τον τουρκικό επεκτατισμό, αυτή η καταδίκη παραμένει στο ρητορικό επίπεδο χωρίς καμία συνέπεια για την Τουρκία.

Οι μεγάλες δυτικές δυνάμεις όμως αναγνωρίζουν στην πραγματικότητα τα δικαιώματα της Τουρκίας στην Κύπρο.

Το γερμανικό υπουργείο εξωτερικών ένιψε χείρας για τις «διακρατικές διαφορές», μη αναγνωρίζοντας την Κυπριακή ΑΟΖ ως ευρωπαϊκό χώρο.

Η Μεγάλη Βρετανία δήλωσε ότι η Κυπριακή ΑΟΖ είναι αμφισβητούμενη, αναγνωρίζοντας εμμέσως το ψευτοκράτος.

Ο επόμενος πρωθυπουργός της θα είναι πιθανότατα ο Μπόρις Τζόνσον, τουρκικών καταβολών με άριστες σχέσεις με την Τουρκία ενώ κάποιες πιθανότητες έχει και ο υπουργός εξωτερικών που έκανε τη δήλωσε.

Στο ίδιο μήκος κύματος και ο αμερικανικός παράγοντας: Ο Αμερικανός πρέσβης Pyatt που μίλησε για win win κατάσταση ενώ η πιο πρόσφατη ανακοίνωση παρά τον καταδιακαστικό τόνο της, μιλάει για δίκαιο διαμερισμό των κερδών των υδρογονανθράκων ανάμεσα στις δύο κοινότητες…

Ο φόβος για θερμό επεισόδιο αποτελεί αποκορύφωμα ηλιθιότητας.

Τα τελευταία χρόνια έχουν συμβεί δεκάδες τέτοια από τουρκικής πλευράς και ο μόνος λόγος που εκλαμβάνονται ως τέτοια είναι γιατί η ελληνική πλευρά δεν αντέδρασε σε αυτά ως τέτοια. Δεν αντέδρασε.

Τώρα έχει φύγει και δεύτερο τουρκικό γεωτρύπανο για να βάλει τουρκική σημαία στην Κυπριακή ΑΟΖ. 

Δεν υπάρχει λόγος να ανησυχούμε για τίποτε που λέει κι ο υπουργός άμυνας μας. Γιατί η πολιτική μας ηγεσία έχει κάθε καλή πρόθεση να ξεπουλήσει και να εκχωρήσει ακόμη περισσότερα…

Πέτρος Αργυρίου, 20/6/2019

Read More »

Ψυχρός πόλεμος, τώρα και στο Ιράν

Οι ΗΠΑ μέχρι και σήμερα δεν απειλούνται από κανένα συμβατικό στρατό.

Έτσι, για να πραγματοποιηθούν αμερικάνικες επεμβάσεις απαιτείται πρώτα μια άλλη χειρουργική επέμβαση: εκστρατείες ψεμάτων που επιχειρούν να δικαιολογήσουν τον αμερικανικό επεκτατισμό στα μάτια του δυτικού κόσμου.

Στρατιωτική επέμβαση και πολύ περισσότερο αμερικανική κατοχή του Ιράν είναι σχεδόν ανέφικτη, δεδομένου του μεγάλου περιβαλλοντικού κόστους που θα έχουν οι χιλιάδες πλαστικές σακούλες με πτώματα αμερικανών στρατιωτών.

Δεδομένου πάλι του γεγονότος ότι η πολιτική Τράμπ στη Μέση Ανατολή είναι η πολιτική του Ισραήλ, το Ιράν δεν μπορεί να αφεθεί στην ησυχία του.

Ο πόλεμος που επιλέγεται σε αυτή τη φάση είναι ο οικονομικός. Τα μέσα για να δικαιολογηθεί σε ένα περιβάλλον που δεν βρίσκει πλέον τον δυτικό κόσμο σύσσωμο κατά του Ιράν, είναι πάλι βόμβες ψεμάτων.

Τα ψέματα όμως οφείλουν να έχουν μια κάποια διάρκεια ζωής: Κι αυτά που επιστρατεύτηκαν προσφάτως είχαν βραχύτατη ημερομηνία λήξης.

Δύο ακόμη τάνκερ χτυπήθηκαν στα στενά του Ορμούζ. Οι αμερικάνοι έσπευσαν να αποδώσουν τα πλήγματα σε ιρανικές νάρκες.

Ας δούμε τα δεδομένα: 20% του παγκόσμιου πετρελαίου διακινείται από τα στενά. Το να βάλει νάρκες το Ιράν στα στενά θα ήταν σαν να βάζει νάρκες η Ελλάδα στο Αιγαίο: Ξεκάθαρα αυτοκτονική πράξη, η ύστατη καταφυγή του. 

Οι ΗΠΑ έχουν εδώ και κάποιο καιρό ακυρώσει τις εξαιρέσεις εξαγωγής πετρελαίων από το Ιράν σε έξι χώρες, ανάμεσα σε αυτές η Ελλάδα και η Ιαπωνία με σημαντική επιβάρυνση των οικονομιών αυτών.

Μόλις λίγες μέρες πριν τα χτυπήματα στα τάνκερ, ο πρωθυπουργός της Ιαπωνίας Σίντζο Άμπε,  βρίσκεται στο Ιράν για να συζητήσει το ζήτημα με τους Ιρανούς.

Το ένα από τα δύο τάνκερ που  χτυπιούνται ήταν ιαπωνικής ιδιοκτησίας.

Είναι τόσο τρελοί οι Ιρανοί που χτύπησαν έναν από τους μέχρι και πρόσφατα μεγαλύτερους πελάτες τους;

Η απάντηση είναι όχι. Ο Ιάπωνας ιδιοκτήτης του τάνκερ ξεμπρόστιασε τα αμερικανικά ψέματα αποκαλύπτοντας πως σύμφωνα με μαρτυρίες του πληρώματος του, δύο ιπτάμενα αντικείμενα εμφανίστηκαν λίγο πριν και λίγο μετά την επίθεση ενώ το χτύπημα στο πλοίο έγινε σε σημεία που βρίσκονταν πάνω από την επιφάνεια του νερού, αποκλείοντας μια και δια παντός το ενδεχόμενο των ναρκών.

Οι εντάσεις στην ευρύτερη περιοχή κλιμακώνονται και οι Έλληνες πετάνε χαρταετό.

Ας είναι.

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, 16/6/2019

Read More »

"H Ελπίδα και οι Υπερκακοί, ένα σπάνιο παιδικό μυθιστόρημα- πραγματικές κριτικές

Έχοντας ασχοληθεί με πολύ δύσκολα θέματα τα τελευταία 25 χρόνια που είμαι συγγραφέας, το τελευταίο πράγμα που θα μπορούσα να φανταστώ είναι πως θα έγραφα κάποτε παιδικό βιβλίο.

Έτσι, όταν μου ήρθε η ηρωίδα μου η Ελπίδα και μου ζήτησε ψιθυριστά να την φέρω στον κόσμο των ανθρώπων, είχα τις αμφιβολίες μου για την σοφία της επιλογής της.

Την πρώτη αντίδραση που είχα από αναγνώστη την εισέπραξα δια ζώσης. Η Α.Τ, μπαρουτοκαπνισμένη δημοσιογράφος ήδη στα σαραντακάτι της, διάβαζε πλήρως απορροφημένη δίπλα μας την φρεσκογραμμένη Ελπίδα στον υπολογιστή.  Κατάλαβα το πότε τελείωσε την ανάγνωση από το δάκρυ  που κύλησε στο μάγουλο της. Ήταν δάκρυ συγκίνησης κι όχι λύπης.

Αφού λοιπόν είχα από πρώτο χέρι διαπιστώσει την δύναμη του βιβλίου σε ενήλικα, η αγωνία μου ήταν το πώς θα εκλάβουν το βιβλίο οι γονείς και τα παιδιά 😓.

Έχοντας πλέον πάρει τις πρώτες κριτικές και εντυπώσεις από γονείς και παιδιά, αυτή μου η αγωνία έχει γίνει καπνός 💨. Η αποδοχή είναι μέχρι τώρα καθολική.

Η μόνη αγωνία που απομένει 🙏 είναι το πώς θα φτάσει ένα υπέροχο βιβλίο σε όσο δυνατόν περισσότερα παιδιά και γονείς μέσα σε έναν καταιγισμό εκδόσεων 😷.

Σας παραθέτω λοιπόν κριτικές και γνώμες κι αντιδράσεις μικρών και μεγάλων, επωνύμων και λιγότερο γνωστών αναγνωστών που έχουν παιδιά ή σχέσεις με παιδιά, επαγγελματικά και μη. Όλες τους είναι αυθόρμητες και γνήσιες κι όχι προϊόν συνδιαλλαγής αλληλοεξυπηρέτησης.

Πάμε λοιπόν να δούμε τι είναι αυτό το βιβλίο μέσα από το βλέμμα των αναγνωστών του.

«Πολύ όμορφο μυθιστόρημα. Είναι πραγματικά υπέροχη η Ελπίδα σου Πέτρο»

Αντώνης Κανάκης, τηλεοπτικός και ραδιοφωνικός παραγωγός.

«Ένα πραγματικά υπέροχο βιβλίο και μια συναρπαστική ιστορία για τις μικρές μας φίλες και φίλους… Η πρώτη σελίδα αρκεί για να μην θες να το αφήσεις από τα χέρια σου!» 

Αλεξάνδρα Κεντρωτή, αρθρογράφος, mama365

«Ο Πέτρος Αργυρίου μόλις πριν λίγο καιρό κυκλοφόρησε την «Ελπίδα» του κι εμείς την έχουμε ήδη αγαπήσει. Ένα βιβλίο για παιδιά και νέους με σασπένς, έντονη δράση αλλά και προβληματισμό. Υπέροχη πλοκή και λογοτεχνικά παιχνιδιάρικο βιβλίο που ενδείκνυται για αφηγήσεις με ερμηνείες που μπορεί και να σας χαρίσουν το Όσκαρ ή πολλές αγκαλιές 💕»

Κατερίνα Νικολάου, δημοσιογράφος, thinkfree.gr, υπεύθυνη τύπου Θεάτρου Σοφούλη, μητέρα.

«Το παλληκάρι διάβασε την Ελπίδα σε μια μέρα τελικά γιατί δεν άφηνε το βιβλίο ούτε για φαγητό. Του μιλούσα και δεν απαντούσε γιατί τον διέκοπτα.. Περιμένει την συνέχεια!!!»

Άννυ Κυπριώτου-Μετεμτζή, Μαμά.

«Η Ελπίδα και οι Υπερκακοί» είναι ένα βιβλίο για τον πυρήνα της ύπαρξης, μια δύναμη κεντρομόλος. Είναι ένα ταξίδι στο σύμπαν του "είναι". Υπαρξιακό, φιλοσοφικό, κοινωνικό, πολιτικό και όμως, αισιόδοξο. Μακριά από χιλιογραμμένα προβλέψιμα κλισέ των παιδικών ιστοριών και παρ' όλα αυτά, ψίθυρος γλυκός στα παιδικά αυτιά για τα σπουδαία της ζωής που μόνο όταν λέγονται απλά, σαν παιδική ιστορία, λέγονται σωστά. Πέτρο, μπράβο και πάλι. Εύχομαι πολλά παιδικά κεφάλια να γείρουν χαμογελαστά το βράδυ με το βιβλίο σου στο μαξιλάρι τους.»

Ειρήνη Καλτσά, εκπαιδευτικός

«Το διάβασα μονορούφι! Είναι ΤΕΛΕΙΟ! Δεν έχω λόγια...»

Μίνα Παπαμανώλη, ιδιωτικός υπάλληλος

«Εξαιρετική δουλειά του Πέτρου Αργυρίου, ένα παραμύθι για μικρούς και μεγάλους , απίστευτα επίκαιρο και έντονο.»

Κωστής Ασημινάκης, συγγραφέας-πατέρας

«Απλά τέλειο, με συνεπήρε από την πρώτη σελίδα. Ένα από καλύτερα παιδικά βιβλία που έχω διαβάσει για «ενήλικα» παιδιά»

 Δημήτρης Γεροπαύλου, ιδρυτής Simple Play Games, τρίτεκνος μπαμπάς.

"Η Ελπίδα είναι υπέροχη, το πιο ουσιαστικά εκπαιδευτικό, ωφέλιμο μυθιστορηματικό παραμύθι για παιδιά που έχω διαβάσει. Παράτησα γενέθλια για να το τελειώσω δεν έβγαινα από τον μαγευτικό κόσμο της μέχρι την συγκλονιστική τελευταία γραμμή. Τυχερά τα παιδιά οι γονείς των οποίων θα τ' αγαπούν τόσο πολύ για να τους χαρίσουν τέτοιο σπάνιο θησαυρό που θα τους βοηθάει στην ψυχή και στην ζωή τους για πάντα. Τυχεροί οι μεγάλοι στα χέρια των οποίων θα πέσει αυτό το βιβλίο και θα νιώσουν ξανά. Ίσως μετά από πολύ καιρό."

Νάντια Μίλεση MacLeod, φοιτήτρια

«Είμαι πολύ χαρούμενη καθώς με το βιβλίο σας 3 μικροί άνθρωποι 11 ετών με μαθησιακές δυσκολίες ήρθαν για πρώτη φορά σε επαφή με λογοτεχνία εκτός σχολείου. Το ένα από αυτά που μέχρι τώρα είχε σθεναρή άρνηση για τη λογοτεχνία, μου είπε να σας πω "τέλειο βιβλίο!"... Είναι μαγικό να συμβαίνει αυτό στα μαθησιακά..  Ευχαριστούμε🙌»

Φένια Τσόκα, λογοθεραπεύτρια

«Πολύ καλό! Έχει ενδιαφέροντες ήρωες, ωραία πλοκή και καλές εναλλαγές. Η δράση εξελίσσεται με τρόπο που σε κρατάει, ζωντανή αφήγηση. Ο λόγος στρωτός και τρυφερός, κατάλληλος για παιδικό κοινό. Έχει πολύ ωραία μηνύματα για τη φιλία, την εμπιστοσύνη, την επιμονή γύρω από τις αξίες... Είναι ένα αλληγορικό παραμύθι με καλοδιαλεγμένους ήρωες - έννοιες. Σου εύχομαι να πάει καλά! Το πήρα ήδη δώρο σε ένα κοριτσάκι.»

Άννα Καρακατσάνη, δασκάλα ειδικής αγωγής.

Το κερασάκι στην τούρτα ήρθε από την Κατερίνα Νικολάου:

«Μόλις τελειώσαμε το υπέροχο βιβλίο «Η Ελπίδα και οι Υπερ-Κακοί».  Περιμένουμε με ανυπομονησία τη συνέχεια! Και η Μπου αμέσως μετά ζωγράφισε αυτό. Από αριστερά! Ελπίδα, Θάνος, Λίλη, Φόβος και φυσικά Μίου😽!»

Η Μπου είναι πεντέμισι χρονών. Το να την εμπνεύσει ένα βιβλίο γραμμένο για σαφώς μεγαλύτερα παιδιά να ζωγραφίσει, για μένα είναι μεγαλύτερο από όποιο άλλο βραβείο.

Η Ελπίδα έκανε τα πρώτα της διστακτικά βήματα στην χώρα μας κι έχει ήδη κάνει μικρά θαύματα. Το αν θα ανοίξει ο κύκλος της μαγείας της για να περιλάβει όλο και περισσότερα παιδάκια είναι πλέον στα δικά σας χέρια 🙋.

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, 12/06/2019

Read More »