Μια μέρα πριν τον μισό αιώνα Αργυρίου, ένα ακόμη από τα πιο σημαντικά άρθρα μου που δεν δημοσιεύτηκαν στο διαδίκτυο καθώς είχε γραφτεί για το περιοδικό Hellenic Nexus to 2018:
Προς μια άφυλη κοινωνία
Εισαγωγή: Αποδομώντας διαφορετικότητες
Για όσους παρακολουθούν με συνέπεια της εξελίξεις στο παγκόσμιο γίγνεσθαι, καθίσταται προφανές ότι βρισκόμαστε πλέον στην Μέτα-νεα Τάξη Πραγμάτων.
Παρότι έχουμε εδώ και κάποιο διάστημα μπει σε νέα, πολύ πιο ρευστή, αμφίβολη και πολυπολική περίοδο, ορισμένες από τις πρακτικές που οι ελίτ χρησιμοποίησαν για να έχουν ολόκληρο τον πλανήτη υπό τον έλεγχο τους, εξακολουθούν να εφαρμόζονται.
Τις προηγούμενες δεκαετίες και ιδίως μετά την συνθηκολόγηση και διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης, με την αμερικανική αυτοκρατορία να είναι η μόνη παγκόσμια υπερδύναμη, όντως επιχειρήθηκε η παγκοσμιοποίηση μέσω της αδιαφιλονίκητης υπεροπλίας των ΗΠΑ σε όλα τα επίπεδα.
Κατά αυτή την περίοδο που ένας ενιαίος κόσμος υπό την «κηδεμονία των ΗΠΑ» φάνταζε εφικτός, δημιουργήθηκε ένα μεγάλο ζήτημα της «επόμενης ημέρας» για τις παγκοσμιοποιητικές ελίτ:
Αυτό της κυβερνησιμότητας.
Πως θα μπορούσε να κυβερνήσει κάποιος έναν παγκόσμιο πληθυσμό δισεκατομμυρίων;
Αρκετά μοντέλα προτάθηκαν και μελετήθηκαν για αυτόν τον σκοπό. Το κινέζικο μοντέλο διακυβέρνησης με την τεράστια εμπειρία στην διαχείριση μεγάλων πληθυσμών εξετάστηκε και σε κάποιο περιορισμένο βαθμό αργότερα επιβλήθηκε όσον αφορά π.χ τις εργασιακές συνθήκες και δικαιώματα των χωρών του Ευρωπαϊκού Νότου.
Αλλά το ευρύτερο ερώτημα της πλανητικής διακυβέρνησης παρέμενε.
Και τα έθνη κράτη με τους διαφορετικούς πολιτισμούς παρέμεναν εμπόδιο στο εγχείρημα της παγκόσμιας διακυβέρνησης.
Η απάντηση λοιπόν που δόθηκε σε αυτό ερώτημα από τις ελίτ τις προηγούμενες δεκαετίες ήταν ο μηδενισμός:
Οι διαφορές, τα σύνορα, οι ομάδες, έπρεπε να εξαφανιστούν. Μόνο ως χυλός μόνο ως μια πελώρια μάζα θα ήταν εφικτή η παγκόσμια διακυβέρνηση.
Έτσι, με αφορμή τους σεξισμούς, τουςς ρατσισμούς, τις θρησκευτικές μισαλλοδοξίες των κοινωνιών, επιδιώχθηκε να ισοπεδωθεί κάθε είδους ταυτότητα και προσδιορισμός.
Παρότι η παγκοσμιοποίηση απέτυχε οικτρά καθώς προς το παρόν ο κόσμος ξανάγινε όπως προαναφέραμε πολυπολικός, το ιδεολογικό της εργαλείο, ο μηδενισμός, συνεχίζει να επιδιώκεται να εφαρμοστεί στις κοινωνίες.
Έτσι, επιβάλλονται αντίστροφοι ρατσισμοί, αντίστροφοι σεξισμοί που είναι πολύ πιο επικίνδυνοι από της του παρελθόντος καθώς αυτοί στρέφονταν κατά μειονοτήτων ενώ οι καινούριοι κυρίαρχοι ρατσισμοί και σεξισμοί στρέφονται κατά πλειονοτήτων και επιχειρούν να τις χυλοποιήσουν, χρησιμοποιώντας και νομοθετώντας μια ιδεολογική τρομοκρατία άνευ προηγουμένου στην έκταση της.
Οι μειονότητες ως μοχλός πίεσης.
Προκειμένου να πιεστούν κράτη, οι παγκοσμοποιητικές ελίτ και οι οργανισμοί τους χρησιμοποίησαν το εργαλείο της προστασίας των δικαιωμάτων των μειονοτήτων, ένα εργαλείο το οποίο μπορούσε να εφαρμοστεί σχεδόν παντού καθώς αμιγώς ομοιογενή εθνικά κράτη δεν υπάρχουν σχεδόν πουθενά στον πλανήτη.
Σε ορισμένες δε περιπτώσεις με πιο εξόφθαλμη αυτή της Γιουγκοσλαβίας, η προστασία των μειονοτήτων χρησιμοποιήθηκε ως όπλο για την διάλυση χωρών.
Με την άνοδο της Κίνας ως παγκόσμιας οικονομικής υπερδύναμης ως μάλιστα συνέπεια της ίδιας της παγκοσμιοποίησης που επιδίωκε άφθονα φθηνά εργατικά χέρια για την μείωση του κόστους παραγωγής, ένα μεγάλο μέρος της παραγωγής και της παγκόσμιας οικονομίας πέρασε στα χέρια της Κίνας και δευτερευόντως και άλλων ασιατικών χωρών.
Αυτή η εξέλιξη, σε συνδυασμό με την ασυδοσία του μεγάλου κεφαλαίου στη Δύση που απορρυθμίζει δομές κι δημόσιες υπηρεσίες που είχαν ως μέλημα τους ακριβώς αυτόν τον έλεγχο της ασυδοσίας, με την εξαγορά του μεγαλύτερου κομματιού του Δυτικού Τύπου από τις ελίτ αλλά και τον μηχανισμό της περιστρεφόμενης πόρτας ανάμεσα σε κυβερνήσεις και πολυεθνικές εταιρίες, οδηγεί τη Δύση σε κατακόρυφα αυξανόμενη ανισομέρεια κατανομής πλούτου.
Η ανισομέρεια αυτή με τη σειρά της, οδηγεί όλο και μεγαλύτερο κομμάτι των δυτικών πληθυσμών σε μείωση του βιοτικού επιπέδου και σε πλήρη διάσταση ανάμεσα στους προνομιούχους και τους μη, κάτι που αποτυπώνεται σε όλα τα μεγάλα πολιτικά γεγονότα των τελευταίων ετών, από την εκλογή Trump και το Brexit μέχρι την κατακόρυφη άνοδο των ευροσκεπτιστικών δυνάμεων στην Ευρώπη, φαινόμενα που έδωσαν την χαριστική βολή στην παγκοσμοιοποίηση και που σε καμία περίπτωση δεν βρίσκονται σε αποδρομή.
Έτσι, έχει διαμορφωθεί ένα πολύ αρνητικό κλίμα για τους πολιτικούς των δυτικών ελίτ.
Ως εκ τούτου, οι ελίτ και οι πολιτικοί τους, χρησιμοποιούν τις μειονότητες όχι μόνο για να εκβιάσουν ή να διαλύσουν κράτη: Μην έχοντας πλέον που αλλού να στραφούν όσον αφορά τους μη προνομιούχους, αυτή τη φορά στρέφονται προς τις μειονότητες για ψηφοθηρικούς λόγους ενώ παράλληλα τις χρησιμοποιούν ως εργαλεία πόλωσης και διχασμού με επικίνδυνα γενικευμένα διλλήματα τα είδους «είστε υπέρ ή κατά».
Ακραίος ανθρωπισμός
Μετά τις κυρίως σεξουαλικές επιθέσεις μεταναστών κατά την διάρκεια των εορτασμών της πρωτοχρονιάς του 2016 σε πέντε πόλεις της Γερμανίας που αποτέλεσαν ορόσημο καθώς άλλαξαν σε σημαντικό βαθμό το κοινό αίσθημα των Γερμανών για την μετανάστευση, τη μεταναστευτική πολιτική της Γερμανίας αλλά και τους συσχετισμούς ανάμεσα στις πολιτικές δυνάμεις, παρατηρήθηκε το εξής παράδοξο:
Αξιωματούχοι να συμβουλεύουν τις Γερμανίδες να αποφεύγουν να περνάν από γειτονιές μεταναστών ή να ντύνονται απελευθερωμένα.
Ο ακραίος ανθρωπισμός είχε ήδη μετατραπεί σε σεξισμό του πιο παλαιομοδίτικου φαλλοκρατικού τύπου: «Μην προκαλείτε» και τα «θέλε ο κώλος σας» ήταν οι αρνητικοί συνειρμοί που δημιουργήθηκαν στο μυαλό και την ψυχή πολλών γερμανίδων μετά από τέτοιες παραινέσεις από επίσημα στόματα.
Αλλά και μέσα στους καταυλισμούς μεταναστών, ο ακραίος ανθρωπισμός λειτούργησε ως συνεργός του σεξισμού: Εκατοντάδες σεξιστικές επιθέσεις έναντι σε μετανάστριες και LGBT άτομα (στη γλώσσα μας ΛΟΑΤ: Λεσβίες, ομοφυλόφιλοι, αμφιφιλόφυλοι, τρανς), κρύφτηκαν κάτω από το χαλί.
Κανείς ελεύθερα σκεπτόμενος άνθρωπος δεν θα επιθυμούσε οι μειονότητες να μην έχουν ίσα δικαιώματα με τις πλειονότητες.
Δυστυχώς όμως, οι κυρίαρχες οικονομικές μειονότητες, οι ελίτ, αναδεικνύουν τα δικαιώματα μη προνομιούχων μειονοτήτων όχι για να επεκτείνουν αλλά για να συνθλίψουν τα δικαιώματα των πλειονοτήτων και να τις μετατρέψουν σε ένα άμορφο χυλό χωρίς δικαιώματα και ταυτότητες.
Μην προκαλείτε με το φύλο σας
Ο σεξισμός είναι μια μάστιγα που για αιώνες δέσποζε στις ανθρώπινες κοινωνίες και κρατούσε την πλειονότητα του παγκοσμίου πληθυσμού, τις γυναίκες, υπό συνθήκες καταπίεσης, πότε ηπιότερης και πότε παντελώς βάναυσης.
Αυτή η απαράδεκτη κατάσταση άρχισε να βελτιώνεται στη Δύση μόλις τους προηγούμενους δύο αιώνες. Από την πλευρά των ελίτ αυτή η πρόοδος ήταν ευκταία καθώς αρχικά η βιομηχανική επανάσταση και ακόλουθα η έκρηξη του καταναλωτισμού χρειαζόταν περισσότερα εργατικά χέρια και περισσότερα πορτοφόλια.
Τις τελευταίες δεκαετίες όμως, ο αντισεξισμός έχει, για τους λόγους που έχουμε ήδη αναλύσει, αποκτήσει τα χαρακτηριστικά του προκατόχου του σεξισμού.
Θα σας δώσουμε μερικά μόλις μερικά παραδείγματα:
Τον Μάιο του 2018, η Γαλλική κυβέρνηση πέρασε νόμο που τιμωρεί το σφύριγμα και τα σεξουαλικά σχόλια από άντρες προς γυναίκες με πρόστιμο 100 εώς 700 ευρώ.
Ο νόμος καλώς βάζει στο στόχαστρο του φαλλοκρατικές σεξιστικές συμπεριφορές που απαντούν σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του πλανήτη, αλλού περισσότερο, αλλού λιγότερο κι αλλού πολύ περισσότερο.
Είναι όμως υποκριτικός. Είναι υποκριτικός όταν ο ισλαμικός σεξισμός βρίσκει υπερασπιστές κι όταν σπανίως φτάνει στις αίθουσες των δικαστηρίων.
Και το στόχαστρο του δεν είναι ακριβείας.
Το να πεις σε μια γυναίκα ότι είναι σέξι, είναι σεξουαλικό σχόλιο. Το να της πεις ότι την βρίσκεις ωραία γυναίκα έχει επίσης σεξουαλικές πτυχές αρκετές φορές.
Η σεξουαλικότητα με την ερωτικότητα και τον ερωτισμό σε κάποιες περιοχές του μεγάλου τους φάσματος συγκλείνουν.
Υπάρχουν φυσικά σεξιστικές περιοχές στο σεξουαλικό φάσμα, αλλά η χρησιμοποίηση του όρου σεξουαλικό σχόλιο αντί σεξιστικό μπερδεύει αντί να ξεκαθαρίζει τα πράγματα.
Δεν έχουν παντελώς άδικο αυτοί που χαρακτήρισαν τον νόμο αυτό Νόμο κατά του Φλερτ.
Υπερβολές στην ερμηνεία του και την εφαρμογή του μπορούν να μεταλλαχθούν σε αυτό ακριβώς.
Και ο νόμος αυτός, αντισεξιστικός δήθεν, είναι ακραία σεξιστικός καθώς τιμωρεί μόνο την προσβολή της αξιοπρέπειας των ατόμων που συμβαίνει από άντρες.
Κι οι γυναίκες είναι ικανές για «σεξιστικά» σχόλια.
Επίσης οι ροκ σταρ θα έπρεπε στις συναυλίες τους να μηνύουν τα κοριτσάκια που σφυρίζουν σαφέστατα σεξουαλικά.
Ενώ, στην LGDB «κοινότητα», τα σεξιστικά σχόλια δίνουν και παίρνουν.
Είναι ένας ξεκάθαρα σεξιστικός νόμος.
Και το πλεκτό του οποιοδήποτε νοήματος ή λογικής ξεχειλώνει ραγδαία:
Μέχρι τον Ιούλη του 2018, 40 σχολεία του Ηνωμένου Βασιλείου είχαν ήδη απαγορεύσει σε κοριτσάκια το να φοράνε φούστα.
Δεν υπήρξε καμιά διαβούλευση, καμία αιτιολογία. Απλά κι εξόχως δικτατορικά, μια ωραία πρωία, γονείς και παιδιά είδαν στο σχολείο τους μια πινακίδα με το «απαγορεύονται» οι φούστες.
Όχι τα τσαντόρ. Οι φούστες.
Σίγουρα. Οι φούστες είναι σεξουαλικά φορτισμένες. Όπως οι γιακάδες στο ανοιχτό πουκάμισο.
Οι μίνι φούστες όμως ήταν σύμβολο της σεξουαλικής απελευθέρωσης.
Οι ίδιοι άνθρωποι που θα υπερασπίζονταν το δικαίωμα του Ισλάμ να φοράει μπούργκες σε μουσουλμάνες, απαγορεύουν σε μέλη της πλειοψηφίας να φορέσουν ότι θέλουν.
Οι ίδιοι άνθρωποι που θα ωρύονταν αν απαγορευόταν στις τραβεστί να φοράν φούστα, απαγορεύουν στα κοριτσάκια να φορέσουν ότι θέλουν.
Εδώ και δεκαετίες, η φούστα ή το παντελόνι δεν αποτελούν κάποια επιβολή αλλά επιλογή.
Μήπως όμως η φούστα απαγορεύτηκε επειδή είναι σεξουαλικά φορτισμένη;
Ναι, αλλά όχι για τον λόγο που ίσως θα νομίζατε.
Η απαγόρευση δεν έγινε για το φαλλοκρατικά φορτισμένο ιστορικό παρελθόν της φούστας αλλά για να μην προσβάλλονται και να μπορούν ενταχθούν οι διεμφυλικοί μαθητές.
Με το ίδιο σκεπτικό θα μπορούσαν να απαγορευτούν και τα παντελόνια.
Με την ίδια λογική, θα μπορούσαν να απαγορευτούν τα … φύλα.
Με την ίδια λογική, για να μπορούν να ενταχθούν ανάπηροι, θα πρέπει όλοι οι υπόλοιποι να κυκλοφορούν με καροτσάκια.
Ή για να ενταχθούν αφρικανοί, να βάφονται όλοι στα σχολεία με φούμο.
Η υπερευαισθησία στα δικαιώματα των μειονοτήτων έχει καταντήσει να στρέφεται κατά των δικαιωμάτων των πολλών.
Είναι προφανές: ο αντισεξισμός υπέρ των διεμφυλικών έχει καταντήσει σεξισμός κατά των δύο φύλων.
Στο όνομα της διαφορετικότητας των λίγων, ισοπεδώνεται η διαφορετικότητα των πολλών.
Στην ίδια λογική κινούνται οι παρελάσεις Gay Pride. Πρέπει να είσαι περήφανος που είσαι gay. Αν είσαι όμως περήφανος που είσαι Έλληνας ή άντρας, τότε είσαι ρατσιστής και σεξιστής.
Το μοτίβο είναι εξόχως οφθαλμοφανές. Το να πρέπει να νοιώθεις περήφανος που είσαι κάτι και αυτός που είναι κάτι άλλο να ντρέπεται για αυτό, δεν αποτελεί πρόοδο αλλά πλήρη αντιστροφή του παραδοσιακού σεξισμού.
Στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, στις ΗΠΑ, συνεχίζει να μαίνεται ο πόλεμος της τουαλέτας.
Που θα πρέπει να κατουρούν οι διεμφυλικοί; Στις τουαλέτες που έχουν κατασκευαστεί για να εξυπηρετούν το βιολογικό τους φύλο; Ή όπου θέλει ο σεξουαλικός τους αυτοπροσδιορισμός;
Ενώ βασικά δικαιώματα χάνονται για μεγάλα κομμάτια του δυτικού πληθυσμού, δίνεται επική μάχη για το δικαίωμα της επιλογής τουαλέτας.
Ξεχνάμε λοιπόν ότι τα ουρητήρια δεν έχουν γίνει πρωτίστως με βάση κάποια σεξιστικά στερεότυπα, αλλά τη διαφορά στο ουροποιητικό σύστημα ανάμεσα σε άντρες και γυναίκες. Ξεχνάμε ότι έχει να κάνει περισσότερο με την λειτουργικότητα παρά με τη σεξουαλικότητα.
Δεν είναι η πρώτη φορά που η πολιτική πετάει την επιστήμη έξω από την εξίσωση.
Δεν είναι η πρώτη φορά που δημιουργούνται νέες προκαταλήψεις εξίσου σκοταδιστικές με αυτές που αντικαθιστούν.
Και δεν είναι η πρώτη φορά που την πολιτική ατζέντα επιβάλλεται ανάμεσα σε άλλα και με την αλλοίωση της γλώσσας.
Έτσι όταν σε μια ερώτηση που απευθυνόταν στον πρωθυπουργό του Καναδά Justin Trudeau, δημοσιογράφος χρησιμοποίησε τον «σεξιστικό» όρο mankind σε διατύπωση της μάλιστα σχετικά με τη δύναμη της μητρότητας, ο σούπερ σταρ πρωθυπουργός την διόρθωσε επιβάλλοντος τον νεολογισμό peoplekind, αδιαφορώντας για την ύπαρξη του όρου humankind.
Η επιβαλλόμενη αλλαγή της γλώσσας συμβαίνει ακόμη και σε έντονα συντηρητικούς οργανισμούς όπως η Εκκλησία παρότι εκείνη διατήρησε τις παραδόσεις της για πολλούς αιώνες και παρά το γεγονός ότι οι περισσότερες θρησκείες επέβαλαν αυστηρούς περιορισμούς στη σεξουαλική ζωή των πιστών τους.
Έτσι η Εκκλησία της Σουηδίας εξέδωσε οδηγία να μην χρησιμοποιούνται οι λέξεις Αυτός και Κύριος στη λειτουργία για να μην τονίζονται τα αρσενικά χαρακτηριστικά που έχουν αποδοθεί στο Θεό.
Τεντώνοντας το άφυλο σκοινί ακόμη περισσότερο, σε χριστουγεννιάτικη διαφήμιση εκκλησίας της σουηδικής πόλης Vasteras, για τον Ιησού Χριστού χρησιμοποιήθηκε η λέξη Hen (αμετάφραστο, αντικαθιστά τη λέξη He/αυτός σε περιπτώσεις που του φύλο του εν λόγου προσώπου είναι άγνωστο ή άνευ σημασίας).
Έτσι ο Χριστός έγινε ένα Hen.
Στη Σουηδία, η φυλοφοβία έχει γίνει σχεδόν μανία όπως θα δούμε παρακάτω, με άσχημες επιπτώσεις για το μέλλον της χώρας κι όχι μόνο.
Επιστρέφοντας στον πόλεμο της τουαλέτας, σαν εναλλακτική στο «φλέγον ζήτημα» έχουν προταθεί άφυλες τουαλέτες. Όποιος θέλει, μπορεί να τις χρησιμοποιεί, ανεξαρτήτως φύλου. Κι αυτό δεν είναι μια τόσο κακή ιδέα. Αλλά από τις άφυλες τουαλέτες στην άφυλη κοινωνία είναι ένα τσιγάρο δρόμος.
Σκοτώνοντας την επιστήμη πίσω από τα φύλα
Δεν θα είναι η πρώτη φορά που η πολιτική ατζέντα θα έχει επιχειρήσει να σκοτώσει την επιστήμη.
Τον προηγούμενο αιώνα οι καπνοβιομηχανίες είχαν αναθέσει σε μεγάλες εταιρίες δημοσίων σχέσεων να αποσυνδέσουν το κάπνισμα από κινδύνους υγείας. Ανάμεσα στα μέσα που χρησιμοποιούσαν αυτές οι εταιρίες ήταν λαδωμένοι ακαδημαϊκοί και η δολοφονία προσωπικότητας των επιστημόνων εκείνων που επέμεναν στην αλήθεια.
Οι ίδιες εταιρίες ανέλαβαν επιτυχώς για αρκετές δεκαετίες να γελοιοποιήσουν την κλιματική αλλαγή για λογαριασμό των ενεργειακών κολοσσών.
Πρόσφατα, σε αναγνωρισμένο περιοδικό ψυχολογίας, δαιμονοποιήθηκε η μητρότητα και ο θηλασμός γιατί «αναπαράγουν σεξουαλικά στερεότυπα».
Δεν είναι η πρώτη φορά που γίνεται επίθεση κατά του θηλασμού, σημαντικού κομματιού της μητρότητας.
Τις προηγούμενες δεκαετίες, μεγάλες εταιρίες υποκατάστατης σκόνης βρεφικού γάλακτος είχαν οργιάσει, ιδιαίτερα στην Αφρική, διαφημίζοντας τα προϊόντα τους ως υπέρτερα του μητρικού γάλακτος αλλά τώρα πλέον μιλάμε για νέο είδους διαστρέβλωσης με διαφορετικά κίνητρα.
Επιστρέφοντας στη Σουηδία, καθηγητής νευροφυσιολογίας βρίσκεται υπό έρευνα καθώς φοιτήτρια τον κατηγόρησε για τρανσοφοβία και αντιφεμινισμό κατά την παράδοση του μαθήματος του.
Ποιο το έγκλημα του; Τόλμησε να περιλάβει στο μάθημα του το ότι τα δύο φύλα, αρσενικό θηλυκό, είναι διαφορετικά κι ότι ως εκ τούτου, τα φύλα και οι συμπεριφορές τους δεν αποτελούν μόνο κοινωνική κατασκευή.
Ο καθηγητής επιμένει να υπερασπίζεται παρά το πάθημα του την επιστήμη, και μάλιστα την επιστήμη που είναι ξεκάθαρα αντιληπτή ακόμη κι από μη ειδικούς. Όπως δήλωσε, η επιστήμη δομείται επάνω σε γεγονότα και δεδομένα, όχι πάνω σε «ιδεολογίες, πολιτικές και προκαταλήψεις.
Στη Σουηδία πάλι αποφασίστηκε πως «η μεταφορά πως το σπερματοζωάριο είναι ενεργό και το ωάριο παθητικό, ενισχύει τους ρόλους των φύλων»
Μια πολλή σοφή σκέψη. Αν διατάξουν λοιπόν όλα τα σπερματοζωάρια να είναι ανενεργά για να μην προσβάλλονται τα ωάριο και οι όποιοι φανταστικοί γαμέτες των τρίτων ως και διακοστών πέμπτων φύλων, το πρόβλημα του σεξισμού θα λυθεί καθώς η ανθρωπότητα δεν θα μπορεί πλέον να αναπαραχθεί κι έτσι σε μερικές δεκαετίες δεν θα υπάρχει.
Και δεν είναι μόνο η βιολογία που θυσιάζεται στο βωμό του φλερτ με τις σεξουαλικές μειονότητες. Έρχεται η σειρά και της ανατομίας:
Ένας από πιο δημοφιλείς ιστοτόπους ιατρικού περιεχομένου παγκοσμίως, το healthline, αντικαθιστά μερικώς τον όρο γυναικείος κόλπος με τον επιστημονικότατο όρο, «Μπροστινή Τρύπα».
Όπως περιγράφουν οι υπεύθυνοι του ιστοτόπου: «Θα αναφερόμαστε στον κόλπο ως «Μπροστινή Τρύπα», αντί να χρησιμοποιούμε αποκλειστικά τον ιατρικό όρο Κόλπος.
Αυτή η γλώσσα λαμβάνει υπόψιν το γεγονός ότι κάποια τρανς άτομα δεν ταυτίζονται με τους όρους που η ιατρική κοινότητα αποδίδει στα γεννητικά τους όργανα».
Σωστά. Αν η ανατομία δεν συμφωνεί με κάποια άτομα, τόσο το χειρότερο για την ανατομία.
Μένει να δούμε με τι θα αντικαταστήσουνε τους σεξουαλικούς ανατομικούς όρους πέος και κλειτορίδα.
Εμείς τους προτείνουμε τους όρους, Κάτω Μύτη και Μικρή Κάτω Μύτη αντίστοιχα.
Εξηγεί ο ιστότοπος: «Η έλλειψη αντιπροσώπευσης και η μεροληψία κατά των LGBTQIA (Lesbian, Gay, Bisexual, Trans, Queer, Intersexual, Asexual) που οι LGBTQIA … συχνά βλέπουν στους οδηγούς για το ασφαλές σεξ, στιγματίζει ορισμένες σεξουαλικές συμπεριφορές και ταυτότητες. Επίσης σχετίζεται άμεσα με τις ανισότητες στον τομέα της υγείας και τα υψηλότερα ποσοστά HIV και ΣΜΝ που αναφέρθηκαν σε αυτές τις κοινότητες…»
Αυτό που σχετιζόταν άμεσα με τα υψηλά ποσοστά Σεξουαλικά Μεταδιδόμενα Νοσήματα σε LGBT ομάδες ήταν η σεξουαλική συμπεριφορά και η κατάχρηση αντιβιοτικών και ναρκωτικών διασκέδασης.
Δεν είχε σε τίποτε, άμεσα τουλάχιστον, να κάνει με μεροληψία και με «έλλειψη αντιπροσώπευσης».
Και ο ιστότοπος συνεχίζει ακάθεκτος την επίθεση κατά της ανατομίας αιτιολογώντας τα κίνητρα της πίσω από αυτήν:
«Κάποια τρανς άτομα που τους ανατέθηκε θηλυκή ταυτότητα κατά την γέννηση, μπορεί να απολαμβάνουν το να είναι υποδοχείς διεισδυτικού σεξ, αλλά νοιώθουν δυσφορία φύλου όταν γίνεται αναφορά σε εκείνο το κομμάτι του σώματος τους χρησιμοποιώντας μια λέξη που η κοινωνία και επαγγελματικές κοινότητες συχνά συνδέουν με την θηλυκότητα»…
Είπαμε. Αν η ανατομία δεν συμφωνεί με κάποιους, τόσο το χειρότερο για την ανατομία.
Πίσω από τον επιστημονικοφανή λόγο του ιστοτόπου κρύβεται βαθύς σκοταδισμός.
Το φύλο δεν είναι ανάθεση. Υπάρχει από τη στιγμή της σύλληψης.
Κοινωνικούς επίκτητους προσδιορισμούς αποκτά μετά τη γέννηση. Όχι κατά την διάρκεια της, ούτε πριν από αυτή.
Ας είμαστε ξεκάθαροι. Όλη η φασαρία για τα δικαιώματα του Τρίτου Φύλου βασίζεται σε μια παραδοχή που είναι άκυρη.
Την ύπαρξη του Τρίτου Φύλου.
Τα φύλα είναι πρωτίστως βιολογικά και είναι δύο. Υπάρχει κι ένα τρίτο φύλο όντως που αφορά τις στατιστικά σπάνιες περιπτώσεις ερμαφροδιτισμού.
Αλλά ο ντόρος δεν γίνεται για τον ερμαφροδιτισμό.
Πάνω στη βιολογική βάση των δύο φύλων έχουν εντυπωθεί κοινωνικές και πολιτισμικές στρεβλώσεις, εποικοδομήματα.
Η σεξουαλική προτίμηση όμως από μόνη της δεν αποτελεί τρίτο φύλο.
Αυτό που πολιτικοί και ακτιβιστές του διεμφυλισμού επιχειρούν να καταχωρήσουν ως Τρίτο Φύλο, δεν μπορεί να νοείται ως τέτοιο. Μια λεσβία δεν έχει το ίδιο φύλο και δεν είναι το ίδιο φύλο με έναν άντρα ομοφυλόφιλο.
Επιπρόσθετα, πολλά από τα σεξιστικά ξέφτια που αποτυπώθηκαν κι εντυπώθηκαν πάνω στα δύο βιολογικά φύλα, έγιναν περιζήτητες και αποδεκτές συμπεριφορές εντός των πλαισίων της LGBT «κοινότητας».
Είναι η πρώτη φορά στην ιστορία της ανθρωπότητας που μια ετερόκλητη ομάδα που το μόνο που συνδέει τα μέλη της είναι ότι υπήρξαν στο περιθώριο κι ένα κοινό lifestyle γεμάτο από σεξιστικά στερεότυπα παρά την σεξουαλική τους ελευθεριότητα, επιχειρείται να αναδειχθεί σε Φύλο ενώ οι προσδιορισμοί των παραδοσιακών και βιολογικών φύλων τείνουν να απομειώνονται για να μην νοιώθουν άτομα των μειονοτήτων «προσβολή ή αποκλεισμό».
Αυτήν την ισοπέδωση της διαφορετικότητας των πολλών στο βωμό της προστασίας της διαφορετικότητας των λίγων την είχα καταγράψει το 2013 και στο πεδίο του λεγόμενου αντιρατσισμού.
Συγκεκριμένα, στο λήμμα του ρατσισμού στην Ελληνική Wikipedia το 2013 υπήρχε μια παγκόσμια σκοταδιστική πρωτοτυπία που παρουσιαζόταν από τους επαγγελματίες του αντιρατσισμού ως «Επίσημη Επιστημονική Θέση»:
«Επίσημη θέση επιστημών (για τις διαφορές ανάμεσα στις φυλές)
Τέτοιες πεποιθήσεις έχουν αποδειχτεί λανθασμένες από επιστημονική και ανθρωπολογική έρευνα, η οποία αποδεικνύει πώς όλοι οι άνθρωποι έχουν τον ίδιο πρόγονο, με αποτέλεσμα να έχουν τις ίδιες νοητικές και φυσιολογικές ικανότητες.»
Η απόλυτη ισοπέδωση… αν οι άνθρωποι είχαν όλοι τις ίδιες νοητικές και φυσιολογικές ικανότητες θα ήμασταν όλοι υπερταλαντούχοι διαπρέποντες Υπεράνθρωποι ή όλοι καθυστερημένοι. Η βιοποικιλότητα ακόμη κι ανάμεσα στα άτομα του ίδιου είδους και της ίδιας φυλής ακόμη ακόμη, μέχρι και της ίδιας οικογένειας, είναι όρος απαράβατος για την εξέλιξη των ειδών.
Υπάρχει ένα και μόνο είδος ισότητας που επιβάλλεται να υπάρχει στις ανθρώπινες κοινωνίες αν αυτές επιδιώκουν να προσδιορίζονται ως δημοκρατικές.
Όλοι τα μέλη μιας κοινωνίας να είναι Ίσα απέναντι στο Νόμο και να έχουν όλα ίσα δικαιώματα. Ούτε περισσότερα, ούτε λιγότερα. Ίσα. Αυτή είναι απαρέγκλιτη βασική αρχή της δημοκρατίας. Είναι απαράδεχτο κι ανεπίτρεπτο να περιορίζονται τα δικαιώματα της πλειοψηφίας από δόλο ή φθόνο.
Πάρτε για παράδειγμα την Ελλάδα. Ενώ πλέον οι πολιτικές ελίτ συμφωνούν και προχωρούν ωσάν οδοστρωτήρες στην κατάργηση βασικών δικαιωμάτων για τους περισσότερους Έλληνες όπως το δικαίωμα στην παιδεία, στην υγεία, στην σύνταξη, στην αξιοπρεπή εργασία, σε εργασιακά κεκτημένα όπως το οκτάωρο, στο δικαίωμα του να δημιουργείς οικογένεια, αντιρροπιστικά, πάσχιζαν να αναδείξουν το σύμφωνο συμβίωσης σε μείζον θέμα.
Λες και το σύμφωνο συμβίωσης είναι σημαντικότερο για τους διεμφυλικούς από ότι τα βασικά ανθρώπινα δικαιώματα που οι ελίτ στερούν στην πλειοψηφία των Ελλήνων, συμπεριλαμβανομένων και την διεμφυλικών.
Ας συνεχίσουμε να είμαστε ξεκάθαροι: Το διαίρει και βασίλευε κρατάει την εξουσία στο πόδια της, ακόμη κι όταν ο πλανήτης καταρρέει.
Το φύλο δεν είναι ούτε αμαρτία, ούτε αρρώστια για να αποκατασταθεί με γονιδιακές θεραπείες όπως προβλέπεται να συμβεί στο μέλλον.
Ο καθένας μπορεί να νοιώθει ότι θέλει. Μπορεί να νοιώθει ότι είναι Ανετοκούμπο αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι αυτομάτως θα καρφώσει από τα έξι μέτρα.
Και ναι στο μέλλον, οι άνθρωποι θα μπορούν να αλλάζουν το φύλο τους αν δεν συμφωνούν με το DNA τους. Και τότε θα καταλάβουν ότι το φύλο ως βίωμα είναι αρκετά διαφορετικό από την προσομοίωση του υπό την προτροπή των σεξουαλικών τους προτιμήσεων και των παιχνιδιών εξουσίας της εκάστοτε ελίτ.
Και να ταν μόνο η βιολογία κι η ανατομία που θυσιάζονται στο βωμό του διεμφυλισμού και την ατζέντα των ελίτ πίσω από αυτόν.
Σειρά έχει και η φυσική.
Πάλι στη Σουηδία τα ιερατεία κατά των φύλων αποφάσισαν να αλλάξουν και τη Φυσική. Την επιστήμη που λέγεται Φυσική. Σε μια αναφορά του 1996, τεκμαίρεται πως «Η βασιζόμενη σε δεδομένα γνώση, είναι αυτό που από φεμινιστική προοπτική συνήθως κατηγοριοποιείται ως «αντρική γνώση». Το απαιτούμενο της αντικειμενικότητας θεωρείται συχνά ως το βασικό κριτήριο της επιστήμης… Μια φυλοσυνειδοτοποιημένη και φυλοευαίσθητη Φυσική απαιτεί …. να αφαιρεθεί πολύ από την παραδοσιακή επιστημονική γνώση της φυσικής.
Περικοπές και στην επιστήμη και την γνώση λοιπόν. Όχι μόνο στους μισθούς και τις συντάξεις.
Κι όλα αυτά, για μια επιστήμη, τη Φυσική που όπως οι περισσότερες επιστήμες έχει θηλυκό όνομα και δημιούργησε περισσότερους ουδέτερους και θηλυκούς όρους από οποιαδήποτε άλλη επιστήμη.
Για την συμβουλή της στο πετσόκομμα της παραδοσιακής, αντικειμενικής, αρσενικής επιστήμης, η συντάκτρια της αναφοράς διορίστηκε στην συμβουλευτικής υπηρεσίας της Σουηδικής κυβέρνησης για θέματα έρευνας.
Τα πράγματα θα ήταν ήδη πολύ γελοία αν δεν ήταν ήδη τραγικά. Σε ένα κόσμο που η οικονομική ανισότητα επιστρέφει στις δραματικές κλίμακες που ήταν αιώνες πριν, σε ένα κόσμο που η λιτότητα για τις μεσαίες και κατώτερες τάξεις παρουσιάζεται ως πανάκεια, το Σουιδικό εκπαιδευτικό σύστημα έδωσε 70000 ευρώ σε υποτροφία σε διδακτορικό με τίτλο «Η τρομπέτα ως σύμβολο φύλου».
Μην γελάτε. Θα δούμε σε μερικά χρόνια και στην Ελλάδα υποτροφία με τίτλο «το κλαρίνο ως σύμβολο φύλου».
Η ισότητα ανάμεσα στα φύλα δεν κερδίζεται με την εξίσωσή τους. Η εξίσωση των φύλων είναι η απόλυτη ισοπέδωση τους.
Όταν ο προοδευτισμός ξεχειλώνει και σμίγει με τον νεοφιλελευθερισμό και με μιαςφρακτιονιστικής αντίληψης του κομμουνισμού εξίσωσης προς τα κάτω, το μόνο που μπορεί να προκύψει είναι κάτι χειρότερο του Ναζισμού, του σεξισμού, και του ακραίου εθνικισμού.
Στην καλύτερη περίπτωση το ακριβώς αντίστροφό τους, φριχτό όσο ο συνδυασμός όλων των παραπάνω. Κι αυτό το φριχτό μόρφωμα είναι ήδη εδώ και φτιάχνει τους κανόνες και τους νόμους, χρησιμοποιώντας τα προβλήματα των μειονοτήτων για να προγράψει όλο και περισσότερους από τις πλειοψηφίες.
*Ο Πέτρος Αργυρίου είναι από τους πολυσχιδέστερους και πολυγραφότερους έλληνες αναλυτές και συγγραφείς με σωρεία επιτυχών προβλέψεων και διεθνή παρουσία.
Είναι επίσης μέλος της Science View, της Ελληνικής Ένωσης Δημοσιογράφων Επιστήμης, Επικοινωνιολόγων Επιστήμης και Συγγραφέων Επιστήμης
Το προσωπικό του blog είναι το agriazwa.blogspot.com.
