ΓΑΠ-ειρο θράσσος: Ο εθνοσωτήρας Παπανδρέου κιθαρίστας στη Μακρόνησο

 Σε προηγούμενο άρθρο μας αναδείξαμε τις ομοιότητες ανάμεσα στην πολιτική συμπεριφορά  Παπανδρέου και την κολπίτιδα: και τα δύο επανέρχονται όποτε τους καυλώσει και τα κάνουν όλα μουνί.

Αληθεύει ότι ήμασταν άδικοι: αδικήσαμε την κολπίτιδα. Γιατί παρά τις εμφανείς ομοιότητες στη δράση τους, η κολπίτιδα δεν παρουσιάζει τα νευροεκφυλιστικά φαινόμενα που παρουσιάζουν και προκαλούν οι Παπανδρέου: Αυτό το κάνει η σύφιλης σε προχωρημένο στάδιο.

Οπότε μιλάμε για μια κολπίτιδα περιπλεγμένη με προχωρημένη σύφιλη.

Πως αλλιώς να ερμηνεύσει κάποιος την πρόσφατη δήλωση Παπανδρέου ότι έκανε την ανακοίνωση του βουλιάγματος της χώρας από το Καστελόριζο για να αναδείξει το … νησί;

Ή την πιο πρόσφατη παραχάραξη της πρόσφατης μάλιστα ιστορίας όπου ο Παπανδρέου δήλωσε ότι ο Καραμανλής έφερε τα μνημόνια, ότι αυτός απλά τα υπέγραψε και πως ήταν θύμα της στατιστικής απάτης που έστησε ο Καραμανλής με τον Προβόπουλο;

Το ΠΑΣΟΚ υπήρξε ο κατ’ εξοχήν μάστορας στην παραχάραξη και τη δημιουργική λογιστική.

Ποιος δε θυμάται πως ο Σημίτης μπήκε στην ΟΝΕ με βρώμικα swaps της Goldman Sachs τα οποία τα φόρτωσε στους επόμενες γενιές;

Ή ότι την περίοδο Παπανδρέου- Παπακωνσταντίνου,-Γεωργίου η μισή ΕΛΣΤΑΤ σήκωσε κεφάλι για τη διόγκωση του ελλείμματος;

Έχετε εσείς ξαναδεί δημοσίους υπαλλήλους να επαναστατούν στην Ελλάδα κατά των προϊσταμένων τους αδιαφορώντας για την καρέκλα τους; Μπορείτε να καταλάβετε τι διαστάσεων σκάνδαλο ήταν αυτό που παρακίνησε Έλληνες δημοσίους υπαλλήλους να ρισκάρουν τη δουλειά τους;

Τώρα που ο Παπανδρέου βλέπει ότι είναι μάλλον αδύνατη η επιστροφή του στη Βουλή, ως αρρώστια που είναι προσπαθεί να μολύνει την υστεροφημία του Καραμανλή μέσω μιας ευφάνταστης στρεψοδικίας.

Που το βρίσκει αυτό το θράσος; Εκεί που το βρήκε όταν ξεκίνησε να καταστρέφει ότι είχε απομείνει από τη χώρα: Στις διεθνείς ελίτ της πλουτοκρατίας και στους εξ αίματος συγγενείς του των βασιλικών οικογενειών της Δύσης. Ο βαρόνος Μινχάουζεν λοιπόν έχει συνδυαστικά το θράσος των ολιγαρχών και των μοναρχών.

Και με αυτό το θράσος το δαιμονισμένο βασιλικό πεκινουά κατουράει στον τάφο της πολιτικής υπόληψης του Καραμανλή.

Μα τον Καραμανλή δεν τον νοιάζει. Γιατί μετά τη σταδιοδρομία του ως βουλευτής των μνημονίων δεν έχει πια καμιά υπόληψη να χάσει. Και εξάλλου τα αγαπάει τα σκυλιά. Δεν βλέπετε που άφησε την παράταξη του θείου του να γίνει γιάφκα ακροδεξιών κοπρόσκυλων;

Το 2008, ο πρέσβης των ΗΠΑ στην Αθήνα Daniel Speckhard, αργότερα Διευθύνων Σύμβουλος της αμαρτωλής Proton Bank του πράκτορα επιρροής Λαυρεντιάδη και ομοτράπεζος στο ΔΣ της τράπεζας του Νίκου Παπανδρέου, χαρακτήρισε τον Καραμανλή ως Βούδα της ελληνικής πολιτικής σκηνής γιατί δεν αποκάλυπτε τις σκέψεις του.

Φαίνεται ότι του άρεσε του Καραμανλή ο χαρακτηρισμός και τον υιοθέτησε και στην πολιτική του πρακτική μετά την πρωθυπουργία του.

Σιωπηλός σαν τάφος παρακολουθεί μακάρια να τον κατουράνε. Και όσο συνεχίζει τη σιωπή του, τόσο πιο ανυπόληπτος γίνεται.  

Κώστα, πάντα έμοιαζες με σάκο του μποξ. Δεν χρειαζόταν να συμπεριφέρεσαι και ως τέτοιος.

Κι αφού ο Καραμανλής δε μιλάει, καταδικάζοντας τον εαυτό του στην συνενοχή ακόμη και την πρωταιτιότητα που του αποδίδουν οι φταίχτες, δεν έχουμε τίποτε να ελπίζουμε από αυτό το πολιτικό κουφάρι, τον πρώτο νεκρό της σκευωρίας της ελληνικής κρίσης.

Γιατί εμείς Κώστα θέλουμε να ζήσουμε. Και θέλουμε να ζήσουμε με αξιοπρέπεια και υγεία, χωρίς κολπίτιδα και σύφιλη.

Ο ΓΑΠ λέει πως ο παππούς του μπήκε φυλακή τέσσερις φορές και ο μπαμπάς δύο. Μα αυτά ήταν για τα μάτια του κόσμου γιατί πάντα τους βγάζανε έξω οι πάτρωνες τους και επανέφεραν τους χειριστικούς και χειραγωγούς Παπανδρέου ως ήρωες στο τιμόνι του τόπου να τον αρρωσταίνουν κατά παραγγελία.

Εξελιχθήκαμε και εμείς όμως σύ-φιλε ΓΑΠ, εθνικέ μας καταστροφέα. Όχι, δεν γίναμε ακόμη άνοσοι. Βαριά και σιχαμένη είναι η αρρώστια. Νομίζω όμως πως πλέον έχουμε στη διάθεση μας αντιβιοτικά Τρίτης Γενιάς για μια αρρώστια τρίτης γενιάς.

Γιωργάκη, εσύ θα μπεις φυλακή μόνο μια φορά. Μια και καλή. Εκεί θα τα βρείτε με το νομοθέτη της ασυλίας τον Μπένι για ένα νέο ξεκίνημα. Και ποιος ξέρει; Ίσως και να ξανασυγκατοικήσεις και με τον σέξυ Αντωνάκη, να θυμηθείτε τα παλιά.

Στάσου, μη φεύγεις, δεν τελειώσαμε:

Δήλωσες στο Ρόιτερς μόλις πριν από λίγο, αποδεικνύοντας το πόσο βλάκας είσαι όταν είσαι σκέτος, χωρίς συμβούλους, πως «έχουμε πολλά νησιά στην Ελλάδα. Θα μπορούσα να πάω σε ένα μακρινό νησί και να παίζω με την κιθάρα μου».

Ρε μαλάκα μανία με τα νησιά.

Την τελευταία φορά που το κανες αυτό ήταν σε ένα μακρινό νησί που λεγόταν ατλαντίδα. Ακόμη ψάχνουν να τη βρουν. Μετά το κανες σε μια νησιωτική χώρα που λέγεται Ελλάδα. Ταύτισες τη βουλή με το βούλιαγμα. Διαφορετικές λέξεις μεγάλε.

Αφού σε αρέσουν τόσο τα νησιά θα μπορούσες βέβαια να αυτοεξοριστείς στη Μακρόνησο αλλά και πάλι δε θα δεχόμασταν να σπιλώσεις τη μαρτυρικότητα της νήσου: εκεί βασανίστηκαν αθώοι αγωνιστές. Δεν είναι μέρος για πολιτικούς εγκληματίες αυτό το μνημείο της χουντικής βαρβαρότητας την οποία εσύ και οι διάδοχοι σου επαναφέρατε εκλεπτυσμένη.

Οπότε αρκέσου σε ένα κοντινό κελί και να παίζεις με την παπάρα σου. Άλλωστε πάντα αυτό έκανες. Απλά αυτή τη φορά οι αθώοι θα είναι ασφαλείς από τις μαλακίες σου.  

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogpsot.com, 20/1/2015

Read More »

Μπεστσελεράκια 2014

Λοιπόν. Για βιβλία μιλάμε.

Τις ρίζες και τον κορμό κάθε πολιτισμού.

Μα το δέντρο έχει σαπίσει, γεμάτο κουφάλες και οι ρίζες θέλουν εξαγωγή.

Για να δούμε τι διάβασαν οι Γραικοί το 2014:

Από τα 11 πρώτα τα 8 ανήκουν στον Ψυχογιό. Ψυχοπαίδια του είναι.

Από αυτά τα εφτά ανήκουν σε γυναίκες συγγραφείς.

Νο1 και 4 η Λένα Μαντά.

Τα λέτε ρε παιδιά, χειραφετήθηκαν οι Γραικές;

Μπα. Το αντίθετο.

Τα ελληνικά άρλεκιν γαμάν και δέρνουν εκτοπίζοντας οτιδήποτε θα μπορούσε να κληροδοτήσει πνευματικά κάτι στον τόπο.

Τα ίδια βιβλία με διαφορετικούς ήρωες και ελαφρώς διαφορετική πλοκή

Πολλοί ανεκπλήρωτοι έρωτες, η συνωμοσία του γυναικείου ψεύδους, ένας απαλός αυνανισμός βοηθούμενος από μια θωπεία συγγραφικών χεριών.

Και ρωτώ: αν έχετε ανεκπλήρωτα, γιατί δεν ψάχνετε να τα εκπληρώσετε;

Οι κάμπιες που μασουλάν φύλλα βιβλίου με χρωστικές αισθήματος και άλλα χημικά πρόσθετα δε θα γίνουν ποτέ πεταλούδες. Και είναι βολικό. Γιατί είναι ωραία να σέρνεσαι. Ποιος να ανοίξει φτερά να πετάξει; Ο φόβος του Ίκαρου καραδοκεί.

Κρίση και μαλακίες και ο διδακτικός χαρακτήρας της. Δεν υπάρχει κρίση. Η ένδεια είναι η αποδεκτή κατάσταση των Γραικών, η επιθυμητή όσον αφορά το πνεύμα. Είναι μια κατάσταση μόνιμη. Η κρίση έχει μόνο υλικό χαρακτήρα. Η άλλη, η βαθειά κρίση, είναι η κανονική μας κατάσταση εδώ και 30 χρόνια.

Όταν η καταπίεση της ελληνικής κοινωνίας συνάντησε την καπιταλιστική απελευθέρωση των εγώ και τη μετέπειτα μεταμόρφωση των θέλω σε εργαλεία καταναλωτισμού η παρτίδα είχε τελειώσει.

Εκαντόταδες χιλιάδες νέοι καλλιτέχνες γεννήθηκαν, ψώνια σχεδόν όλοι τους και οι λίγοι που είχαν τη φλόγα μέσα τους ποδοπατήθηκαν από τον καλλιτεχνικό όχλο.

Μπορείς να γίνεις ότι θες, αρκεί πρωτίστως να είσαι υπάλληλος. Γιατί αν δεν είσαι, τη γάμησες.

Το ελληνικοαμερικάνικο όνειρο είναι η τελειωτική καταστροφή για ότι είχε απομείνει από ελληνικότητα ή οτιδήποτε άλλο άξιο σε αυτόν τον τόπο.

Ψιτ κάμπια. Αντί να πετάς τα λεφτά σου σε φθηνά βιβλία για έρωτα εκατομμυριούχων και αδιάφορων για τον κόσμο και τα δεινά του συγγραφέων που σου πουλάν τα απωθημένα τους, για δεν πας να βρεις κανα πραγματικό εραστή; Κι άμα δεν τον βρεις, αγόρασε έναν.

Αλλά ξέχασα. Ο έρωτας δεν αγοράζεται.

Ε τότε γιατί αγοράζεις βιβλία της Μαντά, Μανταμίτσα έ Μανταμίτσα; Μαντάμ Σουσού;

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogpsot.com, 19/1/2015

Read More »

Γιατί θα ψηφίσω ΚΜΕ

Πάρτε ένα τύπο ο οποίος ψηφίζεται με το λεφτά υπάρχουν και επέλεξε να κάνει ανακοίνωση βουλιάγματος της χώρας από το Καστελόριζο «για να αναδείξει ένα ελληνικό νησί».

Πάρτε τώρα ένα τύπο ο οποίος ψηφίζεται με τα Ζάππεια και δεσμεύσεις για εξεταστικές κατά του ΠΑΣΟΚ για το μνημόνιο, μιλάει «και με τον Θεό ακόμα» και συγκυβερνά με το ΠΑΣΟΚ υπογράφοντας ότι μνημόνιο βρεθεί μπροστά του, έναν τύπο που απολύει τη δασκάλα του γιού γιατί τον έπιασε να κλέβει.  

Προσθέστε αυτούς τους δύο και τι παίρνετε;

Δύο επαγγελματίες ψεύτες και ραδιούργους, ότι υποτίθεται ότι εσείς μισείτε και απεχθάνεστε. Και φυσικά δύο κολλητούς και συγκατοίκους όχι μόνο στα θρανία αλλά και στην εξουσία. Τι σας παραξενεύει λοιπόν που ο Σαμαράς δηλώνει ότι θα συνεργαστεί με τον Παπανδρέου; Μήπως δεν 

συνεργάζονταν άτυπα τόσα χρόνια;  

Πάρτε τώρα έναν άλλο τύπο ο οποίος γράφει με κεφαλαία και δεν ξέρει πολλαπλασιασμό, έναν τύπο που έχει φανταστικούς φίλους οι οποίοι «δεν ξέρουν ότι είναι φίλοι του, αλλά είναι», έναν τύπο που είναι πολύ καλός στις διαπραγματεύσεις και που χτίζει ένα ποτάμι με υλικά που του έδωσε κατασκευαστική του Μπόμπολα.

Αθροίστε τα- μην αφήσετε τον Θεοδωράκη να κάνει την πράξη- μπορεί να μην τα καταφέρει. Τι παίρνετε;

Πολύ σοβαρές παθολογίες.

Και αυτό το άθροισμα των γνωστικών προβλημάτων δεν μας λέει μόνο κάτι για ποιοι είναι οι πολιτικοί μας και τι αντίληψη έχουν πχ για την ... παιδεία.

Μας λέει κάτι για ποιοι είμαστε εμείς που τα τελευταία χρόνια εμπιστευόμαστε το μέλλον μας σε δυσλειτουργικούς ανθρώπους.

Μπορούν ψυχιατρικοί ασθενείς να γίνονται πρωθυπουργοί; Δυσλεκτικοί να γίνονται ρυθμιστές της πολιτικής ζωής;

Μπορούν. Ενδεχόμενη νίκη απέναντι στα προβλήματά τους τους καθιστά πολύ πιο ικανούς από «φυσιολογικούς» ανθρώπους.

Το πρόβλημα είναι ότι κανένας από αυτούς τους τρεις δεν «νίκησαν» τα προβλήματα τους.

Το πρόβλημα είναι ότι τα προβλήματά τους νίκησαν … εμάς.

Με άλλα λόγια το πρόβλημα είμαστε πια εμείς…. Ένας λαός που ακόμη και όταν δεν έχει λεφτά να αγοράσει ψωμί, αγοράζει μετά μανίας την τρέλα που του πουλάν οι εκμαυλιστές του.

Περάσαν πια οι εποχές που ο Έλληνας ψήφιζε μόνο για τον κώλο του. Τώρα πια ψηφίζει μόνο με τον κώλο του. Για αυτό και κάθε επόμενη κυβέρνηση βρωμάει ακόμη περισσότερο. Για αυτό τα σκατά κυβερνούν ακόμη. Για αυτό κι έχουμε κωλοχώρα και κωλοκράτος. Για αυτό και εγώ σε αυτές τις εκλογές θα ψηφίσω ΚΜΕ.

Παλιό κόμμα και δοκιμασμένο: Κλανιά Μαγκιά κι Εξάτμιση.

Θα ψηφίσω Παπανδρέου, Σαμαρά και Θεοδωράκη.

Για να τελειώνουμε πια με αυτή τη χώρα. Αργά και βασανιστικά όπως μας αξίζει.   

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, 18/1/2015

Read More »

Η Ραχήλ-ειος πτέρνα της Μακρή

Σε ερώτηση δημοσιογράφου για το που θα βρεθούν τα λεφτά αν κόψει τα δάνεια η ΕΚΤ, η μαχητική και κατά τ' άλλα συμπαθέστατή μου πρώην βουλευτής των ΑΝΕΛ και υποψήφια βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ στην Κοζάνη, απάντησε περίπου πως θα τυπωθούν μέχρι και 100 ευρώ δις από την Τράπεζα της Ελλάδας με την ενεργοποίηση του μηχανισμού έκτακτης βοήθειας ρευστότητας (ELA).

Η δήλωση της Ραχήλ ήταν υπερβολική, επιπόλαια και αφελής. Πολύ λιγότερο παραπλανητική όμως από τις πρακτικές των μνημονιακών κυβερνήσεων που έχουν αποκρύψει όλα τα διαπραγματευτικά εργαλεία που θα μπορούσε να διαθέτει η χώρα μέχρι αυτά να περιπέσουν πλήρως σε αχρηστία.  

Ας πούμε όμως τα πράγματα με το όνομα τους: Ο μηχανισμός ELA αποτελεί μια γκρίζα ζώνη της Ευρωπαϊκής νομισματικής πολιτικής για ειδικές περιστάσεις που απαιτούν ευλυγισία. Είναι ένα ανορθόδοξο εργαλείο που δε σχεδιάστηκε ποτέ για την ανορθόδοξη χρήση που περιγράφει η Ραχήλ, αν και έχει χρησιμοποιηθεί μια φορά και για αυτό.  

O Ela προβλέπει ότι οι περιφερειακές εθνικές τράπεζες μπορούν με δικό τους κόστος και ρίσκο να τυπώνουν ευρώ για να ενισχύσουν τη ρευστότητα χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων λαμβάνοντας από αυτά τις αντίστοιχες εγγυήσεις, αρκεί να ενημερώνεται το Διοικητικό Συμβούλιο της ΕΚΤ για αυτές τις πράξεις.

Για ποσά άνω των 500 εκατομμυρίων για κάθε τραπεζική ενίσχυση, οι περιφερειακές εθνικές τράπεζες οφείλουν όχι μόνο να ενημερώνουν το ΔΣ της ΕΚΤ αλλά και να παίρνουν την έγκριση των 2/3 αυτού.

Ο ELA είναι ένας ανορθόδοξος μηχανισμός που επιτρέπει ως ένα σημείο αυτοσχεδιασμούς και σχετική ευελιξία και που μπορεί ακόμη ακόμη να παρέχει με την έγκριση του ΔΣ της ΕΚΤ ακόμη και ποσοτική ανακούφιση (Q.A), παρότι σε καμία των περιπτώσεων δεν έχει σχεδιαστεί για κάτι τέτοιο.

Μια τέτοια χρήση του ELA γενικά αποθαρρύνεται από την ΕΚΤ καθώς η αλόγιστη χρήση του από κυβερνήσεις και εθνικά χρηματοπιστωτικά συστήματα μπορεί να πλημμυρίσει την Ευρώπη με πληθωριστικό χρήμα, υποβαθμίζοντας το ρόλο και τις αρμοδιότητες της ΕΚΤ.

Με άλλα λόγια ο ELA δεν είναι μηχανισμός αντιμετώπισης εθνικών χρεών. Δε σχεδιάστηκε ποτέ για αυτό

Η δήλωση της Ραχήλ είναι το λιγότερο υπερβολική. Είναι μάλλον απίθανο η ΕΚΤ να έκανε τα στραβά μάτια σε φρέσκα 100 δις ελληνικών ευρώ, ενώ το ίδιο το ελληνικό κράτος δεν έχει τέτοιες εκτυπωτικές δυνατότητες αν και φυσικά ρευστότητα δεν σημαίνει κατά ανάγκη «ρευστά».  

Παρά ταύτα και παρά τον φόβο φαινομένων ντόμινο της κατάχρησης του μηχανισμού ELA και από άλλες υπερχρεωμένες κυβερνήσεις, το 2010 η ΕΚΤ έκανε ακριβώς αυτό για τα 51 δις που τύπωσε η Ιρλανδία για να στηρίξει τις σχετικά αφερέγγυες τότε τράπεζές της: τα στραβά μάτια.

Υπάρχει λοιπόν προηγούμενο εντός ευρωζώνης.

Και όπου υπάρχει προηγούμενο υπάρχει και αξίωση για επόμενο.

Και επομένως ένα ακόμη διαπραγματευτικό εργαλείο.

Οι δηλώσεις της κας Μακρή γελοιοποιήθηκαν, έγιναν μάλιστα και προεκλογικό σποτάκι.

Η ειρωνεία είναι όμως πως την ίδια περίοδο που η Ραχήλ έκανε αυτές τις υπεραπλουστευτικές και μονάχα υπό δυσεύρετες ειδικότατες συνθήκες εκπληρούμενες δηλώσεις, δύο συστημικές ελληνικές τράπεζες έκαναν ακριβώς αυτό: αίτηση για υπαγωγή τους και στον μηχανισμό ELA, έστω και προληπτικά.  

Μπορεί η ΕΚΤ να ξαναεπιτρέψει τη χρήση του ELA για ποσοτική ανακούφισή; Ίσως, αλλά όχι με πηχυαίους τρόπους. Ίσως να επέτρεπε μια συμφωνία κυρίων και μάλιστα κάτω από το τραπέζι για χρήση του ELA για παροχή μικρών δόσεων ρευστότητας. Κάτι τέτοιο δεν είναι εντελώς έξω από τα πλαίσια της ευρωζώνης: αν η ΕΚΤ πειστεί για τα οφέλη και πως ο ELA δεν θα πάει στα αγαπημένα πολλών τραπεζιτών θαλλασοδάνεια, ίσως να επιτρέψει μια μικρή εθνική ποσοτική ανακούφιση ακόμη και στην Ελλάδα. Σίγουρα πάντως η ΕΚΤ δε θα επιτρέψει τη χρήση του ELA από τον δικομματισμό που υιοθέτησε, αντάμειψε και χρηματοδοτήθηκε από το μηχανισμό των θαλλασοδανείων. Από την άλλη, η αναγκαία κατά την άποψη μας τοποθέτηση του ατάσθαλου τις δύο τελευταίες δεκαετίες ελληνικού τραπεζικού συστήματος υπό κρατικό έλεγχο, θα αποτελέσει ένα σοβαρό διαπραγματευτικό αγκάθι μεταξύ κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και ΕΕ για την υιοθέτηση «ανορθόδοξων» προσεγγίσεων στο άλυτο και διαρκώς επιδεινούμενο ζήτημα της «ελληνικής κρίσης».

Αυτό είναι κάτι που θα είναι εκτός της νοοτροπίας της Ευρωζώνης Δεν ήταν όμως ο ΣΥΡΙΖΑ αυτός που έφερε τις πιο αντιευρωπαϊκές και καταστροφικές προτάσεις για τη δήθεν αντιμετώπιση της κρίσης χρέους   

Δεν ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ που κινήθηκε εκτός ευρωπαϊκού πνεύματος φέρνοντας το ΔΝΤ στην Ευρώπη. Δεν ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ που συμφώνησε η Ελλάδα να είναι η εξαίρεση στον ευρωπαϊκό κανόνα και αντί οι ελληνικές τράπεζες να δανειστούν απευθείας από την ΕΚΤ, μόνο με το PSI 50 δις ανακεφαλαιοποίησης τους πήγαν στο εθνικό χρέος και στις πλάτες του μέσου Έλληνα υπερφορολογούμενου.

Η ΕΕ δεν είναι καθόλου άμοιρη ευθυνών για τα δεινά της μνημονιακής Ελλάδας. Για την ακρίβεια, η ΕΕ τα χει κάνει σκατά με την Ελλάδα. Οι δήθεν μεταρρυθμίσεις αντί να πολεμήσουν παλιές παθογένειες δημιούργησαν και καινούριες.

Η ΕΕ χρειάζεται λύση για την Ελλάδα. Δεν είναι μόνο η Ελλάδα που την χρειάζεται επειγόντως.

Με τις τεράστιες ζημιές που χουν γίνει στην ελληνική οικονομία ακόμη και διαγραφή χρέους δεν φτάνει για να ορθοποδήσει αυτή. Το τεράστιο μη βιώσιμο χρέος είναι ένα αξεπέραστο εμπόδιο. Αλλά ακόμη κι αν αυτό μειωθεί, ο στίβος της ελληνικής οικονομίας έχει τα κακά του χάλια. Η ελληνική οικονομία χρειάζεται μια δυναμική επανεκκίνηση.  Και ο ELA, αν υπάρξει ορθή χρήση σε ένα ανορθόδοξο εργαλείο, μπορεί να βάλει ένα λιθαράκι σε αυτή τη διαδικασία.  Αν φυσικά συμφωνήσει η ΕΚΤ σε αυτό. Αν όχι, το μόνο που μπορεί να κάνει ο ELA μονομερώς είναι να δώσει μια μικρή πνοή ρευστότητας στο τραπεζικό σύστημα και τίποτε παραπάνω.

Για ποιο λόγο όμως μας τα κάναν όλα αυτά; Για ποιο λόγο από όλες τις λύσεις, ορθόδοξες και ανορθόδοξες επιλέχθηκαν εξόχως καταστροφικές προσεγγίσεις;

Σήμερα δε θα διερευνήσουμε τα ξένα κίνητρα σε σχέση με την Ελληνική Τραγωδία, αλλά θα ασχοληθούμε μόνο με  τα έλυτρα του ελληνικού συστήματος εξουσίας:

Το ελληνικό σύστημα εξουσίας γεννήθηκε κατά τη διάρκεια της οθομωνοκρατίας: ως τέτοιο, αντιλαμβάνεται τον εαυτό του ως ετερόφωτο και δοτό, αντλώντας εξουσία από τις σχέσεις του με τους επικυρίαρχους. Με μικρές φωτεινές εξαιρέσεις, το ελληνικό σύστημα εξουσίας λειτουργεί εδώ και αιώνες ως ενδιάμεσος ανάμεσα στο λαό και στους εκάστοτε επικυρίαρχους. Από τους Τούρκους στους Βαυαρούς, από τους Βαυαρούς στους Βρετανούς, από τους Βρετανούς στους Γερμανούς και έπειτα στους αμερικάνους και εσχάτως πάλι σε Γερμανούς και Αμερικάνους, το ελληνικό πολιτικό σύστημα έχει επιβιώσει αλλάζοντας αφεντάδες και υπηρετώντας τους με ζήλο γενίτσαρου:

Για το ανίκανο από μόνο του και σάπιο σύστημα εξουσίας στην Ελλάδα, η εξάρτηση της χώρας από τον ξένο παράγοντα είναι στοίχημα επιβίωσης. Για αυτό το λόγο εκτρέφει και τον ραγιαδισμό ως μοναδική πιθανότητα επιβίωσης του μέσου Έλληνα.

Για αυτό το λόγο το πολιτικό σύστημα επέφερε εσχάτως καίρια πλήγματα στην οικονομία και προκάλεσε στη χώρα μη αντιστρέψιμες βλάβες και μια απόλυτη εξάρτηση: Μόνο έτσι μπορεί να επιβιώσει. Για αυτό δεν διαπραγματεύτηκε ποτέ, για αυτό απαγόρευσε τη συζήτηση για το αναγκαίο κούρεμα χρέους για να το επαναφέρει με τον εντελώς λάθος τρόπο όταν ήταν ήδη πολύ αργά, για αυτό και χλευάζει συζητήσεις για την ανορθόδοξη χρήση του ELA: Γιατί χρειάζεται την Ελλάδα υποταγμένη για να επιβιώσει το διαχρονικό «Ελληνικό»σύστημα εξουσίας: το πιο έμπρακτα ανθελληνικό κομμάτι της χώρας.

Σας το χα πει από την αρχή της κρίσης ότι θα μας πάνε δεκαετίες πίσω, όχι μόνο οικονομικά αλλά και σε κάθε άλλο επίπεδο. Το ζείτε, μην λέμε τα ίδια και τα ίδια. Η τωρινή κυβέρνηση έχει δε πάει ακόμη πιο πίσω στο χρονοτάξιδο της προς το παρελθόν: έχει επιστρέψει στην περίοδο του εμφυλίου και επιχειρεί να στήσει τη δική του αστεία εκδοχή του αντικουμουνιστικού και εξόχως ιμπεριαλιστικού δικτύου της κόκκινης προβιάς που έστησαν οι αμερικάνοι μετά το Β Παγκόσμιο Πόλεμο.

Για όσους από εσάς λοιπόν νιώθετε όνειδος ή έστω αποτροπιασμό για την πληγή που δεν κλείνει, για όσους νιώθετε το στομάχι σας να ανακατεύετε στο άκουσμα της λέξης «Εμφύλιος», η λύση δεν είναι ο ELA. Η λύση είναι ο ΦΥΓΕ- ΤΩΡΑ – ΟΠΩΣ ΕΙΣΑΙ.

Γιατί στις 25 δεν ψηφίζουμε ELA. Δε θα βρέξουν ως μάνα εξ ουρανού τα λεφτά ξανά στην Ελλάδα. Ψηφίζουμε ΦΥΓΕ. Όσοι ψηφίζετε κάτι άλλο, δικαίωμα σας να στηρίζεται το δυνάστη σας. Η δημοκρατία δυστυχώς δεν μπορεί να μας σώσει από τη μαλακία. Αντίθετα, μας καταδικάζει όλους για την μαλακία αρκετών εξ ημών.

Ποιος είπε ότι η δημοκρατία είναι ευκολάκι;

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, 17/1/2014

Read More »