Μισός χρόνος Μητσοτάκη

Στην Ελλάδα αρέσκονται να χρησιμοποιούν μια κυβέρνηση ως μέτρο σύγκρισης σε σχέση με την επόμενη. Όσο απαραίτητος κι αν είναι ο σχετικισμός, αυτή η μέθοδος στα πολιτικά πράγματα της χώρας απλά επιτρέπει σε κομματικούς στρατούς και συμφέροντα να περιχαρακώνονται στις θέσεις τους με γενικολογίες και αοριστίες όπως Αριστερά και Δεξιά.

Μια κυβέρνηση κρίνεται πρωτίστως από το παραγόμενο έργο της.

Κι έτσι θα κρίνουμε την κυβέρνηση Μητσοτάκη που κλείνει το πρώτο εξάμηνο της.

Παρά την αρχική της εικόνα της ετοιμότητας και της ορμής της, η κυβέρνηση έχει ξεκάθαρα υποτιμήσει καίρια και ζωτικά ζητήματα της χώρας. Η μεσσιανική υποδοχή και μεταχείρισή της από τα μήντια, μπορεί να συγκαλύπτει την  ένταση κι έκταση των προβλημάτων, αλλά σίγουρα δεν βοηθά στην επίλυση τους.

Οικονομία.

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη πήρε την οικονομία στα χέρια της σε μια σχετικά ευνοϊκή συγκυρία, με τον ΣΥΡΙΖΑ να έχει δημιουργήσει το κάδρο για τα ματωμένα υπερπλεονάσματα.

Έκανε κάποιες κινήσεις που έπρεπε να γίνουν, όπως η πρόωρη αποπληρωμή του ακριβού δανείου του ΔΝΤ και η επιστροφή των κερδών των ελληνικών ομολόγων από την ΕΚΤ.

Παράλληλα, ευνοήθηκε από το κλίμα επισφάλειας της παγκόσμιας οικονομίας που έκανε τα ομόλογα μιας χώρας που βρίσκεται εκτός αγορών για μια δεκαετία να φαίνονται ελκυστικά ακόμη και με μηδενικά επιτόκια.

Όλα αυτά δημιούργησαν τον μεγαλύτερο δημοσιονομικό χώρο που είχε ποτέ μνημονιακή κυβέρνηση.

Αλλά, η κυβέρνηση Μητσοτάκη φαίνεται να αγνοεί την οικονομική πραγματικότητα του μικρομεσαίου Έλληνα, ο οποίος για να κινηθεί έστω και λίγο οικονομικά, χρειάζεται έστω τα ψίχουλα των κοινωνικών επιδομάτων, τα οποία ο Μητσοτάκης αντί να τα ενισχύσει, τα περιέκοψε, με την εξαίρεση το επίδομα για το πρώτο παιδί που ο ίδιος δημιούργησε.

Πολύ σημαντικοί δείκτες της οικονομίας, έχουν τα μαύρα τους χάλια. Η ανεργία υποχώρησε λίγο, αλλά το 16,7% είναι απαράδεκτο. Σε σχέση με το 2018, οι εξαγωγές, ο τζίρος των επιχειρήσεων, το χονδρεμπόριο, η οικοδομή και η βιομηχανική παραγωγή, έχουν όλα τους υποχωρήσει.

Ο μόνος θετικός δείκτης είναι το κλίμα εμπιστοσύνης για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις.

Η οικονομία χρειάζεται ενέσεις ρευστότητας.

Στην οικονομία, η κυβέρνηση Μητσοτάκη και πιο συγκεκριμένα στο ασφαλιστικό έκανε και την πρώτη της μεγάλη κωλοτούμπα: Ενώ δικαίως έκραζε τον διαβόητο νόμο Κατράγκαλου, κράτησε ένα από τα χειρότερα κομμάτια του: την προσωπική διαφορά. Έτσι, οι παλιοί συνταξιούχοι είδαν αυξήσεις κι επιστροφές των 2 εως τέσσερα ευρώ όταν τους έχουν κλαπεί 87 δισεκατομμύρια.

Μεταναστευτικό

Ανέτοιμη, άτολμη. Τα κλειστά κέντρα είναι πολύ λίγα και γίνονται πολύ αργά σε σχέση με τις ροές. Η μεταφορά μεταναστών στην ενδοχώρα απαγορεύει την επιστροφή τους. Τα πλωτά φράγματα δεν έχω ιδέα πως θα αλλάξουν την όποια πραγματικότητα πέρα από το να παγιδεύσουν επικοινωνιακά χάνους και αφρόψαρα. Πήρε ένα πεντάμηνο στον Μητσοτάκη για να επανασυστήσει το υπουργείο μετανάστευσης.

Εξωτερική πολιτική

Η διπλωματία φαίνεται να ξαναζωντανεύει στη χώρα σε επίπεδο πρεσβειών. Προσωπικές επιλογές όμως του Μητσοτάκη βάζουν την χώρα σε μεγάλους μελλοντικούς κινδύνους.

Ο Μητσοτάκης ήταν ο μόνος ευρωπαίος ηγέτης που δεν κράτησε τις απαραίτητες αποστάσεις από την δολοφονία του ιρανού στρατηγού Σουλεϊμανί.

Η κυβέρνηση έχει ρίξει όλο το βάρος της στον αμφιλεγόμενο αγωγό East Med.

Και σε μια ακατανόητη πράξη, στέλνουμε μια συστοιχία Patriot στη Σαουδική Αραβία μαζί με 130 άτομα υψηλού εξειδικευμένου προσωπικού, μετά από αίτημα και των ΗΠΑ. Πράξη ακατανόητη, γιατί η χώρα βρίσκεται στο πρόθυρα πολεμικής σύγκρουσης με την Τουρκία.

Λένε πως η συστοιχία αντικαταστάθηκε και το ερώτημα μεταλλάσσεται στο «τότε γιατί περίσσευε» που απαντάται με την απάντηση: «Σε μια χώρα στα πρόθυρα σύγκρουσης, καμιά αεράμυνα δεν περισσεύει». Αλλά ακόμη κι αν δεχτούμε πως η συστοιχία περίσσευε, τι θα μπορούσε να ειπωθεί για τα 130 υψηλά εξειδικευμένα άτομα; Πως αντικαθίστανται άραγε αυτοί; Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι η κυβέρνηση δημιουργεί κενό στην αεράμυνα για να πάρει μερικούς πόντους στην εξωτερική διπλωματία, εις βάρος πάντα της σχέσης μας με το Ιράν.

Αξίζει να σημειωθεί πως για τα φυσίγγια του Καμμένου στην Σαουδική Αραβία είχαν σηκωθεί και οι πέτρες και ο Πέτρος ο Αργυρίου και για τους Patriot δεν έχει ανοίξει μύτη.

Σε τέτοια αποχαύνωση έχουμε φτάσει.

Σε όλα τα παραπάνω, ας προσθέσουμε και το μπουρδέλο στο ποδόσφαιρο που έχει δυστυχώς σοβαρότατες κοινωνικές προεκτάσεις κι έχουμε μια εικόνα διόλου κολακευτική.

Η κυβέρνηση δεν έχει όραμα. Οι βασικές της στοχεύσεις δεν ταυτίζονται με τα μεγάλα και ζωτικά προβλήματα της χώρας.

Μετά από μια δεκαετία απόλυτης καταστροφής, οι Έλληνες αποζητούσαν μια κάποια σταθερότητα και αυτό είναι που ερμηνεύει το εκλογικό αποτέλεσμα του 2019. Και δυστυχώς, όπως δείχνουν τα πράγματα, δεν θα βρουν καμιά κανονικότητα στον νέο δικομματισμό, όταν μάλιστα η χώρα βρίσκεται στα βαθειά νερά των διεθνών αναταραχών και συγκρούσεων, με την Τουρκία να καραδοκεί ανά πάσα στιγμή.

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, 31/1/2020.

Read More »

Παλαιστίνη: Το σχέδιο ειρήνης του Trump

Το είχε ανακοινώσει ήδη το 2017. Ονειρευόταν να πάρει το Νόμπελ Ειρήνης χάρη σε αυτό. Ονειρευόταν ότι θα κοιμάται με το Νόμπελ αγκαλιά χάρη σε αυτό. Ονειρευόταν ότι θα μείνει στην ιστορία σαν ο μεγαλύτερος πρόεδρας του πλανήτη χάρη σε αυτό.

Κι όταν το ανακοίνωσε, οι Παλαιστίνιοι ξύπνησαν μέσα σε έναν καινούριο εφιάλτη.

Είναι το σχέδιο Ειρήνης του Trump για την Παλαιστίνη. Μόνο που δεν είναι σχέδιο Ειρήνης και δεν είναι του Trump. Μικρολεπτομέρειες.

Το σχέδιο είναι του γαμπρού του Trump, Jared Kushner, κολλητού του πρωθυπουργού του Ισραήλ, Μπέντζαμιν Νετανιάχου.

Με άλλα λόγια, είναι το σχέδιο του Ισραήλ για την Παλαιστίνη. Και μοιάζει με συνθήκη που επιβάλλεται σε χώρα που έχει ηττηθεί σε πόλεμο. Και δεν υπήρχε καμιά περίπτωση να το αποδεχτούν οι Παλαιστίνιοι. Μα καμία.

Το σχέδιο Trump, είναι η συνέχεια της πρωτόγνωρης αναγνώρισης της Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσας του Ισραήλ από τον ίδιο πέρσι.

Τι δίνει στους Ισραηλινούς; Την αναγνώριση των παράνομων εποικισμών τους, την προσάρτηση του 30% της Δυτικής Όχθης και μέρους της Κοιλάδας του Ιορδάνη, με άλλα λόγια τον έλεγχο και του νερού της περιοχής. Τι τους ζητάει; Να παγώσουν τους εποικισμούς για μια τετραετία διαπραγματεύσεων.

Τι δίνει στους Παλαιστίνιους; Μια ασαφή υπόσχεση για ένα λειψό Παλαιστινιακό κράτος, φτωχό συγγενή των Παλαιστινιακών εδαφών πριν το 1967, με πρωτεύουσα κάπου στα περίχωρα της Ανατολικής Ιερουσαλήμ, υπόσχεση που θα εξαρτάται από την τήρηση μιας μεγάλης λίστας δεσμεύσεων. Ανάμεσα σε αυτές, την αναγνώριση της Ισραηλινής κατοχής, την αναγνώριση των εποικισμών και της Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσας του Ισραήλ, τον πλήρη αφοπλισμό και αποστρατικοποίηση. Απαιτεί από την Παλαιστίνη να μην έχει καμία σχέση με οργανισμούς και οργανώσεις που δεν εγκρίνονται από ΗΠΑ και Ισραήλ και τον «σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων» ως συνήθως βεβαίως βεβαίως, ανάμεσα σε τόσο άλλα.  

Ζητάει από τους Παλαιστίνιους κυριολεκτικά γη και ύδωρ και υπόσχεται ένα «ανεξάρτητο Παλαιστινιακό κράτος» υπό όρους και με κηδεμόνα το Ισραήλ. Τι παραπάνω θα μπορούσε να ζητήσει κάποιος βρίσκεται υπό κατοχή τόσα χρόνια;

Για να χρυσώσει το χάπι, o Τραμπ πετάει και μια ασαφή υπόσχεση για χρηματοδότηση μερικών δισεκατομμυρίων, αν φυσικά τηρούνται οι όροι της συμφωνίας.

Οι Παλαιστίνιοι απάντησαν ότι δεν είναι για πούλημα, με πολλούς χιλιάδες τους να έχουν βγει ήδη στους δρόμους, διαμαρτυρόμενοι για την συμφωνία της ντροπής.

Το Ισραήλ, θα χρησιμοποιήσει την άρνηση των Παλαιστινίων ως αφορμή και θα συνεχίζει ακόμη πιο σφόδρα να εποικίζει και να κλέβει παλαιστινιακή γη και ύδωρ.

Ένας νέος κύκλος αίματος θα ξαναξεκινήσει. Και η σταθερότητα στην Μέση Ανατολή θα παραμείνει όνειρο θερινής νυχτός. Όπως άλλωστε, και το νόμπελ ειρήνης στον Τραμπ.

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com. 29/1/2020.

Read More »

Όλα όσα πρέπει να ξέρετε για τον νέο Κοροναϊό

Επεκτείνεται, αρρωσταίνει κι ενίοτε σκοτώνει.

Σε αντίθεση με προηγούμενες μαϊμού πανδημίες που ανακηρύχτηκαν ως τέτοιες κάνοντας σμπαράλια τα επιδημικά κριτήρια για να προωθηθούν φάρμακα και εμβόλια, στην περίπτωση του νέου κοροναϊού, φαίνεται να έχουμε μια πραγματική επιδημία και μάλιστα με κάποια πανδημική δυναμική.

Το μοτίβο μετάδοσης του μας το επιβεβαιώνει αυτό.

Το πιο ανησυχητικό στιγμιότυπο της ήταν η 28η Ιανουαρίου, με τον αριθμό κρουσμάτων της να διπλασιάζονται σε μία μόλις μέρα.

Τα κρούσματα της όμως, παρότι την επομένη αυξήθηκαν κατά 30%, δεν παρουσίασαν αύξηση με εκθετικό ρυθμό.

Αν κάτι τέτοιο συνέβαινε, θα ήμασταν αρκετά σίγουροι ότι μιλάμε πλέον για μια επερχόμενη πανδημία, με ανυπολόγιστες συνέπειες. Ευτυχώς, μέχρι και σήμερα, εκθετικός ρυθμός μετάδοσης δεν έχει παρουσιαστεί.  

 Τι ξέρουμε για τον ιό

Ο ιός έχει μερικά χαρακτηριστικά που τον καθιστούν αρκετά επικίνδυνο αλλά όχι εξαιρετικά επικίνδυνο.

Δεν σκοτώνει ραγδαία τους φορείς του, κάτι που αποτελεί εξελικτικό πλεονέκτημα για αυτόν, καθώς οι φορείς του προλαβαίνουν να τον μεταδώσουν και σε άλλους.

Ο δείκτης μετάδοσης του (RO) υπολογίζεται κοντά στο 2. Δηλαδή,  κάθε φορέας θα κολλήσει κατά μέσα όρο άλλους δύο. Ο δείκτης αυτός για την εποχιακή γρίπη είναι αρκετά μικρότερος, κοντά στο 1,3.

Η περίοδος επώασης του, όπου οι φορείς του είναι χωρίς συμπτώματα κι άρα σχεδόν απίθανο να εντοπισθούν, είναι από δύο ως 14 ημέρες ενώ κάποιοι φορείς του μπορεί να περάσουν την ίωση ασυμπτωματικά. Σε αντίθεση, ο ιός της εποχιακής γρίπης έχει περίοδο επώασης μόλις 2-4 ημέρες, κάτι που καθιστά τον κοροναϊό πολύ πιο δύσκολο στην διάγνωση κι αντιμετώπισή του.

Ελλείψει ανολογικής απάντησης και φαρμάκων, η θνησιμότητα του είναι περίπου στο 2.3% ενώ ο ιός της γρίπης έχει μόνο 0,01%. Με άλλα λόγια, είναι 200 φορές πιο φονικός από την γρίπη.  

Από όλα τα παραπάνω, και πάντα με την προϋπόθεση ότι τα επιδημιολογικά κριτήρια έχουν αυτή τη φορά τηρηθεί, μιλάμε για έναν ιό που μπορεί να μην είναι ο μεγάλος φονιάς που όλοι φοβόμαστε, δίνει όμως μια επιδημία που είναι πολύ πιο επικίνδυνη από την εποχιακή γρίπη.

Το μόνο παρήγορο σε αυτήν την ιστορία είναι πως κινέζοι ειδικοί εκτιμούν πως η μετάδοση του ιού θα φτάσει στο αποκορύφωμά της σε 10 ημέρες στην κεντρική εστία της επιδημίας στην Κίνα.

Υπάρχει όμως σημαντικός κίνδυνος λόγω των χαρακτηριστικών του ιού, να έχουμε  επιδημία με πολύ περισσότερες εστίες απ’ αυτές που έχουμε ως σήμερα και οι οποίες μέχρι σήμερα βρίσκονται αποκλειστικά στην Κίνα. Σε μια τέτοια περίπτωση τις πιθανότητες της οποίας δεν μπορώ να εκτιμήσω, οι θάνατοι παγκοσμίως πιθανώς να ανέλθουν σε πενταψήφια νούμερα.

Οψόμεθα.

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, 29/1/2020.

Read More »

Πρόεδρος της ποιας;

Όλοι γνωρίζουμε ότι ο/η Πρόεδρος της Δημοκρατίας έχει ρόλο συμβολικό. 

Όπως άλλωστε και η Δημοκρατία.

Σε κάποιες αποτυχημένες χώρες δε, ο πρόεδρος είναι το ύψιστο σκυλάκι του κοινοβουλευτισμού που είναι η ύψιστη καβάντζα της κομματοκρατίας. Σε κάποιες χώρες, ή μάλλον σε κάποια χώρα, ο πρόεδρος είναι  ένα πολυτελές καπάκι τουαλέτας.

Στην Ελλάδα πχ, δεν θα ξέραμε τι είναι δημοκρατία ακόμη κι αν την πετυχαίναμε στο δρόμο. Η Ελλάδα πρέπει να είναι η χώρα με τους περισσότερους προέδρους στον κόσμο και οι περισσότεροι νεοέλληνες είναι βασιλιάδες, ριγμένοι κοσμοκράτορες, φύλαρχοι και think tanks.

Η επιλογή προέδρου είναι το επόμενο βήμα στην επιχείρηση κανονικότητα που ξεκίνησε η κυβέρνηση Συριζανέλ από το 2018 και φιλοδοξεί να ολοκληρώσει η Νέα Δημοκρατία.

Η επιχείρηση κανονικότητα είναι η αδιαμαρτύρητη αποδοχή της νέας κοινωνικής ανισότητας, η εξαϋλωση του έθνους-κράτους  και με εξαίρεση τους μηχανισμούς εξουσίας, η απόλυτη ιδιωτεία.

Κι η ολοκλήρωση της είναι η εξαφάνιση κάθε ίχνους των μνημονιακών εγκλημάτων, η επιχείρηση  πλυντήριο.

Μέσα σε αυτό το κάδρο σε κάποιες φανταστικές χώρες επιλέγεται ο πρόεδρος της κομματοκρατίας.

Σε μια χώρα πλέον που οι πολιτευτές αλλάζουν κόμματα πιο εύκολα από πουκάμισα, σε μια χώρα που τα εγκλήματα πλύθηκαν όλα μαζί και γίναν όλα ροζ, σε μια χώρα που τα κόμματα είναι κινητές ανεμογεννήτριες που πάνε όπου φυσάει ο άνεμος και αλλάζουν πολιτικές πιο γρήγορα από ότι αλλάζουν λάστιχα στην φόρμουλα 1, σε μια χώρα όπου ο μόνος απαράβατος κανόνας, κανονικότητα και νόμος είναι η ασυδοσία, η ανομία, τα σκάνδαλα, ο τυχοδιωκτισμός  και η ασυλία του συστήματος εξουσίας, γίνεται επιλογή προέδρου.

Κι καθώς η επιλογή αυτή δεν μπορεί να είναι παρά σάρκα από την σάρκα του συστήματος, χρειάζεται κι αυτή ένα γερό πλυντήριο πριν από την χρήση.

Για να έρθουμε όμως και στα δικά μας, ας δούμε λίγο την περίπτωση της επόμενης προέδρου, της κυρίας Σακελλαροπούλου που όλα τα μήντια έχουν φαγωθεί να μας λένε το πόσο καλός και μοντέρνος άνθρωπος και ακτιβίστρια και ευαίσθητη και οικολόγος και αγαπάει και τα ζώα και και και. Στην επιλογή που έγινε και καλά για να γίνει πιο ίση η ισότητα των δύο φύλων.

H Σακελλαροπούλου συμμετείχε:  

Στην αμετάκλητη νομιμοποίηση του κοψίματος του 13^ου και 14^ου μισθού των δημοσίων.

Στην αθώωση του πρώην υπ.οικ. Παπακωνσταντίνου για το συρτάριασμα της λίστας Λαγκάρντ.

Στην απόπειρα νομιμοποίησης του Νόμου Ραγκούση για απόδοση ιθαγένειας σε μετανάστες στην πενταετία παραμονής.

Το πράσινο φως στον οικολογικότατο ΧΥΤΑ στην Κερατέα.   

Την δύο φορές οικολογικότατη  δικαίωση της Eldorado για να συνεχίζει να σκουριάζει τις Σκουριές κι ένα κομμάτι της Χαλκιδικής απίστευτου φυσικού και αρχαιολογικού πλούτου. (να σημειωθεί πάντως ότι σε άλλες δύο περιπτώσεις εισηγήθηκε όντως οικολογικά, χωρίς ειρωνεία αυτήν την φορά).  

Την έκδοση του Mr Bitcoin Αλ. Βίννικ στην Γαλλία.

Την νομιμοποίηση της Συμφωνίας των Πρεσπών.  

Το κερασάκι στην τούρτα έρχεται τώρα με την πιλοτική δίκη που εφεύρε ο ΕΦΚΑ και θα κριθεί από το ΣΤΕ, μια δίκη που ήταν αντικείμενο τερατώδους προπαγάνδας από τα μήντια.

Ο ΕΦΚΑ και το ελληνικό δημόσιο έβαλαν σε ένα πακέτο όλες τις νόμιμες απαιτήσεις για αναδρομικά των συνταξιούχων, τις οποίες μάλλον δολίως εκτίμησε στα 21 δις, με στόχο να τις ενταφιάσει μια και για πάντα.

Αυτή η δίκη είναι ζωτικής σημασίας για την όποια κυβέρνηση: θεμέλιος λίθος για την επόμενη φάση της κανονικότητες είναι η ταφόπλακα των διεκδικήσεων.

Εξ’ ου και η επιλογή της προέδρου του ΣΤΕ για την προεδρία της Δημοκρατίας.

Η κυβέρνηση της Νεάς Δημοκρατίας σε σχέση με αυτή την δίκη έχει ήδη κάνει την πρώτη της εντυπωσιακή κωλοτούμπα. Ενώ ήταν προεκλογική δέσμευση η κατάργηση του επάρατου νόμου Κατράγκαλου κι ενώ σχεδιάζει το νέο ασφαλιστικό, επικαλείται ως νομικό προηγούμενο την προσωπική διαφορά του Κατρούγκαλου για να ισοφαρίσει τυχόν διεκδικήσεις.  

Τι θέλετε τώρα; Να μιλήσουμε δήθεν για τον ακρογωνιαίο λίθο της δημοκρατίας, την διάκριση των εξουσιών;

Δείτε διακρίσεις μνημονιακές. Αθανασίου, Παπαγγελόπουλος υπουργοί, Θάνου και Πικραμένος υπηρεσιακοί πρωθυπουργοί και τώρα Σακελλαροπούλου πρόεδρος της Δημοκρατίας, εν αναμονή μάλιστα της απόφασης του ΣΤΕ για τα αναδρομικά. Από τα δικαστικά έδρανα μέχρι τα ύπατα πολιτειακά αξιώματα, μερικές αποφάσεις δρόμος είναι στο μακρινό Μπαγκλαντές.

Ένα ακόμη καπάκι. Και το καζανάκι χαλασμένο.

Όπως μας φανερώνει άλλωστε και η κατάθεση της πρώην εισαγγελέως διαφθοράς Ραϊκου που άσχετα με το αν οι ισχυρισμοί της είναι βάσιμοι ή όχι, αποδεικνύει την σήψη σε κλιμάκια της ανώτατης δικαιοσύνης στο Τιμπουκτού.

Η πολιτική εξουσία έχει συγκεκριμένο μοτίβο δράσης: Διάπραξη και συγκάλυψη εγκλημάτων εις βάρους του λαού, ασυλία και μετά ενταφιασμός των αποτυπωμάτων και των ιχνών και χρειάζεται το δικαστικό σύστημα. Τ΄ένα χέρι νίβει τ' άλλο και τα δυο το σύστημα εξουσίας. 

Όλα κι όλα. Παστρικές δουλειές.

Καλό θα ήταν λοιπόν, όταν συζητάτε για πρόσωπα, καλά θα είναι να ξέρετε το παρασκήνιο των πραγμάτων, μπας και κάποτε καταλάβετε τι είναι και τη θέλει αυτή η πρώην χώρα που κατάκλεψε τον λαό της για να διασωθεί το σύστημα εξουσίας της.

Όλοι πια ξέρουν ποιοι είμαστε. Εκτός από εμάς.

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, 16/1/2020

Read More »

Όλα τα Ελληνοτουρκικά ενδεχόμενα.

Χρόνια προειδοποιούσα για αυτά που ήρθανε και συνεχίζουν να έρχονται. «Η οικονομική κρίση θα μετατραπεί και σε γεωπολιτική».

Η γεωπολιτική κρίση είναι εδώ.

Το πολιτικό κατεστημένο ενοχλήθηκε από το Τουρκολιβυκό μνημόνιο. Και αντιδρά ετεροχρονισμένα.

Μετά από μισό αιώνα «κατευνασμού» όπου το ελληνικό πολιτικό σύστημα λειτουργούσε ως το διπλωματικό σώμα της Τουρκίας στην Δύση, η ώρα της αλήθειας έφτασε.

Και οι εφιάλτες περνάνε δολίως το δηλητήριο του «συμβιβασμού», δηλαδή της εκχώρησης τμημάτων της Ελλάδος.

Η Ελλάδα συρρικνώνεται σε όλα τα επίπεδα. Η Τουρκία επεκτείνεται. Απλά τα μαθηματικά αυτής της εξίσωσης.

Κι ο ελληνικός λαός βρίσκεται ακόμη σε ύπνωση. Ξορκίζει την τουρκική απειλή βλέποντας τουρκικές παραγωγές, κατώτερος των περιστάσεων και ντροπή της ιστορίας του.

Κι ο πρωθυπουργός πετάει την Χάγη λες και υπάρχει οτιδήποτε που μπορεί να συζητηθεί με μια χώρα που ζητάει τα πάντα κι αν της είναι μπορετό θα τα πάρει.

Ας δούμε όλες τις πιθανές εξελίξεις:

1)      Κυρώσεις: Απίθανες από την ΕΕ ελέω Γερμανίας, δύσκολες από τις ΗΠΑ λόγω Τραμπ. Ακόμη κι αν συμβούν, απλά θα εξοργίσουν τον Ερντογάν απειλώντας να του αποστερήσουν την εξουσία καθώς η οικονομία ήταν αυτή που του επέτρεψε την πολύχρονη παραμονή σε αυτήν. Με την τουρκική οικονομία να έχει προβλήματα, ο επεκτατισμός είναι πλέον  βούτυρο στο ψωμί του και το κύριο έρεισμα της δημοφιλίας του.  

2)      Άσκηση των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων: Είτε λέγεται ΑΟΖ, είτε αιγιαλίτιδα ζώνη, το αποτέλεσμα θα είναι το ίδιο με τα παραπάνω.

3)      Κατενάτσιο: Οποιαδήποτε καθυστέρηση δεν κερδίζει χρόνο για την Ελλάδα. Χάνει χρόνο. Τα εξοπλιστικά και η δυναμική σε κάθε επίπεδο είναι πλέον καταφανώς υπέρ της Τουρκίας.

Κάθε πιθανό σενάριο λοιπόν, κι επαναλαμβάνω, κάθε πιθανό σενάριο θα οδηγήσει σε αύξηση της τουρκικής επιθετικότητας, με το μεταναστευτικό να είναι αναπόσπαστο κομμάτι της.

Τα αδύνατα σημεία της Τουρκίας είναι τα προβλήματα που έχει στην οικονομία της κι ότι έχει δημιουργήσει ένα τουλάχιστον μη φιλικό περιβάλλον στην εξωτερική πολιτική και γεωπολιτική της.

Το δόγμα των δυόμισι πολέμων που έχει υιοθετήσει δεν είναι ρεαλιστικό.

Ακόμη κι έτσι, στη Συρία έκανε μισό πόλεμο και στη Λιβύη σκοπεύει να κάνει άλλον έναν μισό.

Της περισσεύει λοιπόν ενάμισος πόλεμος για  Ελλάδα/Κύπρο.

Η Κύπρος είναι ανοχύρωτη. Δεν υπάρχει κανένα ενιαίο αμυντικό δόγμα στην πράξη.

Αυτό σημαίνει ότι για οποιαδήποτε επιτελικό σχέδιο έναντι της Τουρκίας πρέπει οπωσδήποτε να υπάρχει κι ένα ακόλουθο για τα τουρκικά αντίποινα στην Κύπρο.

Τα θετικά; Ο πόλεμος δια αντιπροσώπων που σχεδιάζει η Τουρκία στην Λιβύη για να κρατήσει ζωντανή την κυβέρνηση της Τρίπολης και το δικό της νεοοθωμανικό όραμα, μπορεί να εξελιχθεί σε «κανονικό» πόλεμο με απρόβλεπτες προεκτάσεις.

Κι υπάρχει μια απειροελάχιστη πιθανότητα για ένα ελληνογαλλικό αμυντικό σύμφωνο που θα μπορούσε να είναι ισχυρότατος παράγοντας αποτροπής.

Η Ελλάδα πρέπει να κάνει τα πάντα για να ξηλωθεί τα νεοοθωμανικό παλτό σε τέτοιο βαθμό, ώστε όλες οι αντιπαλότητες που αυτό έχει δημιουργήσει να σηκώσουν κεφάλι.

Δεν γίνεται να θεωρεί κάποιος ότι η διπλωματία των όπλων που ασκεί η Τουρκία, μπορεί να αντιμετωπιστεί μόνο με διπλωματικά μέσα.

Είναι καθαρός παραλογισμός.

Έχουμε τους τρόπους να αντιμετωπίσουμε αρκετές από τις τουρκικές απειλές για λίγους μήνες ακόμη.

Πρέπει εμείς να διαλέξουμε τους όρους της κρίσης κι όχι να συρθούμε οπουδήποτε, είτε σε διεθνή δικαστήρια είτε σε πολεμικά μέτωπα με τους όρους της Τουρκίας.

Αν συμβεί το δεύτερο, αυτό θα είναι και το κύκνειο άσμα της χώρας.

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, 30/12/2019  

Read More »

Όλα όσα πρέπει να ξέρετε για το μεταναστευτικό: Μύθοι και αλήθειες.

Οι Μετανάστες και οι Πρόσφυγες…

Λάθος. Παρότι οι μηχανισμοί διακίνησης είναι κοινοί, υπάρχει πρόνοια του Διεθνούς Δικαίου μόνο για τους πρόσφυγες. Σε σχέση με την υποδοχή, για τους μετανάστες υπάρχει μόνο το δίκαιο της θάλασσας που προβλέπει την διάσωσή τους σε περίπτωση κινδύνου ζωής. Για αυτό άλλωστε κι η ρίψη τους στη θάλασσα αποτελεί κοινή πρακτική των σωματεμπόρων. Η μετατροπή του προσφυγικού σε μεταναστατευτικό έγινε ρητορικά στην Ελλάδα από τον Συριζα με το επιχείρημα της κυρίας Χριστοδουλοπούλου ότι αν τους λέμε μετανάστες θα σταματήσουν τα κονδύλια από την ΕΕ, επιχείρημα απέναντι στο οποίο τα κανάλια έκατσαν κλαρίνο.

Όποιος λοιπόν δέχεται εξ αρχής τον όρο «πρόσφυγες και μετανάστες» ως κάτι το ομούσιο και αδιαίρετο, έχει βγάλει τον εαυτό του οφσάιντ, και μάλιστα από τ΄ ακροδεξιά.

Πρέπει να προστεθεί επίσης, πως τόσο η Τουρκία όσο και οι ίδιοι οι Σύριοι Πρόσφυγες στην Τουρκία, αρνούνται τον όρο «πρόσφυγας» και προτιμούν τον όρο φιλοξενούμενος, με σαφέστατες αναφορές στην μουσουλμανική φιλοξενία και «ενότητα».  Και αυτό έχει τα πάντα να κάνει και με τα γεωπολιτικά παιχνίδια του Ερντογάν, ο οποίος τους αποκάλεσε «φιλοξενούμενους κι αδέρφια»

Αυτό δεν αναιρεί φυσικά το καθεστώς του πρόσφυγα αλλά φωτίζει μια άγνωστη πτυχή του θέματος.

Τα σύνορα δεν μπορούν να φυλαχτούν. Οι πρόσφυγες και οι μετανάστες θα βρουν τον τρόπο αν χρειαστεί ακόμη και πετώντας.

Τα πρόσφατα ιστορικά παραδείγματα το διαψεύδουν. Σκόπια και Βουλγαρία έκλεισαν τα σύνορα για λογαριασμό της ΕΕ και με την βαλκανική οδό κλειστή, οι ροές περιορίστηκαν. Δεν ζούμε στο 1700. Τα τεχνολογικά μέσα βρίσκονται σε διαρκή εξέλιξη κι εφαρμογή.

Ναι αλλά τα θαλάσσια σύνορα δεν φυλάσσονται.

Λάθος. Οι δυσκολίες είναι σαφέστατα πολύ δυσκολότερες για μια σωρεία λόγων. Κατά την διακυβέρνηση με αρμόδιο πρωθυπουργό τον Σαλβίνι, οι ροές στην Ιταλία από την Μεσόγειο υποδεκαπλασιάστηκαν. Το ανθρωπιστικό κόστος όμως από την άλλη πολλαπλασιάστηκε καθώς οι κίνδυνοι για την ζωή των αιτούντων ασύλου, αυξήθηκε σημαντικά.

Υπάρχει όμως μια σημαντική διαφορά ανάμεσα στο παράδειγμα της Ιταλίας και της Ελλάδας: Η Ιταλία έχει κάνει συμφωνία με τις αρχές της Λιβύης, το λιμενικό και το ναυτικό για αποτροπή των περασμάτων. Αυτή η συμφωνία μειώνει τις ροές για τους Ιταλούς, αυξάνει το κόστος ζωής στο Λιβυκό πέλαγος.

Στην περίπτωση της Ελλάδας, απόλυτος ρυθμιστής είναι η Τουρκία, μια εχθρική μας χώρα με ρητές βλέψεις εις βάρος μας.

Ο Σύριζα φταίει

Φυσικά και φταίει. Οι λαθροδιακινητές μοιράζουν φυλλάδια στα υποψήφια θύματα τους με επιλεκτικές δηλώσεις ευρωπαίων πολιτικών δημιουργώντας κλίμα.

Επίσης η διαχείριση του ζητήματος επί διακυβέρνησης ήταν δραματική, αμελής κι άρρυθμη με κατασπατάληση κονδυλίων κι πολυάριθμες ανεπάρκειες.

Στην Ελλάδα, στις αρχές του χρόνου είχαμε 73000 καταγεγραμμένους πρόσφυγες και μετανάστες, νούμερο που ξεπερνά κατά πολύ τις υπάρχουσες δομές. Παρά την Συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας το 2016 που προέβλεπε επιστροφές μέχρι και 75000 ατόμων, η Ελλάδα το 2018 «κατάφερε» να επιστρέψει στην Τουρκία, μόλις 332…

Την ίδια στιγμή, με την συμφωνία Γερμανίας-Ελλάδας το 2018, πολύ περισσότεροι πρόσφυγες επαναπροωθήθηκαν στην χώρα πρώτης υποδοχής… την Ελλάδα.

Φταίει η Μέρκελ.

Το Welcome Refugees ήταν η σημαία των λαθροδιακινητών και η εγγύηση για μετανάστες και πρόσφυγες. Σε μια περίοδο που πολλά δυτικά Think Tanks επιδίωκαν κινέζικο μοντέλο εργασίας για να γίνουν τα προϊόντα πιο ανταγωνιστικά κι αυτό γίνεται μόνο με μείωση μισθών κι αύξηση των εργατικών χεριών σε μια ΕΕ που ούτως ή άλλως έχει σοβαρό δημογραφικό πρόβλημα, το βιομηχανικό επιμελητήριο της Γερμανίας ζήτησε 1.000.000 Σύριους εργάτες.

Τα υπόλοιπα είναι ιστορία: Η Διακυβέρνηση Σύριζα τα κανε μπάχαλο με τις ταυτοποιήσεις γιατί ως γνωστόν, λιάζονταν και μετά εξαφανίστηκαν και δεν ξέρουμε που πήγαν, στην Γερμανία έφτασε ένα μείγμα κι όχι αυτό που ζήτησαν και τα ισλαμιστικά τρομοκρατικά χτυπήματα μαζί με το προβλήματα που δημιουργήθηκαν στους ντόπιους πληθυσμούς, πολλές φορές ακόμη κι επιδεικτικά όπως στην περίπτωση των χριστουγεννιάτικων εορτασμών σε πολλές γερμανικές πόλεις, αρκούσαν για να καταβαραθρώσουν τα συστημικά κόμματα και να υπάρξει αλλαγή πολιτικής 180 μοιρών με τα σύνορα της ΕΕ ΝΑ ΚΛΕΙΝΟΥΝ και την Ελλάδα να βρίσκεται στη λάθος μεριά τους…  

Ναι αλλά ο Μητσοτάκης…

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεσμεύτηκε σε δηλώσεις του για μια πολυπολιτισμική κοινωνία.

Η Ελληνική κοινωνία είναι βέβαια ήδη πολυπολιτισμική, με σημαντικό αριθμό αρμενίων, εβραίων,  αιγυπτίων, με παράλληλες κοινωνίες Ρομά όπως άλλωστε συμβαίνει σε όλη την Ευρώπη, με Πομάκους στην Θράκη, με 600000 αρκετά ενταγμένους Αλβανούς μετανάστες και τις πολιτισμικές συμβολές των πολλών κυμάτων των παλιννοστούντων μας. Επίσης έχουμε σαφέστατα «πολυπολιτισμικά» κατάλοιπα από την Οθωμανοκρατία και διαρκείς επιρροές από τη Δύση.

Αυτό που λείπει από την εξίσωση είναι ένας λαμπρός νεολληνικός πολιτισμός κι όχι συμβολές από άλλες κουλτούρες που έχουν κολλήσει στην θεοκρατία και την μισαλλοδοξία της.

Ο πολυπολιτισμός που εσύ επικαλείσαι βρίσκεται ήδη στη Μέση Ανατολή. Και πλέον και στα Hot Spots, όπου ο ενδομεταναστευτικός ρατσισμός και η θρησκευτική μισαλλοδοξία είναι κυρίαρχες πτυχές της ζωής εκεί, με τα μαχαιρώματα και τους βιασμούς ανάμεσα σε διαφορετικά εθνωτικές και θρησκευτικές ομάδες, δίνουν και παίρνουν. Αλλά δεν θα τολμούσες ποτέ να πεις τον καημένο τον μετανάστη, ρατσιστή, έτσι δεν είναι; Αυτό το πικρό ποτήρι το κρατάς μόνο για τους συμπολίτες σου.

Γυρνώντας στον Κο Μητσοτάκη, πρέπει να σημειωθεί ότι στο περιβάλλον του υπάρχουν άνθρωποι του περιβάλλοντος του φιλάνθρωπου κερδοσκόπου δισεκατομμυριούχου George Soros που προωθεί την μετανάστευση για δικούς του λόγους, όπως ο κύριος Ζαβός και η συγγενής του κου Μητσοτάκη Αντιγόνη Λυμπεράκη, πρόεδρος πλέον του Solidarity Now , ιδρύματος με μεγάλη χρηματοδότηση από τα ιδρύματα Open Society του Soros.

O Soros είχε επαφές και με την κυβέρνηση Σύριζα και πρωτοφανή διείσδυση στο περιβάλλον ΓΑΠ.

Έχοντας αυτά κατά νου, ας δούμε την μεταναστευτική πολιτική του Μητσοτάκη.

Ναι μεν γίνεται αυστηρότερη και σοβαρότερη αλλά: Οι μετεγκαταστάσεις μεταναστών και προσφύγων από τα νησιά στην ενδοχώρα, τους βγάζει έξω από το κάδρο της συμφωνίας ΕΕ- Τουρκίας. Πράγμα που σημαίνει αυτοί οι περίπου 40000, δεν γίνεται να επιστραφούν στην Τουρκία. Κάτι που αφήνει μόνο το ενδεχόμενο της επιστροφής στις χώρες καταγωγής τους που είναι αρκετά προβληματικό.

Επίσης, σημαντικός αριθμός που έρχεται από τον Έβρο κι άλλες οδούς, δεν περιλαμβάνονται στην συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας

Γιατί δεν τους θέλουν πίσω στις χώρες τους;

Παρότι υπάρχει με τους μετανάστες σημαντική διαρροή κεφαλαίων από τις χώρες καταγωγής τους όπως θα δούμε αργότερα, η απάντηση είναι μία κοινή: συνάλλαγμα από τις χώρες που βρίσκονται.

Οι μετανάστες είναι φτωχοί και κατατρεγμένοι που τρέχουν να γλυτώσουν από την φτώχια και την κακομοιριά.

Αυτό το στερεότυπο έχει ισχύ, αλλά σίγουρα όχι τόσο καθολική όσο είχε τις προηγούμενες δεκαετίες. Η συγκινητική εικόνα του μετανάστη που περνάει βουνά και λαγκάδια σήμερα είναι η εξαίρεση. Σήμερα τα πάντα γίνονται από τους λαθροδιακινητές και την Τουρκία.

Προ κρίσης η ταρίφα για την χώρα μας ήταν 5000 ευρώ. Στην αρχή της κρίσης έπεσε ακόμη και στα 2000. Σήμερα μπορεί να βρεθεί και σε φιλική τιμή των 1000 ευρώ.

Ένα σημαντικό κομμάτι των μεταναστών ανήκει στη μεσαία τάξη κι επενδύουν σημαντικά ποσά για τα δεδομένα της χώρας τους, ρισκάροντας την ζωή και την ελευθερία τους, ακούγοντας τις Δυτικές σειρήνες και τις φήμες των λαθροδιακινητών.

Συνολικά, το ποσό που έχουν δαπανήσει αυτοί που ευρίσκονται σήμερα στην χώρα μας μόνο για το επικίνδυνο ταξίδι τους, ανέρχεται σε πάνω από 100 εκατομμύρια ευρώ.

Παράλληλα, οι Τουρκικές αερογραμμές έχουν πλέον το μεγαλύτερο μερίδιο πτήσεων από κάθε άλλη εταιρία σε χώρες τις Αφρικής με πολύ φθηνά εισιτήρια ενώ η τουρκική e-visa αποκτάται από αφρικανούς με μόλις ένα τηλέφωνο και κάποια τέλη.

Όλος αυτός ο όγκος, αραδιάζεται στην Τουρκία κι αν το επιθυμεί μπορεί να περάσει στην δικαιοδοσία των λαθροδιακινητών που περιμένουν το πράσινο φως από τον Ερντογάν.

Έτσι ο Ερντογάν χρησιμοποιεί όχι μόνο το προσφυγικό αλλά εδώ και κάποια χρόνια δημιουργεί ο ίδιος μεταναστευτικό, προσκομίζοντας οφέλη για τις Τουρκικές αερογραμμές, για τους λαθροδιακινητές, παίρνοντας κονδύλια από την ΕΕ, εκβιάζοντας την κι επιβάλλοντας συνθήκες που αργά ή γρήγορα θα γίνουν ακραίες για την Ελλάδα.

Το μεταναστευτικό δεν είναι απλά ανθρωπιστικό ζήτημα. Είναι και μείζον θέμα πολιτικής και γεωπολιτικής. Επίσης, η βιομηχανία μετανάστευσης είναι από τις μεγαλύτερες βιομηχανίες εγκλήματος στον κόσμο, με ετήσιους τζίρους 6,6 δις.

Οι ΜΚΟ είναι αναπόσπαστο κομμάτι αυτής της βιομηχανίας και με κάποιες εξαιρέσεις, έχουν κάθε λόγο να θέλουν το φαινόμενο της μετανάστευσης να ενισχυθεί. Πολλές φορές δε, κάνουν ότι μπορούν για να το ενισχύσουν, συνεργαζόμενες με τα πιο εγκληματικά στοιχεία της βιομηχανίας.  

Υπάρχει κι ένα μικρότερο κομμάτι του μεταναστευτικού το οποίο αφορά όντως φτωχούς και κατατρεγμένους. Αυτό ελέγχεται από τα πιο εγκληματικά στοιχεία της βιομηχανίας μετανάστευσης. Φτωχοί ή καταχρεωμένοι άνθρωποι πληρώνουν τα εισιτήρια, νοικιάζοντας τον εαυτό τους, για μαύρη εργασία ή και πορνεία. Σε αυτή την κατηγορία ανήκαν οι 33 νεκροί στο κοντέινερ φορτηγού στην Αγγλία.

Ε Τότε, να ανοίξουμε τα σύνορα

Βεβαίως. Εντός ενός χρόνου η Ελλάδα θα έχει τρία εκατομμύρια μετανάστες, ευγενική χορηγία της Τουρκίας.   

Και το 2050 θα πρέπει να υποδεχτεί μετά βαϊων και κλάδων 200 εκατομμύρια των νέων επίδοξων μεταναστών που ο ΟΗΕ εκτιμά ότι θα δημιουργηθούν.

Ναι αλλά τι φταιν οι μετανάστες;

Προωθείται έντεχνα, ένας μύθος ότι οι μετανάστες είναι tabula rasa. Ότι είναι μόνο υπεύθυνοι για την επιβίωση τους και για μια καλύτερη ζωή και δεν φέρνουν καμιά ευθύνη για τις επιλογές τους. Σε όλα τα άλλα είναι θύματα. Αυτό όπως τόνισε και ο Ζίζεκ, είναι κατάργηση της προσωπικότητας και της ατομικής ευθύνης. Όλοι θέλουμε να επιβιώσουμε και να χουμε μια καλύτερη ζωή κι οι περισσότεροι από εμάς είμαστε θύματα καταστάσεων. Αυτό δεν ακυρώνει την ευθύνη των ατομικών επιλογών μας. Όταν ο μετανάστης δεν ενημερώνεται για το ποια είναι η πραγματική κατάσταση στην Ελλάδα και την ΕΕ, όταν αρκείται στον Θείο τον Αχμέτ που πριν από είκοσι χρόνια τον άκουσε να του λέει πως στην Γερμανία την περνάει ζωή και κότα χάρη στην ηλίθια επιδοματική των απίστων, όταν αρκείται για θέματα ζωής και θανάτου στις φήμες των λαθροδιακινητών και πετάει ένα σωρό λεφτά για να βρεθεί στο μέση του πελάγους ή σε ψυγείο φορτηγού, φέρει την ευθύνη της αρχικής επιλογής του και μόνο. Αλλά αυτή την ευθύνη φυσικά την φέρνει. Δεν σημαίνει ότι πρέπει να τιμωρηθεί (κι άλλο) για αυτή, αλλά την φέρνει. Ποιοι είστε εσείς οι ανθρωπιστές που θα του την στερήσετε;

Ναι αλλά η άλλη είναι τόσο ανεύθυνη που έρχεται με το μωρό στην κοιλιά ρισκάροντας τη ζωή και των δυο.

Αν κινδύνευες να γίνεις χίλια κομμάτια από βόμβα ή από τα μαχαίρια των τζιχαντιστών, θα σου πω εσύ τι ρίσκα θα΄ παιρνες. Αυτά για τις προσφυγομάνες. Για τις μετανάστριες τα πράγματα είναι εντελώς διαφορετικά. Στο πατριαρχικό Ισλάμ δεν υπάρχει διαφωνώ με τον άντρα μου. Αν ο 25χρονος την έχει ψωνίσει και θέλει ντε και καλά να ζήσει στον δυτικό παράδεισο τσάμπα και της πει γυναίκα μάζεψ΄τα και πάμε, αν η γυναίκα πει όχι, οι συνέπειες θα είναι αφάνταστα δυσάρεστες.

Και με τα ασυνόδευτα. Τι γίνεται με τα ασυνόδευτα;

Συνήθως καταλήγουν στην παιδική πορνεία. Κάποιες φορές γίνονται και όργανα. Από τα 4500 που 

υπολογίζονται, τα 1500 αγνοούνται κι έχουν την μοίρα που προαναφέραμε. Κάντε μια βόλτα στο Πεδίον του Άρεως βράδυ, και θα βρείτε κάποια από αυτά, εκτός και αν έχει κάτι αλλάξει εν αγνοία μου.

Αυτά τα παιδιά χρειάζονται επειγόντως ειδικές δομές.

Αλλά τότε γιατί οι καλοί και προοδευτικοί Ευρωπαίοι δεν βάζουν πλάτη;

Γιατί, προφανώς, κάτι ξέρουν παραπάνω. Σε αυτό το μπουρδέλο που λέγεται Ελλάδα, υπήρξαν αρκετά κυκλώματα που δίναν έγγραφα με πλαστές ηλικίες.

Έτσι, εκεί που περιμένεις ένα παιδί ή έναν έφηβο σου σκάει ένας μαντράχαλος.

Και το ζήτημα δεν σταματάει εκεί. Με την τουρκική εισβολή στη Συρία, οι μισοί Κούρδοι  φρουροί του στρατοπέδου συγκέντρωσης Al Hawl άφησαν τα πόστα τους για να πολεμήσουν τον Ερντογάν και τους Σύριους Σουνίτες του FSA. Το Al Hawl έχει 71000 άτομα, κυρίως γυναικόπαιδα, με χιλιάδες από αυτά να είναι δυτικοί: Τι κοινό έχουν όλοι αυτοί; Είναι οικογένειες τζιχαντιστών. Τα περισσότερα παιδιά εκεί θηλάζονται όχι μόνο με γάλα αλλά και με ριζοσπαστική ιδεολογία. Και δεν έχουν με κάτι άλλο να την συγκρίνουν.

Η επόμενη γενιά τζιχαντιστών έχει ήδη εκκολαφθεί.

Αν τυχόν το στρατόπεδο διαλυθεί, θα έχουμε και μια φουρνιά ασυνόδευτων… τζιχαντιστών.

Οι Ευρωπαίοι αρνούνται να τα πάρουν πίσω και να παρέχουν την ειδική ψυχολογική υποστήριξη που αυτά τα παιδιά χρειάζονται. Για λόγους εθνικής ασφαλείας.

Όπως και να χει, πρέπει να δημιουργηθούν ειδικές επιτροπές που να κρίνουν την ηλικία των ασυνόδευτων που έχουμε ήδη.  

Επίσης πρέπει να ζητηθεί οπωσδήποτε να ενωθούν με τις οικογένειες τους αν τυχόν αυτές βρίσκονται στην Ευρώπη ή όπου αλλού.

Μέχρι τότε, πρέπει να υπάρξουν οπωσδήποτε ειδικές δομές για τα παιδιά αυτά με υποστήριξη ψυχολόγων που να γνωρίζουν κάπως τα ζητήματά τους. Και να παραμείνουν στις δομές αν η επανένωση με τις οικογένειες δεν είναι δυνατή.

Αν συμβούν αυτά και γίνουν καλώς, τότε τα παιδιά αυτά σε δεύτερη φάση πρέπει να ενταχθούν σταδιακά στο ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα, αφού και όταν έχουν αποκτήσει επαρκή γνώση της γλώσσας στο επίπεδο της παιδείας που πρέπει να ενταχθούν.

Μα τα πράγματα δεν είναι όμως όπως το 2015

Μέγα λάθος. Τα πράγματα είναι κατά πολύ χειρότερα.

Δεδομένου ότι οι πρόσφυγες και οι μετανάστες δεν ονειρεύονται να ζήσουν στην Ελλάδα, το 2015, μεγάλο τμήμα των 1500000 προσφύγων και μεταναστών ήταν περαστικοί από τα βαλκάνια.

Σήμερα, τα σύνορα είναι κλειστά. Ότι έρχεται, μένει. το νούμερο του εννιαμήνου εκτιμάται στους 150000, κυρίως μετανάστες, με συμβολή από διαδρομές εκτός Αιγαίου. Αν συνεχιστεί αυτό και τα σύνορα συνεχίσουν να είναι σουρωτήρι, το 2050, ο μεταναστευτικός πληθυσμός θα είναι το λιγότερο ισάριθμος με τον ελληνικό, με την συντριπτική πλειοψηφία τους να είναι Σουνίτες, «αδέρφια και πρώην φιλοξενούμενοι» του Ερντογάν. Η χώρα έπρεπε ήδη να βρίσκεται σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης ή έστω επιφυλακής. Ο Ερντογάν ξεκίνησε τον πόλεμο του. Η Τουρκία μας κάνει με τους μετανάστες ότι έκανε με τους εποίκους στα κατεχόμενα στην Κύπρο. Και το ίδιο ισχύει και για την Κύπρο. Όλοι οι αριθμοί έχουν χτυπήσει κόκκινα. Ήδη το 3,8% του πληθυσμού της είναι μετανάστες και πρόσφυγες. Ήδη. Και κάθε χρονιά τα νούμερα αυξάνονται εκθετικά.

Μα τα ανθρώπινα δικαιώματα

Τα βασικά ανθρώπινα δικαιώματα δεν είναι ουρανοκατέβατα. Κάθε κράτος πρέπει να είναι σε θέση να εξασφαλίζει στους κατοίκους του σίτιση, υγεία, παιδεία.

Σε μια χώρα όπως η Ελλάδα που δεν μπορεί πλέον να εξασφαλίσει βασικά ανθρώπινα δικαιώματα σε σημαντικό πλέον σημαντικό των κατοίκων, πολύ μεγάλα νούμερα μεταναστών σημαίνουν υποβάθμιση του κοινού παρονομαστή των δικαιωμάτων για όλους τους μη έχοντες.

Μα η μετανάστευση είναι η φυσική ροή των πραγμάτων. Οι άνθρωποι διαρκώς μετακινούνται κατά τη διάρκεια της ιστορίας

Σωστό. Όταν όμως βρεθούν σε τόπους με άλλους ήδη εγκατεστημένους πληθυσμούς ή καταφέρνουν να συμβιώσουν ή επέρχεται σύγκρουση, με τον ηττημένο συχνά να εξαφανίζεται ή να υποδουλώνεται. Η ανάγκη της μετακίνησης και την εύρεση καλυτέρων συνθηκών δεν βρίσκεται μόνο πίσω από την εξάπλωση του ανθρωπίνου είδους αλλά και πίσω από πολλούς πολέμους. Οι επιδρομές των Βίκινγκς, η επέλαση των Μογγόλων, η επέκταση των Σελτσούκων, είχαν ως έναν από τους ιστορικούς κινητήριους μοχλούς την κινητικότητα.

Πιο πρόσφατο παράδειγμα, η εξαφάνιση των Ινδιάνων.

Μα άμα δεν θέλεις μετανάστες, είσαι φασίστας και ακροδεξιός.

Ο κάθε άνθρωπος έχει το δικαίωμα να επιλέγει σε κάποιο βαθμό τους όρους ζωής του. Αυτό λέγεται ελευθερία. Το να του επιβάλλει κάποιος τρίτος όρους ζωής, αυτό λέγεται ανελευθερία. Κάθε άνθρωπος κρίνει και κρίνεται, αλλά μέχρι εκεί. Πολλά ζώα που κατουρούν για να μαρκάρουν την περιοχή τους το κάνουν επειδή διάβασαν Μπενίτο και το «Ο Αγών μου» κι όχι γιατί δηλώνουν ότι εδώ βρίσκουν πόρους, συντρόφους και μεγαλώνουν τα παιδιά τους. Βεβαίως βεβαίως, οι φασίστες και ναζί είναι «ζώα». Τώρα μάθατε ότι πολλά ζώα είναι φασίστες και ναζί.

Επίσης, υπάρχουν ομάδες κρούσης του Σύριζα και των αριστεριστών και των αναρχικών πέριξ αυτού που κάνουν ακριβώς αυτήν την δουλειά στο διαδίκτυο, βαπτίζοντας ως ακροδεξιό οποιονδήποτε αντιδρά στην ανεξέλεγκτη μετανάστευση. Η βιομηχανία της μετανάστευσης έχει απλώσει τα πλοκάμια της σε πολλούς χώρους, ανάμεσα σε αυτούς και σε κόμματα, στην αστυνομία και σε καταλήψεις που χρησιμοποιούν τους μετανάστες ως ιδεολογική βιτρίνα ή ακόμα και – σε συνεργασία- με ΜΚΟ ως μέσο άντλησης οικονομικών πόρων, όπως εμβληματικά έγινε στην κατάληψη του City Plaza.

Τα τρολς του διαδικτύου έχουν δημιουργήσει ένα τόσο πολωμένο κλίμα στο διαδίκτυο που όταν κάποιος πραγματικός ιδεολόγος επιχειρηματολογήσει υπέρ των μεταναστών, θα εισπράξει χαρακτηρισμούς όπως νεοταξίτης, άνθρωπος των ΜΚΟ, επιβεβαιώνοντας τα φαύλα επιχειρήματα περί της πλειονότητας των ακροδεξιών Ελλήνων.

Η απάντηση σε αυτά τα τρολς είναι μία: που ήσασταν επί 4,5 χρόνια όταν ο Σύριζα μετέτρεψε την Μόρια στο χειρότερο κολαστήριο της Δύσης;   

Ναι αλλά το ΑΕΠ αυξάνεται.

Ισχύει. Όπως είπαμε αρκετοί  από τους μετανάστες, ανήκουν στη μέση τάξη της χώρας τους και έρχονται και με κάποιες μικρές οικονομίες. Αυτές πάνε αρχικά στις κοινωνίες υποδοχής, που συχνά τους εκμεταλλεύονται ακόμη και για την φόρτιση του κινητού. Η αύξηση του ΑΕΠ είναι βολική και για την κεντρική κυβέρνηση. Αυτά δημιουργούν για κάποιο διάστημα μια ομερτά. Επίσης είναι αρκετοί από τις τοπικές κοινωνίες που μετέχουν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο σε κυκλώματα λαθροδιακίνησης, αυξάνοντας προσωρινά τον πλούτο στις τοπικές κοινωνίες.

Το ψέμα  όμως έχει κοντά ποδάρια. Όταν η πρώτη μαγιά οικονομιών που έχουν οι μετανάστες εξανεμιστεί, αυτοί είναι υποχρεωμένοι να καταφύγουν είτε στην παραβατικότητα είτε να γίνουν αντικείμενα εργασιακής εκμετάλλευσης, ρίχνοντας τους μισθούς και αυξάνοντας την ντόπια ανεργία. Τα ίδια έγιναν στον Λίβανο, το ίδιο συμβαίνει τώρα με την Τουρκία.

Ναι, μα οι Νεόελληνες δεν δουλεύουν με τα χέρια τους.

Για ένα σημαντικό κομμάτι του ελληνικού πληθυσμού, αυτό ισχύει και τα αίτια έχουν περιγραφεί από άλλους στοχαστές.

Όταν και όπου λοιπόν υπάρχει ανάγκη για εργατικά  χέρια, η ελληνική κυβέρνηση πρέπει να προσαρμόσει στα νέα δεδομένα την μεταναστευτική πολιτική προ κρίσης, όταν έκανε διακρατικές συμφωνίες για εργατικά χέρια με συγκεκριμένα μισθολογικές συμφωνίες.

 Έτσι λοιπόν, σήμερα μπορεί και πρέπει να δημιουργήσει «ΟΑΕΔ» για μετανάστες και πρόσφυγες εντός των hot spot.

Απαραίτητο κριτήριο για οποιοδήποτε ενδιαφερόμενο είναι ο δηλωμένος σεβασμός στα ήθη και έθιμα και δικαιώματα του πληθυσμού υποδοχής και η αναγνώριση ότι οι νόμοι του κράτους είναι υπέρτεροι της Σαρίας στην δημόσια, κοινωνική και επαγγελματική του ζωή.

Όροι απαράβατοι για όσους μπορούν και θέλουν να ενσωματωθούν και ένα καλό προστάδιο για την όποια ενσωμάτωση τους.

Να τους ενσωματώσουμε όλους τότε.

Η ευρωπαϊκή εμπειρία σε χώρες που αυτοί αποτελούν σημαντικά ποσοστά του πληθυσμού, όπως πχ στην Γαλλία (8%), δεν επιτρέπει σε κανέναν να είναι υπερβολικά αισιόδοξος.

Ακόμη και δεύτερης και τρίτης γενιάς παραμένουν γκετοποιημένοι. Κάποιοι από αυτούς μάλιστα, επιδιώκουν ενεργά την ισλαμοποίηση των χωρών υποδοχής.

Ενδεικτικά, πολύ΄μεγάλα ποσοστά των μουσουλμανικών κοινοτήτων στην Ευρώπη ήταν θετικά προς τον ISIS, ενώ 3000 ευρωπαίοι τσιχαντιστές πήγαν να πολεμήσουν για χάρην των ισλαμιστών στη Συρία.

Ενσωμάτωση μόνο για όσους μπορούν και θέλουν. 

Στα ξερονησιά τότε, όλοι τους.

Ίσως, αν κάτι τέτοιο ήταν εφικτό. Θα χρειαζόταν να χτιστούν πολιτείες από το μηδέν, όπως θέλησε να κάνει ο Ερντογάν με την εισβολή του στη Συρία. Η Ελλάδα δεν διαθέτει ούτε τους πόρους, ούτε την οργάνωση, ούτε το ανθρώπινο δυναμικό. Ακόμη κι αν τα διέθετε, νησίδες αυτονομημένες θα δημιουργούσαν στο μέλλον μια κατάσταση εξόχως προβληματική. Πως θα ήταν π.χ δυνατόν να ερμηνεύσεις σε οποιονδήποτε τον αποκλεισμό τους με λιμενικό και πολεμικό ναυτικό εκεί;

E, εμείς δεν τους θέλουμε. Ας μείνουν στα νησιά.

Σίγουρα κανείς δεν θέλει να ζωή τον τόπο του να υποβαθμίζεται όπως συμβαίνει στο ιστορικό κέντρο των Αθηνών και να ζει ως ξένος ανάμεσα σε ξένους. Κι όπως δεν θέλεις να συμβεί αυτό στον τόπο σου, δεν θέλεις να συνεχίσει να συμβαίνει και στα νησιά σου. Γιατί έτσι προσκαλείς αργά ή γρήγορα, όλα τα υπόλοιπα φαινόμενα που σου περιέγραψα.

Τα νησιά πρέπει να ενισχυθούν με κάθε δυνατό τρόπο και οι επαναπροωθήσεις να γίνουν από εκεί, τάχιστα.

Δεν υπάρχουν τζιχαντιστές ανάμεσα τους.

Μέγα λάθος. Υπάρχουν καταγεγραμμένες ομάδες τζιχαντιστές που κάναν κουμάντο κατά τόπους στην Μόρια.

Επίσης, με τις εξελίξεις στην Συρία, την ήττα του Ισλαμικού κράτους και την εγκατάλειψη τζιχαντιστικών κάμπ από τους Κούρδους, η διάχυση τους θα γίνει ακόμη μεγαλύτερη.

Είναι όλοι τους τζιχαντιστές;

Φυσικά και όχι. Είναι όμως κυρίως σουνίτες μουσουλμάνοι. Ενδεικτικά, ο FSA, o ισλαμιστικός στρατός που μάθετε να λέτε συριακή αντιπολίτευση, είχε από την Τουρκία το ελεύθερο να μπαινοβγαίνει στα Hot Spots στην Τουρκία.  Στην πρόσφατη εισβολή της Τουρκίας στη Συρία, 30000 χιλιάδες Σύριοι, πρόθυμοι να σφάξουν Κούρδους και λοιπές μειονότητες ήταν η εμπροσθοφυλακή του Ερντογάν, σε ένα απίστευτο ιστορικό επεισόδιο όπου βοήθησαν άλλη χώρα να εισβάλλει στη δική τους.

Μετριοπαθείς μουσουλμάνοι, υπάρχουν σε ατομικό επίπεδο. Όχι όμως σε επίπεδο πληθυσμών και χωρών. Ο Ερντογάν εμφανίστηκε ως μετριοπαθής μουσουλμάνος. Κι είδαμε που κατέληξε αυτό.

Το δηλητήριο της θεοκρατίας είναι πολύ ισχυρό κι αρχαίο. Οι Νεόελληνες είδαμε και πάθαμε να ξεφύγουμε αρκετά από αυτό.

Ε τότε καλά κάνουν οι φασίστες και τους χτυπούν

Πλάκα μου κάνεις; Οποιαδήποτε μορφή απρόκλητης βίας απέναντι σε φυσικό πρόσωπο είναι αποτρόπαια. Είναι ο κοινός παρονομαστής που έχεις εσύ με τον τζιχαντιστή.

Άλλο αυτό κι άλλο όμως να κάνεις μπάρμπεκιου κάπου έξω από στρατόπεδο συγκέντρωσης τους

Θυμήσου: είναι άνθρωποι. Είτε γυρίσουν στην Τουρκία, είτε γυρίσουν στις χώρες τους, είτε μείνουν εδώ, έχουν μνήμη. Θα θυμούνται πως τους φέρθηκες. Φάε πιες κάνε ράνε ότι θες όπου θες, αντίδρασε, αλλά μην προκαλείς για να προκαλέσεις. Μην γίνεσαι ακτιβιστής της κακιάς ώρας

Ναι αλλά και στους μικρασιάτες και τους Ποντίους, το ίδιο σκατόψυχα φερθήκαμε

Ένας από τους πολλούς νεοελληνικούς ιστορικούς σκελετούς για τον οποίο πρέπει να ντρεπόμαστε. Δυστυχώς σου ξεφεύγει μια τόσο δα λεπτομερειούλα. Είμαστε ομοεθνείς, η προσαρμογή και η συμβίωση ήταν άνευ όρων κι αναπόφευκτη. Βλέπεις σήμερα εσένα κανά μικρασιάτη τρίτης γενιάς να ζητά το κεφάλι σου για αυτά που του κανες έναν αιώνα πριν;

Ναι αλλά είμαστε έθνος μεταναστευτικό και ξέρουμε κι εμείς τι περάσαμε στα ξένα.

Αληθέστατο. Μόνο που τις περισσότερες φορές πήγες εκεί που σε θέλανε. Όχι για τα μούτρα ή για τις πεποιθήσεις σου αλλά για τα χέρια σου. Εκτός από την γραφικότητα κάποιων ελληνορθόδοξων κοινοτήτων, η πλειοψηφία των ομογενών δεύτερης και τρίτης είναι πλήρως αφομοιωμένοι. Είπαμε, οι νεοέλληνες είναι μαλάκες αλλά όχι τόσο μαλάκες.  

Ναι αλλά το ΝΑΤΟ και ο καπιταλισμός φταίει για όλα.

Σωστό. Μόνο που ξεχνάμε κάτι: Ο ισλαμισμός και οι θρησκευτικοί πόλεμοι προϋπάρχουν κάτι αιώνες του δυτικού ιμπεριαλισμού. Ο δεύτερος, τον εργαλειοποίησε και τον ενίσχυσε ξανά και ξανά για να ρίξει κυβερνήσεις  μη αρεσκείας του -όπως έγινε στην Λιβύη κι όπως επιχειρήθηκε στην Συρία- δεν τον δημιούργησε. Εσύ όμως μάγκα μου τότε χειροκροτούσες την αραβική άνοιξη της δημοκρατίας, όταν στην ουσία ήταν απόπειρα των σουνιτικών μαζών να ανατρέψουν τα κοσμικά καθεστώτα με την στήριξη των δυτικών, των ισραηλινών, της Τουρκίας και της Σαουδικής Αραβίας.

Μάλιστα, η μονομανία σου σε οδήγησε να γράψεις και άρθρα σαν κι αυτό, υποστηρίζοντας τον ISIS όσο και οι τζιχαντιστές.

Επιπρόσθετα, η μεταναστευτική κρίση στην Ελλάδα, την ρίχνει ακόμη βαθύτερα στους μηχανισμούς «ασφαλείας» της ιμπεριαλιστικής δύσης.  Κατά τα άλλα, τι καιρό κάνει στα μέρη σου;

Και τι κάνουμε ρε αδερφέ;

Η κατάσταση είναι μη διαχειρίσιμη όπως διαμηνύουν και κυβερνητικοί αξιωματούχοι. Κι αν οι ροές συνεχίσουν, τα πράγματα θα οδηγηθούν στα άκρα ούτως ή άλλως.

Ένα καλό βήμα είναι ότι ξαναρχίσαν κάποιες διπλωματικές σχέσεις με την Συρία. Εξ αρχής δεν υπήρχε  κανένας λόγος να κλείσουν οι πρεσβείες στην φιλική μας Συρία και θα μας γλύτωνε από πάρα πολλά δεινά η εμπειρία των Σύριων αξιωματούχων για τον λαό τους.

 Η αποικειοκρατική αντίληψη των Δυτικών Χωρών πρέπει να σταματήσει άμεσα κι οι όποιες δυτικές επενδύσεις θα πρέπει να αναβαθμίζουν και τις οικονομίες των χωρών του Τρίτου Κόσμου κι όχι να τις αποστραγγίζουν.

Κι επειδή αυτά θα πάρουν δεκαετίες για να γίνουν κι ίσως να μην γίνουν και ποτέ, κι επειδή ΚΚΕ δεν είμαστε όλοι κι ούτε όλοι χριστιανοί για να περιμένουμε την Δευτέρα Παρουσία, υπάρχουν απλά πράγματα που μπορούν να γίνουν.

Οι πρεσβείες στις χώρες προέλευσης μεταναστών πρέπει να ενισχυθούν άμεσα με παραρτήματα για την νόμιμη μετανάστευση με κριτήρια. Διακρατικές συμφωνίες με τις χώρες αυτές κι όχι μόνο με την Τουρκία πρέπει να επισυναφθούν και φυσικά όχι με το αζημίωτο. Κι επιτέλους, η ΕΕ πρέπει να αγοράσει σε αυτές τις χώρες τηλεοπτικό χρόνο για να ενημερώσει τους πληθυσμούς τους για το ποιες είναι οι πραγματικές συνθήκες σήμερα στο μεταναστευτικό, για το ότι τα σύνορα είναι κλειστά, για τις άθλιες συνθήκες των στρατοπέδων συγκέντρωσης στην Ελλάδα, για τους κινδύνους ζωής που διατρέχουν οι μετανάστες, έστω και με σποτάκια.

Μια εκστρατεία με αρνητικά μηνύματα που θα λέει αυτό και μόνο αυτό: Την απομαγευτική ΑΛΗΘΕΙΑ.

Η ελληνική κυβέρνηση πρέπει να πιέσει άμεσα προς αυτήν την κατεύθυνση. Και εμείς άμεσα την ελληνική κυβέρνηση.

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogpsot.com. 10/11/2019

Read More »