Γιατί φυλακή

Παρατηρώ τις τελευταίες μέρες μια μεταστροφή σε ανθρώπους με τους οποίους για χρόνια μοιραζόμασταν την αντίληψη της αναγκαιότητας της τιμωρίας των πρωταιτίων της πρωτοφανούς κοινωνικοοικονομικής καταστροφής που βιώνει ο τόπος μας τα τελευταία χρόνια.

Άνθρωποι που μιλούσανε για ελικόπτερα, σήμερα μοιάζουν συγκαταβατικοί σαν παππούδες με Alzheimer.

Δε λέω, είναι το ηδύ της νίκης, γλυκός κι ο λοτός της επόμενης ημέρας, μόνο που αφήνει για κουσούρι κενή μνήμη και την ιστορία μια λευκή σελίδα που δεν έχει πάνω της ίχνος αίματος.

Συγχωροχάρτι σε αυτούς που εγκλημάτησαν χυδαία κατά του πληθυσμού, που έκλεψαν, ρήμαξαν, σκότωσαν έστω και έμμεσα, θα αφήσει μια πικρή γεύση στον ίδιο τον πληθυσμό και θα νομιμοποιήσει ακόμη πιο ακραίες τάσεις του.

Δε θα συγχωρέσει ο πληθυσμός το ΣΥΡΙΖΑ αν δώσει συγχωροχάρτια.

Τα πολιτικά εγκλήματα είναι τα χειρότερα μετά τα εγκλήματα πολέμου και αυτό γιατί και τα δυό τους δεν κακοποιούν άτομα αλλά πληθυσμούς ολόκληρους.

Οι αυτοκτονίες, οι θάνατοι από ιατροφαρμακευτικές ελλείψεις, από κρύο, από έλλειψη μέσων διαβίωσης, η στέρηση αξιοπρέπειας, η κατάργηση του μέλλοντος δεν είναι απλή ρητορική. Είναι η πραγματικότητα που επέβαλλαν σε μεγάλο κομμάτι του πληθυσμού οι εξουσιαστές.

Δε μιλάμε για ρεβανσισμό. Ήμουν από τους πρώτους που τον απέρριψα. Μιλάμε για δικαιοσύνη.

Δεν δομείται κοινωνία χωρίς αυτήν.

Μιλάμε για το κοινό περί δικαίου αίσθημα.

Μιλάμε για λαϊκή επιταγή στην οποία κανείς δεν μπορεί να προσποιείται ότι κωφεύει.

 Δεν μιλάμε καν για πολιτικές διώξεις. Θα είναι λάθος ολέθριο να κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ ότι έκαναν οι προηγούμενες κυβερνήσεις βάζοντας τους δικούς του ανθρώπους σε θέσεις κλειδιά της δικαιοσύνης.

Το μόνο που χρειάζεται να κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ είναι να επαναφέρει αυτούς που η πολιτικοοικονομική μαφία παραγκώνισε ή εξουδετέρωσε γιατί ακριβώς επιδίωξαν να υπηρετήσουν το λειτούργημά τους.

Τους αδέκαστους ασχέτως ιδεολογίας και πολιτικών πεποιθήσεων. Ανθρώπους όπως ο Πεπονής αλλά και δεκάδες άλλους λιγότερο γνωστούς.

Μετά, η δικαιοσύνη ας αφεθεί ανεμπόδιστη να κάνει το έργο της.

Ξεχνούν οι φίλοι μου του ΣΥΡΙΖΑ ότι βλέπω αρκετά μπροστά και ότι δε δεσμεύομαι από καμία σκοπιμότητα και καμιά ιδιοτέλεια ή κομματική λογική.

Ας ακούσουν λοιπόν.

Δεν είναι πρωτίστως η τιμωρία το ζήτημα. Είναι η μη ατιμωρησία.

Διαβλέποντας λοιπόν τον κίνδυνο να χαθεί η μοναδική ευκαιρία η χώρα να γίνει ευνομούμενη, προτρέπω τους αναγνώστες μου να υποστηρίξουν τους βουλευτές εκείνους του ΣΥΡΙΖΑ που έχουν σαν σημαία τους τη μη ατιμωρησία, τη μη παραγραφή, τη μη συγκάλυψη.

Τους μη λοτοφάγους.

Από αυτούς οι πιο πείσμωνες είναι η κυρία Κωνσταντοπούλου και ο κύριος Παναγούλης αν και σίγουρα αδικώ και πολλούς άλλους οι οποίοι δυστυχώς δεν υπέπεσαν στην αντίληψή μου.

Προτρέπω επίσης εκείνους που δε θέλουν να ψηφίσουν ΣΥΡΙΖΑ για λόγους που δε θα προσποιηθώ ότι δεν κατανοώ, να στηρίξουν τη στάση του Πάνου του Καμένου περί απονομής δικαιοσύνης, παρότι είμαι εμφανώς αηδιασμένος από το γεγονός ότι τα τελευταία χρόνια οι ΑΝΕΛ αποδείχθηκαν μια σφηκοφωλιά εισοδιστών του συστήματος και πρακτόρων που έδρασαν για τη διάσπαση του αντιμνημονιακού μπλοκ και τη διασπορά αμφιβολιών εως και διχογνωμιών.

Ελπίζω να έχει αλλάξει αυτό στους ΑΝΕΛ αν και δεν είμαι και τόσο αισιόδοξος για αυτό.

Πρέπει να δημιουργηθεί στην Ελλάδα μια κυρίαρχη αφήγηση δικαιοσύνης.

Δεν είναι το μόνο ζήτημα η οικονομική διακυβέρνηση της χώρας.

Ποτέ να μην ξεχνάμε ότι υπάρχει και ένα μέγα ηθικό ζήτημα.

Όποιος το παραβλέπει αυτό, θα είναι ευάλωτος στην ανηθικότητα της επόμενης μέρας

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com , 23/1/2015

Read More »

ΓΑΠ-ειρο θράσσος: Ο εθνοσωτήρας Παπανδρέου κιθαρίστας στη Μακρόνησο

 Σε προηγούμενο άρθρο μας αναδείξαμε τις ομοιότητες ανάμεσα στην πολιτική συμπεριφορά  Παπανδρέου και την κολπίτιδα: και τα δύο επανέρχονται όποτε τους καυλώσει και τα κάνουν όλα μουνί.

Αληθεύει ότι ήμασταν άδικοι: αδικήσαμε την κολπίτιδα. Γιατί παρά τις εμφανείς ομοιότητες στη δράση τους, η κολπίτιδα δεν παρουσιάζει τα νευροεκφυλιστικά φαινόμενα που παρουσιάζουν και προκαλούν οι Παπανδρέου: Αυτό το κάνει η σύφιλης σε προχωρημένο στάδιο.

Οπότε μιλάμε για μια κολπίτιδα περιπλεγμένη με προχωρημένη σύφιλη.

Πως αλλιώς να ερμηνεύσει κάποιος την πρόσφατη δήλωση Παπανδρέου ότι έκανε την ανακοίνωση του βουλιάγματος της χώρας από το Καστελόριζο για να αναδείξει το … νησί;

Ή την πιο πρόσφατη παραχάραξη της πρόσφατης μάλιστα ιστορίας όπου ο Παπανδρέου δήλωσε ότι ο Καραμανλής έφερε τα μνημόνια, ότι αυτός απλά τα υπέγραψε και πως ήταν θύμα της στατιστικής απάτης που έστησε ο Καραμανλής με τον Προβόπουλο;

Το ΠΑΣΟΚ υπήρξε ο κατ’ εξοχήν μάστορας στην παραχάραξη και τη δημιουργική λογιστική.

Ποιος δε θυμάται πως ο Σημίτης μπήκε στην ΟΝΕ με βρώμικα swaps της Goldman Sachs τα οποία τα φόρτωσε στους επόμενες γενιές;

Ή ότι την περίοδο Παπανδρέου- Παπακωνσταντίνου,-Γεωργίου η μισή ΕΛΣΤΑΤ σήκωσε κεφάλι για τη διόγκωση του ελλείμματος;

Έχετε εσείς ξαναδεί δημοσίους υπαλλήλους να επαναστατούν στην Ελλάδα κατά των προϊσταμένων τους αδιαφορώντας για την καρέκλα τους; Μπορείτε να καταλάβετε τι διαστάσεων σκάνδαλο ήταν αυτό που παρακίνησε Έλληνες δημοσίους υπαλλήλους να ρισκάρουν τη δουλειά τους;

Τώρα που ο Παπανδρέου βλέπει ότι είναι μάλλον αδύνατη η επιστροφή του στη Βουλή, ως αρρώστια που είναι προσπαθεί να μολύνει την υστεροφημία του Καραμανλή μέσω μιας ευφάνταστης στρεψοδικίας.

Που το βρίσκει αυτό το θράσος; Εκεί που το βρήκε όταν ξεκίνησε να καταστρέφει ότι είχε απομείνει από τη χώρα: Στις διεθνείς ελίτ της πλουτοκρατίας και στους εξ αίματος συγγενείς του των βασιλικών οικογενειών της Δύσης. Ο βαρόνος Μινχάουζεν λοιπόν έχει συνδυαστικά το θράσος των ολιγαρχών και των μοναρχών.

Και με αυτό το θράσος το δαιμονισμένο βασιλικό πεκινουά κατουράει στον τάφο της πολιτικής υπόληψης του Καραμανλή.

Μα τον Καραμανλή δεν τον νοιάζει. Γιατί μετά τη σταδιοδρομία του ως βουλευτής των μνημονίων δεν έχει πια καμιά υπόληψη να χάσει. Και εξάλλου τα αγαπάει τα σκυλιά. Δεν βλέπετε που άφησε την παράταξη του θείου του να γίνει γιάφκα ακροδεξιών κοπρόσκυλων;

Το 2008, ο πρέσβης των ΗΠΑ στην Αθήνα Daniel Speckhard, αργότερα Διευθύνων Σύμβουλος της αμαρτωλής Proton Bank του πράκτορα επιρροής Λαυρεντιάδη και ομοτράπεζος στο ΔΣ της τράπεζας του Νίκου Παπανδρέου, χαρακτήρισε τον Καραμανλή ως Βούδα της ελληνικής πολιτικής σκηνής γιατί δεν αποκάλυπτε τις σκέψεις του.

Φαίνεται ότι του άρεσε του Καραμανλή ο χαρακτηρισμός και τον υιοθέτησε και στην πολιτική του πρακτική μετά την πρωθυπουργία του.

Σιωπηλός σαν τάφος παρακολουθεί μακάρια να τον κατουράνε. Και όσο συνεχίζει τη σιωπή του, τόσο πιο ανυπόληπτος γίνεται.  

Κώστα, πάντα έμοιαζες με σάκο του μποξ. Δεν χρειαζόταν να συμπεριφέρεσαι και ως τέτοιος.

Κι αφού ο Καραμανλής δε μιλάει, καταδικάζοντας τον εαυτό του στην συνενοχή ακόμη και την πρωταιτιότητα που του αποδίδουν οι φταίχτες, δεν έχουμε τίποτε να ελπίζουμε από αυτό το πολιτικό κουφάρι, τον πρώτο νεκρό της σκευωρίας της ελληνικής κρίσης.

Γιατί εμείς Κώστα θέλουμε να ζήσουμε. Και θέλουμε να ζήσουμε με αξιοπρέπεια και υγεία, χωρίς κολπίτιδα και σύφιλη.

Ο ΓΑΠ λέει πως ο παππούς του μπήκε φυλακή τέσσερις φορές και ο μπαμπάς δύο. Μα αυτά ήταν για τα μάτια του κόσμου γιατί πάντα τους βγάζανε έξω οι πάτρωνες τους και επανέφεραν τους χειριστικούς και χειραγωγούς Παπανδρέου ως ήρωες στο τιμόνι του τόπου να τον αρρωσταίνουν κατά παραγγελία.

Εξελιχθήκαμε και εμείς όμως σύ-φιλε ΓΑΠ, εθνικέ μας καταστροφέα. Όχι, δεν γίναμε ακόμη άνοσοι. Βαριά και σιχαμένη είναι η αρρώστια. Νομίζω όμως πως πλέον έχουμε στη διάθεση μας αντιβιοτικά Τρίτης Γενιάς για μια αρρώστια τρίτης γενιάς.

Γιωργάκη, εσύ θα μπεις φυλακή μόνο μια φορά. Μια και καλή. Εκεί θα τα βρείτε με το νομοθέτη της ασυλίας τον Μπένι για ένα νέο ξεκίνημα. Και ποιος ξέρει; Ίσως και να ξανασυγκατοικήσεις και με τον σέξυ Αντωνάκη, να θυμηθείτε τα παλιά.

Στάσου, μη φεύγεις, δεν τελειώσαμε:

Δήλωσες στο Ρόιτερς μόλις πριν από λίγο, αποδεικνύοντας το πόσο βλάκας είσαι όταν είσαι σκέτος, χωρίς συμβούλους, πως «έχουμε πολλά νησιά στην Ελλάδα. Θα μπορούσα να πάω σε ένα μακρινό νησί και να παίζω με την κιθάρα μου».

Ρε μαλάκα μανία με τα νησιά.

Την τελευταία φορά που το κανες αυτό ήταν σε ένα μακρινό νησί που λεγόταν ατλαντίδα. Ακόμη ψάχνουν να τη βρουν. Μετά το κανες σε μια νησιωτική χώρα που λέγεται Ελλάδα. Ταύτισες τη βουλή με το βούλιαγμα. Διαφορετικές λέξεις μεγάλε.

Αφού σε αρέσουν τόσο τα νησιά θα μπορούσες βέβαια να αυτοεξοριστείς στη Μακρόνησο αλλά και πάλι δε θα δεχόμασταν να σπιλώσεις τη μαρτυρικότητα της νήσου: εκεί βασανίστηκαν αθώοι αγωνιστές. Δεν είναι μέρος για πολιτικούς εγκληματίες αυτό το μνημείο της χουντικής βαρβαρότητας την οποία εσύ και οι διάδοχοι σου επαναφέρατε εκλεπτυσμένη.

Οπότε αρκέσου σε ένα κοντινό κελί και να παίζεις με την παπάρα σου. Άλλωστε πάντα αυτό έκανες. Απλά αυτή τη φορά οι αθώοι θα είναι ασφαλείς από τις μαλακίες σου.  

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogpsot.com, 20/1/2015

Read More »

Μπεστσελεράκια 2014

Λοιπόν. Για βιβλία μιλάμε.

Τις ρίζες και τον κορμό κάθε πολιτισμού.

Μα το δέντρο έχει σαπίσει, γεμάτο κουφάλες και οι ρίζες θέλουν εξαγωγή.

Για να δούμε τι διάβασαν οι Γραικοί το 2014:

Από τα 11 πρώτα τα 8 ανήκουν στον Ψυχογιό. Ψυχοπαίδια του είναι.

Από αυτά τα εφτά ανήκουν σε γυναίκες συγγραφείς.

Νο1 και 4 η Λένα Μαντά.

Τα λέτε ρε παιδιά, χειραφετήθηκαν οι Γραικές;

Μπα. Το αντίθετο.

Τα ελληνικά άρλεκιν γαμάν και δέρνουν εκτοπίζοντας οτιδήποτε θα μπορούσε να κληροδοτήσει πνευματικά κάτι στον τόπο.

Τα ίδια βιβλία με διαφορετικούς ήρωες και ελαφρώς διαφορετική πλοκή

Πολλοί ανεκπλήρωτοι έρωτες, η συνωμοσία του γυναικείου ψεύδους, ένας απαλός αυνανισμός βοηθούμενος από μια θωπεία συγγραφικών χεριών.

Και ρωτώ: αν έχετε ανεκπλήρωτα, γιατί δεν ψάχνετε να τα εκπληρώσετε;

Οι κάμπιες που μασουλάν φύλλα βιβλίου με χρωστικές αισθήματος και άλλα χημικά πρόσθετα δε θα γίνουν ποτέ πεταλούδες. Και είναι βολικό. Γιατί είναι ωραία να σέρνεσαι. Ποιος να ανοίξει φτερά να πετάξει; Ο φόβος του Ίκαρου καραδοκεί.

Κρίση και μαλακίες και ο διδακτικός χαρακτήρας της. Δεν υπάρχει κρίση. Η ένδεια είναι η αποδεκτή κατάσταση των Γραικών, η επιθυμητή όσον αφορά το πνεύμα. Είναι μια κατάσταση μόνιμη. Η κρίση έχει μόνο υλικό χαρακτήρα. Η άλλη, η βαθειά κρίση, είναι η κανονική μας κατάσταση εδώ και 30 χρόνια.

Όταν η καταπίεση της ελληνικής κοινωνίας συνάντησε την καπιταλιστική απελευθέρωση των εγώ και τη μετέπειτα μεταμόρφωση των θέλω σε εργαλεία καταναλωτισμού η παρτίδα είχε τελειώσει.

Εκαντόταδες χιλιάδες νέοι καλλιτέχνες γεννήθηκαν, ψώνια σχεδόν όλοι τους και οι λίγοι που είχαν τη φλόγα μέσα τους ποδοπατήθηκαν από τον καλλιτεχνικό όχλο.

Μπορείς να γίνεις ότι θες, αρκεί πρωτίστως να είσαι υπάλληλος. Γιατί αν δεν είσαι, τη γάμησες.

Το ελληνικοαμερικάνικο όνειρο είναι η τελειωτική καταστροφή για ότι είχε απομείνει από ελληνικότητα ή οτιδήποτε άλλο άξιο σε αυτόν τον τόπο.

Ψιτ κάμπια. Αντί να πετάς τα λεφτά σου σε φθηνά βιβλία για έρωτα εκατομμυριούχων και αδιάφορων για τον κόσμο και τα δεινά του συγγραφέων που σου πουλάν τα απωθημένα τους, για δεν πας να βρεις κανα πραγματικό εραστή; Κι άμα δεν τον βρεις, αγόρασε έναν.

Αλλά ξέχασα. Ο έρωτας δεν αγοράζεται.

Ε τότε γιατί αγοράζεις βιβλία της Μαντά, Μανταμίτσα έ Μανταμίτσα; Μαντάμ Σουσού;

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogpsot.com, 19/1/2015

Read More »

Γιατί θα ψηφίσω ΚΜΕ

Πάρτε ένα τύπο ο οποίος ψηφίζεται με το λεφτά υπάρχουν και επέλεξε να κάνει ανακοίνωση βουλιάγματος της χώρας από το Καστελόριζο «για να αναδείξει ένα ελληνικό νησί».

Πάρτε τώρα ένα τύπο ο οποίος ψηφίζεται με τα Ζάππεια και δεσμεύσεις για εξεταστικές κατά του ΠΑΣΟΚ για το μνημόνιο, μιλάει «και με τον Θεό ακόμα» και συγκυβερνά με το ΠΑΣΟΚ υπογράφοντας ότι μνημόνιο βρεθεί μπροστά του, έναν τύπο που απολύει τη δασκάλα του γιού γιατί τον έπιασε να κλέβει.  

Προσθέστε αυτούς τους δύο και τι παίρνετε;

Δύο επαγγελματίες ψεύτες και ραδιούργους, ότι υποτίθεται ότι εσείς μισείτε και απεχθάνεστε. Και φυσικά δύο κολλητούς και συγκατοίκους όχι μόνο στα θρανία αλλά και στην εξουσία. Τι σας παραξενεύει λοιπόν που ο Σαμαράς δηλώνει ότι θα συνεργαστεί με τον Παπανδρέου; Μήπως δεν 

συνεργάζονταν άτυπα τόσα χρόνια;  

Πάρτε τώρα έναν άλλο τύπο ο οποίος γράφει με κεφαλαία και δεν ξέρει πολλαπλασιασμό, έναν τύπο που έχει φανταστικούς φίλους οι οποίοι «δεν ξέρουν ότι είναι φίλοι του, αλλά είναι», έναν τύπο που είναι πολύ καλός στις διαπραγματεύσεις και που χτίζει ένα ποτάμι με υλικά που του έδωσε κατασκευαστική του Μπόμπολα.

Αθροίστε τα- μην αφήσετε τον Θεοδωράκη να κάνει την πράξη- μπορεί να μην τα καταφέρει. Τι παίρνετε;

Πολύ σοβαρές παθολογίες.

Και αυτό το άθροισμα των γνωστικών προβλημάτων δεν μας λέει μόνο κάτι για ποιοι είναι οι πολιτικοί μας και τι αντίληψη έχουν πχ για την ... παιδεία.

Μας λέει κάτι για ποιοι είμαστε εμείς που τα τελευταία χρόνια εμπιστευόμαστε το μέλλον μας σε δυσλειτουργικούς ανθρώπους.

Μπορούν ψυχιατρικοί ασθενείς να γίνονται πρωθυπουργοί; Δυσλεκτικοί να γίνονται ρυθμιστές της πολιτικής ζωής;

Μπορούν. Ενδεχόμενη νίκη απέναντι στα προβλήματά τους τους καθιστά πολύ πιο ικανούς από «φυσιολογικούς» ανθρώπους.

Το πρόβλημα είναι ότι κανένας από αυτούς τους τρεις δεν «νίκησαν» τα προβλήματα τους.

Το πρόβλημα είναι ότι τα προβλήματά τους νίκησαν … εμάς.

Με άλλα λόγια το πρόβλημα είμαστε πια εμείς…. Ένας λαός που ακόμη και όταν δεν έχει λεφτά να αγοράσει ψωμί, αγοράζει μετά μανίας την τρέλα που του πουλάν οι εκμαυλιστές του.

Περάσαν πια οι εποχές που ο Έλληνας ψήφιζε μόνο για τον κώλο του. Τώρα πια ψηφίζει μόνο με τον κώλο του. Για αυτό και κάθε επόμενη κυβέρνηση βρωμάει ακόμη περισσότερο. Για αυτό τα σκατά κυβερνούν ακόμη. Για αυτό κι έχουμε κωλοχώρα και κωλοκράτος. Για αυτό και εγώ σε αυτές τις εκλογές θα ψηφίσω ΚΜΕ.

Παλιό κόμμα και δοκιμασμένο: Κλανιά Μαγκιά κι Εξάτμιση.

Θα ψηφίσω Παπανδρέου, Σαμαρά και Θεοδωράκη.

Για να τελειώνουμε πια με αυτή τη χώρα. Αργά και βασανιστικά όπως μας αξίζει.   

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, 18/1/2015

Read More »