Στερνή σας γνώση να την είχατε έστω και τώρα

Στερνή σας γνώση να την είχατε έστω και τώρα

Του Πέτρου Αργυρίου (agriazwa.blogspot.com) 15/10/2013

(Φωτογραφία από τον Κόναν τον Καταστροφέα, τον πρώτο διευθύνων σύμβουλο του ΔΝΤ που ξεκίνησε την καριέρα του με τη διάσωση της Ατλαντίδας τότε που ακόμη οι λαοί αντιστέκονταν)

Το γνωστό παιχνιδάκι: η τρόικα απαιτεί, η ελληνική πολιτική ελίτ ενδίδει. Παλαιότερα με πλήρη συμμόρφωση στα αδιέξοδα, τώρα το παίζει και δύσκολη για λόγους εντυπώσεων στους   Έλληνες ιθαγενείς.

Τώρα, το 2013, μετά από μια τριετία καταστροφής τα μήντια ανακαλύπτουν ότι το ΔΝΤ είναι «υπερβολικό». Ότι ζητά ακόμη και κούρεμα των καταθέσεων. Ότι η τρόικα βυθίζει τη χώρα στο σκοτάδι και στο κρύο εξισώνοντας προς τα πάνω τις τιμές του πετρελαίου κίνησης και θέρμανσης και ζητώντας αύξηση στη φορολογία ρεύματος και φυσικού αερίου.

Τώρα τα κανάλια ανακάλυψαν τους λαθρέμπορους πετρελαίου που κοστίζουν δις στο ελληνικό κράτος. Αυτό που δε μας λένε είναι τα ονόματά τους καθώς κάποιοι από αυτοί είναι αφεντικά τους.

Τώρα θυμήθηκαν την αναδιαπραγμάτευση με πολιτικούς όρους καθώς το πρόγραμμα δε βγαίνει. Γιατί μωρέ κουφάλες, έβγαινε το 2010 ή το 2011 ή μήπως δεν γνωρίζατε τη χρόνια καταστροφική δέσμευση που υπογράφατε;

Όχι άλλα μέτρα λένε οι υπεύθυνοι επαγγελματίες ψεύτες της ΝΔ ΠΑΣΟΚ. Μέτρα μέχρι το άπειρο λέει η τρόικα.
 

Και τα κανάλια σαστίζουν με αφέλεια που σκοτώνει. Μα πως γίνεται, αυτό είναι αντίφαση. Σωπάτε καλέ. Δεν είναι αντίφαση. Απλά αυτή η ομάδα πολιτικών πειρατών που κυβερνά τον τόπο λέει πάλι χοντρά ψέματα. Όλα αυτά που συγκαλύπτατε και προωθούσατε όλα αυτά τα χρόνια.

«Τέτοια αθωότητα στις μέρες μας;» που λέει και ο Πουλικάκος.

Μάλλιασε η γλώσσα μας πλέον. Μάλλιασε.

Από το 2010 περιέγραφα αυτό που θα συμβεί στην Ελλάδα με όρους πειράματος (εδώ)

Από το 2010 με άρθρα στο περιοδικό Nemecis περιέγραφα πως το ΔΝΤ είναι μηχανισμός καταστροφής, ένας μηχανισμός που επιβίωσε τις δικιάς του κρίσης μέσω της ελληνικής κρίσης, ένας μηχανισμός που τσέπωσε πολλά εκατομμύρια δις για να αντιμετωπίσει την ευρωπαϊκή κρίση.

Ένας ιμπεριαλιστικός βραχίονας του χρηματοπιστωτικού συστήματος και των αμερικάνων.

Τώρα ανακαλύψαν τα κανάλια ότι Γερμανία και ΔΝΤ βρίσκονται σε σύγκρουση (το γράφαμε εδώ το 2012)  

Γράφαμε ξανά και ξανά πως το ελληνικό χρέος μετά το μαγείρεμα της κυβέρνησης ΓΑΠ ήταν μη βιώσιμο. Πως η κυβέρνηση Παπανδρέου έχει πάρει και τηρήσει εντολές να μη μιλάει για κούρεμα.

Πως ο ΓΑΠ θα την έκανε εν ευθέτω καιρό από το καράβι που βούλιαξε και θα έφτιαχνε την τύχη του στο διεθνές αμερικανοκίνητο σκηνικό (2010 «… ο Παπανδρέου … θα κάνει τη ταχυδακτυλουργία … και θα εξέλθει από μια χώρα που βουλιάζει με το μικρότερο δυνατό κόστος και έχοντας επιτελέσει την αποστολή του, θα βλέπει πλέον ένα καλύτερο μέλλον σε κάποιον διεθνή οργανισμό, μακριά από τη θητεία του σε μια διεφθαρμένη επαρχία…»).

Τα γράφαμε πως την μπουγάδα ο Παπανδρέου θα την παρέδιδε στους επόμενους ιζνογκούντ και στη βιτρίνα κυβερνήσεων «εθνικής σωτηρίας» και συνασπισμών. Γράφαμε το 2011: «Η πολιτική Παπανδρέου είχε αρχή μέση και τέλος. Μένουν να περαστούν αιφνίδια όσα σκληρά μέτρα ακόμη μπορούν να περαστούν. Ο μηχανισμός μέσω του οποίου αυτό θα επιδιωχθεί είναι ο γνωστός: η θεατρική παράσταση του καλού και του κακού μπάτσου: Ο Παπανδρέου λέει στην τρόικα δεν πουλάμε, η τροίκα θα πει τότε φέρτε τα λεφτά αλλιώς, ο Παπανδρέου θα πει στους Έλληνες ξανά αν δεν κόψω και ιδιωτικοποιήσω δεν θα χει μισθούς και ιδιωτικοποιήσεις, η τρόικα θα απαντήσει μπράβο, εύγε, πάρε και άλλα τρία παράσημα και ένα ακόμη διεθνές βραβείο. Μπράβο αλλά δε φτάνει. Το χρέος δεν είναι διαχειρίσιμο. και μετά θα παν στο ψητό: Την τεράστια δημόσια περιουσία την οποία ο Παπανδρέου θα έχει «διαφυλάξει» απλά και μόνο για να περάσει την ευθύνη του ξεπουλήματος της στην επερχόμενη κυβέρνηση συνασπισμού. Μιλημένα και συμφωνημένα όλα και ας κάνουν τις πολιτικά μωρές παρθένες.»

Γράψαμε στο Necemis τι σκατά θα γινόταν στη δημόσια υγεία. Περιγράψαμε με έμμεσο τρόπο ότι πλησίαζε η μέρα που χιλιάδες Έλληνες θα χάναν τα σπίτια τους.

«…Η υφαρπαγή της δημόσιας περιουσίας θα είναι πολύ ευχάριστη για το διεθνές χρηματοπιστωτικό σύστημα αλλά δεν θα ναι κατά ανάγκη εφικτή. Δεν πειράζει… Το διεθνές real estate έχει χρυσές δουλειές να κάνει με την ελληνική ιδιωτική ιδιοκτησία…» (Nemecis 113, 2011).

Και για αυτό το λόγο εγώ και άλλοι ήμασταν επικίνδυνοι λαϊκιστές: Γιατί προειδοποιούσαμε με σχετική ακρίβεια (και τονίζω το σχετική. Δεν υπάρχουν κρυστάλλινες σφαίρες) τον λαό για το τι ερχόταν σε κάθε επόμενη στροφή. Για αυτό και εμείς που ήμασταν με το λαό, δεινοπαθούμε μαζί με το λαό ενώ τα ρεμάλια της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ (δεν ξεχνάμε και τη ΔΗΜΑΡ) μαζί με τις λέρες τους δημοσιογράφους αμείβονται πλουσιοπάροχα για να συνεχίζουν την καταστροφή και τα ψεύδη.

Ναι. Σας περνάνε για μαλάκες. Άδικο έχουν; Ακόμη κρατούν την εξουσία και μαζί με αυτήν τις ζωές σας από τα αρχίδια. Και τα σφίγγουν. Τα ζουλάν. Τα ζουλάν.

Αλλά δεν πειράζει. Έρχονται οι διανοούμενοι σας να σας σώσουν. 58 «προσωπικότητες». Γάμησε τα. Για μια νέα κεντροαριστερά. Και χαίρεται ο Βενιζέλος. Ο μπουκαδόρος των θεσμών. Ο αρχιερέας της παραγραφής.

Οι 58 μοιράζουν απλόχερα άφεση αμαρτιών, μιλούν για συνομωσιολόγους και λαϊκιστές, κοιτάζουν κατάματα το μέλλον… 58 κατασκευαστές κοινής γνώμης συνιστούν απορρυπαντικό και λευκαντικό.

Ανάμεσα τους και η λαμπερή Σώτη Τριανταφύλλου και ο επίσης «συγγραφέας» και Πασοκοφρουρός Θανάσης Χειμωνάς.

Οι διανοούμενοι σας. Γιατί είναι δικοί σας. Εσείς αγοράζατε με τις οκάδες βιβλία τους, χειροκροτούσατε τις διαλέξεις τους και λέγατε πω πω τι ειπε τώρα το άτομο: Τέρας μορφώσεως.

Πραγματικά, όλοι τους τέρατα μορφώσεως. Πραγματικά τέρατα.

Οι δικοί σας διανοούμενοι: γιατί εγώ δε σταμάτησα μέρα να τους πολεμώ. Τώρα ανακαλύψατε το πόσοι κυνικοί ιδιώτες είναι αυτοί που ασχολούνται με τα κοινά: Τατσόπουλος, Χωμενίδης Μαντά, Τριανταφύλου, Χειμωνάς.

Και όπως περίπου έγραψα και στο λογαριασμό του Άρη Σφακιανάκη στο Facebook:    Φαίνεται πως κανείς σας δε θα ξεφύγει από τον κανόνα της γενιάς του Πολυτεχνείου: Επιδεικτικά κυνικοί.

Ορίστε τι έγραψε ένας ακόμη από τους συγγραφείς που αγαπήσατε και αναδείξατε, ένας ακόμη της γενιάς του πολυτεχνείου:

«Ήδη άρχισε η πείνα. Έχουμε μόνο δυο φέτες ψωμί την ημέρα.
Οι θάνατοι είναι πολύ συχνό φαινόμενο
κι ελπίζουμε να μειώσουν αρκετά (εμάς, τους ζωντανούς)...
ώστε να έχουμε πιο χορταστικές μερίδες".
ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ, Χειμώνας 1916.»
Σχόλιο Σφακιανάκη: Η παρούσα ανάρτηση να διαβαστεί σχετικά με την προηγούμενη, παρακαλώ -κι ύστερα ας αρχίσουμε να μιλάμε πάλι για την κρίση»

Κρίμα. Κάποτε αυτοί είχαν κάτι να πουν. Τώρα το μόνο που κάνουν είναι να πέρδονται δημοσίως και να κοκορεύονται για αυτό.

Ως πότε ρε ραγιάδες; Ως πότε θα ανέχεστε όλη αυτή τη σήψη; Ως πότε θα την χαρτζιλικώνεται πλουσιοπάροχα με το υστέρημα σας; Ως πότε θα περνάτε λαιμαριές στα παιδιά σας και θα λέτε ότι για τα παιδιά σας υπομένετε την ξεφτίλα;  

Τουλάχιστον κάντε τη ζωή των πολιτικών και των δημοσιογράφων βροχερή. Φτύνετε τους όπου τους βρείτε. Ξέρετε, το σάλιο βοηθάει στην πέψη και έχει αντισηπτικές ιδιότητες. Φτύνοντας τους θα τους χωνέψετε περισσότερο και επιπρόσθετα θα τους βοηθήσετε έτσι να ξεσαπίσουν.

Αλληλεγγύη στους κοινωνικούς αγωνιστές των μεγάλων καναλιών και των κυβερνητικών κομμάτων. Αιώνια πίστη και υποταγή στον Αντώνη Σαμαρά, την Άντελα και τον (Μου) Μπάρακ Οσάμα.  

Α και τώρα που το θυμήθηκα. Αντωνάκη: Κάποτε λέγαν καλύτερα να σου βγει το μάτι παρά το όνομα. Θυμάσαι τότε που στην κρίσιμη διαπραγμάτευση του 2012 που εξασφάλισε στους άλλους νότιους να μην εντάσσονται τα πακέτα τα ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών στο εθνικό χρέος εσύ έλαμψες δια τις απουσίας σου επικαλούμενος ότι θα έχανες το μάτι σου και έστειλες τον Παπούλια να κάνει εθιμοτυπικές χαιρετούρες και μάλιστα αμέσως μετά το σφετερισμό της εξουσίας με τα ψεύδη σου περί διαπραγμάτευσης; Το πιο σύντομο πολιτικό ψεύδος όλων των εποχών (εδώ).

Ναι; Θυμάσαι; Όχι Αντωνάκη. Δεν ήταν το κακό μάτι του Μητσοτάκη. Απλά για ποιο λόγο να πάρουν οι Έλληνες τραπεζίτες τα ρίσκα της «επιχειρηματικότητας» τους όταν τα σπασμένα τους μπορούσαν να τα πληρώνουν δια βίου οι μαλάκες οι Έλληνες;

Καλύτερα να σου βγει το μάτι παρά το όνομα. Το όνομα σου βγήκε.

Για να αυτοπαρηγορηθώ, το μόνο που μπορώ να επικαλεστώ είναι την ατάκα-επιτομή του Πουλικάκου: «Τέτοια αθωότητα στις μέρες μας;»    

Και θα κλείσουμε το άρθρο παραφράζοντας ποιητή μας: «Τι τώρα τι θα γένουμε χωρίς χρυσαυγίτες; Οι άνθρωποι αυτοί ήταν μια κάποια λύσις».

Πραγματικά: τι θα απογίνετε όλοι εσείς των ελληνικών ελίτ χωρίς τους βαρβάρους σας; Μήπως πρέπει να τους ξαναμολύσετε κατά του κόσμου;

Σκεφτείτε το: ήταν μια κάποια λύσις. Λύσης του πολιτεύματος.

Read More »

Η θεωρία της ισότητας της βλακείας

Η θεωρία της ισότητας της βλακείας: αντιπερισπασμοί για χρήσιμους και άχρηστους ηλιθίους

Του Πέτρου Αργυρίου (agriazwa.blogspot.com) 10/10/2013

Ενώ ξυπνάμε και κοιμόμαστε με την εξόντωση του κακού δράκου της Χρυσαυγούλας, το παραμύθι των «μεταρρυθμίσεων»  προχωράει, ισοπεδώνοντας κάθε μέρα και μια ακόμα παρτίδα πολιτών.

Ας μην σχολιάσουμε ότι πέρα από τα προφανή εγκλήματα της Χρυσής Αυγής τα οποία ο σιωπηλός εταίρος της, το σύστημα εξουσίας τα είχε στο ψυγείο για να τα αποψύξει εν ευθέτω χρόνο για την εξυπηρέτηση πολιτικών συμφερόντων, έσπευσαν να της προσάψουν και εγκλήματα τα οποία έχει διαπράξει κατ εξοχήν και κατ εξακολούθηση το σύστημα εξουσίας, όπως η εθνική προδοσία και η κατάλυση πολιτεύματος.
 

Θα επιμείνουμε όμως πως με πρόφαση τη ΧΑ, περνάνε στα ψιλά η επιβολή ποινής φυλάκισης μαθητών για κατάληψη του σχολείου τους (εδώ) και το σχεδιαζόμενο ντου της αστυνομίας στα πανεπιστήμια για το έγκλημα της «απείθειας» σε σχέση με τις λίστες των εργαζομένων που οι πρυτάνεις κλήθηκαν να παραδώσουν (εδώ).

Και έπονται και άλλες εισβολές της ΕΛΑΣ στην κοινωνική και την πολιτική ζωή του τόπου.

Άλλωστε ο «πρωθυπουργός» το δήλωσε σαφέστατα: Όσοι είναι κατά της ΕΕ και του ΝΑΤΟ είναι εξτρεμιστές, επαναλαμβάνοντας το δόγμα Bush «όσοι δεν είναι μαζί μας είναι εναντίον μας»

Απόλυτος νόμος: Το μόνο που μπορεί να νομιμοποιήσει όλες τις ανομίες των απολυταρχικών καθεστώτων.

Έτσι λοιπόν, εκπυρσοκροτώντας τη βόμβα της Χρυσής Αυγής, το σύστημα όχι μόνο βρήκε τον αποδιοπομπαίο τράγο του για να σκουπίσει πάνω του το αίμα χιλιάδων κατοίκων της Ελλάδας αλλά και παρήγαγε αρκετό καπνό για να κρύψει από την κοινή γνώμη τα εγκλήματα που συνεχίζει να διαπράττει:

2,9 δις ο φόρος αίματος που ζητάει η τρόικα για φέτος.

Αύξηση του ΦΠΑ στο πετρέλαιο, στη ΔΕΗ, στα τρόφιμα.

Παντού.

Νέοι φόροι και εκ νέου μείωση του βιοτικού επιπέδου.

Νέες ανθρωποθυσίες.

Οι πιο σκληροί ειδωλολάτρες.

Οι τελώνες.

321 δις το χρέος (εδώ):

Κούρεμα ξεκούρεμα, μέτρα ξεμέτρα, το χρέος συνεχίζει να είναι αυτό που από το 2010 ισχυριζόμασταν ότι είναι: μη βιώσιμο. Και μόλις φέτος έσπευσε να το παραδεχτεί ο επίσημος κρατικός μηχανισμός:

«Τον κώδωνα του κινδύνου σχετικά με την ύπαρξη δημοσιονομικού κενού από τα μέσα του επομένου έτους και αδυναμίας εξυπηρέτησης του δημοσίου χρέους, (χρηματοδοτικό κενό) κρούει με έκθεσή του το Γραφείο Προϋπολογισμού της Βουλής. Μεταξύ άλλων η έκθεση αναφέρει ότι το χρέος δεν πρόκειται να τεθεί σε τροχιά μείωσης και να γίνει βιώσιμο χωρίς αναδιάρθρωση (κούρεμα) ή και αναδιάταξη (επιμήκυνση)»

Όπως μη βιώσιμη είναι και η ζωή μας πλέον.

 Μας κάναν το βίο αβίωτο.

Και οι θυσίες μας;

Ναι, οι θυσίες μας. Ρωτάει η Ιφιγένεια αν θα πιάσει τόπο η θυσία της;

Χαχαχαχα. Είναι να απορείς με την κουτοπόνηρη αφέλεια των Ελλήνων.

Οι θυσίες μας γίναν για  να μη σκάσει η παγκόσμια φούσκα.

Καμία από τις πολιτικές που εφαρμόζονται δεν είναι στην ουσία της πολιτική απομείωσης χρέους.

Τι πιο προφανής απόδειξη από το ΟΤΙ ΤΟ ΧΡΕΟΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ ΝΑ ΚΑΛΠΑΖΕΙ;

Τίποτε από όλα αυτά δεν έγιναν για να σωθεί η Ελλάδα, εγώ, εσύ, ο γείτονας σου, τα παιδιά σου, οι φίλοι τους, οι δάσκαλοι τους, οι παππούδες της.

Τα πε και ο Άδωνις: Έπρεπε να εφαρμόσουμε αυτές τις πολιτικές ακόμη και να μην υπήρχε το χρέος.

 Όπως τα γράψαμε ξανά και ξανά όλα αυτά γίνονται για να εφαρμοστεί ένα δόγμα που δημιουργήθηκε για να μπορούν να επιβληθούν τόσο πιεστικές και διαλυτικές συνθήκες σε ένα κράτος, ώστε να παρακαλάει ο πολίτης του να ξεπουληθεί η δημόσια προίκα όσο όσο για να έχει ένα πιάτο φαί. Τα γράψαμε ξανά και ξανά αλλά ο Έλληνας συνεχίζει να ζει μέσα σε μια ηλίθια ονειροφαντασία και  εξακολουθεί να φαντάζεται ότι μπορεί να παραμένει σε άρνηση και να φαντάζεται ότι όλο αυτό είναι ένα κακό όνειρο που μια μέρα θα ξυπνήσει και θα του έχει περάσει. Τόσο μαλάκας είναι αυτός ο Έλληνας.  

Δεν θα έρθει αυτή η μέρα. Ποτέ.

Η ζημία που ήδη έχει γίνει ξεπερνάει ακόμη και τον όγκο του ελληνικού χρέους.

Και το νέο-φιλελευθερο-ελληνικό κράτος, με το ξεπούλημα δεν θα έχει καμιά πηγή εσόδων για να μπορέσει να έχει ένα έστω στοιχειώδες κοινωνικό κράτος.

Με άλλα λόγια, όσο περνάνε οι μέρες, ο κώλος σας και οι φαμίλιες σας ανήκουν στους ιδιώτες.

Δεν το ξέρετε ακόμη. Όταν θα το καταλάβετε θα είναι αργά γιουσουφάκια μου.

Πρέπει εδώ να σημειώσουμε ότι η αλλαγή οικονομικού μοντέλου που επικαλούνται και μακαρίζουν μισθοφόροι τεχνοκράτες είναι επιστημονικά μια μαλακία και μισή. Η αλλαγή μοντέλου οικονομίας γίνεται κυρίως από τα κάτω, ανάλογα με τις ανάγκες της τοπικής κοινωνίας. Η αλλαγή από τα πάνω θέλει ένα σκασμό λεφτά και πλήθος ανθρώπων με τεχνογνωσία, μεταδοτητικότητα και αφοσίωση. Δεν πατάς 5 κουμπιά και ορίστε παίρνεις ένα μικρό οικονομικό θαύμα.

Δεν είναι η οικονομία μόνο δείχτες. Δεν την βοηθάνε συμπτωματικές προσεγγίσεις. 

Δεν είναι η οικονομία πλαστελίνη.

Αλλά οι μαθητευόμενοι μάγοι του νεοφιλελευθερισμού της συμπεριφέρονται ως τέτοια γιατί ξέρουν ότι κατά τη διάρκεια της αλλαγής μοντέλου θα συμβούν τέτοιας κλίμακας κοινωνικές και οικονομικές καταστροφές, που όταν "ολοκληρωθεί" η μετάλλαξη, τα ιδιωτικά συμφέροντα θα κάνουν περίπατο σε μια απροστάτευτη πλέον χώρα. 

Μήπως όμως βρισκόμαστε στο τέλος του δρόμου; Μήπως ένα κουράγιο ακόμη και λίγο πιο πέρα βρίσκεται η ανάκαμψη, ή ανάπτυξη, η πρόοδος, η ευμάρεια;

Χαχαχαχαχαχα.

Ναι καλοί μου Σίσυφοι. Ένα σπρώξιμο ακόμη. Και τελειώσατε. Κυριολεκτικά.

Γράψαμε από τους πρώτους για το πρωτογενές πλεόνασμα, για το πλεόνασμα πολιτικής εξαπάτησης. Άλλοι γράψανε πληρέστερα για αυτό.

3,2 δις ευρώ πλεονάσματος πολιτικής απάτης.  Μια ακόμη λαμπρή σελίδα «δημιουργικής λογιστικής», λογιστικής κλεψιάς δηλαδή. Η πιο μικρή σελίδα. Γιατί με τον προϋπολογισμό του 2014 το πλεόνασμα συρρικνώθηκε στα 341 εκατομμύρια. Και το ΔΝΤ ήρθε και με ανακοίνωση του το εξαφάνισε. Χαπ. Μια χαψιά οι απατεωνιές των Σαμαρά-Βενιζέλου- Στουρνάρα.

 Βλέπετε, οι ελληνικές κατεργαριές περνάνε μόνο στους Έλληνες. Οι ξένοι απλά προσποιούνται ότι κάνουν τα στραβά μάτια μόνο όταν αυτό τους βολεύει, όπως στο σκάνδαλο των Swaps Σημίτη Goldman-Sachs που επέτρεψε το σκάνδαλο της διθυραμβικής ένταξης της ψωροκώσταινας στο ευρώ.

Έτσι λοιπόν, όταν το καλοκαίρι ο Βενιζέλος πρότεινε στoν ‘Ασμουσεν της ΕΚΤ να μαγειρευτούν τα ελληνικά στοιχεία, εκείνος μάλλον θα πρέπει να  γούρλωσε τα μάτια…  

Ας ξαναγυρίσουμε όμως στο πρωτογενές πλεόνασμα: Αυτό δεν ήταν μόνο μια ταχυδακτυλουργία του Σαμαρά για να εμφανίσει στη κοινή γνώμη ένα ορατό αλλά ανύπαρκτο αποτέλεσμα της αδιέξοδης πολιτικής που ακολουθεί.

ΗΤΑΝ ΚΑΙ ΠΡΟΥΠΟΘΕΣΗ ΤΟΥ “PSI” του 2012, της αναδιάρθρωσης χρέους που παρουσιάστηκε από την ακραία λαϊκίστικη και εν τω βάθει ελιτίστικη άρχουσα πολιτική κάστα της χώρας ως ΣΩΤΗΡΙΑ όταν μικρή μόνη ανακούφιση από το χρέος προσέφερε και όταν παράλληλα εξαφάνισε τα αποθεματικά ασφαλιστικών ταμείων, πανεπιστημίων και άλλων οργανισμών του Δημοσίου ζωτικής σημασίας για την κοινωνική ζωή του τόπου.     

Προϋπόθεση για τι όμως; Ας δούμε ποια ήταν τα προσυμφωνηθέντα και τι προϋποθέσεις είχαν τεθεί για να προβούμε σε κάποια «ανακούφιση» του ελληνική χρέους μέσα από την ανακοίνωση του Eurogroup το  Νοέμβριο του 2012:

«Το Eurogroup σκέφτεται περαιτέρω μέτρα και βοήθεια, συμπεριλαμβανομένων μεταξύ άλλων χαμηλότερης συγχρηματοδότησης των διαρθρωτικών ταμείων ή / και περαιτέρω
μείωσης των δανείων του GLF, εφόσον είναι αναγκαίο, για την επίτευξη περαιτέρω αξιόπιστης και διατηρήσιμης μείωσης της αναλογίας ελληνικού χρέους προς  ΑΕΠ όταν η Ελλάδα φτάσει σε ένα ετήσιο πρωτογενές πλεόνασμα όπως προβλέπεται στο τρέχον μνημόνιο, σε συνάρτηση με την πλήρη εφαρμογή όλων των όρων που περιέχονται στο
 πρόγραμμα»

Οι όροι του προγράμματος ήταν ο εξής ένας: λιγότερο κράτος. Πέρα από τα μικρά κατ αναλογία ποσοστά χρηματοδότησης του ΔΝΤ, η βασική συμβολή του ήταν να επιβάλει λιγότερο κράτος.

Και επειδή οι κρατιστές στην Ελλάδα δεν μπορούσαν με τίποτα να αυτοακρωτηριαστούν, δεν αγγίξαν τον δικό τους κρατικό μηχανισμό αλλά τσακίσαν το κοινωνικό κράτος, επιδόθηκαν σε ένα όργιο οριζοντίων περικοπών σε μισθούς και συντάξεις ενώ πασχίζουν πάση θυσία να ξεπουλήσουν ή απλά να κλείσουν όλες τις δημόσιες εταιρίες.

Το πρόγραμμα θα συνεχίσει … μέχρι να μείνουν ελάχιστοι μισθοί και συντάξεις, ελάχιστη δημόσια υγεία και παιδεία.

Και μιας και μιλαμε για προγράμματα ας μιλήσουμε και για τα τηλεοπτικά: Αυτές ακριβώς τις μέρες με το προπέτασμα καπνού της ΧΑ, τα επί δεκαετίες καταχρηστικά και πειρατικά ιδιωτικά κανάλια που σφετερίζονται το δημόσιο χώρο των ραδιοκυμάτων με ημιμαϊμού άδειες και με δανεικά και αγύριστα δις από τις τράπεζες τις οποίες εμείς ανακεφαλαιοποιούμε μέσω της στραγγαλιστικής φορολογίας, πήραν φηφιακές άδειες. Η θυσία της ΕΡΤ δεν ήταν μάταια. Καταλαβαίνετε; Και αυτό είναι μια πτυχή ενός γενικού μοντέλου. Τώρα ίσως μπορείτε να καταλάβετε γιατί τα κανάλια στηρίζουν το μνημόνιο λυσσαλέα μέχρι του σημείου τηλεοπτικών "λιντσαρισμάτων" των αντιμνημονιακών εκπροσώπων. Απλό: Οι τράπεζες δίναν μύρια για να τα στηρίζουν τα κανάλια που συχνά είχαν κοινούς μετόχους με τις τράπεζες και όλα τα σπασμένα τα πληρώνει η κοινωνία. Όλα τα σπασμένα τα πληρώνουμε εμείς. Και σε λίγο δε θα μπορούμε να πληρώσουμε ούτε το ψωμί στο τραπέζι μας.

Η συνολική ζημιά από παρόμοιες διαδικασίες είναι μη αντιστρεπτή. Ο κρατικός μηχανισμός μένει άνευ πόρων με μοναδική πηγή εσόδων τις κλιμακούμενες φοροεπιδρομές σε μια αφαιμαγμένη κοινωνία…

Και ενώ οι Έλληνες τελώνες γράφουν στα παπάρια τους τις δεσμεύσεις του κράτος προς το εσωτερικό, παρά το κούρεμα εξακολουθούν να τηρούν «δεσμεύσεις»  δισεκατομμυρίων σε ξένους επενδυτές κοράκια όπως ο κερδοσκόπος Kenneth Dart. Και ας έλεγε ο «πολύς» Βενιζέλος το 2012 πως «όποιος νομίζει πως θα μείνει έξω (από το κούρεμα) και θα πληρωθεί στο ακέραιο, κάνει λάθος».

Πανάκριβοι μάγκες αυτοί οι Βενιζέλος, Σαμαράς και Στουρνάρας.

Και συνεχίζουν να πουλάν μαγκιά. Στους Έλληνες και μόνο: Πανάκριβα.

Αυτή η πραξικοπηματική συμμορία, οι χριστοί διάδοχοι του ΓΑΠ, θα κάνουν τα πάντα για να μείνουν κανά δύο χρόνια ακόμη στον πολιτικό αφρό άσχετα με το πόσο βαθειά στα σκατά θα μας βουλιάξουν. Και θα κάνουν τα πάντα και θα αποτύχουν. Τη λυπητερή όμως θα την πληρώσουμε πάλι εμείς.

Εμείς. Τα θύματα τους. Τα πειραματόζωα τους. Οι όμηροι τους.

Γιατί έτσι μας αντιλαμβάνονται, έτσι μας διαχειρίζονται και έτσι μας μεταχειρίζονται οι πολιτικοί και οικονομικοί μας κοτζαμπάσηδες.

Και δεν φτάνει μόνο αυτό. Δεν φτάνει μόνο η οικονομική μας εξαθλίωση και η ψυχολογική μας ισοπέδωση.

Πρέπει να είμαστε και ευγνώμονες για αυτές:

Χαμογελαστοί, πρόθυμοι, ζεστοί!

Αυτές  τις τουριστικές οδηγίες εξέδωσε ο δήμος Οιννουσών στους κατοίκους του (ή αν θέλετε το αντίστροφο: τους κατοίκους του εξέδωσε με αυτές τις οδηγίες) για την υποδοχή του κρουαζιερόπλοιου Europa 2, γερμανικής εταιρίας. Και μάλιστα η "εμφάνισις" των ιθαγενών πρέπει να είναι "επιμελημένη" (ξυρισμένοι, καθαροί και ευπρεπώς ενδεδυμένοι)

Μάλιστα: a blast from the past.

Χούντα, Ι Love you, χούντα Ι need you so... more than you know.

Κάποτε είχε γυριστεί εκείνη η εξαιρετική ταινία με τον Κωνσταντίνου να διδάσκει αγγλικά στα κορίτσια που δούλευαν σε κολλάδικο και εξυπηρετούσαν τις "ανάγκες" του αμερικανικού στόλου. "Καλωσήρθε το δολλάριο". Στις Οιννούσες γυρνάνε το ρημέηκ της: "Το καλωσήρθε το Ευρώ"

Και προς θεού: Μην αυτοκτονείτε και κάντε παιδιά. Χρειαζόμαστε όσο το δυνατόν περισσότερους σκλάβους.

Δια του λόγου το αληθές, ιδού τι δήλωσε σε πρόσφατη εκπομπή ο Στουρνάρας, ένας από τους αρχιτέκτονες της πολιτικής του ευρωζουρλομανδύα και ο τωρινός επιτελάρχης του  κοινωνικού προκρουστισμού για τα δράματα του μέσου Έλληνα. Όταν σε πρόσφατη εκπομπή του έγινε η περιγραφή της απόγνωσης ενός ζευγαριού που όταν χάσαν και οι δυο τις δουλειές τους πανικόβλητοι κατέφυγαν στην έκτρωση, ο υπουργός έδωσε την ηθική του κρίση  για τον άντρα: «Είναι άξιος της τύχης του.»

Άξιος της τύχης του. Άξιοι της τύχης μας. Ναι από μια σκοπιά.  Κάποιοι δώσαν τα κλειδιά του πολιτικού μας οίκου σε λωποδύτες και απατεώνες. Κατά κάποιο τρόπο πλείστοι Ελλήνων ψηφοφόρων  άνοιξαν την κερκόπορτα στους εισβολείς. Ξανά και ξανά.

Ίσως ο δύστυχος άντρας που συμφώνησε με τη γυναίκα του να μην φέρουν ανθρώπινη ζωή μέσα στα σκατά να ψήφισε κάποτε Σημίτη, ή ΓΑΠ, ή Σαμαρά. Ίσως και όχι. Αλλά αυτήν την «τύχη» δεν τη δημιούργησε ο ίδιος. Δεν γνώριζε για το ελληνικό χρέος, δεν συμμετείχε σε κανένα δημοψήφισμα για το ευρώ, δεν ψήφισε τα μνημόνια, δεν έκλεισε σχολεία, νοσοκομεία, πανεπιστήμια. Δεν σκότωσε. Δεν έκλεψε. Δεν καταχράστηκε λεφτά.

Ξέρετε πολύ καλά κε Στουρνάρα ποιοι κάναν τα παραπάνω εγκλήματα κατά του ελληνικού λαού.

 Και όχι. Δεν θα τη βγάλετε καθαροί «καρφώνοντας» τους χαμηλόβαθμους επιχειρησιακούς του συστήματος εξουσίας, τους μπράβους του τους χρυσαυγίτες.

Γιατί την ηθική αυτουργία και το σχεδιασμό για τα συντριπτικά περισσότερα εγκλήματα στην Ελλάδα, την έχουν οι ελληνικές ελίτ και τα αφεντικά τους.

Στην ελεεινή κατάσταση που μας έχουν φέρει, η  ανάληψη της ευρωπαϊκής προεδρίας από την Ελλάδα είναι η τελευταία ευκαιρία να ακουστεί η ελληνική φωνή. Όχι να εισακουστεί. Να ακουστεί.

Πρέπει μέχρι τότε πάση θυσία, οι καθεστηκυίες συμμορίες να έχουν εγκαταλείψει τη καταρρέουσα χώρα μας όπως οι αρουραίοι που εγκαταλείπουν πλοίο που βουλιάζει. Και με ακόμη μεγαλύτερη βιάση.

Είναι η τελευταία μας ευκαιρία. Παρά τις όσες μαλακίες έχουμε κάνει, δεν είμαστε άξιοι της σκληρής «τύχης» που μας επιφυλάσσουν. Ελάχιστα πλάσματα είναι άξια μιας τέτοιας τύχης. Αξίζουμε μια ακόμη ευκαιρία. Και είναι η τελευταία μας.

Ας μην αφήσουμε στην τύχη την τελευταία μας ευκαιρία.

Οι εχθροί της κοινωνίας πρέπει να πέσουν.    

Read More »

Μέσες-άκρες: Πέρα από τη θεωρία των δύο άκρων

Μέσες-άκρες: Πέρα από τη θεωρία των δύο άκρων

Του Πέτρου Αργυρίου (agriazwa.blogspot)

 

 

Εφαρμόζοντας την πολιτική του «διαίρει και βασίλευε» στην ελληνική κοινωνία και την κοινή γνώμη της, το παραπαίον σύστημα εξουσίας έπαιξε την προπαγάνδα των δύο άκρων, τοποθετώντας στα άκρα του φάσματος όλο το αντιμνημονιακό μπλοκ, με άλλα λόγια τις πολιτικές δυνάμεις που επιχειρούν να εκφράσουν τα εύλογα αντιμνημονιακά συναισθήματα του ρημαγμένου ελληνικού λαού.  

Για να πολώσει ακόμη περισσότερο την κατάσταση, να εκτονώσει τη λαϊκή οργή και κάτω από διεθνείς αλλά και εγχώριες πιέσεις, το σύστημα εξουσίας, σε μια κίνηση αμφίβολης στρατηγικής ευφυΐας, «πρόδωσε» το γέννημα θρέμμα της, τον χρήσιμο ηλίθιο, τον μπράβο και κομμάντο της, την παραστρατιωτική οργάνωση αλλά και καλπάζον πολιτικό κόμμα της «Χρυσής Αυγής», χρησιμοποιώντας την ακόμη μια φορά ως αντιπερισπασμό στο «Πρόγραμμα Μεταρρύθμισης» της χώρας που από την αρχή γνωρίζαμε ότι ήταν ένα πρόγραμμα διάλυσης της χώρας. Απλά η χώρα το κατάλαβε πολύ αργά.

Η δίωξη της Χρυσής Αυγής δεν ήταν ούτε και θα είναι ένα εύκολο θέμα στο χειρισμό του καθώς ρηγματώνει τη συναίνεση της ανομίας, της συγκάλυψης και της ατιμωρησίας που κρατούσε για δεκαετίες αρραγές και απρόσβλητο το ελληνικό σύστημα εξουσίας.

Η δικαστική πορεία του θέματος δε, μάλλον θα δημιουργήσει ανεξέλικτες παρενέργειες, πολύ διαφορετικές από τις επιδιώξεις των κρατούντων που μπορεί να κυμαίνονται από τη ριζοσπαστικοποίηση ή την ανεξαρτητοποίηση της Χρυσής Αυγής από τους πολιτικούς τους προϊσταμένους της ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, μέχρι και την συνθηκολόγηση του κεντρικού πολιτικού συστήματος μαζί της. Τα πάντα εξαρτώνται από τις προθέσεις, τις εκτιμήσεις, τις φιλοδοξίες και τις εξαρτήσεις του Φύρερ της Χρυσής Αυγής, του Νίκου Μιχαλολιάκου σε συνάρτηση πάντα με τα δημοσκοπικά μηνύματα που εισπράττουν ΠΑΣΟΚ ΝΔ.     

Στην πολιτική σκακιέρα πλέον η παρτίδα παίζεται όχι με μακροπρόθεσμους πολιτικούς σχεδιασμούς αλλά κίνηση την κίνηση, αν εξαιρέσουμε φυσικά ότι το μόνο που παραμένει σταθερό είναι η σκακιέρα. Μια σκακιέρα που τοποθετήθηκε με μόνο στόχο τη διάλυση της χώρας.

Δεν χρειάζεται πλέον να επιχειρηματολογούμε για το ποια είναι η οικονομική κατάσταση της χώρας. Απλά καταρρέει. Όπως είχε σχεδιαστεί εξαρχής.

Για να ολοκληρωθεί λοιπόν η κατάρρευση και να μην μπορεί η χώρα αυτοδύναμα να αναδομηθεί, πρέπει να υπάρχει «πολιτική σταθερότητα», με άλλα λόγια να μην καταπέσει ολοκληρωτικά το ελληνικό σύστημα εξουσίας, καθώς είναι το μόνο που μπορεί να εγγυηθεί την ολοκληρωτική καταστροφή της ελληνικής οικονομίας προκειμένου να διασωθεί το ίδιο από τις τεράστιες ευθύνες του.

 Φυσικά η λέξη «πολιτική σταθερότητα» είναι ένας ευφημισμός για μια χώρα υπό διάλυση που σε 4 χρόνια είχε 3 κυβερνήσεις (4 αν κάποιος συνυπολογίσει και το γεγονός πως η τωρινή ξεκίνησε ως τρικομματική) και σε μια περίοδο που ο κυβερνητικός συνασπισμός «νομιμοποιείται» δημοσκοπικά από ένα μόλις 30% των Ελλήνων πολιτών.

 Και όμως. Η χώρα διατηρεί ακόμη την «πολιτική της σταθερότητα» γιατί στην ουσία και οι 3 (ή 4 κατ εμέ) κυβερνήσεις είναι ουσιαστικά μία: Είναι η κυβέρνηση του μνημονίου. Η προπαγάνδα και οι ελιγμοί μπορεί να αλλάζουν, η πολιτική είναι όμως μία: η διάσωση ορισμένων ντόπιων και διεθνών ελίτ που σχετίζονται άμεσα ή έμμεσα με το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα και η απομύζηση όλων των αποθεμάτων και των παραγωγικών ικανοτήτων της χώρας.

Από πολύ νωρίς είχαμε προβλέψει ότι ο Γ. Παπανδρέου θα εγκατέλειπε την πρωθυπουργία για να σώσει το τομάρι του. Τη σοφία αυτού του ελιγμού του Παπανδρέου αδυνατούν να την καταλάβουν οι «ντόπιοι» Σαμαράς και Βενιζέλος.

Όπως είχα γράψει ήδη από το Δεκέμβριο του 2010: «…ο Παπανδρέου ζητά τώρα από τους προϊσταμένους του πίστωση χρόνου ώστε να μη χρεοκοπήσει και τυπικά η χώρα στη διάρκεια της πρωθυπουργίας του, να κάνει τη ταχυδακτυλουργία  του και να εξέλθει από μια χώρα που βουλιάζει με το μικρότερο δυνατό κόστος και έχοντας επιτελέσει την αποστολή του, να βλέπει πλέον ένα καλύτερο μέλλον σε κάποιον διεθνή οργανισμό, μακριά από τη θητεία του σε μια διεφθαρμένη επαρχία.»

Σε σειρά παλαιότερων άρθρων είχαμε περιγράψει τις ισχυρές διασυνδέσεις με ορισμένες διεθνείς ελίτ όπως αυτές διαφαίνονταν από την επάνδρωση των ποικίλων ΜΚΟ της δυναστείας Παπανδρέου.

Γνωρίζαμε εξ αρχής ότι ο νυν βουλευτής φάντασμα Γ. Παπανδρέου θα λάμβανε τη στήριξη των ισχυρών του φίλων και για αυτό άλλωστε μετά την παραίτηση του από την ελληνική πρωθυπουργία τοποθετήθηκε στο ουδέτερο περιβάλλον των αμερικανικών πανεπιστήμιων για να καλλιεργήσει ένα νέο προφίλ, μία νέα ταυτότητα όπου και διδάσκει την «αναδόμηση της Ευρώπης».

Αυτό που δε γνωρίζαμε ήταν ότι ο Παπανδρέου, ή μάλλον το διεθνές περιβάλλον του- θα μπορούσε να εξασφαλίσει όχι μόνο ασυλία αλλά και ένα καλύτερο μέλλον όχι μόνο για τον ίδιο αλλά και για συνεργάτες του.

Η λιγότερη ύποπτη τοποθέτηση ήταν αυτή του επί ΓΑΠ Υπουργού Προστασίας του Πολίτη (μάλλον του πολίτη Κέιν ή κάποιου άλλου κοσμοπολίτη γιατί χιλιάδες Έλληνες πολίτες επι Παπουτσή φάγαν χημικά με τη σέσουλα) Χρίστου Παπουτσή στην θέση του αντιπροσώπου της Ελλάδας στην Παγκόσμια Τράπεζα το καλοκαίρι του 2013. Αν και αυτή η τοποθέτηση έγινε μάλλον υπό την πίεση του Βενιζέλου προς τον Σαμαρά για να πείσει ο πρώτος το ήδη διαλυμένο ΠΑΣΟΚ για τις ενωτικές του προθέσεις (δεν το έπεισε. Το συνέδριο «ενότητας» του ΠΑΣΟΚ που ακολούθησε με ομιλίες Παπανδρέου , Σημίτη, Βενιζέλου ήταν ένα φιάσκο), ο Παπουτσής δεν ήταν ο πρώτος του άμεσου ή έμμεσου Παπανδρεϊκού Περιβάλλοντος που «θήτευσε στην παγκόσμια τράπεζα». Ο αδερφός του ΓΑΠ, ο Νίκος ανήκε και αυτός στην κάστα της Παγκόσμιας Τράπεζας. Όπως περιγράφηκε στο μυθιστόρημα του «Μέρες σαν κι αυτές»:

«Ο οργανισμός όπου δούλευα είχε σκοπό τη σωτηρία των φτωχών που ζούσαν σε αυτό που ονομάζεται Τρίτος Κόσμος. Ήταν στελεχωμένος με περίπου δέκα χιλιάδες άτομα, γιατί η φτώχια δεν πολεμιέται με ψίχουλα. Σ' αυτόν κατοικούσε μια περίεργη ράτσα ανθρώπων, που είχαν ως κοινή γλώσσα τα οικονομικά. Ήμασταν οι νέοι απόστολοι, οι σύγχρονοι μανδαρίνοι που κρατάγαμε παραμάσχαλα το Ευαγγέλιο του εικοστού αιώνα, γραμμένο απ' τον καθηγητή του ΜΙΤ Πωλ Σάμουελσον. Μεταξύ άλλων το «Πάτερ ημών» μας συμπεριλάμβανε και τις λέξεις «κέρδος» και «ιδιωτικοποίηση». Και η ζωή μας ήταν κίτρινη. Γιατί διαποτιζόταν από το χρώμα της εξουσίας.»    

Ο αγγλικός τίτλος του βιβλίου ήταν «How I saved the world», τόσο προφητικός για τον «σωτήριο» ΓΑΠ που έσωσε 6 χρόνια αργότερα τη χώρα, την Ευρώπη, τον πλανήτη και το σύμπαν ολόκληρο.  

Την ίδια δεκαετία που ο Νικ δούλευε για μια περίεργη ράτσα των ιεραποστόλων του κέρδους, στο παράρτημα των ΜΚΟ της Παγκόσμιας Τράπεζας δούλευε ο Alex Rondos.

O Ρόντος γεννήθηκε το 1952 στην Τανζανία. Δραστηριοποιήθηκε αρχικά στην Αφρική. Αργότερα δούλεψε για την ΜΚΟ των καθολικών αρχιεπισκοπών των ΗΠΑ Catholic Relief Services και μέσω της σχέσης του με τον αρχιεπίσκοπο Αμερικής  Ιάκωβο χρίστηκε επικεφαλής και της Orthodox Christian Core.  Αργότερα θα προωθήσει τα δυτικά συμφέροντα στα Βαλκάνια και θα συνδράμει στο να στραφεί η ελληνική κυβέρνηση κατά του Μιλόσεβιτς και υπέρ της αντιπολίτευσης. Όπως έχει περιγραφεί: «Σύμφωνα με πληροφορίες, σε συνάντηση που είχαν λίγα χρόνια αργότερα στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ ο τότε υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ κ. Κόλιν Πάουελ με τον κ. Γ. Παπανδρέου, ο υπεύθυνος για θέματα νοτιοανατολικής Ευρώπης κ. Φρίντμαν είπε για τον παριστάμενο κ. Ρόντο: «Υπουργέ, είναι ο άνθρωπός μας στα Βαλκάνια, και αυτός που έριξε τον Μιλόσεβιτς».

 Ο Ρόντος συχνάζει σε πεδία κρίσεων. Αρκετά χρόνια μετά την κρίση στο Κόσοβο και αφού έχει διατελέσει σύμβουλος του ΓΑΠ στο ΥΠΕΞ (υπουργείο εξωτερικών) θα βρεθεί να συμβουλεύει τον πρόεδρο Σαακασβίλι της Γεωργίας κατά της διάρκειας της ΡωσοΓεωργιανής κρίσης με επίκεντρο την Νότια Οσετία το 2008. Ο Ρόντος θα κάνει έκκληση στις δυτικές δυνάμεις να επεμβούν υπέρ της Γεωργίας όπως κάναν και στο Κόσοβο για να υπερασπίσουν όχι μόνο τα δυτικά συμφέροντα αλλά και τις δυτικές αξίες.

Μετά από μια ακόμη καταστροφική κρίση, ο Ρόντος θα βρεθεί ξανά δίπλα στον ΓΑΠ και θα αναπτύξει αυτό που περιγράφηκε από κύκλους του ΥΠΕΞ ως «μυστική διπλωματία». Μια ακόμη καλή κρίση, η ελληνική, θα βρει τον Ροντος. Ή και το αντίστροφο.

 Ο Ρόντος για τις υπηρεσίες του στα μεγάλα δυτικά συμφέροντα θα ορισθεί το 2012 ως ειδικός απεσταλμένος της ΕΕ στο κέρας της Αφρικής να μεσολαβήσει για την ειρήνη στην περιοχή, μια τοποθέτηση που θα δυσαρεστήσει αρκετούς αναλυτές που τον θεωρούν ως υποκινητή «πολύχρωμων επαναστάσεων» και μάλιστα σε μια περίοδο που η «Αραβική Άνοιξη» επεκτείνεται και στην Αφρική όπως είδαμε στην Κρίση του Μάλι.

Ο Ρόντος. Ένας άνθρωπος που έχει δουλέψει με Σέρβους, με Κοσοβάρους, με Σκοπιανούς, με Έλληνες, με αφρικανούς, με Καθολικούς, ορθόδοξους και μουσουλμάνους. Για ποιον δουλεύει όμως ο Ρόντος;

Δεν αποτελεί μυστικό ότι μέντορας του Ρόντος στα θέματα του «εκδημοκρατισμού» και των πολύχρωμων επαναστάσεων και εγκάρδιος φίλος του είναι ο διεθνής κερδοσκόπος George Soros που ήταν ή έγινε φίλος του Γεωργίου Παπανδρέου τον οποίο και επισκέφτηκε προκλητικά κεκλεισμένων των θυρών στην ελληνική Βουλή κατά τη διάρκεια της Ελληνικής Κρίσης ενώ αργότερα θα βρεθούν και στο ίδιο πάνελ σε συζήτηση για την Ευρωπαϊκή κρίση στο πανεπιστήμιο Columbia το 2013.    

Ο Παπουτσής στην Παγκόσμια Τράπεζα, ο Ρόντος στην ΕΕ, ο Παπανδρέου στο Χάρβαρντ και ... η Μπιρμπίλη στον  ΟΗΕ! Αφού πρώτα πέρασε από τον ΟΑΣΑ: Η πρώην υπουργός  Περιβάλλοντος επί ΓΑΠ και μετά τη θητεία της ως μόνιμης αντιπροσώπου της Ελλάδας στον Οργανισμό Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ) μέχρι τον περασμένο Ιούνιο, των Σεπτέμβριο του επελέγη ως εκτελεστική γραμματέας του ΟΗΕ της Σύμβασης της Βιέννης για την προστασία του στρώματος του όζοντος και του Πρωτοκόλλου του Μόντρεαλ.

Όλοι τους πήραν προαγωγή.

Η Μπιρμπίλη παλαιότερα ήταν έμπιστη λογογράφος του ΓΑΠ. Όπως άλλωστε ήταν και ο εκκεντρικός συγγραφέας Χρήστος Χωμενίδης. Αυτός βρέθηκε στη ΔΗΜΑΡ, το κόμμα που συνέβαλε στη διατήρηση του συστήματος εξουσίας μετά την αποχώρηση του ΓΑΠ και την κυβέρνηση συνεργασίας του τραπεζίτη Λουκά Παπαδήμου.

Σύμβουλος του Παπανδρέου και προσωπικός του φίλος ήταν και ο οικονομολόγος Ιωάννης Βαρουφάκης. Αυτός που σήμερα μαζί με τον επίσης φίλο και σύμβουλο του ΓΑΠ νομπελίστα Γκάλμπρεiθ, προτείνει στην αμερικανική κοινή γνώμη τον ΣΥΡΙΖΑ ως τη μόνη λύση.     
Ο Βαρουφάκης θα βρεθεί να κολακεύει το Σύριζα και ο Σόρος να κολακεύει το Βαρουφάκη καλώντας τον σε συνέδριο που διοργάνωνε ο ίδιος. Λίγο αργότερα ο Αλέξης ο Τσίπρας θα βρεθεί καλεσμένος ομιλητής στο Brookinks Institute το οποίο χρηματοδοτείται εν μέρει και από τις ΜΚΟ του Σόρος.

Είναι φανερό πως μετά την αποκατάσταση του περιβάλλοντος ΓΑΠ και το έλλειμμα επιρροής που αυτό επέφερε στα ελληνικά πράγματα μετά την παραίτηση του ΓΑΠ, ο Τζωρτζ Σόρος ψάχνει για νέα φλερτ. Ελπίζουμε ο κύριοι Βαρουφάκης και Τσίπρας να μην ενδώσουν.

Συγγραφείς, οικονομολόγοι, τραπεζίτες, πολιτικοί… Μεγαλοεπενδυτές… ΜΚΟ… πράσινη ανάπτυξη. Νεοσυντηριτικοί. Και νεοναζί.

Πως σας φαίνεται αυτό για θεωρία;

Ας πάμε τώρα στο πραγματικό ζουμί του άρθρου που καταδεικνύει ότι η διαπλοκή δεν αφορά μόνο ένα πολιτικό χώρο αλλά είναι διαγώνια.

Αναφερθήκαμε κυρίως σε πρόσωπα του περιβάλλοντος Παπανδρέου. Πως θα αντιδρούσατε αν μαθαίνατε ότι αυτά τα άτομα είχαν σχέση με τους ακροδεξιούς του Σαμαρά και υπόνοιες σύνδεσης με τους νεοναζί του Μιχολολιάκου;

Ας ξετυλίξουμε το κουβάρι των συνδέσεων: Σε προηγούμενο άρθρο αναφέραμε ότι οι ακροδεξιοί σύμβουλοι του Σαμαρά και προπαγανδιστές της θεωρίας των δύο άκρων Κραν-ιδιώτης και Λαζαρίδης ήταν κατά το παρελθόν τους αριστεροί. Οι κάποτε αριστεροί και σήμερα εμπνευστές της «λαϊκίστικης δεξιάς» δεν είναι και τόσοι λαϊκοί, ασχέτως των καταβολών τους.

Όπως έχει περιγραφεί ο Κρανιδιώτης ήταν δικηγόρος του επιχειρηματία Μελισσανίδη.  Αυτό που δεν είχαμε εντοπίσει είναι πως ήταν και δικηγόρος του Άλεξ Ρόντος τον οποίο και συνόδευσε στις ανακριτικές αρχές το 2012 προκειμένου να ελεγχθούν οι πληροφορίες που θέλαν τον Ρόντος να γνωρίζει για σχέδιο που απεργαζόταν τη δολοφονία του πρώην πρωθυπουργού Κ. Καραμανλή από ξένες μυστικές υπηρεσίες σε ένα ευρύτερο πλάνο διείσδυσης και αποσταθεροποίησης, σύμφωνα πάντα με τα Επίκαιρα.

Μάλιστα η σχέση Ρόντος Κρανιδιώτη δεν ήταν απλά επαγγελματική: Όπως περιγράφει σχετικό δημοσίευμα της εποχής: «Επιβεβαίωσε ο Φαήλος Κρανιδιώτης ότι ο Άλεξ Ρόντος είναι πελάτης του και ότι τον συνόδευσε στον ανακριτή για την υπόθεση της δολοφονίας Καραμανλή. Σε τηλεφωνική επικοινωνία που είχε με τον Γιώργο Τράγκα αποκάλυψε μάλιστα ότι οι σχέσεις των δύο ανδρών είναι εξαιρετικά στενές καθώς ο γνωστός δικηγόρος είχε πελάτη και τον πατέρα του Ρόντου τον οποίο μάλιστα χαρακτήρισε εξαιρετικό πατριώτη.
Ο στενός συνεργάτης του Α. Σαμαρά υπεραμύνθηκε της απόφασης του να συνοδεύσει τον Ρόντο στον ανακριτή δηλώνοντας με νόημα: “Είμαι δικηγόρος και πάνω απ’ όλα είναι η δουλειά μου”. Αποκάλυψε, μάλιστα, ότι για την υπόθεση ήταν ενήμερος και ο αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας.»
Όπως έχει γραφεί, ο Κρανιδιώτης, ο άνθρωπος που θα κρατήσει «τις σφαίρες του για τους εχθρούς του» και όχι για τους εθνικιστές υπήρξε δικηγόρος όχι μόνο του Ρόντος σε μια υπόθεση που διερευνούσε «σφαίρες για το κεφάλι του Κ Καραμανλή» αλλά κα του  επιχειρηματία που πήρε μέρος του ΟΠΑΠ, του Μελισσανίδη. Δικηγόρος του γιου του στην μήνυση κατά του Unfollow ήταν ο Γιάννης Ηρειώτης. Δικηγόρος των ακροδεξιών Ηλία Κασιδιάρη και Περίανδρου…
Αυτή είναι η θεωρία των μέσων: ότι τα ετερώνυμα έλκονται όπου υπάρχουν μεγάλα συμφέροντα να τους συνδέουν. Και ότι δημιουργούν ένα χώρο που τον ονομάζουν κέντρο ή δημοκρατικό. Από εκεί μέσα, σε περιόδους κρίσης τρέφουν τα άκρα για να συνεχίσουν να κρατάν τα ηνία.
Ας δούμε λοιπόν και άλλα στοιχεία «της θεωρίας των μέσων» που δεν είναι απλά θεωρία αλλά ακτινογραφία του συστήματος εξουσίας στην Ελλάδα. Ας δούμε τη σύνδεση Παπανδρεϊκών και Σαμαρικών μέσω «συμβούλων» και επιχειρηματικών συμφερόντων και το γιατί φαντάζει όλο και πιθανότερο οι Παπανδρέου και Σαμαράς να μην είναι μόνο παλαιοί συμμαθητές, συμφοιτητές και συγκάτοικοι αλλά και πολιτικοί συνεταίροι.
Γνωρίζουμε το πόσο μεγάλο βάρος έδιναν οι Παπανδρέου στην «πράσινη ανάπτυξη»: Ο Ανδρέας Παπανδρέου, ο τρίτος και μικρότερος των αδερφών είχε για αυτό το λόγο στήσει την περίφημη ΜΚΟ I4CENSE η οποία το 2009 είχε καλέσει ακόμη και τον Σαϊφ Αλ Ισλαμ Αλ Καντάφι, γιό του δολοφονημένου ηγέτη Μουαμάρ Καντάφι να μιλήσει για το ενεργειακό δυναμικό του ανέμου και της θερμότητας της ερήμου. Ο Καντάφι της πετρελαιοπαραγωγού Λιβύης να μιλήσει για την ερημική ενέργεια! Σαν να καλούσαν πλούσιο κτηνοτρόφο να μιλήσει για την καλλιέργεια βλαστοκυττάρων στον πλανήτη Άρη!  
Δεν ήταν μόνο ο Ανδρίκος όμως στη μπίζνα της πράσινης ανάπτυξης όπου τα μόνα πράσινα που είχε ήταν το χρώμα του ήλιου του ΠΑΣΟΚ και των δολαρίων.
Ο συγγραφέας μας, ο Νίκος ο Παπανδρέου της Παγκόσμιας Τράπεζας ήταν εκεί. Και δεν ήταν μόνος του:  Το 2012 θα επισκεφτεί την Μάνη και θα μοιραστεί ένα φτωχικό γεύμα με απλούς ανθρώπους της περιοχής. Ομοτράπεζοι του ανάμεσα σε «επιχειρηματίες» των φωτοβολταίκών και των ανεμογεννητριών (στην περίπτωση μας πιο αρμοστό θα ήταν να τα πούμε ανεμογκάστρια) ήταν οι Πέτρος Ανδρεάκος δήμαρχος ανατολικής Μάνης, κουμπάρος του Σαμαρά και πρώην στέλεχος της Πολιτικής Άνοιξης και Σταύρος Λεκάκος, ο τότε υπ’ αριθμόν 2 στην Τράπεζα Πειραιώς του φίλου μας του Σάλα.
Δεν είναι η πρώτη φορά που ο Νίκος καθόταν στο ίδιο τραπέζι με τραπεζίτες: Εδώ έχει καθίσει στο ίδιο διοικητικό συμβούλιο με τραπεζίτες δε θα καθόταν στο ίδιο τραπέζι;
Ο Νίκος ήταν στο διοικητικό συμβούλιο της Omega Bank μαζί με τον Λαυρεντιάδη πριν η «τράπεζα» του Λαυρεντιάδη, η Proton Bank αγοράσει την Omega Bank. Αν ο Ρόντος ήταν ο άνθρωπος των Αμερικανών στα Βαλκάνια, ο Λαυρεντιάδης φαίνεται να ήταν ο άνθρωπος των αμερικανών στις ελληνικές business, τουλάχιστον ένας από αυτούς.
Όπως είχε αποκαλύψει ο Κώστας Βαξεβάνης, η εταιρία κολοσσός Carlyle, με την πατροπαράδοτη σχέση με την οικογένεια των αμερικανών προέδρων Bush αγόρασε την πρώτη εταιρία του Λαυρεντιάδη, τη Νεοχημική, έναντι εξωφρενικού ποσού για να του την επιστρέψει έναντι μικρού αντιτίμου.
Μετά τη συγχώνευση Proton και Omega, διευθύνων σύμβουλος της Proton θα αναλάβει ο πρώην αμερικανός πρέσβης στην Ελλάδα, Daniel V. Speckhard.
Ο Speckhard που συνδέθηκε από δημοσιεύματα και με τα σχέδιο Πυθία, ήταν αυτός που μετέφερε στους προϊσταμένους του τις διαβεβαιώσεις του ΓΑΠ ότι με την ανάληψη της πρωθυπουργίας από τον ίδιο, η ενεργειακή πολιτική θα άλλαζε. Όντως: 4 χρόνια μετά, ο συνεταίρος του ΓΑΠ, ο Αντώνης Σαμαράς θα υπογράψει τον ΤΑΡ προσυπογράφοντας όχι μόνο την οικονομική αλλά την ενεργειακή και γεωπολιτική υποτέλεια της Ελλάδας σε ένα περιβάλλον όπου τα μήντια «πλουτίζουν» την Ελλάδα με τεράστιες ποσότητες πετρελαίου στα χωρικά της ύδατα δημιουργώντας έναν ακόμη αντιπερισπασμό για να περάσουν απαρατήρητες οι πραγματικές στοχεύσεις της πολικής Παπανδρέου- Σαμαρά.  
Η σχέση του Νίκου Παπανδρέου με τους τραπεζίτες δε σταματά με τη συνύπαρξη του στο ΔΣ με έναν «άνθρωπο των αμερικάνων».
Ο Νικολάκης θα ταξιδέψει με το τζετ του Βγενόπουλου της Marfin στα Τίρανα ενώ θα αναλάβει το ρόλο του μεσολαβητή για τα αραβικά κεφάλαια.
Μια τράπεζα ανθρώπου των αμερικανών, του Λαυρεντιάδη στην Ελλάδα. Μια τράπεζα ανθρώπου του «Κατάρ», του Βγενόπουλου σε Ελλάδα και Κύπρο.
Τραπεζικά σκάνδαλα που ζημιώνουν Ελλάδα και Κύπρο. Μερικές πτυχές μόνο από την ελληνική και την κυπριακή κρίση που στόχος τους δεν ήταν μόνο η οικονομική  καταστροφή και εξάρτηση Ελλάδας και Κύπρου, αλλά και η γεωπολιτική τους υποβάθμιση σε μια εποχή που η γεωπολιτική πίτα ξαναμοιράζεται.
Αλλά ας πάμε λίγο πιο ακροδεξιά.
Το antinews, άνδρο του Κρανιδιώτη, παρουσίασε σχετικά πρόσφατα μια φωτογραφία του Νίκου Παπανδρέου να κάθεται δίπλα στον αδερφό του «Φύρερ» της ΧΑ Μιχαλολιάκου, Τάκη Μιχαλόλια. Σε πανηγύρι. Πάλι στη Μάνη: Money (Μάνη) talks.
Δεν γνωρίζουμε αν τα πρόσωπα της φωτογραφίας είναι όντως οι Παπανδρέου Μιχαλόλιας. Αν είναι, δε θα μας φανεί καθόλου περίεργο.
Γιατί ο Μιχαλόλιας, ισχυρός ποινικολόγος, είχε πελάτες τους αντίστοιχους «Βγενόπουλους» και «Λαυρεντιάδιδες» των εποχών Ανδρέα Παπανδρέου και Σημίτη: Δικηγόρος του Κοσκωτά. Νομικός σύμβουλος του Κόκκαλη αλλά και του Τσοχατσόπουλου. Και δικηγόρος του Εφραίμ. Και δικηγόρος των ακροδεξιών Περίανδρου, του Κασιδιάρη και πρόσφατα και του αδερφού του, του Νίκου Μιχαλολιάκου…     

Αν νομίζετε ότι άλλαξε κυβέρνηση από την εποχή ΓΑΠ και μετά κάνετε λάθος. Απλά πλέον το σύστημα παίζει με τα δεύτερα, παίζει με τις εφεδρείες και τις εξαντλεί.

Πρόκειται απλά για συμπαιγνίες διαπλεκόμενων ολιγομελών ομάδων που έχουν καταλάβει το κράτος προκειμένου να το καταλύσουν. Και να καταφέρουν να επιβιώσουν των εγκλημάτων τους αφήνοντας μάλιστα και πολιτική παρακαταθήκη για το μέλλον των γόνων τους! Τόσο χρήσιμοι ηλίθιοι είναι.  Σιγά σιγά όμως οι εφεδρείες αρχίζουν να καταλαβαίνουν ότι είναι αναλώσιμες και αυτές. Ότι κυρίως αυτές είναι αναλώσιμες…  Και τότε τα πράγματα αρχίζουν να ζορίζουν.

Γιατί, δυστυχώς για τις εφεδρείες, Παπανδρέου δεν γίνεσαι. Γεννιέσαι. Οι καλές σχέσεις των Παπανδρέου με τις διεθνείς ελίτ είναι κληρονομικό χάρισμα. Οι προσωπικές αδυναμίες των Σαμαρά Βεζινέλου και η έλλειψη σοβαρών διασυνδέσεων με τις ελίτ του Εξωτερικού, όσο και αν και οι δυό τους επιδιώκουν να τις δημιουργήσουν, τους οδηγεί σε ένα κρεσέντο εθελοδουλείας και αυτοεξευτελισμού. Είναι τέλειοι για να τελειώσουν αυτό που άρχισε ο Παπανδρέου. Και να τελειώσουν και οι ίδιοι.

Ο Βενιζέλος δίνει διαπιστευτήρια δολοφονικής δουλικότητας προτρέποντας για ιμπεριαλιστικό πόλεμο με τη Συρία. Μη σας πω τι πήρε.

Ο Σαμαράς έδωσε τον ΤΑΡ στον Ομπάμα. Πήρε μια χειραψία.

Έδωσε στη Μέρκελ τα πάντα. Και πήρε μια αναμνηστική φωτογραφία και δεσμεύσεις για ακόμη σκληρότερη λιτότητα.

Μόλις τα αφεντικά σφυρίξαν, έδωσε τους  φίλους των φίλων του, τους Χρυσαυγίτες τους οποίους τους κάλυπτε πλήρως για καιρό.

Πήγε λοιπόν στην Αμερικανοεβραϊκή επιτροπή για να εισπράξει τα εύσημα και ξέρετε τι πήρε;

Έναν αναμνηστικό πάπυρο και επεισόδια της κωμικής εβραϊμερικανικής κωμικής σειράς Seinfeld όπου ο βασικός ήρωας επιχειρεί να παράγει γέλιο αυτοσαρκαζόμενος κατά την κωμική παράδοση του Woody Allen.

Κύριε Σαμαρά. Το λάβατε το μήνυμα; The Joke IS ON YOU.

          

Read More »