Brainstorming 8/10/2012

Brainstorming 8/10/2012

Πέτρος Αργυρίου

α) Η φάκα

Ας πούμε ότι είσαι ένα ποντίκι. Τόσες και τόσες απίστευτες παραδοχές έχουν περάσει από το κεφαλάκι σου και έχουν μπει στη ζωή σου.

Είσαι ποντίκι και βλέπεις ζουμερό τυράκι. Φεύγεις από την τρύπα σου και δαγκώνεις το τυράκι.

Ξαφνικά βρίσκεσαι σε εκείνο το μεγάλο κουτί των πειραματιστών που εσύ ονομάζεις πόλη.

Για χρόνια οι συνθήκες είναι σταθερές. Το φαγάκι σου είναι σε εκείνη τη γωνία, ταίρι βρίσκεις σε άλλο μέρος του κουτιού.

Διδάσκεις στα παιδιά σου αυτά ακριβώς που σου μάθαν οι πειραματιστές: το φαί εκεί, το ταίρι εκεί. Μη ρωτάς πως και γιατί. Είναι εκεί.

Οι πειραματιστές αποφασίζουν να  αλλάξουν τις συνθήκες.

 Το φαί δεν είναι πλέον εκεί. Το τυρί γίνεται γραμμάτιο. Δεν ξέρεις τι κάνεις, που πας, τι είσαι, πως θα ζήσεις.

Συνεχίζεις να ζεις εγκλωβισμένος σε δύο φυλακές. Η μία είναι το καινούριο κουτί. Το χάος.

Η άλλη είναι το παλιό κλουβί. Αυτό που έχεις στο μυαλό σου πλέον μόνο. Μια φανταστική πλέον τάξη πραγμάτων.

Ελπίζεις. Τα πράματα να γυρίσουν στη θέση τους.

Δεν υπάρχει κάτι τέτοιο.

Ελπίδα μπορείς να γεννήσεις μόνο αν αφήσεις τις παλιές σου ελπίδες να πεθάνουν.

Δεν έμαθες τίποτε. Σε όσα πειράματα κι αν σε βάλαν εσύ ψάχνεις το χαμένο παράδεισο των «κανονικών συνθηκών». Αυτοί μαθαίνουν από σένα.

Για αυτούς είσαι ζώο. Ποντίκι.

Ζώο όπως τα ζώα που τρως.

Φωνάζεις είμαι άνθρωπος; Είσαι; Και γιατί τριγυρνάς μέσα στα κουτιά παρακαλώντας τους θεούς τους πειράματός να ξαναφέρουν τα πράματα στα ίσια τους;

Ο  άνθρωπος παράγει θαύματα και φρίκες. Εσύ μόνο τα καταναλώνεις.

Πως θα αντιδρούσαν τα ποντίκια αν? Αυτή η ερώτηση του πειραματιστή θα απαντηθεί. Οι προσευχές σου όχι. Οι προσευχές σου γίνονται σημειώσεις για τις μελλοντικές γενιές πειραματιστών.

β) H END

Φυσικά και αν στο αδιέξοδό σου κάποιος σου περάσει την έννοια του μεσσία θα το πιστέψεις.

Κάποιος, θα γυρίσει τους δείκτες του χρόνου πίσω. Το κουτί σου θα γίνει όπως παλιά.

Το μόνο που ζητάνε από σένα οι μεσσίες είναι πίστη. Γιατί μόνο η πίστη θα σε κάνει να βλέπεις στα μάτια του μυαλού σου αυτό που δεν υπάρχει.

Κάπου εκεί έρχεται η END και ο οικονομικός μεσσιανισμός της.

Η END που οι φανατικοί της καταστρέφουν το χρόνο μας και τις σχέσεις μας δύο από τις πιο βασικές παραμέτρους της ζωής μας.

Η END που δε θα διστάσει από το οικονομικό έγκλημα να περάσει και σε άλλες μορφές εγκλήματος απέναντι σε αυτούς που θα σταθούν απέναντί της.

Η νεολληνική Τάξη πραγμάτων: Τοξική και δηλητηριώδης όσο και αυτοί που ισχυρίζεται ότι αντιπαλεύει.
Ας πάρουμε μια πικρή ακόμη γεύση από το δηλητήριο της END: όπως περιγράφει οπαδός της ο εθνικός μας ευεργέτης Αρτέμιος Σώρρας-Μάτσας είναι και εθνικός μας εφευρέτης. Ο Έλληνας Τέσλα ένα πράμα. ΕΛ- ληνας από τον πλανήτη Alitobaran: Θαυμάστε: "Παραθέτουμε ορισμένα αποσπάσματα από αυτά που λέγονται που θα τρελάνουν κόσμο.. και ..αναμείνατε στο ακουστικό σας τις εξελίξεις... καθάρματα!

τα αμερικανικά ομόλογα του Σωρρα έχουν σχέση με πνευματικά δικαιώματα και εφευρέσεις-πατέντες του ιδίου τις οποίες το κατεστημένο επιθυμεί να μείνουν κρυφές.. οι εφευρέσεις αυτές έχουν να κάνουν με πολύ υψηλά αποδοτικές και φθηνές μεθόδους απολαβής ενέργειας".(

http://www.ellhnkaichaos.blogspot.gr/search/label/END).

Ο Σώρρας μετέτρεψε την ελεύθερη ενέργεια σε φανταστικά αμερικανικά ομόλογα!!! Και λέγαμε ότι η ενέργεια δεν χάνεται! Ο Σωρριανισμός μας έχει σωριάσει όλους με τα θαύματα του. Τύφλα να' χει ο γέροντας Παστίτσιος.

Γ) Δημοσιογραφάρες μους εσείς

H End έχει πανίσχυρους συμμάχους: τη συστημική σαπίλα.

 Έτσι ενώ λοιπόν στοιχεία που βγαίνουν καίνε την END, το συστηματάκι και οι επίδοξοι νεοτριανταφυλλόπουλοι θέλουν να εισπράξουν και αυτοί το μερτικό τους.

Ας δούμε λοιπόν τι έκαναν πάλι οι δημοσιογραφάρες: σε πρόσφατο δημοσίευμα περιγράφεται πως

«Το Ομοσπονδιακό υπουργείο Οικονομικών των Ηνωμένων Πολιτειών εξέδωσε οδηγία με την οποία προειδοποιεί για την ύπαρξη απατεώνων οι οποίοι διακινούν πληροφορίες ότι διαθέτουν κρατικά αμερικανικά ομόλογα πολλών δισεκατομμυρίων.
Παράλληλα, έχει ειδοποιηθεί για το θέμα των Ομοσπονδιακό Γραφείο Ερευνών -το περίφημο FBI- το οποίο έχει αναλάβει τις έρευνες για τον εντοπισμό των συγκεκριμένων ατόμων»
«Παράλληλα η ηγεσία της Bank of Montreal , την οποία επικαλέστηκαν οι ομογενείς, είναι ενοχλημένη με την εμπλοκή της στην υπόθεση και ετοιμάζεται να κινηθεί νομικά εναντίον τους»[1]

Παντού υπάρχει ένας μύθος. Οι «καλοί» της ιστορίας, ο δημιοσιογράφος που αποδομεί στα  αληθινά τα ψέματα της END (οι οποίοι είναι οι καλοί φιλέλληνες που πολεμούν του κακούς παγκοσμιοποιητές) θα προσθέσει τη δικιά του σάλτσα.

Γιατί πέρα από τα αληθή στοιχεία για την απάτη της END, τα υπόλοιπα στοιχεία φαντάζουν μούφες, μούφες τόσο μεγάλες όσο και τα μυθεύματα της END. Εκτός φυσικά και αν η δημοσιογραφάρα έχει απευθείας πρόσβαση τόσο στο US Department Of Treasury, το FBI και το διοικητικό συμβούλιο της Bank OF Montreal.

Και πως μπορούμε να ξέρουμε ότι ο δημοσιογράφος είναι τουλάχιστον μυθομανής;  Απλά γιατί στα πλαίσια 25σέλιδου ρεπορτάζ για την υπόθεση της END, έχω επικοινωνήσει και με τις τρεις οντότητες (US Department of Treasury, FBI και προσφάτως και με την Bank of Montreal) και ξέρω ότι τα πράματα δεν είναι τόσο απλά όσο το να πάρεις τη θεία σου τη Μαρίκα και να ρωτήσεις τι κάνει ο θείος σου ο Γιάννης. Ζητείται λοιπόν από την δημοσιογραφάρα ότι και από την END: Τα τεκμήρια, έστω μια ανακοινωσούλα. Που μπορούμε να βρούμε τις ανακοινώσεις του US department of Treasury, του FBI και της Bank of Montreal για το θέμα της END; Δε λέω ότι δε θα υπάρξουν τέτοιες ανακοινώσεις απλά θεωρώ ότι μέχρι τις αρχές Οκτωβρίου που εμφανίστηκε το δημοσίευμα τέτοιες ανακοινώσεις δεν υπήρχαν και ούτε καν προφορικές δηλώσεις έγιναν. Με άλλα λόγια, κρίνω ότι κομμάτι του δημοσιεύματος ήταν κατασκευασμένο.

Πολλαπλές μορφές κακού που «πολεμούν» την απάτη με απάτη, το ψέμα με το ψέμα. Ο Κλέψας του κλέψαντος.

Δ) Μπαρουφάκης part II:

Όσο και να θέλω να εκτιμήσω το Βαρουφάκη για τις οικονομικές του θέσεις, οι θέσεις του για τα ανθρώπινα και τους ανθρώπους με απωθούν. Αφού πρώτα έχει εγκωμιάσει τον George Soros έβγαλε τώρα τον Thomsen του ΔΝΤ παραπλανημένο άνθρωπο, θύμα των πιστεύω του[2].  

Το ΔΝΤ δε γαμάει λαούς από απάνθρωπη αδιαφορία για τις ανθρώπινες ζωές  και από τυφλή  προσήλωση στα μεγάλα κεφάλια του κόσμου. Όχι είναι απλά πλανεμένο. Πιστεύει λάθος πράματα. Και οι Ναζί το ίδιο. Και η ιερή εξέταση. Καλά παιδιά αλλά λίγο μπερδεμένα.

Και τότε είχαν βαρουφάκιδες. Δεν ξέρω αν τους κάψαν ή τους κάναν σαπούνια ή συμβούλους τους όπως σε έκανε εσένα ο Παπανδρέου κε Βαρουφάκη. Με κάθε εκτίμηση. Μέχρι πότε θα είσαι απολογητής  των μισανθρώπων; Η μήπως πιστεύεις ρε συ ότι ο Thomsen και ο κάθε Thomsen είναι τόσο χαζός ώστε πιστεύει ότι για να φτιάξεις ένα χαλασμένο ρολόι αρκεί να φτιάχνεις τους δείχτες του; Όπως και να χει, οι ρολογάδες του ΔΝΤ μπορεί να μην τα παν καλά με την οικονομία έχουν κατασκευάσει όμως έξοχες χρονομηχανές. Κάθε χρόνο μας πάνε 20 χρόνια πίσω. Και για κάθε χρόνο που ταξιδεύουμε πίσω στο χρόνο, ως φυσιολογικοί άνθρωποι που είμαστε γερνάμε κατά ένα χρόνο. Μέχρι το 2020 τα παιδιά μας θα έχουν γίνει υπεραιωνόβιοι. Μετά τα χρονοντούλαπα του Ανδρέα, τον εκσυγχρονισμό του Σημίτη είμασταν έτοιμοι για τη χρονομηχανή του ΔΝΤ. Και είμασταν έτοιμοι γιατί ήδη υποφέραμε από γεροντική άνοια. Η Ελλάδα ξέχασε τον χρόνο. Ο χρόνος πάλι δεν ξέχασε την Ελλάδα.

E) Το εθνικό λαχείο

Γεμίσαν οι λίστες για τις διαλέξεις του Γ. Παπανδρέου στο Harvard. Για να παρακολουθήσεις πλέον λέει πρέπει να μπεις σε λοτταρία[3]. Τρομερό. Εμάς δεν μας τον κληρώσαν. Τον εκλέξαμε! Νόμπελ μαλακίας.

Διδάσκει λέει την (επανα)σχεδιασμό  της Ευρώπης. Έχει δει και αυτός μέσα από τη χρονομηχανή του ΔΝΤ.  Γιατί όταν χρησιμοποίησε τους Έλληνες ως Δούρειο Ίππο για να μπει το ΔΝΤ στην ΕΕ, ήξερε τι θα γινόταν στο τέλος: Η καταστροφή της Ευρώπης όπως τουλάχιστον τη γνωρίζαμε. Της (αν)οικοδόμισης της Ευρώπης προηγείται η (απ)οικοδόμιση της.

Και ενώ o πιο μισητός άνθρωπος στην Ελλάδα κυκλοφορεί ελεύθερος και ωραίος και επιθυμητός στο Harvard, παίρνοντας τα τριάκοντα αργύρια του από το διεθνές σύστημα εξουσίας όπως μάταια φωνάζαμε από το 2010, οι διωκτικές αρχές βουτάν τον «Γέροντα Παστίτσιο» γιατί γελοιοποίσε το εμπόριο πίστης και θαυμάτων.

Αυτούς τους λες φανατικούς και δεν ξεμπερδεύεις ποτέ μαζί τους. Περιμένεις να φτιάξουν οι θεοί τους μια μεγάλη αρένα και να σκοτωθούν μεταξύ τους για να αποδείξουν ποιος τον έχει μεγαλύτερο- το θεό τους. Δυστυχώς όμως αυτοί θεωρούν ότι αυτήν την αρένα τους την έχει ήδη παραχωρήσει ο θεός. Το στάδιο αυτό λέγεται πλανήτης Γη.

Λέξη για τον Παπανδρέου δεν υπάρχει όμως. Αυτός ουσιαστικά προσκάλεσε τους καταστροφείς των λαών στη χώρα που κυβερνούσε. Ούτε εφιάλτη δεν τολμάς να τον πεις μήπως και αδικήσεις τον Εφιάλτη. Πες τον τουλάχιστον συμμαθητή του Σαμαρά.

ΣΤ) Η εξαφάνιση των παιδιών.

Οι Έλληνες κάναν τα πάντα για τα παιδιά τους. Δυστυχώς η πραγματικότητα είναι πολύ διαφορετική από την περιγραφή των Ελλήνων.

Οι Νοεέλληνες ήταν κληρονόμοι. Κληρονόμοι μιας γλώσσας που κακοποιήσανε. Ενός πολιτισμού που γελοιποιήσανε. Δημοκρατίας που την ξεφτιλίσανε. Εργατικών δικαιωμάτων που τους κληροδότησαν νεκροί πλέον αγωνιστές και την ξεπουλήσαν.

Δημόσιας παιδείας που την βιάσανε. Πανεπιστημίων που τα κάνανε προϋπόθεση για βόλεμα.   Μιας παραπαιδείας που το κουτοπόνηρο μυαλουδάκι τους άνδρωσε για να μπουν τα παιδάκια τους στο πανεπιστήμιο και άρα στο δημόσιο. Ζωή νες φραπέ.

Την κληρονομία τους την φάγαν οι Έλληνες.

Ξέραν που βάλαν το πόδι τους οι νεοφιλελεύθεροι. Στη χώρα του ραγιά. Του καραγκιόζη. Στη χώρα που επικαλείται την από μηχανής δικαιοσύνη όταν έχει καταργήσει το δίκαιο.  

Τη χώρα που βρίζει τους γιατρούς που τα παίρνουν όταν η ίδια δίνει το φακελάκι για να πάρει τη θέση του μη προνομιούχου (τότε παλιά που υπήρχε το σύστημα Δημόσιας υγείας).

Που καμάρωνε για τον γαμπρό που ήταν λαμόγιο. Της μέσης οικογένειας που βρίζει τους διεφθαρμένους ηγέτες αλλά κάνει τουμπεκί για τους διεφθαρμένους συγγενείς της που τους εξυμνούσε κιόλας γιατί με τον παρά μας γαμούσαν την κυρά μας.

Έχετε τους πολιτικούς που σας αξίζουν. Για τον ίδιο ακριβώς λόγο δεν έχετε ήρωες. Γιατί δεν σας αξίζουν.

Τα παιδιά χρησιμοποιήθηκαν ως ανθρώπινες ασπίδες για την αήθεια των γονέων τους. Σαν προσήλυτοι της αλητείας.

Τώρα που η αλητεία θριαμβεύει, κλείστε τα παιδιά στα μπαούλα σαν να να’ ταν καλοκαιρινά ρούχα τώρα που πιασε βαρυχειμωνιά. Μα τι κόσμος είναι αυτός.  

Ζ) Ο Μπένι Hillizelos

Το σύστημα πέφτει .Οι καρφωτές πέφτουν σύννεφο. Οι λίστες γυροφέρνουν. Το κράτος μαφία κλυδωνίζεται εκ των έσω. Ε και;

Θα το ξαναφτιάξουμε από την αρχή στο ακέραιο.

Βγαίνει ο Βενιζέλος σήμερα και λέει για τη λίστα ότι κακώς εμπιστεύτηκε τους «νόμιμους μηχανισμούς» ότι είναι κάνει λάθος όποιος εμπιστεύεται θεσμούς και νόμους.  Τα είπε για τη λίστα αυτά. Σωστά. Ο μόνος νόμος είναι ο νόμος της σιωπής. Και αυτός σπάει.

η) Η Αυτοκτονία δεν είναι λύση

Ανάμεσα στους δεκάδες Έλληνες που καθημερινά πεθαίνουν αυτοκτόνησε και ένας πολιτικός. Πασόκος. Σε αυτόν και στην αναλγησία των συστημικών θα αφιερώσουμε την περί αυτοκτονίας πραγματεία της συντρόφισσας Αλ Σάλεχ η οποία πάσχιζε να μας πείσει πέρσι ότι οι πολιτικές αυτοκτονίες  είναι αρρρώστια απαλλάσσοντας το μνημονιακό μπλοκ από την κατηγορία των διαδοχικών ανθρωποκτονιών από πρόθεση . Παρακαλείται η οικογένεια του νεκρού να της κάνει μήνυση για προσβολή μνήμης:  

«Οι «τάσεις αυτοκτονίας» μπορεί να είναι καθαρή πάθηση του μυαλού, που συνοδεύεται από κατάθλιψη, διπολισμό, κτλ. Τα αίτια δηλαδή είναι παθολογικά και μόνο η αφορμή ενδέχεται να είναι κοινωνική (πχ απομόνωση) ή συγκυριακή (πχ οικονομικά  προβλήματα). Μπορεί όμως και να είναι απλώς μιμητισμός εξιδανικευμένων προσωπικοτήτων- πραγματικών ή μυθοπλαστικών.  Δηλαδή «μόδα».

«Την τελευταία περίοδο στην Ελλάδα είμαστε μάρτυρες μιας τρομακτικής δημοσιότητας των αυτόχειρων. Πρόκειται για μια δημοσιότητα που φλερτάρει με τα όρια της νομιμότητας, μια και στα κανονικά κράτη απαγορεύεται δια νόμου. Και απαγορεύεται για τον απλό λόγο ότι η αυτοκτονία ως κάθε πράξη απαγορευμένη πράξη είναι ελκυστική και ο μιμητισμός είναι όχι μόνο πιθανός, αλλά και καταγεγραμμένος. Αλλά εδω, τα πέντε λεπτά δημοσιότητας παρέχονται αφειδώς μετά θάνατον!

Η κατάσταση έχει ξεφύγει κι άλλο μια και παρακολουθούμε μια άνευ προηγουμένου κομματική εκμετάλλευση των αυτοκτονιών. Έχουμε φτάσει στο προκλητικό σημείο  πολιτικά κόμματα να ασκούν αντιπολίτευση και να κατηγορούν άλλα κόμματα για τις αυτοκτονίες και να τις χαρακτηρίζουν φυσική συνέπεια των μέτρων λιτότητας, κι όλα αυτά μέσα στο ελληνικό κοινοβούλιο!

Από τη στιγμή που ο αυτόχειρας ονομάζεται «μάρτυρας» που «θυσιάζεται για το καλό των άλλων» (φράση της κ. Σακοράφα την επομένη της αυτοκτονίας του συνταξιούχου  φαρμακοποιού) η πράξη εξιδανικεύεται και επομένως «οπλίζεται το χέρι» κάθε άνθρωπου με τάσεις αυτοκτονίας.

Αυτό άλλωστε δεν κάνει και η Τζιχάντ, αυτό δεν έκαναν και οι καμικάζι; Όλη η ψυχολογική προετοιμασία βασίζεται στη λογική της θυσίας για το καλό των άλλων.

Κανείς πολιτικός δεν δικαιούται να μην γνωρίζει τα παραπάνω. Κι από τη στιγμή που τα γνωρίζει και συνεχίζει, τότε δεν μπορεί παρά να χαρακτηριστεί εγκληματίας.

***

Από προσωπική εμπειρία από ανθρώπους που αποπειράθηκαν, καταθέτω πως ποτέ δεν ήταν πιο πρόσφορο το έδαφος για έναν άνθρωπο με τάσεις αυτοκτονίας. Και η  έκκληση είναι προσωπική προς κόμματα και media:  για όνομα του Θεού, σταματήστε τη σπέκουλα με τους ανθρώπους που έχουν τάσεις αυτοκτονίας. Μέλημα όλων μας να είναι μόνο η αποτροπή του κάθε πιθανού αυτόχειρα και η απαξίωση της πράξης αυτής. Να συγκεντρώσουμε όλες μας τις προσπάθειες στο να μην προβεί κανείς σε αυτή την απολύτως ανόητη πράξη που δεν έχει επιστροφή. Η αυτοκτονία δεν είναι θυσία• είναι απλά βλακεία που κάποιοι την εκμεταλλεύονται κομματικά.

Σε τελική ανάλυση, αν δεν το καταλαβαίνουν από μόνοι τους, ας λειτουργήσει η δικαιοσύνη επιτέλους. Ας μας προστατεύσει κάποιος από τις σειρήνες»[4]

Μια ακόμη επίκληση στη δικαιοσύνη από κάποιον που επιδεικνύει πλήρη άγνοια του αισθήματος δικαίου.

Θ) Κατοχή; 

Τι κατοχή και βλακείες; Σε όλες τις δημοκρατίες υπάρχει απαγόρευση κυκλοφορίας. Για να δούμε τι αποφάσισαν οι δημοκρατικά εκλεγμένοι "Έλληνες" υπάλληλοι του ολιγαρχισμού (λέγε με Αρτέμη Μάτσα ή δοσίλογο) εν όψει της επίσκεψης μιας υψηλόβαθμης συναδέρφου τους, της δεσποινίδος Μέρκελ σήμερα στην Αθήνα προκειμένου αυτή να αναφέρει πως πάει η επιχείρηση κατεδάφισης μιας δημοκρατίας χαμηλής ποιότητας και του λαού που την εξέθρεψε:
"Με απόφαση του Γενικού Αστυνομικού Διευθυντή Αττικής απαγορεύεται για λογούς δημόσιας ασφάλειας και μη διατάραξης της κοινωνικοοικονομικής ζωής της πρωτεύουσας, κατά το χρονικό διάστημα από 09.00 ώρα της Τρίτης 09 Οκτωβρίου 2012 μέχρι και την 22.00 ώρα της ιδίας, κάθε δημόσια υπαίθρια συνάθροιση ή πορεία στην περιοχή της Πόλεως Αθηνών που περικλείεται από τις οδούς – Λεωφόρους: Β. Σοφίας (από τη συμβολή της με την Ακαδημίας) – Ακαδημίας – δεξιά Κανάρη – συνέχεια Πατριάρχου Ιωακείμ – αριστερά Μαρασλή – δεξιά Δεινοκράτους – αριστερά Αριστοδήμου – δεξιά Αθηναίων Εφήβων – συνέχεια Κόνιαρη – δεξιά Τσόχα – αριστερά Σούτσου Δ. – συνέχεια Πανόρμου – αριστερά Κηφισίας – δεξιά Κατεχάκη – αριστερά Καπετάν Χρονά – δεξιά Βλαχάκη – δεξιά Μεσογείων – αριστερά Μιχαλακοπούλου – αριστερά Διονυσίου Αιγηνίτου – δεξιά Ποταμιανού Ηλία – συνέχεια Ίωνος Δραγούμη – αριστερά Β. Αλεξάνδρου – δεξιά Ευφρονίου – αριστερά Σπ. Μερκούρη – δεξιά Ευτυχίδου – Πλατεία Πλαστήρα – δεξιά Αρχιμήδους – δεξιά Μ. Μουσούρου – δεξιά Αρδηττού – αριστερά Β. Όλγας (μέχρι τη συμβολή της με τη Β. Αμαλίας), ως και κατά μήκος των τμημάτων των ανωτέρω οδών που αποτελούν τα όρια της εν λόγω περιοχής, στο τμήμα της Αττικής Οδού από το Διεθνή Αερολιμένα Αθηνών «Ελ. Βενιζέλος» έως τον κόμβο της Περιφερειακής Υμηττού με τη Λ. Κατεχάκη, στο τμήμα της Λ. Κατεχάκη από την έξοδο της Περιφερειακής Υμηττού έως τη συμβολή της με τη Λ. Μεσογείων και σε βάθος ακτίνας εκατό -100- μέτρων, ένθεν και ένθεν προαναφερόμενων τμημάτων οδών (Αττική Οδός – Λ. Κατεχάκη), ως και επί των γεφυρών, ανισόπεδων κόμβων, διαβάσεων που υφίστανται κατά μήκος αυτών, καθώς και στην ευρύτερη περιοχή τοπικής αρμοδιότητας Διεύθυνσης Αστυνόμευσης Αερολιμένα Αθηνών."

Άντε να ξεκινήσουμε και την επιχείρηση Έλληνας Δίας να ανοίξουμε και τα ξερονήσια να μην έχουν να λένε οι αντιεξουσιαστές για ρατσισμό. Η εξουσία πάντως φυλετικές διακρίσεις δεν κάνει. Για αυτήν, όσοι δεν μετέχουν σε αυτήν, όλοι τα ίδια σκατά είναι. Μαύροι, άσπροι, ροζ. Το μόνο χρώμα που μετράει είναι το χρώμα του χρήματος.

Ζώντας και πεθαίνοντας σε ένα κράτος μαφία. 8/10/2012. Ανταπόκριση χωρίς καμία ανταπόκριση: Πέτρος Αργυρίου.  

---

[1] http://www.iefimerida.gr/news/70682/%CF%84%CE%BF-%CE%B1%CE%BC%CE%B5%CF%81%CE%B9%CE%BA%CE%B1%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CF%8C-%CF%85%CF%80%CE%BF%CF%85%CF%81%CE%B3%CE%B5%CE%AF%CE%BF-%CE%BF%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CE%BD%CE%BF%CE%BC%CE%B9%CE%BA%CF%8E%CE%BD-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CF%84%CE%BF-fbi-%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CE%B6%CE%B7%CF%84%CE%BF%CF%8D%CE%BD-%CF%84%CE%BF%CF%8D%CF%82-%CE%BF%CE%BC%CE%BF%CE%B3%CE%B5%CE%BD%CE%B5%CE%AF%CF%82-%C2%AB%CF%83%CF%89%CF%84%CE%AE%CF%81%CE%B5%CF%82%C2%BB-%CE%BC%CE%B5-%CF%84%CE%B1-

[2] http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.article&id=18756

[3] http://www.iop.harvard.edu/lottery/apply/11223

[4] http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.article&id=16889

Read More »

Φρούτα εποχής

Φρούτα εποχής

Του Πέτρου Αργυρίου

Ουαί και αλίμονο στις Κασσάνδρες. Ελάχιστα μπορούσα να φανταστώ ότι την ίδια μέρα που θα ασκούσα κριτική στο στέλεχος του συνασπισμού Θέμη Δημητρακόπουλο για το άρθρο του στην Αυγή με τον προβοκατόρικο και απερίσκεπτα υβριστικό τίτλο «Χρυσή Αυγή, το απωθημένο όνειρο του κάθε κρυφοφασίστα Νεοέλληνα» (http://www.avgi.gr/ArticleActionshow.action?articleID=712546), κατηγορώντας τον για εκφασισμό του αριστερού λόγο, για αντίστροφο ρατσισμό καθώς  και για την επικίνδυνη παρακίνησή του η αντιπαράθεση με την Χρυσή Αυγή να μεταφερθεί από το πολιτικό πεδίο στους δρόμους, ο Άρης Χατζηστεφάνου θα ανέβαζε με αφορμή την επέτειο της 11^ης Σεπτεμβρίου στην ιστοσελίδα του Unfollow, ένα ακόμη πιο πολωτικό άρθρο με τίτλο «Είμαστε όλοι μανιχαϊστές»[1] ανεβάζοντας σε ακόμη υψηλότερο επίπεδο τους τόνους της διχαστικής προβοκάτσιας.

Δεν μπορώ να κρύψω την εκτίμηση που έτρεφα στο πρόσωπο του κυρίου Χατζηστεφάνου καθώς είχα την ψευδαίσθηση ότι εκείνος ανήκε στο σπάνιο είδος των ανεξάρτητων δημοσιογράφων. Δυστυχώς ανακαλύπτω με μεγάλη μου λύπη και προσωπική απογοήτευση ότι τα τελευταία του άρθρα δεν αποκαλύπτουν ένα μαχόμενο δημοσιογράφο αλλά έναν εξόχως στρατευμένο δημοσιογράφο.

Γιατί κάποια από τα τελευταία του άρθρα δεν είναι άρθρα γνώμης, ούτε αναλύσεις. Μοιάζουν με μανιφέστα. Νέτα σκέτα μανιφέστα.

Ας ξεκινήσουμε  λοιπόν από το πιο πρόσφατο, το «Είμαστε όλοι μανιχαϊστές». Το εν λόγω άρθρο έσπευσε κατά διαβολική σύμπτωση άμεσα να  επιβεβαιώσει τους ισχυρισμούς μου στο άρθρο μου «Άλλο Αυγή και Άλλο Χρυσή Αυγή» για τον εκφασισμό κομματιού της αριστεράς: «Οι δικοί μας και οι άλλοι. Είτε είσαι μαζί μας είτε εναντίον μας. Αυτή είναι η ουσία του φασισμού κ. Δημητρακόπουλε. Η μαύρη ψυχή του (http://agriazwa.blogspot.gr/2012/09/blog-post_12.html)»

Γράφει λοιπόν την ίδια μέρα ο κος Χατζηστεφάνου: ««απέναντι στο νεοναζισμό, όσοι δεν είναι μέρος της λύσης είναι μερος του προβλήματος». Με μια ομοβροντία μηνυμάτων, νεοφιλελεύθεροι χρήστες του Twitter με συνέκριναν με τον Τζορτζ Μπους και τη φράση του «όσοι δεν είναι μαζί μας είναι εναντίον μας». Ένα στέλεχος από το κόμμα του Στέφανου Μάνου, μάλιστα, με κατηγόρησε ανοιχτά για μανιχαϊσμό.
Και είχαν απόλυτο δίκιο. Απέναντι στην άνοδο του ναζισμού και του φασισμού, είμαστε μανιχαϊστές». «Θα επιτρέψετε όμως και σε εμάς αυτή την 11^η Σεπτεμβρίου να μην θυμόμαστε μόνο τον Αλιέντε αλλά και να παραφράζουμε τον Τζορτζ Μπους: απέναντι στο νεοναζισμό, όσοι δεν είναι μαζί μας, είναι εναντίον μας. Και εσείς δεν υπήρξατε ποτέ μαζί μας.»

  Κύριε Χατζηστεφάνου: Δεν παραφράζετε τον George W. Bush. Αντιθέτως τον εκφράζετε απολύτως. Και όπως ο κύριος Bush άνοιξε τους ασκούς της θρησκευτικής μισαλλοδοξίας κάνοντας τον κόσμο πουτάνα, εσείς ανοίγεται τους ασκούς του ιδεολογικού μίσους σε μια χώρα ήδη πουτάνα.

Έτσι είναι κύριε Χατζηστεφάνου. Οι φανατικοί και οι κυνικοί έχουν ένα κοινό: Και για τους δύο, ο σκοπός αγιάζει τα μέσα.

Τα μέσα τα γνωρίζουμε. Για το σκοπό σας αναρωτιέμαι. Για ποιο λόγο ένας νεαρός που δούλεψε για το δημοσιογραφικό σύστημα εντός και εκτός των τειχών προτρέπει σε ολομέτωπη πολεμική η οποία λειτουργεί παρελκυστικά στην συγκρότηση κοινού μετώπου απέναντι στις δυνάμεις που μπανανοποιούν ακόμη περισσότερο την Ελλάδα;

Γράφετε διαρκώς σεις και μας, μας και εσάς, δικά μας δικά σας. Τελικά ποιοι είστε εσείς κ. Χατζηστεφάνου, ποιους εκπροσωπείτε και ποιοι είμαστε που αν δεν είμαστε μαζί σας είμαστε εναντίον σας; Τι είδους διχαστικός εκβιασμός είναι αυτός κε Χατζηστεφάνου;

Έχοντας την ελπίδα ότι σας αδικώ κατάφορα γιατί προτιμώ να αδικηθώ παρά να αδικήσω κάποιον, ισχυρίζομαι ότι ίσως η απάντηση να βρίσκεται στις εκλεκτικές ιδεολογικές και πολιτικές σας συγγένειας , ιδιαίτερα με το χώρο του ΑΝΤΑΡΣΥΑ.

Για παράδειγμα, στις 6 Ιουλίου του 2012 περιγράφετε με θριαμβευτικό τρόπο που καθόλου δεν συνάδει με τις αρχές της αντικειμενικής δημοσιογραφίας ένα «ραντεβού» του ΑΝΤΑΡΣΥΑ, πακιστανών κυρίως αν δεν κάνω λάθος μεταναστών και χρυσαυγιτών στη Νίκαια. Περιγράφετε μια συγκέντρωση μερικών εκατοντάδων ως «τεράστια για τα δεδομένα της Νίκαιας». Περιγράφετε τον πανικό των χρυσαυγιτών σαν η 6^η Ιουλίου του 2012 να ήταν η ιστορική ημέρα που ο νεοφασισμός κατατροπώθηκε.  Γράφετε: «Η εικόνα του αντιφασιστικού συλλαλητηρίου της Νίκαιας δεν θα μπορούσε να είναι περισσότερο ενδεικτική των αληθινών συνθηκών της κοινωνίας: Έλληνες και ξένοι εργαζόμενοι φώναζαν μαζί συνθήματα ενάντια στο φασισμό και τις αντεργατικές επιθέσεις»    

Φυσικά η ανταπόκριση σας από τη Νίκαια με τον εντυπωσιακό τίτλο «Ο τρόμος στο βλέμμα τους» [2] δεν ήταν παρά μια κατασκευή πραγματικότητας που εξυπηρετούσε μονάχα τη δική σας ουτοπία και την ατζέντα των ομοιδεατών σας. Στις αληθινές συνθήκες της κοινωνίας κε Χατζηστεφάνου, οι μετανάστες παραμένουν στο σύνολο τους απομονωνόμενοι στον μικρόκοσμο τους όπως και οι Έλληνες. Οι αλλοδαποί όπως και οι Έλληνες είναι όλο και περισσότερο φοβισμένοι από την ελληνική πραγματικότητα σε σημείο που έχουν γίνει φοβικοί. Οι ΄Ελληνες δε έχουν γίνει και ξενοφοβικοί. Και παρά την ορατή αυτή πραγματικότητα, εσείς ζωγραφίζετε μια μαγική εικόνα μιας προς το παρόν ουτοπίας. Σας τιμά αυτό λέτε;  

Κλίνετε με τη δήλωση του πολυπρόβλητου «προέδρου της πακιστανικής κοινότητας στην Αθήνα», και τακτικού συμπαραστάτη του ΑΝΤΑΡΣΥΑ  του Κυρίου Javed  Alsam: ««Όταν χτίζαμε τα γήπεδα των Ολυμπιακών Αγώνων», ήμασταν καλοί, ενώ τώρα είμαστε η αιτία όλων των δεινών της ελληνικής οικονομίας!»

Φυσικά κε Χατζηστεφάνου και το όργιο των Ολυμπιακών Αγώνων ήταν ένα από τα τελειωτικά χτυπήματα στην ήδη ετοιμοθάνατη ελληνική οικονομία. Και φυσικά δεν φταίνε οι μετανάστες για  αυτό. Για αυτό φταίει η ελληνική πολιτική ηγεσία, οι μεγαλοεργολάβοι και η βλαχογκλαμουριά των Ελλήνων.

Τι μου διαφεύγει όμως; Α ναι. Τα διεθνή δίκτυα σωματεμπορίας που συνεργάστηκαν και με τις ελληνικές αρχές και με τους μεγαλοεργολάβους για να φέρουν καραβιές εργατικών χεριών. Για αυτά έχουμε γράψει στο παρελθόν[3] και ως ήταν αναμενόμενο λίγοι έδωσαν σημασία και συνέχισαν απρόσκοπτα να συγκαλύπτουν τους μεγαλοεγκληματίες πίσω από τους πολέμους των σημαιών και των συνθημάτων.

Σήμερα θα γίνουμε ακόμη πιο συγκεκριμένοι. Γιατί έχουμε την πεποίθηση ότι οι μικροπολιτικές σκοπιμότητες δεν περιορίζονται μόνο στα μεγάλα κόμματα και ότι τα μεγάλα συμφέροντα μπορούν να επιδιώκονται και μέσω των μικρών κομμάτων.

Κλείνετε την αφήγηση σας με το ευχολόγιο αναφερόμενος στον πρόεδρα Javed Aslam: «Αν μόνο τον άκουγαν οι ηγεσίες των συνδικάτων θα ζούσαμε σε ένα διαφορετικό κόσμο...»

Έχω την εντύπωση ότι τον Aslam τον ακούν κάποιοι με μεγαλύτερη επιρροή από τις ηγεσίες των συνδικάτων. Και αυτός είναι ίσως ο λόγος που ο κόσμος αυτός έχει γίνει λίγο διαφορετικός, μάλλον χειρότερος θα τολμούσα να πω.

Γιατί ο Aslam έχει δύο πρόσωπα: Το ένα είναι αυτό του προέδρου της πακιστανικής κοινότητας και ακτιβιστή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων όπως είναι άλλωστε και ο δικηγόρος του και συμμαχητής του, ο Πέτρος Κωστόπουλος του ΑΝΤΑΡΣΥΑ που μας έχει δώσει φρικτές και μάλλον πραγματικές περιγραφές της εκμετάλλευσης των μεταναστών από οργανωμένα δίκτυα, συχνά γνωστών προσώπων χωρίς ποτέ να μας περιγράφει τα γνωστά πρόσωπα.

 Το άλλο πρόσωπο που αποδίδεται στο φίλο σας Aslam είναι αυτό του «γνωστού» που εκμεταλλεύεται τους μετανάστες. Γιατί γνωρίζετε πολύ καλά, τόσο καλά όσο και ο δικηγόρος του Aslam Κωστόπουλος ότι για τον Javed έχει εκδοθεί ένταλμα σύλληψης από την  Ίντερπολ για … σωματεμπορία.

Ο Javed Aslam ισχυρίστηκε ότι πρόκειται για σκευωρία. Ότι πίσω από το ένταλμα ήταν η CIA που πίεζε τον Aslam να σιγήσει για τις απαγωγές ομοεθνών του στην Ευρώπη με τη συνεργασία χωρών-μελών της, απαγωγές που παραβίαζαν κατάφωρα το εθνικό δίκαιο και τις διεθνείς συνθήκες. Γνωρίζουμε ότι αυτές οι πράξεις οργανωμένης τρομοκρατίας έχουν λάβει χώρα. Εικάζουμε ότι έχουν λάβει χώρα και στην Ελλάδα. Κρίνουμε πως το κομμάτι των ελληνικών αρχών που συνέπραξε σε αυτές, αν κάτι τέτοιο έχει συμβεί, οφείλει να αντιμετωπίσει κατηγορίες για διεθνή τρομοκρατία. Γνωρίζουμε τις ευθύνες του τότε υπουργού δικαιοσύνης  κ. Βουλγαράκη. Γνωρίζουμε ότι το Ευρωκοινοβούλιο διεξάγει έρευνα πάνω στο θέμα και θα αποδώσει ευθύνες. Γνωρίζουμε ότι η πρακτική –δόγμα αυτή της CIA που ονομάζεται Disruption εφαρμόστηκε ακόμη και πριν από τον εποχή του τρομοκράτη και εγκληματία πολέμου Bush όπως συνέβη στην περίπτωση Οτσαλάν. Γνωρίζουμε για το κράτος και το παρακράτος της δεξιάς. Αυτά που δε γνωρίζουμε είναι για το κράτος και το παρακράτος της αριστεράς.

Δεν γνωρίζουμε αν ο κος Aslam ήταν θύμα ή θύτης. Θα ελπίζαμε να ήταν το πρώτο γιατί αν ισχύει το δεύτερο τότε ο ΑΝΤΑΡΣΥΑ έχει κοντά του σωματέμπορα και η υπόνοια πολιτικής εκμετάλλευσης και διόγκωσης του μεταναστευτικού γιγαντώνονται. Δεν μπορούμε φυσικά να ισχυριστούμε κάτι τέτοιο. Μπορούμε να αναρωτηθούμε όμως το πως την εποχή που κομμάτι των ελληνικών αρχών συνεργάζονται καθώς φαίνεται με τη CIA στα πλαίσια των απαγωγών πακιστανών και του  δόγματος disruption, ο Aslam συλλαμβάνεται με βάση ένταλμα της Ιντερπόλ και δεν εκδίδεται. Ουσιαστικά ο Aslam φαίνεται  να προστατεύεται σε τέτοιο βαθμό ώστε γίνεται σημαίνοντας εκπρόσωπος των μεταναστών με συχνή παρουσία στα τηλεοπτικά κανάλια.

Δε θα ρωτήσουμε το πώς γίνεται ο Aslam να είναι πρόεδρος της πακιστανικής κοινότητας χωρίς –όπως μου αποκάλυψε επίσημη πηγή- να έχει πακιστανικό διαβατήριο (και άρα και υπηκοότητα;).

Αλλά θα ανατρέξουμε σε πηγές ανεξάρτητες ή τουλάχιστον σε πηγές εκτός ελληνικού ή αμερικανικού τύπου μήπως και μπορέσει κάποιος να βγάλει συμπέρασμα για το ποιο από τα δύο πρόσωπα που του αποδίδονται είναι το πραγματικό.

Σε πηγές όπως το WIkileaks: Ας δούμε τη διαρροή από την αμερικανική πρεσβεία που μας ενδιαφέρει ( http://www.cablegatesearch.net/cable.php?id=06ATHENS1652) και που μας δίνει μια εικόνα για το σωματεμπόριο Πακιστανών προς την Ελλάδα την επίμαχη περίοδο του 2006:

Αναφέρεται λοιπόν πως ο πακιστανός διπλωμάτης Δρ. Manzoor A. Chaudhry βρίσκεται στην Αμερικανική πρεσβεία στην Αθήνα για να συζητήσει για την πακιστανική μετανάστευση και την παράνομη κράτηση πακιστανών μεταναστών στην Ελλάδα. Ο πακιστανός διπλωμάτης εξέφρασε τις ανησυχίες του για το σωματεμπόριο πακιστανών και τη συνέργεια ελληνικών αρχών σε αυτό. Για αυτό το λόγο ήλπιζε για αυξημένη πίεση από τις ΗΠΑ και την ΕΕ.

Ο Chaudhry εκτιμούσε ότι γύρω στους 2000 παράνομους μετανάστες εισέρχονταν στην Ελλάδα κάθε χρόνο, μέσω Ιράν και Τουρκίας (εκτίμηση που η αμερικανική πρεσβεία περιγράφει ως μετριοπαθή) και αναφέρθηκε στις τρομακτικές συνθήκες που οι μετανάστες αντιμετωπίζουν στην πορεία της διαδρομής.

Ο Chaudhry ισχυρίστηκε ότι η πακιστανική πρεσβεία έδωσε ονόματα πιθανών σωματεμπόρων στην κυβέρνηση της Ελλάδας αλλά δεν είδε καμιά ανταπόκριση από τους Υπουργούς Εξωτερικών ή Δημόσιας Τάξης. Ανάμεσα στα πιθανά αίτια της αδιαφορίας της Ελληνικής κυβέρνησης ο Chaudhry ανησυχούσε ιδιαίτερα για τη διαφθορά καθώς όπως του μεταφέρθηκε από Πακιστανούς πρόσφυγες πως πέρασαν από στην Ελλάδα ανενόχλητοι από τις συνοριακές αρχές ή ακόμη ακόμη ότι μεταφέρθηκαν από Ελληνικά Στρατιωτικά Οχήματα!!! Για αυτό το λόγο ο Chaudhry πιστεύει ότι υπάρχει συνενοχή στο λαθρεμπόριο από τις ελληνικές αρχές. 

Ο Chaudhry τόνισε ιδιαίτερα ότι μέρος από τα μαύρα λεφτά επέστρεφε στο Πακιστάν τροφοδοτώντας εξτρεμιστικές μουσουλμανικές, αυτονομιστικές ακόμη και τρομοκρατικές οργανώσεις. Αλλά σε αυτό το θέμα θα επανέλθουμε αργότερα.

Αλλά ας πάμε σε μια άλλη περιγραφή της εποχής που επιβεβαιώνεται από το ανωτέρω δημοσίευμα των Wikileaks.

 Αυτή θα τη βρούμε στη δεύτερη μεγαλύτερη αγγλόφωνη εφημερίδα του Πακιστάν, τη Dawn:

Ισλαμαμπάντ, 27 Μαΐου 2007: «Η πρεσβεία του Πακιστάν στην Ελλάδα προειδοποιήθηκε για μια διπλωματική καταστροφή εν τη γεννήσει καθώς ένας εκτιμώμενος αριθμός 10.000 παράνομων μεταναστών που μεταφέρθηκαν στην Τουρκία από μια συμμορία Πακιστανών σωματεμπόρων είναι πιθανό να προωθηθούν στην Ελλάδα και την Ιταλία…»

«Μέχρι τώρα καμία στρατηγική δεν έχει αναπτυχθεί για να αντιμετωπιστούν οι κινήσεις των λαθρομεταναστών.

Αυτή είναι τώρα η μεγαλύτερη πρόκληση σωματεμπορίας που οι πακιστανικές υπηρεσίες ασφαλείας έχουν να αντιμετωπίσουν έξω από τη χώρα (το Πακιστάν), καθώς, ποτέ πριν ένας τόσος μεγάλος αριθμός ανθρώπων δεν έχει παράνομα μεταφερθεί σε μια χώρα με σκοπό την προώθησή τους στην Ευρώπη.

Η κρίση αυτή επιδεινώνεται με την αποκάλυψη ότι –με βάση ντοκουμέντα που έχει στη διάθεσή της η Dawn- ότι η συμμορία που εμπλέκεται σε μια τόσο μείζονα εγκληματική ενέργεια δεν περιλαμβάνει μόνο μερικούς ανθρώπους στο Πακιστάν αλλά είναι μέρος ενός δικτύου που συνδέεται με ισχυρές συμμορίες σωματεμπορίας στο Ιράν, το Πακιστάν και την Ελλάδα.  Έχει γίνει γνωστό ότι η Πακιστανική διπλωματική αποστολή στην Αθήνα με βάση πληροφορίες από μερικούς παράνομους μετανάστες, είχε λόγους να πιστεύει ότι μερικοί αξιωματικοί της αστυνομίας στην Ελλάδα ήταν επίσης μέρος του δικτύου. Αυτοί οι αξιωματικοί φέρονται να έχουν παράσχει ασφαλή δίοδο, περιλαμβανομένης της ασφάλειας θωρακισμένων οχημάτων, σε παράνομους μετανάστες.

Ο συναγερμός για τη νέα εισροή παρανόμων μεταναστών ήρθε μετά την πρόσφατη χαλάρωση σε ελληνικούς μεταναστευτικούς νόμους, που οι σωματέμποροι θεωρούν χρυσή ευκαιρία για να σπρώξουν μέσω των Τουρκικών συνόρων στην Ευρώπη.  

Η πραγματική ανησυχία της Πακιστανικής πρεσβείας είναι ότι αυτοί οι άνθρωποι είναι πιθανόν να δημιουργήσουν μείζονα προβλήματα για την Πακιστανική αποστολή και τη Χώρα (Το Πακιστάν) από την παράνομη και μη εξουσιοδοτημένη παρουσία τους στην Ελλάδα.

Πληροφορίες για το δίκτυο … δημιουργούν ανησυχία για την έκταση της επιρροής του δικτύου  και πως κατάφερε μέχρι τώρα να χειραγωγήσει συστήματα από το Πακιστάν μέχρι την Ελλάδα και ακόμη και την Ελλάδα για να συνεχίσει να στέλνει παράνομους μετανάστες.

Με το που μπαίνουν στην Ελλάδα, οι παράνομοι μετανάστες μεταφέρονται στην Αθήνα με οχήματα που μοιάζουν με οχήματα του Ελληνικού στρατού. Ένας άλλος παράνομος μετανάστης είπε ότι το όχημα με το οποίο αυτός και άλλα μέλη της ομάδας του ταξίδευαν στα Τουρκο/ελληνικά σύνορα, σταμάτησε σε ένα συγκεκριμένο σημείο όπου εμφανίστηκε ένα άντρας με στολή του τουρκικού στρατού για να τους βοηθήσει να φύγουν από την Τουρκία.

… Οι σωματέμποροι χρησιμοποιούν διαφόρους τρόπους για να στέλνουν ανθρώπους προς και από Πακιστάν.

Η  Ισλαμαμπάντ πληροφορήθηκε ότι η μαφία της σωματεμπορίας εκμεταλλεύεται τις αδυναμίες των αρχών στις τέσσερις χώρες.

Πληροφορήθηκε επίσης ότι υπήρξε μια μείωση στην σωματεμπορία μετά την σύλληψη του Javed Aslam Arain τον Οκτώβριο του 2006 μέσω της Ίντερπολ. Μετά τη σύλληψη του, το κύκλωμα του βυθίστηκε σε οικονομική κρίση.

Ξανάρχισε όμως τις δραστηριότητες του και αίτηση για την έκδοσή του απορρίφθηκε από το εφετείο.  
Αυτή τη φορά μια αξιοσημείωτη αύξηση σε σωματεμπορία από το Πακιστάν στην Τουρκία παρατηρήθηκε και η οργάνωση εμφανίστηκε να έχει άφθονη χρηματοδότηση»[4].

Έτσι λοιπόν και ενώ πλέον διαμορφώνεται ένα εμφυλιοπολεμικό κλίμα σε σχέση με το θέμα
των μεταναστών το οποίο ξεκινά από ιδεολογικό πόλεμο ο οποίος επιδιώκετε να μετατραπεί σε συμμοριτοπόλεμο ανάμεσα σε ακροαριστερά και ακροδεξιά, τα δίκτυα σωματεμπορίας συνεχίζουν απρόσκοπτα τη δουλειά τους. Γιατί πέρα από τους εμπόρους του ανθρωπισμού και τους επαγγελματίες μισάνθρωπους υπάρχουν ενσωματωμένοι όπως φαίνεται στις δομές του κράτους  οι έμποροι ανθρώπων για τους οποίους ο διχασμός των Ελλήνων γύρω από τους μετανάστες λειτουργεί ως το μελάνι της σουπιάς ενώ όλο και περισσότεροι άνθρωποι αναγκάζονται να στρέψουν παρακλητικά το βλέμμα τους προς το σάπιο σύστημα εξουσίας που έχει βάλει την Ελλάδα σε μειοδοτικό πλειστηριασμό και να παραδοθούν στη μοίρα που τους έχει προετοιμαστεί.

Ας ξαναγυρίσουμε σε ένα σημείο. Όπως φαίνεται από το Wikileaks, το 2006 ο διπλωματικός ακόλουθος του Πακιστάν Chaudhry δεν έθεσε στους Αμερικανούς θέμα μόνο για τη λαθρομετανάστευση αλλά και για την παράνομη κράτηση μεταναστών (από τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις καθ υπόδειξη της CIA). Για ποιο λόγο η Πακιστανική κυβέρνηση ήθελε κατ εξαίρεση να συλληφθεί ο Aslam ως λαθρέμπορας αν η CIA τον κυνηγούσε για το ίδιο θέμα που ήθελε να λύσει μέρος έστω της πακιστανικής κυβέρνησης, για την απαγωγή δηλ Πακιστανών σε ευρωπαϊκό έδαφος;
 

Αλλά ας αφήσουμε τη λαθρομετανάστευση και ας πάμε στην πολιτική και την ιδεολογία.

Ας μιλήσουμε για την αδερφοσύνη ανάμεσα σε Έλληνες και αλλοδαπούς.

Μέλη του ΑΝΤΑΡΣΥΑ π.χ  έχουν παραβρεθεί σε διαδηλώσεις παλαιότερα Λίβυων και τώρα Σύριων «αντικαθεστωτικών» ενώ το ΑΝΤΑΡΣΥΑ φαίνεται φιλικό προς συγκεκριμένους αυτονομιστικούς σκοπούς. Αναρωτιόμαστε: Η Αραβική Άνοιξη, πέρα από τα όποια δημοκρατικά στοιχεία είχε είναι γνωστό πλέον στους κύκλους της ανάλυσης ότι χρηματοδοτήθηκε από ιδρύματα και οργανώσεις κυρίως των ΗΠΑ. Ξέρουμε ότι βασικοί χρηματοδότες εξτρεμιστικών μουσουλμανικών οργανώσεων είναι οι αγωγοί πετροδόλαρων,  Σαουδική Αραβία, Κατάρ, Κουβέιτ. Για ποιο λόγο λοιπόν η αντικαπιταλιστική και αντιμπεριαλιστική ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι φιλική με ομάδες που προσφάτως συμμάχησαν με ιδρύματα και οργανώσεις των ΗΠΑ προκειμένου να ανατραπούν τα κοσμικά καθεστώτα και να αναλάβει η μουσουλμανική αδελφότητα; Περνάει η ανεξαρτησία και ο αυτονομισμός μέσα από τη θεοκρατία; Πως θα πετύχετε τον Μαρξισλαμισμό ρε δόκτορες Φρανκενστάιν;  

Είδαμε τι συνέβη με μια απλή προβακάτσια στις περιοχές της Αραβικής Άνοιξης. Λόγω της  προβολής του αντισλαμικού φιλμ «Η αθωότητα των Μουσουλμάνων», ισλαμιστές ξεχύθηκαν οργισμένοι. Επιθέσεις σε αμερικανικές πρεσβείες στην Υεμένη, Αίγυπτο, διαμαρτυρίες στο Ιρακ, Πακιστάν, Μπαχρέιν, στο Λίβανο, στη Μαλαισία. Η γερμανική πρεσβεία στη Χαρτούμ στο Σουδάν καταλύθηκε και στη θέση της γερμανικής σημαίας σηκώθηκε Ισλαμική. Στη Λιβύη, οι ισλαμιστές λύντσαραν τον πρέσβη των απελευθερωτών τους αμερικάνων. Όπως είχα προβλέψει εδώ και πολύ καιρό, ο πόλεμος των πολιτισμών ξεκίνησε όπως άλλωστε σχεδίαζαν οι Αμερικανοί με τα πραξικοπήματά τους, «ειρηνικά» και μη, στη Μέση Ανατολή. Για ποιο λόγο λοιπόν, τώρα ακριβώς που ξεκινά ο πόλεμος των πολιτισμών που κάλλιστα μπορεί να σηματοδοτήσει τον τρίτο παγκόσμιο πόλεμο, για ποιο λόγο λοιπόν κάποιοι κύριοι ξυπνούν τον πόλεμο των ιδεολογιών στην Ελλάδα;

Ας πούμε μια φανταστική ιστορία που καμία σχέση δεν έχει να κάνει με όσα αναφέρθηκαν παραπάνω: ότι πίσω από τις ιδεολογίες κρύβονται συμφέροντα και ότι τα συμφέροντα μασκαρεύονται. Ότι κάποιοι προσφέρουν υπηρεσίες ακόμη και φροντιστήρια ξένων γλωσσών σε ξενιτεμένους. Ότι κάποιοι βγάζουν λεφτά φέρνοντας με ταρίφα 5000 ευρώ προ της κρίσης ομοεθνείς τους τους οποίους παρακινούν μετά να παραβρεθούν σε διαδηλώσεις, πορείες και άλλες επιδείξεις ισχύος και σκηνοθετημένες πρόβες μαρξιστικής ουτοπίας. Ότι από τα μαύρα λεφτά κάποια πηγαίνουν στις τσέπες των εμπλεκόμενων ενώ άλλα πηγαίνουν για να χρηματοδοτήσουν αυτονομιστικές οργανώσεις. Και ας πούμε ότι όλοι αυτοί επικαλούνται την ιδεολογία για να συγκαλύψουν την άλλοτε εγκληματική και άλλοτε ανατρεπτική δραστηριότητά τους»

Φυσικά και αυτή είναι μια φανταστική ιστορία. Αυτό που είναι πραγματικότητα είναι πως αν κάποιοι αφιέρωναν περισσότερο χρόνο στο να βοηθούν τους συνανθρώπους τους και να εκφράζουν έμπρακτα την αλληλεγγύη τους αντί να την κάνουν γκράφιτι και σύνθημα σε πανό και πορείες, ο κόσμος θα είχε λιγότερη ανάγκη από γκραφίτι πανό και πορείες.

Αυτό που είναι πραγματικό είναι ότι βρισκόμαστε μπροστά σε πόλεμο πολιτισμών που οι νεοφιλελεύθεροι προκάλεσαν, σκοτώνοντας και κακοποιώντας τους μουσουλμάνους και παραδίδοντας τους μετά την εξουσία των χωρών τους. Σατανικό αλλά δυστυχώς τοοόσο πραγματικό.

Αυτό που είναι πραγματικό είναι ότι μια χώρα σε ανθρωπιστική κρίση σέρνεται σε ένα ιδεολογικό πόλεμο ανάμεσα στα άκρα. Για μια ακόμη φορά. Και ίσως και σε ένα ακόμη παγκόσμιο πόλεμο. Αυτό που είναι πραγματικό είναι ότι οι εξουσίες και τα ακραία παράκεντρα τους μας οδηγούν για μια φορά στον όλεθρο. Όπου αποτυγχάνει το κράτος, θα πετύχει το παρακράτος με τις δεξιές και αριστερές του παραφυάδες. Όπου αποτυγχάνει η κεντρική προπαγάνδα, θα πετύχει η προβοκάτσια.

Έτσι είναι μοιρασμένες οι παρτίδες και οι πατρίδες: Με τους πολλούς να είναι πάντα οι χαμένοι και τους λίγους να μοιράζουν τα κέρδη: Στα δεξιά, στα αριστερά, στα κέντρα και τα παράκεντρα.

Αυτό είναι το παιχνίδι: και μεις τα πιόνια.

Κλείνοντας, θα πρέπει να τονίσω στους όποιους θερμοκέφαλους: ΔΕΝ ΦΤΑΙΕΙ Ο ΜΕΤΑΝΑΣΤΗΣ. ΜΕΤΑΝΑΣΤΗΣ ΔΕ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΑΣ. ΚΑΘΕΝΑΣ ΚΡΙΝΕΤΑΙ ΑΤΟΜΙΚΑ. ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΦΤΑΙΝ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΤΕΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΑ ΚΑΙ ΤΟΥ ΜΕΤΑΝΑΣΤΗ, ΚΑΛΑ ΠΛΑΙΣΙΩΜΕΝΑ ΛΑΜΟΓΙΑ ΜΕΣ ΣΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΜΕ ΕΥΡΕΙΑ ΜΕΧΡΙ ΠΡΟΤΙΝΟΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΠΟΔΟΧΗ ΠΟΥ ΣΥΓΚΑΛΥΠΤΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΑΠΌ ΤΗ ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ ΤΩΝ ΑΚΡΩΝ. Μην τσιμπάτε το τυρί της φάκας.   

Για τελευταία προτροπή θα τονίσω τον τίτλο του περιοδικού του Κου Χατζηστεφάνου με τον οποίο ξεκίνησε το άρθρο μας: Unfollow: Δεν ακολουθείτε. Μην ποδηγετήστε.

(Το υλικό για την λαθρομετανάστευση μου το επισήμανε ο Ιωάννης Μιχαλέτος, ένας από τους κορυφαίους Έλληνες αναλυτές. Για αυτό άλλωστε και δεν τον γνωρίζετε).

Περισσότερα για το συγγραφέα και το έργο του στον επικήδειο του ή στο blog του Agriazwa.blogspot.com            

---

[1] http://www.unfollow.gr.com/index.php/blog/item/137-%CE%B5%CE%AF%CE%BC%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%B5-%CF%8C%CE%BB%CE%BF%CE%B9-%CE%BC%CE%B1%CE%BD%CE%B9%CF%87%CE%B1%CF%8A%CF%83%CF%84%CE%AD%CF%82-|-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%AC%CF%81%CE%B7-%CF%87%CE%B1%CF%84%CE%B6%CE%B7%CF%83%CF%84%CE%B5%CF%86%CE%AC%CE%BD%CE%BF%CF%85.html

[2] http://www.unfollow.gr.com/index.php/blog/item/108-%CE%BF-%CF%84%CF%81%CF%8C%CE%BC%CE%BF%CF%82-%CF%83%CF%84%CE%BF-%CE%B2%CE%BB%CE%AD%CE%BC%CE%BC%CE%B1-%CF%84%CE%BF%CF%85%CF%82-|-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%AC%CF%81%CE%B7-%CF%87%CE%B1%CF%84%CE%B6%CE%B7%CF%83%CF%84%CE%B5%CF%86%CE%AC%CE%BD%CE%BF%CF%85.html

[3] http://tvxs.gr/news/%CE%AD%CE%B3%CF%81%CE%B1

%CF%88%CE%B1%CE%BD-%CE%B5%CE%AF%CF%80%CE%B1%CE%BD/%CE%B4%CE%B9%CE%B5%CE%B8%CE%BD%CE%AE-%CE%B5%CE%B3%CE%BA%CE%BB%CE%B7%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AC-%CE%B4%CE%AF%CE%BA%CF%84%CF%85%CE%B1-%CE%BF-%CE%BA%CE%BF%CE%B9%CE%BD%CF%8C%CF%82-%CE%B5%CF%87%CE%B8%CF%81%CF%8C%CF%82-%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%AE%CE%BD%CF%89%CE%BD-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%BC%CE%B5%CF%84%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CF%83%CF%84%CF%8E%CE%BD-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CF%80-%CE%B1%CF%81%CE%B3%CF%85%CF%81%CE%AF%CE%BF%CF%85

[4] http://archives.dawn.com/dawnftp/72.249.57.55/dawnftp/2007/05/28/top2.htm

Read More »

Άλλο αυγή κι άλλο χρυσαυγή

Άλλο Αυγή κι άλλο Χρυσαυγή.

Του Πέτρου Αργυρίου

Δεν θα ήταν υπερβολικό κανείς να χαρακτηρίσει το χθεσινό φύλλο της «Αυγής» ως αφιέρωμα στη «Χρυσή Αυγή» καθώς ένα μεγάλο κομμάτι της ήταν σχολιασμός των επιθέσεων των ταγμάτων εφόδου της Χρυσής Αυγής έναντι λαθροπωλητών.

Τα περισσότερα άρθρα της «Αυγής» ήταν απόλυτα πολωτικά, με νοοτροπία γηπέδου, με τις λέξεις φασίστες και νεοναζί να ρίχνονται κατά ριπάς με μια ευκολία που θα προκαλούσε αμηχανία ακόμη και σε εκείνους που το λεξιλόγιο τους αποτελείται από μια κυρίως λέξη: την λέξη μαλάκας.

Με εξαίρεση το άρθρο του Ανδρέα Ζαφείρη «Χτίζοντας με το φραγγέλιο κοινωνικές συμμαχίες» (http://www.avgi.gr/ArticleActionshow.action?articleID=712542) που παρότι δεν αποφεύγει επικίνδυνα κλισέ, διαπνέεται από γνήσια αγωνία και διατυπώνει έγκυρα και κρίσιμα ερωτήματα για το τι γιγαντώνει το θεριό του μίσους, το υπόλοιπο φύλλο της Αυγής είναι κατάφορτο με στερεότυπα τα οποία στο όνομα του πολέμου κατά του φασισμού ουσιαστικά τον ενδυναμώνουν ενώ παράλληλα αναδεικνύουν ένα ιδιότυπο είδος αντίστροφου φασισμού που δεν είναι καθόλου λιγότερο φασισμός από τον παραδοσιακό φασισμό.

Οι περισσότεροι από εμάς έχουμε εγκλωβιστεί πλέον σε ένα φασιστικό τετράπολο που αποτελείται από το φασισμό της κεντρικής εξουσίας, το φασισμό της ακροδεξιάς, το σταλινισμό του ΚΚΕ και τον αναρχοφασισμό της άκρας αριστεράς. Μάλιστα κύριοι, πέρα από τις περισσότερο παραδοσιακές και αναγνωρίσιμες μορφές φασισμού πολλοί από εμάς έχουμε ζήσει τα τελευταία κρίσιμα χρόνια τον αναρχοφασισμό στο πετσί μας. Έχουμε δει φουκουριάρηδες που κρατούν μια πλαστική σημαία (και ναι ξέρουμε ότι τα εθνόσημα είναι κατασκευές) να δέχονται επιθέσεις από αναρχοφασίστες που έχουν κάνει τη λέξη φασίστας πιπίλα. Το είδαμε στις πλατείες, το είδαμε στους δρόμους. Πείτε μου κύριοι της ιδεολογικής ανωτερότητας της αριστεράς σκέψης, τι θα έκανε ο καημένος ο πολίτης που η κεντρική εξουσία τον ρημάζει και τον βρίζει στερώντας του το μέλλον και την αξιοπρέπεια του ενώ στους δρόμους που παλεύει για τα δίκια του υβρίζεται χυδαία από τον φανατικά «ανθρωπιστή» αριστερό γιατί ο φουκουριάρης διαπράττει το έγκλημα να θέλει να έχει … πατρίδα; Δε θα δει αυτός ο άνθρωπος που του χουν κολλήσει τη ρετσινιά του φασίστα τα στρατιωτάκια της αριστεράς περισσότερο συμπαθητικά το φασισμό της Χρυσής Αυγής; Ερωτώ.

Το αποκορύφωμα της προσκόλλησης στο πρωκτικό στάδιο της ιδεοληψίας ήταν το άρθρο του Θέμη Δημητρακόπουλου «Χρυσή Αυγή, το απωθημένο όνειρο του κάθε κρυφοφασίστα Νεοέλληνα» (http://www.avgi.gr/ArticleActionshow.action?articleID=712546). Ποιος είναι λοιπόν αυτός ο «κάθε» κρυφοφασίστας Νεοέλληνας; Όποιος ήταν το κρυφοκομμούνι του παρελθόντος. Εγώ, εσύ, ο παραδίπλα, όποιος αποφασίσει η ιερά εξέταση της δεξιάς ή της αριστεράς ότι έχει το Διάβολο ή κάποια άλλη καταστροφική ιδεολογία μέσα του. Ας δούμε λοιπόν κάποια στιγμιότυπα αυτής της αποφατικής φασιστολογίας που αναπτύσσει ο αρθρογράφος:

Γράφει λοιπόν ο κύριος Δημητρακόπουλος: «Ο φασισμός είναι ενδημικός στην Ελλάδα. Οι δωσίλογοι, οι συνεργάτες του κατακτητή, οι κουκουλοφόροι και οι μαυραγορίτες της Κατοχής είναι αυτοί που στην πραγματικότητα εξουσίασαν και ποδηγέτησαν τη μετεμφυλιακή χώρα. Το μίσος κατά του «άλλου», του διαφορετικού, του ξένου, αυτού που δεν είναι δικός μας, δεν σίγασε ποτέ. Οι ανιστόρητες ανοησίες περί «φιλόξενου» έθνους είναι για ηλίθιους, ψεύτες και αγράμματους.»

Εδώ είμαι υποχρεωμένος να συμφωνήσω. Με κάθε αλλαγή γεωπολιτικής φρουράς στην Ελλάδα, η τοπική ελίτ ενσωματωνόταν και διασφάλιζε τη συνέχεια της εξουσίας και της διαχείρισης σε αυτήν την έρμη χώρα, τη χώρα έρμαιο. Με τους Οθωμανούς τα ίδια, τα γιουσουφάκια γίναν αργότερα φανατικοί βασιλόφρονες. Μετά γίναν γερμανοτσολιάδες. Μετά χουντικοί και αμερικανοτσολιάδες. Εσχάτως γίναν ευρωτσολιάδες. Η οσφυοκαμψία του πολιτικού συστήματος στην Ελλάδα δεν έχει όρια. Και κάθε φορά αυτές οι λέρες προγραμμάτιζαν τον πληθυσμό να είναι δεκτικός στη νέα τάξη πραγμάτων και εχθρικός σε όσους την αντιμάχονταν.

Και κάπου εδώ εξαντλείται η όποια συμφωνία θα μπορούσα να έχω με τον αρθρογράφο. Με την διατύπωση του ότι «Το μίσος κατά του «άλλου», του διαφορετικού, του ξένου, αυτού που δεν είναι δικός μας, δεν σίγασε ποτέ.».

Και ποιος είναι ο άλλος για την άκρα αριστερά; Όχι μόνο ο Χρυσαυγίτης ο ορκισμένος αλλά και ο «κάθε κρυφοφασίστας Νεοέλληνας» με τα φασιστικά του απωθημένα.

Και ποιοι είμαστε εμείς; Το γράφει ξεκάθαρα ο αρθρογράφος: Δις: «Η δική μας Αριστερά». «Οι ευθύνες της δικής μας ριζοσπαστικής Αριστεράς»

Οι δικοί μας και οι άλλοι. Είτε είσαι μαζί μας είτε εναντίον μας. Αυτή είναι η ουσία του φασισμού κ. Δημητρακόπουλε. Η μαύρη ψυχή του.

Ο φασισμός είναι ενδημικός στην Ελλάδα όπως γράφετε με ευκολία κ. Δημητρακόπουλε. Οι Έλληνες έχουν τον φασισμό στο DNA τους. Και αυτό δεν είναι ρατσισμός κατά του Έλληνα κύριε Δημητρακόπουλε; Η Αριστερά έχει τις ευθύνες της κ. Δημητρακόπουλε όπως γράφετε παρακάτω και εδώ παρά τη λανθασμένη προηγούμενη μου δήλωση ότι έχουν εξαντληθεί τα περιθώρια συμφωνίας με τις απόψεις σας θα ξανασυμφωνήσω με κάποιες από αυτές: Έχει τις ευθύνες της η Αριστερά: Έχει την ευθύνη ότι έκανε τον αντιφασισμό ιδιότυπο φασισμό. Ότι έκανε τον αντιρατσισμό ιδιότυπο ρατσισμό. Έχει ευθύνη όταν κάνει την «Αυγή» να μοιάζει με φερέφωνο της Χρυσής Αυγής. Που με τον ανέξοδο ή μάλλον χρήσιμο για το σύστημα εξουσίας φανατισμό της σπρώχνει τον απλό κοσμάκι στο άλλο άκρο, τον υποτιθέμενο «προαιώνιο εχθρό της».

Όχι δε φταίει η κρίση για την άνοδο της Χρυσής Αυγής. Έτσι γράφετε: «Ούτε είναι απλά ένα φαινόμενο απότοκο της πολύπλευρης κρίσης – κρίσης κυρίως πολιτικής, κοινωνικής και πολιτιστικής και κατόπιν οικονομικής – που μαστίζει τον τόπο. Ο φασισμός είναι ενδημικός στην Ελλάδα»

Όχι δε φταίει η ανθρωπιστική πλέον κρίση που σπρώχνει απλούς ανθρώπους στα άκρα. Φταίει που οι Έλληνες γεννιούνται φασίστες και ρατσιστές.

Ρατσίστας δε γίνεσαι γεννιέσαι. Το πιο έξοχο ρατσιστικό δόγμα. Και το υιοθετείτε έτσι εύκολα κ. Δημητρακόπουλε. Δεν φταίνε οι συνθήκες κ. Δημητρακόπουλε. Τα πολιτικά γονίδια φταίνε. Θάνατος στους φασίστες. Διαλύστε τα μισάνθρωπα γουρούνια. Επικίνδυνη ναζιστική δημαγωγία στη φαρέτρα της άκρας αριστεράς. Hate Speech.

Δύο μέτρα και δύο σταθμά κ. Δημητρακόπουλε: Για όσους ανήκουν στη «δική σας αριστερά» εγκληματίας δε γεννιέσαι, γίνεσαι. Μάλιστα πολλοί από τους ποινικούς χαίρουν άκρας στήριξης από την άκρα αριστερά, αρκεί να την έχουν ασπαστεί. Οι εγκληματίες εντός συστήματος είναι απλά εγκληματίες. Οι δικοί σας είναι αγωνιστές. Και για να συνεχίσουμε με την παραβατικότητα ξαναγυρνώντας στο αρχικό θέμα των επιθέσεων κατά των λαθροπωλητών θα συμφωνήσω μαζί σας πως οι λαθροπωλητές είναι βιοπαλαιστές και έχουν κάθε δικαίωμα στη ζωή και την εργασία: Οι λαθρέμποροι όμως, οι ναρκέμποροι, οι σωματέμποροι, οι λαθρέμποροι όπλων που πολλές φορές κινούνται ανάμεσα στα ίδια κέντρα διακίνησης και αυτοί άνθρωποι δεν είναι κύριοι Δημητρακόπουλε; Άνθρωποι που έχουν δικαίωμα στη ζωή και την εργασία των άλλων; Πότε έχει αναφερθεί σε αυτούς η άκρα αριστερά κύριε Δημητρακόπουλε; Για πόσο ακόμη οι λαθροπωλητές θα χρησιμοποιούνται ως ανθρώπινη ασπίδα από οικονομικά και πολιτικά συμφέροντα ενώ η άκρα αριστερά θα κυνηγά να ξετρυπώσει με το ζόρι από τις τρύπες τους «κρυφοφασίστες Νεοέλληνες;». Η αφέλεια ξέρετε κύριε Δημητρακόπουλε μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως πολιτικό άλλοθι μέχρι ενός σημείο. Και η άκρα αριστερά το έχει ξεπεράσει προ πολλού.

Έχετε αναρωτηθεί γιατί ακόμη και κάποιοι μετριοπαθείς στην άκρα αριστερά έχουν εδώ και χρόνια να μιλάνε για ιδεολογικοποίηση των ποινικών και για εγκληματικοποίηση των ιδεολόγων; Για ποιο λόγο όπως περιγράφει ο Β. Λαμπρόπουλος: «Τα τελευταία χρόνια, οι ποινικοί μαζικά ιδεολογικοποιούν την παραβατικότητά τους και βρίσκουν σε αντιεξουσιαστές στηρίγματα και άλλοθι ζωής και δράσης. Και από την άλλη πλευρά οι αντάρτες πόλης βρίσκουν εύκολα «τεχνική υποστήριξη»- αν όχι και εκτελεστές- σε κακοποιούς μικρού και μεγάλου βεληνεκούς.»; (http://www.tovima.gr/politics/article/?aid=346373).

Τι φρούτα έχουν δώσει όλα αυτά κύριε Δημητρακόπουλε, όλα αυτά για τα οποία η αριστερά τηρεί σιγή ιχθύος;

Μιλάτε για παρακράτος. Της Δεξιάς. Ναι, κάθε παρακράτος υπάρχει μέσα στα πλαίσια του συστήματος εξουσίας. Αλλά το παρακράτος επιλέγει στελέχη από όλες τις δεξαμενές και σε όλες τις δεξαμενές φυτεύει στελέχη του έχοντας πάντα ιδιαίτερη προτίμηση στα άκρα. Άκρα-δεξιά, άκρα-αριστερά.

Δεν ήταν οι Χρυσαυγίτες η 17Ν κύριε Δημητρακόπουλε. Η μήπως ήταν; Μήπως ξέρετε κάτι που δεν ξέρω για τους υπόγειους συνδέσμους ανάμεσα στα άκρα; Δεν ήταν οι Χρυσαυγίτες που φάγαν τον αμφιλεγόμενο πάλαι πότε συστημικό δημοσιογράφο Γκίολα σε ένα μαφιόζικο χτύπημα μετά από παραγγελία εκτέλεσης που δόθηκε στη νέα τρομοκρατία της άκρας αριστεράς. Και τότε η αριστερά μούγκα στην στρούγκα. Και δεν ήταν οι χρυσαυγίτες που προετοιμάσαν πρόσφατα μάλλον καρτέρι θανάτου σε έναν από τους ελάχιστους (κατά την κρίση τη δικιά μου και πολλών άλλων) ανεξάρτητους δημοσιογράφους, τον Κώστα Βαξεβάνη. Και πάλι η αριστερά μούγκα στην στρούγκα. Όλως παραδόξως, χωρίς να έχω στοιχεία να υπαινιχθώ οποιαδήποτε σχέση ή ανάμειξη, και τα δύο περιστατικά κατά της ζωής δημοσιογράφων έγιναν μετά από σύγκρουσή τους με τον «αριστερό» μεγαλοδημοσιογράφο Μάκη Τριανταφυλλόπουλο, προνομιακό μέσα στα πλαίσια του δημοσιογραφικού του πάντα λειτουργήματος, συνομιλητή ποινικών και τρομοκρατών (π.χ αφοι Ξηροί κλπ). Και πάλι πέπλο σιωπής για το παρακράτος από την επίσημη αριστερά…

Όλα αυτά κύριε Δημητρακόπουλε δίνουν το πάτημα σε συστημικούς δημοσιογράφους όπως ο Μανδραβέλης να κάνουν τις προκλητικές εξισώσεις ακροαριστεράς και ακροδεξιάς.

Όλα αυτά τα αδιαφανή σημεία επιτρέπουν στην Καθημερινή και άλλες συστημικές φυλλάδες να τσουβαλιάζουν τη βία των άκρων με τα δίκαια και ιερά κινήματα αντίστασης και λαϊκών αγώνων.

Αλλά να σας κάνω μια ερωτησούλα κ. Δημητρακόπουλε. Ο Μανδραβέλης δεν προσλήφθηκε χθες: Για ποιο λόγο η ΕΣΗΕΑ με αρκετούς αριστερούς στους κόλπους της, τον ανακάλυψε σχετικά πρόσφατα; Αφήστε να σας απαντήσω: Γιατί τόσα χρόνια τρώγαν ψωμί από το ίδιο χέρι. Και δεν δαγκώνεις το χέρι που σε ταϊζει όπως είχε δηλώσει δημοσίως ο φίλος του Ηλίας Κανέλλης. Τώρα που δεν έχουν δουλειά να χάσουν γιατί δεν υπάρχουν δουλειές στο σινάφι και αφού πρώτα ξεμπρόστιασαν τον Μανδραβέλη ανεξάρτητοι ανάμεσα στους οποίους και η αφεντομουτσουνάρα μου, μόνο όταν οι δημοσιογράφοι χάσαν τα προνόμια της δουλικότητάς τους, τότε μόνο θυμηθήκαν τη δεοντολογία και το δημοσιογραφικό κώδικα. Μόνο όταν δεν είχαν να φοβηθούν προσωπικό κόστος το παίξαν μάγκες. Τσάμπα μάγκες που λέει και ο απεχθής μου Βαγγέλης Βενιζέλος. Πώς να εμπιστευτεί ο κόσμος την αριστερά όταν τη θεωρεί έστω σε περιορισμένο βαθμό κομμάτι της διαπλοκής; Ποιος σπρώχνει τον κόσμο στην Χρυσή Αυγή αν όχι σε μεγάλο βαθμό οι δικαιολογημένες του καχυποψίες για την αριστερά και το ρόλο της στα πράματα;

Φυσικά και θα συμφωνήσουμε κ. Δημητρακόπουλε, φυσικά και η Χρυσή Αυγή δεν είναι η αριστερά: Η Χρυσή Αυγή είναι παραστρατιωτική οργάνωση. Ακροδεξιά. Και πλέον, χάρη στο πολιτικό μας σύστημα στο οποίο εντάσσεται η «δική σας» αριστερά, είναι και η Τρίτη πολιτική δύναμη. Αίσχος, ντροπή και όνειδος και βαστάτε Τούρκοι τα άρματα κ.λ.π. Ναι, ναι συμφωνούμε.

Αλλά για μισό λεπτό. Το μεγαλύτερο πολιτικό έγκλημα που έγινε στην πρόσφατη ιστορία αυτό του τόπου δεν το κανε η Χρυσή Αυγή: Έγινε στη Marfin όπου πολίτες δολοφονήθηκαν μαζικά και σαδιστικά. Λίγο πριν την ώρα του μεγάλου θριάμβου του, το λαϊκό κίνημα ηττήθηκε κατά κράτος: από το παρακράτος. Τον αριστερό του βραχίονα. Την άκρα αριστερά: Ξέρετε, το παρακράτος έχει δύο πολύ μακριά χέρια: τον ακροδεξιό και τον ακροαριστερό βραχίονα. Και ενώ η αριστερά βρυχάται για την εγκληματικότητα του ακροδεξιού βραχίονα για τον ακροαριστερό κάνει τουμπεκί ψιλοκομμένο. Και ας ξέρει πολύ καλά καλά η μία χείρα τι κάνει η άλλη.

Τι προτείνετε για αυτό λοιπόν που η άκρα αριστερά βοήθησε να ανδρωθεί; Τι προτείνετε για τη Χρυσή Αυγή; Για να σας διαβάσουμε. «Με περιφρούρηση, με τις δικές της δυνάμεις, των πιο αδύναμων στόχων των αλητοσυμμοριτών της Χρυσής Αυγής.» ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ.

Η λύση είναι λοιπόν ο Σύριζα να γίνει Αντι-Χρυσή Αυγή: Γάμησε τα ρε φίλε: Κάποιοι στην αριστερά έχουν εθιστεί τόσο πολύ στο αντί που φαντάζονται ότι η ουτοπία είναι ένας δρόμος στρωμένος με αντί. Και αν ουτοπία γίνει πραγματικότητα αυτοί αυτομάτως θα γίνουν αντιουτοπιστές.

Λοιπόν σοβαρά τώρα. Αντι τάγματα εφόδου= αντι Χρυσή Αυγή. Αντιποίηση αρχής (μιας που η πολιτεία κάνει τα στραβά μάτια= αυτοδικία = Χρυσή Αυγή. Έχουμε τους χρυσαυγίτες θα έχουμε και τους Αυγίτες τώρα.

Να υπενθυμίσω: Η Χρυσή Αυγή δεν στρατολογεί βίαια. Κάνει επιδείξεις βίας για να στρατολογεί: Είναι πολύ διαφορετικό. Και χρησιμοποιεί βία λόγω έλλειψης πολιτικού περιεχομένου. Και το ίδιο προτείνετε και εσείς κ. Δημητρακόπουλε να κάνει ο Σύριζα. Να μην γεμίσει με πολιτική βούληση και δράση το κενό που έτσι και αλλιώς όχι μόνο φαίνεται ότι καλύπτει αλλά αντιπροσωπεύει η Χρυσή Αυγή. Προτείνεται να καλύψετε λοιπόν το κενό με κενό. Να απαντήσετε στη βία με βία. Απλά η δικιά σας βία θα είναι βία ειρηνικών προθέσεων. Είπαμε. Άλλο η βία της ακροδεξιάς και άλλο η βία της άκρας αριστεράς.

Πρώτα από όλα να σας υπενθυμίσω ότι η Χρυσή Αυγή είναι στον αρχικό της πυρήνα παραστρατιωτική οργάνωση. Και θα ρίξετε εσείς αμούστακα παιδιά να τα βγάλουν πέρα με ετοιμοπόλεμους φανατικούς: Ποιος σας έχρισε αρχιστράτηγο εσάς να ρίξετε ανθρώπινες ζωές τροφή για τα κανόνια; Πόσο ανεύθυνος είστε;

Εκτός βέβαια αν η αριστερά επιστρατεύσει τους ετοιμοπόλεμους της. Τα πρωτοπαλίκαρα του ΠΑΜΕ, τους ποινικούς και τους τρομοκράτες (φυσικά και δεν συγχέω το ΠΑΜΕ με τους ποινικούς και τους τρομοκράτες. Απλά το ΠAME έχει εμπειρία συγκρούσεων).

Όπως και να έχει, παροτρύνετε να εγκατασταθούν προεμφυλιακές συνθήκες: συμμοριτοπόλεμος. Και σε αυτές τις συρράξεις πρώτα θα πέσουν φάπες, μετά ροπαλιές, μετά καμιά μαχαιριά και μετά καμιά πιστολιά και μετά μπαράζ αντεκδικήσεων.

Αναρωτιέμαι βέβαια γιατί δεν προτείνατε με τον ίδιο ζήλο ομάδες περιφρούρησης που θα προστάτευαν τις αδύναμες ομάδες από τη νέα χούντα: Γιατί δεν προτείνατε με τον ίδιο ζήλο ομάδες περιφρούρησης για αυτούς που τους κόβαν το ρεύμα, τους παίρναν το σπίτια, τους ασθενείς που σκοτώνει κατά εκατοντάδες καθημερινά το ιατρικό κατεστημένο σε αγαστή συνέργεια με το πολιτικό κατεστημένο; Να σας πω γιατί. Γιατί όσοι από εσάς δεν είναι ΤΟ σύστημα βρίσκεστε σε ομηρία από το σύστημα. Ας χρησιμοποιήσω μια παραβολή που βασίζεται σε πραγματικό περιστατικό: Ζητήθηκε από γνωστή αριστερή δημοσιογράφο (το αριστερή χωρίς εισαγωγικά) με καρκίνο η οποία είχε προσωπική της φίλη γνωστή βουλευτή της αριστεράς (προσοχή δεν ταυτίζω αυτά τα δύο), της ζητήθηκε λοιπόν από μεγαλοχειρούργο το ποσόν των 20000 ευρώ για να τη χειρουργήσει. Και εκείνη ενέδωσε. Και όλοι, βουλευτές και δημοσιογράφοι μούγκα στη στρούγκα. Φανταστείτε πόσο πιο δύσκολα είναι για τον απλό πολίτη. Φανταστείτε γιατί ο πολίτης πείθεται από τις «καθαρές λύσεις» της βρώμικης Χρυσής Αυγής. Γιατί απλά θεωρεί ότι η αριστερά μέχρι σήμερα είτε υποκύψει ή συγκαλύψει ή ακόμη χειρότερα συμμετάσχει στη διαφθορά.

Αλλά ας γυρίσουμε σε εσάς κύριε Δημητρακόπουλε. Για χρόνια τώρα η αριστερά κυνηγά φαντάσματα. Έχει γίνει ο ψιθυριστής των φαντασμάτων σε κοινωνίες που είχαν αφήσει τους νεκρούς τους να αναπαύονται .Ουσιαστικά η αριστερά έγινε το σκευοφυλάκιο των σταχτών του φασισμού. Της κρατούσε προς επίδειξη, ως μπαμπούλα. Το φάντασμα του φασισμού ήταν το όπλο της αριστεράς όταν στέρευε από πολιτικά επιχειρήματα.

Πολλοί στην άκρα αριστερά βλέπαν σε κάθε πολίτη τον εν δυνάμει φασίστα. Το μετατραυματικό σύνδρομο της αριστεράς είναι ισχυρότατο. Όταν ήρθε ο φασισμός στην Ελλάδα το 2009, ο μνημονιακός φασισμός, πολλοί αριστεροί δεν ενθουσιάστηκαν. Περίμεναν τον φασισμό όπως τον θυμόντουσαν, με τους όρους του παρελθόντος.

Ε και αυτό το φασισμό βρήκαν στο πρόσωπο της Χρυσής Αυγής. Η προφητεία εκπληρώθηκε, οι μούμιες ξαναπερπάτησαν, κομμάτι της αριστεράς ξαναβρήκε το ρόλο της όχι μες στην κοινωνία όπως όφειλε αλλά μέσα στην ιδεοληψία όπως πάντα φανταζόταν: να είναι αντιδεξιά. Πολλοί από τους καταστροφιστές της αριστεράς, τους αμετανόητους ρεβανσιστές είδαν την ευκαιρία να ξαναζήσουν την δημοκρατία της Βαϊμάρης, τον εμφύλιο και αυτή τη φορά να κερδίσουν (η συγκεκριμένη διατύπωση και η πατρότητα της ανήκει στον γιατρό Γ.Θ που όποτε θελήσει να τη δημοσιοποιήσει οφείλω να συμπληρώσω με παραπομπή στο δικό του κείμενο). Τι να κάνεις με αυτούς τους φανατικούς. Είτε στα αριστερά, είτε στα δεξιά τα ίδια σκατά είναι.

Κύριε Δημητρακόπουλε. Μιλάτε για ευθύνες της «δικής σας» ριζοσπαστικής αριστεράς. Για να δούμε πρώτα τις δικές σας. Από τους οικολόγους πράσινους μεταπηδήσατε στη ΔΗΜΑΡ, τη Χρυσή Εφεδρεία του κυρίαρχου μνημονιακού φασισμού. Παρα ταύτα μιλάτε εσείς για φασισμό … Ξέρετε, για την αριστερά πολλές φορές η σιωπή είναι χρυσός, χρυσός λέω, η λέξη που διαφοροποιεί την λέξη Χρυσαυγίτης από την Λέξη Αυγίτης.

Μιας και μοιάζετε να είστε από αυτούς που μιλάνε με φαντάσματα, ίσως να μπορέσετε να ακούσετε και κάποιον που προέρχεται από μια αόρατη γενιά. Γεννήθηκα τη δεκαετία του 70. Ίσως να μην μας χωρίζουν πολλά χρόνια, αλλά τη δική μου τη γενιά και μπόλικες επόμενες γενιές η δικιά σου και οι προηγούμενες τη γάμησαν πατόκορφα. Μας κλέψαν παρόν και μέλλον. Τη θυμάμαι και γω τη δημοκρατία της Βαιμάρης και τον εμφύλιο -ως ιστορικές μνήμες εννοώ. Και αυτό που μου έχουν μάθει οι καταγραφές αυτές είναι ότι δεν θέλω να ξαναζήσω τέτοιες εποχές. Και όμως. Χάρη στο πολιτικό σύστημα και σε προτροπές όπως οι δικές σου, κάθε μέρα που περνάει είμαι πιο κοντά στη φρίκη. Βλέπεις Θέμη το πολιτικό σύστημα στην Ελλάδα αντιμετώπιζε την κατάρρευσή πολύ πριν οι πολίτες το μάθουμε. Για αυτό και συναίνεσε στη διάλυση της κοινωνίας. Όταν οι ακραίοι πόλοι θα εδραιωθούν, όταν ο συμμοριτοπόλεμος αποτελεί καθημερινή πραγματικότητα, τότε θα έρθει ένα νέα κέντρο φτιαγμένο από τα μπάζα του παλιού συστήματος να εγγυηθεί τάξη και ασφάλεια.

Επειδή λοιπόν εγώ και οι Έλληνες έχουμε έναν κοινό εχθρό και αυτός είναι το σαθρό σύστημα εξουσίας, πάρτε τις ομάδες περιφρούρησης σας και πάτε παίξτε με τα ηλίθια φουσκωτά αγόρια της Χρυσής Αυγής στο δικό σας χώρο με τους δικούς σας όρους. Όσο περνάει από το χέρι μου (ελάχιστα δηλαδή), δε θα αφήσω κανέναν να κάνει τη χώρα μου γήπεδο.

Γράφεις: «Αύριο δε θα υπάρχουν δικαιολογίες και άλλοθι για κανένα. Ούτε για την αριστερά. Ούτε για τον ΣΥΡΙΖΑ.

Ούτε για σένα και για μένα».

Κάνεις λάθος. Από προχθές έχουν τελειώσει τα άλλοθι για την αριστερά και το ΣΥΡΙΖΑ.

Όσο για σένα, καμία δικαιολογία. Η Χρυσή Αυγή θα έπεφτε σαν το κακό σπυρί που είναι αν το ΣΥΡΙΖΑ κοίταζε να καθαρίσει τον τόπο από τη βρωμιά του συστήματος. Αν συνέχιζε να κάνει αντιπολίτευση και αγώνα κατά του φασιστικού μνημονίου και του οικονομικού ιμπεριαλισμού που απειλεί να καταργήσει αυτή τη χώρα και να τη μετατρέψει σε ειδική οικονομική ζώνη. Άκου, δε θα ζήσω άλλο σε δοκιμαστικό σωλήνα. Άκου. Δε θα στραφώ κατά του συμπολίτη μου για την όποια μαλακοιδεολογία έχει. Άκου.

Αρκετά ζημιά έχετε κάνει με το να αναθρέφετε τη Χρυσή Αυγή και να στηρίζετε το σύστημα. Κανένας δεν είναι εκ προοιμίου εγκληματίας. Αντε να κάνουμε και φυλακές για τους Χρυσαυγίτες. Και μετά να δούμε ποιος άλλος θα μπει εκεί μέσα.

Δεν έχετε καταλάβει ακόμη ότι για πολλούς Έλληνες, ναι αυτούς τους κρυπτοφασίστες νεοέλληνες, η Χρυσή Αυγή είναι οι αγωνιστές και οι υπόλοιποι οι καταπιεστές και αυτοί που διώκουν τους αγωνιστές. Ότι ζούμε την αντιστροφή του αντικομμουνισμού. Ότι γιγαντώνετε κάθε μέρα την πόλωση.

Ότι στο ντέρμπυ ΣΥΡΙΖΑ- Χρυσή Αυγή νικητής θα είναι ο διαιτητής: ΤΟ ΓΑΜΗΜΕΝΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΕΞΟΥΣΙΑΣ ΟΠΩΣ ΤΟ ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ ΓΙΑ ΑΙΩΝΕΣ ΤΩΡΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ. ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΚΑΝΕ ΑΝΕΛΠΙΔΟΥΣ ΡΑΓΙΑΔΕΣ.

Ρε συ Δημητρακόπουλε. Ειλικρινά τώρα: Τι από τα δύο συμβαίνει: Είσαι το τυρί ή απλά δε βλέπεις τη φάκα;

(Περισσότερα για το συγγραφέα και το έργο του στο προσωπικό του blog agriazwa.blogspot.com)

Read More »

Ο πωλητής του λαδιού του φιδιού

Ο πωλητής του λαδιού του φιδιού

Του Πέτρου Αργυρίου

Είμαι ο πωλητής του λαδιού του φιδιού.

Κάτοχος της πανάρχαιας τέχνης των δηλητηρίων που συνεχώς εκσυγχρονίζεται.

Σου πουλάω χημικά, φάρμακα, πολιτικές, τροφές δηλητήρια.

Και σ’ έχω πείσει ότι τα χρειάζεσαι. Σε έχω πείσει ότι με χρειάζεσαι.

Μα πόσο μοιάζουμε:

Είμαι πλανόδιος και εσύ είσαι πλανεμένος.

Θέλεις την υγεία σου και τη ζωή σου. Και εγώ το ίδιο θέλω: θέλω την υγεία σου και τη ζωή σου όπως ποθώ μια λιμουζίνα ή ένα φρέσκο καυλάκι. Για μένα είστε φρούτα. Το μόνο που έχω να κάνω είναι να απλώσω το χέρι μου και να σας γευτώ. Μετά να σας πετάξω μισοφαγωμένα στο χώμα, να πιάσω το επόμενο εύκολο φρούτο.

Δούλεψε. Φύτρωσε. Άνθισε. Κάρπισε. Για μένα τα κάνεις όλα. Αχ να ξερες πόσο ανιδιοτελής μου φαίνεται ο εγωισμός σου. Πόσο με θρέφει ο χυμός του. Θύμωσε, βρίσε, εκμεταλλεύσου τους διπλανούς σου, ξεφτίλισε τους. Το έργο μου κάνεις.

Εκεί που ο μισοφαγωμένος καρπός σου έχει πέσει, αποκομμένος από το κλαδί, δίπλα στα τόσα άλλα ζωντανά αποφάγια, εκεί ζυμώνεται η κομπόστα της σαπίλας, η βάση του αρώματος που φορώ, η βάση των δηλητηρίων που σου πουλώ. Μυρίζω θάνατο. Και αυτό σου πουλάω.

Αλλά μη στεναχωριέσαι: για μένα τίποτα δεν πάει χαμένο: ούτε το δάκρυ, ούτε το αίμα σου ούτε ο καημός ο πόνος και η κραυγή. Τα διυλίζω όλα στα εργαστήρια μου, τα εξευγενίζω, τα κάνω πολιτικές και προϊόντα και στα ξαναπουλάω.

Οποία θεϊκή οικονομία!

Η τέλεια ανακύκλωση.

Δεν καταλαβαίνεις; Εγώ είμαι που σου πουλούσα Εβραίους σαπούνια για να καθαρίζεις το σώμα σου από τις αμαρτίες μου.

Το αίμα των μαύρων σε συσκευασία διαμαντιού.

Την οιμωγή των ερυθρόδερμων κλεισμένη όμορφα μέσα σε ράβδους χρυσού.

Τι όμορφα που δεν μπορείς να δεις πίσω από τον καθρέφτη. Πίσω από εκεί είμαι εγώ. Το είδωλο σου είναι το τέλος σου και η αρχή μου.

Είσαι η σταγόνα, είμαι ο ωκεανός σου.

Είσαι δάκρυ χυμένο στα ορμητικά ποτάμια αίματος που φτιάχνω.

Δούλεψε. Θυμάσαι το μαστίγιο που κρατώ στο ακούραστο χέρι μου;

Όταν καμιά φορά σηκώνεις το κεφάλι και με ρωτάς τι δουλειά κάνω, σου το λέω δεν στο κρύβω: Είμαι ο πωλητής του λαδιού του φιδιού.

Είμαι το αυγό του φιδιού.

Η διχαλωτή γλώσσα του.

Είμαι ψυχρόαιμος. Ένας βόας που το πτώμα σου ζεσταίνει το απόλυτο μηδέν της ψυχής του.

Είμαι ο βασιλιάς που προσκυνάς. Ο πάπας. Ο αρχιμανδρίτης που φυλάς το χέρι του. Ο πολιτικός που ψηφίζεις και κραυγάζεις το όνομα του σαν να ταν όπλο που στρέφεις στο διπλανό σου. Ο επιστήμονας στον οποίο παρέδωσες τη γνώση.

Κάθε μέρα γίνομαι περισσότερος καθώς εσύ γίνεσαι λιγότερος.

Είμαι όλα όσα έχεις χάσει. Είμαι η ίδια η απώλεια.

Είμαι το δηλητήριο μέσα σου. Άλλοτε αργό άλλοτε κεραυνοβόλο.

Καμιά φορά που το ελιξήριο του ύπνου μου λήγει προσωρινά, σηκώνεσαι σα χαλασμένη σούστα, σα σουρωμένος ακροβάτης και φωνάζεις «είσαι ο δυνάστης μου, ο εκμεταλλευτής μου, ο φονιάς μου, ο καταστροφέας μου».

Όχι κύριε. Είμαι ο πωλητής του λαδιού του φιδιού. Στο’ χω κάνει ξεκάθαρο αυτό μέσα στους αιώνες. Πως μπορώ να σε εξαπατήσω σε κάτι που ήδη γνωρίζεις; Είμαι ο πωλητής του λαδιού του φιδιού. Ο πωλητής του λαδιού του φιδιού. Με περνάς για κακό; Για σκληρό; Που και να δεις τα αφεντικά μου. Εγώ απλά υπάλληλος είμαι. Τη δουλειά μου κάνω.

Και συ μιλάς μαζί μου και με ρωτάς γιατί, καθώς εγώ βλέπω την ψυχή σου να ρέει έξω από το σώμα σου και να ενώνεται με την κομπόστα της σαπίλας. Μμμ, καλή σοδειά δηλητηρίων θα έχουμε και φέτος.

Περάστε κόσμε. Δύο ευρώ το κιλό η ευτυχία. Ένα ευρώ το κιλό ο έρωτας. Τέσσερα ευρώ το κιλό η επιτυχία. Αν μου δώσετε ένα κιλό από τον έρωτα σας και ένα κιλό από την ευτυχία σας, σας δίνω τσάμπα ένα κιλό επιτυχίας.

Πάλι και φέτος θα ψωνίσετε.

Περισσότερα για το συγγραφέα και το έργο του στο agriazwa.blogspot.com

Read More »

Βρήκε ο Γάιδαρος το Σαμαρά του

Βρήκε ο Γάιδαρος το Σαμαρά του

Του Πέτρου Αργυρίου

Νόμιζα, ήλπιζα, ότι με τον ΓΑΠ είχαμε πιάσει πάτο. Ότι πιο κάτω δεν πήγαινε. Μετά ήρθε ο Παπαδήμος. Και τώρα ο Σαμαράς. Τουλάχιστον ο ΓΑΠ είχε άλλοθι. Ήταν ξένος στη χώρα που κυβερνούσε. Ετούτος εδώ που θέλει να ξεπεράσει ακόμη και τον ΓΑΠ σε κακοφημία τι ζόρι τραβάει;

Υπάρχει ένα ανέκδοτο στους κόλπους της διεθνούς ελίτ, το πιο σύντομο: Έλληνας πρωθυπουργός. ΧΑΧΑΧΧΑ.

Οι Έλληνες πρωθυπουργοί των μνημονίων λοιπόν έχουν δημιουργήσει νέα στάνταρτς ενδοτισμού που δυσκολεύουν ακόμη και αφρικανούς ηγέτες: Γιατί βρε συ δεν μπορείς να είσαι σαν τον ΓΑΠ ή τον Αντωνάκη και να λες σε όλα ναι πριν καν σου πούμε σε τι να πεις ναι;

Οι yesmen λοιπόν ζουν και βασιλεύουν.

Δεν ξέρω γιατί μιλάμε γιατί βρίσκομαι σε μόνιμη παράκρουση αλλά μιλάμε πλέον για κάτι διαφορετικό από προδότες. Μιλάμε για συντεχνία προδοτών. Για καριερίστες προδότες. Η Bild, ένας από τους μεγαλύτερους βόθρους στον κόσμο . Η Bild: Έβγαλε σε αρχαία ελληνικές γραμματοσειρές της απαιτήσεις της: πολεμικές απαιτήσεις: Να δώσουμε ακατοίκητα νησιά στους Γερμανούς. Πολεμική απαίτηση καταλαβαίνετε; Casus Belli. Καταλαβαίνετε;

Και η απάντηση του Έλληνα πρωθυπουργού; Πήγε να αλλάξει ενθύμια με τον Diekmann, τον εκδότη της Bild και στέλεχος της Hurriet. Τον κάλεσε στην Πήλο. Υπέγραψε φωτογραφία του λέρα Diekmann με ταβερνιάρη της Λέρου.

Και αναρωτιέμαι: είναι και η Πήλος και η Λέρος στη λίστα των «ακατοίκητων» ελληνικών τόπων προς παραχώρηση;

Να γελάει ο Σαμαράς ανάμεσα στα ανθελλήνια της BILD σαν να βρέθηκε στον παράδεισο του. Χαρωπός δίπλα στα αφεντικά, ανυποχώρητος με τους υποτακτικούς του. Έτσι είναι ο σωστός επιστάτης (ναι ναι δεν αναφέρομαι στο Σαμαρά, μια γενική διατύπωση κάνω). Τι τους κάνουν στο κολλέγιο Αθηνών; Τους μαθαίνουν διπλωματία των οπισθίων; Πως τους δένουν;

Όπως τότε που έτρεχε ο Σαμαράς σαν σχολιορόπαιδο με τη σάκα του να δείξει στους δασκάλους του την έκθεση των ιδεών που λεγόταν Ζάππειο. Τότε τον αποπαίρναν σαν να ‘ταν κανά παρλιακό. Αλλά τώρα… Τώρα είναι πια πρωθυπουργός. Τώρα πια τον ακούν όταν υπακούει. Τώρα πια δεν ξεφτιλίζεται μόνος του. Έχει έναν ολόκληρο λαό δικό του για να ξεφτιλίσει.

Δεν πειράζει που δεν προέρχεται από τα μεγάλα τζάκια όπως των Παπανδρέου και Καραμανλή. Είναι ισόθεος τους πλέον. Πρωθυπουργός.

Δεν ξέρω πιο παιδικό τραύμα ή πιο σκοτεινό οικογενειακό μυστικό τον έκανε αυτός που είναι.

Να μοιάζει με τον εσταυρωμένο σε πίνακα του El Greco όταν πλέον είναι ο σταυρωτής. Να έχει το βλέμμα στραμμένο αλλού και το λαιμό αλλού σαν να ‘ταν κανά περίεργο φλαμίνγκο . Να έχει τη άλλοτε τη συστολή σχολιορόπαιδου και αλλού τον τσαμπουκά του νταή του σχολείου ανάλογα με τον ποιον έχει δίπλα του.

Ο Μεσσήνιος θα πάρει άξια τη θέση του στο Hall of Shame της μεταπολίτευσης. Μια κωλοφυλλάδα αξιώνει πολεμικές απαιτήσεις από τη χώρα σου ενώ η χώρα της σου χρωστάει πολεμικές αποζημιώσεις. Και συ πας και τους γλύφεις σαν χαρωπό σκυλάκι που βρήκε τον αφέντη του.

Από την αρχή της πρωθυπουργίας του το δειξε το παιδί. Απλά δεν μπορούσα να κάνω εκείνον τον ισχυρισμό γιατί δεν είχα στοιχεία. Όταν του αποκολλήθηκε ο αμφιβληστροειδής. Καλύτερα να σου βγει το μάτι παρά το όνομα. Του Σαμαρά του βγήκαν και τα δύο. Και λίγο μετά ο Ράπανος λιποθυμά και μπαίνει και αυτός στο νοσοκομείο. Αποτέλεσμα: Η Ελλάδα χωρίς εκπροσώπηση στην πιο κρίσιμη σύνοδο από όπου η Ιταλία- Ισπανία φύγαν με την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών τους να μην επιβαρύνει το χρέος τους.

Μας απομόνωσαν τότε από τον άξονα του νότου χάρη στην κυβέρνηση Σαμαρά και τα προβλήματα «υγείας» της. Οποία κουτοπονηριά.

Συνεχίζουμε λοιπόν ακάθεκτοι τον μαρτυρικό δρόμο προς την κόλαση. Τυραννισμένοι, ξεφτιλισμένοι, δαρμένοι, ατιμασμένοι.

Και οι πολιτικές και οι πολιτικοί του κώλου προχωράν… με την όπισθεν. Νιώθω ντροπή πλέον που είμαι Έλληνας. Την ντροπή που δε νιώθουν οι πολιτικοί μας. Νιώθω ντροπή που ορίζουν τη ζωή μου μαφίες.

Που ο Έλληνας πρωθυπουργός πάει με ένα σκάνδαλο δωροδοκίας που έχει τιμωρήσει η γερμανική δικαιοσύνη και γυρνάει έχοντας δώσει επενδυτικά κίνητρα στη Siemens. Το θέατρο των σκιών δε λέει να τελειώσει. Οι καραγκιόζηδες αποθεώνονται.

Η μεγάλη του έθνους σχολή του ραγιαδισμού στις μεγαλύτερες στιγμές της.

Και σήμερα «ο πιο καλός ο μαθητής» δίνει τα ρέστα του. Ότι έχει απομείνει στις τσέπες σας δηλαδή.

Κάλλιο φτωχός παρά ατιμασμένος. Εμάς πρώτα μας ατιμάσανε. Τώρα, σφίξτε κι άλλο τα ζωνάρια. Η φτώχια, αυτή που τόσα χρόνια περιγελούσατε, σας έρχεται φρενιασμένη.

(Περισσότερα για το συγγραφέα και το έργο του όσο αυτός έχει το κουράγιο να γράφει για μια απέλπιδα ευνουχιστική χώρα στο agriazwa.blogspot.gr)

Read More »

Οι ροζ γραμμές που θα σας ξεσηκώσουν

Αρρρώστια!!! Οι καινούριες ροζ γραμμές που θα σας ξεσηκώσουν.

Του Πέτρου Αργυρίου (περισσότερα για το συγγραφέα στο προσωπικό του blog agriazwa.blogspot.com)

Έχεις καρκίνο; Στα αρχίδια μας. Πάρε τηλέφωνο στα 14554, 14784, 14884, 14900 και με χρέωση μόλις κάτω από ευρώ το δευτερόλεπτο θα σου κλείσουμε ραντεβού με κάποιον καυτό γιατρό που θα ικανοποιήσει τα πια τρελά σου όνειρα: Να ζήσεις.

Τα νεφρά τα μπαμπάκα σου γιοκ; Πάρε στις ροζ γραμμές αρρώστιας και κάποτε ίσως να μπει στο χειρουργείο.

Δε βρίσκεις φάρμακο. Το κράτος θα φροντίσει να στήσουν οι επιχειρηματίες του παράγκες με λαθραία.

Ψοφάς; Κακό σου ψόφο βρωμόσκυλο.

Οι γιατροί πουτάνες. Οι ασθενείς σκυλιά.

Η πιο αρρωστημένη δυστοπία ξεδιπλώνει την ανεξάντλητη ασχήμια της μπροστά στα έκπληκτα μάτια μας.

Και πολλοί από εμάς ακόμη χαζογελάμε. Σαν να μην έχει αλλάξει τίποτα. Σαν να μην είναι η πανούκλα μέσα μας. Στους καναπέδες τους αρκετοί από εμάς να βλέπουν σαν μαστουρωμένα πρόβατα πρωινάδικα, στις καφετέριες ή για shopping therapy να αυνανίζονται με τους μισθούς του τρόμου.

Πείτε μου κάτι καλοί συμπολίτες: Εσείς που στελεχώσατε ή απλά στηρίξατε το σύστημα τόσα και τόσα χρόνια. Εσείς που φροντίζατε τον κώλο σας. Το λουράκι του αφέντη δεν έχει αρχίσει να φαίνεται ανυπόφορα σκληρό, αποπνικτικά στενό;

Πείτε μου: γιατί να ζήσουν οι δικοί σας όταν έχετε καταδικάσει όλους τους υπολοίπους; Γιατί;

Που πήγαν τα αυτονόητα σας ρε; Υγεία, παιδεία, δημοκρατία; Που πήγαν όλα αυτά ρε; Τόσο αίμα πήγε χαμένο για να τα ξεπουλήσετε για λίγη βολή;

Η καρδιά της μάνας σου μια ροζ γραμμή. Τα αρχίδια του πατέρα σου και η μήτρα της μάνας σου που σου δώσαν ζωή μια ροζ γραμμή. Όλη η ζωή σου μια ροζ γραμμή. Πουτάνα Έλληνα. Ε πουτάνα.

Read More »

Χιροσίμα αγάπη μου

Σκόρπιες σκέψεις με αφορμή τη Χιροσίμα

Του Πέτρου Αργυρίου

Σήμερα είναι μέρα μνήμης. Μέρα θλίψης. Μέρα οργής. Σαν σήμερα 67 χρόνια πριν έπεσε το «Μικρό Αγόρι», η πρώτη πυρηνική βόμβα στη Χιροσίμα.

Η πρώτη δοκιμή πυρηνικής βόμβας σε μαζικούς ανθρωπίνους πληθυσμούς. Αν η φρίκη μπορούσε να μετρηθεί σε μονάδες, μονάδες φρίκης όπως παραγόμενη φρίκη ανά δευτερόλεπτο, τότε η Χιροσίμα αποτελεί το δεύτερο μεγαλύτερο έγκλημα στην ιστορία της ανθρωπότητας. Το δεύτερο σε σειρά και το πρώτο σε μέγεθος φρίκης ήρθε τρεις μέρες μετά, στις 9 Αυγούστου του 1945 στο Ναγκασάκι με τη ρίψη της δεύτερης βόμβας, του «Χοντρού Αγοριού»

Τα λατρεύουν οι αμερικανοί αυτά τα ονόματα: Μικρό Αγόρι, Χοντρός Άντρας. Η χυδαιότητα τους ξεπερνά κατά πολύ τη θηριωδία των Ναζί. Καθώς όμως οι δεύτεροι ηττήθηκαν, λειτούργησαν ως αποδιοπομπαίος τράγος και χρεώθηκαν σε αυτούς τα κρίματα όλου του κόσμου… Η ανθρωπότητα ήταν ελεύθερη πλέον να εφεύρει νέου τύπου φρίκες.

Δεν τελείωσαν οι φρίκες με τους Ναζί. Οι φρίκες συνεχίζουν το έργο τους απτόητες. Μετά τους Ναζί και τους Σοβιετικούς, οι Αμερικάνοι συνεχίζουν ανενόχλητοι τα εγκλήματα τους και τα πειράματά τους. Ο Β’ Παγκόσμιος πόλεμος τους άνοιξε τον όρεξη: άλλωστε μαζί με τους φίλους τους τους Ρώσους αμνηστεύσαν δεκάδες ναζί επιστήμονες για να τους ενσωματώσουν στα επιστημονικά τους προγράμματα: Τι γράφει ο ιστορικός απολογισμός; Τι έχουν κάνει οι φίλοι μας οι Αμερικάνοι; δεκάδες πόλεμους, πραξικοπήματα (ανάμεσα σε αυτά και τα δικό μας- θυμάστε την Κύπρο για την οποία λέγαμε κάποτε «δεν ξεχνώ;». Ε μια χαρά εξαγόρασαν τη μνήμη μας οι Αμερικάνοι με τα δανεικά), απαγωγές, βασανιστήρια: Μια αυτοκρατορία τρόμου που δεν έχει να ζηλέψει τίποτα ούτε από τους σταλινικούς, ούτε και από τους Ναζί: απολύτως τίποτα. Αντίθετα έχει συνδυάσει τις φρίκες και των δύο καθεστώτων και κατέχει και το high score της φρίκης.

Έμαθε το κάθε τσουτσέκι να σε φιμώνει αποκαλώντας σε ναζί αν διαφωνείς σε κάτι μαζί του. Προτιμώ να του ανταπαντήσω με τον όρο σταλινικός. Ή μάλλον ακόμη χειρότερα: Φιλοαμερικανός.

Γιατί τα λέω αυτά; Γιατί όπως έχω γράψει σε παλαιότερο άρθρο μου και η άκρα αριστερά έχει μερίδιο στην αναβίωση του «ναζιστικού» φαντάσματος. Σαν σκύλος που κυνηγά την ουρά του έπαιζε με μερικούς εκατοντάδες γραφικούς, επικίνδυνους μεν αλλά γραφικούς δίνοντας τους αίγλη και υπόσταση που δεν είχαν ποτέ.

Λες στους κομμουνιστές ότι οι Σταλινικοί ήταν δαίμονες: Θα σε γδάρουν ζωντανό όπως πρέπει στα δεξιά τομάρια.

Λες στους νεοφιλελεύθερους ότι η αμερικανική ηγεσία είναι ένα τσούρμο αυτοκρατόρων της μαφίας που σκοτώνουν με joystick: Θα σε κοιτάξουν με περιφρόνηση για την ζωντανή αποτυχία που είσαι, για τον ανήμπορο ανθρωπισμό της αριστεράς που σε έχει κάνει μαλάκα.

Λες σε όλους αυτούς ότι οι Ναζί δεν είναι οι μοναδικοί δαίμονες που οργώνουν με φρίκη τον πλανήτη: Μετά από αυτούς γαμήσαν και δείραν αμερικανοί και σοβιετικοί. Και σε λεν με ένα στόμα μια φωνή: Ναζί.

Δεν είμαι ούτε θα γίνω ποτέ απολογητής των Ναζί. Οι φρίκες τους είναι χαραγμένες στο πετσί της ανθρωπότητας. Αλλά οι φρίκες ούτε ξεκίνησαν ούτε τελείωσαν με αυτούς. Η ανθρώπινη ιστορία είναι ένα ημερολόγιο φρίκης.

Πετάς ένα ναζί και τελείωσες. Είναι σαν να εξαγνίζεσαι από όλα τα διαρκή εγκλήματα που συμβαίνουν σήμερα και για τα οποία δε σου καίγεται καρφί: Οι φονιάδες των λαών οι αμερικανοί είναι φίλοι μας, οι πρώην αποικιοκράτες Ευρωπαίοι είναι φίλοι μας. Ο ι Γερμανοί είναι φίλοι μας.

Η προδοσία είναι σαν ιερή πουτάνα, παρθένα πουτάνα: την αγαπάνε τόσοι μα σπάνια κάποιος την γαμάει. Σπάνια κάποιος γαμάει την προδοσία. Σπάνια κάποιος γαμάει τους προδότες και τους έπαρχους του αμερικανισμού και του νέου ευρωπαϊκού ιμπεριαλισμού. Όπως δε γάμησει ποτέ κανείς τους δοσίλογους.

Και πλέον δεν ζούμε την εποχή των παχιών αγελάδων για να έχουμε τον πολιτικό εκφυλισμό της συνέναισης με τους δοσίλους. Οι καιροί είναι κρίσιμοι. Δεν χρειάζεται ούτε καν συγγραφέας για να καταδείξει κάτι το τόσο προφανές. Αυτό που ελάχιστα όμως γίνεται αντιληπτό από τον κόσμο είναι ότι σήμερα και μέσω των κρίσεων ξαναμοιράζεται η γεωπολιτική πίτα του πλανήτη: Όλες οι τρομακτικές αλλαγές που βλέπουμε είναι η μετακίνηση των γεωπολιτικοτεκτονικών πλακών: Η αραβική άνοιξη που οι χαλβάδες της ψευτοδημοκρατίας χειροκροτούσαν είχε τη στάμπα της αμερικανικής κοινωνικής μηχανικής: Arab Spring Rolls με αίμα και τεχνητό αρωματικό δημοκρατίας.

Οι ακραίοι μουσουλμάνοι (βλ. Al Qaeda) απελευθερώθηκαν από τα όντας σκληρά δεσμά της εκοσμικευμένης εξουσίας. Σειρά έχει οι Χριστιανοί της μέσης Ανατολής και άλλες μειονότητες να καταπιεστούν, να διωχθούν, να βασανιστούν, ε και κάποιοι τυχεροί από αυτούς να εκτελεστούν.

Και οι γκόμενες. Οι μοιχαλίδες να πετροβοληθούν ξανά: Ύμνος στη δημοκρατία. Αλλά αυτά δεν τα λένε στα μήντια. Τσουκ. Δεν μας είπαν ότι οι νεοσυντηριτική παρέα του Bush χρησιμοποίησε τους φανατικούς χριστιανούς για να εξαπολύσει τη σταυροφορία του κατά των φανατικών μουσουλμάνων εφευρίσκοντας την φοβερή και τρομερή Al Qaeda του σαουδο-αμερικανού πράκτορα Bin Laden.

Δεν μας είπαν ότι η κυβέρνηση Ομπάμα χρησιμοποίησε τους φανατικούς μουσουλμάνους και την “Al Qaeda” για να κάνει μια από τις μεγαλύτερες ιστορικά αλλαγές καθεστώτων και ότι τα νέα καθεστώτα είναι μάλλον πρόθυμα να κυνηγήσουν και να σκοτώσουν χριστιανούς, πολλοί από τους οποίους απολύτως αθώοι, όπως οι «χριστιανοί» του Bush απήγαγαν, βασάνιζαν και βομβάρδιζαν μουσουλμάνους, πολλοί από τους οποίους απολύτως αθώοι.

Λογοκρισία στην ελληνική κοινωνία: Λες για τα εβραϊκά λόμπι που σπρώχνουν την αμερικανική ηγεσία για ντου στο Ιράν όπως το κάνουν και για το Ιράκ. Εμπρός πάμε ξανά μαζί για μια νέα γενοκτονία μουσουλμάνων. Πάλι Ναζί σε λένε. Οι ίδιοι άνθρωποι που διαδήλωναν για την Παλαιστίνη. Μέχρι φυσικά η Ελλάδα να γίνει οικονομικά Παλαιστίνη από τον αμερικάνο πρώην πρωθυπουργό μας Γεώργιο Παπανδρέου. Μετά όλα μέλι γάλα με τους ισραηλινούς. Ερχόταν ο Νεντανιάχου και μόνο τείχη δεν γκρεμίζαμε για να τον υποδεχτούμε.

Τρομακτική πλύση εγκεφάλου. Απίστευτη λογοκρισία. Και τη χειρότερη λογοκρισία την κουβαλάμε μέσα μας και την επιβάλουμε στους άλλους.

Πάμε, πάμε

. Έχει αρχίσει να βρωμάει πόλωση εδώ μέσα, σε αυτήν τη χώρα. Όλοι έχουν αρχίσει να σκέφτονται με λογική Bush: είτε είσαι μαζί μας είτε εναντίον μας.

Και κάποιοι από μας που δεν είμαστε ούτε κουμουνιστές, ούτε νεοφιλελεύθεροι, ούτε ναζί, ούτε σιωνιστές, ούτε μουσουλμάνοι, ούτε χριστιανοί, ούτε γκέυ, ούτε λεσβίες, ούτε ΠΑΟΚ ούτε Άρης, ούτε γάβρος ούτε βάζελος, εμείς που δεν ανήκουμε σε καμία οργανωμένη πλειοψηφία ή οργανωμένοι μειονότητα; Τι θα απογίνουμε εμείς;

Ότι γινόταν πάντοτε: Εμείς, οι «ανεξάρτητοι», ανεξάρτητα από το ποια οργανωμένη μειονότητα ή πλειονότητα θα πάρει ή θα ενσωματωθεί στην εξουσία, είμαστε και θα είμαστε πάντα μειονότητα. Για τον κομμουνιστή θα είσαι πουλημένος μπουρζουάς, για τον αναρχικό τσιράκι της εξουσίας, αν δεν είσαι ΠΑΟΚ είσαι εξ’ ορισμού Άρης, αν δεν είσαι γκέυ είσαι ομοφοβικός, αν δεν είσαι χριστιανός είσαι αντίχριστος, αν δεν είσαι νεοφιλελεύθερος είσαι απλά άχρηστος.

Πάμε ξανά στο διαρκές και άλυτο θέμα των ημερών: Μετανάστες: Είτε μαζί τους, είτε κατά τους. Ευχαριστώ δεν θα πάρω. Γιατί και οι μεν και οι δε, αριστεροί και ακροδεξιοί κρίνουν με βάση το χρώμα του δέρματος: αν είσαι από αλλού είσαι άγιος για τους αριστερούς και σκουλήκι για τους ακροδεξιούς.

Ευχαριστώ, δεν θα πάρω. Γιατί έχω μάθει στη ζωή να μην κρίνω τους ανθρώπους από το ύψος ή το δέρμα τους ή με το τι κάνουν τις προεξοχές και τις εσοχές του σώματός τους αλλά ανάμεσα σε άλλα το πώς συμπεριφέρονται και πως αντιλαμβάνονται στους συνανθρώπους τους. Το ότι δεν είμαι ρατσιστής δε θα με κάνει να υποκύψω στον αντίστροφο ρατσισμό του επαγγελματία αντιρατσιστή όπως φυσικά δε θα υποκύψω και στον παραδοσιακό ρατσισμό του επαγγελματία ρατσιστή.

Τα πράματα είναι πολύ πιο περίπλοκα από ταμπέλες και συκοφαντίες που εξαπολύονται εκατέρωθεν.

Ας καταθέσουμε και ένα περιστατικό σε αυτή τη χαλαρή ροή κειμένου: Μερικούς μήνες πριν ήμουν μάρτυρας μιας αλλόκοτης εικόνας: Ένας μαύρος μικροπωλητής (οι άνθρωποι είναι μαύροι όσο εμείς είμαστε λευκοί. Οι μαύροι είναι καφετί σε διάφορες αποχρώσεις και οι λευκοί έχουν χρώμα ώχρας σε διάφορες αποχρώσεις. Οι μαύροι λέγονται έγχρωμοι αλλά οι λευκοί μπορεί να έχουν ξανθά μαλλιά και μπλε, πράσινα ή ότι χρώμα μάτια, επομένως είναι πολύχρωμοι. Με άλλα λόγια ούτε οι μαύροι είναι συνήθως μαύροι ούτε οι λευκοί λευκοί. Παραταύτα είναι ρατσιστικό να λες έναν μαύρο μαύρο αλλά το να λες έναν λευκό λευκό δεν είναι…)… Έλεγα λοιπόν αφηγούμενος ένα πραγματικότατο περιστατικό ότι ένας μαύρος μικροπωλητής που η πραμάτεια του αποτελούνταν απο άγνωστα μου αντικείμενα σε σχήμα μπαστουνιού, αντικείμενα τα οποία μπορούν σε ικανά χέρια βίαιου μυαλού να προκαλέσουν τραυματισμό, πλησιάστηκε από ένα σκύλο. Ο σκύλος ήταν γέρικος και γρύλισε για τους δικούς τους λόγους στον μικροπωλητή (ο σκύλος ήταν λευκός αλλά αυτό μάλλον ελάχιστη σχέση έχει με την εξιστόρηση. Και τονίζω το μάλλον).

Ο μικροπωλητής πολύ συγκροτημένα σήκωσε απειλητικά ένα από τα εμπορεύματα του πάνω από το κεφάλι του σκύλου φωνάζοντας σαν να έβριζε. Το ανεβοκατέβασε αρκετές φορές στον αέρα. Ο σκύλος απομακρύνθηκε αργά αργά, κουτσαίνοντας. Όχι επειδή τον χτύπησε ο μικροπωλητής καθώς κάτι τέτοιο τελικά δε συνέβη. Απομακρύνθηκε κουτσαίνοντας γιατί ήταν όντως κουτσό:

Το αριστερό μπροστινό του πόδι του ‘λειπε και προφανώς στα γεράματα του δεν μπορούσε να απειλήσει ούτε μωρό παιδί. Και σκέφτηκα τότε: τι θα κανε μπροστά σε ένα τέτοιο περιστατικό ένας ακροαριστερός φιλόζωος; Ποιον θα του ερχόταν να δείρει; Το σκύλο ή τον μαύρο; Ποιος θα κέρδιζε μέσα του; Ο φιλόζωος, ο ανθρωπιστής, ο ειρηνιστής ή ο ωχαδερφιστής;

Όσο και αν ακούγεται ανεκδοτολογικό αυτό είναι ένα πραγματικό περιστατικό ενδεικτικό των διλημμάτων που μπορούν να προκύψουν σε έναν άνθρωπο, μια παρέα, μια κοινότητα, μια χώρα, μια ήπειρο. Πως μπορεί μια δημοκρατική αντιρατσιστική αντισεξιστική κοινωνία π.χ να συμβιβάσει τον αντιρατσισμό της με τον σεξισμό κάποιου π.χ μουσουλμάνου που υποχρεώνει τη γυναίκα του και τα κορίτσια του να φοράνε μπούρκα, απαγορεύοντας τους να έχουν «πρόσωπο στην κοινωνία» ή μια ειρηνική κοινωνία να υποδεχθεί στρατιώτες κάποιου ξένου πολέμου;

Η Ευρώπη και πρώτα πρώτα η Ελλάδα έχει σπρωχθεί σε ένα τεστ αντοχής της ανεκτικότητας της.

Και μάλλον δε θα είναι η ανεκτικότητα που θα κερδίσει στο τέλος. Οι ακραίες κοινωνικές και οικονομικές ζυμώσεις, έξοχα σχεδιασμένες από κέντρα και παράκεντρα της παγκόσμιας εξουσίας έχουν αρχίζει να μυρίζουν μπαρούτι. Μπορεί και πλουτώνιο.

Ξαναγυρνάμε στον κόσμο του Huntington, στον κόσμο του Brzezinski.

Και απειλούμαστε πλέον από τη ζοφερή σκιά του Γ’ παγκοσμίου πολέμου γιατί σε αυτό ακριβώς μπορεί να εξελιχτεί η φημολογούμενη επέμβαση στο Ιράν. Έναν παγκόσμιο πόλεμο τον οποίο ο δυτικός τουλάχιστον κόσμος δε θα δεχόταν παρά μόνο σε ακραίες συνθήκες κοινωνικής πόλωσης και οικονομικής διάλυσης. Και αυτό βλέπουμε πλέον: Πόλωση παντού, εντός εκτός και επι τα αυτά: Η Ελλάδα με τη Γερμανία, ο ευρωπαϊκός νότος με τον ευρωπαϊκό βορρά, χριστιανοί με μουσουλμάνους, γηγενείς με μετανάστες, μεταναστόφιλοι με μεταναστοφάγους… Το βραστό βράζει για το καλά στην κατσαρόλα των παγκοσμίων κέντρων εξουσίας. Μοναχά που το γεύμα που θα σερβιριστεί θα είναι η ίδια ανθρωπότητα. Και ευρωπαίοι και άραβες και χριστιανοί και μουσουλμάνοι και μεταναστόφιλοι και μεταναστοφάγοι στο ίδιο το καζάνι θα βράζουμε. Και δε θα ξέρουμε ούτε ποιος την μαγείρεψε την ανθρωπότητα ούτε σε ποιανού το πιάτο θα μπει γιατί αυτή (εμείς δηλαδή) θα είναι πάρα πολύ απασχολημένη να τρώγεται … με τον εαυτό της.

Οι Αμερικάνοι το ξέρουν καλά το έργο της κοινωνικής μηχανικής. Το «διαίρει και βασίλευε» που λατρεύουν να εξασκούν ήταν άλλωστε ένα από τα σημαντικότερα μαθήματα της ιστορίας τους:

Οι ινδιάνικες φυλές ποτέ δεν κατάφεραν να ενωθούν απέναντι στους εποίκους. Κάποιες από αυτές εξαφανιστήκαν και οι υπόλοιπες «υποδουλώθηκαν» και εκφυλιστήκαν. Τους κλέψαν τη γη και την αξιοπρέπεια τους.

Εμείς είμαστε χειρότεροι από τους ινδιάνους. Όχι μόνο υπήρξαν κάποτε κάποιοι μας βασιλικότεροι του βασιλέως αλλά και ο κάθε Έλληνας είναι πιο «βασιλιάς» από τους βασιλείς.

Για αυτό και τόσο εύκολα μας διαλύουν. Για αυτό γίναμε και ο Δούρειος ίππος της Ευρώπης, η δίοδος για το μεταναστευτικό και την οικονομική κρίση.

Άλλο θέμα: Ακόμη γελώ με το «δεν ξεχνώ» για τον Αττίλα. Τρέμω όταν ακούω ότι στην αδύναμη κατάσταση της χώρας μετά τον εμφύλιο, η προδομένη Ελλάδα σπρώχνεται από τους Αμερικάνους για να ανακηρύξει την ΑΟΖ. Και τρέμω γιατί μου μυρίζει μια νέα Κύπρο, νέα διχοτόμηση. Μπορεί να είναι η Θράκη. Μπορεί και το ίδιο το Αιγαίο να γίνει μια διεθνής Αποκλειστική Ζώνη, ένα πρωτοφανές νομικό καθεστώς μετά από Ελληνοτουρκική σύρραξη από την οποία θα αποκλείονται οι άμεσα εμπλεκόμενοι και πρωτίστως η Ελλάδα όπως εμμέσως πλην σαφώς υπονόησε αμερικάνος πρέσβης.

Εκεί μας πάνε.

Σχόλιο για τους υπερπατριώτες-ζηλωτές: Για να επιδιωχθεί η ΑΟΖ πρέπει να το επιτρέπουν οι συσχετισμοί δυνάμεων: Όπως όταν επί του γερμανόφιλου Σημίτη η Τουρκία βρισκόταν όπως εμείς σήμερα σε κρίση και μέσα στη σιδηρά παρθένα του ΔΝΤ. Αλλά ο κος Σημίτης είχε φροντίσει προηγουμένως να ευχαριστήσει τους Αμερικανούς για το επεισόδιο στα Ίμια, αποκαλύπτοντας ουσιαστικά το γεγονός ότι το Αιγαίο, αν δεν είναι υπό την Αμερικανική επιδιαιτησία θα βρεθεί υπό την αμερικανική κηδεμονία.

Το Αιγαίο ανήκει στα ψάρια του. Ορθώς. Μονάχα που τα ψάρια του θα ανήκουν στους «Αμερικανούς», στη πολεμική μηχανή ή/και βιτρίνα της παγκόσμιας ελίτ δηλαδή.

Οι εθελόδουλες κυβερνήσεις των τελευταίων ετών οδηγούν τη χώρα προς πολλαπλή εθνική καταστροφή σε μια εποχή όπου οι συνθήκες είναι εκρηκτικά επισφαλείς, σε μια ιστορική περίοδο όπου ο παγκόσμιος χάρτης ξαναμοιράζεται… Και πάλι κάτι το «εθνικό» θα χρησιμοποιηθεί για ανθελληνικούς σκοπούς. Και αυτά τα λέω για τους πατριώτες. Ο διεθνιστής μπορεί να σφυρίζει αδιάφορα όπως συνήθως κάνει. Και γω μαζί του θα ήμουν αν εν αγνοία του δεν λειτουργούσε ως αποσταθεροποιητικός παράγοντας, ως ο χρήσιμος ηλίθιος που βοηθά ισχυρότερα έθνη να επιβάλουν τις ορέξεις τους σε πιο αδύναμα. Και γω πιστεύω στην πανανθρωπότητα βρε παιδιά αλλά όχι κάτω από την μπότα παγκοσμίων δικτατόρων που όπως και να έχει αναχαιτίζονται από την ύπαρξη χωρών κρατών.

Μένει να δούμε τι θα απομείνει από αυτή τη χώρα. Ήδη οι ουοπίες πολλών αριστερών έχουν γίνει δυστοπικές πραγματικότητες: ισότητα ανάμεσα σε Έλληνες και μετανάστες: Γιατί πλέον κανείς τους δε θα χει δικαιώματα στην παιδεία, την εργασία και την υγεία.

Ποτέ δε θα μπορέσω να καταλάβω τους ανθρώπους που φαντάζονται πως ο δρόμος προς την ουτοπία περνάει με το στανιό μέσα από τη δυστυχία. Πως ο δρόμος προς την κοινωνική αρμονία πρέπει να περάσει πρώτα μέσα από την κοινωνική αποδόμηση. Ποτέ δε θα συγχωρήσω τους ουτοπιστές-καταστροφιστές για την άνομη χαρά που νιώθουν κάθε φορά που ο κόσμος γίνεται πολύ χειρότερος, προσδοκώντας πως ο κόσμος με αυτόν τον τρόπο θα γίνει καλύτερος. Μοιάζουν στα μέσα τους και τις αντιλήψεις τους με τους φονταμενταλιστές του νεοφιλελευθερισμού: Και αυτοί δεν το κάνουν για την πάρτη τους: Για τον φουκαριάρη τον καλύτερο κόσμο του αύριο προσπαθούν γαμώντας τους κόσμους του σήμερα.

Αχ, είναι ωραία αυτά τα άτιμα τα συνθήματα. Είναι εύκολο να κολλάς ταμπέλες στους ανθρώπους. Να λες και τον Αφρικανό εργάτη και επιστήμονα και τον Αφρικανό Μακελάρη μετανάστη. Είναι ωραία να λες τον πακιστανό οικογενειάρχη και τον πακιστανό τρομοκράτη και τον Λίβυο μισθοφόρο μετανάστη.

Μονάχα που οι ταμπέλες είναι για προϊόντα. Όχι για ανθρώπους. Και η μετανάστευση είναι και αυτή προϊόν: Προϊόν κυρίως γεωπολιτικής και κοινωνικής μηχανικής και αντικείμενο πλέον ακραίας πολιτικής εκμετάλλευσης.

Θα κλείσουμε αυτό το άρθρο από εκεί που ξεκινήσαμε: Γιατί ο στόχος του άρθρου δεν ήταν να πλασάρει έναν παρελκυστικό τίτλο αλλά να επιδιώξει μέσα σε λίγες αράδες να περιγράψει κάποιες από τις πολυάριθμες συνθήκες που κάνουν τον Γ’ παγκόσμιο πόλεμο, με ή χωρίς τη χρήση πυρηνικών, να μοιάζει ανατριχιαστικά κοντά, ένας πόλεμος που αν ξεσπάσει θα έχει ειδική πρόσκληση για τους κατοίκους αυτού του τόπου- σταυροδρομιού. Μπορεί οι Έλληνες να ξεχνάν τους πολέμους αλλά οι πόλεμοι δεν ξεχνούν ποτέ τους ‘Ελληνες. Ας θυμηθούμε λοιπόν για μια ακόμη φορά αυτά που υποτιθέμενα δεν ξεχνάμε ποτέ: Τη φρίκη. Το Ναγκασάκι, τη Χιροσίμα. Τη φρίκη πχ που σκόρπισαν Αμερικανοί με τις δύο πυρηνικές τους δοκιμές πάνω στα κεφάλια των ήδη ηττημένων Ιαπώνων. Γιατί αν δεν τις αποτρέψουμε μπορεί σύντομα να ξαναζήσουμε τέτοιες μέρες και χειρότερες: Και κανείς δεν μπορεί να τις περιγράψει καλύτερα από αυτούς που τις ζήσανε. Άνθρωποι όπως η Michiko Hachiya: «Εκατοντάδες ανθρώπων που προσπαθούσαν να αποδράσουν στους λόφους περάσαν από το σπίτι μας. Η θέα τους ήταν σχεδόν ανυπόφορη: Τα πρόσωπά τους και τα χέρια τους είχαν πρηστεί και μεγάλα κομμάτια δέρματος είχαν ξεφλουδιστεί από τους ιστούς τους για να κρέμονται σαν κουρέλια σε σκιάχτρο. Κινούνταν σα μια σειρά μυρμηγκιών. Όλη τη νύχτα περνούσαν από το σπίτι μας αλλά το πρωινό σταμάτησαν. Τους βρήκα ξαπλωμένους και ο δρόμος είχε γεμίσει σε τέτοιο βαθμό που ήταν αδύνατον να τον διαβείς χωρίς να πατήσεις πάνω τους»

Η φρίκη είναι σαν ένα εξαιρετικά ταλαντούχο αθλητή που για χρόνια προετοιμάζεται. Απλά δεν ξέρει αν θα επιλέξει δρόμο ταχύτητας ή αντοχής. Το μόνο σίγουρο είναι πως αυτός ο αθλητής είναι κοντά στο τέλος της προετοιμασίας του.

Και αυτός ο εκφυλισμένος πολιτισμός μπορεί, όπως και κάτοικοι της Χιροσίμα και του Ναγκασάκι να εξαϋλωθεί, αφήνοντας πίσω του μονάχα μια ατομική σκιά.

(Περισσότερα για το συγγραφέα και το έργο του στο προσωπικό του blog agriazwa.blogspot.com. Υποσημείωση: ο συγγραφέας δε φέρει καμία ευθύνη για τις δικές σας προκαταλήψεις, ιδοεληψίες ή δυσαναγνωσίες.)

Read More »