Συνέντευξη de profundis. Στον Χρήστο Ηλιόπουλο.

 

-Γεννηθήκατε στη Θεσσαλονίκη. Τι θυμάστε από τα παιδικά σας χρόνια;

Εκείνο το μαγικό πέπλο της γονεϊκής προστασίας. Ασφυκτικό μεν, αλλά σε έκανε να νιώθεις πως τίποτε δεν μπορούσε να σε βλάψει πραγματικά… Εκτός από την αδυσώπητη αγάπη των γονέων σου.

-Η πιο ισχυρή ανάμνηση που σας έχει καθορίσει;

Οι πιο ισχυρές αναμνήσεις είναι αυτές ανθρώπων που αγαπούσα και βρέθηκαν κοντά στον θάνατο. Κι είναι πολλές αυτές. Και κάποιοι από αυτούς που δεν τα καταφέραν. Όπως συνέβη με την αυτοκτονία της μητέρας μου, της Βαρβάρας.

-Ο λόγος που στραφήκατε στην Ιατρική; 

Δεν στράφηκα στην Ιατρική. Απλά ως αριστούχος επέλεξα την δυσκολότερη σχολή, έχοντας την ψευδαίσθηση πως η Ιατρική ανήκε στις αμιγώς θετικές επιστήμες.

-Τα ερεθίσματα που αποτέλεσαν έμπνευση για τα βιβλία και την έρευνά σας;

Με πάνω από 1000 άρθρα και 30 βιβλία, είναι δύσκολο να ξεδιαλύνω κάποια από αυτά. Γενικά, αυτό που με ωθεί στο γράψιμο, είναι αυτά που βλέπω να έρχονται, συνήθως αόρατα στην κοινή γνώμη. Γράφω για να αποτρέψω αυτά που βλέπω να έρχονται. Και μέχρι τώρα δεν το έχω καταφέρει ούτε μια φορά, παρότι έχω δώσει όλο μου το είναι.

-Τι σας δίδαξε η εμπειρία σας μετά από τόσα χρόνια στον τομέα της Ιατρικής; Αναθεωρήσατε μετά από όσα διαπιστώσατε από την έμπρακτη ενασχόλησή σας;

Η ενασχόλησή μου με την Ιατρική σταμάτησε για αρκετά χρόνια, όταν εγκατέλειψα τις σπουδές μου στο 5ο έτος. Ξανάρχισα να ασχολούμαι το 2004, από το πόστο του αναλυτή, όταν άρχισα να καταλαβαίνω τι έπαιζε με τις λεγόμενες Καινές Επιδημίες, με έναυσμα την φάρσα της γρίπης των πουλερικών, όπως μπορεί κάποιος να διαπιστώσει και στο βιβλίο ορόσημο μου για την σκαλωσιά αυτού που ζούμε, το Θανάσιμες Θεραπείες.

-Έχετε τα ίδια συναισθήματα σήμερα ή όταν ξεκινήσατε κυριαρχούσε η άγνοια και ο ρομαντισμός; 

Ο ρομαντισμός και η αφέλεια μου είχε ήδη τελειώσει στο 5ο έτος. Έκτοτε την θέση της έχει πάρει η αηδία και η αποστροφή. Πάρτε μια σχολή στρατιωτικής πειθαρχίας, προσθέστε παντελή έλλειψη ανάπτυξης κριτικής σκέψης, βάλτε στο μείγμα νεποτισμό και κομματοκρατία, μην ξεχάσετε να προσθέσετε μπόλικη ιδιοτέλεια, αλαζονεία και πάνω από όλα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα και θα καταλάβετε τι ακριβώς είναι η ιατρική σήμερα. Με κάποιες λαμπρές εξαιρέσεις βέβαια, ευτυχώς, που δεν αρκούν όμως για να αλλάξουν την καταστροφική κατεύθυνση που έχει πάρει μια «επιστήμη» που υποτιθέμενα έχει στο επίκεντρό της τον άνθρωπο. 

-Ποια είναι κατά τη γνώμη σας τα στοιχεία που οφείλει να διαθέτει ένας ιατρός σήμερα για να αποτελεί ένα αξιοπρεπές παράδειγμα προς μίμηση;

Αυτό είναι διαχρονικά: Να μπορεί να σκέφτεται, να είναι αφοσιωμένος και δοτικός. Τέτοιοι γιατροί φυσικά υπάρχουν, αλλά δεν αποτελούν παράδειγμα προς μίμηση. Παράδειγμα προς μίμηση είναι ο επίορκος ο οποίος έχει θησαυρίσει από την ανάγκη των ασθενών και την αδυναμία τους και έχει κάνει καριέρα, πότε φιλώντας κατουρημένες ποδιές και έπειτα πατώντας πάνω σε πτώματα.

-Συχνά, κυριαρχεί σε πολλές συζητήσεις που έχω κάνει με συνομιλητές, το εξής απόφθεγμα: Δεν είναι ότι δεν εμπιστευόμαστε την επιστήμη. Είναι ότι δεν εμπιστευόμαστε τους επιστήμονες. Είναι δικαιολογημένη αυτή η πεποίθηση;

Όταν η πλειοψηφία των γιατρών έχει αυτή την αντιιατρική στόφα εδώ και δεκαετίες, όταν πλέον είναι οι φαρμακευτικές που καθορίζουν σε μεγάλο βαθμό την κατεύθυνση και την ποιότητα των ερευνών, πώς να εμπιστευτείς την Ιατρική, ως κάτι που παράγεται από τους ερευνητές της και αυτούς που την ασκούν; Είναι δύσκολο πλέον να εμπιστευτείς οτιδήποτε πέρα από τις εξαιρέσεις εξαιρετικών γιατρών που δεν ανήκουν στα κυκλώματα εκμετάλλευσης του ανθρωπίνου πόνου κι αδυναμίας. Να προσθέσω και ανοησίας και επιπολαιότητας. 

-Γιατί ολοένα και περισσότερος κόσμος καταλήγει σε αυτή την άποψη;

Γιατί βιώνει όλα τα παραπάνω.

-Πόσο έχει επιδράσει ο καπιταλισμός στην εμπορευματοποίηση της Ιατρικής και των προϊόντων τους;

Από την στιγμή που είναι ένα σύστημα που επιβραβεύει την απληστία, κι από την στιγμή που η απληστία είναι η κινητήριος δύναμη πίσω από την κυρίαρχη ιατρική διαφθορά, η απάντηση προκύπτει αβίαστα.

-Σε πολιτικό επίπεδο γίνεται λόγος για την τακτική του προβλήματος και της λύσης που παράγονται από την ίδια πηγή για την εξυπηρέτηση συγκεκριμένων συμφερόντων. Ισχύει το ίδιο και στον τομέα της ιατρικής;

Ισχύει πρωτίστως στην Ιατρική. Ας πάρουμε για παράδειγμα την τρέχουσα πανδημία: Υπάρχει μια καθόλου ασήμαντη πιθανότητα, ο ιός να έχει διαδοθεί από διαρροή/ατύχημα στο βιολογικό εργαστήριο της Γιουχάν που αποδεδειγμένα ασχολούνταν με τους κορωνοϊούς και την δυνατότητα μετάδοσης τους σε ανθρώπους, με πρόφαση το να είμαστε προετοιμασμένοι για ένα τέτοιο ενδεχόμενο. Θα μπορούσε κάλλιστα να είναι μια αυτοεκπληρούμενη προφητεία. Και μετά από ένα χρόνο και βάλε μιας καταστροφικότατης διαχείρισης ενός ίσως ανθρωπογενούς προβλήματος, η λύση που προτείνεται είναι εμβόλια που τη στιγμή που άρχισαν να χορηγούνται στους πληθυσμούς, δεν είχαν ολοκληρώσει της κλινικές τους δοκιμές. Είναι αρκετά ανατριχιαστικό αυτό που συμβαίνει αν κάποιος μπορέσει να αποστασιοποιηθεί από το προσωπικό του δράμα εντός της πανδημίας. Αλλά ανεξάρτητα από την τρέχουσα πανδημία, εδώ και πολλά χρόνια υπάρχει ένα business plan που λειτουργεί ακριβώς έτσι: Σου δημιουργώ ένα πρόβλημα (ή το μεγαλοποιώ) για να σου πουλήσω την λύση. Στην περίπτωση της πανδημίας, για να σου επιβάλω την λύση.

-Συνέβη το ίδιο με τον κορωνοιό;

Την απάντησή μου την έχετε ήδη: Υπάρχει μια απίστευτη υπερδιόγκωση ενός σοβαρού ζητήματος και στο τέλος εμφανίστηκαν τα εμβόλια ως μεσσίας, τον οποίο όλη η ανθρωπότητα οφείλει να αποδεχθεί ως τέτοιον. 

-Πώς κρίνετε τα μέτρα που πάρθηκαν από την ελληνική Κυβέρνηση για την αντιμετώπιση της πανδημίας από την αρχή της ως σήμερα;

Τα ποια; Όσα μέτρα πάρθηκαν, ήταν αντιπερισπασμός και μετάθεση ευθυνών από τους αρμόδιους στους πολίτες. Τα μέτρα θα ήταν γελοία αν δεν ήταν τραγικά. Ήταν και συνεχίζουν να είναι φασιστικά, ναζιστικής κοπής με μόνο στόχο να σπάσουν το δημοκρατικό φρόνημα του πολίτη και την πίστη στις αξίες της ελευθερίας και της δημοκρατίας. Τα μέτρα δεν είχαν κανένα στόχο να περιορίσουν τον ιό. Δεν θα μπορούσαν και εκ των πραγμάτων δεν μπόρεσαν. Αλλά πέτυχαν απολύτως τον στόχο τους: Να περιορίσουν τον πολίτη και τις ελευθερίες του.

-Υπήρχε μια ανακολουθία στις οδηγίες των ειδικών; Έχασε τον μπούσουλα ο κόσμος;

Ο κόσμος έχασε τον Μπούσουλα; Οι ειδικοί δεν ξέραν που πήγαιναν τα τέσσερα, πως πήγαιναν κι αν έρχονταν. Το απόλυτο μπάχαλο. Αλαλούμ κι άλλα ντ’ άλλων, όπως άλλωστε αποτυπώνεται μέσω των δικών τους δημοσίων δηλώσεων στο Ντοκιμαντέρ μου Πανδημαγωγοί.

-Πώς επέδρασσαν τα ΜΜΕ στη διαχείριση του προβλήματος; Καθησύχασαν ή τρομοκράτησαν;

Τα ΜΜΕ έκαναν και συνεχίζουν να κάνουν πλύση εγκεφάλου μέσω του φόβου, καταργώντας την λογική και κρίση των πολιτών.

-Υπήρξαν αντικειμενικά τα ΜΜΕ όσον αφορά τη δημοσιοποίηση και έκθεση απόψεων επιστημόνων; 

Πόσοι από αυτούς τους οποίους τα ίδια βαπτίζουν ως αρνητές, φιλοξενήθηκαν στα ΜΜΕ ενάμιση χρόνο τώρα; Είχε κάποιος από αυτούς τον χώρο και τον χρόνο να εκθέσει τις απόψεις του; Αντίθετα, όποιος το επιχειρούσε εκτός των μεγάλων ΜΜΕ κι είχε κάποια απήχηση, τον περίμενε μια ωραία και πολύ παραδειγματική δολοφονία χαρακτήρα. Τέτοια πολυφωνία την ζηλεύει ο Κιμ Γιονγκ Ουν. Μια παρέα καθεστωτικών «επιστημόνων» μονοπώλησαν τον τηλεοπτικό αέρα, μολύνοντας με φόβο και προπαγάνδα πολύ περισσότερο από οποιονδήποτε ιό του αναπνευστικού. Η δημοκρατία, ήδη σε κρίσιμη κατάσταση, απεβίωσε. Και δεν την σκότωσε κάποιος ιός αλλά τα προσχήματα αντιμετώπισής του. Και το ίδιο συνέβη με ό,τι είχε απομείνει από την επιστήμη.

-Στη τελική, μπορούσε να ανακοπεί η διασπορά του ιού ή είναι νομοτελειακό ότι θα διατρέξει ολόκληρη την κοινωνία ώσπου να αποκτήσουμε όλοι ανοσία;

Υπήρξαν κάποιες εξαιρέσεις χωρών που την αναχαίτισαν προσωρινά και μάλιστα πετυχημένα. Σε ένα παγκοσμιοποιημένο κόσμο όμως, είναι πολύ δύσκολο έως απίθανο να μπορείς να μονώνεις τους πληθυσμούς σου για πάντα. Η πιο πραγματιστική διαχείριση, είναι κατά την γνώμη μου, να αφήσεις ελεγχόμενα την πλειοψηφία των ατόμων που δεν απειλούνται από τον ιό να έρθουν σε επαφή και να χτίσουν κάποιας μορφής τείχους ανοσίας, (και τονίζω το κάποιας μορφής καθώς στους κορωνοϊούς όπως και στους ιούς της γρίπης δεν μπορείς να χτίσεις τείχος ανοσίας ως ένα σχετικά αδιαπέραστο στεγανό) και να κάνεις τα πάντα για να προστατεύσεις αυτούς που απειλούνται. Κάτι τέτοιο θα χρειαζόταν πολύ οργανωμένη πρωτοβάθμια για να γνωρίζεις το προφίλ υγείας του κάθε πολίτη και ορθή επιδημιολογική επιτήρηση. Τα ακριβώς αντίθετα γίναν: Κλειδαμπαρώσαν αυτούς που δεν απειλούνται και δεν κάναν τίποτε για όσους απειλούνται. Η αντίστροφη λογική κυριάρχησε σε όλη την πανδημία. Ασηψία, δεν έχουμε πετύχει ακόμη και εκεί που θα ήταν απολύτως απαραίτητη: στα νοσοκομεία. Για την ακρίβεια, τα περισσότερα νοσοκομεία είναι εστίες λοιμώξεων. Πώς θα καταφέρουμε ασηψία σε ολόκληρους πληθυσμούς; Δεν είναι απολύτως παρανοϊκό αυτό; Έχει πάθει όλη η κοινωνία το σύνδρομο Michael Jackson;

-Ποια είναι η γνώμη σας για την αποτελεσματικότητα του συνόλου των εμβολίων για την καταπολέμηση των σοβαρών ασθενειών;

Ως αναλυτής που έχω ασχοληθεί με πολλά στιγμιότυπα εμβολιαστικής αποτυχίας, δεν μπορώ να έχω την πιο αντικειμενική άποψη. Νομίζω όμως ότι έχει δημιουργηθεί μια διαστρεβλωτική πόλωση, με τους μεν να απορρίπτουν όλα τα εμβόλια και τους δε να υπερθεματίζουν για όλα τα εμβόλια. Αυτό που θέλω να τονίσω, είναι πως στην αύξηση του προσδόκιμου ζωής, κρίνω πως μεγαλύτερο ρόλο συνολικά έπαιξαν οι βελτιώσεις στη δημόσια υγιεινή όπως η προσβασιμότητα σε «καθαρό νερό» για όλο και περισσότερους απ’ ότι έπαιξαν οι εξελίξεις στην Ιατρική, χωρίς να υποτιμώ τις δεύτερες. Ακόμη κι αν ρίξουμε όλα τα διαθέσιμα φάρμακα κι εμβόλια που έχουμε στην Αφρική, λιγότερη βελτίωση θα δούμε από το να παρέχουμε πόσιμο νερό, επαρκή τροφή και στέγαση.

-Για το εμβόλιο κατά του κορωνοιού; 

Δεν είναι το εμβόλιο. Μιλάμε για διαφορετικά εμβόλια. Τα κινεζικά με απενεργοποιημένο ιό, φαίνεται να έχουν σημαντικά αποτύχει στις χώρες που τα επέλεξαν. Για τα εμβόλια πρωτεΐνης ακίδας, υπήρξαν και εκεί προβλήματα. Αν κάποιος είχε θέσει για αυτά ως στόχο την προστασία των ευπαθών ομάδων, εκεί, με τα μέχρι σήμερα δεδομένα τα πήγαν αρκετά καλά. Αν όμως κάποιος θέσει ως στόχο την εκρίζωση του ιού και το χτίσιμο τείχους ανοσίας, όπως οι περισσότερες κυβερνήσεις μεγαλομανώς και ηλιθίως έκαναν, απέτυχαν πλήρως, όπως βλέπουμε να συμβαίνει με τα νέα κύματα κρουσμάτων σε χώρες με υψηλή εμβολιαστική κάλυψη όπως το Ισραήλ και η Μεγάλη Βρετανία.

-Σε σχέση με τον μέσο όρο παρασκευής των υπόλοιπων εμβολίων, πιστεύετε ότι το συγκεκριμένο παρασκευάστηκε σχετικά γρήγορα και εσπευσμένα;

Σκανδαλωδώς. Εκτός από την δημοκρατία, την λογική και την επιστήμη, μια ακόμη από τις πολλές παράπλευρες απώλειες από τον πόλεμό μας κατά του κορωνοϊού, ήταν η σχολαστικότητα και η αποτελεσματικότητα των κλινικών δοκιμών. Κι αυτό μπορεί να το πληρώσουμε πολύ ακριβά στο μέλλον. Και το νόμισμα με το οποίο θα το πληρώσουμε λέγεται παρενέργειες.

-Ο λόγος που συνέβη αυτό;

Οι κυβερνήσεις έκαναν τα εμβόλια μονόδρομο. Ποντάραν όλα τους τα λεφτά σε αυτό. Αυτό ήταν το πλάνο τους, λόγω της αλλεργίας που έχουν σε επενδύσεις δημοσίου χαρακτήρα και οφέλους, από τα νοσοκομεία, μέχρι τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς. Αν θυμάστε καλά, κάποιος Πρωθυπουργός επέμενε πως το καλύτερο εμβόλιο ήταν το πιο γρήγορο, αυτό που θα έχουμε πιο γρήγορα. Άσχετα από την τελική του αποτελεσματικότητα και την ασφάλεια του.

-Ποιοι είναι οι κίνδυνοι που ελοχεύουν από το συγκεκριμένο εμβόλιο;

Έχουμε τις κοινές, μη απειλητικές για την ζωή παρενέργειες οι οποίες είναι νομίζω περισσότερες από άλλων εμβολίων. Αλλά ας τις παρακάμψουμε κι ας πάμε στις απειλητικές, τις σπάνιες. Αναφυλακτικά σοκ και μια σειρά παθολογίες του αίματος και των αγγείων καθώς και περικαρδίτιδες/μυοκαρδίτιδες. Καμία από αυτές δεν εντοπίστηκε στις κλινικές δοκιμές, κάτι που αποδεικνύει το πόσο λειψές και πρόχειρες ήταν. Πολύ φοβάμαι ότι θα δούμε κι άλλες, που θα σχετίζονται με το ανοσοποιητικό. Σπάνιες μεν, αλλά αν αρχίζεις να αθροίζεις όλα τα σπάνια συμβάματα, στο σύνολο τους δεν θα είναι πλέον και τόσο σπάνια.

-Ποιες ομάδες ανθρώπων κινδυνεύουν από τη χορήγηση του εμβολίου;

Μάλλον όλες. Αλλά αυτό που κάνει την διαφορά, είναι ο λόγος ρίσκου από την ασθένεια ως προς την ωφέλεια και το ρίσκο του εμβολίου. Ως εκ τούτου, όσο νεαρότερος και υγιέστερος είναι κάποιος, τόσο μεγαλύτερο το ρίσκο του εμβολίου σε σχέση με την ωφέλειά του καθώς ο ιός σε αυτές τις ομάδες είναι σχετικά ακίνδυνος. Σαν παρανοϊκές κοινωνίες που έχουμε καταντήσει, υποχόνδριες και θανατοφοβικές, απίστευτα ρηχές, ζητάμε από τους νέους να διατρέξουν κινδύνους ζωής, έστω και μικρούς, για τους γέρους μας. Αυτά, μόνο στον πόλεμο γίνονται. Κι έχουμε πόλεμο. Πρωτίστως με την κοινή λογική. Αυτό που με ανησυχεί όμως περισσότερο είναι το συνολικό ανοσολογικό προφίλ της ανθρωπότητας και κυρίως των νέων σε επόμενες επιδημίες/πανδημίες. Θα έχουμε παροπλίσει το ανοσοποιητικό μας τόσο που θα είμαστε υποχρεωμένοι να είμαστε πρεζάκια των εκάστοτε εμβολίων; Αυτό είναι λοιπόν που με ανησυχεί περισσότερο. Ήδη βλέπουμε μες στο κατακαλόκαιρο έξαρση λοιπών εποχιακών λοιμώξεων στο Ισραήλ.

-Είναι διχαστικός ο διαχωρισμός πολιτών σε εμβολιασμένους και ανεμβολίαστους; Τι επιπτώσεις θα γεννήσει σε κοινωνικό, οικονομικό και πολιτικό επίπεδο;

Τι επιπτώσεις μπορεί να έχει κάτι το διχαστικό, ρατσιστικό, φασιστικό, ναζιστικό στην κοινωνία; Διχασμό και εμφυλιοπολεμικό κλίμα. Να τονίσω ότι όλα αυτά γίνονται μέσω της αντίστροφης λογικής του Δημοσίου Κινδύνου. Παρότι, μόλις το 10% όσων έχουν έρθει σε επαφή με τον ιό, «ευθύνονται» για το 90% των μεταδόσεων, με την εξαφάνιση του τεκμηρίου της αθωότητας, ο καθένας αντιμετωπίζεται ως εν δυνάμει εγκληματίας. Αυτό είναι γελοίο, αντιεπιστημονικό, ανήθικο, απαράδεκτο.

-Έχει το δικαίωμα η Κυβέρνηση να οδηγήσει τους πολίτες σε υποχρεωτικό εμβολιασμό;

Κανείς δεν έχει δικαίωμα στο να υποχρεώσει σε ιατρική πράξη. Πόσω μάλλον με σκευάσματα που δοκιμάζονται στον γενικό πληθυσμό. Αυτά τα έκαναν οι Ναζί.

-Πώς θα ηχεί στα αυτιά σας ο εμβολιασμός για μικρότερες ηλικιακές ομάδες αν τεθεί στο τραπέζι; 

Εγκληματικό απλά. Τα παιδιά ελάχιστα απειλούνται. Κάποια παιδιά, έστω λίγα, θα πεθάνουν από τα εμβόλια. Μιλάμε για μια ανόητη ανθρωποθυσία. Ο εμβολιασμός στα παιδιά, μόνο ως σύσταση για όσα έχουν μεγάλη ευπάθεια μπορεί να νοηθεί. Αν και για αυτό ακόμη έχω τις αμφιβολίες μου. Αλλά θα τα εκβιάσουν. Μέσω της πρόσβασης τους στην παιδεία. Μέσω της υγείας των παππούδων τους. Πως είναι να είσαι ένα παιδί και να ζεις με τον φόβο του ότι μπορεί να σκοτώσεις την αγαπημένη σου γιαγιάκα; Προσωποποιήσαν και πολιτικοποιήσαν ένα φυσικό φαινόμενο. Είναι ηλίθια αδίστακτοι.

-Που θα καταλήξει όλη αυτή η κατάσταση; 

Το μόνο σίγουρο είναι ότι επιλέξατε σωστή λέξη για την ερώτηση: Καταλήξει. Καταντήσει. Αρκετά σίγουρο είναι επίσης ότι θα οδηγήσει σε μεγαλύτερη φτώχεια και ασθένεια. Ήδη, οι τιμές των αγαθών εκτοξεύονται. Τα ψυχικά νοσήματα χτυπήσαν κόκκινο. Οι κοινωνίες δεν μπορούν να ευημερήσουν όταν τους κλέβεις το όραμα και τις ελευθερίες και τις αντικαθιστάς με φόβο, περιορισμούς, συμμόρφωση. Οι ελίτ που θέλουν τέτοιες δυτικές κοινωνίες για να ανταγωνιστούν την Κίνα, να πάρουν τα μπογαλάκια τους και να παν στην Κίνα. Στα τσακίδια και δεν θα μας λείψουν καθόλου.

-Τα όνειρά σας για το μέλλον;

Αν τελειώσει ο εφιάλτης, δεσμεύομαι ότι θα ξανακάνω όνειρα και θα μιλήσουμε για αυτά. Προς το παρόν, φιλοδοξώ να κάνω το επόμενο ντοκιμαντέρ στην σειρά των Πανδημαγωγών και να επικαιροποιήσω το βιβλίο μου για την Πανδημία Χωρίς ανάσα, τα χρονικά του μεγάλου φόβου που ολοκλήρωσα τον Οκτώβριο του 2020. Κι όλα αυτά, μέχρι τον Οκτώβριο του 2021. Πολύ φοβάμαι ότι αυτή τη φορά δεν θα τα καταφέρω καθώς έδωσα τα πάντα για να συμβάλω στο τέλος του τρόμου ενώ παράλληλα έγραφα και λογοτεχνία σαν να μην υπήρχε επόμενη μέρα. Και κατά κάποιο τρόπο, δεν υπήρξε επόμενη μέρα. Μόνο προηγούμενες, καθώς οι ζωές μπήκαν στον πάγο και συνεχίζουν να είναι στον γύψο, απόλυτα εξαρτώμενες από την παράνοια της εξουσίας. Ναι, αν έχω ένα όνειρο, αυτό είναι να πληρώσουν οι υπεύθυνοι για όσα μας έκαναν. Και να ξαναρχίσουν να ξαναδιαβάζουν οι άνθρωποι αξιόλογα βιβλία από αξιόλογους συγγραφείς. Γιατί είμαστε κι εμείς εδώ και χρόνια, είδος υπ’ εξαφάνιση. Πνιγόμαστε κάτω από τόνους σκουπιδιών. Έχει και οικολογική διάσταση το θέμα μας βλέπετε.

-Τι σας έρχεται στο μυαλό όταν λέτε το όνομα Πέτρος Αργυρίου;

Ένας ρομαντικός πιτσιρικάς που θέλησε να αλλάξει τον κόσμο για να μην ζήσουμε αυτά που έβλεπε να έρχονται. Κι ένας μεσήλικας που έζησε την φρίκη να βιώνει τις δυστοπίες τριπλά: Μια, βλέποντάς τις να έρχονται. Μια, βλέποντας την αδιαφορία του κόσμου στις εναγώνιες προσπάθειές του. Και μια, ζώντας τις φρίκες μαζί με όλους τις υπολοίπους. Είναι ασχήμια να θέλεις να κάνεις μεγάλα και σπουδαία πράγματα και να σε μετατρέπουν σε ανήμπορο ανθρωπάκι. Το μόνο που με παρηγορεί, είναι ότι κάποιοι άνθρωποι βρίσκουν δύναμη και καταφύγιο στην ορμητικότητα που κάποτε είχα και που συνεχίζει αδρανειακά να με ωθεί στο να δημιουργώ, παρά τα κύματα ματαιότητας που καθημερινά με κατακλύζουν. 

-Κύριε Αργυρίου σας ευχαριστώ πολύ για την επικοινωνία μας.

Και εγώ σας ευχαριστώ.

Συνέντευξη στον Χρήστο Ηλιόπουλο: https://yourearticles.com/worth-your-click/sunenteuksi-me-ton-petro-argyriou-i-dimokratia-idi-se-krisimi-katastasi-apeviwse-kai-den-ti-skotwse-kapoios-ios/?fbclid=IwAR13fd58R_vmUlacLFwewCruT_pj-2B41E3fuiIRCWQLZs23Wm79Tl18nco 

Read More »

Εμ καθυστερημένη, εμ λειψή ανοσία στους ηλικιωμένους μετά το εμβόλιο.

 

Δεν είμαι από εκείνους που σπεύδουν να χρησιμοποιήσουν ένα και μόνο εύρημα ως απόδειξη των προκαταλήψεων τους, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι αυτό ποτέ μου δεν μου χει συμβεί, κυρίως όταν ήμουν νεαρότερος και πιο σίγουρος για τον εαυτό μου.

Μονές έρευνες και πρώτα ευρήματα μπορεί να είναι ενδείξεις, σπανίως όμως είναι αποχρώσες ή αποδείξεις. Συνήθως, χρειάζονται περισσότερες ή ακόμη και μεγαλύτερες έρευνες για να καταλήξουμε με όποια ασφάλεια σε κάποια συμπεράσματα.

Έτσι λοιπόν, η ανεπεξέργαστη χρήση του Vaers ως απόδειξη της κλίμακας των πραγματικών αιτιωδών παρενεργειών και θανάτων από τα εμβόλια Covid, ή η χρήση των στοιχείων της γερμανικής κυβέρνησης για τον αριθμό των εμβολιαζομένων που βρέθηκαν θετικοί, νόσησαν και πέθαναν από Covid, ως απόδειξη διπλάσιας θνητότητας στους εμβολιασμούς, το μόνο που κάνουν στο τέλος είναι να δίνουν πατήματα στα Hoaxes για να ξεπλένουν την επιστήμη του φασισμού και να παρουσιάζονται οι εντεταλμένοι πτυχιούχοι ωσάν να είναι η ίδια και η μόνη επιστήμη.

Μια από τις πολλές και σκόπιμες ελλείψεις που είχαν οι κλινικές δοκιμές των εμβολίων, ήταν η μη αντιπροσωπευτικότητα ηλικιακά του δείγματος της. Πιο συγκεκριμένα, η ομάδα 75 ετών και άνω που δίνει άλλωστε και την πλειοψηφία των θανάτων (περίπου 60%) που καταγράφονται ως Covid, αποτελούσε μόνο το 4,3 του δείγματος της δοκιμής της Pfizer/Biontech, όταν η αναλογία των άνω των 75 στον γενικό πληθυσμό π.χ της Ευρώπης είναι στο 10%. Έτσι, ο ισχυρισμός αποτελεσματικότητας του εν λόγω εμβολίου στο 90% και μάλιστα μια βδομάδα μόλις μετά την δεύτερη δόση, βασίστηκε σε ελλιπή σχεδιασμό, και ως τέτοιος, καταπέφτει μερικώς, και χρήζει αναθεώρησης εν συνόλω.

Σε τι βασίζω τον δικό μου ισχυρισμό;

Σε μια μικρή μα πολύ χειροπιαστή, πρόσφατα δημοσιευμένη μελέτη σε Γερμανούς άνω των 75, που εξέτασε συγκριτικά την ανοσολογική απάντηση στο εμβόλιο και μάλιστα και σε σχέση με τον χρόνο εμφάνισής της.

Τα ευρήματα της μας καταδεικνύουν το γιατί χρειαζόμαστε πολύ περισσότερη και καλύτερη επιστήμη και πολύ λιγότερες τηλεπερσόνες με ιατρικά πτυχία που μιλούν περί παντώς επιστητού με γνώμονα όχι την επιστήμη αλλά τις ιδιαίτερες σχέσεις που έχουν αναπτύξει με την εξουσία στο διάβα της καριέρας τους.

Στις τρεις πρώτες βδομάδες μετά την πρώτη δόση κι αμέσως πριν την δεύτερη, μόλις το 30% των άνω των 75 είχε αναπτύξει εξουδετερωτικά (για την ακρίβεια RBD) IgG αντισώματα. 4 βδομάδες μετά την δεύτερη δόση, το ποσοστό των ηλικιωμένων με εξουδετερωτικά αντισώματα, έφτανε αυτό των νεοτέρων. Ακόμη κι έτσι όμως, τα αντισώματα αυτά δεν ήταν και τόσο εξουδετερωτικά, όσο των νεότερων. Όσο για T-λεμφοκυτταρική ανοσία, ούτε λόγος, κάτι που είναι αναμενόμενο καθώς αυτή φθίνει δραματικά ούτως ή άλλως με την ηλικία, γεγονός που έχει επιπτώσεις και για την ανοσολογική μνήμη και την ισόβια, ή περίπου ισόβια ανοσία.

Μια άλλη μελέτη του Μαρτίου του 2021 με δείγμα 80 και άνω ετών, το οποίο συγκρίθηκε με δείγμα κάτω των 60 ετών, είχε ακόμη πιο δραματικά ευρήματα. 17 μέρες μετά την πρώτη δόση, μόλις το 4,4% των νεαρότερων είχε τίτλους IgG αντισωμάτων για την ακίδα κάτω από το όριο, ενώ το 65.9% των άνω των 80 είχε κάτω από το όριο. Αυτό επιβεβαιώνει τις κραυγές μου για την στρατηγική του πρόσφατου παρελθόντος, του να εμβολιάζουν με την πρώτη δόση όσους περισσότερους μπορούνε λόγω εμβολιαστικής ένδειας τότε, αντί να επικεντρώνουν στην διπλή δόση στις ομάδες υψηλού κινδύνου.

Ακόμη όμως και 17 μέρες μετά την δεύτερη δόση, παραπάνω από το 10% των άνω των 80 είχε τίτλους αντισωμάτων κάτω από το όριο.

Τα παραπάνω αφήνουν έκθετους όλους αυτούς τους τηλεγιατρούς που λειτουργήσαν ως πλασιέ των εμβολίων και με την «υπεραισιοδοξία» τους, αφήσαν τους ηλικιωμένους να πιστεύουν πως μια βδομάδα μετά την δεύτερη δόση, ήταν εξαιρετικά ασφαλείς.

Κι αυτό, θεωρώ δεδομένο ότι κόστισε κι άλλες ζωές απ’ αυτές που και καλά δεν περίσσευαν.  

Τα παραπάνω ευρήματα είναι ποσοτικά. Κι εξηγούν το γιατί οι άνθρωποι των επιτροπών και του υπουργείου υγείας έχουν φαγωθεί να προτρέπουν τους εμβολιασμένους να μην κάνουν τεστ αντισωμάτων μετά τον εμβολιασμών, ακριβώς γιατί αρκετά από τα ευρήματα δεν είναι καθόλου βολικά για την εμβολιαστική προπαγάνδα (εξηγούν επίσης το γιατί η πρώτη φάση της εκστρατείας είχε μικρή επίδραση στην έκβαση της πανδημίας). Μας απαντάν όμως οι πτυχιούχοι απολογητές της εξουσίας, ότι τα ποσοτικά ευρήματα δεν είναι και τόσο ενδεικτικά για την ποιότητα της ανοσίας που παράγεται. Κι έχουν ένα δίκιο. Για αυτό ας σπεύσουμε να δούμε τα ποιοτικά. Όπως είμαστε.

17 μέρες μετά την πρώτη δόση, μόλις το 16,1% συνολικά είχε επαρκείς τιμές τίτλων εξουδετερωτικών αντισωμάτων. Το ποσοστό αυτό στους 80 και άνω, έπεφτε μόλις στο 1,2%.

Με την δεύτερη δόση, εξουδετερωτικό τίτλο είχε το 97.8% στους κάτω των 60. Στους άνω των 80, το 31.3% δεν είχε ανιχνεύσιμα εξουδετερωτικά αντισώματα.

Τις μας λένε οι παραπάνω μελέτες; Ότι ανακαλύψαμε την Αμερική. Με την ηλικία, φθίνει και το ανοσοποιητικό και ως εκ τούτου και η αποτελεσματικότητα του εμβολίου, σε αυτούς μάλιστα που το έχουν πρωτίστως ανάγκη!!!

Οι μελέτες αντισωμάτων ήταν επιτακτικές για την ανάγνωση της πανδημίας, για αυτό και σπανίως γίναν. Τα ατομικά τεστ αντισωμάτων δεν βλάπτουν κανέναν. Πέραν από την εμβολιαστική προπαγάνδα. Και για αυτό και σας αποτρέπουν να τα κάνετε.

Έχουμε κι άλλα ευρήματα, από άλλες μελέτες αντισωμάτων, ακόμη πιο ανησυχητικές. Θα τις μεταφέρω και σχολιάσω εν καιρώ, όταν κι εφόσον αρχίζουν να συμπλέουν με την επιδημιολογική εικόνα του φθινοπώρου που έρχεται. Γιατί δουλειά μου δεν είναι ούτε να τρομοκρατώ, ούτε να νουθετώ. Άλλοι τις κάνουν αυτές τις βρομοδουλειές και χρυσοπληρώνονται από τον ιδρώτα σας για αυτό. Εγώ απλά προσπαθώ να ενημερώνω, στο βαθμό που η αντίληψή μου και το γνωστικό μου υπόβαθρο μου επιτρέπει να το κάνω σωστά. Κι αυτό το πληρώνομαι ελάχιστα. Και το πληρώνω πολύ ακριβά.

Ο πιο ασφαλής ίσως και αποτελεσματικός συντελεστής αντιμετώπισης κάθε νόσου, είναι: Καλό επίπεδο υγείας. Σε όλα τα επίπεδα. Και πεδία. Τα μέτρα έβλαψαν την υγεία μας και το ανοσοποιητικό μας. Ως εκ τούτου και σε κάποιο βαθμό και την αποτελεσματικότητα του εμβολίου, που χρειάζεται ένα καλό ανοσοποιητικό για να δράσει όπως θα έπρεπε. Αυτό κυρίες και κύριοι, λέγεται φαύλος κύκλος. Φαινόμενο τόσο συχνό, σε όλη τη διάρκεια και σε κάθε πτυχή της πανδημικής αντιμετώπισης. 

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com. 26/6/2021  

Read More »

Πανδημαγωγοί: Backstage info και μερικά στοιχεία ακόμη

Μετά από τα 30 άρθρα των τριών πρώτων μηνών για την πανδημία, τους τέσσερις μήνες για την συγγραφή του βιβλίου μου οροσήμου για την πανδημία, "Χωρίς ανάσα: Τα χρονικά του μεγάλου φόβου", ήρθαν άλλοι τέσσερις εξοντωτικοί μήνες για το σχεδιασμό του ντοκιμαντέρ Πανδημαγωγοί, το οποίο τελικά διαμόρφωσαν ουσιαστικά 4 συνολικά άνθρωποι με συνολικό Budget πολύ κάτω από τον υποκατώτατο μισθό για τον καθένα μας. 

Με χιλιάδες ώρες θέασης της προβαλλόμενης και επιβαλλόμενης προπαγάνδας για την αρχική σταχυολόγηση του υλικού, το υλικό που τελικά βρίσκεται στο ντοκιμαντέρ παρέλασε τουλάχιστον 40 φορές κατά μέσο όρο μπροστά από τα μάτια μας για τις σκηνοθετικές ανάγκες του ντοκιμαντέρ. 

Περί τίνος πρόκειται; 

Τον Μάρτιο του 2020, η ανθρωπότητα και ιδιαίτερα η Δύση, θα βρεθεί αντιμέτωπη με μια πανδημία ενός κορονοϊού που δεν είχε εντοπιστεί ποτέ πριν.
Για την αντιμετώπιση της, αντί της επιστήμης προτάθηκε μια λύση από το μακρινό παρελθόν: Οι καραντίνες.
Και μάλιστα καραντίνες που αντί να περιοριστούν στους νοσούντες όπως συνηθιζόταν τα χρόνια τα σκοταδιστικά, στην ανθρωπιστική μας εποχή επεκτάθηκαν σε όλους, σε έναν πρωτόγνωρο περιορισμό των ανθρωπίνων δραστηριοτήτων και της ανθρώπινης φύσης, που πήρε εν μια νυκτί παραμάσχαλα τα πολιτισμικά και πολιτικοκοινωνικά κεκτημένα αιώνων, αυτά ακριβώς για τα οποία η Δύση περηφανευόταν για δεκαετίες.
Για ένα επιβληθεί ένα τέτοιο αντιδυτικό και αντιδημοκρατικό αφήγημα, επιστρατεύτηκαν ομάδες πρόθυμων επιστημόνων, κυρίως γιατρών, για να το συνδιαμορφώσουν και κυρίως, για να το νομιμοποιήσουν με μπόλικο επίχρισμα επιλεκτικής επιστήμης.
Καθώς όμως το αφήγημα ήταν πρωτίστως πολιτικό, το επιστημονικό του υποστύλωμα αποδείχθηκε αρκετά ρωγμώδες κι ασταθές, σε τέτοιο βαθμό που ερχόταν κάθε λίγο και λιγάκι σε ευθεία σύγκρουση όχι μόνο με την κοινή λογική, αλλά και με προηγούμενα στιγμιότυπα κι εκδοχές του.
Την ελληνική εκδοχή αυτού του βαλτώδους αφηγήματος και τα ατέρμονα ήξεις αφήξεις του, παρακολουθεί πιστά από την αρχή της πανδημίας μέχρι και τα τέλη του Μαΐου του 2021 το ντοκιμαντέρ Πανδημαγωγοί, ακολουθώντας μια δαιδαλώδη, σκοτεινή νοητική διαδρομή, όπου σε κάθε στροφή της καραδοκούν ροπαλοφόροι επιστημινώταυροι, που συντρίβουν τον κάθε δύσμοιρο εγκέφαλο που επιχειρεί να βρει μια άκρη στον λαβύρινθο όπου τοποθετήθηκε η ανθρωπότητα.
Ας δούμε λοιπόν αδιαμεσολάβητα την διαχείριση της πανδημίας από κάποιους ειδικούς μέσα από τις ίδιες τους τις θέσεις και αντιθέσεις τους.

Παραγωγή: Μάιος 2021

Επεισόδιο 1ο 

(εναλλακτικά) 
01. Ακούγοντας τους ειδικούς
02. Πανδημικοί Συναγερμοί και Ετοιμότητα
03. Οι Αρνητές της Πανδημίας
04. Μια Απλή Γριπούλα Είναι και Οι Ψεκασμένοι
05. Οι Αρνητές των Τεστ
06. Υπερεκτιμώντας την Θνητότητα
07. Υπερκαταγράφοντας Θανάτους
08. Οι Αρνητές της Ανοσίας
09. Οι Αρνητές της Ανοσίας Αγέλης
10. Οι Αρνητές της Κοινωνίας

Επεισόδιο 2ο 

(εναλλακτικά) 

11. Το Στίγμα
12. Οι Αρνητές των Δικαιωμάτων
13. Οι Αρνητές των Μέτρων
14. Οι Αρνητές της Θείας Κοινωνίας
15. Οι Αρνητές της Μάσκας
16. 4η Βιομηχανική Επανάσταση
17. Νενικήκαμεν
18. Προβλέψεις
19. Οι Αρνητές της Κοινής Λογικής
20. Η Λογική του Παραλόγου
21. Καμμιά Ζωή Δεν Περισσεύει;

Επεισόδιο 3ο

(εναλλακτικά) 

22. Οι Αρνητές του Συστήματος Υγείας
23. Πιο Καλή Η Μοναξιά
24. Οι Αρνητές των Ίδιων τους των Μέτρων
25. Εμβόλια
26. Οι Αρνητές της Φαρμακοεπαγρύπνισης
27. Η Παταγώδης Μεγαλομανία της Εμβολιάδας
28. Μεταλλάξεις
29. Οι Αρνητές των Φαρμάκων
30. Μέτρα και Επίμετρα

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Σενάριο αφήγησης/αφήγηση: Πέτρος Αργυρίου

Ο Πέτρος Αργυρίου είναι αναλυτής, με πάνω από χίλια άρθρα στο ενεργητικό του και πολλές κρίσιμες κι επιτυχημένες προβλέψεις για διάφορα αυγά των φιδιών που οι δυτικές ελίτ εκκόλαπταν και συγκάλυπταν μέσω της πολιτικής ορθότητας. Έχει γράψει τέσσερα βιβλία για το παρασκήνιο των πολιτικών δημόσιας υγείας, κάποια από τα οποία περιέγραφαν το πώς είχε σταδιακά στηθεί η σκαλωσιά αυτού που ζούμε σήμερα. Το τελευταίο του βιβλίο είναι το «Χωρίς ανάσα: Τα χρονικά του μεγάλου φόβου», που από τον Οκτώβριο του 2020, περιγράφει και ερμηνεύει τις περισσότερες πτυχές της πανδημίας και ερμηνεύει πολλά από τα παράδοξα της (https://www.ianos.gr/choris-anasa-0507514).

Είναι επίσης συγγραφέας πολλών δεκάδων λογοτεχνικών βιβλίων που διατρέχουν πολλά λογοτεχνικά είδη, χωρίς όμως να ανήκουν αποκλειστικά σε κανένα, αφήνοντας το δικό του αναγνωρίσιμο στίγμα σε όσους είχαν την καλή ή την κακή τύχη να τα διαβάσουν.
Που και που, καταπιάνεται και με άλλες τέχνες, όπως ο κινηματογράφος.
Το προσωπικό του blog είναι το agriazwa.blogspot.com.

Main Soundtrack: Σωτήρης Μυτακίδης (aka Ramon)

Ο Σωτήρης Μυτακίδης γεννήθηκε το 1992. Το 2004 πρόλαβε και κυκλοφόρησε το πρώτο του single.
Ασχολείται με την ηχοληψία και το sound design. Μέλος του label Talkback από το οποίο κυκλοφορούν όλες οι δουλειές του Low Bap ρεύματος από το 2015 και μετά πλάι σε Active Member , B.D. Foxmoor , Sadahzinia , La Bruja Muerta .
Το καλοκαίρι του ‘20 κυκλοφόρησε μαζί με Nimeni Altu’ από Ρουμανία το «Λουλούδια της ερήμου - Flori crescute în deșert» αφιερωμένο σε όσους χάθηκαν σαν αριθμοί εξαιτίας των συνθηκών.
Μέλος του συγκροτήματος Mavri Petra .
Ιδρυτής της μουσικής ομάδας CO.RE η οποία με τη σειρά της έχει στήσει το Sound Design and Recording / Video Editing Studio Conscious Relevance .

Secondary soundtrack: Θεμιστοκλής Συμβουλόπουλος

Ο Θέμης είναι μουσικός.

Είναι απόφοιτος Εθνικού Ωδείου με τίτλο δεξιοτεχνίας στο κλασσικό πιάνο και δίπλωμα Κλασσικών Κρουστών Συμφωνικής Ορχήστρας από το Δημοτικό Ωδείο Ζωγράφου.

Εργάστηκε επί 20 συναπτά έτη στην Ορχήστρα Σύγχρονης Μουσικής της ΕΡΤ, ως Κορυφαίος Α’ στην θέση των τυμπάνων.
Παράλληλα συνέπραξε ως μουσικός με τις περισσότερες κλασικές ορχήστρες στην Ελλάδα.
Στενός συνεργάτης του συνθέτη Μίκη Θεοδωράκη, από το 1995 ως και το 2006 και ιδρυτικό μέλος της Λαϊκής Ορχήστρας Μίκης Θεοδωράκης.
Εχει επίσης συνεργαστεί με πολλούς Έλληνες συνθέτες και τραγουδιστές της ελληνικής έντεχνης μουσικής από το 1993 έως και σήμερα σε παραστάσεις όσο και στην δισκογραφία.
Επίσης έχει ενορχηστρώσει έργα άλλων συνθετών τόσο για μεγάλη ορχήστρα όσο και για μικρότερα σύνολα.

Αστέριος Γούσιος:

Ο Αστέριος Γούσιος είναι επαγγελματίας σκηνοθέτης, εικονολήπτης, μοντέρ και φωτογράφος. Έχει υπάρξει λέκτορας σε σεμινάρια περί σκηνοθεσίας / κινηματογράφησης, έχει γυρίσει τρία ντοκιμαντέρ και πολλές ταινίες μικρού μήκους, μια εξ αυτών βραβευμένη (Αύριο Είναι Δευτέρα, 8ος Διεθνής Μαθητικός Διαγωνισμός, 1ο Βραβείο Μυθοπλασίας), και άλλα βίντεο (διαφημιστικά, promos, videoclips κ.α.). Ζει και εργάζεται στην Θεσσαλονίκη. Μπορείτε να δείτε δουλειές του εδώ: https://www.youtube.com/user/AsteriosGousios

Ανακοινώνουμε, καλώς εχόντων των πραγμάτων, την συλλογή υλικού για το Πανδημαμαγωγοί, επεισόδιο 4ο με όσα μας διέφυγαν κι όσα μας προέκυψαν από την περάτωση της παραγωγής της πρώτης σειράς στα τέλη του Μαίου. Ημερομηνία κυκλοφορίας κατά προσέγγιση: Νοέμβριος 2021

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, 23/6/2021 

Read More »

Ατομικές στρατηγικές προστασίας όλων των υπολοίπων

 

Μπορεί η πανδημία να τελείωσε (όχι δεν μπορεί. Αλλά ας προσποιηθούμε ότι ζούμε στον ίδιο φανταστικό κόσμο που κατασκήνωσε στον εγκέφαλο σου μέσω της τηλεόρασης κι ότι όπου να ναι τελειώνει με τον μαζικό πειραματικό εμβολιασμό).

Έστω ότι τελείωσε ή ότι τελειώνει. Όπου να ναι. Δεν θα τελειώσουν όμως μαζί της όλα τα υπόλοιπα λοιμώδη νοσήματα, έτσι δεν είναι; Θα ρθούν ξανά οι γρίπες κι άλλοι ιοί του αναπνευστικού, φυματίωση έχουμε μπόλικη, HPV, σιγκέλλωση και ποιος ξέρει τι άλλο θα σκάσει. Παρτο χαμπάρι αδερφέ. Όσο είσαι βιολογικός οργανισμός, όλο και κάτι θα κολλήσεις, όλο και κάποιον θα κολλήσεις. Δεν έχει σημασία αν αυτό το κάτι είναι λιγότερο μεταδοτικό κι επικίνδυνο από τον Covid. Αφού τα συμφωνήσαμε: καμιά ζωή δεν περισσεύει. Ας δούμε λοιπόν τι μπορείς να κάνεις για να προστατέψεις απολύτως τους άλλους ανθρώπους από την μιαρή, λοιμώδη ύπαρξη σου, αδιαφορώντας για την ύπαρξη σου.

Α) Μάσκες παντού και πάντα: Είπαμε να χουμε φαντασία αλλά όχι και τόσο. Χρειάζεται κάτι πιο ολοκληρωμένο από αυτό που όλη την ώρα βρωμίζει και λερώνεται. Οπότε πάμε στην

Β) Διαστημική στολή: Άνα γεια σου. Κάτι που να προστατεύει την ζωή σε συνθήκες που δεν υποστηρίζουν την ζωή. Έχουμε θεματάκι όμως: Τα υλικά της είναι ακριβά. Παιδάκια στην αφρική πεθαίνουν στα ορυχεία για να έχεις εσύ προϊόντα υψηλής τεχνολογίας. Το κυριότερο όμως πρόβλημα είναι ότι μπορεί εσύ να προστατεύεις τους άλλους από τον εαυτό σου, δεν προστατεύεις όμως τους άλλους από τους άλλους. Κάποιος μπορεί να ακουμπήσει την στολή σου που ακούμπησε κάποιος άλλος που είχε μεταδοτικό νόσημα. Συμπέρασμα: Οι διαστημικές στολές δεν παρέχουν 100% προστασία στους άλλους. Κι είναι ατομική σου ευθύνη να πάρεις την στολή σου και να πας στο

Γ) Διαστημικό σταθμό. Τώρα μιλάμε. Αρκεί να είσαι μόνος σου. Θα μπορούσες αντί για αυτό να κάνεις κάτι πιο προσγειωμένο γιατί καταλαβαίνεις ότι είναι λιγάκι κάπως να φτιάχνουμε διαστημικούς σταθμούς για τον καθένα που θέλει να είναι απολύτως ανέγγιχτος για το καλό όλων των υπολοίπων. Οπότε πάμε στο

Δ) Ερημίτης: Παλιά καλή λύση. Δοκιμασμένη. Αλλά: Αν έρθεις σε επαφή με ζώο μπορεί να το κολλήσεις κάτι και μετά αυτό έχει κάποια μικρή πιθανότητα να το κολλήσει σε κάποιο άλλο ζώο και τελικά σε άνθρωπο και να ψοφήσει μια ολόκληρη πόλη εξαιτίας σου. Οπότε, μακριά από ζώα. Και από τρεχούμενο νερό γιατί κι έτσι έχεις μια έστω κάποια ελάχιστη πιθανότητα να μεταδώσεις. Το μέγεθος δεν μετράει και καμιά ζωή δεν περισσεύει. Νερό λοιπόν μόνο βρόχινο και γούρνας.

Ε) Ροβινσώνας Κρούσος. Εκδοχή του Δ για όσους προτιμούν παραθαλάσσια τοπία. Απαραίτητη προϋπόθεση να ναυαγήσεις μέρα Παρασκευή και μάλιστα σε νησί που έχει έναν και μόνο μαύρο.  Self test απαραίτητα. Τα φτιάχνεις και με καρύδες. Το ίδιο ακριβή θα είναι. Και πολύ λιγότερα ακριβά. Για το πώς ρωτάς τον Σπαλιάρα. (βλέπε αργότερα)

Ζ) Εναλλακτικός τουρισμός. Μια λίγο λιγότερο αποτελεσματική εκδοχή αλλά και λίγο λιγότερη μοναχική στρατηγική από το Δ και Ε.

Η) Άνθρωπος των σπηλαίων: Παλιό και δοκιμασμένο. Απλά πρόσεχε η σπηλιά να μην έχει αρκούδα ή δράκο μέσα ή νυχτερίδες. Και τον κορονοϊό από τις νυχτερίδες τον κολλήσαμε. Λέμε τώρα. Αν δεν αντέχεις όμως τόσο την μοναξιά και βάζεις τον εαυτό σου πάνω από το κοινό καλό τότε δοκίμασε να πας στο  

Ι) Survivor: Σίγουρα όχι τόσο αποτελεσματικό όσο τα Δ και Ε και ΣΤ, αλλά και πάλι πολύ καλύτερο από πλευράς δημόσιας υγείας από την ζωή σε πιο πυκνές κοινότητες. Bonus: Παρέχετε διασκέδαση και λόγο ύπαρξης σε ανθρώπους που ούτε ζωή έχουν ούτε λόγο ύπαρξης. Αξία; Ανεκτίμητη.  Απαραίτητη προϋπόθεση: Να χετε κάνει self Test για όλα τα λοιμώδη νοσήματα. Απαραίτητο επίσης να ζητήσετε από την παραγωγή να μην γυρίσετε ποτέ πίσω. Εμείς σίγουρα θα το ζητήσουμε.

Κ) Μοναχισμός: βλ. Survivor με ράσα.

Λ) Αναρρίχηση: Μια πολύ καλή λύση. Πάρε τα όρη και τα βουνά. Εκτός κι αν σε λένε Μωάμεθ. Τότε θα ρθούν αυτά σε σένα και δεν θα χρειαστεί να σπάσεις και τα νύχια σου. Ποτέ δεν ξέρεις πότε θα ξανακλείσουν τα νυχάδικα με τόσους ανεύθυνους παρτάκηδες εκεί έξω. Το Κ μπορεί να συνδυαστεί με το Λ, όπως συμβαίνει στα Μετέωρα.

Μ) Πυρηνικό καταφύγιο: Αυτά είναι μεγάλε. Από τις πιο αποτελεσματικές λύσεις. Στο προτείνουμε ανεπιφύλακτα. Αρκεί όλα τα συστήματα ζωής εκεί μέσα να είναι κλειστά.

Ν) Τριτοκοσμική Ανοσία: Πάνε στις πιο βρώμικές κι αρρωστιάρες γειτονιές του πλανήτη, κάνε σεξ με τα ποια μεγάλα λέσια που μπορείς να βρεις, φάε από το πιάτο τους αφού τους ζητήσεις να φτύσουν πρώτα μέσα. Μετά από κάθε τέτοια επαφή, καραντίνα δέκα ημερών και ντου πάλι να κολλήσουμε ότι βρούμε. Αν ποτέ κλείσεις τα 100 σου, μπορεί και να χεις γίνει πανάνοσος. Χλωμό το κόβω. Να φτάσεις μέχρι τα 100 ζώντας έτσι. Βασικά, χλωμό σε κόβω ήδη απ’ το πρώτο σου ταξίδι αλλά ποτέ δεν ξέρεις. Είδαμε και τόσους χίπηδες να γίνονται εξαιτίας της τριτοκοσμικής ανοσίας γιάπηδες.

Ξ) Εμβολιασμός για τα πάντα: Μην το γελάς. Αν θες να είσαι απόλυτα προστατευτικός πρέπει να εμβολιαστείς και για τις νόσους των πάντα και των κοάλα. Κι αφού έχεις ήδη κάνει ήδη ένα πειραματικό εμβόλιο, πάρε αμπάριζα όλα τις κλινικές δοκιμές εμβολίων και κάντα όλα. Γιατί καθώς λένε, στην ζωή δεν μετανιώνουμε τόσο για αυτά που κάναμε, όσο για αυτά που δεν κάναμε. Θα σε απογοητεύσω όμως, ή μάλλον τα εμβόλια θα σε απογοητεύσουν. Γιατί κανένα εμβόλιο δεν είναι 100% αποτελεσματικό. Αν τυχόν και επιβιώσεις, που για αυτό σου δίνω λίγο μεγαλύτερες πιθανότητες από την στρατηγική Ν, πάλι όλο και κάποιον μπορεί να κολλήσεις κάτι, με μειωμένες πιθανότητες βέβαια αλλά και πάλι, καμιά ζωή δεν περισσεύει. Τα παμε αυτά, τα συμφωνήσαμε. Έτσι λοιπόν, θα πρέπει να συνδυάσεις το Ξ με κάποιο από τα άλλα μέτρα που σου έχω ήδη προτείνει πλην του Ν. Σου φαίνεται παράλογο; Κάτσε περίμενε μέχρι το φθινόπωρο και θα με θυμηθείς για τον συνδυασμό των μέτρων.

Ο) Ψόφος: Με διαφορά η καλύτερη στρατηγική αποτροπής μετάδοσης του οτιδήποτε. Μετά από μερικές βδομάδες καραντίνας στον τάφο, δεν κολλάς και δεν μεταδίδεις τίποτε. Κι είναι οικολογικότατο. Δεν καταναλώνεις πόρους, δεν βρωμίζεις το νερό, δεν αυξάνεις το CO2 στην ατμόσφαιρα. Που να σου τα λέω. Η απόλυτη λύση. Ξέρεις πόσες ζωές θα σώσεις με αυτόν τον τρόπο; Αν δε γίνεις και δωρητής οργάνων, θα σώσεις κι άλλες 7 κι ας μην είσαι γάτα. Αρκεί βέβαια να έχεις κάνει τα πολυπόθητα προθανάτια σελφ τεστ δια πάσαν νόσον και μαλακία, κυρίως για το δεύτερο. Μην τυχόν και μεταδώσουμε και μετά θάνατον. Κρίμα θα ναι. Καμιά ζωή δεν περισσεύει. Εκτός απ’ την δική σου. Και κανένα όργανο δεν περισσεύει. Με πρώτα απ΄ όλα, τα δικά σου. Μην χάνεις χρόνο. Ψόφα τώρα. Κάνε το καλό και ρίξου στον γιαλό. Τα μόνο μέτρα που θα χρειαστείς να πάρεις, θα είναι τα δικά σου. Μισό. Μισό. Μα για στάσου λίγου. Κι αν υπάρχει μεταθανάτια ζωή και έχει μεταθανάτιους μικροοργανισμούς, έστω μόνο πνευματικούς; Τι να σου πω ρε φίλε. Σε αυτό δεν μπορώ να σε βοηθήσω. Η επιστήμη έχει πάντα αβεβαιότητες. Για το ενδεχόμενο μεταθανάτιων λοιμωδών νοσημάτων θα πρέπει να συμβουλευτείς έναν πνευματικό. Κι έναν λοιμωξιολόγο. Βασικά ρώτα τον Τσιόδρα και Γιαμαρρέλου που είναι και της επιστήμης και της εκκλησίας. Δεν βλέπεις με πόση μεταφυσική έχουν μπολιάσει την επιστήμη;

Κοίτα, και γω κάποτε ήμουν σαν και σένα, έτσι κρυφοαγνωστικιστής κι δεν πολυπίστευα στα θαύματα. Μέχρι που τα είδα να συμβαίνουν. Μπροστά στα μάτια μου. Είδα το τι είναι ικανοί να πιστέψουν οι άνθρωποι. Αυτό κι αν είναι θαύμα.

Και θα διαπιστώσετε με τα ίδια σας τα μάτια, βλέποντας το επεισόδιο 2 των Πανδημαγωγών αύριο, Τετάρτη 16 Ιουνίου, στις 8,34, εδώ.

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, 15/6/2021

Read More »

Πανδημαγωγοί: ΤΟ ντοκιμαντέρ για την πανδημία.

Κάποιες φορές, με ρωτάνε πως είσαι; Πως να είμαι; Ήμουν οριακά πριν τον εγκλεισμό. Κατά την διάρκεια του, έβλεπα μόνο έναν άνθρωπο για μερικά λεπτά της μέρας: Τον πατέρα μου, ζωή να ΄χει. Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, τους πρώτους τρεις μήνες έγραψα 32 άρθρα για την πανδημία, τους επόμενους τρεις μήνες ένα βιβλίο για την πανδημία και τους υπόλοιπους 5, σχεδίασα ένα ντοκιμαντέρ για την πανδημία, του οποίου το υλικό είδα κατά μέσο όρο 30 φορές. Κι όλα αυτά, συντονιζόμενος με όλα τα δελτία ειδήσεων όλη την μέρα, μήπως τυχόν και διαφύγει κάτι. Οι καταχρήσεις μου χτύπησαν κόκκινο, η υγεία μου πήρε την κατιούσα και ανήκω πλέον στις ευπαθείς για σοβαρό Covid ομάδες. Οπότε χρωστάω πολλά στους ιθύνοντες. Πάρα πολλά. 

Κι έτσι σκαρφιστήκαμε το ντοκιμαντέρ Πανδημαγωγοί για να αρχίσουμε να ξεχρεώνουμε. Μεγάλοι πρωταγωνιστές του, οι ειδικοί μας, ή μάλλον οι δικοί τους ειδικοί, οι ειδικοί τους. 

Τους παρακολουθούμε από τις αρχές του Μάρτη, να λένε πότε τ' ένα και πότε τ΄ άλλο σε ένα αφήγημα πρωτοφανών οβιδιακών μεταμορφώσεων, που φόρεσε τον μανδύα της επιστήμης, σε ένα μασκάρεμα του φασισμού σε ζήλο για το απαξιωμένο εδώ και χρόνια σύστημα δημόσιας υγείας που οι ελλείψεις του σε συνδυασμό με τον πανδημικό πανικό οδήγησαν σε πολλές περιοχές στο μεγαλύτερο ποσοστό των θανάτων από αυτούς που με τα στανιό βαπτίστηκαν θάνατοι Covid. 

Σήμερα, για να προστατευτεί η εμβολιαστική εκστρατεία, τα κριτήρια καταγραφών αλλάζουν: Σε όλο και περισσότερες χώρες αρχής γενομένης από τις ΗΠΑ και την Μ.Βρετανία, τα κριτήρια καταγραφών αλλάζουν για τους εμβολιασμένους. 

Δύο μέτρα και δύο σταθμά για εμβολιασμένους κι ανεμβολίαστους, όχι μόνο στην κοινωνική ζωή και την επιστροφή στην Νέα Κανονικότητα, αλλά και στα "επιστημονικά" κριτήρια. Αλλά για αυτά θα γράψω εκτενέστερα σύντομα. 

Τώρα προέχει το ντοκιμαντέρ. 

Πανδημαγωγοί: Πρεμιέρα 1ου επεισοδίου, 12/6/2021 στις 21.00 το βραδάκι. Εδώ 

Σχετικά τρέιλερ: Εδώ 

Οπότε μην με ρωτάτε τι κάνω ή τι έκανα. Θα τα δείτε σύντομα. Και στην ερώτηση τι θα κάνω μετά, ιδού: Ένα άρθρο για την αλλαγή των διαγνωστικών κριτηρίων στο Holistic Life. Ένα μεγάλο άρθρο για το παρασκήνιο των βιολογικών εξοπλισμών και την βιοασφάλεια στο Hellenic nexus. Κι ένα εξίσου σημαντικό άρθρο για την σύγκριση της φυσικής με την εμβολιαστική ανοσία με πολύ σημαντικές προεκτάσεις για την ανοσολογική επάρκεια του είδους μας. Σύντομα. 

Όταν ξεκίνησε η πανδημία, είχα δηλώσει πως αυτήν την μάχη θα την κερδίσω κι ας είναι η τελευταία μάχη που θα δώσω. Διαψεύστηκα. Κι έτσι είμαι υποχρεωμένος να συνεχίζω να δίνω αυτήν την προ πολλού χαμένη μάχη. 

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, 12/6/2021 

Read More »

Τα ζωύφια

Σουτ, τσιμουδιά, μην βγάλετε άχνα, έφτασε στα μέρη μας η μεγάλη αράχνα.

Έτσι στα μάνι μάνι έβγαλε ο μπάμπουρας φιρμάνι.

Σταμάτησε να φτιάχνει σβώλους για να τους ενημερώσει όλους,

πως αν δεν πρόσεχαν, θα χανόντουσαν στο πιτς φυτίλι,

όπως αρπάζει πυρκαγιά η πιο εύφλεκτη ύλη.

Μην τρώτε πια άλλο σανό, η αράχνη φτιάχνει ιστό τρανό.  

Το γραψε κι η κάθε ιστοσελίδα,

πως ο ιστός θα κανε την ιστορία να αλλάξει πια σελίδα, 

πιο επικίνδυνος έτσι που ταν κι από την πιο κοφτερή λεπίδα.

Σκιάχτηκαν μέχρι και τα λεπιδόπτερα που περνιόντουσαν για ανώτερα.

Κι έτσι τα ζωύφια αποφάσισαν να κλειστούν στο σπίτι, μιμούμενα τον πιο μοναχό κι έρμο ερημίτη. Κι έτσι φαντάστηκαν πως δεν θα άνοιγε ούτε μύτη.

Είχαν βλέπετε ασπαστεί αυτή την θεωρία: πως στην πιο τρανή ολιγωρία θα βρίσκαν σωτηρία.

Όλα απαγορεύτηκαν, εκτός από μια πορεία που τιμούσε τα θύματα του αμφίβιου καρχαρία.

Κι αν κάποιο ζούδι είχε μια κάποια απορία, 

ή ακόμη χειρότερα, αν μίλαγε για σκευωρία, 

στην άκρη τ΄ άλλα τον εβάζανε, τον κάνανε παρία.  

Κι έτσι μείναν να παρατηρούν την ίδια τους την ζωή από σφαλιστά θεωρεία.

Όσο δεν μιλάς, δεν φιλάς και δεν λαλείς, θα είσαι ασφαλής. Έτσι τους είπε ένας ειδικός που δεν ήταν δα και ο Θαλής, μα έπεισε τα ζούδια πως είχε βρει τον τρόπο για να σαι αειθαλής. 

Τα 'πεισε επίσης ο γιός κάποιου Αρίστου, πως αν μέναν σπίτι επ' αορίστου, 

τα ζούδια θα είχαν όλα τα καλούδια, 

αρκεί να μην άρχιζαν τα μεταδοτικά τραγούδια 

που την αράχνη προσελκύουν όπως τις μέλισσες τα λουλούδια. 

Η φήμη για την αράχνη, σκέπασε τα πάντα σαν ραδιενεργή πάχνη, τόσο όσο τους κουραμπιέδες που τους πνίγει η άχνη. 

Και κάποιες πεταλούδες γίναν Ιούδες. 

Κι ο μπάμπουρας σήκωνε την κάθε πέτρα να βρει το ζούδι εκείνο που δεν τηρούσε μέτρα. 

Κι έτσι σε όλα τα ζωύφια, η ευπείθεια έγινε η πιο σημαντική συνήθεια. Που καιρός να ψάχνεις για αλήθεια, όταν ο τρόμος σου σφυροκοπεί τα στήθια.  

Τους είπαν πως η αράχνη είχε έρθει από την Κίνα. Με τούτα και με κείνα, ακίνητα καθώς μείνανε, τα θέρισε η πείνα.

Κι οι μέλισσες ακόμη σταμάτησαν να μεταφέρουν γύρη. Κι έτσι η φύση έγινε του χάρου πανηγύρι.

 

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, 1/6/2021.

Read More »

Πανδημικό σημειωματάρι

 

Το κείμενο που ακολουθεί αποτελεί για μένα εξαίρεση καθώς δεν αποτελεί άρθρο αλλά μπουκίτσες ενημέρωσης για θέματα που δεν θα δουν ιδιαίτερα εώς καθόλου το φως της δημοσιότητας, τουλάχιστον όχι στην σωστή τους διάσταση.

1) Χειραγώγηση, ψυχολογική τρομοκρατία και το παιχνίδι των εντυπώσεων.

α) Στις 31 του Δεκέμβρη του 2020, σε μια συνέντευξη μεγατόνων που διέφυγε της προσοχής της ελληνικής κοινής γνώμης, ο Neil Ferguson, ο μοντελίστας του Ιμπέριαλ που τα μοντέλα τρόμου του αποτέλεσαν το επιστημονικό άλλοθι για να γίνει ο πλανήτης φυλακή και βασικός σύμβουλος της βρετανικής κυβέρνησης μέχρι που τον πιάσαν να ξενογαμάει (όχι, αυτό δεν είναι έγκλημα, το έγκλημα ήταν δικιάς του επινόησης και ήταν ότι έσπασε την καραντίνα για να το κάνει), ομολογεί κυνικά στους Times το πως και το γιατί επιβλήθηκαν οι καραντίνες στην Δύση, επιβεβαιώνοντας τις εκτιμήσεις για το ζήτημα που έχω καταθέσει στο βιβλίο μου «Χωρίς ανάσα: Τα χρονικά του μεγάλου φόβου»:

"Νομίζω ότι η αίσθηση των ανθρώπων για το τι ήταν εφικτό όσον αφορά τον ΕΛΕΓΧΟ, άλλαξε δραματικά ανάμεσα στον Ιανουάριο και τον Μάρτη (του 2020).... (Η Κίνα) είναι ένα κομμουνιστικό μονοκομματικό κράτος, είπαμε. Δεν θα μπορούσαμε να την βγάλουμε καθαρή με κάτι τέτοιο στην Ευρώπη. Και μετά, η Ιταλία, το 'κανε. Και συνειδητοποιήσαμε: ΟΤΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ."

Κι όντως την βγάλαν καθαρή.

β) Μερικές μόλις μέρες μετά την αλλαγή της οδηγίας του CDC που επιτρέπει στους πλήρως εμβολιασμένους να μην φοράν μάσκες, ο ισόβιος τσάρος της αμερικάνικης επιδημιολογίας,  Anthony Fauci,  ομολογεί σε συνέντευξη του πως παρότι εμβολιασμένος, φορούσε την μάσκα για να μην στείλει «μπερδεμένα μηνύματα», για λόγους εντυπώσεων δηλαδή και μόνο.

Στην ίδια συνέντευξη μας διαβεβαιώνει πως οι πλήρως εμβολιασμένοι δεν μεταδίδουν ακόμη και «διαφυγόντες» λοιμώξεις, από στελέχη δηλαδή που διαφεύγουν εν μέρει της όποιας ανοσίας. Θα δούμε στο τέλος του κειμένου, στοιχεία της σχετικής μελέτης που δεν συμφωνούν με την χαλύβδινη πεποίθηση του Fauci. 

2)  Παιχνίδι των κατασκόπων

Έχει μερικές μόλις μέρες που αποκαλύφθηκε πως οι μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ είχαν καταγράψει τρεις ερευνητές του βιολογικού εργαστηρίου να έχουν από τον Νοέμβριο του 2019 συμπτώματα που έμοιαζαν με Covid. Αυτή η αποκάλυψη, εξανάγκασε τον Fauci να αποκαλύψει πως οι ΗΠΑ χρηματοδότησαν μέχρι και τον Απρίλιο του 2019, «σε ένα πνεύμα αγαστής διακρατικής επιστημονικής συνεργασίας για το κοινό καλό της ανθρωπότητας», το βιολογικό εργαστήριο της Γουχάν με 600.000 δολάρια σε έρευνες για ιούς νυχτερίδων (προφανώς κορονοϊούς), παρακινούμενες από το πολύ μικρό αριθμητικά και βραχύβιο ξέσπασμα του Sars στην Κίνα το 2003. Στις 11 Μαϊου του 2021, ο Fauci θα αποκαλύψει πως δεν είναι απόλυτα πεπεισμένος πως ο κορονοϊός προέκυψε φυσικά, δίνοντας αρκετούς πιθανολογικούς πόντους στο σενάριο της διαρροής από εργαστήριο που μέχρι και πρότινος παρουσιαζόταν ως αυστηρά συνομωσιολογικό και πως πρέπει να συνεχίσουν να διερευνούν το τι συνέβη στην Κίνα στην αρχή της πανδημίας, όταν ο ίδιος του αρχικά διαβεβαίωνε πως δεν υπήρχε κανένα επιστημονικό τεκμήριο για τυχόν εργαστηριακή προέλευση του νέου ιού, σενάριο που κι εγώ θεωρούσα αρκετά απίθανο, καθώς αναδρομικά βρέθηκαν δείγματα του ιού στην Δύση από τον Νοέμβριο, ακόμη κι από τον Μάρτιο του 2019, αν και φυσικά δεν μπορούσα να το αποκλείσω ολοσχερώς.

Το πως και το γιατί όμως οι μυστικές υπηρεσίες παρακολουθούσαν ενδελεχώς ένα εργαστήριο που χρηματοδοτούσαν σε πνεύμα επιστημονικής συνεργασίας καλών προθέσεων, μόνο οι ιθύνοντες των προγραμμάτων βιολογικών εξοπλισμών μπορούν να γνωρίζουν και αυτήν ακριβώς την πλευρά του ζητήματος θα εξετάσουμε σε άρθρο μας στο Τεύχος του Ιουλίου του 2021

3) Πολλά μέτρα/ πολλά σταθμά 

3)      Θα κλείσουμε με την μελέτη που έμμεσα επικαλέστηκε ο Fauci

για την αποτελεσματικότητα των εμβολίων στις λεγόμενες “διαφυγόντες λοιμώξεις¨.

Η μελέτη αυτή δείχνει όντως ένα πολύ μικρό ποσοστό διαφυγόντων λοιμώξεων στους πλήρως εμβολιασμένους. Από αυτούς, το 10% νοσηλεύτηκαν. Κι από αυτό το 10%, το 2% πέθαναν, παρουσιάζοντας μια θνητότητα της τάξης του 0,2% που δεν απέχει πολύ από την εκτιμώμενη θνητότητα στον γενικό πληθυσμό από Covid.

Το παράδοξο αυτό ερμηνεύεται εν μέρη από την διάμεση ηλικία των εμβολιασμένων θανούντων που είναι τα 82 έτη. Από αυτούς όμως, μόνο το 18% ήταν ασυμπτωματικοί ή πέθαναν αδιαμφησβήτητα από άλλη αιτία θανάτου.

Αξιωματούχος του CDC περιγράφει πως «δεν μπορούμε να πούμε ποιο ποσοστό των θανάτων αυτών οφείλεται ειδικά στην Covid-19.»

Πολλά μέτρα και πολλά σταθμά. Σε όλη την διάρκεια της πανδημίας, οι αξιωματούχοι επιστήμονες δεν ήταν καθόλου διστακτικοί να φορτώσουνε όλους τους θανάτους με Covid σε Covid. Αλλά όταν αυτοί οι θάνατοι συμβαίνουν σε εμβολιασμένους, δεν είναι πρέπον να εφαρμόσουνε τα αμφιλεγόμενα κριτήρια Covid.  

‘Όπως λέει και ο Λάκης με τα ψηλά ρεβέρ, «Γυριστρούλα, σε φοβάμαι»

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, 27/5/2021

Read More »