Ντ-ΟΛΜΕ-δακια γιαλαντζί και πικρές σοκολάτες

Ντ-ΟΛΜΕ-δακια γιαλαντζί και πικρές σοκολάτες

Του Πέτρου Αργυρίου (agriazwa.blogspot.com)

 

Πάτε καλά μας λένε όλοι στο εξωτερικό: Εκεί που σας είπαμε από την αρχή να πάτε: Πάτε κατά διαόλου. Ξεπουλάτε πλέον ως οφείλατε σε εμάς, καταστρέψατε το παρόν και το μέλλον σας. Έξοχα. Έρχεται ανάκαμψη. Η 101η ανάκαμψη σε μια διαρκή κλιμακούμενη ύφεση χωρίς έξοδο.

Αφού έχουμε γαμήσει εργασιακούς κλάδους και κλάδους, τώρα ήρθε η σειρά των καθηγητών. Και τώρα οι καθηγητές απειλήσαν με απεργία λες και έπρεπε να περιμένουν να έρθει το τσουνάμι στην πόρτα τους.  Και ο Σαμαράς να απαντά με επιστράτευση όπως όφειλε να κάνει κάθε καλός δικτάτορας απέναντι στους απείθαρχους στο καθεστώς του.

Ποιο το θέμα; 2 ώρες παραπάνω αρνούνται να δουλέψουν οι τεμπέληδες οι δάσκαλοι;

Αυτές οι δύο ώρες στέλνουν στου διαόλου τη θεία χιλιάδες δασκάλους. Και κάποιος πρέπει να διδάξει και τ’ ανίψια της θείας του διαόλου. Αλλά όχι με τους μισθούς των φτωχοδιαβόλων των 600 ευρώ. Ξέρετε, φώτα, νερά, νοίκια και φόροι, πολλοί φόροι, οθωμανικοί φόροι, εισοδηματοφάγοι φόροι κατασκευασμένα για τα μικρά εισοδήματα.

Έτσι είναι τα μικρά πράγματα. Εύκολο να τα πατήσεις. Γι’ αυτό και τα μικρά ενώνονται απέναντι στις μεγάλες απειλές. Αλλά εμείς έχουμε τόση μικρότητα μέσα μας που ούτε το μεγαλείο των μικρών πραγμάτων δεν έχουμε.

Η μαλακία στον εγκέφαλο μας με τη διχαλωτή της γλώσσα μας βεβαιώνει, κάτσε στη θέση σου ρε, εσένα προνομιακά θα σε πειράξουν λιγότερο, εσύ θα τη γλιτώσεις από τις επτά πληγές μόνο με δύο τρεις αμιχές λες και κάποιος έχει χαράξει το άστρο του Δαβίδ στην πόρτα σου.

Για να πούμε και του στραβού του δίκιου. Τα χάλια στην παιδεία μας μας αξίζουν.

Αυτή είναι η πιο βασική από τις κατηγορίες κατά των Ελλήνων που ευσταθούν.

Καταστρέψαμε το χαρακτήρα της δημόσιας παιδείας δημιουργώντας κυκλώματα παραπαιδείας. Φροντιστήρια τα λένε και είναι σχεδόν καθολικά αποδεκτά:

Η επαγωγή ήταν απλή: Φροντιστήριο- πανελλήνιες- πτυχίο- δουλειά στο δημόσιο.

Έβλεπα σε δελτίο ειδήσεων (έτυχε, δεν βλέπω τηλεόραση) την σπαραξικάρδια ομολογία υποψήφιας φοιτήτριας: Κάποιοι γονείς δεν έχουν λεφτά να πληρώσουν φροντιστήρια!!!

Δράμα. Κάποιοι γονείς δεν έχουν λεφτά να πληρώσουν τα νόμιμα κυκλώματα παραπαιδείας για να δώσουν στο θρεφτάρι τους μια προνομιακή τοποθέτηση απέναντι στους ελάχιστους άλλους επίδοξους φοιτητές που δεν προετοιμάζονται στα φροντιστήρια:

Βρε μαλάκες Έλληνες, συμπεριφερθείτε λίγο πιο σεμνά σε σχέση με κάποια κρίματα σας που τα διαλαλάτε περήφανα:

Υποβαθμίσατε τη δημόσια παιδεία. Κάνατε τις πανελλήνιες ένα χρησιμοθηρικό θεσμό.

Γιγαντώσατε την παραπαιδεία των φροντιστηρίων: Αυτό είναι από τα ελάχιστα κρίματα που πέφτουν εξολοκλήρου στο λαιμό σας.

Δε νοιαστήκατε ποτέ για την παιδεία: Το μόνο που σας ένοιαζε ήταν τα προνόμια της κρατικής πιστοποίησης της εκπαιδευτικής διαδικασίας.

Και από τη δύναμη της βλακώδους συνήθειας, ενώ πλέον τα πανεπιστήμια με μικρές εξαιρέσεις είναι εκτροφεία ανέργων, κάποιοι γονείς συνεχίζουν να κάνουν τα σκατό τους παξιμάδι για να μπουν τα καμάρια τους στο φαύλο κύκλο της ανεργίας.

Μαντάμ σουσούδες του κερατά.

Το μεγαλείο της ιδιωτείας φαίνεται ολόκληρο στο θέμα της παραπαιδείας. Ελάχιστοι διαμαρτυρήθηκαν για το ότι το σχολείο πλέον ήταν μια δυσάρεστη υποχρέωση. Την αφοσίωση ο μαθητής έπρεπε να τη δείχνει όχι στη μάθηση αλλά στην προετοιμασία των πανελληνίων.

Είμαστε τραγικοί. Τραγικοί. Δε θέλαμε ιδιωτική παιδεία και δικαίως παρά ταύτα φτιάξαμε τη δική μας ιδιωτική παιδεία τέτοιοι κουτοπόνηροι ιδιώτες που είμαστε.

Έτσι είναι ο Έλληνας: Καπιταλιστής για όσα του ανήκουν, κομμουνιστής για όσα δεν του ανήκουν.

Και το έπος της ιδιωτείας μας συνεχίζεται. Κάθε κλάδος αδιαφορεί για το τι γίνεται στους άλλους θεωρώντας ότι για κάποιο λόγο οι ίδιοι προνομιακά θα εξαιρεθούν.

Ξεχνούν όλοι αυτοί οι κύριοι των μικρών ιδιωτικών συμφερόντων, όλοι αυτοί οι φύλαρχοι της μαλακίας, ότι για τα γιγαντιαία ιδιωτικά συμφέροντα, η κοινωνία τρώγεται όπως η σοκολάτα: Τη σπας σε μικρά κομματάκια και μετά τη μασουλάς.

Ευτυχώς για αυτούς, τους γιγαντοκαπιταλιστές, εμείς είμασταν ήδη τεμαχισμένοι. Μικρά κομματάκια κοινωνίας, σταφίδες, μύδγαλα, κακάο που το καθένα τους περιφρονούσε τη συσκευασία που τα κρατούσε όλους μαζί και νόμιζε ότι ήταν αυτόνομο γλυκό και ο κύριος της γλύκας.

Δυστυχώς, η σοκολάτα είχε την ψευδαίσθηση ότι δημιουργήθηκε για αισθητικούς λόγους.

Αλλά η πείνα του χορτασμένου, μπορεί να είναι πολύ μικρότερη από την πείνα του πεινασμένου αλλά είναι ακόρεστη.

Μικρή, γλυκιά μου κοινωνία-σοκολάτα, πότε θα καταλάβεις ότι φτιάχτηκες για να φαγωθείς;

Πότε θα καταλάβεις ότι άμα δεν πετρώσεις, άμα δεν σπάσεις τα δόντια αυτών που κάθε μέρα καταπίνουν και ένα κομμάτι σου, θα φαγωθείς ολόκληρη;

Ας σταματήσουμε τις επικλήσεις σε θεούς και δαίμονες. Ας σταματήσουμε τις φοβέρες.

Κανείς δεν μας ακούει. Ακούμε μονάχα την ηχώ των θρήνων μας.

Ας αποδείξουμε κάτι που δεν αποδείξαμε εδώ και δεκαετίες: Ότι είμαστε λαός. Ένας ΛΑΟΣ. Ότι είμαστε κοινωνία. ΜΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ.

Έπρεπε να είχαμε ανατρέψει τους δυνάστες μας προχθές αλλά οι κώλοι μας είχαν πλαδαρέψει.

Τώρα είναι η ύστατη ώρα και κυλάει βασανιστικά αργά και όλοι μας έχουμε βυθιστεί στο σύνδρομο της Στοκχόλμης. Νιώθουμε αδύναμοι και ζαλισμένοι από τα χαστούκια που φάγαμε και που τρώμε. Αδύναμοι.  

Παραταύτα, πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι από τα χαστούκια οι κώλοι έσφιξαν.

Ει θανατοποινίτη Έλληνα. Δεν έχεις δικαίωμα για έφεση. Έχεις μια στο εκατομμύριο να αποδράσεις από την καταδίκη σου: Να καταστρέψεις τους δεσμοφύλακες σου.

Τα λέμε στις πορείες. Μετά τα λιγοστά μπάνια του θέρους. Πρώτα βγαίνει η ψυχή και μετά το χούι.  

Read More »

Μανωλάδα 3, the sequel

Μανωλάδα 3, the sequel

Του Πέτρου Αργυρίου (agriazwa.blogspot.com)

 

Σε προηγούμενο άρθρο μου για τα ντροπιαστικά συμβάντα εκμετάλλευσης αλλοδαπών και εργασιακής τρομοκρατίας στη Μανωλάδα έγραψα επί λέξει: «Το σοκ της Μανωλάδας θα περάσει. Οι Μανωλάδες θα μείνουν. Και θα συνεχίσουν να υπάρχουν όσο δεν υπάρχει κράτος δικαίου στην Ελλάδα. (http://agriazwa.blogspot.gr/2013/04/blog-post_18.html)».

Κι όμως: παρά τις δημαγωγίες, τις στρακαστρούκες, τις δημαγωγίες, την οργή, τα απωθημένα και τις απέραντες ηθικολογίες, η Μανωλάδα δε μας αφήνει να την ξεχάσουμε.

Την Πέμπτη 9 Μαΐου του 2013, δύο μπαγκλαντεσιανοί αγρεργάτες μαχαιρώθηκαν από ομοεθνή επιστάτη και εργολάβο εργασίας. Όπως περιγράφει η Κίνηση Ενωμένοι  Ενάντια στο Ρατσισμό και την Φασιστική Απειλή (ΚΕΕΡΦΑ):

«Ενέδρα έστησαν μπράβοι των αφεντικών σε δύο αγρεργάτες έξω από τη παράγκα τους χθες βράδυ Πέμπτη 11.15μμ στην Νέα Μανωλάδα που κατέληξαν μαχαιρωμένοι, ό ένας στη πλάτη και ο άλλος στο πόδι.

Σαράντα πέντε μέρες πριν μια ομάδα 17 αγρεργατών έπιασε δουλειά στο «κ.Γιώργο» με μεσάζοντα και τσιράκι του αφεντικού τον «Νασίρ». Τις τελευταίες μέρες και έχοντας μείνει απλήρωτοί ζήτησαν τα δεδουλευμένα, τα οποία ήταν ψίχουλα δηλ. 350 ευρώ για 45 μέρες! Οι αγρεργάτες μαχαιρώθηκαν από το «Νασίρ». Ο Καμάλ, ένας από τους αυτόπτες μάρτυρας, αγρεργάτης απλήρωτος ο ίδιος, που επικοινώνησε μαζί μας, προσήχθη στο Α.Τ. Βάρδας. Δεν μπορέσαμε να επικοινωνήσουμε μαζί του ξανά.

Το συνεργείο μετέφερε τις φράουλες στο συσκευαστήριο της Βαγγελάτος ΑΕ, γνωστή για την επίθεση με πυροβολισμούς στις 17 Απρίλη σε βάρος 30 αγρεργατών από το Μπαγκλαντές.

Η κυβέρνηση επιχείρησε να κλείσει την υπόθεση με διακηρύξεις ότι πρόκειται να αντιμετωπίσει το ζήτημα αλλά στη πράξη επιχείρησαν να επαναφέρουν το καθεστώς τρομοκρατίας απειλώντας με απελάσεις τους αγρεργάτες χωρίς χαρτιά, αφήνοντας τους απλήρωτους στο έλεος των τοπικών μηχανισμών εκμετάλλευσης και μη κατοχυρώνοντας την καταβολή των δεδουλευμένων.»

Στην ανακοίνωση του ΚΕΕΡΦΑ παρέχεται ως τηλέφωνο επικοινωνίας το τηλέφωνο του «ισοβίου» προέδρου των πακιστανικών κοινοτήτων, του αμφιλεγόμενου κου Javed Aslam.

Πάλι ο Aslam;

Όσο και να υποκλινόμαστε στις ανθρωπιστικές δράσεις αντιρατσιστικών οργανώσεων, στο άκουσμα αυτού του ονόματος που πρωτοστατεί στους αντιρατσιστικούς κύκλους ενώ δεν έχει απαλλαχθεί από κατηγορίες για σωματεμπορία, μιας πιάνει μια βαθειά ανησυχία: Και εφόσον μια απλή νύξη δεν αρκεί για να κάνει σαφείς τους λόγους της ανησυχίας μας θα ανατρέξουμε σε παλαιότερο άρθρο μας για να δώσουμε μια πληρέστερη εικόνα: «Ισλαμαμπάντ, 27 Μαΐου 2007: «Η πρεσβεία του Πακιστάν στην Ελλάδα προειδοποιήθηκε για μια διπλωματική καταστροφή εν τη γεννήσει καθώς ένας εκτιμώμενος αριθμός 10.000 παράνομων μεταναστών που μεταφέρθηκαν στην Τουρκία από μια συμμορία Πακιστανών σωματεμπόρων είναι πιθανό να προωθηθούν στην Ελλάδα και την Ιταλία…»

«Μέχρι τώρα καμία στρατηγική δεν έχει αναπτυχθεί για να αντιμετωπιστούν οι κινήσεις των λαθρομεταναστών.

Αυτή είναι τώρα η μεγαλύτερη πρόκληση σωματεμπορίας που οι πακιστανικές υπηρεσίες ασφαλείας έχουν να αντιμετωπίσουν έξω από τη χώρα (το Πακιστάν), καθώς, ποτέ πριν ένας τόσος μεγάλος αριθμός ανθρώπων δεν έχει παράνομα μεταφερθεί σε μια χώρα με σκοπό την προώθησή τους στην Ευρώπη.

Η κρίση αυτή επιδεινώνεται με την αποκάλυψη ότι –με βάση ντοκουμέντα που έχει στη διάθεσή της η Dawn- ότι η συμμορία που εμπλέκεται σε μια τόσο μείζονα εγκληματική ενέργεια δεν περιλαμβάνει μόνο μερικούς ανθρώπους στο Πακιστάν αλλά είναι μέρος ενός δικτύου που συνδέεται με ισχυρές συμμορίες σωματεμπορίας στο Ιράν, το Πακιστάν και την Ελλάδα.  Έχει γίνει γνωστό ότι η Πακιστανική διπλωματική αποστολή στην Αθήνα με βάση πληροφορίες από μερικούς παράνομους μετανάστες, είχε λόγους να πιστεύει ότι μερικοί αξιωματικοί της αστυνομίας στην Ελλάδα ήταν επίσης μέρος του δικτύου. Αυτοί οι αξιωματικοί φέρονται να έχουν παράσχει ασφαλή δίοδο, περιλαμβανομένης της ασφάλειας θωρακισμένων οχημάτων, σε παράνομους μετανάστες.

Ο συναγερμός για τη νέα εισροή παρανόμων μεταναστών ήρθε μετά την πρόσφατη χαλάρωση σε ελληνικούς μεταναστευτικούς νόμους, που οι σωματέμποροι θεωρούν χρυσή ευκαιρία για να σπρώξουν μέσω των Τουρκικών συνόρων στην Ευρώπη. 

Η πραγματική ανησυχία της Πακιστανικής πρεσβείας είναι ότι αυτοί οι άνθρωποι είναι πιθανόν να δημιουργήσουν μείζονα προβλήματα για την Πακιστανική αποστολή και τη Χώρα (Το Πακιστάν) από την παράνομη και μη εξουσιοδοτημένη παρουσία τους στην Ελλάδα.

Πληροφορίες για το δίκτυο … δημιουργούν ανησυχία για την έκταση της επιρροής του δικτύου  και πως κατάφερε μέχρι τώρα να χειραγωγήσει συστήματα από το Πακιστάν μέχρι την Ελλάδα και ακόμη και την Ελλάδα για να συνεχίσει να στέλνει παράνομους μετανάστες.

Με το που μπαίνουν στην Ελλάδα, οι παράνομοι μετανάστες μεταφέρονται στην Αθήνα με οχήματα που μοιάζουν με οχήματα του Ελληνικού στρατού. Ένας άλλος παράνομος μετανάστης είπε ότι το όχημα με το οποίο αυτός και άλλα μέλη της ομάδας του ταξίδευαν στα Τουρκο/ελληνικά σύνορα, σταμάτησε σε ένα συγκεκριμένο σημείο όπου εμφανίστηκε ένα άντρας με στολή του τουρκικού στρατού για να τους βοηθήσει να φύγουν από την Τουρκία.

… Οι σωματέμποροι χρησιμοποιούν διαφόρους τρόπους για να στέλνουν ανθρώπους προς και από Πακιστάν.

Η  Ισλαμαμπάντ πληροφορήθηκε ότι η μαφία της σωματεμπορίας εκμεταλλεύεται τις αδυναμίες των αρχών στις τέσσερις χώρες.

Πληροφορήθηκε επίσης ότι υπήρξε μια μείωση στην σωματεμπορία μετά την σύλληψη του Javed Aslam Arain τον Οκτώβριο του 2006 μέσω της Ίντερπολ. Μετά τη σύλληψη του, το κύκλωμα του βυθίστηκε σε οικονομική κρίση.

Ξανάρχισε όμως τις δραστηριότητες του και αίτηση για την έκδοσή του απορρίφθηκε από το εφετείο. 
Αυτή τη φορά μια αξιοσημείωτη αύξηση σε σωματεμπορία από το Πακιστάν στην Τουρκία παρατηρήθηκε και η οργάνωση εμφανίστηκε να έχει άφθονη χρηματοδότηση» (http://agriazwa.blogspot.gr/search?q=%CF%86%CF%81%CE%BF%CF%8D%CF%84%CE%B1+%CE%B5%CF%80%CE%BF%CF%87%CE%AE%CF%82)

Πως μπορεί ακόμη και ο πιο καλοπροαίρετος πολίτης να εμπιστευτεί έναν χώρο που αντίκειται στην εκμετάλλευση των μεταναστών όταν στον ίδιο χώρο ιδιαίτερα ενεργός είναι ένας άνθρωπος που δεν έχει «καθαρίσει» από την υποψία της σωματεμπορίας;

Οι σκιές είναι πολύ βαριές. Η πολιτική εκμετάλλευση του μεταναστευτικού ζητήματος είναι βαρύτατη κατηγορία.

Η Μανωλάδα είναι μια υπενθύμιση από ένα παρελθόν χωρίς εργασιακά δικαιώματα για τους πολλούς, ένα SOS από ένα παρόν όπου τα εργασιακά δικαιώματα είναι ανύπαρκτα για κάποιους και καταργούνται και για τους υπόλοιπους και από ένα μέλλον που τα εργασιακά δικαιώματα θα έχουν καταργηθεί για όλους.

Παρά ταύτα συγκεκριμένοι πολιτικοί χώροι θεωρούν ρίχνοντας ατελείωτη ρατσιστική λάσπη κατά των Ελλήνων, προκρίνουν τον ρατσισμό ως σημαντικότερο από την κατάργηση των εργασιακών δικαιωμάτων, ίσως για να διευκολύνουν ακριβώς αυτή την κατάργηση και να μην αφήσουν κανένα περιθώριο αντίδρασης σε ένα λαό με ήδη διαλυμένο ηθικό.  

Οι πυροβολισμοί αλλοδαπών λαθρεργατών στη Μανωλάδα από Έλληνες επιστατών πήρε τεράστια έκταση: ως όφειλε.

Το μαχαίρωμα αλλοδαπών από ομοεθνή τους επιστάτη ακριβώς για τους ίδιους λόγους, την εργασιακή εκμετάλλευση, πέρασε στα ψηλά.

Αξίζει να σημειωθεί ότι στο δήθεν αριστερίστικο αλλά στην ουσία εξόχως συμβιβαστικά «μετριοπαθές» TVXS, για αρκετές ώρες από την δημοσίευση της είδησης μέχρι και την ώρα που γράφεται το παρόν κείμενο, δεν έχει γραφτεί ούτε ένα σχόλιο. Ούτε ένα σχόλιο για τη συνέχιση μιας από τις χειρότερες μορφές «εργοδοτικού» θράσους, αυθαιρεσίας και βίας.

Απλά εκτονωθήκαμε και μόλις πέρασε η μπόρα της οργής της κοινής γνώμης, η Μανωλάδα επέστρεψε άμεσα στο πρότερο φριχτό καθεστώς.

Τόση υποκρισία.

Τμήματα της αριστεράς, σφετεριζόμενοι αγώνες που δώσαν άλλοι για όλους, θεωρούν εαυτούς ηθικά ανώτεροι των πάντων. Δίπλα στον ανόητο ρατσισμό της φυλετικής ανωτερότητας, πλαισιώνεται πλέον ο ρατσισμός της ιδεολογικής ανωτερότητας.

Και όλα αυτά από ανθρώπους που κατά τη διάρκεια της ζωής τους όχι μόνο δεν κατάφεραν να διαφυλάξουν τα κεκτημένα των εργατικών αγώνων αλλά βλέπουν τους συμπολίτες τους να βυθίζονται σε εργασιακό μεσαίωνα και αυτοί κρατούν τη μύτη ψηλά μην τους πιάσει η μπόχα της ταξικής και βιωτικής υποβάθμισης. Σε μια χώρα που πλέον η απεργία είναι έγκλημα που τιμωρείται με επιστράτευση, δεν μπορείς παρά να κατηγορήσεις αυτά τα τμήματα της αριστεράς για υποκρισία και σνομπισμό.

Η δικτατορία του πολιτικά ορθού, ο ρεβανσισμός και η μνησικακία των παλιών λογαριασμών, ο μακαρθισμός της αντιρατσισμού, όλα αυτά είναι κακά προμηνύματα ολοκληρωτικών νοοτροπιών.

Μια νεαρή αθλήτρια αποκλείστηκε από τους ολυμπιακούς για ένα «ρατσιστικό» ανέκδοτο, για ανέκδοτα που ούτως ή άλλως διαδίνονται μεταξύ των ανθρώπων, συχνά ανεξάρτητα από την ιδεολογική τους ταυτότητα. Ένας νεαρός ποδοσφαιριστής είδε την καριέρα του να καταστρέφεται για έναν «ναζιστικό» χαιρετισμό που ούτως ή άλλως συναντάται σε ποδοσφαιρικά γήπεδα, συχνά ανεξάρτητα από τα πιστεύω αυτών που τον χρησιμοποιούν.

Μια γρια ποιήτρια ρίχτηκε στα λιοντάρια της αρένας των media γιατί έκανε μια «ρατσιστική» παρατήρηση ανεξάρτητη από τα πιστεύω της.    

Από όλους τους ζητήθηκε δημόσια απολογία. Όλοι τους έπρεπε να «υπογράψουν» πιστοποιητικό αντιρατσιστικών φρονημάτων.

Κάποιοι φανατικοί κρίνουν πως γύρισε πλέον ο τροχός και θέλουν να γαμήσουν και αυτοί, να γευτούν αυτόν τον απαγορευμένο καρπό της εξουσίας, θέλουν να γίνει ο ρατσισμός ιδιώνυμο έγκλημα όπως πρότεινε ο μάστορας των φωτογραφικά επιλεκτικών νομοθεσιών Ευάγγγελος Βενιζέλος.

Θέλω να ρωτήσω τους υποστηρικτές του ρατσιστικού ιδιώνυμου: Αν κάποιος Πακιστανός φάει έναν Ιρακινό είναι ρατσιστικό έγκλημα; Αν ένας Αφγανός φάει έναν Έλληνα είναι ρατσιστικό έγκλημα;

Το έγκλημα είναι έγκλημα. Αν οι λόγοι κάθε εγκλήματος αποδίδονται εκ προοιμίου στο χρώμα του δέρματος ή αν βαραίνει περισσότερο το χρώμα από οποιαδήποτε άλλη εγκληματική αιτία ή πρόθεση τότε φτάνουμε στο σημείο του ρατσιστικού αντιρατσισμού και οι θεμελιώδεις βάσεις οποιοδήποτε νομικού πολιτισμού απειλούνται.  

Μια μέρα πριν, ένας Ιρακινός κατά συρροή φονιάς μαχαιρώθηκε μέχρι θανάτου στις φυλακές των Γρεβενών από αλλοδαπούς και άλλοι εφτά τραυματίστηκαν. Τι είδους έγκλημα είναι αυτό;  Ρατσιστικό; Αντιρατσιστικό; Πολυρατσιστικό; Μεικτό;  

Βρε ηλίθιοι του αντίστροφου ρατσισμού: Το αίμα που χύνεται έχει σημασία να σταματήσει, όχι να ποινικοποιήσουμε το χρώμα του δέρματος.

Δυστυχώς, εδώ και χρόνια η κουλτούρα της βίας έχει μπει για τα καλά στη χώρα. Και καθημερινά ενισχύεται. Στην Ελλάδα, στο έτσι και αλλιώς καταρρακωμένο χρηματιστήριο ηθικών αξιών, η αξία της ανθρώπινης ζωής έχει πέσει περισσότερο από όλες τις υπόλοιπες μετοχές.

Πρέπει να βρούμε τρόπο να θεραπεύσουμε μια υπό κατάρρευση κοινωνία που είχε ούτως ή άλλως τεράστιες παθογένειες.

Και αυτό δεν πρόκειται να γίνει αν δεν μάθουμε να ιεραρχούμε τα προβλήματα και να αντιμετωπίζουμε πρώτα τα μεγάλα προβλήματα.

Δυστυχώς, μεγάλο κομμάτι αυτού του πληθυσμού είναι φυλακισμένο σε νοητικά και ιδεολογικά μπουντρούμια που όχι μόνο δε θα συμβάλλουν στην από κοινού αναγνώριση και αντιμετώπιση των τεραστίων προβλημάτων αυτής της χώρας αλλά θα προσπαθήσουν να φυλακίσουν ακόμη περισσότερους κατοίκους τους μέσα σε νοητικά και συναισθηματικά στεγανά. Στον εγκιβωτισμό οι Έλληνες είναι μάστορες. Και τώρα που είπα για μια ακόμη φορά κάτι κακό για τους Έλληνες όπως συχνά κάνω μπορείτε να εφαρμόσετε πάνω μου το ρατσιστικό ιδιώνυμο.

Αυτή είναι η Ελλάδα που γνώρισα: Η χώρα της απέραντης ασυδωσίας και της τρομακτικής ανελευθερίας. Του θράσους και της δειλίας. Των πολιτών που υποκρίνονται πως νοιάζονται όταν η αδιαφορία τους είναι πιο παγερή και από παγόβουνο. Η Ελλάδα των πολλών μέτρων, των πολλών σταθμών, των πολλών φυλών και των ακόμη περισσότερων φυλάρχων.     

Αυτό η κρίση δεν το άλλαξε. Το μόνο που άλλαξε είναι τους συσχετισμούς δυνάμεων ανάμεσα στις πάμπολλες φυλές της Ελλάδας.  

Εύχομαι να μην χρειαστεί να επανέλθω σε αυτό το τόσο επώδυνο θέμα του αντίστροφου ρατσισμού. Εύχομαι κάποιοι να βγάλουν τις παρωπίδες τους και να αντικρύσουν κατάματα την πραγματικότητα που βιώνουμε όλοι μας, Έλληνες και μετανάστες. Εύχομαι να σταματήσουν όλες αυτές οι διακρίσεις και οι αντίστροφες διακρίσεις. Εύχομαι να παράγεται κάποιος λόγος κριτικός αντί για προτηγανισμένα και κατεψυγμένα σνακς προκαταλήψεων και ιδεοληψιών που ξαναζεσταίνουν για εμάς τα μεγάλα και μικρότερα μήντια στο φούρνο μικροκυμάτων τους που καταστρέφει τις εγκεφαλικές μας λειτουργίες.

Κλείνοντας το άρθρο και ελπίζω και το θέμα για πάντα, οφείλω να απαντήσω σε μια εύλογη απορία: Γιατί ασχολούμαι με τόσο πάθος με τον αντίστροφο ρατσισμό και όχι με τον ίδιο το ρατσισμό; Η απάντηση είναι πως από το 2008 τυραννιόμουν να προειδοποιήσω ανθρώπους, όσους μπορούσα καθώς τότε δεν είχα το blog και τα περιοδικά δεν ενδιαφερόντουσαν για το θέμα, για το ότι η Χρυσή Αυγή θα ανέβαινε εντυπωσιακά πολιτικά λόγω των επερχόμενων κοινωνικοπολιτικών εξελίξεων και του προγεφυρώματος που έστησε για αυτήν η ακροδεξιά αλεπού της πολιτικής, ο Καρατσαφέρης.

Τότε όλοι γελούσαν με την υπεροψία του αιώνιου νικητή.

Τώρα κανένας δε γελάει.

Μονάχα που τώρα πλέον είμαι βέβαιος πως το μόνο που μπορεί να φέρει την Χρυσή Αυγή στον προθάλαμο της εξουσίας είναι ο αντίστροφος ρατσισμός. Ήδη, χάρη σε αυτόν, η πόλωση που δημιουργείται δίνει τρομακτική ώθηση στη Χρυσή Αυγή, καθημερινά σπρώχνει κατά εκατοντάδες τον κόσμο προς αυτή ενώ παραλύει όλους τους υπόλοιπους.

Αυτό προσπαθώ να αναχαιτίσω. Χέστηκα για τις ιδεοληψίες σας. Να τις έχετε να τις καμαρώνετε. Οι ζωές και το μέλλον των ανθρώπων με ενδιαφέρουν.

Αλήθεια; Χόρτασε η αρένα της κοινής γνώμης με το πρώτο μαζικό έγκλημα στη Μανωλάδα; Δεν τραβάει το δεύτερο γιατί ήταν λιγότερο εντυπωσιακό; Τι άλλο ανθρωποφάγο έγκλημα τραβάει η ψυχούλα σας να καταπιείτε αντί παυσιπόνου για να περάσετε πιο ανώδυνα τον καθημερινό ακρωτηριασμό σας;

Μην ανησυχείτε. Θα πάρετε τόσες αναισθητικές παστίλιες για τον πόνο των άλλων που ούτε που θα καταλάβετε την μέρα που θα έχετε ξυπνήσει εντελώς νεκροί μετά από κώμα δεκαετιών.    

Read More »

Οι ανθρωπιστές ρουφιάνοι της αστυνομίας σκέψης.

Οι ανθρωπιστές ρουφιάνοι της αστυνομίας σκέψης.

Του Πέτρου Αργυρίου (Agriazwa.blogspot.com)

 

 

(Για την ρατσίστρια Κική Δημουλά, τα γεράματα της ποίησης και του αντιρατσισμού, την αντιρατσιστική αστυνομία σκέψης και τον επιλεκτικό ρατσισμό κατά των ιθαγενών και πάνω από όλα το δίκαιο και το αληθινό)  

 

Είναι το τρίτο κατά σειρά άρθρο που προσπαθεί να αναχαιτίσει τον ολοκληρωτισμό που έχει κατακτήσει τμήματα του αντιρατσιστικού χώρου. Ελπίζουμε να είναι και το τελευταίο.

Σε καμία περίπτωση δεν κάνουμε πλάτη στους ρατσιστές, θα ξεκινήσουμε όμως το άρθρο με μια ρατσιστική διάκριση: Θα διακρίνουμε τις σχέσεις ρατσισμού σε δύο κατηγορίες: Σε αυτές που εκμεταλλεύονται το ρατσισμό και σε αυτές που γίνονται αντικείμενο εκμετάλλευσης από το ρατσισμό:

Στην πρώτη κατηγορία ανήκουν πολιτικοί, δημοσιογράφοι, εργολάβοι και εργοδότες που αντλούν οφέλη από την ύπαρξη του ρατσισμού και που μπορεί να παρουσιάζονται ως ρατσιστές ή αντιρατσιστές, ανάλογα με το από ποια πλευρά των φαινομένων που προκαλεί ο ρατσισμός αντλούν αυτοί τα οφέλη τους.

Στη δεύτερη ανήκουν εκείνοι που είναι τα θύματα τα ρατσισμού ανεξάρτητα από το αν στη συνέχεια θα γίνουν και αυτοί θύτες: Οι πολιτικοποιημένοι πολίτες και οι μετανάστες. Πρώτα θύματα και μετά θύτες είναι οι πολίτες που τα φαινόμενα των καιρών τους έχουν σπρώξει στις αγκάλες αυτών που αντλούν οφέλη από το ρατσισμό, στις αγκάλες των «επαγγελματιών του ρατσισμού» αλλά και του αντιρατσισμού. Θύματα όλων των παραπάνω είναι οι μετανάστες .

Το ότι οι μετανάστες είναι θύματα, δεν αποκλείει μαθηματικά την πιθανότητα να είναι και θύτες όσον αφορά άλλα ζητήματα. Θύμα δε σημαίνει άγιος ή οσιομάρτυρας. Θύμα σημαίνει ότι απαιτείται άμεσα απονομή δικαιοσύνης και περισσότερη σπουδή για την αποτροπή των παραγόντων που οδηγούν στη θυματοποίηση ανθρώπων.

Με το σημερινό άρθρο της (7/5/2013) στη στήλη της στην Εφημερίδα των Συντακτών «Τρίτη Ματιά» η πρώην των Νέων, της Αυγής, της κρατικής τηλεόρασης και νυν της Athens Voice και κατά τα άλλα συμπαθέστατή μας Άννα Δαμιανίδη μας μπερδεύει ως το σε ποια κατηγορία ανήκει: Στους «επαγγελματίες» του διπόλου ρατσισμού/αντιρατσισμού ή στους χρήσιμους ηλιθίους του αν και ενδόμυχα ελπίζουμε να μην έχει προσχωρήσει σε καμία από τις άνωθεν κατηγορίες.

Επαγγελματίες του διπόλου ρατσισμού/αντιρατσισμού;

Ως παράδειγμα των επαγγελματιών του αντιρατσισμού σας παραπέμπουμε σε παλαιότερο άρθρο μας (Φρούτα εποχής) όπου έχουμε αναφερθεί στο παρελθόν του καταζητούμενου από την Interpol για σωματεμπορία «προέδρου της πακιστανικής κοινότητας» Javed Alsam και τη σχέση του με συγκεκριμένο αντιρατσιστικό πολιτικό χώρο στην Ελλάδα[1] όπου θεωρούμε ότι καταδεικνύεται πως η εκμετάλλευση των μεταναστών δε γίνεται μόνο από τους ρατσιστές αλλά και από χώρους με αντιρατσιστική ρητορική.

Χειρότερα ακόμη, η αντιρατσιστική ρητορική έχει φθάσει σε τέτοιες ακρότητες που αποτελεί πλέον μια νέα αστυνομία σκέψης όπως ακριβώς αποτελούσε η παλαιά αντικομμουνιστική δεξιά.

Και για αυτήν ακριβώς την αστυνομία σκέψης η κατ’ άλλα συμπαθέστατη Άννα Δαμιανίδη λειτούργησε ως καρφί.

Σε τι αναφέρομαι; Η Δαμιανίδη «έδωσε» την γριά ποιήτρια Κική Δημουλά βορά στην κοινή γνώμη καθώς η δεύτερη δήλωσε «στο τέλος της περιήγησης στην αυλή του σχολείου» κατά τη διάρκεια εκδήλωσης των Atenistas στην Αθήνα πως «δεν αντέχει τους μετανάστες στην Κυψέλη, τόσοι πολλοί που είναι, πιάνουν και τα παγκάκια, δεν βρίσκεις να καθίσεις στην πλατεία, άσε που κλέβουν και φοβάται να βγει από το σπίτι της».

Απαπαπα. Απίστευτο. Είναι δυνατόν μια γριά μετά από περιήγηση να κάνει ένα παράπονο για τα παγκάκια που δε βρίσκει να καθίσει; Δε θα ήταν καλύτερο να παραπονεθεί μετά από την περιήγηση ότι δεν υπάρχουν αρκετές ανηφόρες στην Κυψέλη για να γυμνάζονται οι γέροι;

Αν στα παγκάκια καθόντουσαν νέοι Ελληνικής καταγωγής που ερωτροπούσαν και γράφαν τη γριά θα λέγαμε τα κωλόπαιδα που δε σέβονται τίποτε. Αλλά η Δημουλά έκανε το θανάσιμο λάθος να αναφερθεί στην άγια για τον αντιρατσισμό λέξη του «μετανάστη».

Τώρα που για πρώτη φορά μάθαμε ότι οι γέροι πλέον στην Ελλάδα δεν πεθαίνουν μόνο από πέσιμο ή χέσιμο αλλά και από κλέψιμο (ναι, ναι ρίξτε και καμιά ματιά στα δελτία: ξεχειλίζουν από εγκλήματα), τώρα μπορούμε πλέον να βγάλουμε τις αντιρατσιστικές κορώνες για την απαράδεκτη δήλωση μιας γριάς.

Πρώτα από όλα να συγχαρώ την Άννα Δαμιανίδη για το απέραντο θάρρος να σταθεί απέναντι σε μια παγκοσμίως αναγνωρισμένη γριά και να την εκθέσει για αυτό που είναι: μια βρωμερή ρατσίστρια: Όπως άλλωστε φαντάζομαι πως έχει κάνει στο παρελθόν με τους εργοδότες της και τους συναδέρφους τους, που δεν τους άφησε σε χλωρό κλαρί για τα σεξιστικά τους σχόλια και για τις έμπρακτες σεξουαλικές παρενοχλήσεις/ κακοποιήσεις. Μα τι λέω; Στις εφημερίδες και τις τηλεοράσεις δεν συμβαίνουν σεξιστικές και σεξουαλικές κακοποιήσεις. Όχι, για το όνομα της ελευθεροτυπίας. 

Επίσης να τη συγχαρώ για τη μάχιμη δημοσιογραφία της που μας απάλλαξε από συναδέρφους της  εγκληματίες όπως αυτούς που τη στήσαν στον Βαξεβάνη και τον Χύτο αλλά και άλλους που απλά συγκάλυπταν εγκλήματα. Μικρά και τεράστια οικονομικά εγκλήματα.

Όταν λοιπόν ένας τέτοιος ογκόλιθος που γνωρίζει μόνο το δίκιο και αναγνωρίζει και πολεμά το άδικο όπου σταθεί και όπου βρεθεί εκθέτει τη γριά ποιήτρια ως ρατσίστρια καλά της κάνει.

Τέτοια τομάρια πρέπει να εκτελούνται. Κωλόγεροι που θέλουν να καθίσουν κιόλας. Αυτά τα λένε οι γριές από κάψα που δεν τους κάθονται νεαροί γραμμωμένοι μετανάστες.

Εκτελέστε τη Δημουλά τώρα. Για παραδειγματισμό. Απελευθερώστε το κεφάλι του ποιητή που πάντα θέλει να πετά από το άχρηστο βάρος του σώματος της.

Από το 2012 γράφω για το δίπολο ρατσιστών/αντιρατσιστών και πως αυτό συμφέρει αμφότερους και λειτουργεί εις βάρους του γενικού πληθυσμού. Από το 2012 γράφω πως η στρατηγική της έντασης θα σπρώξει ακόμη περισσότερο κόσμο στην αγκαλιά της Χρυσής Αυγής.

Όντως, σήμερα η Χρυσής Αυγή με τα μέχρι σήμερα δεδομένα είναι ο πολιτικός χώρος με τη μεγαλύτερη δημοσκοπική δυναμική.

Αυτοί που δεν κάναν τίποτα μα τίποτε όταν το αυγό του φιδιού επωαζόταν, σήμερα ταΐζουν το φίδι να θεριέψει ακόμη περισσότερο.

Ο αντιρατσιστικός ολοκληρωτισμός και η αστυνομία σκέψης είναι σήμερα εδώ. Δεν μπορείς να πεις τη λέξη μετανάστης. Δεν μπορείς να πεις τη λέξη Έλληνας. Το πολίτ μπιρό του πολιτικά ορθού θα σε καταδικάσει μέχρι και με στέρηση πολιτικών δικαιωμάτων και με εξοντωτικό χρηματικό πρόστιμο.

Έχουν τόσα κοινά πλέον ο ρατσισμός με τον ρατσισμό. Οι ρατσιστές θεωρούν τους μετανάστες ζώα.

Οι αντιρατσιστές τους θεωρούν ιερές αγελάδες. Ζώα δηλαδή, απλά ιερά.

Επειδή για χρόνια συγχρωτίζομαι με μετανάστες, ξέρω ένα μυστικό για αυτούς: Είναι άνθρωποι: Κάποιοι καλοί, κάποιοι κακοί, κάποτε καλοί, κάποτε κακοί, πότε θύματα πότε θύτες, πότε και τα δύο μαζί.

Κάποιοι μεταφέρουν τις νοοτροπίες και τα βιώματα από τον τόπο τους και εμμένουν σε αυτά, κάποιοι θέλουν να τα ξεπεράσουν.

Έχουν δει τα ματάκια μου πολλά. Από στιγμές ομορφιάς και έρωτα μέχρι μαχαιρώματα: πολλά μαχαιρώματα: Αλβανοί με Αφρικανούς, Καυκάσιοι με Πακιστανούς, Πακιστανοί με Αφγανούς, Αφγανούς με Αφγανούς. Ότι θέλετε. Μαχαιρώματα που από ιθαγενείς μόνο στο ευγενή χώρο του ποδοσφαιρικού χουλιγκανισμού μπορείς να βρεις. Μέχρι σήμερα. Γιατί το μαχαίρωμα είναι μεταδοτικό. Αν σου μαχαιρώσουν κάτι, ίσως να τους μαχαιρώσεις και εσύ κάτι. Έτσι εξαπλώνεται η βία και τα εγκλήματα κατά ζωής. 

Ξέρω ένα πράγμα που οι επαγγελματίες του αντιρατσισμού δεν θα σας πούνε. Ο μετανάστης δεν πάει σε κάποια χώρα για να κάνει τον κόσμο καλύτερο. Πάει για ένα καλύτερο μέλλον για τον εαυτό του και τους δικούς του.

Πολλές φορές δε, νιώθει εξαπατημένος που μετά από τόσους κόπους κατέληξε σε ένα μπουρδέλο σαν το δικό μας. Αν δεν συνδεθεί η ζωή και το όραμα του με έναν τόπο, ο μετανάστης δίνει τόσες δεκάρα για τον τόπο υποδοχής του όσες δεκάρες δίνουν και οι ιθαγενείς για τον μετανάστη: ίσως και λιγότερες.

Αυτά τα τόσα απλά δεν θα σας τα πούνε οι επαγγελματίες του αντιρατσισμού για την πραγματικότητα που πληγώνει όλους μας: ιθαγενείς και μετανάστες.

Αντιθέτως, μιλάνε σαν να ταν οι παγκόσμιοι αρχίμπατσοι του ανθρωπισμού, ένα είδος καλύτερο από όλα τα υπόλοιπα μισαλλόδοξα είδη ανθρώπων που ξέρει πάντα το σωστό και πάντα το λάθος. 

Να σας πω λοιπόν έναν τύπο που όλοι μας, αντιρατσιστές, ρατσιστές, μετανάστες και ιθαγενείς τον λατρεύουμε. Τον λατρεύουμε τόσο που θέλουμε προσωπικές στιγμές μαζί του: Τον πρόεδρο του Τέταρτου και τελευταίου ΠΑΣΟΚ, τον Ευάγγελο Βενιζέλου.

Γιατί τον αναφέρω αυτόν;

Να σας πω.   

Μόλις λίγες μέρες πριν έγραφα ξανά για το ρατσιστικό/αντιρατσιστικό δίπολο και το πόσο ρατσιστικό και μισαλλόδοξο έχει γίνει και το αντιρατσιστικό σκέλος του.

Πόσο προπαγανδιστικό έχει γίνει και πως ήδη έχει αρχίσει να εφαρμόζει μεθόδους που μας θυμίζουν το δυστοπικό και τόσο κοντινό πλέον 1984 του Τζορτζ Όργουελ. 

Έγραφα λοιπόν στο «Μάρκος Κλαυσίγελος»:

Το αντιρατσιστικό παραλήρημα έχει φτάσει σε τέτοια σημεία που ισοπεδώνει και την επιστήμη: Διαβάζουμε λοιπόν σto λήμμα της Βικιπαιδεία "Ρατσισμός"(http://el.wikipedia.org/wiki/Ρατσισμός)ατόφια ισοπεδωτική αντιρατσιστική προπαγάνδα για τα παιδιά της 1ης δημοτικού:

 

«Επίσημη θέση επιστημών

 

Τέτοιες πεποιθήσεις έχουν αποδειχτεί λανθασμένες από επιστημονική και ανθρωπολογική έρευνα, η οποία αποδεικνύει πώς όλοι οι άνθρωποι έχουν τον ίδιο πρόγονο, με αποτέλεσμα να έχουν τις ίδιες νοητικές και φυσιολογικές ικανότητες.» (ως έχει μέχρι και σήμερα- στις 3/5/2013)[2]

 

Φυσικά μια τέτοια βιβλικού τύπου εξόφθαλμη παπαριά δεν υπάρχει στην αγλλόφωνη Wikipedia και αμφιβάλλω αν υπάρχει σε οποιαδήποτε άλλη Wikipedia στον Κόσμο. Είναι δημιούργημα του Έλληνα προπαγανδιστή του αντιρατσισμού (είναι τόσο γελοία που μπορεί να το χει γράψει και κάποιος ακροδεξιός για προβοκάτσια):

 

Εγώ προσωπικά δεν έχω τις ίδιες νοητικές και φυσιολογικές ικανότητες ούτε με τον αδερφό μου ούτε με την αδερφή μου που προερχόμαστε από κοινούς γονείς. Η ετερότητα, η ποικολομορφία κλπ κλπ καθιστά την γονιδιακή πισίνα της ανθρωπότητας πλούσια και απαλλαγμένη από κάποιο «τελικό σκοπό», ικανή να επιλέγει κατάλληλα απέναντι σε άπειρες δυνατότητες και πιθανότητες περιβαλλοντικών συνθηκών και μόνιμα σε διαλεκτική σχέση με το σύμπαν. Στο κοινωνικό επίπεδο αυτή η ετερότητα εμφανίζεται με διάφορους τρόπους, όπως στη σκέψη, στο συναίσθημα, στην τέχνη κ.λ.π. Η διαφορετικότητα στο κοινωνικό επίπεδο είναι μια «πισίνα» που παρέχει άπειρες δυνατότητες κοινωνικής προόδου όπως στο βιολογικό επίπεδο το πολυδύναμο της γενετικής πισίνας παρέχει άπειρες δυνατότητες εξέλιξης.

 

Φυσικά πάντα υπάρχουν εκτροπές, αστοχίες και καταστροφές.»[3]    

Στο ίδιο άρθρο προφητικά περιέγραφα προφητικά: «Η «αστυνομία» σκέψης που αναπτύσσεται στην Ελλάδα από τα αριστερά είναι τόσο κακός οιωνός όσο η αστυνομία σκέψης από τα δεξιά. Αυτό που κάνει τη διαφορά είναι το ποιος θα έχει την κάθε φορά την εξουσία στα χέρια του. Όποιος και αν την έχει, αν αυτός πιστεύει στην αστυνομία σκέψης, να είστε σίγουροι ότι πρώτη θα σκοτώσει τη δημοκρατία. Μετά κάποιους από εμάς. Ανάλογα με τα δικά του πάντα κριτήρια. Αριστερά ή δεξιά ή κεντρώα.

 

Οι λογικές αποκλεισμού δεν είναι προνόμιο της δεξιάς.»

Μερικές ώρες μετά (ή εν αγνοία μου μερικές ώρες πριν) ο Ευάγγελος Βενιζέλος επανέφερε προς συζήτηση μια παλαιότερη πρόταση νόμου του ΠΑΣΟΚ που είναι χαρακτηριστική του πως θα χρησιμοποιηθεί η αστυνομία σκέψης για να πατάξει τα άκρα και να συνθλίψει και να καθυποτάξει ακόμη περισσότερο τον πληθυσμό.

Πριν πάμε στο γιατί επανέφερε την πρόταση νόμου ο Βενιζέλος ας πάμε στο τι προβλέπει η πρόταση αυτού του οργουελικού νόμου λογοκρισίας που επιχειρήθηκε να περάσει αρχικά το 2011 και που είναι το αυγό του φιδιού ενός μηχανισμού παλαιού: Αυτής της αντισιωνιστικής λογοκρισίας που επέβαλε το Anti Defamation League ήδη από τα τέλη της δεκαετίας του 1940 στις ΗΠΑ και αργότερα εξ’ επαγωγής και στην Ευρώπη: αυτή που ταύτιζε τον αντισιωνισμό με τον αντισημιτισμό και που επομένως παρείχε ηθική ασπίδα απέναντι σε όλα τα εγκλήματα του Ισραήλ κατά των Αράβων.

Αλλά ας γυρίσουμε στο θέμα της αντιρατσιστικής πρότασης νόμου: Το νομοσχέδιο πάνω στο οποίο στηρίχτηκε ήταν αυτό του 2011 περί «εχθροπάθειας». Δε θα σας παραπέμψουμε στο τι γράφαμε τότε για αυτό αλλά σε κείμενο του Νίκου Μπογιόπουλου στο Ριζοσπάστη της εποχής: «Οι απαλλοτριώσεις δικαιωμάτων συνηθίζεται να ξεκινούν από απαγορεύσεις που επιβάλλονται εναντίον εκείνων που φαντάζουν εξόφθαλμα. Τότε η κοινή γνώμη είναι ευκολότερο να κάνει αποδεκτή την απαγόρευση. Η άρνηση του Ολοκαυτώματος ή της γενοκτονίας των Αρμενίων είναι μια τέτοια εξόφθαλμα αντιδραστική θέση. Αλλά αν στα ζητήματα των ιδεών δεχτείς την απαγόρευση που στρέφεται ενάντια στο εξόφθαλμο (ή σε εκείνο που μετά από πλύση εγκεφάλου το έχεις αποδεχτεί σαν «εξόφθαλμα» βλαπτικό) τότε αρχίζεις ανεπαισθήτως να αποδέχεσαι το ξήλωμα της κάλτσας όλων των δικαιωμάτων. Έχεις ανοίξει την κερκόπορτα για όλες τις υπόλοιπες απαγορεύσεις που θα έρθουν»

Αυτή είναι η ουσία του νομοσχεδίου του 2011. Ένα νομοσχέδιο προληπτικής καταστολής και αστυνομίας σκέψης.

Ο Βενιζέλος το 2013 το επικαιροποίησε κάνοντας το ακόμη σκληρότερο, εξοντωτικό. Τι θα παθαίνει ο κάθε ρατσίστας: Τα πάντα: Φυλάκιση, εξοντωτικό πρόστιμο, στέρηση πολιτικών δικαιωμάτων, εργασιακό αποκλεισμό. Τα πάντα όλα.

Ο σεξιστής φυσικά τη βγάζει φίνα γιατί οι περισσότεροι Έλληνες και μετανάστες σε αυτόν τον τόπο είναι σεξιστές.  Τι και αν ο σεξισμός είναι από τις χειρότερες μορφές ρατσισμού; Στην Ελλάδα ο αντισεξισμός δεν φέρνει ψηφοφόρους.

Είπα ψηφοβόρους; Γιατί το είπα αυτό;

Για να δούμε τι όπλα δίνει η πρόταση νόμου στους μετανάστες: Νομιμοποίηση, μήνυση χωρίς δικαστικά παράβολα, δωρεάν νομική συμβουλή, δυνατότητα επιστροφής στη χώρα αν έχει φύγει από αυτή. Τα πάντα. Ακριβώς ότι έχει δηλαδή και ο Έλληνας πολίτης  σε περίπτωση που αδικηθεί. Όπως πχ εδώ και τρία χρόνια που αδικείται από το ελληνικό κράτος.

Είναι σαφές πως η πρόταση νόμου και όλη η περιρρέουσα ατμόσφαιρα σήμερα στην Ελλάδα δηλώνει πως ο ιθαγενής έχει μόνο υποχρεώσεις απέναντι στο κράτος που του αφαιρεί διαρκώς δικαιώματα (τα προνόμια του τα χει πάρει προ καιρού) ενώ το κράτος έχει μόνο υποχρεώσεις απέναντι στους μετανάστες.

Η εξουσία κύριοι δεν είναι ρατσίστρια. Δίνει και κόβει προνόμια και δικαιώματα ανάλογα με το τι κρίνει ότι θα της επιτρέψει να διατηρήσει το αποκλειστικό της προνόμιο: αυτό της εξουσίας.  

Η πρόταση νόμου του Βενιζέλου είναι τόσο προκλητικά μεροληπτική σε όφελος των μεταναστών που είναι εξόχως ρατσιστική εις βάρος των ιθαγενών.  

Στα χέρια της εξουσίας και όποιων θελήσουν να χειραγωγήσουν τους μετανάστες δίνεται ένα τρομακτικό εκβιαστικό όπλο.

Αν κάποιος σε κατηγορήσει για ρατσιστή τότε τρέχα αν αποδείξεις ότι δεν είσαι ελέφαντας.

Γιατί αν δεν αποδείξεις ότι δεν είσαι ελέφαντας εσύ δεν είσαι πλέον πολίτης, ενώ αν ο μετανάστης σε κατηγορήσει ότι τον είπες πχ νυφίτσα ή πακιστανό, τότε αυτός μπορεί άμεσα να νομιμοποιηθεί.

Αυτό δεν είναι ότι ισονομία ούτε τίποτα. Αυτό είναι ξερά αντίστροφος ρατσισμός. ΡΑΤΣΙΣΜΟΣ με τα όλα του.

 Σύμφωνα με το MEGA (εξαρχής δεν θεωρούμε την αναφορά αξιόπιστη αλλά εκ παραδρομής μπορεί και να είναι), η πρόταση νόμου προβλέπει επίσης τη νομιμοποίηση των θυμάτων της σωματεμπορίας.

Λοιπόν, reality stroke:

Όπως έχουν μαλλιάσει τα δάχτυλα μας να πληκτρολογούνε, ένα σημαντικό κομμάτι των μεταναστών πληρώνουν οικειοθελώς σημαντικά ποσά γιατί έχουν τσιμπήσει με το δυτικό όνειρο. Πολλοί δε θέλουν απλά να ζήσουν και να δουλέψουν. Θέλουν να ζήσουν το «αμερικανικό όνειρο»

Αυτό το κλάσμα μεταναστών, παρότι θύματα εγκληματικής δραστηριότητας είναι και συνεργοί, με πολύ μικρότερο βαθμό υπαιτιότητας βέβαια από τον έμπορα, όπως ακριβώς ένας ναρκομανής είναι πρώτα θύμα αλλά και συνεργός σε μια εγκληματική δραστηριότητα. Κατανοητό;

Ας νομιμοποιήσουμε λοιπόν και τους σωματέμπορες. Και τους ναρκέμπορες. Γιατί όχι;

Ο αντιρατσισμός έχει καταντήσει αντίστροφος ρατσισμός. Με τρελαίνει όσο και ο ρατσισμός γιατί έχει όπως και αυτός δύο μέτρα και δύο σταθμά. Ο ρατσισμός στην Ελλάδα θεοποιεί τους Έλληνες και δαιμονοποιεί τους μετανάστες, ο αντιρατσισμός πλέον αγιοποιεί τους μετανάστες και δαιμονοποιεί τους ιθαγενείς. Τα σκατά των πολλών μέτρων και των πολλών σταθμών αν τα γυρίσεις ανάποδα, πάλι σκατά θα είναι.

Γιατί πιέζει ο Βενιζέλος για ένα ακόμα νομοθέτημα έκτρωμα στα οποία ο ίδιος εξειδικεύεται;

Υπάρχουν δύο τρόποι για  να αλλάξεις μια δυσάρεστη εκλογική πρόβλεψη: Να αλλοιώσεις τα εκλογικά αποτελέσματα με νοθεία ή να αλλάξεις τον πληθυσμό.

Δεν είναι η πρώτη φορά που το ΠΑΣΟΚ επιχειρεί το δεύτερο. Για το ΠΑΣΟΚ του Βενιζέλου ιδιαίτερα, αυτό είναι ίσως το τελευταίο στοίχημα. Το ζήτημα είναι υπαρξιακό πλέον. Μπορεί να βρεθεί και εκτός Βουλής από τις αποκλειστικά ελληνικές ψήφους. Πρέπει να στραφεί σε ένα άλλο εκλογικό σώμα και έχει μόλις μερικούς μήνες για να το δημιουργήσει.

Επίσης, η πρόταση νόμου προβλέπει την απόλυτη κοινοβουλευτική απομόνωση της Χρυσής Αυγής. Βασικά είναι και ένα σχέδιο νόμου για να βγει εκτός νόμου η Χρυσή Αυγή με το πρόσχημα ενός «Συνταγματικού τόξου» στο οποίο θα συμμετέχουν οι κυβερνητικές δυνάμεις που έχουν κάνει το σύνταγμα κωλόχαρτο (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ), ο ΣΥΡΙΖΑ που μέχρι πρότινος σύμφωνα με την κυβέρνηση «φλέρταρε με τη νομιμότητα» και το ΚΚΕ, ένα κόμμα που έχει κατά το παρελθόν τεθεί από το σύστημα εξουσίας στην Ελλάδα εκτός νόμου. Μια πραγματικά ανίερη συμμαχία στο μυαλό του δολοπλόκου Βενιζέλου.

Με αυτό τον τρόπο, νομίζει ότι θα αποτρέψει μια αυτοδύναμη ακροδεξιά κυβέρνηση ΝΔ-Χρυσής Αυγής που δε θα χρειάζεται πλέον ψευτοαριστερά δεκανίκια τα οποίκα ούτως ή άλλως δεν δύνανται πλέον να πείσουν Έλληνες ψηφοφόρους για τον φιλολαϊκό προσανατολισμό τους.

Μπορείτε να φανταστείτε πόσο απελπισμένος είναι ο Βενιζέλος που προτείνει ένα τέτοιο νομοθετικό έκτρωμα γιατί ορθά προβλέπει ότι αν δεν κάνει τα αδύνατα δυνατά θα καταλήξει στον κάλαθο των αχρήστων της εξουσίας οπότε προσπαθεί να είναι ο ίδιος ο ρυθμιστής των ισορροπιών;

Μάταια.

Ο Βενιζέλος νοιάζεται για την αδικία; Για τα δικαιώματα των ανθρώπων; Θα άφηνε ποτέ αυτός ο άνθρωπος μισό σεντ στον Πακιστανό που καθαρίζει παρμπρίζ; Πάτε καλά; Καταλαβαίνετε τι σας γίνεται;

Για να πάμε λίγο στα παράδοξα της πρότασης νόμου Βενιζέλου:

Στην Ελλάδα έχουμε και Άραβες μετανάστες και πολίτες. Κάποιο κομμάτι εξ αυτών είναι φανατικά αντισημίτες. Όχι αντισιωνιστές. Βαθύτατα αντισημίτες: Αυτούς τι θα τους κάνουμε; Θα τους βάλουμε σε ένα καράβι και θα τους βουλιάξουμε; Έχουμε και κάποιους Εβραίους φανατικούς αντιάραβες. Αυτούς θα τους κάνουμε σαπούνια;

Έχουμε και Αλβανούς Χρυσαυγίτες, νοικοκυραίους πλέον που βλέπουν νέα μεταναστευτικά κύματα από αλλού να τους απειλούν. Αυτούς τι;

Μπορούμε να κάνουμε τους ανθρώπους να μην εκφράζουν ανοιχτά το μίσος τους αλλά το μυστικό σε μια υγιή κοινωνία είναι να μην τους κάνουμε να μισούν.

Και έχουμε μετανάστες που έχουν κάθε δίκιο να μισούν τους Έλληνες. Αν περάσει ένα τέτοιο νομοσχέδιο οποιοσδήποτε μετανάστης μπορεί να σε κάνει να μετανιώσεις την ώρα και τη στιγμή που δεν τον κέρασες ένα τσιγάρο γαμημένο ρατσιστή.

Ένα ακόμα όπλο πολιτικού εκβιασμού να στρέφεται προς τον κρόταφο μας.

Μετά από όλα αυτά τα τόσα δυσοίωνα για μια χώρα σε ανθρωπιστική κρίση που καλείται να μεριμνήσει για τους μετανάστες όταν οι ίδιοι της οι πολίτες έχουν γίνει πολίτες 5^ης κατηγορίας, ας κλείσουμε επιστρέφοντας εκεί από όπου έχουμε ξεκινήσει:

Από το άρθρο γνώμης της Άννας Δαμιανίδης και το ρουφιάνεμα της Κικής Δημουλά.

Κλείνει η Δαμιανίδη το κοσμοπολιτικό της παραλήρημα ενός ανθρώπου που νομίζει ότι ζει στη Neverland όπως τόσοι άλλοι της τάξης και του σιναφιού της γράφοντας:

«Η ποιήτρια επιβεβαίωσε ότι στην Ελλάδα η μπαναλιτέ του ξενοφοβικού λόγου δεν γνωρίζει σύνορα, ταξικά και άλλα. Με άνεση μπορείς να γενικεύεις, να βγάζεις το ρατσισμό σου χωρίς άγχος, ακόμα και δημόσια, ακόμα και σε πρωτοποριακές συναντήσεις γνωριμίας μς το χώρο και τους γείτονες. Αλίμονο, τι είναι η πολιτική ορθότης για μια ποιήτρια που έφτασε στην κορυφή; Ξενέρωτες αμερικανιές».  

Ας επισημάνω και εγώ όπως ένας σχολιαστής στη Lifo πως το πολιτικά ορθό το έχουμε γραμμένο. Τον ορθό λόγο χρειαζόμαστε και όχι αυτό τον σινιέ απολυταρχισμό του πολιτικά ορθού, το άκρων άωτον της πολιτικής υποκρισίας όπως το χουμε ζήσει τα τελευταία χρόνια.

Πολιτικά ορθώς μας πηδάνε. Πολιτικά ορθώς καταλύσανε το σύνταγμα.

Να σου θυμίσω Άννα ότι το πολιτικά ορθό δεν είναι ξενέρωτη αμερικανιά. Αμερικανιά ναι. Ξενέρωτη όχι. Είναι ένας λόγος ακραία ισοπεδωτικός στον οποίο αρέσκονται οι Αμερικανοί προκειμένου να μην ξύνουν τις παλιές πληγές των θεμελιωδών εγκλημάτων τους κατά της ανθρωπότητας.

Να σας θυμίσω πως αυτό το «πολυπολιτισμικό» υπέροχο μοντέλο που ενσωματώνει τόσο άνετα μετανάστες έχει χτιστεί πάνω σε πτώματα. Ιθαγενών. Έτσι χτίστηκε το αμερικανικό όνειρο. Με τη γενοκτονία των ινδιάνικων φύλων και φυλών. Των ιθαγενών. Είναι σαν κάποιος να χει μπει στο σπίτι κάποιου, να σκοτώνει αυτόν και την οικογένεια του και μετά να στέλνει προσκλήσεις για το πάρτι που θα κάνει στο νέο του σπίτι.

Το φονιάδες των λαών αμερικάνοι δεν είναι λαϊκισμός καλή μου Άννα. Είναι ιστορική πραγματικότητα, σχετικά πρόσφατη σε σχέση με την ιστορία άλλων λαών όπως οι Έλληνες.

Αυτό το πολυπολιτισμικό μοντέλο που βασίζεται στη γενοκτονία των ιθαγενών θα περάσει πάνω από το πτώμα μας. Και το εννοώ κυριολεκτικά. Οι ιθαγενείς σε αυτόν τον τόπο δεν έχουν καμία αντίσταση να προβάλουν. Το καλύτερο που μπορούν να κάνουν είναι να αρχίσουν για μια ακόμη φορά να ενσωματώνονται στη νέα τάξη πραγμάτων και να προσεύχονται ο νέος τους δυνάστης να μην είναι επιλεκτικά ρατσιστής απέναντί τους.

 

       

 

 

 

    

 

 

---

[1] http://agriazwa.blogspot.gr/2012/09/blog-post_14.html

 

[3] http://agriazwa.blogspot.gr/2013/05/blog-post.html

Read More »

Μάρκος Κλαυσίγελος, ο αυτοκράτορας της νέας αταξίας πραγμάτων.

Μάρκος Κλαυσίγελος, ο αυτοκράτορας της νέας αταξίας πραγμάτων.

Του Πέτρου Αργυρίου (agriazwa.blogspot.com).

(Σχόλια για τον Καμίνη, το Γερμενή, τα συσσίτια, το ρατσισμό και τον αντιρατσισμό και την επιστήμη των πεομετρήσεων)

 

 

Τη μεγάλη Πέμπτη στις 2/5/2103 η παραστρατιωτική οργάνωση και νυν σημαντική πολιτική δύναμη Χρυσή Αυγή οργάνωσε ένα τέχνασμα με ουσία. Το τέχνασμα περιείχε τη θρέψη νηστικών ή οικονομικά εξαθλιωμένα συμπολιτών μας. Μια διανομή τροφίμων μόνο για Έλληνες όπως συνηθίζει να κάνει η Χρυσή Αυγή. Μόνο για Έλληνες. Κατηγορηματικά.

Αποφάσισε να το κάνει στο Σύνταγμα για να προκαλέσει αντιδράσεις και να καταδείξει για μία ακόμη φορά ότι οι υπόλοιπες πολιτικές δυνάμεις διέπονται από βαθύ ανθελληνισμό.

Ορίστε, μας είπε για μια ακόμη φορά: Δεν μας αφήνουν καν να μοιράσουμε τρόφιμα στους Έλληνες. Θέλουν να σας λιμοκτονήσουν.

Πολλοί πολιτικοί χώροι τσίμπησαν το δόλωμα της Χρυσής Αυγής, νιώθοντας ότι έπρεπε να πλειοδοτήσουν σε επιδείξεις των υπερευαισθησεών τους και όποιον πάρει ο χάρος. Πρώτος και καλύτερος ο δήμαρχος Αθηναίων, ο Λυκούργος ο Καμίνης που έπεσε με τα μούτρα στο τυράκι της Χρυσής Αυγής.

Ο δήμαρχος που συνεργάστηκε εκλογικά με δύο από τις πολιτικές δυνάμεις που σύντομα θα έκαναν εκατομμύρια Αθηναίων νεόπτωχους, δεν έδωσε άδεια για να γίνει ένα συσσίτιο. Γιατί;

Γιατί ήταν «ρατσιστική φιλανθρωπία». «Συσσίτιο μίσους».

Μμμμ. Από αυτές τις αντιφάσεις ξεκινάμε τη διαδρομή μας στη δαιδαλώδη ομίχλη των πολιτικών ιδεολογιών σήμερα.

Είναι καλώς τεκμηριωμένο ότι η φιλανθρωπία αποτελεί συχνά αντικείμενο εκμετάλλευσης. Συνήθως από τους μεγαλοκαρχαρίες του υπερκεφαλαίου που εξωραΐζουν το κοινωνικό τους προφίλ. 

Με αυτούς ο κος Καμίνης και άλλοι δήμαρχοι δεν είχαν ποτέ κανένα πρόβλημα. Οι φιλανθρωπίες του βρώμικου χρήματος είναι τόσο πολιτικά καθαρές.

Γύρω από το παιχνίδι των φιλανθρωπιών στήνονται ενίοτε κερδοσκοπικές απάτες.

Ούτε και με αυτές οι δήμαρχοι έχουν πρόβλημα.

Αν κολλήσεις όμως στη φιλανθρωπία μια πολιτική ταμπελίτσα, τι κερδίζεις; Η απάντηση είναι: αρκετούς νέους ψηφόρους της Χρυσής Αυγής που οι δημοσκοπήσεις τη θέλουν πλέον το τρίτο προτιμητέο πολιτικό κόμμα.

Έξοχα. Έχω κατηγορήσει και άλλες φορές τον πολιτικό χώρο της ευρύτερης αριστεράς ότι με τις επιλογές της ανεβάζει τη Χρυσή Αυγή και αποδυναμώνει το αντιμνημονιακό μπλοκ. Κανείς δεν ακούει και ο καθένας συνεχίζει το χαβά του μέσα σε μια εξελισσόμενη φρίκη που καταστρέφει εκατομμύρια ζωές στην Ελλάδα: Μιας κρίσης χωρίς ρατσιστικές διακρίσεις που απλά γουστάρει να γαμάει ανθρώπους: Όποιους βρει: Άντρες, γυναίκες, παιδιά, παππούδες, λευκούς, μαύρους, πράσινους, κόκκινους και μπλε.

Η στρατηγική της κλιμάκωσης απέναντι στη Χρυσή Αυγή είναι καταφανέστατο ότι δεν πετυχαίνει. Ή μάλλον πετυχαίνει: Να αυξάνει την επιρροή και την πειθώ της Χρυσής Αυγής στον πληθυσμό.

Συσσίτια μίσους; Σοβαρά κύριε Δήμαρχε. Είχαν δηλητηριάσει τα τρόφιμα με μίσος οι χρυσαυγίτες; Τα κατουρήσαν; Κατουράν οι Χρυσαυγίτες μωρέ; Αυτοί μόνο γαμάνε.

Θέλετε να σας πω για μίσος; Κοιτάξτε έναν από τους εκατομμύρια νεόπτωχους που έκανε την ανάγκη αφιλότιμο και καταδέχτηκε να πάρει τα ρατσιστικά τρόφιμα από τους χρυσαυγίτες.

Φαντάζεστε πως ένιωσε ο δύσμοιρος όταν είδε παρατεταγμένες διμοιρίες ΜΑΤ να τον εμποδίζουν να κάνει τι; Να πάρει τρόφιμα.

Ξέρετε πόσο ηρωικά είδαν κάποιοι φτωχοδιάβολοι τους βουλευτές της ΧΑ να μοιράζουν με τις ίδιες τους τις χερούκλες τρόφιμα και να επιτίθενται στους υφιστάμενους τους των σωμάτων καταστολής;     

Πόσοι Έλληνες ένιωσαν το χνώτο του ρατσιστικού τέρατος στο σβέρκο τους πιο ζεστό;

Πόσοι αντιλήφθηκαν αυτό ακριβώς που περιγράφετε; Τον ρατσιστή ως φιλάνθρωπο;

Θα μπορούσατε να κάνετε πολύ καλύτερα από αυτό κύριε Δήμαρχε. Να γαμηθείτε να βρείτε τρόπους να κάνετε ένα πολύ μεγαλύτερο συσσίτιο από αυτό της ΧΑ.

 Ναι ξέρω, ξέρω: Ο δήμος είναι σε άθλια οικονομική κατάσταση κλπ κλπ. Πούλα το σπίτι σου τότε και άσε τα ευαγγέλια του πολιτικά ορθού.

Ο κόσμος ανεχόταν τα παχιά τα λόγια τότε που οι αγελάδες ήταν παχιές. Τότε που οι παράδες κυλούσαν αβίαστα. Τότε που οι μπάκες γέμιζαν και μαζί με αυτές γέμιζαν και πορτοφόλια και τραπεζικοί λογαριασμοί. Τότε που δεν τον ένοιαζε η διαφθορά γιατί έπαιρνε λιγότερα ή περισσότερα από τα ψίχουλα που έπεφταν κάτω από το τραπέζι.

Τώρα που κάνει το σκατό του παξιμάδι το τελευταίο πράγμα που τον ενδιαφέρει είναι οι ευαγγελιστές του πολιτικά ορθού.

Οι Σαμαράς και Δένδιας κάναν νωρίς ανάσταση φέτος. Βλέποντας την παραφυάδα τους του συστήματος εξουσίας, την ΧΑ να φουσκώνει κι άλλο. Οι φουσκωτοί ξέρουν πώς να φουσκώνουν. Νομίζαμε ότι θα βρίσκαμε κάποιο τρόπο να τους ξεφουσκώσουμε και να ασχοληθούμε με τα πραγματικά προβλήματα του τόπου.

Αλλά η αριστερά, παιδί άλλων εποχών, φαντάζει πλέον απελπιστικά άχρηστη και αχρείαστη απέναντι στις νέες προκλήσεις με τη μόνιμη επίκληση στα αυτονόητα και στη λατρεία των δικαίων και των θριάμβων του παρελθόντος.

Ότι είχαμε, δικαιώματα, ανθρώπινες συνθήκες, τα χρωστάμε στην αριστερά.

Δεν τα χουμε πλέον: Και η αριστερά ελάχιστα έκανε για να μην τα χάσουμε.

Είμαστε πάτσι πλέον. Πληθυσμός και αριστερά πρέπει να ξαναρχίσουν από μηδενική βάση να διεκδικούν τα αυτονόητα.

Γιατί εδώ μας έφερε το πολιτικό σκηνικό αυτού του τόπου: στο μηδέν. Και το αρνητικό πρόσημο δεν απαγορεύεται. Αντίθετα, επιβάλλεται. Το βαρέλι δεν έχει πάτο. Κανένα.

Πρόστιμα για παρακώληση κυκλοφορίας και τροχόμπατσοι δεν μπορούν να σταματήσουν τη ΧΑ όσο μπορούν να σταματήσουν την σημερινή περιφορά επιταφίου. Και αυτό Καμίνη στο λέω σαν μια ιδέα για να εξοικονομήσεις λεφτά: Απαγόρευσε τον επιτάφιο. Παρακωλύει την κυκλοφορία μειονοτήτων και όχι μόνο. Βάλτους πρόστιμα. Και πες και κάτι για τα χριστιανικά συσσίτια: Μπορεί να σιτιστεί γυναίκα με τσαντόρ σε αυτά; Δεν έχουν και αυτά στοιχεία ρατσιστικής φιλανθρωπίας; 

Η δικτατορία του πολιτικά ορθού επιβάλλει μια λογοκρισία που διευκολύνει το έργο της δοσίλογης κυβέρνησης. Η προσοχή μας τρέχει πότε στη Μανωλάδα, πότε στα συσσίτια μίσους, πότε σε κρούσματα ρατσιστικής βίας, στις φρίκες που σκόπιμα προκαλούν μικρά σώματα του στρατού εξουσίας ενώ το βαρύ πυροβολικό τους μας θερίζει καθημερινά: όλους. Η επέλαση προχωρά: Η αντίσταση πολυδιασπασμένη όσο και η αντίληψή μας.

Οι δωσίλογοι με μια παγκόσμια πρωτοτυπία μετάθεσαν την εργατική πρωτομαγιά πίσω. Την ίδια μέρα όπου σημαντικό κομμάτι του πλανήτη διαδήλωνε και τιμούσε τους εργατικούς αγώνες εμείς ήμασταν τα πιο φρόνημα παιδιά του πλανήτη. Μας κολλήσαν μια αργία στις διακοπές του Πάσχα και μεις ξεπουλήσαμε μπιτ παρά την εργατική πρωτομαγιά!

Τι αξιέπαινος λαός που είμαστε!

Ας επιστρέψουμε όμως στον αντιρατσισμό που έχει αφομοιώσει πλέον ρατσιστικά στοιχεία και διώκει τους ρατσιστές υιοθετώντας κάποιες από τις βίαιες μεθόδους του ρατσισμού:

 Ρατσισμός είναι ανάμεσα σε άλλα να θεωρείς  ανθρώπους κατώτερους λόγω των πεποιθήσεων τους και να κάνεις διακρίσεις εις βάρους τους. Πολύ χειρότερος ρατσισμός είναι να τους διώκεις κιόλας. Τι συμβαίνει όταν θεωρείς τους ρατσιστές κατώτερους για τις πολιτικά τους πιστεύω; Όταν τους διώκεις;

Μα θα μου πείτε ότι αυτοί καταπατούν βασικά ανθρώπινα δικαιώματα. Ναι όντως. Ξέρω. Το κάνουν. Ξέρω όμως και άλλους που το κάνουν. Ομάδες μουσουλμάνων που δεν επιτρέπουν σε γυναίκες να έχουν πρόσωπο. Που τις έχουν ιδιοκτησία τους.

Αυτοί δεν καταπατούν βασικά ανθρώπινα δικαιώματα;

Αλλά φυσικά η δογματική αριστερά πάντα έχει πολλά μέτρα και πολλά σταθμά ανάλογα με τις δικές της προκαταλήψεις και πάντα μα πάντα έχει το δίκιο γιατί είναι στο πλευρό των αδικημένων. Και πάντα επιλεκτικά. Και ενίοτε στο πλευρό των πιο ισχυρών εκ των αδικημένων.

Φυσικά, σχεδόν ποτέ στο ανθρώπινο σύμπαν δεν υπάρχουν τόσο μονολιθικές καταστάσεις. Τίποτα δεν απαγορεύει σε έναν αδικημένο να αδικεί, τίποτε δεν απαγορεύει σε έναν αδύναμο να αδικεί έναν ακόμη πιο αδύναμο από αυτόν.

Α ναι, ναι. Υπάρχει κάτι. Λέγεται νόμος. Η έννοια του νόμου. Η έννοια της ισονομίας.

Αλλά φυσικά αυτό είναι κάτι που είναι ντεμοντέ, ντεπασέ. Η συντριβή των δημοκρατικών θεσμών από τη διαφθορά, την αυθαιρεσία και από την τρομακτική απάθεια των πληθυσμών απέναντι σε αυτά τα φαινόμενα, δίνει την ευκαιρία να ανοίξουν παλιοί λογαριασμοί: Οι αυταρχικοί να γίνονται δεσποτικοί χωρίς να υπολογίζουν κανένα πολιτικό κόστος και οι ουτοπιστές να γίνονται φρικτά μακιαβελικοί και να πιστεύουν με τον ίδιο ζήλο στην συντριβή μεγάλων κοινωνικών στρωμάτων και στην εξίσωση: προς τα κάτω-όχι προς τα πάνω.

Έτσι σε χώρους τις αριστεράς θα βρεις τύπους που χαίρονται με τη συντριβή της μεσαίας τάξης γιατί έτσι θα έχουμε κάποτε περισσότερους βιομηχανικούς εργάτες ε και επιτέλους: ένα κουμουνιστικό κόμμα στην εξουσία!

Βλέπεις θεωρητικούς άλλης πολιτικής δοξασίας να παρουσιάζουν τρομοκράτες και κοινούς ποινικούς ως ήρωες επαναστάτες και να απαιτεί από τον εχθρό του, το κράτος να τους απελευθερώσει γιατί έχουν ένα πολιτικό μανδύα που τους κάνει ανώτερους από τους κατάπτυστα υποταγμένους χιλιάδες πρώην πολίτες που φυλακίζονται για αστεία χρέη «προς το δημόσιο». Είπαμε, πολλά μέτρα, πολλά σταθμά. Για τους δικούς μας διαλέγουμε αυτό που μας βολεύει. Οι άλλοι να πανε να γαμηθούνε μαζί με το σύστημα τους. Εμείς ξέρουμε το σωστό για όλους και είμαστε οι εκλεκτοί της ιδεολογίας μας.

Περίεργο: Δεν απέχει στον πυρήνα της μισαλλοδοξίας μια τέτοια μορφή σκέψης από τους «αντιπάλους» της.

Πέρα από τη γελοιότητα της απαίτησης του «καταπιεσμένου» αριστερού κατ’ εξαίρεση να του παραδώσει ο καταπιεστής του, το κράτος, τους αδελφούς «αγωνιστές» που αυτό κρατάει ομήρους του, απαίτηση τόσο παράδοξη που θα έμοιαζε με το να βγαίνουν δημοκρατικά αντιστασιακοί στην κατοχή σε πορείες και να ζητούν από τους ναζί να απελευθερώσουν ειρηνικά αντιστασιακούς αγωνιστές, από την απαίτηση δηλαδή να θεσμοθετηθεί άτυπα εκτός από το βουλευτικό άσυλο και το αντικοινοβουλευτικό άσυλο, ο ακραίος ουτοπιστής οφείλει να αναγνωρίσει κάτι: Ότι τώρα  που το ελληνικό κράτος έχει ουσιαστικά κατασταλεί, η κρατική καταστολή έχει φτάσει στο απόγειο της μετά από δεκαετίες. Πάρτε λοιπόν μια εικόνα από το μέλλον καλοί μου διεθνιστές όπου δεν υπάρχει κράτος: ούτε πρόνοιας. Ούτε δικαίου. Υπάρχουν μονάχα εταιρίες και μεγάλα συμφέροντα που δεν είναι υπόλογοι σε κανέναν και σε τίποτε. Αντί για την ουτοπία σας, η δυστοπία τους.

Κύριοι της αδίστακτης ουτοπίας. Πουλήστε ότι έχετε και δεν έχετε, παραιτηθείτε κάθε προνομίου μιας αστικής δημοκρατίας περιλαμβανομένων και των δουλειών που έχετε και κάντε τις κολεκτίβες σας. Και πείτε μου τι θα κάνετε στην περίπτωση που επιτύχετε όταν φουρνιές των διεφθαρμένων αστών θα έρχονται απεγνωσμένα στον μικρό σας παράδεισο φέρνοντας μαζί τους πολλές από τις καταραμένες συνήθειες τους που διέφθειραν τις αστικές δημοκρατίες όταν αυτές πια είχαν φτάσει σε ένα υποφερτό σημείο κοινωνικής προόδου. Τι θα κάνετε με τους πρώην εχθρούς σας; Θα τους αποκλείσετε; Θα τους «νομιμοποιήσετε;».

Στο κάδρο των ημερών τοποθετήθηκε και ο ανεξάρτητος δήμαρχος Στυλίδας, ο Απόστολος Γκλέτσος. Ο δήμος σε συνεργασία με άλλες οντότητες αποφάσισε να μοιράσει 250 αρνιά σε οικονομικά αδύναμους. Οι δημοσιογράφοι δεν έχασαν την ευκαιρία να σκανδαλίσουν την κοινή γνώμη κάνοντας μια πολιτικά ορθή ερώτηση: Θα μοιράσετε και σε μετανάστες; Και ο Γκλέτσος εκ παραδρομής απάντησε μόνο σε Έλληνες για να το διορθώσει αργότερα. Μόνο σε ανθρώπους με χαρτιά, νομίμους και αλλοδαπούς.

Στην πρώτη του δήλωση Γκλέτσου οι παρουσιαστές έμειναν εμβρόντητοι: Και ο Γκλέτσος χρυσαυγίτης;

 Το πολιτικά ορθό υπερέχει στην  υποκρισία.

Κύριοι: Τα αρνιά δεν είναι δικά σας. Πάρτε αρνιά, στερηθείτε εσείς και δώστε τα όπου θέλετε. Δηλαδή αν η πακιστανική κοινότητα κάνει συσσίτιο για τους Πακιστανούς και μόνο θα πλακώσουν οι αντιφα και θα τα  κάνουν πουτάνα ή θα απαγορεύσει ο Καμίνης να γίνει η διανομή στο Σύνταγμα; Τι γελοιότητες είναι αυτές;

Αν κάποιος δίνει από το πλεόνασμα του ή το υστέρημα του σε άλλους, ποιος είσαι εσύ που του υποδείξεις και ή θα του επιβάλλεις που θα το δώσει ή θα του απαγορεύσεις να το δώσει;

Περιμένετε δηλαδή από τον Γκλέτσο να λύσει το επισιτιστικό πρόβλημα της Αθήνας, του Μπαγκλαντές και του πλανήτη ολόκληρου ενώ εσείς ασκείτε υψηλή κριτική από τα φιλάνθρωπα πόστα σας που έχουν ανεγερθεί πάνω σε τάφους;     

Τι γελοιότητα είναι αυτή; Το πολίτ μπιρό του πολιτικά ορθού και τα παπαγαλάκια του με τις θεωρητικές και ρατσιστικά επιλεκτικές υπερευαισθησίες του, ασκεί ήδη καταπιεστική εξουσία επιβάλλοντας έναν άκαμπτο κώδικα ηθικής και σκέψης που τσακίζει κόκκαλα. Επιβάλλει μεγάλους και πανομοιότυπους παρονομαστές ενώ αδιαφορεί πλήρως για τα πολύ μικρά κλάσματα που προκύπτουν από τις γενικεύσεις του.

Όλοι μπορούν στην Ελλάδα να είναι ρατσιστές και μισαλλόδοξοι. Όσο θέλουν. Εκτός από τους Έλληνες. Σε αυτούς απαγορεύεται να έχουν έστω και υπόνοια ρατσιστικής σκέψης παρότι ξανά και ξανά οι Έλληνες υπήρξαν θύματα ρατσισμού.

Στην Γερμανία δολοφονήθηκε Έλληνας από νεοναζί. Σχεδόν κανείς δεν κουνήθηκε. Στην Ελλάδα δολοφονούνται Έλληνες από μετανάστες. Κανείς σοβαρός άνθρωπος δεν το βλέπει αυτό σαν ρατσιστική βία. Κανείς. Το βλέπει όπως είναι: ως έγκλημα.

Η «αστυνομία» σκέψης που αναπτύσσεται στην Ελλάδα από τα αριστερά είναι τόσο κακός οιωνός όσο η αστυνομία σκέψης από τα δεξιά. Αυτό που κάνει τη διαφορά είναι το ποιος θα έχει την κάθε φορά την εξουσία στα χέρια του. Όποιος και αν την έχει, αν αυτός πιστεύει στην αστυνομία σκέψης, να είστε σίγουροι ότι πρώτη θα σκοτώσει τη δημοκρατία. Μετά κάποιους από εμάς. Ανάλογα με τα δικά του πάντα κριτήρια. Αριστερά ή δεξιά ή κεντρώα.

Οι λογικές αποκλεισμού δεν είναι προνόμιο της δεξιάς.

Ας είμαστε ειλικρινείς. Όλοι οι άνθρωποι έχουμε ρατσιστικές τάσεις. Όλοι. Φταίει το μπάσταρδο το εγωιστικό το γονίδιο μας. Προτιμάμε ανθρώπους στις παρέες μας από αυτούς που δεν γουστάρουμε. Στις δουλειές μας παίρνουμε ανθρώπους που συμπαθούμε πιο εύκολα ακόμη και αν άλλοι που αντιπαθούμε έχουν περισσότερα προσόντα.

Γαμιόμαστε με άλλους όχι με κριτήριο την αρετή και δεν το κάνουμε με τους πάντες. Πρεσάρουμε άλλους για να μας κάτσουν.  Παντρευόμαστε με ιδιοτελή κριτήρια. Επιλεκτικά είμαστε πιο κοντά στα παιδιά και τους γονείς μας.

Και κάποιες φορές σχηματίζουμε ομάδες που έχουν κοινά χαρακτηριστικά ή τουλάχιστον κοινές παραδοχές. Καθώς τα σύνολα έχουν μεγαλύτερη δύναμη από τα άτομα, αυτές οι ομάδες έχουν τη δυνατότητα, αν δεν περιορίζονται από κάτι, από τη στιγμή που προσδιορίζονται κάπως, να επιβάλουν τη θέληση τους σε κάποια απομονωμένα άτομα ή μικρότερες ομάδες που προσδιορίζονται άλλως. Και μέσα σε αυτό το πλαίσιο της επιβολής της θέλησης του περισσότερο ισχυρού στο λιγότερο ισχυρό μπορούν οι προσδορισμοί να είναι και ρατσιστικοί, ή ταξικοί, ή σεξιστικοί, ή ποδοσφαιρικοί, ή πολιτικοί, ή θρησκευτικοί ή ότι άλλο θέλετε.

Έτσι λοιπόν, για να καταργήσουμε τη δημιουργία κοινωνικών συσσωματωμάτων που έχουν τη δυνατότητα να καταπιέσουν ας προτείνουμε μια ριζική λύση: Κανείς δεν επιτρέπεται να είναι πιο ισχυρός από τον άλλον. Όλοι πρέπει να είμαστε τόσο αδύναμοι όσο ο πιο αδύναμος μας.

Προτείνεται λοιπόν η διάλυση της κοινωνίας και η απαγόρευση κάθε είδους ομάδας. Από τις τάξεις των σχολείων, μέχρι το συνδικαλισμό, τις παρτούζες και τις καλλιτεχνικές ομάδες.

Τέρμα. Ο καθείς μοναχός.

Φυσικά αυτή είναι μια απαράδεχτη ολοκληρωτική λύση για την κατάργηση του ρατσισμού.

Ας διερευνήσουμε μια άλλη: Να καταργήσουμε την οικογένεια και τις προνομιακές συναισθηματικές σχέσεις μέσα σε αυτή που εκκολάπτουν τον κοινωνικό επιλεκτισμό και τις διακρίσεις. Τα παιδιά να τα μεγαλώνει το κράτος. Ε κάπως ολοκληρωτικό ακούγεται και αυτό, δεν βρίσκετε;

Όπως και να το κάνουμε. Δεν μπορούμε να καταργήσουμε την ελευθερία βούλησης. Ή μάλλον, κανείς, δεξιός ή αριστερός που έχει μια στοιχειώδη αντίληψη περί ελευθερίας δε θα ήθελε να συμβεί κάτι τέτοιο. Αυτό που μας κάνει τέρατα, η ελευθερία βούλησης, είναι και αυτό που μας κάνει ανθρώπους. Και η μάχη είναι μέσα μας και έξω μας.

Οι αφορισμοί ήταν πάντα καταστροφικοί.     

Ξέρετε πως λύνονται αυτά τα άλυτα; Με νόμους. Μέσα στα πλαίσια μιας ευνομούμενης πολιτείας. Μέσα σε ένα πλαίσιο ισονομίας.

Δεν έχει κανένα νόημα να διακρίνουμε τη βία σε ρατσιστική ή σεξιστική ή σε ωμή. Κάποιος βλάπτει κάποιον. Απλά. Τους κοινωνικούς λόγους τους διερευνούμε προσεκτικά και προσπαθούμε να δημιουργούμε συνθήκες που δεν κάνουν τέρατα και τερατουργήματα να φαίνονται ελκυστικά ή ατιμώρητα. Μόνη δικαιολογία για την άσκηση βίας είναι η ίδια η άσκηση βίας. Κάθε μετανάστης μέσα σε ένα πλαίσιο έλλειψης προστασίας έχει κάθε δικαίωμα να προστατεύσει τον εαυτό του και τους αγαπημένους του από έναν Έλληνα ρατσιστή που του επιτίθεται. Κάθε Έλληνας έχει το δικαίωμα να προστατευτεί από κάθε μετανάστη που του επιτίθεται. Κάθε Έλληνας και μετανάστης έχουν το δικαίωμα να προστατεύσουν Έλληνες και μετανάστες όταν τους επιτίθεται κάποιος άδικα. Όσο επικίνδυνη είναι η αυτοδικία άλλο τόσο αυτονόητη είναι η αυτοάμυνα. Το δύσκολο είναι να αναγνωριστούν οι περιστάσεις.

Και είναι προκλητικές οι «προληπτικού» τύπου διώξεις σε οποιονδήποτε, ρατσιστή, μουσουλμάνο, χριστιανό, Έλληνα ή μετανάστη.  

Το αντιρατσιστικό παραλήρημα έχει φτάσει σε τέτοια σημεία που ισοπεδώνει και την επιστήμη: Διαβάζουμε λοιπόν σε λήμμα της Βικιπαίδεια ατόφια ισοπεδωτική αντιρατσιστική προπαγάνδα για τα παιδιά της 1^ης δημοτικού:

«Επίσημη θέση επιστημών

Τέτοιες πεποιθήσεις έχουν αποδειχτεί λανθασμένες από επιστημονική και ανθρωπολογική έρευνα, η οποία αποδεικνύει πώς όλοι οι άνθρωποι έχουν τον ίδιο πρόγονο, με αποτέλεσμα να έχουν τις ίδιες νοητικές και φυσιολογικές ικανότητες.» (ως έχει μέχρι και σήμερα- στις 3/5/2013)[1]

Φυσικά μια τέτοια βιβλικού τύπου εξόφθαλμη παπαριά δεν υπάρχει στην αγλλόφωνη Wikipedia και αμφιβάλλω αν υπάρχει σε οποιαδήποτε άλλη Wikipedia στον Κόσμο. Είναι δημιούργημα του Έλληνα προπαγανδιστή του αντιρατσισμού (είναι τόσο γελοία που μπορεί να το χει γράψει και κάποιος ακροδεξιός για προβοκάτσια):

Εγώ προσωπικά δεν έχω τις ίδιες νοητικές και φυσιολογικές ικανότητες ούτε με τον αδερφό μου ούτε με την αδερφή μου που προερχόμαστε από κοινούς γονείς. Η ετερότητα, η ποικολομορφία κλπ κλπ καθιστά την γονιδιακή πισίνα της ανθρωπότητας πλούσια και απαλλαγμένη από κάποιο «τελικό σκοπό», ικανή να επιλέγει κατάλληλα απέναντι σε άπειρες δυνατότητες και πιθανότητες περιβαλλοντικών συνθηκών και μόνιμα σε διαλεκτική σχέση με το σύμπαν. Στο κοινωνικό επίπεδο αυτή η ετερότητα εμφανίζεται με διάφορους τρόπους, όπως στη σκέψη, στο συναίσθημα, στην τέχνη κ.λ.π. Η διαφορετικότητα στο κοινωνικό επίπεδο είναι μια «πισίνα» που παρέχει άπειρες δυνατότητες κοινωνικής προόδου όπως στο βιολογικό επίπεδο το πολυδύναμο της γενετικής πισίνας παρέχει άπειρες δυνατότητες εξέλιξης.

Φυσικά πάντα υπάρχουν εκτροπές, αστοχίες και καταστροφές.      

Το γελοίο της διατύπωσης «Τέτοιες πεποιθήσεις έχουν αποδειχτεί λανθασμένες από επιστημονική και ανθρωπολογική έρευνα, η οποία αποδεικνύει πώς όλοι οι άνθρωποι έχουν τον ίδιο πρόγονο, με αποτέλεσμα να έχουν τις ίδιες νοητικές και φυσιολογικές ικανότητες.» αποκρύπτει τον τραγικό σταλινικού τύπου ολοκληρωτισμό της εξαφάνισης του διαφορετικού στο όνομα της διαφορετικότητας. Είναι αυτό που χαρακτηρίσαμε ως εξίσωση προς τα κάτω: Μια ισοπέδωση των ιδιαιτεροτήτων.

Όποια κεφάλια εξέχουν, είτε σωματικά είτε νοητικά, κόβονται.

Το όνειρο του συντάκτη είναι προφανώς να φτιάξει μια άφιλη φυλή ομοίων ανθρώπων και ξέρουμε και πως μεταφράζεται ένα τέτοιο όραμα στο πολιτικό επίπεδο, με τι είδους ολοκληρωτισμούς.

Ολοκληρωτισμός στο όνομα του αντιρατσισμού; Ότι να’ ναι.

Δυστυχώς μια τέτοια φυλή ανθρώπων δεν θα είναι φυλή ανθρώπων αλλά φυλή κλώνων. Από την μισανθρωπία της ευγονικής φτάσαμε στην απανθρωπιά της δυσγονικής;

Ξέρουμε ότι φυλές, ομάδες ενίοτε μοιράζονται κάποια κοινά χαρακτηριστικά. Ξέρουμε ότι κάποιες ομάδες πληθυσμών υπερτερούν σε κάποια χαρακτηριστικά. Το να πεις ότι οι μαύροι πηδάν γενικά περισσότερο ή να πεις ότι οι μαύροι είναι περισσότερο πουτσαράδες από τους λευκούς κατά τους μέσους όρους τους δεν ρατσισμός. Αντίθετα είναι υποκρισία να μην το πεις. Τώρα αν σε πει ένας μαύρος Λευκέ μικροψόλη αυτό θα ήταν ρατσιστικό καθώς υπάρχει πρόθεση ρατσιστικής προσβολής. Ρατσιστικό αλλά όχι υποκριτικό.

Ρατσιστικό και υποκριτικό είναι πχ να λες ότι οι Έλληνες τον έχουν μεγάλο. Ας μιλήσουμε για μέσους όρους παίρνοντας όχι ας απόδειξη αλλά ως ένδειξη μια πρόσφατη αμφισβητήσιμη έρευνα[2] μάλλον κακής μεθοδολογίας χωρίς φυσικά να εμπιστευόμαστε τα αποτελέσματά της:

Μ.Ο Πέη (σε ίντσες)

Αφρική:

6,3

Ευρώπη:

5,7.

Έλληνες: 5,8

Γερμανοί: 5,7.  

Μ.Β: 5,5

Γάλλοι: 5,3

Αμερική:

ΗΠΑ: 5,1

Αυστραλία:

5,2    

Πρωταθλητές πέους της Ευρώπης σύμφωνα με αυτή την αμφισβητήσιμη μελέτη είναι οι … Ισλανδοί, με 6,5 ίντσες. Ίσως για αυτό άλλοι ευρωπαϊκοί λαοί δεν μπόρεσαν να ακολουθήσουν το παράδειγμα της Ισλανδίας και ελπίζουμε να μην τους ματιάξουμε τους νησιώτες με τις μεγάλες μπάλες.  

Γιατί κάναμε αυτό το κομμάτι γτπ; Για να πούμε ότι όπως ο Ρατσισμός χρησιμοποιεί προφανή εξωτερικά χαρακτηριστικά για να υποβαθμίζει πληθυσμούς έτσι και ο αντιρατσισμός φτάνει ενίοτε να αγνοεί χαρακτηριστικά που «βγάζουν μάτι» για να κάνει μια εξίσωση προς τα κάτω.

Κανείς δεν είναι ίδιος με τον άλλο. Η ισότητα δε βασίζεται σε ομοιομορφία χυλού αλλά στην ισονομία. Αυτό είναι όλο. Ισονομία. Όλα τ’ άλλα είναι κουβέντες φανατικών που δεν μπορούν ή δε θέλουν να καταλάβουν την υφή της πραγματικότητας και προσπαθούν να κάνουν τον κόσμο κατ εικόνα και ομοίωση τους.

Διαχρονικά στην ανθρώπινη ιστορία θα βρεις πίσω από τους ευγενέστερους σκοπούς να συρρέουν τσούρμα μισαλλόδοξων φανατικών και κομπλεξικών. Και αυτοί είναι που τελικά μετατρέπουν τους ευγενέστερους των σκοπών σε σκληρές τυραννίες.       

---

[1] http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A1%CE%B1%CF%84%CF%83%CE%B9%CF%83%CE%BC%CF%8C%CF%82

[2] http://www.digitaljournal.com/article/333932

Read More »